Kavi arunasalam

கட்டுரையாளர் முதல்வன் படத்தையும், தொட்டும் பார்ததிருக்கலாம்

யேர்மனிய தொலைக்காட்சி இப்படிச் சொல்கிறது, “காவல் துறை பல்லாண்டு வாழ்க” என்று ஆயிரக்கணக்கான ஆண்களும் பெண்களும் பூக்களை அள்ளி வீசி காவல்துறையினரை உற்சாகப்படுத்துகிறார்கள். இத்தனைக்கும் காரணம் சமீபத்தில் ஒரு பெண்ணை வல்லுறவுக்கு உட்படுத்தி எரித்துக் கொலை செய்த 20 முதல் 26 வயதுக்குட்பட்ட நான்கு ஆண்களை இந்திய காவல்துறை சுட்டுக் கொன்றதே. பொலீஸாரிடம் இருந்து துப்பாக்கிகளை எடுத்து அவர்களைத் தாக்க முயற்சித்த போதே தற்காப்புக்காக அந்த நான்கு பேரையும் பொலீஸார் சுட வேண்டி வந்தது என பொலீஸ்தரப்பில் அறிவிக்கப் பட்டுள்ளது. ஆனால் பொலீஸ் சட்டத்தை தங்கள் கையில் எடுத்து தாங்களே நீதி வழங்கியிருக்கிறார்கள் என்றே பலர் நினைக்கிறார்கள். "பொலிஸாரின் சில நடவடிக்கைகள் ஒரு வழியில் நியாயமானதுதான். கொலை நடந்து பத்து நாட்களில் கொலையாளிகள் தண்டிக்கப் பட்டதையிட்டு நாங்கள் மகழ்ச்சி அடைகிறோம். இதை எங்கள் நாட்டின் பிரதமர் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்” என்று பெண்கள் உரிமை ஆர்வலர் ஷிராஸ் (Shiraz Amin) அமின் கூறுகிறார். வழக்கு என்று எதுவும் நடக்கவில்லை, அவர்கள் உண்மையில் பாலியல் வன்புணர்வு செய்தவர்களா? அவர்கள்தான் 27 வயதான திஷாவை எரித்தார்கள் என்பவை பற்றி சரியாகத் தெளிவுபடுத்தாமலே வெறுமனே பொலீஸ் தரும் நீதி என்பது விடையாக இருக்க முடியாது என்று விமர்சகர்கள் கூறுகிறார்கள். இந்தியாவில் ஒவ்வொரு நாளும் சராசரியாக 100 பெண்கள் பாலியல் வன்புணர்வுக்கு உட்படுத்தப்படுகிறார்கள் என்று அறிக்கை ஒன்று சொல்கிறது. ஆனால் இருண்ட ஒரு பக்கம் நிச்சயமாக இருக்கும். வெட்கம், பயம் காரணமாக பல பெண்கள் காவல்துறைக்குச் சென்று முறையிடாமல் இருக்கலாம். இரண்டு நாட்களுக்கு முன்புதான், நீதிமன்றத்திற்கு செல்லும் வழியில் ஒரு இளம் பெண் எரிக்கப்பட்டாள் என்பது அதற்கு ஒரு சாட்சி. "பொலிஸ் வளங்களின் பற்றாக்குறை நீக்கப்படல் வேண்டும், பொறுப்புக்கூறலில் இருந்து பொலீஸ் பின் வாங்கக் கூடாது, வழக்குகளுக்கான தீர்ப்புகள் விரைவாக வரவேண்டும்” என டெல்லி மகளிர் குழுத் தலைவர் சுவாதி முல்வாலி (Swati Mulwali) கூறினார். சந்தேக நபர்களின் மரணம் குறித்து திஷாவின் குடும்பத்தினர் மகிழ்ச்சியடைந்துள்ளனர். இந்த சம்பவம் இறுதியாக இந்திய சமுதாயத்தில் ஒரு மாற்றத்தைக் கொண்டுவரும் என அவர்கள் நம்புகிறார்கள்.

ஈழத்தவன் காசிலேயே காசு பார்ககப் போகிறார். ஈழத்தமிழன் தென்னிந்திய திரைப்படத்துறை தயாரிப்பாளர் ஆவது ஒரு சமூக சேவை

சியான் மறக்கமுடியாத பாத்திரம். இந்தப் படத்தில் அப்பா சிவகுமார் ஓகே. பின்னாட்களில் பாலா எடுத்த படங்களில் அப்பாக்கள் ‘லூசு’க்கள்.

1959இல் கல்யாணபரிசு என்றொரு திரைப்படம் வந்தது. ஶ்ரீதரின் திரைப்படம் அது. முக்கோணக் காதல்கதை. அந்த திரைபடத்தில் “என்னக்காவை கல்யாணம் பண்ணிக்கிறீங்களா?” என்று காதலனிடம் காதலி கேட்பாள். அப்போ எல்லாம் சரோஜாதேவி இல்லைன்னா விஜயகுமாரி

“மதம் பிடித்ததில்லை”என்றவுடன் கவிஞர் வாலி எழுதிய கவிதை ஒன்று நினைவுக்கு வருகிறது. காஞ்சிபுரத்தில் கோயில் யானைக்கு வடகலை நாமம் போடுவதா, தென்கலை நாமம் போடுவதா என கோயில் நிர்வாகிகளுக்குள் பிரச்சினை வந்து நீதிமன்றத்தில் வழக்கு நடந்தது. வழக்கு வருடக் கணக்கில் நீண்டது. நீதிமன்றத் தீர்ப்பு கிடைக்காததால் அந்த யானை கோயிலில் கட்டுண்டு இருந்தது. ஒருநாள் அந்த யானை கட்டை அறுத்துக் கொண்டு ஓடிவிட்டது. யானைக்கு மதம் பிடித்து விட்டது என்று ஊரில் பேசிக் கொண்டார்கள். கவிஞர் வாலியோ அந்த நிகழ்வுக்கு இப்படி எழுதி இருந்தார். „யானைக்கு மதம் பிடிக்கலை அதனால் ஓடிற்று' என்று.

அன்றுதான் யாழ் இணையம் இப்பொழுது யாழ் களஞ்சியம்

ஆனாலும் ஜோவின் முதல் படம் அல்லவா

காப்பாற்றாது. பயன்படுத்தும்

The Corsican Brothers என்ற நாவலைத் தழுவி 1949இல் வாசன் ‚அபூர்வ சகோதரர்கள்’என்றொரு படத்தை தயாரித்திருந்தார். எம்.கே.ராதா, பி.பானுமதி இணைந்து நடித்து பெரும் வெற்றி பெற்ற திரைப்படம் அது. பின்னாளில் இந்த திரைப்படத்தை ‚நீரும் நெருப்பும்‘ என்ற பெயரில் எம்ஜிஆர், ஜெயலலிதா நடித்திருந்தார்கள். எஸ்.ஜே.சூர்யா தயாரித்த வாலி திரைப்படத்துக்கு முன்னோடி அபூர்வசோதர்ர்கள். கட்டுரையாளர் இளம் வயதாளர் என்று நினைக்கிறேன்.

ஜோதிகாவைப் பற்றி ஒண்ணும் சொல்லவேயில்லை