இன்று கார்த்திகை 25 தினத்தினை ஐக்கிய நாடுகளை சபை பெண்களுக்கு எதிரான வன்முறைகளை இல்லாதெழிக்கும் சர்வதேச தினமாக பிரகடனப்படுத்தியுள்ளது.

இன்று ஆரம்பிக்கும் இந்த பெண்களுக்கு எதிரான வன்முறைகள் பற்றிய விழிப்புணர்வு நடவடிக்கைகள் எதிர்வரும் மார்கழி 10 திகதிவரை நடைபெறும். மார்கழி 10 சர்வதேச மனித உரிமைகள் தினமாக பிரகடனப்படுத்தப்பட்டது யாவரும் அறிந்ததே.

கார்த்திகை 25ந்திகதி 1960ம் ஆண்டில்  டொமினிக் குடியரசை ஆண்ட சர்வாதிகாரி Rafael Trujilloவினால் படுகொலை செய்யப்பட்ட Mirabal சகோதரிகளை நினைவுகூர்ந்து கெளரவப்படுத்தும் முகமாக இந்நாளை ஐக்கிய நாடுகள் சபை பெண்களுக்கு எதிரான வன்முறையை இல்லாதெழிக்கும் சர்வதேச தினமாகபிரகடனப்படுத்தியுள்ளது. 

இந்த நாளைப்பற்றிய தகவல்களை உங்களுடன் பகிர்ந்து கொள்கிறேன்.

International Day for the Elimination of Violence against Women
25 November 

 

 

Menu  

Artwork for the UN Women interactive website, Violence Against Women: Facts Everyone Should Know. Image: UN Women

"Sexual violence against women and girls is rooted in centuries of male domination. Let us not forget that the gender inequalities that fuel rape culture are essentially a question of power imbalances." — UN Secretary-General António Guterres

Why we must eliminate violence against women 

Violence against women and girls (VAWG) is one of the most widespread, persistent and devastating human rights violations in our world today remains largely unreported due to the impunity, silence, stigma and shame surrounding it.

In general terms, it manifests itself in physical, sexual and psychological forms, encompassing: 

• intimate partner violence (battering, psychological abuse, marital rape, femicide); 
• sexual violence and harassment (rape, forced sexual acts, unwanted sexual advances, child sexual abuse, forced marriage, street harassment, stalking, cyber- harassment); 
• human trafficking (slavery, sexual exploitation); 
• female genital mutilation; and 
• child marriage.

To further clarify, the Declaration on the Elimination of Violence Against Women issued by the UN General Assembly in 1993, defines violence against women as “any act of gender-based violence that results in, or is likely to result in, physical, sexual or psychological harm or suffering to women, including threats of such acts, coercion or arbitrary deprivation of liberty, whether occurring in public or in private life.” 

The adverse psychological, sexual and reproductive health consequences of VAWG affect women at all stages of their life. For example, early-set educational disadvantages not only represent the primary obstacle to universal schooling and the right to education for girls; down the line they are also to blame for restricting access to higher education and even translate into limited opportunities for women in the labour market.

While gender-based violence can happen to anyone, anywhere, some women and girls are particularly vulnerable - for instance, young girls and older women, women who identify as lesbian, bisexual, transgender or intersex, migrants and refugees, indigenous women and ethnic minorities, or women and girls living with HIV and disabilities, and those living through humanitarian crises.

Violence against women continues to be an obstacle to achieving equality, development, peace as well as to the fulfillment of women and girls’ human rights. All in all, the promise of the Sustainable Development Goals (SDGs) - to leave no one behind - cannot be fulfilled without putting an end to violence against women and girls.

Alarming Figures

• 1 in 3 women and girls experience physical or sexual violence in their lifetime, most frequently by an intimate partner 
• Only 52% of women married or in a union freely make their own decisions about sexual relations, contraceptive use and health care
• Worldwide, almost 750 million women and girls alive today were married before their 18th birthday; while 200 million women and girls have undergone female genital mutilation (FGM) 
• 1 in 2 women killed worldwide were killed by their partners or family in 2017; while only 1 out of 20 men were killed under similar circumstances 
• 71% of all human trafficking victims worldwide are women and girls, and 3 out of 4 of these women and girls are sexually exploited 
• Violence against women is as serious a cause of death and incapacity among women of reproductive age as cancer, and a greater cause of ill health than traffic accidents and malaria combined.

Orange the World: Generation Equality Stands Against Rape 

Efforts to prevent and end violence against women at the global, regional and national levels shows that there is widespread impunity on sexual violence and rape.

Starting on this year's International Day for the Elimination of Violence Against Women (25 November), and for the next two years, the UN Secretary-General’s UNiTE to End Violence against Women campaign, a multi-year effort aimed at preventing and eliminating violence against women and girls, will focus on the issue of rape as a specific form of harm committed against women and girls in times of peace or war.

The 2019 theme for the International Day for the Elimination of Violence Against Women is ‘Orange the World: Generation Equality Stands Against Rape’. Like in previous years, this year's International Day will mark the launch of 16 days of activism that will conclude on 10 December 2019, which is International Human Rights Day.

Several public events are being coordinated for this year's International Day. Iconic buildings and landmarks will be ‘oranged’ to recall the need for a violence-free future.

Join the campaign! You can participate in person or on social media using our official material!

Use the hashtags: #GenerationEquality #orangetheworld and #spreadtheword.

 

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Mirabal_sisters

 

Edited November 25, 20196 yr by பிரபா சிதம்பரநாதன்
Add the links

இலங்கையில் பெண்கள், சிறுமிகளுக்கான வன்செயல்களற்ற தளத்துக்கான ஒன்றிணைவு

மூன்றில் ஒன்றிற்கும் அதிகமான பெண்கள் தமது வாழ்வின் சில கட்டங்களில் பால்நிலை அடிப்படையிலான வன்முறைகளை எதிர் கொண்டுள்ளமையானது உலகின் மோசமான மனித உரிமை மீறலாக மாற்றியுள்ளது. சமூகத்தின்  ஏற்பின்மை காரணமாக இது இன்னும் இரகசியமான, அவமானமான  மற்றும் தவிர்க்கப்பட வேண்டிய விடயமாகவே காணப்படுகிறது. வன்முறையற்ற வாழ்வுக்கான மனித உரிமையானது மதிக்கப்படாவிடில் நாம் தனிப்பட்ட வகையிலும் சமூகமாகவும் அடுத்தகட்ட வன்முறைகளுக்கும் மன அழுத்தங்களுக்கும் பாதிப்புக்களுக்கும் உடந்தையாகின்றோம்.

அவசரகால நிலைமைகள், நெருக்கடிகளில் பெண்களும் சிறுமிகளுமே அதிகம் பாதிப்படைகின்றனர். இதன் காரணமாகவே சுனாமி அனர்த்தத்தின் பின்னர்  இலங்கையில் பால்நிலை அடிப்படையிலான வன்முறைகளுக்கு எதிரான தேசிய பேரவை நிறுவப்பட்டது. UNFPA மற்றும் OXFAM  இன் இணைத்தலைமையிலான  பால்நிலை அடிப்படையிலான வன்முறைகளுக்கு எதிரான தேசிய பேரவையானது அரசாங்கம், ஐநா முகவரகங்கள், தேசிய மற்றும் சர்வதேச நிறுவனங்கள், சிவில் சமூகம் அமைப்புக்கள் உள்ளிட்ட 50 அமைப்புக்களையும் துறைசார் நிபுணர்களையும் உள்ளடக்கிய ஒரு ஒன்றியமாகும். 

இலங்கையில் பால்நிலை அடிப்படையிலான வன்முறைகள் அற்ற  தளமமைத்தல் மற்றும் அதற்கான ஆதரவுதிரட்டலில் இந்த தேசிய பேரவையின் 15 ஆவது வருடத்தை இந்த ஆண்டு குறித்து நிற்கிறது.  இந்த அடைவைக் கொண்டாடும் வகையில் 'இலங்கையில் பெண்கள் மற்றும் சிறுமிகளுக்கான வன்செயல்களற்ற தளத்துக்கான ஒன்றிணைவு’ எனும் தலைப்பிலான ஒரு ஊடக மாநாடு நடைபெற்றதுடன் அதில் வீடு, வேலைதளம் மற்றும் பொதுப் போக்குவரத்துச் சேவைகளில் பாதுகாப்பான தளங்கள் அமைக்கப்படுவதன் தேவை எடுத்துக்காட்டப்பட்டது. இந்த ஊடக மாநாடானது பெண்களுக்கெதிரான வன்செயல்களை ஒழிப்பதற்கான சர்வதேச தினமான இன்று (25.11.2019) முதல் மனித உரிமைகள் தினமான டிசம்பர்  10 ஆம் திகதி வரையான காலப் பகுதியில் வருடாந்தம் இடம்பெரும் ‘பால்நிலை அடிப்படையிலான வன்செயல்களுக்கு எதிரான 16 நாள் செயலணி’ எனும் சர்வதேச பிரச்சார முன்னெடுப்புடன் இணைந்ததாகும். 

பால்நிலை அடிப்படையிலான வன்முறைகளுக்கு எதிரான தேசிய பேரவையின் இணைத் தவிசாளரும் இலங்கைக்கான UNFPA  பிரதிநிதியுமான திருமதி ரிட்சுநக்கேன் அவர்களின் வரவேற்புரையில் “பால்நிலை அடிப்படையிலான வன்முறைகள் காரணமாக பெண்கள் ஸ்தம்பிதமடைந்துள்ளனர். நாம் இதற்கெதிராக ஒன்றிணைந்து உறுதியாக குரல்கொடுப்பதுடன் இதனை முழுமையாகவே ஒழிப்பதற்குப் பொருத்தமான கொள்கைகள் வகுக்கப்படுவதையும் உறுதிசெய்ய வேண்டும் எனக் குறிப்பிட்டார். ஒரு கொலைக் குற்றவாளியை விடுதலை செய்தமை தொடர்பான அண்மைய மக்கள் கருத்தாடலுடன் தொடர்பாக குறித்த நிகழ்வின் கொடூரத்தன்மை, யதார்த்தம் மற்றும் தொடர்புத்தன்மை பற்றியும் சுட்டிக்காட்டப்பட்டது. இந்த தேசிய பேரவையின் 15 வருட தொடர் முயற்சியின் காரணமாக பெண்கள் மற்றும் சிறுமிகளுக்கான பாதுகாப்பான இலங்கைகையை உறுதி செய்யும் முயற்சிகள் மேற்கொள்ளப்படினும்  பால்நிலை சமத்துவத்தை அடைவதில் ஒரு நீண்ட பயணம் எம்முன் உள்ளது” எனக் குறிப்பிட்டார்.

பால்நிலை அடிப்படையிலான வன்முறைகளுக்கு எதிரான தேசிய பேரவையின் இணைத் தவிசாளரும் இலங்கைக்கான OXFAM பணிப்பாளருமான திரு. போஜான்கொலன்ஸிஜா அவர்கள் “இந்த தேசிய பேரவையில் இலங்கையில் பால்நிலை அடிப்படையிலான வன்முறைகளின் யதார்த்தநிலை பற்றிய விழிப்புணர்வை நாம் தொடர்ச்சியாக மேற்கொண்டதுடன் கொள்கை மாற்றத்துக்காகவும் பரிந்துரைத்தோம். ஆனால் இன்னும் பல விடயங்கள் செய்யப்படவேண்டி உள்ளன. ஒரு வன்செயல் அது வீட்டில் இடம்பெற்றாலும் அல்லது வேலைத்தளத்தில் இடம் பெற்றாலும் அல்லது பொது போக்குவரத்தில் இடம் பெற்றாலும் குறித்த பிரச்சினை தொடர்பாக சமூக மாற்றத்துடன் அனைவரும் பொறுப்புக்கூறக் கூடியதொரு இலங்கை உருவாக்கப்படுவதை நாம் உறுதிசெய்ய வேண்டும்” என அவர்  குறிப்பிட்டார். 

இலங்கையில் அனைத்து வகையான பால்நிலை அடிப்படையிலான வன்முறைகளையும் ஒழிப்பதில் ஒருமித்துச் செயற்படுவதை மீண்டும் உறுதிசெய்யும் உறுதியுரையும் அனைத்து உறுப்பினர்களாலும் கைச்சாத்திடப்பட்டது.  

https://www.virakesari.lk/article/69673

Ajna Jusić, 26 years old, is the President of the Forgotten Children of War Association. Photo: UN Women/Maria Sanchez 

I am Generation Equality because…

“I decided to find other children in similar situations, and I connected with them.

Three actions you can take to stand against rape culture:

• If you meet someone who is different, make sure s/he feels included. 
• Learn more about the different types of families that exist and speak up when you witness discrimination.
  
• Share this story on social media using the hashtags #OrangeTheWorld #GenerationEquality to raise more awareness about rape culture.

I am a child born out of rape during the conflict in Bosnia and Herzegovina. Twenty-six years later, both my mother and I still live with the stigma.

When I was a child we had to move all the time because the other children would bully me. I did not know the truth—my mum kept silent because she wanted to protect me and thought I would, like the rest [the people around her], feel ashamed of her and reject her. I was in high school when one of my teachers asked me what my father’s name was, and I started doing some research since I didn’t know who my father was. I ended up finding a very detailed description of what happened to my mother in a research paper. 

I still remember the pain I felt in that moment, as though I was the biggest trigger of her suffering. But confronting the truth brought us closer.

Connecting with peers to deal with the pain

I decided to find other children in similar situations and I connected with Dr. Amra Delić, who was conducting a study on this subject. In 2015, 15 of us met up for the first time. For three hours nobody said a word. We just sat there and realized, for the first time, that we were not alone.

 

“We do not want to be invisible; we want to be treated equally.” 

Learning the truth [about my mother’s rape] also motivated me to study psychology, because I wanted to help my mother. She finally started therapy a few months ago.

It was only in 2018 that my mother agreed with us about talking about this publicly, and then the real fight started. 

My association, Forgotten Children of War, had been working in the shadows for a few years. Now I am really marked as a child born out rape, since people recognize me. 

Sometimes I feel tired, but I do not regret it.

The fight for equality is not over

My association is working on a campaign so that we are recognized as a vulnerable group entitled to social protection services. For instance, the children of soldiers who fought or died at war have access to education grants. We also need access to healthcare, psychological and legal support.

In my University diploma, they were going to write an “X” next to my name because I don’t know the name of my father. This is a common practice in Bosnia and Herzegovina. We are lobbying to ban this tradition. We do not want to be invisible; we want to be treated equally.”

---

 

Ajna Jusić, 26 years old, is the President of the Forgotten Children of War Association, a psychologist and a feminist from Sarajevo, Bosnia and Herzegovina

 

Ajna Jusić பொஸ்னிய போரின் கொடூரங்களில் ஒன்றான பலாத்காரத்தில் பிறந்த குழந்தை. 

Ajna Jusić உரை நான் மேலே இணைத்த வீடியோவில் 40.11லிருந்து தொடங்கிறது. போரின் வடுகள், அவற்றை தான் எதிர்கொண்ட விதம் பற்றி குறிப்பிடுகிறார். 

 

Edited November 30, 20196 yr by பிரபா சிதம்பரநாதன்