ஈழத்தமிழரும் பெரியாரும் இராமனும் கம்பன் கோட்டமும்

[nedukkalapoovan]

மதவெறியை தூண்டவும், தமிழரின் வரலாற்றை மறைக்கவும், சுயமரியாதையும் தன்மானமும் சுயபுத்தியும் இழந்தவர்களா தமிழர்களை ஆக்கும் நயவஞ்சக செயல்களுக்காக நீங்களும் இணையத்தைப் பாவிக்காதீர்கள்.

கம்பராமாயணத்தை இலக்கிய ரசனையோடு அணுகுகிற அதேவேளை,

ஒரு தன்மானமுள்ள, சுயசிந்தனையுள்ள, சுயமரியாதையுள்ள

ஈழத் தமிழன் என்னும் வகையில்,

கம்பராமாயணம் அரசியல் மத பிரச்சார வடிவமாக இருப்பதால்,

அதற்குள் அரசியல் நுணுக்கமாக சேர்த்து உருவாக்கப்பட்டிருப்பதால்,

அதனை அரசியலாகவே அணுகுவோம்.

இலக்கியம் மதவெறியையோ.. தமிழர்களின் வரலாற்றையோ.. சுயமரியாதை சிதைவையோ காவி வரல்ல. அதற்கான சான்றுகளும் இல்லை. இலக்கிய விமர்சன கர்த்தாக்கள் என்று காலத்துக்குக் காலம் முளைத்தவர்களால் அவை புகுத்தப்பட்டுள்ளன. அதற்கு இலக்கியம் பொறுப்பாக முடியாது. கம்பன் பொறுப்பாக முடியாது. இதை நான் சொல்லவில்லை.. கைலாசபதியின் கருத்தில் இருந்து சொல்கிறேன்.

பேரறிஞர் பேராசிரியர் கலாநிதி கைலாசபதியின் கருத்தை மீண்டும் முன் வைக்கிறேன்... எந்த வகையில் இலக்கியத்துள் நீங்கள் குறிப்பிடும் அம்சங்கள் புகுத்தப்பட்டுள்ளன என்பதைக் காட்ட. அதற்காக இலக்கியத்தையும் இலக்கிய கர்த்தாவையும் சாடி இலக்கியத்தை தவறான வகையில் மக்களுக்கு அடையாளப்படுத்துவதையும் தவிர்க்க முயலுங்கள்.

"மேனாட்டு இலக்கியங்களிலுஞ் சிறந்தவை இந்திய இலக்கியங்கள் என்று பலர் காட்ட முயன்றதைப் போலவே வட மொழிலக்கியங்களிலுஞ் சிறந்தன தமிழிலக்கியங்கள் என்று நிறுவப் பலர் முயன்று வந்துள்ளனர். ஆரியர்-திராவிடர் பிரச்சினையின் வெளிப்பாடாகத் தோன்றும் இப்போதைக்கு இரு சாராரையும் பாதித்துப் போதித்துள்ளது. சாதியினடிப்படையிலும் சமயப் பிரிவினடிப்படையிலும் மொழியடிப்படையிலும் பெருமை பேசும் இப்போக்கு, இலக்கிய மதிப்பீட்டைப் பெருமளவு மலினப்படுத்தியுள்ளது. கம்பராமாயணத்தையும் பொறுத்தளவில் ஆரியர்-திராவிடர் பூசலானது. வான்மீகி-கம்பன் போட்டியாக உருவெடுத்துள்ளது. இதனால் இன்றுவரை நிதானமான ஒப்பியல் ஆய்வு நடப்பதற்குத் தடைகள் இருந்து வருகின்றன. .பா.வே. மாணிக்கநாயக்கர் எழுதிய "கம்பன் புளுகும் வான்மீகி வாய்மையும்", வெ.ப. சுப்பிரமணிய முதலியார் எழுதிய 'ராமாயண உள்ளுரைப் பொருளும் தென்னிந்திய சாதி வரலாறும்' என்பன போன்ற நூல்கள் ராமாயண ஆய்வு திசை தவறிய தன்மையைக் காட்டுகின்றன. இந்நோக்க நிலையினடிப்படையிலேயே "திராவிடனான இராவணனது" பெருமையை உணர்த்தும் 'ராவண காவியம்' எழுந்தது. இதனாசிரியர் புலவர் குழந்தை.

இத்தகைய விபாரீதப் போக்குகளையெல்லாம் பார்க்கும்போது, வ.வே.சு.ஐயர் முதற்றர விமர்சகராக மாத்திரமின்றி, ஒப்பிலக்கிய ஆய்வு முன்னோடியாகவும் திகழ்வதன் காரணத்தை உணரலாம். இராமாயணத்தை மட்டுமல்லாது பிற இலக்கியங்களைச் சுவைத்தபோதும், ஐயரவர்கள் தமது ஆழ்ந்த இலக்கியப் பயிற்சி காரணமாக ஒப்புநோக்கில் ஈடுபட்டார். தமிழிலே ஏதேனுமொன்றைப் படிக்கும்பொழுது, அதற்கு நிகரான பிறமொழிச் செல்வங்கள் அவருக்கு நினைவிலே தோன்றின. நாம் மேலே கூறியவாறு விவரமாக அவற்றை அவர் ஒப்பு நோக்கினாரல்லர். ஆயினும் ஒப்புநோக்க முனைந்தமையொன்றே அவரது பரந்து விரிந்த பார்வையைக் காட்டுவதாயுள்ளது. பூர்வ வரலாற்று முறை, சாதிச் சூழ்ச்சி முறை என்ற நோக்கங்களுடன் ராமாயணத்தைக் கற்பவர் மலிந்த சூழலிலே, உளநூல் முறையையும் சிற்ப முறையையும் துணைக் கொண்டு அக்காப்பியத்தை ஆய்ந்து சுவைத்த ஐயர் தனிச்சிறப்புடையவரே."

கைலாசபதி ஐயாவின் அன்றைய பார்வை இன்றும் எவ்வளவு சாலப்பொருந்துகிறது. அந்தளவுக்கு இலக்கிய விமர்சனங்கள் என்று பலரும் தங்கள் அரசியல்.. சமூக குரோத போட்டி எண்ணங்களைப் புகுத்தியுள்ளனர் சமூகத்தில். ஆனால் குற்றம் முழுக்க கம்பனிலும்.. கம்பராமாயணத்திலும் போடப்பட்டு.. இன்று அதன் இருப்பையே காலி செய்யத் துடிக்கின்றனர் சில சுயநல அரசியல்வாதிகள்.

காலத்தால் முக்கியமான சிறந்த இந்தப் பார்வையை வழங்கிய கைலாசபதி ஐயா பற்றி அறிய இங்கு போங்கள்..

http://ta.wikipedia.org/wiki/%E0%AE%95._%E...%AE%A4%E0%AE%BF

[kurukaalapoovan]

கம்பன் அரசியல்வாதி அல்ல இலக்கியவாதி கவிஞன். சங்கரும் மணிரத்தினமும் அரசியல் வாதிகள் அல்ல சினமாத் தயாரிப்பாளர்கள். றூபட்மேடொக் அரசியல்வாதி அல்ல வியாபாரி. HRWகுள் அரசியல் இல்லை மனிதஉரிமைகள் அமைப்பு. இந்து ராம் அரசியல்வாதி அல்ல ஒரு ஊடகவியலாளன். UTHR(J) இற்குள் அரசியல் இல்லை அது சமூகசேவை அமைப்பு என்று பட்டியல்..........

இராமாயணம் வரலாற்றின் பிரதிபலிப்பு இல்லை 1...2 புவியல் கூறுகளை தான் காட்டுது எண்டவர்தான் இராமாயணத்துக்காலை முழு இலங்கையும் தமிழரின்ரை எண்டு நிறுவலாம் எண்டவர் சில வாரங்களிற்கு முதல்.

[nedukkalapoovan]

கம்பன் அரசியல்வாதி அல்ல இலக்கியவாதி கவிஞன். சங்கரும் மணிரத்தினமும் அரசியல் வாதிகள் அல்ல சினமாத் தயாரிப்பாளர்கள். றூபட்மேடொக் அரசியல்வாதி அல்ல வியாபாரி. HRWகுள் அரசியல் இல்லை மனிதஉரிமைகள் அமைப்பு. இந்து ராம் அரசியல்வாதி அல்ல ஒரு ஊடகவியலாளன். UTHR(J) இற்குள் அரசியல் இல்லை அது சமூகசேவை அமைப்பு என்று பட்டியல்..........

இராமாயணம் வரலாற்றின் பிரதிபலிப்பு இல்லை 1...2 புவியல் கூறுகளை தான் காட்டுது எண்டவர்தான் இராமாயணத்துக்காலை முழு இலங்கையும் தமிழரின்ரை எண்டு நிறுவலாம் எண்டவர் சில வாரங்களிற்கு முதல்.

நீங்கள் விளங்கிக் கொண்டதில் உள்ள தவறுக்கு நான் பொறுப்பல்ல.

இராமாயணம் முழுக் கற்பனை என்று ஈழத்திருமகன் வைத்த நிலைப்பாட்டுக்கு நான் தெளிவாகச் சொன்னேன்.. அதில் குறிப்பிடப்பட்ட புவியியற்கூறுகள் சில இன்றும் கண்ணூடே என்று. அதனடிப்படையில் வரலாற்றுச் சான்றுகளை ஏன் தேடல் செய்ய முடியாது என்று. நான் எங்கும் இராமாயணம் சான்றுகள் அடிப்படையில் அமைந்த வரலாற்றின் பிரதிபலிப்பு என்று கூறவில்லை. கூறியிருந்தால் அதை இங்கு முன் வையுங்கள்.

நீங்கள் தவறாக விளங்கிக் கொண்டு அதை தவறான வகையில் கருத்தை திசைதிருப்ப முன் வைப்பதைத் தவிருங்கள்.

நான் மட்டும் சொல்லேல்ல கைலாசபதி ஐயா கூடச் சொல்லுறார்.. எப்படி திரிபுகளும்.. சேர்க்கைகளும்.. நடந்துள்ளன.. கம்பராமாயாண இலக்கியத்தை வைத்து என்று. ஆதாரத்தோடுதான் சொல்லி இருக்கிறேன் படியுங்கள் தெளிவுறுங்கள். என் மீதான குற்றங்களுக்கு சரியான ஆதாரங்களை முன் வைத்துக் கருத்து வையுங்கள். பதில் அளிக்கிறேன். இன்றேல் எனி இப்படியான விசமத்தனமாக விளங்கா நிலை தோற்றமளிக்க.. வரும் போலிக் குற்றச்சாட்டுகளுக்கு பதில் அளிக்கமாட்டேன்.

[kurukaalapoovan]

சரி அப்ப சொல்லவாறதன் சாரம்சம்

இராமாயணம் சான்றுகளின் அடிப்படையில் உருவான இலக்கியம் இல்லை. அதனால் அது வரலாற்றின் பிரதிபலிப்பில்லை.

ஆனால் அதில் காணப்படும் 1...2 புவியல் கூறுகளிற்கு ஒற்றுமையை இன்றும் காணக் கூடியதாக இருக்கிறது. எனவே அது முற்றுமுழுக்க கற்பனை அல்ல அதற்குள் உண்மையும் இருக்கு. அதனால் அதன் அடிப்படையில் வரலாற்றின் சமூகவியல் பக்கங்களிற்கும் சான்றுகளை தேடலாம்.

[narathar]

இந்தத் தலைப்பு கம்பராமாயணத்தின் இலக்கிய ரசனை பற்ரியது அல்ல, கம்ப இராமாயணத்தின் பின்னால் இருக்கும் அரசியல் பற்றியது.தேசியத் தலைவர் மேன்மைதகு பிரபாகரன் அவர்கள் தெளிவாக தனது பார்வையை இப்படிச் சொல்லி உள்ளார்.

//மனிதரே அல்லாத ‘அரக்கராக’ முத்திரை குத்திப் பொய்யான கதைகள் கட்டினான். காலம் காலமாகக் கட்டியெழுப்பப்பட்ட அவர்களது வாழ்க்கை முறைகளையும் பண்பாட்டுக் கோலங்களையும் ஈவிரக்கமின்றிச் சாடினான். அவர்களை அடியோடு அழிப்பதே தர்மம் எனப் போதனை வேறு செய்தான். கடவுட் கோட்பாட்டைத் துணைக்கு அழைத்துத் தன்னைத் தெய்வ அவதாரமாகக் காட்டிக் கொண்டான். பொய்யான விளக்கங்களை வியாக்கியானங்களைக் கொடுத்தான். தான் வாழ்ந்தாற் போதும் என்ற சுயநலத்துடன் தனது எதிரிகள் மீது ஈவிரக்கமின்றிப் போர் தொடுத்தான்.இப்படியாக ஒருவரது அழிவில், இன்னொருவரது வெற்றியிற் புதிய வரலாறு எழுதப்பட்டது. உண்மை வரலாற்றைக் குழி தோண்டிப் புதைத்துவிட்டு, பொய்களையும், புழுகுகளையும் புகுத்திப் புதிய வரலாறு, வெற்றிபெற்ற மனிதனுக்குச் சார்பாக எழுதப்பட்டது. //

கம்ப இராமயணத்தின் இலக்கியச் சுவை பற்றிக் கருதாட விரும்புபவர்கள் அதற்கென தனித் தலைப்புத் தொடங்கலாம்.இந்தத் தலைப்பைத் திசை திருப்ப வேண்டாம்.கம்பைராமயணத்தின் அரசியல் பற்றி எவரும் கதைக்ககூடாது என்பவர்கள் ,மக்கள் முன் இந்த நுண் அரசியல் அம்பலப்படுத்தப்படுவதை விரும்பாதவர்கள்.

எந்த இலக்கியமும் அதனை இயற்றுவர்களின் அரசியற் பின் புலத்திலையே இயற்றப்படுகிறது.இலக்கியங்கள

[narathar]

கைலாசபதியின் தளமும் வளமும்

ஹெச்.ஜி. ரசூல்

இரண்டாவதாக, கைலாசபதியின் படைப்புலகம் மிகக் குறிப்பிடத்தக்கதாய் ஈழத்து மற்றும் தமிழ் விமர்சன உலகில் ஆழ்ந்த தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளது. இலக்கியத்தை ரசனைக் கோட்பாடாக அணுகி, அதன் லயங்களில், சொல்லழகில் மயங்கிக் கிடந்த தமிழ் இலக்கிய விமர்சனத்தைக் கைலாசபதி மீட்டுருவாக்கம் செய்தார். வாழ்வின் இருப்பிற்கும், மொழிக்கும், கலாசாரத்திற்கும் இடையிலான உட்தொடர்புகளை மூலம் உருவாக்கிக் காட்டினார். மார்க்சிய சமுதாயவியல் அணுகுமுறையும், மார்க்சிய அழகியலின் பிரதிபலிப்பு கோட்பாடும் இதற்குத் துணை புரிந்தன. இந்தத் திசை வழியில் கைலாசபதி படைத்தளித்த பல நூல்களைக் குறிப்பிட வேண்டும். இது எண்ணிக்கையில் இருபத்து மூன்றாகும்.

தமிழின் சங்க இலக்கியத்தையும், பண்டைய கிரேக்க காவியங்களையும் ஒப்புநோக்கி எழுதப்பட்டதே தமிழ் வீரயுகக் கவிதை நூல். அறுபதுகளில் வெளிவந்த ‘இரு மகாகவிகள்’ தமிழ் இலக்கியப் பரப்பில் சமகால ஒப்பீட்டு இலக்கிய ஆய்வு முறையைத் துவக்கி வைத்தது.

1966-ல் பழந்தமிழ் இலக்கியங்களின் வழியாக சமய பண்பாட்டு மானுடவியல் ஆய்வுகள் எட்டுத் தலைப்புகளில் பண்டையத் தமிழர் வாழ்வும் வழிபாடும் நூலாக வெளிவந்தது. இதில் இடம்பெற்ற தெய்வம் என்பதோர் சித்தம் உண்டாகி படைப்பு இனக்குழுத் தெய்வமான சிந்துவெளி யோகி சிவன் காலப்போக்கில் வேதங்களாலும், வைதிகத்தாலும், உள்வாங் கப்பட்டுப் பசுபதியாக, அர்த்த நாரீஸ்வரனாக, மேல்நிலையாக்கச் சாதிக்கடவுளாக உருமாற்றம் அடைந்துள்ளதைக் காட்டுகிறது. ‘நாடும் நாயன்மாரும் ஆய்வு’ பல்லவர்காலச் சமூக சமய வரலாற்றை உற்றுநோக்கச் செய்கிறது. சமணர்களை அழித்தொழித்த சைவத்தின் அதிகார உருவாக்கம் பண்பாட்டுத் தளத்தில் மேற்கோப்புக் காட்சியாகத் தெரிகிறது. ஆனால் ஆழ்தளத்தில் சமணம்-சைவம் எல்லையைத் தாண்டி வணிக வர்க்கத்திற்கும் வேளாள நிலவுடமைச் சமூகத்திற்குமான - வர்க்கப் போராக கைலாசபதியால் சுட்டிக்காட்டப்படுகிறது. இப்பார்வையினூடே பேரரசும் பெருந்தத்துவமும் வணிக சமணவாதிகளை வென்ற சைவம் எவ்வாறு ஒரு பெருந்தத்துவமாகச் சோழப் பேரரசு காலத்தில் நிலைபெற்றுள்ளது என்பதை வெளிப்படுத்திக் காட்டுகிறது.

பாரதி ஆய்வுகளில் முழு ஈடுபாடு கொண்டு இயங்கிய கைலாசபதியின் எழுபதுகளில் வெளிவந்த ஐந்து கட்டுரைகள் அடங்கிய அடியும் முடியும் ஆய்வுத் தொகுதி தமிழ் இலக்கிய விமர்சனப் பரப்பின் பேசப்படாத பகுதிகளைப் பேச எத்தனித்தது. இத்தகைய உள்ளாற்றலைக் கொண்ட படைப்புகளாக அகலிகை கற்பு நெறியும் - புலைப்பாடியும் கோபுரவாசலும் என்பனவற்றைக் கருதலாம். இன்றைய நிலையில் இதனைப் பெண்ணிய மற்றும் தலித்திய நோக்கின் முன்னோடி வாசிப்பு வடிவம் எனலாம்.

பெண் கற்பின் பிம்பத்தைக் கட்டமைத்த தமிழ் இலக்கியவாதிகளின் மனோபாவங்கள், அவற்றில் கலந்திருந்த ஆணாதிக்க அரசியல் அனைத்தையும் அகலிகை தொன்மக் கதைகள் வழி எடுத்துச் செல்கிறார். வால்மீகியாலும், கம்பனாலும், இராஜாஜியாலும், சுப்பிரமணிய முதலியாராலும், ச.து.சு. யோகியராலும், புதுமைப்பித்தனாலும் அகலிகை வெவ்வேறு விதமாகச் சார்பு நிலையோடு கட்டமைக்கப்படுவது இது கூறும் செய்தி. இதில் வெளிப்படும் ஆணாதிக்க மனோநிலைகள், இரண்டாம் பாலினமாகப் பெண்ணை அணுகும் பார்வை அனைத்துமே மறுவிவாதத்திற்கு உள்ளாக்கப்படுகின்றன.

புலைப்பாடியும் கோபுரவாசலும் கட்டுரையின் நந்தன் குறியீட்டுப்படிமம் அடித்தள சாதிகளின் மீது செலுத்தப்படும் ஒடுக்குமுறைக்கு அடையாளமாக எப்படி உருவாகியுள்ளது என்பதை உணரச் செய்திருக்கின்றது. சுந்தரரது திருத்தொண்டத் தொகையிலும், நம்பியாண்டார் நம்பியின் திருத்தொண்டத் தொகையிலும், சேக்கிழார் பெரிய புராணத்திலும், கோபாலகிருஷ்ண பாரதியின் நந்தனார் சரித்திரக் கீர்த்தனையிலும், முருகையனின் கோபுரவாசல் நாடகத்தினூடாகவும் நந்தன் ஒரு படைப்பிலக்கியத்தினுள் உருவமைக்கப்பட்ட விதத்தையும், அது வெளிப்படுத்திய சாதிய ஒடுக்குமுறையை இடையிலான மாற்றுக்கருத்து நிலைகளையும் விவாதிக்க முயல்கிறது. இந்த வகையில் கலாநிதி. வ. மகேஸ்வரன், தெ. மதுசூதனன், முகம்மது சமீம், செ. கணேசலிங்கன், கந்தையா சண்முகலிங்கம் மலையக எழுத்தை அடையாள அரசியலாக வெளிப்படுத்திய லெனின் மதிவானம் உள்ளிட்டோரின் ஆய்வுகள் மிகுந்த நம்பிக்கையூட்டுபவையாக இருக்கின்றன.

கலாநிதி எஸ். பாலசுகுமார் முன்வைக்கும் இன்றைய பின்நவீனத்துவ கோட்பாடுகளும், பின் நவீனத்துவ எழுத்துக்களும், அவருடைய எழுத்துக்கு முன் வெறுமனே ஒன்றுமில்லாததாகிவிடும் என்று கூறுகிறார். எனினும் தற்காலப் பின் நவீனத்துவத் திறனாய்வு முறையியலுக்குக் கைலாசபதி முன்வைத்த பல்துறை சார் ஆய்வு நெறி முன்னோடியாக அமையும்.

ஒரு படைப்பு வெளிப்படுத்தும் பிரதிசார்ந்த அர்த்தம் காலம், வெளி, கலாசாரப் பின்னணியில் அது வெளிப்படுத்தும் சூழல் சார்ந்த அர்த்தம் என்பதான வாசிப்பின் அரசியலை நோக்கிப் பயணிப்பதற்குக் கைலாசபதி வழிகாட்டுகிறார். வார்த்தை, சடங்கு, நடத்தை விதிகள் என வாழ்வின் அடுக்குகள் எல்லாவற்றிற்குள்ளும் உறைந்து கிடக்கும் மேலாதிக்கங்களைத் தகர்ப்பதன் வழியாக நுண் அரசியல் செயல்பாடு கூர்மை பெறுகிறது. பழமரபுக் கதைகள், தொன்மங்கள், சமயவியல், மானுடவியல், வரலாற்றியல், நாட்டாரியல், பண்பாட்டியல் உள்ளடக்கி ஒரு படைப்பு ஊடிழைப் பிரதியாக இயங்குவதை எந்த முறையில் அணுகுவது என்பதான தேடல்களுக்கு இங்கு இடமிருக்கிறது.

தமிழ்ப் பண்பாட்டுச் சூழலில் அயோத்திதாச பண்டிதரும், பெரியாரும், ஜீவாவும் நிகழ்த்திய குறுக்கீடும் எதிர்வினையும் இந்த வகையில் கவனிப்பிற்குரியவை. இப்பயணத்தில் மற்றுமொரு நீட்சியாகக் கைலாசபதியை பதிவு செய்யலாம்.

நவீன இலக்கிய விமர்சன முறையில் ஒவ்வொரு படைப்பின் சுயாதீனமிக்க தன்னிறைவு குறித்தும், அதன் கட்டமைப்பு, மொழிச் சொல்லாக்கம், அமைப்பாக்கம், உத்திகளின் பங்களிப்பு தொடர்புடைய அகக்கூறுகளில் அதிக கவனத்தைக் கோரியது. இந்நிலையில் கைலாசபதியின் திறனாய்வு முறை தொன்மை இனக்குழு, அடிமைச் சமூகம், நிலவுடமை மற்றும் முதலாளியச் சமூகம் என்பதான வரலாற்றுக்கால பொருள் முதல்வாத அடிப்படையை மார்க்சிய கோட்பாட்டிலிருந்து தருவித்துக்கொண்டு ஆய்வினை முன்வைத்தது.

இந்திய மார்க்சிய மூலவர்களான தேவிபிரசாத் சட்டோபாத்யாயா, டி.டி. கோசாம்பி, சர்தேசாய், ராகுல் சாங்கிருத்தியாயன் ஆகியோர் சிந்தனை முறைகளிலிருந்தும், தனக்கானதொரு தனித்த இயங்கியல் பார்வையை உள்வாங்கிகொண்டதால் கைலாசபதியால் கோட்பாட்டு சார்ந்த விரிவானதொரு ஆய்வியல் தாக்கத்தை திறனாய்வுத் துறையில் செலுத்த முடிந்தது. இதே காலத்தில் தமிழகத்தின் பேராசிரியர் நா. வானமாமலை, ஆர்.கே. கண்ணன், தொ.மு.சி. ரகுநாதன் மார்க்சிய ஆய்வு முறையியலை பயன்படுத்திய குறிப்பிடத்தக்க அறிஞர்களாக இருந்தனர். இன்றைய மறு விவாதத்தில் மார்க்சியத்தைப் பொருளாதார வாதமாக ஒற்றைப்படுத்திப் பார்ப்பதைத் தாண்டி குடும்பம், மொழி, சாதி, சடங்கு, சமயம், கலாசாரம், சமூக மனோபாவங்கள், ஊடக அரசியல், நகல் உண்மைகள் சார்ந்த வெளிகளைப் பன்மைத்தன்மையோடு அணுகுவதற்கான பார்வை உருவாகி யுள்ளது. மேற்கத்திய மார்க்சியத்திற்குப் புதுப் பரிமாணங் களையளித்த அந்தோனியா கிராம்சி வால்டர் பெஞ்சமின், ஜீன்பால் சார்த்தர் எனச் சிந்தனையாளர்களின் வரிசை தொடர்கிறது. அமெரிக்க மார்க்சியரான பிரடிரிக் ஜேம்சனின் இலக்கிய விமர்சனமான மார்க்சியமும் உருவமும் (1961) பின் நவீனத்துவம் - பின்னை முதலாளித்துவத்தின் கலாச்சார தர்க்கம், எதிர்காலத்தின் கல்வெட்டுகள் உள்ளிட்ட பல நூல்கள் மார்க்சிய தளத்தில் தீவிரமான ஈர்ப்பைக் கோருவன. இத்தகையதான மாறிவரும் சூழல்களை உள்வாங்கி இயங்கும் கார்த்திகேசு சிவத்தம்பி உள்ளிட்ட மார்க்சியர்கள் கைலாசபதிக்குப் பிறகான கால சிந்தனை இடைவெளிகளை நிரப்புகிறார்கள்.

தமிழ் நாவல் இலக்கியத்தில் கைலாசபதி முன்னிறுத்திப் பேசிய கற்பனாவாதம், இயற்பண்பு வாதம், யதார்த்தவாதம் குறித்த கருத்தாக்கங்கள் தம் பழைய இருப்பைப் பறி கொடுத்துள்ளன. நிலப்பிரபுத்துவ பிரதிபலிப்பின் அடையாளமாக கற்பனாவாதமும், முதலாளித்துவ சமூக அமைப்பை சில சீர்திருத்தங்களோடு ஏற்றுக்கொள்வதான இயற் பண்புவாதமும், சோசலிச புரட்சி நோக்கிய தூண்டுகோலாக யதார்த்தவாதமும் என பொருளாதார அளவுகோலினால் மதிப்பிடும் முறையியலில் மாற்றம் நிகழ்ந்துள்ளது. ஒரு படைப்பு பிரதி நிலப்பிரபு ஒ விவசாயி / முதலாளி ஒ தொழிலாளி / அரசு எந்திரம் ஒ நடுத்தர வர்க்கம் என்பதான இருமை எதிர்வுகளால் மட்டுமே கட்டமைக்கப்படுகிறது என்பதான வர்க்கயதார்த்தம் தனது பார்வையைக் கலாசார யதார்த்த வெளிகளிலும் விரிவுபடுத்தியுள்ளது. அடித்தள மக்களின் பண்பாடு, நம்பிக்கைகள், தொன்மங்கள், வாழ்வின் ரகசியங்கள், புனைவு எழுத்தாக உருக்கொள்கின்றன. மையம் தாண்டி விளிம்பு நிலை வாழ்வின் யதார்த்தம் முதன்மைப்படுத்தவும் படுகிறது. துவக்கம்-நடு-முடிவு என்பதான சுழற்சியைத் தாண்டி நேரற்ற கதை சொல்லலில் காலத்தின் ஒழுங்கும் குலைத்துப் போடப்படுகிறது.

பின்னைக்காலனிய நாடுகளின் எழுத்து முறையாக மாந்திரீக யதார்த்தம் தனது தீவிர செல்வாக்கைச் செலுத்துகிறது. ஒரு யதார்த்தத்தை விநோதமிக்க புனைவாகப் படைத்துக் காட்டும் முறையியலாக உள்ளது.

லத்தீன் அமெரிக்கப் புனை கதையாளர் போர்ஹேயின் வார்த்தையில் “அச்சாக அப்படியே சித்திரிக்கப்பட்டாலும் கதையில் வரும் கழுதை நிஜக் கழுதை இல்லை. கதைக் கழுதை. அப்படியானால் ஏன் அதற்கு ஐந்து கால்கள் இருக்கக்கூடாது” என்பதாகவும் இதனைச் சொல்லிப் பார்க்கலாம்.

சமகால யதார்த்தத்தை அதீதப் புனைவுகளின் மூலம் வேறுவிதமாகச் சொல்லிப் பார்க்கும் சமகாலப் படைப்புலகம் ஜால வினோதம், கதை மீறும் கதை, விஞ்ஞானப் புனைவு எனப் பல வடிவம் பெற்றுப் புதிய கதை சொல்லல் முறைகளாக மறு உருவாக்கம் பெற்றுள்ளன. கைலாசபதியை முன்வைத்து இவ்விவாதங்களை இன்னும் தொடர நிறைய சாத்தியங்கள் இருக்கின்றன.

கைலாசபதி : தளமும் வளமும்,

கைலாசபதி ஆய்வு வட்டம்,

கொழும்பு - 6.

விலை: ரூ. 250.00

நன்றி:கீற்று இணையத் தளம்

[narathar]

http://www.noolaham.net/library/books/04/368/368.htm

இராமாயணம் நடந்த கதையா?

ந. சி. கந்தையா

தோற்றுவாய்

இராமாயணம் நடந்த கதையா - என்னும் கேள்வி பலருக்கு வியப்புத் தரலாம். நாம் நெடு நாட்களாக நம்பிவந்த புராணக்கதைகள் பல கற்பனைக் கதைகளே என்று அறிகின்றோம். இராமாயணம் உண்மையில் நிகழ்ந்த கதை எனப் பலர் நம்பிவருகின்றனர். பேராசிரியர் சுந்தரம் பிள்ளை, பண்டிதர் சவரிராயபிள்ளை, ஆர்.சி. தத்தர் போன்ற ஆராய்ச்சியாளர் இவ்வரலாறு நீண்ட கற்பனைகளுள் மறைந்து கிடக்கும் ஒரு சிறு நிகழ்ச்சியொன்றோ முற்றும் கற்பனை என்றோ கருதினார்கள். ஆராய்ச்சி அறிஞர் தமது நுண்ணிய மதிகொண்டு ஆய்ந்து வெளியிடும் ஆய்வுரைகள் பெரும்பாலும் பொது மக்களுக்கும் பிறருக்கும் கிடைப்பதில்லை. ஆராய்ச்சியாளர் தக்க காரணமின்றி உண்மையைத்திரித்துக் கூறமாட்டார்கள். அவர்கள் கூறியுள்ளவைகளை எல்லாம் இச்சிறிய நூலில் திரட்டித் தருகின்றோம்.

வால்மீகி இராமாயணம்

வால்மீகர் இராமாயணத்தை வடமொழியிற் செய்தார். இன்று வடமொழியிற் காணப்படும் இராமாயணம் வால்மீகியாற் செய்யப்பட்டதன்று என்பது ஆராய்ச்சி அறிஞர் கருத்து. முன் இருந்த இராமாயணம் பல கூட்டல், கழித்தல், திருத்தல்களோடு பதிதாக அமைக்கப்பட்டிருக்கின்றதென்

[narathar]

இராமாயணமோ மகாவம்சமோ வரலாற்றைச் சொல்லும் நூல்களோ கதையோ அன்று .அவை முறையே ஆரிய உயர்வையும், பவுத்த பேரினவாதா மேன்மையையும் உருவாக்கப் புனையப்பட்ட கதைகள்.ஆனால் பண்டைய காலத்தில் வரலாறு என்பது இவ்வாறான கதைகளாலையே கூறப்பட்டது மக்களும் இவற்றை உண்மை என்று நம்பினர் இன்றும் நம்புகின்றனர்.ஆரியர் தங்களை கடவுளின் இடைத் தரகர் என்பதுவும் பல கடவுள்களின் தோற்றம் உறவு எல்லாமுமே புராணக் கதைகளால் தான் உண்மை என்று மக்களை நம்ப வைத்தனர்.எவ்வாறு சிங்களப்பவுத்த பேரினவாததிர்க்கு ஒரு மகாவம்சமோ அதே போல் ஆரிய மேலாண்மைக்கு இராமாயணம் புனையப்பட்டது.

இந்தப் புனைவை எதிர்கொள்ள எதிர்த் திசையில் புனையப்படுவதே இராவணன் கதை.இங்கே இராமாயணம் என்பது அது சொல்லும் ஆரிய மேலாண்மைக் கருத்தியலின் சான்றாக வரலாறாக இருக்கிறது.ஒரு தருணத்தில் இராமாயணத்தை உண்மை எனும் இந்து மத வெறியர்கள் அதனைக் காரணம் கூறி இராமன் பாலம் என்று கதைப் பவர்கள் இங்கே இராமாயணத்தின் அரசியலைப் புறந்தள்ளி விட்டு இலக்கியச் சுவை பற்றிப் பேசட்டாம்.இன்றும் இந்துதுவா வாதிகளின் இந்தப் புனைகதையை வைத்துத் தான் அரசியல் நடாத்துகிறார்கள்.

ஆகவே இராமாயணமும் இராமனும் அரசியலில் இருக்கும் வரை இராவணையும் நாங்கள் சொல்லிக் கொண்டு தான் இருப்போம்.ஆரியமும் அதன் எச்சங்களும் இருக்கும் வரை திராவிடமும் திராவிடக் கருத்தியலும் அரசியலும் வாழும், வளரும்.அது ஈழத்திலும் நடக்கும் தமிழ் நாட்டிலும் நடக்கும்.

[இளைஞன்]

பாரதி முதல் கைலாசபதி வரை

முனைவர். கோ. கேசவன்

கைலாசபதியின் ஆய்வுப் பங்களிப்புகள்: ஒரு மதிப்பீடு

கைலாசபதியின் ஆய்வுப் பங்களிப்புகளுக்குப் பின்புலமானவுள்ள அவரது ஆய்வுமுறையியல் அம்சங்களையும் அவற்றின் மீதான விமரிசனங்களையும் கண்டறிந்தாலே இக்கட்டுரை முழுமையடையும். அவரது ஆய்வில் வரலாற்றுப் பின்னணி, சமுதாயச் சூழல், மார்க்சிய சமூகவியல், ஒப்பியல் ஆய்வு, அறிவியல் அடிப்படை ஆகியனவற்றை அவர் குறிப்பிட்டிருப்பதை இதற்குமுன் கண்டிருந்தோம். பொருளியல் நிலை என்னும் அடித்தளத்தின் மேலே கலை இலக்கியம் முதலாய மேல்தளங்கள் அமைகின்றன என்ற அடிப்படையில் தன் கட்டுரைகள் அமைவதாகக் குறிப்பிட்டாலும், மேல்தள அமிசங்களுக்கு இடையிலான பரஸ்பரத் தாக்கத்தையும், மேல்தள அமிசங்கள் அடித்தளத்தைப் பாதிப்பதையும் அடித்தள அமிசத்தின் இறுதி நிர்ணயிப்புத் தன்மையையும் பல இடங்களில் மேற்கோள்களாகவும் பருண்மை விளக்கங்களாகவும் குறிப்பிட்டுள்ளார். அவரது பல கட்டுரைகளில், இலக்கியத்தின் கடமை பிரச்சினைகளைச் சித்தரிப்பது மட்டுமன்றி; அவற்றை மாற்றுவதும் ஆகும் என்பதைக் குறிப்பிடுகின்றார். தத்துவவாதிகட்கு கார்ல்மார்க்சு விதித்த உடமையை இலக்கியப் படைப்பாளிகட்குக் கைலாசபதி விரிவுபடுத்தினார்.

கைலாசபதி தம் ஆய்வுகளை சமூகவியல் நோக்கில் செலுத்துவதாகக் குறிப்பிட்டு, மார்க்சிய சமூகவியல் என அதைத் தெளிவாக்கினார். முதலாளிய சமூகவியல், இயற்கை அறிவியல் பிரிவுகளையும் சமூக அறிவியல் பிரிவுகளையும் தத்துவ அறிவையும் ஒன்றுடன் ஒன்று பிணைத்து அவற்றின் சார்புத்தன்மையில் நோக்காமல் தனித்தனியே காண்பதுடன் அவற்றை இயக்க மறுப்பியல் கண்ணோட்டத்துடனும் காண்கிறது என்கிறார். மார்க்சிய சமூகவியல், விஞ்ஞான பூர்வமாகவும் புறநிலையாகவும் சமூதாயத்தை ஆராய்வதற்கு ஏதுவாக, சமுதாய இயக்கங்களையும் தத்துவ இயலையும் ஒருங்கிணைத்து இவற்றின் இயக்காற்றலை ஆராய்வதாகும். (சமூகவியலும் இலக்கியமும், பக். 15 - 20)

கைலாசபதி சொல்வதைப்போல் மார்க்சிய ஒளியில் அறிவியல் அளவில் ஆய்வு நடத்துபவர்க்கு ஒப்பியல் ஆய்வு இன்றியமையாதது (ஒப்பியல் இலக்கியம், பக். XIV). 'இவரைப் பொறுத்து சமூகவியலில் உண்டாகிய ஈடுபாடே ஒப்பியல் ஆய்வுக்கு இட்டுச் சென்றதனால், அது குறித்தே ஒப்பாய்வுகளை அதிகம் மேற்கொண்டார். ஒப்புமைகள் தோன்றக் காரணமாயிருந்த பகைப்புலத்தை விளக்குதல், படைப்பாளிகட்கும் சூழலுக்கும் உள்ள பரஸ்பரத் தொடர்பினை அறிந்து கொள்ளல் ஆகியவை இதன் அம்சங்களாக உள்ளன; இந்த ஆய்வின் மூலமாக, இரண்டு நிகழ்வுகளுக்கு இடையிலான ஒற்றுமைகட்கு மத்தியிலும் நுண்ணிய வேறுபாடுகள் கண்டறியப்பட்டு ஒரு நிகழ்வின் தனிப்பண்புகளைத் திடமாகக் கண்டறிய முடியும்; தனிப்பண்புகள், பொதுப் பண்புகள் என்பனவற்றை உணர வழிகாட்டுவதுடன் ஒப்பிலக்கிய ஆய்வு, வரலாற்று அடிப்படையிலான ஆராய்ச்சிக்கு ஏதுவாக அமைகிறது. (ஒப்பியல் இலக்கியம்,பக். 39, 47 மற்றும் 50).

இங்கு கைலாசபதியின் ஒப்பியல் ஆய்வு அடிப்படைகள், வரலாற்று அளவிலும் இயங்கியல் அளவிலும் காணப்படுகின்றன. காலம் - களம் ஆகியனவற்றில் உள்ள பண்பு ரீதியிலான வேறுபாடுகளை முற்றாகப் புறக்கணித்துவிட்டு இரண்டு பொருள்களையோ நிகழ்வுகளையோ ஒப்பாய்வு செய்தல் பயனில்லை என்பதே அவரது கருத்தாகும். மேலும் ஒப்பாய்வின் நோக்கம் இரண்டின் தனித்தன்மைகட்கு ஊடாகப் பொதுத் தன்மைகளைக் கண்டறிவதும் பொதுத்தன்மைகளினின்று தனித்தன்மைகளைக் கண்டறிவதும் ஆகும். சங்கப் பாடல்கள் - கிரேக்கப் பாடல்கள்; சித்தர் தத்துவம் - தாவோயிச நெறி; பாரதியும் - சுந்தரம்பிள்ளையும்; பாரதியும் - மேனாட்டுக் கவிஞரும் என்ற அவரது ஒப்பாய்வுகள் குறிப்பிடத்தக்கனவாக இருப்பினும், பாரதியையும் சுந்தரம்பிள்ளையையும் இணைத்து ஒப்பாய்வு செய்தல் கால - கள அளவுகளிலான பண்பு வேறுபாடுகளைப் புறக்கணித்திருப்பதைப் போலத் தோன்றுகிறது; தேசப் பற்று மொழிப்பற்று, சமூக நோக்கு ஆகியனவற்றில் பாரதி விஞ்சியிருப்பதை எடுத்துக் காட்டுவதற்காக மேற்கொள்ளப்பட்ட சமனற்ற ஒப்பீடு ஆக அக்கட்டுரையுள்ளது. இன்னொன்று நமது இலக்கியத்தின் தனிப்பண்புகளையும் பிற இலக்கியங்களோடு அதற்குள்ள பொதுத்தன்களையும் கண்டறிய ஒப்பியல் ஆய்வு பயன்படும் எனக் கைலாசபதி சரியாகக் கூறி இருப்பினும், பண்டைய இலக்கியங்களையும் கிரேக்க இலக்கியங்களையும் ஒப்பாய்வு செய்யும் பொழுது, பண்டைய இலக்கியங்களின் தனித்தன்மைகளைக் கண்டறிவதிலும் வெளிப்படுத்துவதிலும் கொடுக்கப்பட்ட ஆழத்தைவிடக் கூடுதலாக பொதுத்தன்மைகளைக் காண்பதற்கு கொடுக்கப்பட்டுள்ளது. சர்வதேச இலக்கியத்தின் ஒரு பகுதி தமிழிலக்கியம் என்ற கருத்துக்கு அரண் செய்வதாக இது அமைகிறது. தமிழ் இலக்கியம், தமிழர் வரலாறு ஆகியனவற்றை முற்றாகத் துண்டித்துப் பார்க்கும் பழமை குறித்த இயக்க மறுப்பியல் கருத்தோட்டத்துக்கு கைலாசபதியின் நிலை முற்றான, எதிர்மறை நிலையாக உள்ளது; சம நிலையாக இல்லை. நமது இலக்கியத்தை சர்வதேச இலக்கியத்தின் ஒரு பகுதியாகக் கண்டறிந்து அதன் தனித்தன்மைகளையும் அடையாளப்படுத்த வேண்டும். கைலாசபதி சுட்டிக் காட்டிய ஒப்பியல் ஆய்வு நெறிகளைக் கொண்டே இதைச் செய்ய முடியும்.

தமிழாராய்ச்சி இருக்கும் நிலையில் இயக்கவியல் அறிவே பெரிதும் வேண்டப்படுவதாகும். வர்க்கக் கண்ணோட்டத்திலே கால ஆராய்வையும் சரித்திர உணர்வையும் ஆணையாகக் கொண்டு இலக்கிய ஆய்வு நிகழ்த்துவது இன்றியமையாதது (அடியும் முடியும், பக். 46 மற்றும் 262) என்கிறார். இது வர்க்கக் கண்ணோட்டம், வரலாற்றுணர்வு, இயக்கவியல் ஆகிய முறைகளைச் சுட்டுகின்றது. இதனால்தான் எதையும் மாறிக்கொண்டு இருக்கிற நிகழ்வுப் போக்கில் காண்பதோடு அவற்றின் வர்க்கக் கண்ணோட்டத்தையும் அவர் தெளிவுபடுத்துகின்றார்.

ஆய்வில் அறிவியல் தன்மையைக் கைலாசபதி பல இடங்களில் வலியுறுத்துகின்றார். ஆராய்ச்சி முறை மயக்கமின்றியும் அறிவியல் சார்ந்ததாயும் இருத்தல் வேண்டும். ஒரு நிகழ்வை பொருளை அறிவியலார் கூர்ந்து நோக்கிக் குறித்துக் கொள்வனவற்றைத் தரவுகள் என்றும், இத்தரவுகளுடன் பிற தொகுதி குறித்த தரவுகளையும் ஒப்பிடும் பொழுது குணங்களைக் காண்கிறோம் என்றும் குறிப்பிடுகிறார். இப்படிப் பல முறைகளில் கண்டபின் பொது முடிவுகளிலிருந்து விதிகள் வகுக்கப்படுகின்றன. நம் முடிவுகளைக் கருது கோள்களாகக் கொண்டு ஆய்வு நடத்தும் பொழுது அத்தகைய கருதுகோள், தவறாக திருத்தங்கட்கு உட்பட வேண்டியதாக இருப்பதையோ அறிய முடியும். இத்தகைய ஆய்வை அறிவியல் தன்மையுடையதாகக் கைலாசபதி குறிப்பிடுகின்றார். (ஒப்பியல் இலக்கியம் 11 - 12).

அறிவியல் எடுகோள்கள் முதன்மை இடம் வகிக்கின்றன. இரண்டு அடிப்படையான மெய்ம்மைகளை அவர்கள் முதற்படியாகக் கொள்வர். அவை 1) நடப்பதெற்கெல்லாம் காரணங்கள் உண்டு 2) ஒரே தன்மையான காரணங்களும் நிலைகளும் மாறாதிருக்குமானால், ஒரே மாதிரியான பயனை அளிக்கும். இதை இலக்கிய ஆய்வுக்கும் பயன்படுத்தலாம். அதாவது ஒரு நூல் ஒரு குறிப்பிட்ட காலப் பகுதியில் தோன்ற சில காரணங்கள் இருத்தல் வேண்டும்; காரணங்களைத் தேட வரலாற்றுப் பார்வை தேவைப்படுகிறது; இதைப் பயன்படுத்தும் பொழுது அவற்றின் தோற்றத்துக்கு பொருளாதார - சமூக - அரசியல் நிலைகள் காரணிகளாக அமைகின்றன. இக்காரணிகளைப் புறநிலையில் வைத்து ஆராயவேண்டும். இயற்கை அறிவியல் துறைக்குப் பொருந்தக் கூடிய சோதித்தறியும் தன்மை, தற்சார்பற்ற நிலை, மயக்கமின்மை முதலியவற்றைக் கொண்டு ஆராயவேண்டும்.இரண்டாவது எடுகோளை ஒப்பாய்வில் பயன்படுத்தலாம் (ஒப்பியல் இலக்கியம், பக். 10 - 14) என்கிறார்.

இலக்கியத்தின் இயக்க விதிகளைத் தெரிந்து கொண்டால்தான், நாம் இலக்கியத்தை நமதாக்கிக் கொள்ள முடியும்; இத்தகைய இயக்கவிதிகள் விடயச் சார்பானவை; அதாவது புறநிலை மெய்ம்மையானவை. இவற்றைத் தற்சார்பு அற்ற நிலையில் - விருப்பு வெறுப்புகளின்றி - ஆராய்ந்தாலன்றி, தெரிந்து கொள்ளல் இயலாது (ஒப்பியல் இலக்கியம், பக் 21) என்கிறார்.

அறிவியல் ஆய்வுமுறை பற்றிய மேற்குறித்த கைலாசபதியின் கருத்துகளை கலை இலக்கியத்துறைக்கும் பயன்படுத்த வேண்டும் என்றே பல இடங்களில் வற்புறுத்துகின்றார் (அடியும் முடியும், பக். 48) இது குறித்துக் காண்பதற்கு முன் அறிவுக் கோட்பாடு குறித்த அவரது கருத்துகளைத் தொகுத்துக் கொள்ளலாம்.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

பி.கு.: இன்னும் சில இருக்கின்றன. இப்பொழுது இவ்வளவும் தான் தட்டச்சு செய்ய முடிந்தது. மிகுதி பிறகு. தலைப்பு கைலாசபதி பற்றியதாக இல்லாவிட்டாலும், கைலாசபதியின் கருத்தை உள்வாங்கிக் கொள்வதற்கு முதல் அவரின் காலம், சூழல், அரசியல் பின்னணிகளைக் கருத்தில் கொள்வதே அவரையும் அவரது கருத்தையும் முழுமையாகப் புரிந்துகொள்வதற்கு உதவும். தேவைப்படுபவர்கள் இந்தப் புத்தகத்தை வாங்கிப் படிக்கலாம். இதில் உள்ள கருத்துக்கள் ஏற்புடையன, ஏற்புடையன அல்ல என்பதற்கப்பால் பயனுள்ளது.

[narathar]

இலக்கியம் வரலாறு ஆகுமா என்பதற்கான பதில் கீழ் உள்ள ஆய்விஉக் கட்டுரையில் சிவத்தம்பி அவர்களால் விளக்கப்படுகிறது.இலக்கியங்க

[narathar]

இப் பின்னணியிலேயே இறையனார் அகப்பொருளுரை யாசரியரின் தெளிநிலையான இந்துச் சார்பினைக் கண்டு கொள்ளல் வேண்டும்.

ஐதீகவாக்கம் என்பது வரலாற்றினைத் 'தயாரிக்கும்' ஒரு வகைமுறையாகும். இறையனார் களவியலுரையிலே தரப்பட்டுள்ள சங்கம் பற்றிய கட்டுக்கதை , தமிழை இந்துசமயப்படுத்துவதற்கான, முக்கியமாக அதனைச் சைவ மரபின் ஓரங்கமாக ஆக்குவதற்கான ஒரு முயற்சியேயாகும். இவ்வாறு நோக்கும்பொழுது, தமிழிலக்கிய வரலாற்றில் இவ் ஐதீகத்துக்குரிய இடம் பெருமுக்கியமுடைய ஒன்றாகும். வெளிப்படையாகச் சமண, பௌத்தச் சார்புள்ள ஒரு நிறுவனத்தினை ('சங்க'த்தினை) எடுத்துக்கொண்டு அதற்கு ஓர் இந்து உருவும் பொருளும் கொடுக்கும் முயற்சியினை இக்கதையிலே காணலாம். இதனிலும் பார்க்கச் சுவாரசியமானது. அக்கதைக்குள் அரசர்கள் கொண்டு வரப்படும் முறைமையாகும். கதையின் அமைப்பை நோக்கும்பொழுது, அவ்வச் சங்கங்களின் காலத்திலே ஆண்ட அரசர்களின் தொகையும் இலக்கிய நடவடிக்கைகளில் (பாட்டுக் கட்டுவதில்) ஈடுபட்ட அரசர்களின் தொகையும் கதையோட்டத்துக்கு அத்துணை முக்கியமானவையல்ல. ஆனால் அதுவே கதையின் žவாதாரன பகுதியாக்கப்பட்டுள்ளது. உண்மையில்ல, சங்கம் பற்றிய கதை தொடங்கும் பகுதி பின்வருமாறு தொடங்குகின்றது.

'தலைச் சங்கம், இடைச்சங்கம், கடைச்சங்கம்

என மூன்று சங்கம் இரீஇயனார் பாண்டியர்'

கடவுளர்களே பங்கு கொள்ளும் ஒரு சங்கத்திற்கு ஓர் அரச தளத்தை கற்பிப்பதன் மூலம், அப்பொழுது மேற்கிளம்பும் பாண்டிய ஆட்சியை, சந்தேகத்துக்கு அப்பாலான ஒரு முறைமையில் முறைவழிப்பட்ட தாக்குவதற்கான முயற்சி இக்கதையில் மேற்கொள்ளப்பட்டுள்ளது.

முச்சங்கம் பற்றிய கதை, தமிழிலக்கிய வரலாற்றை சைவத்தின் வரலாற்றுடன் இணைப்பதற்கான முதல் முயற்சியாகும்.

நாயன்மார்கள் தமிழுக்கு முற்றிலும் சைவச் சார்பான தோற்றம்பற்றிக் குறிப்பிடுவதும், தமிழை வடமொழிக்கு இணையாகக் கொள்வதும், இம்முயற்சியின் அடுத்தபடிகளாகும். இவற்றினைப்பற்றிப் பேசும் இவ்வேளையில், தமிழைச் சிவனுடன் தொடர்புபடுத்தும் இம்முயற்சிக்கா‘ன பௌத்த பதிற் குறிப்பினைப்பற்றி இங்கு குறிப்பிடலாம்.

'ஆயுங் குணத்து அவலோகி தன் பக்கல் அகத்தியன் கேட்டு

ஏயும் புவனிக்கு இயம்பிய தண் தமிழ் ஈங்க உரைக்க

நீயும் உளையோ எனில் கருடன் சென்ற நீள் விசும்பின்

ஈயும் பறக்கும் இதற்கு என் கொலோ சொல்லும் ஏந்திழையே'

- வீரசோழியம்-பாயிரம் (11)

வீரசோழிய ஆசிரியர் மகாயான பௌத்தத்தைச் சார்ந்தவராகவிருத்தல் வேண்டும். அவர் தமிழை அவலோகி தேஸ்வரரே அகத்தியருக்கு உபதேசித்தார் என்கின்றார் (இது சொல்லப்பட்ட காலம் சைவத் தமிழ் மரபைக் காக்க இராஜராஜன் முதல் சேக்கிழார் வரையுள்ள சோழப் பேரரச ஆட்சியுறுப்பினரே முன்னின்று உழைத்த காலமாகும்). இதே போன்று ஐம்பெருங் காப்பியங்கள், ஐஞ்சிறு காப்பியங்கள் பற்றிய மரபும் தமிழ் இலக்கியத்தின் பௌத்த சமணக் கூறுகளை முதன்மைப்படுத்துவதற்கான முயற்சிகளேயாகும். தமிழ்நாட்டில் அவர்களது பண்பாட்டுச் செல்வாக்கு ஒங்காதிருந்த காலத்தில் (9-ம் நூற்றாண்டு முதல் 11-அம் நூற்றாண்டு வரை) தாங்கள் எழுதிய இலக்கியக் கூற்றுக்குத் தனியான ஒரு முக்கியத்துவத்தைக் கொடுக்க முனைந்தது ஆச்சரியத்தைத் தருவதன்று.

குறித்த அப்பண்பாட்டுச் சூழல்களில் வரலாறெழுது முறையியல் தொழிற்பட்ட முறையினை நோக்கும்பொழுது, இந்த ஐதீகங்களை உண்மையில் வரலாழெழுதுவதற்கான முயற்சிகளாகவே கொள்ளல் வேண்டும். எந்த ஒரு மதமும், தனது இலக்கியப் படைப்புக்கள் வெளிவரும் மொழி மீது தனக்குள்ள உரிமையினை முன்வைப்பது அத்தியாவசியமே. அதன் காரணமாக அம்மொழியின் இலக்கியப் பாரம்பரியத்தையே அது தனதாக்கிக் கொள்ள முயல்வது இயல்பே. நமது பண்பாட்டுச் சூழலில் இலக்கிய வரலாறு தொழிற்பட்ட ஒரு சிறப்பான அமிசமாக இதனைக் கொள்ளுதல் வேண்டும்.

பதினெட்டாம் நூற்றாண்டுக்கு முற்பட்ட தமிழகத்தில், கடந்த கால இலக்கியத்தைச் சமகால சமூக-பண்பாட்டு, மத-அரசியல் தேவைகளுக்கு இயைபு படுத்தும் அடுத்த பெரும் நிகழ்ச்சியாக அமைந்தது பக்தி இலக்கியங்கள் கோவைப்படுத்தப்பட்டமையேயாகு

[nedukkalapoovan]

கைலாசபதி ஐயாவின் வாழ்க்கைக் காலம் ஈ வெ ராமசாமி போன்ரோரோடு ஒப்பிடும் போது எம்மை அண்மித்தது. அவர் 1933 இல் பிறந்து 1982 இல் மறைந்தார். 49 வருடங்கள் மட்டுமே வாழ்ந்தவர்.

"கம்பராமாயண ஆராய்ச்சி" எனும் நூலை வரகனேரி வேங்கடேச சுப்பிரமணிய ஐயர் என்ற இந்திய சுதந்திர விடுதலைப் போராளி வழக்கறிஞர்...எழுதி இருந்தார். அதன் திறனாய்விலேயே.. கைலாசபதி ஐயா மேற்கண்ட தனது கருத்தியலை தெளிவாகத் தந்துள்ளார். அவர் ஓர் இலக்கியத்துள் எவ்வாறு.. திரிபுகளும்.. சேர்க்கைகளும் எழுந்துள்ளன அதன் அடிப்படைகளாக உள்ளவை என்ன உதாரணங்கள் என்ன என்று அழகாக எழுதி இருக்கின்றார். அந்த நிலை கண்டு வருந்தியும் உள்ளார்.

இந்த அடிப்படைகளைப் பற்றித்தான் இன்று அரசியல் அரங்கில் இராமாயணம்.. நுழையச் செய்யப்பட்டுள்ளது. ஆரிய - திராவிடக் கோசம் இராமாயணத்துள் எழவும்.. அரசியல் தான் காரணமே அன்றி.. இலக்கியம் அதற்குப் பொறுப்பாக முடியாது. இலக்கியம் தொடர்பான ஒரு சரியான ஒப்பிலக்கிய ஆய்வுக்குக் கூட இடமில்லை என்று வருத்தப்படும் அளவுக்கு இராமாயணம்.. திரிபுகளால் அதன் இயல்பிழந்து போயிருக்கிறது என்பதை உணரக் கூடியதாக உள்ளது.

கம்பராமாயணம் பற்றி... Dr. C.R. Krishnamurti,

Professor Emeritus, University of British Columbia, Vancouver, B.C. Canada பார்வைகள்...

6.2. Conclusion

In conclusion, Kampan made intelligent use of VAlmIki's story, introduced appropriate changes in accordance with the tradition and culture of the Thamizh people and presented his own ideologies to rectify social problems.

To reduce the sectarian animosities arising out of the Bhakthi movement, he stressed the concept of the Supreme Being (முதற்காரணன்) notwithstanding the different names.

To minimize disruption of married life by uncontrolled passions and the involvement of unchaste women (பரத்தையர்), he introduced the 'one man-one woman' concept as his central theme.

To improve universal brotherhood regardless of caste or creed he set up the example of rAman, Kuhan, SugrIvan and VibIdaNan.

To emphasize the nobility of forgiveness, he made rAman skillfully manoeuver Dasarathan forgive KaikEyi. Finally Kampan's genius may be ascribed to his deep moral conviction and idealism, to his capacity to express them with his tremendous literary skill, and to his success in conveying them to ordinary folks.

He first made the Absolute Being (முலப்பொருள்) born in the world as a human being, rAman. Once in this world, Kampan made rAman go through all the sufferings like ordinary men. At the end virtue won. SugrIvan's, the monkey King, on seeing rAman reflected that, after all, humanism won (மானிடம்வென்றது) :

தேறினன், அமரர்க்கு எல்லாம் தேவர் ஆம் தேவர் அன்றே

மாறி, இப்பிறவில் வந்தார் மானுடர் ஆகி மன்னோ

ஆறுகொள் சடிலத்தானும், அயனும், என்று இவர்கள்ஆதி

வேறுஉள குழுவை எல்லாம், மானுடம் வென்றது அன்றே.

(நட்பு கோல் படலம் 19)

The moral is that man can win over all his obstacles if he leads a virtuous life (அறவாழ்க்கை). This advice would be an excellent remedy to most of our social problems today! No wonder that Kampan is acclaimed as the King of literary kings (கவிச்சக்கரவர்த்தி கம்பன்).

http://www.tamilnation.org/literature/kris...rti/06chola.htm

[nedukkalapoovan]

சரி அப்ப சொல்லவாறதன் சாரம்சம்

இராமாயணம் சான்றுகளின் அடிப்படையில் உருவான இலக்கியம் இல்லை. அதனால் அது வரலாற்றின் பிரதிபலிப்பில்லை.

ஆனால் அதில் காணப்படும் 1...2 புவியல் கூறுகளிற்கு ஒற்றுமையை இன்றும் காணக் கூடியதாக இருக்கிறது. எனவே அது முற்றுமுழுக்க கற்பனை அல்ல அதற்குள் உண்மையும் இருக்கு. அதனால் அதன் அடிப்படையில் வரலாற்றின் சமூகவியல் பக்கங்களிற்கும் சான்றுகளை தேடலாம்.

உங்களின் மேலுள்ள சாரம் என்பது நான் சொல்ல முனைந்ததற்கு மாறானது.

இராமாயணம்.. ஒரு இலக்கியம். அதை நான் சமூக இலக்கியமாகக் கருதி சமூகத்துக்கு வழிகாட்டத்தக்க விடயங்களைக் கருப்பொருளாக்கியுள்ளது என்று கூறி அதை இலக்கியமாகப் பார்க்க வேண்டும் என்று முன்னைய விவாதங்களிலும் முன் வைத்துள்ளேன்.

இராமாயணம்.. பரி பூரணமாகக் கற்பனையல்ல. அது நிகழ்கால புவியியல் அடையாளங்களையும் தன்னகத்தே கொண்டிருப்பதானது.. அதனடிப்படையில் வரலாற்றுச் சான்றுகளை தேடல் செய்து பார்க்க ஏன் அனுமதிக்காது ஏன் கூடாது என்றும் வினவி இருந்தேன். சான்றுகள் கிடைப்பதும் கிடைக்காததும் இரண்டாம் பட்சம். ஆனால் இலக்கிய உரைப்பின் படி.. அதில் சான்றுகளைத் தேடுதல் தவறல்ல. தேடாமல் வார்த்தைகளால்.. இராமர் எந்தப் பல்கலைக்கழகத்தில் படித்தவர்.. இராமர் அணை என்று அழைக்கப்படுவது சுண்ணாம்புப் பாறை.. என்று கூறுவதும் கூட ஒரு வகையில்.. கவர்ச்சியான பொய்கள் தான்.. கற்பனைதான். அதற்கும் சான்றுகள் கிடையாது.

ஆக.. வரலாற்றுச் சான்றுகள் காட்டப்பட்டுள்ள புவியியல் அடையாளங்களூடு பெற வாய்ப்பிருக்கா என்றறிந்து கொள்வதால்.. இலக்கியம் தரமிழந்து விடாது. மாறாக.. அது அப்படியான ஒரு வாய்ப்பை அளித்ததற்காக தரமுயருமே தவிர.

இராமனை ஒரு தரப்பு ஆரியன்.. பார்பர்னன் என்ற... இன்னோர் தரப்பு.. திராவிடன்.. தமிழன் என்ற.. இவை எவற்றிற்கும் ஆதாரம் கிடையாது இலக்கியத்தில். கம்பன் அந்த அளவுக்கு இலக்கியத்தை.. அரசியல் மயப்படுத்தல்ல.. அதுவும் நவகால இந்திய உபகண்டத்தின்ன் அரசியல் தேவைகள் கருதி அவன் இலக்கியம் படைக்கவில்லை. இதை உணர்ந்திருந்தும்.. இன்னும் பலர்.. இராமாயணத்தையே கட்டிக் கொண்டு.. அரசியல் நடாத்துவதும்.. சமூகப் புரட்சி நடாத்துவதும் வேடிக்கையாக உள்ளது.

[தயா]

ஒரு மாதிரி தேசிய தலைவரையும் ஒரு குறிப்பிட்ட மதத்தின் எதிரியாக காட்டி விடுங்கள்... இஸ்லாமியரை எதிரி ஆக்கியச்சு... இனி இந்துக்களா..?? நல்லது...!

உங்கட மத எதிர்ப்பை தமிழனோடை நிப்பாட்டினால் நல்லது.. அதை தேசியம் சார்ந்த விடயங்களுக்கை புகுத்தி எல்லாத்தையும் குழப்பாதீர்கள்... தேசிய தலைவரின் கருத்தாக வருவது அந்த தேசியத்தின் கருத்து... தங்களின் நலனுக்காக அதை திரிபடைய செய்வது என்பது யாழ்களத்துக்கு தான் இழுக்கு....

பெரியார் ஈவேரா சாமி இப்ப இல்லை செத்து போனார்... அவரிடம் விளக்கம் கேக்க முடியாது... ஆனால் தேசிய தலைவரிடம் கேட்க்க முடியும்... இங்கை அவரை வம்புக்கு இளுப்பவர்கள் அவருக்கு மடல் அனுப்பி கேட்க முடியும்... அல்லது கல்வித்துறை பொறுப்பாளர் இளங்குமரன்( பேபி சுப்பிரமணியம்) அண்ணாட்டையும் கேட்க்க முடியும்.... உங்களது ஊகங்களை எல்லாம் தள்ளி வச்சிட்டு அவர்களுக்கு மடல் அனுப்பும் வளியை பாருங்கள்...

யாழ்கள நிர்வாகம் இதிலை தலையிட்டு அவர்களின் கருத்தை சொல்வது நலம்...!!

[சபேசன்]

தேசியத் தலைவர் இந்து மதத்திற்கோ, இஸ்லாம் மதத்திற்கோ, அல்லது வேறு எந்த மதத்திற்கோ எதிரி அல்ல.

அவர் தமிழிற்கு எதிரானதற்கு எதிரியாக இருக்கிறார். மக்களை அடக்குமுறைக்கு ஆளாக்குகின்ற அனைத்திற்கும் எதிரியாக இருக்கின்றார்.

தேசியத் தலைவர் தமிழ் மக்களின் தலைவர். அவரிடம் உலகின் மற்றைய தலைவர்கள் பற்றிய சிந்தனை இருக்கும்.

தேசியத் தலைவர் தந்தை பெரியார் மீது மிக உயர்ந்த மதிப்பு வைத்திருப்பதாக நான் அறிந்திருக்கிறேன்.

விடுதலைக்காக போராடுகின்ற ஒரு தலைவருக்கு, மக்களின் விடுதலைக்காக போராடிய தந்தை பெரியார் போன்ற தலைவர்கள் மீது உயர்ந்த மதிப்பு இருப்பது என்பது இயல்பான விடயம்தான்.

ஆனால் பெரியாருக்காக பரப்புரை செய்ய வேண்டிய தேவை தமிழீழ விடுதலைப் புலிகளுக்கு இல்லை.

பெரியார் போராடிய களம் வேறு. விடுதலைப் புலிகள் போராடுகின்ற களம் வேறு. போராட்ட வடிவங்களும் வேறு. ஆகவே தமது போராட்டத்தில் தந்தை பெரியாரை நினைவுபடுத்த வேண்டிய சந்தர்ப்பமோ, அவசியமோ விடுதலைப் புலிகளுக்கு இல்லை.

ஆனால் தமது இனத்தின் அடையாளத்திற்காக போராடுகின்ற ஒரு இனத்திடம் தன்னுடைய அடையாளங்களை அழிக்கின்ற மதத்திற்கு எதிரான சிந்தனைகள் உருவாவதை யாராலும் தடுக்க முடியாது. இந்த சிந்தனை அனைவரிடமும் பரவக் காலம் எடுத்தாலும், இது நடந்துதான் தீரும்.

அதுவும் இந்துப் பார்ப்பனியம் பௌத்த சிங்களத்தோடு கைகோர்த்து நிற்கும் இந்த வேளையில் பெரியாரின் சிந்தனைகளை ஈழத் தமிழினம் உள்வாங்குவது தவிர்க்க முடியாதது.

[தயா]

இஸ்லாத்துக்கு புலிகள் எதிரிகள் இல்லை... ஆனால் இண்று வரை அந்த மக்களின் எதிரிகளாக சித்தரிக்க பாடுகிறார்கள்... அதுக்கு எங்களின் தமிழர்களின் உபயம் அதிகம்... அது போல பெரியார் , புலிக்கள் சம்பந்தமான ஆராட்சிகள் கூட அந்த இடத்துக்குதான் கொண்டு செண்று விடும்...

பாதிரியாரின் வாகனத்துக்கு குண்டு வைத்து, பாதிரியாரைகடத்தி கொலை செய்து, மடுவுக்கான பாதைக்களை எல்லாம் மூடி இப்படி அதுக்கு எல்லாம் புலிகள்தான் காரணாம் எண்று அரசாங்கம் பிரச்சாரம் செய்கிறது... அவைகளால் புலிகளை கிறிஸ்தவ எதிரிகளாக காட்ட..! ஆனால் அவை எடுபடாமல் போவதுக்கு காரணம் எங்களின் மக்களின் கிறிஸ்தவ குருக்களுக்கும் தேவாலயங்களுக்கும் கொடுக்கும் ஆதரவு , அதுக்கு பிறகுதான் புலிகளின் செயற்பாடு....!

இப்போ நேரடியாக புலிகள் யாருக்கும் எதிரிகள் இல்லை ஆனால் மக்களின் செயற்பாடுகள் புலிகள் செய்தவைகளை வேறு விதமாக அர்த்த படுத்தியதால், செயற்பட்டதால் எமக்கு எதிரிகள்... அதுபோலதான் தலைவர் எதையோ சொல்ல.. அதை நீங்கள் அர்த்த படுத்தும் முறை எங்களுக்கு நண்பர்கள் வட்டத்தை பெருக்க உதவாது...

தங்களின் நிலைப்பாடுகள் பற்றி புலிகள் வெளிப்படையாக அறிக்கை விடுவார்கள்... ஆதுவரைக்கும் உங்களின் கருத்துக்கள் எல்லாருக்கும் குழப்பதைதான் ஏற்படுத்தும்... தங்களுக்கு இருக்கும் வேலைகளை எல்லாம் விடுத்து நாங்கள் ((பெரியாரை ஆதரித்து) இந்துக்களை எதிர்க்க வில்லை எண்று புலிகளை அறிக்கை விட வைக்காதீர்கள்.... இதுதான் தேசிய தலைமைக்கு நீங்கள் செய்ய கூடிய சிறிய உதவி....!

[சபேசன்]

விடுதலைப் புலிகள் எந்த மதத்தவர்களுக்கும் எதிரி இல்லை.

அதே வேளை விடுதலைப் புலிகள் ஏற்கனவே பல முறை தமது அறிக்கைகளில் ஆரியத்தை, மனுதர்மத்தை, புராணங்களை, இராமாயணத்தை, பார்ப்பனியத்தை கண்டித்திருக்கிறார்கள்.

இந்த அறிக்கைகளை அவர்கள் திரும்பப் பெறவும் மாட்டார்கள். இவைகளை ஆதரிப்பதாக அறிக்கை விடவும் மாட்டார்கள்.

[தூயவன்]

ஆனால் நீங்கள் கண்டிக்கின்ற விதத்துக்கும், அவர்களுக்கும் நிறையவே வேறுபாடு உண்டு. கண்டித்தல் என்ற ஒரு பதத்தை மட்டும் வைத்து இரண்டையும் முடிச்சுப் போடலாகாது.

[சபேசன்]

தயா!

நீங்கள் சொல்வது போன்று விடுதலைப் புலிகளுக்கு முக்கிய கடமை உண்டு. இந்த நேரத்தில் அவர்கள் ஆரியம், பார்ப்பனியம் போன்றவை பற்றி தனியாக அறிக்கை விட மாட்டார்கள்.

தாங்கள் விடுகின்ற அறிக்கைகளில் இவைகளை மேலோட்டமாகத் தொட்டுக் கொண்டு செல்வார்கள்.

தேசியத் தலைவர் "இலங்கை மண்" நாடகத்திற்கு வெளியிட்ட ஆசியுரை, விடுதலைப் புலிகளின் மகளிர் பிரிவின் பத்தாவது ஆண்டு விழாவிற்கு வெளியிட்ட அறிக்கை, அத்துடன் விடுதலைப் புலிகள் முக்கிய தலைவர்களின் உரைகள் போன்றவற்றில் எல்லாம் நாம் விடுதலைப் புலிகளின் நிலைப்பாட்டை உணர்ந்து கொள்ளலாம்.

ஆனால் விடுதலைப் புலிகளின் போராட்டத்தில் மண் மீட்பிற்குத்தான் முதலிடம். மற்றவைகள் எல்லாம் அதன் பிறகுதான். ஆகவே அவர்கள் நாம் பேசுகின்ற அதே தொனியில் இவைகளைப் பற்றி பேச மாட்டார்கள்.

அத்துடன் தமிழீழத்தில் இந்துத்துவமும் பார்ப்பனியமும் கட்டுப்படுத்தக் கூடிய அளவில்தான் உள்ளது.

ஆனால் ஐரோப்பாவில் அப்படி அல்ல. இந்துத்து வெறி ஈழத் தமிழர்களின் மனதில் ஊறி, அவர்களின் மூளையை மழுங்கடித்து வருகிறது. எமது தமிழக உறவுகளை கொச்சைப் படுத்துகின்ற அளவிற்கு இந்த வெறி வளர்ந்துள்ளது. ஆகவே ஐரோப்பில் உள்ள நிலைக்கு ஏற்றபடித்தான் எங்களுடைய தொனி இருக்கும்.

[தயா]

இந்துவம் எங்கும் இல்லாத அளவுக்கு ஈழத்தில் இருக்கிறது , அங்கு திருவிழாக்கள் எல்லாமே நடை பெறுகின்றன, ( எல்லா மதங்களினதும்) அங்கு மந்திரங்கள் தமிழில் தான் சொல்ல வேண்டும் எண்று கட்டுப்பாடு கிடையாது.. லத்தீன், ஆங்கிலம், அரபு, சமஸ்கிருதம் எல்லாமே அனுமதிக்கப்பட்டவை... அதை தாண்டிய தனிப்பட்ட கருத்துக்களை ஒரு தேசியத்தின் கருத்துக்களாக நிறுவ நிக்காதீர்கள்.. அவை கொள்கை பிரகடனமோ... அல்லது அறிக்கைகளோ இல்லை...

அப்படி தாங்கள் ஒரு கடப்பாட்டுக்கு வந்துவிட்டால் அதை தீவிரமாக அமுல்படுத்தும் ஆழுமையும், வல்லமையும் தமிழர் தேசியத்துக்கு இருக்கிறது... அதை அவர்கள் செயற்படுத்த இல்லை எண்றால் என்ன அர்த்தம் என்பதை யோசித்து பாருங்கள்...

[வலைஞன்]

எது முதல்? என்பது தீர்மானிக்கப்பட்ட ஒன்று. தமிழீழ விடுதலை என்பதே அது. தமிழீழ விடுதலைப் புலிகள் அமைப்பு என்பது தாயக விடுதலைக்காய் தம்மை அர்ப்பணித்துள்ள அமைப்பு. எப்படியாகப் போராட்டத்தை முன்னெடுக்கவேண்டும் என்கிற தெளிவு அவர்களிடம் உள்ளது. எனவே அந்த அமைப்பை மத சார்பு அமைப்பாகவும், மத எதிர்ப்பு அமைப்பாகவும் காட்டுதல் அவசியமற்றது என்பதை தமிழீழ விடுதலைப் போராட்டத்தில் அக்கறையுள்ளவர்கள் உணர்ந்துகொள்ளவேண்டும்.