கவிதைக் களம்

பொங்கல் 2022

எங்கிருந்தோ தோன்றி எம்மை உயிர்ப்பித்த

செங்கதிரே உன்றன் திருவருளைப் போற்றுகிறேன்

நீயின்றி நானில்லை நீயே எனை இயக்கும்

நேயப் பெருஞ்சக்தி நித்தியமாம் பொற்சோதி

தாயாய் இஞ்ஞாலத்தைத் தன்மகவாய் ஏற்று ஓளிப்

பாயத்தை எங்கும் பரவவிட்ட பேரருளால்

மாய வெளியினிலோர் மண்துகளாம் பூமிதனில்

காயமெனும்  எமது காற்றடைத்த பையினிலே

உள்ளம், உணர்வு, உயிர்ப்பெல்லாம் பெற்றுவிட்டோம்

வெள்ளமெனப் பொலியும் நின்னருளைக் கண்டுருகி

அன்பால் மகிழ்ந்து ஆரமுதப் பொங்கலிட்டு

நின்பால் எம் நன்றியினால் நேர்த்திக் கடன்செலுத்தி

உடலால் வயலுழுது உண்ணவும் பாலளிக்கும்

விடையையும் ஆவினையும் மேன்மையுறப் போற்றும்

நற்றமிழர் பண்பாட்டை நம்முன்னோர் செய்ததைப் பின்

பற்றி இறைஞ்சுகிறோம் பாருலகு நன்மைபெற.

இற்றைக்கெம் வாழ்வை இருள்சூழ்ந்திருந்தாலும்

எற்றைக்கும் வாழோம் இழிந்து.

C:\Users\Karu\OneDrive\Desktop 

https://www.facebook.com/sithiravelu.karunanandarajah/posts/10159775912671950?comment_id=10159779052766950&notif_id=1642155597814146&notif_t=feed_comment&ref=notif

எந்தக்குழந்தையும் நல்லகுழந்தைதான்..!

****************************

பஸ்ஸில் ஏறிய தாயிடம் 

பிள்ளைக்கு எத்தின வயதென

கேட்டார் நடத்துனர். 

தாய் சொன்னாள் நான்கென்று

பிள்ளை சொன்னான் ஆறென்று

மெதுவாக..

அதட்டினாள் பிள்ளையை

நாலென்று சொல்லு. 

சினிமாவுக்கு கூட்டிச்சென்றார்

தந்தை..

எட்டு வயதுக்கு மேல் டிக்கட்

எடுக்க வேண்டுமென்றார்கள்.

இவனுக்கு ஏழு வயதென்றார்

 இல்லையப்பா.. 

ஒன்பதென்றான் பிள்ளை 

அதற்கு அதட்டி ஏதேதோ 

சொன்னார் அப்பா

 இப்போது  மதுபான கடையில்

பிள்ளை நிற்க்கிறான் 

 இருபது வயதுக்கு மேல்தான்

  வாங்கலாம் என்றார் 

கடைக்காரர்

இருபத்தி இரண்டென்றான் 

பிள்ளை..

பதினெட்டு வயதிலும் 

நாலைக் கூட்டினேன்

அம்மா,அப்பா குறைத்த 

வயதுகள் என்றான். 

தாயோ தலை தலையென

 அடித்து அழுதாள்- எனிமேல்

பட்டணிகிடந்தாலும்

பொய்யில்லா வாழ்வே

புனிதமானதென்றாள்

போன பஸ்சிற்கு கை

காட்டிய படியே.

பொய்யென்ற விதைதன்னை

பிள்ளைகள் மனதில் நட்டால்

கஞ்சா,களவு, சூது போதை

வீட்டுக்கே உதவாத

பெரு விருட்சமாகும்.

பெற்றோரே எச்சரிக்கை.

அன்புடன் -பசுவூர்க்கோபி.

காலங்கள்..!

***************

ஆசிரியர்கள் 

வீடுதேடி போனார்கள்-அது

ஆதிகாலம்.

மாணவர்கள் பாடசாலை 

சென்றார்கள்-அது

கொரோனாவுக்கு 

முன் காலம்.

பாடமே வீடு தேடி வருகிறது

இது “சூம்” காலம்.

எத்தனை காலங்கள் 

வந்தாலும்

எதனையும் பயன் 

படுத்த முடியாத

ஏழைகள் காலந்தான்

நாட்டின்

நிரந்தரமாகி வருகிறதே! 

பட்டணியாகப் போகும்

குழந்தைக்கு-இலவச

பாடப் புத்தகம் கொடுத்தும்

என்னபயன்.

அன்புடன் -பசுவூர்க்கோபி.

புதிரான மனிதன் எதற்குத் தோன்றினான்
புதிரான உறவில் ஏன் பயணிக்கிறான்
புரியாப் புதிரானதை மர்மம் என்கிறான்
மர்மம் உடைக்கவே ஆறறிவில்
சிந்திக்கிறான்
தேடல் இன்றியே வாழ்வைத் தொலைக்கிறான்
வாழ்வை எண்ணியே தேடலைத் தொலைக்கிறான்!

தோற்றுப் போனதும் கண்ணீர் விடுகின்றான்
வெற்றி பெற்றதும் வீண் புகழ் கொள்கிறான்
ஒளி புகா இடத்தில் இரகசியம் மறைக்கிறான்
வாழ்வின் இரகசியம் எதுவென்று அறியாமல்
வாழ்வை வாழ்ந்தோமென
வாழ்த்துச் சொல்கிறான்
யார் யாரோ நடத்திய வழியில்
எதுவும் புரியாப் புதிராகப் பயணிக்கிறான்!

வாழ்வைத் தேடியே உறவு கொள்கிறான்
உறவின் உண்மையைக் காத்துக் கொள்கிறான்
பிறகு ஒருநாள் உறவையே வெறுக்கிறான்
தனிமை மட்டுமே உறவாய்
கொள்கிறான்
எத்துணையும் இன்றி கண்ணீர் வடிக்கிறான்
கண்ணீரை மட்டுமே தன்துணை ஆக்கிறான்

முன்னோர் வழி பார்த்து கடமை முடிக்கிறான்
கடமை முடிந்தால் வாழ்வு முடிந்ததாகக் கொள்கிறான்
இவை எல்லாமே புதிரான மனிதன் கொண்டாடும் வாழ்க்கை வழிப்பாதை
புதிரான மனதை ஆட் கொள்ளும் எவரோ விதைத்த விளையாட்டுப்பாதை
பயந்தவன் அதனை இறை என்கிறான்
வியந்தவன் அதனின் மர்ம முடிச்சை அவிழ்க்க நினைக்கின்றான்
அவிழ்க்கும் முன்னே அழிந்தும் விடுகின்றான்!

-தமிழ்நிலா.

ப

“பழையன கழிதலும் 

புதியன புகுதலும் 

வழுவல கால 

வகையினானே”

(நன்னூல் நூற்பா 426)

பிரிந்து போகும் 

2021டே உனக்கு

பிரியா விடைதந்து 

அனுப்பும் இவ்வேளை..

இன்று.. 

புலரும் புது  ஆண்டே 

இனம்,மொழி,

சாதி,மதம்,

கறுப்பு,வெள்ளை

ஏழை,பணம்,

அகதி,அடிமை 

என்னும் 

மனிதப்பிரிவுகள் நீக்கி 

மனிதநேயத்தை 

மனங்களில் இருத்தி 

அனைத்துயிரோடும் 

அன்பைப் பொழிந்து. 

அகிலத்தில் அனைத்தும் 

ஒன்றேயென்ற 

உறுதி மொழி கொடுத்து

உயிர் கொல்லி 

நோய்கள் நீக்கி எம்மை

வாழவைக்க  வா! வா! 

2022

புத்தாண்டே! உன்னை 

வாழ்த்துகின்றோம்,

வணங்குகின்றோம்.

என் அன்பு "யாழ் இதயங்களுக்கு “ஆங்கில புது வருட புத்தாண்டு வாழ்த்துக்கள்”

அன்புடன் -பசுவூர்க்கோபி.

1.01.2022.

தேவைகளுக்கு என்றும் இல்லை 
முற்றுப்புள்ளி
தேடல்கள் அதிகமாகும் போது
தேவைகள் அதிகமாகுகின்றன
தேவைக்கதிகமாக தேடியதெல்லாம் தேவையில்லையெனத் தூக்கி எறியப்பட்ட பின்னும்
தொடர்ந்து கொண்டு தான் இருக்கின்றது இந்தத் தேவைகள்...! 

நேற்று பணத்தின் தேவைக்காக அலைந்தவன் 
இன்று பிணமாகக் கிடக்கின்றான் 
நேற்று சுகத்தின் தேவைக்காக
அலைந்தவன் 
இன்று சுமையாகக் கிடக்கின்றான் 
நிம்மதிக்கான தேவையே இங்கு
தேவைப்படுகின்றது ஆனால்
நிம்மதி மட்டும் நிற்காமல்
செல்கின்றது...! 

எதற்காக இந்தத் தேவை...?
எவருக்காக இந்தத் தேவை...?
புரியாத இந்தத் தேவை 
முடியாதோ இந்தத் தேவை...?
முடிந்து விடும் ஒரு நாளில்...
மனிதனைத் தேடும் அந்த
மண்ணறையின் தேவை ஒரு நாள்
தீர்ந்து விடும் போது..!

-தமிழ்நிலா.
 

நத்தார் கவிதை -2021

வாருங்கள் தோழர்களே!   இந்த

மானிலம் மீதினில் அன்பு செழித்து நம்

மானுட வர்க்கம் மகிழ்ந்த நன்னாளிது

வாருங்கள் தோழர்களே!

மாட்டுத் தொழுவத்திலே எங்கள்

மன்னன் பிறந்தனன் அந்த நற்செய்தியைக்

கேட்டுக் கிழக்கிருந்தே - வந்து

கிறிஸ்துவென்றே குறித்தேற்றினர்  ஞானிகள்

வாருங்கள் தோழர்களே! – நாமும்

வாழ்த்திக் கொண்டாடுவம் யேசு பிறப்பினை

வாருங்கள் தோழர்களே.

பாவிகளாகாதீர் - உங்கள்

பாவங்கள் தன்னை நான்ஏற்றுப் பரிசுத்த

ஆவிக்குள் சேர்த்திடுவேன்  உயர்

அன்பில் முகிழ்த்து நற்பண்பில் மலர்ந்திட

தேவையென் ரத்தமெனில் எந்தன்

தேகத் தசையும் அதற்குரித்தே

நோவைப் பொருட்படுத்தேன் நான்

நொந்து நுடங்கிச் சிலுவையில் தொங்கினும்

சாவைப் பொருட்படுத்தேன் - என்

தர்மம் நிலைத்திடும் இந்தவுலகினில்

என்றுரைத்தார் சுதனார் – அன்று

எங்களை மீட்டிட  வந்திட்ட இயேசுவை

போற்றுவம் தோழர்களே – அவர்

பொற்பதம் தொட்டுக் கரம்குவிப்போம்

உடன்

வாருங்கள் தோழர்களே!

https://www.facebook.com/photo?fbid=10159734275561950&set=a.10151018148611950 

மெய்யுடல் தனை 
மென்மையாகத் தழுவிச் செல்லும் இளந்தென்றலின் 
அழகான ஒரு தீண்டலில் கலந்திருக்கின்றது 
கரைப்பதற்கும் கரைந்து கொள்ள இசைவதற்குமான முடிவு! 

அழகுடல் தனையுடைய அணங்கவளின் ஆரவாரமான நகைப்பொலியினைப் போல
சலசலத்து ஓடும் நதியின் ஓட்டத்தில் சிக்குண்டு ஓரிடத்தில் நிலையாமல் தடுமாறி தன்னுரு மாறும் கல்லின் முடிவற்ற தீர்வில் அமைந்திருக்கின்றது 
நகர்ந்து செல்வதற்கும் 
நகராமல் நிலை கொண்டு எதிர்த்து நிற்பதற்குமான தெளிவு! 

பொய்யுடல் தனைப் பொலிவுடன் அலங்கரிக்கும் பூமாலை தனிலிருந்து நுதல் தழுவி முகம் வருடி உடல் தீண்டி காலடியில்  கழன்று விழும் பூவிதழின் நிலையற்ற நிலையாமையில் மறைந்திருக்கின்றது
பயன்பெறுவதற்கும் பயன்மட்டும் பெறுவதற்குமுண்டான வேறுபாடு!

-தமிழ்நிலா.

என் அன்பு யாழ் இதயங்களுக்கு..

தமிழ்நாட்டின் பிரபல ஓவியர் “மாருதி”அவர்களின் ஓவியம் சிறுவயதிலிருந்தே எனக்குப் பிடிக்கும்.

அவர்களின் இந்த உயிர்ப்போடிருக்கும் ஓவியநாயகிக்கு!

படம் சொல்லும் கவிதை..! 

**********************

கொஞ்சிடும் கெஞ்சிடும் பொன்னழகே

கொவ்வையின் பழந்தந்த மென்னுதடே

மிஞ்சிடும் மேனியின் இருகனி ரசமே

மிஞ்சாத இனிமையின் கொடியிடையே!

கொத்தி இழுக்கின்ற மூக்குத்தி பூவே

குறும்புகள் செய்கின்ற கண் இரு விழியே

கருமேகச் சுருள் தந்த காதோர முடியே

காலோடு கவிபாடும் கொலிசின்ரஒலியே!

கரைதொட்டு பின் திரும்பும்

கனிவான அலைபோல்-கால்

தொடை பட்டு மேல்படரும் 

கரை போட்ட உடையே!

கலகலக்கும் உன் களுத்து 

நிறைவான நகையே

கண்புருவ வானவில்லின் 

அம்போடு வில்லே! 

கைநிறைந்த வளையல்களின் 

விரல்பேசும் மொழியே 

கரு இரவில் தேன்சுரக்கும் 

மறைவான நிலவே!

பெண்ணென்ற பெருமதிப்பு 

பிரபஞ்ச பேரழகே-உன்

பிறப்பால் தான் உலகெங்கும் 

உயிர்களுக்கு மகிழ்வே!

அன்புடன்-பசுவூர்க்கோபி.

வையகம் உள்ளவரை வாழ்ந்திடுவாய்!
-----------------------------------------------------

நூற்றாண்டைத் தொட்டுவிட்ட
கவிதைகளின் பயணத்திலே 
யாராரோ வந்தாலும் போனாலும்
ஊரெங்கும் ஊர்வலமாய்
கவிபாடி நின்றாலும்
புதுக்கவிதை பாடியெங்கும்
புதுமைக் கவியானவனே
யுகமெங்கும் புகழ்சூடி
வரலாறாய் வாழ்கின்ற புதுமையனே!
பெண்ணென்றும் ஆணென்றும்
வேற்றுமைகள் இல்லாத
உலகொன்றைக் காண்பதற்காய்
உன்சொற்கொண்டு போர்தொடுத்து 
விடுதலையின் முரசறைந்தே
உலகின் கூன் அகலும்
நிலையைக் காண்பதற்காய்
வைரநிகர் வார்த்தைகளால்
உரைத்தாய் உய்யும்வகை
அசைத்தாய் இவ்வுலகை!
பன்முகத் திறன் கொண்டாய்
புரட்சிகர மனம் கொண்டாய்
அநீதிகளைக் கண்டெழுந்தே
அறைகூவல் விடுத்தவனே
நின் எழுத்துகளால் அரணமைத்தாய்!
பதைபதைத்தாய் துடிதுடித்தாய்
விடியலுக்காய் எழுகவென்றே
விண்ணதிரும் வரிகள் கொண்டாய்
மண்ணெங்கள் மண் என்றாய்
அறமெங்கள் மறமென்றாய்
அகலாத துணிவுகொண்டாய்
அடிமையில்லை நாமென்றாய்
மதங்களை கடக்கச் சொன்னாய்
மனிதத்தைக் காணச்சொன்னாய்!
அகந்தையை அகற்றச் சொன்னாய்
அன்பினைக் கற்கச் சொன்னாய்
அறிவினைக் பற்றச் சொன்னாய்
இருளினைக் கடக்கச் சொன்னாய்
இன்பமாய் வாழச் சொன்னாய்
கொள்கைகளில் உறுதி கொண்டாய்
கொடுமைகளை எதிர்த்து நின்றாய்
பன் நூற்றாண்டைக் கடந்தாலும்
மானிட விடுதலையின் மகத்துவமாய்
வையகம் உள்ளவரை வாழ்ந்திடுவாய்
பாரதியே விடுதலையிற் பாதி நீயே! 

நன்றி

அன்பார்ந்த நட்புடன்

நொச்சி
11.12.2021

நான் எனும் நான்
------------

நான் இன்னும்
எனக்கும் நானே
சொல்லாத வார்த்தைகள்
என்னிடம் உள்ளன
அந்த வார்த்தைகளின் அடியில்
தேங்கி கிடக்கின்றது
பெருங் காடென விரியும்
துரோகம்

நான் எனக்கு
எழுதாத சொற்கள் 
நிறைய உள்ளன
அதன் உச்சரிப்புகளில்
மறைந்து கிடக்கின்றன
நான் பலரை தூற்ற நினைத்த
வசவுகள்

நான் பார்க்க விரும்பாத
பல பக்கங்கள் உள்ளன
அதன் வரிகளில் 
நிறைந்து கிடக்கின்றன
இரக்கமற்ற நினைவுகளும்
ஈரம் காய்ந்த என்
உணர்வுகளும்

நான் கேட்க மறுக்கும்
பாடல்கள் உள்ளன
தன் வரிகளில் 
கண்ணீரையும்
துரோகங்களையும்
காட்டாறு எனப் பாயும்
தோல்விகளின் வரிகளையும்
சுமந்த படி

நான் பார்க்க விரும்பாத
ஒரு முகம் எனக்குள்ளது
அதன் அத்தனை கண்களிலும்
வழிகின்றது ஊழிப்
பெருங்கடலும்
பெருங் காமமும்

இன்னும் முழுமை பெறாத
விம்பம் ஒன்று எனக்கு
உள்ளது
தினமும் செதுக்கியும்
சிதைத்தும்
ரணப்படுத்தியும்
முழுமை பெற்றும்
உடைந்தும் உடையாமலும்
தளம்பிக் கொண்டு...

- நிழலி

December 11,2021

பொருள் விசையும் போலத்தான்
மனிதரும் காதலும்❤❤❤ 

இரு பொருட்களாகிய ஆணும் பெண்ணும்
ஒரு நேர்கோட்டில் 
சீரான வாழ்க்கை முறையில் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் போது 
விசையாகிய காதல் 
பொருட்களாகிய ஆணையும் பெண்ணையும்
அவர்களது சீரான வாழ்க்கை முறையிலிருந்து 
மாற்ற முயற்சிக்கும்
தள்ளும்,இழுக்கும்,வீழ்த்தும்
அதுவே காதல் 

எந்த ஒரு விசையாகிய காதலுக்கும் சமமான எதிர் விசையாகிய காதல் உண்டானாலே அது வெற்றியளிக்கும்
ஆணாகிய பொருளுக்கும் பெண்ணாகிய பொருளுக்கும்
சமமான எதிர் விசையாகிய காதல் உருவாகினாலே அது நிலைக்கும்
இல்லையெனின் 
ஆணோ பெண்ணோ
ஏதோ ஒரு பொருளை 
விசை எனும் காதல் ஒருதலைக் காதல் எனும் கவலைக் கிடங்கில் இழுத்து வீழ்த்தும்,தள்ளும் 

நிறைகளை மட்டுமே கண்டு ஈர்ப்படைந்து காதல் உருவாகி
பின் குறைகளைக் கண்டு மறைவாகும் காதலான ஈர்ப்பியல் விசையாகிய காதல் மிகவும் வலிமை குன்றிய காதல்...நிலைக்காது... 

திடீரென்று கண்டவுடன் மின்னல் மாதிரி வந்து காந்தம் மாதிரி ஒட்டிக் கொள்ளும் காதலான மின்காந்த விசையாகிய காதல் 
இலகுவில் பிரியாது
கடுமையாக இழுத்துப் பிரித்தால் தான் விலகும்
ஈர்ப்பியல் விசையாகிய காதலை விட இது கொஞ்சம் வலிமை கூடிய காதல்...ஓரளவுக்கு நிலைக்கும்... 

இரண்டு வலிமை மிக்க விசைகளாகிய காதலினை உடைய இதயங்களைக் கொண்ட பொருட்களான ஆணும் பெண்ணும் இணைந்து கொண்ட மிகப் புரிதலுடன் கூடிய விசையாகிய காதலாகிய வலிமை மிக்க அணுக்கருவிசைக் காதலானது 
சாதி மத நிற பண அழகு பேதமற்று 
இன்னார்க்கு இன்னார் என்று இறைவன் எழுதி வைத்தான் அன்று
என வரும் காதல்...என்றும் அழியாது...இறப்பிலும் தொடரும்... 

ஆரம்பத்தில் உறுதியாக உருவாகி
பின்பு நீண்ட காலம் இழுபட்டு பின்பு போதிய புரிதல் இல்லாமையினால்  சிதைவடைந்து பிரிவடையும் காதல்... வலிமை குன்றிய அணுக்கருவிசைக் காதல்...
ஈர்ப்புவிசையாகிய காதலளவுக்கு வலிமை குன்றிய காதல் அல்ல... 

ஆனால் சில விதிவிலக்கான மனிதர்களாகிய பொருட்கள் மட்டும் எந்த வித புறவிசையாகிய காதலும் இல்லாமல் தன்னிச்சையாக தானே நிலையை மாற்றிக் கொள்ளாமல் மாட்டுப்படாமல் நிலைமமாக இருப்பார்கள்...இவர்கள் சுயநலவாதிகளா?பொறுப்பற்றவர்களா?
பற்றற்றவர்களா?

-தமிழ்நிலா.

பிறத்தல் என்பது புண்ணியமானதே
வாழ்தல் என்பது பாவமானதே
இறத்தல் என்பது தவமானதே 
பாவத்தில் இருந்து
விடுபடும் தவமாய்
இறப்பினைப் பார்த்தால்
இறப்பும் இங்கு மகிழ்வானதே! 

துன்பத்தில் துவள்வதும் துளிர்ப்பதற்காகுமே 
தோல்வியால் வீழ்வதும் எழுவதற்காகுமே 
துவள்வதும் வீழ்வதும் வாழ்வதற்காகுமே என
எண்ணித் துணிந்தால்
தோல்வியும் இங்கு அழகானதே! 

துணை வந்த உறவும் தொலைந்து போனாலும்
தோள் கொடுத்த தோழமையும்
விட்டு விலகிப் போனாலும் 
நடந்த நினைவுகளோடு
கடந்து செல்ல பழகிக்கொண்டால்
தனிமையும் இங்கு துணையானதே! 

துன்பம் என்று ஒன்றும் இல்லையே
இங்கு
துவண்டு போக தேவை இல்லையே
நிஜம் என்று ஏதும் இல்லையே
இங்கு
உன் நிழலும் கூட உனக்குச்  சொந்தமில்லையே! 

பார்வை இல்லாமல் நல்லதைப் பார்ப்பவனும் உண்டு
கண் பார்வை கொண்டு கெட்டதில் வீழ்ப்பவனும் உண்டு 
யாவும் இங்கே உன் எண்ணத்தின் நிகழ்ச்சியாகுமே
கஷ்டமும்  இஷ்டமும் உன் மனதின் புரட்சியாகுமே! 

மரணத்தை நோக்கியே உன் பயணம் தொடருமே
இடையில் ஏன் தான் இத்தனை மயக்கமே
எல்லாம் இங்கு மாயையாகுமே
இதை உணர்ந்து கொண்டால்
எல்லாம் இங்கு இன்பமாகுமே!

-தமிழ்நிலா.

மௌனம் எனும் அறைக்குள் விருப்பு வெறுப்பு எனும் இரண்டு பேரை அடைத்து கர்வம் எனும் பூட்டினால் பூட்டப்பட்டிருக்கின்றது

விருப்பும் வெறுப்பும் யார் பெரியவர் எனும் விவாதத்தை தொடங்கி வாக்குவாதமாக்கிக் கொண்டிருந்தனர்

மௌனம் எனும் அறைக்குள் பேரிரைச்சல் கேட்கத் தொடங்குகின்றது

தனிமை என்னும் நெருப்பு கர்வம் எனும் பூட்டின் சாவியை உருக்கிக் கொண்டு இருக்கின்றது

தனிமை எனும் நெருப்பினால் கர்வம் எனும் பூட்டின் சாவி உருகி காணாமல் போனால் ஓர்நாள் மௌனம் எனும் அறை திறக்கப்பட முடியாமல் விருப்பு வெறுப்பு எனும் இருவரின் வாக்குவாதத்தால் கர்வம் எனும் பூட்டு வெடித்துச் சிதறும் விருப்போ வெறுப்போ பெரியவர் வெளியேறுவார்!

-தமிழ்நிலா.

வாய்மையின் பாதை யாவும் தீயினால் ஆன தன்று

நோக்கினில் பிழையை வைத்துப் நோக்கிடும் மூடர் கூட்டம்

வாய்மையைக் கேலி பேசி நாளுமே வாதம் செய்வார்

தூய்மையாய்க் காணி னாங்கே சீர்மையாய் வாய்மை ஒன்றே!

காலமும் கடந்த பின்னே காசினி உன்னை வாழ்த்தும்

சீலமே கொண்ட கோவாய்ச் சிறப்புற உன்னைப் பாடும்

கோலத்தில் வறுமை கண்டும் கொள்கையில் மாறலாகா

ஆல மரத்தின் வேர்கள் ஆகுமே வாய்மை இங்கே!

பொய்மையே வென்றிடற் போல்ப் போலியாய்த் தோற்றம் காட்டும்

வாய்மையோ தோற்றாற் போல் வாலினைச் சுருட்டி நிற்கும்

ஆய்ந்திடின்  உண்மை ஆங்கே ஆதவன் கதிராய்த் தோன்றும்.

ஏய்ப்பவர் வென்றார் அல்லர் என்றுமே நின்றார் அல்லர்!

ஆட்பலம்  பணப் பலத்தால் ஆட்சியின் அதிகாரத்தால்

வனைகலன் பலம் கொண்டே மக்கள் வாய்தனை அடைத்த போதும்

நாட்பல சென்ற பின்னே நாட்டினில் வாய்மை ஒன்றே

நாட்டுமே தன் பலத்தை நாமிதை அறிதல் நன்றே!

-தமிழ்நிலா.

கோடி வருசமாய்

காத்த அவள் அழகை

கோடிகளில் ஒருத்தியாய்

கோலமிகு கோளமவளை

விண்ணியல் கணக்கில்

நேற்று முளைத்த

இருகால் நடை மூளை பெருத்த கூட்டம்

குத்திக் குடைந்து குதறி

கொட்டி வெட்டி கொழுத்தி

சீரழிச்சு அவள் சீர்குலைத்து - இன்று

சீமான்களாய் சீமாட்டிகளாய்

சீமையில் சபை அமைத்து

சிந்திக்கிறார்களாம்

சீரமைப்போம் மீண்டும் என்று.

அவலம் தந்தவனுக்கு 

அவலத்தை கொடுக்கும் கொடியவள் அல்ல

அவர்களாய் தேடிக் கொண்டதுக்கு

அவளாய் என் செய்வாள்..?!

பெருத்த மூளைக்குள்

பொருமிய அறியாமைக்கு

அவளாய் என் செய்வாள்..?!

சிந்திக்க முடியாத சிறுமைகளை

சீமான்களாய் சீமாட்டிகளாய்

வரிந்து நிற்கும் கூட்டமே கேள்...

தீக்குளிந்து எழுந்தவள் அவள்

தீப்பந்தமாய் வாழ்ந்து கடந்து வந்தவள்

தீங்குகள் பல தீண்டக் கண்டவள்

தானாய் திருத்திக் கொள்வாள்...!

நீங்களாய் திருந்தாவிட்டால்

திருத்தா விட்டால்

திருத்துவாள் உங்களை

போடும் மேடைகள்

வேசமாய் வேண்டாம்

விவேகமாய் வேகமாய் சிந்திக்கட்டும்

இயற்கையை வெல்வோம் கோசம் ஒழித்து

இயற்கையோடு இசைவோம் என்று

வாழ்ந்து வீழ்வதே

உமக்கு அறிவு.. அழகு..!

ஊரைக் குடையும் உலகைக் குலைக்கும்..

நாகரிகப் போலிகள் தகர்த்து

சுற்றுச்சூழலின் இயல்புக்குள்

நமது தேவை முடித்து

நாமாய் வாழ்வோம்

நமது உரிமைகள் பேணி..!

அடுத்த தலைமுறைக்கும்

ஒரு தாய் வேண்டும்

அவளாய் இந்தப் பூமியை விட்டு வையுங்கள்..!!

ஆக்கம் நெ.போ (08-11-2021)

எம் நாட்டின் இறையாண்மை போனதெங்கே எம்மவர்கள் பலருழைத்து  ஏற்றுவித்த  வல்லாண்மை மங்குதிங்கே  மதியற்றோர் கொண்ட மடத்தாலே!

நம் நாடென்ன நாடிதென நாவுரைக்க கூசுதிங்கே நாடி வரும் நல்லோர் நன்கறிந்து கூடினாலும் நாடிங்கு எழுவதெந்நாள் நாணுதிங்கே நாணமற்றோர் கொண்ட நடப்பாலே!

நாம் நாடுகின்ற  நாடாள்வார் நாட்டிலெங்கே நாடிய மக்கள் நலமெங்கே நாம் நாடுகின்ற நாடொன்று நாளாகத் தேய்வதிங்கே நாடற்றோர் நாம் கொண்ட  சாபத்தாலே!

தனித்த தமிழின் பெருமையறிந்த தமிழரங்கே தடையை உடைத்தாலே மனித்த பிறவி பயனறிந்த மனிதநேய தமிழரங்கே மடையை உடைத்தாலே தனித்த நாடொன்று தனியாயங்கே அமைந்திடுமே தன்மானத் தமிழர் கொண்ட தரணியிலே!

நாட்டிற்காய் தமையீய்ந்த நாயகர்களின் அறத்தையிங்கே சீரான உணர்வுகளை சீர்மிகுந்த நற்செயலையிங்கே நேரான வழிகளிலே ஊரறிய உலகறிய  ஊர் மக்கள் உலக மக்கள் உளமறிய செய்வதிங்கே நேரான வழி கொண்ட நேர் கொண்ட விழி கொண்ட கூரறிவுடையோர் கொண்ட கடமையதிலே!

-தமிழ்நிலா.