பெயரும் பெயர்க் காரணமும்...

[ஆதித்ய இளம்பிறையன்]

நாம் மகன்/ மகள் வீட்டுப் பிள்ளைகளை பொதுவாக பேரன்... பேரப் பிள்ளைகள் என்று கூறுவோம். உண்மையில் பேரன் என்பது பெயரைத் தாங்கி நிற்பவன் என்பதன் சுருக்கமே ஆகும். போன தலைமுறையில் வைத்த பேர்களை பார்த்தோமானால் பெரும்பாலும் அவர்கள் பரம்பரையில் வந்த பாட்டன் பூட்டன் பெயராகவே இருக்கும். இதைப் போலவே ஊர்ப் பேர்களும் பல வரலாறுச் செய்தியை தாங்கி நிற்பன...

தினம் தினம் எத்தனையோ ஊர்களை கேள்விப்படுகிறோம் / கடந்து செல்கிறோம். ஒவ்வொரு ஊர்ப் பெயரும் ஒரு வரலாறுச் செய்தியை தாங்கி நிற்பதை நாம் அறியோம். சில நேரங்களில் ஒரு மாதிரியாக ஊர்ப்பெயர்கள் இருப்பதை அவதானிக்கலாம். அப்படியெனில் அந்த ஊர்களுக்குள் ஏதோ ஒரு பொதுவான செய்தி ஒளிந்திருக்கும். உங்களுக்கு தெரிந்த பழமையான ஊர்ப்பெயரையும் அந்த ஊர் தாங்கியுள்ள வரலாற்று செய்தியையும் பகிர்ந்து கொள்ளவே இந்த திரி.

ரா. சேதுப்பிள்ளை  எழுதிய ஊரும் பேரும் என்ற நூலில் இருந்த சில தகவல்களுடன் நான் அறிந்த சிலவற்றியும் இணைத்துள்ளேன். முதலில் பொதுவாக ஊர்ப் பெயர்கள் எப்படி வைக்கப்படுகிறது என்று பார்த்து விடுவோம்.

மலை
தமிழில் மலை என்ற சொல் ஓங்கி உயர்ந்த இடத்தையும், அதனின் குறைந்தது குன்று என்றும், அதனினும் குறைந்தது பாறை அல்லது கல் என்று அழைக்கப்படும். குன்றுக்கு அருகே அமைந்துள்ள சில ஊர்கள்

பாண்டி நாட்டின் தலைநகராகிய மதுரையின் அருகே ஆனை மலையும் சிறு மலையும் பசுமலையும் அமைந்திருக்கின்றன. ஆனை மலையில் முற்காலத்தில் சமண முனிவர்கள் பெருந் தொகையினராய் வாழ்ந்தார்கள்.  சென்னைக்கு அருகேயுள்ள பரங்கிமலையில்  இருநூறு ஆண்டுகளுக்கு முன் பரங்கியர் என்னும் போர்ச்சுகீசியர் அங்கே குடியிருப்புக் கொண்டமையால் அப்பெயர் அதற்கு அமைந்ததென்பர்

குன்று
குன்றின் பெயர் கொண்ட ஊர்கள் தமிழ்நாட்டிற் பல உண்டு. குன்றை அடுத்துள்ள ஊர் குன்றூர் என்றும், குன்றத்தூர் என்றும்,குன்றக்குடி என்றும் பெயர் பெறும். அப்பெயர்களிலுள்ள குன்றம் பெரும்பாலும் குன்னம் என மருவி வழங்கும். நீலகிரி என்னும் மலையில் இப்பொழுது குன்னூர் என வழங்குவது குன்றூரேயாகும்.
திருப்பரங்குன்றம், நெற்குன்றம், நெடுங்குன்றம், குன்றக்குடி, குன்னூர், கழுங்குன்றம்

கல்
திண்டுக்கல் முன்னாளில் சிறந்ததோர் அரணாக விளங்கிற்று. பாண்டி நாட்டுக்கும், கொங்கு நாட்டுக்கும் இடையேயுள்ள கணவாய்களைப் பாதுகாப்பதற்குத் திண்டுக்கல் கோட்டை பெரிதும் பயன்பட்டதாகத் தெரிகின்றது. சேலம் நாட்டில் நாமக்கல் என்ற ஊர் உள்ளது. ஆரைக்கல் என்பது அதன் பழம் பெயராகும். ஆரை என்ற சொல் கோட்டையின் மதிலைக் குறிக்கும். ஆதலால், அவ்வூரிலுள்ள பாறையின் மீது முற்காலத்தில் ஒரு கோட்டைஇருந்தது எனக் கொள்ளலாம்

--> தட்டப்பாறை, குட்டப்பறை, பேச்சிப்பாறை

காடு
தமிழ் நாட்டில் ஆர்க்காடும், ஆலங்காடும், வேற்காடும், களக்காடும் பிற காடுகளும் இருந்தன என்பது ஊர்ப் பெயர்களால் விளங்கும். ஆர் என்பது ஆத்தி மரத்தைக் குறிக்கும். தொண்டை நாட்டில் பழையனூருக்கு அணித்தாக உள்ளது திருவாலங்காடு. பொன்னேரிக்கருகே உள்ளது பழவேற்காடு. கருவேல மரங்கள் நிறைந்திருந்த பழமையான காடு பழவேற்காடு எனப்பட்டது போலும். சோழ நாட்டில் பாண்டியன் நெடுஞ் செழியனுக்கும் ஏனைய தமிழரசர் இருவருக்கும் பெரும் போர் நிகழக் கண்ட காடு தலையாலங்காடாகும். சேலத்தினருகே ஏர்க்காடு என்னும் ஊர் உள்ளது. காடு சூழ்ந்த இடத்தில் ஓர் அழகிய ஏரி அமைந்திருந்தமையால் ஏரியையும், காட்டையும் சேர்த்து
ஏரிக்காடு என்று அவ்வூருக்குப் பெயரிட்டார்கள்.

ஆறு
ஆறில்லா ஊருக்கு அழகில்லை என்ற பழமொழிக்கேற்ப நெய்தல் நில மக்கள் வாழும் ஆற்றங்கரையோர அழகான ஊர்கள் ஆறு என்று முடியும். 
அடையாறு (சென்னையில் உள்ளது), திருவையாறு, மணிமுத்தாறு, செய்யாறு

ஆறுகளில் மக்கள் இறங்கி நீராடுவதற்கேற்ற  இடம் துறை எனப்படும். சில துறைகளின் இயற்கை அழகு அவற்றின் பெயரால் அழைக்கப்படும்.  
மயில்கள் ஆடும் துறை "மயிலாடுதுறை" மந்திகள் கொஞ்சி குலவும் துறை "குரங்காடு" எனவும் அழைக்கப்படுகிறது. அதேபோல் ஆடுதுறை, கடம்பந்துறை, மாந்துறை, பூந்துறை, குறுக்குதுறை என்னும் பல ஊர்கள் உள்ளன.

கூடல்
ஆறுகள் கூடுந் துறைகளைப்  கூடல் என்று அழைத்தார்கள். தொண்டை நாட்டில் பாலாறும், சேயாறும், கம்பையாறும் சேருகின்ற இடத்தில் அமைந்த ஊர் திருமுக்கூடல் என்று பெயர் பெற்றது. நெல்லை நாட்டில் தாமிரவருணியும், சித்திரா நதியும், கோதண்டராம நதி என்னும் கயத்தாறும் ஒன்றுசேர்கின்ற இடம் முக்கூடல் என முற்காலத்தில் சிறந்திருக்கிறது. முக்கூடற் பள்ளு என்னும் சிறந்த நாடகம் அவ்வூரைப்பற்றி எழுந்ததேயாகும். சோழநாட்டில் கெடில நதியும் உப்பனாறும் கலக்கின்ற இடத்திற்கு அருகேயமைந்த ஊர் கூடலூர் என்று பெயர் பெற்றது. தென்னார்க்காட்டில் வெள்ளாறும், முத்தாறும் கூடுகின்ற இடத்தில் கூடலையாற்றூர் என்ற ஊர் அமைந்திருக்கின்றது.

பட்டி
பட்டி என்னும் சொல் முல்லை நிலத்து ஊர்களை குறிக்கும். தமிழகத்தில் பெரும்பாலும் இவ்வகையான ஊர்கள் பாண்டிய நாட்டில் தான் அதிகமாக உள்ளது. பட்டி என்னும் சொல்லுக்கு தொழுவம், ஆட்டுக்கிடை, பசுக்கொட்டில் என்ற பொருள்களை தருகின்றன. முல்லை நிலத்து மக்கள் ஆயன், ஆச்சியர் அவரகளது தொழில் ஆநிரைகளை மேய்ப்பதுதானே??
(எ. கா) ஆண்டிப்பட்டி, உசிலம்ப்பட்டி, கோவில்பட்டி, கல்லுப்பட்டி இன்னும் ஆயிரக்கணக்கான ஊர்கள் பட்டியில் உள்ளன.

குடி
உறவு முறையுடைய பல குடும்பத்தார் ஒரு குடியினராக கொள்ளப்படுவர். இத்தகைய குடும்பத்தினர் சேர்ந்து வாழுமிடம் குடியிருப்பு அல்லது குடி என்று அழைக்கப்படும்.
(எ. கா) கற்குடி, விற்குடி, இளையான்குடி, செங்குடி, வேள்விக்குடி .... 

இனிமேல் சுவாரஸ்யமான சில பழமையான ஊர்ப் பெயர்களையும் அது தாங்கிய வரலாற்றுச் செய்திகளையும் பார்ப்போம்