Kavi arunasalam

Tom Mooreக்கு இன்று (30.04.2020) 100 வயதாகிறது. பிரித்தானியப் படையில் போர் வீரனாக இருந்து சாகசம் புரிந்த Tom Moore தனது 100வது வயதிலும் புதுமையான ஒரு விடயத்தை நிகழ்த்தி சாதனை ஒன்றைப் புரிகிறார். அவரது பிறந்த நாளுக்கு இதுவரையில் வந்த வாழ்த்து அட்டைகள் மட்டும் 125,000க்கு மேல் இருக்கின்றன. "எங்கள் குடும்பத்தில் தாத்தா மிகவும் முக்கியமான மனிதர். இன்று இந்த நாட்டில் வசிப்பவர்கள் எங்கள் தாத்தாவை அவர்களது இதயத்துக்குள் வைத்துக் கொண்டாடுகிறார்கள். இந்த நிலையை எண்ணிப் பார்க்கும் போது, நான் மிகவும் நேசிக்கும் என் தத்தாவைப் பற்றிய பெருமையை வார்த்தைகளால் வெளிப்படுத்த என்னால் முடியவில்லை” என Tom Mooreஇன் பேரன் Benjie குறிப்பிடுகிறான். Tom Mooreஇன் இடுப்புப் பகுதியில் நடந்த ஒரு அறுவைச் சிகிச்சைக்குப் பின்னர் Walker இல்லாமல் அவரால் நடமாட முடியாமல் போயிற்று. கொரோனா வைரசின் தாக்குதலின் அனர்த்தங்களை பார்த்தும் கேட்டும் விட்டு அந்தப் போர்வீரனால் வீட்டுக்குள் வீழ்ந்து கிடக்க முடியவில்லை. பிரித்தானிய தேசிய சுகாதார சேவைக்கு பணம் சேகரித்துக் கொடுக்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் அவருக்கு வந்தது. நிதி சேகரிப்புக்காக, தனது வீட்டின் பிற்பக்கம் தோட்டத்தோடு அண்டிய 25 மீற்றர் அளவிலான தூரத்தை நாளொன்றுக்கு 100 தடவைகள் நடப்பதாக அறிவித்தார். அவரின் வயது, தேச நலன் கருதி நிதி சேகரிக்கும் அவரது எண்ணம் எல்லாவற்றையும் பார்த்து மக்கள் நிதிகளை அளிக்கத் தொடங்கினார்கள். இதுவரை அவரது வேண்டுகோளுக்கு மக்களால் விரும்பி அளிக்கப்பட்ட பணம் 32 மில்லியன் யூரோக்கள். Tom Moore தனது பிறந்தநாளை மிகப் பெரியளவில் கொண்டாட விரும்பியிருந்தார். கொரோனா தனிமைப் படுத்தலினால் அது பெரியளவில் நடைபெறாமல் போனாலும் கூட அவரது பெரிய மனதுக்கு பலரது உளமார்ந்த வாழ்த்துகள் அவருக்கு அதிகளவில் கிடைத்திருக்கிறது.

முதலில் ஆண்டவனைக் கைது செய்திருந்தால் பிரச்சினை வந்திருக்கது.

அஞ்சலிகள். விசுகு, இந்த இழப்பு ஈடு செய்ய முடியாதது. ஆனாலும் இதையும் தாங்கித்தான் பயணம் தொடரப் போகிறது. காலம் உங்கள் கவலையைப் போக்கும். தைரியமாக இருங்கள்.

ரெஸ்றோரண்ட்டுகள் திறப்பதற்கு அனுமதி இல்லாத்தால் இவர்களது காட்டில் மழை

வசந்த காலம் ஆரம்பமாகிவிட்டது. ஏப்ரல் மாதத்தில் வழமையாக பெய்யும் மழை இந்த வசந்தத்தில் ஏனோ இன்னமும் இல்லை. ஆனால் இன்னுமொன்று இருக்கிறது. கோடையில் இருக்க வேண்டிய வெய்யில் வசந்தத்தில் வந்திருக்கிறது. சூரியனுக்கு தாராள மனதா? இல்லை கொரோனாவில் வீடுகளுக்குள் அடைந்து கிடப்பவர்களை வெளியே இழுத்துவிடும் எண்ணமா? தெரியவில்லை. வெறிச்சோடி இருக்கும் வீதிகளில் எல்லாம் சூரியன் வெளிச்சம் ஓடி இருக்கிறான். வெப்பநிலை 25 செல்ஸியசைக் கடந்திருக்கிறது. இந்த நேரத்தில்தான் 800 சதுர மீற்றர் பரப்பளவுக்குள் உள்ள வியாபார நிலையங்களை மீண்டும் திறந்து வியாபாரங்களை ஆரம்பிக்க யேர்மன் அரசாங்கம் அனுமதி அளித்திருக்கிறது. அதற்குள்ளும் சலூன்கள், பார்கள், உணவகங்கள் என்று சிலவற்றுக்கான அனுமதி இன்னமும் மறுக்கப் பட்டிருக்கின்றன. ஆனாலும் வெப்பமான கால நிலை, மக்களின் விருப்பங்கள் எல்லாவற்றையும் கணக்குப் போட்டு ஐஸ்கிறீம் நிலையங்களை திறப்பதற்கு யேர்மனிய அரசாங்கம் மனமுவந்து அனுமதி அளித்திருக்கிறது. அனுமதி வழங்கப் பட்டிருந்தாலும் ஏகப்பட்ட கெடுபிடிகள் அங்கே இருக்கின்றன. ஐஸ்கிறீமை வாங்கிக் கொண்டு கடையை விட்டு வெளியே போய்விட வேண்டும். நிலையத்துக்குள் வைத்து அதை சுவைப்பதற்கு அனுமதி இல்லை. விற்பனை நிலையத்துக்கு அப்பால் அதுவும் 50 மீற்றர் தள்ளி நின்றே ஐஸ்கிறீமை சுவைக்க அனுமதி தரப்பட்டிருக்கிறது. ஐஸ்கிறீம் விற்பனை நிலையத்துக்குள் அதிகப் பட்சம் மூவர் மட்டும் அனுமதிக்கப் படல் வேண்டும். அனுமதிக்கப் படுபவர்களுக்குள் சமூக இடைவெளி பேணப்படல் வேண்டும். வாடிக்கையாளர்கள் நிற்பதற்கான இடங்கள் தரையில் அடையாளப் படுத்தப் பட்டிருக்க வேண்டும். விற்பனையாளர்கள் முகக்கவசம் அணிந்திருக்க வேண்டும் என்றெல்லாம் ஏகப்பட்ட நிபந்தனைகள். இவற்றுக்கெல்லாம் கட்டுப்பட்டவர்களே விற்பனை நிலையத்தை திறக்க முடியும். Nordrhein- Westfalen மாநிலத்தில் உள்ள ஐஸ்கிறீம் நிலையம் ஒன்றுக்கு ஐஸ்கிறீம் வாங்குவதற்காக Jenniferஉம் Patrickகும் சென்றார்கள். தங்களுக்கு விருப்பமான ஐஸ்கிறீமுகளையும் வாங்கிக் கொண்டார்கள். வெளியில் வெய்யில், கையில் உருகி ஓடும் ஜஸ். மனதில் மகிழ்ச்சி. சட்டம் ஒழுங்கு எல்லாம் அவர்களுக்கு மறந்து போக ஐஸை நாக்கால் நக்க ஆரம்பித்தார்கள். ஐஸ்கிறீமின் சுவை தெரியும் முன்னே அவர்கள் முன்னே பொலீஸார் வந்து நின்றனர். ஐஸ்கிறீமை விற்பனை நிலையத்தில் இருந்து 50 மீற்றர் தூரத்தில்தான் சுவைக்கலாம் என்ற விதியை மீறியதற்காக 400 யூரோக்கள் அவர்களுக்கு அபராதம் தரப்பட்டது. “இது அவர்கள் குற்றமல்ல. இங்கே சொல்லப்பட்ட விதிகளை நாங்கள் கடைப் பிடிக்கிறோம். தவறுதலாக நடந்திருக்கிறது. பொலீஸாரின் இந்த நடவடிக்கையால் வாடிக்கையாளர்கள் கோபம் கொள்ளக் கூடும் என்பதால் வேண்டுமானால் எனது வாடிக்கையாளரின் தண்டனைப் பணத்தை நானே செலுத்துகிறேன்” என ஐஸ்கிறீம் விற்பனை நிலைய உரிமையாளர் Giuseppe Sambito பொலிஸாரிடம் கேட்டிருக்கிறார். “அதெல்லாம் ஒன்றும் வேண்டாம். இது என்ன புது நடைமுறை. சாப்பிடுவதற்கே யேர்மனியில் தண்டம் செலுத்த வேண்டுமா? நாங்கள் இதற்கு சட்ட நடவடிக்கை எடுக்கிறோம்” என்று Jenniferஉம் Patrickஉம் பொலீஸாரிடம் தெரிவித்திருக்கிறார்கள்.

போராட்ட காலம். புலிகளின் கட்டுப்பாட்டுப் பகுதிகளுக்கு பொருளாதாரத் தடையை சிறீலங்கா அரசாங்கம் அறிவித்தது. உணவு, மருத்துவம் முதல் அனைத்துப் பொருட்களும் புலிகளின் கட்டுப்பாட்டுப் பகுதிகளுக்குள் எடுத்துச் செல்ல முற்று முழுவதுமான தடை. வன்னியில் உள்ள மக்களுக்கு தங்கள் நிழல் அரசாங்கத்தின் ஊடாக அவர்களது தேவைகளை விடுதலைப் புலிகள்தான் நிறைவேற்றிக் கொண்டிருந்தார்கள். மக்களின் தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்ய தமிழர் புனர்வாழ்வுக் கழகம், தமிழ் பொருண்மிய மேம்பாட்டுக் கழகம் என்ற அமைப்புகள் ஊடாக பொருளாதாரத் தடையை சமாளித்து மக்களின் அன்றாட வாழ்க்கை சிதைவடையாமல் விடுதலைப் புலிகள் பார்த்துக் கொண்டார்கள். இங்கே நான் குறிப்பிட்ட இரண்டு கழகங்களுக்கும் வெளி, உள்நாட்டு அரச சார்பற்ற நிறுவனங்களின் உதவிகள் மிகக் குறைவாகவே இருந்தன. ஆனால் இந்த இரண்டு கழகங்களையும் புலம் பெயர் தமிழர்கள் தங்கள் இரண்டு தோள்களில் தாங்கி நின்றார்கள். வன்னி மக்களின் தேவைக்கு அதிகமான நிதிகளை புலம் பெயர் நாட்டில் இருந்து தமிழர்கள் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தார்கள். மேலதிகமான நிதி கிடைத்ததனால் காந்தி நிலையம், குருகுலம், இனிய வாழ்வு இல்லம், வெற்றிமனை, பெண்கள் அபிவிருத்தி புனர்வாழ்வு, முன்பள்ளி, தொழில்சார் பயிற்சி நிலையம், சத்துணவு நிலையங்கள், வெண்புறா என்று பல அமைப்புகள் அங்கே உருவாகி மிக நேர்த்தியாக நிர்வகிக்கப் பட்டன. அதிலும் யாரிடமும் கையேந்தும் நிலை இல்லாமல் அவரவர்கள் சுயமாக வாழ வழி செய்து கொடுப்பதே அங்கே பிரதானமாகக் கருதப்பட்டது. தங்கள் கட்டுப்பாட்டுக்குள் உள்ள மக்களின் தேவைகளைக் கவனிப்பது தங்களது அரசின் கடமை என்று விடுதலைப் புலிகள் நடந்து கொண்டார்கள். இன்று இவை எதுவும் சிறிலங்காவில் இல்லை. பொருளாதாரத் தடை என்ற பேச்சுக்கே இடமில்லை. நிறைவேற்று அதிகாரம் கொண்ட ஜனாதிபதி இருக்கிறார். பிரதமர் இருக்கிறார், அவரது அமைச்சுக்கள் இருக்கின்றன. தமிழ் மக்கள் தங்கள் பாராளுமன்ற உறுப்பினர்களைத் தெரிவு செய்து அனுப்புகிறார்கள். மாகாணசபை, அதற்கான ஆளுனர், மாநகரசபை, மேஜர், நகரசபை, நகரபிதா கிராமசேவகர்கள் என எல்லாமே இருக்கின்றன. இங்கே மக்களுக்கான பிரச்சனைகள் என்று வரும் போது அதை கவனிக்க வேண்டியது அரசாங்கமே. இன்றைய கொரோனாக் காலகட்டத்தில் அன்றாடம் தொழில் புரிந்து அந்த வருமானத்தில் வாழ்பவர்கள் வீட்டில் இருத்தப் பட்டால், அவர்களது தேவைகளைக் கவனிக்க வேண்டியது ஒரு அரசாங்கத்தின் கடமை. நான் வசிக்கும் யேர்மனியில், கொரோனாக் காலத்தில் வேலைக்குப் போக முடியாதவர்களுக்கு யேர்மனிய அரசாங்கம், அவர்கள் இதுவரை பெற்ற சம்பளத்தில் 60 வீதமான பணத்தைத் தருகிறது. அது போதுமானதாக இல்லை என்ற கோரிக்கை முன் வைக்கப்பட்டதால் இப்பொழுது சம்பளத்தின் 80 வீதமான தொகையைத் தருகிறோம் என நிதியமைச்சு அறிவித்திருக்கிறது. இலங்கை அரசாங்கமும் உலக நாடுகளிடம் நிதி கேட்கிறது. வரும் நிதிகளைத் தங்கள் பகுதிகளுக்குத் தர வைப்பதும் மக்களின் தேவைகளை பூர்த்தி செய்வதும் பாராளுமன்ற உறுப்பினர்களின் கடமை. தேர்தல் வரும் போது வந்து வார்த்தைகளை அள்ளி வீசும் பாராளுமன்ற உறுப்பினர்களை அவர்களது கடமைகளைச் செய்ய வேண்டும்.அல்லது பொதுமக்கள் அவர்களைக் கேட்க வேண்டும். நாட்டில் ஏதாவது ஒரு பிரச்சினை வந்தால், உடனடியாகப் புலம் பெயர் தமிழர்களிடம் நிதி கேட்கும் இன்றுள்ள நிலை மாறவேண்டும். லண்டனைத் தளமாகக் கொண்டு இயங்கும் ஒரு தமிழ் வானொலி “இது ஒரு வரலாற்றுக் கடமை. தமிழர்களே உதவுங்கள்” என்கிறது. இங்கே எங்கே ஒரு வரலாறு எழுதப் படுகிறது என்று தெரியவில்லை. ஒரு பொது நலனுக்காக அனுப்பப்படும் பணம் சரியான முறையில் பயன்படுத்தப் படல் வேண்டும். எதற்கெடுத்தாலும் புலம் பெயர் தமிழ் மக்கள் பணம் அனுப்பிக் கொண்டிருந்தால் ஒரு வலிமையான சமுதாயம் உருவாகமல் போகும் வாய்ப்பு ஏற்பட்டு விடும்

இப்போதைக்கு சமையல் தெரிந்து கொள்வது போல் இருக்கும். வேலையில் ஓய்வு கிடைத்து ஊருக்குப் போனால், ஐயாதான் மூன்று நேரமும் சமைக்க வேண்டி வரும். ஏதோ என்னால் முடிந்த அறிவுரை.

சுமேரியர், இன்னுமா செய்தித்தாள்களை சமையலுக்கு பயன்படுத்துகிறீர்கள். மிக மிக தவறான விடயம். என் வயதுக்கு எண்ணைப் பணியாரம் எல்லாம் சரிவராது. வேறு நல்ல சமையல் குறிப்புகளைப் போடும் போது பார்ககலாம்.

நட்ட மரமாக வாசலில் குமார் மூர்த்தி. பக்றறிக்குள்ளே நட்ட கல்லாக எல்லாம் வல்லவன். தாயின் மறைவில் செருப்பு பறிபோகிறது. தாயின் நினைவு நாளில் சப்பாத்து காணாமல் போகிறது. ஏதோ தெய்வக் குற்றம் என்று நினைக்கிறேன். ஐயருக்கு கொஞ்சம் பணம் கொடுத்தால் பரிகாரம் ஏதாவது செய்து விடுவார் நல்லதொரு கதை. நன்றி கிருபன்

அப்படி எல்லாம் சொல்ல முடியாது Sir. அவளுக்கென்று ஒரு மனம் திரைப்படத்தில் பாரதியை, ஶ்ரீதர் அந்தப் பாடு படுத்தியிருப்பாரே. ஆனந்தஜோதி திரைப்படத்துக்கு கண்ணதாசன் “பொய்யிலே பிறந்து பொய்யிலே வளர்ந்த புலவர் பெருமானே” என்றொரு பாடலை எழுதியிருந்தார். கண்ணதாசனை காணும் போதோ பேனில் பேசும் போதோ இந்தப் பாடலை பிரமிளா (தேவிகா) பாடத் தொடங்கிவிடுவார் என கண்ணதாசன் சொல்லியிருக்கிறார். தேவிகாவை கடற்கரையில் நடக்க விட்டு சிவாஜி பின்னால், “நடையா இது நடையா..” என்று பாடிக் கொண்டு வருவார். பாடலில், “இடையா இது இடையா அது இல்லாததுபோல் இருக்குது” என்றொரு வரி இருக்கிறது. தேவிகாவின் இடையைப் பார்தத பின்னும் கண்ணதாசன் இப்படி ஒரு வரியை ஏன் சேர்த்தார் என்பது தெரியவில்லை. “எம்ஜிஆர் படங்களில் நடிப்பதற்கு பல அழைப்புகள் வந்தன. சிலர் என்னை விடவில்லை” என்று ஒரு பேட்டியில் தேவிகா சொல்லியிருக்கிறார். பத்மினி,சாவித்திரி,சரோஜாதேவி,தேவிகா,விஜயகுமாரி என்று ஒரு சில நடிகைகளே அப்போது முன்ணணியில் இருந்தார்கள். இதில் சாவித்திரி கொஞ்சம் உடம்பு போட்டுவிட்டார்.பத்மினி திருமணம் முடிந்து அமெரிக்கா போய்விட்டார். எஸ்எஸ்ஆரின் மனைவியான விஜயகுமாரியோடுஜோடி சேர்ந்து நடிக்க எம்ஜிஆர், சிவாஜி இருவரும் விரும்பவில்லை. சரோஜாதேவி எம்ஜிஆர் படங்களில் அதிகம் நடித்துக் கொண்டிருந்தார். சிவாஜி, தேவிகாவை தன் பக்கம் இணைத்துக் கொண்டார். கண்ணதாசன் தயாரித்த வானம்பாடி திரைப்படத்தில் தேவிகாவுடன் கமலஹாசனும் நடித்திருப்பார். தேவிகா நடித்த படங்களில் எனக்குப் பிடித்த இன்னுமொரு படம், வாழ்க்கைப் படகு.

ஈழத் திரைப்பட நடிகர் ஏ.ரகுநாதன் தனது 85வது வயதில் 22.04.2020 இல் காலமானார் என்ற துயரமான செய்தி வந்திருக்கிறது. ஈழத்து சினிமாவில் இவரது பங்கு அதிகமானது. இவரைப் பற்றி 2004இல் நான் எழுதிய ஈழத் தமிழ் சினிமா பற்றிய ஒரு கட்டுரையின் ஒரு சிறிய பகுதி இது. சினிமாப்படத்தை உருவாக்கும் ஆர்வம் யார் யாருக்கு வருமென்றில்லை. யாழ்ப்பாண ஆசிரியர் பயிற்சி கல்லூரி ஆங்கில விரிவுரையாளரான எம்.வேத நாயகத்துக்கும் வந்திருக்கின்றது. விளைவு 'கடமையின் எல்லை' படம் தயாரானது. இது ஷேக்ஸ்பியரின் Hamlet என்ற ஆங்கில நாடகத்தைத் தழுவி தயாரிக்கப்பட்ட திரைப்படம். திரைப்படம் சம்பந்தமான நுட்பங்கள் தெரியாமலேயே எம்.வேதநாயகம் இந்தத் திரைப்படத்தை நெறியாண்டார். கூடவே இசை அமைப்பையும் ஏற்றுக் கொண்டார். இசை அமைப்பதற்கான தகமை அவரிடமிருந்தது. எம்.வேத நாயகம் அவர்கள் விரிவுரையாளர் மட்டுமல்ல சங்கீத பூசணம் பட்டம் பெற்ற வித்துவானும் கூட. 1966இல் வெளியான இத்திரைப்படத்தில்தான் இன்றும் நடித்துக் கொண்டிருக்கும் ஏ.ரகுநாதன் அறிமுகமாகியிருந்தார். எம்.உதயகுமாருக்கும் இப்படமே அறிமுகமாக இருந்தது. இப்படம் பெரும் தோல்வியை அடைந்திருந்தாலும் இலங்கையில் தயாரிக்கப்பட்ட முதல் சரித்திரப் படம் என்ற பெயரைப் பெற்றுக் கொண்டது. இப்படத்தில் நடித்த கதாநாயகி ஜி. நிர்மலா உயரம் குறைந்தவராகவே இருந்தார். நாலரையடி நடிகை என்ற பெயர் இவருக்கு தானகவே வந்துவிட்டது. தென்னிந்தியத் திரையுலகில் நுளைந்து இலங்கை நடிகை தவமணி தேவி புரட்சி செய்து கொண்டிருந்தார். ஆனால் இலங்கையில் தயாரிக்கப்பட்ட தமிழ் திரைப்படத்தில் நடிக்க நடிகை இல்லாமல் சிரமப்பட்டிருக்கின்றார்கள். இல்லாவிட்டால் கடமையின் எல்லையில் ஒரு ஆணுக்கு பெண்வேடம் போட்டு நடிக்க விட்டிருக்க மாட்டார்கள். ஒரு ரயில் பயணம் சிறந்த கலைஞன் ஒருவரை எங்கள் திரையுலகத்திற்குத் தந்திருக்கின்றது. அறுபதுகளின் ஆரம்பத்தில் தனக்கு மனைவியாக நிச்சயிக்கப் பட்டிருந்த பெண்ணைப் பார்க்கும் ஆவலில் கொழும்பிலிருந்து யாழ்ப்பாணத்திற்கு வார விடுமுறைக்குச் சென்று கொண்டிருந்த அந்த இளைஞனுக்கு திரைப்படத்தில் நடிக்கும் வாய்ப்பு அந்த ரயிலிலேதான் நிச்சயிக்கப்பட்டது. ரயிலிலே கூடப் பயணித்த விரிவுரையாளர் எம்.வேதநாயகத்தின் கண்களில் அந்த திடகாத்திரமான இளைஞன் பட்டுவிடுகிறான். அந்த இளைஞனைப் பார்த்த மாத்திரமே அவனிடம் விரிவுரையாளர் எம்.வேதநாயகம் கேட்டு விடுகின்றார். நானெடுக்கும் திரைப்படத்தில் நடிக்கிறாயா? கலையரசு சொர்ணலிங்கம் அவர்களிடம் கலை பயின்ற அந்த நாடகக் கலைஞனுக்கு இதைவிட வேறென்ன வேண்டும். சம்மதித்துவிடுகிறான். எடுக்கப்படும் திரைப்படம் சரித்திரப் படம் என்பதால் குதிரையேற்றம், வீர விளையாட்டுக்கள் எல்லாம் பயின்று கொள்கிறான். கதாநாயகனுக்குத் தேவையான எல்லாமிருந்த போதும் பல் வரிசை நேர்த்தியில்லை என்ற காரணத்தால் அந்த வாய்ப்பு இல்லாமல் போகிறது. இவருக்கு கிடைத்திருக்க வேண்டிய அந்தப் பாத்திரம் அன்றைய கராத்தே சம்பியனான பொனி றோபேர்ட்ஸ் இற்குப் போய்விடுகிறது. ஆனாலும் கதாநாயகனின் நண்பனாக நடிக்கும் வாய்ப்பு அந்த இளைஞனுக்குக் கிடைக்கிறது. கிடைத்த வாய்ப்பைப் பயன்படுத்தி தனக்கென்று ஒரு வரலாறு எழுதிய, எழுதுகின்ற அந்தக் கலைஞன் ஏ.ரகுநாதன் ஆவார். கடமையின் எல்லையை உருவாக்கிய எம்.வேத நாயகம் அவர்கள் அதன் படத்தொகுப்பின் போது கலையகத்திலேயே மாரடைப்பால் காலமானார். தான் படைத்த திரைப்படத்தைப் பார்க்காமலேயே அவர் காலமானது வரலாற்றில் பதிந்து விட்ட சோகமான சம்பவம்.