சிறந்த இதய ஆரோக்கியத்திற்கு எவ்வளவு உடற்பயிற்சி தேவை?

நீங்கள் ஓர் ஆரோக்கியமான இதயத்தை பெற விரும்பினால், உடல் செயல்பாடு மற்றும் இருதய நோய்க்கு இடையிலான தொடர்புகள் பற்றிய ஊக்கமளிக்கும் புதிய ஆய்வின்படி, அதிக உடற்பயிற்சி மிகவும் சிறந்தது என ஆய்வு முடிவு குறிப்பிடுகிறது. அரிதாக நகரும் நபர்களைக் காட்டிலும் அடிக்கடி உடற்பயிற்சி செய்யும் மற்றும் சுறுசுறுப்பாக இருப்பவர்களுக்கு இதய நோய் வருவதற்கான வாய்ப்புகள் மிகக் குறைவு என்று அது கண்டறிந்துள்ளது. இந்த உடற்பயிற்சியில் ஒரு நாளைக்கு சில நிமிடங்கள் ஜாகிங் அல்லது வாரத்திற்கு பல மணிநேரங்கள் நடைபயிற்சி தேவைப்படுகிறதா என்பதைப் பார்ப்போம்.

90,000-க்கும் அதிகமான பெரியவர்களிடமிருந்து உடற்பயிற்சி குறித்த புறநிலை டேட்டாவை நம்பியிருக்கும் பெரிய அளவிலான ஆய்வு இது. மேலும், எந்தவொரு உடல் செயல்பாடும் இருதய ஆரோக்கியத்திற்கு நல்லது என்று தோன்றுகிறது என்பதற்கான வளர்ந்து வரும் ஆதாரங்களை இந்த ஆராய்ச்சி மேம்படுத்துகிறது.

பல தலைமுறைகளாக, சுறுசுறுப்பானவர்கள் வலுவான இதயத்தைக் கொண்டிருப்பதை நாங்கள் அறிவோம். 1940-களின் பிற்பகுதியிலும் 1950-களின் முற்பகுதியிலும், பிரிட்டிஷ் தொற்றுநோயியல் நிபுணரான ஜெர்மி மோரிஸ், பிரிட்டிஷ் பஸ் நடத்துனர்கள், தங்கள் நாட்களை இடைகழிகள் உலாவவும், டபுள் டெக்கர் வாகனங்களில் ஏறிச் செல்லவும் செலவழித்தவர்கள். இவர்களைவிட மாரடைப்பு ஏற்பட பாதி வாய்ப்புள்ளவர்களாக நாள் முழுவதும் அமர்ந்த பேருந்து ஓட்டுநர்கள்தான என்பதைக் கண்டறிந்தார்,

அப்போதிலிருந்து, எண்ணற்ற தொற்றுநோயியல் ஆய்வுகள் உடல் செயல்பாடு மற்றும் இருதய பிரச்சினைகளுக்கு இடையிலான ஒத்த தொடர்புகளைக் கண்டறிந்துள்ளன. பெரும்பாலானவற்றில், அதிக அளவு உடல் செயல்பாடு இதய நோய்க்கான குறைந்த ஆபத்துடன் நெருக்கமாக இணைகிறது.
அந்த ஆய்வு மற்றும் பிற ஆய்வுகள் சிலவற்றில் ஓர் வரம்பு இருந்தது. மக்களின் உடற்பயிற்சியின் அளவுகளும் தீவிரங்களும் அதிகரித்தவுடன், அவர்களின் இதயங்களுக்கான நன்மைகள் வீழ்ச்சியடைந்தன. ஒரு சில ஆய்வுகளில், பல ஆண்டுகளாக நீடித்த தீவிர உடற்பயிற்சிகளும் இதய பிரச்சினைகளுக்கு ஆபத்து அதிகரிப்பதற்கு பங்களிப்பதாகத் தெரிந்தது. அதிகப்படியான உடற்பயிற்சி இதயத்தை சேதப்படுத்தும் என்று பரிந்துரைத்தது. ஆனால், அந்த ஆய்வுகள் பொதுவாக சிறியவை மற்றும் ஆண் முதுநிலை விளையாட்டு வீரர்கள் போன்ற குறிப்பிட்ட நபர்களின் குழுக்களில் கவனம் செலுத்தின என்பது குறிப்பிடத்தக்கது..

உடற்பயிற்சி மற்றும் இதய ஆரோக்கியம் குறித்த பெரிய அளவிலான, தொற்றுநோயியல் ஆய்வுகள் கூட, பெரும்பாலும் துல்லியமானவை அல்ல. அவை எப்போதும் உடற்பயிற்சி பழக்கங்களைப் பற்றிய மக்களின் சுய அறிக்கைகளை நம்பியுள்ளவை.

எனவே, உடல் செயல்பாடு மற்றும் இருதய ஆரோக்கியம் ஆகியவற்றுக்கு இடையிலான உறவின் சில அம்சங்கள் ஒளிபுகாதாகவே இருக்கின்றன. நம்முடைய இருதயங்களுக்காக நாம் அதிகமாக உழைக்க முடியுமா? ஆண்களும் பெண்களும் ஒரே மாதிரியான உடல் செயல்பாடுகளிலிருந்து ஒரே இருதய-நோய் அபாயக் குறைப்புகளைப் பெறுகிறார்களா? பகலில் நாம் உண்மையில் எவ்வளவு உடற்பயிற்சி செய்கிறோம்?

இந்தக் கேள்விகள் இங்கிலாந்தின் ஆக்ஸ்போர்டு பல்கலைக்கழகத்தின் தொற்றுநோயியல் பேராசிரியரான டாக்டர் டெரன்ஸ் டுவையர் மற்றும் அவருடைய நண்பர்கள், நீண்டகாலமாக வாழ்க்கை முறை மற்றும் நோய் அபாயத்தின் இடைவெளியைப் படித்தவர்களால் முன்வைக்கப்பட்டன. யு.கே. பயோபாங்கில், சாத்தியமான பதில்களைப் பற்றிய தெளிவான ஆதாரத்தை அவர்கள் அறிந்திருந்தனர்.

யு.கே. பயோபேங்க் என்பது யுனைடெட் கிங்டமில் 500,000-க்கும் மேற்பட்ட வயது வந்த ஆண்கள் மற்றும் பெண்களைப் பற்றிய உடல்நலம் மற்றும் வாழ்க்கை முறை தகவல்களின் ஓர் பெரிய தரவுத்தளம். 2006-ம் ஆண்டு தொடங்கி, இந்த தன்னார்வலர்கள் மரபணு மற்றும் மருத்துவ பரிசோதனைக்கு ரத்தம், சிறுநீர் மற்றும் உமிழ்நீர் மாதிரிகளை வழங்கி வருகின்றனர். அவர்களுடைய வாழ்க்கையைப் பற்றிய நீண்ட கேள்வித்தாள்களுக்கு பதிலளித்தனர் மற்றும் முழு சுகாதார மற்றும் மருத்துவ பரிசோதனைகளையும் நிறைவு செய்தனர். அவர்களில் 100,000-க்கும் அதிகமானோர் ஒரு வாரம் செயல்பாட்டு டிராக்கர்களை அணிய ஒப்புக்கொண்டனர். இது, அவர்கள் எவ்வளவு உடலை செயற்பாட்டில் வைத்தார்கள் என்பதை கவனமாக அளவிட மட்டுமே.

டாக்டர் டுவையரும் அவருடைய நண்பர்களும் இப்போது டிராக்கர்களை அணிந்த 90,000-க்கும் மேற்பட்ட ஆண்களுக்கும் பெண்களுக்கும் பதிவுகளை பெற்றனர். அவர்கள் ஆய்வில் சேரும்போது இதய நோய் குறித்த வரலாற்றைக் கொண்ட அனைவரையும் தவிர்த்தனர். அவர்கள் ஒவ்வொரு வாரமும் எத்தனை நிமிடங்கள் உடலுக்கு பயிற்சி கொடுத்தனர் என்பதைப் பொறுத்து அவற்றை நான்கு குழுக்களாகப் பிரித்தனர். மேலும் இந்த செயல்பாடு எவ்வளவு மிதமானதாக இருந்தது, அதாவது நடைபயிற்சி அல்லது ஜாகிங் போன்ற ஒப்பீட்டளவில் வீரியம் முதலியவற்றை அவர்களின் கண்காணிப்பாளர்களால் சரிபார்க்கப்பட்டது.

இறுதியாக, ஆராய்ச்சியாளர்கள் மருத்துவமனைகள் மற்றும் இறப்பு பதிவுகளிலிருந்து தரவுகளை சேகரித்தனர். 90,000 தன்னார்வலர்களில் யார், ஆய்வில் சேர்ந்த சில ஆண்டுகளில் இதய நோய்களுக்கு ஆளானார்கள் மற்றும் எத்தனை பேர் அவர்களின் செயல்பாட்டு பழக்கங்களுக்கு எதிராக நோயறிதல்களைக் கண்டறியத் தொடங்கினர்.

சுறுசுறுப்பாக இருந்தவர்கள் இதய நோய்களிலிருந்து பாதுகாப்பாக இருந்தனர். சுறுசுறுப்பான குழுவில் இல்லாதவர்கள், அரிதாகவே உடலுக்கு வேலை கொடுத்தவர்கள் அல்லது முறையாக உடற்பயிற்சி செய்யாதவர்கள் அதிகப்படியான இதய நோய்களுக்கு ஆளானவர்களாக இருந்தனர். அவர்கள், சுறுசுறுப்பான ஆண்கள் மற்றும் பெண்களை விட இரு மடங்குக்கும் அதிகமான இருதய நோய்களைக் கொண்டிருக்கிறார்கள் என்பதைக் கண்டறிந்தனர். உடல் அமைப்பு, புகைபிடித்தல், சமூக பொருளாதார நிலை மற்றும் பிற காரணிகளுக்காக ஆராய்ச்சியாளர்கள் கட்டுப்படுத்தியிருந்தாலும் கூட, குறைந்த-செயலில் உள்ள குழுவிலிருந்து செயலற்ற குழுவிற்கு நகர்த்துவது இதய நோய் அபாயத்தை கிட்டத்தட்ட 30 சதவிகிதம் குறைத்தது.

ஆண்களும் பெண்களும் வாரத்திற்கு 1,100 நிமிடங்கள் அல்லது ஒரு நாளைக்கு இரண்டு மணி நேரத்திற்கும் மேலாக நடந்து செல்வது (மொத்தம் அவர்களின் உண்மையான உடற்பயிற்சி மற்றும் மளிகை கடை அல்லது வீட்டு வேலைகள் போன்ற அன்றாட நடவடிக்கைகள் இரண்டையும் உள்ளடக்கியது), பெரும்பாலும் வேலை செய்யும் போது ஒரு வாரத்திற்கு 50 நிமிடங்கள் அல்லது அதற்கு மேல் தீவிரமாக உடற்பயிற்சி  செய்வதனால் இதய பிரச்சினைகளுக்கு ஆபத்து எதுவும் இல்லை.

இதன் முடிவுகள் “இருதய நோய்களின் அபாயத்தைக் குறைக்க தீவிரமான உடல் செயல்பாடு முக்கியமானது” என்பதை ,குறிக்கும் “முன்பு கிடைத்ததை விட வலுவான சான்றுகளை வழங்குகின்றன. இதன் நன்மைகள் “பெரும்பாலான சுய அறிக்கை ஆய்வுகள் மூலம் கிடைத்ததை விட இரு மடங்கு அதிகம்” என்று டாக்டர் டுவயர் கூறுகிறார்.

இந்த ஆய்வு கூட்டுறவு தான், இருப்பினும் சுறுசுறுப்பான நபர்கள் ஆரோக்கியமான இதயமுள்ளவர்களாக இருப்பதைக் காட்டுகிறது. நடப்பது மற்றும் பிற நடவடிக்கைகள் நேரடியாக மக்களின் இதயங்களை பலப்படுத்துகின்றன என்பதை இது நிரூபிக்கவில்லை. இவை இரண்டும் இணைக்கப்பட்டுள்ளன. மிக உயர்ந்த அளவிலான தீவிரமான செயல்களை செய்பவர்களின் எண்ணிக்கை மிகக் குறைவு என்பதையும் டாக்டர் டுவயர் சுட்டிக்காட்டுகிறார். எனவே நீண்டகால, தீவிரமான உடற்பயிற்சி ஒரு கட்டத்தில் இதயத்துக்கு கெடுதல் என்பது கற்பனைக்குரியது. அந்த சாத்தியக்கூறுக்கு கூடுதல் ஆய்வு தேவை என அவர் கூறுகிறார்.

Thinakkural.lk