தமிழனிடம் பௌத்தன் அபகரித்தவை - பழங்கால சமாதி கட்டமைப்புகள்

[Aasaan]

தமிழனிடம் சிங்கள பௌத்தன் அபகரித்தவை - பழங்கால சமாதி கட்டமைப்புகள்

சில பெரியவர்கள், மக்கள் மத்தியில் செல்வாக்கு பெற்றவர்கள், அரசன், போர்வீரர்கள், சித்தர்கள், முக்கிய இந்து சமய குருமார் ... அஸ்தியை அவர்கள் நினைவாக எழுப்பப்படும் சமாதியில் ஆழமாக புதைத்து, பாதுகாப்பாக வைக்கும் நடைமுறை சங்ககால தமிழர் மத்தியில் இருந்தது. இது பழந் தமிழருக்கே உரிய சிறப்பான நடைமுறை ஆகும்.

இதனை முதுசம், ஈமத்தாழி என்பர். பானை ஒன்றில் அஸ்தியுடன், மணிகள், தமிழ் நாணயங்கள், தங்கம், ... முதலியனவற்றை இட்டு குறிப்பிட்ட ஆழத்தில் அதைத் தாட்டு, பாதுகாப்பாக சுட்ட செங்கற்களால் அதை சுற்றி உள்வட்ட (இன்றைய இலங்கை புத்த விகாரை போன்ற அமைப்புக்கள்), வெளி நீள் சதுர கட்டிடங்களை நிர்மாணிப்பது சங்கத்தமிழரின் வழமை. இதில் வருடாந்த திவசங்கள் செய்து அஸ்திக்கு புனித நீர் தெளிக்க, மிக நுட்பமான நுண் கால்வாய் அமைப்பும் இருக்கும்.

இதைவிட போர்வீரர்களுக்கு (சத்திரியர்களுக்கு) சிறப்பாக நடுகல், வட்டக்கல் வைக்கும் முறைகளும் புறநானூற்று தமிழர் நடைமுறையாக இருந்து வந்துள்ளது.

அண்மையில் (50 வருடங்களின் முன்) தமிழ் அறிஞர் சுவாமி விபுலானந்தருக்கு இதை ஒத்த எளிய-சிறிய நினைவிடம் மட்டக்களப்பில் அமைக்கப்பட்டுள்ளது ஓர் உதாரணம்.

மிக பழமையான பல சித்தர்களின் சமாதிகள் கதிர்காமம், யாழ்ப்பாணம், பருத்தித்துறை, திருகோணமலை, மட்டக்களப்பு, முறிகண்டி, நெடுங்கேணி, மாந்தை, .... போன்ற பல பகுதிகளில் இன்றும் உண்டு. சிந்துவெளியிலும் இதை ஒத்த சமாதிகள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளன. முறிகண்டியின் உட்பகுதியில் கண்டுபிடிக்கப்பட்டவை கி. மு. 800 வருடங்களுக்கு முற்பட்டவை என்று பத்து வருடங்களின் முன் இரண்டு நாடுகளில் தனித்தனியாக செய்யப்பட்ட விஞ்ஞான காபன் காலக்கணிப்புகள் மூலம் (Carbon Dating) உறுதிப்படுத்தப்பட்டுள்ளது.

பிற்காலத்தில் தம்மை பௌத்தர்களாக வேறுபடுத்திய மக்கள், உருவ வழிபாட்டுக்கு பதிலாக தமிழரின் இந்த நடைமுறையை இறுக்கி பின்பற்றிவரத் தொடங்கினர். தமது வரலாற்றில், பாரம்பரிய நடைமுறைகளில் அவ்வளவு அக்கறையில்லாத தமிழர், தனித்துவம் என்ற போர்வையில் இந்த நடைமுறைகளை கைவிட, பின்னர் அந்தக் கட்டிட அமைப்பு விரிந்து இன்று பாரிய சிங்கள பௌத்த விகாரைகளாக பரிணாம வளர்ச்சி கண்டுள்ளது.

இலங்கையில் சிங்கள பௌத்தன் தமிழரிடம் இருந்து பலவற்றை பறித்து, அவற்றை தனதென பொய் வரலாறு எழுதி, அதை ஆயிரம் தடவை சொல்லிச்சொல்லி, உண்மைபோல் மாற்றி வருவது காலங்காலமாக நடந்துவரும் ஆக்கிரமிப்புச் செயல்.

இதற்கு உதாரணமாக, அண்மையில் கதிர்காமம், கதிரமலை, சூரன் கோட்டை (கடந்த 30 வருடங்களில் இது கிரி விகாரையாக மாறிவிட்டது) என்பவற்றை சொல்லலாம்.

மிக அண்மையில் யாழ்ப்பாணத்திலும் தனது கைவரிசையை காட்ட முனைந்துள்ள சிங்களவன், கந்தரோடையில் தமிழரின் அருகருகே உள்ள வட்டக்கற்களை பௌத்த விகாரையாகவும், கீரிமலையில் இருந்து 3 km தூரத்தில் சங்கமித்தை வந்து இறங்கியது என்று புதிய பௌத்த விகாரையையும் நிர்மாணித்து வருவது தமிழர் நலனில், தமிழர் வரலாற்றை பேணுவதில் உண்மையான அக்கறையுள்ள தமிழர் அறிந்து வைத்திருக்கும் செய்திகள்தான்.

[Aasaan]

சிலர் புதையல் தேடுவதும் இவ்வாறான தமிழரின் ஈமத்தாழி, முதுசம், நடுகல், வட்டக்கற்கள் உள்ள பகுதிகளில் தான்.