வீட்டுக்குப் போ! தோல்வியடைந்த ஜனாதிபதி வீட்டுக்கு செல்வாரா?

Chandana Sirimalwatte  
 

"கோதா வீட்டுக்குப் போ" என்ற பிரபலமான முழக்கம் ஒரே இரவில் தோன்றியதல்ல. 27 மாதங்களாக அவர் அரச  தலைவராக இருந்து நாட்டு மக்களிற்கு செய்ய வேண்டியதை  தவறியதற்கு எதிரான பொதுமக்கள் குரல் தான் இது

ஆனால் கோத்தபாய தனது இயலாமையை அங்கீகரித்து ஜனாதிபதி பதவியில் இருந்து விலகுவாரா? 2019ஆம் ஆண்டு ஜனாதிபதி வேட்பாளர் கோத்தபாய ராஜபக்ச, வழக்குகளுக்கு பொய் காரணங்களை கூறியதன் மூலம் நீதிமன்றத்தில் ஆஜராகாமல் தப்பித்தவர். அவர் ஒரு 'தேசபக்தர்களின் தேசபக்தர்' அவர் ஜனாதிபதிக்கான வேட்புமனுவை அவரது சகோதரர் மஹிந்த அங்கீகரிக்கும் வரை அமெரிக்க குடியுரிமையை கைவிடுவதற்கு விண்ணப்பிக்கவில்லை. 2019 ஆம் ஆண்டுக்கு முன்னர், குறிப்பாக அவர் பாதுகாப்பு அமைச்சின் செயலாளராக கடமையாற்றிய கோத்தபாயவின் வரலாற்றை தீவு தேசம் நன்கு அறிந்திருக்கிறது.

எவ்வாறாயினும், கோட்டா அவ்வளவு எளிதாகவோ அல்லது இலகுவாகவோ அதிகாரத்தை துறந்துவிடுவார் என்பது சாத்தியமில்லை. ஆனால், நேர்மறையாகச் சிந்திக்க, அரசியல் அரங்கில் இருந்தும் இராஜதந்திர வட்டாரங்களில் இருந்தும் அழுத்தம் அதிகரித்து வருவதால் கோட்டா கோரிக்கைக்கு செவிசாய்க்கிறார் என்று வைத்துக்கொள்வோம்.

மாற்றுத் தீர்வுகள் மாற்று வழிகளா?

இந்த நாட்டின் அரசியல் அரங்கில் கோத்தபாயவுக்குப் பதிலாக நாம் அறியாத ஒரு தலைவரை நியமிக்க முடியுமா? இந்த நாட்டின் அரசியல் அதிகாரத்தில், நாம் அறியாத, அரசியலின் சொம்புப் பரீட்சைக்கு உட்படுத்தப்படாத ஒரு அந்நியனுக்கு இடமில்லை. அப்படியானால், கோத்தாவுக்கு எதிரான போராட்டங்களில் விளைந்துள்ள இந்த பொருளாதார, அரசியல், சமூக நெருக்கடியை புரட்டிப் போட்டு நம்மைக் காப்பாற்றும் இத்தகைய அரசியல் தலைவரின் சாத்தியம் என்ன? கோத்தபாய-மஹிந்த ஜோடியை மாற்றுவது டாலர் சம்பாதிப்பதற்கான ஒரு வழியாக முடியுமா? நாட்டின் பொருளாதாரத்தில் தற்போதைய கடன் நெருக்கடியை எப்படி சமாளிக்க முடியும்? சிறந்த இராஜதந்திர உறவுகளைக் கொண்ட ஒருவர் கடனை மறுசீரமைக்க முடிந்தாலும், நாட்டின் பொருளாதாரத்தை மீட்டெடுக்க முடியுமா அல்லது பொருளாதார சூனியத்தைக் காட்ட முடியுமா? இந்தக் கேள்விகள் எங்களிடம் உள்ளன. அவ்வாறான பொறுப்பை ஏற்கத் தயாரில்லை என எதிர்க்கட்சித் தலைவர் சஜித் பிரேமதாச ஏற்கனவே தெரிவித்துள்ளார். எதிர்க்கட்சியில் இருக்கும் ஐக்கிய தேசியக் கட்சியின் தலைவர் ரணில் விக்கிரமசிங்க தற்போது சர்வகட்சி கூட்டத்தில் கலந்து கொண்டுள்ளார். IMF சென்று அதே பழைய தீர்வை பின்பற்ற தயாராகி வருகிறார். ரணிலைப் போலவே தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பும் சர்வகட்சி மாநாட்டில் அமர்ந்து இந்தியச் செல்வாக்கினால் அரசாங்கத்துடன் நின்றது. எதிர்க்கட்சியின் அடுத்த முன்னணியாக தேசிய மக்கள் சக்தியை பிரதிநிதித்துவப்படுத்தும் ஹரினி அமரசூரிய, இந்த நெருக்கடிக்கு மைத்திரியால் விரைவான தீர்வு கிடைக்காது என்றும் கூறியுள்ளார்.

யார் ஆட்சிக்கு வந்தாலும், இந்த நாட்டில் நீண்டகாலமாக அமுல்படுத்தப்பட்ட வக்கிரக் கொள்கைகளால் மோசமடைந்துள்ள இந்த நெருக்கடியை எவராலும் எளிதாகவும் விரைவாகவும் தீர்க்க முடியாது. ரணில் விக்கிரமசிங்கவின் கருத்துப்படி, இடைக்கால அரசாங்கத்தின் கீழ் மேலும் கடன் பெற்று வெளிநாட்டு முதலீடுகளை ஈர்ப்பதன் மூலம் பொருளாதாரத்தை கட்டியெழுப்புவதே தீர்வு. இது எளிதான காரியம் அல்ல என்பதை நாம் அனைவரும் அறிவோம். பொருளாதாரத்தில் தேசத்தின் பங்கை மேலும் குறைத்து, தனியார் தொழில்முனைவோர் மற்றும் பெரிய அளவிலான வெளிநாட்டு நிறுவனங்களிடம் ஒப்படைக்க நேரம் எடுக்கும். கடந்த 43 ஆண்டுகளாக நாட்டின் பொருளாதாரம் இந்தப் பாதையில் சென்று கொண்டிருக்கிறது. எண்ணெய் வரிசைகள் மற்றும் எரிவாயு வரிசைகள் உட்பட வரலாறு காணாத பொருளாதார நெருக்கடிகளுடன் இன்று நாம் கண்டுவரும் அராஜக சகாப்தம் அதன் முடிவு.

நெருக்கடி இன்னும் மோசமாகி வருகிறது,  தீர்வுக்கு வழி இல்லை.

அப்படியென்றால் எஞ்சிய சில வருடங்கள் கோத்தபாய ஆட்சியில் இருக்க வேண்டுமா? இல்லை, கோட்டா-மஹிந்த ஆட்சி இந்த நாட்டில் கொண்டு வரும் அழிவுகளை விரைவில் நிறுத்த வேண்டும். அவர்கள் ஏற்படுத்திய அழிவுகளுக்கு முடிவு கட்ட வேண்டும். மேலும் அவர்கள் தங்கள் கையாட்களை வைத்து கொள்ளையடித்த நாட்டின் செல்வத்தை மீட்க வழி இருக்க வேண்டும். ஆனால் இந்த வெகுஜனப் போராட்டத்தால் அப்படி ஒரு மாற்றத்தை ஏற்படுத்த முடியுமா?

அரசாங்கத்தின் தந்திரோபாய பின்வாங்கல்

கோத்தபாய, மகிந்த ராஜபக்ச உள்ளிட்ட தற்போதைய ஆளும் குழுவின் எதிர்வினைகளின்படி, எதிர்ப்புகளை அடக்குவதற்கு அவர்கள் அவசரப்படவில்லை. ஒரு சில சம்பவங்களைத் தவிர, மக்கள் சுதந்திரமாக போராட்டம் நடத்தி வருகின்றனர். அரசாங்கத்தின் தந்திரோபாய நோக்கம் இந்த வெகுஜனப் போராட்டத்தை நீடிப்பதும், வெகுஜனங்களை சோர்வடையச் செய்வதும், மக்கள் எதிர்ப்பு இயக்கங்களை சீர்குலைத்து காணாமல் போவதும் ஆகும். சில வெளிநாட்டு உதவிகளை பெற்று மக்களுக்கு நிவாரணம் வழங்குவதன் மூலம் மீண்டும் அதிகாரத்தை நிலைநாட்டுவதே ஆட்சியாளர்களின் நோக்கமாகும். மக்கள் விருப்பம் இல்லாவிட்டாலும், வெகுஜனப் போராட்டங்கள் நீண்டு, திசை தெரியாமல் இழுத்தடிக்கப்பட்டால், அது நடக்கலாம். அதே வகையில், பொலிஸ் அல்லது ஏனைய அடக்குமுறை ஆயுதப் படைகளால் நசுக்கப்பட்ட இந்த மக்கள் எழுச்சியானது, கோட்டா-மஹிந்த ஆட்சியை இனியும் நிலைநிறுத்த முடியாத நிலையை அடைந்தால், இது நடக்காது.

ஆனால் இந்த கிளர்ச்சி செய்யும் மக்களை விட ஆளும் கட்சி அரசியல் ரீதியான குணம் கொண்டது. மக்களின் நடத்தை போர்க்குணத்திலிருந்து விரக்தியிலிருந்து திரவ நிலைக்கு மாறும் என்பதை அவர்கள் அறிவார்கள். ஆனால், இந்தப் போராட்டத்தில் கவனம் செலுத்தி போராட்டத்தைக் கூர்மைப்படுத்துவது வெகுஜனப் போராட்டத்தின் முன்னோடிகளின் பொறுப்பாகும். வழமை போல், சில அரசியல் பேரம் நடத்துபவர்களின் ஆர்வத்தில், மக்களைத் தூண்டும் அராஜகத்திற்கு எதிராகத் திருப்ப வேண்டும். மக்கள் மீதான ஒடுக்குமுறைக்கு உண்மையான தீர்வுகளைக் காண்பதற்குப் பதிலாக அல்லது மக்களின் உண்மையான அதிகாரத்தை நிலைநாட்டுவதற்குப் பதிலாக, குறுக்குவழியாக பாராளுமன்றத்தில் அதிகாரத்திற்கு வருவதை நோக்கமாகக் கொண்ட குறிப்பிட்ட சக்திகள் அத்தகைய நடவடிக்கையை எடுக்கும். இவ்வாறானதொரு தருணத்தில் மக்களின் கோரிக்கையை பொருட்படுத்தாமல் இந்தப் போராட்டம் முடிவுக்கு வந்தால் இன்னும் சில வருடங்களுக்குப் பிறகு அதே புதிய அரசாங்கத்திற்கு எதிராக மக்கள் வீதியில் இறங்க வேண்டிய நிலை ஏற்படும்.

இந்த உண்மையான போர்க்குணம் மற்றும் மகத்தான மனித முயற்சி மற்றும் அபிலாஷைகளால் கோரப்படும் தீர்வுகளுக்கு வெற்றிகரமான பங்களிப்பை வழங்க நன்கு ஒழுங்கமைக்கப்பட்ட மக்கள் இயக்கம் இந்தப் போராட்டத்தை வழிநடத்த வேண்டும். அது ஒரு மக்கள் சக்தியாக இருக்க வேண்டும், அது தள்ளிப்போடுதல் மற்றும் தோல்விக்கு முகங்கொடுக்கும்போது தளர்வாக உடைந்து சிதறாது. அதை எப்படி செய்வது என்பது ஒரு முக்கியமான கேள்வி.

வெகுஜனப் போராட்டங்களின் வரலாற்றிலிருந்து பாடங்கள்

வெகுஜனப் போராட்டங்களில் கூட்டு வெற்றிகளைப் பெற்ற பல சந்தர்ப்பங்கள் உண்டு. இதுபோன்ற பல சாதனைகள் பல்வேறு நாடுகளில் சமூகத்தில் நேர்மறையான மாற்றத்தைக் கொண்டு வந்துள்ளன. PODEMOS அல்லது ZYRISA போன்ற சமீபத்திய ஐரோப்பிய நாடுகளில் எழுச்சிகள் மற்றும் 'அரபு வசந்தம்' போன்ற அனுபவங்கள், பரவலான எதிர்ப்பு வெறும் அதிகார மாற்றத்துடன் முடிவுக்கு வந்துள்ளது. மக்கள் சக்தியை நிறுவி இறுதியில் மக்கள் எழுச்சிக்கு வழிவகுத்த சூழ்நிலைகளை மாற்றுவதன் மூலம் அல்ல. போராட்டங்களில் கலந்து கொள்வதற்காக வீதியில் இறங்கிய ஆர்வமும், போர்க்குணமும் கொண்ட மக்கள் கல்வியறிவு மற்றும் அதிகாரம் பெறுவது அவசியம். வெறும் தூண்டுதலால் போராட்டம் நடத்த மக்களை அனுமதிக்காமல், கல்வி மற்றும் தலைமைத்துவத்தின் மூலம் அரசியல் ரீதியாக ஒழுங்கமைக்கப்பட்ட சக்தியாக மாற்றுவதற்கு இந்த மக்கள் போர்க்குணத்தை ஒழுங்கமைக்க வேண்டிய அவசரத் தேவை உள்ளது. அவர்களின் ஒப்புதல் மற்றும் செயலில் பங்கேற்புடன் முறைகளை வகுத்து, மக்கள் அதிகாரத்தை வைத்திருக்கும் வலுவான நிறுவன கட்டமைப்பை உருவாக்குவதன் மூலம் மட்டுமே இதைச் செய்ய முடியும். அத்தகைய அமைப்பு, வெகுஜனங்களின் உண்மையான அரசியல் அதிகாரத்தையும் அதன் மூலம் அவர்கள் தங்கள் கட்டுப்பாட்டில் வைத்திருக்கும் நம்பிக்கையையும் தாங்கும் ஒரு ஜனநாயக முடிவெடுக்கும் நடைமுறையை நடைமுறைப்படுத்த வேண்டும்.

இந்தப் போராட்டங்களின் போது முன்மொழியப்பட்ட அமைப்புக் கட்டமைப்புகளை மக்கள் சக்தியைக் கொண்டு சோதிக்க வேண்டும். பெரும்பான்மையான மக்கள் கூட, 'கோதா வீட்டுக்குப் போ! ஆளும் வர்க்கத்தைச் சேர்ந்த எவரும் மக்களிடம் அதிகாரத்தை ஒப்படைத்துவிட்டு வரலாற்றில் தங்களுக்கு உரிய இடத்தில் இறங்க மாட்டார்கள். மக்களின் கோரிக்கையின் காரணமாக, கோத்தபாய, மஹிந்த ராஜபக்ஷ, அமைச்சர்கள் மற்றும் தற்போதைய அரசாங்கத்தின் உடந்தைகள் தற்போது அனுபவிக்கும் அரசியல் அதிகாரம் மற்றும் சலுகைகளை விட்டுக்கொடுக்க மாட்டார்கள். ஆனால், அந்த அதிகாரத்தை கைவிட்டு கோட்டாபய-மஹிந்த உள்ளிட்ட மக்கள் துரோகிகள் வீட்டுக்குப் போகட்டும் என்று மக்கள் போராட்டத்தின் கோசங்கள் முழங்குவதில்லை. இந்த நிலைக்கு நாட்டை இழுத்துச் சென்ற ஆட்சியாளர்களின் அபரிமிதமான செல்வத்தை மீட்க வேண்டும் என்ற புதிய முழக்கத்தால் எதிர்ப்புகள் சேர்ந்துள்ளன.

அத்தகைய சூழ்நிலையில் ராஜபக்சவினால், ரணில் மற்றும் மத்திய வங்கிக் கொள்ளைக் கும்பலைப் பாதுகாத்ததைப் போலவே, ராஜபக்ச குழுவும் அதன் போட்டி ஆளும் குழுவால் பாதுகாக்கப்படும். ஏற்கனவே ரணில் விக்கிரமசிங்க ஆற்றிய பாத்திரத்தைப் போன்றே எதிர்க்கட்சி அரசியல் சக்திகளும் ஆளும் கட்சிக்கு உதவுவார்கள். ஆளும் வர்க்கத்தைப் பாதுகாப்பதிலும் எதிர்ப்புத் தெரிவிக்கும் மக்களின் அதிகாரத்தை எதிர்கொள்வதிலும் ரணில் விக்கிரமசிங்கவின் ஈடுபாட்டை நாம் கவனமாக ஆராய வேண்டும். ஆளும் வர்க்கத்தை காப்பாற்ற முதலாளித்துவ அரசின் இயந்திரத்தை பாதுகாக்க அவர் எப்போதும் இருக்கிறார்.

போரில் கூட எதிரி வெளியேற வழி இருக்க வேண்டும் என ரணில் கூறியுள்ளார். எல்லா வடிவங்களையும் தடுப்பது நடந்தால், எதிரி தற்கொலை செய்து கொள்வான், போரில் இரு தரப்பினருக்கும் தீங்கு விளைவிக்கும். இவ்வாறான நிலையில் பாதிப்பு அதிகம் என்கிறார் ரணில். ஆட்சியை இழக்கும் ஆளுங்கட்சிக்கு எந்த பாதிப்பும் இல்லாமல் வெளியேற அனுமதிக்க வேண்டும் என்று அவர் கூறவில்லை. இலங்கையில் பல பொதுத்தேர்தல்களில் வெற்றி பெற்ற தலைவர், தோற்கடிக்கப்பட்ட தலைவருக்கு பாதுகாப்பு அளிப்பதாக உறுதியளித்தது பகிரங்கமான ரகசியம். 2014ஆம் ஆண்டு மஹிந்தவின் தோல்வியின் பின்னர், ரணில் விக்கிரமசிங்க, அவருக்கு வீட்டுக்குச் செல்வதற்கு பாதுகாப்புப் படையினரின் ஹெலிகொப்டரை வழங்க நடவடிக்கை எடுத்திருந்தார். தற்போது மக்கள் போராட்டத்தின் முன் பலவீனமாக இருக்கும் அதிகார வர்க்கத்தின் பாதுகாப்பு குறித்து கருத்தை வெளியிட்டுள்ளார்.

எனவே, அரசியல் வேறுபாடுகளைப் பொருட்படுத்தாமல் ஆளும் வர்க்கத்தின் அதிகாரத்தைக் காக்க ஒன்றுபடுவார்கள். நாடாளுமன்ற உறுப்பினர் ரஞ்சன் ராமநாயக்கவின் பிரபலமான சொற்றொடர், "அவர்கள் அனைவரும் நண்பர்கள், மல்லி". ஆம், ஆளும் வர்க்கத்தின் முக்கிய பிரிவுகள் பரவலான எதிர்ப்பை எதிர்கொண்டு ஒன்றாகச் செயல்படும். அதாவது எதிர்க்கட்சி குழுவிற்கு அதிகார மாற்றம் ஏற்பட்டால் மக்களின் எதிர்ப்பு வீணாகிவிடும். ரணில் தொடர்ந்து அதிகார மாற்றத்திற்கு பின் கதவை பயன்படுத்துமாறு அழைப்பு விடுத்தார். இடைக்கால அரசாங்கத்தின் ஊடாக சர்வதேச நாணய நிதியத்தின் கடன்களை ஏற்பாடு செய்து, சிரமத்தில் உள்ள மக்களுக்கு சலுகைகளை வழங்கி இயல்புநிலையை ஏற்படுத்துமாறு ஜனாதிபதி கோட்டாபயவுக்கு ஐ.தே.கவின் மூத்த தலைவர் ஆலோசனை வழங்கினார். அதே நேரத்தில், எதிர்க்கட்சி குழு அல்லது கூட்டணி அதிகாரத்தை உறுதிப்படுத்த பொதுத் தேர்தலை நடத்த வேண்டும் என்று அவர் கேட்டுக் கொண்டார்.

வீட்டுக்குப் போ! - எதிர்ப்புக்கு அப்பால்

எனவேதான் எதிர்ப்பு அரசியல் அதன் வரம்பைத் தாண்டிச் செல்ல வேண்டும், கோதா கோ ஹோம்! மக்கள் அதிகாரத்துடன் ஆளும் வர்க்கம் விளையாடுவதைத் தடுக்க, ராஜபக்ச எதிர்ப்பு என்று சொல்லப்படும் அமைப்பிலிருந்து அரசியல் அமைப்பு வரை மக்கள் அணிதிரள வேண்டும். நீண்ட கால அடிப்படையில் மக்களின் நிறுவனத் திறனைப் பேணுவது சவாலாக இருந்தாலும், தற்போதைய போராட்டங்களின் நோக்கங்களைப் பாதுகாக்க வேறு வழியில்லை. போராட்டத்தில் உண்மையான வெற்றிகளைப் பெறுவதற்கான ஒரே வழி அதுதான்.

இத்தகைய ஒழுங்கமைக்கப்பட்ட அதிகார அமைப்புகளை உருவாக்குவதற்கான செல்லுபடியாக்கத்திற்கும் விவாதத்திற்கும் மக்கள் போராட்டத்தின் தொடர்ச்சி இருக்க வேண்டும். மக்களின் மக்கள் போராட்ட இயக்கங்களின் திசையை தீர்மானிக்க வேண்டியது அவசரம். இறுதியாக, அறிஞர்கள், கலைஞர்கள், சிவில் சமூக ஆர்வலர்கள் மற்றும் அரசியல் பார்வை கொண்ட இடதுசாரிகள் மக்கள் போராட்டத்தில் கலந்துகொண்டு, தோள்களைத் துலக்கி, தேவையான விமர்சனங்களைச் செய்வது இன்றியமையாதது. இளைஞர் கூறுகள், இடதுசாரிகள் மற்றும் போராட்ட இயக்கத்தின் பொது உறுப்பினர்கள் உண்மையான இறுதி வெற்றியாக இல்லாவிட்டாலும், தகுதியான மாற்றங்களைச் செய்யும் வரை போராட்டத்தைத் தொடர வேண்டும் என்ற நோக்கத்தைக் கொண்டிருக்க வேண்டியது தலையானது.

#GoHomeGota2022
 

http://poovaraasu.blogspot.com/2022/04/blog-post_17.html