"என் பிறந்த நாளில் மனதில் உதித்தது" / "A memory touched my heart on my birthday" [01/11/2025]

"என் பிறந்த நாளில் மனதில் உதித்தது" / "A memory touched my heart on my birthday"

[01/11/2025]

இன்று இன்னுமொரு அகவை நாள்

மெழுகுவர்த்தி தவிர்த்து தெளிவைத் தேடுகிறேன்

மனதில் ஒளியை ஏற்றி உண்மை தேடுகிறேன்

கடந்த பாதையை மீண்டும் பார்க்கிறேன்!

சில நேரங்களில் நான் சிரித்துக்கொண்டே

சில நேரங்களில் நான் அமைதியாக

அதிகம் பேசும் நண்பனைப் போல

வாழ்வு எனக்கு துணையாய் வந்தது!

அழகான வாழ்வு முடிவுக்கு பயணிக்குது

அன்பான இதயங்களை எண்ணிப் பார்க்குது

அதிகாரம் செலுத்திய நாட்களும் உண்டு

அறிவுகொண்டு உணர்ந்த இரவும் உண்டு!

ஆரம்பித்த எதுவும் முடிவு காணும்

ஆத்திரம் குறைத்தால் வாழ்வு சிறக்கும்

ஆசை கொண்டு ஈடுபட வேண்டும்

ஆணவம் துறந்து செயல்பட வேண்டும்!

இன்பம் துன்பம் சம பங்கே

இரண்டும் நாமே உருவாக்கிய பாதைகளே

இதயம் திறந்து வரவேற்கப் பழகு

இல்லாத ஒன்றுக்கு ஏங்குவதைத் தவிர்!

ஈசன் ஒரு நம்பிக்கைக்கு மட்டுமே

ஈகை ஆன்மாக்களுக்கு இடையிலான பாலமே

ஈடிகை எடுத்து எதோ எழுதுகிறேன்

ஈமஅழல் வானுறஓங்கி எரியும் வரை!

உயர்ந்த நோக்கம் மனதில் எழுக

உண்மை கெடாமல் ஒப்பந்தம் செய்க

உயிர் பிரிந்தால் திரும்ப பிறக்காது

உங்கள் துணையாக நேர்மை இருக்கட்டும்!

ஊக்கம் இல்லையேல் தோல்வி நிச்சயம்

ஊடல் இல்லையேல் கூடல் சுவைக்காது

ஊருடன் பகைக்கின் வேருடன் கெடும்

ஊமை வாழ்வு பிணத்துக்கு சமமே!

எய்யாமை எவருக்கும் கேடு தரும்

எதிரொலித்து உன் பலவீனத்தை காட்டிவிடும்

எழுச்சி கொண்ட வாழ்வை அமை

எரிவனம் போவது எவருக்கும் திண்ணம்!

ஏழை பணக்காரன் தற்கால நிலைதான்

ஏற்ற இறக்கம் வாழ்வின் இசைதான்

ஏமாற்றம் நிறைந்தது இந்த உலகம்தான்

ஏணியின் கடைசிப் படி சுடுகாடுதான்!

ஐதீகம் என்றாலும் திருப்பிக் கேள்

ஐயம் தவிர்த்து துணிந்து நில்

ஐம்புலனை அடக்கினால் மதி கெடும்

ஐயனே நெறிப்படுத்தி அறிவை வளர்த்திடு!

ஒடுங்கி வாழ்வது வாழ்க்கை அல்ல

ஒண்டிக்கட்டை ஆனாலும் நிமிர்ந்து நில்

ஒரு விளக்காய் என்றும் இருந்து

ஒளிர்ந்திடு அணையாத வழிகாட்டும் சுடராக!

ஓதுபவன் சொல்வதை அறிந்து கேளு

ஓந்தி போல நிறம் மாறாதே

ஓசையுடன் அன்று அழுது பிறந்தாய்

ஓரமாய் இன்று ஒதுங்கிப் போறாய்!

உண்மை தேடி உலகம் சுற்றினேன்

வேஷம் போட்ட மனிதர் கண்டேன்

காசுக்கு மாறும் காதல் கண்டேன்

பேராசையால் உடையும் ஒற்றுமை கண்டேன்!

ஒற்றுமை கொண்ட தமிழர் தேடினேன்

மரண வீட்டிலும் வேற்றுமை கண்டேன்

சாதி மதம் கடந்து இனம் ஒன்றாகட்டும்

அதுவே நம் விடுதலையின் விதையாகட்டும்!

ஆலம் விழுதின் அற்புதம் பார்

தாங்கி நிற்கும் உறுதியைப் பார்

இடர் பல எமக்கு வந்தாலும்

இணை பிரியா ஒற்றுமை காண்!

நானாய் வாழ முடிவு எடுத்தேன்

சாதி சமயம் இரண்டும் தவிர்த்தேன்

சகோதரர்கள் & சகோதரி கனவில் வந்தினம்

பெற்ற அனுபவத்தை எனக்குத் தந்தினம்!

ராமனை வெறுத்து சீதை பூமியுள் குதித்தாள்

யுத்தத்தை வெறுத்து சித்தார்த்தன் புத்தனான்

அன்பை போதித்து சமயம் பல பிறந்தாலும்

சமயம் வளர்க்க அரசு கொலை செய்யுது!

ஈன்றவள் இல்லை இணைந்தவள் இல்லை

இருந்ததும் இல்லை நிலமும் இல்லை

மண்ணில் புதைந்த மைந்தர்களின் குரல்

என் இதயத்தில் இன்னும் முழங்குகிறது!

கார்த்திகை தீபம் அன்றும் ஏற்றினோம்

நடுகல் நட்டு வாழ்த்தி வணங்கினோம்

நீதிவேண்டி கண்ணகி சிலம்பை உடைத்தாள்

காதுகேளாத உலகில் நியாயத்திற்காக அழுகிறோம்!

விட்டுக் கொடுத்தும் வாழ வேண்டும்

தட்டிக் கேட்டும் பெற வேண்டும்

நன்னெறி என்றும் நிலைக்க வேண்டும்

ஒன்று பட்டால் உண்டு வாழ்வே!

ஒன்றாய் கூடு உண்மையை உரை

நியாயம் நிறுத்து விசாரணை எடு

கவலை மறக்க தீர்வைத் தா

கேள்வி கேட்டு நடுகல் முழங்குது!

என் பிறந்தநாளைக் கொண்டாடும்போது

என்னை நினைத்தேன் சிரிப்பு வருகுது

அவளை நினைத்தேன் அழுகை வருகுது

மரணத்தை நினைத்தேன் மகிழ்ச்சி வருகுது!

[கந்தையா தில்லைவிநாயகலிங்கம்,

அத்தியடி, யாழ்ப்பாணம்]

On this birthday of mine,

I look not for candles, but for clarity.

Life has walked beside me,

sometimes smiling, sometimes silent—

like a friend who knows too much to speak.

The beautiful life I began now walks toward its close,

counting not wealth, but the hearts it has touched.

There were days when I ruled with pride,

and nights when wisdom ruled me back.

Everything that begins must end,

but endings are not always defeat—

if anger softens, the soul shines clearer,

if ego falls, the human rises.

I have seen joy and sorrow in equal share,

but both were chosen roads of my own making.

Open your heart, tell yourself—

welcome what comes, and let go of what never was.

Faith—yes, it is only a hope that breathes,

and charity—only the bridge between souls.

I write these words as the sky burns with evening light,

until my own fire joins that distant blaze.

Let noble dreams rise in the mind,

let truth guard every pact you sign.

Life will not return once it departs—

so let honesty be your final companion.

Without courage, failure is certain,

without love, union is hollow.

He who quarrels with his own people

kills his roots before his death.

Rich and poor, all stand on temporary ground—

ups and downs, a rhythm we must dance.

Deceit and loss are teachers too,

and even the ladder to the grave has rungs of habit.

Do not live folded or afraid;

raise your head, even if alone.

Be the lamp that burns and teaches light—

the “guiding flame” that never dies.

I learned from reading,

from wandering, from wounds.

I sought truth across oceans,

and found masks upon men,

love traded for coins,

and unity broken by greed.

I searched for a united Tamil people

I found diversity even in the house of death

Let the race be one, transcending caste and religion

Let that be the seed of our freedom

Tamil, rise beyond faith and frontier,

be one heart, one hand, one song.

Like the banyan root that never breaks,

stand firm, even when storms rise.

I chose to live as myself

no caste, no creed, no hate

My brothers and sister visit me in dreams

offering me the experiences they had

Sita leapt from a world of lies,

Buddha turned from war to truth,

Religion was born to teach love,

but men used it to sharpen swords.

I have no mother now,

no wife beside, no land to claim

The voice of the children buried in the soil

Still rings in my heart

We lit lamps in Kartikai nights,

we planted stones for heroes lost.

Kannagi broke her anklet for justice,

and still we cry for fairness in a deaf world.

We must learn to yield yet live,

to ask yet earn,

to build a just path that stays.

When united, life itself becomes victory.

Let us speak the truth together,

demand reason, seek remedy,

for even the stones of the grave ask questions,

and echo with our unfinished songs.

Today, as I celebrate my birthday,

I smile when I think of myself,

I weep when I think of her,

I burn with the world’s injustices,

and yet—

I find joy when I think of death,

for it too is but another homecoming.

Kandiah Thillaivinayagalingam

Athiady, Jaffna.

"என் பிறந்த நாளில் மனதில் உதித்தது"  / "A memory touched my heart on my birthday"

[01/11/2025]

https://www.facebook.com/groups/978753388866632/posts/32134260759555821/?