"தெரியாது" ஆனால் “தெரியும்”

[kandiah Thillaivinayagalingam]

"தெரியாது" ஆனால் “தெரியும்”

 

புத்தர் தன் சீடர்களுடன் அமர்ந்திருந்தார். அப்போது ஒரு சிறுமி வந்து அவரை வணங்கினாள்.
–
புத்தர் கேட்டார்: “எங்கிருந்து வருகிறாய் அம்மா?”
–
”தெரியாது”
–
”எங்கே போகிறாய்?”
–
”தெரியாது”
–
சிறுமியின் பதிலைக் கேட்டு சீடர்களுக்குச் சிரிப்பு வந்து விட்டது.
–
“இப்படித் தெரியாது தெரியாது என்று சொல்கிறாயே…
உனக்கு எதுவுமே தெரியாதா?” என்று புத்தர் கேட்டார்.

அதற்குச் சிறுமி, “தெரியும்” என்றாள்.
–
உடனே புத்தர், “”என்ன தெரியும்?” என்று ஆவலாகக் கேட்டார்.
–
அதற்கு அவள், “”தெரியாது” என்றாள்.

புத்தருக்கு குழப்பமான மனநிலை.

“”என்னம்மா இப்படிக் குழப்புகிறாய்?”
அந்தச் சிறுமி சொன்னாள்:
–
“குருவே, உண்மையைத்தான் சொன்னேன். 
எங்கிருந்து வருகிறாய் என்ற கேள்விக்கு என் ஊரின் பெயரைத்தான் கூறியிருக்க வேண்டும். ஆனால் அந்த ஊரில் பிறப்பதற்கு முன்பு நான் எங்கிருந்தேன் என்று எனக்குத் தெரியாது அல்லவா? அதனால் தெரியாது என்றேன்.
–
எங்கே போகிறாய்? என்ற கேள்விக்கு நான் போகும்
ஊரைச் சொல்ல வேண்டும். ஆனால் நான் இறந்த பின்பு எங்கே போகிறேன் என்று எனக்குத் தெரியாது. அது எப்போது நிகழும் என்றும் எனக்குத் தெரியாது” என்றாள்.
–
புத்தர் சொன்னார்: “”இந்தச் சிறுவயதில் நீ இவ்வளவு
அறிவாகப் பேசுவாய் என்று எனக்குத் தெரியவே தெரியாது’..!” 

 

[கந்தையா தில்லைவிநாயகலிங்கம்,
அத்தியடி, யாழ்ப்பாணம்]