இலங்கையின் அரபுதேசமெனும் கிழக்கை மீட்க களமாடுவோம்

முக்கியமாக போனவருடம் இருந்த கிழக்கு மாகாணத்திற்கும் தற்போதுள்ள கி.மா நிறைய வேறுபாடுகள். ஒவ்வொரு நாட்களும் கிழக்கினை தமிழர்கள் இழந்து வருகிறார்கள் என்பதில் சந்தேகமில்லை.

திட்டமிடப்பட்டு திருகோணமலை அம்பாறை மாவட்டங்களை பறித்துவிட்டார்கள். மிகுதி மட்டக்களப்பும்; படுவான்கரை தவிர்ந்த எழுவான்கரையின் பெரும்பான்மை நிலங்களின் உரிமைகளும் மாற்றிக்கொண்டிருக்கிறது. படுவான்கரையும் அபிவிருத்தியற்ற வானத்தை பார்த்த பூமியாக இருக்கிறது.

மூன்று மாவட்டங்களிலும் மட்டக்களப்பு தவிர்ந்த ஏனையவைகளில் சிங்கள மொழி தெரியாவிட்டால் அடிப்படையான தேவைகளை கூட நிறைவுசெய்ய முடியாது. தமிழ்மொழி தெரியாத தமிழர்கள் அங்கு உருவாகத் தொடங்கியுள்ளார்கள் என்பது கசப்பான உண்மை.

கல்வி பீடங்களை எடுத்துக்கொண்டால் திருகோணமலை வளாகம் எப்பவோ பெரும்பான்மையினத்தினரால் நிரப்பப்பட்டுவிட்டது. தென்கிழக்கு முஸ்லீம்களால் நிரப்பப்பட்டுவிட்டது. மிகுதியான கிழக்கு பல்கலைக்கழகம் தற்போதைய நிலையில் கலைப்பீடம் தவிர்ந்த அனைத்து பீடங்களின் பெரும்பான்மை சிங்கள மாணவர்கள். காலப்போக்கில் அனைத்தையுமே முழுமையாக விழுங்கிவிடுவார்கள்.

திணைக்களங்களை எடுத்துக்கொண்டால் வைத்தியசாலைகள் அனைத்திலும் பெரும்பான்மை இனத்தவரே அதிகம் தமிழரின் அளவு மிக சொற்பமே. வேறுதிணைக்களங்களில் சிற்றூழியர் அனைவருமே பெரும்பான்மையினர். முக்கிய பதவிகளும் பெரும்பான்மையினரே அலங்கரிக்கின்றனர்.

தமிழர்களின் வரலாற்று நிலங்கள் சின்னங்கள் யாவுமே பௌத்தசமய சின்னங்களாகின்றன.

குறைந்தபட்சம் எம்மைவிட சிறுபான்மையின முஸ்லீம்களால் நிலஅபகரிப்பு உற்பட மதமாற்றங்கள் என அனைத்துமே திட்டமிடப்பட்டு அரங்கேற்றப்படுகிறது. தமிழர்கள் பூர்வீக இடமான கல்முனையினை பிரதேசசெயலகமாக தரமுயற்த்துவதற்கு முஸ்லீம் தலைவர்கள் மக்கள் எதிர்ப்பாக இருக்கிறார்கள்.

இவ்வாறு தமிழர்கள் கிழக்கை இழந்துவருகின்றமையைக் கூறிக்கொண்டே போகலாம்.

அரசியல், வாழ்க்கைமுறை, பொருளாதாரம் என அனைத்திலும் கிழக்கு மாகாணம் வேறுபட்டது அவர்களை அவர்களே ஆளும் நிலை வேண்டும். வடக்கு கிழக்கு இணைப்பு சாத்தியமற்றது. அதேபோல் வடக்கினை ஒத்ததான அரசியல் நகர்வுகள் கிழக்கு மாகாணத்திற்கு பொருத்தமானவையல்ல என்பதே யதார்த்தம்.