வேற்றுமையால் தீமையே விளையும்

வேற்றுமையால் தீமையே விளையும்

 

 

வட­மா­காண முத­ல­மைச்சர் சி.வி.விக்கினேஸ்வரன் எழு­திய ‘நீதி­ய­ரசர் பேசு­கிறார்’ எனும் நூலின் வெளி­யீட்டு விழா இம்­மாதம் 24 ஆம் திகதி யாழ்ப்­பாணம் வீர­சிங்கம் மண்­ட­பத்தில் நிகழ்ந்­தது. இதில் பிர­தம அதி­தி­யாகக் கலந்­து­கொண்ட எதிர்க்­கட்சித் தலைவர் இரா.சம்­பந்தன் பின்­வ­ரு­மாறு கூறி­யி­ருக்­கிறார்.

நான் 2015 ஆம் ஆண்டு ஜனா­தி­பதித் தேர்­த­லுக்­குப்பின் பிர­தமர் ரணில் விக்கி­ர­ம­சிங்­க­வுடன் ஜனா­தி­பதி மைத்­தி­ரி­பால சிறி­சே­னவைச் சந்­தித்­த­போது அவர் மஹிந்த ராஜபக் ஷவுடன் பேசு­மாறு கூறினார். அதன்­படி நாம் மஹிந்­தவைக் கண்­டதும் மஹிந்த என்­னைப்­பார்த்து எனது தோல்­விக்கு நீரே காரணம் என்றார். உடனே நான் அதற்கு நானல்ல காரணம் எனது மக்­களே. அவர்­களைப் புறக்­க­ணிக்­க­மு­டி­யாது. அவர்­களின் ஆத­ரவைப் பெற்றால் தான் ஆட்­சிக்கு வரலாம் எனக் கூறினேன்’ என்றார்.

இதன் அர்த்தம் என்ன தெரி­யுமா? தற்­போ­தைய யாப்­பின்­படி இனப் பிரச்­சினை தீரவும் புதிய யாப்பை இயற்­றவும் வேண்­டு­மெனில் பாரா­ளு­மன்றப் பெரும்­பான்­மையும் சர்­வ­ஜன வாக்­கெ­டுப்பில் அங்­கீ­க­ரிக்­கப்­படும் சாத்­தி­யமும் இருக்­க­வேண்டும் என்­ப­தே­யாகும். தற்­போ­தைய சூழலில் மஹிந்­தவைத் தவிர்த்­து­விட்டு அவை இரண்­டையும் நடை­மு­றைப்­ப­டுத்­து­வது சாத்­தி­ய­மல்ல என்றே மைத்­திரி ரணி­லி­டமும் சம்­பந்­த­னி­ட­மும் கூறி­யி­ருக்­க­வேண்டும். உண்­மையில் இதுவே தற்­போ­தைய யதார்த்­த­மான நிலை­வ­ர­மாகும். இதை அந்த கூட்­டத்தில் சம்­பந்தன் கூறிய காரணம் என்ன?

நான் மக்­க­ளா­ணைக்கு முர­ணாகச் செயற்­ப­ட­வில்லை. அதை ஆயுத ரீதியில் அணு­கு­வது வேறு, அர­சியல் ரீதியில் அணு­கு­வது வேறு. அர­சியல் ரீதியில் நடை­மு­றை­யினை அனு­ச­ரிக்­காது யதார்த்­தத்­துக்குப் புறம்­பாகச் செயற்­பட முடி­யாது என்­ப­தே­யாகும். இதில் ரணி­லோடும் மைத்­தி­ரி­யோடும் மஹிந்­த­வோடும் பேசாமல் சம்­பந்­தனால் தனித்து எதுவும் செய்­ய­மு­டி­யாது என்­பதைப் புரிந்­து­கொள்ள வேண்டும். வடக்கு, கிழக்கில் மக்­க­ளு­ணர்வு உயிர்த்­தி­ருக்­கவும் மக்­க­ளா­ணையைத் தக்­க­வைக்­கவும் சி.வி.விக்கினேஸ்வரன் இறுக்­க­மான நிலைப்­பாட்டை கையா­ளு­வ­தைப்போல் சம்­பந்­தனால் முடி­யாது.

சமஷ்டி கோரிக்­கை­யின்­போது தந்தை செல்வா கையாண்ட அணு­கு­முறை வேறு, வட்­டுக்­கோட்டைத் தீர்­மா­னத்­துக்குப் பின் அவர் கையாண்ட அணு­கு­முறை வேறு. தமிழ் ஆயுதப் போரா­ளிகள் வேறு அணு­கு­மு­றையைக் கையாண்டனர். அந்த வகையில் தற்­போ­தைய அர­சியல் சூழலில் ஒரேவித அணு­கு­மு­றையை கையாள முடி­யாது. வடக்கு, கிழக்கில் இறுக்­க­மான நிலையைக் கையா­ளு­வ­து­போன்று மத்­திய அர­சோடு நடந்து கொள்ள முடி­யாது.

ஆக சம்­பந்­தனும் விக்கி­னேஸ்­வ­ரனும் தத்­த­மது பங்­க­ளிப்­பு­களை முறைப்­ப­டிதான் செய்­கி­றார்கள். இதி­லுள்ள யதார்த்­தத்தை புரிந்­து­கொள்­வதில் காணப்­படும் குறை­பா­டுகள் முக்­கிய பிரச்­சி­னை­யாக இருக்­கி­றது. இரு­வரும் ஒரு­வரில் ஒருவர் தங்­கி­யி­ருக்­கி­றார்கள். ஒரு­வரை மற்­றவர் பல­வீ­னப்­ப­டுத்­தினால் இரு­வ­ருமே பல­வீ­னப்­பட்டு விடு­வார்கள். அந்த நிலை ஏற்­பட இட­ம­ளிக்­கக்­கூ­டாது. எப்­ப­டியும் புரிந்து செயற்­பட வேண்டும்.

ஆக, வடக்கு, கிழக்கு தமி­ழரால் தான் தனக்குத் தோல்வி ஏற்­பட்­டது என மஹிந்த வைராக்­கியம் கொண்­டி­ருந்த சூழ­லில்தான் எதிர்க்­கட்சித் தலை­மை­யையும் சம்­பந்தன் பெற்­றி­ருந்தார். தனது கட்­சியின் செய­லா­ளரைத் தந்­தி­ர­மாக தன்­னோடு போட்­டி­யிடச் செய்­து­விட்டுத் தன்னைத் தோற்­க­வைத்த ரணில், தன்னை தோற்­க­டித்த மைத்­திரி, அனுப்­பி­ய­தாக கூறி தனக்கு விரோ­த­மாக வாக்­க­ளித்துத் தனது தோல்­விக்குக் கார­ண­மா­கிய சம்­பந்­தனை அனுப்­பி­யது சாத­க­மான சூழ்­நிலை அல்ல என மஹிந்த கரு­தி­யி­ருக்­க­வேண்டும். இது தனக்­கி­ருக்கும் சிங்­கள வாக்கு வங்­கியைக் குறைக்கச் செய்யும் தந்­திரம் எனவும் அவர் கரு­தி­யி­ருக்­கலாம். மைத்­தி­ரியும் ரணிலும் தமது பொறுப்­பி­லி­ருந்து நழு­வவா இவ்­விதம் செய்­தார்கள்? என யாரும் கேட்க இடம்­பா­டுண்டு. மஹிந்த அர­சி­யலில் மீண்­டெழ எம்.பி.யாகி பிர­த­ம­ராக விரும்பி அது கைகூ­டா­த­போது எதிர்க்­கட்சித் தலை­வ­ராக விரும்­பினார். இந்­நி­லையில் சம்­பந்தன் அப்­ப­த­வியை ஏற்­றுக்­கொண்­டதும் மஹிந்­த­வுக்கு எப்­படி இருந்­தி­ருக்கும். அந்த வகையில் ரணிலும் மைத்­தி­ரியும் சம்­பந்­தனை மஹிந்­த­விடம் அனுப்­பி­யது ஒரு சாட்­டுக்­கா­க­வே­யாகும். சம்­பந்தன் வகிக்கும் எதிர்க்­கட்­சித்­த­லைமை ஒரு மாயத்­தோற்­ற­மா­கவே எனக்­குப்­ப­டு­கி­றது.

இதனால் அரசின் முழு அனு­ச­ர­ணையும் தனக்கு இருப்­ப­தாக சம்­பந்தன் கரு­து­கையில், இவர் அர­சுடன் சேர்ந்து இயங்கி நமது கொள்­கையை விட்­டு­விட்டார் என வடக்கு, கிழக்கு மக்கள் நினைக்கும் நிலை உரு­வா­கி­யுள்­ளது. மறு­புறம் இவர் எதிர்க்­கட்சித் தலை­மையைக் கைவிட்­டு­விட்டால் பேரி­ன­வாத ஆளுமை மேலும் வலுத்­து­விடும் என்­ப­தையும் மறுப்­ப­தற்­கில்லை. இப்­போது இருக்கும் நிலையும் அதற்கு விதி­வி­லக்­கல்ல என்­பதும் உண்­மை­யாகும்.

சம்­பந்தன் எதிர்க்­கட்சித் தலை­மையைக் கைவிட்­டு­விட்டு ஓர் அமைச்­ச­ராக ஆக வேண்டும் என அண்­மையில் அமைச்சர் மனோ­க­ணேசன் கூறி­யி­ருந்தார். அதற்­கா­கவா வடக்கு, கிழக்கு மக்கள் சம்­பந்­த­னுக்கு மக்­க­ளாணை வழங்­கி­னார்கள். 1965 ஆம் ஆண்டு டட்லி –செல்வா ஒப்­பந்­தத்­துக்குப் பின் தனது அரசில் ஓர் அமைச்­ச­ராக ஆகும்­படி டட்லி சேனா­நா­யக்க, தந்தை செல்­வாவை அழைத்தார். எனினும் அவர் அதை ஏற்­காது முரு­கேசு திருச்­செல்­வத்­தையே உள்­ளூ­ராட்சி அமைச்­ச­ராக வைத்தார்.

பின்னர் திருக்­கோ­ணேஸ்­வரர் ஆலய விட­யத்தில் முரண்­பாடு ஏற்­பட்­டதும் முரு­கேசு திருச்­செல்வம் அமைச்சுப் பத­வியை தந்தை செல்வா கேட்டுக் கொண்­ட­தற்­கி­ணங்க இரா­ஜி­னாமா செய்தார். ஒரு கொள்கைப் போராளி அது பாதிக்­கலாம் எனக் கருதும் எந்த ஒன்­றிலும் நேரடிப் பங்கை வகிக்­கக்­கூ­டாது என்­ப­தற்கு இது ஒரு சிறந்த உதா­ர­ண­மாகும். தானாக எதிர்­பார்க்­காது தலை­மையின் வேண்­டு­கோ­ளுக்கு இணங்­கவே முரு­கேசு திருச்­செல்வம் அமைச்சுப் பத­வியை ஏற்­றி­ருந்தார். பின்னர் தலை­மையின் ஆணையை ஏற்று உடனே இரா­ஜி­னாமா செய்­து­விட்டார் எப்­படி முன்­மா­திரி?

தமிழர் எதிர்க்­கட்சித் தலை­வ­ராக ஆகும் பட்­சத்தில் ஆட்சித் தலைமை சிங்­களப் பேரி­ன­வாத வசப்­படும் நிலை ஏற்­ப­டு­வது இன்­றைய இன­வாத அர­சி­யலில் தவிர்க்க முடி­யா­த­தா­கின்­றது. எதிர்க்­கட்சித் தலை­மையை மட்­டு­மல்ல ஆட்­சித்­த­லை­மையை வகிக்­க­வும்­கூட சிறு­பான்­மை­க­ளுக்கு உரி­மை­யுண்டு. அது அறவே இனப் பாகு­பா­டற்ற கால­கட்­டத்­தி­லேயே சாத்­தி­யப்­படும் என்­பதை நாம் உணர்ந்­து­கொள்ள வேண்டும்.

பிர­தமர் முழு நாட்­டையும் பிர­தி­நி­தித்­து­வப்­ப­டுத்­து­வது போல் எதிர்க்­கட்சித் தலை­வரும் செய­லாற்­ற­வேண்­டுமாம். சம்­பந்தன் வடக்கு, கிழக்கு தமிழ் மக்­களைப் பற்றி மட்­டுமே பேசு­கிறோம். அரசு மட்டும் என்ன? பெரும்­பான்மை சிங்­கள மக்­களை மட்டும் பற்­றித்­தானே அதி­க­மாகப் பேசு­கி­றது எனும் கேள்­வியில் நியாயம் இல்­லா­ம­லில்லை.

எனினும் பாரா­ளு­மன்­றத்தில் பெரு­ம­ளவு ஆச­னங்­களைப் பெற்­றி­ருக்கும் தரப்­புக்கு எதிர்க்­கட்சித் தலை­மையை வழங்­காது குறைந்த ஆச­னங்­களைக் கொண்ட வடக்கு, கிழக்கை மட்­டுமே மைய­மாகக் கொண்ட தமிழ் தரப்­புக்கு எதிர்க்­கட்சித் தலை­மையை வழங்­கி­யி­ருப்­பது இனப்­பி­ரச்­சி­னையை மேலும் கூராக்­கவே வழி­செய்­தி­ருக்­கி­றது. சம்­பந்­தனை எதிர்த்து மைத்­திரி தரப்பும், ரணில் தரப்பும், மஹிந்த தரப்பும் ஒன்­று­பட வைத்­தி­ருக்­கின்­றது. விக்­னேஸ்­வ­ரனின் இறுக்­க­மான நிலைப்­பாட்டால் சம்­பந்தன் பாரா­ளு­மன்­றத்தில் தனி­மைப்­படும் நிலையே ஏற்­பட்­டி­ருக்­கி­றது எனலாம்.

எனினும் மனோ ­க­ணேசன் கூறி­யுள்­ள­படி சம்­பந்தன் அமைச்­ச­ரா­கி­விட்டால் உட­ன­டி­யா­கவே வடக்கு, கிழக்கின் தனித்­துவ தமிழ் தலை­மைத்­துவம் விக்­னேஸ்­வ­ரனின் வச­மா­கி­விடும். காரணம் சம்­பந்தன் அமைச்சுப் பத­வியை ஏற்­றுக்­கொண்டால் அர­சுக்குக் கட்­டுப்­பட்­ட­வ­ராக ஆகி­வி­டு­வ­தோடு முழு நாட்­டுக்கும் சேவை செய்ய வேண்­டி­ய­வ­ரா­கி­வி­டுவார். வடக்கு, கிழக்கின் சுய­நிர்­ண­யத்­தையும் இறை­மையையும் அடிப்­படைக் கொள்­கை­யாகக் கொண்ட அவ­ருக்கு இது சாத்­தி­ய­மல்ல.

வடக்கு, கிழக்­குக்கு வெளியே வாழும் தமி­ழ­ருக்கு இந்த நிலைப்­பாடு இல்லை. காரணம் வடக்கு, கிழக்கு தமி­ழர்கள் உரிமை அர­சியல் பேசு­கையில் அவற்­றுக்கு வெளியே வாழும் தமி­ழர்கள் சலுகை அர­சியல் பேசு­கி­றார்கள். சிறிது காலத்­துக்­குமுன் நான் ஒரு கட்­டுரை எழு­தி­யி­ருந்தேன். சிறு­வ­யதில் நான் கற்ற குமா­ரோதய் எனும் சிங்­க­ளப்­பாடப் புத்­த­கத்தில் ஏழெட்டு பாலர் கதைகள் இருக்­கின்­றன. அவற்றில் சிங்­கள மன்­னர்கள் கதா­நா­ய­கர்­க­ளா­கவும் தமிழ் மன்­னர்கள் வில்­லன்­க­ளா­கவும் எடுத்­துக்­காட்­டப்­பட்டு தமி­ழர்­க­ளைப்­பற்றி தரம் தாழ்த்தி எழு­தப்­பட்­டி­ருந்­தது. இது பிஞ்சு நெஞ்சில் ஏற்­றிய விஷம் அல்­லவா?

அந்த கதைகள் அனைத்­தையும் விப­ர­மாகக் குறிப்­பிட்டு அமைச்சர் மனோ­ க­ணே­சனும் கல்வி இரா­ஜாங்க அமைச்சர் இரா­தா­கி­ருஷ்­ணனும் இதில் தலை­யிட்டு அக்­க­தை­களை அகற்­றி­விட்டு இன ஒற்­று­மைக்­கான கதை­களை அதில் இணைக்­க­வேண்டும் எனவும் குறிப்­பிட்­டி­ருந்தேன். அந்த கட்­டு­ரையை அவர்கள் பார்த்­தி­ருக்­க­மாட்­டார்கள் போலும் பார்த்­தா­லும்­கூட அவற்றை அகற்றும் அள­வுக்கு இவர்­க­ளது அமைச்­சு­களில் இவர்­க­ளுக்கு முழு­மை­யான அந்­தஸ்து உண்டா என்­பதே கேள்­வி­யாகும்.

எனவே மனோ­ க­ணேசன் அமைக்கும் சலுகை அர­சி­ய­லுக்கு சம்­பந்தன் உட்­பட்டு விடக்­கூ­டாது. 1947 ஆம் ஆண்டு தந்தை செல்வா டி.எஸ்.சேனா­நா­யக்­கவின் அரசில் அமைச்­ச­ராக இருந்த ஜி.ஜி.பொன்­னம்­ப­லத்தின் தமிழ் காங்­கிரஸ் கட்­சி­யில்தான் இருந்தார். கிழக்கில் திட்­ட­மிட்ட சிங்­க­ளக்­கு­டி­யேற்றம் நிகழ்த்­தப்­பட்­ட­தாலும் மலை­யகத் தோட்ட தமி­ழர்­களின் குடி­யு­ரிமை பறிக்­கப்­பட்­ட­தாலும் அவற்றை எதிர்க்­காத ஜி.ஜி.பொன்­னம்­ப­லத்தை விட்டும் பிரிந்து தமி­ழ­ரசுக் கட்­சியை ஆரம்­பித்தார். 1976 ஆம் ஆண்டு ஜி.ஜி.பொன்­னம்­ப­லமே தந்தை செல்­வாவை சரி­கண்டு வட்­டுக்­கோட்டை மகா­நாட்டில் கலந்­து­கொண்டு வடக்கு, கிழக்­குக்­கான சுய­நிர்­ண­யத்­தையும் தனி இறை­மை­யையும் வழி­மொ­ழிந்தார். முதலில் அதில் மலை­யகத் தலைவர் செள­மி­ய­மூர்த்தி தொண்­டமான் கலந்து கொண்­ட­போதும் பின்னர் அதற்குப் பங்­க­ளிப்­பதை அவர் தவிர்த்­துக்­கொண்டார். காரணம் வடக்கு, கிழக்கு தமிழ் தரப்­பி­னரின் நிலைப்­பாடு வேறு, மலை­யகத் தமி­ழரின் நிலைப்­பாடு வேறு என்­ப­தே­யாகும்.

செள­மி­ய­மூர்த்தி தொண்­டமான் ஒதுங்­கிக்­கொண்­டதைப் பற்றி தந்தை செல்­வாவும் குறை­கா­ண­வில்லை. இந்த உண்­மையை அமைச்சர் மனோ­ க­ணேசன் புரிந்­து­கொள்ள வேண்டும். இவர் அரசில் ஓர் அமைச்­ச­ராக மட்­டும்தான் இருக்­கிறார். கருணா அம்மான் ஆளும் கட்­சியின் உப தலை­வ­ரா­கவே இருந்­தாரே எதையும் சாதிக்க முடிந்­ததா? வெறும் அமைச்சுப் பத­விதான் வடக்கு, கிழக்கு தமிழ் தரப்­பி­னரின் ஒரே இலக்கு என மனோ­ க­ணேசன் எண்­ணு­வா­ரானால் இவர் சிங்­களப் பேரி­ன­வா­தத்தை தாஜா செய்­த­வ­ரா­கவே ஆகி­வி­டு­கிறார். முதலில் இவ்­வாறு தாஜா செய்­து­விட்டு பின்பு சிங்­களப் பேரி­ன­வா­தத்தால் கைவி­டப்­பட்ட சேர்.பொன் அரு­ணாச்­சலம் தனது சகோ­தரர் சேர்.பொன் இரா­ம­நா­த­னிடம் புலம்­பிய கதை பல­ருக்குத் தெரி­யாது. இலங்­கைக்கு சுதந்­திரம் பெற முதலில் முன் நின்­ற­வர்கள் சிங்­க­ள­வர்­க­ளல்ல. சேர்.பொன்.அரு­ணாச்­சலம், சேர்.பொன்.இரா­ம­நாதன் எனும் தமிழ்த் தலை­வர்­க­ளே­யா­வார்கள்.

அதன்­படி 1918 ஆம் ஆண்டு இலங்கை தேசிய காங்­கி­ரஸை சேர்.பொன்.அரு­ணாச்­சலம் உரு­வாக்கிப் பின்னர் அதன் தலை­வ­ராக ஆகிக்­கொண்டார். தனது சகோ­தரர் சேர்.பொன்.இரா­ம­நாதன் விசாக தினத்தை விடு­முறை நாளாக்க வைத்­ததற்­கா­கவும் 1914 ஆம் ஆண்டு ஆங்­கி­லேயர் அமுல்­ப­டுத்­திய அவ­சர காலச்­சட்­டத்தை அகற்ற வைத்­த­தற்­கா­கவும் சிங்­கள மக்­க­ளிடம் தன் மீதுள்ள இமேஜ் நீடித்­தி­ருக்கும் என்றே அவர் இறு­மாந்­தி­ருந்தார். எனினும் சேர்.பொன்.இரா­ம­நா­தனை வைத்து சிங்­க­ளத்­த­லை­வர்கள் தேர் இழுத்­த­தையும் மறந்­து­விட்டு சேர்.பாரன் ஜய­தி­லக்­கவை இலங்கை தேசிய காங்­கி­ரஸின் தலை­வ­ராக ஆக்­கிக்­கொண்­டார்கள். இது பற்­றியே சேர்.பொன்.அரு­ணாச்­சலம், சேர்.பொன்.இரா­ம­நா­த­னிடம் முறை­யிட்­டி­ருந்தார். அதன் பிறகே இரு­வரும் சிங்­களப் பேரி­ன­வா­தி­க­ளி­ட­மி­ருந்து தமி­ழரை மீட்க முயன்­றார்கள். எனினும் காலம் கடந்த ஞானத்தால் பயன் கிட்­ட­வில்லை.

தனது நூல் வெளி­யீட்­டுக்­கான ஏற்­பு­ரையில் விக்கினேஸ்வரன் பின்­வ­ரு­மாறு கூறி­யி­ருந்தார். எமது விசேட அதி­தி­யான சம்­பந்தன் காலம் தாழ்த்தி எம்­முடன் இணைய சம்­ம­தித்­தி­ருந்­தாலும் அவ­ரது வருகை எமக்கு பெரு­மை­யையும் மகிழ்­வையும் தந்­தி­ருக்­கி­றது. என்னை முத­ல­மைச்சர் பத­விக்கு கொண்­டு­வந்­தவர் இவ­ரே­யாவார். இது­வரை நான் இவ­ருக்கும் இவர் தலைமை வகிக்கும் கட்­சிக்கும் விசு­வா­ச­மா­கவே இருந்­துள்ளேன்.

நான் உண்­மை­களை உள்­ள­படி வெளிக்­கொண்டு வரா­தி­ருக்க முடி­யா­தவன். அத­னால்தான் எனக்கும் கட்­சிக்­கு­மி­டையில் விரி­சல்கள் ஏற்­பட்­டி­ருக்­கின்ற நிலை­யிலும் எனது நிலை­யைப்­பு­ரிந்து கொண்டு தனது நட­வ­டிக்­கை­க­ளி­லி­ருந்து இவர் இறங்கி வந்­தி­ருக்­கிறார். எனினும் சிலர் என்னைக் கட்­சியை விட்டும் வெளி­யேற்றக் குறி­வைத்துக் கொண்­டி­ருக்­கி­றார்கள்.

இவ­ரது வரு­கை­யாலோ என்­னவோ கூட்­ட­ணியில் பலர் இக்­கூட்­டத்­துக்கு வந்­தி­ருக்­கின்­றனர். ஆக சம்­பந்­த­னுக்கும் பங்கு பற்ற வந்­த­வர்­க­ளுக்கும் எனது மன­மார்ந்த நன்றி உரித்­தா­கட்டும் என்­றெல்லாம் விக்கினேஸ்வரன் கூறிக்­கொண்டார். மேலும் அவர் கூறு­கையில்; “எல்லா கட்­சி­க­ளி­னதும் ஒற்­று­மை­யையே அர­சியல் ரீதி­யாக தமிழ் மக்கள் விரும்­பு­கி­றார்கள். தம்பி பிர­பா­கரன் தனது இயக்­கத்­துக்கு எதி­ராக நடந்­து­கொண்ட பல கட்­சி­களை ஒன்­றி­ணைத்து ஓர் அர­சியல் கட்­சியை உரு­வாக்­கினார். அப்­போது கூட்­ட­மைப்­புக்குள் உள்­வாங்­கப்­பட்­டி­ருந்த சில கட்­சிகள் இப்­போது வெளியே நிற்­கின்­றன. இதற்குக் காரணம் தனிப்­பட்­ட­வை­யா­கவோ கொள்கை ரீதி­யா­ன­தா­கவோ இருக்­கலாம்.

சிலர் என்னைத் தீவி­ரப்­போக்­குள்­ளவர் என்­கி­றார்கள். எமது கட்­சியின் தேர்தல் விஞ்­ஞா­ப­னங்­களைப் பார்க்­கு­மாறு நான் அவர்­க­ளிடம் கேட்டுக் கொள்­கிறேன். மக்­க­ளி­ட­மி­ருந்து வாக்­கு­களைப் பெறு­வ­தாயின் அவ்­வாறு தான் தேர்தல் விஞ்­ஞா­ப­னங்­களில் எழு­த­வேண்டும். எனினும் அர­சியல் செய்ய வேண்­டு­மாயின் அவற்றைப் புறம்­தள்­ளி­வி­ட­ வேண்டும் எனச் ­சிலர் கூறு­கி­றார்கள். இத்­த­கை­யோரே என்னைத் தீவி­ரப்­போக்­குள்­ளவர் என்­கி­றார்கள். இத்­த­கை­யோரை நான் கண்­டிக்­கிறேன்” என்­றெல்லாம் விக்கினேஸ்வரன் குறிப்­பிட்டார்.

சம்­பந்தன் காலம் தாழ்த்தி இவ­ரோடு இணைய சம்­ம­தித்­தாராம். அப்­ப­டி­யானால் அவர் வேறு? இவர் வேறா? தமிழ்த் தேசியக் கூட்­ட­மைப்பின் ஒத்­தொ­ரு­மித்த ஆத­ரவும் வடக்கு, கிழக்கு தமி­ழர்­களின் ஒட்­டு­மொத்த வாக்­கு­களும் இல்­லா­விட்டால் சம்­பந்­தனால் மட்டும் விக்கி­னேஸ்­வரனை முத­ல­மைச்­ச­ராக்­கி­யி­ருக்க முடி­யுமா? சம்­பந்தன் தலைமை வகிக்கும் கட்­சிக்கும் என விக்கினேஸ்வரன் கூறு­கி­றாரே. அப்­ப­டி­யானால் இவர் அந்த கட்­சியில் இப்­போது இல்­லையா? இவர் உண்­மை­களை உள்­ள­படி கூறு­வ­தால்தான் தமிழ்த் தேசியக் கூட்­ட­மைப்பு இவரைப் பகைக்­கின்­றதாம் இவரை சரி கண்­டி­ருப்­ப­தா­லேயே சம்­பந்தன் இவ­ருக்­­கெ­தி­ராக நட­வ­டிக்கை எடுக்­க­வில்­லையாம். இல்லை பிரிவு ஏற்­பட்டால் எல்­லோ­ருக்­குமே அழிவு என்­ப­தற்­கா­கவே சம்­பந்தன் அதில் கலந்து கொண்­டி­ருக்­கிறார்.

சிலர் என்னைக் கட்­சியை விட்டும் விலக்கக் குறி வைத்­தி­ருக்­கி­றார்கள் எனவும் சம்­பந்­தனின் வரு­கையால் பலர் வந்­தி­ருக்­கி­றார்கள் எனவும் விக்கினேஸ்வரன் கூறி­யுள்ளார். இவ­ருக்கு இல்­லாத கட்­சி­யி­லி­ருந்து இவரை எப்­படி விலக்­கு­வது? கூட்­ட­ணியில் பலர் கூட்­டத்­துக்கு வந்­தி­ருப்­ப­தா­கவும் கூறு­கிறார். இதி­லேயே இவர் சுய­மாக வில­கி­யி­ருக்­கி­றாரே.

அந்த கூட்­டத்தில் சம்­பந்­தனும் விக்­கினேஸ்­வ­ரனும் ஒரு விட­யத்தைக் கூறு­வதில் மட்டும் ஒன்­று­பட்­டி­ருக்­கின்­றார்கள். எனது சேவை தேவையா? இல்­லையா? என்­பதை மக்­களே தீர்­மா­னிக்­கட்டும் என சம்­பந்தன் குறிப்பிடுகையில் விக்கினேஸ்வரனும் அவ்வாறே குறிப்­பிட்­டி­ருக்­கின்றார். எனினும் நாம் பிரி­வ­டைந்தால் அழிவே மிஞ்சும் என மேல­தி­க­மா­கவும் சம்­பந்தன் குறிப்­பிட்­டுள்ளார். தேர்தல் விஞ்­ஞா­ப­னத்தில் இருப்­பவை கொள்­கை­களே. அவற்றை நடை­மு­றைப்­ப­டுத்­து­வ­தெனில் சில வியூகங்கள் தேவை என்பதை விக்கினேஸ்வரன் உணராவிட்டால் தமிழரின் தனித்துவ வாக்குகள் சிதறி பேரின ஆதிக்கமே வடக்கு, கிழக்கில் ஓங்கும்.