valavan

அதுதான் மிக தெளிவாக குடிபோதையில் வந்தவர்கள் தவறுதலாக கண்ணாடி குவளையை இந்திய தூதரகம் பக்கமாக வீசிவிட்டனர் என்று சிங்கள நிர்வாகமே சொன்ன பின்னரும், என்னமோ இந்திய தூதரகம்மீது யாழ்ப்பாண தமிழர்கள் திட்டமிட்டு பெற்றோல் குண்டு வீசிவிட்டனர் என்பது போன்ற தோற்றப்பாட்டை கொடுக்கும் தமிழர் நிர்வாக பகுதி சிவஞானம் சிங்களவனைவிட தமிழர்கள் கெட்டவர்கள் என்று இந்தியாவுக்கு காட்ட முனைகிறாரா? இலங்கை வரலாற்றில் தமிழர்களின் எதிரிகள் எப்போதுமே எமக்கு வெளியில் இல்லை.

தமிழர்களை வெருட்டும்போது வீர பரம்பரைபோல அறிக்கைவிடும் மனிதன், ஒரு ஆளை எதிர்கொள்ள பயந்து நடுங்கி கைபுள்ளபோல ஓடி தப்புறார். கொஞ்சம் எண்டால் மூஞ்சை பேந்திருக்கும்போல

எத்தனை தலைமுறைகள் கடந்தாலும் இலங்கையில் இனவாதம் அழியபோவதில்லை. இன்று சிங்களவர்கள் தமது பிரச்சனைக்காகவே போராடுகிறார்கள், அவர்கள் தமிழ் முஸ்லிம்களின் பிரச்சனைக்காக போராடவில்லை. ஒரு ஆட்சி அதிகாரத்தையே விரட்டியடிக்கும் இந்த போராட்டத்தில் தமிழர்களையும் இஸ்லாமியர்களையும் தம்மோடு தோளோடு தோள் நிற்க சொல்லி அவர்கள் அறைகூவல் விடுத்ததாய் பெரிதாக எந்த செய்திகளிலும் இல்லை. அதுவே இனவாதம் வேண்டாமென்று அவர்கள் சொல்லவில்லையென்பதை மறைமுகமாய் சுட்டி நிற்கிறது. ஜேவிபி ஆயுத கிளர்ச்சி நடத்திய 80களின் இறுதிகளில் ஒப்பீட்டளவில் தமிழர்களைவிட கால அடிப்படையில் அரச பயங்கரவாதத்தால் பெரும் அழிவை சந்தித்தது அவர்கள் இயக்கமே. இயக்க உறுப்பினர்கள், தலைவர்கள், அவர்களின் குடும்ப உறுப்பினர்கள் என்று மனித நாகரிகங்களுக்கு அப்பாற்பட்டு உயிரோடு டயர் போட்டு கொளுத்தியும், தலையை கொத்து கொத்தாய் துண்டித்து களனி பாலம் தொடக்கம் மட்டக்குளி கடற்கரைவரை வீசியும், பள்ளி மாணவர்கள் தொடக்கம் இளைஞர்கள்வரை கொத்து கொத்தாய் படுகொலை செய்து புதைகுழிகளில் போட்டு மூடியும் கோர தாண்டவம் ஆடியது இலங்கை அரச இயந்திரம். சராசரி மனித உணர்வு கொண்டவர்கள் தாம் எதிர் கொண்டதுபோன்று பிறரும் அதே துன்பத்தை அனுபவித்தால், அழிவை எதிர்கொள்ளூம் மனித கூட்டத்துக்கு ஆதரவாக அவர்களே முதலில் குரல் கொடுத்திருப்பார்கள். ஆனால் இறுதி யுத்தம்வரை அரசைவிட அதி தீவிரமாய் தமிழர் போராட்டங்களை ஒடுக்குவதில் ராணுவத்திற்கு ஆட்சேர்ப்பில் உதவி முதற்கொண்டு, தமிழர் பகுதிக்கான சுனாமி நிதி தடுப்புவரை மிக ஆவேசமாக உறுதியாக இனவாதம் கக்கி நின்றது ஜேவிபியே. அவர்கள் தமக்குள் ஆயிரம் முரண்பாடு கொண்டு மோதி கொள்வார்கள், ஆனால் தமது இனத்தை எவனுக்காகவும் விட்டுக்கொடுக்க மாட்டார்கள். இனத்தை விட்டுகொடுத்து அரச பதவிகள் சலுகைகளுக்காக ஏங்க அவர்கள் தமிழர்களா என்ன? இன்றைய போராட்டம் ஓய்வடைந்து புதிய அரசு தோன்றினாலும், அவர்களின் தமிழர்கள் இஸ்லாமியர்களுக்கெதிரான பார்வை ஒருபோதும் மாறபோவதில்லை, அதை நாம் தொடர்ந்து பார்க்கதான் போகிறோம்.

அப்படி என்றால் அன்றாட கடமைகளில் ஈடுபட்டுக்கொண்டிருக்கும் அப்பாவி மக்களை அல்லாஹ்வின் பெயரால் கொன்று குவித்துவிட்டு அதெல்லாம் அமெரிக்க யூத சதி என்று அள்ளி விடுபவர்களை எதனால் அடித்து கொல்ல வேண்டும் ஐயா?

யாழில் உடம்பு நோகாமல் பணம் சம்பாதிக்கும் சில புரோக்கர்கள் இப்போதும் ஐந்து லட்சத்திற்குள் செலவளித்து அவுஸ்திரேலியா போனால் ஒன்றரை வருடத்தில் நிரந்தர வதிவுரிமை, மூன்று வருடத்திற்குள் குடும்பத்தை கூப்பிட்டு விடலாம் ஐந்து வருடத்தில் பிரஜாவுரிமை என்று ஆசைவார்த்தை காட்டுகிறார்களாம். பெரும்பாலும் வேலைவாய்ப்பற்ற இளைஞர்களே அவர்களின் இலக்காம். இப்போது அனைவருக்கும் அதே நிலமை என்பது வேறு விஷயம். ஏறக்குறைய ஏழெட்டு வருடங்களின் முன்னரே சட்டவிரோத குடியேறிகள் நாட்டிற்குள் அனுமதிக்கப்பட மாட்டார்கள் என்று அவுஸ்திரேலிய அரசாங்கம் திட்டவட்டமாக அறிவித்தது மட்டுமன்றி பிற தீவுகளுக்கு அனுப்பியும் திருப்பி இலங்கைக்கு அனுப்பியும் சொன்னதை செய்து வருகிறது. இப்படியிருந்தும் ஓரிரு லட்சம் செலவளித்தால் அவுஸ்திரேலியர் ஆகிவிடலாம் என்று இன்றும் ஆசை வார்த்தை காண்பிப்பவர்களை அடியோடு நிராகரிப்பதே பணத்திற்கும் உயிருக்கும் பாதுகாப்பு என்று நினைக்கிறேன்.

இதுபோன்றதொரு மிதிவண்டியை பல புதிய கண்டுபிடிப்புக்களை அறிமுகபடுத்திவரும் தமிழக பொறியியல் மாணவர் ஒருவரும் ஓரிரு மாதங்களுக்கு முன்னர் அறிமுக படுத்தியிருந்தார் . இருவருக்கும் வாழ்த்துக்கள்.

எதிர்ப்பு அரசியல் செய்யாமல் இணக்க அரசியல் செய்தால் மத்திய அரசிடமிருந்து எமக்கு வேண்டிய உரிமைகளை பெற்றுக்கொள்ளலாம், அதனால்தான் ஆயுத போராட்டத்தை ஒதுக்கி அரசுடன் இணைந்து பயணிக்கிறோம் என்ற உங்கள் கீறல் விழுந்த சிடி வசனத்தை காலம் காலமாக சொல்வீர்கள், முப்பது வருசத்துக்கு மேல சிங்களவர்களுடன் இணக்க அரசியல் செய்தும் கேவலம் பசளையை இறக்குமதி செய்யும் அனுமதி கூட சிங்களவன் உங்க இணக்க அரசியலை மதிச்சு ஒரு உரிமையா தரவில்லையா? இலங்கை என்பது இந்தியா சீனா அமெரிக்கா கனடா ரஷ்யாபோல ஒன்றும் பரந்து விரிந்த நாடு கிடையாது, இலங்கையின் எந்த துறைமுகத்தில் பொருட்களை இறக்கினாலும் நாட்டின் எந்த பகுதிக்கும் ஒரே இரவில் கொண்டு சென்றுவிட முடியும். வங்குரோத்து நிலையிலிருக்கும் இலங்கையின் தற்போதைய பற்றாக்குறை பொருளாதார நெருக்கடிக்கு காரணம் என்னமோ துறைமுகங்களில் ஏற்றி இறக்கல்தான் என்பதுபோல் பேசிட்டு திரியுறாரே இவரு எப்படித்தான் இத்தனைகாலம் அவனுககூட சேர்ந்து இணக்க அரசியல் பண்றாரோ தெரியவில்ல.

ஒரு கவி அரங்கில் தமிழீழ அரசவை கவி புதுவை அவர்கள் ஓடிபோனவர்கள் பற்றி ஒரு கவி பாடியிருந்தார் ஒரு சிலவரி ஞாபகம்.. ஓடி போனவர்கள் பேடிகள் போன்றவர் நாளை அவர்கள் திரும்பி வந்தால் காறியே துப்புவோம்...என்ற பொருள்பட கவிதை போனது. பின்னாளில் அதே புதுவை ஓடி அதே ஓடி போனவர்களை , எம் சொந்தங்களே உறவுகளே, வேரினை பிரிந்த விழுதுகளே என்றெல்லாம் கவி பாடினார் குறிப்பாக ஜெயசிக்குறு காலத்தில். பின்னாளில் ஐரோப்பாவிற்கு அவர் வந்திருந்தபோது வானொலி செவ்வியில் புலம்பெயர்ந்தவர்களின் உதவி போராட்டத்தை தாங்கி நிற்கிறது என்று கூறினார், வானலையில் வந்த ஒரு நேயர் பழசை ஞாபகம் வைத்து புலம்பெயர்ந்தவர்பற்றி அவர் முன்னர் எழுதிய கவிதை பற்றி கேட்டார், அதற்கு கவிஞர் அது அந்தகால சூழ்நிலையில் எழுதப்பட்டது அதனை தற்காலத்துடன் ஒப்பிடகூடாது என்றார், ஆனால் முன்னாளைய அந்த வரிகளுக்காக அவர் வருத்தம் தெரிவிக்கபோவதில்லை என்பதில் உறுதியாக நின்றார் அதில் தவறில்லை அது கவிஞனுக்கே உரிய செருக்கு. ஓடிபோனவர்களின் பங்களிப்பு இல்லையென்றால் எண்பதுகளின் இறுதியிலோ, தொண்ணூறுகளிலோ அல்லது தொண்ணூறுகளின் கடைசி ஜெயசிக்குறு சமருடனோ எம் தேச போராட்டம் முன்னதாகவே முடிவுக்கு வந்திருக்கும். இந்தியாவிலிருந்து கொண்டுவரப்பட்ட சக்கைகளுடனும், ஒரு சில எல் எம் ஜி , ஜிபிஎம்ஜி, ஒன்று இரண்டு எப்போது வேண்டுமானாலும் இயக்கத்தை நிறுத்திவிடும் பாதி துருப்பிடிச்ச 50 கலிபர் துப்பாக்கி , அலுமினிய சட்டிகளை உருக்கி செய்த வெறும் வெடி சத்தம் தவிர பெரிதாக பாதிப்பை ஏற்படுத்தாத ஆறு இஞ்ச் ஷெல்கள், கணக்கு பாத்து பாத்து ஏவிய ஆர்பிஜி எறிகணைகள், இந்த முகாம் ராணுவ முன்னேற்றத்தை தடுத்த அதே சொற்ப ஆயுதங்களை அதிவேகமாக அடுத்த ராணுவ முகாமிலிருந்து முன்னேறியவர்களை தடுக்க மாறி மாறி நகர்த்திய நெருக்கடிகளை இலங்கையில் இரண்டு ராணுவங்கள் என்று சொல்லுமளவிற்கு விஸ்வரூபம் எடுக்க வைத்தது ஓடி வந்தவர்களின் உதவிகளே. இறுதிபோரின் தோல்விக்கு காரணம் கண்டிப்பாக ஆட்பலம் இல்லை, ஒரு குறுகிய நிலப்பரப்பில் போராளிகள், துணைப்படைகள் ஆயுத பயிற்சி பெற்றவர்கள்என்று ஏறக்குறைய முப்பதினாயிரத்திற்கு மேற்பட்டவர்கள் இருந்தார்கள் அந்த குறுகிய நிலப்பரப்பிற்கு அத்தனை ஆயிரம் ஆயுத பயிற்சி பெற்றவர்கள் எந்த வகையிலும் பற்றாக்குறையில்லை. இறுதி போராட்டத்தை சாய்த்தது எதிரியிடமிருந்த கனரக ஆயுதங்களே, கிழக்கிலும் வன்னியிலும் மடிந்த பல ஆயிரம் போராளிகள் ராணுவத்தை அருகில் நெருங்காமலேயே எங்கோ இருந்து பொழியப்பட்ட எறிகணை மழையில் தொலைந்தவர்களே. லண்டனில் நடந்த மாவீரர்நாள் உரையில் பாலசிங்கம் பேசினார், நேற்றுத்தான் பிரபாகரனுடன் பேசினேன், புலம்பெயர் மக்களுக்கு என்ன சொல்லுறது எதாவது சொல்லு, அதுக்கு தலைவர் சொன்னாராம் நீங்கள் செய்யும் உதவிகளுக்கு நன்றி, அரங்கம் அதிர்ந்தது. அன்று தலைவர் என்ற மந்திர சொல்லுக்கு கட்டுப்பட்டு அவர் அங்கிருந்து எதிர்பார்த்ததை தமது சக்திக்குட்பட்டும் சக்தியை மீறியும் பங்களிப்பாய் வழங்கிய ஓடி போனவர்கள் எந்த வகையிலும் இகழ்ச்சிக்குரியவர்களல்ல. அவரே அப்படி சொன்னதில்ல ..அப்புறம் எதுக்கு?

எந்த ஒரு தாக்குதலிலும் பொதுமக்கள் கொல்லப்படுவது கண்டிப்பாக வருத்தத்திற்குரியதே, அவர்கள் வலிகள் புறந்தள்ளபட முடியாதவையே. அதேநேரம் அவர்களுக்கு அந்த நிலமை ஏற்படுவதற்கான காரணங்களை ஏற்படுத்தியவர் யார் என்பதையும் பார்த்தே ஆகவேண்டும். விடுதலைபுலிகள்தான் எங்கள் முன்னாள் பிரதமரையும் அவரோடு சேர்த்து தமிழர்களையும் கொன்றார்கள் என்று நீங்கள் சொன்னால், முன்னாள் பிரதமரை அவர்கள் கொல்வதற்கு காரணம் என்ன என்பதை எப்போதும் நீங்கள் பார்க்க மறுப்பதேன்? நீண்டகால இனப்போரை தமக்குள்ள வளங்களை வைத்துக்கொண்டு உயிரை மட்டுமே பெரும் ஆயுதமாக பயன்படுத்தி தற்பாதுகாப்பு போரில் ஈடுபட்டுக்கொண்டிருந்த ஒருநாட்டில் கடல்கடந்து வந்து வல்லரசு திமிரில் லட்சம் படைகள் வளங்களை குவித்து அடிவாங்கி கொண்டிருந்த எம்முடன் எந்த ஒப்பந்தமும் செய்யாமல் மாறாக மிரட்டிக்கொண்டு, அடித்தவனுடன் மட்டும் ராஜீவ் செய்ததற்கு பெயர் அமைதி ஒப்பந்தமா? எந்த வகையிலும் நியாயமற்று சிங்களவன் எமக்கு செய்த கொடூரங்களைவிட பலமடங்கு வேகத்தில் ஓரிரு வருடங்களிற்குள்ளேயே தமிழர் தேசமெங்குமே சுடுகாடாக்கும் அளவிற்கு ஈழ தமிழர்கள்மேல் ராஜீவ் காந்திக்கு வன்மம் என்ன? சிங்களவன் எம்மை கொன்று குவித்ததைகூட ஏதோ ஒரு காரணத்திற்காக சகித்துக்கொள்ளலாம், ஏனென்றால் அவன் எம்மை எதிரியாக பார்த்தான் நாமும் அவனை எதிரியாக பார்த்தே மோதினோம், ஆனால் இந்திய படைகள் எம்ம்மீது கொலைவெறிகொள்ள எந்த வகை நியாயம் இருந்தது? அர்த்தமற்ற ஒரு போரை அந்நிய தேசம் ஒன்றில் நிகழ்த்தி பல ஆயிரம் மக்களை துடிக்க துடிக்க கொன்ற ராஜீவ்தான் அவர்மேல் மேற்கொள்ளப்பட்ட தாக்குதலின்போது கூடவே இருந்த பொதுமக்களுக்கும் பொறுப்பாமவர். கடல் கடந்துபோயப்பாவி ஈழதமிழரை கொன்று குவித்த ராஜீவ்காந்தியின் அட்டூளீயம் பற்றி பேசாமல், கடல்கடந்து வந்து முன்னாள் பிரதமரை கொன்றுவிட்டார்கள் அது மாபெரும் தவறு என்று ஒருசில அரசியல் கட்சிகள் கூவுகிறார்கள், அப்படியென்றால் இந்தியாவில் ஜூலியன் வாலா படுகொலையை செய்த பிரிட்டிஷ் ராணுவ அதிகாரியை இங்கிலாந்துவரை போய் தேடி கொன்றாரே ஒரு இந்தியன் அதுவும் மிக பெரிய தவறுதானே, அதை மட்டும் எப்படி நியாயம் தியாகம் என்று வாதிடுகிறீர்கள்? பொற்கோவிலுக்குள் ராணுவத்தை அனுப்பியதற்காக இந்திராகாந்தி கொல்லப்பட்டார், இந்திராகாந்தியை கொன்றதற்காக அந்த கொலைக்கு பழிவாங்க அந்த சம்பவத்தில் எந்தவிதத்திலும் சம்பந்தப்படாத பலநூறு சீக்கியர்கள் டெல்லியில் கொல்லப்பட்டார்கள் என்கிறார்கள். அப்படி கொல்லப்பட்ட சீக்கியர்களுக்காக நியாயம் கேட்டபோது , ஒரு ஆலமரம் சரியும்போது அதிர்வுகள் இருக்கத்தான் செய்யும் என்று சொன்னாராம் இதே ராஜீவ் காந்தி, அவரின் வார்த்தைகளையே அவரின் படுகொலை விஷயத்திலும் எடுத்துக்கொள்ளலாம், அவரின் தாயார் பொற்கோயிலுக்குள் ராணுவத்தை அனுப்பியதற்காக கொல்லப்பட்டு அதன் தொடர்ச்சியாக சீக்கியர்கள் கொல்லப்பட்டது ஆலமரத்தின் அதிர்வு காரணமாக என்றால், இலங்கைக்கு ராணுவத்தை அனுப்பிய முட்டாள்தனத்தினால் ராஜீவ் கொல்லப்பட அதன் தொடர்ச்சியாக ஒரு சில தமிழர்களும் கொல்லப்பட்டது ஆலமரத்தின் அதிர்வுதான். அந்த அப்பாவி மக்களின் இறப்பிற்கு நேரடியாகவோ மறைமுகமாகவோ பொறுப்பேற்கவேண்டியது ராஜீவ் காந்தியேதான். இது விடுதலைபுலிகள்தான் எமது பிரதமரை கொன்றார் என்று நிற்பவர்களுக்கான தற்கரீதியான வாதம் மட்டுமே.

காலங்கள் ஓடிவிட்டால் அனைத்துமே மறந்துபோகும் என்று நினைக்கிறார்கள். எப்படி பிரேமதாச காலத்தில் கிழக்கில் படுகொலைகள் கட்டவிட்டு விடப்பட்டதோ , அதைவிட பலமடங்கு வேகத்தில் சந்திரிக்காவினால் வடக்கில் படுகொலைகள் கொத்துக்கொத்தாக இடம்பெற்றன. அவர் மாமன் ரத்வத்தையுடன் சேர்ந்து ஆடிய கொலைகளங்கள் ஒன்றா இரண்டா,அதுவும் பள்ளிகள் வழிபாட்டு தலங்களையும் தகர்த்து சிறுவர் இளைஞர்களையும் தேடி தேடி கொன்றார் அம்மணி. நாகர்கோயில் பள்ளிமீதான குண்டுவீச்சு படுகொலை, நவாலி தேவாலய குண்டுவீச்சு படுகொலை,மடு தேவாலய படுகொலை, செம்மணி படுகொலை, ஜெயசிக்குறு நடவடிக்கையில் மன்னார்பகுதி மக்கள் படுகொலை, கிளாலி ஃநீரேரி படுகொலை.............. சொல்லிக்கொண்டே அடுக்கிகொண்டே போகலாம், ஆனால் எதுவுமே தன்னால் நடக்காதமாதிரி இறந்தவர்களுக்கு விளக்கேற்றி அஞ்சலி செய்யும் இந்த கொடூரத்தை என்னவென்று சொல்ல?

ரணிலை பிரதமராக்கினதும் ராஜபக்ச குடும்பத்துக்கெதிரான போராட்டமே பிசு பிசுத்து போனது. இன்னும் ஓரிரு மாதங்களில் போராட்டத்தில் முன்னணியில் நின்றவர்களை மஹிந்த குடும்பம் தேடி தேடி வேட்டையாடினாலோ அல்லது சிக்கலுகளுக்குள் மாட்டவைத்து உள்ளே தள்ளினாலோ ஆச்சரியபடுவதற்கில்லை.

என்ன தவம் செய்தோம் நீ எம்மினத்தில் பிறக்க? என்ன பாவம் செய்தோம் நாம் உம்மை இழக்க? காணொலியில் 5:40 இல் இருந்து......

புரூஸ்லீ எனும் ஒப்பற்ற கலைஞனின் இறுதி பயண காணொலி பதிவு இது காப்புரிமை காரணமாக எப்போது வேண்டுமானாலும் இந்த இணைப்பு நீக்க படும் என்கிறார்கள்.. உண்மை பொய் தெரியாது அதுக்கு முதல்...பாக்காதவர்கள் மட்டும் பாத்துவிடலாமே... 6:54 ல் அவர் முகம் தெரிகிறது .

இந்த வருசம் மட்டும் ஆரியகுளம் பகுதியில் வெசாக் கூடு அமைக்கும் பணியினை யாழ்மக்களே ஒருதடவை மேற்கொள்ளலாம், தமது தேசம் முழுவதும் ஒரு பொருளாதார நெருக்கடி ஏற்பட்டதும் தமிழர்கள்மீதும் அவர்கள் பக்க நியாயங்கள்மீதும் ஏதோ கொஞ்சம் காரணங்கள் ஒட்டிக்கொண்டிருக்கிறது என்றும் காலிமுகதிடலில் கூடிய சிங்களர்கள் ஓரளவு அனுதாபத்துடன் பார்க்க தொடங்கியிருக்கிறார்கள். பிரபாகரன் செய்தது எல்லாம் ஒட்டுமொத்த தவறல்ல என்று உணரவும் தொடங்கியிருக்கிறார்கள். புலிகள் மே 18ல் தாக்குதல் நடத்த போகிறார்கள் என்று ஒரு செய்தி வந்தபோது, யாழ்பக்கம் போய் பாருங்கள் யாழ் இளைஞர்கள் எவ்வளவு கஷ்டபடுகிறார்கள், வேண்டுமென்றே புலி பூச்சாண்டி காட்டி எங்களை ஏமாற்றாதீர்கள் என்று சமூக வலைதளங்களீல் சிங்களவர்கள் சிரிப்பாகவும் சீரியசாகவும் பேச தொடங்கிவிட்டார்கள் என்று செய்தி ஊடகங்கள் ஆதாரத்துடன் தெரிவிக்கின்றன. கீழே வரும் இந்த காணொலியில் 5:43 லிருந்து சிங்களவர்களின் கருத்துக்கள் பற்றி செய்தி விளக்குகிறது .... தமக்கு ஒரு பிரச்சனை வந்தால் தமிழர்மீது கரிசனை காட்டுவது ஒரு நடிப்பாக இருந்தால், எமக்கு கிடைக்கும் ஒரு சந்தர்ப்பத்தை நாம் உங்களுக்கு எதிர்கள் அல்ல என்று வெசாக் கூடுகளை தமிழர் பகுதியில் இந்த வருசம் மட்டும் தமிழர்களே கட்டி நடிக்கலாம் அதில் தப்பு எதுவுமே இல்லை. தமிழ்கட்சிகள்மீது என்றைக்கும் எம்மில் பலருக்கு உள்ளதுபோல் நம்பிக்கை இருந்ததில்லை ஆனாலும் அவர்கள் செய்த செயலில் ஒன்று மட்டும் ஈர்த்தது, தமிழகத்திலிருந்து உணவுபொருட்கள் இலங்கை தமிழருக்கு மட்டுமே அனுப்புவதாக இருந்தால் அது எமக்கு வேண்டாம் ஒட்டு மொத்த இலங்கை மக்களுக்காகவும் அனுப்புவதாயிருந்தால் ஏற்றுக்கொள்வோம் என்று சொன்னது வரலாற்று காய் நகர்த்தல். நாம் உங்களுக்கு எதிரிகள் இல்லை என்று பலதடவை நிரூபித்திருக்கிறோம், இன்று ஒருதுளி அளவாவது எமக்கு தமிழர்கள் எதிரி அல்ல, ஆட்சிட்யாளர்கள் மட்டுமே என்று அவர்கள் உணரும் சூழலில் இதுவரைகாலமும் எம்மை எதிரியாகவே பார்த்த அந்த பேரினத்தை அவமானபடுத்தவாவது வெசாக்கூட்டை தமிழர்கள் ஏற்றலாம் தப்பில்லை. இனம் என்ற ரீதியில் பல கொள்கைகள் கோட்பாடுகள் காய்நகர்த்தல்கள் இருந்தாலும், தனிமனிதன் என்ற ரீதியில் ஒவ்வொருத்தருக்கும் ஒரு அசைக்கமுடியாத நம்பிக்கை இருக்கும் அல்லவா, அந்த வகையில் எந்த கால கட்டத்திலும் இலங்கை தமிழரை சரிசமாக அரியணையேற்றவோ அணைத்து செல்லவோ சிங்கள சமூகம் அனுமதிக்காது என்ற அசைக்க முடியாத நம்பிக்கை எப்போதுமே உண்டு. இன்று தமக்கு வலிக்குது என்றால் அவர்களுக்கும் அப்படித்தானே வலிச்சிருக்கும் என்று மெலிதாய் உணர்கிறார்கள், நாளை தமது பிரச்சனை தீர்ந்துவிட்டால் அவர்களுக்கு என்ன பிரச்சனை என்று எகத்தாளமாக சிரிப்பார்கள், இதுவே எமது முப்பாட்டன் காலத்திலிருந்து சிங்கள தேசத்தில் உணர்ந்த பாடம். மற்றும்படி நாமும் ராஜதந்திர அரசியல் செய்வோம்.