Kavallur Kanmani

வீட்டு நிலவரங்களை யதார்த்தமாக எடுத்துக் கூறியுள்ளீர்கள். நாங்கள் அவர்கள் வேகத்திற்கு ஈடு கொடுக்க முடியாமல் திண்டாட வேண்டியுள்ளது. தொழில்நுட்பத்துடன் பயணிப்பது இளையவர்களுக்கு மாத்திரமல்ல பிறந்த குழந்தைகளுக்கும் பழக்கமாகியுள்ளது. காலமும் மிகமிக வேகமாக ஓடுவதால் இறக்கை கட்டி பறக்கவேண்டிய சூழலுக்குத் தள்ளப்பட்டு விட்டோம். நல்லதொரு பதிவு நிலாமதி.

அந்த மாமனிதனுக்கு எம் கண்ணீரஞ்சலிகளும் சமர்ப்பணம். உங்கள் சோகத்தின் கிறுக்கல்கள் மனதைத் தொட்டது தொடருங்கள் சாமானியன்

ஈழப் பிரியன் நினைத்ததுபோல் இதற்கெண்டாலும் பதில் எழுதாமல் நித்திரை வராதாம். வேறென்ன அங்க இருக்கும் அந்த அட்டை யாரையோ பதம் பார்த்திருக்கிறது என் நினைக்கிறேன். அங்குள்ள அட்டை கடித்தால் இரத்தத்தை உறிஞ்சி விடும். புங்கையின் ரென்சன் குறைந்து விட்டதா. பயணத் தொடர் மிக அருமையாக செல்கிறது. தொடருங்கள்.

சகாரா சுய ஆக்கத்திற்கு மிக ஆவலாய் எழுத வெளிக்கிட்டார். ஆனால் அவர் தாயகம் செல்ல வேண்டிய தேவை ஏற்பட்டதால் எழுத தொடங்கியதை இடையிலேயே நிறுத்திவிட்டு புறப்பட்டு விட்டதாயும் திரும்பிவர தாமதமாகினால் தன் சுய ஆக்கத்தை வெளியிட முடியாமைக்கு வருந்துவதாயும் யாழ் இணையத்தில் தெரிவிக்கும்படி கேட்டுக் கொண்டார். என்ன செய்வது சகாராவின் வருகையின்பின் அவரது ஆக்கத்தினை படிக்க ஆவலாய் உள்ளோம். அவரது கோரிக்கையின்படி இந்த தகவலை எழுதியுள்ளேன்.

வசந்தகாலம் வருகுது. வங்கிக் கடனட்டைகளை எடுத்து துடைத்து வையுங்கோ. வெளிநாட்டு நடப்பை நயமாகச் சொல்லியுள்ளது கவிதை. புங்கையூரன் நடிகனாகியது சரி. எப்ப பாசாகினீங்க.

காயத்திற்கு மருந்திடும்பொழுது வலி ஏற்படாமல் குணப்படுத்த முடியுமா? ஆனாலும் காயம் ஆற வேண்டுமென்றால் மருந்திடுவது உசிதமானது. கவிதையைப் படித்து கருத்திட்டமைக்கு நன்றிகள் கிருபன். மன்னிப்பதனால் குற்றங்கள் கூடுமென்றால் பகையை வளர்ப்பதனால் மட்டும் குற்றங்கள் குறையுமா ரதி. எதுவும் அவரவர் மனதைப் பொறுத்தது. தெய்வம் என்றால் அது அதய்வம் வெறும் சிலை என்றால் வெறும் சிலைதான்....நன்றிகள் ரதி.

பதிலுக்குள் புதிர் ஒன்றுமில்லையே சுவி. நன்றிகள் இது எமக்குத் தவக்காலம். அதனால் எழுதப்பட்ட கவிதை இது. இதற்குள் வேறு விடயங்களை புகுத்தி விட மாட்டீர்களென எதிர்பார்க்கிறேன். குற்றம் செய்வது மனிதம் மன்னிப்பது தெய்வீகம். நன்றிகள் ஈழப்பிரியன்.

பகை கொண்ட உள்ளம் துயரத்தின் இல்லம் தீராத கோபம் யாருக்கு லாபம். நன்றிகள் துளசி

மன்னித்துப் பார் வளங்கள் பலவும் பெருகும் வாழ்வின் அர்த்தங்கள் புரியும் மன்னித்துப் பார் இறுகிக் கிடக்கும் பாறையென இதயம் கனத்துக் கிடக்கிறதா? பனியாய் உருகி பாசத்ததைப் பகிர்ந்திட மன்னித்துப் பார் ஏழு தரமல்ல எத்தனை தரம் வேணுமென்றாலும் மன்னித்துப் பார் மனிதம் புனிதமடையும் மரணம் கூட மகத்தானதாய் அமையும் மலரைப்போல மனம் மென்மையடையும் மன்னித்துப் பார் இறுக்கங்கள் தளரும் இதழ்களில் புன்னகை அரும்பும் பேச்சினில் இனிமை கூடும் அணைப்பினில் அன்பு பெருகும் மன்னித்துப் பார் மகிழ்வான தருணங்கள் மனதை வருடும் புலரும் பொழுதுகள் கூட புன்னகை பூக்கும் மன்னித்துப் பார் மன அழுக்குகள் அனைத்தும் அகன்றே போகும் சினம் சீற்றம் எல்லாம் விலகியே ஓடும் மன்னித்துப் பார் பாலைவன வாழ்க்கை பசும் சோலைவனமாய் மாறும் வாழ்க்கையை ரசிக்கவும் ருசிக்கவும் விடைபெறவும் வேண்டுமா மன்னித்துப் பார் புகைபோல மறையும் பகை வாழ்க்கையை வளமாக்கும் சாபங்களைத் தூரமாக்கும் மன்னித்துப் பார் மன்னிப்பதால் நட்டமில்லை மனம் இறுகிக் கிடப்பதோ எவருக்கும் இஸ்டமில்லை ஆமை ஓட்டுக்குள் அடங்கிக் கிடப்பது போல் அன்பை அகந்தைக்குள் அடக்குவதால் பயனென்ன? அன்பெனும் கரங்களை அகலத் திறந்து பண்பெனும் பாதையில் பாசமுடன் நடக்கலாம் மன்னித்துப் பார் விரிசல்களும் வேதனைகளும் விலகிப் போக வேண்டுமா உறவுகளுள் உரிமையுடன் நேசிப்பு வேண்டுமா மன்னித்துப் பார் பழிக்குப் பழி என்றும் இரத்தத்திற்கு இரத்தமென்றும் பகைமை உணர்வுகள் பண்பினை அழித்து விடும் விட்டுக் கொடு தட்டிக் கொடு கரம் குலுக்கு கட்டி அணை துன்பத்தில் துணைகொடு இன்பத்தில் பங்கெடு பாசத்தைப் பகிர் புன்னகையை வரமாக்கு புறம் பேசுவதை நிறத்து பண்பாகப் பழகு இனம் மதம் இல்லாது செய் அன்பில்லாத மனம் என்று ஏதுமில்லை அன்பால் ஆளுமை செய் மன்னிக்கும் மனம் மட்டும் இருந்து விட்டால் உலகில் போர் பஞ்சம் பகை ஏழ்மை என்ற அனைத்தும் அகன்று விடும் மனச் சாளரங்களைத் திறந்து மழலைகள் போல் மனம் தூய்மைபெற வேண்டுமா மன்னித்துப்பார் மன்னிப்பது போல் ஒரு மருந்தில்லை பகை மறப்பது போல் ஒரு வரமில்லை. மன்னித்துப் பார்

தொடருங்கள் ஈழப்பிரியன்.

புதையலைத்தேடி மல்லிகை வாசத்துடன் நாமும் பயணிக்கிறோம். தொடருங்கள்

ஜீவன் உங்கள் தனிப்பட்ட பார்வை மனவோட்டம் சிந்தனை அனைத்தும் உங்களுக்குச் சொந்தமானது. அதை வெளிப்படுத்த தயக்கமேன்? அவரவர் பார்வை அவரவர்க்கு சொந்தமானதுதொடருங்கள்.

முதுமையின் இயலாமையையும் தனிமையின் வெறுமையையும் நன்றாக உள்வாங்கி பதில் எழுதியுள்ளீர்கள். இந்த இயந்திரவாழ்வோட்டத்தில் பிள்ளைகள் நின்று நிதானித்து பெற்றவர்களுக்கு பதில் சொல்லக்கூட நேரமில்லாமல் ஓடிக்கொண்டிருப்பதைக் காண்கிறோம். என்னதான் எமமை நாமே முன்னிலைப்படுத்திக் கொண்டாலும் முதுமையில் துணையின்றி வாழ்வதென்பது பெரிய சவாலாக எதிர் கொள்ள வேண்டிய விடயம்தான். இளமையிலேயே துணை வேண்டாம் என்ற ஒதுக்குபவர்கள் ஒருபுறம் முதுமையில் துணை வேண்டும் என்று எண்ணுபவர்கள் ஒருபுறம் என்று மனித மனங்கள் பலவிதம். காலத்தை பிரதிபலிக்கும் கதைக்கு படித்து கருத்தெழுதிய சகாராவுக்கு நன்றிகள்.

கருத்துக்கு நன்றிகள் ஜீவன்சிவா . என்ன செய்வது எம்மை நாமே ஒரு இரவுக்குள் மாற்ற முடியாது. ஆனால் நாளடைவில் நிச்சயம் மாற்றம் நிகழும். நம்புவோம். நம்பிக்கையே வாழ்க்கை. தொடர்ந்தும் இணைந்திருங்கள். நன்றிகள்

தமிழினியின் கனவுகள் மெய்ப்பட வாழ்த்துக்கள். இப்பொழுதெல்லாம் எந்த முடிவையும் எம்மைவிட எம் பிள்ளைகள் சரியாக முடிவெடுக்க பழகிவிட்டார்கள். அவர்களைப் புரிந்து கொண்டு நாம் சேர்ந்து நடக்கலாம் இல்லாவிட்டால் எம்மை விட்டு அவர்கள் தம் பாதையில் நடப்பதை எம்மால் தடுக்க முடியாது. அவர்களின் சிந்தனை வித்தியாசமானது. பெற்றவர்களாகிய நாம் எம் பிள்ளைகளின் உணர்வுகளையும் விருப்பங்களையும் புரிந்து செயற்படுவது சாலச் சிறந்தது.