வ(ச)ந்த காலம் மாற்றம்

[theeya]

நேற்றைய மாலைப் பொழுதில்

 

என் வீட்டு முற்றத்தில் இரு சிறு குருவி

 

துளிர்விட்ட பசும்புல்லில் தீனி பொறுக்கி

 

குதூகலித்துக் கலவிகொண்டு மகிழ்ந்திருந்தன. .

 

வசந்தகாலத்தின் வரவுக்கண்டு

 

மரங்கள் குருத்தெறிந்து

 

மொட்டுவிட்டுக்  கருத்தரிக்க

 

கொட்டும் மழையில்

 

தலை கழுவிச் சீவி முடித்துச் சிங்காரித்து

 

அம்மணமாக நின்றன.

 

 

வீதியில் தொடை தெரிய

 

நடைப் பயணம் போனாள்  ஒரு யுவதி.

 

தெருமுனைப் பூங்காவில் குதூகலத்தில் சில சிறுவர்.

 

 

கடிகாரச் சிறு முள்ளின்

 

ஒரு வட்டச் சுற்றுக்குள் பெரு மாற்றம்

 

வெண்பனிப் போர்வைக்குள் உடல் புதைத்து

 

பதுங்கிக் கொண்டது பசுந்தரை

 

ஒளியும் இருளும் கலந்த எங்கள் நெடுஞ்சாலை

 

தொடர்ந்து பொழியும் வெண்பனியில்

 

கருஞ்சாயம் போக்கி

 

மீண்டும் வெண்துகில் போர்த்திய படி

 

நீட்டி நிமிர்ந்து நீளுறக்கம் கொண்டிருந்தது…

 

வசந்தத்தின் வருகைக்காய்க் காத்திருந்து

 

தோற்றுப்போன மரங்கள்

 

மீண்டும் பனிப்பூக்கள் சுமந்த படி அணிவகுத்து நின்றன.

 

 

அகதியாகிப் போன

 

இரு சிறு குருவி பற்றிய நினைவில் மிதந்தபடி

 

நான் மட்டும் தனியாக வெளிபார்த்து.

 

----- ----------- --------------- ------------------- --------------------------------- ---------------------------

 

*****என்னுடைய இந்தக் கவிதை அமெரிக்காவின் மின்னெசோட்டா மாநிலத்தின் தமிழ் சஞ்சிகையான பனிப்பூக்கள் இதழின் இன்றைய பதிப்பில் வெளிவந்துள்ளது.******

 

 

[மைத்திரேயி]

 

நேற்றைய மாலைப் பொழுதில்

 

என் வீட்டு முற்றத்தில் இரு சிறு குருவி

 

துளிர்விட்ட பசும்புல்லில் தீனி பொறுக்கி

 

குதூகலித்துக் கலவிகொண்டு மகிழ்ந்திருந்தன. .

 

வசந்தகாலத்தின் வரவுக்கண்டு

 

மரங்கள் குருத்தெறிந்து

 

மொட்டுவிட்டுக்  கருத்தரிக்க

 

கொட்டும் மழையில்

 

தலை கழுவிச் சீவி முடித்துச் சிங்காரித்து

 

அம்மணமாக நின்றன.

 

 

வீதியில் தொடை தெரிய

 

நடைப் பயணம் போனாள்  ஒரு யுவதி.

 

தெருமுனைப் பூங்காவில் குதூகலத்தில் சில சிறுவர்.

 

 

கடிகாரச் சிறு முள்ளின்

 

ஒரு வட்டச் சுற்றுக்குள் பெரு மாற்றம்

 

வெண்பனிப் போர்வைக்குள் உடல் புதைத்து

 

பதுங்கிக் கொண்டது பசுந்தரை

 

ஒளியும் இருளும் கலந்த எங்கள் நெடுஞ்சாலை

 

தொடர்ந்து பொழியும் வெண்பனியில்

 

கருஞ்சாயம் போக்கி

 

மீண்டும் வெண்துகில் போர்த்திய படி

 

நீட்டி நிமிர்ந்து நீளுறக்கம் கொண்டிருந்தது…

 

வசந்தத்தின் வருகைக்காய்க் காத்திருந்து

 

தோற்றுப்போன மரங்கள்

 

மீண்டும் பனிப்பூக்கள் சுமந்த படி அணிவகுத்து நின்றன.

 

 

அகதியாகிப் போன

 

இரு சிறு குருவி பற்றிய நினைவில் மிதந்தபடி

 

நான் மட்டும் தனியாக வெளிபார்த்து.

 

----- ----------- --------------- ------------------- --------------------------------- ---------------------------

 

*****என்னுடைய இந்தக் கவிதை அமெரிக்காவின் மின்னெசோட்டா மாநிலத்தின் தமிழ் சஞ்சிகையான பனிப்பூக்கள் இதழின் இன்றைய பதிப்பில் வெளிவந்துள்ளது.******

 

 

 

 

எப்ப உங்கடை மனம் இயற்கை அழகை பாத்து துள்ளீச்சுதோ அப்பவே நீங்கள் ஈரமான மனுசி எண்டு காட்டுறியள் . களைக்காமல் தொடந்து எழுதுங்கோ எனக்கு சோடியாய் .

[மெசொபொத்தேமியா சுமேரியர்]

தீயாவின் கவிதை அருமை.

 

[nunavilan]

கவிதை வசந்த காலம் போல் அழகு. வாழ்த்துக்கள் தியா.

 

[வந்தியத்தேவன்]

நல்ல கவிதை, வாழ்த்துகள்

 

[புங்கையூரன்]

 

வசந்தத்தின் வருகைக்காய்க் காத்திருந்து

 

தோற்றுப்போன மரங்கள்

 

மீண்டும் பனிப்பூக்கள் சுமந்த படி அணிவகுத்து நின்றன.

 

 

 

மரங்களின் வாழ்வில்,

மீண்டும் பல வசந்தங்கள் வரும்!

மண்ணைத் தொலைத்துவிட்ட நமக்கு,

மீண்டும் ஒரேயொரு வசந்தமாவது?

 

 

அழகிய கவிதை, தீயா!

 

புலத்தில் ஒலிக்கும் தமிழ் கண்டு, மிகவும் மகிழ்ச்சி!

[theeya]

எப்ப உங்கடை மனம் இயற்கை அழகை பாத்து துள்ளீச்சுதோ அப்பவே நீங்கள் ஈரமான மனுசி எண்டு காட்டுறியள் . களைக்காமல் தொடந்து எழுதுங்கோ எனக்கு சோடியாய் .

 

நன்றி மைத்திரேயி நான் மனிசி இல்லை மனிசன். 

 

உங்கள் கருத்துக்கு நன்றி 

 

 

 

தீயாவின் கவிதை அருமை.

 

தொடர்ந்து உங்களைப் போன்ற பலரின் ஆதரவுக்கு தலை வணங்குகிறேன்.

கவிதை வசந்த காலம் போல் அழகு. வாழ்த்துக்கள் தியா.

 

நன்றி இங்கு இன்னும் வசந்த காலம் வரலை ஒரே பனிப்பொழிவு அந்த ஏக்கம்தான்...உங்கள் பக்கம் எப்படி?

 

நல்ல கவிதை, வாழ்த்துகள்

 

நன்றி நண்பரே 

மரங்களின் வாழ்வில்,

மீண்டும் பல வசந்தங்கள் வரும்!

மண்ணைத் தொலைத்துவிட்ட நமக்கு,

மீண்டும் ஒரேயொரு வசந்தமாவது?

 

 

அழகிய கவிதை, தீயா!

 

புலத்தில் ஒலிக்கும் தமிழ் கண்டு, மிகவும் மகிழ்ச்சி!

 

நன்றி, நிச்சயமாக என்றோ ஒருநாள் வசந்தம் வரும். 

[suppannai]

நன்றாக இருக்கிறது, வாழ்த்துக்கள்