Justin

உடையார், அலட்டாதீர்கள்! Restrictive ஆக உரையாடினால் மோகனுக்கு சேர்வர் காசு மிச்சம்! 1. போர் நிறுத்த மீறல்கள் இரு தரப்பாலும் நடந்ததா? என் பதில் ஆம், உங்கள் பதில் இல்லை 2. உங்கள் ஆதாரம்: ஒன்றுமில்லை! என் ஆதாரம்: அந்த நேரம் நான் இலங்கையில் இருந்தவாறு பார்த்த செய்தித்தாள்கள். (இப்போதும் நூலக தளத்தில் போய்ப்பார்க்கக் கூடிய நிலையில் இருப்பவை!) 3. வேறெங்கே ஆதாரம்?: மனித உரிமை கண்காணிப்பக செய்தியறிக்கைகள். அவர்களது தளத்திலேயே உண்டு! இவ்வளவு தான் மேட்டர் உடையார், மிச்சமெல்லாம் gibberish!

அப்படியானால் ரதியின் கருத்து சரி தானே? கருணா நீலக் கடவுச் சீட்டில் வந்திருந்தாலும் இப்படி போராடியிருக்கலாம் தங்கி நிற்க. மனைவி ஏற்கனவே இருந்தார் அல்லவா லண்டனில்? சில நாடுகளின் ராஜதந்திரிகளே தஞ்சம் கோரி தங்கி நிற்கும் போது, கருணா தங்கி நின்றிருக்கவே முடியாதென்பது தவறான கருத்தல்லவா? (எனக்கு கருணாவுக்கு தஞ்சம் கிடைத்திருக்க வேண்டுமென்ற ஆவல் அல்ல, உங்கள் தகவல் பிழையென்பதே என் கருத்து)

குளிரோடு சேர்ந்து ஒரு அமைதியும் வந்து விடுவது மாதிரித் தான் எனது அனுபவம் இருக்கிறது. அது விடுமுறைத்தினங்கள் அதிகம் வருவதாலோ அல்லது சத்தங்களும் சூழலில் உறைந்து விடுவதாலோ தெரியவில்லை! புதிய புத்தகங்களை வாசிக்க ஆரம்பிக்க அருமையான நாட்கள் குளிர் கால நாட்கள்!

தமிழ்நெற் ஆமி செய்ததை மட்டும் சொல்லும், ஐலண்ட் வகையறாக்கள் புலிகள் செய்ததை மட்டும் சொல்லும். இரு தரப்பும் செய்ததை HRW, AI போன்றவை சமநிலையாக வெளியிடும். எங்களில் பலருக்கு இந்த அமைப்புகளின் நடுநிலை மீது தான் கடுப்பேயொழிய அவர்கள் அறிக்கையிடாமல் இருப்பதில் அல்ல! நாம் ஐ.நா அறிக்கையின் ஒரு பகுதியை இனப்படுகொலைக்கு ஆதாரமாகக் காட்டிக் கொண்டே, அதில் இருக்கும் தமிழ் தரப்பு மீதான குற்றச்சாட்டுகளை ஆதிக்க வாதிகளின் சதி வேலை என்று குமுறுவது போலத் தான் உங்கள் கருத்தும்!

உடையார், காற்றில் கம்பு சுத்துவது நீங்கள் தான். இந்த சோம்பேறித் தனத்தை விட்டு விட்டு நூலகம் செல்லுங்கள், பெப்ரவரி 2002 முதல் டிசம்பர் 2007 வரை, புலிகளும், சிறிலங்காப் படைகளும் கொன்ற கடத்திய செய்திகளை வாசித்தறியுங்கள். ஒவ்வொரு பேப்பராக வாசிக்கப் பஞ்சியா? மனித உரிமை கண்காணிப்பு அமைப்பு (HRW) வாராந்த அறிக்கையில் யார் என்ன செய்தார்கள் என்ற தகவலை தங்கள் இணையத்திலேயே பட்டியகிட்டிருக்கிறார்கள். எங்கே தகவல் இருக்கிறது என்று சொன்னால் கூட போய் எடுத்துக் கொள்ள இயலாமல் ஏன் இவ்வளவு சோம்பேறித்தனம்? தவறான வதந்திகளை யூடியூப் வடிவில் தந்தால் உடனே நம்பி விடும் பழக்கத்தை தேடி வாசிப்பதால் மாற்றீடு செ

மீரா, ஜெயானந்தமூர்த்தி, முன்னாள் பா.உ எந்தக் கடவுச்சீட்டில் பிரித்தானியா வந்தவர்? நான் நினைக்கிறேன், உள்ளே நுழையத் தான் கடவுச் சீட்டு தேவை (சில சமயம் தேவையும் இல்லை!). பிறகு பல்வேறு வழிகள் உண்டல்லவா நிரந்தரமாக வசிக்க?

உடையார், எதையும் நினையுங்கள், சொல்லுங்கள்! ஆனால் செய்தி ஊடகங்களை தேடி வாசித்தறியப் பழகுங்கள். வீரகேசரி, தினக்குரல் இப்படியானவற்றை! ஈழநாதம், உதயனில் எல்லாம் தேடினால் "சுடப் பட்டார்" என்றிருக்கும், யார் சுட்டார் என்று இருக்காது!

புலிகளுக்கும் சிறிலங்காவிற்கும் 2002 சமாதான முயற்சியில் அக்கறை இருக்கவில்லை. ஒரு இடைவேளை, பணவரவுக்கான வாய்ப்பு (இரு தரப்புக்கும் தான்!) இவை தான் இருந்தன. கொழும்பில் கட்டுப்பாடில்லாமல் திரியக் கிடைத்த வாய்ப்பில் சிறி லங்காவோடு சேர்ந்திருந்தோர் சிலர் கொல்லப் பட்டனர். புலிகளுக்கு வாகனத்தை இரவல் கொடுத்தல் போன்ற சாதாரண காரியங்கள் செய்த அப்பாவி வவுனியா வாசிகளை சிங்கள உளவாளிகள் கொலை செய்தனர். இரு தரப்பும் சமாதான காலத்தில் செய்த வேலைகளில் இவை சில துளிகள். நீங்கள் கோபக்கனல் கக்கினாலும் உண்மையைத் தான் எழுத முடியும்! உங்களுக்கு விருப்பமென்றால், நீங்கள் ஊரில் அந்த நேரம் இருந்திருக்கா விட்

அண்ணை, இங்கே சிங்களவன் குழப்பவேயில்லை, நேர்மை என்று யாரும் எழுதியதாக நான் காணவில்லை! புலிகளும் பேச்சு வார்த்தையை சீரியசாக எடுக்கவில்லை, பயன்படுத்தவில்லை போன்ற கருத்துகள் எப்போது வைக்கப் படுகின்றன என்று பார்த்தால், "சர்வதேசம் சதி செய்தது, இந்தியா சதி செய்தது, ரணில் சதி செய்தது" போன்ற சில மூக்குச் சிந்தும் கருத்துகளுக்கு துலங்கலாகத் தான் வைக்கப் பட்டிருக்கின்றன. மேலும், யாழில் சிங்களவரையும் சிறிலங்காவையும் நாம் மாறி மாறித் திட்டி என்ன ஆகப் போகிறது? நமக்கு நாமே மாறி மாறி முதுகு சொறிந்து கொள்வது போல ஆகும்! சுகமாக இருக்கும் தான், ஆனால் என்ன பயன்? எதை யாழ் உறவுகள் புதிதாக கற்றுக் கொள்ளப்

இது யாழ் பிரதான வீதியில் இருக்கும் மார்ட்டீனார் குருமடம். இதற்கு ஒரு வளாகமும், பிரதான வீதியில் ஒரு பெரிய கதவும் இருக்கிறது. இந்த வணக்க நிகழ்வு அந்தக் கதவின் பின்னல், வளாகத்தில் நடந்திருக்கிறது. எனவே உள்ளே தான் நடந்திருக்கிறது. நீதிமன்றம் விசாரித்தால் தனியார் நிகழ்வென்று நிராகரித்து விடுவார்கள், பார்க்கலாம்!

இது சாத்திரம் என்பதை விட அந்தக் காலப்பகுதியில் உலக நிலைவரத்தின் பால் பட்ட சாத்தியப் பாடுகள் என்பது வரலாற்றை அறிந்தோருக்கு விளங்கும்! களத்தின் நிலைமையை எதிர்காலத் தீர்வோடு ஒட்ட வைக்கத் தான் இரண்டு ஆண்டுகள் படிப்படியாக பேச்சு வார்த்தை நடந்தது. என் அவதானிப்பின் படி, புலிகளுக்கும் தீர்வில் அக்கறை இருக்கவில்லை, சிங்களவருக்கும் இருக்கவில்லை! இரு தரப்பு செயல்பாடுகளும் 2002 பேச்சு வார்த்தைக் காலத்தில் அப்படித் தான் இருந்தன. இதை முடித்து விடுவோம் என்ற நிலை கூட்டுத் தலைமையிடம் மட்டும் இருந்தது! எப்படி முடிப்பது என்பதை மட்டுமே இரு தரப்புகளதும் செயல்பாடுகள் தீர்மானித்தன. "would have, should hav

உங்களுக்கிருப்பது இந்தியா என்ற நாட்டினால் தமிழருக்கேற்பட்ட இழப்புக் குறித்த கோபமாக எனக்குத் தெரியவில்லை (அந்தக் கோபம் இங்கே நான் உட்பட பல யாழ் உறவுகளுக்கு இருக்கிறது). இது வேற பிரச்சினை, இனியும் என்வலப்பை எல்லை மீறித் தள்ளாமல் இருப்பது நல்லது கப்ரன்!

சுதுமலைப் பேச்சு? ஆம். ஆனால் அதிலேயே தானே ஒப்பந்தம் மீதான நம்பிக்கையீனமும் வெளிப்பட்டது? பின்னர் அதை சிங்களவன் கையிலெடுத்துக் கொண்டு செய்தவை வரலாறு. இதை முதலே எதிர்வு கூறமுடியாமல் புலிகளின் தலைமை இருந்தது பெரிய விடயம். இந்தியாவை எம் பக்கம் வைத்திருந்திருக்க வேண்டும். அதற்காக அந்த தளபதிகள் கைது, மரணத்தோடு முடியாமல் கையாண்டிருக்க வேண்டும் என்பது என் கருத்து அமெரிக்காவில் பயங்கரவாதப் பட்டியலில் இருப்போருக்கு அமெரிக்க விசா கிடைக்காது. இதற்காக அமெரிக்கா தடையை நீக்கியிருக்க வேண்டுமென்கிறீர்களா? இது தெரியாமல் என்ன சர்வதேச அரசியல், ஆலோசனை பாலசிங்கத்தார் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தாரோ தெரியவில்லை என

விசுகர், வரலாற்று நிகழ்வுகளை புலிகளின் ஆதரவாளர் என்ற நிலையை மறந்து விட்டுப் பாருங்கள்: 1. இந்தியாவின் மாகாணசபை தீர்வை புலிகள் பொறுப்பெடுக்கச் சொன்னார்களா? யாரைக் கேட்டார்கள்? ஏன் அமிர் கொல்லப் பட்டார்? ஏன் அதை ஏற்றுக் கொண்டோர் இலங்கையை விட்டு வெளியேற வேண்டி வந்தது? 2. 2002 இல் ஆரம்பித்த சமாதான நடவடிக்கை எங்கே பிசகியது? "அமெரிக்காவிற்கு அழைக்காததால், ஜப்பானுக்கும் போக மாட்டோம்" என்ற அர்த்தமேயற்ற பிடிவாதம் தானே பேச்சு வார்த்தையை இடை நிறுத்தியது? ரணிலைப் பழிவாங்க உங்கள் மொழியில் "ராசதந்திரமாக" ராஜபக்ஷவை தேர்வு செய்ய வழி செய்தது யார்?

இந்தக் கருத்து சரியானதாகத் தெரியவில்லை விசுகர்! சிங்கள அரசு வெள்ளித் தட்டில் வைத்து நீட்டவில்லை. ஆனால் 1987 இல் இந்தியாவும், பின்னர் 2002- 2004 இல் கூட்டுத் தலைமைகளும் தீர்வு முன்மொழிவுகளை முன் வைத்தது உங்களுக்குத் தெரியாதா?