"தை மாதம் ஒரு சிறப்பான மாதம்! / Thai is a special month for Tamils!" / பகுதி / Part 01 [In English & Tamil]

"தை மாதம் ஒரு சிறப்பான மாதம்! / Thai is a special month for Tamils!" / பகுதி / Part 01 [In English & Tamil]

 

 

 

பொதுவாக நாட்டு வழக்கில், “தை பிறந்தால் வழி பிறக்கும்” என்ற மூதுரை எல்லோரும் அறிந்த ஒன்றாகவே இருக்கிறது. ஆனால், இதில் எவ்வளவு செய்திகள் உள் அடங்கியிருக்கின்றன என்பது யாருக்கும் பொதுவாக தெரியாது.

 

 

 

தமிழ் நிலங்களில் கார்த்திகை மாதம் வரை மழை இருக்கும். மார்கழி மாதம் வெள்ளம் வடிந்து ஆங்காங்கே குளம் போல நீர் தேங்கி இருக்கும். மார்கழி முடிந்து வரும் தை மாதத்தில் நீர் தெளிந்து விடும். தெளிவாக இருக்கும் தை மாத நீர், மக்கள் எண்ணங்களைத் தைத்துக் கொள்ளும் பளிங்கு போல இருக்கிறது. அதனால் தை என்னும் பெயர் இந்த மாதத்திற்கு வந்திருக்கலாம்? தை என்றால், தைத்தல் என்று பொருளும் உண்டு.

 

 

 

சங்க காலத்தில், தையில், சில குறிப்பிட்ட வேண்டுதல்கள் செய்யப்படுகின்றன. நல்ல கணவன் வேண்டும் என்று கன்னிப் பெண் வேண்டுவாள். கணவன் நன்கு ஆயுளுடன் இருக்க வேண்டும் என்று மனைவி வேண்டுவாள். இந்த வேண்டுதல்களின் அடிபடையில் காலையில் எழுந்து நீராடி, விரதம் இருப்பார்கள். அதனால் இது "தை நீராடல்" என்றும் அழைக்கப் படுகின்றது. மார்கழியும் தையும்; முன்பனிக்காலம். இக்குளிரிடையே மிகக் குளிர்ந்திருக்கும் நீரில் குளிப்பது ஒரு அருமையான அனுபவம். அவ்வாறு குளித்ததுடன் இயற்கைச் சூடு உடம்பில் இருந்து வருவதால் ஒரு இன்ப அனுபவம். இயற்கையையோடு இணைந்த ஒரு தவம் செய்கிறோம் என்ற எண்ணம் நமக்கு வரும். நோன்பு என்பது ' மனவலிமை கொள்ளுதல்' எனப் பொருள் கொள்ளலாம். இந்நாளில் நோன்பு ' விரதம் ' என்று மாறி நம் வாழ்வில் இடம் பெற்று வருகிறது "தை நீராடல்" [பாவை நோன்பு] செய்பவர் விரும்பத்தக்க சிறந்த கணவனைப் பெறுவர் என்பது ஒரு நம்பிக்கை. இளம் பெண்கள் மணலில் அழகிய பாவை செய்து பூச்சூட்டி விளையாடினர்; மணல் பாங்கான இடம், நீர் நிலைகளின் அருகில் விளையாடினர்; தாம் நீராடும் போது பாவையினையும் நீராட்டி மகிழ்ந்தனர் எனப் பலச் செய்திகள் சங்க இலக்கியங்களில் உள்ளன. ’பார்ப்பு’ எனும் சொல் பாப்பு – பாப்பா என்றாகிப் பின்னாளில் ‘பாவை’ எனத் திரிந்தது என்பர். இச்சொல்லு அழகிய உருவம் என்ற பொருளில் பொதுவாக வழங்கப் படுகிறது. பாவை நோன்பின் போது அவர்கள் கண்ணில் படுவது, மழையும் அவனே! குளமும் அவனே! எல்லாம் அவனே!

 

 

 

அவர்கள் இயற்றும் தவம்தான் என்ன என்பதை  பரிபாடல் வரிகளில் பார்ப்போம் [பரிபாடல் 11],

 

 

 

“கழுத்து அமை கை வாங்காக் காதலர்ப் புல்ல,

விழுத் தகை பெறுக!” என வேண்டுதும்’ என்மாரும்,

‘பூ வீழ் அரியின் புலம்பப் போகாது,

யாம் வீழ்வார், ஏமம் எய்துக!’ என்மாரும்,

‘ “கிழவர் கிழவியர்” என்னாது, ஏழ்காறும்,

மழ ஈன்று மல்லற் கேள் மன்னுக!” என்மாரும்

 

 

 

“எம் கழுத்தைச் சுற்றித் தழுவிய எம் காதலர் (கணவர்) எம்மைப் பிரியாது இருக்க வேண்டும். பல பூக்களை நாடும் வண்டுகள் போல, எம் கணவர் பிறரை நாடாமல் என்றும் எம்மோடு இருக்க வேண்டும். எம் கணவரும், யாமும், கிழவர்,கிழவியர் என்று உலகத்தோர் கூறா வண்ணம், பேரிளம் பெண் என்னும் எமது ஏழாம் பருவம் [பேதை,  பொதும்பை, மங்கை, மடந்தை, அரிவை, தெரிவை & பேரிளம் பெண் ] எய்துமளவும், இந்த இளம் பருவத்தினராகவே இன்று இங்கு தைந் நீராடுவது போல என்றும் நிலை பெற வேண்டும்.”என்கிறது. இதனால் நாட்டு வழக்கில் "தை பிறந்தால் வழி பிறக்கும்" என்ற பழமொழியும் வந்திருக்கலாம்?

 

 

 

மார்கழியில் அறுவடை முடிந்து கையில் செல்வம் [பொருள்] இருக்கும். திருமண செலவுகளுக்குத் தேவையான அளவு சேர்ந்திருக்கும். கன்னிகையும் நோன்பிருக்கவே, திருமண முயற்சிகள் எளிதில் கூடி வரவே, இந்தப் பழமொழி வழக்கில் வந்தது. இதுதான் தை மாதம் குறித்த பண்டைத் தமிழர் வாழ்கை இயல்பு ஆகும்.

 

 

 

இதனால் தானோ என்னவோ, தை முதல் நாளன்று ‘தை நீராடல்’ என்கிற பெயரில் விரதத்தை முடித்துக் கொண்டு, நிறைய பால் போட்டு செய்த பொங்கல் சாப்பிடுகிறார்களோ!

 

 

சங்க காலத்தில் தைந்நீராடலாக இருந்தது. ஆண்டாள் காலத்தில் மார்கழி நீராடலாக மாறியது. திருவெம்பாவை - திருப்பாவை தமிழ் நாட்டில் தோன்றிய காலத்தில் இந்த நோன்பு மார்கழித் திங்களிலேயே நடைபெற்றது.

 

 

 

திருப்பாவையில்,

 

 

 

''மார்கழித் திங்கள் மதிநிறைந்த நன்னாளால்

நீராடப் போதுவீர் போதுமினோ நேரிழையீர் ''

 

 

 

எனவும்

.

 

 

திருவெம்பாவையில்,

 

 

 

'' போற்றியாம் மார்கழி நீர் ஆடேலோர் எம்பாவாய் ''

எனவும் கூறப்பட்டுள்ளது.

 

 

 

இங்கே நாம் கவனத்தில் எடுத்துக்கொள்ள வேண்டியது, ஆண்டாள் தன் திருப்பாவையில் மார்கழி முதல் நாளைக் குறிப்பிடவில்லை. "மதிநிறைந்த நன்னாள்" என்றுதான் குறிப்பிடுகிறார். மதிநிறைந்த நன்னாள் என்பது பௌர்ணமி. எனவே, திருப்பாவை நோன்பு மார்கழிப் பௌர்ணமியில் தொடங்கி தை மாதம் பௌர்ணமியில் முடிகிறது. தமிழ் மாதங்கள் அனைத்தும் பொதுவாக பௌர்ணமியில் இருந்தே தொடங்குகின்றன. திங்களின் வளர்பிறை தேய்பிறை கொண்டே தமிழர்கள்; ஆண்டைக் கணித்தனர். அதனால்தான் மாதத்தை திங்கள் என்று அழைத்தனர்.

 

 

 

நன்றி

 

 

 

[கந்தையா தில்லைவிநாயகலிங்கம்,

அத்தியடி, யாழ்ப்பாணம்]

 

 

 

பகுதி 02 தொடரும்

 

 

 

Thai is a special month for Tamils! / Part 01

 

 

 

“When Thai is born, it paves the way for hope.” ["Thai piranthaal Vazhi pirakkum"], is a well known  phrase &  commonly used by Tamils since the Sangam Period [500BC to 300AD] .However, most of them does not know or aware of, how much information or significance  it hold in this phrase 

 

 

 

Northeast Monsoon season is the major period of rainfall activity over south India. So there is constant rain fall in Tamil lands Up to mid of December [Karthikai/ 

 கார்த்திகை ]. There after, MARGAZHI  [மார்கழி / mid of December to mid of January] arrives after a long spell of plentiful rains. The river  is full of flood water and at many places it looks muddy in color as the sediments have not yet settled down. The mornings are cold and waters are ice-cold. And the fogs have not started. The month when this happens is like a Tank  ["Kulam"' குளம்'] - as all tanks and water bodies are full by the time. The water is not fast but it gently moves along the breeze. It is also not deep but sufficient enough to take a dip, It is safe for the young girls to play as they take bath. That is also why this month came to be called as "Kulam" குளம். However, the conditions have changed as "Thai" தை [mid of January] comes  in, The water becomes crystal clear. The river is calm and it is time for 'தவத்தை ஆடல்' a tapas, a thavam or a time of prayer. Bathing as a tapas  [தவத்தை நீராடல் ] is done as a continuation of bathing in cold water [மார்கழி பனி -நீராடல்]. As the water in Thai is clear or glassy, It is the right one to absorb the wishes exactly. ['நீ தக்காய், தைந் நீர்! நிறம் தெளிந்தாய்' என்மாரும், 115-Paripaadal 11]

 

 

 

Some historians identify Thai PONGAL with the "Thai Un" தை உண்  and "Thai Niradal" "தை நீராடல்", believed to have been celebrated during the Sangam Age (500 B.C. to 300 A.D). Although,  As part of the festivities, maidens of the Sangam era observed 'Pavai Nonbu' பாவை நோன்பு at the time of Thai Niradal. It is considered as an important tradition in the lives of Tamils from times of antiquity. Pavai Nonbu is performed by women for prosperity and to get good husbands. The history of Pavai Nonbu is more than 2000 years old and is mentioned in the early Tamil scriptures such as Paripaadal. Women and girls observing Pavai Nombu woke before sunrise, go to the river bank accompanied by their friends. There they make the  Pavai 'பாவை ' – the image of a girl on the sand and offer flowers to it. After this they enter the river water, splash and play in the water. [ie bath in the River]. It looks as though the water is playing with them. The Nonbu that begins with a prayer to have the world cool at all times , ends in Thai with a prayer for a happy married life  [get good husbands.].

 

 

 

Pukaar khandam of சிலப்பதிகாரம் [சிலப்பதிகாரம்] {கணவற்கு ஒருநோன்பு .....கடலொடு காவிரி சென்றுஅலைக்கும் முன்றில்  .....சோமகுண்டம் சூரிய குண்டம் துறைமூழ்கிக்....காமவேள் கோட்டம் தொழுதார் கணவரொடு} also reports a kind of பாஸ்டிங் [Nonbu/ நோன்பு] like Thai niradal  [தை நீராடல்] . Here , A Brahmin girl by name Devanthi  [தேவந்தி] tells Kannaki [கண்ணகி]  that the root cause of her suffering of separation from Kovalan  [கோவலன்], who went after Mathavi  [மாதவி] , was perhaps due to not doing a Nonbu in her previous birth, that was meant for a happy married life. It is safe to assume that Devandhi could have meant the Maargazhi and Thai Nonbu, Because the Nonbu she mentioned was also about bathing in the river and praying for happy married life. Only the scene was different. Also the prayer is directed to the Lord of Love, Manmathan  [மன்மதன்]. The customs around the Nonbu was like this after a few centuries of Paripaadal times. After a another 1000 years, it became Margali Nonbu [மார்கழி நோன்பு] That is what we know from Thiruppavai of Saint Aandaal.

 

 

 

Tamil month of "Thai" [mid January to mid February] is always a month of promise with the feeling of joyful anticipation of good things to come  [such as marriages] .According to the Sangam literary work Paripaadal, this day  [1st of Thai] is related to the Thiruvaathirai festival. Having spent the entire month of Maarkazhi praying to god and observing ritual fasting, young virgins celebrated the last day, Thai 1, with the Thai Bathing. According to the work Kaliththokai, the rituals during the month of Maarkazhi are observed in the hope that it will lead to wedlock with a good-hearted husband. It also mentions the worship of Sun as a deity.

 

 

 

Also Andal's Tiruppavai and Manickavachakar's Tiruvembavai vividly describe the festival of Thai Niradal and the ritual of observing Pavai Nonbu.Today, women and girls undertaking Pavai Nonbu during Margali month take bath at dawn and visit temples and read a verse from Thiruppavai composed by Aandaal.

 

 

 

The most detailed account of this Nonbu  and the Nonbu done in the month of Thai (known as தை- நீராடல் ) are found in Paripaadal பரிபாடல் ! They help us in knowing the culture and tradition of Tamils who lived 2000 years ago. [The time period of this composition Paripaadal is about 161 BC]

 

 

 

"The married woman prays that her husband's love for her never diminishes. She prays that he never leaves her. Some married women pray that they as a couple would remain youthful for long, even after the wife attains the last and the 7th stage of womanhood (of பேரிளம் பெண்/old woman  )They also pray for prosperity in the company of relatives."- [Paripaadal 11]

 

 

 

As Pavai Nonbu or fasting ends in 1st of Thai with a prayer for a happy married life/ get good husbands with Thai Niradal as well as  They have enough money to spend for marriage ceremony after the harvest in the month of markazhi, Tamil girls are set to enter in wedlock in the month of Thai. These may be the reasons for the  saying  "the birth of the month of Thai will pave the way for new opportunities." Such as marriages. This is not a surprise in a largely agricultural community - the riches gained from a good harvest form the economic basis for expensive family occasions like weddings. Thamils refer to Pongal as "Tamizhar Thirunal" (meaning "the festival of Tamils"). 

 

 

 

In the Thiruppavai Pasuram ,It says, 

 

 

 

"The full moon day of Margazhi is here

What an auspicious day it is!

 

 

 

O dear ornamented girls

 who thrive in Brindavana,

  overflowing with prosperity

 

 

 

Come along, let us go bathe,

Come along if you so desire."

 

 

 

"Oh bejewelled girls (nerizhayeer)! This is the month (thingal) of December/ January (Maargazhi), an auspicious day (nannal) filled (niraindha) with moonlight (madhi). Those of us who want to go (pothuveer) to perform the penance of 'paavai nonbu' (neeraada), let us go" 

 

 

 

In Thiruvempaavai,It says,

 

 

 

"Praises ! Bathing in the mArkazi month ! " 

 

 

 

Both the Maarkazhi month rituals and the Thai 1st bathing rituals are practiced even today. It was these secular rituals that inspired the immortal hymns of Thiruppaavai and Thiruvempaavai by Saint Aandaal and Saint Maanikkavaasakar respectively in the 9th century. Also  in tamil "Thingal" indicates month as well as Moon, as tamil months generally starts from full moon  [Pournami] day. The Moon takes 30 days from waxing (to become full-Moon), to waning (to completely disappear).The Tamils called the visible Moon as Thingal  and named the duration for one cycle of waxing and waning of the Moon, Maatham or Thingal, (Month). 

 

 

 

Thanks

 

 

 

[Kandiah Thillaivinayagalingam,

Athiady, Jaffna]

 

 

 

Part 02 Will Follow