தேசிய மக்கள் சக்திக்கு முன்னால் இருக்கும் உண்மையான சவால்

கலாநிதி ஏ.எம். நவரட்ண  பண்டார

கடந்த 40 ஆண்டுகளில், உலகம் தேசியவாதம் மற்றும் உலகமயமாக்கலுடன் தொடர்புடைய பெறுமான  முறைமை களுக்கு இடையே ஒரு பிளவுபட்ட உறவை அனுபவித்துள்ளது, அதனை சமூக விஞ்ஞானிகள் நவீன சகாப்தத்தின் இரண்டு வரையறுக்கும் அம்சங்களாக அடையாளம் கண்டுள்ளனர், இது கடந்த காலத்தில் முழுமையாக்கும்  செயல்முறைகளை உருவாக்குகிறது. இலங்கையின் அண்மைக்கால அரசியல் வரலாற்றில் இரண்டு குறிப்பிடத்தக்க நிகழ்வுகள் – 2022 ஆம் ஆண்டு அரகலய  (மக்கள் எழுச்சி) மற்றும் அரச அதிகாரத்தை வைத்திருப்பவராக தேசிய மக்கள் சக்தியின் (என் பி பின் ) எழுச்சி – இந்த உலகளாவிய வளர்ச்சிக்கு இணையாக நிகழ்ந்தது. மேலே குறிப்பிடப்பட்ட மாறிவரும் உலகளாவிய முறைமையின் பின்னணியில் இந்த நிகழ்வுகளால் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தப்படும் அரசியல் மாற்றத்தை பகுப்பாய்வு செய்வதே இந்தக் கட்டுரையின் நோக்கமாகும்.

‘சமகால உலகமயமாக்கல்’ சகாப்தம் தேசியவாதத்தால் வடிவமைக்கப்பட்ட அரசியல் சூழலுடன் குறுக்கிடுகிறது, சில அறிஞர்கள் வாதிடுகின்றனர், இது முன்னூறு ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக நவீன காலத்தின் அரசியல் மற்றும் சமூக சிந்தனையில் தாக்கத்தை ஏற்படுத்திய பின்னர் இப்போது குறைந்து வருகிறது.

தேசியவாதம், ஒரு வர்  தனது தேசத்தின் மீதான பற்றுதலையும் பெருமையையும் வெளிப்படுத்தும் ஒரு கருத்தியலாகும் , அது பிரெஞ்சு புரட்சியின் போது வெளிப்பட்டது. அப்போதிருந்து, இது அரசியல் செல்நெறியில் குறிப்பிடத்தக்க தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளது. வெஸ்ட்பாலியன் ஒப்பந்தங்களின்[பதினேழாம் நூற்றாண்டில் ஐரோப்பாவில் இடம்  பெற்று வந்த முப்பதாண்டுப் போர், மற்றும் எண்பதாண்டுப் போர் ஆகியவை 1648 ஆம் ஆண்டு முடிவுக்கு வந்தன. இப்போர்கள் முடிவுக்கு வர 15 மே 1648 இல் ஓசுனாப்ருயூக் ( என்ற இடத்திலும், 24 அக்டோபர் 1648 இல் மியூன்சிட்டர் என்ற இடத்திலும் சமாதான  உடன்படிக்கைகள் கைச் சா த்தாகின.

புனித ரோமன் பேரரசு, எசுப்பானியா, பிரான்சு, சுவீடன் அரசுகள், டச் குடியரசு, மற்றும் சுதந்திர நகரங்கள் உடன்பட்ட இந்த சமாதான  ஒப்பந்தமே வெசிட்டுட்ஃபாலியா சமாதான ஒப்பந்தம்என்றழைக்கப் படுகிறது.] சட்டக் கட்டமைப்பால் அறிமுகப்படுத்தப்பட்ட இறைமை மற்றும் பிராந்திய ஒருமைப்பாட்டின் கொள்கைகளை உள்ளடக்கிய தேசிய-அரசு மாதிரியை தேசியவாதம் உலகிற்கு அறிமுகப்படுத்தியது. டேவிட் ஹெல்ட் ‘நவீன உலகமயமாக்கல்’ என்று குறிப்பிடும் இந்தக் காலகட்டத்தின் உலகமயமாக்கல், தேசிய அரசின் உலகமயமாக்கலை ஒரு அரசாக்க  கலையின் மாதிரியாக எளிதாக்கியது.

இந்த காலகட்டத்தில், (பிராந்திய) தேசியவாதம் மற்றும் வர்க்கத்தை மையமாகக் கொண்ட அரசியல் இயக்கங்களுடன் தாராளமயம் மற்றும் மார்க்சியம் போன்ற கோட்பாடுகள் வெளிப்பட்டன. இந்த கோட்பாடுகள் மற்றும் அரசியல் இயக்கங்கள் அரசியல் அணிதிரட்டலில் முக்கிய பங்கு வகித்த அரசியல் உயரடுக்கின் வளர்ச்சிக்கு உதவியது, சமூக மற்றும் அரசியல் மோதல்களை உருவாக்கியது மற்றும் அரசியல் சமரசத்தின் சிக்கல்களை வழிநடத்தியது.

சுதந்திரம் பெற்றதில் இருந்து, இலங்கையின் அரசியல்செல்நெறி  வர்க்க அரசியல் மற்றும் தேசியவாதத்தின் எங்களின் பதிப்பான இன தேசியவாதத்தால் உந்தப்பட்ட அரசியல் உயரடுக்கினரின் நடவடிக்கைகளால் கணிசமான அளவில் செல்வாக்கு பெற்றுள்ளது. சுதந்திரத்தைத் தொடர்ந்து, சிங்கள மற்றும் தமிழ் வலதுசாரித் தலைவர்கள் அந்தந்த சமூகங்களின் இன தேசியவாதத்துடன் தொடர்புடைய இரு  அரசு  திட்டங்களை வலியுறுத்தி அரசியல் அணிதிரட்டலை முன்னெடுத்தனர். இதற்கிடையில், இடதுசாரி தலைவர்கள் வர்க்கப் போராட்டத்தில் கவனம் செலுத்தினர், இது சில நேரங்களில் வலதுசாரி தலைவர்களின் இனவாத நிகழ்ச்சி நிரல்களுடன் முரண்பட்டது.

1960 களின் பிற்பகுதியில், இந்த இரண்டு பிரிவுகளின் தலைவர்களும் அரசாங்க அதிகாரத்தைக் கைப்பற்ற அரசியல் சமரசத்தை எட்டினர், தேசிய இறைமையில் கவனம் செலுத்தினர், இது 1972 அரசியலமைப்பின் தொடக்கத்திற்கு வழிவகுத்தது. வலதுசாரி தலைவர்கள், இடதுசாரிகளால் ஆதரிக்கப்பட்டு, இந்த அரசியலமைப்பு கட்டமைப்பின் மூலம் தங்கள் அரச  திட்டத்தை சட்டப்பூர்வமாக்கினர் மற்றும் பெரும்பான்மை சமூகத்தை அரசின் முக்கிய தேசமாக அங்கீகரிக்கும் ஒரு ‘இன அரசியலமைப்பு ஒழுங்கை’ நிறுவினர். இன மேலாதிக்க முறைமையை  பாதுகாக்கும் சாக்குப்போக்குடன் ஒரு பிரதமர் அரசாங்கத்தை நிறுவுவதன் மூலம் நிறைவேற்று அதிகாரம் மையப்படுத்தப்பட்டது. 1978 இல், நிறைவேற்று அதிகாரம் கொண்ட ஜனாதிபதி முறை அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது, அது  அதிகாரத்தின் மையமயமாக்கல் மற்றும் இன மேலாதிக்க முறைமையை யை மேலும் தீவிரப்படுத்தியது.

இந்த அரசியலமைப்பு ஒழுங்கின் வரையறுக்கும் பண்பு இரண்டு தாராளமய நிறுவனங்களின் இருப்பு ஆகும்: ஒரு இன மேலாதிக்க முறைமை மற்றும் ஒரு சர்வாதிகார-பாணியிலான  நிறைவேற்று  ஜனாதிபதி, இது இன மேலாதிக்கத்தின் பாதுகாப்பு கவசமாக செயற் படுகிறது. இன மேலாதிக்க முறைமை அரசின்  செயல்முறைகள் மற்றும் கட்டமைப்புகளுக்குள் ஒரு இனக்குழுவிற்கு முன்னுரிமை அளிக்கிறது. சமூக அமைதியின்மை அரசின் அதிகாரத்தை அச்சுறுத்தும் போது, ஒரு சர்வாதிகார அரசாங்கத்தை அமுல்படுத்துவதற்கு நிறைவேற்று அதிகாரம் கொண்ட ஜனாதிபதி முறைமைக்கு சட்டப்பூர்வ அதிகாரம் உள்ளது, இது அடக்குமுறைக் கொள்கைகளுக்கு வழிவகுக்கும்.

இந்த அரசியலமைப்புமுறைமை  ஏனைய  இனக்குழுக்களின் உறுப்பினர்களுக்கு பங்கேற்பு உரிமைகளை வழங்க அனுமதித்தாலும், ஆதிக்க இனக்குழுவின் செல்வாக்கு பெரும்பாலும் தேர்தல்களில் தீர்க்கமானதாக இருந்தது, குறிப்பாக சிங்கள இன தேசியவாதம் தீவிரமடைந்த காலங்களில். சிறுபான்மை இனக் குழுக்கள் முதன்மையாக நிறைவேற்று அதிகாரம் கொண்ட ஜனாதிபதியின் சர்வாதிகார அதிகாரங்கள் ஜனநாயகத்தில் குறைபாடுகளை ஏற்படுத்திய போது இந்த முடிவுகளில் ஈடுபட்டன.

1994 முதல், இந்த ஊசலாட்டத்தின் ஒரு வடிவம் அரசாங்க மாற்றங்களின் இயக்கவியலில் வெளிப்பட்டது. சிங்கள பௌத்த தேசியவாதம் தீவிரமடைந்த போது நிறுவப்பட்ட இந்த அலைவரிசையின் ஒரு முனையில் ஜனாதிபதியின் நிறைவேற்று அதிகாரத்தை பலப்படுத்த அரசாங்கங்கள் விரும்பின. மாறாக, ஜனாதிபதியின் நிறைவேற்று அதிகாரம் ஜனநாயகத்தை குறைமதிப்பிற்கு உட்படுத்தும் போது, பயனாளிகள் மற்றும் இன மேலாதிக்கத்தால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் ஜனநாயக கொள்கைகளை நிலைநிறுத்த உறுதியளித்த அரசியல் கட்சிகளை ஆதரித்தனர். ஜனநாயகத்தை வலுப்படுத்துவதற்கான இந்த கூட்டு முயற்சி 1994, 2015 மற்றும் 2024 தேர்தல்களில் தெளிவாகத் தெரிந்தது; 2005, 2009, 2019 மற்றும் 2020 நிகழ்வுகளில் காணப்படுவது போல், சிங்கள சமூகத்தில் இன தேசியவாதம் பாதிக்கப்படக்கூடியதாக இருந்தபோது, ஜனாதிபதி நிறைவேற்று அதிகாரத்தை வலுப்படுத்தும் அரசாங்கங்கள் தோன்றின.

1980 களில் இருந்து, இன மற்றும் வர்க்க அரசியலுக்கு அப்பால் சமூகத்தை ஊக்குவிக்கும் ஒரு புதிய இயக்கம் உருவாகியுள்ளது. இந்த இயக்கம் மனித உரிமைகள், பெண்ணியம், சுற்றுச்சூழல், மனிதநேயம் மற்றும் சமாதானம்  கலாசாரம் பற்றியசெல்நெறிகளை  வளர்க்கும் சிவில் சமூக முறைமைகளில்  தொகுக்கப்பட்டுள்ளது, இது சமகால உலகமயமாக்கலால் ஊக்குவிக்கப்பட்ட கொ ஸ்மோபாலிட்டன் பெறுமானங்களை பிரதிபலிக்கிறது.

இந்த முன்முயற்சிகளை முன்னெடுப்பதற்கு, சமூகத்தை அரசியலிலிருந்து   நீக்குவதும், இன அரசியலைகுறைப்பதும் இன்றியமையாததாக இருந்தது, நமது பகிரப்பட்ட மனித நேயத்தை உயர்த்திப்பிடிக்கும் விழுமியங்களைத் தழுவுவது அவசியம். ஆரம்பத்தில், சிவில் சமூக அமைப்புகள் அரசாங்கத்திற்குள் புதிய தாராளமயக் கொள்கைகளை வளர்ப்பதற்கு ஒரு தாராளவாத சூழல் தேவைப்பட்ட உலகளாவிய நிறுவனங்களாக முக்கியத்துவம் பெற்றன. அதைத் தொடர்ந்து, உள்நாட்டுப் போரின் போது பிரிவினைவாத இயக்கங்களைத் தீர்ப்பதற்கான அதிகாரப் பகிர்வு மற்றும் அதிகாரப் பகிர்வு ஏற்பாடுகளுக்கான பேச்சுவார்த்தைகளில் ஈடுபட்ட அரசாங்கத் தலைவர்களிடமிருந்து அவர்கள் மேலும் ஆதரவைப் பெற்றனர். இதன் விளைவாக, இலங்கை சமூகம் தேசியவாதமும் உலகமயமாதலும் சங்கமிக்கும் ஒரு உருமாறும் யுகத்தில் நுழைந்துள்ளது.

இந்தக் காலப்பகுதியில், இனவாத தேசியவாதத்தின் மூலம் அரசியல் அதிகாரத்தை செலுத்தும் ஆளும் உயரடுக்கின் ஏமாற்றுத் தன்மையை பொதுமக்கள் உணர்ந்தனர். இந்த உணர்தல் இன மற்றும் வர்க்க அரசியலில் வேரூன்றியிருந்த நீடித்த பதற்றம் மற்றும் நடந்து வரும் நெருக்கடிகளுக்கு எதிராக வெளிப்பட்டது. பிராந்திய மற்றும் சர்வதேச தலையீட்டை உள்ளடக்கிய முப்பது வருட உள்நாட்டுப் போர் வெளிப்பட்டது. அதைத் தொடர்ந்து, சமூகம் எதிர்கொள்ளும் சவால்கள் கோவிட்-19 தொற்றுநோய் மற்றும் உணவுப் பற்றாக்குறையால் வகைப்படுத்தப்பட்ட கடுமையான பொருளாதார நெருக்கடியால் மேலும் தீவிரமடைந்தன.

குறிப்பிடத்தக்க சமூக அழுத்தம் மற்றும் நீடித்த பதற்றம் ஆகியவற்றால் குறிக்கப்பட்ட சூழலில், மக்கள் இனவாத அரசியலின் பயனற்ற தன்மையை அங்கீகரித்தனர். உயரடுக்கினர் தங்கள் சுயநல நோக்கங்களுக்காக இனவாதத்தை ஊக்குவிப்பதை அவர்கள் உணர்ந்தனர். “முறைமை மாற்றம்” என்ற பாசாங்கின் கீழ் ஆட்சியைப் பிடித்தது  கோத்தா பய அரசாங்கம், ஆனால் பழக்கமான ஏமாற்று நடைமுறைகளை கையாண்டபோது, இறுதியில் அரகலய  எனப்படும் மக்கள் எழுச்சியால் வெளியேற்றப்பட்டபோது இந்த விழிப்புணர்வு உச்சத்தை எட்டியது.

அரகலய இயக்கம் மற்றும் கோத்தா -கோ-கம  ஆக்கிரமிப்பு ஆகியவை உயரடுக்கு அரசியல் கலாசாரத்தின் மீதான சமூகத்தின் அதிருப்தியை உருவகப்படுத்தியது. இன மற்றும் வர்க்க அடிப்படையிலான அரசியலை தீவிரமாக நிராகரித்து, உலகளாவிய மனிதநேயத்தில் வேரூன்றிய சிவில் சமூகத்தின் பிரதிநிதித்துவமாக காலி முகத்திடலில் கோத்தா -கோ-கம  வெளிப்பட்டது. இன தேசியவாதத்தின்  கதைகளை சவால் செய்வதன் மூலமும், உலகமயமாக்கலின் உலகளாவிய மதிப்புகளைத் தழுவியதன் மூலமும் இது சமூக வேகத்தைப் பெற்றது.

தேசிய மக்கள் சக்திஅர கலய  இயக்கத்தில்  நிலவும் மனநிலையில் உள்ளார்ந்த தீவிரவாதத்தை புத்திசாலித்தனமாக அங்கீகரித்தது. அவர்களின் “புனருதய” (மறுமலர்ச்சி) பிரசாரம் இந்த சமூக உணர்வோடு எதிரொலித்தது. இதன் விளைவாக, அவர்கள் வெற்றிகரமாக வாக்குப்பெட்டி மூலம் பழைய உயரடுக்குகளை அரசாங்க அதிகாரத்திலிருந்து வெளியேற்றினர்.

என் பி பி வர்க்க மற்றும் இன அரசியலுக்குப் பதிலாக அனைத்து சமூகப் பிரிவுகளையும் உள்ளடக்கிய ஒரு பரந்த ஒற்றுமையை என் பி பிவளர்த்தெடுத்துள்ளது. இந்த பகுதிகளில் என் பி[ பி க்கு வடக்கு மற்றும் கிழக்கு மொத்த வாக்குகளில் இருபத்தி ஒன்பது சதவீதத்தை மட்டுமே பெற்றிருந்தாலும், இந்த இயக்கம் வடக்கு-தெற்கு மற்றும் கிழக்கு-மேற்கு இடையேயான அரசியல் மற்றும் புவியியல் பிளவுகளைத் தாண்டியது.

முதல் பார்வையில், என் பி பி  இன் முதன்மையான சவால், அதன் நிதி நெருக்கடியின் மூலம் நாட்டை வழிநடத்துவது மற்றும் சட்டத்தின் ஆட்சியை மீண்டும் நிலைநிறுத்துவது போல் தெரிகிறது. இருப்பினும், இது அதன் உண்மையான சோதனை அல்ல. அரச அதிகாரத்தின் மேலாதிக்கத்தை நிலைநிறுத்துவதற்கு அது அறிமுகப்படுத்திய புதிய உரையாடலை மாற்றுவதில் உண்மையான சவால் உள்ளது. மேலாதிக்கம் என்பது சட்டப்பூர்வ அதிகாரத்தைப் பற்றியது மட்டுமல்ல; சமூகத்தின் உளவியல் அங்கீகாரத்தின் மூலம் பெறப்பட்ட செல்வாக்கை அது உள்ளடக்கியது. அரகலய எழுச்சி முந்தைய ஆதிக்கத்தை சீர்குலைத்துவிட்டது. இந்த வளர்ந்து வரும் மேலாதிக்கத்தின் ஒரு முக்கிய அம்சம், இன மற்றும் வர்க்க அடிப்படையிலான பிளவுகளிலிருந்து விலகிச் செல்லும் அரசியல் கலாச்சாரத்திலிருந்து உருவாகும் அரசியல் உயரடுக்குகளுக்கு சமூகத்தின் நிபந்தனையற்ற அங்கீகாரமாகும்.

எ மது பல கட்சி ஜனநாயகத்திற்குள் இன மற்றும் வர்க்க அடிப்படையிலான அரசியல் கலாசாரத்தை ஒழிக்க முனைப்பான நடவடிக்கைகளைஅமுல்  படுத்துவது இன்றியமையாதது. அதைச் செய்தால், அடுத்த பத்தாண்டுகளில் தேசிய மக்கள் சக்தி (என்  பி பி ஆட்சியில் இருக்கும். ஒவ்வொரு மட்டத்திலும் உள்ள என் பி பி  தலைவர்கள் இந்த கட்டாயத்தை முழுமையாக புரிந்து கொள்ள வேண்டும் மற்றும் இந்த இலக்கை அடைய தங்கள் அதிகாரத்தை திறம்பட பயன்படுத்தக்கூடிய ஒரு புதிய நிர்வாக கலாசாரத்தை ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும்.

இன்றைய காலகட்டத்தில்  , குறிப்பாக இளைய தலைமுறையினரிடையே, உலகளாவிய விழுமியங்களுடன் வளர்ந்து வரும் சீரமைப்பு உள்ளது என்பதை அனைத்து அரசியல் தலைவர்களும் புரிந்து கொள்ள வேண்டும், மேலும் வளர்ந்து வரும் டிஜிட்டல் குடியுரிமையால் வழங்கப்படும் வாய்ப்புகளுடன் முழுமையாக ஈடுபட எதிர்பார்க்கிறார்கள்.

[*ஏ. எம். நவரட்ண பண்டார, பேராதனைப் பல்கலைக்கழகத்தின் அரசியல் விஞ்ஞானப் பிரிவின் முன்னாள் பேராசிரியர்.]
 

https://thinakkural.lk/article/313215

12 hours ago, கிருபன் said:

இன மற்றும் வர்க்க அடிப்படையிலான பிளவுகளிலிருந்து விலகிச் செல்லும் அரசியல் கலாச்சாரத்திலிருந்து உருவாகும் அரசியல் உயரடுக்குகளுக்கு சமூகத்தின் நிபந்தனையற்ற அங்கீகாரமாகும்

சுற்றி சுற்றி இன அடையாளங்களை இல்லாமல் பண்ணுவதிலயே எல்லாரும் குறியாக இருக்கின்றனர்...