நாய், கோழி, புலி - அனைத்துக்கும் நடுகல் எழுப்பிய தமிழர்கள்! ஆச்சர்ய தகவல்கள்!

சண்டைக் கோழிகளின் உரிமையாளரான 'கோழி வித்தகர்கள்' தாம் உயிருக்குயிராய் வளர்த்த சேவலை மறக்கவியலாது கல்லெழுப்பி வணங்கினர். விழுப்புரம் மாவட்டம் அரசலாபுரம் கிராமத்தில் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட கி.பி 4 - 5 - ம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த கல்வெட்டுடன் கூடிய சேவல் நடுகல் இது. இதுபோல இந்தளூர், அரசலாபுரம் ஆகிய ஊர்களிலும் கோழி நடுகல் உண்டு.

'முகையூரு மேற்சே, ரிகு யாடிக, ருகிய கோழி...' முகையூர் என்ற ஊரின் மேற்சேரியில் நடந்த சேவல் சண்டையில், இறந்துபட்ட சேவல் என்பது பொருள். தற்போது இக்கல்வெட்டு பொதுப்பணித்துறை அலுவலகத்தில் வைக்கப்பட்டுள்ளது. இதுபோல் இந்தளூரிலும் சேவலுக்குரிய நடுகல் உள்ளது.

எடுத்தனூர் நடுகல் - சங்க இலக்கியத்தில் நாய்கள்: பெருங்கற்காலம் தொட்டே மனிதர்களுடன் பயணித்து வரும் மிருகங்களில் குறிப்பிடத்தக்கது நாய் இனங்கள். நாய்களை வேட்டைக்காகவும் காவலாகவும் செல்லப் பிராணியாகவும் வளர்த்து வருகின்றனர். நாய்களை சங்க இலக்கியங்கள் ஞமலி, ஞாளி என்று கூறுகின்றன. சினமுற்ற வேட்டை நாய்களை ‘கதநாய்’ என்றும் குறிப்பிட்டுள்ளன.

மான், முயல், பன்றி, உடும்பு போன்றவற்றை வேட்டையாடுவதில் நாயின் பங்கு குறிப்பிடத்தக்கது. சங்ககாலத் தமிழ்ச் சமுதாயத்தில் ஓர் ஆண்மகன் வீட்டைவிட்டு வெளியே செல்லும்போது, கையில் ஒரு வேலுடன் வேட்டைநாய் பின்தொடரச் செல்வது பெருவழக்காக இருந்தது. வீட்டுநாய், வேட்டை நாய்களைப் பற்றி மட்டுமின்றி காடுகளில் வாழும் செந்நாய்கள், நீர் நாய்களைப் பற்றியும் சங்ககால இலக்கியங்களில் பதிவுசெய்து வைத்துள்ளனர்.

‘சொன்றி ஞமலி தந்த மனவுச்சூல் உடும்பின்

வறைகால் யாத்தது வயின்தொறும் பெறுகுவிர்’

என்ற பெரும்பாணாற்றுப்படை வரி, வேட்டுவக் குடிகளான எயினர் இன மக்கள், நாய்களைக் கொண்டு வேட்டையாடிய ஊன் உணவைப் பற்றிக் கூறுகிறது. ‘கான் உறை வாழ்க்கை, கத நாய், வேட்டுவன்’ என்ற புறப்பாடல் வரி, கானகத்து வாழ் வேட்டுவனையும், அவனோடு இணைந்து வாழ்ந்த நாயையும் குறிக்கிறது. குறிஞ்சி நிலத்தில் வேட்டைக்குப் பயன்பட்ட நாய்கள்தான், பின்னர் மெல்ல மருத நிலத்து மக்களால் ஆநிரைக் காவலுக்குப் பயன்படுத்தப்பட்டன. அவ்வாறான நாய்கள்தான் ‘பட்டி நாய்கள்’ என்று பெயர்பெற்றன.

சங்ககாலத் தமிழர்களின் வீட்டில் வளர்க்கப்பட்ட நாயானது காவலுக்குப் பரவலாகப் பயன்படுத்தப்பட்டதைப் பல பாடல்களின் வழியாக அறியமுடிகிறது. வீட்டுக்கு வெளியில் பந்தல்காலில் கட்டி வைக்கப்பட்ட நாயானது காவலில் சிறந்து விளங்கியதைப் பெரும்பாணாற்றுப்படை கூறுகிறது. இவ்வாறு தம்முடன் அன்றாடம் பயணிக்கும் நாய்களுக்கும் தமிழர்கள் நடுகல் எழுப்பியுள்ளனர்.

திருவண்ணாமலை செங்கம் சாலையில் 20 கி.மீ. தொலைவில் உள்ளது எடுத்தனூர். இவ்வூரில் உள்ள நடுகல்லில் வீரன் சண்டைக்கு செல்லும் நிலையில் நிற்கின்றான். அவன் பின்னால் ஒரு நாய் நிற்கிறது. காவலனைக் கள்வர்கள் வீழ்த்தி விடுகிறார்கள். வீரனுக்குத் துணையாக நின்ற நாய், அவனை அடித்து வீழ்த்திய இரு கள்ளர்களோடு போரிட்டு வீழ்த்தி வெற்றி கண்டது. இந்த நடுகல்லில் 2 கல்வெட்டுக்கள் உள்ளன. ஒன்று வீரனுக்கும் இன்னொன்று நாய்க்குமானது.

செங்கம் பகுதியில் நடுகற்களை வழிபடும் வழக்கம் இன்றும் உள்ளது. இவர்கள் நடுகற்களை வேடியப்பன் என்று அழைக்கிறார்கள். இதேபோன்று வேலூர் மாவட்டம் அம்பலூரில் 9-ம் நூற்றாண்டு நடுகல் ஒன்று இருநாய்கள் பன்றியுடன் சண்டையிட்டு இறந்ததைப் பற்றிக் கூறுகிறது. இந்த நாய்களின் பெயர்களாக முழகன், வந்திக்கா கத்தி என அவற்றின் உரிமையாளர் கோவந் கல்வெட்டில் குறிப்பிட்டுள்ளார். 1,200 ஆண்டுகள் கடந்தும் அந்நாய்களின் தியாகம் இன்றும் நினைவுகூறப்படுகிறது. இது போன்றே தண்டாரம்பட்டு அருகே ஒரு நாயின் நடுகல் கண்டறியப்பட்டது.

பொதுவாக புலிக்குத்தி நடுகல் தமிழகத்தின் பல பகுதிகளில் கிடைக்கிறது. அந்நடுகற்கள் புலியால் தாக்கப்பட்டு இறந்த வீரனுக்கு எழுப்பப்பட்டிருக்கும். ஆனால் முதன்முதலாக ஒரு பெருவீரன், தான் குத்திக் கொன்ற புலிக்கு ஒரு நடுகல் எழுப்பியுள்ளான். அவன் சாதாரண வீரன் அல்ல, அவர் ஆளுமைமிக்க முத்தரையர் மன்னன் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. சுவரன் மாறன் எனும் இரண்டாம் பெரும்பிடுகு முத்தரையனால், கொல்லப்பட்ட ஒரு புலிக்கு எழுப்பிய நடுகல் இது. மன்னன் ஒருவனே ஒரு புலிக்கு நடுகல் எழுப்புவது அதுவே முதல்முறை அவ்வகையில் இது சரித்திர முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது என்கின்றனர் வரலாற்று ஆய்வாளர்கள்.

நடுகல் அற்புதங்கள் 2: நாய், கோழி, புலி - அனைத்துக்கும் நடுகல் எழுப்பிய தமிழர்கள்! ஆச்சர்ய தகவல்கள்! | Ancient inscriptions - Ancient Tamil people worshiped dogs, tigers and roosters - Vikatan