https://athirvu.in/3111/

ஈழத் தமிழர் ஒருவரது கடையில் வேலை பார்த்த தமிழர் ஒருவர். கடையில் கல்லாப் பெட்டியில் அடிக்கடி கை வைத்து மாட்டிக்கொண்டார். CCTV ல் பார்த்தவேளை அவர் பல தடவை காசை களவாடியது தெரியவந்துள்ளது. அவரை வேலையால் நிறுத்தி இருக்கலாம். இல்லையென்றால் பொலிசாரிடம் ஒப்படைத்திருக்கலாம். ஆனால் இங்கே தான் சர்சை வெடித்துள்ளது. களவாடிய நபரை தண்டைக்கு உற்படுத்த இவர்கள் யார் ? என்ற கேள்வி எழுந்துள்ளது. இந்த வீடியோ சமூக வலையத்தளங்களில் பரவி சர்சையை தோற்றுவித்துள்ளது.

 

https://youtu.be/HP79DyAJiGc

 

 

 

2019ம் ஆண்டு பிரிட்டனில் பிரபலமாகும் உணவு வகைகளில் இலங்கை உணவுவகைகள் முதலிடத்தினை பிடித்து உள்ளதாக பிபிசி தெரிவிக்கின்றது. இரண்டாவது இடத்தினை பர்மிய உணவு பிடித்துள்ளது.

லண்டன் ஹொப்பேர்ஸ், தி கோகனட் ட்ரீ, மார்க்ஸ் அண்ட் ஸ்பென்சரில் விற்கப் படும் ஆசியா ரேஞ்சு  வகைகளில் அதிகம் விலையாகும் இலங்கை உணவு வகைகள் போன்றவை சிறப்பான வகையில் இலங்கை உணவுகளை முன்னணிக்கு கொண்டுவர உதவி உள்ளன. மேலும், கொத்து லங்கா தரும் தெருவோர உணவான கொத்து ரொட்டி, தேங்காய் சம்பல் போன்றன மிகவும் தரமானவை.

முன்னர் இலங்கை உணவுகள், இந்திய உணவு வகையினுள் முடங்கி இருந்தது. இப்போது, அவ்வாறு இந்திய உணவு ஆக இல்லாமல், தனி அடையாளத்துடன் வீறு நடை போடுகின்றது என்கிறார் 'தி குரோஸ்ர்' பத்திரிகையின், பிரபலமாகும் உணவுகள் பத்தியின் ஆசிரியர் ஏமா வாட்சன். 

From surging health trends to hidden veg and Burmese cuisine, this is going to be another rollercoaster year in how we cook, shop, drink and eat at home and in restaurants.

1. Sri Lankan cuisine

Restaurants such as London’s Hoppers, mini chain The Coconut Tree and the success of the M&S Taste Asia range have put Sri Lankan food on the brink of a breakthrough. Think hoppers (bowl-shaped rice flour pancakes), kottu roti (fried veg, eggs, shredded roti and curry, as sold by street stall Kottu Lanka) and pol sambol coconut relish.

‘Before, Sri Lankan was lumped in with Indian cuisine but now, we’re not having an “Indian” anymore. It’s recognised in its own right,’ says Emma Weinbren, food trends editor at retail magazine The Grocer.

www.bbcgoodfood.com

ஹரோ நகரத் தமிழர்களின் தைப்பொங்கல் விழா 2019

தமிழர்களின் சிறப்புமிக்க பண்டிகையான தைப்பொங்கல் விழாவினை இவ்வாண்டும் லண்டன் – ஹரோ நகரத்தில் வாழும் தமிழர்கள் கொண்டாடி மகிழ்ந்தனர்.

ஹரோ நகரத்தில் வாழும் தமிழர்கள் ஹரோ நகரசபையுடன் இணைந்து நடத்திய பொங்கல் விழா ஹரோ நகர சபையின் முன்னாள் மேயரும் தற்போதைய கவுன்சிலருமான சுரேஷ் கிருஷ்ணா தலைமையில் ஹரோ நகரசபையில் நேற்று முன்தினம் சனிக்கிழமை நடைபெற்றது.

இந்த விழாவில் ஹரோ நகரசபையின் மேயர் கரீமா மரிக்கார், லண்டன் அசெம்பிளி உறுப்பினர் நவீன் ஷா, கவுன்சிலர் சசிகலா சுரேஷ் கிருஷ்ணா, கவுன்சிலர் கிரகம் ஹென்சன் ஆகியோர் விருந்தினர்களாக கலந்துகொண்டனர்.

நடன நிகழ்ச்சிகள் என்பனவற்றுடன் சிறப்புரைகளும் இவ்விழாவில் இடம்பெற்றன. நிகழ்வில் பெருமளவிலான ஹரோ வாழ் தமிழ் மக்கள் கலந்து கொண்டனர்.

பல்லின மக்கள் வாழும் ஹரோ நகரத்தில் மக்கள் தொகை எண்ணிக்கையில் தமிழ் மக்கள் 3 வது இடத்திலுள்ளமை குறிப்பிடத்தக்கது.

 

 

http://athavannews.com/ஹரோ-வாழ்-தமிழர்களின்-தைப/

 

 

இலங்கை இராணுவ அதிகாரிக்கு எதிரான வழக்கு லண்டனில் விசாரணை!

பிரிகேடியர் பிரியங்க பெர்னாண்டோ மீது வெஸ்ட்மின்ஸ்டர் நீதிமன்றில் புலம்பெயர் அமைப்பொன்று தாக்கல் செய்த மனுவை எதிர்வரும் 21ஆம் திகதி முதல் விசாரணைக்கு எடுத்துக்கொள்ள தீர்மானிக்கப்பட்டுள்ளது்

லண்டனிலுள்ள இலங்கை உயர்ஸ்தானிகராலயத்தின் பாதுகாப்பு ஆலோசகர் பிரிகேடியர் பிரியங்க பெர்னாண்டோ, தூதுரகத்தின் முன் ஆர்ப்பாட்டத்தில் ஈடுபட்டவர்களை நோக்கி கழுத்தை அறுக்கப்போவதாக சைகை மூலம் வெளிப்படுத்தியிருந்தார். இது தொடர்பான காணொளி வெளியாகி பாரிய சர்ச்சைகள் ஏற்பட்டிருந்தன.

குறித்த சம்பவத்திற்கு எதிராக புலம்பெயர் அமைப்பொன்றைச் சார்ந்த மயூரன் சதானந்தன் என்பவர் தாக்கல் செய்த மனுவே விசாரணைக்கு வரவுள்ளது.

இந்த வழக்கின் முறைப்பாட்டாளராக பல்லிய குருகே மற்றும் வினோத் பி பிரியந்த பெரேரா ஆகிய இருவரும் பெயரிடப்பட்டுள்ளதாக தெரிவிக்கப்படுகின்றது.

கடந்த 2018ஆம் ஆண்டு பெப்ரவரி மாதம் இலங்கையின் 70ஆவது சுதந்திர தினத்தன்று லண்டனிலுள்ள இலங்கைத் தூதரகத்திற்கு முன்னால் ஆர்ப்பாட்டமொன்று இடம்பெற்றது. குறித்த ஆர்ப்பாட்டத்தில் ஈடுபட்ட புலம்பெயர் தமிழர்களை நோக்கியே கழுத்தை அறுக்கப்போவதாக, பிரிகேடியர் பிரியங்க பெர்னாண்டோ சைகை மூலம் வெளிப்படுத்தியிருந்தார் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

 

http://athavannews.com/வரலாற்றில்-முதல்-தடவையா-2/

 

 

தை பொங்கலை முன்னிட்டு தமிழ் மக்களுக்கு பொங்கல் வாழ்த்தினை Go Transit எனப்படும் போக்குவரத்து சேவை தன் பேரூந்துகளில் போட்ட பொங்கல் வாழ்த்து.
 

 

அத்துடன் ஒன்ராரியோ மாகாணம் தை மாதத்தை தமிழ் மரபுத் திங்களாக அறிவித்து இருப்பதால் அதையொட்டிய வாழ்த்தினையும் இங்குள்ள போக்குவரத்து சேவை ஒன்று தன் அறிவிப்பு பலகையில் அறிவிப்பொன்றை போட்டுள்ளது

தமிழ் மரபுத் திங்களை முன்னிட்டு, ரொறன்ரோ நகரசபைக் கட்டடத்துக்கு முன்பாக TORONTO அடையாளம்
 ஜனவரி 14, 2019 இரவில் (சிவப்பு - மஞ்சளில்)

 

கனடா பிரதமர் ஜஸ்டின் ட்ரூடோ தமிழர்களுக்கு பொங்கல் வாழ்த்துத் தெரிவித்தது உண்மையா? #BBCFactCheck Getty Images ஜஸ்டின் ட்ரூடோ

கனடா பிரதமர் ஜஸ்டின் ட்ரூடோ உலகம் முழுவதுமுள்ள தமிழ் மொழி பேசும் மக்களுக்கு பொங்கல் வாழ்த்துத் தெரிவித்துள்ளதாக கூறி சமூக ஊடகங்களிலும், சில செய்தித் தொலைக்காட்சிகளிலும் அவர் பேசும் காணொளிகள் இணையதளத்தில் வைரலாகி வருகிறது.

தமிழர்கள் புலம்பெயர்ந்து வாழும் மலேசியா, தென்னாபிரிக்கா, சிங்கப்பூர், ஐக்கிய அரபு எமிரேட்டுகள், மியான்மர், அமெரிக்காவுக்கு அடுத்து கனடாவில் அதிகளவில் வசித்து வருகின்றனர். தமிழகத்தை சேர்ந்தவர்களை விட, இலங்கையில் உள்நாட்டுப் போர் நடந்தபோது அங்கிருந்து அகதிகளாக சென்ற ஈழத் தமிழர்களே கனடாவில் பெருமளவில் வசித்து வருகின்றனர். 

அடிப்படையில் பல்வேறு நாடுகளையும், மொழிகளையும், கலாசாரத்தையும் கொண்டவர்கள் வசிக்கும் நாடாக விளங்கும் "கனடாவை சேர்ந்த தமிழர்கள், அந்நாட்டிற்கு செய்த பங்களிப்பையும், தமிழ் மொழியின் சிறப்பியல்புகள், கலாசாரம், பாரம்பரியம் போன்றவற்றை போற்றும் வகையிலும், எதிர்கால கனேடிய சந்ததியினருக்கு அவற்றின் முக்கியத்துவத்தை உணர்த்தும் வகையிலும், ஒவ்வொரு ஆண்டும் ஜனவரி மாதம் முழுவதும் 'தமிழ் பாரம்பரிய மாதமாக' கொண்டாடப்படும் என்று அந்நாட்டின் நாடாளுமன்றத்தில் கடந்த 2016ஆம் ஆண்டு அக்டோபர் மாதம் 5ஆம் தேதி அறிவிக்கப்பட்டது. 

Twitter பொங்கல் விழா கொண்டாட்டத்தில் ஜஸ்டின் ட்ரூடோ

அதைத்தொடர்ந்து, கடந்த 2017 மற்றும் 2018ஆம் ஆண்டுகளில் தமிழர்கள் அதிகளவில் வசிக்கும் டொராண்டோ மட்டுமின்றி கனடா முழுவதும் அந்நாட்டு அரசு சார்பிலும், பல்வேறு அமைப்புகள் சார்பிலும் தமிழ் பாரம்பரிய மாதம் விமரிசையாக கொண்டாடப்பட்டது.

இந்நிலையில், உண்மையிலேயே இந்தாண்டு ஜஸ்டின் ட்ரூடோ பொங்கல் வாழ்த்துத் தெரிவித்தாரா என்பதை பிபிசி தமிழ் ஆராய்ந்தது. 

தனது சமூக ஊடக பக்கங்களின் மூலமாக இதுபோன்ற வாழ்த்துக்களை தெரிவிப்பதையே கடந்த காலங்களில் ஜஸ்டின் வழக்கமாக கொண்டுள்ளார். எனவே, அவரது ஃபேஸ்புக் மற்றும் ட்விட்டர் பக்கங்களை ஆராய்ந்ததில் இந்தாண்டு இன்றைய தேதிவரை அவர் பொங்கல் குறித்து எவ்வித பதிவுகளையும் இடவில்லை என்பது தெளிவாகிறது.

அப்படியென்றால், தற்போது இணையத்திலும், வாட்ஸ்ஆப் போன்ற செயலிகளிலும் வலம் வந்துகொண்டிருக்கும் காணொளிகள் எங்கிருந்து வந்தன என்ற கோணத்தில் ஆராய்ந்தபோது, ஜஸ்டின் ட்ரூடோ பொங்கல் வாழ்த்துக்கள் கூறியதாக இருவேறு காணொளிகள் பரப்பப்பட்டு வருவது தெரியவந்தது.

இந்த இருவேறு காணொளிகளிலும், வேறுபட்ட விடயங்கள் குறித்து பேசும் அவர் இறுதியில் தை பொங்கல் வாழ்த்துக்களை தெரிவிக்கிறார். அதாவது, முதலாவது காணொளியில், தமிழ் பாரம்பரிய மாதமாக அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ளதாகவும், அதை கொண்டாடுவதற்குரிய அனைத்து வழிகளையும் நாம் பயன்படுத்திக்கொள்ள வேண்டுமென்பதையும், கனடாவின் 150வது ஆண்டு விழாவையும் மையாக கொண்டு ஆங்கிலம், பிரெஞ்சு மொழிகளில் ஒருசேர பேசுகிறார். இந்த காணொளி அவரது சமூக ஊடக பக்கங்களில் 2017ஆம் ஆண்டு ஜனவரி 14ஆம் தேதியன்று வெளியிடப்பட்டுள்ளது.

2017ஆம் ஆண்டு வெளியிடப்பட்ட காணொளி:

இரண்டாவது காணொளியில், பொங்கல் பண்டிகையின் சிறப்புகள் குறித்தும், கனேடிய தமிழர்கள் அந்நாட்டிற்கு அளித்து வரும் பங்களிப்பை போற்றும் வகையிலும் அவரது பேச்சு அமைந்துள்ளது. இந்த காணொளி ஜஸ்டினின் சமூக ஊடக பக்கங்களில் கடந்த 2018ஆம் ஆண்டு ஜனவரி மாதம் 14ஆம் தேதி பதிவேற்றப்பட்டுள்ளது. 

2018ஆம் ஆண்டு வெளியிடப்பட்ட காணொளி:

எனவே, கனடா பிரதமர் ஜஸ்டின் ட்ரூடோ பொங்கல் வாழ்த்து கூறியதாக பரப்பப்பட்டு வரும் இரண்டு காணொளிகளும் அடிப்படையில் உண்மையானதாக இருந்தாலும், அது இந்தாண்டு வெளியிடப்படவில்லை என்பதால், எதிர்வரும் பொங்கலுக்கு அவர் வாழ்த்துத் தெரிவித்ததாக பகிரப்படும் செய்தி போலியானது என்பது உறுதியாகிறது.

 

 

https://www.bbc.com/tamil/india-46848956

 

வாழ்த்துக்கள் கம்சாயினி. நீங்கள் சொன்ன கருத்து புதிதல்ல. மேற்க்கு நாடுகளின், நோர்வேயின் ராஜதந்திரிகள் ஆய்வாளர்களோடு நாங்கள் 2000 - 2006 காலகட்டங்களில் விவாதித்த கருத்துத்துத்தான். நான் இந்த விவாதம் தொடர்பாக “மேற்க்கு நாடுகளின் ராஜதந்தரிகளும் அறிஞர்களும் புலிகள் அமைப்பின் பல்வேறு நிலைகளிலும் பெண்களின் பங்களிப்பு இருப்பதை பாராட்டுகிறார்கள். 
அதே போல ராஜதந்திர செயற்பாடுகளிலும் பேச்சுவார்த்தை மேசையிலும் பெண்களின் அதிகரித்த பங்களிப்பை எதிர்பார்கிறார்கள்” என வன்னிக்கு அறிக்கை சமர்பித்திருந்தேன். அதனைத்தான் நீங்களும் பதிவு செய்திருக்கிறீர்கள். போர்குற்ற விசாரணை தொடர்பான உங்கள் கருத்து முக்கியமானது. அதனைச் சர்வதேச மட்டத்தில் வலியுறுத்த வேண்டுமென கேட்டுக்கொள்கிறேன்🙏  - வ.ஐ.ச.ஜெயபாலன் கவிஞன்

 

 

 

68 வயதான ஆன் எலிசபெத் என்னும் பெண் கடந்த அக்டோபர் 31 வரை காணவில்லை.

ஒஸ்லோ நகரில் இருந்து 20 km தொலைவில் வாழந்த இவர் கடத்தப்பட்டார் என்பதை போலீசாருக்கு அறிவித்து, அவர்கள் அறிவுறுத்துதல் படி குடும்பம் ரகசியமாக வைத்திருந்தது.

பணம் கேட்டால், வாங்கும் போது அல்லது, வங்கி ஊடாக அனுப்புமாறு கோரினால் எப்படியும் மாட்டுவார்கள்  என்பதே போலீசாரின் திட்டமாக இருந்தது.

ஆனால் கடத்தல்காரர்களோ, hightech கில்லாடிகள் போல உள்ளனர்.

கேட்கும் தொகையோ $200மில்லியன், மலைக்க வைக்கும் ரகம். அதுவும் cryptocurrency யில். BIT  காயின் போன்றது. ஆனால் BIT coin trace பண்ணி பிடிக்கலாம். இது என்றால் முடியாது.

அதனால் போலீசார் இப்போது இந்தக் கடத்தல் குறித்து பகிரங்கமாக அறிவித்துள்ளனர்.

விசயம் என்னவென்றால், கடத்தல் காரர்கள், உண்மையிலேயே இந்த பெண்ணை வைத்திருக்கிறார்களா, அல்லது பெண் இறந்து விட்டாரா என தெரியவில்லை. ஒரு படம், வீடியோ அல்லது பெண்ணை பேச வைக்கும் தொலைபேசி அழைப்பு கூட இல்லை. 

இல்லாத பெண்ணை வைத்துக் கொண்டு, யாரோ பணம் பறிக்க முயல்கிறார்களோ, அல்லது உண்மையிலேயே அவர்கள் தான் கடத்தல் காரர்களோ என்று போலீசாருக்கு புரியவில்லை.

ஆயினும், பணம் கேட்பவர்கள் தொழில் நுட்பத்தில் கில்லாடிகளாக இருக்க வேண்டும் என்று சொலிகிறார்கள்.

 

https://www.bbc.co.uk/news/world-europe-46808777

நோர்வே உள்பட்ட மேற்குலகில் ஆள்கடத்தல் மிகவும் அரிது. அவ்வாறு கடத்தினாலும் எப்படியும் மாட்டுவார்கள்  என்பதால் இது மிக அரிது.

இருப்பினும் இந்த நவீன வகை பணம் கேட்பது கொஞ்சம் கவலைக்கு உரியது. இது IS  போன்ற  பயங்கரவாதிகள் வேலையோ என்ற கோணத்தில் போலீசார் சிந்தனை செல்கிறது.  

இவ்வகை cryptocurrency முறையில் கடத்தல் பணம் கோருவது இந்தியாவில் ஒன்று, பிரேசிலில் ஒன்று என இதுவரை 6 முறை நடந்துள்ளது. 

cryptocurrency என்பது, சட்டத்துக்கு புறம்பான ஒரு இன்டர்நெட் 'dark money' பரிமாறுதல் முறை. உண்டியல் எப்படி நம்பிக்கையை வைத்து இயங்குகிறதோ, அதே போல், இயங்குகிறது.

https://blockgeeks.com/guides/what-is-cryptocurrency/

பிரித்தானியா வாழ் ஈழ தமிழர்களிடம் விடுக்கப்பட்டுள்ள மிக முக்கிய கோரிக்கை!

ஜேர்மனியில் நடைபெற்ற பொதுவாக்கெடுப்புக்கான மக்கள் இயக்கத்தின் தலைமை நிறைவேற்றுச் செயலாளர் திரு நிமால் விநாயகமூர்த்தி மற்றும் ஜேர்மனியின் செயற்குழு ஒருங்கிணைப்பாளர் திரு பரமானந்தன் ஆகியோருடனான நேர்காணல்

 

கொண்டாட்டம்

உயர்வுகளைத் தொடுவது கட்டாயம் என்று பிறந்தநாள் முதல் திணிக்கப்பட்டுவிட்ட நிலையில், நினைவு தெரிந்தவரை ஒட்டம் இருந்து கொண்டேயிருக்கின்றது. அருவரி தொட்டு வெற்றிகளைக் குறிவைத்த முயற்சியும் வெற்றியைக் கொண்டாடுவதும் நடக்கிறது. இருப்பினும், காலப்போக்கில் ஒட்டம் மட்டும் தொடர, வெற்றிகளைக் கொண்டாடுவதற்குத் தெரியாமல் போய் விடுகிறது.

வெற்றிகைளத் கொண்டாடத் தெரியாமல் போவதற்கான அடிப்படைக் காரணம், வெற்றிகளை அடையாளங் காண்பது மறந்துபோகின்றது. ஓட்டம் மட்டும் வாழ்வாகி, ஓட்டம் நிற்காது தொடர்வதற்கான அடிப்படையாக வெற்றி என்பது எதிர்காலத்தில் எங்கோ ஒரு பொழுதில் பிறக்கவிருக்கும் வரைவிலக்கணப்படுத்தப்படாத ஒன்றாகிப்போகின்றது. ஓட்டமே மதமாக மொழியாக மூச்சாக பிணைப்பாக ஆகிக்கொள்கிறது. வெற்றி மறந்து போகிறது. கொண்டாடத் தெரியாமல் போய் விடுகிறது. வெறுமனே ஓட்டந் தொடர்கிறது.

சிறுவயதில் பள்ளியில் படிப்பில் ஏதேனும் சந்தேகமிருப்பின், அப்பா அம்மா ஆசிரியர் ரியூஷன் என்பனவெல்லாம் தாண்டி சந்தேகம் கேட்பதற்குப் பக்கத்தில் இன்னுமொரு மாணவன் இருப்பான். எமக்குப் புரியும் மொழியில் எமது சந்தேகத்தை அந்தச் சகபாடி தீர்த்துவைப்பான். நாம் வளர்ந்து வருகையில், இந்த பொருள்முதல் சமூகத்தில், எப்படியோ அந்தச் சகபாடியினைத் தொலைத்து விடுகின்றோம். எமது சந்தேகங்களைக் கேட்பதற்கு எமையொத்தவர்கள் யாரையும் காணக் கிடைக்காது, எமது சந்தேகங்களை முன்வைப்பதற்கு மொழியின் போதாமையுணர்ந்து, புலம்பெயர் தேசத்தின் வேற்றின வைத்தியரிடம் போன தமிழ் முதியவரைப் போல அனைவரும் ஆகிப்போகின்றோம். பிறரிடம் மட்டுமல்ல, எமக்கே எமது பிரச்சினைகளைப் புரியவைக்க எம்மால் முடிவதில்லை.

எமது பெறுமதி என்று ஒன்று இருந்து, அந்தப் பெறுமதி கைப்படும்போது கொண்டாட்டம் தானாகத் தலைப்படும். ஏதேதோ பெறுமதிகளை எம்முடையதாக நாம் ஒவ்வொரு பொழுதில் நம்பிக்கொள்கின்றபோதும், இது எனது பெறுமதியல்ல என்ற ஒரு மெல்லியகுரல் உள்ளுர எங்கோ முணுமுணுத்துக்கொண்டிருக்க்கிறது. அதனால், அந்நியபெறுமதிகளின் கைப்படல் கொண்டாட்டத்தைப் பிரசவிக்காது நகர்ந்துபோகிறது. காலம் செல்லச் செல்ல, எனது பெறுமதி இதுவல்ல என்ற குரல் மட்டும் இருக்கிறதே அன்றி, எனது பெறுமதி என்ன என்பது என்னால் அறியப்படமுடியாததொன்று என்பது போல் பயப்படுத்துகின்றது.

மரபணு மாற்றப்பட்ட உணவு

எனது பெறுமதி என்ன என்பதை என்னால் அடையாளங்காணமுடியாதபோது, அனைத்தும் பயப்பிடுத்துகின்றன. நான் கடைசியாகக் கொண்டாடிய தருணம் எது என்று மனம் ஆராய்கின்றது. அந்தத் தருணம் என்னால் கொண்டாடப்பட்ட தருணமாய் இருந்ததனால், அந்தத்தருணத்திற்குள் எனது பெறுமதி இருந்திருக்கவேண்டும் என்ற அடிப்படையிலேயே இந்த ஆராய்தல் நடக்கின்றது. ஆனால் அந்தத் தருணம் சார்ந்து இன்றைக்கு என்னிடம் உள்ள பதிவு கொண்டு தான் என்னால் அந்தத் தருணத்தை ஆராய முடியும் என்பதனால், அந்தத் தருணத்தின் பதிவினை சல்லடைபோட்டுத் தேடுகின்றேன். அந்தத் தருணத்தில் நான் உண்ட உணவு, சுவாசித்த காற்று, நுகர்ந்த வாசனைகள், கேட்ட ஒலிகள் என்று அனைத்தும் எனது கவனத்தைப் பெறுகின்றன. அன்றைக்கு நானுண்ட கத்தரிக்காய் மட்டுமல்ல கறிவேப்பிலை கூட எனது பெறுமதியாயிருக்கலாம் என்று மனம் சந்தேகப்படுகிறது.

இந்த அடிப்படையில் தான் மரபணு மாற்றப்பட்ட உணவுகள் மீதான சண்டை ஆரம்பிக்கிறது. இந்தக் கத்தரிக்காய் அந்தக் கத்தரிக்காய் மாதிரியில்லை என்று வெளிப்படைக்குக் கேட்கும் அடம்பிடித்தலில் மறைந்திருந்து கேட்பது எனது பெறுமதியினை எனக்கு மீட்டுத்தாருங்கள் என்ற ஏக்கமே.

மரபணு மாற்றப்பட்ட உணவுகளால் தீங்கு உண்டா இல்லையா என்ற வாதத்திற்குள் செல்லவே போவதில்லை. மாறாக, எனது மரபணு நான் பிறந்தபோது இருந்தபடியே இருக்கின்றதா என்ற கேழ்வியினை முன்வைக்கிறேன். CRISPR, ஜீனோம் எடிற்றிங் போன்ற தலைப்புக்களிற்குள் செல்லவேண்டாம். எமது வாழ்க்கைப் பாதையில் நாம் சந்தித்தித் வைரசுகள் முதற்கொண்டு இன்னோரன்ன விடயங்கள் எமது மரபணுக்களை எங்கனம் மாற்றியுள்ளன என்று திட்டவட்டமாக ஒப்பிடல் இன்றைக்கு அனைவரிற்கும் சாத்தியமான ஒன்றல்ல என்றபோதும் மாற்றங்கள் நடக்கின்றன என்பது பொது அறிவு. எயிட்ஸ் போன்ற பரிணமிப்புக்களில் வெளிப்படையாகின்ற மரபணு மாற்றங்கள், சிறிய அளவுகளில் புலப்படாது நடப்பினும் மாற்றம் நடக்கிறது. அது மட்டும் அன்றி, இன்றைக்கு Design Biology என்பது நோய்களிற்கான சிகிக்சையாக மாத்திரைக்குப் பதில் மரபணு மாற்றம் சார்ந்து சிந்தித்துக் கொடிருக்கிறது. கிறிஸ்ப்பர் மட்டுமன்றி வைரசுகளும் எம்முட் சென்று எமது மரபணுவினை மாற்றும் இலக்கிற்காகக ஆராய்ச்சி கூடங்களில் உருவாக்கப்பட்டுக்கொண்டிருக்கின்றன.. எமது வாழ்நாளில் இது சர்வசாhதரணமான விடயமாக வந்துவிடும். 

ஆக, அன்றைக்குக் கத்தரிக்காய் சாப்பிட்ட நானே மரபணு மாற்றப்பட்டு வாழ்ந்துகொண்டிருக்கின்றேன் எனும் போது, அன்றைக்கு நான் சாப்பிட்ட கத்தரிக்காய் மட்டும் அப்படியே இருந்தால் மட்டும் என்ன லாபம்?

எனவே எனது பெறுமதி என்ன என்பதைக் கடந்தகாலத்தில் தேடுவது பலன்தராது ஏனெனில் நான் அன்றைக்கு இருந்தவனாய் இன்றைக்கு இல்லை.

எல்லாரும் குருவாண்டி

இன்றைய தேதிக்கு சமூகவலைத்தளங்கள் மற்றும் வாழ்வில் அனைவரும் கருத்துக் கூறுவதை மட்டும் விரும்புகிறார்கள். கேட்பது என்பதோ அறிந்துகொள்வது என்பதோ உவப்பான விடயமாக இஇன்றைக்கு இல்லை. எனது பெறுமதி என்ன என்பதே எனக்குத் தெரியவில்லை, எனது குளப்பங்கள் சார்ந்து எங்கு தேடுவது என்பது எனக்குத் தெரியவில்லை, ஆனால் நான் கருத்துக்கூறியே ஆகவேண்டும் என்று என்மீது யாரோ திணித்துவிட்ட பிணியில் நான் குருவாகிக் கொண்டிருக்கிறேன்.

Augmented Reality (AR) video game போல உலகு ஆகிப்போய்விட்டது. உண்மை என்பது அவரவர்க்கான பிரத்தியேகமானதே அன்றி அனைவரிற்கும் பொதுவான உண்மை என்று ஏதும் இல்லை என்பதாக உளவியல் மாறிக்கொண்டிருக்கின்றது. அவரவர்க்கு அவர்க்கான உண்மை. பொதுமறை என்று எதையும் எவரும் ஏற்கத் தயாரில்லை. 

எல்லோரும் தன்னைப் பெருப்பித்துக் காட்ட விழைந்து கொண்டிருப்பதால் கேட்பது பாதகம் என்றாகிப்போகிறது. மற்றையவன் பேச நான் கேட்பின் பேசுபவன் பெரியாள் ஆகி விடுவான். எனவே எனது கருத்துக்களை அங்கங்கே நானும் தூவுவது அவசியம். விடயம் புரிகிறதோ இல்லயோ நுனிப்புல்லுகளை நானும் சப்பித் துப்புவது அவசியம் என்பது இன்றைய நிலை. இதனால் அனைவரும் குருவாண்டி. சிஸ்யப் பிள்ளைகள் பற்றாக்குறை. இந்நிலையின் வீச்சு அனைவரும் தமக்காக மட்டும் இருக்கும் ஒரு நிலையினை நோக்கியதாக நகர்கிறது. ஆனால், இயற்கை மனிதனை கொம்பின்றி, நகம் இன்றி, பலம் இன்றி கூட்டத்தில் பலம் பெறுகின்ற சமூக விலங்காகப் படைத்திருக்கிறது. அதனால், எங்கும் பெருங்குளப்பம்.

ஆன்மிகம்

சரியை கிரியை யோகம் ஞானம் என்று வந்தால் என்ன,  சத் சித் ஆனந்தம் என்று கொண்டால் என்ன, பதி பசு பாசம் என்றால் என்ன, தத் துவம் அசி என்று கேட்டு அதன் வழி அகம் பிரம்மாஸ்மி என்று கொண்டால் என்ன முடிவில் விடுதலை பெறுவதற்கு ஞானம் அவசியம் என்பதாய் ஒரு பொதுமை காணப்படுவதாய்த் தோன்றினும், போதகர்கள் முரண்டு பிடிக்கிறார்கள்.

அத்வைதம் சைவ சித்தாந்தத்தைப் புறக்கணிக்க, சித்தர்கள் பிரம்மத்தைப் புறக்கணிக்க, சாமியார்கள் சட்ட ஒழுங்கைப் புறக்கணிக்க என்று எங்கும் மோதல். எல்லோரும் குருவாண்டி. குளப்பம் பிரவாகம். எல்லாவற்றிலும் சந்தேகம் தெளிவு எங்குமில்லை, கொண்டாட்டம் வரண்ட வாழ்வில் ஓட்டம் மட்டும் இதயத்துடிப்பு.

முடிவு

ஒரு சமயப் பேச்சாளர் பக்கத்து ஊரில் உள்ள ஒரு பிரபல ஆலயத்தின் உற்சவத்தில் பேசுவதற்காக, பேருந்தில் செல்வதற்காகப் பேருந்து நிலையம் சென்றாராம். பேருந்து நிலையம் பக்த்தகோடிகளால் நிரம்பி வழிய, பேருந்தில் ஏறுவது அசாத்தியமாய் இருந்ததாம். கசங்கிப் போன மேலாடையோடு தனது கடைசி முயற்சியும் பயனிழந்து, வியர்வைப் பெருக்கோடு அவர் கூட்டத்தில் இருந்து விலக முயல்கையில், இளைத்த உடலுடன் இரு முதியவர்கள் இவரை மறித்து அந்தப் பேருந்து குறித்த ஆலயத்திற்கா செல்கிறது எனக் கேட்டார்களாம். இவர், ஆம் அது அங்கு தான் செல்கிறது, ஆனால் கூட்டம் அலைமோதுகிறது, என்னால் கூட ஏற முடியவில்லை, நீங்கள் ஏற மாட்டீர்கள் என்றாராம். அதற்கு அந்த முதியவர்கள், ஏறுவதை விடுங்கள் அந்தப் பேருந்து அந்த ஆலயத்திற்குத் தான் செல்கிறது என்பது உங்களிற்கு உறுதியாகத் தெரியுமா எனக் கேட்டார்களாம். இவர், ஆமாம் என்று கூறி விட்டு நகர்ந்து வந்து வாடகைக்கு ஒரு கார் எடுத்துக் கொண்டு நிகழ்விற்குப் பேசச் சென்றாராம்.

நிகழ்வு மேடையில் ஏறிய பேச்சாளரால் ஆச்சரியத்தை அடக்கமுடியவில்லையாம். ஏனெனில் மண்டபத்தில் முன் வரிசை ஆசனத்தில் அந்த முதியவர்கள் அமர்ந்திருந்தார்களாம். பேசி முடித்ததும் அவர்களிடம் சென்று எப்படி வந்தீர்கள் என இவர் வினவ, அவர்கள் தாங்கள் அதே பஸ்சில் தான் வந்ததாகச் சொன்னார்களாம். நம்ப முடியாத இவர், எப்படி ஏறினீர்கள் என்று கேட்டதற்கு அவர்கள் சொன்னார்களாம்: பஸ் சரியான இடத்திற்குச் செல்கிறது என்பதை அறிந்தபின்னர் கூட்டத்துள் நின்று கொண்டோம். கூட்ட அலை எம்மை பேருந்துள் தானாகத் திணித்தது, பின்னர், பேருந்து கோவில் அருகில் நின்றதும், மறுபடி அனைவரும் அங்கே இறங்கியதால் மறுபடி அந்த அலை எம்மையும் பேருந்தில் இருந்து வெளியே துப்பிவிட்டது என்றனாராம்.

ஒட்டம் என்பது சக்த்தி வேண்டுவது. ஓடுவதற்கான சக்தியினைத் தக்க வைப்பதற்கு உடல் மட்டும் ஒத்துழைத்து ஒரு பலனும் இல்லை. உளம் உடன்படா ஓட்டம் அவசியம் மூச்சிரைக்கப் பண்ணும். எமது ஓட்டங்கள் எமக்கு அன்னியமானவையாக உளம் ஒவ்வாதனவாக உருக்குலைக்கும் படி இருக்கும் வகை மூச்சிரைத்தல் தவிர்க்க முடியாதது. 

அன்னிய பெறுமதிகளின் நிமித்தம் புரியாத ஓட்டத்தை மூச்சிரைக்கத் தொடர்வதற்குப் பதில், உள்ளுரக் கேட்கும் மெல்லிய குரலின் திசையறிவிப்பில் சென்று எமக்கான அலையினைத் தேடிக்கண்டடைந்து, கையைத் தூக்கிக் கொண்டு அலை எம்மை இழுத்துச் செல்ல அனுமத்தித்தல் வினைத்திறன் மிக்கது.

 

புலம்பெயர் தமிழரும் புலத்துத் தமிழரும் – ஒருநோக்கு- நிவேதா உதயராஜன்

கிட்டத்தட்ட முப்பத்தைந்து ஆண்டுகளுக்கு மேலாகப் பாரியளவில் தமிழர்கள் சொந்த மண்ணைவிட்டுப் புலம்பெயர்ந்து உலகம் முழுதும் செறிந்து வாழத்தொடங்கினாலும் எமது தேசத்தில் இடம்பெற்ற இனப்படுகொலையால் இரக்கம் கொண்ட ஐரோப்பிய நாடுகள் பலவும் விசா இல்லாமலே அதிகமாக 1984,85 களில் தமிழ்மக்களை அகதிகளாக உள்வாங்கிக் கொண்டன. அந்நேரத்தில் பணம் இருந்தவர்களும் இல்லாதவர்களும் கூட ஒருவரைப் பார்த்து ஒருவர் அகதிகளாய் புலம்பெயர்ந்து கொண்டிருந்த காலம். அதன்பின் இராணுவக் கெடுபிடிகளாலும் படுகொலைகளாலும் தம்முயிரைக் காக்க நாட்டை விட்டு ஓடி வந்தவர்களும், அன்றும் இராணுவத்தையும் இனக்கலவரங்களையும் சாட்டாக வைத்து வெளிநாடுகளில் பண மரங்கள் குவிந்து கிடப்பதாக கற்பனையில் வீடுவாசல் எல்லாம் விற்று கடன்பட்டு வெளிநாடு வந்து சேர்ந்தனர். இது எல்லாரும் அறிந்ததுதான் எனினும் பலரின் வாழ்வு தடம்மாறியதும் இங்குதான். 

இதற்கு முன்னர்  உயர் கல்வி கற்பதற்கு என்று  வெளிநாடு வந்த ஒரு கூட்டம் தமிழை மறந்து தமிழ் பேசுவதையே கேவலமாக எண்ணியபடி ஆங்கிலம் கதைத்துவிட்டால் தங்கள் ஆங்கிலேயர்கள் என எண்ணியபடி இங்கிலாந்தில் தம் பிள்ளைகளும் தமிழை அறியா வண்ணம் இன்றும் வாழ்ந்து வருகின்றனர். இங்கிலாந்தில் மட்டுமல்ல புலம்பெயந்த அனைத்து நாடுகளில் வாழும் சில தமிழர்களின் நிலை இன்றுவரை இதுதான். அவர்கள் தம்மைப் பற்றிய சிந்தனை மட்டும் கொண்டவர்களாக சுயநலவாதிகளாக இருந்ததனால், அவர்கள் எமது நாடு பற்றியோ அல்லது தாம் இழந்தவை பற்றியோ எள்ளளவும் கவலை கொள்ளாது இன்றுவரை மகிழ்வாகவே வாழ்ந்துகொண்டிருக்கின்றனர்.  

ஆனால் 84 ம் ஆண்டுக்குப் பின்னர் வந்தவர்களில் சிலரிலும் இவர்களின் குணங்கள் இருந்தாலும் பலரும் எமது தேசம், விடுதலைப்போராட்டம், பண்பாடு, தமது வாழ்வு, ஈழத்து உறவுகளின் எதிர்கால வாழ்வு என்று பன்முக அழுத்தங்களுக்கும் முகம்கொடுத்து மனஅழுத்தத்தோடும் அபிலாசைகளோடும் ஏமாற்றங்களோடும் மனவலி சுமந்தவர்களாக வாழ்ந்துகொண்டிருக்கின்றனர். 

போர் காரணமாக எம் தாய்மண்ணுக்கும் போக முடியாது உறவினர்களை பார்க்கமுடியாது, பெற்றோர் உற்றோரின் மரணச்  சடங்குகளைக்கூடக் காலங்கடந்த செய்திகளாக வாங்கித் தம்முள் உழன்று, பருவவயது கடந்தும் தன் உறவுகள் சொந்தங்கள் என்று உழைத்துக் களைத்து, எமக்கென்று ஒரு நாடு வரும், அங்கே நின்மதியாக வாழலாம் என்னும் நினைப்பிலும் மண்விழ, எல்லாம் இருந்தும் அகதிகளாக இன்றும் வாழ்ந்துகொண்டிருக்கின்றனர். 

பலர் உழைத்ததில் ஒருபங்கு நாட்டுக்கும் மறுபங்கு வீட்டுக்கும் கொடுத்து தான் ஒட்டாண்டியாய் நிற்பது ஒருபுறம், பலர் ஒழுங்காகத் தின்னாமல் குடிக்காமல் சொத்துச் சேர்த்து அதை அனுபவிக்காது நோயில் விழுவது ஒருபுறம், ஒருவரைப் பார்த்து மற்றவர் ஏட்டிக்குப் போட்டியாய் பணம் கார், வீடு என்று கடன்பட்டுக் காலம்கழிப்பது ஒருபுறம், மற்றவருக்கு கொடுக்காது அல்லது அதிட்டவசமாகப் பணம் சேர்க்கும் சிலர் செய்யும் கூத்துகளும் ஆடம்பர விழாக்களும் கோமாளித்தனங்களும் “அற்பருக்குப் பவுசுவந்தால் அர்த்தராத்திரியிலும் குடை பிடிப்பர்” என்னும் பழமொழியை அப்பட்டமாக நிறுவிக்கொண்டிருக்கின்றது.   

புலம்பெயர் நாடுகளில் மற்றைய கலாச்சாரங்களுடன் ஈடுகொடுக்க முடியாது பலர், அக்கலாச்சாரத்துடன் ஒன்றிவிட்ட பலர், ஓட்டவும்  விலகவும் முடியாமல் இரண்டுக்கும் நடுவே ஏக்கத்துடன் கிடந்து அல்லாடும் சிலருமாக வாழ்வு ஓடிக்கொண்டிருக்கிறது. நாகரிக ஆடைகள், போதிய பணம் என்பன இருந்தும்கூட ஏக்கத்துடன் இன்னும் எமது நாட்டையும், உறவுகளையும், வாழ்ந்த வாழ்வையும் என்று இழந்தவர்களை எண்ணி எமது மனம் திருப்தியுறா நிலையிலேயே ஓடிக்கொண்டிருப்பது ஒருபுறம். உயிர்ப் பயம் காரணமாக போதிய பணம் இருந்தும் எம் நாட்டில் போய் வாழும் துணிவு இன்றிய பலர் ஆண்டுதோறுமோ அன்றி இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு ஒருமுறையோ எம் நாட்டுக்குச் சென்று தம் ஆசைகளைத் தீர்த்துத் திருப்தி கொள்கின்றனர். 

ஆனால் சில காலமாக புலம்பெயர் தமிழரிடம் எழுந்துள்ள முணுமுணுப்பும் சலிப்பும் சொல்ல முடியாதது. தம்மைப் பெற்றவர் அங்குஉயிருடன் இருக்கும் வரை தான் நாம் அங்கு செல்வோம். அதன் பின் அந்தப்பக்கம் போகவே மாட்டோம் என்னும் வெறுப்புக்குரிய வார்த்தைகள் ஏன் வந்தது என்று பார்த்தால், புலம் பெயர்ந்த மக்கள் மட்டும் மாறவில்லை. தாயகததில் இருக்கும் எமது உறவுகள், நாம் ஆசையாசையாகக் காணவேண்டும் என்று துடித்த அயலவர்களும் சொந்தங்களும் கூட நிறையவே மாறிவிட்டார்கள். 

தாம் துன்பம் கொள்வதுபோல் தமது உறவுகள் துன்பம் கொள்ளாது வசதியாக வாழட்டும் என எண்ணிய புலம்பெயர் உறவுகள் கண்மூடித்தனமாக, சிந்தனையில்லாது அனுப்பும் பணம்தான் எமது ஊர்களில் பலரை வசதியாக ஆடம்பரமாக வாழவைத்துக்கொண்டு இருக்கின்றது. சிலர் இன்னும்கூட வாழத்தெரியாமல் ஊரிலும் புலம்பெயர் தேசத்திலும் வாழ்ந்துகொண்டிருப்பது வேறு கதை. 

உறவினர்கள் அனுப்பும் பணத்தில் பிள்ளைகள் கேட்கும்  மோட்டார்  வண்டிகள், கைத்தொலை பேசிகள், வெளிநாட்டு உணவகங்களில் உணவு, மதுபானங்கள், நண்பர்களுடன் ஊர் சுற்றுதல் என்பவற்றால் கல்வியை உதறிவிட்டு வாழ்க்கையைத் தொலைத்துவிட்டு சீரழியும் சமூகமாக எமது தமிழ் சமூகம் மாறிக்கொண்டிருக்கிறது. அதுமட்டுமல்லாது எமது கலாச்சாரங்களை மதிக்காது பண்புகளை மறந்து வெளிநாட்டினர் போல் அக்கம் பக்க வீடுகளுடன் தம் அயலவர்கள் சொந்தங்களுடனும் கூட ஒருஅன்னியத் தன்மையைப் பேணிக்கொண்டு தொலைக்காட்சிகளில் மூழ்கி தனி வாழ்வு வாழ்ந்துகொண்டும் பலரிருப்பது எதிர்காலத்தில் என்ன நடக்கப்போகின்றது என்பதை எமக்கு நன்றாகவே காட்டுகின்றது. சிற்ரூர்களில் நடைபெறும் கோவில் திருவிழாக்களில் காணப்படும் மக்கள் தொகையும் விழாக்களும் இவற்றுக்குச் சாட்சி.

வெளிநாடுகளிலிருந்து செல்லும் உறவுகளை உண்மை அன்போடும் அக்கறையோடும், ஆசையோடும் எதிர்கொள்ளும் புலத்து உறவுகள் மிகச் சொற்பமே. பெரும்பாலானவர்கள் வரும் உறவுகள் என்ன அங்கிருந்து கொண்டுவருகின்றனர், அவர்களிடமிருந்து எவ்வளவு கறக்க முடியுமோ அத்தனையும் கறந்துவிட்டு விடவேண்டும் என்னும் நோக்கம் மட்டுமே கொண்டவர்களாக இருக்கின்றனர். அப்படி அவர்கள் எண்ணவும் எதிர்பார்க்கவும் அவர்கள் மட்டும் காரணமல்ல.  

வெளிநாடுகளில் இருந்து போகும் பலர். தங்க நகைகளை அடுக்கிக் கொண்டு போவதும், கடன் வாங்கியாவது அங்குள்ளவர்களுக்கு விலையுயர்ந்த பொருட்களை வாங்கிச் செல்வதும், போன இடத்தில்  சாதாரணமாகத் திரியாது எதோ வாகனத்துடனும் ஏசியிலும் பிறந்தவர்கள் போல் வான் வாடகைக்குப் பிடித்துக்கொண்டு ஊர் சுற்றுவது,  அங்கு சென்றும் காசை உறவினர்களுக்கு கொட்டி இறைத்துத் தான் பெரிய காசுக்காரன் என அங்குள்ளவர்களை நம்பவைத்து போன்ற கோமாளித்தனங்களையும் செய்வதால் வெளிநாடு என்றால் பணம் கொழிக்கும் இடம் தான் என்னும் அசைக்கமுடியாத நம்பிக்கையை அவர்களுக்கு ஏற்படுத்தியிருக்கிறது. 

விடுமுறையில் சென்று இப்படி செய்பவர்கள் மீண்டும் வெளிநாடு வந்து தொடர்ந்து மூன்று நான்கு ஆண்டுகளில் அந்தக் கடனை அடைத்து முடிப்பது வேறு கதை. 

இவை எல்லாம் தெரியாத புலத்துப் பெற்றோரும் பெண்களும் கூட வெளிநாடு சென்றால் மகிழ்வாக வாழலாம் என எண்ணியபடி வெளிநாட்டு மாப்பிளைக்காகக் காத்திருக்கின்றனர். மாப்பிள்ளைக்கு பத்து பதினைந்து வயது கூடினால் என்ன, படிப்பறிவு இல்லை என்றால் என்ன, முதலில் ஒரு திருமணம் செய்து மண விலக்குப் பெற்றவர் என்றால் என்ன, வெளிநாட்டு மாப்பிள்ளை என்றால் சரி என்னும் மனநிலைக்குத் தள்ளப்பட்டுள்ளனர். அங்கு சென்று திருமண வாழ்வு சரிவரவில்லை என்றால் விவாகரத்துப் பெற்று வேறு யாரையும் மணமுடித்து வாழலாம் என்றும் பலர் தீர்மானமாக இருக்கின்றனர். இங்குள்ள சட்டங்களும், அரசஉதவிகள் பற்றிய செய்திகள் மட்டுமல்ல இந்தக் கடையில் இந்தஉடை இன்ன விலையில் வாங்கலாம் என்பதுவரை அங்குள்ளவர்களுக்குத் தெரிந்திருக்கிறது.  

நாம்  இங்கு விலை உயர்ந்த ஆடைகள் எமது பணத்தில் வாங்குவதற்கு பலமுறை யோசனை செய்வோம். அங்குள்ளவர்கள் எந்த விதக கூச்சமோ யோசனையோ இன்றி “என் பிள்ளை விலை குறைந்த சேர்ட் எல்லாம் போடமாட்டான். ஆனபடியால் நல்லதா, பெயருள்ளதாக வாங்கி வாருங்கள்” என்று கூறுமளவு புலத்து மக்கள் தெளிவாக உள்ளனர். 

இன்றும்கூட அங்கு வாழும் எம் உறவுகளுக்குப் பணத் தேவைகள் முடிந்தபாடில்லை. பெற்ற தாயே பிள்ளை எக்கேடு கேட்டுப் போனால் என்ன. எப்படியாவது பணம் அனுப்பினால் போதும் என்னும் மனநிலையில் உள்ள கேவலத்தை எங்குபோய்க் கூறி அழுவது ???

எத்தனை ஊடகங்களில் இவைபற்றிய செய்திகள் வந்தாலும்  அவைபற்றிக் கவலை கொள்ளாது பதின்நான்கு மணி நேரம் ஒருநாளில வேலைசெய்து  இரவுநேர உணவு மட்டும் உண்டு, உடல் வலியோடு மனவலியும் சேர்ந்தாலும் நான் அனுபவிக்கவில்லை, என் தம்பி அனுபவிக்கட்டும் என்று பணம் அனுப்பும் அண்ணன்கள் பலர் கண்முன்னால் இருக்கின்றனர். அந்த அண்ணன் ஒரு மாதம் தாயகத்தில் போய் நின்றால்  எப்ப திரும்பப் போகிறாய் அண்ணா என்பதுதான் முதற் கேள்வியாக இருக்கும். 

சரி அதை விடுங்கள் வெளிநாடுகளில் இருந்து நாம் சென்றால் எம்மைச் சக மனிதராக நினைத்துப் பார்க்காது எதிரிகளை பார்ப்பதுபோன்று ஒரு எள்ளலுடனும், வன்மத்துடனும்  பலர் பார்ப்பதை அவதானித்துள்ளேன். நாம் எப்போதும் அப்படி ஒரு மனநிலையுடன் எம் உறவுகளை பார்த்தோமா? எதனால் அவர்களிடம் இப்படியான ஒரு மனநிலை வளரவேண்டும்? நாங்கள் நாட்டை விட்டு ஓடிப்போனோம் என்றா? சரி ஓடிப்போனது தவறுதான் இல்லை என்று கூறவில்லை. அது பெரிய குற்றமா என்ன? 

சரி குற்றம்தான் என்று நீங்கள் கூறினால் எதற்காக நாம் அனுப்பும் பணத்தில் வாழ்க்கையை நடத்துகிறீர்கள், வீடுவாசல் கட்டுகிறீர்கள், படிக்கிறீர்கள், குடிக்கிறீர்கள், வாகனம் வாங்கி ஓடுகிறீர்கள்? உங்களிடமிருந்து எமக்கு எதுவும் வேண்டாம் என்று அப்போதே எம்மை ஒதுக்கியிருக்கலாமே? உங்களிடம் நாம் உரிமையையும் அன்பையும் மட்டும்தானே எதிர்பார்த்தோம்!

போர் முடிந்த பின் எத்தனை ஆசை ஆசையாக எம் நாடு என்று ஓடி வந்த எமக்கு கிடைத்தது பெரிய ஏமாற்றமும் தோல்வியும் தான். பலர் இனி அங்கு போய் இருக்கலாம் என எண்ணியவர்கள்  எல்லாம் கூட உறவுகளின், தமிழ் சமூகத்தின் நிலை கண்டு நாம் இங்கேயே இருந்துவிடுவது மேல் என்னும் மனநிலைக்கு வந்துவிட்டனர். இன்னும் ஒரு பத்து ஆண்டுகள் அல்லது இருபது ஆண்டுகளின் பின்னர் யார் தாய்நாட்டைத் தேடி ஓடப்போகின்றனர்? அதன் பின்னான உறவுகள் தொடர முடியாத நிலையை உண்டுபண்ணிவிட்டீர்களே! 

எம் காலத்தில் ஈழம் கிடைக்கும் என்றும், எம் நாட்டில் நாம் நின்மதியாக வாழலாம் என்னும் நினைப்பில் இடி வீழ்ந்து அந்தக் காயம் ஆற முன்பே  உறவுகளின் அலட்சியமும், பாராமுகமும் புலத்து, புலம்பெயர்  மக்கள் பலரிடையே ஒரு பெரிய இடைவெளியைத் தோற்றுவித்துவிட்டது. அதை எவராலும் நிவர்த்திசெய்யவே முடியாது. சில நல்ல உறவுகளால் ஒரு நூலிழை ஒன்று ஒட்டியபடி இருக்குமே தவிர மற்றப்படி இருவேறு இனங்களாக நாம் மாறிக்கொண்டிருப்பதை இல்லை என்று யாராலும் கூற முடியாது.

நாம் எத்தனை இடர்கள் சுமந்து இங்கு வாழ்ந்தாலும்  நாம் நின்மதியாக உயிர்ப்பு பயமின்றி வாழ்வதை ஒப்புக்கொள்ளத்தான் வேண்டும். எமது பிள்ளைகள் பெரும்பாலானோர் கல்வியில் பலபடிகள் முன்னேற்றம் அடைந்திருப்பதும் நாம் புலம் பெயர்ந்ததனால்த்தான். சரியாக வாழ்த்தெரிந்தவர்கள் பலரும் நன்றாக வாழ்ந்துகொண்டிருப்பதும்  புலம்பெயர்ந்ததனால்த்தான். ஆனாலும் எம் குழந்தைகள், எம் கலாசாரம் பண்பாடு மறந்து, வேற்று இனத்தவரை மணந்து, மேற்கத்தேய நாகரிகத்துள் மூழ்கி பெற்றவர்களுடன் கூட அந்நியோன்யத்துடன் வாழமுடியாத ஓர் சந்ததியாக மாறிக்கொண்டிருப்பது கண்கூடு. 

நாம் எமக்கு அடுத்த தலைமுறையை மட்டும் எதோ ஒருவிதத்தில் எம்மோடு பிடிதது வைததிருக்க முடியும். ஆனால் அடுத்த தலைமுறை  தமிழ் தெரிந்த, எம் கலாச்சாரம் தெரிந்த சமூகமாக  இருக்கும் என்று அடித்துக் கூற முடியுமா? எம் பிள்ளைகளின் தலைமுறையுடன் எம் உறவுகளும் முடிந்துபோய் புலத்துத் தமிழருக்கும் புலம்பெயர் தமிழருக்குமான ஒரு தொடர்பு முற்றிலும் இல்லாதுபோகப் போகிறது. எம்மொழியும் இல்லாது அதனுடனான தொடர்பாடாலுமற்று எம்மினம் இடம்பெயர்ந்து வந்த ஓர் கலப்பினமாகப்  புலம்பெயர் தேசங்களில் வாழப்போகிறது. அடுத்த தலைமுறை தாண்டி புலம்பெயர்ந்து வாழும் உறவுகளே தம் உறவுகளைத் தொலைத்து முகம் தெரியாது வாழப்போவதை நாம் எப்படியேனும் தடுக்க முடியாதா?

நிவேதா உதயராஜன்-பெரிய பிரித்தானியா 

 

http://www.naduweb.net/?p=8791

 

 

நான் போன கிழமை வழக்கம் போல வார இறுதியில் கண்டிப்பாக முருக்கங்காய் சாப்பிட்டே ஆக வேண்டும் என்று (நான் பாக்கியராஜ் ரசிகனாக்கும்) தமிழ் கடைகளுக்கு போய் பார்த்தால் அநேகமான கடைகளில் முருக்கங்காய் மெலிந்து போய் சதை கிதை ஒன்றும் இல்லாமல் கிடந்தன. இதை சாப்பிட்டால் முதலுக்கே மோசம் வந்து விடுமோ என்று யோசித்து கொண்டு கடைசியாக இன்னொரு தமிழ் கடைக்கு போய் பார்த்தேன்.

அங்கு மெலிந்து போய் கிடந்த முருங்கைகாய்கள் வைத்திருக்கும் கூடைக்கு அருகில் இன்னொரு கூடையில் நல்லா கொழுத்த ஹன்சிகா மாதிரி கொழுக் மொழுக் என்று இருந்த முருங்கைகாய்களை வைத்து இருந்தனர். இதென்னடாப்பா இப்படி கொழுத்து கிடக்குதே என்று பக்கத்தில் நின்று கொண்டிருந்த கடையில் வேலை செய்யும் அக்காவிடம் "இது என்ன முருங்கைகாய்.. இப்படி கொழுத்து இருக்குதே" என்று கேட்டேன். அதற்கு அவா, 'இது அவுஸ்திரேலியாவில் இருந்து வந்த முருங்கைகாய்கள்... கொண்டு போய் சாப்பிட்டு பாருங்கள்.. நல்லா இருக்கும்' என்றார்.

இது என்னடாப்பா புதுசா இருக்கு... அவுசில் இருந்து Lamb வரும், கங்காரு இறைச்சி வரும், சில நேரங்களில்  Cheese கூட வரும், ஆனால் முருங்கைக்காய் கூட வருமா என்று ஆச்சரியமாக இருந்தது. "உண்மையாகவா அக்கா.. இது அவுசில் இருந்து வந்ததா.." என மீண்டும் கேட்டேன். "ஓம் தம்பி.... இப்ப தமிழ் கடைகளுக்கு அவுசில் இருந்து முருங்கைகாய்கள் வருகுது..விலை கொஞ்சம் கூட..ஆனால் நல்லம்" என்று மீண்டும் நற்சான்றிதழ் கொடுத்தார்.

நானும் ஆறு டொலருக்கு ஒரு இறாத்தல் (1 lbs) வாங்கிக் கொண்டு வந்து சமைத்து சாப்பிட்டு பார்க்க, சுவை நல்லா இருந்தது. காய் நிறைய சதையும், கொஞ்சம் இறுகியும் (thicK ஆக) இருந்தது.  ஒட்டி மீன் கறிக்கு சரியான தோதாக இருந்தது. ஒரு பெரும் வெட்டு வெட்டினேன்.

 எனக்கு இது தொடர்பாக கொஞ்சம் விபரங்கள் வேண்டும். எப்ப இருந்து அவுசில் மற்ற நாடுகளுக்கும் அனுப்பக் கூடியவாறு முருங்கைகாய் பயிரிடத் தொடங்கிச்சினம்? இப்படி கொழுத்து போவதற்கு ஏதும் இரசாயன பசளைகள் போடுகின்றனரா? அல்லது இது ஒரு GMO உணவா (மரபணு மாற்றம் செய்த உணவா)?

அவுஸ் உறவுகள் அல்லது இது தொடர்பாக மேலும் விபரங்கள் தெரிந்தவர்கள் பதில் தாருங்கள். பதில் தருகின்றவர்களுக்கு பாக்கியராஜின் படங்களின் பாட்டு பரிசாக கிடைக்கும்.

 

 

 

பிரித்தானிய பாராளுமன்றத்தில் தமிழினப்படுகொலைக்கு சர்வதேச நீதிகோரும் தமிழ் மக்கள்

சர்வதேச மனித உரிமை தினத்தை முன்னிட்டு பிரித்தானிய பாராளுமன்றத்தில் ஒன்றுதிரண்ட தமிழ் மக்கள் ஈழத்தில் நடந்த தமிழினப்படுகொலைக்கு சர்வதேச நீதிகோரியுள்ளனர்.

சர்வதேச மனித உரிமைகள் நாளை முன்னிட்டு பிரித்தானியாவில் உள்ள ஈழத்தமிழர்கள் பிரித்தானிய பாராளுமன்றம் முன்பாக ஒன்றுகூடி ஈழத்தில் மேற்கொள்ளப்பட்ட இனப்படுகொலைக்கு நீதிகோரி ஒன்று திரண்டுள்ளனர்.

இரண்டாம் உலக்போரில் நிகழ்த்தப்பட்ட மனிதப்பேரழிவுகள் படுகொலைகள் வன்முறைகள் சொத்துக்கள் அழிக்கப்பட்டதன் பின்னர் இது போன்ற சம்பவங்கள் இனிமேலும் ஏற்படக்கூடாது என்ற நோக்கில் அனைத்துலக மனித உரிமைகள் பிரகடனம் ஐநா சபையில் சமர்ப்பிக்கப்பட்ட பின்னர் 10-12-1948 ஆம் ஆண்டு பாரிஸிசில் நடைபெற்ற ஐ.நா பொதுச்சபைக்கூட்டத்தொடரில் 58 நாடுகள் அங்கீகாரம் வழங்கியதைத் தொடர்ந்து அந்த நாளை சர்வதேச மனித உரிமைகள் நாளாக பிரகடனம் செய்து உலக நாடுகளால் ஒவ்வொரு வருடமும் கொண்டாடப்பட்டு வருகின்றது,

அதன் அடிப்படையில் நாடுகடந்த தமிழீழ அரசாங்கத்தினால் ஒழுங்கமைக்கப்பட்ட 70வது மனிதஉரிமைகள் தினம் பிரித்தானிய பாராளுமன்;ற முன்றலில் நடைபெற்றுள்ளது.

இதன்போது, நாடு கடந்த தமீழீழ அரசின் மனித உரிமைகள் அமைச்சர் மணிவண்ணன் பத்மநாதன் தலைமையில் நடைபெற்றுள்ளது,

இதில் ஈழுத்தில் நடைபெற்ற  இனப்படுகொலைக்கு சர்வதேச சமுகம் நீதியைப் பெற்றுத்தரவேண்டும் என்றும் பிரித்தானிய பாராளுமன்றம் முன்பாக ஒன்றுகூடிய ஈழத்தமிழர்கள் வலியுறுத்தியுள்ளனர்.

 

http://www.virakesari.lk/article/46459

 

ஆஸ்திரேலியாவில்... தமிழ் பாடத்தில், அதிக மதிப்பெண் எடுத்த மாணவ, மாணவி.. கல்வியமைச்சர் கவுரவம்.

ஆஸ்திரேலியாவின், நியூ சவுத்வேல்ஸ் மாநிலத்தில் உயர்தர தேர்விற்கு தமிழ் மொழியை ஒரு பாடமாக எடுத்து மாநிலத்தில் முதல் மாணவனாக 95 மதிப்பெண்களை பெற்ற ஹரிஷ்ணா செல்வவிநாயகனும், இரண்டாம் இடத்தை 94 மதிப்பெண்கள் பெற்று ப்ரீத்தி சக்தி சிவபாலனும் அசத்தியுள்ளனர்.

யாழ்ப்பாணம் வல்வெட்டித்துறையைச் சேர்ந்த செல்வவிநாயகன், பத்மினி தம்பதிகளின் மகனான ஹரிஷ்ணா, ஆஸ்திரேலியாவில் பிறந்து வளர்ந்தவர் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

வென்ற்வேர்த்வில் தமிழ் பாடசாலையில் தமிழ் மொழியை கற்ற இவர் கலைகளிலும் மிகுந்த ஆர்வமுள்ள மாணவனாகும். தேர்வை திணைக்களம் (NESA) தொலைபேசியூடாக பெறுபேறை வெள்ளிக்கிழமை 7ம் தேதி அறிவித்தபொழுது உங்கள் மகிழ்ச்சியை யாருடன் பகிர்ந்து கொண்டீர்கள் என்று கேட்டபொழுது நான் முதன் முதலாக மனதார பகிர்ந்துகொண்டவர்கள் எனது அன்பு பெற்றோரும், தந்தை ஸ்தானத்தில் இருக்கும் எனது குரு நவரட்ணம் ரகுராம் ஆசிரியரும் என்கிறார் ஹரிஷ்ணா பெருமையோடு.

உயர்தர தேர்வில் ஒவ்வொரு பாடங்களிலும் அதிக மதிப்பெண்கள் எடுக்கும் மாணவர்கள் நியூ சவுத் வேல்ஸ் மாநில பிரதமரினால் கௌரவிக்கப்படுவது மரபு. அதற்கமைய இவர்களிற்கான பாராட்டு விழா புதன்கிழமை (12/12/18) அன்று UNSW பல்கலைக்கழகத்தில் நடைபெற்றது. சான்றிதழ்களை பிரதமரின் சார்பில் கல்வியமைச்சர் வழங்கி கௌரவித்திருந்தார்.

வீட்டிலும், வெளியிலும் தமிழ் நண்பர்களுடன் இயன்றளவு தமிழில் பேசுங்கள் என இளையோர்களிற்கு அறிவுரை கூறும் இவர், தமிழில் ஆர்வத்தை ஏற்படுத்திய பெற்றோர்களிற்கும் நன்றிகளை கூறத் தவறவில்லை. தனது நண்பர்களும், ரகுராம் ஆசிரியரும் ஒரு தனிப்பட்ட குடும்பத்தை உருவாக்கியுள்ளதாகவும் இந்த குடும்பம் தந்த உதவியினாலும், உந்துதலினாலும் தான் இந்த நிலையில் நிற்பதாக பெருந்தன்மையோடு கூறுகின்றார். மாநிலத்தில் தேர்வு எழுதிய 32மாணவர்களில் 20பேர் அதியுயர் சித்தி பெற்றது பெருமையானா விஷயம். பாடசாலைக்கு அப்பால் பிரத்தியேகமாக இலவச தமிழ் வகுப்புக்களை உயர்தர மாணவர்களிற்கு நடாத்திய ஆசிரியர் நவரட்ணம் ரகுராமால், ஒன்பது மாணவர்களில் இருவர் முதலாம், இரண்டாம் இடங்களில் வந்திருப்பதுடன் மேலும் ஐந்து மாணவர்கள் அதியுயர் சித்தி பெற்றிருப்பது இங்கு குறிப்பிடத்தக்கது. ஹரிஷ்ணா வழங்கிய பேட்டியை பாருங்கள்.

கேள்வி: பரீட்சை திணைக்களம் (NESA) உங்களுக்கு தொலைபேசி அழைப்பு எடுத்த பொழுது உங்கள் மனநிலை எவ்வாறு இருந்தது.

பதில்: அடக்க முடியாத ஆனந்தம். அந்தச் செய்தியை கேட்டபோது என்னால் நம்பவே முடியவில்லை. இது கனவா? நனவா? என்று என்னையே பல தடவைகள் கேட்டேன். அந்த மகிழ்ச்சிக்கு எல்லையில்லை.

கேள்வி: இந்த தேர்வு பெறுபேறை எதிர்பார்த்தீர்களா?

பதில்: எனது திறமைகள் மீது எனக்கு நம்பிக்கை இருந்தது. ஆனால், மற்றைய மாணவர்களின் திறமையை நான் அறியவில்லை. அத்தோடு, இந்த வருடம் வழமையையும் விட மிகக் கடினமாக படித்ததால் இந்த வருடமும் வேறு பள்ளி மாணவர்கள்தான் அதியுயர் சித்தி பெறுவார்கள் என்று நினைத்தேன். அதனால், இந்த செய்தி எதிர்பார்க்காததுதான்.

கேள்வி: இந்த மகிழ்ச்சியை யாருடன் பகிர்ந்து கொண்டீர்கள்?

பதில்: இந்த செய்தி கேட்டவுடன் எனது நண்பர்கள் (அருகில் இருந்த) பலரிடம் சொல்லி விட்டார்கள். ஆனால், நான் முதன் முதலாக மனதார பகிர்ந்து கொண்டவர்கள். எனது அன்பு பெற்றோர்களும் தந்தை ஸ்தானத்தில் இருக்கின்ற எனது குரு நவரட்ணம் ரகுராம் மாமா தான்.

கேள்வி: உங்களின் வெற்றிக்கு காரணமானவர்கள் யார்?

பதில்: எனது வெற்றிக்கு காரணமானவர்கள் எனது பெற்றோர், ஆசியர்கள் மற்றும் நண்பர்கள்தான். ஊக்கமளித்த பெற்றோரும் கல்வி புகட்டிய நண்பர்களும் ஆசிரியர்களும்தான் என்னை இந்த நிலைக்கு கொண்டு சேர்த்தார்கள். இவர்களிலும் முக்கிய பங்கை வகிக்கும் ஒருவர் ரகுராம் மாமா.

கேள்வி: பெற்றோரின் ஊக்கம் எந்தளவில் உங்களை உந்தியது?

பதில்: எனக்கு என்மீது நம்பிக்கை இல்லாத போது எனது பெற்றோர் தான் உந்துதல் கொடுத்தார்ககள். என்னை தமிழ்ப் பாடசாலையில் சேர்த்து, தமிழ் மீது ஒரு விருப்பத்தை வரவழைத்தவர்களே அவர்கள்தான். மற்றும், தமிழ்ப் பள்ளியை விட்டு ஆசிரியர் ரகுராம் மாமா விலகிச் சென்ற போது எனது பெற்றோர்கள்தான் மீண்டும் அவரது பிரத்தியேக வகுப்புக்களில் சேர்த்துவிட்டார்கள்.

கேள்வி: நீங்கள் எதிர்கொண்ட சவால்கள் என்ன?

பதில்: தமிழோடு ரசாயனத்தையும் ஒரு பாடமாக இந்த வருடம் எடுத்தேன். அதனால் மற்றவர்களைப் போல் முழுக் கவனத்தை தமிழில் மட்டும் செலுத்தாமல், பாதி கவனத்தை இரசாயனவியலிலும் செலுத்த வேண்டியதாக இருந்தது. அத்தோடு, பரீட்சையின் இறுதி நாட்களில் அதிகளவு நேரம் தமிழ்ப் பாடசாலையில் செலவிடப்பட்டது. அதனால் சுயமாக தமிழ்ப் பரீட்சைக்கு என்னை தயார் செய்ய கடினமாக இருந்தது. அதனால், இதுதான் மிகப்பெரிய சவால் என நினைக்கிறேன்.

கேள்வி: ஆஸ்திரேலியாவில் உயர்தர பரீட்சையில் தமிழை ஒரு பாடமாக எடுப்பதால் என்ன நன்மை?

பதில்: எனது இயல்பான திறமைகளை வெளிப்படுத்தக் கூடிய ஒரு வாய்ப்பாக அமைந்தது. அத்தோடு. எனது பெற்றோருக்கும் ஆசிரியருக்கும் சமூகம் மத்தியில் பெருமை தேடிக் கொடுப்பதே மிகப் பெரிய நன்மையென கூறலாம். இது எதிர்காலத்தில் பல்கலைக்கழகத்திற்கோ, வேலைக்கோ விண்ணப்பிக்கும் பொழுது தமிழ் நிச்சயமாக உதவும் என நம்புகிறேன்.

கேள்வி: எதிர்காலத்தில் தமிழை ஒரு பாடமாக எடுக்கும் மாணவர்களுக்கு என்ன சொல்ல விரும்புகிறீர்கள்?

பதில்: தமிழை விரும்பிப் பயிலுங்கள். தமிழ் மீது பற்று இல்லாவிட்டால் தமிழை கற்பது வீண். ஆனால், இளமையில் தமிழை கற்றிருக்கலாமே என்ற எண்ணம் எதிர்காலத்தில் வராதபடி பார்த்துக் கொள்ளுங்கள். அத்தோடு, வீட்டிலும் வெளியே தமிழ் நண்பர்களுடனும் இயன்றளவுக்கு தமிழில் பேசுங்கள். தமிழ் உச்சரிப்பும் பிழைக்காமல் இருந்தால் உங்களுடைய சொற்களஞ்சியமும் பெருகும். தமிழை எழுதுவதும் சுலபமாக இருக்கும்.

கேள்வி: நீங்கள் வாய்மொழி பரீட்சைக்கு எடுத்த தலைப்பு 'நட்பு'. ஆகவே, நண்பர்கள் எவ்வாறு உங்கள் வெற்றிக்கு உதவினார்கள்?

பதில்: வஞ்சகமின்றி எனக்காக பலதை அர்ப்பணித்த நண்பர்களும் எனது வெற்றிக்கு காரணமானவர்கள். அவர்களுடன் ஒவ்வொரு முறை அளவளாவும் போதும் புதிய புதிய விடயங்களை கற்றுக் கொண்டேன். எனக்காக அவர்களும், நான் அவர்களுக்கும் பல உதவிகளை செய்துள்ளோம். அத்தோடு, நானும் அவர்களுடைய குடும்பத்தில் உள்ள ஒருவன் போல் என்னை அரவணைத்தார்கள். ஆகவே, எனது நண்பர்களும், ரகுராம் மாமா வும் ஒரு தனிப்பட்ட குடும்பத்தை உருவாக்கியுள்ளோம். இந்த குடும்பம் தந்த உதவியினாலும், உந்துதலினாலும் தான் நான் இந்த நிலையில் நிற்கின்றேன்.

கேள்வி: இறுதியாக தமிழ் சார்ந்த உங்கள் எதிர்கால லட்சியமென்ன?

பதில்: தமிழை வளர்ப்பது எந்தளவு முக்கியமோ தமிழை பரப்புவதும் அந்தளவு முக்கியம்தான். எனது நீண்ட கால ஆசை என்னவென்றால், எனது நண்பர்களுடன் ஒன்றிணைந்து சமூக ஊடகங்கள் மூலமாக தமிழின் புகழைப் பரப்புவதுதான். உதாரணமாக, வானொலி நிகழ்ச்சிகள் மூலமாக புதிய தலைமுறைக்கு தமிழின் சிறப்பை எடுத்துக் காட்டலாம். அத்தோடு, படவரி, முகநூல் போன்ற வலைத்தளங்களினூடாகவும் தமிழைப் பற்றிய விழிப்புணர்வை உண்டாக்கலாம் என நம்புகின்றேன். அத்தோடு, பிற இனத்தை சேர்ந்தவர்களிடம் நாட்டம் இருந்தால், தமிழை கற்றுக் கொடுக்க முயற்சி செய்வேன். ஆதலால், தமிழை நான் பரீட்சை முடிந்தவுடன் கைவிடப் போவதில்லை. தமிழை வளர்க்கவும் பரப்பவும் என்னால் இயன்றளவுக்கு முயற்சி செய்வேன். இவ்வாறு அவர் தெரிவித்தார். 
 

Read more at: https://tamil.oneindia.com/news/sydney/two-tamil-students-achieved-1st-2nd-places-the-new-south-wal-336463.html