Search the Community

தொடரும் இக்கட்டுரைகள் சம்பந்தப்பட்டவர்களின் நேரடி வாக்குமூலங்களினால் படைக்கப்பட்டதுடன், 2002ல் தலைவரின் பார்வைக்கு சமர்ப்பிக்கப்பட்டு அனுமதி பெறப்பட்டு வெளியானது. முதன் முதலில் வெளியான ஆண்டு: 2012இற்கு முன்னரே. மூல வலைத்தளம்: அறியில்லை மூல எழுத்தாளர்: வர்ணகுலத்தான் 1975 சித்திரைமாத முதல்வாரத்தில் தான் முன்னெப்பொழுதும் பழகி இருக்காத நாதன் தன்னைத்தேடி தங்களுடைய தெணியம்பை வீட்டிற்கு வந்ததும் தனதுகையில் வைத்திருந்த சிறுகடதாசித்துண்டில் இருந்தபெயரை கவனமாக வாசித்து தன்னை அழைத்ததும் கலாபதிக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. ஏனெனில் இவ்வாறு பெயரை எழுதிவந்து வாசிப்பதென்பது வல்வெட்டித்துறையில் என்றுமே வழக்கமாக இருந்ததில்லை. காரணம் அந்தஊரில் எல்லோரும் எல்லோருக்கும் தெரிந்தவர்கள் என்பதனைவிட எல்லோரும் எல்லோருக்கும் உறவினர்கள் என்பதே சரியானதாகும். இந்நிலையில் அயற்கிராமத்தைச்சேர்ந்த நாதன் பெயரை எழுதிக்கொண்டு வந்து தன்னை அழைத்தது கலாபதி எதிர்பாராத ஒன்றே! நல்லவேளை நாதன் பெயரை எழுதிக்கொண்டு வரும்வேளையில் கலாபதி வீட்டுவாசலிலேயே நின்றிருந்தமையால் எவ்வித ஆள்மாறாட்டமுமின்றி இருவரும் சந்தித்துக்கொண்டனர். நாதன் கூறியசெய்தியோ மீண்டும் ஆச்சரியத்தை அல்ல பேராச்சரியத்தையே கலாபதிக்கு கொடுத்தது. காரணம் தங்களைக் கையுடன் கூட்டிவரச் சொன்ன நபர் ‘பிரபாகரன்’ என்பதைக் கேட்டால் யாருக்குத்தான் ஆச்சரியமாக அமையாதுவிடும். ஆம் இன்றுமட்டுமல்ல அன்றும்கூட அவரைத் தெரியாதவர்களிற்கு சாதாரண இளைஞராக காட்சியளித்த தேசியத்தலைவருடைய செயல்கள் அவரைத் தெரிந்த ஊரவர்களிற்கும் உறவினர்களிற்கும் அசாதரணமாகவும் வியப்பிற்கு உரியதாகவும் அமைந்திருந்தன. 1970 – 1972 காலப்பகுதிகளில் சிங்களஇனவெறி அரசிற்கெதிராக கொடும்பாவி பஸ்எரிப்பு குண்டுவீச்சு எனப்பல தீவிரவாதச்சம்பவங்களில் ஈடுபட்டு இறுதியாக வல்வெட்டித்துறை நெற்கொழுவில் நடந்;த கைக்குண்டுத் தயாரிப்பு விபத்தில் முடியவே படுகாயமடைந்தநிலையில் பொலிசாரின் சுற்றிவளைப்பில் இருந்து தப்பித்து இந்தியாவிற்குச்சென்ற சின்னச்சோதி நடேசுதாசன் மற்றும் குட்டிமணி தங்கத்துரை என்னும் தன்னைவிட வயதில் கூடிய போராளிகளுடன் இணைந்து செயற்பட்டவர் பிரபாகரன் என்பதும் அவ்வாறு மூத்தோருடன் இணைந்து செயல்ப்பட்டதால் ‘தம்பி’ என்ற அழைபெயரால் வல்வெட்டித்துறை சமூகத்தில் அன்புடன் இவர் அழைக்கப்பட்டதும் கலாபதிக்கு தெரிந்ததே! இதனைவிட காயமடைந்தவர்கள் தப்பிச்செல்வதற்கு கலாபதியுடைய உறவினரான சித்திரம் என்பவரே படகினை ஏற்பாடுசெய்ததும் கலாபதியுடைய மூத்தசகோதரன் சிறிபதியும் இந்த ஏற்பாட்டு முயற்சியில் ஈடுபட்டதும் கலாபதிக்கு நன்குதெரிந்தே இருந்தது..1972அக்டோபர் 05இல் நடந்த இக்குண்டு வெடிப்பின் பின் கடந்த இரண்டு வருடங்க ளிற்கு மேலாக இக்குழுவில் இருந்த குட்டிமணியைத்தவிர வேறுயாரையும் ஊர்ப்பக்கங்களில் அதிகமாக காணமுடிவதில்லை. இதன்தொடராக சில காலங் களின் முன்பு டைனமெற் என்ற வெடிபொருளை வெடிக்கச்செய்யும் கெற்பு எனும் பொருளினை கடல்மார்க்கமாக கொண்டு வரும்பொழுது அவை எதிர்பாராமல் இலங்கை கடற்படையினரிடம் சிக்கியது. இதனைத் தொடர்ந்த விசாரணைகளின் பின்பு இந்தியஇலங்கைப் பொலிசாரினால் திருச்சியில் கைதுசெய்யப்பட்ட குட்டிமணி கொழும்பிற்கு கொண்டுவரப்பட்டு தென்னிலங்கையின் ஏதே ஒரு சிறைச்சாலையில் தடுத்து வைக்கப்பட்டிருப்பதையும் கலாபதி அறிந்தேஇருந்தார். இந்நிலையில் இத்தீவிரவாதக் குழுவைச்சேர்ந்த பிரபாகரன் தன்னையும் தனதுநண்பனையும் அழைத்துவரச் சொன்னதாக அறிந்தால் யாருக்குத்தான் ஆச்சரியமாக இருக்காது! எனினும் பிரபாகரன் அழைத்து வரச்சொன்னதாக நாதன் சொன்னதும் ஏன்? என விளக்கம் கேட்காமலேயே நாதன் எழுதிக்கொண்டு வந்த அடுத்த பெயருக்குரிய நண்பனின் வீட்டிற்குச்சென்று அவனையும் அழைத்தனர். குறிக்கப்படும் இந்நண்பன் சிலகாலத்திற்கு முன்பு மேற்குறிப்பிட்ட போராளிகளால் இந்தியாவின் வேதாரணியத்தில் அமைக்கப்பட்டிருந்த தளத்திற்கு சென்று ‘தம்பி’பிரபாகரன் உட்பட அனைவரையும் சந்தித்து திரும்பியிருந்தார். இப்போது மூவரும் கதைத்துக்கொண்டு பிரபாகரனை சந்திக்கச் சென்றனர். பிரபாகரனும் கலாபதியும் 1968இல் பொன்னம்பலம் மாஸ்டர் வீட்டில் ஒன்றாகப்படிக்கும் காலத்திலேயே அறிமுகமானவர்கள் என்பதால் கலாபதிக்கு பிரபாகரன் புதியவர் அல்ல என்;பது இங்கே குறிப்பிடத்தக்கது. நெற்கொழு வைரவர்கோவில்வரை இவர்கள் நடந்துவரும் பொழுது அங்கிருந்த வாசிகசாலையில் தமக்காக பிரபாகரன் காத்துநிற்பதைக் கண்டனர். இவர்களைக்கண்டதும் வெளியேவந்த பிரபாகரனும் இவர்களுடன் இணைந்து கொண்டார். நண்பகலான அவ்வேளையில் தனது கடமை முடிந்தது என நாதன் இவர்களைவிட்டு பிரிந்துசென்றார். அருகிலிருந்த மைதானம்வரை தொடர்ந்து நடந்துவந்த மூவரும் அங்கிருந்த புல்வெளியில் அமர்ந்து கொண்டனர். நடந்துவந்த களைப்புத்தீர இவர்கள் தம்மை ஆசுவாசப்படுத்திக் கொள்ளவும் பிரபாகரன் தான் இவர்களை அழைத்தகாரணத்தை கூறத் தொடங்கினார். இரண்டு வருடங்கள் தமிழ்நாட்டில் பெரியசோதி தங்கத்துரை சின்னச்சோதி நடேசுதாசன் எனும் முன்னோடிகளுடன இருந்துவிட்டு தான் இப்பொழுது தனியாகவே ஊருக்கு வந்துள்ளதாகவும் அவர்கள் காலம்கனியட்டும் என காத்திருப்பது போல் தோன்றுவதால் இவ்வாறான முடிவிற்கு தான் வந்துள்ளதையும் நியாயப்படுத்திய அவர் ஓய்வின்றி எதையாவது செய்ய வேண்டுமென்ற தனது ஆவலையும் வெளிப்படுத்தினார். 1974ஆம் ஆண்டில் கலாபதியும் அவர் குழுவினரும் மேற்கொண்ட தீவிரவாத முயற்சிகளைக்கேள்விப்பட்டே அவர்களினைத்தான் சந்திக்கவிரும்பிய காரணம் என்பதையும் விளக்கமாக கூறினார். தொடர்ந்து இனத்தின் அடிப்படையில் தேவையின்றி அப்பாவிமக்களை அநாவசியமாக தாக்கும் அரசபடைகளிற்கு எதிராக எதையாவது செய்யவேண்டுமெனவும் அதற்காக அவர்களை தன்னுடன் இணைந்து பணியாற்றவேண்டும் எனவும் கேட்டுக்கொண்டார். 1967இல் வல்வெட்டித்துறை சந்தியில் அரசபடைகள் பொதுமக்களிற்கு எதிராக தாக்குதலைநடத்தியது. அத்தாக்குதலில் அப்பாவியான சிவஞானசுந்தரம் கொல்லப்பட்டார். இதுபோன்ற மிலேச்சத்தனமான தேவையற்ற தாக்குதல்களை கண்டும் கேள்விப்பட்டும் சிறுவனானபிரபாகரன் வேதனை யுற்றார். இதனால் தாக்கப்படும் மக்களிற்காக வேதனைப்பட்ட இவர் சிங்களப்படைகளின் மீது வெறுப்புக்கொண்டார். 1968இல் தனது பதின்நான்கு வயதில் இருந்தே தீவிரவாத போராட்ட உணர்வுடன் செயற்பட்டவர் பிரபாகரன். சிறுவயதிலிருந்தே மாயாவியின் சாகஸக்கதைகளைப் படிப்பதிலும் அவற்றைசேகரிப்பதிலும் பெருவிருப்பம் கொண்டிருந்தார். அதற்கேற்றாப்போல் அக்காலத்தில் கெற்றப்போல் சகிதம் எந்நேரமும் உலாவரும் இவர் தனது பாடசாலைத்தோழர்களுடன் ஒருகுழுவை அமைத்து அதற்கு ‘காட்டுஎல்லைப்படை’ என பெயரும் சூட்டியிருந்தார். (தகவல் சுரேஸ்குமார்;) அதேநேரத்தில் தனதுவீட்டிற்கு அருகாமையில் விளாம்பத்தை காணியுடன் அமைந்திருந்த இடிந்து சிதிலமான ஓதுவார் வீட்டினுள் தன்னைவிட மூத்தவர்களான நடேசுதாசன் ஜெயபால் பாலி மோகன் என்பவர்களுடன் இணைந்து பெற்றோல்க்குண்டுகள் மற்றும் கைக்குண்டுகள் தயாரிப்பதில் ஈடுபட்டார். (காலநதிக்கரையில் மீளநினைக்கின்றேன். 1994 ஏப்ரல் மேமாத வெளிச்சம் இதழ்) 1969களில் வேணுகோபால்ஆசிரியர் ஊட்டிய தமிழரின்சுயாட்சிக் கொள்கையினால் உந்தப்பட்டு அவருடன்திரிந்தார். அதேவேளை தனது பாடசாலைத் தோழர்களான சுரேஸ்குமார் குமாரதேவன் என்பவர்களுடன் இணைந்து நெற்கொழு கோழிப் பண்ணையில் சின்னச்சோதியிடம் உடற்பயிற்சி மற்றும் சைனாபுட்டிங் என அழைக்கப்பட்ட சீன தற்பாதுகாப்பு முறைகளையும் பயின்றுகெண்டார். 1970டிசம்பரில் கபொத சாதாரணபரீட்சைக்கு முதன்முதலாக தேற்றியஅவர்; பரீட்சைக்கு முன்பாகவே தமிழ் மாணவர் பேரவையுடன் தன்னை இணைத்துக் கொண்டிருந்தார். 1971ஜனவரிமாதத்தில் வல்வெட்டித்துறை வேம்படியில் அன்றைய கல்வி அமைச்சர் பதியுதீன் முகமட்டின் வருகையை எதிர்த்;து பதியுதீன் உடைய கொடும்பாவி கட்டியதுடன் போராட்டப்பாதையில் நேரடியாக களம் இறங்கினார். இவ்வேளையில் இனஉணர்வில் வல்வெட்டித்துறையில் ஒன்றிணைக்கப்பட்ட தமிழர்கூட்டணியின் செயற்பாடுகளில் ஆர்வத்துடன் ஈடுபட்டார். மார்ச் மாத முதல்வாரத்தில் வல்வெட்டித்துறையில் நடந்த Nஆபெரேரா வருகைக்கெதிரான புறக்கணிப்புப் போரில் முன்னின்றார். 1972ஆரம்பம்முதலே மாணவர்பேரவை மற்றும் தமிழர்கூட்டணியின் போராட்டப் பாதையில் தனது தீவிரப்போக்கை வளர்த்துக்கொண்டதுடன் குடியரசு அரசியல்யாப்பிற்கு எதிராக தனது இளவயதுத்தோழர்களை இணைத்து 1972 மே 22 குடியரசுநாள் பகிஸ்கரிப்பு மற்றும் தொண்டைமானாறு பஸ்எரிப்பு (1972 மே 22 இரவு) என்பவற்றை வெற்றிகரமாக செய்துமுடித்தார். அத்துடன் மாணவர் பேரவையினால் நடத்தப்பெற்ற துரையப்பாவின் காணிவேல் குண்டு வெடிப்பை திசைவீரசிங்கத்துடன் இணைந்து (1972செப்டெம்பர்23) நடத்தினார். இக்காலத்தில் குலம் உதயணன் நடேஸ் போன்றோருடன் வல்வெட்டித்துறையின் சிலம்ப வல்லுனரான பிரபுவிடம் தமிழரின் உடற்பயிற்சிக்கலையான தெண்டா சிலம்பம் என்பவற்றையும் கற்றுக்கொண்டிருந்தார். இந்நிலையிலேயே இவர் போராட்ட முன்னோடிகளுடன் இணைந்த நெற்கொழு குண்டுவிபத்து (1972அக்டோபர்05) நடைபெற்றது. இக்காலத்திலேயே வல்வெட்டித்துறைக்கு வெளியேயான தனது தொடர்புகளையும் ஏற்படுத்திக் கொண்டார். செட்டி ரமேஸ் சிவராசா மற்றும் கண்ணாடி எனும் பத்மநாதன் என்பவர்களுடன் அறிமுகமாகிய இவர் அவர்களுடன் இணைந்து தாக்குதல் முன்னேற்பாடாக கல்வியங்காட்டில் வாழ்ந்த சிங்களடொக்டர் ஒருவரின் காரினைக் கடத்தியதடன் (1972டிசம்பர்24) பொலிசாரின் வேட்டையில் இருந்து தப்புவதற்காக அக்காரினை எரித்தது உட்பட வேறுபல நிதித்திரட்டல் செயற்பாடுகளிலும் பங்குபற்றியிருந்தார். 1973ஜனவரி14இல் சாவகச்சேரியில் சத்தியசீலனை சந்திப்பதற்காக மோகனுடன் சென்ற இடத்தில் சிவகுமாரனுடன் அறிமுகமாகிக்கொண்டார். அடுத்தநாள் வேலணைக்கு வந்த குமாரசூரியருக்கு கறுப்புக்கொடி காட்ட முடியாது தோல்வியுடன் ஊர்திரும்பிய வேளையில் தான்கலந்துகொள்ளும் இறுதியான அகிம்சைப்போர் இதுவென தன்னுடன்வந்த நண்பனான இந்திரலிங்கத்திற்கு உறுதியாகக்கூறினார். அன்று நடந்த மண்கும்பான் குண்டுத்தாக்குதல் முயற்சி யினைத் தொடர்ந்து மாணவர் பேரவையினர் மீதான காவல்துறையினரின் தீவிரவேட்டையில் சிறிசபாரத்தினத்தினால் காட்டிக்கொடுக்கப்பட்ட நிலையில் 23மார்ச் இரவில் பஸ்தியாம்பிள்ளையிடமிருந்து சமயோசிதமாக தப்பிக்கொண்டார். 42நாட்களின் பின் மோகனுடன் வேதாரணியம் சென்று தனது முன்னோடிகளுடன் இணைந்து கொண்டார். இவர்களுடன் ஏறத்தாள இரண்டு வருடங்கள் வேதாரணியம் திருச்சி, சென்னை என்னும் இடங்களில் கழித்திருந்தார்.இவ்வாறு போராட்ட முன்னோடிகள் மற்றும் மாணவர் பேரவை என்பவற்றுடன் இணைந்து பெற்றுக்கொண்ட நடைமுறை அனுபவங்களின் ஊடாக இடையின்றி இயங்கக்கூடிய ஒருகுழுவை உருவாக்கி ஈழத்தமிழர்களின் உரிமைகளிற்கான ஆயுதப்போராட்டத்தை தொடர்ந்து முன்னெடுக்க முடிவேடுத்தார். இந்த நோக்கத்தில் 1975மார்ச்மாதத்தில் நடைபெறும் கச்சதீவு உற்சவத்தினூடாக இலங்கை திரும்பியிருந்தார்.

விடுதலைப்புலிகளின் இலச்சினையை முதலில் வரைந்தது மோகண்ணா என்ற இராமதாஸ் மோகனதாஸ் தான். 1974 ஓகஸ்டில் பெரியசோதியுடன் வேதாரணியத்தில் இருந்து சென்னைக்கு வந்த ‘தம்பி என்ற ழைக்கப்பட்ட பிரபாகரன்(தலை வர்) சந்தித்த போராளிதான் ஆ.இராசரெத்தினமாகும். கோடம் பாக்கம் ரஸ்டிபுரத்தில் இருந்துவரும் பிரபாகரனும் எக்மோர் C.I.T காலனியில் வாழ்ந்த இராசரத்தினமும் தொடர்சியாக சந்தித்து கலந்துரையாடும் இடம் கன்னிமாரா நூல்நிலையமாகும். இங்கி ருந்துதான் தமிழ் மொழியின்தொன்மை தமிழரின்வரலாறு ஈழத் தமிழரின்தனித்துவம் என பலதையும் தலைவர் ஐயம்திரிபற அறிந்துகொண்டார். இக்காலத்தில்தான் கரிகாலன் என தலைவர் பிரபாகரனும் எல்லாளன் என இராசரத்தினமும் தமது மாற்றுப் பெயர்களை தேடிக்கொண்டனர். தமிழீழத்தின் முதலாவது மாமனிதராக தலைவர் பிரபாகரனால்; பெருமைப் படுத்தப்பட்ட ஆ.இராசரெத்தினத்தால் ‘தாமிரபரணி தமிழ்ப்புலிகள்’ எனும்பெயரே தலைவரின் மனதில் ஆரம்பத்தில் விதைக்கப்பட்டிருந்தது. இதுவே 1975 யூலை 27இல் ‘புதிய தமிழ்ப் புலிகள்'(TNT) என பொன்னாலையில் துரையப்பா அழிப்பின் போது தலைவர் பிரபாகரனின் போராட்டக்குழுவின் பெயராக மாற்ற மடைந்தது. இதனைத் தொடர்ந்து 05.03.1976 நடந்த புத்தூர்வங்கி பணப்பறித்தெடுப்பின்பின் இயக்கத் தின் முதலாவது மத்தியகுழு உருவாக்கப்பட்டது. ஐந்துபேரடங்கிய இம்மத்திய குழுவில் நாலு பேர் வல்வெட்டித்துறையை சேர்ந்தவர்கள் என்பது எமக்கெல்லாம் வரலாற்றுபெருமையாகும். குறிப்பிட்ட தலைவர்பிரபாகரனின் குழுவான புதிய தமிழ்ப் புலிகள் 1976 மே 04 புளியங் குளத்தில் நடந்த கலந்துரையாடலின்பின் தமிழீழ விடுதலைப் புலிகள் என்றபெயரில் நிறுவனமயப்படுத்பட்டது. இதைத்தொடர்ந்து இயக்கத்தின் இயங்குதிசையை தீர்மானிக்கும் இயக்கத்திற்கான கட்டுப்பாடுகளும் வரையறுக்கப்பட்டன. முதலாவது மத்தியகுழுவின் தீர்மானத்திற்கமைய தலைவர் பிரபாகரனின் விருப்பத்திற்கு ஏற்றவாறு மோகண்ணாவால் விடுதலைப்புலிகளின் உத்தியோகபூர்வமான முதலாவது இலச்சினையும் உருவாக்கப்பட்டது. பருத்தித்துறையில் அமைந் திருந்த மோகண்ணாவின் ‘மோகன் ஆட்ஸ்’ கலைக்கூடத்திற்கு வந்து குறிப்பிட்ட இலச்சினையை இயக்கத்திற்காக பெற்றுச் சென்றவர் முதலாவது மத்தியகுழு உறுப்பினர்களில் ஒருவராகிய திரு.குமரச்செல்வம் ஆவார். தாமிரபரணி தமிழ்ப்புலிகள் – புதிய தமிழ்ப்புலிகள் – என்பவற்றின் வழியாக தலைவர் பிரபாகரன் அவர்களின் போராட்ட இயக்கம் இறுதியில் தமிழீழ விடுதலைப்புலிகள் என பெயர்மாற்றம் கண்டது.(இப்பெயரை முன்மொழிந்தவரின் பெயர்கூட இன்றுவரை உத்தியோக பூர்வமாக வெளிப்படுத்தப்படவில்லை) இதேபோல் விடுதலைப் புலிகளின் இலச்சினையும் ஒரேஎத்தனத்தில் இன்றுள்ள வடிவத்தை எடுக்கவில்லை. 1916இல்அமெரிக்காவின் கலிபோணியாவில் உருவாகிய GOLDWIN PICTURES நிறுவனமே பின்னாட்களில் METRO GOLDWIN MAYER எனும் பிரமாண்டமான MEDIA COMPANY யாக உருவாயிற்று. MGM எனும் இந்நிறுவனத்தின் TRAD MARK ஆக காணப்படுவது திரைப் பட சுருள்களுக்கிடையில் இருந்து கர்ஜிக்கும் சிங்கம் ஆகும். இதனை மூலமாகவைத்து 1975 இல் ‘வாசு சிகார்’ அட்டைப் பெட்டிக்காக மோகண்ணா ஆரம்பத்தில் உருவாக்கிய சித்திரமே ‘வாசு சிகார்’ அட்டைப்பெட்டியில் காணப்பட்ட ‘சுவரை உடைத்துக் கொண்டு பாயும் சிங்கமாகும். இச்சிங்கத்தின் மாதிரியே தலைவர் பிரபாகரன் அவர்களின் விருப்பத்திற்கமைய 1976இல் தமிழீழ விடுதலைப்புலிகளின் உறுதிகொண்ட உத்தியோக பூர்வமான இலச்சினை வடிவத்தில் காணப்பட்ட புலியாக ஆரம்பத்தில் மாற்றப் பட்டது. குறிப்பிட்ட விடுதலைப்புலிகளின் சின்னத்திற் காக பின்னர் பண்டாரவன்னியனின் ஓவியத்தில் கேடயத்தின் குறுக்காக காணப்படும் வாள்கள் துப்பாக்கிகளாகவும் சோவியத் நாடு சஞ்சிகையில் வளைந்து ஓவல்வடிவத்தில் காணப்பட்ட நெற்கதிர்களின் நெல்மணிகளை துப்பாக்கியின் ரவைகள்(குண்டுகள் ) ஆகவும் மாதிரியாக கொண்டு இறுதியாக 1977ன் இறுதியில் மோகண்ணா உருவாக்கிய அவ்அடையாளச் சின்னமே விடுதலைப்புலிகளின் முதலாவது அடையாளச் சின்னமாகும். இவ்வாறே 1977இன் இறுதியிலேயே விடுதலைப்புலிகளின் அடையாளச் சின்னம் உருவாக்கப்பட்டுவிட்டது. – ஆதாரம் – விடுதலைத்தீப்பொறி(தலைவரின் வாக்குமூலம்) 1977 இறுதியில் உருவாக்கப்பட்ட விடுதபைபுலிகளின் இலச்சினை பொறிக்கப்பட்ட கடிதம் 1978 ஏப்ரல் 25 ந்திகதி வீரகேசரி பத்திரி கையில் வெளிவந்த விடுதலைப் புலிகளின் முதலாவது உரிமை கோரல் கடிதமாகும். இக்கடிதத்தில் தமிழீழம் என்பதன் ஆங்கிலப் பதம் THAMIL EALAM என குறிக்கப்பட்டுள்ளதை கவனிக்கவும். இதுவே TAMILEELAM என முதலில் மாற்றத்திற்குள்ளாகியது. இதைத்தொடர்ந்து 1979 ஒக்டோபரில் ‘சோசலிச தமிழீழத்தை நோக்கி’ என்ற பிரசுரமும் பொதுமக்களிற்கு நேரடியாக விநியோ கிக்கப்பட்டிருந்தது. . தொடர்ந்து 1982இல் அமெரிக்காவில் நடைபெற்ற தமிழீழப் பிரகடனத்திற்கு எதிராக மக்கள்மத்தியில் விநியோகிக்கப்பட்ட துண்டுப் பிரசுரத்திலும் மேற்படி இலச்சினை பாவிக்கப்பட்டது. குறிப்பிட்ட மூன்று வெளியீடுகளிலும் முன்கூறிய புலிகளின் இலச்சினையே பாவிக்கப்பட்டது. இதன் பின்னரே குறிப்பாக 1982ம்ஆண்டின் பின்னரைப்பகுதியிலேயே மதுரையில் தங்கியிருந்த தலைவர் பிரபாகரன் ஓவியர் நடரா சனை முதன்முதலாக சந்தித்திருந்தார். இக்காலத்தில்தான் மேற்படி இலச்சினையில் மேலும் சிலமாற்றங்களை தலைவர் ஏற்படுத்தியிருந்தார். குறிப்பாக புலியின் பார்கும்திசை வெளியி லிருந்து உட்பக்கம் பார்கும்திசைக்கு மாற்றப்பட்டது. இதுவே இன்று நாம்காணும் இலச்சினையாகும். விடுலைப்புலிகளின் இவ்இலச்சி னையை ஓவியர் நடராசனே வரைந்ததாக இன்று கூறுவோர் கவனிக்கத்தவறியது அது முதலில் பகிரங்கப்படுத்தப் பட்ட காலமாகும். 1978 இல் வெளியிடப்பட்ட இலச்சினையை 1982 இல் நடராசன் எப்படி வரைந்திருப்பார். குறிப்பிட்ட மூல இலச்சினையை வரைந்த ஓவியர் மோகண்ணாவும் மாற்றங்களை செய்த ஓவியர் நடராசாவும் மறைந்துவிட்டபோதும் இவர்களு டன் சம்பந்தப்பட்ட நெடுமாறன்போன்ற சிலர் இன்னும் உயிரோடு உள்ளார்கள் என்பதை யாரும் மறந்து விடமுடியாது. குறிப்பாக விடுதலைப்புலிகள் இலச்சினையை மோகண்ணா வரையவில்லை என 10.12.2015 இல் சமூகத்தளமொன்றில் வந்து கருத்துக்கூறிய கிருஸ்ணா அம்பலவாணர் மற்றும் அவர் கருத்தினை ஆமோதித்த VALvettithurai.org இனரும் தெரிந்து கொள்ளவேண்டியது நீங்கள் பின்னூட்டமாக வெளியிட்ட பதிவுகளை மீண்டும் ஒருமுறை படியுங்கள். ,,,www.valvettithurai.org/ ‘புலிக்கொடி வரைந்த தமிழ்நாட்டு ஓவியர்’ எனும் தலைப்பில் முதலாவது அடியே ‘தமிழீழ விடுதலைப்புலிகளின் கொடி உருவான வரலாற்றில் தமிழ்நாட்டு ஓவியருக்கும் முக்கியப்பங்கு இருக்கிறது’. என காணப்படுகின்றதே இங்கு கூறப்படும் பங்கு என்றசொல் எதனைக் குறிப்பிடுகின்றது. தலைவர் கூறவில்லை எனக்கூறுவோர்க்கு நாம்கூறுவது மகாவம்சத்தை மொழிபெயர்த்த வில்லியம் கெய்கர் இறுதியில் கூறியது இதுதான் ‘மகாநாம கூறியதைவிட கூறாமல் விட்டதே மிகஅதிகமான தாகும். ஆம் தலைவர் கூறவில்லை என்பதனால் எதுவும் நடக்கவில்லை என்பது கருத்தல்ல. அவர் கூறியவை மிகச்சிலவே. கூறாதவையோ மிகஅதிகம் என்பதனை அனைவரும் அறிவர். விடுலைப்புலிகளின் இலச்சினையை மோகண்ணா கீறவில்லை எனக்கூறவந்த கிருஸ்ணா அம்பலவாணர் மேலும் தனது கடிதத்தில் ‘அமரராகியுள்ள மோகனதாஸ் அவர்கள் முதற்களப் போராளியான சங்கர் மற்றும் சீலன் செல்லக்கிளி உட்பட சில போராளிகளின் உருவங்களை ஓவியமாக வரைந்தவர்’ எனக் கூறியுள்ளார். எதனை அடிப்படையாக வைத்து கிருஸ்ணா அம்பலவாணர் இவ்வாறு கூறவருகின் றார். விடுதலைப்புலி களின் உத்தியோகபூர்வமான எந்த வெளியீடுகளிலும் மேற் கூறியவர்களின் சித்திரங்களை மோகண்ணா என்ற மோகனதாஸ் வரைந்ததாக எங்கும் பதியப்படவில்லையே. முதற்களப் பலியாகிய சங்கருக்கு முன்பும் பல போராளிகளின் வரலாறுகள் உண்டு இவ்வாறிருக்க முதல் களப்போராளியென கிருஸ்ணா இவ்விடத்தில் சங்கரின் பெயரைக்கூறுவது ஏன்? களப்போரா ளியான சங்கரா அல்லது களப்பலியான சங்கரா என விளக்கவும். வரலாற்றுபதிவுகளில் தவறு ஏற்பட்டு விடக்கூடாது எனக்கூறும் கிருஸ்ணாஅம்பலவாணருக்கு நாம் கூறுவது உங்களிற்கு தெரிந்தவை மட்டும்தான் வரலாறுகள் இல்லை. இன்னும் ஏராளம் உண்டு. ஏற்றுக்கொள்ளுங்கள். வல்வெட்டித்துறையில் வித்தாகி வளர்ந்து மரமாகிய ஈழத்தமிழாகளின் ஆயுதப் போராட்டத்தின் வெளிவராத பக்கங்களும இன்னும் ஏராளம் உண்டு. அத்துடன் ஓவியர் மோகனதாஸ் தமிழீழ விடுதலைப்புலிகளின் உத்தியோகபூர்வ இலட்சினையை 1974 இல் ஆண்டில் வரைந்து 1976ம் ஆண்டில் மொருகூட்டிக் கொடுத்த விடயம் பலருக்கு தெரிந்திருக்க வாய்ப்பில்லை. என திருவாளர் சிவாஜிலிங்கம் 22.11.2015 இல் வெளியிட்ட பகிரங்க அறிக்கையை சுட்டியே 10.12. 2015 இல் கிருஸ்ணா அம்பலவாணரின் குறிப்பிட்ட மறுப்பறிக்கை வெளிவந்திருந்தது. திரு.சிவாஜிலிங்கம அதற்கு பதிலளிப்பார் என பார்த்திருந்தேன். இன்றுவரை ஏனோ பதிலளிக்கவில்லை எனினும் தமிழீழ விடுதலைப்புலிகளின் இலச்சினையை முதலில் வரைந்தவர் மோகண்ணாதான் என்பதை 10.11.2015 இல் முதன் முதலில் வெளியிட் டவன் என்பதால் இதற்கு பதிலளிக்க வேண்டிய கடப்பாடு எனக்கும் உண்டு. தொடரும் விவாதங்களிற்கு தயாராக வர்ணகுலத்தான் 15.DEC.2015

மறவர் படைதான் தமிழ்படை குலமானம் ஒன்றே அடிப்படை வெறிகொள் தமிழர் புலிப்படை - அவர் வெல்வார் என்பது வெளிப்படை கவிஞர் காசிஆனந்தன்(1956) 1974ம் ஆண்டு ஆகஸ்ட் மாதம் சென்னைக்கு தம்பி என்றபெயருடன் வந்து தமிழினவிடுதலைக்காக இயங்கிக்கொண்டிருந்த தலைவர்பிரபாகரன் சந்தித்துக்கொ ண்ட அற்புதமான மனிதர்தான் தியாகி ஆ.இராசரத்தினமாகும். சாவகச்சேரி மட்டு விலை சொந்தஇடமாக கொண்டஇவர் 04.05.1926இல் பிறந்திருந்தார். அரசஊழியராக இருந்தபோதும் ஈழத்தமிழருக்கு தனிநாடு(அரசு) வேண்டும் என்பதற் காக இவர் எப்பொழுதும் போராடிவந்தவர் என்பத னை இவரது வாழ்கைவரலாற்றைப் பார்ப்பவர்கள் புரிந்துகொள்ளலாம். செல்வநாயகத்தின் தலைமை யில் அகிம்சைப்போராளியாக முன்முகம் காட்டிய பொழுதிலும் இவர் எப்பொழுதும் தீவிரமான போராட் டக்குணத்துடன் தீவிரவாதியாகவே இயங்கிவந்துள் ளதை தமிழீழவரலாற்றில் நாம் காணலாம். 1959இல் இலங்கைத்தமிழ் எழுதுவினைஞர்சங்கத்தை ஸ்தா பிப் பதில் திரு.கோடீஸ்வரன் திரு. சிவானந்தசுந்தரம் திரு.ஆடியபாதம் என்பவர்களுடன் இணைந்து செய லாற்றியவரே மேற்படி ஆ.இராசரெத்தினமாகும். 1961 மார்ச் 4இல் சிங்களஸ்ரீக்கு எதிராக திருகோண மலை கச்சேரிவாயிலில் மறியல்செய்த சத்தியாக் கிரகிகள்மீது பொலிசார் தடியடிநடத்தினர். இத் தாக்குதலில் காயமடைந்த மூதூர் பாராளுமன்ற உறுப்பினரான ஏகாம்பரம் 23 மார்ச் 1961 இல் காலமானார். இவருடைய இறுதிச்சடங்கு மிகவும் உணர்ச்சி கொந்தளிப்புடன் திருமலையில் நடந்தேறியது. இதனைத்தொடர்ந்து தமிழரசுக் கட்சியின் அகிம்சாவழி தமிழர்கட்கு விமோசனத்தை ஈட்டித்தராது எனும்கருத்து இதில் கலந்துகொண்ட சிலரால் முன்வைக்கப்பட்டது. அத்துடன் வன்முறை க்கு வன்முறையே வழியென்ற முடிபில் ‘புலிப்படை’ எனும் அமைப்பொன்றும் கோபாவேசத்துடன் அவ் வுணர்வாளர் களினால் உடனடியாக ஆரம்பிக்கப் பட்டது. மேற்படி உணர்வுபூர்வமான நிலையில் அன்று ஆரம்பிக்கப்பட்ட தீவிரவாதம் கொண்ட அமைப்பான ‘புலிப்படை’ யில் ஏறத்தாள இருபதுபேர்வரை இணைந்திருந்ததாக மூத்தபத்திரிகையாளரான சபாரத்தினம் குறிப்பிட்டுள்ளார். 1950களில் இல் பேராசிரியர் க.கணபதிப்பிள்ளை எழுதிய சங்கிலி(1950) துரேகிகள் (1956) மற்றும் தவறானஎண்ணம் என்பன ஈழத்தமிழரின் வரலாற் றில் குறிப்பிடக் கூடிய வையாகும். இவரது சங்கிலி நாடகத்திற்கு இவரெழுதிய முன்னுரையே ஈழத் தமிழரின் குறிப்பாக யாழ்ப்பாண அரசவம்சா வழியை முழுமையாக எடுத்துக்கூறியது. மேற்படி சங்கிலிநாடகம் முதன்முறையாக 1956இல் அச்சிடப் பட்டபோதே குறிப்பிட்ட இம்முன்னுரை எழுதப்பட்ட தென பேராசிரியர் சிவத்தம்பி குறிப்பிடுகின்றார். ‘இலங்கை வாழ் தமிழர் வரலாறு’ எனும் பேராசிரியர் கணபதிப்பிள்ளையின் குறிப்பிட்ட நூலின் 2003 ஆண்டுபதிப்பின்(குமரன் புத்தகஇல்லம் வெளியீடு) முன்னுரையில் இவர் இதனை பின்வருமாறு குறிப்பிடுகின்றார். 1949இல் திரு செல்வநாயகத்தால் தமிழரசுக்கட்சி உருவாக்கப்பட்டது. ‘இத் தமிழரசுக்கட்சியின் தோற்றம். அதனையொட்டி மேற்கிளம்பிய தமிழ் நிலைப்பட்ட அரசி யற்பிரக்ஞை அக்காலத்தில் முதன்மை பெறத்தொடங்கியது. தமிழரசுக்கட்சி யினர் குறிப்பாக முருகேசன் திருச்செல்வம் தமிழரசுக்கட்சியின் இறமைக்கொரிக்கைக்கு ஆதர வாக யாழ்ப்பாணஅரசின் வரலாற்றை மிகவன்மை யாக எடுத்துக்காட்டிவந்தார். அக்காலத்தில் திரு கோணமலையில் ஒருதமிழ்ப்பல்கலைக்கழகம் நிறுவுவதற்காக ஒரு இயக்கமும் முன்னிலைப் படத்தொடங்கிற்று(இது1954-60) இக்காலத்தில் தமிழ் இறமை பற்றிய கருத்துக்கள் முக்கியஇடம் வகித்தன. ஆங்கிலத்திலும் சிங்களத்திலும் அரசியல் மட்டத்தில் ‘பெடரல்’ கட்சியென அழை க்கப்பட்டதெனினும் இதன் உத்தியோகபூர்வமான பெயர் தமிழரசுக் கட்சியேயாகும். இத்தமிழரசுக் கோரிக்கைக்கு பின்புலத்திலேயே தமிழரசு என்ற எண்ணக்கரு தோற் றம்பெற்றது. அக்கருத்துநிலையை ஆதரித்த பேராசிரியர் யாழ்ப்பாணவரலாற்றின் ஒரு முக்கிய கட்டமாக அமைந்த சங்கிலிமன்னன் பற்றிய நாடகத்தை எழுதினார்.’இதுபோன்றதே பேராசிரியர் கணபதிப்பிள்ளை எழுதிய ‘துரோகிகள்’என்றநாடகம் 1956 இலேயே இளைஞர்புரட்சியை எடுத்துக் காட்டியது. அத்துடன் தேசிய இனவிடுதலை எனும் முக்கிய அரசியல்கருத்துக்கள் இந்நாடகத்தில்தான் முதன்முறையாக உரக்ககூறப்பட்டன. குறிப்பாக இந்நாடகம் புலிநாட்டிற்கும் மந்தைநாட்டிற்கும் நடை பெற்ற போரினை சித்தரிப்பதாயிருந்தது. இவ்வகையில் புலிநாடு என்பதன் முதல்கருவாக்கத்தை இலங்கைத்தமிழர்மத்தியில் உருவாக்கியவராக பேராசிரியர் க.கணபதிப்பிள்ளை வரலாற்றில் பதிவாகின்றார். இக் காலத்திலேயே(1956) முன்குறிப்பிட்ட ‘தமிழர்படைதான் புலிப்படை’ எனும் பாடல் வரிகள் கவிஞர் காசிஆனந்தனால் எழுதப்பட்டமையும் இவ்விடத்தில்குறிப்பிடத்தக்கது. இவ்வாறு தனிச்சிங்களச்சட்டம் உருவாக்கப்பட்ட 1956இல் புலி மற்றும் புலிநாடு எனும் வார்த்தைப் பயன்பாடு உருவாக்கப்பட்டது. இதுபோன்றதே ‘சிங்களசிறி’ க்கு எதிரான போராட்டகாலமான 1961 இல் புலிப்படை எனும் அமைப்பு முதன்முதலாக உருவாகி உள்ளமையும் வரலாறு நமக்குத்தரும் பெரும் செய்தியாகும். இவ்வாறு 1961இல் ஆரம்பிக்கப்பட்ட புலிப்படை எனும் தீவிரவாதஅமைப்பில் முன் னின்று திருகோணமலை ‘கோணேஸ்வரத்தில்’ உறுதியெடுத்தவர்களில் மேற் கூறிய இராசரத்தினமும் ஒருவராவார். இவருடன் உறுதியெடுத்த புலிப்படையின் ஏனைய உறுப்பினர் களாக தமிழ்எழுதுவினைஞர் சங்கத்தலைவரா யிருந்த வல்வெட்டித்துறையைச்சேர்ந்த சிவானந்த சுந்தரம் மற்றும் வவுனியாவின் முன்னால் அரச அதிபரான இராசதுரை என்போர் பெயர் குறிப்பிடத்த க்கவர்கள். (Tigers Of Lanka N.R.Nar ayanaswamy Page24) இவர்களுடன் உறுதியெடுத்த புலிப்படையின் ஏனைய உறுப்பினர்களாக வட்டுக்கோட்டை பாராளு மன்றஉறுப்பினர் அமிர்தலிங்கம் சாவகச்சேரி பாராளு மன்றஉறுப்பினர் ஏ.நவரத்தினம் மற்றும் கொழும்பு மாநகரசபை உறுப்பி னராக இருந்த நீதிராஜா என்போரும் பெயர் குறிப்பிடத்தக்கவர்கள். குறிப்பிட்ட புலிப்படையில் இணைந்த சிலஇளை ஞர்கள் ஆயுதப்பயிற்சி பெறும்நோக்கில் கண்டிக்கு சென்று துப்பாக்கிசுடும் பயிற்சியினையும் அக்காலத் தில் மேற்கொண்டனர். அத்துடன் கொழும்பு கொட்டாஞ் சேனையில் தற்பாதுகாப்பு பயிற்சிகளை யும் இவர்கள் தொடர்ந்து பெற்றுவந்தனர். இவ்வாறு அன்றையதமிழர்களின் முதன்மையான ஆயுதக் குழு வாக இவர்கள் தம்மை மாற்றிக்கொள்ள முனைந்த னர். எனினும் 1965 இல் ஏற் பட்ட ஆட்சிமாற்றத்துடன் குறிப்பிட்ட புலிப்படை தனதுகனவினை இழந்து சிதைந்து போனது. காரணம் புலிப்படையில் தீவிரவாதம்காட்டிய தமிழரசுக்கட்சியினரான அமிர்த லிங்கம் மற்றும் நவரத்தினம் என்போர் ஐக்கிய தேசியக்கட்சியுடன் இணைந்த கூட்டாச்சியில் சிங்களஅரசுடன் சோரம் போயிருந்தனர். எனினும் இராசதுரை சிவானந்தசுந்தரம் இராசரெத்தினம் என்போர் தமது இறுதிக்காலம்வரை தனித்தமிழரசு என்ற நோக்கத்துடன் வாழ்ந்துவந்ததே அவர்களின் தூயவரலாறு ஆகும். ஈழத்தமிழர்கள் தனித்துவமாக வாழ்வதற்கு அவர்களின் நிலமும் பொருளாதாரமும் காப்பாற்றப்பட வேண்டு மென்பதில் இராசதுரையும் சிவானந்தசுந்தரமும் முனைப்புடன் செயற்பட மற்றொரு வரான இராசரெத்தினம் ‘தமிழர்களுக்கு தனியான இராணுவம்’ வேண்டும் என்பதனை சிந்னையாகக்கொண்டு அன்று முனைப்புடன் செயற்படலானார். இவர்களில் சிவானந்தசுந்தரம் இராசரெத்தினம் என்போர் பின்நாட்களில் தமிழீழத்தின் முதலாவது மாமனிதர்களாக தமிழீழ விடுதலைப்புலிகளால் பெருமைப்படுத்தப்பட்டனர். 1990 இல் இராசரெத்தினத்தின் தொகுதியான சாவகச்சேரியில் நடந்த முத்தமிழ்விழாவில் தேசியத் தலைவர் திரு. வேலுப்பிள்ளை பிரபாகரனால் இவர்க ளுக்கு இவ்உயரிய கௌரவம் அவர்களின் குடும் பத்தினரிடம் வழங்கப்பட்டமை குறிப்பிடத்தக்கது. இவர்களில் மாமனிதராக கௌரவிக்கப்பட்டடு பெருமைபெற்றவார்களில் ஒருவராகிய சிவானந்த சுந்தரம் வல்வெட்டித்துறையை சேர்ந்தவராவார். இவர் தமிழில் பெரும் பாண்டித்தியம்மிக்கவராக திகழ்ந்தவரும் கொழும்பு தமிழ்ச்சங்கத் தலைவரா யிருந்த வித்துவான் கனகசுந்தரத்தின் மகனாவார். தமிழரசுக்கட்சியின் பாராளுமன்ற உறுப்பினராக இல்லாதபோதும் அதன் நிர்வாககாரியதரசியாக விளங்கிய பெருமைக்குரியவர். அதற்கேற்ப சிங்க ளம்மட்டும் சட்டத்தை எதிர்த்து தனது அரசபதவியை இவர் அன்று துறந்திருந்தார். இலங்கைத்தமிழ் எழுது வினைஞர் சங்கத்தின் ஸ்தாபகரில் ஒருவராகவும் அதன் ஆரம்பசெயலாளராகவும் விளங்கியவர். பின்னாட்களின் தமிழரசுக்கட்சியின் போலித்தன மான செயற்பாட்டில் வெறுப்புற்று விலகிய ‘காவலூர்’ நவரத்தினத்தின் தமிழர் சுயாட்சிக்கழகத்தின் தூணாக செயற்பட்டார். தலைவர் பிரபாகரனது தலைமையையும் விடுதலைப்புலிகளின் பாதையையும் மானசீகமாக ஏற்றுக்கொண்டு பின்னாட்களில் அதற்காக செயற் பட்டவர்களில் திரு சிவானந்தசுந்தரமும் ஒருவரா வார். 29.07.1987 இல் ஈழத்தமிழர்மீது திணிக்கப்பட்ட இந்தியஇலங்கை ஒப்பந்தத்தினால் ஏற்படுத்தப்பட்ட வடகிழக்கு மாகாணசபையின் தற்காலிக இடைக் கால நிர்வாகசபைக்குதலைவராக பரிந்துரைக் கப்பட்ட மூன்று பெயர்களில் இவரதுபெயரும் விடு தலைப்புலிகளால் பரிந்துரைக்கப்பட்டிருந்தது. எனி னும் புலிகள்இந்திய மோதலின்பின் இந்தியஇராணு வம் தமிழீழப்பகுதிகளை விட்டு உடனடியாக வெளியேற வேண்டும் என இவர் தொடர்ந்து பிரச் சாரம் புரிந்துவந்தார். இவ்வாறே இந்திய இராணு வத்தின் அடாவடித்தனங்களை நேர்சென்று எதிர்த்த இவரின் துணிவுமிக்க செயல்கள் இவரை இந்திய அரசின் முதன்நிலை எதிரியாக்கியது. குறிப்பாக யாழ் கச்சேரியில் நடந்த இந்தியஅதிகாரிகளுடனான சந்திப்பொன்றில் காந்தியவழியில் உண்ணா நோன் பிருந்த திலீபனின் உண்ணாவிரதத்தை இந்தியஅரசு உதாசீனப்படுத்தியது பெரும்தவறு. எனவே புலி களிடம் பெற்றுக்கொண்ட ஆயுதங்களை அவர்க ளிடமே கையளித்துவிட்டு இந்தியப்படை உடனடி யாக வெளியேற வேண்டும் எனச்சத்தமிட்டவாறு இந்தியத்தூதுவர் தீட்சித்திடம் நேரடியாக மோதி விட்டு அச்சந்திப்பிலிருந்து வெளியேறினார். இதன் காரணமாக அடுத்த சிலநாட்களில் 21.10. 1988 இல் வல்லைவெளியில் இந்தியப்படை முகாமிற்கு முன் பாக அவர்களின் கைக் கூலிகளாக விளங்கிய EPRLF பைச்சேர்ந்த சங்கர் என்பவரினால் திரு.சிவானந்த சுந் தரம் சுட்டுப்படுகொலை செய்யப்பட்டார். சிறந்த அறிவாற்றல்கொண்ட இவர் ; Srilanka Ethnic Conflict எனும் நூலொன்றை எழுதி 2.4.1988 இல் வெளியிட்டி ருந்தார். புலிப்படையில் அங்கம்வகித்திருந்த இரண்டாமவர் முன்கூறிய திரு.இராசரத்தினம் ஆவார். 1965 இல் இலங்கைத்தமிழ் எழுதுவினைஞர் சங்கத்தின் இணைப் பொதுச் செயலாளராக இவர்கடமை யாற்றியிருந்தார். எனினும் தமிழரசுக்கட்சியின் தீவிரம் போதாது என கொள்கைரீதியாக அதனுடன் முரண்பட்டு 1969இல் திரு எ.நவரத்தினத்தால் தோற்றுவிக்கப்பட்ட தமிழர் சுயாட்சிக்கழகத்தில் இணைந்து அதன் தீவிர விசுவாசியாக இவரும் விளங்கினார்;. 1970இன் இறுதியில் தோன்றி தமிழ் இன உணர் வுடன் இளைஞர்களை ஆயுதப்போரிற்கு அணிதிரட்டிய தமிழ்மாணவர் பேரவை யினருக்கு தன்னால் இயன்ற அளவிற்கு இவரும் ஆதரவுடன் உதவிகளைப் புரிந்து வந்தார். 1972 பெப்ரவரியில் தமிழ்நாட்டுத்தலைவர்களை சந்திப்பதற்காக இந்தி யா சென்றிருந்த தமிழர்கூட்டணியின் அன்றைய தலைவரான செல்வநாயகம் தளபதி அமிர்தலிங்கம் என்பவர்களுக்கு முன்பாகவே அங்கு சென்று அவர்க ளின் பயண ஏற்பாட்டிற்கு ஆவணபுரிந்த செயல்வீரர் இவராவர். 1973 தை 15இல் வேலணைக்கு வருகை தந்த குமாரசூரியரை குறிவைத்து நடந்த மண்கும் பான் குண்டு வெடிப்பு முயற்சியைத்தொடர்ந்து தமிழ்மாணவர் பேரவையின் தலைவர் சத்தியசீலன் உட்பட அதன் பெரும்பாலான அங்கத்தவர்களும் அவர்களிற்கு ஆதரவளித்த பலரும் தொடர்ச்சியாக கைதுசெய்யப்பட்டனர். இவ்வகையில் பொட்டாசியம் என்னும் இரா சயனப் பொருளை மாணவர் பேரவை யினருக்கு கொழும்பில் இருந்து அனுப்பினார் என்ற குற்றச்சாட்டில் இவரையும் கைதுசெய்ய பொலிசார் தேடியலைந்தனர். இதனால் தமிழ்நாட்டிற்கு தப்பிச் சென்ற இராசரத்தினம் அங்கேயே தொடர்ந்து தங்க நேர்ந்தது. தான்சார்ந்த தமிழரசுக் கட்சியினரால் கைவிடப்பட்டு குறிப்பாக தான்சார்ந்த சாவகச் சேரிதொகுதியின் நாடாளுமன்றஉறுப்பினரும் புலிப்படையில் தன்னுடன் சத்தியப் பிரமாணம் எடுத்த சகஉறுப்பினரான ஏ.நவரத்தினத்தின் துரோ கத்தனத்தினாலும் பாராமுகத்தினாலும் இவர் மிகவும் மனம் வருந்தியிருந்தார். ஆஸ்துமாநோயினால் வருந்திய நிலையில் மிகுந்த பொருளாதார கஸ்டத் தின் மத்தியில் சென்னையில் வாழ்ந்த இவர் திரு இரா.ஜனார்த்தனம் மற்றும் மணவைத்தம்பி போன்ற வர்களின் தயவில் தனது காலத்தைக் கழித்துவந்தார். ஈழத்தில் ஆயுதப்போராட்டத்தில் நாட்டம்கொண்ட குழுவினர்கள் பலரும் 1972 ஆம் ஆண்டின் பல்வேறு நிலைகளைக் கடந்து 1973 — 1974 காலப்பகுதிகளில் சென்னையிலேயே கழிக்கநேர்ந்தது. 1974ஆகஸ்டில் ஆயுதப்போராளிகளின் முதல் தலைவரான பெரிய சோதி என்னும் சோதிலிங்கம் மற்றும் முன்ணணிப் போராளிகளான தங்கத்துரை நடேசுதாஸன் என்ப வர்களுடன் வேதாரணியத்திலிருந்;து சென்னைக்கு வந்த தலைவர் பிரபாகரனும் சென்னையின் கோடம் பாக்கத்திலேயே தங்கியிருந்தார். தமிழ்இனம் மற்றும் தமிழர்களின்விடுதலை என்று ஒரேநோக்கத்தை கொண்ட இளை ஞர்கள் பலரும் பல்வேறுகுழுக்களாக பிரிந்து இயங்குவதைக்கண்ட வயதிலும் அனுபவத்திலும் மூத்தபோராளியான இராசரெத்தினம் மிகுந்த வேதனைப்பட்டார். இதனால் ஈழவிடுதலைக்காக போராடமுன்வந்த எல்லோரையும் இணைத்து தனியான ஒரு விடுத லைப்படையை உருவாக்க வேண்டுமென்ற நன்நோக்கில் சென்னையில் தங்கியிருந்த இளை ஞர்களிடம் தனது பரப்புரையை மேற்கொண்டு வந்தார். தமிழரின்படைக்கு தனியானநிறம் தனி யான சீருடை கொண்டதான ஒரு இராணுவக் கட்டமைப்பை பற்றியும் தனதுநோக்கில் ஐம்பதி னாயிரம் தமிழ் இளைஞர்களை சேர்க்கவேண்டு மென்ற தனது உள்ளக்கிடக்கைகளையும் மேற்படி போராட்ட இளைஞர் களிடம் விதைக்கமுயன்றார். இதனைவிட பல இனவிடுதலை சம்பந்தமான நூல் களை படித்தும் சேகரித்தும் அவைபற்றி மேற்படி இளைஞர்களிடம் கூறிவந்தார். இக்காலத்தில்தான் குறிப்பாக 1974 ஆகஸ்டில் வேதாரணியத்திலிருந்து சென்னை க்குவந்த தலைவர் பிரபாகரனும் பெரியவர் இராசரத்தினத்துடன் பழகஆரம்பித்தார். ஈழத் தமிழர்களின் உரிமைகள் அல்லது விடுதலை என்பதுபற்றிய தூயசிந்னையுடன் கருத்தொற்றுமை கொண்ட இருவரும் விரைவிலேயே மிகஅந்நியோன் னி யமாகினர். இதனால் மனம்திறந்த நட்புடன் ஒருவரையொருவர் புரிந்துகொண்டு பழகிவந்தனர். தந்தை மகன் போன்ற வயதுடன் காணப்பட்ட இவர் கள் தமது பசிபட்டினியை மறந்து கன்னிமாரா நூல் நிலையத்தில் பலமணி நேரங்களை இக்காலத்தில் செலவிட்டனர். இக்காலத்தில் The History of Thamiraparni எனும் ஈழத் தமிழர்களின் வரலாறு கூறும் நூலொன்றையும் இராசரத்தினம் எழுதிவந்தார். (இவரது மறைவின்பின் இப்புத்தகம் இரா.ஜனார்தனத்தினால் வெளியிடப் பட்டது) இந்நூலின் மூலம் இலங்கையின் அல்லது ஈழத்தின் புரதானபெயரான ‘தாமிரபரணி’ எனும் பெயரை இவர் உள்வாங்கிக்கொண்டுள்ளார் எனலாம். ஏனேனில் 1974 யூன் 1ந் திகதி தான் வாசித் ததாக தனதுடயரியில் இவர் குறிப்பிட்டிருக்கும் Notices of South India From Magesthens To Mahun என்னும் நூலில் ஈழத்தின் மூத்தகுடியினர் தமிழர்கள் என்பதற்கான பலஆதாரங்கள் இருந்ததாகவும் அதைக்கண்டு தான் மகிழ்வடை வதாகவும் குறிப்பிட்டுள்ளமை சுட்டிக் காட்டத்தக்கது. இங்கு Magesthens (மொகஸ்தனிஸ்) என குறிப்பிடப்பட்டுள்ளவர் கிறிஸ்துவிற்கு முன் மூன்றாம் நூற்றா ண்டைச் சேர்ந்த சந்திரகுப்த மௌரி யரின் அரசசபையில் கிரேக்கதூதராக இருந்தவர். கிரேக்கமொழியில் இவர் எழுதிய அக்கால குறிப்புகளில் இலங்கையை ‘தப்ரபேன்’ என இவர் குறித்துள்ளார். இதனையே பாளிமொழியில் எழுத ப்பட்ட பின்வந்த மகா வம்சம் ‘தம்பபண்ணி’ என குறிப்பிடுகின்றமையும் இங்கே நோக்கத்தக்கது. ஈழம் என முழுமையான பெயரைக் குறிப்பிடும் முத லாவது தமிழ்இலக்கிய சான்று கிபி இரண்டாம் நூற்றாண்டில் கரிகாலன் காலத்தில் கடியலூர் உருத்திரங்கண்ணனார் என்ப வரால் எழுதப்பட்ட ‘பட்டினப்பாலை’ எனும் நுலில் காணப்படு கின்றது. மேற்படியுள்ள பலகாரணிகளால் ஈழம் என்பதற்கு முந்தையபெயரான தாமிரபரணி என்னும் பெயரை ஈழத்தமிழர்களின் தனிநாட்டிற்கான பெயராக திரு.ஆ.இராசரத்தினம் முதலில் எடுத்துக் கொண்டுள்ளார் எனலாம். அத்துடன் 1961இல் திருகோண மலையில் ஆவேசத்துடன் தாம் உருவாக்கிய புலிப்படை என்ற அமைப்பிலிருந்த ‘புலி’ என்ற கருத்துடன் கூடியபெயரினையும் இணைத்து தான் உருவாக்க நினைத்த புதிய இராணுவ கட்ட மைப்பிற்கு ‘தாமிரபரணி புதியபுலிகள்’ என இராசரத்தினம் 1974 இலில் பெயரை சூட்டிக் கொண்டார். புலிஎன்பது தமிழர்களின் அரசவம்ச த்தில் முதன்மையானவர்களாக கருதப்படும் சோழ அரசவம்சத்தின் இலச் சினையாகும். இத்தகைய தாமிரபரணி மற்றும் புலி எனும் கருத்துப்பொதிந்த சொற்களை இணைத்து ‘தாமிரபரணி புதியபுலிகள்’ என்னும் பெயரை இராசரத்தினம் உருவாக்கினார். இவர் தனது 1974 செப்டெம்பர் 04ந் திகதிக்கான நாட் குறிப்பில் ‘தாமிரபரணி புதியபுலிகள்’ என்னும் பெயரை உருவாக்கிக் கொடுத்தேன். அதன் உள்ளா ர்த் தத்தை விளக்கித் தங்கத்திடம் கூறினேன். எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார். இங்கு தங்கம் எனக்குறிப்பிடப் படுபவர் யாரிடமும் மனம்கோளாமல் நடப்பவரும் தங்கண்ணா என தலைவர் பிரபாகரனினால் அழைக்கப்பட்ட போராட்ட முன்னோடியான தங்கத்துரை ஆவார். தாமிரபரணி புதிய புலிகள் என்பதன் ஆங்கிலவார்த்தையின் சுருக்க குறியீடு; TNT என்பதேயாகும் ஈழத்தமிழர்களிற்கான விடிவு தனிநாடு தான் என்பதில் அசைக்கமுடியாத நம்பிக்கையுடன் உலகவரலாறு இந்தியவரலாறு இலங்கை வரலாறு எனப்பல வரலாற்று நூல்களில் மூழ்கிய இராச ரத்தினமும் தம்பி என்றழைக்கப்பட்ட தலைவர் பிரபாகரனும் வரலாற்றிலிருந்தே தமக்கான மாற்று(இயக்க)ப் பெயர்களையும் தேடிக்கொண்டனர். இக்காலத்தில் தலைவர்பிரபாகரன் தனதுபெயராக சோழமன்னன் ‘கரி காலன்’ என்பதையும் இராச ரத்தினம் ஈழமன்னன் எல்லாளன்(ஈழாளன்) என்ப தனையும் தமது மாற்றுப்பெயர்களாக வகுத்துக் கொண்டனர். குறிப்பாக 1982 ஆயல 19 இல் சென்னை யின் பாண்டிபஜாரில் உமாமகேஸ்வரனுடனான மோதலின்போது தலைவர் முதன்முதல் கைதானார். தன்னைக் கைதுசெய்த தமிழககாவல்துறை அதிகாரியிடம் தனதுபெயராக தலைவர் முதலில் கூறியபெயர் வேலுப்பிள்ளை ‘கரிகாலன்’ என்பது இங்கு குறிப்பிடத்தக்கது. இவ்வாறு இராசரத் தினத்தின் தனிநாடு பற்றிய கருத்துக்களை மானசீகமாக உள்வாங்கிக் கொண்ட தலைவரின் மனத்திலும் ‘தாமிரபரணி புதிய புலிகள்’ என்றபெயர் விருப்பத்திற்குரியதாகியது. இதன்வழியில் தமிழினஉணர்வில் உந்தப்பட்டு தொடர்ச்சியாக வழிநடந்த தலைவர் பிரபாகரன் விடுதலைப்போராட்டத்திற்கான ஆயதஇயக்கத்தை 1975 இல் முதன்முதல் தனது தலைமையில் உரு வாக்கினார். தாமிரபரணி என்னும் தாயகப் பிர தேசத்தின் பெயரால் தியாகி இராசரத்தினத்தால் உருவாக்கப்பட்ட இயக்கப்பெயரின் ஆங்கிலக் குறி யீடு TNT என்பதாகும. இதற்கேற்ப தனதுஆசானின் மனம்கோணாமல் ஆங்கிலத்தில் T.N.T எனும் அதேகுறியீட்டினை உடையதான சொல்லும் பொருளும் சிதை வுறாமல் TAMIL NEW TIGERS என இனத்தின் பெயரால் தான் உருவாக்கிய இயக்கத் திற்கு ‘புதிய தமிழ்ப்புலிகள்’ என்பதனை பெயராக்கிக்கொண்டார். ஏனெனின் எப்பொழுதும் தீவிரவாத செயற்பாடுகளில் முன்னின்ற தலைவரால் நேசிக்கப்பட்ட வெடிமருந்தின் பெயரும் TNT என்ப தாகும். மேற்படி தாமிரபரணி புதியபுலிகள் மற்றும் புதிய தமிழ்ப்புலிகள் எனும் இரண்டு பெயர் களின் ஆங்கிலகுறியீடுகள் எவ்வித மாறு பாடுமின்றி T.N.T என வருவதனால் தலைவரால் இப்பெயர் பெரிதும் விரும்பப்பட்டது. இப்பெயரினையே 27.07.1975 ஞாயிற்றுக்கிழமை பொன்னாலையில் துரையப்பாவை எதிர்பார்த்து தலைவர் பிரபாகரனுடன் காத்திருந்த முதன்நிலைப் போராளியான கலாபதி T.N.T என எழுதிவைத்தார். TNTஎன்ற பெயரினை அப்பழுக்கின்றி முன் மொழிந்த இராசரெத்தினம் அப்பெயர் கொண்ட அமைப்பினால் 27.07.1975 இல் துரையப்பா சுட்டுக் கொல்லப்பட்டார். என்ப தை அறிந்து மகிழ்வடைந்த நிலையில் மூன்றுவாரம் கடந்து 19.08.1975 இல் ஆஸ்துமா நோயின் தாக்கத்தால் சென்னையில் இயற்கையெய்தினார். சென்னையில் பரிதாபத்திற்கு உரியவராக வாழ்ந்த அவரை தமிழ்நாடு சென்;ற வேளைகளிலெல்லாம் தமிழரசுக்கட்சித் தலைவர்கள் சந்திக்க மறுத்திருந்தனர். எனினும் தியாகவாழ்வு வாழ்ந்த அவர் மறைந்தபின் பின்னாட்களில் ‘ஈழத்து நேதாஜி’ எனப்பட்டமளித்து தமக் குரிமை கொண்டா டினர். மானசீகமாக தனக்கேற்ற அறிவுரைகள் வழங்கி ‘புலி’ என்ற பெயரினையும் தமிழர்வரலாற் றுடன் பிணைந்திருக்கும் அதன் பெருமையினையும் தனக்குணர்த்திய பெரியவர் இராசரத்தினத்தை 1990 யூன்மாதத்தில் அவருடைய சொந்தஇடமான சாவகச் சேரியில் நடந்த முத்தமிழ்விழாவில் தமிழ்ஈழத்தின் முதலா வது ‘மாமனிதர்’ என பட்டமளித்து தலைவர் பிரபாகரன் இவரைப் பெருமைப்படுத் தியிருந்தார். இப்பட்டமளிப்பின் பட்டோலையை இவருடைய மனைவியார் தலைவரிடம் நேரடியாக பெற்றுக்கொண்டமை குறிப்பிடத்தக்கது. மேற்படி இராசரெத்தினத்தின் மகளே 1991மே21 இல் நடைபெற்ற இராஜீவ் காந்தி கொலைவழக்கில் தற் கொலைக் குண்டுதாரியாக குற்றம் சாட்டப்பெற்ற தனு என நம்பப்படுகின்றது.) மேற்குறிப்பிட்ட புலிப்படைபற்றி இவர்களுடன் நட்பாகவிளங்கிய பிரபலபத்திகையாளராக திகழ்ந்த த.சபாரத்தினம் தனது ‘ஓயாதஅலைகள்’ தொடரில் பின்வருமாறு குறிப்பிடுகின்றார். ‘1965இல் தமிழரசுக்கட்சி டட்லிசெனநாயக்காவின் தேசிய அரசாங்கத்தில் சேர்ந் ததுமே புலிப்படை தானாகவே சிதைந்துவிட்டது. அதில் தீவிரபங்கு வகித்தவர்கள் அரசியலிலிருந்து ஒதுங்கினர். அவர்களில் ஒருவரான இராசரத்தினம் சென்னைக் குப் போய் ஏழ்மையில் உழன்று காலமானார். மற் றொருவரான சிவானந்தசுந்தரம் தமிழீழ விடுத லைப்புலிகளின் தீவிரஆதரவாளரானார். 1988இல் ஈபிஆர்எல்எவ் குழு அவரை சுட்டுக்கொன்றது. மற்றவர்கள் கனடாவிற்கும் பிரிட்டனிற்கும் பிரான் சிற்கும் அவுஸ்ரேலி யாவிற்கும் புலம்பெயர்ந்தனர். கப்பல் கம்பனியொன்றை ஆரம்பித்தமை புலிப் படையினர் எடுத்த மூன்றாவது நடவடிக்கை. 1960ம் ஆண்டுகளில் கடற்றொழில் அமைச்சு மீன்பிடித் தொழிலை ஊக்குவித்தது. புலிப்படையினரில் சிலர் சிவில்சேவை அதிகாரியின் தலைமையில் டிரோலர் ஒன்றைவாங்கினர். ஆயுதங்களை கடத்துவதே அதன் பிரதானநோக்கம் கப்பல்கம்பனி சிலகாலத்தில் தரை தட்டிவிட்டது’ சபாரத்தினம் மேற்கண்டவாறு குறிப்பிடும் சிவில் சேவை அதிகாரியே வவுனியாவின் அரச அதிபராக விளங்கிய T.இராசதுரையாவார். இவரே புலிப்படையின் காரியவாதி யாகவும் அனைவ ரையும் ஒன்றிணைத்து வழிநடத்திய பெருமைக் குரியவர். ஏனோ இவரின் பங்களிப்பு இன்றுவரை நேரிடையாக பேசப்படாமலே இருந்து வந்துள்ளது. 1958 தமிழ் இனப்படுப்கொலையை தொடர்ந்து வவுனியா அரசஅதிபராக கடமையாற்றிய இராசது ரை பலதமிழர்களுக்கு அரசகாணிகளை பகிர்ந் தளித்தார். தனது அதிகாரத்தை பயன்படுத்தி இவர் மேற்கொண்ட இம்முயற்சியால் சீற்றம்கொண்ட சிங்களஅரசினால் இவர் வவுனியா அரசஅதிபர் பதவியில் இருந்து புகையிரத திணைக்களத்திற்கு பந்தாடப்பட்டார். இவருடைய காணிவழங்கலகள் யாவும்; இடை நிறுத்தப்பட்டு; அன்றைய பாராளு மன்றத்திலும் இது பிரஸ்தாபிக்கப்பட்டது. அரச அதிகாரத்தை இழந்தபோதும் மனம்தளராமல் தமிழர்களின் சுயபொருளாதார முயற் சியாக இவர் ஆரம்பித்த Rose Brand Sweet’s தொழிற்சாலை மற்றும் Ceylon Trawlers Limited என்பன என்றும் குறிப்பிடத் தக்கன. இவரால் 1970 இன் ஆரம்பத்தில் தயாரிக் கப்பட்ட ரொபி ஒன்றின் பெயர் ரைகர் (Riger) பிராண்ட் ரொபி என்ப தாகும். இந்த ரொபி மஞ்சளும் கறுப்பு நிறமும் இணைந்ததாளினால் சுற்றப் பட்டிருந்தது. மஞ்சள்நிற பின்ணணியில் கறுப்பு நிறத்தில் புலியின் தலையும் Tiger Brand என்ற எழுத்தும் இதில் அச்சிடப்பட்டிருந்தன. இதுதவிர மூத்தபத்திரிகையாளாரான சபாரத்தினம் முன்கூறிவாறு இவர்தலை மையில் 271 Sea Street Colombo 11 ஐ அலுவலகமாக கொண்டியங்கிய Ceylon Trawlers Limited டுiநிறுவனமும் மேற்படி புலிப்படை யினரின் செயற்பாட்டில் குறிப்பிடத்தக்கது. நான்கு பக்கமும் கடல்சூழ்நத இலங்கையில் கப்பல்போக்கு வரத்து மிகஇன்றியமையாதது என்ற பிரிட்டிஸ்கால கடற்படைஅதிகாரியான E.Sanmuga ratnam என்ப வரின் ஆலோசனையுடன் இந்நிறுவனம் ஆரம் பிக்கப்பட்டிருந்தது. இந்நிறு வனத்திற்கு பொறுப்பான முகாமையாளராக முன்கூறிய சிவானந்தசுந்தரம் கடமையாற்றிவந்தார். இவர்கள் கொள்வனவு செய்யத்திட்டமிட்ட மூன்று கலங்களில் முதலாவது கடற்கலத் தின் பெயர் Boston Spit fire ஆகும். இது ஒரு மீன்பிடி றோலராகும். இது 1965 இல் இலண்டனில் கொள்வனவு செய்யப்பட்டு இலங்கைக்கு எடுத்துவரப்பட்டது. இக் கப்பலின் பங்கு கள் குறிக்கப்பட்ட பலருக்கும் விற்பனை செய்யப்பட்டு இதன்சேவை பரவலாக்கப்பட்டது. கொழும்பு கொச்சிக்கடை; புனிதஅந்தோனியார் ஆலயத்திற்கு முன்பான இறங்குதுறையுடன் கட்டப் படும் இந்தறோலரில் கொண்டுவரப்பட்ட மீன்கள் இதனுடன் இணைந்திருந்த பலருக்கும் அன்றன்றே பிரித்து டெலிவரி செய்யப்பட்டன. இவ்வாறு ஆரம் பத்தில் மீன்பிடிறோலராகவும் பின்னர் கொழும்பு தூத்துக்குடி பயணிகள் கப்பலாகவும் 1973 ஆண்டு வரை இதுசேவையில் ஈடுபட்டது. இந்தறோலரில் வல்வெட் டித்துறையை சேர்ந்த 40பேர்வரை பயிற்சி பெற்று முன்ணணி கப்பல் மாலுமிகளாகியமை இதன்பெருமைக்கு சான்றாகும். 1965 மார்ச்சில் இல் இக்கப்பலில் முதன்முதல் பயிற்சியாளராக இணைந்த இருவர்களில் ஒருவர் கப்டன் சிவலிங்கமாவார். அடுத்தவரே கப்டன் டேவிட் என் அழைக் கப்பட்ட அமரர் திரு பிறைசூடி அவர் களாவார். பருத்தித்துறையின் ஹாட்லிக் கல் லூரியின் பெருமைக்குரிய மாணவனான இவர் Samos Grannries எனும் அரசாங்க கூட்டுநிறுவன மொன்றில் கொழும்பில் கடமையாற்றி வந்தார். அக்காலத்தில் நண்பர் களுடன் கூட்டாகவாழும் சமறி எனும் அறைவாழ்கையில் வல்வெட்டித்துறையை சேர்ந்த திருநாவுக்கரசு வேலுப்பிள்ளை வைத்தீஸ் வரன்சகோதரர்கள் மற்றும் சிவலிங்கம் என்போருடன் இணைந்திருந்தார். தனது அரசகூட்டுத்தாபன இரண்டாம் நிலைப் பதவியை உதறிவிட்டேBoston Spit fire இல் கடல்மாலுமியாகும் பயிற்சியாளராக இவர்இணைந்து கொண்டார். குறிப்பிட்ட இக்க டற்கலமே பின்பு ஈஸ்வரி என்னும் பெயரில் கொழும்பு தூத்துக்குடி வரையான பயணிகள் கப்பலாக செயற்பட்டது. சிறிது காலத்தில் முன்கூறிய புலிப்படையின் ஆலோசகராக விளங்கிய நு.ளுயnஅரபயசயவ யெஅ எனும் கடற்படை அதிகாரியின் தலைமையிலான பாகிம்(Fahim) றோலரில் பயிற்சியாளராக இணைந்து கொண்டார். இங்கு குறிப்பிடப்படும் சண்முகரத்தினம் இலங்கை யின் வரலாற்றில் நீண்டகாலம் கடற் படைத்தள பதியாக பெருமையுடன் பணியாற்றிய இராஜன் கதிர்காமரின் சகாவானவர். இந்த குயாiஅ றோலரில் முதன் நிலைஅதிகாரியாக விளங்கிய வல்வெட்டித் துறையின் புகழ்பெற்ற ஸ்கிப்பர் தர சான்றிதழ் பெற்றிருந்த குணசுந்தரத்திடம்மாஸ்டரிடம் நேரடி யாக பெற்ற பயிற்சியினால் சிறந்த கடலோடியாக திரு.பிறைசூடி மிளிர்ந்துகொண்டார். பலபடி நிலை களைக்கடந்த இவர் இலண்டனில் கப்பல் தலை வருக்கான(Ship caption) சான்றிதழை பெற்றுக் கொண்டவர். கப்பல்தலைவரான இவர் ‘திரைகடலோடி திரவியம் தேடு’ முதுமொழியை ஆதார மாகக்கொண்டு வளர்ந்துவந்த நிலையில் சமூகத்தில் கனவானாக முன்னிலைப் படுத்தப்பட்டார். 14அறைகள் கொண்ட இவரால் கட்டப்பட்ட மாளிகையில் கண்வைத்த மாற்றியக்கத்தினர் மனிதர்களின் பெருமையறியாது திறமையறியாது இவரை கப்பம் கேட்டு தொந்த ரவுக்குள்ளாக்கினர். உயிராபத்தானநிலையில் தலைவர் பிரபாகரனது தீவிர ஆதரவாளரான இவர் முழுமையாக 1984 இல் விடுலைப்புலிகள் இயக் கத்துடன் தன்னை இணைத்துக்கொண்டார். தகுந்தவரின் தகமையறியும் தலைவர்பிரபாகரன் தனது நெடுநாள் கனவான விடுதலைப்புலிகளின் கப்பல்கனவினை அமரர் பிறை சூடியின் திறமையில் நம்பிகைவைத்து ஆரம்பித்தார். 1976 இல் புதிய தமிழ்ப்புலிகள் தமிழீழ விடுதலைப்புலிகளாக பெயர்மாற்றம் பெற்றது முதல் ‘நாங்களும் கப்பல் ஓடுவோம்’ என தலைவர் திடசங்கற்பம் பூண்டி ருந்த மை இவ்விடத்தில் நினைவூட்டத்தக்கது. இவ் வாறுதான் 1984 ஆண்டின் இறுதியில் தலைவர் பிரபாகரன் ஆரம்பித்த விடுதலைப்புலிகளின் முதலாவது கப்பல்நிறுவனமான (Arasu Maritime (SDN BHD) இன் நிர்வாகஇயக்குனராகவும் முதலாவது கப்பலான ‘சோழன்’ கப்பலில் கப்டனாகவும் திரு.பிறைசூடி பொறுப்பேற்றுக்கொண்டார். பல(12) கப்பல்களை வைத்து தூரகிழக்கு ஆசியநாடுகளுடன் வர்த்தகம்புரிந்ததுடன் வல்வெட்டித்துறையின் சமூகத்தலைவராகவும் விளங்கியர் பெரியவர் திருமேனியார் வெங் கடா சலமாவார். இவரின் வழிவந்த தலைவர் பிரபா கரனின் கப்பலோடும் எண்ணத் திற்கு உயி ரும்உருவமும் கொடுத்தபெருமை கப்டன் பிறை சூடியையே சாரும். 1965 இல் புலிப்படையின் கப்பலில் பயிற்சியாளராகி 1985இல் விடுதலைப் புலிகளின் கடல் சார்ந்த வர்த்தகத்திற்கும் அதனதுகப்பல்களுக்கும் முதலாவது பொறுப் பாளராகி அத்துறையை வளர்த்து வரலாறு படைத்தவர் இவரேயாவார். 1961இல் புலிப்படை பெய ரளவில் ஆரம்பிக்கப்பட்டபோதும் 1975இல் பிரபாகரன் தலைமையிலான விடுதலைப் புலிகள் அமைப்பே பின்னாட்களில் ‘புலிப்படை’ என்றபெயரில் அழைக் கப்பட்டு பெயருக்கு ஏற்ப பெருமையும் வீறும் கொண்டியங்கியது ஈழத்தமிழரின் வீரவரலாறு ஆகும். இவ்வாறு தலைவர் பிரபாகரன் போட்ட கோடு களொன்றில் பெரும்றோடு போட்டவர் கப்டன் பிறை சூடி ஆவார். இவர்போட்ட றோட்டிலேயே பின்வந்த பலரும் ஊர்வலம் வந்தனர். குறிப்பாக இவரது ஓய்வின் பின்னரே கேபி என்ற குமரன் பத்மநாதன் விடுதபைபுலிகளின் கப்பல்களுக்கு பொறுப் பாளரானது பலரும் அறியாக ஒன்று. திரு பிறைசூடி அவர்கள் தலைவர் பிரபாகரனுடன் இணைந்து விடுதலைப்புலிகளின் சர்வதேசகப்பல் கட்டமைப்பை உருவாக்கியிருந்தார். MV Cholan என்ற சிறிய கப்பலில் தொடங்கிய இவர்களது பயணம் உலகளாவியது. இத்தயை பெருமைமிக்க கப்டன் பிறைசூடிக்கு வரலாற்றைத்தேடும் வர்ண குலத்தானின் தலைசாய்தத கண்ணீர் அஞ்சலிகள் உரித்தாகட்டும். ஈழத்தமிழரின் கடலாளுமைக்கு சான்றாக விளங்கிய அமரர் பிறைசூடியின் வழியில் ஆழக்கடலெங்கும் பிரபாகரனின் பெயர்கூறிய கப்பல்கள் சிலவற்றின் பெயர்கள் பின்வருமாறு. வர்ணகுலத்தான் https://eelamaravar.wordpress.com/2019/01/06/cap-piraisoody/