தன்மானத் தந்தையே!

திருநிறை பழநெடு மாறன் ஐயா!

தன்மானத் தமிழனாய்த் தகைசார் அறிஞனாய்த்

தரணியில் இலங்கிடும் தமிழகத் தந்தையே!

இன்னலில் ஆழ்ந்த ஈழத்தவன் பசிதனை

இல்லா தொழிக்க எண்ணம் கொண்டுநீர்

உன்னதப் பணிபுரிந்தீர் உலகமே வியந்திட

உறுதியாய் நின்றங்கு உயிர்தனை வருத்தும்

மன்னும் உண்ணா நோன்புதனில் இறங்கி

மனிதம் நின்னிடத்தே என்பதை எண்பித்தீர்!

தங்கத் தம்பியாம் திலீபனின் நாளில்

தந்தையே நீவீரும் திருவுளம் கொண்டு

அங்கம் நொந்து அறிவினா லுயர்ந்து

ஆரும் புரிந்திடா அறப்போராட் டம்தனில்

இங்கிதமாய் இசைந்தீர் ஏற்றமிகு தந்தையே!

என்னகைம் மாறுநாம் இதற்காய்ச் செய்வோம்?

இங்கிருந்து நெஞ்சத்தால் இனியவுயிர் நிலைத்திட

எஞ்ஞான்றும் இறைவனை வணங்கி நின்றிடுவோம்!

அல்லும் பகலும் எம்மினத்தை நினைத்தீர்

ஆன்றவும் உயிரைப் பணயம் வைத்தீர்.

சொல்லிலே நிகரிலாத் தூய்மையுட னுழைத்தீர்

சிறைதனிலே உழன்றீர் சிறந்தவுடல் மெலிந்தீர்

வல்லபெரும் புரட்சிதனில் வரலாறு மறந்திடா

வன்னிப் பயணத்திற் தம்பியை அடைந்தீர்

கல்லும் கரைந்திடக் கண்களில் ஒளிதுலங்கக்

கனிவான உரையாற்றித் திடம்கொளச் செய்தீர்!

உயிர்தான் போயினும் உண்மைக்காய் உழைப்பேனென

உறுதியுடன் வாழ்வினில் உயர்ந்து நிற்கின்றீர்

மயிர்நீப்பின் உயிர்வாழாக் கவரிமா னொத்தவும்

மாண்புறு உள்ளத்தில் மனிதம் பேணுகின்றீர்

பயிர்தனை வேலியே மேய்ந்திடு மிப்பாரினில்

பண்பாட்டின் இமயமெனப் பாங்குடன் துலங்குகிறீர்

துயிலும் போதினிலும் தமிழினத்தின் விடிவொன்றே

தூயவும் சிந்தையிற் தனித்துவமாய்க் கொண்டீர்!

புலிகளை எவரும் வெல்லமுடி யாதெனப்

பொய்புரட்டுப் பேசுவோக்குப் பரப்புரை செய்தீர்

வலிமை மிக்கவும் வல்லரசு நாட்டினிலும்

வரலாற்றுத் தடயங்கள் உரைத்து வாதிட்டீர்

நலிந்தவ ரல்லரவர் நானிலமும் வியந்திடும்

நடுநிலை பேணிடும் நீதியாளர் களென

மலிந்த வருமல்லர் மாண்புடனே போராடும்

மாணிக்க மேதைகளென மார்தட்டி நின்றீர்

தென்னக மக்களாம் நின்னுயிர் மாந்தர்தம்

தீராதகுறை களையத் தேடிப்பணி புரிந்தீர்

அன்னவரில் அன்றாடம் வலைவீசும் மறவர்தம்

அவலங்கள் துடைத்திட இயன்றவரை உழைத்தீர்.

பன்னுதற் கரிய தொண்டுகள் புரிந்தவர்

பாதையைச் சிறப்புறத் திகழ்ந்திடச் செய்தீர்

சென்னியில் ஏற்றிநாம் வணங்கிடத் தகுந்த

சீராளன் செய்நன்றி மறப்போமோ என்றும்?

காந்தி தேசத்திற் கருணை கிடைக்குமென்றா

காயமது வருத்தி உயிர்நீக்கப் புறப்பட்டீர்?

ஏந்தலென விளங்கிய இணையிலாப் பார்த்தீபனொடு

எம்முயிர்ப் பூபதித் தாயவளின் நிலையறிந்தும்

தீந்தமிழ் ஈழத்தில்; நீர்கொண்ட பற்றுதலாற்

திடமான கொள்கையிற் றிளைத்திடும் பண்பினால்

நீந்திடும் பிறவிக் கடல்தான் துச்சமென

நெஞ்சம் துணிந்தீரோ? நீதியோ? தகுமோ?

ஐயா! பெரியீர்! அன்புள்ளம் நிறைந்த

அறிவுசால் தென்னகத்து ஆன்றுடைத் தலைவ!

வையகமே உங்கள் உறுதிநிலை அறிந்து

வாய்மூடித் திகைத்துப் பேச்சற்று நிற்கிறது!

பையவே இத்தகை நோன்புகள் தம்மைப்

பக்குவமாய் விலக்கிடுவீர் பெறுமதி மிக்க

துய்யவும் மியக்கமது எம்மவர்க் கென்றும்

துணையன்றோ? அறிவீர்! எஞ்ஞான்றும் வாழ்க!

-கனடாவிலிருந்து பவித்திரா-

அல்லும் பகலும் எம்மினத்தை நினைத்தீர்

ஆன்றவும் உயிரைப் பணயம் வைத்தீர்.

சொல்லிலே நிகரிலாத் தூய்மையுட னுழைத்தீர்

சிறைதனிலே உழன்றீர் சிறந்தவுடல் மெலிந்தீர்

நன்றி பவித்திரா, தோழமைஇக்குரிய உல்கத் தமிழ் ஆர்வலர் நெடுமாறனுக்கு ஈழத்தமிழர் சார்பில் நீங்கள் எழுதிய காலத்தாலாய வாழ்த்துக் கவிதைக்கு நன்றி.