வாழும் புலம்

பிரித்தானியாவின் உயரிய கௌரவ விருது பெற்றுக்கொள்ளவுள்ளவர்கள் குறித்த முக்கிய அறிவித்தல் வெளியாகியுள்ளது.

பிரித்தானியாவிலுள்ள மக்களின் சிறந்த சாதனைகளை அங்கீகரிக்கும் வகையில் பிரித்தானிய மாகா ராணியின் புத்தாண்டு கௌரவ பட்டியல் வெளியிடப்பட்டு வருகின்றது.

பேராசிரியர் ரவி சில்வா, பேராசிரியர் Mohan Edirisinghe, பேராசிரியர் Ramani Moonesinghe, Gajan Wallooppillai, Dr Shikandhini Kanagasundrem மற்றும் Mohamed Hazrath Haleem Ossman ஆகியோருக்கு பிரிட்டிஷ் பேரரசின் ஆணைக்குழு (CBE) விருது வழங்கப்படுகிறது.

பேராசிரியர் ரவி சில்வா, கடந்த மூன்று தசாப்தங்களாக அறிவியல், கல்வி மற்றும் ஆராய்ச்சிக்கான அவரது சிறந்த சேவைகளுக்காக CBE விருது பெறவுள்ளார்.

பேராசிரியர் Edirisinghe, சுகாதாரத்துறையில் மேம்பட்ட பொருட்களை உற்பத்தி செய்வதற்கான புதிய முறைகளை உருவாக்குவதில் முன்னணியில் உள்ளார்.

மயக்க மருந்து, Perioperative மற்றும் தீவிர சிகிச்சை ஆகியவற்றில் ஆற்றிய சேவைகளுக்காக பேராசிரியர் Ramani Moonesinghe-க்கு OBE விருது வழங்கப்படுகிறது.

Gajan Wallooppillai, சமத்துவம் மற்றும் சமூக ஒற்றமைக்காக அவர் ஆற்றிய சேவைகளுக்காக OBE விருது பெறுகிறார்.

நுண்ணுயிரியல், தொற்று தடுப்பு மற்றும் கட்டுப்பாடு, குறிப்பாக நடவடிக்கைளின் போது ஆற்றிய சேவைகளுக்காக Dr Shikandhini Kanagasundrem-இற்கு OBE விருது வழங்கப்படுகிறது.

இங்கிலாந்தில் உள்ள இலங்கை சமூகத்திற்கு ஆற்றிய சேவைகளுக்காக Mohamed Hazrath Haleem Ossman-க்கு OBE விருது வழங்கப்படுகிறது.

http://athavannews.com/உயரிய-கௌரவ-விருது-பெரும்/

இருண்ட பனிக்கால விடியலின் சூரியோதயம். சோகமாகவும் விசித்திரமாகவும் இருக்கிறது. அரை விழித்த பறவைகளின் ஆரவாரம், இன்னும் இரை தேடியபடி.

இந்தப் பெருந்தொற்றுக் காலத்தில் பாடசாலைகள் கூட வீட்டில் இருந்த படியே நடைபெறுவதால், கடந்த பத்து மாதங்களாகப் பிள்ளைகளுக்கு வீடு கிட்டத்தட்ட ஒரு சிறைச்சாலை போல மாறியிருந்தது. வீட்டுச் சிறையில் இருந்து அவர்களுக்கு ஒரு சிறிய விடுதலை கிடைப்பதையிட்டுப் பிள்ளைகள் இருவரும் காலையிலிருந்தே பெரும் ஆரவாரமாக இருந்தார்கள்.

எங்கள் குழந்தைகளுக்கு நாங்கள் கொடுக்கக்கூடிய மிக மதிப்புமிக்க விஷயம் பணம் அல்ல, அவர்களுடனான எங்களின் நேரம். என்பதைப் புரிய வைத்துக் கொண்டிருக்கிறது அண்மைய நாட்கள்.

நேரத்தைப் பார்க்கிறேன் எங்கள் வீட்டுச் சுவர்க்கடிகாரம் காலை எட்டு மணியைக் காட்டியது. இரண்டு வாரங்களுக்குப் பாடசாலை விடுமுறை என்பதால் காலை ஒன்பது மணிக்கு மேல் ஆகியும் கண்ணைக் கசக்கியபடி ஒவ்வொரு மூலையில் குந்திக் கொண்டிருக்கும் எங்கள் வீட்டுச் சிட்டுக்கள் இரண்டும் இன்று குருவிகளுக்கு முன்னரேயே எழுந்து விட்டதுதான் அதிசயத்திலும் அதிசயம். 

இன்று மாலையில் “வர்ணத்தில் கிறிஸ்துமஸ்” (Christmas in Color) பார்க்கத் திட்டமிட்டிருந்ததே இதற்குக் காரணம். நவம்பர் 27 முதல் ஜனவரி 3ஆம் திகதி வரை இந்த வர்ண விளக்கு அலங்கார விழா, மினசோட்டா மாநிலத்தின் சாக்கோபி நகரில் மிகவும் புகழ் பெற்ற ‘வேலி ஃபேர்’ (Valleyfair) நீச்சல் தடாக வளாகத்தில் மிகவும் நேர்த்தியாக ஒழுங்கு செய்யப்பட்டிருந்தது. 

கொஞ்ச நாட்களுக்கு முன்பெல்லாம் ஏழு மணி தாண்டி ஒன்பது மணி வரையும் சூரியனின் உக்கிரம் சுட்டெரித்துக் கொண்டிருந்தது. இப்போது ஏழு மணிக்கே காரிருள் எங்கும் நிறைந்திருந்தது. அடித்து ஓய்ந்த பனிப் புயலில் சிக்கி வீட்டில் உள்ள மரங்கள் எல்லாம் வெள்ளைப் பூக்கள் சூடி வரும் புத்தாண்டை வரவேற்கக் காத்திருந்தன. 

பனி நிறைந்த வீதிகள் கிறிஸ்துமஸ் கொண்டாட்டத்துக்கு மத்தியிலும் ஆளரவம் குறைந்து மிகவும் அமைதியாக இருந்தது. வீட்டில் இருந்து சரியாக இருபது நிமிடக் கார்ப் பயணத்தில்  சாக்கோபி நகரைச் சென்றடைந்த போதுதான் புரிந்தது ஊரே அங்கு திரண்டிருப்பது. 

நாங்கள் மொத்தமாக 30 நிமிடங்களுக்கு மேல் அங்கிருந்தோம். எங்கள் டிக்கெட் நேரம் மாலை 8:30 – 9:00 மணி வரை இருந்தது, ஆனால் நாங்கள் மாலை 8:10 மணியளவில் வந்து சேர்ந்தோம். 

ஏற்கனவே மூன்று வரிசையில் கார்கள் வரிசையாக அணிவகுத்து நின்றன. ஆனால் அவை அனைத்தும் ஒரு வரிசையாக மாற்றப்பட்டு ஒன்றன்பின் ஒன்றாகப் பரிசோதகர்களால்  உள்ளே அனுப்பப் பட்டுக் கொண்டிருந்தன. எனவே எங்களுக்கு அதிக நேரம் காத்திருக்க வேண்டிய தேவை இருக்கவில்லை. 

பரிசோதகரிடம் “பார்கோட்”டை ஸ்கேன் செய்தபின், ஊர்ந்து செல்லும் வரிசையில் என் காரையும் மெதுவாக உள் நுழைத்தேன். 

நுழைவாயிலில் கார்கள் உள்ளே ஓட்டிச் செல்லவென்று அலங்கார விளக்குகளால் ஆன ஒரு பெரிய “சுவர்” இருந்தது. பார்ப்பதற்கு அழகான கோட்டைச் சுவர்போல இருந்தாலும் அது உண்மையான சுவர் அல்ல வர்ண விளக்குகளால் ஆன அலங்காரம் என்பதை வர்ண விளக்குகள் உணர்த்திக் கொண்டிருந்தன.

சுமார் ஒரு மைல் தூரம் கொண்ட வளைவுகள், நெளிவுகள், வட்டங்கள் கொண்டு உருவாக்கப்பட்ட இந்த ஈர்ப்பில் ‘கிளாசிக்’ விடுமுறைப் பாடல்களுடன் ஒத்திசைக்கப்பட்ட ஒரு மில்லியனுக்கும் அதிகமான வர்ண எல்.ஈ.டி விளக்குகள் சூழ்ந்திருந்தன.

உண்மையான சுற்று வட்ட நேரம்  20 நிமிட கார் இயங்கும் தூரத்துக்கு அமைவாகச் செய்யப் பட்டிருந்தது. இது வானொலியில் (87.9 எஃப்.எம்) கேட்கக்கூடிய இசையின் நேரத்திற்கு ஒரு ஒளி காட்சி என்பதற்கு அமைவாக இயங்கிக் கொண்டிருந்தது. நீண்ட நாட்களாக வெளியில் செல்லாமல் அடைபட்டிருந்த எங்கள் எல்லோருக்கும் இசையுடன் கூடிய கண்கவர் காட்சி நம் அனைவருக்கும் விடுமுறை மனப்பான்மையை ஏற்படுத்தியது.

வாகனங்கள் ஒன்றன்பின் ஒன்றாகத் தொடர்ச்சியாக ஆனால் மிகவும் மெதுவாக நகர்ந்ததன. அதனால் நாம் அனைத்தையும் உண்மையில் மிகவும் நிதானமாகப் படம் எடுக்கவோ இரசிக்கவோ முடிந்தது. 

போகும் பாதைகள் எங்கும் ஒளிரும் பொருள்கள் கண்களையும் மனதையும் மகிழ்வித்தபடி இருந்தன. 

பார்க்கும் இடமெங்கும் லைட்-அப் கதாபாத்திரங்கள் நிறைந்திருந்தன. அவை இசையுடன் கூடவே தாமும் வாயசைத்துப் பாடின. (ஒவ்வொரு பாத்திரமும் நன்றாக, அவர்கள் பாடுவது போல் இருந்தன).

மிகவும் உயரமான கிறிஸ்துமஸ் மரம் துலுத் நகரில் உள்ள ‘பென்ட்லிவில்’ இல் இருந்ததைப் போன்று மிகவும் அழகான வர்ண விளக்குகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்தது.

பார்வையாளர்கள் தங்கள் – தங்கள் கார்களில் தங்கியிருக்கவும், இசையுடன் கூடிய முழு அனுபவத்திற்காக அவர்களின் ரேடியோக்களை ஒத்திசைக்கவும் முடியும் என்பதால், ஒளிக்காட்சி விடுமுறை மனப்பான்மையைப் பெறுவதற்கான பாதுகாப்பான வழியாக இந்தக் ‘கொரோனா’ பெருந் தொற்றுக் காலத்தில் மிகச் சிறந்த கண்கவர் பொழுதுபோக்காக இதை நாம் உணரலாம். 

-தியா-

https://www.panippookkal.com/ithazh/archives/22543

மீண்டும் ஒரு லோக்கடவுன் வருகிறதா?

இன்னுமொரு லோக்கடவுன் வரப்போகுதாம். இன்னைக்கு பாஸ்சை பார்த்து, வேலை இடத்தை பார்த்து, பாஸ், லேப்டாப் எடுத்துவர போனேன் . 

கோஸ்ட் (பேய் ) ஆபீஸ்: ஒரு ஈ, காக்காய் இல்லை. ஓடி வந்துட்டேன்.

யாழ் இனிது, குழல் இனிது என்பார், தம் மக்கள் மழலை சொல் கேளாதோர். என்பது பழ மொழி. 

புது மொழி என்ன என்றால், சிங்கப்பூர் என்பார், துபாய் என்பார், மொனோக்கோ அறியாதோர்.

உலகில் மிகவும் அதிக விலை கூடிய ஹோட்டல் ரூம் எங்கே இருக்கிறது என்று கேட்டால், ஓ அதுவா, டுபாயில் உள்ள 7 நச்சத்திர ஹோட்டல், ஒரு இரவுக்கு $7,500 வசூலிக்கிறார்களாமப்பா என்று சொல்வதை கேட்ப்போம்.

ஹோட்டல் டீ பாரிஸ் என்னும் மொனோக்கோ ஹோட்டலின், றோயல் சூட்டின் ஒரு நாள் இரவுக்கு, 35,000 யூரோ வசூலிக்கிறார்கள். 

HOTEL DE PARIS

இந்த ஹோட்டலின் முன்னே உள்ள கார் பார்க்கில் இடம் கிடைப்பதில்லை. இருக்கும் இடத்தில், காரை பார்க் செய்து, பக்கத்தில் நின்று பந்தாவாக படம் எடுக்க, பெரும் தொகை செலவழிக்கிறார்கள்.... பந்தா  பணக்கார்கள். அதாவது, இங்கே தங்கி இருக்கிறேன் என்று பீலா காட்டி, முகப்புத்தகத்தில், போட வேண்டுமே.

உலகின் பெரும் பணக்கார்களின் சொர்க்கபுரி, மொனோக்கோ. 2 சதுர கிலோ மீட்டருக்கு குறைவான பரப்பளவை கொண்ட மிக சிறிய ஒரு இளவரசரகம் தான் மொனோக்கோ. இது உலகின் இரண்டாவது சிறிய நாடாகும்.

மூன்று பக்கமும் பிரான்ஸ் தேசத்தினையும், ஒரு பக்கம் கடலினாலும் சூழப்பட்டது இந்த நாடு.

சில வருடங்களுக்கு முன்னர் வரை, ஓய்வு பெற்ற அல்லது வயதான பணக்காரர்களின் ஓய்வு மையமாக விளங்கிய இந்த சிறிய நாட்டினை, இளம் பணக்காரர்களை கவரும் ஒரு நாடாக  மாத்துவதில் பெரும் வெற்றி  கண்டுள்ளார், இப்போது ஆளும் இளவரசர். யூடூப்பில் முகப்புத்தகத்தில் பணம் குவிப்பவர்கள், இப்போது இங்கே தான் பொழுதினை போக்குகிறார்கள். காசும் வருகிறது. வாழ்வை அனுபவிப்பதும் ஆகிறது.

உலகின் மிக சிறந்த, கார்கள், ஹெலிகொப்டர்கள், உல்லாச கப்பல்கள் எல்லாம் இங்கே உள்ளது.

இந்த நாட்டில், பெரும் பணக்கார்கள் அடிக்கும் கும்மாளம், வெட்டி செலவுகள், தள்ளிக் கொண்டு வரும் அழகிகள், அழகர்கள்  குறித்து வெளியே செய்திகள் வராமல் பார்த்துக் கொள்ளவதே இந்த இளவரசகத்தின் கவர்ச்சி ரகசியம். 

முக்கியமாக, பணக்கார விதவைகள் பண்ணும் அலம்பறைகள் சொல்லி மாளாது. தினமும் ஒரு பாய்...   

ஒரு பப்பராசி கிடையாது. அதாவது ஒருவர் அரச அனுமதி இன்றி படம் பிடிக்க முடியாது. அப்படி படம் பிடித்து, அதனை ஏதாவது பத்திரிகை போட்டு விட்டால், அந்த பத்திரிகை, மொனோக்கோ நாட்டினுள் வரவே முடியாது என்பதால், பப்பராசிகளுக்கு பிரயோசனம் இல்லை. படம் எடுத்து, மாட்டினால், சிறை. நிரந்தர தடை.

அதேவேளை, உல்லாசப்பயணிகள், தம்மை படம் பிடித்துக் கொள்ளலாம். அவர்கள் தாம் அங்கே இருப்பதை தம்பட்டம் அடிக்க வேண்டும் என்பதால் அது பிரச்சனை இல்லை.

அதிக விலையில் மது இங்கே விற்பனை ஆகின்றது. ஒரு போத்தல் மது வியாபாரத்தில், ஆக குறைந்தது 5,000 யூரோ வரி மட்டும் இளவரசரின் அரசுக்கு போகின்றது என்றால், விலையினை பார்த்துக் கொள்ளுங்கள். அரசின் முழு வருமானமும், 20% சேவை வரி மூலமே வருகிறது.

இங்கே வருமான வரி இல்லை என்பது, முக்கியமான விடயம். இதுவே பெரும் பணக்காரர்கள் இங்கே தங்கி இருக்க காரணம். முக்கியமாக யூடூப்பில் முகப்புத்தகத்தில் பணம் குவிப்பவர்கள், இங்கே இருந்து தொழில் செய்ய விரும்பும் காரணமும் அதுவே.

நாட்டின் குடிமக்கள் 8,000 பேர்கள். இந்த குடிமக்களின் வம்சமே பிரயாஉரிமையினை  பெறுவதற்கு உரிமை உள்ளவர்கள். நாட்டின் சனத்தொகை 37,000. இவர்களில் பெரும்பாலானோர் உலகின் மிகப் பெரும் செல்வந்தர்கள். அங்கே தங்க, வதிவிட உரிமை பெறுவதும், அவர்களது பின்னணி குறித்தும், (போதை பொருள் கோஸ்ட்டிகளுக்கு  இடமில்லை), பண இருப்பு குறித்தும் விபரங்கள் அறிந்தே வழங்கப்படும். ஆக குறைந்தது, ஒரு மில்லியன் யூரோ, மொனோகாவில் உள்ள வங்கியில் எப்போதும் இருக்க வேண்டும்.

இரண்டாம் ஆல்பர்ட் இளவரசரே, நாட்டினை நிருவகிக்கின்றார். விளையாட்டில் ஆர்வமிக்க இவர், ஒலிம்பிக்கில் பதக்கம் வென்ற, தென் ஆப்பிரிக்காவின் நீச்சல் வீராங்கனை ஒருவரை, 2011ல்  திருமணம் செய்துள்ளார்.

2005ல் இளவரசரின் தந்தையார், இளவரசர் ரெய்னர் இறப்புக்கு பின்னர், இவர் பதவிக்கு வந்தார். 7 நூறாண்டுகளாக ஆட்சி செய்யும், கில்மாடி வம்சத்தின் 32வது வாரிசே இவராவார்.

1955 ஆண்டில் நடந்த கேய்ன்ஸ் திரைப்பட விழாவில், கலந்து கொண்ட, ஆஸ்கார் பரிசினை வென்றிருந்த அமேரிக்க நடிகை கிரேஸ்  கெல்லி என்னும் பெண்மணியே இவரது தயாராவார். இந்த விழாவிலேயே, தந்தையும், தாயும் கண்டு காதல் கொண்டனர். 

இவரது தாயார் மேலே  நாட்டு மக்கள் பெருமதிப்பு வைத்திருந்தனர். ஒரு கார் பந்தயத்தில், தனது 52வது  வயதில், அந்த பெண் இறந்து போனது சோகம்.

தாயின் மீது பேரன்பு கொண்ட  இளவரசர்  அண்மையில்  செய்த அரசியல் அமைப்பு மாறுதல் மூலம், எதிர்காலத்தில், இளவரசிகளும் ஆள முடியும்.

நாட்டின் குடியுரிமை, வெளிநாட்டில் பிறந்த யாருக்காவது கொடுப்பதனால், அந்த விண்ணப்பம், இளவரசரின் நேரடி பரிசோதனைக்கு போகும். இலகுவான விவகாரம் இல்லை. மேலும், அனுமதிக்கப்படும் விண்ணப்பங்களை இளவரசரின் கையெழுத்து இருக்கும். அதாவது, யார், யார், தனது நாட்டு பிரியைகள் ஆகின்றனர் என்பது இளவரசரின் முடிவு.

அடுத்த வருசம் 2022 முதல், நானும் அங்கேயே செட்டில் பண்ணலாம் எண்டு இருக்கிறன். விரும்பின வேறேயாராவது இருக்கிறீயளே?

இன்றைய உலக ஒழுங்குமுறைக்கு அமைவாக மிகவும் சவாலான சூழ்நிலையில் இணைய வழிமூலமாக (Online) விளையாடும் வகையில் 304 (THREE - NOUGHT - FOUR) என்று அழைக்கப்படும் விளையாட்டு மிகமிக சிறப்பாக இணையத்தளத்தில் (the304game.com) வடிவமைக்கப்பட்டிருப்பதுடன் இவ் விளையாட் டின் முதலாவது உலகக்கிண்ணப் போட்டியும் இணைய வழித்தடமூடாக ஏற்பாடுசெய்யப்பட்டு நடந்தேறியிருக்கின்றது.

304 விளையாட்டானது இலங்கையில் மிகவும் பிரபலமானது குறிப்பாக தமிழ் மக்களிடையே உயர்கல்வி நிலையாளர்கள் முதல் சாதாரண பாமரமக்கள் வரை 80 வயது தாண்டியும் பலதரப்பட்ட மக்களாலும் விளையாடப்பட்டு வந்தது.

இதற்கென எழுதப்பட்ட விதிமுறைகள் எதுவும் இல்லாது விளையாடப்பட்டு வந்த நிலையில், பெரும்பாலும் போட்டிகள் சச்சரவாக முடிவடையும். ஆனாலும் மறு நிமிடமே அதே குழுவினரே இணைந்து விளையாடுவார்கள்.

இவ்வாறாக எழுதப்படாத, ஒழுங்கு படுத்தப்படாத, விதிகளோடு விளையாடப்பட்டு வந்தமையே ஏனைய உலக மக்களிடத்தில் சென்றடையத் தவறிவிட்டது.

இந்த நிலைமையில் கணனி தொழில்நுட்ப துறையில் பயணித்து வரும் கனடா வாழ் ஈழத்தவரான திரு மகேன் வாகீசன் அவர்களது சிந்தனை இன்று ஓர் ஒருமுகப்படுத்தப்பட்ட விதிமுறைகளுடன் நெறிப்படுத்தப்பட்ட இணைய முறையில் விளையாடும் வகையில் 304 விளையாட்டு வடிவமைக்கப்பட்டிருப்பது இவ்விளையாட்டில் ஏற்பட்டுள்ள ஓர் புரட்சியே.

COVID-19 வைரஸின் தொற்றுக்கால உலகளாவிய ஆரம்ப முடக்க காலத்தில், ஆக்கபூர்வமான சமூகமயமாக்கலிற்கான அவசியம் அனைவர்க்குமே ஏற்பட்டிருந்தது.

இந்நிலையிலேயே இணையவழி 304 விளையாட்டு மென்பொருள் உருவாக்கும் சிந்தனை திரு மகேன் வாகீசனுக்கு ஏற்பட்டிருந்தது. இதன் அடிப்படையிலான இவரது முயற்சியே, இன்று நாமனைவரும் நட்புறவை தொடர்ந்து பேணும்வகையிலும், அன்பான உணர்வுகள் பேணப்படும் வகையிலும், நல்லதொரு வாய்ப்பை இவ்விளையாட்டு அனைவருக்கும் ஏற்படுத்தித் தந்திருக்கிறது.

அத்துடன் 304 விளையாட்டை விளையாட விரும்பும் அனைவருமே, இதனை நிகழ்நேர, மற்றும் மெய்நிகர் விளையாட்டாகவும், விளையாடும்வகையில், அவர் உருவாக்கியமையானது, 304 விளையாட்டு வரலாற்றில் ஒரு மைல்கல் எனும் நிலையையும் தொட்டுவிட்டிருக்கிறது.

தற்போது, 25 க்கும் மேற்பட்ட நாடுகளைச் சேர்ந்த 1000 க்கும் மேற்பட்ட உறுப்பினர்கள் the304game.com என்ற இந்த இணையத்தளத்தை பயன்படுத்துகின்றனர். மற்றும் வெவ்வேறு இடங்களில் இருக்கும் தங்கள் நண்பர்களுடன் விளையாடுகிறார்கள்.

இந்த விளையாட்டை மற்ற சமூகத்திரும் விளையாடும் வகையில் செயற்படுத்தி அறிமுகப்படுத்துவதே அடுத்த முக்கிய இலக்காகும். விளையாட்டின் செயற்பாட்டு ஒலி ஒளி விளக்க வீடியோப்பதிவுகள் புதிதாக கற்றுக்கொள்பவர்களுக்கு உறுதுணையாக இருக்கும். இதன்மூலம் தங்கள் நண்பர்களுடன் இணைந்து எளிதாக புரிந்துகொண்டு விளையாடமுடியும். இந்த இணைய முகப்பு பயன்பாட்டு முறைகள் அனைத்துமே மிக எளிமையான வகையில் வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது. உங்கள் சாதாரண கணனிகள் அனைத்திலும் கூகிள் குறோம் வழித்தடம் மூலமே விளையாட முடியும்.

கைத்தொலைபேசி (Mobile Phone) மற்றும் ரபிலெற் (Tablet) களில் விளையாடக்கூடிய முறைகள் மட்டும் இன்னும் வடிவமைக்கப்படவில்லை. ஆனால் இவற்றிற்கான ஒழுங்கமைப்பு முறைகள் 2021 ம் ஆண்டின் மத்திய பகுதிக்குள் நிறைவுபெற்றுவிடும்.

304 விளையாட்டு சமூகத்தின் மற்றொரு மைல்கல் சாதனை கனடாவின் திரு.சிவகுமார் நவரத்னம் தலைமையிலான the304game.com இன் 1 வது 304 விளையாட்டு உலக போட்டி ஆகும். the304game.com இணையம் இருந்தமையினால் மட்டுமே, இந்த உலகக்கிண்ணப் போட்டியை உலகம் முழுவதும் உள்ள நம்மவர்களை இணைத்து நடாத்த முடிந்திருந்தது

அவுஸ்திரேலியா, கனடா, டென்மார்க், பிரான்ஸ், நோர்வே, இலங்கை, சுவிட்சர்லாந்து மற்றும் இங்கிலாந்து ஆகிய 8 நாடுகளிலிருந்து போட்டியாளர்கள் the304game.com நடத்திய இம்முதலாவது உலகக்கிண்ணப்போட்டியில் பங்கேற்றிருந்தனர்.

போட்டி முடிவுகள்

வெற்றியாளர்கள்

பிரான்ஸ் : (தங்கராசா சிவசிறி, யோகசிங்கம் தம்பா (சுரேன்))

இரண்டாம் இடம்

கனடா : (அருண் நந்தகுமாரன், சிவா இராசியா, ரவி ரவீந்திரன்)

மூன்றாம் இடம்

இலங்கை : (சுரேந்திரநாத் சுரேந்திரகுமார், பிருத்விராஜ் அருள்குமாரன்)
 

https://www.canadamirror.com/canada/04/297203

அவுஸ்திரேலியாவின் கிறிஸ்துமஸ் தீவில் சிறைவைக்கப்பட்டுள்ள பிரியா- நடேசலிங்கம் எனும் தமிழ் அகதி குடும்பத்தை அவுஸ்திரேலிய அரசு விடுவிக்க வேண்டும் என அவுஸ்திரேலிய மருத்துவ சங்கம் கோரிக்கை விடுத்திருக்கிறது.

அதே நேரம் சிறைவைக்கப்பட்டுள்ள அகதிகளை விடுவிக்கக்கோரி அவுஸ்திரேலியாவின் பிரிஸ்பேன் நகரில் அகதிகள் தடுத்து வைக்கப்பட்டிருக்கும் கங்காரு பாய்ண்ட் விடுதிக்கு முன்பாக 1000த்திற்கும் மேற்பட்ட போராட்டக்காரர்கள் போராட்டம் ஒன்றை முன்னெடுத்திருந்தனர்.

அவுஸ்திரேலியாவில் படகு வழியாக தஞ்சமடைய முயன்ற அகதிகள்/ தஞ்சக்கோரிக்கையாளர்கள், பல ஆண்டுகளாக அவுஸ்திரேலியாவின் கடல் கடந்த தடுப்பு முகாம்களில் வைக்கப்பட்டிருந்த நிலையில், மருத்துவ சிகிச்சைக்காக அவுஸ்திரேலியாவுக்கு அழைத்து செல்லப்பட்டு, விடுதி ஒன்றில் சிறை வைக்கப்பட்டுள்ளனர்.

இந்நிலையில், இவ்வாறு சிறை வைக்கப்பட்டுள்ள அகதிகளை விடுவிக்கக் கோரி மேற்குறிப்பிட்ட போராட்டம் நடைபெற்றுள்ளது.

https://www.ilakku.org/?p=38082

இன்று zoom இல் ஒரு நூல் விமர்சனம் நடைபெற்றபோது எமது அடுத்த தலைமுறையினர் பற்றிய பேச்சு எழுந்தது. பலர் இன்னமும் தமிழ் கதைத்தாலும் எழுதவோ வாசிக்கவோ தெரியாத நிலையிலேயே இருக்கின்றனர். இலக்கியம் புலம்பெயர் அடுத்த தலைமுறையில் எப்படி இருக்கப்போகின்றது என்று ஒருவர் கேள்வி எழுப்பினார். ஐரோப்பிய நாடுகளுடன் ஒப்பிடும்போது ஆங்கில மொழி பேசப்படுகின்ற நாடுகளில் வாழுகின்ற பிள்ளைகள் தமிழை வளமாகப் பேசவோ எழுதவோ தெரியாமல் இருப்பதற்கு அவர்கள் பெற்றோரே காரணமன்றி பிள்ளைகள் அல்ல என்றேன் நான். மற்றைய ஐரோப்பிய நாடுகளுக்குச்சென்ற பெற்றோர்களுக்கு அந்த நாட்டு மொழிகள் தெரியவில்லை. அதனால் அவர்கள் தமிழை வீட்டில் கதைக்கவேண்டிய நிர்ப்பந்தம் என்கிறார் ஒரு பெண். அது ஒரு வகையில் சரியானதாக இருப்பினும் முற்றுமுழுதாக அதுவே காரணம் அல்ல.

நான் கேட்கிறேன் பலர் ஆங்கிலம் பேசத் தெரிந்து கொண்டேதான் பிரித்தானியா, கனடா, அமெரிக்கா போன்ற நாடுகளுக்கெல்லாம் சென்றீர்கள். அங்கு ஆங்கிலத்தைக் கற்பதோ அன்றி அம்மொழிகளின் வேலைவாய்ப்பைப் பெறுவதோ உங்களுக்கு எல்லாம் கடினமாக இருந்திருக்காது. அப்படியிருக்க உங்கள் பிள்ளைகளுடன் தமிழில் நீங்கள் உரையாடாது போனது ஏன் ???? அது ஆங்கில மொழியின் மேல் உங்களுக்கிருந்த தீராத வேட்கையும் தமிழில் நீங்கள் உரையாடுவதை கேவலமாக எண்ணியதனாலும் எம்மொழியின் சிறப்பை அறியாததாலும் தானே ???

அதை ஒத்துக்கொள்ள மனமின்றி மற்றைய ஐரோப்பிய நாடுகளில் வாழ்பவர்களை உங்களிலும் குறைவான தகுதியுடையவர்களாக நீங்கள் எடைபோட்டு உங்களை நீங்கள் பெரிதாக ஆக்கிக்கொள்கின்றீர்கள். ஒவ்வொரு மொழிக்கும் சிறப்புண்டுதான் எனினும் தமிழ் காலத்தால் முந்தியது என்பதும் அதன் இலக்கண வளம் வேறு எந்த மொழிக்கும் இல்லை என்பதும் கூட பலருக்குத் தெரிவதில்லை. மற்றைய ஐரோப்பிய நாடுகளுக்குச் சென்றவர்கள் அம்மொழிகளைக் கற்று அவர்கள் பிள்ளைகளும் அங்கு உயர்கல்வி கற்றுச் சிறப்புற வாழ்ந்துகொண்டுதானே இருக்கின்றனர்.

ஆகவே உங்கள் பிள்ளைகள் தமிழ் மொழி தெரியாதவர்களாக இருப்பது சிறப்பு என்று நினைத்துக்கொண்டிருக்கும் தமிழர்களே! நீங்கள் உங்கள் சந்ததிக்கு உங்கள் மொழியைக் கூடக் கடத்த முடியவில்லை என்றால் நீங்கள் எல்லாம் இருந்தும் அடையாளம் எதுவுமற்ற அனாதை இனங்களாகவே அடையாளங் காணப்படுவீர்கள். ஏனெனில் உங்கள் பிள்ளைகளின் பெயர்களை வைத்துக்கூட அடையாளம் காண முடியாது அவர்கள் எந்த இனத்தவர் என்று.

பிரித்தானியாவில் ஏறத்தாழ 200 000 தமிழர்கள் இருப்பததாகக் கணிக்கப்படுகின்றது. 2008 ம் ஆண்டு மேற்கொள்ளப்பட்ட ஒரு கணிப்பீட்டில் (In 2008, community estimates) 150 000 தமிழர்கள் வாழ்ந்ததாகக் கூறப்படுகின்றது. மனித உரிமைக் கண்காணிப்பகத்தின் அறிக்கையின் படி, 2006 இல் 110 000 ஈழத் தமிழர்கள் பிரித்தானியாவில் இருந்ததாகச் சொல்லப்படுகின்றது. இவ்வளவு பெருந்தொகையில் இங்கு வாழும் தமிழர்களின் மொழியான தமிழ்மொழிக் கல்வியானது எவ்வாறு உள்ளது, அக் கல்வியின் பயன்கள், அதன் எதிர்காலம் என்பன தொடர்பான ஒரு சிறு ஆய்வாகவே இக் கட்டுரை அமைகின்றது.

இங்கு நூற்றுக்கு மேற்பட்ட தமிழ்ப்பள்ளிகள் உள்ளன. அவற்றில் ஆயிரக் கணக்கான மாணவர்கள் கல்வி கற்று வருகின்றார்கள் {மிகப் பெருமளவுக்கு இரண்டாம் தலைமுறை மாணவர்கள்}. இதில் பெருமளவு பள்ளிகள் கல்வி மேம்பாட்டுப் பேரவையினால் (Tamil Education Development Council ) நடாத்தப்படுகின்றன. கல்வி மேம்பாட்டுப் பேரவையின் பள்ளிகளில் 60 000

மாணவர்கள், 3500 ஆசிரியர்களிடமிருந்து ( உலகின் சில நாடுகளிலிருந்து) கல்வி கற்பதாக அதன் இணையத்தளம் கூறுகின்றது. இதில் குறிப்பிடத்தக்களவினர் இங்கிலாந்திலிருந்து கல்வி கற்பதாக நாம் எடுத்துக் கொள்ளலாம். கல்வி மேம்பாட்டுப் பேரவையினை விடப் பிற சில அமைப்புக்களாலும் கூட ஒப்பீட்டுரீதியில் சிறியளவில் பள்ளிகள் நடாத்தப்படுகின்றன. இவற்றில் வளர்நிலை 1 தொடங்கி வளர்நிலை 12 வரை மாணவர்கள் கற்பிக்கப்படுகின்றார்கள். இப் பள்ளிகளில் நூற்றுக் கணக்கான ஆசிரியர்களும் சேவை மனப்பான்மையுடன் பணியாற்றி வருகின்றார்கள்; அத்துடன் பெற்றோர்களும் தமது நேரம், பணம் என்பவற்றினைச் செலவழித்துப் பிள்ளைகளைத் தமிழ் கற்க அனுப்பி வருகின்றார்கள். இவை எல்லாம் பாராட்டப்பட வேண்டிய நிகழ்வுகளே, ஆனால் இங்கு சில சிக்கல்களும் எழுகின்றன.

முதலாவதாக வளர்நிலை ஒன்றில் சேரும் மாணவர்களில் எத்தனை விழுக்காட்டினர் வளர்நிலை 12 வரைச் செல்லுகின்றார்கள். தெளிவான தரவுகள் என்னிடம் இல்லாதபோதும், பெருமளவானோர் இடை நிற்கின்றனர். இந்த இடைநிற்றலுக்குக் காரணமாகப் பின்வருவனவற்றைச் சொல்லலாம்.

• பிள்ளைகள் வளரும் போது அவர்களின் முதன்மைப் பள்ளிப்பாடச் சுமைகள் (தேசியப் பள்ளிப் பாடச் சுமைகள்) அதிகரித்தல்
• பெற்றோர்களின் உந்துதலால் சிறு வயதில் சேர்ந்தாலும் வளர வளர பெற்றோரின் பிடியிலிருந்து படிப்படியாக விடுபடுதல்
• பிற துறைகளில் (விளையாட்டு, கலை…) செலவிடப்படும் நேரத்துக்கான பயனுடன் ஒப்பிடும் போது, தமிழினைக் கற்பதால் ஏற்படும் பயனை ஒப்பீட்டுப் பார்த்தல். { அமையச் செலவு (Opportunity Cost)}.
• தமது எதிர்கால முன்னேற்றத்துக்குத் தமிழைப் படிப்பதால் ஏற்படும் பயன்கள். குறிப்பாக பல்கலைக் கழக அனுமதிக்கான பயன்கள் தொடர்பான ஐயங்கள்.

மேலே கூறப்பட்டவை போன்ற இன்னமும் சில காரணங்களாலேயே இடைநிற்றல் அதிகமாகக் காணப்படுகின்றது.

இரண்டாவது பெரும் சிக்கலாக தமிழ் மொழிக் கல்வியின் எதிர்காலம் குறித்த உறுதியின்மை காணப்படுகின்றது. ஏற்கனவே இரண்டாம் தலைமுறை மாணவர்களின் இடை நிற்றல் பற்றிப் பார்த்தோம். இவர்கள்தான் மூன்றாம் தலைமுறையினரைத் தமிழ்ப் பள்ளிகளுக்கு அனுப்ப வேண்டிய பெற்றோராக விரைவில் மாறப் போகின்றவர்கள். இவர்கள் எவ்வாறு தற்போதைய முதலாம் தலைமுறைப் பெற்றோர்கள் போன்று அக்கறைப்பட்டுத் தமது எதிர்காலப் பிள்ளைகளைத் தமிழ் கற்க அனுப்புவார்கள்!. மூன்றாம் தலைமுறையிலேயே சேடம் இழுக்கப்போகும் தமிழ்ப் பள்ளிகள், எவ்வாறு நான்காம் தலைமுறையினரைக் காணும்? அவ்வாறு நடைபெற்றால், இன்று மொரிசியசிலும் ரீயூனியன் பகுதியிலும் வாழும் தமிழ் தெரியாத ஒரு தமிழ்த் தலைமுறை போன்ற ஒன்று விரைவில் இங்கும் தோன்றப் போகுன்றதே! இங்குதான் எமது தமிழ் மொழிக் கல்விக்கு பெறுமதி கூட்ட வேண்டிய (Value addition) இடத்துக்கு, நாம் வந்து சேருகின்றோம்.

தமிழ் மொழிக் கல்வியின் பெறுமதி:

தமிழ் மொழிக் கல்வியின் பெறுமதி கூட்டல் செய்முறைக்கு வருவதற்கு முதலில், இப்போது இங்கிலாந்தில் தமிழ்மொழிக் கல்வியின் பெறுமதி என்னவாகவிருக்கின்றது எனப் பார்ப்போம். கல்வி மேம்பாட்டுப் பேரவையினாலோ அல்லது அது போன்ற அமைப்புகளாலோ வழங்கப்படும் (வளர்நிலை 1 முதல் 12 வரை) சான்றிதழ்களுக்கு எந்தவிதப் பெறுமதியும் வேலை சார்ந்தோ/ பல்கலைக் கழக அனுமதி சார்ந்தோ இல்லை என்பதே உண்மை. இங்கு கல்வி மேம்பாட்டுப் பேரவை அண்ணாமலைப் பல்கலைக் கழகத்துடன் இணைந்து வழங்கும் `தமிழ்மாணி`ச் சான்றிதழுக்கும் இங்கிலாந்தினைப் பொறுத்தவரை அதே நிலைதான் {கல்வி மேம்பாட்டுப் பேரவை தமிழ்ப் பள்ளியிலேயே வழங்கும் ஆசிரியர் வேலைகள்= பகுதி நேர குறைந்தளவிலான வேலைகள் புறநடை}. இதுதான் இன்றைய தமிழ்மொழிக் கல்வியின் பெறுமதி. சிலர் தமிழைப் பெறுமதிக்காகத்தான் படிக்க வேண்டுமா? தாய் மொழிப் பற்றுக்காகப் படிக்கக் கூடாதா? எனக் கம்பு சுற்றினால், நாம் இங்கு பேசுவது மூன்றாம், நான்காம் தலைமுறை பற்றி என்பதைக் கவனத்திற்கொள்க.

அவ்வாறாயின் எவ்வாறு தமிழ் மொழிக் கல்விக்குப் பெறுமதி கூட்டலாம் எனப் பார்ப்போம். உண்மையில் பலரும் கலந்துரையாடிச் செய்ய வேண்டிய ஒரு வரலாற்றுக் கடமைதான் இதுவெனினும், சில முன்மொழிவுகளை முன்வைத்து இக் கட்டுரையானது இந்த உரையாடல் வெளியினைத் தொடங்கி வைக்க எண்ணுகின்றது. முதலாவதாக இங்கு ஏற்கனவே கேம்பிரிச் பல்கலைக்கழகத்தின் ஒரு பிரிவான CAIE { Cambridge Assessment International Education} இனால் தமிழ்மொழித் தேர்வுகள் OL , AL மட்டங்களில் நடாத்தப்படுகின்றன. CAIE ஆனது இங்கு மட்டுமல்லாமல் 160 நாடுகளில் 10000 பள்ளிகளில் வெவ்வேறு துறைகளில் தேர்வு நடாத்துகின்றது. 5 வயது முதல் 19 வயது வரை இந்த அமைப்பில் கற்பிக்கப்படுகின்றது. CAIE இனால் வழங்கப்படும் தமிழ் மொழிப் பாடச் சான்றிதழ் (AL) தொடர்பான ஒரு குழப்பம் இங்கு பலரிடமுள்ளது. குறிப்பாக தமிழ் AS, AL மட்ட சான்றிதழ்கள் பல்கலைக் கழக அனுமதிக்கு எந்தளவுக்கு உதவும் என்ற ஒரு குழப்பமே அதுவாகும். UCAS` scale இன் படியான (Tariff points) புள்ளிகளுக்கு இவை சேர்கப்படவில்லை; எனினும் பல நாடுகளிலும், இங்கும் உள்ள பல பல்கலைக்கழகங்கள் அவற்றினை (CAIE, GCE AL ) சமனாக ஏற்றுக்கொள்வதற்கு எந்தத் தடையுமில்லை. பல பிரித்தானியப் பல்கலைக்கழகங்கள் UCAS` tariff இன் படி அனுமதி வழங்காமல் British A Levels இன் Grades இனை அடிப்படையாகக் கொண்டு தமது (Offer) முனைவுகளை வழங்க முன்வருகின்றன. இவ்வாறான வேளைகளில் கேம்பிரிச் CAIE A Level இன் தரங்களானவை British A Level தரங்களுக்குச் சமனாகவே கொள்ளப்படுகின்றன { British AL grades = CAIE AL grades}. குறிப்பாக Bristol King`s college London, LSE and Cambridge , அமெரிக்க நிறுவனங்களான Yale, MIT, Columbia and Duke போன்ற பல உயர்கல்வி நிறுவனங்களில் CAIE இன் AL சான்றிதழ்கள் ஏற்றுக்கொள்ளப்படுகின்றன. இவற்றினை நீங்கள் விரும்பினால் CAIE இனை கடிதம்/ மின்னஞ்சல் மூலம் அணுகி உறுதிப்படுத்திக் கொள்ளலாம். எனவே ஏற்கனவே எம்மிடம் பெறுமதி மிக்க ஒரு தேர்வுமுறை உண்டு. இதனை உரிய விளக்கங்களுடன் மாணவர்களுக்கு எடுத்துச் சென்று, அவர்களை அத் தேர்வினை (CAIE AL ) எடுக்க வைப்பதே இதன் முதற் படி நிலையாகும். இதற்கு ஆண்டு தோறும் போதியளவு மாணவர்களைத் தயார்படுத்த வேண்டும். தவறுவோமாயின் ஏற்கனவேயிருந்த OCR {Oxford, Cambridge & RSA } தேர்வு முறையினைப் போதியளவு தமிழ் மாணவர்கள் இல்லாது முன்னர் இழந்த நிலை போன்று இப்போதும் ஏற்படலாம். ஏற்கனவே கல்வி மேம்பாட்டுப் பேரவை, இலண்டன் தமிழ் நடுவகம் (London Tamil centre ) போன்ற அமைப்புகள் CAIE தேர்வுக்கு மாணவர்களை அனுப்பியே வருகின்றன. இவை போதுமானளவில் இல்லை. குறிப்பாக கல்வி மேம்பாட்டுப் பேரவையின் வளர்நிலை 12 தேர்வினை விட, CAIE இன் தமிழ் AL தேர்வானது ஒப்பீட்டுரீதியில் இலகுவானதும், கூடிய பயனுடையதுமாகவிருக்க; அதனை எடுக்கும் மாணவர்களின் எண்ணிக்கை குறைவாகவிருப்பது வியப்பாகவுள்ளது. {இதன் உள் அரசியலுக்குள் இப்போதைக்கு இக் கட்டுரை போக விரும்பவில்லை}. எனவே இது தொடர்பான ஒரு பெரிய விழிப்புணர்வினை மாணவர்களிடமும், பெற்றோர்களிடமும் ஏற்படுத்த வேண்டும்.

அடுத்த கட்டமாக, UCAS` tariff இற்குள் தமிழ் மொழித் தேர்வுகளைக் (AL results)கொண்டு வருவதற்கான முயற்சிகளில் ஈடுபட வேண்டும். எத்தகைய தேர்வுகளை அப் பட்டியலுக்குள் கொண்டு வர முயற்சிப்பது? அதற்கு எவ்வாறு பாடத் திட்டங்களைத் தயாரிப்பது? எழுத்து, வாசிப்பு, கேட்டல் என்பவற்றுடன் பேச்சினை எவ்வாறு உள்ளடக்குவது எனப் பல்வேறு விடயங்கள் ஆராயப்பட வேண்டும். ஆகக் குறைந்தது இது தொடர்பான கலந்துரையாடல்களையாவது இப்போதைக்குத் தொடங்க வேண்டியுள்ளது.

இவை எல்லாவற்றினதும் இறுதி இலக்காகப் பிரித்தானியத் தேசிய பள்ளிகளில் எவ்வாறு தமிழினை இரண்டாம் பாடமாக இணைப்பது எனச் சிந்திக்க வேண்டும். ஏற்கனவே இங்கு இரண்டாம் மொழிப் பாடங்களாக பிரென்சு, யேர்மன், அராபிக், ஸ்பானிஸ், சீனம்(Mandrain) போன்ற மொழிகளுள்ளன. அவ்வாறு தமிழையும் கொண்டு வர முயற்சி செய்ய வேண்டும். பின்லாந்து, ஆத்திரேலியா (New South Wales ) போன்ற இடங்களில் தமிழானது இரண்டாம் மொழியாக அரசால் கற்பிக்கப்படுகின்றது. எனவே இங்கும் அத்தகைய ஒரு முன்னெடுப்பினைச் செய்ய வேண்டும். இங்கிலாந்திலுள்ள எல்லா மக்களிடையேயும் மேற்கொள்ளப்பட்ட ஒரு ஆய்வில் 62% ஆனோர் ஆங்கிலம் தவிர்ந்த பிற மொழியேதும் அறியாதவர்களாக உள்ளமை தெரிய வந்துள்ளது. இதனை அடிப்படையாகக் கொண்டு, இங்குள்ள பல வணிக அமைப்புகள் பிரித்தானிய அரசினை பிற மொழிக் கல்விகளுக்கு கூடிய முதன்மை கொடுக்கச் சொல்லி அழுத்தம் தரும் இவ் வேளையில் எமது முயற்சியினைத் தொடங்குவது பொருத்தமானதாகவிருக்கும். புதிய பேரத்துடனான பிரித்தானிய வெளியேற்றம் ( BREXIT with new deal ) மேலும் பிற மொழித் தேவைகளை எதிர்காலத்தில் அதிகரிக்கலாம். இங்கு பிற ஐரோப்பிய நாடுகளிலுள்ள தமிழர்களுடனான தொடர்பாடலுக்கு எமக்குத் தமிழ் கைகொடுக்கும். இப் பயணம் பெரியதுதான், ஆனால் எப் பெரும் பயணமும் ஒரு சிறு அடியிலேயே தொடங்க வேண்டும்.

இத்தகைய மேற்கூறிய முயற்சிகளினூடாகத் தமிழுக்கு ஒரு பெறுமதி ஊட்டுவதனூடாகவே தமிழை எமது அடித்தடுத்த தலைமுறைகளுக்கு கடத்த முடியும். இவற்றுக்கு முதல் நாம் செய்ய வேண்டிய இரு செயல்கள் உண்டு. ஓன்று: பிரித்தானியாவில் அடுத்த ஆண்டு தொடக்கத்தில் நடக்கவுள்ள மக்கள் தொகைக் கணக்கெடுப்பின் போது, தமிழர் /பிரித்தானியத் தமிழர் எனக் குறிப்பிட வேண்டும்; ஆசியர்கள் என்பதிலுள்ள பிற ஆசியர்கள் ( Other Asians ) என்பதைத் தெரிவு செய்து பின்பு தமிழர்/ பிரித்தானியத் தமிழர்(British tamil) எனக் குறிப்பிட வேண்டும். சிறீலங்கா /இந்தியா எனக் குறிப்பிடக் கூடாது. இதன் மூலம் இங்குள்ள தமிழர்களின் எண்ணிக்கையினை அரசுக்கு எடுத்துக்காட்டுவதன் மூலம் எமது மொழி சார்ந்த வேண்டுகோள்களை வென்று எடுக்க முடியும் {கட்டுரையின் தொடக்கத்திலுள்ள தமிழரின் எண்ணிக்கை பற்றிய தெளிவின்மையினைப் போக்கலாம்}. இரண்டு: முடியுமானளவுக்குப் பிள்ளைகளுடன் தமிழில் வீட்டில் பெற்றோர் உரையாட வேண்டும். பயன்பாட்டிலில்லாத எந்த மொழியுமே தேய்ந்து போகும். அவ்வாறு பயன்படுத்தாவிடில் இரண்டாம் தலைமுறையிலேயே எமது கண்ணுக்கு முன் தமிழ் இங்கு அழிந்து போகும்.

https://inioru.com/tamil-schools-in-the-uk/

அசை | தேவதைகளின் நீதி – பீவேர்ட்டன் சம்பவம் குறித்த ஒரு புலம்பல்

கடந்த சில நாட்களாக ஒரு செய்தி சமூக வலைத் தளங்களில் பகிரப்படுகிறது. இது சரியா? இது தகுமா எனப பல சமூக தேவதைகள் சிறகுகளை அடித்து ஆர்ப்பரிக்கின்றன. இது ஒரு selective amnesia ரகமெனவே எனக்குப் படுகிறது.

செய்தி இதுதான்.

சமீபத்தில் நம்ம தமிழர் ஒருவர் ஏதோ சில காரணங்களுக்காக ரொறோண்டோவிலிருந்து வெகு தூரத்தில் பீவேர்ட்டன் வீடொன்றை வாங்கிக்கொண்டு ‘செட்டில்’ பண்ணியிருந்தார். கோவிட் காரணமென்று ‘வெள்ளைப் பத்திரிகைகள்’ இரங்கலுரை கூறினாலும் அதில் எனக்கு மனம் ஒப்புவது போலில்லை.

அவர் கால் பதித்த இடம் பீவேர்ட்டன் என்றொரு பெரும்பாலான விவசாய, கோடைகால வீடுகள், ஸ்காபரோவிலிருந்து குடியேறிகளால் துரத்தப்பட்ட பரம்பரை வெள்ளைகள் வாழும் இடமென அறியப்பட்ட ஒன்று. மலிவான விலையில் அமைதியான இடமென்று அவர் அங்கு வாழச் சென்றிருக்கலாம். அதில் தப்பில்லை.

இறுதியாகக் கிடைத்த வெள்ளைப் பத்திரிகைச் செய்திகளின்படி அவருக்கும் அவரது குடும்பத்துக்கும் அங்கு வாழும் வெள்ளை அயலவர்களால் நெருக்கடியாம், உயிர் அச்சுறுத்தலாம். அயலவர்கள் அவரது வீட்டு முற்றத்தில் வேண்டுமென்றே குப்பைகளைக் கொட்டுகிறார்களாம். பள்ளிக்கூடம் போகும் பிள்ளைகளோடு பேசக்கூடாதென்று வெள்ளை அயலவர்கள் தமது பிள்ளைகளுக்குக் கட்டளையிட்டுள்ளார்களாம். இதை அவர் சொன்னதாக அப் பத்திரிகைகள் கூறுகின்றன. அவருக்காக அப்பகுதி கவுன்சிலர், சில நல்ல மனம் கொண்ட அயலவர்கள் ஆதரவுக்கரம் நீட்டியுள்ளார்கள். அவரது தொடர் முறையீடுகளுக்குப் பொலிஸ் வழங்கிய சேவை “சீ.சீ.டி.வி’ கமெராக்களைப் பொருத்திவிடு” என்பதோடு நின்றுவிட்டது.

இனக்குரோதம் எங்களுக்குப் புதிதல்ல. வாள் வெட்டு, கத்திக்குத்து, தார் போட்டு எரிப்பு, சூறையாடல் என்பனவற்றைத் தந்த நாட்டிலிருந்து முற்றத்தில் குப்பை கொட்டும் நாட்டுக்கு வந்திருக்கிறோம். “ஒன்பது அங்குலம் ஆழமாகக் குத்திவிட்டு ஆறங்குலத்துக்குக் குறைத்துக்கொள்வது முன்னேற்றமாகாது” என்று மல்கம் எக்ஸ் சொன்னது போல, இதுவும் எங்களுக்கு ஒரு முன்னேற்றம்தான்.

1990 களின் ஆரம்பத்தில் தமிழர்கள் பலர் தமது கிராமமான ஸ்காபரோவிலிருந்து வசதி குறைந்தவர்கள் ஏஜாக்ஸ், விற்பி என்று கிழக்காகவும், வசதி பெருத்தவர்கள் றிச்மண்ட் ஹில், ஓக்வில் என்று வடக்கு, மேற்காகவும், புறநகர்ப் பகுதிகளை நோக்கி ஓடினார்கள். இவர்களின் ஓட்டத்திற்குக் காரணம் அவர்களது கிராமத்தில் முற்றிய பல தமிழ்ப் பையன்கள் காடைத்தனம் செய்கிறார்கள் என்றும் இதனால் தமது பிள்ளைகள் ‘பழுதாகப் போய்விடுவார்கள்’ என்று அஞ்சி அவர்களைப் பாதுகாக்க இப் புறநகர்களுக்குத் தமது கூடுகளை நகர்த்திக் கொண்டிருந்தார்கள் என்றும் கூறப்பட்டது. இப்படிச் சென்றவர்களில் ‘இந்த வே…மக்கள்’ ரகமும், ‘These buggers…’ ரகமும் என்ற வேறுபாடுகளைத் தவிர மற்றும்படி எல்லோரும் தமிழீழ ஆதரவாளர்கள் தான்.

சில வருடங்களுக்குப் பிறகு இந்த இரண்டு ரகங்களும் ஏதோ ஒரு வகையில் தத்தம் அளவுகளில் தமது நகர்வுகளிற்கான பரிசுகளைக் கொடுத்திருந்தார்கள். டார்வினின் மொடெல்களான தப்பிப் பிழைத்த சிலருமுண்டு.

இப்படிப் போன பலர் தமது நகர்வுகளுக்காகக் கவலைப்பட்ட ஒரு பொதுவான விடயம், அவர்கள் எதிர்கொண்ட இனவாதம். அதில் மிக மோசமான விளைவு அவர்களது பிள்ளைகளின் கல்வி, உளவியல் பாதிப்பு எனப் பல பரிமாணங்களில் வெளிப்பட்டிருந்தனத. அவ்வப்போது ஸ்காபரோ தமிழ்க் கடைகளுக்கு வரும் காலங்களில் அவர்கள் தமது உள்ளங்களை அள்ளிக்கொட்டினார்கள். “மகன் பள்ளிக்குப் போகா மாட்டனெண்டிறான். மகள் தன்ர வின்ரர் கோட் மணக்கிதெண்டு சொல்லி தன்னை டீச்சர் பின் வரிசையிலை தனியா இருத்திவிட்டா என்கிறாள்” என்பன பரவலாகக் கொட்டப்பட்ட கவலைகள். இப்படியான பல பெற்றோர்கள், பெட்டிகளைக் கட்டிக்கொண்டு ஸ்காபரோவுக்குத் திரும்பி வந்தவர்களுமுண்டு.

வடக்குக்கும், மேற்குக்கும் நகர்ந்தவர்களில் பலர் தமது பிள்ளைகளின் பண்பாட்டு இழப்புகளைப் பல்லைக் கடித்துக்கொண்டு அனுபவிக்கவேண்டி ஏற்பட்ட தருணங்களுமுண்டு. சிறுபள்ளிகள் முதல் தமது பிள்ளைகளுடன் வீட்டுக்கு வந்து விளையாடி, sleep over செய்த வெள்ளைப் பிள்ளைகள் உயர் பள்ளி சென்றதும் தமது பிள்ளைகளை உதறிவிட்டு வெள்ளைகளோடு நட்பைப் பேணும் போது மனமுடைந்த பிள்ளைகளும், பெற்றோரும் ஏராளம்.

இதில் bottomline என்னெவென்றால், நமது பயணத்தை நாமேதான் தீர்மானிக்கிறோம் என்பதே. தமது விருப்பு வெறுப்புக்களையும், அபிப்பிராயங்களையும் சொல்லப் பயந்த, சொல்ல அதிகாரமற்ற, சொல்ல அனுமதி வழங்கப்படாத மனைவி / கணவன் (politically correct?), பிள்ளைகளது பாதிப்புக்களுக்கு யார் பொறுப்பேற்பது? வீட்டின் ஆளுனர் வாகனத்தை எடுத்துக்கொண்டு ஓடிப்போய் “அப்பா நான் ஸ்காபரோவில் நிற்கிறேன், வரக் கொஞ்சம் சுணங்கும்’ என்பதோடு எஞ்சியோரை வீட்டுக்குள் கட்டிப் போடுவதன் விளைவுகளுக்கு யார் பொறுப்பேற்பது?

நமது பீவேர்ட்டன் நண்பர் அங்கு வசிக்கச் செல்வதற்கு முன்னர் யாரை மனதில் வைத்திருந்தார் எனபது தெரியாது. பிள்ளைகளை அவர்களின் நண்பர்களிடமிருந்து பிரித்து விரும்பாத நட்புகளைப் பலவந்தமாக ஏற்படுத்த ஏன் முயற்சிக்கிறார் எனபது புரியவில்லை. மனைவி தன் நட்புகளோடு நாலு வார்த்தைகளைச் சிணுங்குவதற்கு முடியாமல் தத்திருக்கமாட்டார் எனக் கூற முடியுமா?

இனக் குரோதங்களுக்குப் பல வடிவங்களுண்டு. இவற்றில் பெரும்பாலானவை ‘Fear of the Unknown’ , ஒருவகை phobia, பரிச்சயமில்லாமையினால் ஏற்படும் அச்சம். இதைத் தீர்க்கப் பல வழிகளுண்டு. அவற்றிலொன்று இரு பகுதியினலிருக்கும் பொதுமைகளை முதன்மைப்படுத்தி இணைப்பை ஏற்படுத்திக் கொள்வது. இது பெரும்பாலான தருணங்களில் கலாச்சாரம் சார்ந்தது.

மேற்கு நாடுகளில், புதிய இடங்களுக்குக் குடிபெயரும்போது கேக், பிஸ்கட்ஸ் போன்ற பொருட்களை வீட்டில் தயாரித்து அயலவர்களுக்குக் கொடுத்து தம்மை அறிமுகப்படுத்திக் கொள்வது. போலிச் சிரிப்புடனெனினும் “oooh.. that smells nice” எனக்கூறி வரவேற்கும் பண்பு பல வெள்ளைகளிடமுண்டு. (அதற்காக எடுத்த உடனே வடையச் சுட்டுக் கொடுத்து உறவை ஆரம்பத்திலேயே முறித்துக்கொள்ளக்கூடாது! ). பிள்ளைகளையும் அழைத்துப்போய் அவரவர்களது toy களைப் பகிர்ந்து கொள்வது, இன்னுமொன்று. பெரும்பாலான தருணங்களில் அயலவர்களே முதலில் தமது உணவுப் பொருட்களுடன் வந்து வரவேற்பார்கள்.

இரண்டாவது முக்கிய விடயம், வீட்டை, குறைந்தது வெளிப்புறத்தை, சுத்தமாக வைத்திருப்பது; அயலவர்களின் தரத்தைப் பேணுவது. பல தடவைகளில் அயலவர்கள் அச்சப்படுவது எமது வரவால் தமது சொத்துக்களின் பெறுமதி குறைந்துவிடுமென்று. அவர்களது அச்சத்தைப் போக்கும் வல்லமை எம்மிடமே இருக்கவேண்டும். சிலரில் காணப்படும் outgoing personality எனப்படும் சுபாவம் இதற்கு மிகவும் உதவி செய்கிறது.

ஒரு தடவை நண்பரொருவர் மார்க்கத்தில் வீட்டை வாங்கிக்கொண்டு குடியேறியிருந்தார். குடியேறி மறுநாள் விடுப்புப் பார்த்த இத்தாலிய அயலவர் நண்பரைக் கண்டதும் முகத்தைச் சுழித்துக்கொண்டு கதவை அடித்துச் சாத்திக்கொண்டு உள்ளே போய்விட்டார். வசந்த காலம் வந்ததும் நமது நண்பர் தனது தோட்டத்தை மிக அழகாக்குவதற்காகப் பலத்த முயற்சியில் ஈடுபடுவதைப் பார்த்த இத்தாலியர் தானே முன்வந்து நண்பருக்குத் தனது உதவிகளைச் செய்து கொடுத்தார். அந்த வருடம் இருவரும் மரக்கறிகளைப் பரிமாறிக் கொண்டார்கள். அந்த வருடம் நண்பரது ட்றைவ்வேயில் வந்து நின்ற BMW வுடன் அவர்களது நட்பு மேலும் இறுகிப்போனது.

பீவேர்ட்டன் வாசி விடயத்தில் அவரது ஆதங்கத்தையும், எரிச்சல், நமைச்சல்களைப் புரிந்துகொள்ள முடிகிறது. அவரது அயலவர்களின் நடவடிக்கைகள் நியாயப்படுத்தக்கூடியன அல்ல ஆனால் அது போன்ற விடங்களைக் காண நாம் பீவேர்ட்டன் போகவேண்டுமென்பதில்லை. ஸ்காபரோவில் எப்போதுமே நடக்கலாம். அதே வேளை அவரது பிள்ளைகளின் உளவியல் ரீதியான பாதிப்புக்களை இன்னும் ஆழமாகப் புரிந்துகொள்ள முடிகிறது. இவ் விடயத்தில் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் அவர்கள் தான். அவர்களுக்கான தேர்வு இங்கு வழங்கப்பட்டிருக்க வாய்ப்பில்லை.

இவற்றையெல்லாம் பார்க்காது, இங்கு காட்டப்பட்ட இனக்குரோத, காழ்ப்புணர்வுகளை மட்டும் பதாகையிட்டு நீதி கேட்டுப் போராடுவதில் அர்த்தமில்லை. தேவதைகளுக்கென்றொரு நீதியுமிருக்கிறது!

https://marumoli.com/அசை-தேவதைகளின்-நீதி-பீவே/?fbclid=IwAR3P-Wu0Hny7vAUqqQUPAEJ0k8dKe5VBRXZjsDDc7-wRT8c8PiqaLVahiZk