பாலபத்ர ஓணாண்டி

கட்சியை காப்பாற்ற ஒரே வழி.. நல்ல அடிமாட்டு விலைக்கு எண்டாலும் யாருக்காவது பேய்க்காட்டி விற்றுவிடலாம்…

யாழ்ப்பாண பூசகர் சமூகமும் ஈபிடிபி டக்ளஸ் தேவானந்தா இந்துகலாச்சார அமைச்சராகவும் ஒவ்வொரு தடவையும் அமைச்சருடனும் அவர்சார்ந்த கட்சிஉடனும் கொஞ்சிக்குலாவி உறவாடுபவர்கள்.. கோவில்களில் மேடைகளை அமைச்சருடன் கதிரைகளை பகிர்ந்து செய்திகளுக்கு போட்டோக்களுக்கு சேர்ந்திருந்து சிரித்து போஸ்குடுப்பவர்கள்.. அமைச்சரிடம் இருந்து அனைத்து சலுகைகளையும் பெற்று தம்மை வளர்த்துக்கொள்பவர்கள்.. ஆனாலும் அவர்கள் ஏரியாவை சொல்லியோஅவர்கள் சார் சமூகத்தை சொல்லியோ யாரும் குறை சொல்வதில்லை.. குருக்கள் செய்தால் குற்றம் இல்லை போலும்.. ஆனால் அதையே தாழ்த்தப்பட்ட சமூகத்தில் சிலர் செய்யும்போது ஊர்பேர் சொல்லி ஒரு மாதிரி எண்டு ஒட்டுமொத்த ஊரையோ சமூகத்தையோ சொல்வது தவறுதானே.. குருக்கள்மார் செய்யும்போது கண்டுகொள்ளாமல் விடுவதுபோல் இதையும் கண்டுகொள்ளாமல் விடலாம்தானே.. ஏன் யாரும் அதை செய்வதில்லை..?

இதனால் யாழ்ப்பாணத்திற்கு ஏதும் நன்மை உண்டா..? யாருக்காவது தெரிந்தால் எழுதினால் தகவல் பலருக்கு அறிந்துகொள்ள உதவியாக இருக்கும்..

இனிய மணநாள் வாழ்த்துக்கள்..

இவர் பேசுறத பாத்தா… என்ன இவன் என்னயவிட பெரிய இனவெறியனா இருக்கிறான்.. என்ர பதவிக்கே ஆப்படிச்சுடுவான் எண்டு… கோத்தபாயவே இவர புடிச்சு எதிர்காலத்தில ஜெயில்ல போட சந்தர்ப்பம் இருக்கு..

எல்லாம் ஓட்டுக்காகத்தான்.. தமிழ்நாட்டிலை பாக்கேல்லயா ஓட்டுக்காக என்ன கூத்து எல்லாம் செய்ய்கிறார்கள் எண்டு… அதுமாதிரி இனி இங்கயும் வரும்.. சுமந்திரன் உழுதது..

ஒருங்கினைஞ்ச பண்ணை எனது பெரிய கனவு…

எல்லா கோட்டயும் அழிச்சுட்டு மொதல்ல இருந்து வாங்குங்க..

இனி தீபாவளி,காதலர் தின வாழ்த்து மடல்ல இதையும் எழுதலாம்.. கடன் வாங்குவதில் இலங்கை ஓய்ந்தாலும்... என் அன்புக் கடல் ஓயாது..

நையிட்டு ஓனர் வீட்டுலையே தின்னுட்டு.. காலைல... பஸ்ஸ புடுச்சி வந்துடுங்க...

அடுத்த பொங்கலுக்காவது தீர்வு வருமா..? எங்களாலும் காலத்தை வீணடிக்க முடியாது..

வேற எங்குட்டும் தப்பிச்சி போயிராம பின்னாடியே மைக் ஓட ஓடி இருக்குரார்கள்… சம்பந்தரயும் பசிலையும் கொண்டு போயி வீட்டுல ஒப்படிசிட்டுதான் வந்திருப்பார்கள் போல..

சோர்ஸ் பை நம்ப தகுந்த வட்டாரம்..

பிரிந்தவர்களுக்கு ஜாலி,சந்தோசம்,கும்மாளம்.. பிள்ளைகளுக்கு பூமி நழுவி தலையில் வீழ்ந்தது போல் துயரம்.. என்னய கேட்டா நானும் சொல்லுவன் கலியாணம் கட்டினதில இருந்து மனிசற்ற நிம்மதியே போச்சு.. வேலையால வந்து கொஞ்சநேரம் கதிரையில சரிஞ்சு இருந்து நிம்மதியா யாழிலை எழுத முடியல.. எந்த நேரமும் போனுக்க தலைய கவுண்டு கொண்டு.. உந்த நேரத்துக்கு பிள்ளையளுக்கு குளிக்கவாத்து வீடு கிளீன் பண்ணி வீட்டு வேலையல் செய்யலாம்தான எண்டு புறுபுறுப்பு.. லீவு நாளையில நிம்மதியா படுத்து ரெண்டு மூண்டு மணிக்கு எழும்புவம் எண்டால் விடிஞ்சாப்பிறகும் வீட்டில படுத்திருந்தால் வீட்டுக்கு தரித்திரமாம்.. நிம்மதியா மனுசர் லீவு நாள் எண்டு நித்திரை கொள்ள முடியுதில்ல.. வேலையால வந்தா பிள்ளையளுக்கு பால் முடிஞ்சுது பழம் முடிஞ்சுது கடைக்கு போ எண்டா வேலை உடுப்பும் மாத்தாமால் அந்தக்களையோட கடைக்கு ஓடோனும்.. ஒரு பக் நிம்மதியா குடிக்கேலா.. ஏச்சு பேச்சு.. வீட்டில இறைச்சி சமைக்கிறதெண்டா பெரும் சண்டை.. நான் மட்டும்தான் சாப்பிடுறது.. கிழமையில அஞ்சு நாள் மாமிசம் இல்ல.. தனிய இருக்கேக்க நானே ராஜா நானே மந்திரி.. ஊர் ஊரா.. நாடு நாடா சுத்துவன்.. கலியாணம் கட்டி எல்லாம் போச்சு.... என்னய இப்ப கேட்டா நானும் டைபேர்ஸ்க்கு டபில் ஓகே சொல்லுவன்.. ஆனால் பிள்ளையள என்னட்ட தரோனும்.. எனக்கு வேலையால வந்து கதவு திறக்க பிள்ளயள் ஓடிவந்து கட்டிப்பிடிச்சு கொஞ்ச எல்லா களைப்பு கவலை எல்லாம் போயிடும்.. இப்ப கொரோனாவால வந்து குளிச்சுதான் பிள்ளையள தூக்கோனும்.. அதே எவ்வளவு கஸ்ரமா இருக்கு குளிக்கும் வரையும் வெயிட் பண்னுறது.. என்னால எல்லாம் பிள்ளையள விட்டிட்டு வாழுற ஒரு வாழ்க்கையை கனவிலும் நினைத்து பார்க்க முடியாது.. அதற்காக நான் என்னுடைய எல்லா சந்தோசங்களையும் இழக்க தயார்.. கலியாணம் கட்டிட்டு டைவேர்ஸ் எடுக்குரது ஒரு பிரச்சினையே இல்லை.. அது அவரவர் சுதந்திரம் எண்டிட்டு போகலாம்.. ஆனால் பிள்ளைகளை பெற்ற பின்பு டைவேர்ஸ் எடுப்பது என்பது மிகப்பெரிய ஒரு முடிவு.. மிகத்துயரமானது… குழந்தை உள்ளவர்களுக்கிடையே நடக்கும் ஒவ்வொரு டைவேர்சிலும் இருவரில் யாரோ ஒருவர் குழந்தைகளை விட்டு பிரிகிறார்கள் தம் சுயநலன்களுக்காக.. எப்படி இப்படி சுயநலவாதி ஆகிறார்களோ தெரியவில்லை.. ஆராய்ந்துபார்த்தால் தம்பதிகளில் டைவேர்ஸ்க்கு காரணமான அந்த ஒருவரோ அல்லது இருவரோ இவர்களின் ஏதோ ஒரு குழந்தைகளை விட முக்கியமான சுயநலம் இருக்கும்(உ+ம்- குடிகார கணவனுக்கு பிள்ளைகளை விட குடி முக்கியம்) குழந்தைகளுக்காக உங்கள் சுயநலன்களை விடமுடியாதவர்கள் திருமணம் செய்தபின் கொஞ்சகாலம் எடுத்து யோசிச்சு நமக்கு இது ஒத்துவருமா எண்டு சிந்தித்து விட்டு பிள்ளபெறுவது உத்தமம்.. உங்கள் சுயநலன்களுக்காக பிள்ளைகளை கேட்காமல் நீங்களா பெத்த பிள்ளைகளை நீங்களே தண்டிக்க குடாது.. பி.கு- கலியாணம் கட்டாமல் இருக்கும் பசங்க என்னமாரி பொறுப்பில்லாமல் ஜாலியா இருக்கவேணும் எண்டு ஆசைப்பட்ட தயவு செய்து கலியாணம் கட்டாதைங்கோ.. பிறகு கு.சா அண்ணை போட்ட படம் மாதிரி அழுத கண்ணீரும் சோறும்தான்.. அன்ரன்பாலசிங்கம் அண்ணை சொன்னமாதிரி.. அது ஒரு துன்பியல் சம்பவம்… அதை ஏன் கேக்குரியல்..

இந்த உலகம் நல்லவர்களால் இயங்குகிறது.. நீண்ட காலத்திற்கு பிறகு நண்பர் ஒருவரை சந்தித்தேன். அவர் Mumbaiல் settle ஆனவர். Fast Food கடை மும்பை outerல். கோவை அருகில் ஒரு கிராமத்தை சேர்ந்தவர். வயதாகிவிட்டது. எனவே கிராமத்திற்கு வந்து விட்டேன். கடையையும் கொடுத்து விட்டேன் என்று கூறினார். பேசிக் கொண்டிருந்த போது அவர் சொன்ன ஒரு விஷயம் என்னை ஆச்சரியப்பட வைத்தது. மும்பை அவர் கடையில் 6 பேர்கள். மூன்று பேர் Sandwich makers. ஒருவர் Bearer.ஒருவர் Table Cleaner. கூட இவர் order எடுக்க, Cash வாங்க கல்லாவில். Simple Hub.. மாலை 5 மணி முதல் 9 மணி வரை நல்ல கூட்டம் இருக்கும். அந்த சமயத்தில் இவரே Customers இடமிருந்து order வாங்கி உள்ளே சொல்ல வேண்டும்.Cash வாங்க வேண்டும். வேகமாக செயல்பட வேண்டும். இப்பொழுது போல Computer வசதி எல்லாம் அப்போது இல்லை. எல்லாமே Physical Worksதான். ஒரு கட்டத்தில் கூட்டம் அதிகமாக ஆக இவரால் சமாளிக்க முடியவில்லை. Order எடுத்து Sandwichmakers வசம் சொல்வதற்கு ஒரு நம்பிக்கையான staff போட்டால் உதவியாக இருக்கும் என்று நினைத்தார். Advertisement செய்தார்.Part time 4 hours Job என்பதால் நல்ல response இல்லை. ஒரு application அவரை கவர்ந்தது. Biodataவுடன், எனக்கு அந்த வேலையை கொடுங்கள். சிறப்பாக செய்வேன். என்னை நம்புங்கள் என்ற Noteம் இருந்தது. Canditate ஐ வர சொல்லிவிட்டார். அவனை பார்த்ததும் அவருக்கு ஏமாற்றமாக போய்விட்டது. பக்கவாதத்தால் பாதிக்கப்பட்டு ஒரு கையும் காலும் முமுமையாக உ பயோகப்படுத்த முடியவில்லை. சாய்ந்து சாய்ந்து மெல்ல நடந்து வந்தான் 22 வயது இளைஞன். ஆனால் தீட்சண்யமான கண்களுடன் முகம் பளிச்சென்று இருந்தது. என்ன வேலை என்று விளக்கமாக கூறிவிட்டு, உன்னால் முடியுமா சதீஷ்? என்று கேட்டிருக்கிறார். முடியும். மூன்று நாட்கள் எனக்கு நீங்கள் Training கொடுங்கள். என்னென்ன varieties என்று புரிந்து கொள்ள வேண்டும்" என்றான். மற்ற staff க்கு இவன் மேல் நம்பிக்கை இல்லை என்பது அவர்கள் முககுறிப்பிலேயே தெரிந்தது. ஏனோ எனக்குள் ஒரு நம்பிக்கை. மூன்று நாட்கள் Training எடுத்து கொண்டு, அன்று காலை முதல் in Charge எடுத்துக் கொண்டான். Sandwitch makers அருகிலேயே ஒரு table கேட்டான்.Tableல் orders என்று plastic பலகை வைத்தான். 5 மணிக்கு மேல் கூட்டம் வர ஆரம்பித்தது. இவன் ஆர்டர் எடுக்கும் வேகமும், Sandwitch makers க்கு அனுப்பும் வேகமும் என்னை பிரமிக்க வைத்தது. சுப்பு அண்ணே, ஒரு sandwitch cheese butter மட்டும். முருகண்ணே ஒரு Sandwitch Onion butter Cucumber. நடராஜன்னே ஒரு Plain sandwitch with Jam. Sandwitch makers திணறி விட்டார்கள். வேகமான instructiors.எல்லோருமே ஓட வேண்டியதாக இருந்தது. Customers எல்லோரும் happy.Quickdelivery கொடுப்பதால். அன்றைய வியாபாரம் 25% கூடியது. Order எடுக்கும் போது நான் பேப்பர் பேனாவுடன் இருப்பேன். சதீஷிடம் எதுவுமே இல்லை. All Memories only.very sharp brain. அசர வைத்தான். நாள் ஆக ஆக எல்லோருமே அவனை விரும்ப ஆரம்பித்து விட்டோம். அவன் Hubல் நுழைந்தவுடனேயே, எல்லோருமே சுறுசுறுப்பாகி விடுவார்கள். ஓய்வு நேரத்தில், கடையை இன்னும் எப்படி விரிவு படுத்தலாம் என்று என்னுடன் discuss செய்வான். பெரும்பாலும் இளைஞர் கூட்டம்தான் வருகிறது. Familyயோடு வருமாறு செய்யலாம் என்று Fresh Juices, ice Creams, Noodles, Fried rice என்று மெனுவை விரிவுபடுத்தினான். பக்கத்தில் காலியாக இருந்த கடையையும் எங்கள் கடையோடு இணைக்க சொன்னான். பணம் வேண்டுமே என்று சொன்னபோது Bank ல் சிறு தொழில்களுக்கு வழங்கும் கடனன குறைந்த வட்டியில் அவன் நண்பன் மூலமாக ஏற்பாடு செய்தான். இரண்டு வருடத்தில் சிறு ஹோட்டலாகவே மாற்றி விட்டான். வருமானமும் பல மடங்கு. என் மகன் போலவே,அவனுக்கு திருமணம் செய்து வைக்க விரும்பிய போதுதான், அவனுடைய மதிப்பு புரிந்ததது. தன்னை போலவே ஊனமுற்ற பெண்ணை தான் திருமணம் செய்து கொள்வேன் என்று கூற, அவன் பெற்றோரும் சம்மதிக்க, ஒரு தரமான அனாதை ஆசிரமத்தில் ஓரளவு படித்த பெண்ணை திருமணம் செய்து வைத்தேன். அந்த பெண்ணும் எங்கள் ஹோட்டலில் Cash in Charge, purchase எல்லாம் பார்த்து கொண்டாள். அப்பா ஆசிரமத்தில் Cash in Charge, purchese எல்லாம் நான்தான். ஆசிரமத்தில் supply செய்பவர்களிடமிருந்தே, whole sale விலையில் எங்கள் ஹோட்டலுக்கும் வாங்கினாள். நல்ல discount கிடைத்தது. எனக்கு எந்த வேலையுமே இல்லாமல் செய்து விட்டார்கள். எனக்கும் குழந்தைகள் இல்லை. எனவே சில வருடங்களுக்கு பிறகு நானும் என் மனைவியும் அந்த ஹோட்டலை அவர்களுக்கே எழுதி வைத்துவிட்டோம். என்னிடமும் தேவையான பணம் இருந்தது. கிராமத்தில் வந்து settle ஆகி விட்டோம் என்றார். பிரமிப்பாக இருக்கிறது" என்றேன். அதை விட ஒரு பிரமிப்பு இருக்கிறது. நாங்கள் இங்கே வந்து ஒரு மாதம் ஆனவுடன், ஒரு நல்ல தொகையை என் பாங்க் கணக்கில் செலுத்தி இருந்தார்கள். நான் போனில் கேட்டதற்கு, வரும் லாபத்தில் 50% உங்களுக்கு வரும். மறுக்க கூடாது என்று போனை வைத்து விட்டான். இப்படியும் மனிதர்களா?திகைத்துவிட்டேன். போட்டோ கிடைக்குமா? என்று கேட்டேன். publicity வேண்டாமே. அவர்கள் நிம்மதியாக இருக்கட்டும் என்று மறுத்து விட்டார். நாம் எல்லாம் உடல் உறுப்புகள் சரியாக இருந்தாலும், மனதில் ஊனம் அதிகம். தான், தனது, Ego, Jealous, சினம் என்று. அவர்கள் உடல் ஊனமாக இருந்தாலும், மனதில் எந்த ஊனமும் இல்லாத தெய்வ பிறவிகள்.. -ஊடகவியலாளர் Thiruvengimalai Saravanan https://www.facebook.com/thiruvengimalai.saravanan