ஆண்டவனை [சமயத்தை] கொஞ்சம் மறவுங்கள், மனிதனை [மனித பண்புகளை] கொஞ்சம் சிந்தியுங்கள்! / FORGET GOD [RELIGION] FOR THE TIME BEING; AND THINK HUMAN [HUMANITY] FROM TODAY!”

[kandiah Thillaivinayagalingam]

ஆண்டவனை [சமயத்தை] கொஞ்சம் மறவுங்கள், மனிதனை [மனித பண்புகளை] கொஞ்சம் சிந்தியுங்கள்! / FORGET GOD [RELIGION] FOR THE TIME BEING; AND THINK HUMAN [HUMANITY] FROM TODAY!” பகுதி / Part : 01

 

 

நாம் தவழ தொடங்கும் போதே, ஆண்டவனைப் பற்றிய கருத்து, அல்லது சமயம், அல்லது அதனுடன் சேர்ந்த சமய சம்பந்தமான சந்தேகமான நடைமுறைகள் எல்லாம் எமக்கு அல்லது எம்மில் பலருக்கு, எம்மை சூழ்ந்து இருப்பவர்களால் திணிக்கப் படுகின்றன. நம்பிக்கையும் நம்பிக்கையின்மையும், ஆண்டவனும் நாத்திகமும், சாதியும் சமத்துவமும், போன்ற அனைத்துமே ஒன்றாக பிறந்த இரட்டை எதிரிகள் ஆகும்.

 

இதில் எது ஒன்றாயினும் தலை காட்டும் போது, மற்றது அதை எதிர்க்க தலை காட்டும். எல்லோருக்கும் நன்றாகத் தெரியும், கேள்விகளுடன் தான், அறிவு வளர்ச்சி அடையும் என்று.

 

"பறவையைக் கண்டான் விமானம் படைத்தான், பாயும் மீன்களில் படகினைக் கண்டான், எதிரொலி கேட்டான் வானொலி படை த்தான் .... மனிதன் மாறிவிட்டான் மதத்தில் ஏறிவிட்டான்.... பொய் நீதியும் நேர்மையும் பேசுவான், தினம் ஜாதியும் பேதமும் கூறுவான், அது வேதன் விதி என்றோதுவான், மனிதன் மாறிவிட்டான் மதத்தில் ஏறிவிட்டான்..."

 

இப்படி இன்றைய நூற்றாண்டு கவிஞன் கூறினான். ஆமாம், என்னை அடிக்கடி தொந்தரவு செய்வது அல்லது அதிகமாக எனது ஆவலைக் கிளறுவது அவர்களின் நம்பிக்கையை கேள்வி கேட்கும் போது ஏன் இந்த மத பக்திமார்கள் அதை அவமதிப்பாக கருதுகிறார்கள் என்பதே! எமது தமிழ் சித்தர்கள் இதைத் தான் செய்தார்கள். உண்மை அல்லது நிஜ நிலை அடைய முயன்றவர்களே இந்த சித்தர்கள் ஆவார். சாதி, சமய சடங்குகளை கடந்து; சமுகத்தில் பயனுடையவை எவை, என்பதைப் பிரித்தறிந்து அவற்றுள் புதுமைகளைப் புகுத்துகின்ற அறிஞர்களாகவும், சமுதாயத்தில் உள்ள ஏற்றத்தாழ்வுகளை, சாதி சமய மன மாச்சரியங்களை [பகைமைகளை] மாற்றக் கருதிய சீர்த்திருத்த வாதிகளாகவும் இவர்கள் வாழ்ந்தார்கள்.

 

இவர்கள் இந்த மத பக்தியாளர்களை வெளிப்படையாக கேள்வி கேட்டு எதிர்த்தார்கள். கடவுளைத் தேடி எங்கும் அலைய வேண்டாம். 'உன்னுள்ளும் இருப்பான் என்னுள்ளும் இருப்பான், உருவம் இல்லா உண்மை அவன். இதை உணர்ந்தார் இங்கே உலவுவதில்லை' என்று உறுதியாகக் கூறினான்.

 

இன்னும் ஒரு சித்தர் 'சாஸ்திரங்களை எரித்தவனே' சித்தர் என்கிறார். இந்த எல்லா சாஸ்திரங்களும், வேதங்களும், புராணங்களும் மற்றும் பல்வேறு மத தரப்பினரும் மனித இனத்தை ஒரு கட்டுப்பாட்டுக்கு உட்பட்ட மிருகம் போல் மாற்றுகிறார்கள். பொதுவாக, அதிகமான சமயம் மனிதனை சிந்திக்க விடாமல் கட்டுப் படுத்துகிறது. பல தெய்வ வழிபாடு நம்பிக்கைகள் இருந்த ஒரு காலத்தில், அதை எதிர்த்து அடுக்கடுக்காய் வினாக்கள் கொடுத்த சித்தர் சிவவாக்கியர் ஆகும். பிராமணர்களின் அர்த்தமற்ற சடங்குகளை எதிர்த்து குரல் கொடுத்தவர்.

 

'வேதம் ஓதுபவர்கள் திருவடி ஞானம் அடைந்ததுண்டோ? பெறவில்லையெனின் பாலில் நெய் இருப்பது பொய்யாகிப் போகுமே. கோயில் ஏது? குளம் ஏது? கண்ட இடமெல்லாம் குழம்பி திரியும் மூடர்காள்!'

 

என்று சிவவாக்கியர் உரத்துப் பேசும் போது நாத்திகத்தின் குரலாகவே அவரது பாடல்கள் ஒலிக்கிறது. எம்முள்ளேயே அவன் குடிகொள்ளும் பொழுது, ஏன் நாம் புனித நீராட வேண்டும்? ஆலயம் போகவேண்டும்? புனித மலை எற வேண்டும்? இப்படி பல முக்கிய கேள்விகளை வினவுகிறார். கடவுளின் பெயரால் சிலை உருவங்கள் செய்து வைத்து வணங்குவதும், அவைகளுக்குத் தினசரி பூசைகள், நைவேத்தியங்கள், திருவிழாக்கள் செய்வதும் என்று தொன்று தொட்டு நடந்து வரும் வழமைகளை மூடப் பழக்கங்கள் என்று இவர் சாடுகிறார்.

 

ஒரு பவுல் [Baul] பங்காள மொழி நாட்டுப் புற பாடல் 'எல்லாம் வல்லவனை எப்படி நீ அடைவாய்? போகும் வழி யெல்லாம் ஆலயம், போகும் வழியெல்லாம் மசூதி, போகும் வழியெல்லாம் குருக்கள், எல்லா பாதையும் மூடி விட் டனவே?? [the road to the Absolute is blocked by temples, mosques and the teachers '] என்கிறது.

 

மற்றும் ஒரு பவுல் பாடல்: "இவ்வுலகில் உன் மதம் என்ன? ஒவ்வொருவனும் லாலனை கேட் டனர். லாலன் சொன்னான்: 'எப்படி மதம் இருக்கும்? நான் அதன் மேல் கண் வைக்கவில்லை. சிலர் கழுத்தை சுற்றி பூ மாலை அணிகிறார்கள், சிலர் தஸ்பீஹ் [tasbis] என்ற பிரார்த்தனை மணிகள் வைத்திருக்கிறார்கள் .எனவே மக்கள் சொல்கிறார்கள் இவர்கள் வேறு வேறு மதத்தினர் என, ஆனால் நான் கேட் கிறேன் , நீங்கள் பிறக்கும் போதும் உங்கள் மதத்தின் சின்னம் அணிந்த பிறந்தீர்களா? இல்லை சாகும் போது தானும் அதை அணிந்து போகிறீர்களா ? ' [Everyone asks: "Lalan, what's your religion in this world?"Lalan answers: "How does religion look?",I've never laid eyes on it.Some wear malas [Hindu rosaries] around their necks,some tasbis [Muslim rosaries], and so people say they've got different religions.But do you bear the sign of your religion when you come or when you go? "] என்று சித்தர்கள் மாதிரி வினாவுகிறது.

 

சித்தர்கள் எந்த சமயத்துடனும் தங்களை இணைத்துக் கொள்ளவில்லை. மேலும் அவர்களின் சில சித்தாந்தங்கள் சங்க காலத்திலேயே ஆரம்பிக்கப் பட்டதாக கருதப்படுகிறது [கி மு 700 to கி பி 300], எனினும் அவை ஏழாம் நூற்றாண்டு முதல் பதினோராம் நூற்றாண்டுவரை வளர்ச்சி அடைந்து பண்ணிரெண்டாம் ஆண்டில் முழுமையடைந்ததாக கருதப் படுகிறது.

 

“நட்ட கல்லைச் சுற்றி வந்து நாலு புஷ்பம் சாற்றியே; சுற்றி சுற்றி வந்து முணு, முணுக்க சொல்லும் மந்திரம் ஏதடா! சுட்ட சட்டி சட்டுவம் கறிச்சுவை அறியுமோ! நட்டகல்லும் பேசுமோ; நாதன் உள்ளிருக்கையில்”

 

என்று சிவவாக்கியர் நேரடியாக கேட் கிறார். அந்த மந்திரத்தால் என்ன பயன் என்று யோசித்துப் பார்த்தீர்களா? அட மூடர்களே, கடவுள் என்பவர் தனியாக வெளியில் இல்லை, உள்ளத்திலே இருக்கிறான். அப்படி இருக்கையில் நட்ட கல்லைச் சுற்றி வந்தால் அது பேசுமோ? அடுப்பில் வைத்துச் சுடப்பட்ட சட்டியும் அதனுள்ளே இருக்கும் அகப்பையும் அதில் சமைக்கும் உணவின் ருசியை அறியாதது போலவே நீர் செய்யும் புற வழிபாட்டினால் இறைவன் வெளித்தோன்ற மாட்டார். இறைவனை உள்ளத்தால் மட்டுமே காண இயலும். அவனை கல்லில் காண முடியும் என்று சொல்லுவது வெறும் பிதற்றலே என்று அந்த காலத்தில் சாடுவதென்றால், அவர்களின் கண் மூடித் தனமான பழக்க வழக்கங்களைப் ஆட்டிப் பார்ப்பதென்றால், எவ்வளவு துணிவு இவர்களுக்கு இருந்து இருக்க வேண்டும்?

 

அதே போல,"மாரி தான் சிலரை வரைந்து பெய்யுமோ? காற்றுஞ் சிலரை நீக்கி வீசுமோ? மானிலஞ் சுமக்க மாட்டேனென்னுமோ? கதிரோன் சிலரைக் காயே னென்னுமோ? ...... குலமு மொன்றே குடியுமொன்றே, இறப்புமொன்றே பிறப்பு மொன்றே" என பிற் கால கபிலர் [கபிலர் அகவல்] கேட்கிறார்.

 

ஆண்டவனோ அல்லது சமயமோ , எதற்க்காக இவ்வுலகில் ஏற்படுத்தப் பட்டதோ அதை இன்று அவை வழங்க வில்லை. ஒவ்வொரு சமயத்தினதும் முக்கிய கடமை எப்படி ஒருவரை ஒருவர் அன்பு செலுத்துவது என்பதை போதித்து, அதன் மூலம் எம்மை, எமக்கும் உண்மைக்கும் அருகில் கொண்டுவருவதே ஆகும்.

 

"உன்னை அறிந்தால் ... நீ உன்னை அறிந்தால் உலகத்தில் போராடலாம் உயர்ந்தாலும் தாழ்ந்தாலும் தலை வணங்காமல் நீ வாழலாம்... தன்னை தானும் அறிந்து கொன்டு ஊருக்கும் சொல்பவர்கள் தலைவர்கள் ஆவதில்லையா "ஆனால் , இன்று இதற்கு எதிர் மாறே நடைபெறுகிறது. சமயம் எம்மை ஒன்று சேர்க்கவில்லை, எம்மை பிரிக்கிறது. சமயத்திற்கு சமயம் மட்டும் அல்ல, அவை தமக்குள்ளும் பிரிந்து நிற்கின்றன. சமயம் பழைமை நெறிவாதத்தையும் சகிப்பு தன்மையின்மையையும் எமக்கு கொண்டுவந்து இன்று மிகப் பெரிய பிரச்சனை கொடுக்கிறது.

 

இதனால், மத வெறியர்களை உண்டாக்கி , எமது சுதந்திரத்தை ஆண்டவனின் பெயரால் நாசம் பண்ணுகிறது. ஆகவே, எமது நோக்கத்தை நாம் சரிப்படுத்த வேண்டும், வாழ்க்கை வழியை சரிப்படுத்த வேண்டும், சமயங்கள் தொடக்கத்தில் எதை விரும்பியனவோ அப்படி மீண்டும் வார்த் தெடுக்க வேண்டும். எல்லா சமயங்களும் மனிதாபிமானத்தையே அறிவுறுத்தின. ஆகவே அதை அப்படியே பின்பற்றலாமே? அமைதி எமக்குள்ளே தான் உண்டு. அதே போல அன்பும் எமக்குள்ளே தான் உண்டு. ஏன் ஆண்டவனும் எமக்குள்ளே தான் உண்டு.

 

எனவே கடவுளே அன்பு, அன்பே கடவுள், இதை அறிந்தால், எமக்கு அது உள் அமைதி தரும். ஒரு குழந்தை பிறக்கும் போது அதற்கு அன்பு மட்டுமே தெரியும் , மிச்சதெல்லாம் நாம் கற்பித்ததே. வெறுப்பு, பொறாமை, பேராசை, ஏன் பயங்கரவாதம் கூட நாம் சொல்லிக் கொடுத்ததே. என்னத்தை விதைத்தாயோ அதையே நீ அறுவடை செய்கிறாய். அப்படியென்றால் நீ ஏன் அன்பை விதைக்கக் கூடாது? அன்பை விதைத்தால் அதை விட பெருவாரியான அன்பை அறுவடை செய்யலாமே. அன்பு பலத்தினால் திணிக்க முடியாதது. ஆனால் சமயம் அப்படி அல்ல. இதை நாம் அறிய வேண்டும். ஆகவே நாம் மனித நேயம் தழுவி புது வாழ்க்கை வழியை அமைப்போம்!

 

 

[கந்தையா தில்லைவிநாயகலிங்கம்,
அத்தியடி, யாழ்ப்பாணம்] 

 

பகுதி:02 தொடரும்

 

 

 

Most, if not all of us are force fed the concept of god, religion, and the suspect practices that come with the package from the time we can walk.One must understand that Faith and disbelief, God and atheism, caste and equality are twin born foes[opponents]. When one is born, the other rises to challenge it. As every one knows,Knowledge progresses with questioning.What annoys and probably intrigues me is why all these so called believers take offence when their beliefs are questioned.Our so called Tamil siddhars too did the same thing,They challenged these so called believers with questions.A Siddha is a free thinker and a revolutionary who refuses to allow himself to be carried away by any religion or scripture or rituals. One Tamil Siddhas says: "A Siddha is one who has burnt the sastras". All the sastras, Vedas, Puranas, and the various religious sects turn humanity into conditioned animals.Karai Siddhar draws a distinction between a Siddha and a non-Siddha by saying that a Siddha points to the path of the experience whereas a non-Siddha points to the path of scriptures.While poly-theism was an unquestioned canon of their time siddhars dared to speak of “One Indivisible God”. Siddhars like Siva Vakkiyaar have directly attacked the empty and meaningless rituals practised by the brahmins of their time.He raises a pertinent question: why should we go out to the sacred rivers, temples, mountains, etc.,when the threshold is in us.According to Sivavakkiyar a Siddha does not worship any deity in the temple. As a Baul sings: "the road to the Absolute is blocked by temples, mosques and the teachers and another Baul songs says :"Everyone asks: "Lalan, what's your religion in this world?"Lalan answers: "How does religion look?",I've never laid eyes on it.Some wear malas [Hindu rosaries] around their necks,some tasbis [Muslim rosaries], and so people say they've got different religions.But do you bear the sign of your religion when you come or when you go? " .The Tamil Siddhas do not belong to any religion or samayam. "Samayam" in Tamil means "convention", "rule".Some of their ideologies are considered to have originated during the First Sangam period [700BC to 300AD],And formulating over a five hundred year period,between the 7th and the 11th centuries,but fully flowering only after the 12th century.siddhars[சித்தர்],Who lived outside the pale of society, asked blunt questions: ‘What is this mantra you mumble within your mouth going round and round a planted stone,offering it flowers? Can a planted stone talk when the Lord is within you? Can the pot and the spoon feel the taste of food cooked in them?”-Sivavakkiyar [“நட்ட கல்லைச் சுற்றி வந்து நாலு புஷ்பம் சாற்றியே; சுற்றி சுற்றி வந்து முணு, முணுக்க சொல்லும் மந்திரம் ஏதடா! சுட்ட சட்டி சட்டுவம் கறிச்சுவை அறி யுமோ! நட்டகல்லும் பேசுமோ; நாதன் உள்ளிருக்கை யில்..”--சிவவாக்கிய சித்தர்.].“Will the rains fall only for a few and exclude others? Will the winds discriminate against a few? Will the earth refuse to bear the weight of a few? And the sun refuse to shine on some?”["மாரி தான் சிலரை வரைந்துபெய்யுமோ?காற்றுஞ்சிலரை நீக்கிவீசுமோ?மானிலஞ்சுமக்க மாட்டே னென்னுமோ?கதிரோன்சிலரைக் காயே னென்னுமோ? ......குலமுமொன்றே குடியுமொன்றே,இறப்புமொன்றே பிறப்புமொன்றே"] asked a latter-day Kapilar in a famous " Akaval" poem [கபிலர் அகவல்]

 

 

It is a fact,God or Religions today no longer serve the purpose for which they came into existence. The very basic theme of each religion was to teach, how to love each other and bring us closer to ourselves and to truth. Today the opposite is happening, Religions are not uniting but dividing us. Forget the differences from religion to religion, each now has so many divisions. The biggest problem Religions are bringing in is Fundamentalism and in-tolerance, giving birth to Fanatics, who are ready to destroy our freedom, just in the name of religion.It is about time, to rectify our vision, rectify our way of life, and mould them to what the various religions originally desired. Humanity is the religion which all religions preach, so why not follow it as such .Peace is within us, Love is within us, God is within us. That means, God is Love, Love is God, and the understanding of this truth gives us that internal Peace.When a child is born, the only thing he/she knows is love. The rest we teach, hatred, jealousy, greed, even terrorism.As we sow, so shall we reap, this is the age-old saying, So why not sow seeds of Love and reap tons of Love !Love is not something which can be given by force, but Religions as they stand today are given by force, by parents to children. Anything given by force can never have fruitful results and can turn us into completely different people, and take us miles away from truth and Humanity.So let’s embrace Humanity and begin a new way of life!

 

 

[Kandiah Thillaivinayagalingam,
Athiady, Jaffna]

 

Part:02 Will follow

 

 

 

[குமாரசாமி]

கடவுள் என்பது ஒரு இயற்கை. உலகில் எத்தனை இனங்கள் இருக்கின்றதோ அத்தனைக்கும் ஒவ்வொரு மதங்களை உருவாக்கி வைத்திருக்கின்றார்கள். அதில் சைவமும் ஆபிரிக்க தென்னமரிக்க நாடுகளில் வாழும் மக்கள் வழிபாடுகள் இயற்கையை முதன்மைப்படுத்தியதே.
மற்றும் படி அந்த இயற்கையை மீறி ஆறறிவு படைத்த எந்த கொம்பனாலும் எதுவும் செய்ய முடியாது.

[விளங்க நினைப்பவன்]

2 hours ago, kandiah Thillaivinayagalingam said:

ஒரு குழந்தை பிறக்கும் போது அதற்கு அன்பு மட்டுமே தெரியும் , மிச்சதெல்லாம் நாம் கற்பித்ததே. வெறுப்பு, பொறாமை, பேராசை, ஏன் பயங்கரவாதம் கூட நாம் சொல்லிக் கொடுத்ததே. என்னத்தை விதைத்தாயோ அதையே நீ அறுவடை செய்கிறாய். அப்படியென்றால் நீ ஏன் அன்பை விதைக்கக் கூடாது? அன்பை விதைத்தால் அதை விட பெருவாரியான அன்பை அறுவடை செய்யலாமே. அன்பு பலத்தினால் திணிக்க முடியாதது. ஆனால் சமயம் அப்படி அல்ல. இதை நாம் அறிய வேண்டும். ஆகவே நாம் மனித நேயம் தழுவி புது வாழ்க்கை வழியை அமைப்போம்!

சிறப்பான கருத்து.

[kandiah Thillaivinayagalingam]

எல்லோருக்கும் நன்றிகள்  

[kandiah Thillaivinayagalingam]

ஆண்டவனை [சமயத்தை] கொஞ்சம் மறவுங்கள், மனிதனை [மனித பண்புகளை] கொஞ்சம் சிந்தியுங்கள்! / FORGET GOD [RELIGION] FOR THE TIME BEING; AND THINK HUMAN [HUMANITY] FROM TODAY!” பகுதி / Part : 02 

 

தவளையைப் பற்றி ஒரு பழங் கதை உண்டு. தவளையை ஒரு கொதிக்கும் நீருக்குள் போட் டால், அது உடனடியாக துள்ளி வெளியே போய் விடும் . ஆனால் அப்படி இல்லாமல், சட்டியில் உள்ள நீரில் முதல் தவளையை போட்டு , பின் மெல்ல மெல்ல சூடேற்றினால் , அந்த தவளை, நீர் கொதித்து, அது இறக்கும் மட்டும் அங்கு இருந்து விடும்.

 

கி.பி ஏழாம் நூற்றாண்டுத் தொடக்கத்தில், தமிழ் நாட்டில் பக்தி இயக்கத்தை வளர்த்த சிவனடியார்களுள் ஒருவருமான திருநாவுக்கரசு நாயனார் என அழைக்கப்பட்ட அப்பர் கூட இப்படியான ஒரு உவமை பாவிக்கிறார். ஆனால் தவளைக்கு பதிலாக ஆமை. "... உலையை ஏற்றி தழல் எரி மடுத்த நீரில் திளைத்து நின்று ஆடுகின்ற ஆமை போல் தெளிவு இல்லாதேன் ..."என்கிறார்.

 

இப்படியான ஒரு நிலையில் தான் நாம் இன்று இருக்கிறோம். ஆனால், எமது சித்தர்கள் 1500 ஆண்டுகளுக்கு முன்பே, சமயம் என்ற அண்டாவில் இருந்து தம்மை விடுவித்து துள்ளி வெளியே வந்து எமக்கு உண்மையை தெளிவாக காட்டி விட் டார்கள். இந்த சித்தர்கள் தம்மை பின்பற்றுபவர்கள் என்று எவரையும் வைத்திருக்க வில்லை, அதே போல எந்த ஆசிரமமும் கட்ட வில்லை. அவர்கள் ஒரு தனிப்பட்ட முறையில் பக்தர்களுடன் தொடர்பு கொண்டார்கள்: இவர்கள் பக்தர்களை எந்த கட்டுப் பாடும் இல்லாமல் சுதந்திரமாக சிந்திக்க விட்டார்கள். எல்லா சித்தர்களும் ஐம்புலன்களை கட்டுப்படுத்தி மனதை அலைய விடாமல் வைத்திருப்பதிலேயே கவனம் செலுத்தினார்கள்.

 

'மனம் ஒரு குரங்கு மனித மனம் ஒரு குரங்கு அதைத் தாவ விட்டால் தப்பி ஓட விட்டால் நம்மைப் பாபத்தில் ஏற்றி விடும் அது பாசத்தில் தள்ளி விடும்.. கலையின் பெயராலே காமவலை வீசும், காசு வருமென்றால் மானம் விலைபேசும், நிலையில் நிற்காமல் கிளைதோறும் தாவும், நிம்மதி யில்லாமல் அலை போல மோதும்...' என்று சும்மாவா சொல்லி வைத்தான்! அது மட்டும் அல்ல மனம் என்னும் இந்த பாம்பை ஆட்டிவைக்க வேண்டும் ௭ன, அதற்காகப் பாடல்களைப் பாடியவர் பாம்பாட்டி ச்சித்தர் ஆவார். எளிய தமிழில் கருத்தைச் சொல்லி... அந்தக் கருத்தின் நிமித்தம் மகிழ்ந்து ஆடுபாம்பே...  என்று அவர், தன் எதிரில் இருக்கும் பாம்புக்குச் சொல்வது போலவே பாடல்களை பாடினார். இவரின் மூன்று பாடல்கள் கீழே தரப்பட் டுள்ளன.

 

 

"சதுர்வேதம் ஆறுவகை சாஸ்தி ரம்பல

தந்திரம் புராணங்கலை சாற்று மாகமம்

விதம்வித மானவான வேறு நூல்களும்

வீணான நூல்களேயென் றாடாய் பாம்பே."

[பாடல்:98]

 

"இருவர் மண் சேர்த்திட, ஒருவர் பண்ண

ஈரைந்து மாதமாய் வைத்த சூளை

அருமையாய் இருப்பினும் அந்த சூளை

அரைக் காசுக்கு ஆகாதென்று ஆடுபாம்பே!"

[பாடல்:61]

 

"ஏட்டுச்சுரைக் காய்கறிக்கிங் கெய்தி டாதுபோல்

எண்டிசைதி ரிந்துங்கதி யெய்த லிலையே

நாட்டுக்கொரு கோயிற்கட்டி நாளும் பூசித்தே

நாதன்பாதங் காணார்களென் றாடாய் பாம்பே."

[பாடல்:94]

 

 

சிவவாக்கியர் மற்றும் ஒரு முக்கிய சிறந்த சித்தர் ஆவார். இவர் பிராமண சட்டத்திற்கு எதிராக கொதித்து எழுந்தவர்., சாதி அமைப்பிற்கும், உருவ வழிபாட் டிற்கும், ஆலய சடங்குக்கும் எதிராக சமுதாயப் புரட்சி செய்தவர். இவரின் மூன்று பாடல்கள் கீழே தரப்பட் டுள்ளன.

 

 

"பறைச்சியாவது ஏதடா? பணத்தியாவது ஏதடா?

இறைச்சிதோல் எலும்பினும் இலக்கமிட்டு இருக்குதோ?

பறைச்சிபோகம் வேறதோ பணத்திபோகம் வேறதோ?

பறைச்சியும் பணத்தியும் பகுத்துபாரும் உம்முளே!"

[பாடல்:39]

 

"கறந்தபால் முலைப்புகா, கடைந்தவெண்ணெய் மோர்புகா;

உடைந்துபோன சங்கின்ஓசை உயிர்களும் உடற்புகா;

விரிந்தபூ உதிர்ந்தகாயும் மீண்டுபோய் மரம்புகா;

இறந்தவர் பிறப்பதில்லை இல்லைஇல்லை இல்லையே"

[பாடல்:47]

 

"கோயிலாவது ஏதடா? குளங்களாவது ஏதடா?

கோயிலும் குளங்களும் கும்பிடும் குலாமரே!

கோயிலும் மனத்துளே குளங்களும் மனத்துளே!

ஆவதும் அழிவதும் இல்லைஇல்லை இல்லையே."

[பாடல்:34]

 

 

ஒரு தனிப் பட்டவரை நல்ல மனிதனாக, ஆணவத்தை மையப்படுத்திய இனவாதி அற்றவனாக மாறுவதற்கே, ஆண்டவனோ அல்லது சமயமோ இருக்க வேண்டும். ஒவ்வொரு கிரிஸ்துவரும் , இஸ்லாமியரும், இந்துவும், சைவனும் எல்லாராலும் ஏற்றுக் கொள்ளக் கூடியவராகவும், 'மாற்றான் தோட்டத்து மல்லிகையும் மணக்கும்' என்பதை உணர்ந்து அதை ஏற்றுக் கொள்ளக் கூடிய வராகவும் இருக்க வேண்டும். நாம் எல்லோரும் ஒரே ஆண்டவைத் தான் நம்புகிறோம். ஆக, அந்த தெய்வீக சக்தியை நினைவு கூறும் எமது வழி தான் வேறு பட்டது.

 

ஆனால், சமயத்தின் பெயரில், ஆண்டவனின் பெயரில் சிந்தும் குருதியும், வெறுப்பும் , ஆணவமும் அங்கு எதோ சில ஓட்டைகள் இருப்பதைக் சுட்டிக் காட்டுகிறது. இதனால் மனித சமூகம் துன்பப் படுகிறது. 'ஒன்று பட்டால் உண்டு வாழ்வு - நம்மில் ஒற்றுமை நீங்கில் அனைவர்க்கும் தாழ்வே' என்பதை உணர வேண்டும். இந்த உலகம் எல்லை அற்றதாக, யுத்தம் அற்றதாக, சமயம் அற்றதாக இருப்பதாக கற்பனை செய்யுங்கள் . எல்லா அடிப்படையும் வீட்டிலேயே ஆரம்பிக்கின்றன . குடும்பம் ஒன்றாய் இருப்பின் அதுவே ஆரம்பம்.

 

சகோதர, சகோதரிகள் ஒருவரை ஒருவர் அன்பு செலுத்தி ஒற்றுமையாக வாழ்ந்தால் அதுவே ஆரம்பம். 'வையத்துள் வாழ்வாங்கு வாழ்பவன் வானு றையும் தெய்வத்துள் வைக்கப் படும்'. நல்வாழ்வை தேடி இந்த உலகின் அழகான வாழ்வை ரசிப்போம். நாம் சமயம், சாதி, சமூகம், நாடு என்ற எல்லைகளை தாண்டுவோம். இந்த உலகின் மைந்தராக வாழ்வோம்.

 

தமிழரின் சைவ சித்தாந்தம் ஒரு வாழ்க்கை வழி. மக்களின் சுதந்திரம், விடுதலை, உரிமை போன்றவற்றில் தலையிடுவதையும், இயற்க்கைக்கு எதிராக செயல்படுவதையும் இந்த தத்துவம் என்றும் ஆலோசனை கூறவில்லை. மூட நம்பிக்கையிற்கும், கண்மூடித்தனமான விசுவாசத்திற்கும் இங்கு இட மில்லை. கடவுளினதும் மதத்தினதும் பெயரால் மக்களை இது பிரிக்கவோ அல்லது கூறு செய்யவோ இல்லை. "அன்பே சிவம்", "தென்னாடுடைய சிவனே போற்றி ; என்னாட்டவர்க்கும் இறைவ போற்றி" என்று அது எங்களுக்கு போதிக்கிறது. அதாவது ஆண்டவனும் அன்பும் வேறு வேறு இல்லை . இரண்டும் ஒன்றே! என்கிறது. இரண்டாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பே, வாழ்வைப் பற்றிய எமது சைவ நோக்கம் உலகளாவியன. "யாதும் ஊரே, யாவரும் கேளீர்" என புறநானுறு முழங்கு கிறது. எல்லைகளை தாண்டி எல்லோரையும் அணைக்கிறது!

 

 

[கந்தையா தில்லைவிநாயகலிங்கம்,
அத்தியடி, யாழ்ப்பாணம்] 

 

பகுதி:03 தொடரும்

 

 

There was a old story about the frog? They say if you drop a frog into a pot of boiling water that it will immediately jump out, but if you place the frog in a pot at room temperature and gradually raise that temperature, the frog will actually sit there until it boils to death. We are now in this position ,But our Tamil Siddhas even 1500 years ago jump out from the religious pot and show us the real truth ! All of siddhars wanted to subjugate the senses . Winning over the five senses offers an absolute control of the body leading to the control of the wandering mind.One of them refers to the five senses as “five thieves”.The most popular and well known of the siddhar’s is "Pambatti Siddhar" (பாம்பாட்டிச்சித்தர்/the snake character) who may be taken to be a true representation of his tribe. He takes the snake for a symbol to represent the human Soul and uses the expression :"Aadu pampe"(ஆடு பாம்பே/ Dance Snake) as a refrain at the end of each stanza of his poem.The poem of this siddhar is in fewer than six hundred lines and deals with philosophic and spiritual matters in the authentic siddhar pattern with great passion.Three of his poems are given below:

 

 

"Four vedas, six shastras, several treatises on strategies,

Puranas, Agamas espousing arts, Varieties of several other books_ Oh Snake! Dance! Declaring all these as useless books"

.--Verse/98

["சதுர்வேதம் ஆறுவகை சாஸ்தி ரம்பல

தந்திரம் புராணங்கலை சாற்று மாகமம்

விதம்வித மானவான வேறு நூல்களும்

வீணான நூல்களேயென் றாடாய் பாம்பே."]

 

While the Two gathered mud One built the kiln for ten months.

The kiln, though wonderful, Is not worth a fraction of a coin.

Dance! Oh Snake! Saying this.--Verse/61

["இருவர் மண் சேர்த்திட, ஒருவர் பண்ண

ஈரைந்து மாதமாய் வைத்த சூளை

அருமையாய் இருப்பினும் அந்த சூளை

அரைக் காசுக்கு ஆகாதென்று ஆடுபாம்பே!"]

 

"No one can cook the gourd that is painted on paper.

Likewise despite searching in the eight directions there is no refuge.They build a temple for every town and pray ceaselessly. But has never seen the Lord’s feet.Dance! Oh Snake ! Saying this."--Verse/94

["ஏட்டுச்சுரைக் காய்கறிக்கிங் கெய்தி டாதுபோல்

எண்டிசைதி ரிந்துங்கதி யெய்த லிலையே

நாட்டுக்கொரு கோயிற்கட்டி நாளும் பூசித்தே

நாதன்பாதங் காணார்களென் றாடாய் பாம்பே."]

 

 

Sivavakkiyar [சிவவாக்கியர்] was another great Tamil Poet/siddhar who lived in the period preceding the 10th Century A.D.He was an early rebel against the Brahmanic order, he was resolutely opposed to the Caste system and was opposed to idol worship and temple ceremonies.Three of his poems are also given below:

 

 

"Where is the pariah woman?

Where is the high-caste woman?

Are there numbers inscribed on the skin and flesh?

Is the pariah woman’s delight different from that of a the high-caste woman?Analyse the pariah woman and the high-caste woman in you."-- Verse/39

["பறைச்சியாவது ஏதடா? பணத்தியாவது ஏதடா?

இறைச்சிதோல் எலும்பினும் இலக்கமிட்டு இருக்குதோ?

பறைச்சிபோகம் வேறதோ பணத்திபோகம் வேறதோ?

பறைச்சியும் பணத்தியும் பகுத்துபாரும் உம்முளே!"]

 

"Drawn milk doesn’t return to the breast.

Churned butter doesn’t return to the butter-milk.

The broken conch’s sound and the beings don’t re-enter the body.

The blossomed flower and the fallen half-ripe fruit never return to the tree.The dead are never born. Never, never, never."--Verse/47

["கறந்தபால் முலைப்புகா, கடைந்தவெண்ணெய் மோர்புகா;உடைந்துபோன சங்கின்ஓசை உயிர்களும் உடற்புகா;விரிந்தபூ உதிர்ந்தகாயும் மீண்டுபோய் மரம்புகா;இறந்தவர் பிறப்பதில்லை இல்லைஇல்லை இல்லையே"]

 

"Where are the temples? Where are the holy ponds?

You loathsome people who worship the temples and ponds! Temples and ponds are in one’s mind.

There is neither creation nor destrution.

Never, never, never."--Verse/34

["கோயிலாவது ஏதடா? குளங்களாவது ஏதடா?

கோயிலும் குளங்களும் கும்பிடும் குலாமரே!

கோயிலும் மனத்துளே குளங்களும் மனத்துளே!

ஆவதும் அழிவதும் இல்லைஇல்லை இல்லையே."]

 

 

The God or religions are there to make person good human and not the ego centric racist. Every christian or Muslim or hindu should be more acceptable and should be ready to appreciate others religion by visiting each others church mosque and temples.We all believe in one god and its just our way of remembering the Divine power is different. but the bloodshed, hatred and ego shows that there are some loops holes present in the religion and because of this the society is suffering .United we stand, divided we fall, imagine if the World could be one, no Religions, no borders, no wars. The basics all begin at home, if the family can stand as one, that will be the beginning. If brothers & sisters learn to love and live in harmony, that is the beginning.Lets strive for well being, for a beautiful life on this planet. Let's break through the lines of religion, caste, community and even country. lets dissolve the borders. Let us be citizens of this planet. Let us care for this earth.Even Saiva Siddhantam[சைவ சித்தாந்தம்] Philosophy of Tamils is a way of life and This does not advise us to practice anything against nature or interfere with freedom and liberty of people. There is no place for superstitions and blind faith.In the name of God and religion, it does not divide or dissect people.They taught us that "God is LOVE and LOVE is God" ["அன்பே சிவம்" "ANBE SIVAM." -"தென்னாடுடைய சிவனே போற்றி ; என்னாட்டவர்க்கும் இறைவ போற்றி"]Our Saiva view of life is universal even,2000 years ago.Puranaanooru, proclaimed to the whole wide world :"யாதும் ஊரே, யாவரும் கேளீர்"/"every country is my own and all the people are my kinsmen."and there by proclaimed universal peace!

 

 

[Kandiah Thillaivinayagalingam,
Athiady, Jaffna]

 

Part:03 Will follow

 

 

  

 

 

[kandiah Thillaivinayagalingam]

ஆண்டவனை [சமயத்தை] கொஞ்சம் மறவுங்கள், மனிதனை [மனித பண்புகளை] கொஞ்சம் சிந்தியுங்கள்! / FORGET GOD [RELIGION] FOR THE TIME BEING; AND THINK HUMAN [HUMANITY] FROM TODAY!” பகுதி / Part : 03

 

பிள்ளைகள் பிறந்த நாளில் இருந்தே, பெற்றோரின் பிரதி மாதிரி, அவர்கள் சார்ந்த சமூகத்தின் பிரதி மாதிரி, பழக்க வழக்கங்கள் பின் பற்றுதல் போன்றவற்றில் பிரதி பலிக்க, கட்டுப் படுத்தப் படுகிறார்கள். உதாரணமாக ஒரு குறிப்பிட்ட நம்பிக்கை அமைப்பிற்குள் பெற்றோர்களால் தள்ளப் படுகிறார்கள். ஒரு குறிப்பிட்ட கருத்துக்களை திணிக்கிறார்கள். அதே மாதிரி ஒரு குறிப்பிட்ட ஒழுக்கம் பழக்கப்படுகிறது. யார் தான் பெற்றோரை நம்ப மாட் டார்கள்? பின் அவர்கள் வளரும் போது தமது குருவை, ஆசிரியரை முதன்மை யாக நம்புகிறார்கள். திருப்ப திருப்ப ஒன்றையே பாட சாலையில் கேட்பதாலும் முதியோர்களிடமும் கேட்ப தாலும் , அந்த செய்திகள் அவர்களுக்கு ஏற்பு டைமை யாகி மூளையில் பதிந்து விடுகிறது.

 

மேலும் இந்த நம்பி க்கைகள், வாழ்வின் ஒவ்வொரு அம்சத்திலும், அதாவது வீடு, பாடசாலை, ஆலயங்கள் அல்லது தேவா லயங்கள் அல்லது மசூதிகள் போன்றவற்றிலும் சரியே என உறுதி பெறுகிறார்கள். இப்படி சிறு வயதில் இருந்தே மூளைச் சலவை செய்யப்பட்ட இவர்கள் இதை உணர்வதே இல்லை. இது ஒரு பெரும் குறையே!

 

"The Mummy" என்னும் படத்தில் அந்த மம்மியால் ஆட்கொள்ளப்பட்டவர்கள்­, மூளைச்சலவை செய்யப்பட்டவர்களாய் “Imhotep... Imhotep" என்று அந்த மம்மியின் பெயரை மட்டும் உச்சரித்துக்கொண்டே தாங்கள் என்ன செய்கிறோம் என்பதை அறியாதவர்களாய் அந்த மம்மியின் கட்டளையை மட்டும் நிறைவேற்றுவார்கள். இப்படித் தான் இவர்களும்!

 

இன்று பயங்கரவாத செயல்கள் பெரும்பாலும் சமயத்துடன் தொடர்புள்ளனவாக உள்ளன. இன்று உலகில் நடக்கும் போட்டி, பொறாமை , வஞ்சகம் ,சூது , எல்லைத் தகராறு , தீவிர வாதம் , பயங்கரவாதம் , போன்ற தீய செயல்கள் அனைத் திற்கும் சமயங்களும் மதங்களுமே காரண காரியமாக உள்ளது என்பதை எவரும் மறுக்க முடியாத உண்மை.

 

எல்லா சமயங்களும் மதங்களும் மக்களுக்கு முதலில் நல்லது சொல்ல தோன்றியது என்றாலும் இன்று மனித உயிர்களை பிரித்து விட்டது . ஆன்ம நேயத்தை அழித்து விட்டது . எது எவ்வாறாயினும் தமிழ் சித்தர்கள் 1500 ஆண்டுகளுக்கு முன்பேயே மேலே கூறப் பட்டவைக்கு விதி விளக்காகவே இருந்து உள்ளார்கள் என்பது குறிப்பிடத் தக்கது. சுந்தரநாதர் என முதலில் அறியப் பட்ட திருமூலர், சைவ பக்தி நெறியை உலகிற்கு வழங்கிய சித்தர் பரம்பரையில் முதன்மையும் , தொன்மையும், வாய்ந்தவர் ஆவார். “ஒன்றே குலம் ஒருவனே தேவன்”,  "அன்பே சிவம்" , "யான்பெற்ற இன்பம் பெறுக இவ்வையகம்" , "என்னை நன்றாக இறைவன் படைத்தனன் தன்னை நன்றாகத் தமிழ்செய்யு மாறே" என்பன போன்ற அரிய தொடர்கள் இவரால் வழங்கப் பட்டது. 63 சைவ நாயன்மார்களுள் ஒருவர் ஆகவும், பதினெண் சித்தர்களுள் ஒருவர் ஆகவும் இவர் கருதப் படுகிறார். சிலர் இவர் கி மு 250 ஆண்டை சேர்ந்தவர் என கருதினாலும் மேலும் சிலர் இவரை ஐந்தாம் ஏழாம் நூற்றாண்டுகளுக்கு இடைப்பட்டவர் என கருது கின்றனர். அவரின் இரு பாடல்கள் கீழே தரப்பட்டு ள்ளன.

 

 

"வேதாந்தங் கேட்க விரும்பிய வேதியர்

வேதாந்தங் கேட்டுந்தம் வேட்கை ஒழிந்திலர்

வேதாந்த மாவது வேட்கை ஒழிந்திடம்

வேதாந்தங் கேட்டவர் வேட்கைவிட் டாரே"

[பாடல்: 229 ]

 

[வேதங்களின் நோக்கம் நமது ஆசைகளை ஒழிப்பதாகும். பொதுவாக வேதாந்தம் கேட்பவர்கள் தமது ஆசைகளை விட்டு விட வேண்டும் . ஆனால் வேதாந்தம் கேட்க விரும்பிய அந்தணர்கள்,அதை கேட்ட பின்பும்,இன்னும் தமது ஆசையை ,வேட் கையை விடவில்லை என்கிறார்.]

 

 

"அடப்பண்ணி வைத்தார் அடிசிலை உண்டார்

மடக்கொடி யாரொடு மந்தணங் கொண்டார்

இடப்பக்க மேஇறை நொந்தது என்றார்

கிடக்கப் படுத்தார் கிடந்தொழிந் தாரே"

[பாடல்: 148]

 

[தலைவாழை இலைபோட்டு அறுசுவை யோடு கூடிய உணவு வகைகளை இல்லத்தரசி சமைத்து, தன் கணவனுக்கு அவற்றை அன்புடன் பாரமாரினாள். அவனும் விரும்பி உண்டான். இருவரும் ஒன்றாய் கூடிக் கிடந்த வேளையில் " கண்ணே இடப்பக்கமாய் நெஞ்சு வலிக்கிறது என்றான், அந்த கணமே நிலத்தில் சரிந்து விழுந்து இறந்து போனான் என்று கூறுகிறார். இதனையே வள்ளுவரும் நிலையாமை அதிகாரத்தில் " நில்லாத வற்றை நிலை யின என்னுணரும் புல்லறி வாண்மை கடை " என்ற நிலையற்றவைகளை நிலையென்றுமனிதன் கருதுவது அவனுடைய அறியாமையே ஆகும், என்றும், " நெருதல் உளனொருவன் இன்றில்லை என்னும் பெருமை உடைத்து இவ்வுலகு " என்ற வாறு, நேற்றிருந்தோர் இன்றில்லை என்று சொல்லும் பெருமை உடையது இவ்வுலகம் என்கிறார்.]

 

உத்தரநல்லூர் நங்கை என்பவர் பதினைந்தாம் நூற்றாண்டில் தமிழ் நாட்டில் வாழ்ந்த ஒரு பெண். இவர் பாய்ச்சலூர்ப் பதிகம் என்ற நூலை இயற்றி சாதி அமைப்பையும் பாகுபாட்டினையும் அதில் கடுமையாகச் சாடியுள்ளார். அபிதான சிந்தாமணி “இவள் ஒரு பெண்கவி, பிராமணரை வசை பாடினாள்” என்று இவரைப் பற்றி குறிப்பிடுகிறது. இவள் ஒரு வேதிய இளைஞனிடம் காதல் வசப் பட்டாள். இதனால் ஆத்திரம் அடைந்த கிராமத்தார் அவளை உயிருடன் எரிக்க முற்பட் டனர். அதை எதிர்த்து அவள் எழுப்பிய வாதம் தான் இந்த பாடல்:

 

"கொக்குமேற் குடுமி கண்டேன் கோழிமேற் சூடும் கண்டேன்,நெக்குறு வாலும் கண்டேன் நீரின்மேல் நெருப்பும் கண்டேன்,சற்குணம் என்று சொல்லிச் சதுர்மறை பேச வேண்டாம்,பக்குவம் அறிந்து பாரும் பாய்ச்சலூர்க் கிராமத் தாரே"

 

சமத்துவமும் உரிமையும் கோரிப் பெண்களிடமிருந்து கலகக் குரல் எழுந்த நாளைத்தான் பெண்கள் தினமாக உலகம் போற்றிக் கொண்டிருக்கிறது. ஆனால் அது உண்மையில் இவளுடன் ஆரம்பிக்கப் பட்டு விட்டது. சாதிகள் பிராமணர்களால் ஏற்படுத்தப்பட்ட சதி என்பதை பிராமண ஆதிக்கம் நிறைந்திருந்த காலத்திலேயே மக்களுக்கு எடுத்துச் சொன்னவர், அதன் காரணமாக பிராமண ஆதிக்கத்தை எதிர்த்துக் கலகக் குரல் கொடுத்தவர், சடங்குகள் சாதி பேதங்களை வலுப்படுத்த ஏற்படுத்தப்பட்டவை என்பதையெல்லாம் அவர் பாட்டுக்களின் மூலம் தெரிந்து கொள்ள முடிகிறது.

 

உதாரணமாக வெவ்வேறு மரங்கள் நெருப்பில் விழுந்தால் வேறு வேறு மணம் எழும். ஆனால் மனிதரின் பிணங்கள் நெருப்பில் எரியும் போது வேறு வேறு மணம் எழுவதுண்டா?

 

"சந்தனம் அகிலும் வேம்பும் தனித் தனி வாசம் வீசம், அந்தணர் தீயில் வீழ்ந்தால் அதன்மணம் வேற தாமோ,செந்தலைப் புலையன் வீழ்ந்தால் தீமணம் வேற தாமோ,பந்தமும் தீயும் வேறோ பாய்ச்சலூர்க் கிராமத்தாரே"

 

என்று கேட்கிறது அவளின் இன்னும் ஒரு பாடல்.

 

"ஒரு பனை இரண்டு பாளை, ஒன்று நுங்கு ஒன்று கள்ளு, அறிவினில் அறிந்தவர்க்கு , அதுவுங்கள் இதுவுங் கள்ளே, ஒருகுலை உயர்ந்ததேனோ, ஒரு குலை தாழ்ந்ததேனோ, பறையனைப் பழிப்பதேனோ, பாய்ச்சலூர்க் கிராமத்தாரே"

 

என்று ஒரே பனையிலேயே இரண்டு வித்தி யாசத்தை எடுத்துக் கூறி, இது பனையின் குற்றமில்லை, இதை கையாண்ட மனிதனே இதற்கு பொறுப்பு என்று வாதாடி, அப்படியே மனிதர்களுக்குள் சாதியின் பெயரால் வித்தியாசம் கற்பிக்கப்படு கிறது என குரல் எழுப்பி சமத்துவம் கோரி போராடி அதில் வெற்றியும் கொண்டு, அந்த வேதிய இளைஞனை மணந்து வாழ்ந்தாள் என வரலாறு கூறுகிறது.

 

அது உலகளாவி பரவ வேண்டும்! சமயத்திற்கு அப்பால், ஆண்டவனுக்கு அப்பால், மனிதன் இணையட்டும் மனித நேயம் பரவட்டும்!

 

 

[கந்தையா தில்லைவிநாயகலிங்கம்,
அத்தியடி, யாழ்ப்பாணம்] 

 

பகுதி:04 தொடரும்

 

 

Since a human's first breath, they are forced to be conditioned as replicas of their parents and society. Forced into a certain belief system, a certain set of opinions, and a certain set of morals. Who wouldn't believe their parents? Growing up, they are the first and most trusted teachers.Hearing the same information every day at schools and from elders also would add validity in their minds and further plant this information into their brains.They are getting confirmation that these beliefs are correct in every aspect of life;home,school,churches,mosques & temples. These brainwashed and conditioned people, do not know they are brainwashed or conditioned and some of them even goes further, and involved in a religious war or holy war. Terrorist activity is nowadays commonly associated with religions, irrespective of whether this association is truly reflective of the religious tradition itself and the tenet of its beliefs.However Tamil Siddhars are exceptional even on those days,1500 years ago.Tirumular, originally known as Sundaranatar was a Tamil Shaivite mystic and writer, considered one of the sixty-three Nayanars as well as one of the 18 Siddhars and He is one of the greatest mystics that India has produced in its long history,Some establish his time period as 250 BC,But Other schools assign him a later date in the 5th or the 7th centuries AD.His work makes reference to so many currents of religious thought too.He was a moral philosopher. He declares that "love is God". He proclaims the unity of mankind and God. He stresses on the acquisition of knowledge through learning and listening.Now two of his poems are given below:

 

 

"The Brahmins who wished to listen to Vedanta

Didn’t give up their desire even after listening to it.

Vedanta is the place where desire ends.

Those who listen to Vedanta are desire-less"--

Verse/229

 

["வேதாந்தங் கேட்க விரும்பிய வேதியர்

வேதாந்தங் கேட்டுந்தம் வேட்கை ஒழிந்திலர்

வேதாந்த மாவது வேட்கை ஒழிந்திடம்

வேதாந்தங் கேட்டவர் வேட்கைவிட் டாரே"]

 

 

"He ate the perfectly cooked food.

He enjoyed the creeper-like tender woman.

Said: “The chest hurts on the left side”.

He stretched his limbs and lay dead"--

Verse/148

 

["அடப்பண்ணி வைத்தார் அடிசிலை உண்டார்

மடக்கொடி யாரொடு மந்தணங் கொண்டார்

இடப்பக்க மேஇறை நொந்தது என்றார்

கிடக்கப் படுத்தார் கிடந்தொழிந் தாரே"]

 

 

In the 7th century Tamil Buddhist epic Manimekhalai,a character, Aputra, illegimate son of a Brahmin woman, who was abandoned in a bush and was brought up by a Brahmin enters later into a tirade against the Brahmins questioning their claims to superiority.Another 15th century work Paychellur [பாய்ச்சலூர்] Patikam by a poetess, Uttaranallur Nangai,[உத்தரநல்லூர் நங்கை] the same style of questioning of the hereditary superiority of the Brahmins is found :A Brahmin boy was learning the Vedas on the banks of the Kaveri. A Harijan[Dalit] girl of the same age used to graze cattle in the same place. Every day, in his innocence, the boy taught her all the Vedic verses which he learnt. Later on, the boy's parents arranged his marriage. When the boy told the Harijan girl of this, she said, 'Why don't you marry me?' As he had grown to like the girl, he said he would tell his parents about her suggestion. They got very angry and with the help of the Brahmins of their agraharam set out to burn the whole Harijan hamlet. The girl however stopped them and argued her case successfully. Said she :

 

"You say the sandalwood is superior to the margosa tree, the reason being that when burnt the sandalwood emits fragrant fumes, while the margosa wood emits stench. On the other hand, a Brahmin and Paraiya (Harijan) both emit stench when burnt. Is the one superior to the other?"

 

[ "சந்தனம் அகிலும் வேம்பும் தனித் தனி வாசம் வீசம், அந்தணர் தீயில் வீழ்ந்தால் அதன்மணம் வேற தாமோ,செந்தலைப் புலையன் வீழ்ந்தால் தீமணம் வேற தாமோ,பந்தமும் தீயும் வேறோ பாய்ச்சலூர்க் கிராமத்தாரே"]

 

Further said she :

 

"The palmyra palm produces flowers. The inflorescence produces palmyra fruits. Another inflorescence is tapped and produces toddy. You say the fruit is good and toddy is bad. The tree is not responsible for the bad thing produced. It is man"

 

["ஒரு பனை இரண்டு பாளை,ஒன்று நுங்கு ஒன்று கள்ளு,அறிவினில் அறிந்தவர்க்கு , அதுவுங்கள் இதுவுங் கள்ளே,ஒருகுலை உயர்ந்ததேனோ, ஒரு குலை தாழ்ந்ததேனோ,பறையனைப் பழிப்பதேனோ, பாய்ச்சலூர்க் கிராமத்தாரே"]

 

In this way, she argued

 

“I saw a tuft/on the heron’s head/and a wattle/on the head of a hen. /I saw a flabby tail. /I saw fire on water. / So do not talk/of the four Vedas/saying that you belong/to a superior caste.”

 

["கொக்குமேற் குடுமி கண்டேன் கோழிமேற் சூடும் கண்டேன்,நெக்குறு வாலும் கண்டேன் நீரின்மேல் நெருப்பும் கண்டேன்,சற்குணம் என்று சொல்லிச் சதுர்மறை பேச வேண்டாம்,பக்குவம் அறிந்து பாரும் பாய்ச்சலூர்க் கிராமத் தாரே"]

 

and proved that the difference between the Paraiya and Brahmin is man-made . According to the story, the Harijan girl .and the Brahmin boy married and their son became a mystic and poet known as Siddhar Sivavakyar.

 

 

[Kandiah Thillaivinayagalingam,
Athiady, Jaffna]

 

Part:04 Will follow

  

 

 

 

[kandiah Thillaivinayagalingam]

ஆண்டவனை [சமயத்தை] கொஞ்சம் மறவுங்கள், மனிதனை [மனித பண்புகளை] கொஞ்சம் சிந்தியுங்கள்! / FORGET GOD [RELIGION] FOR THE TIME BEING; AND THINK HUMAN [HUMANITY] FROM TODAY!” பகுதி / Part : 04

 

டெல்லி, இந்தியாவில் வசிக்கும் கைலாஷ் சத்யார்த்தி [Kailash Satyarthi ] மற்றும் பாகிஸ்தானைச் சேர்ந்த மலாலா யூசப்சாய் [Malala Yousafzai] ஆகிய இருவருக்கும் 2014 ஆண்டு க்கான அமைதிக்கான நோபல் பரிசு வழங்கப் பட்டது. முன்பு பல தடவை இப் பரிசு பலருக்கு வழங்கப் பட்டு இருந்தாலும், இம் முறை அவைக்கு முற்றிலும் வேறு பட்டது. குழந்தைகளின் உரிமைகளுக்காக பாடுபடும் கைலாஷ் சத்யார்த்தி க்கும் மற்றும் பெண் கல்விக்காக குரல் கொடுக்கும் 17 வயது சிறுமி மலாலா யூசப்சாய் க்கும் கொடுத்தது ஒரு வரலாற்று நிகழ்ச் சியாகும்.

 

"என்னுடைய கல்வி உரிமையை நிறுத்த தலிபான்கள் யார்?" என பெண் கல்விக்காக குரல் கொடுத்த மலாலா 2012ம் ஆண்டு, மத அடிப்படை வாதிகலான தலிபான் களால் [Taliban] சமயத்தின் பெயரில், ஆண்டவனின் பெயரில், தலையில் சுடப்பட்டு உயிர் தப்பினவர் என்பது குறிப் பிடத்தக்கது.

 

60 வயது நிரம்பிய இந்திய சமூக ஆர்வலர், கைலாஷ் சத்யார்த்தி அனைத்துக் குழந்தை களுக்கும் கல்வி உரிமை என்பதை வலியுறுத்தி வருபவர். அதற்க் காக பாடு படுபவர். இந்த நோபல் பரிசு பெற்ற இருவரினதும் குறிக்கோள் கல்வி.

 

'எண்ணென்ப ஏனை எழுத்தென்ப இவ்விரண்டும் கண்ணென்ப வாழும் உயிர்க்கு.' என வள்ளுவர் போற்றிய எண்ணும் எழுத்தும். 'குஞ்சி அழகும் கொடுந்தானைக் கோட்டழகும் மஞ்சள் அழகும் அழகல்ல - நெஞ்சத்து நல்லம்யாம் என்னும் நடுவு நிலைமையால் கல்வி அழகே அழகு' அந்த அழகை ஒவ்வொருவருக்கும் கொடுத்து அவர்களையும் அவர்கள் சார்ந்த சமுதாயத்தையும், அவர்களின் அறியாமையில் இருந்து நீக்கி விழிப்புணர்வை ஊட்டி, அவர்கள் அனைவரையும் மேம்படுத்துவதே அவர்களின் முதன்மை நோக்கமாக இருந்தது.

 

உதாரணமாக கைலாஷ் மனப் போக்கு சமயம் சார்ந்தது அல்ல, 'நான் மத வாதி அல்ல, கடந்த 40 ஆண்டுகளில், நான் ஆலயமோ அல்லது மசூதியோ போகவில்லை. நான் ஆலயத்தில் வழிபடு வதில்லை, ஏனென்றால் நான் குழந்தைகளை வழி படுகிறேன்- அவர்களுக்கு விடுதலையையும் அவர்களின் குழந்தை பருவத்தையும் கொடுப்பதால்' என்கிறார். [" I have not gone to a temple or mosque in the last 40 years. I don’t worship in temples because I worship children – by giving them freedom and childhood.”].

 

தலிபான்கள் தங்கள் கடும் கட்டுப்பாட்டைச் செயல்படுத்திக் கொண்டிருந்த நேரத்தில் தொலைக்காட்சி, இசை நிகழ்ச்சிகள், கல்வி, ஏன் கடைக்குப் போவதில் கூட சமயத்தின் பெயரில் பெண்களுக்குத் தடை விதித்தார்கள். அதை உடைத்து எறிந்தவள் தான் இந்த சிறுமி மலாலா. இருவருமே கடவுளுக்கு எதிரி அல்ல, ஆனால், இருவரும் மனித வர்க்கத்தின் முக்கிய தேவைகளின் மேல் கவனம் செலுத்தினார்கள். அல்லல் படும் உயிர்களுக்கு ஆறுதல் கொடுத்தார்கள். இந்த மனித சேவை அங்கீகாரம் செய்யப் படத்தையே இந்த நோபல் பரிசு எமக்கு எடுத்து காட்டுகிறது.

 

எனவே தான் நாமும் ஆண்டவனை [சமயத்தை] கொஞ்சம் மறவுங்கள், மனிதனை [மனித பண்புகளை] கொஞ்சம் சிந்தியுங்கள் என்கிறோம்.

 

இந்த அவர்களின் செய்தி, மனித குலத்தின் நன்மைக்காகவும் செழிப்புக்காகவும், ஒரு அர்த்த முள்ளதாக உலகளாவி பரவட்டும்! பல பல மலாலா, கைலாஷ் தோன்றட்டும்!!

 

திருமூலர் தனது திருமந்திரம் 2104 இல் "ஒன்றே குலம் ஒருவனே தேவனும் நன்றே நினைமின் நமனில்லை நாணாமே" என்கிறார். குதம்பைச் சித்தர் தனது பாடல் 30 இல் "தாவரமில்லை தனக்கொரு வீடில்லை, தேவாரம் ஏதுக்கடி - குதம்பாய் தேவாரம் ஏதுக்கடி?" என்று உரத்த குரலில் கேட் கிறார். இரண்டாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பே, வாழ்வைப் பற்றிய எமது சைவ நோக்கம் உலகளாவியன. "யாதும் ஊரே, யாவரும் கேளீர்" என புறநானுறு கூறுகின்றது. "ஒன்றே குலம் ஒருவனே தேவன்" என்று எம்மை அது வழி காட்டுகின்றது. அறம், பொருள், இன்பம், வீடு [வாழ்வில் நிறைவு அடைதல் ] என்ற நான்கு வழி பாதையை திருக்குறள், தேவையற்ற சடங்குகளையும் கண்மூடித்தனமான நம்பிக்கை களையும் தவிர்த்து எடுத்து காட்டுகிறது.

 

வையத்து வாழ்வாங்கு வாழ்வோம் உலகத்து இயற்கையை அறிந்து வெல்வோம், புகழுடன் தோன்றுவோம் என்பதே குறிக்கோள். எல்லோரும் இன்புற்றிருக்க நினைப்பதுவே அன்றி வேறொன்றும் அறியேன் என்று திரும்ப திரும்ப சைவ சமயம் எதிர் ஒலிக்கிறது . பல வகைப்பாடான கடவுள் தன்மையை [இறைமையை] புராண இலக்கி யங்களில் ஒருவர் எதிர்கொள்ள / சந்திக்க நேர்ந்தாலும், தேவாரங்களை மிக நுணுக்கமாக படிக்கும் போது, அவை அதற்கு எதிர் மாறானதே உண்மை என சுட்டிக் காட்டும். எல்லா நாயன்மார்களும் ஒப்புயர்வற்ற கடவுளின் தனித்தன்மை [ஒருமை] ஒன்றையே உறுதியாக்கு கிறார்கள்.

 

மாணிக்கவாசகர் தமது திருத்தெள்ளே ணத்தில் "ஒரு நாமம், ஓர் உருவம், ஒன்றும் இல்லாற்கு, ஆயிரம் திருநாமம் பாடி, நாம் தெள்ளேணம் கொட்டாமோ! " என்கிறார். அதாவது ஒரு பெயரும், ஒரு வடிவமும், ஒரு தொழிலும் இல்லாத இறைவனுக்கு, ஆயிரம் திருப் பெயர்களைக் கூறி நாம் ஏன் துதிக்கி றோம்?. என கேள்வி கேட்கிறார். இறைவர் ஒருவர்’ என்பது சைவத்தின் அடிப்படைக் கொள்கை. இக் கொள்கைக்கு மாறான எக்கொள்கையும் சைவத்துக்கும் புறம்பான கொள்கையே ஆகும். சாதிப் பாகுபாட்டைச் சைவம் நெடுகிலும் எதிர்த்தே வந்துள்ளது. தென்ஆப்பிரிக்க இன ஒதுக்கீட்டுக்கொள்கை / இனவெறிக் கொள்கை போல பிராமணர்களால் சாதிக்கொள்கை யும் தீண்டாமையும் எமது பண்பாட்டை சீரழிக்க புகுத்தப்பட்டது. "சாத்திரம் பல பேசும் சழக்கர்காள் கோத்திரமும் குலமும் கொண்டு என்செய்வீர் " என்று திருநாவுக்கரசர் கேட் கிறார். மேலும் அவர், "கங்கை ஆடிலன் காவிரியாடிலன், கொங்கு தன்குமரித் துறையாடிலன் துங்கு மாகடலோத நீர் ஆடிலன் எங்கும் ஈசன் எனதாவர்க்கில்லையே" என்று முழக்கம் இடுகிறார்.

 

இப்படியே சுப்ரமணிய பாரதியும் வள்ளுவர் இராமலிங்க சுவாமியும் உறுதிப் படுத்து கிறார்கள். ஆமாம் நாம் எல்லோரும் ஒன்று சேர்ந்து இந்த கண் மூடித்தனமாக மூட நம்பிக்கைகளை அகற்ற வேண்டும். அப்படி அகற்றி, அங்கு மனிதத் தன்மை தழைத்தோங்க வழிசமைக்க வேண்டும். வேறு பட்ட மக்களிடையில் ஒற்றுமையை உண்டாக்கி நல்ல மனிதர்களை வளர்த் தெடுக்க வேண்டும் .

 

ஒரு குழந்தையின் காலில் இருக்கும் ஒரு சோடி சப்பாத்து போன்றது சமயம். -முதலில், அது புதுசாக இருக்கும் பொழுது, குழந்தை உலகத்தை சுற்றி பார்க்க, உறுதுணையாக இருந்தது. ஆனால், சற்று கால த்திற்கு பிறகு, அந்த சப்பாத்தை விட, அவர்களின் கால்கள் கூட வளர, அவர்கள் புது சப்பாத்து மாற்ற வேண்டியுள்ளது -நல்ல சப்பாத்தாக, பெரிய சப்பாத்தாக. குழந்தைகள் மெல்ல மெல்ல முதிர, அந்த மாற்றிய சப்பாத்துக்களும் இறுக்க மாகின்றன, தேய்ந்து போகின்றன. மீண்டும் கூட வளர, மீண்டும் மாற்றப் படுகிறது. ஆனால், பலர் சமயத்தை அப்படியே வைத்திருப் பதற்க் காக தங்களை கட்டுப்படுத்தி ஒரு வரம்பு போட்டு விடுகிறார்கள் .... அதனால், காலத்திற்கு ஒவ்வாத பழைய முறையையே அப்படியே கடைப் பிடிக்கிறார்கள். ஆகவே சமயத்தின் நிழலால் கவ்வப்ப படாமல், வாழ்க்கையின் அழகை என்று மனிதன் உணர்கிறானோ அன்று தான் மனிதனின் பெரு வெற்றியாகும்!

 

நான் மனிதனாக இருக்கவே கடவுள் எதிர்ப் பார்ப்பதாக நான் உணர்கிறேன். நான் வேறாக இருக்க வேண்டும் என்று கட் டாயம் கடவுள் விரும்பி இருக்க மாட்டார். ஏன் என்றால் நான் இப்படி இருக்கவே அவர் விரும்புவார் என்பதில் எனக்கு ஐயமில்லை. நான் கண்களை மூடி , என்னை புனிதனாக அல்லது தூயவனாக மாற்று என கடவுளை நான் பிரார்த்திக்க வேண்டும் என அந்த கடவுள் கட் டாயம் விரும்ப மாடடார். ஏனென்றால், அவர் தான் என்னை இப்படி மனிதனாக படைத்தவர். கடவுளுக்கு நான் மனிதன் என்பது முன்பே கட் டாயம் தெரியும்... ஆகவே நான் தான், எனது முதல் உலகம் மானிடம் [humanity], இரண்டாவது உலகம் மனிதநேயம் [humanism]. மூன்றாவது உலகம் வெறுமனே ஒரு மனிதர் [human] என்பதை அறிய வேண்டும்.

 

நான் மனிதனாக இருப்பதையிட்டு பெருமைப் படுகிறேன். நாங்கள் வேறு யாருமில்லை, மனிதர்களே. ஏன் நீங்கள் இப்ப ஒரு கிறிஸ்த வராகவோ அல்லது ஒரு இஸ்லாமியராகவோ அல்லது ஒரு இந்துவாகவோ அல்லது ஏதாவது ஒரு மதத்தினராகவோ இருக்கிறீர்கள் என்பதை ஒரு கணம் சிந்தித்து பார்த்தீர்களா? உங்கள் மூதாதையர் அப்படி இருந்ததால் இப்ப நீங்களும் பெரும்பாலும் அதே சமயத்தில் இருக்கிறீர்கள். நீங்கள் மாறி வேறு சமயத்தை கடைப் பிடிக்கும் ஒரு குடும்பத்தில் பிறந்து இருந்தால் .... இப்ப அந்த சமயத்தின் நம்பிக்கையாளராக இருந்திருப்பீர். அந்த சமயத்தை நம்புவது மட்டும் அல்ல, அதுவே, அது ஒன்று மட்டுமே உண்மையான சமயம் எனவும் நம்புவீர்கள். நாங்கள் கூட சிந்திக் கிறோம் , ஆனால் கொஞ்சமாகவே உணரு கிறோம்... .எம்மிடம் இயந்திர அமைப்பை விட மானிடம் வேண்டும்.... அப்படியே கெட்டித்த தனத்தை விட, எங்களுக்கு இரக்கமும் சாந்தமும் வேண்டும்....  இவைகள் எதுவும் இல்லா வாழ்க்கை, கட் டாயம் வன்முறையாகவே இருக்கும். நீங்கள் இயந்திரம் அல்ல, நீங்கள் மந்தைகளும் அல்ல... உங்கள் இதயத்தில் மனித குலத்தின் மேல் அன்பு இருக்கிறது. இந்த உலகம் எல்லா வசதிகளும் படைத்தது, அங்கு எல்லோருக்கும் இடமுண்டு.... நாம் எல்லோரும் ஒவ்வொருவரினதும் மகிழ்ச்சியில் வாழவேண்டும், அவர்களின் துயரத்தில் அல்ல.... நாங்கள் ஒருவரை ஒருவர் பகைத்தும் தூற்றியும் வாழ்த் தேவையில்லை... நாம் ஒருவரை ஒருவர் உதவ வேண்டும் , மனித வர்க்கம் அப்படித் தான் இருக்க வேண்டும்... மனிதனாகிய உங்களுக்கு சக்தி உண்டு.. இயந்திரத்தை உருவாக்க... மகிழ்ச்சியை உருவாக்க... மனிதனாகிய உங்களுக்கு வாழ்க்கையை சுதந்திரமாக இனிமையாக மாற்றி அதை ஒரு அற்புதமான பயணமாக மாற்ற சக்தி உண்டு. அதை உணருங்கள்!

 

ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் சமூக கடமைகள் உண்டு. அவை முறையாக செய்யப் பட வேண்டும். தமிழ் பண்பாடும் இதை அறிவுறுத்து கிறது. பண்டைய தமிழ் சங்க பாடல்கள் இதை வலியுறுத்து கின்றன. ஒவ்வொரு தனிப் பட்டுவரும் சுய சிந்தனையாளராக மாற வேண்டும். இதற்கு முதற்கண், இன்றில் இருந்து, நாம், எம்மை சுயமாக சிந்திக்க விடாமல் மழுப்பும் ஆண்டவனை [சமயத்தை] கொஞ்சம் மறக்க வேண்டும் , மனிதனை [மனித பண்புகளை] கொஞ்சம் சிந்திக்க வேண்டும்.

 

ஒவ்வொரு தமிழனும் அவன் எங்கு இருந்தாலும் படிப்பிற்கு முதல் இடம் கொடுக்கிறான். இதனால் தமிழன் பல மருத்துவர்களையும் பொறியியலாளர்களையும் தனது சமுதாயத்தில் உண்டாக்கிறான். ஆனால் ஒரு தெளிந்த இரு கவர்ப்பிரிவு முறையை [dichotomy] உள்ளத்தில் கொண்டுள்ளார்கள். இவர்கள் விஞ்ஞானத்தை படிக்கிறார்கள் அனால் அதில் அறிவியல் மனநிலை [scientific temper] இல்லாமல்.

 

உதாரணமாக, வானியலைப் பற்றி படிப்பிக்கும் ஆசிரியர் அதை வகுப்பு அறையோட முழுக்கு போட்டு விட்டு , சூரிய சந்திர கிரகணத்தின் போது குளத்தில் புனித நீராடுகிறார். இப்படியான சந்தேகத்திற்குரிய இரட் டை வாழ்க்கை தவிர்க்கப் படவேண்டும். நாமும் வாழ வேண்டும் மற்றவர்களையும் வாழ வைக்க வேண்டும் . தெளிவில்லாத வைதீக கோட் பாட்டின் மேல் நாம் வைக்கும் நம்பிக்கை, எம்மை புதுமையாக, சமூகத்தின் மேம்பாட்டிற்க் காக சுயமாக சிந்திக்க விடாது.

 

பொதுவாக சமய தலைவர்கள், அவர்களை பின் பற்றுபவர்களை சிந்திக்க விடமாட் டார்கள். அங்கு நீங்கள் சுயமாக சிந்திக்கும் உரிமை கிடையாது. நீங்கள் உங்கள் பாட்டில் புரிந்து, ஒரு பிரச் சனையை தீர்க்கவும் முடியும் என்றால், ஏன் கடவுளிடமோ அல்லது கடவுளின் தூதுவர் என கருதப் படும் சாமி மாரிடமோ போக வேண்டும்?  தயவு செய்து கொஞ்சம் சிந்தியுங்கள். நீங்கள் உங்களையும் ஏமாற்ற வேண்டாம், மற்றவர்களையும் ஏமாற்ற வேண்டாம்!

 

 

[கந்தையா தில்லைவிநாயகலிங்கம்,
அத்தியடி, யாழ்ப்பாணம்]

 

முடிவுற்றது

 

 

For the year 2014, Nobel Prize for Peace has been announced to two persons viz. Malala Yousafzai (Pakistan) and Kailash Satyarthi (India). Though Nobel Prize for Peace has been awarded for many persons/institutions during the past, the prize for the year 2014 has become more significant in respect of the cause for which the awardees, strived for. Malala Yousafzai, 17 year old girl has been awarded for her commitment and contribution in the field of child rights. She was shot by the religious fundamentalists two years ago for advocating the right of girls to education. Kailash Satyarthi, a 60 year old electrical engineer was recognized for the award for his life’s mission to remove various factors including poverty, which militate against children’s education.For both the awardees, the focus of their cause is ‘Education’ which is the eye opener for the individual enlightenment, economic prosperity and ultimately the progress of human civilization. Kailash Satyarthi’s mindset is not religious and he said :“I am not a religious person. I have not gone to a temple or mosque in the last 40 years. I don’t worship in temples because I worship children – by giving them freedom and childhood.” Both Kailash and Malala are not against god but they focussed themselves on human cause .It must be expressed in service to suffering humanity. That is the message underlying in the recognition of Malala and Kailash Satyarthi for the award of Nobel Peace Prize 2014. ‘Forget God ; Think of Human’. Let the message be meaningfully spread for the betterment and prosperity of humanity!

 

Thirumular has stated unequivocally in his Thirumanthiram 2104"one caste and one God only"as "ஒன்றே குலம் ஒருவனே தேவனும் நன்றே நினைமின் நமனில்லை நாணாமே" and Kudambai Siddhar[குதம்பைச் சித்தர்] in Verse-30,asking a question:"For those who don’t have a sloping roof or a house of their own Where is the need for Thevaram?"["தாவரமில்லை தனக்கொரு வீடில்லை,தேவாரம் ஏதுக்கடி - குதம்பாய் தேவாரம் ஏதுக்கடி?"].Our Tamil Saiva view of life is universal 2000 years ago.our Sangam Tamil classic : Puranaanooru, proclaimed to the whole wide world :'Every country is my own and all the people are my kinsmen.'["யாதும் ஊரே, யாவரும் கேளீர்"] " & also it is guided by the universal concepts "All humanity is one family, and God is but one!" ["ஒன்றே குலம் ஒருவனே தேவன்"]“.Our Thirukkural [திருக்குறள்] leading to a Saiva religious way of life without recourse to meaningless rituals and foolish blind faith." Living well the earthly life is the aim["வையத்து வாழ்வாங்கு"] And Saivism has echoed and re-echoed the sentiments of well-being of all "Let there be prosperity for all! ["எல்லோரும் இன்புற்றிருக்க நினைப்ப துவே"]. All the Tamil saints were stressing the oneness of the Supreme in no uncertain terms. Manikkavachakar's pleads in his Thiruthellenam (திருத்தெள்ளேணம்), "For One who does not have any name or any form, why not we give thousand different names and hail His greatness"?(ஒரு நாமம், ஓர் உருவம், ஒன்றும் இல்லாற்கு, ஆயிரம் திருநாமம் பாடி, நாம் தெள்ளேணம் கொட்டாமோ!).Our Saints Appar and Sambanthar fought against the imposition of Sanskrit and the caste system. Saints Appar Said:Why the meaningless chatter about the scriptures? What do you really gain by the meaningless castes and lineages?["சாத்திரம் பல பேசும் சழக்கர்காள்! கோத்திர(ம்) மும் குலமும் கொண்டு என் செய்வீர்? "] and asked further:Why bathe in Ganges’ stream, or Kaviri? Why go to Comori in Kongu’s land?["கங்கை யாடிலென் காவிரி யாடிலென் கொங்கு தண்கும ரித்துறை யாடிலென்;ஒங்கு மாகட லோதநீ ராடிலென்;எங்கு மீச னெனாதவர்க் கில்லையே"].Even Subramania Bharati wrote in his last years that the smritis and the epics are but ‘figments of imagination meant to impart morals.Vallalar Ramalinga Swamigal’s poems too clearly said that: ‘Let blind custom be buried in the earth’ Yes,We all should joint together to eradicate the religious superstition and allow humanism to flourish in this world.We must create unity among people by inculcating good qualities and thereby creating good human beings. Individual discipline must be developed in everyone.

 

Religion is like a pair of shoes on a child – at first, they are new, give foundation to the child’s steps, helps them explore the world. But after a while, they outgrow the shoes and get new ones – better ones, bigger ones. The “child” species we were is slowly growing into an adult, and those shoes are starting to become too tight and worn out for many .You outgrow and move on. But many choose to keep religion and limit themselves… keeping their old ways.The day people begin to realise the true beauty of life without the shadow cast upon it by religion will be a huge victory for the human species.

 

I feel like, God expects me to be human. I feel like, God doesn't look at me and wish that I were something else, because He likes me just this way. I feel like, God doesn't want me to close my eyes and pray for Him to make me holy or for Him to make me pure; because He made me human. I feel like, God already knows I'm human...it is I who needs to learn that.My first world is humanity. My second world is humanism. And, I live in the third world being merely a human. I’m proud to be human. We're nothing but human.Consider why you are the religion that you are. You are the religion you are for the most part because of your ancestry. Had you been born to another family of another religion…. you would believe that religion. Not only would you believe it, you would believe it to be the one, the only true religion.We think too much and feel too little...More than machinery we need humanity...More than cleverness, we need kindness and gentleness ...Without these qualities, life will be violent and all will be lost.You are not machines.You are not cattle...You have the love of humanity in your hearts.In this world there is room for everyone and the earth is rich and can provide for everyone...We all want to live by each other’s happiness, not by each other's misery...We don’t want to hate and despise one another.We all want to help one another, human beings are like that...You the people have the power.. the power to create machines.. the power to create happiness...You the people have the power to make life free and beautiful..To make this life a wonderful adventure...

 

Every person has got social duties to perform.They have to be performed properly. Tamil culture advocates that every person must possess concern for the society. “All places are our native; all people are our kin.” The ancient Tamil Sangam literature preached this. Every person has to become a self-thinker.For that,We all “Forget god for the time being; and Think of Human” from today!Besides,studying science,people must develop scientific temper.A teacher who is teaching astronomy in class room is taking divine bath during the period of solar, lunar eclipse by believing that the raghu snake is swallowing either moon or sun. This sort of dubious life is to be avoided!!.We have to live. We have to allow others to live also. Belief in an obscure and orthodox system never allows one to think innovatively for the betterment of the society.it must be free of the restrictions of thought and act.Religious leaders do not allow their followers to think. There is no freedom of thought. When you are capable of understanding and solving your problems, why do you go to gods and god men asking for a solution?

 

 

[Kandiah Thillaivinayagalingam,

Athiady, Jaffna]

 

Ended.

  

 

 

 

 

 

 

[kandiah Thillaivinayagalingam]

எல்லோருக்கும் நன்றிகள்