தாயக இளைஞர்கள் தெளிவாக இருக்கின்றனர் 

THE PSYCHOLOGY OF MONEY
MORGAN HOUSEL அவர்கள் எழுதிய புத்தகம் உலகம் முழுவதும் பேசும் பொருளாக இருந்தும்

அண்மையில் நடிகர் அரவிந்தசாமி கோபிநாத்க்கு அளித்த யூரூயுப் பேட்டியின் பின் தான்
இப்பொழுது தமிழ் சூழலிலும் அதிகமானோர்களால் இந்த புத்தகம் பேசும் பொருளாக மாறியுள்ளது

_________________________________________________________________________________

**பணம் சார்ந்த உளவியல்** (The Psychology of Money) என்ற மோர்கன் ஹெளஸ்ஸெல் எழுதிய புத்தகம்,

பொருளாதார நிதி, முதலீடு, செல்வம் மற்றும் பணம் பற்றிய உளவியல் மனநிலைகளின் உண்மைகளை ஆராயும் தன்மை கொண்டது. அதில், பணம் சம்பந்தப்பட்ட முடிவுகள் எவ்வாறு மிகுந்த அறிவியல் தரவுகளினால் மட்டுமே இல்லை,

நமது மனநிலைகளாலும், பழக்கவழக்கங்களாலும், பயம், வறுமை மற்றும் ஆசைகளாலும் பாதிக்கப்படுகின்றன என்பதைக் குறிப்பிடுகிறார்.

### புத்தகத்தின் முக்கியத்துவம்:

1. **மனநிலைகளின் தாக்கம்**: பணம் சம்பந்தப்பட்ட முடிவுகளில் உணர்ச்சிகள் மிகுந்த தாக்கம் செலுத்துகின்றன. மனிதர்கள் சில சமயங்களில் பொருளாதார ரீதியான முடிவுகளை தவறாக எடுக்கக் கூடும், ஏனெனில் அவர்கள் அவர்களின் மனசார்ந்த நிலைப்பாடுகளால் பாதிக்கப்படுகிறார்கள்.

2. **நெருக்கடியை சமாளிக்கும் திறன்**:

பணம் சம்பந்தமான சிக்கல்களை சமாளிக்கும் போது, மனிதர்கள் தங்களின் நிதிநிலையைத் தக்கவைத்துக்கொள்வதற்கு அவசியமான உளவியல் புறக்கணிக்கப்பட்டுள்ளது. முதலீட்டின் வெற்றி அதிகமாக நிதி அறிவு அல்லது புது தொழில்நுட்பங்களைப் பற்றிய அறிவில் இல்லை, ஆனால் நிதி மேம்பாட்டின் மனநிலையில் உள்ளது என்பதை புத்தகம் விளக்குகிறது.

3. **சூழ்நிலைகளை அடிப்படையாகக் கொண்டது**:

பல மனிதர்கள் தங்களின் வாழ்க்கை சூழ்நிலைகளின் அடிப்படையில் பணத்துடன் தொடர்புடைய முடிவுகளை எடுப்பார்கள். அதாவது, ஒரு பெரிய முதலீட்டாளர் அல்லது சாதாரண தொழிலாளி பணம் பற்றிய அதே அணுகுமுறைகளைப் பயன்படுத்த மாட்டார் என்பதைக் காட்டுகிறது.

### புத்தகத்தில் கூறப்பட்ட முக்கிய விடயங்கள்:

1. **பணம் சம்பந்தமான அறிவு என்பது தகுதி அல்ல**:

- பணம் சம்பந்தமாக அறிவு கொண்டிருப்பது மட்டுமே போதாது; நம் தனிப்பட்ட மனநிலை மற்றும் பழக்கவழக்கங்கள் அதிக முக்கியத்துவம் கொண்டவை. ஒரே மாதிரியான பண சிக்கலை, பலரும் வெவ்வேறு மனநிலைகளின் அடிப்படையில் வெற்றிகரமாக அல்லது தோல்வியடையலாம் என்பதைக் குறிப்பதாக இருக்கிறது.

2. **அமைதியாக பணம் சேர்ப்பது**:

- பணம் சம்பந்தமான நம் மனநிலைகளில் நிதானமாக செயல்படுவது மிக முக்கியம். வெற்றியடைய, மிகப்பெரிய சவால்களைத் தாங்கிக் கொள்ள வேண்டியிருக்கும். பணம் சம்பாதிப்பதற்கும் பணத்தைப் பாதுகாப்பதற்கும் மனநிலையிலும் உத்தியோகபூர்வமான சிந்தனையிலும் பரிமாணங்களை உள்ளடக்கியதாக இருக்க வேண்டும்.

3. **சில நேரங்களில் தவறான முடிவுகள் கூட நல்லது**:

- பங்குச் சந்தையில் முதலீடு செய்யும் போது, நீங்கள் 100% சரியான முடிவுகளை எடுப்பது அவசியமில்லை. சில சிறு தவறுகளைச் செய்தாலும் கூட, முக்கியமான சில சிறந்த முடிவுகள் பல வருடங்களுக்குப் பெரும் ஆதாயத்தை தரும்.

4. **நீண்டகால பார்வை**:

- பணம் சம்பந்தமான முடிவுகளில் நீண்டகால பார்வையை நிலைநிறுத்துவது முக்கியம். பலருக்கும் எளிதாகவே பணத்தை செலவழித்துவிடுவது வரும், ஆனால் நீண்டகாலம் பொறுமையுடன் செயல்படுபவர்களே அதிக பணவீச்சுடன் வாழ முடியும்.

5. **விதிகளின் அடிப்படையில் வாழ்தல்**:

- மனிதர்கள் பொதுவாக அவர்கள் வாழும் சூழலில் எளிதான வழிகளை தேடுகின்றனர். ஆனால் சாத்தியமான சிக்கல்களை கணக்கில் எடுத்துக்கொண்டு பூரணமாக முன்னேற வேண்டியது முக்கியம்.

மோர்கன் ஹெளஸ்ஸெல் எழுதிய **"The Psychology of Money"** (பணம் சார்ந்த உளவியல்) உலகம் முழுவதும் பேசப்படும் முக்கியமான புத்தகமாக மாறியதற்கான பல்வேறு காரணங்கள் உள்ளன. இந்த புத்தகம் நிதி சந்தை, முதலீட்டு உலகம், மற்றும் தனிப்பட்ட பண மேலாண்மையை பற்றி வழக்கமான டெக்னிகல் தரவுகளின் அடிப்படையிலான பேச்சுக்களை மட்டுமல்லாது, மனித மனநிலைகளின் தாக்கத்தை வெளிப்படையாக ஆராய்ந்து கொண்டாடுகிறது. இது அன்றாட வாழ்க்கையின் சாத்தியமான நிதி சிக்கல்களை மனநிலைகளின் அடிப்படையில் எளிமையாக புரிந்துகொள்ள உதவுகிறது.

### 1. **புதுமையான கண்ணோட்டம்**:
நிதி புத்தகங்களில் பொதுவாக கட்டமைக்கப்பட்ட நிதி கற்றல் மற்றும் டெக்னிக்கல் அனலிசிஸ்கள் தரப்படும். ஆனால், **"The Psychology of Money"** புத்தகம் நிதியியல் கட்டுரைகளை தாண்டி, மனித உணர்ச்சிகள், பணம் பற்றிய மனநிலைகள், தனிப்பட்ட அனுபவங்கள், மற்றும் சிறிய முடிவுகள் கூட நிதி வெற்றிக்கான அடிப்படையை அமைக்கும் என்பதற்கான சிந்தனைகளை முன்வைக்கிறது. இது வாசகர்களை இலகுவாகக் கவரும்.

### 2. **சாத்தியமான பாடங்கள்**:
புத்தகத்தில் வழங்கப்பட்ட அனுபவங்கள் மற்றும் உதாரணங்கள் அனைத்தும் மிகவும் எளிமையான, பரவலான மற்றும் அனைவரும் அணுகக்கூடியவையாக அமைந்துள்ளது. அதாவது, பணம் சம்பந்தமான முடிவுகளை எடுக்கும்போது சிக்கலான நிதி கொள்கைகளைப் பற்றி கவலைப்படாமல், எளிய நிதி ஞானத்தையும் உளவியல் அடிப்படையிலும் முடிவுகளை எடுப்பதற்கான வழிமுறைகளை விவரிக்கிறது.

- உதாரணமாக, "பணம் சம்பாதிப்பதில் வெற்றி என்பது சிறந்த திட்டத்தை அமைப்பதில் இல்லை, ஆனால் சிறந்த சீரான பழக்கங்களை உருவாக்குவதில் இருக்கிறது" என்ற கருத்து மிகுந்த தாக்கத்தை உருவாக்குகிறது.

### 3. **தனிப்பட்ட அனுபவங்கள்**:
மணிதர்களின் பணவியல் அசைவுகளை கண்ணியமிக்க முறையில் ஆராய்ந்துள்ளது. எல்லோரும் தங்கள் சொந்த பணமுடிவுகளைத் தங்கள் வாழ்க்கை அனுபவங்களின் அடிப்படையில் எடுப்பார்கள் என்பதைக் கூறுவதன் மூலம் இது நிதி பற்றி பேசும் வழக்கமான பாணியை மாற்றுகிறது. இது பலரை, குறிப்பாக அவர்களின் தனிப்பட்ட வாழ்க்கை அனுபவங்களை மீண்டும் ஆராய்ந்து பார்ப்பதற்கான வாய்ப்பை வழங்குகிறது.

### 4. **நீதிகளை மீறிய அனுபவம்**:
சாதாரணமாக, நிதி உலகத்தில் சில பல விதிகள் இருந்தாலும், அவற்றை மாற்றியமைக்கவும், வெவ்வேறு நேரங்களில் வெவ்வேறு விதிகளை பயன்படுத்தவும் மனிதர்கள் தங்கள் மனநிலைகளின்பேரில் வெற்றி பெறுகிறார்கள் என்பதையும் புத்தகம் எடுத்துக்காட்டுகிறது. இது நிதியியல் வல்லுநர்கள் இடையே கூட ஒரு சிக்கலான விவாதமாக மாறுகிறது, ஏனெனில் பலரது அனுபவங்களில் சில நேரங்களில் நிதி தரவுகளுக்குப் பதிலாக அவர்களது உளவியல் செயல்பாடுகளே வெற்றி பெற்றிருக்கின்றன.

### 5. **எல்லோரும் அணுகக்கூடியது**:
நிதி சார்ந்த புத்தகங்கள் பெரும்பாலும் நிதி வல்லுநர்கள் அல்லது பண மேலாண்மை விருப்பம் கொண்டவர்கள் மட்டுமே வாசிக்கிற புத்தகமாக இருப்பது வழக்கம். ஆனால், **"The Psychology of Money"** புத்தகம் மிகவும் எளிமையான மொழியில் எழுதப்பட்டுள்ளது. இது ஒரு பரந்த வாசகர் வட்டத்தை ஈர்க்கும் வகையில் உள்ளது, தொடக்க நிலை முதலீட்டாளர்களிலிருந்து பெரிய முதலீட்டாளர்களை வரை தங்கள் பணம் சம்பந்தமான மனநிலைகளைத் திருத்திக் கொள்ளும் வகையில் மிகவும் சுலபமாக கற்றுத் தருகிறது.

### 6. **முடிவுகள் எடுக்கும் முறை**:
மிக முக்கியமான ஒரு விஷயம், புத்தகம் உணர்ச்சிகள் மற்றும் மனித இயல்புகளை மட்டுமே கருத்தில் கொண்டு வரையறுக்கிறது. ஒவ்வொருவரும் பணம் சம்பந்தமாக எடுக்கும் முடிவுகள் அவர்களது தனிப்பட்ட மனநிலையினை பிரதிபலிக்கும். இது பணம் சம்பந்தமாக அனைவருக்கும் பொருந்தக்கூடிய ஒரு முறை அல்லது கோட்பாடு இல்லாமல், தனிநபரின் தனித்தன்மையான அனுபவங்களை நிதிக்கான ஒரு வழிகாட்டியாக பார்ப்பது. இதனால் அனைவருக்கும் இந்த புத்தகம் ஒரு தனிப்பட்ட பரிசோதனையாக மாறுகிறது.

### 7. **நேர்த்தியான பரிந்துரைகள்**:
மற்ற நிதி புத்தகங்களை போலவே இது நேரடியான பின்தொடரக்கூடிய வினைமுறைகளை நிதானமாக முன்வைக்காது. மாறாக, இது வாசகர்களை தங்கள் சொந்த முடிவுகளை தங்கள் பண நிர்வாகத்தில் எடுப்பதற்கான சிந்தனைகளை வளர்க்கும் வகையில் அமைந்துள்ளது. இவ்வகை மாற்று பார்வையால் புத்தகம் உலகம் முழுவதும் அதிகம் பேசப்பட்டு வருகிறது.

### **விமர்சன நோக்கம்**:
முன்னே குறிப்பிட்டவை அனைத்தும் புத்தகத்தின் சிறப்பான அம்சங்கள். ஆனால், சில விமர்சனங்களும் இவ்வினையில் இருக்கின்றன.
1. **சில பொதுவான அம்சங்கள்**: புத்தகத்தில் கூறப்படும் சில கருத்துகள் ஏற்கனவே பல புத்தகங்களில் அல்லது இணையதளங்களில் வெளிப்படுத்தப்பட்டதுபோல தென்படும். இவை அனைவருக்கும் புதிதாகத் தோன்றாமல், சிலருக்கு மிகவும் அடிப்படை தகவல்களாக உணரப்படலாம்.

2. **அழுத்தமான உதவிக்குறிப்புகள் இல்லை**: புத்தகத்தின் பல்வேறு சுவாரஸ்யமான கூறுகள் இருந்தாலும், இது வாசகர்களுக்கு நேரடி வழிகாட்டுதல்களைத் தரவில்லை. அதாவது, “இந்த வழியில் செயல்படு” என்ற அளவில் தெளிவான பரிந்துரைகள் இல்லை.

### **முடிவுரை**:

**"The Psychology of Money"** புத்தகம் உலகம் முழுவதும் பேசப்படும் முக்கியமான நூலாக மாறியுள்ளதற்கு அதன் மனித மனநிலைகளை பற்றிய கண்ணோட்டமே முக்கியக் காரணமாகும். இது வாசகர்களை அவர்களுடைய நிதி நிலைப்பாடுகளைப் பற்றி சிந்திக்க வைக்கும் ஒரு புத்தகம்.
THE PSYCHOLOGY OF MONEY
MORGAN HOUSEL அவர்கள் எழுதிய புத்தகம் உலகம் முழுவதும் பேசும் பொருளாக இருந்தும்

அண்மையில் நடிகர் அரவிந்தசாமி கோபிநாத்க்கு அளித்த யூரூயுப் பேட்டியின் பின் தான்
இப்பொழுது தமிழ் சூழலிலும் அதிகமானோர்களால் இந்த புத்தகம் பேசும் பொருளாக மாறியுள்ளது

_________________________________________________________________________________

**பணம் சார்ந்த உளவியல்** (The Psychology of Money) என்ற மோர்கன் ஹெளஸ்ஸெல் எழுதிய புத்தகம்,

பொருளாதார நிதி, முதலீடு, செல்வம் மற்றும் பணம் பற்றிய உளவியல் மனநிலைகளின் உண்மைகளை ஆராயும் தன்மை கொண்டது. அதில், பணம் சம்பந்தப்பட்ட முடிவுகள் எவ்வாறு மிகுந்த அறிவியல் தரவுகளினால் மட்டுமே இல்லை,

நமது மனநிலைகளாலும், பழக்கவழக்கங்களாலும், பயம், வறுமை மற்றும் ஆசைகளாலும் பாதிக்கப்படுகின்றன என்பதைக் குறிப்பிடுகிறார்.

### புத்தகத்தின் முக்கியத்துவம்:

1. **மனநிலைகளின் தாக்கம்**: பணம் சம்பந்தப்பட்ட முடிவுகளில் உணர்ச்சிகள் மிகுந்த தாக்கம் செலுத்துகின்றன. மனிதர்கள் சில சமயங்களில் பொருளாதார ரீதியான முடிவுகளை தவறாக எடுக்கக் கூடும், ஏனெனில் அவர்கள் அவர்களின் மனசார்ந்த நிலைப்பாடுகளால் பாதிக்கப்படுகிறார்கள்.

2. **நெருக்கடியை சமாளிக்கும் திறன்**:

பணம் சம்பந்தமான சிக்கல்களை சமாளிக்கும் போது, மனிதர்கள் தங்களின் நிதிநிலையைத் தக்கவைத்துக்கொள்வதற்கு அவசியமான உளவியல் புறக்கணிக்கப்பட்டுள்ளது. முதலீட்டின் வெற்றி அதிகமாக நிதி அறிவு அல்லது புது தொழில்நுட்பங்களைப் பற்றிய அறிவில் இல்லை, ஆனால் நிதி மேம்பாட்டின் மனநிலையில் உள்ளது என்பதை புத்தகம் விளக்குகிறது.

3. **சூழ்நிலைகளை அடிப்படையாகக் கொண்டது**:

பல மனிதர்கள் தங்களின் வாழ்க்கை சூழ்நிலைகளின் அடிப்படையில் பணத்துடன் தொடர்புடைய முடிவுகளை எடுப்பார்கள். அதாவது, ஒரு பெரிய முதலீட்டாளர் அல்லது சாதாரண தொழிலாளி பணம் பற்றிய அதே அணுகுமுறைகளைப் பயன்படுத்த மாட்டார் என்பதைக் காட்டுகிறது.

### புத்தகத்தில் கூறப்பட்ட முக்கிய விடயங்கள்:

1. **பணம் சம்பந்தமான அறிவு என்பது தகுதி அல்ல**:

- பணம் சம்பந்தமாக அறிவு கொண்டிருப்பது மட்டுமே போதாது; நம் தனிப்பட்ட மனநிலை மற்றும் பழக்கவழக்கங்கள் அதிக முக்கியத்துவம் கொண்டவை. ஒரே மாதிரியான பண சிக்கலை, பலரும் வெவ்வேறு மனநிலைகளின் அடிப்படையில் வெற்றிகரமாக அல்லது தோல்வியடையலாம் என்பதைக் குறிப்பதாக இருக்கிறது.

2. **அமைதியாக பணம் சேர்ப்பது**:

- பணம் சம்பந்தமான நம் மனநிலைகளில் நிதானமாக செயல்படுவது மிக முக்கியம். வெற்றியடைய, மிகப்பெரிய சவால்களைத் தாங்கிக் கொள்ள வேண்டியிருக்கும். பணம் சம்பாதிப்பதற்கும் பணத்தைப் பாதுகாப்பதற்கும் மனநிலையிலும் உத்தியோகபூர்வமான சிந்தனையிலும் பரிமாணங்களை உள்ளடக்கியதாக இருக்க வேண்டும்.

3. **சில நேரங்களில் தவறான முடிவுகள் கூட நல்லது**:

- பங்குச் சந்தையில் முதலீடு செய்யும் போது, நீங்கள் 100% சரியான முடிவுகளை எடுப்பது அவசியமில்லை. சில சிறு தவறுகளைச் செய்தாலும் கூட, முக்கியமான சில சிறந்த முடிவுகள் பல வருடங்களுக்குப் பெரும் ஆதாயத்தை தரும்.

4. **நீண்டகால பார்வை**:

- பணம் சம்பந்தமான முடிவுகளில் நீண்டகால பார்வையை நிலைநிறுத்துவது முக்கியம். பலருக்கும் எளிதாகவே பணத்தை செலவழித்துவிடுவது வரும், ஆனால் நீண்டகாலம் பொறுமையுடன் செயல்படுபவர்களே அதிக பணவீச்சுடன் வாழ முடியும்.

5. **விதிகளின் அடிப்படையில் வாழ்தல்**:

- மனிதர்கள் பொதுவாக அவர்கள் வாழும் சூழலில் எளிதான வழிகளை தேடுகின்றனர். ஆனால் சாத்தியமான சிக்கல்களை கணக்கில் எடுத்துக்கொண்டு பூரணமாக முன்னேற வேண்டியது முக்கியம்.

மோர்கன் ஹெளஸ்ஸெல் எழுதிய **"The Psychology of Money"** (பணம் சார்ந்த உளவியல்) உலகம் முழுவதும் பேசப்படும் முக்கியமான புத்தகமாக மாறியதற்கான பல்வேறு காரணங்கள் உள்ளன. இந்த புத்தகம் நிதி சந்தை, முதலீட்டு உலகம், மற்றும் தனிப்பட்ட பண மேலாண்மையை பற்றி வழக்கமான டெக்னிகல் தரவுகளின் அடிப்படையிலான பேச்சுக்களை மட்டுமல்லாது, மனித மனநிலைகளின் தாக்கத்தை வெளிப்படையாக ஆராய்ந்து கொண்டாடுகிறது. இது அன்றாட வாழ்க்கையின் சாத்தியமான நிதி சிக்கல்களை மனநிலைகளின் அடிப்படையில் எளிமையாக புரிந்துகொள்ள உதவுகிறது.

### 1. **புதுமையான கண்ணோட்டம்**:
நிதி புத்தகங்களில் பொதுவாக கட்டமைக்கப்பட்ட நிதி கற்றல் மற்றும் டெக்னிக்கல் அனலிசிஸ்கள் தரப்படும். ஆனால், **"The Psychology of Money"** புத்தகம் நிதியியல் கட்டுரைகளை தாண்டி, மனித உணர்ச்சிகள், பணம் பற்றிய மனநிலைகள், தனிப்பட்ட அனுபவங்கள், மற்றும் சிறிய முடிவுகள் கூட நிதி வெற்றிக்கான அடிப்படையை அமைக்கும் என்பதற்கான சிந்தனைகளை முன்வைக்கிறது. இது வாசகர்களை இலகுவாகக் கவரும்.

### 2. **சாத்தியமான பாடங்கள்**:
புத்தகத்தில் வழங்கப்பட்ட அனுபவங்கள் மற்றும் உதாரணங்கள் அனைத்தும் மிகவும் எளிமையான, பரவலான மற்றும் அனைவரும் அணுகக்கூடியவையாக அமைந்துள்ளது. அதாவது, பணம் சம்பந்தமான முடிவுகளை எடுக்கும்போது சிக்கலான நிதி கொள்கைகளைப் பற்றி கவலைப்படாமல், எளிய நிதி ஞானத்தையும் உளவியல் அடிப்படையிலும் முடிவுகளை எடுப்பதற்கான வழிமுறைகளை விவரிக்கிறது.

- உதாரணமாக, "பணம் சம்பாதிப்பதில் வெற்றி என்பது சிறந்த திட்டத்தை அமைப்பதில் இல்லை, ஆனால் சிறந்த சீரான பழக்கங்களை உருவாக்குவதில் இருக்கிறது" என்ற கருத்து மிகுந்த தாக்கத்தை உருவாக்குகிறது.

### 3. **தனிப்பட்ட அனுபவங்கள்**:
மணிதர்களின் பணவியல் அசைவுகளை கண்ணியமிக்க முறையில் ஆராய்ந்துள்ளது. எல்லோரும் தங்கள் சொந்த பணமுடிவுகளைத் தங்கள் வாழ்க்கை அனுபவங்களின் அடிப்படையில் எடுப்பார்கள் என்பதைக் கூறுவதன் மூலம் இது நிதி பற்றி பேசும் வழக்கமான பாணியை மாற்றுகிறது. இது பலரை, குறிப்பாக அவர்களின் தனிப்பட்ட வாழ்க்கை அனுபவங்களை மீண்டும் ஆராய்ந்து பார்ப்பதற்கான வாய்ப்பை வழங்குகிறது.

### 4. **நீதிகளை மீறிய அனுபவம்**:
சாதாரணமாக, நிதி உலகத்தில் சில பல விதிகள் இருந்தாலும், அவற்றை மாற்றியமைக்கவும், வெவ்வேறு நேரங்களில் வெவ்வேறு விதிகளை பயன்படுத்தவும் மனிதர்கள் தங்கள் மனநிலைகளின்பேரில் வெற்றி பெறுகிறார்கள் என்பதையும் புத்தகம் எடுத்துக்காட்டுகிறது. இது நிதியியல் வல்லுநர்கள் இடையே கூட ஒரு சிக்கலான விவாதமாக மாறுகிறது, ஏனெனில் பலரது அனுபவங்களில் சில நேரங்களில் நிதி தரவுகளுக்குப் பதிலாக அவர்களது உளவியல் செயல்பாடுகளே வெற்றி பெற்றிருக்கின்றன.

### 5. **எல்லோரும் அணுகக்கூடியது**:
நிதி சார்ந்த புத்தகங்கள் பெரும்பாலும் நிதி வல்லுநர்கள் அல்லது பண மேலாண்மை விருப்பம் கொண்டவர்கள் மட்டுமே வாசிக்கிற புத்தகமாக இருப்பது வழக்கம். ஆனால், **"The Psychology of Money"** புத்தகம் மிகவும் எளிமையான மொழியில் எழுதப்பட்டுள்ளது. இது ஒரு பரந்த வாசகர் வட்டத்தை ஈர்க்கும் வகையில் உள்ளது, தொடக்க நிலை முதலீட்டாளர்களிலிருந்து பெரிய முதலீட்டாளர்களை வரை தங்கள் பணம் சம்பந்தமான மனநிலைகளைத் திருத்திக் கொள்ளும் வகையில் மிகவும் சுலபமாக கற்றுத் தருகிறது.

### 6. **முடிவுகள் எடுக்கும் முறை**:
மிக முக்கியமான ஒரு விஷயம், புத்தகம் உணர்ச்சிகள் மற்றும் மனித இயல்புகளை மட்டுமே கருத்தில் கொண்டு வரையறுக்கிறது. ஒவ்வொருவரும் பணம் சம்பந்தமாக எடுக்கும் முடிவுகள் அவர்களது தனிப்பட்ட மனநிலையினை பிரதிபலிக்கும். இது பணம் சம்பந்தமாக அனைவருக்கும் பொருந்தக்கூடிய ஒரு முறை அல்லது கோட்பாடு இல்லாமல், தனிநபரின் தனித்தன்மையான அனுபவங்களை நிதிக்கான ஒரு வழிகாட்டியாக பார்ப்பது. இதனால் அனைவருக்கும் இந்த புத்தகம் ஒரு தனிப்பட்ட பரிசோதனையாக மாறுகிறது.

### 7. **நேர்த்தியான பரிந்துரைகள்**:
மற்ற நிதி புத்தகங்களை போலவே இது நேரடியான பின்தொடரக்கூடிய வினைமுறைகளை நிதானமாக முன்வைக்காது. மாறாக, இது வாசகர்களை தங்கள் சொந்த முடிவுகளை தங்கள் பண நிர்வாகத்தில் எடுப்பதற்கான சிந்தனைகளை வளர்க்கும் வகையில் அமைந்துள்ளது. இவ்வகை மாற்று பார்வையால் புத்தகம் உலகம் முழுவதும் அதிகம் பேசப்பட்டு வருகிறது.

### **விமர்சன நோக்கம்**:
முன்னே குறிப்பிட்டவை அனைத்தும் புத்தகத்தின் சிறப்பான அம்சங்கள். ஆனால், சில விமர்சனங்களும் இவ்வினையில் இருக்கின்றன.
1. **சில பொதுவான அம்சங்கள்**: புத்தகத்தில் கூறப்படும் சில கருத்துகள் ஏற்கனவே பல புத்தகங்களில் அல்லது இணையதளங்களில் வெளிப்படுத்தப்பட்டதுபோல தென்படும். இவை அனைவருக்கும் புதிதாகத் தோன்றாமல், சிலருக்கு மிகவும் அடிப்படை தகவல்களாக உணரப்படலாம்.

2. **அழுத்தமான உதவிக்குறிப்புகள் இல்லை**: புத்தகத்தின் பல்வேறு சுவாரஸ்யமான கூறுகள் இருந்தாலும், இது வாசகர்களுக்கு நேரடி வழிகாட்டுதல்களைத் தரவில்லை. அதாவது, “இந்த வழியில் செயல்படு” என்ற அளவில் தெளிவான பரிந்துரைகள் இல்லை.

### **முடிவுரை**:

**"The Psychology of Money"** புத்தகம் உலகம் முழுவதும் பேசப்படும் முக்கியமான நூலாக மாறியுள்ளதற்கு அதன் மனித மனநிலைகளை பற்றிய கண்ணோட்டமே முக்கியக் காரணமாகும். இது வாசகர்களை அவர்களுடைய நிதி நிலைப்பாடுகளைப் பற்றி சிந்திக்க வைக்கும் ஒரு புத்தகம்.

https://www.facebook.com/photo?fbid=122121216038460178&set=a.122099946026460178

தாயகத்தில் இருந்து ஒரு முகநூல் பதிவு: 

Doctor Ramanathan Archchuna முன்னிறுத்தியிருக்கிற குழுவில 3 பேர தான் எனக்கு தெரியும்…. ஆனால் அந்த மூண்டு பேரிலும் எனக்கு ஒரு நல்ல அபிப்பிராயம் இருக்குது…. ஆனால் என்ட இந்த அபிப்பிராயம் vote ஆ மாறாது…. Because என்ட சொந்த இடம் யாழ்ப்பாணமா இருந்தாலும் கூட, என்ட வாக்காளர் தொகுதி திருகோணமலை…..

ஆகவே உண்மையாவே கள நிலவரம் என்ன எண்டு தெரிஞ்சுகொள்ள ஒரு சாவகச்சேரி தங்கச்சியோட கதைச்சன்….. 

தன்னுடைய வீட்டில எல்லா வோட்டும் அர்ச்சுனாவுக்குத்தான்…. அதோட, Kowshalya Naren அக்காவும் தெரிவில இருக்கிறா எண்டு சொல்லிச்சுது….

அப்ப நான் கேட்ட கேள்வி…. 
அர்ச்சுனா அண்ணா இவ்வளவு கதைச்ச பிறகும் கூட உங்கட ஊரில ஆதரவு கனக்க இருக்குதா????

அதுக்கு அந்த பிள்ளை சொன்ன கதை…..
“இந்த இளவட்டம் தான் அண்ணா fb, YouTube எல்லாம் கனக்க பாவிக்கிறது…. நம்மட அம்மா அப்பா தரவளி ஆக்கள் இத எல்லாம் பாவிக்கிறேல…. அவங்களுக்கு அர்ச்சுனா அண்ணா செயலில செஞ்சது தான் கண்ணுக்குள்ள நிக்குது…. ஏன் அவ்வளவு ஆக்கள் போய் அண்டைக்கு அந்த ஆளுக்கு பின்னால நிண்டிச்சினம் எண்டா, எல்லாருக்கும் பிரச்சினை இருக்குது…. அத இதுவரைக்கும் எந்த அரசியல்வாதியும் கேக்கேல…. நாங்க இவ்வளவு நாளா vote போட்ட எந்த  நாயும் எங்களுக்காக களத்தில வந்து நிக்கேல…. ஆனா நாங்கள் ஒண்டுமே செய்யாமலேயே அந்த மனுசன் வந்து எங்களுக்காக நிண்டிச்சுது…. அந்த செயல் தான் அண்ணா எங்கட கண்ணுக்குள்ள நிக்குது”

இவ்வளவு தான் மக்களே விஷயம்……
உலகின் தலைசிறந்த சொல் எது தெரியுமா???

“செயல்”

அந்த ஆள் செஞ்சது எல்லாம் உங்களுக்கு மறந்து போச்சுது…..
இண்டைக்கு அந்த வைத்தியசாலை மக்களுக்காக இயங்கிக்கொண்டு இருக்குது எண்டா அது யாரால????

இண்டைக்கு தவறான வைத்தியர்கள் எல்லாம் , தப்பு செய்ய முதல் ஒருக்கா யோசிக்கினம் எண்டா அது யாரால?????

இதெல்லாம் உங்களுக்கு பெரிசா தெரியல…. அந்த ஆள் fb ல போட்ட 10 post தான் உண்ட பிரச்சனை என்ன???

அப்ப உண்ட உலகம் fb மட்டும் தானா???????

அந்த ஆள் போன மாசம் ரெண்டாம் திகதி என்ன post போட்டிச்சுது எண்டு, பாக்காம யாராச்சும் ஒருத்தன் ஆச்சும் சொல்லுங்கடா பாப்பம்???

உங்களால ஏலாது…. Bcz ஞாபகம் இருக்காது….
ஆனா நித்திரையால தட்டி எழுப்பி கேட்டாலும், சாவகச்சேரில 4 மாசத்துக்கு முன்னால என்ன நடந்தது எண்டு எல்லாராலையும் சொல்ல ஏலும்…..

ஏனெண்டா….
உலகின் தலைசிறந்த சொல் , “செயல்”

இவ்வளவும் அந்த மனுசன் உங்களுக்கு ஏன் செஞ்சிச்சுது????
நீ அவருக்கு என்ன செஞ்சாய் எண்டு சொல்லி இதயெல்லாம் அவர் உங்களுக்காக செஞ்சார்???

நீங்க ஒண்டுமே செய்யாமலேயே அவர் உனக்காக இவ்வளவு பிரச்சினைகள வாங்கிக்கொண்டு போராடினாரே…..நீ மட்டும் வோட்டும் போட்டாய் எண்டா எவ்வளவு செய்வினம்????
கொஞ்சம் யோசியுங்கோ♥️

அந்த தங்கச்சி கடைசியா ஒண்டு சொன்னாள்….
அரசியல் ரீதியான தெளிவுக்கு உங்கட post தான் அண்ணா பாக்கிறனான்….
உங்கட post பாத்து தான் AKD க்கும் போட்டன்….
இந்த முறை அர்ச்சுனா அண்ணாட கூட்டணிக்கும் போட போறன் எண்டாள்…..

இது எனக்குள் ஒரு சமூகப் பொறுப்பை உணர்த்துகின்றது…..
இனிவரும் காலங்களில் இன்னும் கவனமாகவும், சரியாகவும், உண்மைத்தன்மையை தெளிவாக ஆராய்ந்தும் பதிவிடுவதில் தெளிவாக இருப்பேன்…..

பிழையா உங்களுக்கு வழி காட்டிட மாட்டன்🥹♥️

நான் எந்தவொரு நபருக்கும் ஆதரவானவன் இல்லை….
அவர்களின் கருத்துக்களுக்கும், செயலுக்கும் மட்டுமே ஆதரவானவன்✨

https://www.facebook.com/share/p/pnrfph2p9Aa7DGHz/

மேலே உள்ள  உள்ள படத்தில் சுமந்திரனுக்கு அருகில் கறுப்பு வட்டத்தில் இருப்பவர் யார் என்று தெரிகிறதா?
இவர் யாழ் மாவட்ட தமிழரசுக்கட்சி வேட்பாளர்களில் ஒருவராகிய இளங்கோவன்.

இவர் தந்தை செல்வாவின் பேரன் என்பதால் இவருக்கு வாய்ப்பு வழங்கப்பட்டிருப்பதாக கூறுகின்றனர்.
1977ல் தந்தை செல்வாவின் மகன் சந்திரகாசன் வாய்ப்பு கேட்டபோது வாரிசு அரசியலுக்கு இடமில்லை என மறுக்கப்பட்டது.

இப்போது அதே சந்திரகாசனின் மகனுக்கு தந்தை செல்வாவின் பேரன் என்று வழங்குவது “வாரிசு அரசியல்” இல்லையா?

தந்தை செல்வாவின் பேரன் என்பதைவிட வேறு என்ன தகுதி இவருக்கு இருக்கிறது?
இவர் தொண்டு நிறுவனம் மூலம் இந்தியாவில் அகதிகளுக்கு உதவி செய்து வருகிறாராம்.
சரி. அகதிகளுக்கு என்ன உதவி செய்துள்ளார் என்று கேட்டால் பதில் இல்லை.

அகதிகளுக்கு இதுவரை ஏன் இந்திய குடியுரிமை பெற்றுக்கொடுக்கவில்லை என்று கேட்டால் இலங்கையில் தமிழர் எண்ணிக்கை குறைந்து வருகிறது. எனவே அகதிகளை திருப்பி அழைத்து வர வேண்டும் என்கின்றனர்.

சரி அகதிகளை ஏன் இன்னும் திருப்பி அழைத்து வரவில்லை என்று கேட்டால் இலங்கையில் இன்னும் சுமூக நிலை ஏற்படவில்லை என்கின்றனர்.

அதாவது அகதிகள் தொடர்ந்தும் அகதிகளாகவே இருக்க வேண்டும். இவர்கள் அதை காரணம் காட்டி தொண்டு நிறுவனம் நடத்தி தங்கள் வயிற்றை நிரப்ப வேண்டும்.

தமிழ்நாட்டில் போராளிகளால் ஆபத்து என்று காரணம் காட்டி நீண்ட காலம் பொலிஸ் காவல் பெற்ற தலைவர் என்ற பெருமை பெற்றவர் இவரின் தந்தை சந்திரகாசன்.

சுமந்திரனுக்கு வேண்டப்பட்டவர், இந்திய தூதரின் சிபாரிசு பெற்றவர் என்பதற்காக ஒருவரை தமது பிரதிநிதியாக தமிழ் மக்கள் தெரிவு செய்ய வேண்டுமா?
தமிழ் மக்கள் சிந்திக்க வேண்டும்.

#############   ###############   ###############   ###########

@Kapithan,  @பகிடி  இந்தியாவின் சொல்படி ஆடாத ஆள் வேண்டும் என்று சுமந்திரன் எல்லோரையும்  நீக்குகின்றார் என்றீர்கள். இப்போ பார்த்தால்...  றோவின் ஆள் என பல ஆண்டுகளாக பலராலும்  சந்தேகிக்கப் படும் சந்திரகாசனின் மகனே தமிழரசு கட்சி சார்பில் சுமந்திரன் தயாரித்த தேர்தல் பட்டியலில் இடம் பிடித்து இருக்கின்றார். 

கார்ட்டூனின் ஆழமான அரசியல் சிந்தனை மற்றும் தர்க்க ரீதியான விளக்கம் கொடுக்கும்போது, நாம் இலங்கையின் இன்றைய அரசியல் சூழலைப் பொருத்தி, இங்குள்ள பல குறியீடுகளை நுணுக்கமாக ஆய்வு செய்யவேண்டும். இக்கார்ட்டூன் சிங்கள தேசியவாதம், சிங்கள சovinism, தமிழ் சமூகத்தின் பாதிப்பு, மற்றும் இந்தக் கருத்துக்களை முன்வைக்கும் அரசியல் பிரவேசம் போன்ற பல்வேறு கூறுகளை வெளிப்படுத்துகிறது.

### 1. **சிங்கள தேசியவாதம் மற்றும் சிங்கள சovinism:**

முதன்மையாக, இந்த இரண்டு கருத்துக்களை வேறுபடுத்த வேண்டும். "சிங்கள தேசியவாதம்" என்பது பொதுவாக ஒரு இனத்துக்கு சொந்தமான கலாச்சார, மொழி மற்றும் பாரம்பரிய அடையாளங்களை உயர்த்திப் பேசும் ஒரு கலாச்சார இயக்கமாக இருக்கலாம். இது பெரும்பான்மை சிங்கள இனத்தின் உரிமைகளை முன்னிலைப்படுத்தும் அரசியல் அடிப்படையில் இயங்குகிறது. இது இலங்கையின் வரலாற்று பின்னணியில், குறிப்பாக 1948 சுதந்திரத்திற்கு பின்னர், பெரும்பான்மையாக உருவாகியபோது சிங்கள இனத்தின் அடையாளத்தை பாதுகாக்க ஒரு வழியாகத் தோன்றியது.

ஆனால், "சிங்கள சovinism" என்பது இதைவிட மிகக் கடுமையானது. சovinism என்றால், இது ஒரு இனத்தின் அல்லது சமூகத்தின் வன்மையான மேலாதிக்க எண்ணத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டது. சிங்கள சovinism என்பது, சிங்கள இனத்தின் மேலாதிக்கம் நிலைநிறுத்தப்பட வேண்டும், மற்றும் மற்ற இனங்கள், குறிப்பாக தமிழர்கள், இரண்டாம் வகுப்பினராக பார்க்கப்பட வேண்டும் என்ற சிந்தனை. கார்ட்டூனில், சிந்தனை மற்றும் பாவனையின் அளவில் சிங்கள தேசியவாதத்தின் பின்னாலேயே இந்த சovinism வேலை செய்கிறது என்பதை இச்சித்திரம் காட்டுகிறது.

தர்க்கரீதியாக, இது ஒரு அடிப்படையான அரசியல் இயக்கத்தின் மாற்றி நிற்கும் ஆழமான சிந்தனைகளைக் காட்டுகிறது. சிங்கள தேசியவாதம், உண்மையில், பெரும்பான்மை சிங்கள இனத்தை மற்ற இனங்களின் மீது மேலடிக்கச் செய்வதற்கு ஒரு மூலமாக மாறிவிட்டது. இந்த சovinism-இன் உருவம் தன்னார்வம் போன்றதாகவும், தீய நோக்கங்களுடன் நடக்கின்றதாகவும் வெளிப்படுகிறது.

### 2. **அரசியல் சார்ந்த சித்திரவாதம்**:

கார்ட்டூனில் உணவைச் சமர்ப்பிக்கும் சபையாளர் (waiter) பங்கும் ஆழமாகப் பார்க்கப்பட வேண்டும். சபையாளர், சிங்கள இனத்தின் அரசியல் சக்திகளை பிரதிநிதித்துவப்படுத்துகிறார். அரசாங்கத்தின் கட்டுப்பாட்டில் இருப்பது போல சிங்கள தேசியவாதத்தைத் தட்டில் வைத்து சமர்ப்பிக்கிறார்.

இது அரசியல் நிலவரத்தை எளிதாக்கி தருகிறது – அரசாங்கம், தனது அதிகாரத்தின் மூலம், சிங்கள இன மேலாதிக்கத்தை விதிக்கின்றது. ஆனால் சிங்கள சovinism, சிங்கள தேசியவாதத்தின் பின்னால் ஒளிந்திருக்கும் தீவிர மற்றும் ஆபத்தான விசயம் என்பதை இதன் உருவத்தில் வெளிப்படுத்துகிறது.

தர்க்கரீதியாக, சபையாளர் அரசியல் அதிகாரத்தின் சித்திரவாதியாகவும் (symbol) பார்க்கப்படலாம். அவர் ஒரு நடுநிலை முறைமை போன்றவராக இருப்பினும், அவர் சிங்கள இனத்தின் தேவைகளையே முக்கியமாகக் கவனிக்கிறார். இது அரசியல் மற்றும் அரசின் செயல்பாடுகளில் இருக்கும் எதார்த்த நிலையை வெளிப்படுத்துகிறது.

### 3. **தமிழரின் நிலை மற்றும் அடிமைப்படுத்தல்:**

வலதுபுறத்தில் இருக்கும் பெண் (தமிழ் பெண்) ஒரு வாதவாதம் செய்யும் உருவாக்கமாக இருக்கிறார். அவர் சிங்கள சovinism மற்றும் தேசியவாதம் இரண்டு சந்தர்ப்பங்களாலும் கொடுக்கப்படும் கொடுமையால் அச்சமடைந்தவர். சிங்கள இனத்தின் தேசியவாதத்தை அவர் ஒரு நியாயமான கலாச்சார தேசியவாதமாக ஏற்கவேண்டிய சூழ்நிலையில், அதன் பின்னால் இருக்கும் சovinism அவரைக் கொடுமைப்படுத்துகின்றது. இது அவரின் மவுனத்தை வெளிப்படுத்துகிறது.

தமிழ் சமூகத்தின் அரசியல், சமுக, கலாச்சார உரிமைகள் தொடர்ந்து ஒடுக்கப்பட்டுள்ளன, இப்பெணின் நிமிர்ந்திருக்கும் (அச்சமடைந்த) தோற்றம் அதை காட்டுகிறது.

### 4. **தற்கால அரசியல் விளைவுகள்:**

தற்போது இலங்கை அரசியலில், சிங்கள தேசியவாதத்தின் அரசியல் விளைவுகள் தமிழ் மக்களின் உரிமைகளை மீண்டும் மீண்டும் அடக்குகின்றன. அரசின் மதவாத மற்றும் இனவாத செயல்பாடுகள், தமிழ் மக்களின் அரசியல் நிலையை பலவீனமாக்குகின்றன. இது தமிழக மக்களைப் பற்றிய அரசியல் மற்றும் பொருளாதார கொள்கைகளிலும், இந்த சிங்கள தேசியவாதம் ஒரு முக்கியமான தடையாக அமைகிறது.

தர்க்கரீதியாக, இது இந்தியாவில், தமிழ்நாட்டில் உள்ள சில அரசியல் கட்சிகளின் ஆதரவுகளுக்கும் மாற்றான பலரின் சிந்தனைக்கும் இணையாக இருக்கிறது. தமிழரின் அடிப்படை உரிமைகளை ஒழிக்கவும், இன அடிப்படையில் கொடுமையை வளர்க்கவும் சிங்கள சovinism பயன்படுத்தப்படுகிறது.

### 5. **முடிவுரை:**

இந்த கார்ட்டூன் இலங்கையின் தற்கால அரசியல் நிலைமைகளின் ஒரு தர்க்கரீதியான பிரதிபலிப்பாக இருக்கிறது. சிங்கள தேசியவாதம், இப்போது தமிழ் சமூகத்திற்கு ஒரு சான்றான துரோகமாக இருப்பது மட்டுமின்றி, அதன் பின்னால் உள்ள சிங்கள சovinism, பெரும்பான்மையினரின் அடக்குமுறைகளை உணர்த்துகின்றது. 

கேரளாவை சேர்ந்த என்னுடைய மாணவர் ஒருவர் அரசு உதவி பெறும் கல்லூரியில் நல்ல சம்பளத்தில் உதவிப் பேராசிரியர். அவரை நான் சந்தித்த போது தான் புதிதாகக் கட்டிய பிரம்மாண்டமான வீட்டை தன் போனில் காட்டினார். அப்போது வகுப்பில் உள்ள பிற மாணவர்கள் சிரித்தனர். காரணம் அவரது வீட்டின் முன் எடுத்ததாக அவர் காட்டிய குடும்ப புகைப்படத்தில் அவருடன் மூன்று சிறு குழந்தைகள் ஏற்கனவே இருந்தார்கள். இது நடந்து அடுத்த சில ஆண்டுகளில் இன்னும் இரு குழந்தைகள் வந்துவிட்டனர். இப்போது அவரது குடும்பமென்பது அவர், அவரது மனைவி, ஐந்து குழந்தைகள். இப்போது அவர் மனைவி மீண்டும் கருவுற்றிருக்கிறார். அவரது பெற்றோர் பக்கத்தில் அவர்களது குடும்ப வீட்டில் இருப்பதால் அவ்வப்போது குழந்தைகளில் சிலரை அழைத்துப் போய் வைத்துக் கொள்கின்றன. எப்போதுமே குழந்தைகளின் கும்மாள கலவரம் தான். அவர் தன் முனைவர் பட்ட ஆய்வுக்காக விடுதி அறையில் ஒரு மாதம் தங்கும் நிலை வந்தது. இதைப் பற்றி அவரிடம் பேசிக்கொண்டிருந்த போது எனக்கு ஒரு விசயம் தெளிவாகியது - குழந்தைப்பேறின் எண்ணிக்கை கடந்த ஐம்பது ஆண்டுகளில் வெகுவாக குறைந்ததற்கு உள்ள சில காரணங்களில் இடப்பற்றாக்குறையும் முக்கியமான ஒன்று.

அரசின் கொள்கை

இன்று எல்லாருக்குமே வாழிடம் குறைவாக உள்ளது, ஆனால் விசித்திரமாக இந்த போதாமை நகைமுரணானது. நீங்கள் நகரத்தில் வசித்தால் இதைப் பார்க்கலாம் - எங்கு பார்த்தாலும் இடம் இருக்கும், ஆனால் அங்கு செல்ல உங்களால் முடியாது. நீங்கள் இருக்க வேண்டிய இடத்தில் யாருக்கும் இடமிருக்காது. இருக்கும், ஆனால் இருக்காது. கார்ல் மார்க்ஸ் பணம் உருவாக்கும் ஸ்திரமின்மை பற்றி தன் “மூலதனத்தில்” குறிப்பிடும் போது அதை கடவுளின் இருப்புடன் ஒப்பிடுகிறார். கடவுள் (சிலையாக / சித்திரமாக காட்சி நிலையில்) இருப்பார், ஆனால் (அக்காட்சி நிலையில்) இருக்க மாட்டார். அவர் இல்லாததாலே இருப்பார் (கடப்புநிலைவாதம்.) பத்து ரூபாய் பணத்தைக் கொண்டு நேற்று தேநீர் குடிக்க முடிந்தது, ஆனால் பெட்ரோல் விலையேற்றம், பணவீக்கம், பண்டத்துக்கான சந்தை மதிப்பு உயர்தல் போன்று நம் கட்டுப்பாட்டில் இல்லாத காரணிகளால் தேநீரின் விலை 15 ஆகும் போது என்னிடம் இருந்து 10 ரூபாயின் உண்மையான மதிப்பு 7 ரூபாயாகி விடும். ஆனால் அந்த 10 ரூபாய் என் கையில் தான் இருக்கும், அதன் மதிப்பு மட்டும் என் வசம் இருக்காது. இந்த மாய விளையாட்டு நிலத்தின், வாழிடத்தின் விசயத்தில் நிகழ்ந்தது. இது நம் குடும்ப அமைப்பை, நாம் குழந்தைகளைப் பெற்று வளர்க்கும் உரிமையை தீவிரமாக பாதித்தது. நாம் நமது வாழிடத்தில் இருந்து, குடும்பத்திலிருந்து, குழந்தைகளில் இருந்து அந்நியப்பட்டோம். துண்டுத்துண்டாகி தனிமையை, வறுமையை எதிர்கொண்டோம். அதாவது இப்படி துண்டுத்துண்டாக இருப்பது நம் வாழ்க்கைத் தரத்தை உயர்த்தும் என முதலீட்டியம் சொன்ன பொய்யை நம்பி ஏமாந்து போனோம். (“பெர் கேப்பிட்டா இன்கம் உயர்ந்து விட்டது” என காக்காய் குரலில் கூவும் நம் சமூக விஞ்ஞானிகள் இந்த நவீன ‘பொருளாதாரத் தீண்டாமையைப்’ பற்றிப் பேசுவதில்லை என்பது துரதிஷ்டவசமானது.)

ஊரில் ஒருவர் வீடு கட்டினால் தோட்டம் துரவு என இடம் வைத்து தான் வீடு கட்டுவார். ஏழைகளுக்கு கூட சொந்தமாக ஒரு சிறிய வீடு உண்டெனில் அங்கும் போதுமான இடம் இருக்கும். அப்போது நிலத்தின் மீது முதலீடு பண்ணும் பழக்கம் இல்லை. நிலம் பணத்தைப் போல ஒரு குறியீடு ஆகவில்லை. அதன் மதிப்பை சந்தை முடிவு பண்ணும் வழக்கம் இல்லை. நிலம் என்பது மனிதன் தன் தேவைக்கு ஏற்ப எடுத்துக்கொள்ளும் சங்கதி மட்டுமே. நகரமயமாக்கல் இந்தியாவில் பரவலாகியதுமே இடத்தின் மதிப்பு (பண நோட்டைப் போல) குறியீட்டு ரீதியானதாகிறது. ‘இன்னதென்றே நாம் புரிந்துகொள்ள முடியாத சக்திகளால் பணத்தின் மதிப்பு நம் கட்டுப்பாட்டில் இல்லாமல் ஏறி இறங்கிக் கொண்டே போகிறது, இது நம்மை நம் உழைப்பில் இருந்து, உழைப்பின் பயன்மதிப்பில் இருந்து அந்நியப்படுத்துகிறது’ என கார்ல் மார்க்ஸ் சொன்னது நிலத்துக்கும் கடந்த ஐம்பதாண்டுகளில் பொருந்தியது. இதன் விளைவாக வாழும் இடம் குறித்த அச்சம், பதற்றம் எல்லாருக்குள்ளும் அனேகமாக ஏற்பட்டது. இது செயற்கையாக ஏற்படுத்தப்பட்டது தான். அடிப்படையான வசதிகளை அரசு எப்போதுமே ஓரிடத்தில் குவித்து வைத்து, அங்கே மட்டுமே பொருளீட்ட முடியும் எனும் நிலையை ஏற்படுத்தி ஏற்றத்தாழ்வையும் அதன் பொருட்டான தொடர் உழைப்புச் சுரண்டலையும் சாத்தியமாக்கி முதலாளிகளை குஷிப்படுத்தியது. சில கிராமங்களில் மிக மோசமான நிலையில் உள்ள நிலமற்ற ஏழைகள் மட்டுமே இருக்க கூடிய பகுதிகளில் இப்போது ‘குறியீட்டு ரீதியாக நிலம் பறிக்கப்பட்ட’ படித்த உழைக்கும் மத்திய, கீழ்மத்திய வர்க்கத்தினர் வசிக்க, மிருகங்கள் மட்டுமே வசிக்கத்தக்க இன்னும் மோசமான பகுதிகளில் கீழ்த்தட்டினர் வசிக்கும் நிலை ஏற்பட்டது. மேற்தட்டினர் மட்டுமே இன்று நகரவாழ்க்கையை சொர்க்கம் என்று கூறக்கூடிய அளவில் நிலைமை மாறிவிட்டது. அமெரிக்கா போன்ற முதலாம் உலக தேசங்களில் நகரங்களில் வாடகையை செலுத்த முடியாமல் தினமும் பல மணிநேரம் பயணம் செய்து வேலைக்கு செல்லும் நிலை உயர்மத்திய வர்க்கத்துக்கே ஏற்பட்டுள்ளது. ஏழைகள் அங்கு வீடற்று காரிலோ வேனிலோ வசிக்கிறார்கள். இன்சுலின் போன்ற மருந்துகளை வாங்க கூட பணமில்லாத நிலையில் மத்திய வர்க்கத்தினர் செத்துக்கொண்டிருக்கிறார்கள். ஜப்பானிலோ நன்றாக உடையணிந்த மேல்மத்திய வர்க்க இளைஞர்கள் நடைபாதைகளில் உறங்குவது மாமூலானது. நகரமயமாக்கல் தீவிரமாக நிகழ்ந்த தேசங்களை கடைசியில் முதலீட்டியம் கொண்டு போய் நிறுத்தும் இடம் இதுதான். ஆனால் அந்த நகரத்தின் எல்லையைக் கொஞ்சம் கடந்தால் நிறைய இடம் இருக்கும். இடம் இருக்கும், அதே நேரம் இடம் இருக்காது. இப்படி நிலத்தின் பொருளையே மாற்றி செயற்கையான போதாமையை உண்டு பண்ணினார்கள். நகரத்திற்கு சீக்கிரமாகவே இடம்பெயர்ந்து நிலைப்பெற்றவர்கள் மட்டுமே இந்த செயற்கையான ஏற்றத்தாழ்வால் பயன்பெற்றார்கள்.

கூடுதலாக ஐம்பது-எழுதுபதுகளில் இந்திய அரசு செய்த இன்னொரு கொடுமையும் கவனிக்கத்தக்கது - அவர்கள் திட்டமிட்டு விவசாயத்திற்கான அடிப்படை உதவிகளை ரத்து பண்ணி உலக வங்கியின் ஆசியைப் பெற்று முதலீட்டாளர்களின் வருகையை நகரங்களை நோக்கி கொண்டு வந்தார்கள். வறட்சியால் விவசாயம் நொடித்துப் போவதை, அதனாலான வறுமையை காரணம் காட்டினார்கள்; பசுமைப் புரட்சி எனும் பெயரில் விவசாயத்தை செலவு பிடித்ததாக்கி, பெரிய நிலம் இல்லாத விவசாயிகள் விவசாயத்தில் நீடிக்க முடியாத நிலைமை ஏற்படுத்தினார்கள். விளைவாக மக்கள் கிராமங்களில் வேலை கிடைக்காமல் நகரம் எனும் விலங்குப் பண்ணையை நோக்கி கூட்டம் கூட்டமாக வந்தனர். இப்போது அரசு மக்கள் தொகை பெருக்கத்தை பொய்யாக காரணம் காட்டி பெருமளவில் பிரச்சாரம் பண்ணி குற்றவுணர்வை ஏற்படுத்தி மக்கள் இரண்டுக்கு மேல் குழந்தை பெறுவதைக் கட்டுப்படுத்தியது. இந்திரா காந்தியின் நெருக்கடி நிலை பிரகடன காலத்தில் அவரது மகன் சஞ்சய் காந்தி இந்தியாவில் பெருநகரங்களை நவீனமான வடிவமைப்பதில் அதிகமாக கவனம் செலுத்தினார். அவர் செய்த முதல் விசயம் சேரிகளில் வசித்த மக்களை வெளியே கொண்டு போய் விட்டு “நகரத்தை சுத்தப்படுத்தியது”; அவரது கொள்கைகளின் பிரச்சாரத்துக்காக மட்டுமே அரசு பல நூறு கோடிகளை செலவு பண்ணியது என கேத்தரீன் பிராங்க் இந்திரா காந்தியின் வாழ்க்கை சரிதை நூலில் தெரிவிக்கிறார். அடுத்து அவர் பல லட்சம் ஏழைகளை பலவந்தமாக பிடித்துப் போய் கருத்தடை அறுவை சிகிச்சை பண்ணினார். தில்லியில் இஸ்லாமியர் கூட்டமாக இதை எதிர்க்க அவர் புல்டோஸர்களை ஏவினார். அவரது உத்தேசம் உலக முதலீட்டை இந்திய நகரங்களுக்கு கொண்டு வருவது. அமெரிக்க பாணி பொருளாதாரத்தை வரவழைப்பது. இதன் மூலம் குழந்தைப்பேறு கட்டுப்பாடின் பின்னுள்ள அரசின் நோக்கத்தை விளங்கிக் கொள்ளலாம் - குழந்தைகளின் எண்ணிக்கை அல்ல பிரச்சினை, குழந்தைப் பேறு, பாலுறவு சார்ந்து மக்களின் ஆற்றலும் நேரமும் செலவிடப்படுவது ஒரு நவீன அரசு விரும்பாது. அந்த இரண்டையும் கட்டுப்படுத்தி கிட்டத்தட்ட இல்லாமல் ஆக்கினாலே மக்களிடம் ஒரு ஏக்கம், போதாமை ஏற்படும்; இதை திருப்பி விட்டால் பெரும் வளர்ச்சிக்கு தோதானபடி மக்கள் கண்மண் பாராமல் உழைப்பார்கள். பாலுறவில் ஈடுபடாமல் அந்த தடுக்கப்பட்ட விழைவை பொருள் நுகர்வில் இன்னும் தீவிரமாக பலமடங்காக காட்டுவார்கள். இதனால் பொருளாதாரம் வளரும். நீங்கள் எந்த வளர்ச்சி பெற்ற தேசத்தையும் பாருங்கள், அங்கு குழந்தைப் பேறும் பாலுறவும் மிகவும் குறைவாக இருக்கும், ஆனால் பாலுறவு குறித்த கனவுகளும் மிகையான இச்சையும் பல வடிவங்களில் வெளிப்படும். பசித்த குழந்தைகள் சோறு குறித்த கனவிலேயே வாழ்வதைப் போல. இந்திராவின் காலத்துக்குப் பிறகு இந்தியாவும் இப்படித்தான் மாறியது. மூன்றுக்கு மேல் பிள்ளை பெறுவோர் சினிமாவில் கேலிப்பொருளாயினர். இப்போதும் கூடத்தான் - மேற்சொன்ன அந்த மாணவரைப் பற்றி பேசினாலே அவரது நண்பர்களும் என் நண்பர்களும் கேலி பண்ணி சிரிக்கிறார்கள். ஆனால் முன்பு இதே கருவளம் தான் பெரிதும் கொண்டாடப்பட்டது. நமது தாந்திரிக மரபு, சக்தி வழிபாடு அந்த பிரமிப்பில் இருந்து தோன்றியது என்று ஆய்வாளர்கள் தெரிவிக்கிறார்கள். அதனாலே நாம் மாதவிடாய் குருதி வடிக்கும் பெண் தெய்வத்தை வணங்குகிறோம். நவீன அரசுகள் செய்த பொய்ப்பிரச்சாரத்தால் இன்று இந்த மிக முக்கியமான மானுடத் திறன் மீது அருவருப்பு நமக்கு ஏற்பட்டு விட்டது. நமக்கும் நம் உடலுக்கும் இடையில் ஒரு அந்நியத்தன்மை ஏற்பட்டுவிட்டது. பாலியல் ஈர்ப்பு மிக்கவர்களாக காட்டிக்கொள்ளும் நாம் மிக குறைவாகவே உடலுறவு கொள்ளுகிறோம், கருத்தரிப்பு திறனும் வெகுவாக குறைந்துவிட்டது என்று ஆய்வுகள் சொல்லுகின்றன, இச்சையே பிரதானம், இச்சையின் நிறைவேற்றம் அல்ல. பாலுறவு நிறைவேற்றம் இன்மையை நாம் இன்று குடி, டிவி, போர்னோகிரபி, சமூகக் கூடுதல், பண்ட நுகர்வு வழியாக மடைமாற்றி விடுகிறோம். ஒரு பெண்ணின் வியர்வையை, உமிழ்நீரை சுவைத்து அனுபவிக்க முடியாத ஆண் மதுவை சுவைத்து, காரில் பயணித்து, போனில் கேம் விளையாட்டி, பர்க்கரைக் கடித்து ஆறுதல் கொள்கிறான். இதையே பெண்களுக்கும் நிச்சயமாக சொல்லலாம். செக்ஸுக்கும் வாழிடத்துக்குமான இடைவெளியே இன்றைய வாழ்வின் மிகப்பெரிய போதாமை, இந்த போதாமையை துய்ப்புக்கான போதையாக மாற்றியதே நவீன முதலீட்டியத்தின் வெற்றி.

இன்றைய எதார்த்தம் என்னவெனில் நகரத்தில் உள்ள செயற்கையான இடப்பற்றாக்குறையினால் சிறிய வீடுகளில் இரண்டு குழந்தைகள் வளர்வதே சாத்தியம் அல்ல. இப்போது அது 1.8 குழந்தைகளாக இந்தியா முழுக்க உள்ள சராசரி உள்ளது. அரசு குழந்தைக் கட்டுப்பாட்டில் முதலீடு செய்த 1 ரூபாய் 1991இல் 3 ரூபாயாகவும், 2016இல் இது 44 ரூபாயாகவும் வளர்ந்துள்ளது. அதாவது, நமக்குப் பிறக்காமல் போன பிள்ளைகள் வெறுமனே பண்டங்களாகவும், அவற்றை நுகரும் நம் நேரமாகவும் மாறிப் போயுள்ளன. உளவியலாளர் லக்கான் சொல்வதைப் போல இந்த மற்றமையை அடைந்து இன்ப நிறைவேற்றம் கொண்டு பெறும் ‘லாபத்தை’ நம்மால் நேரடியாக அடைய முடியவில்லை. இப்படி எதையும் அடைய முடியாதபடிக்கு இன்றைய சமூக உளவியல் மாற்றப்பட்டு விட்டது.
இதற்கு இன்னொரு காரணம் பொருளாதார ஏற்றத்தாழ்வு. முன்னெப்போதும் இல்லாத அளவுக்கு ஏழைப் பணக்கார வித்தியாசம் அதிகரித்துவிட்டது. மத்திய வர்க்கத்தினரின் எண்ணிக்கை பெருகி அவர்களின் வாழ்க்கைத்தரம் கீழ்மத்திய வர்க்கத்தினருக்கு உடையதாகி விட்டது. ஆனால் பெரும்பணக்காரர்களோ அதிக எண்ணிக்கையில் குழந்தைகளையும் பெறுகிறார்கள். ஶ்ரீனிவாஸ் கோலியும் நேஹா ஜெயினும் 1995, 2000, 2007 மற்றும் 2017 ஆகிய ஆண்டுகளில் செய்த ஆய்வுகளில் இந்து, இஸ்லாமிய சமூகங்களில் மேல்சாதியினர் இடையே மட்டும் மக்கள் தொகை அதிகரித்திருப்பதாக தெரிய வருகிறது. ஆக, ஏழைகளே மிகக்குறைவாக குழந்தை பெற்றுக்கொள்ளும்படி அழுத்தப்படுகிறார்கள். அவர்கள் அவ்வாறு விட்டுக்கொடுத்த பணமே இன்று குட்டிக் குட்டி அம்பானி, அதானிகளை உருவாக்குகிறது. ஒரு கணக்குப் போட்டுப் பார்ப்போம் - ஒருவேளை ஒரு மத்திய வர்க்க குடும்பத்தின் ஒரு குழந்தைக்குப் பதில் 5 குழந்தைகள் பெற்றுக்கொள்ளப்படுகிறார்கள். இப்போது என்னாகும்? அப்பிள்ளைகளை வளர்ப்பது கடினம் என்றாலும் வளர்ந்து படித்து தம் பாட்டுக்கு அவர்கள் தொழில் புரிந்து சம்பாதிக்கும் போது அக்குடும்பத்தின் செல்வம் ஐந்து மடங்காக பெருகுகிறது அல்லவா. அப்பாவிடம் இல்லாத வீடு, வாகனம் ஆகியவை அப்பிள்ளைகளில் ஒரு சிலருக்காவது கிடைக்கும். அவர்கள் ஒற்றுமையுடன் வாழ முடிந்தால், வணிகத்தில் ஈடுபட்டாலோ சிக்கனமாக வாழ்ந்தாலோ இன்னும் அதிகமான வளர்ச்சி சாத்தியமாகும் அல்லவா. ஒரே பிரச்சினை அரசு கல்விக்காக செலவிடும் நிதி, ரேஷன், உள்கட்டமைப்பு வசதிகள் மீது செய்யும் முதலீடு அதிகமாகும். அரசு சற்று கூடுதலாக இந்த உபரியான குழந்தைகளின் வளர்ச்சியில் முதலீடு பண்ண வேண்டியிருக்கும். அதற்கு பதிலாக 5 மடங்கு வளர்ச்சியும் சமூகத்துக்கு கிடைக்குமே. குழந்தைப் பேறு அரசின் முதலீடு நிறுத்தப்பட்டு அது தனியாரின் நிதியாக மாற்றப்படும் போதே சிக்கலாகிறது. ஆகையால் குடும்பக் கட்டுப்பாடு அரசு ஒரு சமூகத்தை கைவிடுவதற்கான முன்கூறான முயற்சிகளில் ஒன்று மட்டுமே என்பது இன்று அதிக குழந்தைகள் பெறும் குடும்பங்களைப் பார்க்கையில் தெளிவாகிறது.

என்னுடைய அப்பாவுடன் பிறந்தவர்கள் 9 பேர்கள். அவர்கள் அரசுப் பள்ளியில், கல்லூரியில் படித்து வளர்ந்தார்கள். தத்தமது வழியில் செல்வத்தை பெருக்கினார்கள். குடும்பத்துக்கான நிதி என்று எடுத்துக்கொண்டால் என் தாத்தா காலத்தில் இருந்ததை விட அவரது பிள்ளைகள் காலத்தில் பெருகியுள்ளது. கீழ்மத்திய வர்க்கத்தில் இருந்து மேல்மத்திய வர்க்கமாகவோ சில மேல்வர்க்கமாகவோ மாறியிருக்கிறார்கள். இதற்கு என் தாத்தா செய்த ஒரே முதலீடு குழந்தைகளைப் பெற விந்தணுக்களை கொடுத்தது மட்டுமே. என் தாத்தா ஒரே ஒரு பிள்ளையைப் பெற்றிருந்தால் அவரது குடும்பம் கீழ்மத்திய வர்க்கமாகவோ மத்திய வர்க்கமாகவோ நீடித்திருக்கும். இது நிச்சயமாக முந்தைய தலைமுறைகளில் அதிக குழந்தைகளைப் பெற்று வளர்த்த குடும்பங்களுக்கும் பொருந்தும் என நினைக்கிறேன்.

வாழ்விடமும் பொருளாதாரமும்

அடுத்து இடப்பற்றாக்குறைக்கு வருவோம். என் தாத்தாவின் வீடு சராசரியான அளவு கொண்டதே. ஆனால் அப்போது குழந்தைகள் விளையாட தெரு இருந்தது. தூங்கும் நேரம் போக குழந்தைகள் தெருவிலும் ஊரிலும் சுற்றிக் கொண்டு இருப்பார்கள். நகரத்திலோ தெருவோ நடைபாதையோ சாலையோ மக்களுக்கு ஆனது அல்ல. பொது நிலமே நகரத்தில் இல்லை. எங்கும் காவல் துறையின் கண்காணிப்பு, கட்டுப்பாடுகள், குற்றம் குறித்த அச்சம் இருக்கும். நகரத்தை நீங்கள் எலுமிச்சை பிழிவதற்கான கருவியுடன் ஒப்பிடலாம். இவ்வளவு செய்து அரசு இப்போது குழந்தைகளின் எண்ணிக்கையை இரண்டில் இருந்து ஒன்றாக்கி இன்றைய நிறைய தம்பதியினர் அந்த ஒரு குழந்தையைப் பெறுவதையே பெரும் போராட்டமாக்கி இருக்கிறது. நகர வாழ்க்கை சூழல் ஆண், பெண்ணின் கருத்தரிக்கும் திறனை நசிக்க வைத்து விட்டது. அப்படியே பிறந்தாலும் அக்குழந்தையை வளர்க்கும் திராணியும் நேரமும் இன்றும் நம்மிடம் இல்லை. ஆகையால் குழந்தை இல்லாத தம்பதியினர் ஒரு கூட்டமாக தோன்றி வருகிறார்கள். ஜப்பான் போன்ற சமூகங்களில் இப்பிரச்சினை தீவிரமாகி 80 வயசுக்கு மேலான வயசாளிகள் மிக அதிகமாகவும் குழந்தைகள் மிகவும் குறைவாக இருக்கிறார்கள். அவர்கள் அடுத்த தலைமுறை குறித்த கவலையில் இருக்கிறார்கள். சீனாவில் அவர்கள் முன்பு கொண்டு வந்த ஒரு குழந்தை கொள்கையின் விளைவாக பெரும் நெருக்கடியில் இன்று அரசு இருக்கிறது. கூடுதலாக குழந்தையைப் பெற அவர்கள் மக்களுக்கு ஊக்கத்தொகை கொடுக்கும் நிலை இன்று அங்கு. அதை விட பெரிய அவலம் குழந்தைப் பேற்றை அரசும் தனியார் முதலாளிகளும் கட்டுப்படுத்துவதுதான். எந்த உயிரினத்திலும் மற்றவர்கள் பாலுறவையோ இனப்பெருக்கத்திலோ தலையிட முடியாது. நவீன மனிதர்கள் மட்டுமே அடுத்தவர்களின் படுக்கையறையிலும் தொட்டிலிலும் மூக்கை நுழைக்கிறார்கள். 

இது ஒரு செயற்கையாக உண்டு பண்ணப்பட்ட பொருளாதார சிக்கலின் விளைவே என ஒப்புக்கொள்ள எந்த அரசும் தயாராக இல்லை. குழந்தையைப் பெற்று வளர்க்க பெண்கள் குறிப்பாக செலுத்தும் ஆற்றலை பொருளாதார வளர்ச்சியை நோக்கித் திருப்ப வேண்டும், ஆண்களையும் இதற்காக இரட்டிப்பு நேரம் உழைக்க வைக்க வேண்டும் எனும் முதலீட்டியத்தின் கனவு மட்டுமே பலித்துள்ளது. நவீன ஆணும் பெண்ணும் 14-18 மணிநேரம் உழைக்கிறார்கள். அவர்கள் கணவன் மனைவியாகவோ அப்பா, அம்மாவாகவோ இருக்கும் சாத்தியம் குறைந்துவிட்டது. கூண்டுக்குள் தொடர்ந்து ஓடும் எலிகள். அதே போல இந்தியாவின் மக்கள் தொகை கடந்த 50 ஆண்டுகளில் குறைந்துள்ளதா? இல்லை. கடந்த 63 ஆண்டுகளில் 216.5% அதிகரித்துள்ளது. இதற்கு நம் பொருளாதார நிபுணர்கள் எனப்படும் ஜால்ராக்கள் “மக்கள் தொகை கட்டுப்பாடு இல்லாவிடில் 416.5% ஆகியிருக்கும் தெரியுமா” என கண்ணை உருட்டிக் காட்டி பயமுறுத்த வேறு செய்வார்கள். இவர்கள் சொல்வதற்கு எந்த ஆதாரமும் இருக்காது. உ.பி., பீகரை உதாரணம் காட்டுவார்கள். ஆனால் அவர்கள் வீழ்ந்ததற்கு குழந்தைகளின் பெருக்கம் அல்ல காரணம். விவசாய நிலங்கள் ஒரு சிலர் கைகளில் மட்டும் இருப்பது, உள்கட்டமைப்பு வசதியின்மை, ஏற்றத்தாழ்வுகள், கல்வி வசதி இன்மை என பல்வேறு காரணிகள் நிஜத்தில் உள்ளன. 

ஶ்ரீனிவாஸ் கோலியும் நேஹா ஜெயினும் செய்த ஆய்வில் 2040இல் நமது இனப்பெருக்கம் சராசரியாக 0.5 ஆகும், 2060க்குப் பிறகு இந்தியாவின் ஒட்டுமொத்த மக்கள் தொகை வளர்ச்சியே பின்னுக்குப் போகும், நெகட்டிவ் ஆகும் எனத் தெரிய வருகிறது. 1990 முதல் 2016 வரை 1.65 கோடி குழந்தைகளின் பிறப்பு தள்ளிப்போடப் பட்டிருப்பதாக அவர்கள் தம் ஆய்வில் கண்டுபிடித்திருக்கிறார்கள். 2061இல் நாம் 1.9 கோடி குழந்தைகளை மேலும் பிறக்காமலே தடுத்துக் ‘கொன்றிருப்போம்’.

இப்போது மேற்சொன்ன மாணவ நண்பருக்கு வாருங்கள். அவரிடம் மிகப்பெரிய வீடும் சொத்தும் உள்ளது. அவர் இயல்பாகவே அடுத்தடுத்து குழந்தைகளைப் பெற்றுக்கொள்கிறார். அவரது மனைவியும் இதை எதிர்க்காமல் மகிழ்ச்சியாக நிறைய பிள்ளைகளை விரும்புகிறார் என்று அவர் கூறினார். இத்தனைக்கும் அப்பெண் வேலை பார்க்கிறார். ஆனால் தனியார் வேலை அல்ல, அரசு வேலை. மனைவிக்கு அரசு ஒவ்வொரு குழந்தைக்கும் 6 மாதங்கள் சம்பளத்துடன் விடுப்பு கொடுக்கிறது. அவர் இது போக அப்பாவுக்காக அரசு அனுமதிக்கும் ஒரு மாத விடுப்பை எடுத்துக் கொள்கிறார். எந்த தனியாரும் இத்தகைய விடுப்பையோ ஊதியத்தையோ குழந்தைப்பேறுக்கு கொடுக்காது. என்னதான் சட்டம் அதை வலியுறுத்தினாலும் அச்சட்டத்தை காலில் போட்டு மிதிப்பதே தனியாரின் போக்காக உள்ளது. அவர்கள் இருவரும் நல்ல சம்பளத்தில் அரசு வேலையில் இருப்பதும் சொத்து இருப்பதுமே அவர்களைக் காப்பாற்றி தம் இயற்கை விழைவுகளின் படி குடும்பத்தை பெருக்க அனுமதிக்கிறது. இந்தியாவின் மக்கள் தொகை பெருக்கம் கடந்த அரை நூற்றாண்டில் வெகுவாக வளர்ந்துள்ளதும், அதை ஒட்டி பொருளாதாரம் வளர்ந்துள்ளதும் உண்மை. ஆனால் நாம் இதை மக்கள் தொகை கட்டுப்பாட்டினால் ஏற்பட்ட வளர்ச்சி என திரித்துக் கூறுகிறோம் என்பதே புள்ளிவிபரம் கூறும் உண்மை. 

மக்கள் தொகை பூச்சாண்டியும் பின்காலனிய ஆதிக்கமும்

சரி, இந்த எளிய உண்மையை ஏன் ஆய்வாளர்களும் அரசும் புரிந்துகொள்ள மறுக்கிறார்கள்? பொருளாதார உத்தேசத்துக்கு அப்பால் ஆய்விலும் ஒரு மயக்க வழு உள்ளது. இதை மால்தூஸிய மயக்க வழு என்று சொல்கிறார்கள். தாமஸ் மால்தூஸ் என்பவர் பதினெட்டாவது நூற்றாண்டில் வாழ்ந்த அறிஞர். இவர் 1798இல் “மக்கள் தொகை கொள்கை மீதான ஒரு கட்டுரை” எனும் கட்டுரையில் முதன்முதலாக உலகம் முழுக்க ஒவ்வொரு 35 ஆண்டுகளிலும் மக்கள் தொகை இரட்டிப்பாக பெருகுகிறது என்றும், இதனால் பெரும் பஞ்சமும் வறுமையும் ஏற்படும் என்றும் அச்சுறுத்தினார். இவரைப் பின்பற்றி வந்த பல ஆய்வாளர்களும் இப்படி ‘பூச்சாண்டி காட்ட’ அதை ஒட்டி நவமுதலீட்டிய கொள்கை வகுத்தவர்களும் மக்கள் தொகை கட்டுப்பாட்டை வலியுறுத்தினார்கள். ஆனால் இவர்கள் கவனிக்கத் தவறுவது மக்கள் தொகை பெருக்கமுள்ள தேசங்களில் (உதாரணமாக இந்தியாவும் சீனாவும்) அதற்கு ஈடாக உற்பத்தி பெருக்கமும் அதை ஒட்டிய உள்கட்டமைப்பு வசதிகளின் வளர்ச்சியும், இதன் விளைவான பொருளாதார வளர்ச்சியும் ஏற்பட்டுள்ளது என்பதை தான். மால்தூஸின் இந்த பார்வையை Economic Fallacy of Zero Sum Game என்கிறார்கள். அதாவது பொருளாதாரத்தை ஒரு உணவுப்பண்டமாகவும், மக்களை அதைப் பகிரும் போட்டியாளர்களாகவும் பார்ப்பது. ஆனால் எதார்த்தத்தில் மக்கள் தொகை அதிகமாக ஆக அந்த ‘உணவுப்பண்டத்தைப்’ பெருக்கும் சாத்தியங்களும் அதிகமாகின்றன. உற்பத்தியும் நுகர்வும் பெருகுகின்றன, சந்தையில் பணத்தின் சுழற்சி அதிகமாகும், பணவீக்கம் குறையும், வளர்ச்சி தோன்றும். பொருளாதார வளர்ச்சியைத் தீர்மானிப்பது மக்களின் எண்ணிக்கை மட்டும் அல்ல, வேறு பல சமூகப்பொருளாதார காரணிகள், குறிப்பாக அரசின் சமூகநலக் கொள்கைகள், நிதி முதலீடு ஆகியவை முக்கிய பங்களிக்கின்றன. என்ன பிரச்சினை என்றால் நவ-மால்தூஸிய சிந்தனையாளர்கள் இன்றும் மக்கள் தொகை பெருக்க பூச்சாண்டி காட்டிக்கொண்டே இருக்கிறார்கள். மக்கள் தொகை பெருக்கத்தால் இயற்கைச் சூழல் அழிகிறது, மாசு அதிகமாகிறது என்கிறார்கள். ஆனால் கட்டற்ற பொருளாதாரத்தின் முக்கிய பங்கை சுட்டிக்காட்ட மாட்டார்கள் என்று ஜான் மார்க்கெட் தன் கட்டுரையோன்றில் விமர்சிக்கிறார். இதன் பின்னுள்ள நவகாலனிய மனநிலையையும் நாம் கவனிக்க வேண்டும் என்று நான் நினைக்கிறேன். காலனிய யுகத்தில் உற்பத்தியில் ஈடுபட காலனிய அடிமைகளை வெள்ளை அரசாங்கம் பயன்படுத்தியது. ஆனால் அதற்கான நுகர்வுக்கு அவர்களுடைய சொந்த ஊரில் மக்கள் தொகை இல்லை என்பதால் அவர்கள் அந்த பண்டங்களை மீண்டும் காலனிய நாட்டுக்கு கொண்டு வந்து, அந்த பண்டத்துக்கான சந்தையைக் காப்பாற்றுவதற்காக உள்ளூர் பண்டங்களைத் தடை செய்தனர். இதை நீங்கள் இந்தியாவின் உள்ளூர் நெசவுத்தொழிலை பிரித்தானிய அரசு நசுக்கியதை வைத்துப் புரிந்துகொள்ளலாம். அதே நேரத்தில் காலனிய அரசுக்கு தன் காலனிகளில் உள்ள பெரும் மக்கள் தொகைக்கு நிதிப்பங்கீடு செய்யவும் விருப்பம் இருக்கவில்லை. அதனாலே இங்கு தாது வருடப் பஞ்சங்கள் விளைந்த கதையை நாம் அறிவோம். 

பண்டைய காலனியவாதிகளுக்கு இன்றும் மூன்றாம் உலக நாட்டு மக்கள் மீது நம்பிக்கை இல்லை என்பதாலே அவர்களை வெறுமனே நுகர்வோராக மட்டும் கண்டு அவர்களுடைய தொகை பெருகக் கூடாது என அஞ்சுகிறார்கள், அவர்களால் உற்பத்தியாளர்களாகவும் மாற முடியும் என்பதை நம்ப மறுக்கிறார்கள், இது ஒரு மானுடவியல் மயக்க வழு (anthropolgical fallacy) என்கிறார் ஆய்வாளர் மைக்கேல் மேத்ஸன் மில்லர்.

மீண்டும் வாழிடத்துக்கும் குழந்தைப்பேறுக்குமான உறவுக்கு வருவோம். இடம் இருப்பதும், அமைதியான வாழ்க்கைச் சூழல் அமைவதும் அரசு வேலையின் நிரந்தரத்தன்மையும் ஒரு ஆணையும் பெண்ணையும் எந்தளவுக்கு கருவளம் கொண்டவர்களாக மாற்றி ஐந்துக்கு மேல் பிள்ளை பெற செய்ய வைக்கிறது பார்த்தீர்களா! இந்த விசயங்கள் அவர்களுடைய உளவியலையை மீண்டும் இயற்கையான ஒன்றாக மாற்றுகிறது - மனிதனின் அடிப்படையான இயற்கை விழைவேயே இனப்பெருக்கமும் இன்ப நாட்டமும் தான். போதுமான அரசு நிதியுதவியும் உள்கட்டமைப்பு வசதிகளும் இருந்தால் இது இந்தியாவின் கணிசமான குடும்பங்களுக்கும் சாத்தியப்படும். இதனால் பொருளாதார வளர்ச்சியும், மனநல மேம்பாடும் நிகழும். மனிதரை மேற்சொன்ன இனப்பெருக்க, இன்ப நாட்ட இலக்குகளை நோக்கி செல்ல விடாமல் தடுத்து உபரியான பொருள் உற்பத்தி, அதை நுகர்வதற்கான உள்கட்டமைப்பு வசதியும் பொருளாதாரத் திறனும் இல்லாத நிலையை ஏற்படுத்தி வறுமையை, ஏற்றத்தாழ்வை உண்டு பண்ணி தொடர்ச்சியாக ஒரு போட்டிநிலையில் வைத்திருப்பதே நவதாராளாவத்தின் இலக்கு. நாம் பெற வேண்டிய குழந்தைகளை இழக்கும் போதெல்லாம் நாம் மேலும் மேலும் ஏற்றத்தாழ்வை நோக்கி செல்கிறோம் என்பதே நாம் பேசத் தலையப்படாத உண்மை. (தொடரும்)

நன்றி: உயிரெழுத்து 

http://thiruttusavi.blogspot.com/2024/10/1_13.html

ஜோசெப் பரராசசிங்கம் கொலை தொடர்பில் நேரடி சாட்சி என நம்பப்படுகிறது.

தேவாலய குண்டுவெடிப்பின் சூத்திரதாரிகள்

ஜோசெப் பராராசசிங்கம் கொலை

பல அரசு இயந்திரங்களில் கொள்ளை

என பல கோப்புக்களை தூசிதட்டி எடுத்துள்ளனர்.

மந்திரியின் வண்டி சாரதிக்கு கொழும்பு 7 இல் மாடிவீடு.

பிறவிப் பெருங்கடல்

விடிய எழும்ப Google calendar இல வந்த alert ஐப் பாத்து, முதல் வேலையா fb இல தேடி ஒரு photo ஐ எடுத்து what’s app குறூப்பில birthday day wish போட்டிட்டு status இல “ HBD to ……..” எண்டு முழுசாக்கூட எழுதாமல் சுருக்கிப் போட்டிட்டு தன்டை admin வேலையையும் காலைக் கடமையை வடிவாச் செய்திட்டன் என்ற திருப்பதியோட நாளை ஆரம்பித்தார் நம்பி. 

அவுஸ்திரேலியாவில விடிஞ்சாலும் அல்பேட்டாக்காரன், இரவுக் குளிருக்க ரெண்டு பெக்கைப் போட்டுக்கொண்டிருந்தவன், உடனயே தன்டை பங்குக்கு ஒரு பலூன் படத்தைப் போட்டான். மூத்திரம் போக வேளைக்கு எழும்பி நித்திரை வராமப் போஃனைப் பாத்திட்டு ஆரா இருக்கும் எண்டு யோசிச்சிட்டு , ஏன் பிரச்சினை எதுக்கும் ஒரு வாழ்த்துத் தானே எண்டு தன்டை பங்குக்கு கண்டிக்காரன் வாழ்த்து ஒண்டைப் போட்டான். இரவு 12.00 மணிக்கு பத்துபேர் தடதடவெண்டு வந்து வெட்டின கேக் வாயை கழுவாமலே படுத்தவன், எழும்பின கையோட எந்தெந்த குறூப்பில ஆரார் wish பண்ணினவை எண்டதைப் பாத்திட்டு, wish பண்ணாதவனை ஞாபகாமா வைச்ச படி குளிக்கப் போனான் அம்பி. 

கொழும்பில விடிகாலை late ஆ எழும்பி கண்ணாடி போடாமலே updated news எல்லாத்தையும் பாத்திட்டு போனகிழமை தன்டை birthdayக்குப் படத்தைப் போடேல்லை இண்டைக்குப் போட்டிருக்கிறார் adminஐத் தூக்கு , எண்டு போர்க்கொடி தூக்கினான் அப்பன். அதுக்குப் பிறகும் வாழ்க்கை வெறுத்து விட்டிட்டுப் போகாமல் அப்பன்டை friend சுப்பனைப் பிடிச்சிச் அப்பனை அடக்கிச் சமாளிச்சுக் கொண்டு குறூப்பை ஓட்டிக்கொண்டிருந்தார் நம்பி. 

காலமை எழும்பி ஏதாவது நல்ல விசியம் இருக்குமா எண்டு WhatsApp பாக்க ஒரு புது குறூப்பில add பண்ணி இருந்தாங்கள். விசாரிச்சா, “மச்சான் சுசிக்கு birthday வாற மாசம், மனிசி கேட்டது ஒரு video செய்ய வேணுமாம் எண்டு குசும்பர் குறூப்பி்ல நீயும் அவனும் இருக்கிறதைப் பாத்து add பண்ணினான், ஒரு wishing video message அனுப்பி விடு” எண்டான் சிங்கன். 

கேட்டதை மறந்திருக்க, காசைக் கட்டுங்கோ கெதியா எண்டு ஒரு மாசத்துக்கு முதலே தொடங்கி, ஒவ்வொரு நாளும் தொல்லை தாற insurance காரன் அனுப்பிற reminder இலும் பாக்க reminder கூட வர, கடைசீல சரி எண்டு போட்டு நாலு தரம் எடுத்தும் சரியா வராத வீடியோ message இல என்னை வடிவாத் தெரியிற ஒண்டை upload பண்ணி விட சுசியின்டை குடும்பம் சார்பா சிங்கன் 🙏 போட்டான். 

முந்தின நாட்களில வீட்டுக்காரர் ஞாபகப் படுத்தினாக்கூட வீண் செலவு எண்டு தெரிஞ்சே மறந்து போன birthday தான் நிறைய, ஆனால் இப்ப அப்பிடியில்லை. எப்ப இந்த birthday கொண்டாட்டம் பெரிசா வந்திச்சுது எண்டே தெரியேல்லை தொற்றுநோய் மாதிரி எல்லாருக்கும் பரவீட்டுது . நல்லதோ கெட்டதோ நடந்தா அதை அறியத்தாறம் எண்ட செய்தியை எங்காயாவது போட்டால் அதை வாசிச்சு அறிஞ்சதோட நிப்பாட்டாமல். வாழ்த்தில இருந்து அஞ்சலி வரை எழுத்தில தொடங்கி, சுருக்கெழுத்தா மாறி கடைசீல கைக்கு நோகும் எண்டு போட்டு Emoji இல வந்து நிக்குது. குறூப்பிலயே இல்லாதவனுக்கும் வாழ்த்துகளும் செத்தவனுக்கு RIP யும் அவங்கள் ஆவியா வந்து பாத்தாலும் எண்டோ தெரியேல்லை நிறையவே கிடைக்கும்.

அந்தக் காலத்தில கொஞ்சம் வசதியான வீடுகளில மட்டும் பள்ளிக்கூட friends ஐ கூப்பிட்டு பின்னேரம் வீட்டை ஒரு tea party நடக்கும் . ஒருக்கா படிக்கேக்க அப்பிடி ஆக்கள் என்னையும் கூப்பிட போறவீடு பெரிய வீடு, என்னத்தைக் கொண்டுபோற எண்டு தெரியாம முழிச்சன். அவன் “English teacherன்டை favourite student ” எண்டு போட்டு போன மாசம் புத்தகம் விக்க வந்த கப்பலில என்டை அறிவை வளக்க எண்டுஅப்பா மலிவா வாங்கித் தந்த பிரிச்சே பாக்காத பேர் தெரியாத ladybird புத்தகத்தை brown paper bag இல போட்டுக் கொண்டு போய்க்குடுத்தன். ஏனோ தெரியேல்லை அடுத்த முறை என்னை அவன் கூப்பிடவேயில்லை. 

பொதுவா அந்தக்காலத்தில birthday எண்டால் toffee bag தான் அதுகும் கொஞ்சம் வசதி இருந்தாத்தான். நூறு toffee உள்ள bag வாங்கி வகுப்பில எத்தினை பேர் , ரீச்சர் எத்தினை பேர் எண்டு எண்ணி, ஐஞ்சு மட்டும் கூடப் போட்டு வீட்டில குடுத்து விடுவினம். வாங்கித்தாற delta இல்லாட்டி star toffee bag ஓட பள்ளிக்கூடம் போய் தனக்கு இண்டைக்கு birthday எண்டு வகுப்ப ரீச்சரிட்டை toffee பையை நீட்ட அவ அள்ளி எடுத்திட்டு பிள்ளைகளே birthday பாட்டு பாடீட்டு ஒராள் ஒண்டு தான் எடுக்கோணும் எண்டா. 

 “ happy birthday” வாழ்த்தோட வகுப்பைச் சுத்தி வந்திட்டு பிறகு ஒட்டிக்கொண்டு வாற ஒரு friend ஓட ஒவ்வொரு வகுப்பா ஏறி எல்லா ரீச்சர் மாருக்கும் குடுத்திட்டு வந்திருக்க மிஞ்சிற toffeeஐ பங்கிடிறதுக்கு (பறிக்கிறதுக்கு) இன்டேர்வலில ஒரு குறூப் வரும். இவ்வளவு நாளும் கொம்பாஸால குத்தினவன் இண்டைக்கு திடீர் friend ஆவான். 

Birthday அண்டு கிடைக்கிற ஒரே ஒரு நன்மை எண்டால் , அண்டைக்கு மாத்திரம் குளப்படி செய்தாலும் அடி விழாது . செய் குழப்படிக்கு வாத்தி பிரம்பைத் தூக்கிக்கொண்டு முன்னால வா எண்டு கூப்பிட , “சேர் இண்டைக்கு இவருக்கு பேத் டே” எண்டு chorus ஆ நாலு பேர் கத்த ,”சரி போய் இரு இண்டைக்கு விடுறன்” எண்டு பதில் வரும். முந்தி birthday எண்டால் கலர்ச்சட்டை போடலாம் எண்டிருந்தது, பிறகு அதுகும் இல்லாமல் போட்டுது.

என்டை கஸ்ட காலம் எனக்குப் பிறந்த நாள் பள்ளிக்கூட விடுமுறையில தான் வாறது ஆனபடியால் அந்தக் கொடுப்பனவும் இல்லை. அதோட வருசம் கழிச்சு வாறதால கூடவாச் செய்யிற பயத்தம் பணியாரமும் , முறுக்கும் தான் treat. கொஞ்சம் வளர பெடியளோட போய் ரொட்டியும் கறியும் எண்டு தொடங்கி பிறகு extra ரொட்டி போட்டு ஒரு கொத்து மூண்டு plate எண்டு கேட்டு வாங்கிப் சாப்பிடுறது தான் treat. அதுகும் வீட்டை ஆடு எண்டு சொல்லீட்டு கொண்டு போற காசுக்கு மாடுதான் வாங்கிறது. 

இப்ப அதுக்கெண்டு தனி budget முதலே ஒதுக்க வேணும். அதோட வெள்ளைக்காரனே வீண் செலவு எண்டு மறந்து போன கனக்கத்தை எங்கடை சனம் மட்டும் தான் பின்பற்றிற மாதிரி இருக்கு. 

வரியாவரியம் வாற திருவிழாவைத் தவிர double digit ஆம் எண்டு 10, teen தொடங்குதாம் எண்டு 13, adult ஆகீட்டாராம் எண்டு 18, துறப்புக் கொழுவலாமாம் எண்டு 21, golden birthday எண்டு 50, பிறகு60 எண்டு விசேச திருவிழாவும் இருக்கும். கலியாண வீடு மாதிரி hall எடுத்து , invitation card அடிச்சு, Theme colour, 3D cake, cartoon character , photo shooting face painting எண்டு அது birthday பெரிய விழாவா இப்ப வந்திட்டுது. 

Birthday க்கு cake எப்ப வந்தது எண்டு தெரியாது. முதலில cake இல தொடங்கி, பிறகு சும்மா ஒரு மெழுகுதிரிவந்து, அது பிறகு அது கலராகி, சின்னனாகி, நம்பரா மாறி, பிறகு மத்தாப்பு மாதிரி வந்து, இப்ப birthday song க்கு music போடிற மாதிரி எண்டு கூர்ப்படைஞ்சு வந்து கொண்டிருக்கு. மெழுகுதிரி மாதிரி பத்தாததுக்கு வெட்டிற கத்தியும் மாறிக்கொண்டு போகுது. பாண் வெட்டிற கத்தீல தொடங்கிப் பிறகு butter பூசிற கத்திக்கு ribbon கட்டி இப்ப அதுக்கும் எண்டு special கத்தி கலரில வருது. 

கலியாணத்தில தாலி கட்டேக்கயே பின்னால ரெண்டு மூண்டு பேர் தான் நிப்பினம் விளக்கோட ஆனால் birthday இல “பொப்” வெடிச்சுப் பூப்போட ரெண்டு பேர், பனிமழை பொழியப்பண்ணக் கொஞ்சப்பேர், chorus பாடக் கொஞ்சப் பேர் எண்டு இளையராஜான்டை stage show மாதிரி ஆக்கள் நிப்பினம். சில நேரத்தில popம் sprayம் கேக் எல்லாத்தையும் மூட சாப்பிட வேற கேக் தேவைப்படும். “அடேய் நாங்கள் அவங்களை மாதிரி இல்லை விளக்கை ஏத்தித்தான் கொண்டாட வேண்டும்” எண்டு நண்பன் நவாஸ் புது வியாக்கியானத்தோட கேக்கை வெட்டி ஆனால் விளக்கை ஏத்திக் கொண்டாடினான். பிறந்த நாள் காரனுக்குத்தான் கேக் தீத்திறது மாறி எங்கயோ படத்தில அரைகுறையாப் பாத்திட்டி இப்ப கேக் வெட்டிறவன் தான் மற்ற எல்லாருக்கும் தீத்த வெளிக்கிட்டான். 

பழைய காலத்தில நாள் நச்சத்திரம் பாக்கிறது நல்லது கெட்டதுக்கு மட்டுமில்லை பிறந்த நாளுக்கும் தான். பிறந்த நாளண்டு இருந்த நச்சத்த்திரம் பிறகு நாள் மாறி வரும். முந்தின காலத்தில நட்சத்திரதுக்கு கோயிலில ஒரு அருச்சனை தான் பிறந்த நாள் விசேசமா இருந்திச்சுது. இப்ப பிறந்த நாளுக்கு party வைக்கிறது வளரக் கோயிலுக்கு போறது தேய்பிறையாக மாறி நச்சத்திரம் சாத்திரத்துக்கு மட்டும் எண்டு ஆகீட்டுது. 

அதுகும் ஏதாவது special birthday எண்டால் Scarborough இருக்கிற எல்லாரையும் கூப்பிட்டு கனடாவில தொடங்கி, பிறகு கொஞ்சப்பேரோட போய் கியூபாவில நிண்டு படம் போட்டிட்டு, வாற வழீல லண்டனிலேம் கொண்டாடி பிறகு ஊரில வந்து பெரிசாக் கொண்டாடி எண்டு ஒரு வருசமா அந்தப் படம் ஓடும். 

படிக்கேக்க இழந்தும், இடம்பெயர்ந்தும், எண்ணிக்கை சுருங்க எல்லாப் பள்ளிக்கூடத்தையும் சேத்து இவ்வளவு தான் எண்டு batchயிலேயே ஒரு இருநூறு பேர் தான் இருந்தம். அப்ப பள்ளிக்கூடம் தாண்டி உறவும் நட்பும் இருந்ததால partyயும் இருக்கிறதைக் கொண்டு பிரிச்சு உறவைப் பெருக்கி நடந்தது. ஆனாலும் பெடியள் மட்டும் தான் அப்பிடியாவது செய்தது எண்டு நெக்குறன். 

இப்ப ஆம்பிளையும் பொம்பிளையுமா ஆயிரம் பேர் இருக்கிற குறூப்பில ஆளே தெரியாத ஒருத்தனுக்கு birthday wish பண்ணிற காலம். அதோட இப்ப இது ஒரு நாள் திருவிழா இல்லை. முதல்ல தனி்யக் குடும்பமா birthdayகொண்டாடிப் பிறகு, வேலை குறூப், gym group, படிச்ச பள்ளிக்கூடம், ரியூசன் சென்டர், பிறந்த ஊர் எண்டு தொடங்கி சர்வதேச levelல ஒரே வருசத்தில பிறந்தது எண்டு உலகளாவிய birthday கொண்டாட்டத்தை ஊர்ஊராப் போய் வைக்கிறது தான் fashion ஆப் போட்டுது. அதோட இப்ப ஒரு புதுசா surprise party எண்டு வேற ஒண்டு தொடங்கி இருக்கு. எல்லாம் தெரிஞ்சும் எதுகும் தெரியாத மாதிரி party நட(டி)க்கிறது தான் அது. எல்லாக் கொண்டாட்டமும் முடிஞ்சு எல்லாருக்கும் நன்றி உரை சொல்லி முடியமுதலே அடுத்த birthday வந்திடும்.

பிறவிப் பெருங்கடல் எண்டதை சரியா? விளங்கிக் கடல் தாண்டிக் கொண்டாடிக் கொண்டிருக்கிற நாங்கள் அடுத்தது விண்ணைத் தாண்டி விண்வெளியில் தான் கொண்டாடுவம் எண்டு நெக்கிறன் . 

Dr. T. கோபிசங்கர்

யாழ்ப்பாணம்

              பெருந்திணை மெய்யழகா ?

                                    - சோம.அழகு

    நான் வெகுவாக ரசித்து ரசித்துக் கழுவி ஊற்றிய ‘96’ திரைப்படத்தின் இயக்குநரது அடுத்த படம் ஒரு நல்ல மலையாளப் படம் போல இருப்பதாகச் சிலர் சொன்னதைக் கேட்டு காணச் சென்றேன். திரு. கமல் அவர்கள் பாடிய பாடலோ வேறொரு பிம்பத்தைத் தந்தது. சொந்தங்கள், பந்தங்கள், பாசங்கள், நேசங்கள், துக்கங்கள், துயரங்கள் என முகம் பதினெட்டு கோணலாகும் வரை கிட்னி, கணையம், கல்லீரல், மண்ணீரல் எல்லாவற்றையும் பிழி பிழியென்று பிழிந்தெடுக்கப்போகிறார்கள் என்ற என் எண்ணம் தவிடு பொடியானதில் மகிழ்ச்சியே. நன்னெறிப் பிரசங்கங்கள் எல்லாம் இல்லாமல் போகிற போக்கில் மனதை வருடி நல்லுணர்வைத் தந்த படம். இந்த இயக்குநருக்குப் படமாக்கல் சிறப்பாக வருகிறது என்பதில் சந்தேகமில்லை.

    ‘மெய்யழகன்’ என்பதை ஒரு முழு நீளப் படம் என்பதை விட நல்ல தேர்ந்த நான்கைந்து சிறுகதைகள் மிக இயல்பாக ஒன்றாகக் கோர்க்கப்பட்ட தொகுப்பு. கம்பீரமாகச் சீறி வரும் ‘தோனி’ காளை, சைக்கிள் கதை – உணர்வுப்பூர்வமாகப் புன்னகை பூக்கச் செய்பவை. அதிலும் போலீஸ் ஒருவர் வந்து காளையைப் பார்த்ததும் காக்கியைக் கழற்றி விட்டு ஏறு தழுவுதலில் கலந்து கொண்டு காக்கிச் சட்டை அணிந்து மீண்டும் போலீஸ் ஆக மாறிய பின் பொய்யான விறைப்புடன் ‘தடை செஞ்சிருக்காங்கன்னு தெரியும்ல? அப்புறம்?’ என மென்னகையுடன் மெய்யழகனின் தோளில் தட்டிக் கொடுத்து விட்டுச் செல்லும் காட்சி ரொம்பவே ரசனையாக இருந்தது. வெண்ணாற்றின் கரையோரம் அமர்ந்து சோழ வரலாற்றில் தொடங்கி ஈழம் சென்று தூத்துக்குடி வரையிலான பயணம் – ‘தோழர்’ மெய்யழகனின் கதாபாத்திரத்தை மனதிற்கு மிக நெருக்கமாக அழைத்து வந்தது. எல்லோருக்குள்ளும் இருக்க வேண்டிய சக உயிருக்கென கண்ணீர் விடும் உணர்வைக் கடத்திய அழுத்தமான வசனங்களும், அதை அழுகையும் சோகமும் கலந்து உணர்வுப்பூர்வமாக வெளிப்படுத்திய மெய்யழகனின் முகமும் என் கண்களிலும் லேசாக நீர்த்திரையிட்டது. ‘பேசிட்டே இருக்காங்க’ என பெரும்பாலானோரால் சலித்துக்கொள்ளப்பட்ட இரண்டாம் பகுதிதான் கலவையான உணர்வுகளைத் தந்து ரொம்பவே ரசிக்க வைத்தது. 

    ‘படத்தின் நீளத்தைக் குறைக்க’ என்ற காரணம் சொல்லப்பட்டாலும் கத்தரிக்கப்பட்ட காட்சிகளின் தெரிவு எழுப்பும் ஒரே கேள்வி ‘இந்த அளவு கூட உண்மையையும் நியாயத்தையும் ஒருவன் பேசக் கேட்கும் துணிவில்லையா? மனசாட்சி உறுத்துகிறதா?’ 

முதல் பாதி முழுக்க கல்யாண வீட்டைச் சுற்றியே கதை நிகழ்ந்ததில் ‘அய்யயோ! அடுத்த பாதியில் சொந்தங்களுடன் மீண்டும் சேர்வதான வழக்கமான(cliché) பூச்சுவேலைகள் நிரந்திருக்குமோ’ என கொஞ்சமே கொஞ்சம் சலிப்பு படர்ந்தது. பின் அமைந்திருந்த கதை அமைப்பு அதை வேரோடு பிடுங்கி எறிந்து ஆசுவாசமளித்தது. இரு தனி நபர்களுக்கு இடையிலான தூய்மையான அன்பு அழகியல் ததும்ப பரிமாறப்பட்டுக் கொண்டிருந்தது. 

படம் முடிந்த உடன், அதன் தாக்கம்  மனதில் இருத்திச் சென்ற குறுநகையில் நானும் ஒரு நொடி மனம் பிறழ்ந்து உறவுகளை நினைத்தபடியே இருள் தெளிக்கப்பட்ட வானைப் பரிவோடு பார்த்தவாறே வந்து கொண்டிருந்தேன். உறவுகளில் அரிதான வெகு சில நல்ல உள்ளங்கள் அகக்கண்ணில் வந்து குளிர்ச்சியைப் படர விட்டுச் சென்றன. சடாரென்று மீதமுள்ள வன்மக் கிடங்குகள் வரிசையாக நினைவில் ‘இந்தா நானும் வந்துட்டேன்ல...’ என வரத் துவங்க, ‘சில்லென்று ஒரு காதல்’ திரைப்படத்தில் வரும் வடிவேலுவின் மனைவி கதாபாத்திரத்தைப் போல் ஒரு நொடி யோசித்துப் பின் முகம் சுழித்தவாறே ‘ச்சை…முடியாது…முடியாது’ என்று அபூர்வமாக என்னுள் எட்டிப் பார்த்த சினிமாத்தனத்தை எள்ளி நகையாடியது மனம். 

 “உங்க வீட்டுக்கு என் பங்களிப்பு இருக்கக் கூடாதா?” என அருள்மொழி கேட்காமலேயே அவரின் தேவைக்காகத் தனது மொத்த சேமிப்பு, காணாததற்கு மனைவியின் நகைகளையும் அடகு வைத்துத் தருவதாகக் கூறும் மெய்யழகனின் பாத்திரப் படைப்பு எதார்த்தத்தில் இருந்து சற்றே துருத்திக் கொண்டு மிகையாகவும் மடமையாகவும் தோன்றியது. ஒரு காட்சியில் மெய்யழகன் அருள்மொழியிடம் பல காலம் முன்பு அவர் அப்பாவிடம் இருந்து அடித்துப் பிடுங்கி வீட்டை வாங்கிக் கொண்ட உறவுகளைத் தனக்காக மன்னிக்கும்படி கேட்பார். எனக்குச் சிரிப்பை வரவழைத்த இடம் அது. 

நம்மை ஏமாற்றியவர்கள், நமது இயல்பே மொத்தமாக மாறி நம்முள் இறுக்கம் படரக் காரணமானவர்கள் மீது எழும் வெறுப்பு அவர்களிடமிருந்து நம்மை ஒதுங்கி இருக்கச் சொல்லிப் பணிக்கும். மனம் காலப்போக்கில் அவர்களை முற்றிலும் அந்நியர்களாக்கிவிடும். பிறகு ‘மன்னிப்பு’ என்னும் வார்த்தைக்கு என்ன பெரிய பொருள் இருக்கப் போகிறது? அவர்களுக்குத் தீங்கும் நினைக்க வேண்டாம்; கவலையும் கொள்ள வேண்டாம். மீண்டும் போய் உறவைப் புதுப்பிக்கும் எண்ணம் இல்லாத பட்சத்தில் நமக்கு நிகழ்ந்ததையும் நிகழ்த்தியவர்களையும் அடியோடு மறப்பதுதானே இயற்கையாக இருக்கும்? ‘ஒருவருக்கொருவர் குறுக்கிடாமல் அவரவர் வாழ்க்கையை வாழ்ந்துவிட்டுச் செல்ல இந்த செயற்கைப் பெருந்தன்மை எல்லாம் எதற்கு?’ என்றே தோன்றியது. 

    இயக்குநரின் இரண்டு படங்களுக்கும் இரண்டு ஒற்றுமைகள் – எரிச்சலூட்டும் பெருந்திணை மற்றும் அநியாயத்திற்கு நல்லவனாகக் கட்டமைக்கப்பட்ட ஓர் ஆண் கதாபாத்திரம். ஒரு வேறுபாடு – முழுக்க முழுக்க இப்படி ஒருவர் இருக்க வாய்ப்பில்லையெனினும் எல்லாவற்றையும் மீறி ‘இப்படத்தில்’ மெய்யழகனின் கதாபாத்திரம் ரசிக்கக்கூடியதாக இருந்தது. இன்னோரு படத்த பத்திலாம் எதுக்குப் பேசீட்டு? 

அருள்மொழியின் உறவுக்காரப் பெண் வந்து தன் கணவன் வியாபாரத்தில் படுதோல்வி அடைந்த சொந்தக் கதை, அவர் குடிப்பழக்கத்திற்கு அடிமையாகிவிட்ட சோகக் கதையைக் கூறிய பின் “பேசாம உன்னையே கல்யாணம் பண்ணிருக்கலாம்” என்று அருள்மொழியிடம் ஏக்கத்தோடு கூறுவார். இருவருக்கும் தனித்தனி குடும்பங்கள் இருக்கின்றன. அப்பெண் தனது மணவாழ்வில் இருந்து வெளிவரவில்லை. மணமுறிவு ஆகியிருந்தாலும் கூட மணவாழ்க்கையில் இருக்கும் இன்னொரு ஆணிடம்(நகைச்சுவையாகக் கூட) இப்படிச் சொல்வது எப்படிச் சரியாகும்? 

பின்னர் கல்யாண வேலையில் தன்னை ஈடுபடுத்தும் பொருட்டு எழுந்து செல்கையில் தற்செயலாகத்(என்று நம்ப நாம் என்ன…?!) தவறான திசையில் நடக்கத் தொடங்கித் திரும்பிப் போகும் போது பட்டும் படாமல் அருள்மொழியின் தோளைத் தடவிச் செல்வார். அந்தத் தொடுதலில் தென்படும் வாஞ்சை நெருடவில்லையா? இன்னொரு காட்சியில் பந்தியில் கொஞ்சம் தள்ளி அமர்ந்திருக்கும் அருள்மொழியை ஏக்கத்தோடு/பாசத்தோடு… ஏதோ ஒரு கண்றாவியான உணர்வோடு திரும்பிப் பார்ப்பார். இவ்வகையான ஒழுக்கத்திற்கு மாறான பொருந்தாக் காதல் மீது இயக்குநருக்கு ஏன் இவ்வளவு தீராக் காதல்? Emotional affair தவறில்லை என்பது போல அதை இவ்வளவு மேன்மையாகக் காட்டுவதன் பெயர் ரசனை அல்ல. இவரது முதல் படத்தின் கதைக்கரு முழுக்க முழுக்க இதுதான். அழகியல், மென்னுணர்வுகள் என்ற போர்வையில் அநாகரிகத்தை நியாயப்படுத்தவோ சாதாரணமாக்கவோ முடியாது. இதுவெல்லாம் கவித்துவம் என்று நினைப்பவர்களுக்குத் தங்கள் துணை இதைப் போல் வேறு ஒருவரிடம் சொல்வதும் அதே கவிதை மண்ணாங்கட்டியாகத்தான் தெரியுமா? என்று மண்டையில் உறைக்குமாறு கேட்பதைத் தவிர வேறு வழியில்லை. 

படத்தின் மொழியிலேயே கூறுவதாயிருந்தால் இந்தப் புளிப்புக் காட்சிகள் நீங்கலாக ‘நெல்லிக்காய் சாப்டுட்டுத் தண்ணி குடிச்சாப்ல இருந்துச்சு’ படம். வெகு சில எழுத்துப் பிழைகளோடு வாசிக்கக் கிடைத்த ஓர் அருமையான கவிதை!

நன்றி 'திண்ணை' இணைய இதழ்.

https://puthu.thinnai.com/2024/10/06/பெருந்திணை-மெய்யழகா/

•தேர்தலில் போட்டியிட ஏன் பலர் முன்வருகின்றனர்? 
தேர்தலில் போட்டியிட முன்வரும் அனைவரும் தமிழ் மக்களுக்கு சேவை செய்ய வருவதாகவே கூறுகின்றனர். 
 

போராட்டம் நடைபெற்ற காலத்தில் தமிழ் மக்களுக்கு எந்த சேவையோ அல்லது அர்ப்பணிப்போ செய்யாமல் இருந்தவர்கள் இப்போது ஏன் முன்வருகின்றனர்? 
ஏனெனில் தேர்தலில் வெற்றி பெற்ற பாராளுமன்ற உறுப்பினர்களுக்கு வழங்கப்படும் சம்பளமும் சலுகைகளுமே காரணமாகும். 
இதோ ஒரு பாராளுமன்ற உறுப்பினருக்கு வழங்கப்படும் சம்பள விபரம், 
 

salary -54,485 Rs 
fuel -30,000 Rs 
transport-10,000 Rs 
Entertainment- 10,000 Rs 
mobile phone -2000 Rs 
meeting each -500Rs 
Current bill - free 
Land line phone - free 
train ticket first class free 
Air tickets 40 free For Him and for his wife or PA (two persons) 
மற்றும் Secretary Vehicle Quarters Computers Bodyguards ஆக 
மொத்தம் சராசரி மாதாந்த சம்பளம் 120000 ரூபா. வருடத்திற்கு 1440000 ரூபா. 

ஒரு படித்த பட்டதாரி ஆசிரியரின் சம்பளம் வெறும் 30 ஆயிரம் ரூபா மட்டுமே. எந்த படிப்பும் தேவையற்ற ஒரு எம.பி யின் சம்பளம்- 1 லட்சத்து 20 ஆயிரம் ரூபா 
இந்தளவு சம்பளம் பெறும் உறுப்பினர் பாராளுமன்றில் செய்வது, 
குறட்டை விட்டு தூங்குவது 
கெட்ட வாhத்தைகளால் திட்டுவது 
சண்டை பிடிப்பது, 
பேப்பர் ராக்கட் விடுவது 
மிளகாய் தூள் வீசுவது 
அப்புறம் மதியம் பாராளுமன்ற கண்டீனில் மலிவு விலையில் சாப்பாடு. 
கொழும்பில் சொகுசு பங்களா, சொகுசு வாகனம், சிங்கள பொலிஸ் பாதுகாப்பு 
சொகுசு வாகன பெர்மிட்டை விற்று 5 கோடி ரூபா சுளையாக எடுக்கலாம். 

உதவியாளர், சாரதி, அலுவலக வாடகை எல்லாம் தம் உறவினர்களுக்கு கொடுத்து அதில் இருந்தும் காசு பார்க்கலாம். 
5 வருடம் பதவி காலம் முடிய பென்சன் பெறலாம். 

இதைவிட செம்புகளிடமிருந்து “போராளி” “வாழும் வீரர்” போன்ற பட்டங்கள் பெறலாம். 
இத்தனைக்குமாகவே இவர்கள் முன்வருகின்றனர்.

இவை இல்லை என்றால் இதில் ஒருவர்கூட முன்வர மாட்டார்கள்.

அன்னம்... பாலையும் ,தண்ணீரையும் பிரிக்கும் என்பது நமக்குப் பள்ளிக் கூடத்தில் சொல்லிக் கொடுக்கப்பட்ட விஷயம். 
ஏதோ அன்னப்பறவை என்று ஒன்று அந்தக்காலத்தில் இருந்ததாகவும், 
அது தண்ணீர் கலந்த பாலை வைத்தால் தண்ணீரைப் பிரித்து அப்படியே பாலை மட்டும் உறிஞ்சி விடும் என்றும் சொல்லி இருக்கிறார்கள்.

நான் சில மிருகக்காட்சி சாலைகளில் அன்னப் பறவையைப் பார்த்தேன். அவற்றைப் பராமரிப்பவரிடம் இந்த அன்னத்திற்குப் பால் வைக்கிறீர்களா? என்று கேட்டபோது, அவர் கிண்டலாகச் சிரித்தார். 

அன்னம் நீரில் உள்ள மீன்களையும் புழு பூச்சிகளையும் தின்று வசிக்கும் ஒரு உயிரினம் என்றும், பாலைச் சாப்பிடாது என்றும் தெரிவித்தார்.

எனக்கு ஒரு குழப்பம். 
நம் முன்னோர்கள் தப்பாகவா சொல்லியிருப்பார்கள் என்று. 
சில நாட்கள் இதைப் பற்றியே சிந்தித்தேன்.

ஒரு நாள் சாப்பிடும்போது தோன்றியது அடடா, *அன்னம் என்பதற்கு* *அரிசிசாதம்* என்றும் ஒரு பொருள் உண்டே. *இதை* நாம்  *சிந்திக்கவில்லையே* என்று யோசித்தேன்.

பிறகு கொஞ்சம் சுடு சோறு கொண்டு வரச்சொல்லி, 
அதில் கொஞ்சம் நீர் கலந்த பாலை ஊற்றினேன். 

அப்படியே வைத்துவிட்டு 5 நிமிடம் கழித்துப் பார்த்தபோது, 
என்ன *ஆச்சரியம்..!!* 
 *பால்* முழுவதையும் *சாதம்* உறிஞ்சிக் கொண்டிருந்தது. 
*தெளிந்த நீர்* மட்டும் *சாதத்தைச்* சுற்றியிருந்த *இடத்தில்* வடிந்திருந்தது.
 உண்மையில் நான் கலந்த நீரை விட அதிகமாகவே வடிந்திருந்தது. 

சரி நாம் உபயோகித்த பாலில் ஏற்கெனவே எவ்வளவு தண்ணீர் இருந்ததோ என்று நினைத்தேன்.
*இதுதான்* அன்னம் *பாலையும்* தண்ணீரையும் *பிரிக்கும்* கதை. 

நீங்கள் யார் வேண்டுமானாலும் எப்போது வேண்டுமானாலும் *உங்கள்* வீட்டிலேயே *செய்து* பார்க்கலாம்.
மறுபடி சிந்தித்தபோது தான் அடடா, *அன்னம்* என்று தான் *சொன்னார்களே* தவிர, *அன்னப்பறவை* என்று ஒரு இடத்திலும் *சொல்லவில்லை.*

அது *நாமாக* செய்து *கொண்ட* *கற்பனைதான்* என்று புலனாயிற்று.
அன்னம் பாலையும் தண்ணீரையும் இப்படித்தான் பிரிக்கும் *என* தெரிந்து கொண்டேன்.

*படித்ததில் உணர்ந்தது....

Jino Sivaji  

ஒருவா்,  ரெய்லர் கிட்ட சட்டை தைக்கத் துணி எடுத்துகிட்டுப் போனார்.
ரெய்லர் துணியை அளந்து பாத்துட்டு,துணி பத்தாதுன்னு சொல்லி திருப்பிக் கொடுத்துட்டார்.
அவரும் வேறு ஒரு ரெய்லர் கிட்ட இதே துணியை எடுத்துகிட்டு போனார்.
ரெய்லர் அளந்து பாத்துட்டு, இவருக்கும் அளவு எடுத்து கிட்டு 5 நாள் கழிச்சு வரச் சொன்னார்.
5 நாள் கழிச்சு இவுரு போனார்.
சட்டை ரெடி.போட்டுப் பாத்தாரு. சரியா இருந்தது.
அப்ப  ரெய்லரோட மகன் சின்னப் பையன் அங்கு வந்தான், அவனும் இவர் குடுத்த அதே துணியில் சட்டை போட்டிருந்தான்.
இவரு ஒண்ணும் பேசலை.
நேரா விருவிருன்னு பழைய ரெய்லர் கிட்ட வந்தாரு. யோவ், நீ தைக்க.மாட்டேன் , துணி பத்தாதுன்னு சொன்னே இதப்பாருய்யா நான் சட்டை போட்டிருக்கேன், அதுவுமில்லாம, அவர் மகனுக்கும் இதே துணில சட்டை தைச்சுப் போட்டிருக்காரு.
நீ ரெய்லரே இல்லைன்னு சத்தம் போட்டாரு.
அந்த ரெய்லர் கேட்டாரு, சார் அந்தப் பையனுக்கு என்ன வயசிருக்கும்ன்னு கேட்டாரு. என்ன இரண்டு வயசு இருக்கும்ன்னாரு.
*உடனே ரெய்லர் சொன்னாரு, என் மகனுக்கு ஒம்பது வயசு.*
அது சரி. 😂

இப்ப எது Trending?

அரசியலுக்கு யார் வர வேணும்? 

வருகிற பாராளுமன்றத் தேர்தலில் யாரை நிறுத்த வேணும்?

படித்தவங்கள் வர வேண்ணுமாம்!

அடேயப்பா இப்ப இருக்கிற அரசியல்வாதிகளில் படிக்காதவன் யாரடாப்பா?

துடிப்புள்ள இளைஞர்கள் வர வேணுமாம்!

துடிப்புள்ளவனெல்லாம் சொந்தமாகச் சாதிக்கவும் செலிபிரிட்டி ஆகவும் அல்லவோ ஓடிக் கொண்டிருக்கிறான். மிச்சப்பேர் விஜய்க்கு பால் ஊத்திக் கொண்டு திரிகிறார்கள்! 

நேர்மையானவர்கள் வர வேணுமாம்!

99 வீதமான நேர்மையானவர்கள்: Good for Nothing. அவர்கள் வாறதும் ஒண்டுதான், வராமல் இருக்கிறதும் ஒண்டுதான்.

நிர்வாகத் திறமை உள்ளவர்கள் வர வேணுமாம்!

ஆஹா, நிர்வாகத் திறமை உள்ளவர்களில் பாதிப்பேர் திருகுதாளக்காரர். மீதிப்பேர் அதிகார வர்க்கத்தை அண்டிப் பிழைப்பவர்கள். 

அப்ப யார்தான் அரசியலுக்கு வர வேணும்!

"விழிப்புணர்வு"

விழிப்புணர்வுள்ளவர்களே அரசியலுக்கு வர வேண்டும்.

ஏனெனில்,

"விழிப்புணர்வு மட்டுமே விடுதலைக்கான வழி"

-மேதகு.

விழிப்புணர்வு இருந்தால் மீதி எல்லாம் தானாக வந்துவிடும்.

பு லி களின் துடிப்பு, நேர்மை, நிர்வாகத் திறமை, அறிவு...

எல்லாவற்றுக்கும் அடிப்படை அந்த விழிப்புணர்வு மட்டுமே.

கவனிக்க:

விழிப்புணர்வு என்பதற்கு ஆன்மீகத்தில் "பற்றற்ற நிலை" என்றும் பொருள்.

(ஒரு முகநூல் பதிவு)

https://www.facebook.com/share/Sph5PC85YHkKFDEu/

சிறீ லங்காவின், மாண்புமிகு புதிய சனாதிபதி அவர்கள் சில காலங்களுக்கு முன்னர் பேசிய வீடியோ ஒன்றை நேற்றுப் பார்த்தேன்.

யாழ் பொதுநூலகம் எரிக்கப்பட்டதையும் அதை எரிக்க காரணகர்த்தாவாக இருந்த ஜே ஆர் அவர்களையும் வன்மையாக கண்டித்து அவர் பேசியிருந்தார்.

அதைக் கேட்டு எமது பயப் புள்ளைகள் எல்லாம் பயங்கரமாக உணர்ச்சிவசப்பட்டு ஏராளமாக ஷெயார் செய்திருந்தார்கள்.

யாழ் நூலகத்தை ஜே ஆர் எரித்தற்கான அவர் சொல்லும் காரணம்...

மாவட்ட அபிவிருத்தி சபைத் தேர்தலில் வெல்வதற்காகத்தான் ஜே ஆர் யாழ் நூலகத்தை எரித்தாராம். 

இதுதான் சிங்கள முற்போக்குவாதிகள், இடதுசாரிகள், புத்திஜீவிகளின் புத்திசீவித்தனம்!

பிற இனங்கள் மீதான சிங்களப் பேரினவாதத்தின் அனைத்து இனவழிப்பு செயல்களையும் ஏதாவது ஒரு அற்ப காரணத்துக்குள் அடக்கி யாராவது ஒருவரது தலையில் (ஜே ஆர்/மகிந்த/கோத்தா) பழியைப் போட்டு எல்லாவற்றையும் பூசி மெழுகி மறைத்து, புதிய வடிவில் தம் பேரினவாதப் பணியைத் தொடர்வார்கள்.

சிங்கள மக்கள் ஏன் மாற்றத்தைக் கொண்டு வந்தார்கள் என்பதை தமிழர்களும் முஸ்லிம்களும் விளங்கினால் சரி.

சிங்கள மக்கள் திருந்தி விட்டார்கள், முற்போக்காகச் சிந்திக்கிறார்கள் என்பவர்களே...

கோத்தாவுக்கு வோட்டுப் போட்ட அதே மக்கள்தான் இவருக்கும் வோட்டுப் போட்டார்கள். வோட்டுப் போட்ட மக்களின் அபிலாசைகளை புதிய சனாதிபதி நிறைவேற்றுவாரா இனப் பிரச்சினைக்குத் தீர்வு காண்பாரா?

போங்கடா போய் புள்ளைகுட்டியை படிக்க வையுங்கடா!

(ஒரு முகநூல் பதிவு)

https://www.facebook.com/share/JCGXeJWV67oKabKb/

👆 Thank God, I have not been so ruthless as the guy above in dealing with relatives. I seem to be fair enough 👇

ஸ்துமாரி (Stumari)

ஸ்துமாரி (Stumari) என்கிற ஜார்ஜியா மொழி வார்த்தைக்கு விருந்தினர் என்ற பொருள்.  இன்றைக்கு இந்த வார்த்தையை நான் தெரிந்து கொள்ள காரணமாக இருந்தது இன்றைய சிறப்பு தினம்! ஆம் இன்றைக்கு உலக சுற்றுலா தினம் - 27 செப்டம்பர் - ஒவ்வொரு வருடமும் இந்த தினத்தினை உலக சுற்றுலா தினமாக, உலகம் முழுவதும் கொண்டாடுகிறார்கள்.  இந்தப் பழக்கம் ஆரம்பித்தது எப்போது தெரியுமா? 1980-ஆம் ஆண்டு. ஒவ்வொரு வருடமும் இந்த தினத்திற்கான நோக்கம் ஒன்று தான் - அது சுற்றுலா. தவிர ஒவ்வொரு வருடத்திற்கான Theme மட்டும் மாறுபடுகிறது.  இந்த வருடத்திற்கான உலக சுற்றுலா தினத்தின் Theme - Tourism and Peace! இந்த வருடம் உலக சுற்றுலா தினம் கொண்டாட தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டு இருக்கும் இடம் Georgia! அதனால் தான் எனக்கும் ஜார்ஜியா மொழியில் இருக்கும் ஸ்துமாரி (Stumari) என்கிற வார்த்தை தெரிந்தது.  அவர்கள் விருந்தினரை கடவுளின் அன்பளிப்பாக கருதுகிறார்கள் (Stumari is a gift of God!). ஸ்துமாரி குறித்த ஒரு காணொளியை பாருங்களேன்.

சுற்றுலா குறித்த எனது ஆர்வம் குறித்து எனது தொடர்பில் இருக்கும் பலரும் அறிந்திருப்பார்கள். நான் சென்ற சுற்றுலாக்கள் பொதுவாக சராசரியை விட அதிகம் என்றாலும் ஒரு சிலருடன் ஒப்பிடும்போது குறைவு தான் 🙂ஹாஹா…  எத்தனை பயணம் செய்தாலும் இன்னும் வேண்டும், இன்னும் இன்னும் பயணிக்க வேண்டும் என்ற ஆசை மட்டும் குறைவதே இல்லை.  பயணம் மீது ஒரு வெறுப்பு வருவதே இல்லை.  எப்போது பயணிக்க வேண்டும் என்று சொன்னாலும் உடனே மனதில் புத்துணர்வு வந்து விடுகிறது.  சூழல்கள் காரணமாக கடந்த சில மாதங்களாக எந்த வித சுற்றுலாவும் செல்லவில்லை என்றாலும் சுற்றுலா மீதான ஆர்வம் இன்னும் குறையவே இல்லை.  வாழ்க்கையில் இருக்கும் ஒரு ஆசை தொடர்ந்து சுற்றுலா செல்வதும், அந்தப் பயணங்கள் வழி பல விஷயங்களைத் தெரிந்து கொள்வதும் தான்.  வேறு பெரிய ஆசைகள் எதுவும் இல்லை. பார்த்தது கையளவு என்றால் பார்க்காதது உலகளவு.  உலகம் முழுதும் பார்க்க வேண்டும் என்று கூட இல்லை, பாரதம் முழுவதும் பயணித்துக் கொண்டே இருக்க வேண்டும் என்பதே ஒரு ஆசையாக இருக்கிறது. 

இந்த வருடத்தின் உலக சுற்றுலா தினம் குறித்த Concept Note UN தளத்தில் பார்க்கக் கிடைத்தது.  உங்களுக்கு விருப்பம் இருந்தால் அதனை இங்கே படிக்கலாம். இந்தக் குறிப்பின் படி, 2024-ஆம் ஆண்டின் உலக சுற்றுலா தினம், சுற்றுலா மற்றும் அமைதியை உருவாக்குவதற்கான தொடர்பினை சந்திப்பை ஆராய்வதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது.  பயணம், கலாச்சார பரிமாற்றம் மற்றும் நிலையான சுற்றுலா நடைமுறைகள், அமைதியை உலகம் முழுவதும் நிலைநிறுத்த எவ்வாறு பங்களிக்க முடியும் என்பதையும் நாடுகளுக்கு இடையேயான மோதல்களுக்கு தீர்வு, நாடுகளுக்கு இடையே நல்லிணக்கம் மற்றும் உலகளவில் அமைதியை மேம்படுத்துதல் ஆகியவற்றை பிரதான நோக்கமாக கொண்டு கொண்டாடப்படுகிறது.  எங்கு பார்த்தாலும் நாடுகளுக்கு இடையே சண்டைகள், அதனால் ஏற்படும் உயிரிழப்புகள் என்று ஒவ்வொரு நாளும் செய்திகளில் படிக்கையில் சுற்றுலா இந்த பிரச்சனைகளுக்கு ஒரு தீர்வாக இருக்க முடியும் என்றே தோன்றுகிறது.  

நம் நாட்டில் மட்டுமே எத்தனை எத்தனை சுற்றுலா தலங்கள்? ஒரு பிறப்பில் இவை அனைத்தையும் பார்த்து விட முடியுமா என்ன?  அதனால் எப்போதெல்லாம் வாய்ப்பு கிடைக்கிறதோ, அந்த வாய்ப்புகளை பயன்படுத்திக் கொண்டு விட வேண்டும்.  சுற்றுலா/பயணம் மூலம் பல இடங்களை பார்க்க முடியும் என்பதோடு விதம் விதமான மனிதர்களையும் சந்திக்க முடிகிறது.  பல வித அனுபவங்களையும் பயணங்கள் நமக்குத் தருகின்றன.  ஆதலினால் பயணம் செய்ய வாய்ப்பு கிடைக்கும்போதெல்லாம் அதனை பயன்படுத்திக் கொள்ளுங்கள்!  இந்த உலக சுற்றுலா தினத்தில் நமக்கு பயணம் செய்ய கிடைக்கும் வாய்ப்புகளை பயன்படுத்திக் கொள்வோம் என்று தீர்மானம் செய்து கொள்வோம்.  தொடர்ந்து பயணிப்போம்.  பல அனுபவங்களைப் பெறுவோம்.

பயணம் நல்லது ஆதலினால் பயணம் செய்வீர்!

https://venkatnagaraj.blogspot.com/2024/09/World-Tourism-Day-2024.html