இதை படிச்சிட்டு என்னடா எதோ கிரிக்கட் பற்றி எழுத போறன் என்று நினைத்து வந்தவர்களிற்க்கு ஏமாற்றமே.

பலர் அறிந்திருக்க முடியாத அளவிற்க்கு இந்தியாவில் ஒரு பகுதியில் உதைபந்தாட்டம் கிரிக்கெற்றை விடவும் மேலாக நேசிக்கப்படுகின்றது என்று சொன்னால் நம்புவீர்களா? நம்பித்தான் ஆக வேண்டும்.

இந்தியாவில் உள்ள மாநிலங்களிற்க்கே தெரியாமல் கிரிக்கற்றால் பின்தள்ளப்பட்ட இரு கழகங்களின் கதை இது.

உதைபந்தாட்டம் பற்றி பேசினால் அது ஐரோப்பா அல்லது தென் அமெரிக்கா பற்றியதாக தான் இருக்கும். ஆசியா பற்றி யாரும் நினைக்க மாட்டார்கள். அதுவும் இந்தியா பற்றி நினைப்பாரே இல்லை.

கல்கத்தா நகரை சேர்ந்த இரு கழகங்களுக்கிடையிலான இந்த ஆட்டமே உலகில் முக்கிய இடத்தை பிடிக்கின்றது. இந்தியாவில் இது சாத்தியமா என்று கேட்டால். ஆம் சாத்தியமே.

அக் கழகங்கள ஆவன:

Mohun Bagan எதிர் East Bengal

கடந்த 86 வருடங்களாக ஒரே மாநிலத்தை சேர்ந்த இந்த இரு கழகங்களும் மோதி வருகின்றன.

உலகின் இரண்டாவது மிகப்பெரிய மைதானத்தில் (நம்ப முடிகிறதா?) இந்த கழகங்களுக்கிடையிலான போட்டி நடைபெறும். இந்த மைதானத்தில் 100'000 பார்வையாளர்களிற்க்கு இடம் உண்டு. இந்த மைதானத்தின் பெயர் Salt Lake Stadium.

இது தான் உலகின் இரண்டாவது பெரிய அந்த மைதானம்.

இந்த இரு கழகங்களும் மோதும் போது இங்கு மைதானத்திற்குள் அடங்காத அளவிற்க்கு 100'000 பார்வையாளர்களையும் தாண்டி விடும்.

உலகிலயே அதிக பார்வையாளர்கள் நேரில் பார்வையிடும் ஒரே ஒரு ஆட்டம் இந்த இரு கழகங்களுக்குமிடையிலானது தான்.

சரி இப்பொழுது இந்த கழகங்கள் பற்றி பார்ப்போம்.

Mohun Bagan 1889ஆம் ஆண்டு கல்கத்தாவில் தொடங்கப்பட்டு இன்று ஆசியாவில் பழைவாய்ந்த கழகங்களில் முதல் இடத்தில் உள்ளது. இது வெள்ளையர்களின் ஆதிக்கத்தின் கீழ் ஒரு பெரிய கழகமாக உருவெடுத்தது.

1920 ஆம் ஆண்டு நடைபெற்ற ஒரு ஆட்டத்தில் இந்த கழகத்தின் நட்சத்திர ஆட்டக்காரரான Sailesh Bose வெளியில் விடப்பட்டு ஆட்டம் நடைபெற்றது. இது அப்பொழுது துணை நிர்வாகியாக இருந்தவிற்க்கு ஆத்திரத்தை உண்டாக்கியது. இதனால் அவர் பிரிந்து சென்று East Bengal கழகத்தை தொடங்கினார்.

இவரும் இவருடைய ஆரம்ப உறுப்பினர்களும் East Bengal இல் (இப்பொழுது Bangladesh) இருந்து வருவதால் அப்படி பெயர் வைக்கப்பட்டது.

முதலாவது ஆட்டம் 1925ஆம் ஆண்டு நடைபெற்றது. இதில் East Bengal அணி 1-0 என்ற அடிப்படையில் வென்றது.

அதனை தொடர்ந்து வந்த கிண்ணத்திற்கான (IFA Shield) போட்டியிலும் East Bengal அணி 1-0 என்று வெற்றி பெற்றது. இந்த தோல்வி Mohun Baganற்க்கு ஒரு மாறாத வடுவாக மாறியது.

காரணம் 1911ஆம் ஆண்டு முதல் முறையாக ஒரு இந்திய (Mohun Bagan) அணி ஆங்கில ஏகாதிபத்திய அணியுடன் மோதி IFA Shieldஐ கைப்பற்றியது. இது சுதந்திரத்திற்க்கு வழிவகுத்தாகவும் சொல்கிறார்கள்.

Mohun Bagan அணியின் 100வது ஆண்டு விழாவில் இதனை நினைவு படுத்தும் விதத்தில் இந்திய அரசாங்கம் ஒரு முத்திரையும் வெளியிட்டது.

இது தான் அந்த முத்திரை

இந்த இரு கழகங்களிற்க்கு இடையிலான ஆட்டங்களில் யார் அதிகம் வென்றனர் என்று சொல்வது கடினம். East Bengal அணி அதிகம் வென்றதாக இணையத்தளங்களில் படித்துள்ளேன்.

இந்தியாவின் தேசிய அணியில் சாதனை படைத்த Baichung Buthia Mohun Bagan அணயில் இருந்து வந்தவரே. இவர் சென்ற மாதம் ஓய்வுபெற்றார் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. இவரை கௌரவிக்கும் விதமாக இந்திய அணி Bayern Münchenஅணியுடன் சிநேகித ஆட்டம் ஒன்றில் விளையாடி தோல்வி கண்டது.

1997ஆம் ஆண்டு இரு கழகங்களும் மோதிய ஆட்டத்தை 131'000 பார்வையாளர்கள் நேரில் பார்வையிட்டு உலக சாதனையில் இடம்பெற்றது இந்த ஆட்டம்.

ஆனால் இந்திய சம்பியன் சிப் தொடங்கிய காலத்திலிருந்து இந்த இரு கழகங்களில் ஒருவரும் பட்டத்தை வெல்ல முடியவில்லை. இரு கழகங்களும் Asian Champion League ஆட்டங்களில் பங்குபற்றி வெற்றிகளும் பெற்றிருக்கின்றன.

இந்தியாவில் மறைமுகமாக இப்படி உதைபந்தாட்டம் நடைபெறுவது பலரின் கண்களுக்கு தெரியவில்லை என்பது வருத்தத்திற்குரிய விடயமே.

இந்த இரு அணிகளுக்கும் இடையில் நடக்கிற விளையாட்டை முந்தி பார்க்கிறதுண்டு..! அஸ்ஸாம், நாகாலாந்து பக்கத்து ஆட்கள் நல்லா விளையாடுவினம்..!!