Leaderboard

அர்த்தமுள்ள இந்து மதம் என்ன சொன்னது அது அவரவர் கடமைகளை வகுத்து தந்தது ஆசை வந்து வேதியனை ஆட்டி வைத்தது அதுதான் அள்ளி இட நெருப்பை இங்கே கூட்டி வைத்தது அர்த்தமுள்ள இந்து மதம் என்ன சொன்னது கட்டியவள் கொடுத்ததெல்லாம் வாய்க்கு ருசி அதற்கு கையளவு நீ போட்டாய் வாய்க்கரிசி உள்ளதெல்லாம் உனக்காக கொடுத்து சென்றாள் தனக்கு பொட்டோடு பூவை மட்டும் எடுத்து சென்றாள் அர்த்தமுள்ள இந்து மதம் என்ன சொன்னது மந்திரத்தில் வந்த சுகம் தந்திரத்தில் போனதடா கை பிடித்த மனைவியிடம் பொய் படித்த பாவமடா அர்த்தமுள்ள இந்து மதம் என்ன சொன்னது அது அவரவர் கடமைகளை வகுத்து தந்தது

கம கம என்று மணக்கும் மட்டன் குழம்பு.....! இதற்கு நீங்கள் தக்காளி,இஞ்சி, தேங்காய் தடா (சேர்க்கவே கூடாது).

கொஞ்சம் கொஞ்சமாக ஏற்றப்படும் நஞ்சு. முன்பெல்லாம் நானறிந்த வகையில், ஏடு தொடக்கும் போது - வீட்டில் பெரியவரை அல்லது நன்கு கற்றறிந்த ஒருவரை கொண்டு தொடக்குவார்கள். இப்போ பெரும்பாலாக ஏடு தொடக்கலை செய்யது கோவிலில் வேலை செய்யும் பிராமணிகள். லண்டன் கோயில்களில் எல்லாம் சின்ன பிள்ளைகளை, ஐயர்மாரின் காலில் பெற்றோரே விழுந்து வணங்க வைப்பது சர்வ சாதாரணம். இலங்கையில் முன்பெல்லாம், ஐயர் கோவிலில் மணி அடித்து, பூசை செய்து பிரசாதம் வழங்குபவர் மட்டுமே. அவருக்கு எந்த ஒரு அதிகாரமும் கிடையாது. ஆனால் புலம் பெயர்நாடுகளில் ஐயர்மாருக்கு “குரு” அந்தஸ்து வழங்கப்படும் போக்கு அதிகரிக்கிறது. கொஞ்சம் கொஞ்சமாக, எமது அடுத்த சந்ததியை, தமிழ்நாட்டு மக்களை போல், பிராமணர்களை உயர்வான, பூசிக்கப் படவேண்டியவர்களாக நோக்கும் நிலைக்கு நாமே தள்ளுகிறோம்.

சுமந்திரன் ஏன் காணிகளை விடுவிக்குமாறு ரணிலிடம் கேட்கவில்லை? சுமந்திரன் எதற்காக மைத்திரி மேல் மட்டும் பழியைப் போட்டு ரணிலை காப்பாற்ற நினைக்கிறார்? இதற்கான பதில்கள் சுமந்திரனின் அடிமைத்தன மனநிலையை, ரணிலின் சேவகனாக செயலாற்றுவதை வெளிப்படுத்துகின்றன.

தான் வீழ்ந்த போதிலும்.. தன்னை வளர்த்தவருக்கு, நன்றி காட்டிய தென்னை மரம்.

அதல்லாம் எனக்கு சரிவராது.நான் நம்பமாட்டன். எனக்கு வெள்ளைக்காரன் சொல்லோணும்.கேம்பிரிஜ் யூனிவசிற்றி சொல்லோணும்.வெள்ளைக்கார அமெரிக்கன் சொல்லோணும். அப்பதான் நம்புவன்.

அங்கிட்டு முட்டாய் குடுப்பாங்கண்ணே ..! ஏண்டா.. ! தம்மா துண்டு முட்டாய்க்கு தெரு தெருவா லோ லோ .. என்டு அலையுறியல் ..

நானும் அதே... ஆனால் அம்மாவை குற்றம் சொன்னால் பொத்துக்கொண்டு வந்து விடுகிறது யான் என்ன பண்ணும்????

எமது வழிபாட்டு முறைகளில் இதுவும் ஒன்று.....

அரசியலை விட்டு ஓடிவிடுவதாக கூறிய கையாலாகாத சுமந்திரன் இன்னமும் மேடைகளில் ஏறுவது எதற்காக?

என்னது நீங்கள் சொல்வது அறிவுபூர்வமான விவாதமா? அப்படியொன்றும் அறிவுபூர்வமாக நீங்கள் விவாதத்தித்ததாக நான் எந்த திரியிலும் கண்டதில்லை. எப்ப பார்த்தாலும் சமய சம்பந்தமான சடங்குகளையும் நடைமுறைகளையும் நக்கலடிப்பதை விட என்ன அறிவு பூர்வமாக சொன்னீர்கள்??

கிராமத்துக்கு ஒரு நீச்சல் தடாகம் தேவை, சிறுவர்கள்(ஆண்/பெண்) எல்லோரும் கட்டாயம் நீச்சல் பயில வேண்டும். தற்பாதுகாப்பும், இன்னொருவரை காப்பாற்றவும், விசேட திறமை உள்ளவர்கள் போட்டிகளில் பங்குபற்ற.

கடந்த வாரம் இரு மரணங்கள் என் நண்பர்களது உறவுகள் வட்டத்தில் நிகழ்ந்தன. ஒருவர் இறந்தது 44 வயதில், மற்றவர் இறந்தது 42 வயதில். முதலாமவர், மரக்கறி உணவை மட்டுமே உட் கொள்கின்றவர் (Pure Vegetarian), புகை மற்றும் மது என்பனவற்றை ஒருக்காலும் அருந்தாதவர், கடும் தெய்வ பக்தி நிரம்பியவர். கொழும்பில் வசிப்பவர், காலையில் கோயிலுக்கு சென்று விட்டு வீட்டுக்கு வந்த பின் நெஞ்சு வலி வந்து இருக்கு. அம்மாவிடம் மிளகாய் அவிச்சு தரச்சொல்லி விட்டு சாய்ந்தவர் தான். பின்னர் எழுந்திருக்கவில்லை. களுபோவில ஆஸ்பத்திரிக்கு கொண்டு சென்று இருக்கினம். அவர் ஆஸ்பத்திரிக்கு வர முன்னரே இறந்து விட்டார் என மருத்துவர்கள் கூறி விட்டனர். மரணத்துக்கு காரணம் மாரடைப்பு. கடும் கண்டிப்பான பெற்றோர்கள் அவரது குடும்ப வாழ்விலும் தலையிட்டமையால் மனைவியை பிரிந்து வாழ்ந்தவர் என்றும் மன அழுத்தம் / Stress என்பனதான் காரணமாக இருக்கலாம் என நண்பர்கள் அபிப்பிரயப்படுகின்றனர். 4 வயதில் மகளுமுண்டு இரண்டாமவருக்கு எந்த இதய நோய்க்கான அறிகுறிகளும் இருக்கவில்லை. ஆனால் மிக அதிகளவில் மது அருந்துகின்றவர் (Heavy alcoholic) என்று என் நண்பன் சொல்கின்றான். முதலாமவர் போலவே இலேசான நெஞ்சு வலி வந்து முதலாவது மாரடைப்பிலேயே சடுதியாக இறந்து விட்டார். கனடாவில் தான் வசித்தவர். மனைவி பிள்ளகள் உண்டு. எவரும் கொஞ்சம் கூட எதிர்பார்க்கவில்லை. இந்த இருவரும் ஒருவருக்கு ஒருவர் நேரெதிரான வாழ்க்கை முறைகளையும், உணவு முறைகளையும் பழக்கங்களையும் கொண்டவர்கள். 45 வயதுக்குள் மாரடைப்பால் இறந்து விட்டனர். மாரடைப்புக்கு இவை தான் காரணங்கள் என பட்டியலிட்டு அவை அனைத்தையும் விலக்கி வைத்தோ அல்லது மாரடைப்பை தடுக்கும் முறைகள் என சொல்லப்படுபனவற்றை பட்டியலிட்டு அவற்றை கடைபிடித்தோ மாரடைப்பை தடுக்க முடியாது என்பது தான் நான் கண்ட உண்மை. இது புற்று நோயுக்கும் பொருந்தும். எல்லாவற்றையும் மிதமான அளவுகளில் (Moderate level) செய்து விட்டு வாழும் வரைக்கும் வாழ்ந்து விட்டுப் போக வேண்டியது தான்.

உவமானங்களை ஒருவர் தேர்ந்தெடுக்கும்போது........ கொல்லனுக்கு இரும்பு வரும் பொற்கொல்லனுக்கு தங்கம் வரும் தச்சனுக்கு மரம் வரும் உழவனுக்கு பயிர்வரும் இங்கு நாய் வெங்கட கிருட்ணனுக்கு வந்திருக்கிறதே, அப்படியானால் அவர் யார்.??

இங்க புருடா விடுறது நீங்க தான்! சிவன் வட இந்திய கடவுள் என்டு புருடா விட்டுட்டு மதங்களுக்கிடையேயான மோதலாக மாற்றாமல் பேச உங்களால் முடியுமா? என்ட விதண்டாவாதம் வேறை. இது போன்ற புருடா விடுற ஆட்களுக்கு சில அல்லக்கைகள் இருக்கத்தான் செய்யும். இந்த கும்பலுக்கு வட இந்தியா என்டு ஆரிய கூட்டம் உருவாக முதலே சிவ வழிபாடு தமிழர்கள் மத்தியில் இருந்தது என்ற உண்மை தெரிந்தாலும் கப்சிப் தான். தமிழர் பகுதிகளில இயங்கும் கிறீஸ்தவ மதம்மாற்றக் கும்பலுக்கும் திருக்கேதீஸ்வரத்தில் கைவரிசையைக் காட்டிய கிறீஸ்தவ காடையர்களுக்கும் வக்காலத்து வாங்கும் அல்லக்கைகளுக்கு சிவனை வட இந்திய கடவுள் என்டு லேபிள் இடவேண்டிய தேவை இருக்கிறதை புத்தியுள்ள மனுஷர்கள் விளங்குவீனம்.

சுவைமிகு சுசியம். சுலபமாய் செய்து சுவைத்து மகிழ்க.....!

கொலை கார கும்பலே தமிழ் தேசிய கூட்டமைப்பு உறுப்பினர்களை விமர்சிக்கும் அளவுக்கு தமிழ் மக்களின் தலைவர்கள் உள்ளார்கள். இவ் உறுப்பினர்களை தெரிவு செய்த தமிழ் மக்கள் இனியாவது சிந்தித்து வாக்களிப்பார்களா??

அந்த நிலாவ தான்... நான் கையில புடிச்சேன்.

தஞ்சாவூர் புதிய கலெக்டர் அலுவலகத்தில் மரம் வளர்த்து வரும் பெண்களை சமூக ஆர்வலர்கள் வெகுவாகப் பாராட்டி வருகின்றனர். தஞ்சாவூர் கலெக்டர் அலுவலகத்தில் நூறு நாள் திட்டத்தின் மூலம் 500க்கும் மேற்பட்ட மரக்கன்றுகள் வைத்து வளர்த்து அந்த இடத்தையே சோலைவனமாக மாற்றி வரும் பெண்களை சமூக ஆர்வலர்கள் வெகுவாகப் பாரட்டி வருகின்றனர். தஞ்சாவூர் திருச்சி சாலையில் தமிழ்ப் பல்கலைக்கழகம் அருகே அமைந்துள்ளது ஒருங்கிணைந்த தஞ்சாவூர் புதிய கலெக்டர் அலுவலகம். இந்த வளாகத்தில் மரக்கன்றுகள் நட்டு பராமரித்து வளர்க்கப்பட்டு வருகிறது. சுமார் ஐந்து வருடத்திற்கு முன் கட்டாந்தரையாக இருந்த இந்த இடத்தில் வைக்கப்பட்ட மரக்கன்றுகள் வளர தொடங்கி இன்றைக்கு சோலைவனமாக மாறி நிற்கிறது. ஏக்கம், எதிர்பார்ப்பு, பூரிப்பு, சோகம், கவலை, பரிதவிப்பு, மகிழ்ச்சி எனப் பல வித உணர்வுகளோடு மக்கள் இங்கு வருகின்றனர். அவர்கள் தங்களை ஆசுவாசப்படுத்திக்கொள்ள நிழல் தந்து உதவுகிறது இங்குள்ள மரக் கன்றுகளும், மரங்களும். எப்போதும் பரபரப்பாக இருக்கும் அந்த வளாகத்தில் எந்தப் பரப்பும் இல்லாமல் 16 பெண்கள் அந்த மரக்கன்றுகளை தங்கள் பிள்ளைகள்போல் நினைத்து தண்ணீர் ஊற்றி வளர்த்து வருகின்றனர். ``மா, பலா, பாதாம், புங்கை, வேம்பு, பூவரசு எனப் பல வகைகளில் 500க்கும் மேற்பட்ட மரக்கன்றுகள் வைத்து வளர்த்தோம். அதனுடன் தனியாக கொய்யா, சப்போட்டா, மாதுளை, சீதா,எலுமிச்சை போன்ற பழக்கன்றுகளும் வைத்து பழத்தோட்டமும் உருவாக்கி வருகிறோம். எங்களைப் பொறுத்த வரை செய்யுற வேலைக்குச் சம்பளம் வாங்கினாலும், இதை ஒரு சேவையாக நினைச்சுதான் செய்யுறோம். பிள்ளை வளர்ப்பது போல் மரங்களை வளர்த்து விட்டோம். எத்தனையோ இடங்களில் நூறு நாள் வேலை திட்டத்தில் பெயரளவில் மட்டுமே மரக்கன்றுகள் ஊன்றப்படுகிறது. அவை பராமரிக்கபடுவது இல்லை. ஆனால் வரும் கால தலைமுறைக்கு நம்மால் முடிந்த உதவியாக நினைத்து இதைச் செய்து வருகிறோம். எங்களை யாரும், `ஏன் தண்ணீர் ஊற்றவில்லை' எனக் கேட்டதும் இல்லை. `இவ்வளவு மரங்களை உருவாக்கியிருக்கிறீர்களே' எனப் பாராட்டியதும் இல்லை. இரண்டு அடி உயரத்தில் ஊன்றிய மரக்கன்று இன்றைக்கு பத்தடிக்கு மேல் வளர்ந்து நிக்குது. இதைப் பார்க்குறப்ப மனசு நிறைஞ்சு இருக்கு தம்பி'' என்றார் ஒரு பெண்மனி. ஏலம்பாள் என்பவரிடம் பேசினோம். ``எனக்கு 70 வயசு ஆகுது. காலையில் 9 மணிக்கு எல்லோருடனும் சேர்ந்து பொடி நடையா நடந்து ஒரு நாள் தவறாம இங்க வந்துருவேன். அதன் பிறகு ஒரு மரம் விடாம தண்ணீர் ஊற்ற ஆரம்பிப்பேன். பிள்ளைகளுக்கு வயிறு நிறையுற மாதிரி இந்தக் கன்றுகள் செழிப்பாகுற வரை அலுப்பு பாக்காம நிறைய தண்ணி ஊற்றுவேன். மதியம் இரண்டு மணிக்குத்தான் இந்த வேலை முடியும். எங்கூட இங்கு வேலை பார்க்க வருபவர்கள் எல்லாமே வயசானவங்கதான். 5 வருஷமா இங்கு வந்துகிட்டு இருக்கோம் இதுவரை கலெக்டர் சாரை பார்த்ததும் இல்லை. எந்த உதவியும் கேட்டதும் இல்லை. நாங்க எங்க ஊர்ல இருந்து இரண்டு கிலோ மீட்டர் தூரம் நடந்துதான் வருவோம். எங்களை அழைத்து வரவும் கொண்டு விடுவதற்கும் ஒரு வாகனம் ஏற்பாடு செஞ்சு கொடுத்தா பெரிய உதவியாக இருக்கும். கன்றாக வைத்தது இன்னைக்கு எங்க கண் முன்னாலேயே வளர்ந்து நிக்குது. இதைப் பார்ப்பதற்கு சந்தோஷமா இருக்கு. இன்னும் இதை உயரமாக வளர்க்க வேண்டும். சில பேர் எங்களை மனதார பாராட்டுவாங்க. அதுதான் இந்த வயசானவளையும் ஓட வைக்குது'' என்றார். https://www.vikatan.com/news/environment/women-grows-trees-in-thanjavur-collector-office

300 கிராமங்களுக்கு மேல் முஸ்லீம் மயமானதும் என்றும் பல் ஆயீரக்கணக்கானவர்கள் முஸ்லீம்களுக்கும் மாற்றப்பட்டு கொண்டிருக்கிறார்கள் என்று சொன்ன போது வராது மத பற்று இங்கு வந்திருக்கிறது நாம இதுக்குள்ளதான் நிற்போம் சண்டே ஸ்கூல் என சில பாதிரியார்களும் பல பேரும் இணைந்து பல ஏழைக்கிராமங்களில் பல மாணவர்களையும் பல குடும்பங்களையும் தேர்ந்தெடுத்து உதவி செய்கிறார்கள் அந்த உதவியின் நன்றிக்கு அவர்களும் மதம் மாறுகிறார்கள் இது அன்று தொட்டு இன்று வரைக்கும் நடக்கும் சம்பவம் தான் .

அன்று கூறியதை இன்று உணர்கின்றார்கள். இந்தப் போர் உண்மையில் சிங்கள அரசு கூறுவது போல், புலிகளுக்கு எதிரான போர் அன்று, இது தமிழருக்கு எதிரான போர்; தமிழ் இனத்திற்கு எதிரான போர்; தமிழின அழிப்பை இலக்காகக் கொண்ட போர்; மொத்தத்தில் இது ஓர் இன அழிப்புப் போர்: தமிழீழ தேசியத் தலைவர் மேதகு வே. பிரபாகரன்

வெள்ளிக்கிழமையை மறந்திட்டன் அண்ணோய்!

தமிழீழ விடுதலைப் புலிகளின் தலைவர் பிரபாகரன் இருந்திருந்தால் கன்னியாவில் இந்து மத குருமார் மீது இவ்வாறு சுடுதண்ணீர் ஊற்றியிருக்க முடியுமா? அவ்வாறு ஊற்ற அவர்களுக்கு தைரியம் வந்திருக்குமா என தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பின் நாடாளுமன்ற உறுப்பினர் சார்ள்ஸ் நிர்மலநாதன் கடும் கோபத்துடன் கேள்வி எழுப்பியுள்ளார். இன்றையதினம் இடம்பெற்ற நாடாளுமன்ற அமர்வின்போதே அவர் இவ்வாறு கேள்வி எழுப்பியுள்ளார். இங்கு அவர் தொடர்ந்தும் கருத்துத் தெரிவிக்கையில், கடந்த வாரம் திருகோணமலை கன்னியா வெந்நீரூற்று தொடர்பாக அப்பகுதி மக்கள் போராட்டம் ஒன்றை செய்திருந்தார்கள். அந்த போராட்டத்தில் தென்கயிலை ஆதீனம் மீது சூடான தேயிலை சாயம் ஊற்றப்பட்டது. அன்று அந்த சம்பவம் நடந்தபோது தென்கயிலை ஆதீனத்தை ஒரு பேச்சுவார்த்தைக்காக பொலிஸார்தான் அழைத்துச் செல்கின்றனர். இவ்வாறு பொலிஸார் அழைத்துச் சென்ற போது அங்கிருந்த சில காடையர்களால் இந்த சம்பவம் நடத்தப்பட்டுள்ளது. பொலிஸாரின் பாதுகாப்பில் செல்லும் ஒரு மதத் தலைவர் மீது இவ்வாறான மோசமான செயல் நடத்தப்பட்டபோது அதை பார்த்துக் கொண்டிருந்த பொலிஸாரோ அந்த மாவட்ட அதிகாரிகளோ ஏன் இதற்கான சட்ட நடவடிக்கை எடுக்கவில்லை? அன்று நடந்த அந்த சம்பவம் ஒரு பௌத்த மதகுருவுக்கு நடந்திருந்தால் இன்று இலங்கையில் இருக்கின்ற சிறுபான்மை மக்களுடைய நிலை என்ன? இந்து மதத்தின் பிரதான குரு ஒருவருக்கு பொலிஸாரின் முன்னிலையில் நடந்த இந்த சம்பவம், பொலிஸாருக்கு தெரியும், யார் இதைச் செய்தார்கள் என்று தெரியும் ஆனால் ஏன் இதற்கு எதிராக நடவடிக்கை எடுக்கவில்லை. சட்டம் ஒழுங்கு அமைச்சினை வைத்திருக்கக் கூடிய இந்த நாட்டினுடைய ஜனாதிபதி இது தொடர்பில் எவ்வித கருத்துக்களையும் கூறவில்லை. அவர் இதை ஏற்றுக்கொள்கின்றாரா என்பதை தெளிவுப்படுத்த வேண்டும். நாட்டினுடைய பிரதமரும் இது தொடர்பில் கவனம் எடுக்க வேண்டும். அந்த போராட்டத்தின்போது பௌத்த குரு ஒருவர் ஒரு விடயத்தை கூறியிருந்தார். குறித்த இடத்தில் நின்று கொண்டிருந்த கத்தோலிக்க மத குருக்களைப் பார்த்து நீங்கள் திருக்கேதீஸ்வரத்தில் வளைவு கட்டுவதற்கு அனுமதி கொடுக்காமல் இங்கு வந்து வெளிப்பூச்சுக்காக ஏன் நிற்கின்றீர்கள் என கேள்வி எழுப்பியிருந்தார். அந்த காலம் முதல் தற்போது வரை, ஆயுதங்கள் கொண்டு போராடிய காலம் தொட்டு ஒற்றுமையாக ஒரே தலைமையின் கீழ் செயற்பட்டவர்கள் நாங்கள். தமிழர்களின் பிரதான மாவட்டமான திருகோணமலையில் இந்து குரு ஒருவர் மீது சுடுநீர் ஊற்ற முற்பட்டிருக்கின்றார்கள் என்றால் தமிழர்களின் சமய தலைவர்களை இந்த அரசாங்கம் எந்த இடத்தில் வைத்து பார்க்கின்றது என்பதுதான் இன்று பிரதானமான கேள்வியாக இருக்கின்றது. தமிழர்களுக்கு இவ்வாறு ஏதும் நடந்தால் கேட்பதற்கு யாரும் இல்லை என்ற தைரியம் ஆட்சியாளர்களுக்கும் ஒரு சில மதகுருமார்களுக்கும் இருக்கின்றது. நான் ஒன்றைக் கேட்க விரும்புகின்றேன், தமிழீழ விடுதலைப் புலிகளின் தலைவர் பிரபாகரன் இருந்திருந்தால் கன்னியாவில் இந்து மத குருமார் மீது இவ்வாறு சுடுதண்ணீர் ஊற்றியிருக்க முடியுமா? அவ்வாறு சுடுதண்ணீர் ஊற்ற உங்களுக்கு தைரியம் வந்திருக்குமா என அன்று சுடுதண்ணீர் ஊற்றியவர்களைப் பார்த்து கேட்க விரும்புகின்றேன். எனவே இது தொடர்பில் அரசாங்கம் கவனமெடுக்க வேண்டும் என நான் கேட்டுக் கொள்கின்றேன். தென்கயிலை ஆதீனம் மீது சூடான நீரை ஊற்றிய போது கத்தோலிக்க மத குருமார்களும் அங்கிருந்தனர். இதன்போது பௌத்த தேரர் ஒருவர், கத்தோலிக்க மத குருமாரை பார்த்து “திருக்கேதீஸ்வரத்தில் வளைவை கட்டுவதற்கு நீங்கள் அனுமதிக்கவில்லை. இங்கு வந்து கண்காட்சிக்காகவா நிற்கின்றீர்கள்” என கேட்டார். எனினும், திருக்கேதீஸ்வரத்தில் வளைவு கட்டுவது தொடர்பில் இரு தரப்பினர்களும் இணைந்து பேச்சுவார்த்தை நடத்தி, இணக்கப்பாட்டுடன் வளைவு மிக விரைவில் கட்டப்படும் என நான் கூறினேன். இது ஒரு சிறிய விடயம். எனினும், இதனை பெரிது படுத்தி வடக்கில் உள்ள மக்களை பிரிக்க வேண்டாம். மின விரைவில் இரு தரப்பினர் இணக்கப்பாட்டுடன் வளைவு கட்டப்படும்” என அவர் மேலும் தெரிவித்தார். https://www.tamilwin.com/politics/01/221374?ref=home-top-trending

சம்பந்தன் செத்த பிணங்களுக்கு முன்னால ஒப்பாரி வைக்கிற மாதிரி தெரியுது.

இன்று மட்டும்தான் அங்காலை கொஞ்ச நாளைக்கு பேருக்கு வெயில் பின் மழையும் மப்பும்தான் நாலுமணிக்கே இருட்டி பயித்திய கார ஆஸ்பத்திரிக்கு போடுற பல்ப்புவெளிச்சம் போல் ஒரு வெளிச்சம் தெருவெங்கும் வியாபிக்கும் அவ்வளவுதான் லண்டன் . இன்னிக்காவது ஊர் போல் இருந்ததே என்று சந்தோசபடுங்க .

நடைமுறைல பாத்தா பிஜேபி சமஸ்கிரத திணிப்பிலும், ஹிந்தி திணிப்பிலும் தான் மும்மரமா இருக்கு. பிஜேபி அதே நேரம் தமிழ்நாட்டு தமிழரின்டை கல்வில நீட் தேர்வு போல பலதை புகுத்தி கைவைக்குது. இந்த லட்சணத்தில வட இந்தியரை நம்ப சொல்றீங்க! அவ்வளவு தான். ஒரேடியா அழிவுதான் மிஞ்சும்.

மல்லிகை வாசம், நான் அஜித் குமாரின் படம் ஒன்றை தியேட்டர் போய் பார்த்து 20 வருடங்களுக்கும் மேலாகின்றது. ஆனால் உங்களின் விமர்சனத்தை பார்த்த பின் நேற்று மனைவியுடனும் மகளுடனும் போய் 'நேர்கொண்ட பார்வை' பார்க்கப் போனேன். படம் நன்றாக உள்ளது. தமிழ் சூழலில் இப்படியான ஒரு படத்தை Remake பண்ண நினைத்ததே பெரிய விடயம். போனி கபூர் (சிறிதேவியின் கணவர்) துணிந்து செய்து இருக்கின்றார். படம் முடிய எங்கள் சனம் எழுந்து நின்று கைதட்டி தம் திருப்தியை தெரிவித்தது மேலும் மகிழ்ச்சியை தந்தது. கட்டுண்ட சமூகமாக இருக்கும் கனடா தமிழ் சமூகத்தின் இளம் தலைமுறை மரபு ரீதியிலான சிந்தனையில் இருந்து வெளியே வந்து கொண்டு இருக்கு...

நீங்கள் சொல்வது தமிழர்கள் பிரிந்து தனி நாடு உருவாக்குவதா இல்லையா என்று முடிவெடுப்பது பற்றி. அவர் சொல்வது தமிழர்கள் பிரியாமல் இருப்பதை சிங்களவர்கள் விரும்புவதால் அதற்காக அவர்கள் தர விரும்பும் தீர்வு பற்றி. அதை அவர்கள் தானே சொல்ல வேண்டும்? அவர் “உள்ளடக்கிய” என்றோ அல்லது அப்படி கருத்து படவோ சொல்லவில்லை. இது வித்தியாசமான கருத்து.

பத்து பேருக்கு முன்னாலே கூட்டம் வைத்தாலும் கூட்டம்தான் தனக்கு முதுகெலும்பு இருக்கிறது என்பதை நிரூபிக்க படாத பாடு படுகின்றது .

மங்கள சமரவீர பிரதமர் பதவிக்கே பொருத்தமானவர். மகிந்தவே பிரதமரும் கட்சி தலைவரும் ஆவார். 19ம் திருத்த சட்டத்துக்கு பிறகு ஜனாதிபதிக்கு பெருமளவு அதிகாரங்கள் இல்லை. கோத்தாவை கட்டுப்படுத்தவும் நாமலின் எதிர்காலத்தை உறுதிப்படுத்தவும் மகிந்த அதிகாரத்தை தனது கட்டுப்பாட்டுக்குள் வைத்து இருக்கிறார். யார் பிரதமர் என்பதே முக்கியமானது.

15.07.1996 பார்த்திபனின் வரவு. 15.07.1996 பார்த்திபனின் வரவு. 12.07.1996 வெள்ளிக்கிழமை. காலைச்சாப்பாடு செய்து கொண்டிருந்தேன். வளமையைவிட வித்தியாசமாக வயிறு வலித்தது. கொஞ்சநேரம் வலி பிறகு ஏதுமில்லை. மதியத்திற்கு பிறகு என்னால் நிற்க இருக்க முடியாது விட்டுவிட்டு வலித்துக் கொண்டிருந்தது. பின்னேரமாகியது. வலியில் மாற்றமில்லை. என்னை மருத்துவமனைக்கு கூட்டிப்போகும்படி அழுதேன். ஏற்கனவே பலதடவைகள் மருத்துவமனை போய் வந்த அனுபவங்களைச் சொல்லி தாமதித்து போகலாம் என சொல்லப்பட்டது. வெள்ளிக்கிழமை பின்னேரம் நண்பர்களோடு கூடி கிறிக்கெட் விளையாடும் அவசரம் மட்டுமே இருந்ததை அறிவேன். பின்னேரம் வெளிக்கிட்டால் இரவு டிஸ்கோ உலாத்தி வீடு வர விடியப்பறமாகும். அதவரை என்னால் தாக்குப்பிடிப்பேனா என்பது சந்தேகமாக இருந்தது. என்னை மருத்துவமனையில் விட்டுவிட்டு எங்கென்றாலும் போகுமாறு சொன்னேன். கடைசியில் மருத்துவமனைக்கு அழைத்துச் செல்லப்பட்டேன். பரிசோதித்த மருத்துவர் மறித்துவிட்டார். நாளை அல்லது மறுநாள் குழந்தை பிறக்கும் என தெரிவித்தார். ஏற்கனவே எனக்கான உடுப்புகள் ஒரு பையில் தயாராக வைத்திருந்தேன். அதனை வரும்போது கொண்டுவர மறந்து போனேன். எனக்கான அறையிலக்கம் தந்து போகச் சொன்னார்கள். ஏன்ர உடுப்புகள் எடுத்துவர மறந்து போட்டேன்....ஒருக்கா எடுத்து வந்து தாங்கோ..., வெளிக்கிடேக்க ஞாபகம் வரேல்லயோ ? வந்த சினப்பையும் பேச்சையும் வாங்கிக் கொண்டேன். யாருமற்றுத் தனித்து மருத்துவமனையில் என் குழந்தையின் வரவுக்காகக் காத்திருந்தேன். ஓரிடத்தில் இருக்க முடியாது இடுப்பு வலித்துக் கொண்டிருந்தது. 3வது மாடியில் அமைந்திருந்த மகப்பேற்றுப் பகுதியில் இருந்து முதலாவது மாடிவரை பலதடவை ஏறியிறங்கினேன். படியேறி இறங்கினால் வலியின்றி விரைவில் குழந்தை பிறக்குமென்ற நம்பிக்கை. மாலை ஆறுமணிக்கு இரவுச்சாப்பாடு கொண்டு வந்தார்கள். இரவு உணவாக மண்ணிறப்பாண் வந்திருந்தது. கத்தரிக்காய் உறைப்புக்கறியோடு அந்தப்பாணைச் சாப்பிட்டால் அதன் சுவை எப்படியிருக்கும் என்பதை எனக்குள் நினைத்துப் பார்த்தேன். நல்ல உறைப்புச் சாப்பிட வேண்டும் போலிருந்தது. எதையும் கொண்டு வந்து தரவும் ஆட்களில்லை. ஏன்னருகிலும் யாருமில்லாமல் தனித்திருந்தேன். குழந்தையின் அசைவோட்டம் எனது இரத்த அழுத்தம் சுவாசத்துடிப்பு யாவையும் பதிவு செய்யும் இயந்திரத்தை அருகில் கொண்டு வந்து வைத்தார்கள். சாப்பிட்டு முடித்ததும் அழைப்புமணியை அழுத்தச் சொன்னார்கள். ஆடிமாத வெயில் வெக்கை வியர்த்து எரிச்சலாக இருந்தது. தலைசுற்றிக் கொண்டிருந்தது. இரவு ஏழுமணி. எனது அறைக்கு வந்த மருத்துவத்தாதி குழந்தையின் அசைவோட்டத்தை குறிக்கும் இயந்திரத்தின் வயர்களைப் பொருத்திவிட்டுப் போனாள். வயிற்றுள் இருக்கும் என் குழந்தையின் ஓட்டம் இரைச்சல் துள்ளல் கரகரப்பு என மாறிமாறி சத்தங்கள் வந்து கொண்டிருந்தது. 20 நிமிடங்கள் அந்த இயந்திரம் இயங்கிக் கொண்டிருந்தது. குழந்தை இன்னும் 24 – 48 மணித்தியாலத்திற்கிடையே பிறக்கும் எனச் சொன்னார்கள். தாய்வாசல் விரிவடைந்தது போதாதெனவும் கூறப்பட்டது. இரத்த அழுத்தம் 52-85 என இருந்தது. சீனிக்கட்டியில் 20துளிகள் மருந்தொன்றை சொட்ட வைத்துத் தந்த தாதி அதை மெல்ல மெல்ல உமிந்து விழுங்குமாறு சொன்னாள். கால் பகுதியால் கட்டிலை உயர்த்திப்படுக்க வைத்தார்கள். தங்களை அழைக்காமல் கட்டிலை விட்டு இறங்க வேண்டாமெனவும் ஏதாவது தேவையென்றால் அவசர அழைப்புமணியை அழுத்துமாறும் சொன்னார்கள். 12.07.1996 – 15.07.1996 பின்னேரம் வரையும் கட்டிலைவிட்டு அதிகம் இறங்கவிடாமல் சேலைன் ஏற்றப்பட்டது. மருத்துவமனைச் சாப்பாடு உறைப்புமில்லை உப்புமில்லை புளிப்புமில்லை சப்பென்ற சாப்பாட்டையே சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தேன். 15.07.1996 அன்று மதியம் மருந்துகள் கழற்றப்பட்டு குளிக்க அனுமதித்தார்கள். இரண்டுநாள் வெக்கையும் வியர்வையும் போக மென்சூட்டுத்த தண்ணீரில் முழுகினேன். அங்கேயும் அவசர அழைப்புமணியை எப்படி அழுத்த வேண்டுமென்று சொல்லிவிட்டார்கள். இடுப்புவலி 5நிமிடங்களுக்கு ஒருமுறையாக இருந்து மெல்ல மெல்லக் கூடிக்கொண்டிருந்தது. தாங்க முடியாத வலி. அழுகையாக வந்தது. என் சிலுவைத் துயரைத் துடைக்க யாருமின்றிய தவிப்பும் தனிமையும் சேர்ந்த துயரைச் சொல்ல முடியவில்லை. அந்த இரண்டு நாட்களும் எப்படி இருக்கிறேன் என்ன நடக்கிறது என்பதைக் கூட எட்டிப்பார்க்க முடியாதளவு கொண்டாட்டத்தில் இருந்தவரைத் தேடி தொலைபேசியெடுத்தேன். சில உடுப்புக்களும் மருத்தவமனை வெளிக்கிட்ட அன்று வைத்த கணவாய்கறியையும் கொண்டு வந்து தரச் சொன்னேன். சரியாக அவியாத வெள்ளையரிசிச் சோறும் பழைய கணவாய் கறியும் பகல் இரண்டு மணிக்கு வந்து சேர்ந்தது. பின்னேரம் கிறிக்கெட் விளையாடப் போக வேண்டுமெனச் சொல்லப்பட்டது. 3நாள் உறைப்பு இல்லாத சாப்பாட்டைவிட்டுவிட்டு பழைய கணவாய்க்கறியையும் சோற்றையும் சாப்பிட்டேன். தனது கோடைகால விடுமுறையை நண்பர்களோடு கிறிக்கெட் விளையாடியும் குடித்து டிஸ்கோவுக்குப் போய் கும்மியடித்தும் கொண்டாடிக் கொண்டிருந்தவரால் எனது வலியை உணர்ந்து கொள்ள முடியவில்லை. அடுத்த சில மணித்தியாலத்தில் சாப்பிட்ட கணவாய்க்கறியும் சோறும் சத்தியாக வந்தது. இடுப்பு வலி அதிகரித்துக் கொண்டிருந்தது. கட்டிலைவிட்டு இறங்க முடியாத வலி. அழுதபடி அவசர அழைப்புமணியை அழுத்தினேன். என்னால் தாங்க முடியாதிருந்த வலியை வந்திருந்த மருத்துவத்தாதிக்குச் சொன்னேன். 20வருடகாலம் மகப்பேற்றுப் பிரிவில் பணியாற்றும் அந்தத் தாதி என் கண்ணீரைத் துடைத்துவிட்டாள். அழாதே என ஆறுதல் சொன்னாள். இன்னும் சில மணித்தியாலங்களில் குழந்தை பிறந்துவிடுமென்றாள். உனக்கு வேண்டிவர்களைக் கூப்பிடென்றாள். தெரிந்த சிலரது வீடுகளுக்கு அழைத்து நிலமையைச் சொன்னேன். கிறிக்கெட் விளையாட அந்த வீட்டு ஆண்களும் போயிருப்பதாக பதில் வந்தது. அவர்களும் தாங்கள் தேடிச் சொல்வதாகச் சொன்னார்கள். இரவு எட்டுமணிக்கு பிரசவ அறைக்கு அழைத்துச் சென்றார்கள். வலி வலி வலி...எப்படி அதனை விளக்குவதென்று தெரியாத வலியது. கட்டிலில் படுக்க வைத்து பூட்டப்பட்ட இயந்திரத்தின் இரைச்சல் குழந்தையின் அசைவுகளோடு எனது இயங்குதலையும் குறித்துக் கொண்டிருந்தது. இரத்த அழுத்தம் மிகவும் குறைவாகவே இருந்தது. பிரசவ அறைக்குப் போன பிறகு பத்துமணி தாண்டியதும் மருத்துவர்கள் இருவரும் 3தாதியர்களும் என்னருகில் வந்தார்கள். அருகிருந்த அறைகளில் பெரும் கூக்குரல்களும் அழுகையுமாக இருந்தது. பலரும் குழந்தைப் பேற்றின் கடைசி மணித்துளிகNளூடு போராடிக் கொண்டிருந்தார்கள். அனைவருக்குமே குடும்ப உறுப்பினர்கள் கணவர்கள் காவலிருந்தார்கள். கண்ணீர் துடைத்துத் தேற்றி ஆற்ற ஆட்களிருந்தார்கள். நான் தனியே போராடிக் கொண்டிருந்தேன். அப்போது எனது அறை தட்டப்பட்டது. கதவைத் திறந்து கொண்டு வந்தவரின் பியர் நாற்றம் தடுமாற்றம் மருத்துவர்களை தாதியர்களை அருவெருப்படைய வைத்தது. அவமானம் என்னைப் பிடுங்கித் தின்றது. அந்தக் கணங்களை என்றுமே மறக்க முடியாது. அந்த அந்தரமான நிமிடங்களில் கூட என்வலியைப் புரிந்து கொள்ளாத மனிதனாக என்னோடு கிரந்தம் கதைத்துக் கொண்டிருந்தது. நான் சத்தமாகக் கத்தியழுவது அவமானமாக இருப்பதாகச் சொல்லிக் கொண்டு நின்றது. மருத்துவர்களும் தாதியர்களும் சுற்றி நின்றார்கள். வியர்வையில் வளிந்த முகத்தை ஒருதாதி ஈரத்துவாயால் துடைத்துவிட்டாள். குழந்தையின் அசைவோட்டத்தையும் எனது இரத்த அழுத்தம் சுவாசத்துடிப்பு ஆகியவற்றை அவதானிக்கும் இயந்திரம் இயங்கிக் கொண்டிருந்தது. வயிற்றைச் சுற்றி கட்டப்பட்ட பட்டியைக் கழற்றியெறிய வேண்டும் போல அந்தரம். கால்பகுதியில் நின்ற மருத்துவரை உதைத்துவிட்டேன். என் ஓலக்குரலால் அந்த அறை நிறைந்திருந்தது. ஏல்லோரையும் தள்ளி விட்டு எழுந்து ஓடென்றது மனம். வாழ்வில் அப்படியொரு போதும் அழுதிருக்காத அழுகையது. முதுகைக் குடங்கி படுக்குமாறு மருத்துவர் சொன்னார். முதுகில் ஊசியேறியது. இனி இடுப்புக்கு கீழ் வலிகுறையும் என்றார். தாங்க முடியாத வலி என்னைத் தின்று கொண்டிருந்தது. இடுப்பு எலும்புகள் ஒவ்வொன்றாய் உடைந்து போவது போலிருந்தது. கைகளிரண்டையும் ஒரு தாதி இறுகப்பிடித்தாள். கால்களை அகட்டி மருத்துவர் ஒருவர் பிடித்தார். அடுத்த இரண்டு மருத்துவர்களும் „'நன்றாக முக்கு' என சொல்லிக் கொண்டு மேல் வயிற்றிலிருந்து கீழ்நோக்கி வயிற்றை அழுத்தினார்கள். மூச்சு நின்றுவிடும் போலிருந்தது. 1...2..3...இப்ப உனது குழந்தை வரப்போறான் நல்லா முக்கு...நன்றாக மூச்சை உள்ளிளுத்துக் கொண்டு முக்கு....4தடவை நான் முயற்சித்தும் என்னால் முடியவில்லை. மூச்சடங்கிப் போவதை உணர்கிறேன். அனைவரின் குரல்களும் எங்கோ தூரத்திலிருந்து கேட்பது போலிருந்தது. கன்னத்தைத் தட்டி யாரோ எழும்பென்று சொல்வது கேட்கிறது. கால்களிரண்டினிடையிலும் மெல்லிய சூடான திரவம் ஏதோ வெளிவருவதை உணர்கிறேன். செயற்கைச் சுவாச மஸ்க்கினை முகத்தில் பொருத்தினார்கள். சில வினாடிகளில் எனது சுவாசத்துடிப்பு சீராகியது. அந்தா பார் உனது குழந்தை எப்பிடி ஓடிவாறான்....நீ முயற்சி செய்தால் இன்னும் சில நிமிசத்தில உனது குழந்தை வெளியில வந்திடுவான்.....கணணித்திரையைக் காட்டிச் சொல்லிக் கொண்டிருந்தார் மருத்துவர். உன்னாலை முடியும் இன்னொரு தடவை முயற்சி செய் உனது சக்தியைத் திரட்டி முக்கு... சொல்லிக் கொண்டு வயிற்றை இரண்டு மருத்துவர்களும் ஊண்டி அமத்தினார்கள். அவர்கள் சொன்னது போல என் சக்தியெல்லாம் ஒன்றாகியதா அல்லது அவர்கள் அமத்திய அமத்தில் குழந்தை வெளியில் வந்ததா தெரியாது. 23.20...மணிக்கு பார்த்திபன் பிறந்தான். என் நெஞ்சில் குழந்தையை மருத்துவர் படுத்திவிட்டார். என் பார்த்திக்குட்டி என் நெஞ்சில் கிடந்து அழுதான். பார் பார் வந்தவுடனும் அவருக்குப் பசிக்குது...மருத்துவர் சிரித்தார். அவ்வளவு நேரம் நான் அழுத அழுகை ஓய்ந்தது. அதுவரையில் என்னை வதைத்த வலியை என்னால் உணர முடியவில்லை. பார் அழகான குழந்தை நல்ல கறுப்பு தலைமயிர் வடிவான கண் மூக்கு முகம்...என ஒவ்வொன்றாகச் சொல்லிச் சிரித்தபடி தொப்புள் கொடியை வெட்டி குழந்தையைத் தாதியொருத்தியிடம் கொடுத்தார் மருத்துவர். குழந்தையின் நிறை உயரம் தலையின் சுற்றளவு யாவையும் அவள் எழுதி ஒரு அட்டையில் குறித்தாள். குழந்தையை மெல்லிய சுடுநீரில் கழுவிக் கொண்டிருந்தாள். மருத்துவர் கதைத்துக் கதைத்து என் வயிற்றிலிருந்து அகற்ற வேண்டிய கழிவுகளை அகற்றி தைத்துக் கொண்டிருந்தார். குழந்தையைக் கழுவிக் கொடுக்க அடுத்த மருத்துவர் குழந்தையின் கண்கள் கைகால்களை பரிசோதனை செய்துவிட்டு திரும்ப தாதியிடம் கொடுக்க அவள் பிள்ளைக்கு உடுப்புப் போட்டு என் நெஞ்சில் வைத்தாள். என் குழந்தையின் கைவிரல்களைப் பிடித்தேன் அவன் கன்னங்களை மெல்ல வருடினேன். எனக்கு புதுவாழ்வு தந்த கடவுளாக அவன் என் நெஞ்சில் கிடந்தான். கைகள் இரண்டையும் குடக்கி கால்களையும் மடித்து என் நெஞ்சில் கிடந்தான். என் முகத்தோடு சேர்த்து முத்தமிட்டேன். அவன் பஞ்சுக் கைவிரல்களை என் கன்னத்தில் வைத்து அழுத்தினேன். அழுதான். அவனது வாயை பால்குடிக்க வசதியாக சரித்துப் படுக்க வைத்தார்கள். அவன் அழுதான். சில நிமிடங்கள் பாலை உறிஞ்ச முடியாமல் அழுதவன் கொஞ்ச நேரத்தில் அமைதியாக பால் குடிக்கத் தொடங்கினான். 14.07.2019 Posted by சாந்தி நேசக்கரம் at 9:50 AM https://mullaimann.blogspot.com/2019/07/15071996.html

மனதை பாதித்த, படம்.

2015இல் கண்ணைமூடி ஆதரவு கொடுக்கும்போதே தெரியும்தானே! இவங்கள் தங்கட பா.உ பதவிக்காக எதையும் செய்வாங்கள்.

"ஐந்து பெற்றால்... அரசனும் ஆண்டி ஆவான்" என்பதன் உண்மை என்ன?

சபாஷ் உங்கள மாதிரி ஆட்கள் இருக்கும் மட்டும் இந்த அரசியல்வாதிகள் எந்த வித பயமில்லாமல் ஊழல் செய்யலாம்

கோல் உயரக் கோன் உயர்வான்(பெர்லின்).....!

இதுல ரஜனி கோமாளிகள் ஏன் கோபப்பட வேண்டும் அந்தாள் அரசியலுக்கு வந்து என்னத்த கிழிக்க போகுது

யாழ் பேரூந்து நிலையத்தை சுத்தி இருக்கிற தற்காலிக / ஆக்கிரமிப்பு கடைகளை முழுமையா அகற்ற வேணும். இருக்கிற பிரச்சினைகளுக்குள்ள இவன்களின்டை நாட்டாமை தேவையற்றது!

ஓசி ரயில் பயணத்துக்கு... விதை போட்டது, நான் தம்பி.

இவ்வாறான ஆதாரபூர்வமான எமது சரித்திரத்தை எமது பாடப்புத்தகங்களில் இணைக்க வேண்டும். எமது அடுத்த தலைமுறைக்கு அவர்கள், அவர்கள் தாயகம் பற்றிய சரித்திரம் தெரிந்திக்க வேண்டும்; நாம் ஆவணப்படுத்தல் வேண்டும்.

நல்ல முயற்சி!

சத்திய சாயிபாபா, நித்தியானந்தா, கல்கி பகவான், அம்மா பகவான் போன்ற போலி / கள்ள சாமியார்களின் பெருமையை பரப்பும் கூட்டங்களும் அமைப்புகளும் கூட விரட்டபட வேண்டியவையே.. அவை இன்னும் விரட்டப்படாமல் இருப்பதால் மட்டும் இந்த மதமாற்றக் கூட்டத்தின் செய்லகள் நியாயமாகி விடப் போவதில்லை. இங்கு இந்த பிரச்சனையை இந்து V கிருஸ்தவ பிரச்சனையாக ஆரும் பார்ப்பதாக தெரியவில்லை (உங்களை தவிர). அப்படி பார்க்கின்றவர்களாயின் ஊரில் இருக்கும் கிருஸ்தவ தேவாலயங்களில் நடக்கும் பூசைகளுக்கும், திருவிழாக்களுக்கும் கூட எதிரானவர்களாக இருப்பர். அம்மன் கோவிலைக் கண்டால் அம்மாளாச்சி என்று கும்பிட்டு விட்டு மாதா கோவிலிற்கு சென்று மெழுகுதிரியும் ஏற்றுகின்றவர்கள் தான் இங்கும் ஊரிலும் அதிகம். தனிப்பட்ட ரீதியில் நான் கடவுள் மீதோ மதங்களின் மீதோ சிறு நம்பிக்கை கூட கொள்வதில்லை. ஆனால் என் மகளுடன் இலங்கைக்கு சென்ற போது பொன்னம்பல வாணேச்சர் கோவிலுக்கும் அடுத்ததாக கொச்சிக் கடை அந்தோனியார் கோவிலுக்கும் தான் கூட்டிக் கொண்டு சென்றேன்.

பிரபா கூறியதுபோல் மூன்றாவது தலைமுறையில் தான் மாற்றம் வரும். என் மூத்த மகள் இரண்டாமாண்டுடன் மருத்துவத் துறைக்கு முழுக்குப்போட்டுவிட்டு வேறு துறையைத் தெரிவு செய்தபோது அந்த அதர்ச்சி நீங்க எனக்கு மூன்று மாதங்கள் எடுத்தது. என் கடைசி மகளும் திறமைச்சித்தி கிடைத்தும் மருத்துவத்துறையை நிராகரித்துவிட்டு வேறு ஒன்றைத் தெரிவு செய்தபோதும் கூட அவர்களின் உளவியல் எனக்குப் புரியவில்லை. எமது மனங்கள் 35 ஆண்டுகள் புலம்பெயர்ந்து வெளிநாட்டில் வாழ்ந்தும் இன்னும் அப்படியேதான் மாறாமல் இருக்கிறது.

மொத்தத்தில் கொள்ளை, கொலைகார ராஜபக்ச கும்பலில் இருந்து ஒருவர் தான் போட்டியிடுவர்!

ஏற்கனவே வந்த படங்களில் இருந்து சுட்டுத்தான் இந்த கொள்ளை சம்பவமே நடந்துருக்கும் உள் வீட்டு உதவியின்றி இவ்வளவு பெரிய கொள்ளை நடந்து இருக்க முடியாது .

பார்க்க நால்லாத்தான் இருக்கு. கொஞ்சம் மஞ்சள் தூள் போட்டிருந்தால் கலர் நன்றாக இருக்கும். எனக்கு இப்போதெல்லாம் இந்த நெத்தலி கருவாடு எல்லாம் பிடிப்பதே இல்லை. ஆனாலும் என்ன செய்யிறது மனுசனுக்குச் சமைச்சுக் குடுக்கிறதுதான். ஆனால் உடன் நெத்தலி பொரியல் எண்டால் அவ்வளவுதான். போகவரச் சாப்பிடுவன்.

மக்களே! மகா சனங்களே! உங்களுக்கு எரிச்சலின் உச்சக்கட்டம் எப்பிடியிருக்கும் எண்டு தெரியாட்டில் வாங்க....வந்து பாருங்க........பெடிப்பிள்ளையர் எழுதியிருக்கிறதை வாசியுங்க..

மகிந்த ராஜபக்ச போர்க்குற்றவாளிக் குழுக்கள் தாங்கள் கொள்ளையடித்த சொத்துக்களில் ஹிந்திய அரச பயங்கரவாதக் குழுக்களுக்கு ஒரு சிறு பகுதியை வழங்கியிருக்க வேண்டும். அதனாலேயே இப்படியான ஒரு விருது வழங்கப்பட்டிருக்க வேண்டும்.