மெசொபொத்தேமியா சுமேரியர்

ஒரேயடியா மொட்டை போட்டுவிடுங்களேன் ஏதும் கோவிலை நினைத்துக்கொண்டு. துடைக்கும் வேலை மிஹசம் அண்ணா.

பழகிய பழக்கத்துக்கு நீங்கள் எழுதிக் குடுக்க மாட்டியளே குமாரசாமிக்கு ???

நன்றி நிலாமதி அக்கா உண்மைதான் புத்தன்

ஆகா சங்கரா??? உந்த விளையாட்டு பிள்ளைகளுடன் முன்பு விளையாடி விளையாடி வெறுத்தே விட்டது.

இரண்டும் தான். ஆனாலும் ஆண்களின் வாய்கள் அவலாய் என்னை உரலிலிட்டு இடிக்கக் காத்திருக்கின்றன. அத்தாரை நான் சொன்னேன் என்று சொன்னேனா ???? பொட்டுக்குள்ளால முகநூலையும் பாக்கிறியள் போல சும்மா இருந்தால் ஞானோதயம் வரும் தானே அண்ணா

வேற வழி இருக்கா என்ன??? சமைத்துச் சாப்பிட்டுக்கொண்டு வீட்டிலேயே இருக்கவேண்டியதுதான்.

முருங்கையை வெய்யிலில் உலர்த்தக் கூடாது. நிழலில் வீட்டினுள்ளேதான் உலர்த்த வேண்டும். அதிக காய் காய்த்தால் வடகமும் செய்யலாம். மற்றது என்ன தோடையா ???

எழுதவேண்டும் என்று எண்ணும் பொழுதுகளில் எல்லாம் என் முன் வந்தமர்ந்துவிடுகிறது ஆண் என்ற முகமும் அதன் அகங்காரமும் எத்தனையோ வார்த்தைகளை மனதின் எழுத்தாணி எழுதித்தான் விடுகின்றது ஆயினும் அத்தனையிலும் எத்தனை எழுத்தை சுதந்திரமாய் நான் எழுத உன்னால் அனுமதிக்க முடியும் என்பது எனக்கு மட்டுமே தெரிந்த இரகசியம் என்ன எண்ணுவார்களோ? எப்படி அர்த்தம் கொள்வார்களோ? என்னுடையதாக எண்ணுவார்க்களோ? இப்படி எண்ணி எண்ணியே ஒவ்வொன்றாய் நீக்கி நீக்கி எதுவுமற்று எஞ்சியிருக்கும் சிலதும் ஏதும் அர்த்தமற்றதாய்ப் போக எல்லைகளின்றி நீண்டுகொண்டிருக்கின்றது எழுத முடியாத வார்த்தைகள்

உங்கள் வீட்டிலும் முருங்கை மரம் இருக்கிறதா ??

நல்ல கவிதை அக்கா

உந்தச் சிலுசிலுப்புக்கு எல்லாம் நாங்கள் அஞ்ச மாட்டம்

கண்மணி அக்காவுக்கு நேரம் இப்போ அதிகம் இருப்பதைப் பதிவுகள் காட்டுகின்றன.

இந்த நெருக்கடியிலும் கேக் வாங்கி உண்கிறார்களா ????

நல்ல கனவுதான் ம்...... எல்லாம் கனவாகவே போச்சு

நல்ல நல்ல உணவுகளாக இருக்கே இந்த நேரம் தான் மனம் பதைக்கும். அவர் நலமாக இருப்பார் அண்ணா கவலை வேண்டாம்.