vanangaamudi

இது போன்ற நீர் விபத்துகளில் எமது இளைய உயிர்கள் வீணாக காவுகொள்ளப்படுவது வருத்தத்திற்குரியது. குளத்தில் மூழ்கி இறந்தவரை மீட்பதற்குக்கூட இலங்கையில் கடற்படை வரவேண்டிய நிலமை. இப்போது தமிழ் பகுதிகளில் சிவில் சமூகத்தின் தேவைகளை கவனிப்பதற்கு இராணுவம் கடற்படை ஆகியவற்றின் பிரசன்னம் அவசியம் என்றாகிவிட்டது. அவசர நிலையில் பொதுமக்களுக்கு உதவுவுவதற்கென பொலிஸ் படையில் நீரடி பிரிவு ஒன்று இருத்தல் அவசியம். அல்லது அப்படி ஒரு பிரிவு அவர்களிடம் இருந்தும் பொலீசார் வேண்டுமென்றே கடற்படையின் உதவியை நாடுகின்றனரோ என எண்ணத்தோன்றுகிறது. விபத்து நடந்த செம்மணி குளம் கடற்படையின் பொறுப்பிலுள்ள கடல் பிரதேசமுமல்ல. முன்பெல்லாம் பொலீசார் உள்ஊர்வாசிகளின் துணையுடன் அல்லது கரையோர மீன்பிடி சமூகத்தினரில் கடலோடிகளை வரவழைத்து இதுபோன்ற மீட்புவேலைகளைச் செய்வதுதான் வழமை. முக்கியமாக நீச்சல் தெரியாதவர்கள் நீர் நிலைகளுக்கு அண்மையில் மீன்பிடிக்க அல்லது விளையாட செல்லும்போது அல்லது படகுகளில் பயணம் செய்யும்போது தமது பாதுகாப்பை உறுதிப்படுத்திக்கொள்வது மிகவும் அவசியம்.

அடுத்த முறை கடத்தும்போது மின்சார வாகனத்தைப்பயன்படுத்தவும். கடத்தல் காரர்களாயிருந்தாலும் சுற்று சூழல் பாதுகாப்பதில் சிறிதளவாகிலும் அக்கறையுடன் செயற்படவேண்டும்.

உணவுக்காக பஸ் நிறுத்தப்படும் இடங்களில் கடை உரிமையாளர்களால் சாரதிகள் விசேடமாக கவனிக்கப்படுகிறார்கள். அவர்களுக்கு மதுபானமும் வேறு போதைப்பொருள்களும் அங்கு வளங்கப்படுகிறது. இப்படி பஸ்வண்டி தரிக்கும் இடங்களில் சாரதியும் நடத்துனரும் பயணிகளுடன் இருந்து உணவருந்துவதில்லை. அவர்கள் தனியான இடத்துக்கு அழைத்துச்செல்லப்பட்டு பஸ்புறப்படும் சமயத்தில் அவ்விடத்துக்கு வருவார்கள்.

இந்திய அரசாங்க உயர் மட்ட அதிகாரிகள் அண்மையில் தமிழ் ஜனநாயகப் போராளிகள் கட்சி மற்றும் இன்னோரன்ன புலம்பெயர் தமிழ் அமைப்புகளின் பிரதிநிதிகளை இந்தியாவுக்கு வரவழைத்து ஈழத் தமிழருக்கான தீர்வுத்திட்டம் குறித்து பேசியதாக அண்மையில் ஒரு செய்தி வந்ததே. அந்த செய்தி உண்மையானால் தமிழ் தரப்புக்கு எதிரான தீய சக்திகளின் தூதரகம் மீதான இதுபோன்ற தாக்குதலால் இந்திய அரசை சீண்டி விடவும் இந்திய அரசுக்கும் தமிழ் தரப்புக்கும் இடையிலான நல்லுறவை பாதிக்கும் வகையிலும் யாரோ சில விசமிகள் செய்த திட்டமிட்ட சதியாகவும் இதைக்கருதலாம்.

2019 இல் நானும் மனைவியும் ஊருக்கு சென்றபோது யாழில் இருந்து கொழும்பை நோக்கி செல்ல பகல் நேர சொகுசு பஸ்வண்டி முன்பதிவு செய்திருந்தேன். பயண நாளில் வீதியோரம் காத்து நின்றபோது நாங்கள் எதிர்பார்த்திருந்த புதிய சொகுசு வண்டியொன்றுக்கு பதிலாக பழைய பஸ் வண்டியொன்று வந்து எங்களை ஏற்றிகொண்டது. அது எங்களுக்கு கிடைத்த முதலாவது அதிர்ச்சி. அடுத்தது வழி நெடுகிலும் சாரதி வேகத்தை அனுசரித்து வண்டியை ஓட்டாதது எமக்கு மிக்க பயத்தை உண்டாக்கியது. பயணம் முழுவதும் அவ்வளவு பயங்கரமானதாக உணர்ந்தோம். எனது மனைவி வழி நெடுக இதுபற்றி கவலையுடன் சொல்லிக்கொண்டே வந்தாள். சொல்லிவைத்தாற்போல் வவுனியாவில் ஒரிடத்தில் இடைவேளைக்காகவும் உணவுக்காகவும் வண்டி 30 நிமிடங்கள் நிறுத்தப்பட்டபின் கிளம்பினோம். இப்போது எங்களை பயம் இன்னும் கெளவிக்கொண்டது. காரணம் பஸ்வண்டி முன்புபோல் அதிவேகமாக சென்றது மட்டுமல்ல ஓடு பாதையில் பல இடங்களில் அங்கும் இங்கும் என்று குடைசாய்வதுபோல் நிலைகுலைந்து சென்றது. சிலாபத்தை அண்மிக்கும்போது இஸ்கூட்டர் ஒன்றில் வந்த ஒருவரை பஸ் மோதியது (உயிருக்கு ஆபத்தில்லை) அத்துடன் எங்கள் பயணம் தடைப்பட்டு பல மணி நேரம் அங்கு வீதிஒரம் காத்து நிற்கவேண்டிய அவலம். போலீசார் வந்து பஸ்சுடன் சாரதி நடத்துனர் அனைத்தையும் போலிஸ் நிலயத்துக்கு ஓட்டிசென்றுவிட்டார்கள். என்னிடம் கைத்தொலைபேசியில் "PickMe" செயலி இருந்ததால் அதன்மூலம் அந்த வழியே தற்செயலாக சென்ற ஒரு வாடகை காரை அழைத்து அதில் எமது பயணத்தை கொழும்பு நோக்கி தொடர்ந்தோம்.(PickMe செயலி பொதுவாக சிலாபம் பிரதேசத்தில் இயங்காது என்பதை நாங்கள் பயணித்த வாடகை காரின் சாரதி மூலம் அறிந்துகொண்டோம்)

மீன்பிடி அமைச்சர் எதற்கு போக்குவரத்து அமைச்சரின் வேலையை பாக்கணும். தனக்கு சம்பந்தமில்லாத விசயங்களில் தலையை ஓட்டி காசு பாக்கிறது இவருக்கு வாடிக்கையா போயிட்டுது. இல்லை தெரியாமல் தான் கேக்கிறன் யாழில் இருப்பது சர்வதேச விமான நிலையமா அல்லது இந்தியனின் தனிப்பட்ட விமான நிலையமா?. சர்வதேச விமான நிலையம் என்றால் இந்தியனின் விமானம் மட்டும் தான் அங்கே தரையிறங்கணும் என்று எப்படி இவர் எதிபார்க்கலாம்?. இந்தியா விமானம் விடேல்ல என்றால் நாமதான் மற்ற நாடுகளை வரும்படி அழைப்பு விடணும். இந்த குத்தியருக்கு கோழி மூளை, இது புரியாது. உங்கடை சப்பை மூக்கு நண்பர்களை அழையுங்கள் உடனே வருவார்கள்.

திரைப்படங்களில் புகைபிடிக்கும் மதுபானம் அருந்தும் காட்சிகள் வரும்போது புகை பிடிப்பது உடலுக்கு தீங்கு மதுபானம் உயிரைக் கொல்லும் என்ற அறிவித்தலை போட்டுவிட்டு படம் முழுவதும் கொலை, கொள்ளை, பாலியல் வல்லுறவு, ஊழல், அடிதடி, அரிவாள் வெட்டு எல்லாம் தாராளமாகக் காட்டுவார்கள். காலப்போக்கில் இவை அனைத்தும் எமது இளம் சமுதாயத்தை எப்படியெல்லாம் சீரழிக்கும் என்பதை எவரும் உணர்ந்ததாக தெரியவில்லை.

இந்த ஜாம்பவான் இப்போது தன்னை நோர்வேயின் பசுமைக் கட்சியில் இணைத்துக்கொண்டுவிட்டார் என அங்கிருந்து கிடைக்கும் செய்திகள் தெரிவிக்கின்றன. இலங்கை ஜனாதிபதிக்கு ஆலோசகராக நியமனம் பெற்றது குறித்து பத்திரிகைக்கு பேட்டியளிக்கையில் தான் வேறு பல வேலைகளுடன் இந்த ஆலோசகர் வேலையையும் செய்ய இருப்பதாகவும் பணத்துக்காக அன்றி இலவசமாகவே இந்த உதவியை இலங்கைக்கு செய்ய உடன்பட்டிருப்பதாகவும் தெரிவித்தார். இலங்கை இப்போது இருக்கும் பொருளாதார நெருக்கடியில் இலங்கை அரசாங்கத்திடம் சம்பளம் வாங்குவது தனக்கு நல்லதாக படவில்லை என்று கூறிய அவர் அவருடைய மற்ற வேலைகள் என்ன என்பதைப்பற்றி விபரமாக எதுவும் சொல்லவில்லை. பி.கு: எறிக் சொல்கைமின் போக்குவரத்து செலவுகளை இலங்கை அரசாங்கம்தான் கொடுக்கவேண்டும். அவர் முதல் வகுப்பில் பயணம் செய்து பழக்கப்பட்டவர் என்பது ரணிலுக்கும் தெரிந்து இருக்கும்.

நோர்வேயின் சோசலிச இடதுசாரி கட்சியின் முன்னாள் தலைவர் எரிக் சொல்ஹெய்ம் சுற்றுச்சூழலைக் பாதுகாக்கும் தனது பணிக்காக விமானத்தில் முதல் வகுப்பில் உலகம் முழுவதும் பயணம் செய்கிறார். சொல்ஹெய்ம் மே 2016 இல் UNEP (United Nations Environment Programme) நிறுவனத்தின் தலைவராக நியமிக்கப்பட்டார். ■ ஐ.நா. சுற்றுச்சூழல் திட்டத்தின் (UNEP) தலைவராக இருந்த முதல் 22 மாதகாலத்தில், எரிக் சொல்ஹெய்ம் செய்த தனது 529 பயணங்களில் 4.1 மில்லியன் நோர்வே குரோனர்களை செலவிட்டார் என்று நோர்வே நாளிதழ் Aftenposten எழுதுகிறது. ■ எரிக் சொல்ஹெய்ம் பொதுவாக ஒரு நாளைக்கு சராசரி 1000 USD ஐ தனது பயணத்துக்கு செலவிட்டார். ■ அவர் கிழமையின் தனது ஐந்து வேலை நாட்களில் நான்கு நாட்கள், ஒவ்வொரு வாரமும், ஆண்டு முழுவதும் பயணத்தில் கழிக்கிறார். நோர்வே சமூகவியலாளர் Kjetil Rolness தனது பேஸ்புக்கில் இதை பின்வருமாறு எழுதுகிறார்: "எரிக் சொல்ஹெய்ம் போன்ற நபர்கள் உலக அளவில் மனிதாபிமான-அரசியல் உயரடுக்கில் இருந்து பணியாற்றுவதால் அவர்களுக்கு ஏற்படும் நன்மைகள்: நீங்கள் அலுவலகத்தில் இருக்க வேண்டியதில்லை. நீங்கள் பல சுவாரஸ்யமான மற்றும் முக்கியமான நபர்களைச் சந்தித்து மாநிலத் தலைவர்களுடன் செல்ஃபி எடுக்கலாம். செலவுகளைக் கணக்கில் எடுத்துக் கொள்ளாமல், எவ்வளவு தூரம் வேண்டுமானாலும், எவ்வளவு செலவானாலும் அடிக்கடி பயணம் செய்யலாம்...». Aftenposten னின் வெளிப்பாடு நோர்வேயின் முன்னாள் சுற்றுச்சூழல் மற்றும் மேம்பாட்டு அமைச்சருக்கு ஆபத்தானது. செய்தித்தாள் படி, ஐ.நா.வின் உள் தணிக்கை வாரியம் எரிக் சொல்ஹெய்மின் ஊதாரித்தனமான பயணச் செலவின் சில பகுதிகளைத் திருப்பிச் செலுத்துமாறு கோருகிறது. சொல்ஹெய்மின் பணி அலுவலகம் உண்மையில் நைரோபி, கென்யா(Nairobi) ஆனால் அவர் அடிக்கடி அங்கு இருப்பதில்லை. மாறாக, அவர் தன்னிச்சையாக நோர்வே மற்றும் பாரிஸில் இருக்கிறார், அதை எரிக் சொல்ஹெய்ம் "இருதரப்பு புரிந்துணர்வு ஒப்பந்தங்கள்" என்று அழைத்தார், இந்த பயணங்கள் வார இறுதி நாட்களில் அல்லது கிறிஸ்துமஸ் விடுமுறை நாட்களில் நடந்தன. உள்ளகத் தணிக்கையின் அறிக்கையிலிருந்து மேற்கோள் காட்டப்பட்டபடி 2014 ஆம் ஆண்டிலில் 14.6 மில்லியன் டாலர்களாக இருந்த இச் செலவீனங்கள் எரிக் சொல்ஹெய்மின் தலைமையில் 27.2 மில்லியன் டாலர்களாக (இருமடங்காக) அதிகரித்தது. UN இன் சுற்றுச்சூழல் அமைப்புக்கு பணி செய்யும் ஒரு நபர் தனது முழு நேரத்தையும் விமானத்தில் செலவிடுவது சங்கடமாக உள்ளது - இது உலகளாவிய CO2 வெளியேற்றத்தின் முக்கிய ஆதாரமாகும். புதிய ஆராய்ச்சியின்படி, மனிதனால் உருவாக்கப்பட்ட CO2 உமிழ்வுகளில் சுமார் 2 சதவீதத்தை விமானப் போக்குவரத்துத் துறை கொண்டுள்ளது, உலகின் விமான போக்குவரத்து வெளியேற்றும் CO2 இன் அளவு தனியே ஒரு நாட்டில் இருந்து வெளியேறூவதாக இருந்திருந்தால் அந்த நாடு உலகில் 12வது இடத்தில் இருக்கும். சுற்று சூழலை தொடர்ந்து மாசுபடுத்தும் CO2 வெளியேற்றும் தனது கட்டுபாடற்ற பயணங்கள் போதாது என்று ஐநா சுற்றுச்சூழல் தலைவர் தனது பயணக் கட்டணங்கள் மற்றும் பயண விதிமுறைகள் குறித்தும் அவர் மெத்தனமான அணுகுமுறையைக் கொண்டுள்ளார் என்று தணிக்கை தெரிவிக்கிறது. முறையாக, உள் தணிக்கை ஒரு வரைவு அறிக்கையை சமர்ப்பித்துள்ளது, ஆனால் எரிக் சொல்ஹெய்ம் குற்றச்சாட்டுகளுக்கு எதிராக தன்னை எவ்வாறு தற்காத்துக் கொள்வார் என்பது தெரியவில்லை. தற்போது வரை, அந்த அறிக்கையில் பல பிழைகள் இருப்பதாக மட்டுமே கூறி வந்த அவர், அதில் என்ன தவறு இருக்கக்கூடும் என்பதை சுட்டிக்காட்டாமல் இருந்து வருகிறார். ஐ.நா. நிறுவனத்தின் தலைமைப்பதவிகளில் உள்ளவர்களின் செலவுகள், அதிக சம்பளம் மற்றும் ஆடம்பரமான அதிகாரம் ஆகியவற்றில் தளர்வான அணுகுமுறையைக் கொண்டிருப்பதாக முன்னர் விமர்சிக்கப்பட்டது. உலகின் அனைத்து நாடுகளின் நிதி ஆதரவை நம்பியிருக்கும் ஒரு அமைப்புக்கு இது ஆபத்தான விமர்சனம். இந்த ஊழல் விவகாரத்தின் பலனாக சுவீடன், டென்மார்க், பெல்ஜியம், ஜப்பான் ஆகிய நாடுகள் UNEP இற்கான தமது பொருளாதர உதவிகளை நிறுத்திக்கொண்டுவிட்டன. இந்த இக்கட்டான சூழ் நிலையில் எரிக் சொல்ஹெய்மை உடனடியாக பதவி விலகும்படி ஐ.நா உயர் இஸ்தானிகர் Antonio Guterres கேட்டிருக்கிறார். ஐநா சுற்றுச்சூழல் அமைப்பைப் பொறுத்தவரை, விமர்சனம் இன்னும் மோசமாக உள்ளது, ஏனெனில் இது பணத்தை செலவழிப்பது மட்டுமல்ல, சுற்றுச்சூழலுக்கு நேரடியாக தீங்கு விளைவிக்கும் நடத்தை பற்றியது. காலநிலையைக் காப்பாற்றுவதற்காக எரிக் சொல்ஹெய்ம் தனிப்பட்ட முறையில் முதல் வகுப்பில் உலகம் முழுவதும் பயணம் செய்யும் போது, மற்றவர்களின் நடத்தையை விமர்சிக்கும் அமைப்பு மற்றும் சுற்றுச்சூழல் மேலாளரின் சொந்த அதிகாரத்தை இது பலவீனப்படுத்துகிறது. ஆதாரம் 24.11.2018 அன்று வெளிவந்த Aftenposten நோர்வே நாளிதழ்.

லிங்கம் இல்லை சாட்சாத் சிவனே வந்து எழுந்தருளினாலும் தொல்லியல் துறையை அசைச்சுக்க முடியாது. இந்த கண்டுபிடிப்பு அவர்களுக்கு ஒரு பிரச்சனை என்றால் படத்தையும் போட்டு இந்த விடயத்தை வெளிவிட்டிருக்கவே மாட்டார்கள். மாறாக இது தமிழினத்துக்குச் சாதகமான தொல்லியல் கண்டுபிடிப்பு என்றால் அதை நிலைநாட்ட எமக்கு எந்தவிதமான தொல்லியல் கட்டமைப்பும் இல்லையே. பல்கலைக்கழக தமிழ் தொல்லியல்துரையினர் அல்லது பேராசிரியர்கள் யாராவது முன்வந்து குரல்கொடுக்கலாம் ஆனால் அது எவ்வளவு தூரம் ஏற்றுக்கொள்ளப்படும் என்பது தெரியாது. தொல்லியல் துறையின் அகழ்வின்போது இதுபோன்ற லிங்கம் வேறு இடங்களிலும் முன்னர் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது ஆனால் அதையும் இருட்டடிப்பு செய்துவிட்டார்கள்.

உத்தமர் மகாத்மா காந்தி இவர்தான். Gandhi, Known as "Father of India," Sexually Abused His Grandnieces Gandhi Sexually Abuses His Grandnieces Gandhi's grandnieces, victims of his sexual abuse Gandhi’s grandnieces, powerless victims of his sexual abuse Mohandas Gandhi took a celibacy vow, which he famously and publicly held for years, but privately his close associates documented that he conducted regular “celibacy tests,” especially with two teenage grandnieces under his guardianship. Reports from sources such as his personal secretary, who quit in protest over the issue, tell how he nightly requested his 17-year-old grandniece Abha and his 18-year-old grandniece Manu to sleep with him — simultaneously and naked — nightly. The story is a tragic one of psychological and physical molestation perpetrated against vulnerable young girls with no option for escape. Articles in The Wall Street Journal and The Independent published in 2011 and 2010 respectively, and an article from 2013 by Indian feminist Rita Banerji, detailed Gandhi’s bizarre experiments with sex. The key point they contain is that the Hindu preacher and religious idol sexually abused his young relatives for years and, additionally, forbade the followers in his ashram to sleep with their wives but required the wives to sleep with him — again, naked. Roberts, Andrew. “Book Review: Great Soul.” The Wall Street Journal, March 26, 2011. In an open letter to the legislature of South Africa’s Natal province, Gandhi wrote of how “the Indian is being dragged down to the position of the raw Kaffir,” someone, he later stated, “whose occupation is hunting and whose sole ambition is to collect a number of cattle to buy a wife, and then pass his life in indolence and nakedness.” Of white Afrikaaners and Indians, he wrote: “We believe as much in the purity of races as we think they do.” That was possibly why he refused to allow his son Manilal to marry ­Fatima Gool, a Muslim, despite publicly promoting Muslim-Hindu unity. Gandhi’s pejorative reference to nakedness is ironic considering that, as Mr. Lelyveld details, when he was in his 70s and close to leading India to independence, he encouraged his 17-year-old great-niece, Manu, to be naked during her “nightly cuddles” with him. After sacking several long-standing and loyal members of his 100-strong personal entourage who might disapprove of this part of his spiritual quest, Gandhi began sleeping naked with Manu and other young women. He told a woman on one occasion: “Despite my best efforts, the organ remained aroused. It was an altogether strange and shameful experience.” Yet he could also be vicious to Manu, whom he on one occasion forced to walk through a thick jungle where sexual assaults had occurred in order for her to retrieve a pumice stone that he liked to use on his feet. When she returned in tears, Gandhi “cackled” with laughter at her and said: “If some ruffian had carried you off and you had met your death courageously, my heart would have danced with joy.” “Thrill of the chaste: The truth about Gandhi’s sex life.” The Independent, April 7, 2010. At the age of 38, in 1906, he took a vow of brahmacharya, which meant living a spiritual life but is normally referred to as chastity, without which such a life is deemed impossible by Hindus. Meanwhile, Gandhi was challenging that abstinence in his own way. He set up ashrams in which he began his first “experiments” with sex; boys and girls were to bathe and sleep together, chastely, but were punished for any sexual talk. Men and women were segregated, and Gandhi’s advice was that husbands should not be alone with their wives, and, when they felt passion, should take a cold bath. The rules did not, however, apply to him. Sushila Nayar, the attractive sister of Gandhi’s secretary, also his personal physician, attended Gandhi from girlhood. She used to sleep and bathe with Gandhi. When challenged, he explained how he ensured decency was not offended. “While she is bathing I keep my eyes tightly shut,” he said, “I do not know … whether she bathes naked or with her underwear on. I can tell from the sound that she uses soap.” The provision of such personal services to Gandhi was a much sought-after sign of his favour and aroused jealousy among the ashram inmates. As he grew older (and following Kasturba’s death) he was to have more women around him and would oblige women to sleep with him whom – according to his segregated ashram rules – were forbidden to sleep with their own husbands. Gandhi would have women in his bed, engaging in his “experiments” which seem to have been, from a reading of his letters, an exercise in strip-tease or other non-contact sexual activity. Much explicit material has been destroyed but tantalising remarks in Gandhi’s letters remain such as: “Vina’s sleeping with me might be called an accident. All that can be said is that she slept close to me.” One might assume, then, that getting into the spirit of the Gandhian experiment meant something more than just sleeping close to him. … Meanwhile, it seemed that challenging times required greater efforts of spiritual fortitude, and for that, more attractive women were required: Sushila, who in 1947 was 33, was now due to be supplanted in the bed of the 77-year-old Gandhi by a woman almost half her age. While in Bengal to see what comfort he could offer in times of inter-communal violence in the run-up to independence, Gandhi called for his 18-year-old grandniece Manu to join him – and sleep with him. “We both may be killed by the Muslims,” he told her, “and must put our purity to the ultimate test, so that we know that we are offering the purest of sacrifices, and we should now both start sleeping naked.” … Gandhi found a way of regarding the objections as a further reason to continue. “If I don’t let Manu sleep with me, though I regard it as essential that she should,” he announced, “wouldn’t that be a sign of weakness in me?” Eighteen-year-old Abha, the wife of Gandhi’s grandnephew Kanu Gandhi, rejoined Gandhi’s entourage in the run-up to independence in 1947 and by the end of August he was sleeping with both Manu and Abha at the same time. When he was assassinated in January 1948, it was with Manu and Abha by his side. Despite her having been his constant companion in his last years, family members, tellingly, removed Manu from the scene. Gandhi had written to his son: “I have asked her to write about her sharing the bed with me,” but the protectors of his image were eager to eliminate this element of the great leader’s life. Devdas, Gandhi’s son, accompanied Manu to Delhi station where he took the opportunity of instructing her to keep quiet. Rita Banerji, a feminist activist in India, blames Gandhi’s personal example for a modern wave of sex crimes by religious figures. Indeed, she reveals that Indian women are the greatest victims of Gandhi’s experiments with truth. Their bruised consciences plead with humanity for the real truth to be told, which is that Gandhi was a predator who molested his grandnieces and abused his position of power by taking advantage of many other powerless young women. In her September 4, 2013 article, “Gandhi to Asaram: Who Empowers the Sex Crimes of ‘Gurus?’,” she writes: “It’s uncanny how similar he is to Gandhi. I’m talking about Asaram, the Indian spiritual leader who was recently arrested for sexually assaulting the 15-year-old daughter of one of his devotees. “Both Gandhi and Asaram commanded followers in the millions, who regarded them as saints, spiritual ‘guides’ and called them “Bapu” or Father. “Both Gandhi and Asaram regarded sex as and sexual desire as “sins,” and any expression of sexuality as ‘dirty’ imports from the west that needed to be shunned because they ruin India’s youth and culture. Both preached abstinence to their followers and the control of sexual desire as a form of self-‘purification.’ “And both Gandhi and Asaram in hypocritical violations of their own preaching, indulged in sexual gratification of one kind or another, even when it resulted in the sexual abuse of girls and women in their flock. “Details that continue to emerge about Asaram’s past indicate that he not only sexually abused and raped other women, but that he regarded the women in his ashram as his sexual ‘toys.’ Gandhi on the other hand would have among the younger of his female followers, some in their late teens, sleep naked with him, in his bed, at night. He claimed that was his way of testing his ‘power’ of abstinence. More shockingly, this was open knowledge not just among his followers, but among everyone who came in contact with him—his large fan following of politicians, activists, philosophers, and journalists—both from India and abroad. While having the girls and women sleep naked with him was in and of itself a form of sexual abuse – a privilege Gandhi exercised because of his position and stature, what actually took place in his bed remains hidden, because the women were sworn to secrecy. Nonetheless, studying the behavior and responses of the women around him, and examining excerpts from some of their diaries, there are clear indications of sexual manipulation and exploitation…. “Asaram’s followers went on the violent defensive attacking media vans and journalists to shield him. But Gandhi’s worshippers do the same, even today! Articles I’ve written on Gandhi with regards to his attitude to sex, sexuality and women, or even an article in a UK newspaper that cited me, have had public comments, not just from India but from western countries too, that were verbally hostile and defensive. Interestingly, the critics didn’t want to engage with what was written, but emphasized aspects of him they saw as redeeming. In other words, because they think Gandhi preached non-violence or led India to freedom, this was a little something in him that they’d happily ignore! And they wish the rest of us would too. Some others insisted that sexual abuse etc. is an issue of our times, and that it didn’t mean the same at that time! I wonder, what these people think the parents of the teenage girls in Gandhi’s entourage felt in the 1940s? Are they suggesting those parents felt honored to have Gandhi use their daughters for his perverse experiments with sex?” In her book Sex and Power, Banjerji exposes Gandhi’s “celibacy tests,” which led to him abusing his grandnieces Manu and Abha: “[Celibacy was one] of Gandhi’s favoured ideologies…propounded with much zeal as an integral aspect of his social and political preaching…[He] regarded sex as an ‘impure’ practice for all people, including married couples. Sexual curiosity among [the unmarried youth in his ashram] would displease Gandhi. He was known to ask women [among his followers] to take on a lifelong vow of celibacy as a guru-dakshina [a teacher’s fee] to him. He [even] advised married couples [in his ashram to]…avoid sharing not just a bed but also a room, unless they intended to have a child…Despite his denouncement of the [caste based] practice of ‘untouchability’…he rarely placed Adivasis or tribals in responsible positions in his ashram..because he disapproved of their sexually liberal traditions…His vision for celibacy was that some day it would be embraced by ‘the whole world.’ “Gandhi’s wrangling with his libido played out in a lifelong ordeal as he obsessively experimented with all sorts of strategies to subdue [what he called] ‘the insidious enemy.’ He admitted to being a person of intense ‘sexual passion’…and spoke of needing constant ‘courage’ and ‘vigilance’ in his ‘war’ against this ‘enemy.’ He tried to achieve control through food, exhaustively categorizing food into those that fed the libido and those that killed it. “[The kind of sexual repression Gandhi exhibited] according to [Swiss psychologist] Jung [is] often expressed either in sexually perverse behavior or in Puritanism, both of which Gandhi exhibited amply. [For ironically,] as fixated as he was on eliminating [sexual] sesory stimulation through food, he did not apply this theory to [his proximity with women.] “He was constantly surrounded by young women who tended to his [bodily] needs…including full body naked massages [and baths]. He used women as [body] props for support..and walked, draping his arms around their shoulders, when a walking cane, or a couple of young men would have served just as well. [His so-called ‘experiments with Truth’ involved] sleeping with naked young women to test the resolve of his celibacy —one of these girls being his own great-niece. “It is difficult to imagine the psychological state [of these young women, many of who were teenagers]. It was well know that women in his entourage constantly vied for physical proximity to him…competing for [his] touch…and women who shared his bed…were known to get ‘hysterical’ exhibiting [jealousy and] rejection anxiety if he turned them away…The upheaval in the minds [and lives] of some of these women is revealed in [what is recorded as a ‘dream’ narrative in the personal diary] of Prema Kantak. [She writes that] she was a small girl in Gandhi’s lap, drinking milk that spurted from his breast into her mouth. She recalls the intense alarm she felt in the dream when the milk did not stop streaming out, even when she was satiated and her clothes and her body was drenched, while Gandhi kept coaxing her to drink more. Even though Gandhi brightly assured her that it meant she felt safe with him, the symbolism of semen as milk, and the pent-up sexual content [and implications of sexual abuse in this] relationship are unmistakable elements of Prema’s [subconscious narrative].” ஆதாரம்: https://www.ofmi.org/gandhis-sexual-abuse-of-grandnieces/ https://www.indiatoday.in/opinion-columns/story/can-i-say-gandhi-was-no-mahatma-yes-i-can-opinion-1853623-2021-09-16

American Center என்பதற்கு விசித்திரமான தமிழாக்கம். Center என்றால் ஒன்றில் "நிலையம்" அல்லது "மத்தி(ய)" என்பது பொருள். அல்லது "அமெரிக்க மையம்" என்ற சொல் சரியானதாக இருக்கும்.

இதனால் தேர்தல் வாக்காளர் வயதெல்லையும் உயர்த்தப்படுமா?

என்ன மாதிரியான செய்தித்தலைப்பு இது? இந்த செய்தியாளர் தான் எழுதியதையே வாசிக்க தெரியாத மனிதரா?இனப்படுகொலையை எந்த நாட்டில் அங்கீகரிப்பார்கள்? சி*க்கக்கூட லாயக்கில்லாத மனிதர்கள் எல்லாம் இன்று பத்திரிக்கையாளர்கள் ஆகிவிட்டார்கள்.

தமிழர் பிரதேசங்களின் இயற்கை வளங்கள் கொள்ளையிடப்படுகின்றன. எதிர் காலத்தில் தமிழர் பிரதேசங்களில் இதனால் ஏற்படபோகும் இயற்கை அனர்த்தங்கள் என்ன என்பதற்கும் ஏற்படபோகும் ஆபத்துகள் என்ன என்பதுபற்றிய ஆய்வுகள் எதுவும் இல்லை. புல்மோட்டை கொக்கிளாய் ஆகிய பிரதேசங்கள் கடல் நீரில் ஆழ்ந்துபோவதுடன் கடல் தொழிலுக்கான இயற்கை ஆதாரங்கள் அழிவுறும் ஆபத்து அதிகரிக்கும்.