மெசொபொத்தேமியா சுமேரியர்

பையன் 26 நான் பலநாட்களாக உங்கள் பதிவுகளை வாசித்தாலும் உங்கள் பதிவில் வந்து எழுதுவது இல்லை. ஏனெனில் அது விழலுக்கு இறைத்த நீர் என்று தெரியும் என்பதனால். தேசியம் என்னும் ஒரு சிறந்த ஆயுததத்தைக் கையில் எடுத்துக்கொண்டு இங்குள்ள சிலரைப்போல் பலரையும் முட்டாள்கள் என்று எண்ணிக்கொண்டு பதிவுகளை போடுகிறீர்கள். அதை மற்றவர்கள் நம்புகிறார்களோ இல்லையா என்று கூட எண்ணிப் பார்க்காததானாலேயே தொடர்ந்தும் அப்படியான சிறுபிள்ளைத் தனமான பதிவுகளை போடுகிறீர்கள். அதற்கான முக்கிய காரணம் உங்களுக்கான மற்றவரின் பார்வையின் தேவைதான் என்பது எனக்கு மட்டுமல்ல பலருக்கும் புரிந்துதான் இருந்தாலும் முகம் தெரியாத உங்கள் முகத்துக்காகவும் யாழில் வாசிக்கும் மற்றவர்கள் முகத்துக்கும் அஞ்சி யாரும் உங்களுக்கு எதிராக முகம் முறித்து எழுதுவதில்லை. இனிமேலும் இப்படி சிறுபிள்ளைகள் போல் கதை சொல்வதை விட்டு பயனுள்ள எதையாவது செய்யுங்கள்.

எம்மவர்கள் பலர் இப்போதெல்லாம் புதுமை என்று கூறிக்கொண்டு பல கோமாளித்தனங்களைச் செய்கின்றனர். இதுபோன்ற ஒன்று தான் இதுவும். தாலி கட்டுவது என்பதே விசர் வேலை. இதில் ஆணுக்கும் கட்டுவது ????? சடங்குகள் இன்றி தமிழ்முறைப்படி இவர்கள் திருமணம் செய்திருந்தால் வாழ்த்தலாம், பாராட்டலாம். கேரள இனத்தவரின் சடங்குகளில் ஆணும் பெண்ணும் கழுத்துக்கு நகை அணிவிப்பது உண்டு. அதை பார்த்தும் இவர்கள் செய்திருக்கலாம். என்னைப் பொறுத்தவரை தேவையற்ற விடயமும் எம் அங்கலாய்ப்பும்

இந்த உணவு துருக்கியக் கடைகளில் யேர்மனியில் பிரபல்யம். மிகவும் சுவையாக இருக்கும். நான் யேர்மனி செல்லும் போதெல்லாம் ஒரு தடவையாவது இதைத் தவறவிடுவதில்லை. கிரேக்கத்திலும் நன்றாக இருந்தது. லண்டனில் ஒருசில கடைகள் இருந்தாலும்பெரிதாகச் சுவை இல்லை.

செய்து பாத்திட வேண்டியதுதான்

இதே பதிவையே இன்னொருவரும் அடுத்தநாள் போட்டிருக்கிறார். அதுமட்டும் நிர்வாகத்துக்குத்தெரியவில்லை. வாழ்த்துக்கள் சிறுமிக்கு.

முதலில் என் காரை வந்து பார்ப்பதாகக் கூறிய அவளின் இன்சூரன்ஸ் ஆட்கள் வருவகாகக் கூறிவிட்டு வருவதைத் தள்ளிப் போட்டது தான்.அதன் பின் அவர்கள் எனக்கு போன் செய்து கேட்டபோது நான் ஒரு வாரம் விடுமுறையில் செல்ல இருந்ததால் அவர்கள் வரவில்லை. கடைசியில் இரண்டு வாரங்களுக்கு முன்னர் தான் வந்து பார்த்துவிட்டுப் போனார்கள். அதன் பின் எதையும் காணவில்லை. இன்னும் இரண்டு வாரங்கள் பொறுத்துப் பார்த்துவிட்டுத்தான் என் இன்சூரன்ஸ் கொம்பனிக்கு போன் செய்ய வேண்டும். கார் பார்க்க வந்தவன் நன்றாகக் கதைதான். எதிர்த்த தரப்பு எனக்கு இடித்ததை ஒத்துக்கொண்டுவிட்டார்களா என்று கேட்ட்டேன். அதுபற்றித் தனக்குத் தெரியாது என்றான்.

நல்ல விறுவிறுப்பான பதிவு கிருபன். அமஸ்ரடாமில் படகுச் சவாரி ஆனந்தமான ஒன்றுதான். life 360 எத்தனை நன்மையானதோ அத்தனை பிள்ளைகள் வீடு வந்து சேருமட்டும் டென்சனும் தான்.

பையன் 26 ஏதோ இது புதிதுபோலப் பதிவு போட்டுள்ளீர்கள். நீங்கள் சொல்வதை ஒத்துக்கொள்வதைத் தவிர வேறு வழி இல்லை. விசா இல்லாதவர்களை அடிமட்டக் கூலிக்கு அமர்த்துவது எம் நாட்டவரிடம் மட்டுமல்ல எல்லா நாட்டினரிடமும் உள்ளதுதான். அது சரியானது என்று நான் கூற வரவில்லை. ஆனால் அந்தச் சம்பளத்துக்குச் சம்மதித்து எம் ஆட்கள் வேலைக்குச் செல்வது முதலாழியின் தவறு என்று கூற முடியாது. களவாக்க் கையில் பணம் தேவைப்படுவதனால்த்தானே எதற்கும் சம்மதிக்கின்றனர். ஆனாலும் உங்கள் மச்சான் 100 மணித்தியாலம் செய்தாற் போதும் 1600 யூரோ கொடுக்கிறேன் என்பது உங்கள் கதையாய் இருக்கும். ஆனாலும் ஆர் சொன்னாலும் அதை நம்பிப் பதில் எழுதுபவர்கள் இருக்கும் மட்டும் உங்கள் காட்டில் மழைதான் போங்கள் 3 யூரோஸ் சம்பளம் எடுத்தவருக்கு 16 யூரோஸ் அடேங்கப்பா

மத மாற்றத்துக்கான முக்கிய காரணி பணம் தானேயன்றி வேறேதும் இல்லை. ஒரு மனிதனுக்கு நன்மை செய்வதற்கு மதம் எதற்கு. பிரச்சனைகளால் மன அழுத்தத்துக்கு ஆளானவர்களை மூளைச்சலவை செய்துதான் கிறித்தவ மத்த்துக்கோ அல்லது இஸ்லாத்துக்கோ மாற்றுகின்றனர். சாதி என்பது உங்கள் கிறித்தவ மதத்தில் மட்டும் இல்லையா ஐஸ்ரின்??? இங்கு யாழில் கூட என் திரிக்குள் வந்து கருத்து எழுதும் இருவர் இப்ப என் திருக்கை வருவதில்லை. காரணம் கிரேக்கச் சுற்றுலா பற்றிய கட்டுரை எழுதும்போது ‘’இன்னும் ஒரு கிறித்தவ ஆலயம். வேறு வழியின்றிச் சுற்றிப் பார்த்தேன்”என்று எழுதினேன். நான் அதை எழுதும்போதே நினைத்தேன் இவர்களுக்கு நான் இப்படி எழுதுவது பிடிக்காது என்று. அதற்காக மற்றவர்களுக்காக எழுத முடியுமா என்ன?? சிறுவர்களைக் நேர்த்திக்கடன் என்னும் பெயரில் கொடுமைப்படுத்துவது தவறு. ஒரு பாதிரியார் சிறு குழந்தையைக் குலுக்கி முதுகில் அடித்துத் துன்புறுத்துவதைப் பொறுக்காத தந்தை அந்தப் பிள்ளையை பாதிரியாரிடம் இருந்து இழுத்துப் பறித்த வீடியோ பல இடங்களில் ஓடித்திரிந்ததே???? எல்லா மத்த்திலும் எல்லாம் இருக்கிறது. ஆனால் மற்றைய மதங்களுடன் ஒப்பிடுகையில் இந்துமத்த்தில் குறைவு என்றுதான் நான் சொல்வேன்.

இனிய பிறந்தநாள் வாழ்த்துக்கள் கிருபன்

இத்தனை நாட்களுக்குப் பிறகு இப்பதான் அவளின் இன்ஸ்சூரன்ஸ் இல் இருந்து எனது காரைப் பார்க்க வருவதாக அறிவித்துள்ளனர். கிட்டத்தட்ட விபத்து நடந்து நான்கு மாதங்கள் ஆகின்றன. இதுநாள்வரை பதில் கூறாது இழுத்தடித்துள்ளனர். பார்ப்போம் வந்து பார்த்தபின் என்ன சொல்கிறார்கள் என்று.

பிரபா கூறியதுபோல் மூன்றாவது தலைமுறையில் தான் மாற்றம் வரும். என் மூத்த மகள் இரண்டாமாண்டுடன் மருத்துவத் துறைக்கு முழுக்குப்போட்டுவிட்டு வேறு துறையைத் தெரிவு செய்தபோது அந்த அதர்ச்சி நீங்க எனக்கு மூன்று மாதங்கள் எடுத்தது. என் கடைசி மகளும் திறமைச்சித்தி கிடைத்தும் மருத்துவத்துறையை நிராகரித்துவிட்டு வேறு ஒன்றைத் தெரிவு செய்தபோதும் கூட அவர்களின் உளவியல் எனக்குப் புரியவில்லை. எமது மனங்கள் 35 ஆண்டுகள் புலம்பெயர்ந்து வெளிநாட்டில் வாழ்ந்தும் இன்னும் அப்படியேதான் மாறாமல் இருக்கிறது.

ஓம் ஓம் ஒருநாள் உண்டதுதான்

கடந்த ஆண்டு குடும்பத்தோடு மொரோக்கோ ( Morocco ) போய்வந்தது. ஆனால் அதை பயனாக கட்டுரையாக எழுதும் மனநிலை இல்லை ஆதலால் அங்கு நடந்த ஒருசில விடயங்களை மட்டும் எழுதுகிறேன். அங்கு மூன்று நகரங்களுக்குச் சென்றிருந்தோம். முதலில் சென்றது ( Rabat ) ராபற் என்னும் நகருக்கு. அங்கு நாம் தங்கி இருந் இடம் மெதீனா (medina ) என்று அழைக்கப்பட்டது. சுற்றிவர பிரமாண்டமான கோட்டைச் சுவர்கள் போன்ற மதில்களின் உள்ளே வீடுகள் தொடராக அமைக்கப்பட்டிருந்தன. முற்காலத்தில் படையெடுப்புக்களுக்குப் பயந்து,தம் பெண்கள் பிள்ளைகளைக் காப்பதற்காக இப்படியான அமைப்புக்களையே மொறோக்கோ இன மக்கள் கட்டியிருந்தார்கள். வீடுகள் நாற்சார் வீடுகள் போல் தொடராகக் கட்டப்பட்டிருந்ததால் அவற்றுக்கான வெளிச்சம் மற்றும் காற்று வருவதற்கு மேற்தளமே பயன்பட்டது. கரையோரமாக இருக்கும் வீடுகளைத் தவிர மற்றவருக்கு வெளிப்பக்க யன்னல் கிடையாது. வீடுகள் இரு மாடிகள் அல்லது மூன்று மாடிகளைக் கொண்டதாகவும் இருந்தது. மழை , குளிர் காலங்களில் அவற்றிலிருந்து தப்ப மேற் பரப்பில் மூடுவது போன்றும் வெய்யில் காலத்தில் திறப்பது போன்றதுமான தறப்பாள்கள் அல்லது தகரங்களாலான தடுப்புக்கள் இருந்தன. கிட்டத்தட்ட ஆயிரம் வீடுகள் அதற்குள் இருந்தது. சிறிய ஒழுங்கையால் போய்த்தான் வீடுகளை அடையவேண்டும். எத்தனையோ தடவைகள் இடதும் வலதுமாகத் திரும்பித்தான் நாங்கள் தங்க்க்கும் இடத்தை அடைந்தோம். சிறியவர்கள் சிலர் மட்டும் பந்தை வைத்து விளையாடிக்கொண்டு இருந்தனர். அந்தச் சிறிய இடம் தான் அவர்களுக்கு விளையாடுவதற்கு ஏற்றாற்போல் இருந்தது. பெரிய காணி பூமிகள் கொண்ட எமது நாடு அந்த நேரத்தில் என் நினைவில் வந்துபோனது. நாம் தங்கி இருந்த இடம் முன்னர் மன்னனின் அமைச்சர் தங்கிய இடம் என்று கூறி ஒரு பிரெஞ்சு குடும்பம் அதை வாங்கி பராமரித்து வருகின்றது. வீடு முழுவதும் கருங்கற்களைக் கொண்டு கட்டப்பட்டுள்ளதனால் வெய்யில் காலத்துக்கு எந்தவிதக் குளிரூட்டிகளும் தேவையற்ற ஒரு இடமாக மிக அழகாகக் கட்டப்பட்டிருந்தது. மொட்டை மாடியை உணவகமாக்கி இருந்தனர். சுற்றிவர அழகாக செடி, கொடி மரங்களுடன் செவ்வரத்தம் பூக்கன்றுகள் நிறைந்தும் காணப்பட்டன. மூன்று நாட்கள் நாம் அங்கு தங்கி இருந்தோம். முதல் நாள் அந்தப் பிரெஞ்ச் பெண்ணே எமக்குக் காலை உணவைப் பரிமாறினார். மிக நன்றாக இருந்தது உணவுகள். மதியமும் இரவு உணவும் வெளியே. அங்கு வாழும் மக்களுக்கு தொழில் வியாபாரம் மட்டும்தான். அந்த மதிற் சுவரின் உள்ளேயே தொடராகக் கடைகள். அத்தனை வகையான பொருட்களும் அங்கே இருந்தன. வழமைபோல் சுற்றுலாப் பயணிகளைக் கண்டவுடன் அதிக விலை கூறுவதும் வழமைபோல் நடந்தது. முதல்நாள் அவற்றைச் சுற்றிப்பார்த்துவிட்டு அடுத்தநாள் வெளியே உள்ள அவர்களின் மன்னரின் மாளிகை மியூசியம் போன்றவற்றையும் பார்த்துவிட்டு இன்னொரு பகுதிக்குச் சென்றோம். அங்கு பேரீச்ச மரங்களும் பலவகையான பூங்கன்றுகளும் நடப்பட்டுச் சோலையாகக் காட்சியளித்தது. வானுயர்ந்த சுவர்களினூடே நடந்து படிகளில் ஏறி மேலே சென்றால் அழகிய கடலும் கரையும் காட்சியளிக்க வியந்தபடி பார்த்துக்கொண்டு நின்றோம். மன்னரும் அவரின் பெண்கள், பிள்ளைகள் மட்டும் முன்னர் பார்க்கும் இடமாக இருந்தது இப்பொழுது அனைவரும் பார்க்கும் படியாக இருந்தது. நாங்கள் சென்றபோது முப்பது பாகை வெப்பநிலையுள்ளேயே இருந்ததால் பெரிதாக வெய்யில் எம்மைத் தாக்கவில்லை. இஸ்லாமிய நாடாக இருந்ததால் பிள்ளைகள் நான் எல்லோரும் சுடிதார் உடைகளையும் அங்கு கொண்டு போயிருந்தோம். அங்கத்தையைப் பெண்கள் ஆண்கள் எல்லோரும் நன்றாக நட்பாகக் கதைத்தனர். மூன்றாம் நாள் காசா பிளங்கா ( Casa Blanca ) என்னும் ஊருக்கு தொடருந்தில் சென்றோம். மூன்று மணி நேரம். முதலே இடம் பதிவு செய்திருந்ததால் எப்பிரச்சனையும் எழவில்லை. ஆனாலும் நாம் ஏறும்போது நாம் பதிவு செய்த இடத்தில் வேறு மூவர் அமர்ந்திருந்தனர். நாம் எமது இடம் என்றதும் எழுந்து சென்றுவிட்டனர். ஒருமணிநேரம் பொதுவாகக் கதைத்துக்கொண்டும் வெளியே புதினம் பார்த்துக்கொள்வதுமாய் நேரம் போக, பின்னர் எதுவுமற்ற வெட்டை வெளியில் எதைப் பார்ப்பது என்று தெரியாது பிள்ளைகள் கொண்டுவந்த காட்ஸை எடுத்து விளையாடி ஒரு மணி நேரத்தைக் கடத்த எனக்கு நித்திரை தூங்கத் தொடங்கிவிட்டது. நான் நித்திரை கொள்ளப்போறன் என்றவுடன் இனிக் காட்ஸ் விளையாடியது போதும் எனப் பிள்ளைகளும் தூங்கத் தொடங்க மனிசன் மட்டும் தூங்காமல் எமக்குக்காவல் இருந்து தொடருந்து நின்றதும் எழுப்பினார். நாம் போனில் அலாம் வைத்ததுதான் எனினும் மனிசன் தூங்கவில்லை. அங்கு சென்றபோது கடும் வெய்யில் 35 பாகை செல்ஸியஸ். முதலில் உலகின் மூன்றாவது பெரிய மசூதி ஒன்று அங்கே இருப்பதாகவும் ஒரு இருப்பது நிமிடத்தில் நடந்து போகலாம் என்றும் மக்கள் கூற நடக்காத தொடங்கினோம். பெரிதாக ஆள் நடமாட்டம் இல்லை. ஆங்காங்கே சில கட்டடங்கள் காணப்பட்டாலும் வெயில் காரணமாக யாரையும் வெளியே காணவில்லை. எனக்கோ இந்தச் சுட்டெரிக்கும் வெய்யிலில் இதைக் கட்டாயம் பார்க்கத்தான் வேண்டுமா என்ற மனநிலை. ஆனாலும் அதை வெளிக்காட்டாது அவர்களோடு நடக்க தூரத்தே பெரிய தூபி ஒன்று தெரிகிறது. நேரம் மதியம் பன்னிரண்டு மணி. கிட்ட நெருங்க நெருங்க அதன் பிரமாண்டமும் அதைக் கட்டியுள்ள இடமும் கண்ணைக் கவர்கின்றது. மெக்கா மெதீனாவுக்கு அடுத்தபடியாக மக்கள் கூடும் மசூதி அதுதான் என்கின்றனர். Hassan 11 mosque என்று அழைக்கப்படும் அம் மசூதி ஏழு ஆண்டுகள் மூவாயிரம் வேலையாட்களை வைத்து இரவுபகல் பாராது கட்டப்பட்டதாகக் கூறினார். கால்களைக் கழுவதற்கென்றே பல அழகியவேலைப்பாடுடன் இடங்களைத் தயார் செய்துள்ளனர். உள்ளே 25 ஆயிரம் பேரும் வெளியே கிட்டத்தட்ட 80 ஆயிரம் பேரும் நிற்கமுடியும்படியாக இடம் அமைக்கப்பட்டுள்ளது. பிரெஞ்சு நாட்டைச் சேர்ந்த Architect தான் இதை வடிவமைதந்துள்ளாராம். உள்ளே உள்ள வேலைப்பாடுகளும் ஒலி அமைப்புக்களும் ஆச்சரியமாக இருந்தன. பார்த்து முடிய சரியான களைப்பும் பசியும் எடுக்க அக்கம்பக்கம் எந்தக் கடைகளோ உணவகங்களோ இல்லை. கொண்டுபோன தண்ணீரைக் குடித்துவிட்டு கடற்கரை ஓரமாக நடந்து கற்களில் ஏறி அமர்ந்துகொண்டோம். கடற்கரையில் பல இளவட்டங்கள் தான் அமர்ந்திருந்தனர். அதற்குப் பக்கத்தில் சில பெட்டிக் கடைகள் போன்று இருத்தாலும் சுத்தமாக இல்லாததால் நாம் அங்கே எதையும் வாங்கவில்லை. ஒரு அரை மணிநேரம் சென்றபின் எழுந்து வீதி ஓரம் சென்றபின் ஒரு டாக்சியை மறித்தோம். அது நிற்கவில்லை. தொடர்ந்து நடந்துகொண்டே போன டாக்ஸிகளை மறிக்க எவையுமே நிற்காது செல்ல என்னடா இது என்று எரிச்சல் வந்தது. சிறிது தூரம் நடந்தபின் ஒருவர் காரை நிப்பாட்டிவிட்டு இறங்க மக்கள் அவரிடம் எமக்குடாக்ஸி வேண்டும் என்று கூற அவர் உடனே தொலைபேசியை எடுத்து யாருடனோ கதைத்தவாறே நின்றுவிட்டு இன்னும் கொஞ்ச நேரத்தில் டாக்ஸி வரும் என்று கூறியபடி எம்முடன் உரையாடாத தொடங்கிவிட்டார். ஆனாலும் எனக்கோ சந்தேகம். ஏன் அவர் இதில போற டாக்ஸியை நிப்பாட்டாது ஏன் யாருக்கோ போன் செய்தவர் என்று மக்களிடம் கேட்க, அம்மா நாங்கள் ஐந்துபேர். எங்களை அவங்கள் கடத்திக்கொண்டு போகேலாது. அவருக்குத் தெரிஞ்ச கார் காரனைக் கூப்பிடுறார் போல என்று விட்டு தன பாட்டுக்கு அவருடன் பேசிக்கொண்டு நிற்க டாக்ஸி வந்துவிட்டது. அங்குள்ள மிகப் பெரிய சொப்பிங் மோலான Morocco Mall என்று அழைக்கப்படும் சொப்பிங் சென்டருக்கு வந்து சேர்ந்தோம். அதன் நடுவே மிகப்பெரிய Aquarium ஒன்று அமைக்கப்பட்டிருந்தது பார்ப்பதற்கு அழகாகஇருந்தது. பெரிதாக mall என்னைக் கவரவில்லை. ஆனாலும் அங்கங்கே நடன, இசை நிகழ்வுகள்நன்றாக இருந்தன. கடைகளில் பொருட்களின் விலை மிக அதிகம். லண்டனில் இல்லாத கடைகளும் பொருட்களுமா என்று மனத்தைத் தேத்தியபடி மத்திய உணவை உண்பதற்காக மேல் மாடிக்குச் சென்றால் அது அழகாக இல்லை. உணவுகளை பார்த்தாலும் வாங்கி உண்ணவேண்டும்போல் ஆவலைத் தூண்டவில்லை. எதையாவது வாங்கி வாருங்கள் என்றுவிட்டு போய் ஒரு இடத்தில் இருந்துவிட்டோம் நானும் கணவரும்.

இருக்கிற பத்துக் கதையில ஒண்டை எழுதவே மூட் வருக்குதில்லை.