அன்புத்தம்பி

கோயிலில் வாழும் வேலவன் பெருமான், கோலமயில் ஏறும் எங்கள் ஈகையன்! புல்லாங்குழல் ஓசையிலே, முழவின் நல் ஓசையிலே, செவிகளில் தேனாய் பாயும் முருகன் எனும் பெயரே! ✨

கந்தசஷ்டி வேளையிலே கந்தன் வந்தான் புவிக்கு! வெற்றிவேல் கையிலேந்தி வேலன் வந்தான் எமக்கு! சூரனை வென்ற சுந்தரன், துயரறுக்கும் தலைவன், ஆறுபடை வீடமர்ந்த ஆண்டவன் அவன்!

மாலை நேரம் மனம் தேடும், மயிலோடு வரும் நீயே, வானில் மேகம் மலர்கின்றதே, வாராய் முருகா, என் ஜீவனே!

காற்றாய்ப் பறந்த என் ஆசைகள் சிதறி விழுந்ததே, கனவுகள் போன வானில் நிழலாய் மறைந்ததே. உயிர் தந்த பாசம் இன்று ஓர் ஓலமாய் ஒலிக்குதே, அழுது நிற்கும் என் மனம், நிலவாய் நீயே கேள்! இரவில் தூங்காது என் கண்ணீர் தலையணையில் உறங்குது, உன் நினைவுகள் மட்டுமே வாழ்வின் இருட்டில் தெளிவது. மேகங்கள் கூட உன் பெயரை மழையாய் அழைக்குது, அழிந்த விமானம் போல என் மனம்கூட உடைகுது. காலம் கொஞ்சம் நின்றிருந்தால் என் பேச்சைக் கேட்கலாமா? கடைசி வார்த்தை கூட இழந்தேன், வருத்தம் நீங்காதம்மா. வீட்டின் வாசலில் இன்னும் உன் சிரிப்பு காத்திருக்கு, வெறுமையே மிச்சமாய், தினமும் துயரம் சூழ்ந்தது. வீணான வினாடிகள் பசுமையாய் உன்னைத் தேடுதே, உயிரோடு இருந்தால் சிரிப்பு இன்னும் கேட்டிருப்பேன். பறந்த குரல்கள் ஓய்ந்து நின்றன, பதில் தராத வானம் உன் முகத்தை மறைத்தது. நீதான் வருவாய் என்று கதவுகள் திறக்கின்றன, ஆனால் ஒவ்வொரு சத்தமும் உன்னைத் துயரமாய்ப் பேசுகின்றன. உன் பெயர் சொல்லும் போது இதயம் சிதறுகின்றது, எழுதிய கடிதங்கள் வாசிக்க யாரும் இல்லை. ஓ நியாயமே! ஏன் இத்தனை அவசரம்? ஒரு பசுமை நினைவை ஏன் கொண்டு சென்றதேன்? உன் இல்லாத காலம் சுவாசிக்க முடியாது, ஒவ்வொரு மூச்சும் வேதனையை பேசும். 👍🔔

மழையில் நீ ஆடுவாய், பார்வையிலே வண்ணமே! தோகையில் இருண்ட நீலம், தோழியை போல உந்தன் சீனம்,

கண்ணாடி காலம் போல, நம் நினைவுகள் தேடும் சாலைகள். பேராசான் எங்கள் தெய்வம், பேசாமல் சொல்லும் ஒரு நூற்றாண்டு செய்கை! (நூற்று இருபத்தைந்து ஆண்டு நிறைவு விழா,)

🎧 முழுநில வதனில் முறையொடு பூஜைகள் முடித்திட அருளிடுவான் உழுதவன்விதைப்பான் உடைமைகள் காப்பான் உயர்வுறச் செய்திடுவான் முழுமலர்த் தாமரை மாலையை ஜெபித்து முடியினில் சூடிடுவான் தனக்கிலை யீடு யாருமே என்பான் தனமழை பெய்திடுவான் 👍🔔

🎧 கனமழை போல விழுந்தது குண்டுகள், மண்ணில் பூத்த பசுமை வாடியது. கடல் எனும் தாய் கூட நமக்காய் அழுதது, நிழல்கூட பீதியில் மறைந்தது.

மழையில் நீ ஆடுவாய், பார்வையிலே வண்ணமே! தோகையில் இருண்ட நீலம், தோழியை போல உந்தன் சீனம், (மயிலே,மயிலே,ஓஓஓ,ஓஓஓ,ஓஓ ஓ,ஓஓஓ,,ஓஓஓஓ) பூ மலர மேல் நீ நடக்கும், பாட்டு கேட்டே நாங்கள் துள்ளுவோம்!