தற்போதைய தேவை என்ன !விழித்துக்கொள்ளுமா பேரவை?

தற்போதைய தேவை என்ன !விழித்துக்கொள்ளுமா பேரவை?

கூட்­ட­மைப்பில் அங்­கத்­துவம் வகிக்கும் ஈ.பி.­ஆர்­.எல்.எப்., புளொட், தமி­ழ­ரசுக் கட்சி அதி­ருப்­தி­யா­ளர்கள், தமிழ் தேசிய மக்கள் முன்­னணி என்­ப­வற்றைக் உள்­ள­டக்­கி­ய­தா­கவும், கல்­வி­யிய­லா­ளர்கள், வைத்­தி­யர்கள், சட்­டத்­த­ர­ணிகள், சிவில் சமூக செயற்­பாட்­டா­ளர்கள், மனி­த­வு­ரிமைச் செயற்­பாட்­டா­ளர்கள் என பல்­துறை சார்ந்­த­வர்­க­ளையும் உள்­ள­டக்­கிய மக்கள் இயக்­க­மாக தமிழ் மக்கள் பேரவை உரு­வெ­டுத்­தது. இன்று அதன் உரு­வாக்கம் இரண்டாம் வருட முடிவை நோக்கி நகர்­கி­றது

தமிழ் தேசிய இனம் தனது உரி­மைக்­காக ஒரு சதாப்த காலத்­திற்கு மேலாக போராடி வரு­கின்­றது. அகிம்சை வழி­யாக தமிழ் தலை­வர்கள் போரா­டிய போது அப்­போது ஆட்­சியில் இருந்த தென்­னி­லங்­கையின் பிர­தான இரு கட்­சி­களும் அதனைக் கண்­டு­கொள்­ள­வில்லை. ஜன­நா­யக நீரோட்­டத்தில் இருந்து உரி­மை­களை கேட்ட தமிழ் தலை­வர்­களை கேலி செய்­த­துடன், அவர்­க­ளது கோரிக்­கை­க­ளையும் உதா­சீனம் செய்து தமிழ் தேசிய இனத்தை அடக்கி ஆள்­வ­திலும், அவர்­க­ளது ஆட்­புல அடை­யா­ளங்­களை அழிப்­ப­திலும் கவனம் செலுத்­தி­ன. தமிழ் தேசிய இனம் தனக்­கான நிலம், மொழி, கலா­சாரம், பண்­பாடு, அடை­யாளம் என்­ப­வற்றைக் கொண்ட ஒரு தனித் தேசத்­திற்­கு­ரி­ய­வர்கள்.  அவர்­க­ளது தேசத்தை அல்­லது இருப்பை அழித்து, இந்த நாட்டை பௌத்த சிங்­கள நாடாக காட்­டு­வ­தற்கு அடிப்­படை சிங்­கள பௌத்த மேலா­திக்­க­வா­திகள் முனைப்புக் காட்­டினர். அதற்கு மாறி மாறி வந்த தென்­னி­லங்கை ஆட்­சி­யா­ளர்­களும் ஒத்­து­ழைத்­தனர். இந்த நிலையில் தமது தேசத்தின் இருப்­பையும், இனத்தின் இருப்­பையும் காப்­ப­தற்கு தமிழ் இளை­ஞர்கள், யுவ­திகள் ஆயு­த­மேந்திப் போராட வேண்­டிய நிர்­ப்பந்தம் உரு­வா­கி­யது. 

ஜன­நா­யக வழியில் நம்­பிக்­கை­யி­ழந்த தமிழ் இளை­ஞர்கள் 'இரும்பும் இரத்­தத்தின் மூலமே இலக்கை அடை­யலாம்' என்ற ஜேர்­ம­னிய ஐக்­கி­யத்தின் கர்த்தா ஒட்­டோமன் பிஸ்மார்க்­கின் வழியைப் பின்­பற்­றி­ய­வர்­க­ளாக போரா­டினர். தமிழ் மக்­களின் உரி­மைக்­கான போராட்­டத்தை பயங்­க­ர­வா­தத்­திற்கு எதி­ரான போராட்­ட­மாக சித்­தி­ரித்த தென்­னி­லங்கை அதனை நசுக்­கு­வ­தற்கு சர்­வ­தே­சத்தின் உத­வி­களைப் பெற்றுக் கொண்­டது. தரைப்­படை, கடற்­படை, விமா­னப்­படை கட்­ட­மைப்­புக்­களைக் கொண்­ட­வர்­க­ளா­கவும், தம்­மையே இலட்­சி­யத்­திற்­காக ஆகு­தி­யாக்க கூடி­ய­வர்­க­ளா­கவும் தமிழ் தேசிய இனத்தின் உரி­மைக்­காக போரா­டி­ய­வர்கள் எழுச்­சி­பெற்­ற­மை­யா­னது பிராந்­திய நல­னுக்கும் அச்­சு­றுத்­த­லாக அமையும் என்ற சிந்­த­னை­யிலும் காய்­களை நகர்த்­திய இந்­தி­யாவும், மேற்­கு­ல­கமும் விடு­தலைப் புலி­களை அழித்து போரை முடிப்­ப­தற்கு கடந்த மஹிந்த அர­சாங்­கத்­திற்கு ஆத­ரவை வழங்­கி­யி­ருந்­தன. விடு­தலைப் புலிகள் இருந்த போது இந்து சமுத்­திர பிராந்­திய நகர்­வு­களை தீர்­மா­னிக்கும் சக்­தி­யா­கவும் அவர்கள் விளங்­கி­யி­ருந்­தமை இங்கு சுட்­டிக்­காட்­டத்­தக்­கது.   

மனி­த­கு­லமே வெட்கித் தலை­கு­னியும் அள­வுக்கு மோச­மான மனி­த­வு­ரிமை மீறல்கள், போர்க்­குற்­றங்கள் என்­ப­வற்றை இழைத்து தமிழ் மக்­களின் உரி­மைக்­கான தற்­காப்பு போராட்­டத்தை மஹிந்த அர­சாங்கம் முடி­வுக்கு கொண்டு வந்­தி­ருந்­தது. ஆயுதப் போராட்­டத்­திற்கு முன்­ன­ரான ஜன­நா­யக ரீதி­யான போராட்டம் தோல்­வி­ய­டைந்த போது தமிழ் இளை­ஞர்கள், யுவ­திகள் தனி­நாட்டுக் கோரிக்­கை­யுடன் ஆயுதம் ஏந்தும் நிலையை உரு­வாக்­கி­யது. அதற்கு தயா­ராக அப்­போ­தைய இளைஞர், யுவ­திகள் இனப்­பற்­று­டனும், தேசப்­பற்­று­டனும், தமிழ்ப் பற்­று­டனும் இருந்­தனர். 2009 இல் முள்­ளி­வாய்க்கால் மண்ணில் மௌன­மா­கிய ஆயு­தப்­போ­ராட்ட அழி­வு­களும், மோச­மான யுத்த மீறல்­களும் சர்­வ­தே­சத்தின் மனச்­சாட்­சியை தட்­டி­யெ­ழுப்­பி­ன. அதனை மூல­த­ன­மாகக் கொண்டு சர்­வ­தேச உத­வியைப் பெற்று ஒரு நிரந்­தர அர­சியல் தீர்வைப் பெறு­வ­தற்­கான களச் சூழலை அது உரு­வாக்­கி­யது. அதற்­கா­கவே அத்­தனை உயிர்­களும் காவு கொள்­ளப்­பட்­டன. அதற்­கா­கவே அவ்­வ­ளவு இழப்­புக்­களும் ஏற்­பட்­டன. ஆனாலும் அந்த களச் சூழலை தமிழ் சமூகம் குறிப்­பாக தமிழ் தலை­மைகள் சரி­யாக கையாண்­டி­ருக்­கின்­றனவா...?

ஆயுதப் போராட்டம் மௌனிக்­கப்­பட்ட பின்னர் தமிழர் அர­சி­யலை முன்­ன­கர்த்த வேண்­டிய பொறுப்பும் கட­மையும் கூட்­ட­மைப்­பி­டமே இருந்­தது. தமி­ழீழ விடு­தலைப் புலிகள் ஆயுத வழிப்­போ­ராட்­டத்தை நம்­பி­யி­ருந்த காலத்­தி­லேயே தமது ஜன­நா­யக ரீதி­யான அர­சியல் நகர்வை ஆரம்­பித்­தி­ருந்­தனர். ஜன­நா­யக ரீதி­யாக தமது அர­சியல் பிர­தி­நி­தி­க­ளாக தமிழ் தேசியக் கூட்­மைப்பை உரு­வாக்கி அதனை பயன்­ப­டுத்­தியும் வந்­தனர். இதனை தற்­போது சில அர­சியல் தலை­மைகள் மறுத்து கூட்­ட­மைப்பை விடு­த­லைப்­பு­லிகள் உரு­வாக்­க­வில்லை என கூறலாம். ஆனால் அது அல்ல உண்மை என்­பதை வாக்­க­ளிக்கும் மக்கள் நன்கு அறிவர். விடு­த­லைப்­பு­லிகள் அமைப்பு தமிழ் தேசிய விடு­தலைப் போராட்­டத்தில் இருந்து அகற்­றப்­பட்ட சூழலில் அவர்­களின் கீழ் செயற்­பட்ட கூட்­ட­மைப்­பி­டமே தமிழ் மக்­களின் விடு­தலைப் பய­ணத்தை ஜன­நா­யக வழியில் வழி­ந­டத்த வேண்­டிய பொறுப்பும், கட­மையும் இருந்­தது. ஆனால் அவர்கள் கடந்த 8 வரு­டங்­களில் பொறுப்­புடன் செயற்­பட்டு எதைச் சாதித்­தி­ருக்­கி­றார்கள்...? மாறி­வந்த சர்­வ­தேச சூழலை எவ்­வாறு கையாண்டு இருக்­கின்­றார்கள்...? என்ற பல­மான கேள்­விகள் எழு­கின்­றன.

மஹிந்த அர­சாங்கம் யுத்­தத்தை முடி­வுக்கு கொண்டு வந்த போது சர்­வ­தேச சமூ­கத்­திற்கு வழங்­கிய வாக்­கு­று­தி­களை நிறை­வேற்­றா­மை­யாலும், சீன சார்பு நிலைப்­பாட்டில் தமது நலனை முன் நகர்த்தி வந்­த­மை­யாலும் சர்­வ­தேச சமூ­கத்­தி­னதும், இந்­தி­யா­வி­னதும் கோபத்­திற்கு ஆளா­னது. அதன் விளைவே 2015 இல் இந்த நாட்டில் ஆட்சி மாற்றம் ஏற்­பட வழி­வ­குத்­தது. மஹிந்த அர­சாங்­கத்தை அகற்­று­வ­தற்கும், நெருக்­கடி கொடுப்­ப­தற்கும் சர்­வ­தேச சமூகம் தமிழர் நலனை முன்­னி­றுத்தி அழுத்­தங்­களைக் கொடுத்து வந்­த­துடன், ஐ.நா. மனி­த­வு­ரிமை பேர­வை­யிலும் இலங்­கைக்கு எதி­ராக பிரே­ர­ணை­களை கொண்டு வந்து நிறை­வேற்­றி­யி­ருந்­தது. அந்த நேரத்தில் அந்த பிரே­ர­ணையை வலுப்­ப­டுத்­து­வ­தற்கும், சர்­வ­தேச அழுத்­தத்தை மேலும் அதி­க­ரித்து தமிழ்­ மக்­க­ளுக்­கான நிரந்­தர தீர்வை நோக்கி நகர்த்­து­வ­தற்கும், அடிப்­படை பிரச்­ச­ினை­களை உட­ன­டி­யாக தீர்ப்­ப­தற்­கு­மான கூட்­ட­மைப்பு தலைவர் இரா.சம்பந்தனின் இரா­ஜ­தந்­திரம் தோற்றுப் போயி­ருந்­தது. 

ஆட்சி மாற்­றத்தின் பின்னர் மேற்­கு­லகம்  2015 இல் ஐ.நா,=. மனி­த­வு­ரிமை பேர­வையில் நிறை­வேற்­­றிய 30–-1 தீர்­மானத்தை நடை­மு­றைப்­ப­டுத்­து­வ­தற்­கான அறி­கு­றிகள் எது­வு­மின்­றியே அதே தீர்­மா­னத்தை அமுல்­ப­டுத்­து­வ­தற்கு 34-–1 இன் மூலம் மேலும் இரண்டு ஆண்­டுகள் கால அவ­காசம் வழங்­கப்­பட்டு இருக்­கி­றது. இதற்கு இலங்கை அர­சாங்­கமும் இணை அனு­ச­ரணை வழங்­கி­யி­ருக்­கி­றது. தமிழ் தேசியக் கூட்­ட­மைப்பு தலை­மையின் ஆத­ர­வுடன் இந்த கால­நீ­டிப்பில் அர­சாங்கம் வெற்றி பெற்­றி­ருக்­கி­றது. கால நீடிப்பு வழங்­கப்­பட்டு ஆறு மாதங்கள் கடந்து விட்­டன. இந்த நிலை­யிலும் கூட்­ட­மைப்பு தலைவர் இரா. சம்பந்­தனின் இரா­ஜ­தந்­திரம் தமிழ் மக்கள் நலன்­சார்ந்து வெற்றி பெற்று இருக்­கின்றதா...?

ஆட்சி மாற்­றத்தின் பின்னர் மைத்­திரி – ரணில் கூட்­ட­ர­சாங்­கத்­திற்கு நிபந்­த­னை­யற்ற ஆத­ரவை வழங்கி வரும் தமிழ் தேசியக் கூட்­ட­மைப்பின் தலைமை அந்த ஆத­ர­வையும், இணக்க அர­சியல் என்னும் பேரில் முன்­னெ­டுக்கும் சர­ணா­கதி நிலை­யையும் வைத்து இது­வரை தமிழ் மக்கள் நலன் சார்ந்து எதைச் சாதித்து இருக்­கின்­றது? தமக்­கான பத­வி­களைப் பெற்றுக் கொண்­டது வேறு விடயம். பாதிக்­கப்­பட்ட மக்­க­ளு­க்கு என்ன நன்மை கிடைத்­தி­ருக்­கின்­றது என்­பதே இங்­குள்ள கேள்வி. ஆட்சி மாற்றம் ஏற்­பட்டு இரண்டு ஆண்­டுகள் கடந்து விட்­டன. இதன் பின்னர் ஏற்­பட்ட மாற்றம் ஏன்ன...? ஒரு ஜன­நா­யக இடை­வெளி ஏற்­பட்­டி­ருக்­கின்­றது. அந்த இடை­வெ­ளி­யைப் பயன்­ப­டுத்தி மக்கள் தமது உரி­மைக்­காக போராடி வரு­கின்­றார்கள். கடந்த ஆறு மாதங்­களைக் கடந்து மக்­க­ளது நில­மீட்பு போராட்­டங்­களும், காணாமல் ஆக்­கப்­பட்­டோ­ருக்­கான நீதி கோரிய போராட்­டங்­களும் தொடர்­கின்­றன. தென்­னி­லங்­கை­யுடன் உள்ள உறவைப் பயன்­ப­டுத்­தியும், சர்­வ­தே­சத்தினுட­னான இரா­ஜ­தந்­திர நகர்வைப் பயன்­ப­டுத்­தியும், மக்கள் வழங்­கிய ஆணையைப் பயன்­ப­டுத்­தியும் இதற்கு நிரந்­தர தீர்வு ஒன்றை பெற்றுக் கொடுக்கக் கூடிய சூழல் கூட்­ட­மைப்பு தலை­மைக்கு இருந்­துள்­ளதா...? அல்­லது இருந்தும் அதனை மேற்­கொள்­ள­வில்­லையா..? என்றும் சிந்­திக்க வேண்­டி­யுள்­ளது. இந்த பின்­ன­ணி­களை நாம் நோக்கும் போது கூட்­ட­மைப்பு தலைமை அதன் நகர்­வு­களில் ஏதோ­வொரு தொய்வு நிலை அல்­லது மாற்றம் இருப்­பதை ஏற்றுக் கொண்டே ஆக­வேண்டும். இந்த நிலை தமிழ் மக்­க­ளுக்­கான நிரந்­தர தீர்வைப் பெற்றுக் கொடுக்கும் என்ற நம்­பிக்­கையை மக்­க­ளி­டத்தில் தகர்த்து வரு­கின்­றது. இது குறித்து தமிழ் மக்கள் விழிப்­ப­டைய வேண்டும். இதனால் நிரந்த தீர்வு நோக்­கியும், இது­வரை கால போராட்­டத்­திற்கு பரி­காரம் தேடவும் தமிழ் மக்கள் முன் இரண்டு தெரி­வு­களே உள்­ளன. 

ஒன்று, பல­மான மக்கள் சக்­தி­யா­கவும், ஒரு மக்கள் இயக்­க­மா­கவும் ஒன்­று­பட்டும் அணி­தி­ரண்டும் தமிழ் தேசியக் கூட்­ட­மைப்பின் தலை­மைக்கு அழுத்தம் கொடுத்து அவர்­களை தமிழ் மக்கள் பக்கம் திரும்பச் செய்ய வேண்டும். மக்­க­ளது அழுத்தம் கார­ண­மாக அவர்­க­ளது தென்­னி­லங்­கை­யு­ட­னான மற்றும் சர்­வ­தே­சத்­து­ட­னான அணு­கு­மு­றை­களில் மாற்றம் ஏற்­பட்டு சர­ணா­கதி நிலையில் இருந்து மீண்­டெ­ழுந்து மக்கள் நலன்­சார்ந்து செயற்­பட வைக்க வேண்டும். அவ்­வாறு நடந்தால் தமிழ் தேசியக் கூட்­ட­மைப்பை பலப்­ப­டுத்த வேண்­டிய தேவையும் ஏற்­படும். 

இரண்­டா­வது தெரிவு, தமிழ் தேசியக் கூட்­ட­மைப்பு தற்­போது பய­ணிக்கும் பாதையில் சர­ணா­கதி நிலையில் தென்­னி­லங்­கை­யுடன் இணைந்து பய­ணிக்­கு­மாக இருந்தால் தமிழ் மக்கள் எதிர்­பார்க்கும் எந்­த­வொரு தீர்வுத் திட்­டத்­தையும் பெற முடி­யாத நிலை உரு­வாகும். கிடைப்­பதைப் பெறுவோம் என்ற மன­நி­லையில் இருந்தால் இது­வரை உரி­மை­க­ளுக்­காக இழந்த இழப்­புக்­க­ளுக்கு பதில் இல்­லாது போய்­விடும். தென்­னி­லங்கை கொடுப்­பதை பெற்­று­விட்டு மீண்டும் உரி­மைக்­காக ஜன­நா­யக ரீதி­யாக போராட வேண்­டிய நிலையே உரு­வாகும். இதனால் அர­சிற்கும், சர்­வ­தே­சத்­திற்கும் அழுத்தம் கொடுக்கும் வகையில் மாற்றுத் தலைமை ஒன்றை தமிழ் மக்கள் தேட வேண்­டிய ஒரு சூழல் உரு­வாகும். அதன் மூலம் தமது அர­சியல் அபி­லா­ஷை­களை முன்­ன­கர்த்த வேண்­டிய நிலமை ஏற்­படும்.

தமிழ் தேசியக் கூட்­ட­மைப்பு நான்கு கட்­சி­களைக் கொண்­டி­ருக்­கின்ற போதும் அதன்­ ந­கர்­வு­க­ளையும், போக்­கு­களையும் தீர்­மா­னிக்கும் சக்­தி­யாக தமி­ழ­ரசுக் கட்­சியே இருக்­கின்­றது. ஏனைய பங்­கா­ளிக்­கட்­சிகள் கூட தலை­மையின் செயற்­பாட்டில் அதி­ருப்தி அடைந்­த­வர்­க­ளா­கவும், மக்­க­ளது எதிர்­பார்ப்­புக்கு ஏற்ற தீர்வுத் திட்டம் வரும் என்ற நம்­பிக்­கை­யற்­ற­வர்­க­ளா­கவும் இருக்­கின்­றனர். அவர்­க­ளையும் ஒன்­றி­ணைத்து தமிழ் தேசிய அர­சி­யலை தற்­போ­தைய சூழலில் நேர்­மை­யு­டனும், உறு­தி­யு­டனும் முன்­ன­கர்த்தும் வடக்கு முத­ல­மைச்சர் சி.வி.விக்­கி­னேஸ்­வரன் மற்றும் கஜேந்­தி­ர­குமார் பொன்­னம்­பலம் ஆகியோர் தலை­மை­யி­லான தமிழ் தேசிய மக்கள் முன்­ன­ணியும், தமி­ழ­ரசுக் கட்சி தலை­மையின் செயற்­பாட்டில் விரக்­தி­ய­டைந்­துள்ள அதன் உறுப்­பி­னர்­களும் ஒன்­றி­ணைய வேண்­டிய நிலை­மையே உரு­வாகும். இந்த இடத்தில் தான் தமிழ் மக்கள் பேரவை பற்­றிய ஒரு கேள்வி எழு­கின்­றது. 

கூட்­ட­மைப்பில் அங்­கத்­துவம் வகிக்கும் ஈ.பி.­ஆர்­.எல்.எப்., புளொட், தமி­ழ­ரசுக் கட்சி அதி­ருப்­தி­யா­ளர்கள், தமிழ் தேசிய மக்கள் முன்­னணி என்­ப­வற்றைக் உள்­ள­டக்­கி­ய­தா­கவும், கல்­வி­யிய­லா­ளர்கள், வைத்­தி­யர்கள், சட்­டத்­த­ர­ணிகள், சிவில் சமூக செயற்­பாட்­டா­ளர்கள், மனி­த­வு­ரிமைச் செயற்­பாட்­டா­ளர்கள் என பல்­துறை சார்ந்­த­வர்­க­ளையும் உள்­ள­டக்­கிய மக்கள் இயக்­க­மாக தமிழ் மக்கள் பேரவை உரு­வெ­டுத்­தது. இன்று அதன் உரு­வாக்கம் இரண்டாம் வருட முடிவை நோக்கி நகர்­கி­றது. வடக்­கிலும், கிழக்­கி­லு­மாக உரி­மைக்­காக அலை­யென திரண்ட மக்கள் எழுச்­சி­யுடன் இரண்டு எழுக தமிழ் பேர­ணியை நடத்­தி­யுள்­ள­துடன்,  அர­சியல் அமைப்பு சீர்­தி­ருத்த வரைவு ஒன்­றையும் தயா­ரித்து வழங்­கி­யுள்­ளது. அத்­துடன் காணாமல் ஆக்கப்பட்டோருக்கு நீதிவேண்டி மேற்கொள்ளப்பட்ட போராட்டத்தை வலுப்படுத்தும் முகமாக ஒரு கதவடைப்பு போராட்டத்தையும் நடத்தியிருந்த நிலையில், தற்போது புதிய அரசியலமைப்பு தொடர்பான தெளிவுபடுத்தல் வேலைத்திட்டத்திலும் இறங்கியுள்ளது.

எதிர்­வரும் 5 ஆம் திகதி செவ்­வாய்க்­கி­ழமை காலை 9 மணிக்கு யாழ். வீர­சிங்கம் மண்­ட­பத்தில் அந்த கருத்­த­மர்வு இடம்­பெ­ற­வுள்­ளது. இதில் பல துறை­சார்ந்­த­வர்­களும் கலந்து கொள்­ள­வுள்­ளனர். அதன் பின்னர் ஏனைய மாவட்­டங்­க­ளிலும் அதனை முன்­ன­கர்த்­த­வுள்­ளது. பேர­வை­யி­னு­டைய இந்த நகர்­வு­க­ளுக்கும், கூட்­ட­மைப்பு தலை­மையின் நகர்­வு­க­ளுக்கும் இடையில் நிறை­யவே வேறு­பா­டுகள் உள்­ளன.

மக்கள் இயக்­க­மாக உரு­வெ­டுத்­துள்ள பேரவை மக்­க­ளது அபி­லா­ஷை­க­ளையும், கோரிக்­கை­க­ளையும் முன்­ன­கர்த்தும் அர­சியல் சக்­தி­யா­கவும், தமது கருத்­துக்­க­ளையும், ஆலோ­ச­னை­க­ளையும் முன்­ன­கர்த்தும் அர­சியல் அமைப்­பா­கவும் எதனை இனங்­காட்டப் போகின்­றது? அவ்­வா­றா­ன­தொரு சக்­தியை அடை­யா­ளப்­ப­டுத்­தாத வரை விழ­லுக்கு இறைத்த நீராக அவர்­க­ளது கருத்­துக்­களைக் கேட்­டு­விட்டு அதற்கு எதிர்­மா­றாக செயற்­படும் கூட்­ட­மைப்பு தலை­மைக்கு பின்­னா­லேயே தேர்தல் அர­சி­ய­லுக்­காக மக்கள் செல்ல வேண்டிய நிலை உருவாகும். இதனை புரிந்து கொண்டு இனியாவது விழித்துக் கொள்ளுமாக தமிழ் மக்கள் பேரவை..?

– கிருஸ்­ண­கோபால் -