சண்டமாருதன்

தமிழக கட்சிகள் எல்லாம் சாக்கடை என்றால் ஈழத்து அரசியல் கட்சிகள் யோக்கியம் என்கின்றீர்களா ? இல்ல அமரிக்க கட்சிகள் யோக்கியம் என்கின்றீர்களா ? ஈழத்தில் ஆயுதபபோராட்டத்துக்கு முற்பட்ட காலத்து அரசியல் எப்படி அதிகாரத்தில் உள்ளவனை அண்டிப்பிழைத்து என்பதுக்கும் வரலாறு உண்டு. ஆயுதப்போரட்டம் முப்பது இயக்கமாக பிரிந்து சிதைந்து குத்துப்பட்டு ஆளையாள் கொன்றதும் உண்மை. இன்ளைய அரசியல் கட்சிகளின் யோக்கியதையை உணர அதிக சிரமமும் இல்லை. சாக்கடைக்குள்ளாகத்தான் இந்த இனத்தின் அரசியல் சுழல்கின்றது. இந்த சுழற்சியிலிருந்து அந்நியப்படடு தமிழினம் சார்ந்த அரசியல் என்ற ஒரு பூராயமும் கிடையாது. இந்த வாய்க்கியத்தை நாமும் திருப்பி உங்களை நோக்கியும் சொல்லலாம் யாழ் நிர்வாகத்தை நோக்கியும் சொல்லலாம். . 2008 ராமேஸ்வரம் கண்டனக் கூட்த்தில் சீமான் பேசியதில் இருந்து இன்றுவரை இன்றுவரை ஈழத்தில் நடந்த இனப்படுகொலை , போராட்டம் அதற்காக உயிர்நீர்த்தவர்கள். தலமை என அனைத்தையும் உயிர்ப்புடன் நகர்த்துவதில் சீமானும் நாம் தமிழருமே பிரதானமாக உள்ளனர். அப்படி இல்லை வேறு தரப்பு உள்ளது என்றால், முடிந்தால் அதை சுட்டிக் காட்டுங்கள். இனப்படுகொலையோ இல்லை போராட்டமோ தனிநபர்கள் அல்லது குழுக்களின் சொத்தல்ல. அது அனைவராலும் பேசப்படவேண்டிய விசயம் , அரசியலோடு இணைக்கப்படவேண்டிய விசயம். இந்த விசயத்தை ஈழத்தமிழர்கள் அமைப்புகள் கடந்த பத்து வருடமாக போசியது அதிகமா இல்லை நாம்தமிழர்கள் பேசியது அதிகமா ? புலம்பெயர் நாடுகளில் எந்த லட்சணத்தில் மாவீரர் தினம் மே இன அழிப்பு நினைவு கூரப்படுகின்றது என்பது அனைவரும் அறிந்தது. இன அழிப்பையும் போராட்டத்தையும் அதிகமாக தமது பிரச்சரத்தில் முன்னெடுக்கும் நாம் தமிழர் பதிவு திரிகளை மூடியதன் மூலம் யாழ் நிர்வாகம் என்னத்தை சாதித்தது ? இந்த செயல் மூலம் தமிழர்களுக்கு என்னத்தை சொல்ல முற்படுகின்றது ? இல்லை இவற்றுக்கெல்லாம் பிரதியீடாக வேறு தரப்புகளை இன்காண்கின்றதா ? முன்பும் இந்த கருத்தை முன்வைத்துள்ளேன். திரும்பவும் பதிகின்றேன். ஒருவனை தவறு அல்லது ஒரு கட்சி தவறு என்று சுட்டிக்காட்டும் போது சரியானதை சுட்டிக்காட்டுங்கள். இல்லையேல் மேலே ஒருவர் மூக்கை பொத்திக்கொண்டு சாக்கடையை கிண்ட முற்படுகின்றார். அப்படி எதற்கு வில்லங்கப் பட வேணும் ? தனிப்பட்ட விருப்பு வெறுப்புகள் காழ்புணர்வுகள் ஊடாக பொதுவெளியை அணுகும் தன்மையே இங்கு அதிகமாக உள்ளது. அதனால் உங்கள் வசனத்தோடு இதை முடிக்கலாம் "உங்கள் குழாயடி சண்டைக்கு இனத்தினை கூட்டு வலியை பயன்படுதாதீர்கள்"

வேளாண் சட்ட நகல்களை கிழித்தெறிந்த டெல்லி முதல்வர் https://youtu.be/sBjBoK45QKs

உங்கள் கேள்விகளுக்கு வரையறுக்கப்பட்ட விடைகள் இல்லை. தமிழ்நாட்டு தமிழர்கள் தமிழர்களா இல்லை இந்தியர்களா என்றால் இரட்டை நிலைதான். அதேபோல் இலங்கைத் தமிழர்கள் இலங்கையர்களா இல்லை தமிழர்களா என்றால் அதுவும் இரட்டை நிலைப்பாடுதான். இரண்டு இடத்திலும் தமிழர்கள் என்ற வரையறுக்கப்பட்ட நிலைப்பாட்டுக்குள் ஏக மக்களும் வந்திருந்தால் தமிழ்நாடு தனிநாடாக இருந்திருக்கும் அதுபோல் ஈழமும் தனிநாடாக இருந்திருக்கும். ஒரு தரப்பு மக்களிடம் இருக்கும் இனம் சார்ந்த உணர்வை முன்வைத்து இவற்றை தீர்மானிக்கவும் முடியாது. ஏக மக்களின் அரசியல் பொருளாதார வாழ்வாதரா உறவுகள் இந்திய இலங்கை மத்திய அதிகார மையத்துடன் தொடர்புபடுகின்றது என்பதை பொறுத்துதான் இவற்றுக்கான பதில்கள் அமையும். ஒரு உதராணத்திற்கு ஈழப்போராட்ட தொடக்க காலத்தில் இருந்து முடியும் வரை வடகிழக்கில் இருந்த பள்ளிகள் ஆசிரியர்கள் என்னும் பலதரப்பட்ட அரச உத்தியோகத்வர்கள் இலங்கை அரச பொருளாதரத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டு வழ்ந்தார்கள். மாணவர்கள் பலர் போராடி மடிந்தார்கள். போராட்டம் முடிந்த பின் அரசின் பொன்சன் பணத்தில் தொடர்ந்து வாழ்கின்றார்கள். அவர்கள் இலங்கையர்களா தமிழர்களா என்று கேட்டால் வரும் பதிலும் போரடி மடிந்தவர்கள் இலங்கையர்களா தமிழர்களா என்று கேட்டால் வரும் பதிலும் ஒரே பெறுமதியாக இருக்காது. சாதிய பொருளாதார ஏற்றதாழ்வுகளும் மத முரண்பாடுகளும் நிறைந்த ஒரு மக்கள் கூட்டம் இனம் என்ற ஒரு பொது தளத்திற்கு வந்த பிறகே இந்த கேள்விகளை கேட்க முடியும். அதனால் இப்படியான கேள்விகளும் அதற்கான வரையறுக்கப்பட்ட விடைகளுக்குமான அவசியம் எந்தக் காலத்திலும் தேவைப்பாடாது. தமிழராக வாழ விரும்புகின்றவர்கள் தமிழராக வாழ்ந்திட்டு போகவேண்டியதுதான்.

இலங்கை யுத்தத்தில் அதிக காசு பார்த்தது இஸ்ரேல் நாடுதான். இரண்டுதரப்புக்கும் பயிற்சியும் கொடுத்து ஆயுதங்களையும் இரண்டு தரப்பிற்கும் விற்பனை செய்துகொண்டிருந்தது. அமரிக்க இஸ்ரேல் கூட்டு தயாரிப்பு விமானங்கள் போர்படகுகள் என அதிக காசை இலங்கையரசிடம் இருந்து உருவியது. அதே நேரம் மகாவலி திட்டம் முதல் சுனாமி நிதி வரை உலகவங்கியிடமிருந்து இலங்கை அரசுபெறுவதற்கு திட்டங்களையும் வகுத்து கொடுத்தது. உலகின் சிறந்த அறிவளிகள் மற்றும் வியாபாரிகள் ஆனால் இரண்டும் அறம் சாரதது. இந்த அறம் சார அறிவுக்கு எதிர்வினைதான் கிட்லரோ என்ற ஒரு சிந்தனையும் இருக்கின்றது.

By Way of Deception: The Making and Unmaking of a Mossad Officer BY WAY OF DECEPTION 127 It was like working in a department store servicing all these private consultants. They were supposed to be tools used by us, but the tools got out of hand. They had more experience than any of us, so that in fact they were using us. One of my assignments, in mid-July 1984, was to escort a group of Indian nuclear scientists who were worried about the threat of the Islamic bomb (Pakistan's bomb) and had come on a secret mission to Israel to meet with Israeli nuclear experts and exchange information. As it turned out, the Israelis were happy to accept information from the Indians, but reluctant to return the favor. The day after they left, I was picking up my regular paperwork when Amy called me into the office for two assignments. The first was to help get the gear and staff for a group of Israelis going to South Africa to help train that country's secret-police units. After that, I was to go to an African embassy and pick up a man who was supposed to fly back to his home country. He was to be taken to his home in Herzlia Pituah, then driven to the airport and ushered through security. "I'll meet you at the airport," Amy said, "because we have a group of people coming from Sri Lanka to train here." Amy was waiting for the Sri Lankans' flight from London when I joined him. "When these guys arrive," he said, "don't make a face. Don't do anything." "What do you mean?" I asked "Well, these guys are monkeylike. They come from a place that's not developed. They're not long out of the trees. So don't expect much." Amy and I escorted the nine Sri Lankans through a back door of the airport into an air-conditioned van. These were the first arrivals from a group that would finally total nearly 50. They would then be divided into three smaller groups: • An anti-terror group training at the military base near Petha Tikvah, called Kfar Sirkin, learning how to overtake hijacked buses and airplanes, or deal with hijackers in a building, how to descend from helicopters on a rope, and other anti-terrorist tactics. And, of course, they would be 128 BY WAY OF DECEPTION buying Uzis and other Israeli-made equipment, including bulletproof vests, special grenades, and more. • A purchasing team, in Israel to buy weapons on a larger scale. They bought seven or eight large PT boats, for example, called Devora, which they would use mainly to patrol their northern shores against Tamils. • A group of high-ranking officers who wanted to purchase radar and other naval equipment to counter the Tamils who were still getting through from India and mining Sri Lankan waters. I was to squire Penny,* President Jayawardene's daughter- in-law, around to the usual tourist spots for two days, and then she would be looked after by someone else from the office. Penny was a pleasant woman, physically an Indian version of Corazon Aquino. She was a Buddhist because her husband was, but she was somehow still a Christian, so she wanted to see all the Christian holy places. On the second day, I took her to Vered Haglil, or the Rose of Galilee, a horseranch-restaurant on the mountain with a nice view and good food. We had an account there. Next I was assigned to the high-ranking officers who were looking for radar equipment. I was told to take them to a manufacturer in Ashdod named Alta that could do the work. But when he saw their specifications, the Alta representative said, "They're just going through the motions. They're not going to buy our radar."- "Why?" I said. "These specs were not written by these monkeys," the man said. "They were written by a British radar manufacturer called Deca, so these guys already know what they're going to buy. Give them a banana and send them home. You're wasting your time." "Okay, but how about a brochure or something to make them happy?" This conversation was going on in Hebrew while we all sat together eating cookies, and drinking tea and coffee. The * See Chapter 3 : FRESHMEN BY WAY OF DECEPTION 129 Alta rep said he didn't mind giving them a lecture to make it look as if they weren't being brushed off, "but if we're going to do that, let's have some fun." With that, he went into another office for a set of big transparencies of a large vacuum-cleaner system that is used to clean harbors after oil spills. He had a series of colorful schematic drawings. Everything was written in Hebrew, but he lectured in English on this "high capability radar equipment." I found it difficult not to laugh. He laid it on so thick, claiming this radar could locate a guy swimming in the water and practically tell his shoe size, his name and address, and his blood type. When he'd finished, the Sri Lankans thanked him, said they were surprised at this technological advancement, but that it wouldn't fit their ships. Here they were telling us about their ships. Well, we knew about their ships. We built them! After dropping me off at the hotel, I told Amy the Sri Lankans weren't buying the radar. "Yes, we knew that," he replied. Amy then told me to go to Kfar Sirkin where the Sri Lankan special-forces group was training, get them whatever they needed, then take them into Tel Aviv for the evening. But he cautioned me to make sure it was all coordinated with Yosy, who had just been transferred to the same department that week. Yosy was also looking after a group being trained by the Israelis. But they weren't supposed to meet my people. They were Tamils, bitter enemies of my Sinhalese group. Tamils, who are mostly Hindu, argue that since Sri Lanka won independence from Great Britain in 1948 (as Ceylon), they have been discriminated against by the island's predominantly Buddhist Sinhalese majority. Of the 16 million or so Sri Lankans, about 74 percent are Sinhalese, and just 20 percent are Tamil, largely centered in the northern section of the country. Around 1983, a group of Tamil guerrilla factions, collectively known as the Tamil Tigers, began an armed struggle to create a Tamil homeland in the north called Eelam — an ongoing battle that has claimed thousands of lives on both sides 130 BY WAY OF DECEPTION Sympathy for the Tamils runs high in the southern Indian state of Tamil Nadu, where 40 million Tamils live. Many Sri Lankan Tamils, escaping the bloodshed, have sought refuge there, and the Sri Lankan government has accused Indian officials of arming and training the Tamils. They should be accusing the Mossad. The Tamils were training at the commando naval base, learning penetration techniques, mining landings, communications, and how to sabotage ships similar to the Devora. There were about 28 men in each group, so it was decided that Yosy should take the Tamils to Haifa that night while I took the Sinhalese to Tel Aviv, thus avoiding any chance encounters. The real problem started about two weeks into the courses, when both the Tamils and Sinhalese — unknown to each other, of course — were training at Kfar Sirkin. It is a fairly large base, but even so, on one occasion the two groups passed within a few yards of each other while they were out jogging. After their basic training routine at Kfar Sir- kin, the Sinhalese were taken to the naval base to be taught essentially how to deal with all the techniques the Israelis had just taught the Tamils. It was pretty hectic. We had to dream up punishments or night training exercises just to keep them busy, so that both groups wouldn't be in Tel Aviv at the same time. The actions of this one man (Amy) could have jeopardized the political situation in Israel if these groups had met. I'm sure Peres wouldn't have slept at night if he'd known this was going on. But, of course, he didn't know. When the three weeks were just about up and the Sinhalese were preparing to go to Atlit, the top-secret naval commando base, Amy told me he wouldn't be going with them. The Sayret Matcal would take over their training. This was the top intelligence reconnaissance group, the one that carried out the famous Entebbe raid. (The naval commandos are the equivalent of the American Seals.) "Look, we have a problem," said Amy. "We have a group of 27 SWAT team guys from India coming in." BY WAY OF DECEPTION 131 "My God," I said "What is this? We've got Sinhalese, Tamils, and now Indians. Who's next?" The SWAT team was supposed to train at the same base where Yosy had the Tamils, a tricky and potentially volatile situation. And I still had my regular office work to do, along with the daily reports. In the evenings, I took the SWAT team to dinner, again making sure none of the groups ended up in the same place. Every day I had an envelope brought to me with about $300 in Israeli currency to spend on them. At the same time, I was meeting with a Taiwanese air-force general named Key, the representative of their intelligence community in Israel. He worked out of the Japanese embassy, and he wanted to buy weapons. I was told to show him around, but not to sell to him, since the Taiwanese would replicate in two days anything they bought, and end up competing with Israel on the market. I took him to the Sultan factory in the Galil, where mortars and mortar shells were made. He was impressed, but the manufacturer told me he couldn't sell him anything, anyway: first, because he was from Taiwan, and second, because everything he had was pre-ordered. I told him I had no idea we were training so hard with mortars. He said, "We aren't, but the Iranians are sure using a lot of them." That was keeping the company in business. At one point they made arrangements to bring in a whole group of Taiwanese for training. It was a compromise of sorts. They had asked the Mossad to give them combatants in China, but they wouldn't; instead, they trained a unit similar to the neviot, capable of gathering information from inanimate objects. At this time, the department also had a series of Africans coming and going and being offered various services. I stayed with the department two months longer than I was supposed to, at Amy's specific request — both a compliment and a useful addition to my personnel record. They used to tell the story of the "kerplunk machine" to illustrate some of the weird and useless things the Africans would spend their money on. Someone asked an African https://www.pdfdrive.com/by-way-of-deception-d19085781.html இந்த இணைப்பில் இப் புத்தகத்தை முழுமையாக தரவிறக்கம் செய்யலாம்.

படத்தின் குறியீடுகள் சார்ந்த பார்வை Hidden Details Freeze Frame

காணொளியின் சாராம்சம் : அமரிக்க தேர்தலும் ஆசிய நாடுகளின் நிலையும்.

நாட்டில் ஊசிபோட்டு கன்று ஈணும் ஜெர்சி மாடுகள் பாதிக்குமேல் கன்று ஈண முடியாமல் இறந்துவிடுகின்றது. எதற்காக இந்த கன்றாவி வேலையை செய்கின்றார்கள் என்று புரியவில்லை. ஒரு பசு கன்று ஈணும் போது சாவது மிக கொடுமையான நிகழ்வு. மாடுகள் கோழிகள் பன்றிகள் எல்லாவற்றையும் இயந்திரமாக அணுகும் மனிதனின் அறிவியல் வரம் அல்ல சாபம் தான்.

தமிழ்நாட்டை தமிழர்களுக்கு வாடகைக்கு விட்டிருக்கும் தெலுங்கர்கள் {தி மு க வில் இருந்து வெளியேறி ப ஜ க வில் இணைந்த துரைசாமியின் கருத்துக்கு எதிர்வினை}

தமிழர்கள் லெமோரியாக் கண்டத்தில் இருந்து தமிழ்நாட்டுக்கு வந்த வந்தேரிகள் என்றும் தமிழ்நாடு தெலுங்கர்களுக்கு சொந்தமானது என்றும் மாநாட்டில் பேசிய ம தி மு க பொறுப்பாளர் தனமணி வெங்கடபதிக்கு தனது கருத்துக்களால் எதிர்வினையாற்றியவர்தான் பாரிசாலன். தற்போது வழக்கு பதிவு செய்திருப்தும் இதே தனமணி வெங்கடபதிதான். இதில யாருக்கு பாடம் படிப்பிக்க விரும்புகின்றீர்கள் ? இதில யார் யாருக்கு பாடம் நடத்தப் போகின்றார்கள் ?

இந்த கதையில் ஏற்கனவே குழந்தைகளுடன் இருந்த ஒருபெண்ணின் தாலி அறுககப்பட்டிருக்கு. அதை கடைசிநேரத்தில் என்றாலும் வெளிப்படுத்திய பெண்ணிடம் ஒரு நியாயம் இருக்கு. அந்த வகையில் மாப்பிள்ளை கொடுத்துவைத்தவர்தான். எல்லாம் தாலி கட்டியபின் தெரியவந்திருந்தால் மாப்பிள்ளை நிலை பரிதாபமாக இருந்திருக்கும்.

நன்மையை அனுபவிக்கும் நிலையில் தமிழர்கள் இல்லை என்பதுதான் யதார்த்தமான உண்மை. அரசியல் தளம் அற்ற நிலையும் பேரம்பேசும் பலமும் தலமையும் அற்ற நிலையில் வரும் வாய்புகளை எல்லாம் இழக்கும் நிலையிலும் எந்த் நன்மையையும் அனுபவிக்க முடியாத நிலையிலும் தமிழர் தரப்பு இருக்கின்றது. மேற்குலகமோ சீனாவோ இல்லை இந்தியாவோ எதோ ஒரு வகையில் தமிழர் பிரச்சனையை லேசாக சுட்டிக்காட்டி சிங்கள அரசை தமக்கு சார்பான நிலையில் வைத்திருப்பது ஒன்றுதான் அவர்களுக்கு உள்ள ஒரே தெரிவு. தமிழர்கள் மத ரீதியாகவோ வடகிழக்கென்ற பிரதேசவாத பிரிவினை அற்றவர்களாவோ ஆழுக்கொரு திசையில் சொல்லும் அரசியல்தலமைகளாகவோ அன்றி ஒற்றுமையான பலமான இனக்குழுமமாக இருந்தால் இந்த தெரிவு மாறலாம். வல்லரசுகளின் போட்டியின் நிமிர்த்தம் ஒரு நெருக்கடியான கட்டத்தில் சிங்களத்துக்கு பதிலாக தமிழர்களை தமக்கு சாதகமான ஒரு தரப்பாக மாற்றலாம். அதுவே தமிழர்கள் எதிர்பார்க்கும் விமோசனத்துக்கு இணையானதாகவும் அமையலாம். தமிழர்கள் சிங்கள ஒடுக்குமுறைக்கு எதிராக போராடுவதை விட முக்கியமான விசயம் தமிழர்கள் தமக்கள் ஒற்றுமையாகவும் ஒரு பலமான அரசியல் சக்தியாகவும் இருப்பதுதான் என்பதே ஆயுதப்போராட்டத்தின் தோல்வி கற்பித்துச் சென்ற பாடம். ஆனால் அதை தமிழர்கள் எந்தக் காலத்திலும் கற்றுக்கொள்ளவோ இல்லை ஏற்றுக்கொள்ளவோ போவதில்லை. அதனால் கைக்கெட்டியது வாய்கெட்டாத நிலையாக பல வாய்புகள் நழுவிச் செல்லும். இது இந்திய உபகண்டத்து தேசீய இனங்களின் சாபக்கேடு...

நாங்கள் என்று யாரை குறிப்பிடுகின்றீர்கள் ? புரியவில்லை.

They risk their lives in Peru - One of the world's most dangerous ways to school

உங்கள் பதில் கருத்துக்கு நன்றிகள் எமக்குள் இருக்கும் பெரும் சிக்கல்களும் பின்னடைவுக்கான காரணங்களும் நீங்கள் சொல்ல வரும் விடயத்துக்குள்ளாகவே இருக்கின்றது. இது குறித்து தொடர்ந்து விவாதிப்பது சற்றேனும் நன்மை பயக்கும். என்னுமொரு சந்தர்ப்பத்தில் எனது கருத்துக்களை பதிகின்றேன்.