படிக்க ----------- சிந்திக்க

[Eelajothi]

சோமசுந்தரம் தன் வீட்டீற்கு விருந்துண்ண வந்த தன் தோழன் நாகலிங்கத்துடன் உரையாடுகின்றார்

சோ: வேற என்ன புதினம்??

நா: நீ கேள்விப்பட்டனியா, இங்கு வளர்ந்த ஒரு தமிழ் இளைஞ்யன் ஒரு புத்தகத்தை வெளியிட்டிருக்கிறானாம்.

15ந்து வயதிலேயே யேர்மனிக்கு வந்தவனாம். தாயகத்தில,; பின்பு வெளிநாட்டில் தான் பெற்ற அனுபவங்களை பற்றித்தன் யேர்மன் மொழியில் எழுதியிருக்கிறானாம்.

இது உன்மையிலே ஒரு பாராட்ட வேண்டீய விடயம் தானே, அல்லவா??

சோ: ஓம்மடா, இப்படீப்பட்ட பிள்ளைகளை ஊக்குவிக்க வேண்டும். இந்த வெளிநாட்டீலே நம் தமிழ் இளைஞ்யர்கள் செய்யும் தவறுகளைப்பற்ரிதான் கூடுதலாக மற்றவர்களுக்கும் சொல்லி கதைக்கின்;றோம்;. நீ சொன்னமாதிரி நல்ல வளியில் செல்லும்; பிள்ளைகளை, நாம் எம்மால் ஏன்றவரை ழுன்னேற உதவவேனும்.

நா: சரியாச் சொன்னாயடா, நம்மட பிள்ளைகளை இங்கு பல பிரிவுகளில் ழுன்னேற்றமாக இருக்கின்றார்கள், இதை நாம் ழுதலிலே தெரிந்து கொள்ள வேண்டும்!

சோ: ஒருக்கா இரு....சாப்பாடு ழுடிந்துவிட்டதா என்று பார்த்துவிட்டு வாருகிறேன்.

சமயல் அறைக்கு ழுன்னால் நின்றபடி, தன் தந்தை இதுவரை கூறியதெல்லாம் கேட்டுக் கொண்டிருந்தாள் கார்த்திகா. அவளின் ழுகத்தில் அலவில்லாத மகிழ்ச்சி. தன் பல நாள் கனவு கைய்;கூடப்போகின்றது என்ற மகிழ்ச்சி. இது தான் நல்ல சந்தர்ப்பம் என எண்ணி, தந்தை அருகில் வந்ததும் பட பட என கதைக்க தொடங்கினாள் கார்த்திகா.

கா: அப்பா நீங்க கதைத்ததை எல்லாம் கேட்டுக்கொண்டுதான் நின்றனான், பல காலமாகவே உங்களிடம் ஒரு விடயத்தைப்பற்றி கதைக்கவேண்டும் என்று இருந்தனான். இப்ப நிங்கள் கூறியவற்றை எல்லாம் நினைத்துப் பார்க்க ஏன் ழுதலிலே இதைப்பற்றி சொல்லவில்லை என்று கவலைப்படுகின்றோன்!!

சோ: அப்படி என்ன விடயம்??

தந்தையின் குரலைக்கேட்டதும், அரம்பத்தில் இருந்த துனிச்சல் கார்த்திகாவை விட்டு மெல்ல சென்றது. தாமதமாக தந்தையின் ழுகத்தை பாராமல்

கா: என்னவேன்றா....எனது படிப்பு அடுத்த வருடம் ழுடிந்தபின்பு.....நான் நண்பர்களுடன் ஒரு...ஒரு...ஒரு திரைப்படம் எடுக்க விரும்புகின்றேன்!.......நானும்...ஐந்து யேர்மனிய தோழர்களும், தமிழர்களின் வரளாற்றை ழுன்வைத்து யேர்மன் மொழியில் ஒரு திரைப்படம் எடுக்க போகின்றோம்!

சோமசுந்தரம் அலச்சிமாக

சோ: உன்னுடைய இந்த விளையாட்டுக்கு எல்லாம் இப்ப நேரம் இல்லை.

கா: அப்பா, இந்த படத்தைப்பற்றி பல வருடமாகவே நினைத்துக்கொண்டிருக்கின்றே

[கலைஞன்]

ஈழஜோதி கதை நல்லா இருக்கு.... இது வழமையாக எங்கள் வீடுகளில் நடைபெறும் விடயங்களே...