நாம் ஊமையாக இருக்கும்வரை உலகம் செவிடாகவே இருக்கும்.

[nochchi]

நாம் ஊமையாக இருக்கும்வரை உலகம் செவிடாகவே இருக்கும்.

 

 

வாழ்க்கையில் ஒரு புத்தகத்தைக்கூட வாசிக்காதவன் எல்லாம் யாழ் நூல் நிலையம் எரித்ததை நினைவு கூர்கிறான் என ஒருவர் கிண்டலாக எழுதியிருந்தார்.

என்னடா இது? இந்த மகிந்த ராஜபக்சாவின் விசுவாசிக்கு ஏன் இத்தனை எரிச்சல் ஏற்படுகிறது என்று கொஞ்சம் விசாரித்து பார்த்தேன்.

1981ம் ஆண்டு எரிக்கப்பட்டதை இப்பவும் தமிழர்கள் நினைவு கூர்கிறார்களே என்பதைவிட இம்முறை வழக்கத்தைவிட அதிகளவில் நினைவு கூர்கிறார்களே என்ற எரிச்சல் அது என்பதை புரிந்து கொண்டேன்.

ஆம். உண்மைதான். இந்த கொரோனா நெருக்கடிகளுக்கு மத்தியிலும் குறிப்பாக புலம்பெயர்ந்த தமிழர்கள் பல்வேறு வடிவங்களில் நினைவு கூர்ந்துள்ளார்கள்.

அதுவும் ஜெர்மனியில் யூதர்களின் நூல்கள் எரிக்கப்பட்ட அதே சதுக்கத்தில் யாழ் நூல் நிலையம் எரிக்கப்பட்டதை தமிழர்கள் நினைவு கூர்ந்துள்ளனர்.

இங்கு ஆச்சரியம் என்னவெனில் இந்த நிகழ்வில் அதிகளவு அடுத்த சந்ததியினரான இளையவர்கள் பங்கு பற்றியுள்ளனர்.

எந்த சந்ததி தமிழை மறந்துவிடும் என்றார்களோ, எந்த சந்ததி தமது வேர்களை தேடமாட்டார்கள் என்று கூறினார்களோ அந்த சந்ததி பங்குபற்றியிருக்கிறது.

இந்த அடுத்த சந்ததியினர் தாம் வாழும் நாடுகளில் உள்ள மக்கள் என்ன மொழி பேசுகிறார்களோ அந்த மொழியில் தமக்குரிய நீதியை கோருகிறார்கள்.

எனவே இனி உலகம் செவிடாக இருக்க முடியாது. ஏனெனில் எமது அடுத்த சந்ததி பேச ஆரம்பித்து விட்டார்கள்.

மிக விரைவில் எமக்குரிய பதில் கிடைக்கும் என்ற நம்பிக்கை உருவாகிறது.

இதனால்தான் இலங்கை இந்திய அரசுகளின் விசுவாசிகளுக்கு எரிச்சல் ஏற்படுகிறது.https://orupaper.com/jpl-memorial/

[பையன்26]

நொச்சி ஜ‌யா இந்த‌ ச‌ம்ப‌வ‌ம் ந‌ட‌க்கும் போது நான் பிற‌க்க‌ வில்லை , 

ஆசியாவில் பெரிய‌ நூல‌க‌ம் என்று கேள்வி ப‌ட்ட‌ன் , 

கொஞ்ச‌ வ‌ருட‌த்துக்கு முத‌ல் சிங்க‌ள‌ புத்த‌ பிக்கு நூல‌க‌ எரிப்புக்கு ம‌ன்னிப்பு கேட்ட‌தாய் வாசித்தேன் ,

சின்ன‌னில் ப‌டிக்க‌ ஆசை போர் சூழ‌லில் ப‌ல‌ரின் ப‌டிப்பு மிக‌வும் பாதிக்க‌ ப‌ட்ட‌து , ப‌லாளியில் இருந்து ஒரு செல் அடிச்சா ஏழாலை பாட‌சாலை உட‌ன‌ மூட‌ப் ப‌டும் , ந‌ம்ம‌ ஊர் பாட‌சாலை சொர்க்க‌ம் , ஆனால் அதில் ஒழுங்காய் ப‌டிக்க‌ குடுத்துவைக்க‌ல‌ 😓 அது தான் என் த‌மிழ் எழுத்து சொத்திக்கும் பித்திக்கும் 😓 , 

[nochchi]

52 minutes ago, பையன்26 said:

நொச்சி ஜ‌யா இந்த‌ ச‌ம்ப‌வ‌ம் ந‌ட‌க்கும் போது நான் பிற‌க்க‌ வில்லை , 

ஆசியாவில் பெரிய‌ நூல‌க‌ம் என்று கேள்வி ப‌ட்ட‌ன் , 

கொஞ்ச‌ வ‌ருட‌த்துக்கு முத‌ல் சிங்க‌ள‌ புத்த‌ பிக்கு நூல‌க‌ எரிப்புக்கு ம‌ன்னிப்பு கேட்ட‌தாய் வாசித்தேன் ,

சின்ன‌னில் ப‌டிக்க‌ ஆசை போர் சூழ‌லில் ப‌ல‌ரின் ப‌டிப்பு மிக‌வும் பாதிக்க‌ ப‌ட்ட‌து , ப‌லாளியில் இருந்து ஒரு செல் அடிச்சா ஏழாலை பாட‌சாலை உட‌ன‌ மூட‌ப் ப‌டும் , ந‌ம்ம‌ ஊர் பாட‌சாலை சொர்க்க‌ம் , ஆனால் அதில் ஒழுங்காய் ப‌டிக்க‌ குடுத்துவைக்க‌ல‌ 😓 அது தான் என் த‌மிழ் எழுத்து சொத்திக்கும் பித்திக்கும் 😓 , 

கொடிய இனவழிப்புப் போர் கரணியமாக  உங்களைப்போன்று பாடசாலைக் கல்வியை சரியானமுறையிற் பெறமுடியாதவர்களும் இழந்தவர்களும் எனப்பலர்  உள்ளனர் என்பது வருத்தத்திற்குரிய விடயம்.  இந்த நினைவு நிகழ்வு பேர்லினில் நடைபெற்றபோதும் பெரிய அளவில் தமிழ் ஊடகங்களாற்கூடக் கவனிக்கப்படாத செய்தியாக  உள்ளது. ஒருபேப்பர் மற்றும் குறியீடு ஆகிய தளங்களில் மட்டுமே இந்தச் செய்தி பதிவாகியுள்ளது.  உண்மையில் ஆண்டுதோறும் இந்தநாளைப் பெரியளவில் நினைவுகூருதல் அவசியமானது.  

எமது அடுத்ததலைமுறைக்கு இந்த விடயம் கடத்தப்பட்டாக வேண்டும் என்பது தேசியம் சார்ந்த செயற்பாட்டாளர்களின் எண்ணத்தின் 
வெளிப்பாடாக இளையவர்களையும் இணைத்துக்கொண்டு இந்த விடயத்தைச் செய்துள்ளார்கள். 

நீங்கள் யாழ்நூலகம் தொடர்பான வரலாற்றுத் தரவுகள் இணையத்தில் இருக்கிறது . யாழிணையத்திலும் இந்த ஆண்டு நினைவுப்பகிர்வு தொடர்பான திரியில் உள்ளது.