"அறிவியல் நோக்கில் 'இலங்கையின் காலவரிசைப்படி நிகழ்வுகளை பதிவு செய்த பண்டைய இலங்கை நூல்களில் [நாளாகமம்களில்]' ஒரு பார்வை" / "A look at 'Lanka chronicles' from a scientific perspective" / In Tamil & English / பகுதி Part: 77
[This detailed Tamil article is based on the unfinished historical book 'History of Sri Lanka' by my late friend, Mr. Kandiah Easwaran, a civil engineer. The English summary below is his own version. / இந்த விரிவான தமிழ் கட்டுரை, எனது மறைந்த நண்பர், பொறியியலாளர் திரு. கந்தையா ஈஸ்வரன் எழுதிய முடிக்கப்படாத "இலங்கை வரலாறு" என்ற புத்தகத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டது. கீழே உள்ள ஆங்கிலச் சுருக்கம் அவரது சொந்தப் பதிப்பாகும்.]
பகுதி: 77 / பின் இணைப்பு – மகாவம்சத்தின் சுருக்கம் / அத்தியாயம் 01 முதல் அத்தியாயம் 37 வரை
இலங்கையின் மதமாற்றத்தை விவரிக்கும் இலங்கை மற்றும் இந்தியாவின் மடங்கள் அல்லது துறவறக் கட்டளைகளுடன் தொடர்புடைய கதைகள் அல்லது புனைவுககளின் சுருக்கம் அத்தியாயங்கள் VI [VI. The Ceylonese Legend of Asoka] மற்றும் VII [VII. The Indian Legends of Asoka] இல் இந்த புத்தகத்தில் காணப்படுகிறது. அவற்றை வரலாறாக ஏற்றுக்கொள்ள முடியாது, மேலும், உண்மையில், தீவின் மதமாற்றம் அது பழைய புனைவுகளில் கூறப்பட்டதை விட மிகவும் மெதுவாக நடந்திருக்க வேண்டும். ஆனால் உண்மையில் என்ன நடந்தது என்பது பற்றிய எந்த அதிகாரப்பூர்வமான விவரமும் எங்களிடம் இல்லை. இப்போது அசோகர் கல்வெட்டுக்களின் கூற்றுக்களின் படி, அது இலங்கையைப் பற்றி அமைதியாக உள்ளது. எனவே, உள்ளூர் துறவியரின் கதைகளை உறுதிப்படுத்தும் தெளிவான வரலாற்றுப் பதிவுகளோ அல்லது அசோகப் பேரரசரிடமிருந்து அதிகாரப்பூர்வ கல்வெட்டுகளோ இல்லை என்பதே உண்மை. அசோகரின் மகள் என்று கூறப்படும் சங்கமித்தாவின் கதை கேள்விக்குரியது. அவளுடைய பெயருக்கு "ஒழுங்கின் தோழி" ["Friend of the Order"] என்று பொருள். இது ஒரு உண்மையான நபரின் பெயரை விட ஒரு குறியீட்டு பட்டமாகத் தெரிகிறது. மேலும், எந்த கல்வெட்டுகளிலும் அவளைப் பற்றி குறிப்பிடப்படவில்லை. [சங்கமித்தா பிறக்கும் பொழுது ஒரு இந்து, அப்படி என்றால், எப்படி அவளுக்கு "ஒழுங்கின் தோழி" என்று பெயர் சூட்டி இருப்பார்கள்?] மகிந்த மற்றும் அவரது சகோதரியின் கதைகள், பின்னர் இலங்கையில் பௌத்தத்திற்கு ஒரு மகத்தான வரலாற்றை வழங்கவும், பிரபல பேரரசரான அசோகருடன் இணைக்கவும் உருவாக்கப்பட்டதாக பேராசிரியர் ஓல்டன்பெர்க் [Professor Oldenberg] நம்புகிறார். மகிந்தா மற்றும் சங்கமித்தா பௌத்தத்தை ஒரே நிகழ்வில் கொண்டு வந்திருக்க முடியாது. அது மிகவும் மெதுவாகவும் படிப்படியாகவும் பரவி இருக்கலாம். அதாவது, யதார்த்தம் மிகவும் படிப்படியாக இருந்து இருக்கும்
சுருக்கமாக, இலங்கைக்கு பௌத்தம் வருவது பற்றிய பாரம்பரியக் கதைகள் முற்றிலும் உண்மையாக இருக்காது என்றும், இந்த செயல்முறை புராணக்கதைகள் கூறுவதை விட படிப்படியாகவும் குறைவான வேகத்துடனும் நடந்து இருக்கலாம் என்றும் இந்தப் பகுதி கூறுகிறது.
The Buddhist Emperor of India by Vincent A. Smith, Third Edition 1919' என்ற நூலில், பக்கம் 49 தொடக்கம் 51 வரையில் உள்ள பகுதியின் எளிமையான விளக்கம் என்னவென்றால்,
பௌத்தம் காலப்போக்கில் இலங்கைக்கு பரவியது:
பௌத்த இலக்கியங்கள் [Buddhist literature] (பாளி மற்றும் ஒருவேளை சிங்கள மொழியில் எழுதப்பட்டவை) இலங்கைக்கு ஒரே நேரத்தில் வரவில்லை. அதாவது, மகத நாடு (இந்தியாவில் புத்த மதம் தோன்றிய இராச்சியம்) அல்லது மகதம் (Magadha) பேரரசுடனான நேரடித் தொடர்பின் திடீர் விளைவை விட, மாறாக, இலங்கைக்கும், இலங்கைக்கு அருகில் உள்ள இந்தியாவின் பகுதிகளுக்கும் இடையிலான வழக்கமான தொடர்பு மூலம் புத்த மதம் படிப்படியாகப் பரவியது. சைனம் மற்றும் பௌத்தத்தின் வளர்ச்சியில் மகதமானது ஒரு முக்கியப் பங்காற்றியது என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
தென்னிந்தியாவில் புத்த மதம்:
5 மற்றும் 7 ஆம் நூற்றாண்டுகளில் இந்தியாவிற்கு வருகை தந்த சீன பயணிகள், புத்த மதம் தென்னிந்தியாவை அடைந்து சிறப்பாக வளர்ச்சி பெற்றுள்ளதாக குறிப்பிட்டுள்ளார்கள்.
சில புத்த மடங்கள் தென் இந்தியா தமிழ் பகுதிகளில் இருந்தன, அவை இலங்கையின் புத்த நம்பிக்கைக்கும் செல்வாக்கு செலுத்தின
கி.பி ஏழாம் நூற்றாண்டில் ஹியுங் சாங் (Hiuen Tsang) எனும் நாடுகண் சீன பிக்கு [the Chinese 7th Century, Buddhist monk, scholar traveller], பாண்டிய அரசனின் மதுரைக்கு அண்மையில், மகிந்த தேரரால் ஒரு மடாலயம் கடப்பட்டதாக குறிப்பிடுகிறார் [a monastery built by Mahinda thera]. அவர் மேலும் காஞ்சிபுரத்தில் ஒரு தூபி [stupa] அசோகனால் கடப்பட்டதாகவும் குறிப்பிடுகிறார். மேலும் காஞசிபுரம் ஒரு செழிப்பான நகரம் என்றும், அங்கு வாழும் மக்களில் பெரும்பாலோர் புத்த மதத்தை தழுவியவர்கள் என்றும் குறிப்பிடுகிறார் [Kanchipuram as a flourishing city and states that most of its population was Buddhist].
பாண்டிய இராச்சியத்தில் (கி.பி 640) மத நிலைமைகள்:
ஹியுங் சாங், மலைக்கோடடை பகுதிக்கு (காவிரி நதிக்கு தெற்கே உள்ள பாண்டிய இராச்சியம்) விஜயம் செய்து பல்வேறு மதக் குழுக்களைக் கவனித்தார்.
சிலர் புத்த மதத்தைப் பின்பற்றினர், மற்றவர்கள் இந்து மதம் அல்லது சமண மதத்தைப் பின்பற்றினர்.
பல புத்த மடாலயங்கள் இடிபாடுகளில் இருந்தன, சுவர்கள் மட்டுமே அங்கு இருந்தன.
இந்து கோயில்கள் மிகவும் சுறுசுறுப்பாக இருந்தன, மேலும் பலர் சமண மதத்தைப் பின்பற்றினர்.
மகேந்திரனும் [மகிந்த] அவரது இலங்கைப் பயணமும்:
மதுரைக்கு (பாண்டிய இராச்சியம்) அருகில், புதர்களால் மூடப்பட்ட ஒரு பழைய புத்த மடாலயம் இருந்தது. இந்த மடாலயம் பேரரசர் அசோகரின் தம்பி மகேந்திரனால் [மகிந்த] கட்டப்பட்டதாக பாரம்பரியம் கூறப்படுகிறது. அங்கே அருகிலுள்ள ஒரு தூபி (ஒரு புத்த ஆலயம்) அசோகரால் கட்டப்பட்டதாக நம்பப்படுகிறது.
Part: 77 / Appendix – Summary of the Mahavamsa / Chapter 01 to Chapter 37
“the conversion of the island must have been a process of much slower than it is represented to have been”. The Edicts, as now interpreted, are silent about Ceylon, and cannot be cited in support of the local monastic traditions, which although resting upon a basis of fact, are wholly untrustworthy of details. We must be content to admit our ignorance, which is likely to continue. I am sceptical about the tale of Samghamitta, the supposed daughter of Asoka. Her name, which means ‘Friend of the Order’, is extremely suspicious, and the inscriptions give no indications of her existence. Professor Oldenberg has much justification for his opinion that the story of Mahinda and his sister seems to have been-‘invented for the purpose of possessing a history of the Buddhist institutions in the island, and connect it with the most distinguished person conceivable – the great Asoka. The historical legend is fond of poetically exalting ordinary occurrences into great and brilliant actions; we may assume that, in reality, things were accomplished in a more gradual and less striking manner than such legends make them appear’.
The naturalization in Ceylon of the immense mass of Buddhist literature now exist in Pali and, I believe, also in Sinhalese, must necessarily have been a work of time, and seem to be the fruit of long and continuous intercourse between Ceylon and the adjacent parts of India, rather than the sudden result of direct communication with Magadha. The statements of the Chinese pilgrims in the fifth and seventh centuries prove that Asoka’s efforts to propagate Buddhism in the far South were not in vain, and that monastic institutions existed in the Tamil countries, which were in a position to influence the faith of the island. Hiuen Tsang mentions one stupa in the Chola country, and another in the Dravida or Pallava kingdom ascribed to Asoka. Still more significant is his description of the state of religion in A. D. 640 in the Malakotta Pandya country to the south of the Kaviri (Cauvery), where he found that-
‘Some follow the true doctrine, others are given to heresy. They do not esteem learning much, but are wholly given to commercial gain. There are the ruins of many old convents, but only the walls are preserved, and there few religious followers. There are many hundred Deva (Brahmanical) temples, and a multitude of heretics, mostly belonging to the Nirgranthas (Jains).
Not far to the east of this city (the unnamed capital,? Madura) is an old Sangharama (monastery) of which the vestibule and court are covered with wild shrubs; foundation walls only survive. This was built by Mahendra, the younger brother of Asoka-raja.
நன்றி
Thanks
[கந்தையா தில்லைவிநாயகலிங்கம்,
அத்தியடி, யாழ்ப்பாணம்]
[Kandiah Thillaivinayagalingam,
Athiady, Jaffna]
பகுதி / Part: 78 தொடரும் / Will follow
துளி/DROP: 1964 ["அறிவியல் நோக்கில் 'இலங்கையின் காலவரிசைப்படி நிகழ்வுகளை பதிவு செய்த பண்டைய இலங்கை நூல்களில் [நாளாகமம்களில்]' ஒரு பார்வை" / "A look at 'Lanka chronicles' from a scientific perspective" / In Tamil & English / பகுதி Part: 77]
https://www.facebook.com/groups/978753388866632/posts/33063046316677256/?
By
kandiah Thillaivinayagalingam ·
