கிருபன்

“இரத்தத்தின் கதை”- போர்க்கால அனுபவக்குறிப்புகள்-கதை 01-அலெக்ஸ் பரந்தாமன் இரத்தத்தின் கதையை சொல்ல முன்பு : வன்னிப்போரியல் வாழ்க்கைக்குள் எவருமே எதிர்பார்த்திருக்காத திருப்பங்களும், அவலங்களும் நடந்து முடிந்தன. ஒவ்வொருவருக்கும் ஒவ்வொருவிதமான அனுபவங்கள் அவை. அந்த அனுபவங்களானது சந்தோஷப்படுதல் ஒன்றைத்தவிர, மற்றைய எல்லாவிதமான உணர்வுகளையும் உள்வாங்கி, மீண்டெழுந்தனவாக அமைந்தன. அந்த மீண்டெழுதலோடு வாழ்வின் இன்னொருபக்கத்தை அனுபவங்கள் வெளிக்காட்டி நின்றன. சக மனிதர்களைப் பற்றித் தெரியவும் அவர்களது குணவியல்புகள் மற்றும் குரோதச் செயற்பாடுகள் பற்றியும் அறியச் செய்தன. வன்னிப்போர் முடிவடைந்து பல வருடங்களாகி விட்டன. இந்தப்போர் மனப்புரிதலுள்ளவர்களுக்கு மட்டுமன்றி, ஏனையோருக்கும் கற்றுக் கொடுத்துவிட்டுச் சென்றவை ஏராளம்! இந்தப்போருக்குள் அநேகமானவர்கள் இறந்தும், ஏனையோர் உயிர்மீண்டவர்களாகவும் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறார்கள். இப்படி வாழ்பவர்களைப் பார்ப்பதிலும், அவர்களது அனுபவங்களைப் படிப்பதிலும் ஒரு சுவாரஸ்சியம் இருக்கத்தான் செய்கிறது. ஒரு கட்டத்தில் உளரீதியான சுகத்தையும் உற்சாகத்தையும் கொடுக்கின்றது. சிந்தனை செய்பவர்களுக்கு அவர்தம் வாழ்க்கையைச் செழுமைப்படுத்த உதவியிருக்கின்றது. எழுத்து இலக்கியத்துக்கு கருக்களமாகவும் அமைந்திருக்கின்றது. இந்த மனிதர்களைப்பற்றி நிறையவே எழுதலாம்! எழுதிக்கொண்டே போகலாம்! தொய்வில்லாத வசனநடைக்கு, அவர்களது துயர் தோய்ந்த வாழ்வின் பல பகுதிகளைத் தெரிந்தெடுக்கலாம். எழுதுவதை விரும்புபவனுக்கும், எழுத்தின்மீதான தேடல்களை அறிந்து கொள்பவனுக்கும் இந்த மனிதர்களின் வாழ்க்கை ஒரு கட்டாய தேவையாக இருக்கிறது. புலிகளின் தமிழ்மக்களுக்கான விடுதலைப் போராட்ட காலத்தில், சிங்கள அரசின் பொருளாதார நெருக்கடிகளுக்கு மத்தியிலும், ஆங்காங்கே தமது சொந்த இருப்பிடங்களில் வாழ்ந்த இந்த மனிதர்களை, நிலம்மீதான படையினரின் ‘ முன்னேறுதல்’ நடவடிக்கை மெல்லமெல்ல அவர்களது இருப்பிடங்களை விட்டு நகர்த்தியது. துடைப்பங்களால் கூட்டி ஒதுக்கப்படும் குப்பைகள்போன்று ஓரிடத்தில் சேர்த்து விட்டது. அப்படிச் சேர்த்து விட்டதன் மூலம், அந்த இடத்தில் மிக நெருக்கமாக வாழ்ந்த இவர்களிடமிருந்து பல அனுபவங்களைப் பெறவும், அந்த அனுபவங்களூடாக அநேக விடயதானங்களையும் கற்றுக் கொள்ள முடிந்திருக்கிறது. முல்லைத்தீவு மாவட்டத்திலுள்ள மாத்தளன் கடற்கரைப் பகுதியில் இருந்து அம்பலவன் பொக்கணை, வலைஞன்மடம், முள்ளிவாய்கால் வரை, ஒன்று சேர்த்து விடப்பட்டிருந்த இந்த இடம்பெயர் மனிதர்களுக்குள் பலகதைகள் கனத்தனவாய் தேங்கிக் கிடந்தன. அக்கதைகள் ஒருவரோடொருவர் பரிமாறிக்கொள்ள முடியாத சோகக்கதைகளாகவே இருந்தன. யாரை யார் தேற்றுவது என்பதுகூடத் தெரியாததொரு அவலநிலைக்குள்ளும் பல அராஜகச் செயற்பாடுகளும் அரங்கேறத்தான் செய்தன. எல்லா மனித முகங்களிலுமிருந்து வழிந்து கொண்டிருந்தன கண்ணீர்த்துளிகள். வாய் இருந்தும் ஊமைகளாக… பேசுவதற்கு சுதந்திர மற்றவர்களாக… அவலக்குரல்களை மட்டுமே வெளிப்படுத்தக்கூடியவர்களாக… இருந்தார்கள். அழுது… அழுது… அரற்றியபடியே, தங்களது அன்றாட வாழ்வினைக் கடந்து சென்ற இந்த மனிதர்கள், படிப்பதற்கு தலைசிறந்த நூல்களாகவே இருந்திருக்கிறார்கள் ; இன்றும் கூட இருக்கிறார்கள்! போரியல் நிகழ்வுகள்… வாழ்வனுபவத்துக்கு புதுப்புது அனுபவத்தைக் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தன. இந்த அனுபவமானது அவர்களோடும் அவர்கள் மத்தியிலும் வாழ்ந்த எனக்கும் ஏற்பட்டிருந்தது என்பது புனைவல்ல. இலக்கு நோக்கி நகர்வதாகத் தோற்றம் காட்டிக்கொண்டிருந்த விடுதலைப் போராட்டம், இடைநடுவில் பல பாதைகளில் பயணிக்கத்தொடங்கியபோது, வாழ்வின் இன்னொரு பக்கத்தையும், வஞ்சகங்களின் உச்சித் தொடுகையையும் அவ்வப்போது காணக்கூடிய தாக இருந்தது. அசலெது? நகலெது? உண்மையெது? பொய்மையெது? நீதியெது? அநீதியெது? நட்பெது? பகையெது? என்பதையெல்லாம் வன்னிப்போருக்குள் பெற்றுக்கொள்ளக்கூடிய தாக இருந்தது. மன அயர்ச்சியும் மரணத்தை நிதம்நிதம் ருசித்துப்பார்க்கும் வாழ்வுமாக, அவை எமக்கு எழுதப்படாத விதியுமாக இருந்த போதிலும், அவற்றையெல்லாம் ஒரு துப்பாக்கிக் குண்டுக்கு அஞ்சியபடி… கடந்துதான் போகவேண்டியிருந்தது. சுதந்திரத்துக்காகப் போராடியநாம், இறுதிவரை சுதந்திர மற்ற மனிதர்களாகவும் சுகம் யாவும் இழந்து சோகத்தைச் சுமப்பவர்களாகவுமே வாழ்ந்து கொண்டிருந்ததை கவனித்துக்கொண்டிருந்தது முல்லைப் பெருங்கடல்வெளி. கடற்கரைவெளியில் கிழக்குத் திசையில் தோன்றும் பூரண உதயத்தின் ஒவ்வொரு அழகியலையும் ரசிக்கமுடியாதவர்களாக நித்தமும் அவலங்களைச் சுமந்து வாழ்ந்த காலங்கள் கொடிதிலும் கொடியவை. இந்த அவலக்கொடுமைகளுக்குள் சாதி, சமயம், பணம், படிப்பு, பிரதேசவாதம் மற்றும் தமக்கான ‘ பிற தகைமை’ களை வெளிப்படுத்தியவர்களும் உண்டு. குண்டுகள் உடலைத் துளைப்பினும், உயிரது கணங்களில் பிரியினும் ; கூடவே கொண்டுவந்த மரபுசார் கொள்கைகளை விட்டுக்கொடுக்காது வாழ்ந்த மனிதர்கள் மத்தியில் தான், நானும் வாழ்ந்திருக்கிறேன். இந்த மனிதர்கள் ஒவ்வொருவரும் விசித்திர மனப்பாங்குடையவர்கள். இந்த விசித்திரமனோபாவமே என்னை எழுதத் தூண்டுகிறது. வன்னிப்போர் எனக்குக் கற்றுத்தந்தவை ஏராளம்! இந்த ஏராளத்தில் இருந்து சிலவற்றை எழுத்துக்களாகத் தொகுத்து ‘நடு’ வாசகர்களுடன் இனிவரும் நாள்களில் பகிர்ந்துகொள்ள விரும்புகிறேன். நன்றி! அலெக்ஸ் பரந்தாமன்-புதுக்குடியிருப்பு- இலங்கை https://naduweb.com/?p=11277

விகடன் விருதை திருப்பி அனுப்பிய இயக்குநர்! மின்னம்பலம் தமிழில் 94 ஆண்டுகளாக இயங்கிக் கொண்டிருக்கும் ஊடக நிறுவனம் விகடன் குழுமம். இந்த நிறுவனம் கொரோனா கால நெருக்கடியைப் பயன்படுத்தி ஒரே நாளில் 176 ஊழியர்களைப் பணிநீக்கம் செய்திருக்கிறது. உங்களில் யாருக்கெல்லாம் தொலைபேசி அழைப்பு வருகிறதோ அவர்கள் எல்லாம் வெளியேறத் தயாராகுங்கள் என்கிற அறிவிப்பினால் எல்லா ஊழியர்களுமே கடும் மன உளைச்சலுக்கு ஆளாகினர். அதன் பின் 176 பேருக்கு தொலைபேசியில் அழைத்து நீங்களாக பதவி விலகல் கடிதம் கொடுத்து விடுங்கள் என்று அறிவுறுத்தப்பட்டிருக்கிறது. இவர்களில் 87 பேர் நேரடியாக விகடன் குழும இதழ்களின் ஆசிரியர் குழுவில் பணியாற்றியவர்கள். அவர்கள் தவிர புதிய செயலிக்கான குழு, தொழில்நுட்பக்குழு என எல்லாப் பக்கங்களிலும் ஆட்குறைப்பு செய்திருக்கிறது விகடன் நிறுவனம். இது இதழியல் உலகில் பெரும் கொந்தளிப்புகளை ஏற்படுத்தியிருக்கிறது. ஒரு பாரம்பரியம் மிக்க நிறுவனம் மூன்று மாத நெருக்கடிக்காக ஊழியர்களைக் கைவிடலாமா? என்று பலரும் கேள்வியெழுப்புகின்றனர். இந்நிலையில், 'மேற்குத் தொடர்ச்சி மலை' படத்தின் இயக்குநர் லெனின் பாரதி வெளியிட்டுள்ள அறிவிப்பில், "176 தொழிலாளர்களை மனசாட்சியின்றி பணிநீக்கம் செய்துள்ள விகடன் குழுமத்தைக் கண்டித்து 'மேற்குத் தொடர்ச்சி மலை' திரைப்படத்திற்கு வழங்கிய சிறந்த திரைப்படத்திற்கான விருதையும், சிறந்த அறிமுக இயக்குநருக்கான விருதையும் விகடன் குழுமத்திற்கே திரும்ப அனுப்புகிறேன். #stopvikatanlayoff" இவ்வாறு அவர் கூறியிருக்கிறார். இதனால் அவருக்குப் பலரும் பாராட்டுகளைத் தெரிவித்து வருகின்றன. https://minnambalam.com/entertainment/2020/05/23/53/Lenin-bharathi-return-back-vikatan-award

176 ஊழியர்களை வேலை நீக்கம் செய்யும் விகடன் குழுமம் ! பத்திரிக்கைகள் உருக்கமாக எழுதும் விழுமியங்கள், கருணைகள், அன்பு இவற்றிற்கெல்லாம் எந்த அர்த்தமும் கிடையாது. ஒரேயொரு அர்த்தத்தைத் தவிர. அதுதான் லாபம். May 22, 2020 அநீதியை தடுத்து நிறுத்த முன்வாருங்கள் ! 1995ம் ஆண்டு நவம்பர் மாதம் 29ம் தேதி 4 மணிக்கு நான் சங்க அலுவலகத்திலிருந்த போது நான் உட்பட 5 பேரின் வேலைநீக்க உத்தரவு தரப்பட்டது. ஆனால், நாங்கள் வேலைநீக்கம் செய்யப்படுவோம் என்பதை உணர்ந்தே இருந்தோம். தொழிற்சங்க நடவடிக்கைக்காக அந்த வேலைநீக்கம் நடைபெற்றது. அன்றைய தினம் எங்களுக்கு அது ஒன்றும் பேரதிர்ச்சியாக இல்லை. ஏனென்றால், அந்த நிறுவனத்தில் பணிபுரிந்த ஏறக்குறைய 90 சதவிகிதமான தொழிலாளிகளும் அவர்களது குடுத்தினர்களும் அதை தங்கள் மீது தொடுக்கப்பட்ட தாக்குதாலாகவே உணர்ந்தார்கள். மீதமுள்ள 10 சதவிகிதம் பேரும் இந்தப் பெருவாரியான கருத்துக்களுக்கு முன்பு தங்களது கருத்தை வெளியில் சொல்லவில்லை. அந்த 10 சதவிகிதம் பேரில் பெருவாரியானவர்கள் சங்பரிவாரின் ஆதரவாளர்கள். நாங்கள் வேலைநீக்கம் செய்யப்பட்ட அன்று மாலை வாயிற்கூட்டத்தில் நான் பேசினேன். பைபிளில் உள்ள ஒரு வாசகத்தை அப்போது நான் அவர்களிடம் சொன்னேன். உத்தேசகமாக அந்த வார்த்தை இயேசு சிலுவையேற்றி அழைத்துச் செல்லப்பட்ட போது அவருக்காக அழுத மக்களைப் பார்த்து அவர் எனக்காக அழாதீர்கள், உங்களுக்காகவும் உங்கள் குழந்தைகளுக்காகவும், உங்கள் சந்ததியினருக்காகவும் அழுங்கள் என்று பேசியதாக என் நினைவில் இருந்ததைச் சொன்னேன். எல்லோர் தலையும் கவிழ்ந்திருந்தது. பலர் கண்ணீர் வடித்தார்கள். அப்போது எங்களில் யாருக்கும் 35 வயதைத் தாண்டவில்லை. எனக்கு வயது 32. எங்களில் இளையவருக்கு 29 வயது இருக்கும். திருமணமாகி 6 மாதங்கள் கூட ஆகவில்லை. ஆனால், நாங்கள் எல்லோரும் மிகவும் பாதுகாப்பாக உணர்ந்தோம். எங்களை வருடுகிற பார்வைகள், தங்களை விடவும் எங்களை நேசித்ததை நாங்கள் அறிவோம். நாங்கள் பணிபுரிந்த நிறுவனத்தையும் அதேசமயம் நாங்கள்தான் வேலைநீக்கம் செய்யப்பட்டவர்கள் என்று தெரியாமலும் சுற்றியுள்ள கிராமங்களைச் சேர்ந்தவர்கள் எங்கள் கைகளைப் பிடித்துக் கொண்டு ‘உங்க கம்பெனில கொஞ்ச பேர டிஸ்மிஸ் பண்ணிட்டாங்களாமே, அவர்களை கொஞ்சம் நல்லா பாத்துகோங்கப்பா’ என்று சொன்னபோது உலகமே எங்களுக்கு ஆதரவாக நிற்பது போன்ற உணர்வை நாங்கள் பெற்றோம். இதையெல்லாம் சொல்வதற்கு வேறு ஒரு காரணம் இருக்கிறது. இன்று அதுபோல ஒரு நிலை இருக்கிறதா? இன்று ஊடகங்களில் நடைபெற்றுக் கொண்டிருக்கும் ஆட்குறைப்பு, சம்பளக் குறைப்பு, சம்பளம் இல்லாத கட்டாய விடுப்பு இவையெல்லாம் தூக்கத்தைப் பிடுங்கிக் கொண்டிருக்கிறது. சம்மந்தப்பட்டவர்களின் குடும்பங்கள் என்ன மாதிரியான மனஉளைச்சலுக்கும் நெருக்கடிக்கும் உள்ளாவார்கள் என்று கற்பனை செய்து கூட பார்க்க முடியவில்லை. எங்கள் விசயத்தில் ஒரு போராட்டம். ஒரு நீண்ட நெடிய விசாரணை. அதன்பிறகு விளக்கம் கேட்பு. அதன் பின்பு வேலைநீக்கம் என்றிருந்தது. ஆனால், நேற்றைய தினம் ஆனந்த விகடன் குழுமத்திலுள்ள தொழிலாளிகளை திடீரென அழைத்து நாளை முதல் உங்களில் 176 பேரை வீட்டுக்கு அனுப்புகிறோம் என்று சொல்லியிருக்கிறார்கள். சுமார் 600 பேர் வேலை செய்கிற அந்த நிறுவனத்தில் இந்த முடிவுகளை எடுத்த சில பேரைத் தவிர, கடந்த 24 மணி நேரமாக ஒவ்வொரு குடும்பத்திலும் அது தங்கள் பெற்றோராக, தங்கள் பிள்ளையாக, தனது கணவராக அல்லது தனக்கு மருகமளாகவோ, மருமகனாகவோ இருக்கக் கூடாது என்று வேண்டிக் கொண்டிருப்பார்கள். இது எத்தனை பெரிய கொடூரம். 176 பேர் என்று நிச்சயிக்கப்பட்ட பிறகு, வேறு யாருக்காகவாவது வந்துவிட வேண்டும் என்று மனிதத்தைச் சிதைக்கிற ஒரு சிந்தனைக்கு தூண்டும் இந்த முடிவை எவ்வித தயக்கமுமின்றி அந்த நிர்வாகம் எடுத்திருக்கிறது. மொத்த எண்ணிக்கையில் மூன்றில் ஒரு பங்கு இவர்கள். கடந்த மாதமோ அதற்கு முன்பாகவோ இந்த நிறுவனம் தொழிலாளிகளை அழைத்து உங்களில் யாரையும் வீட்டிற்கு அனுப்பப் போவதில்லை. அதன் காரணமாகவே 30 சதவிகிதம் வரை சம்பளத்தை வெட்டுகிறோம் என்று உத்தரவாதம் கொடுத்திருக்கிறார்கள். இப்போது மூன்றில் ஒரு பகுதியை வெளியேற்றப் போகிறார்கள். இது திடீரென இறங்கிய இடி. யாரும் எதிர்பாராத ஒரு பெரும் திடீர் தாக்குதல். தங்களின் எந்த நேரடிக் காரணத்திற்காகவும் அவர்கள் வேலையை விட்டு அனுப்பப்படவில்லை. லாபம் குறைந்துவிடக்கூடாது என்பதற்காகவே அவர்கள் வேலையை விட்டு அனுப்பப்படுகிறார்கள். பத்திரிக்கைகள் உருக்கமாக எழுதும் விழுமியங்கள், கருணைகள், அன்பு இவற்றிற்கெல்லாம் எந்த அர்த்தமும் கிடையாது. ஒரேயொரு அர்த்தத்தைத் தவிர. அதுதான் லாபம். அந்த லாபத்திற்கு முன்பாக அனைத்து மனித மாண்புகளும் விழுமியங்களும் அடித்து நொறுக்கப்படும். சிதைத்து அழிக்கப்படும். அந்த நிறுவனத்தின் தலைவர் சொன்னதாக சமீபத்தில் ஒரு கருத்தை பார்க்க நேர்ந்தது. “உங்கள் தொழிலாளிகளை வைத்திருப்பதற்கு வாய்ப்பில்லை எனில் அவர்கள் எத்தனை நல்லவர்களாக இருந்தாலும் அவர்களைக் குறைப்பதற்கு இரண்டு முறை கூட யோசிக்காதீர்கள்”. இதன் பொருள் உங்கள் லாபத்திற்கு பாதிப்பு வருமெனில் அவர் எத்தனை திறமையானவராக இருந்தாலும் சரி, எத்தனை நல்லவராக இருந்தாலும் அவரை வெளியே துரத்திவிடுங்கள், தாமதிக்காதீர்கள், இன்னொரு முறை கூட யோசிக்காதீர்கள் என்பதுதான். மனிதர்கள் முக்கிமல்ல, லாபம் மட்டும்தான் முக்கியம் என்பதுதான். ஒப்பீட்டளவில் நிரந்தரமான வேலை ஆனந்த விகடனில் பணிபுரிவது என்று ஊடகவியலாளர்களால் நம்பப்பட்டது. ஆனால், அந்த நிறுவனமே இப்படி செய்கிறது. மற்ற நிறுவனங்கள் இதையெல்லாம் செய்யாது என்று நம்புவதற்கு எந்தவிதமான தர்க்கமும் இடமளிக்கவில்லை. இந்தப் பின்னணியில் இப்போதுள்ள நிலையில் இதிலுள்ள பலராலும் மாற்று வேலை தேடுவது சாத்தியமா என்ற கேள்விக்கு நம்பிக்கையோடு ஒரு பதிலை சொல்ல முடியவில்லை. மத்திய பாஜக அரசு ஏதோ தொழிலாளிகளுக்கு ஆதரவாக இருப்பது போன்று கொரோனா காலத்தில் யாரையும் வேலைநீக்கம் செய்யக் கூடாது, சம்பளப் பிடித்தம் செய்யக் கூடாது என்று உபதேசித்துவிட்டு தன் பணி முடிந்ததாக ஒதுங்கிக் கொண்டது. உலகின் பல முதலாளித்துவ நாடுகள் 60% முதல் 100% வரை தொழிலாளர்களின் சம்பளத்தை, இன்னும் சொல்லப்போனால் தொழிலாளர்களுக்கு ஆகிற செலவைக் கூட ஏற்றுக் கொண்டுள்ளன. ஆனால், இந்தியாவில் தொழிற்சங்க இயக்கமும், ஊடகவியலாளருக்கான அமைப்புகளும் பெருமளவிற்கு போராட்ட குணங்களை அதற்கு தேவையான அளவில் கொண்டிருக்காத நிலையில் மிக இயல்பாக கடந்து போய்க் கொண்டிருக்கிறோம். இதை அனுமதிப்பது சரியல்ல, நியாயமல்ல. அவர்கள் எல்லாம் யார் வீட்டுப் பிள்ளைகளோதான். ஆனால், அவர்கள் தாக்கப்படும்போது, நிராதரவாக விடப்பட்டால், நாளை நமது பிள்ளைகளுக்கு ஏற்படும்போது கேட்பதற்கு யாரும் இருக்கமாட்டார்கள்.இவையெல்லாவற்றையும்விட இந்த வேலைநீக்கங்கள் சட்ட விரோதம். வாசகர்களும் விளம்பரதாரர்களும் குறைந்தபட்சம் அவர்களின் செயலியிலாவது தங்கள் எதிர்ப்பை பதிவு செய்யவேண்டும். இதற்கெதிராக அனைவரும் சாத்தியமான அனைத்து வகைகளிலும் வழிகளிலும் குரல் எழுப்ப வேண்டும்… கே.கனகராஜ், மாநிலச் செயற்குழு உறுப்பினர். CPIM *** விகடனில் நடைபெற்றுவரும் ஊழியர்கள் வேலை நீக்கம் தொடர்பாக, சி.பி.எம். மாநிலச் செயற்குழு உறுப்பினர் கே.கனகராஜ் எழுதியுள்ள பதிவு… https://www.vinavu.com/2020/05/22/176-workers-dismissed-by-vikatan-group-cpm-leader-kanagaraj-letter/

’காட்ஃபாதரி’லிருந்து ’தேவர் மகன்’ மற்றும் ’நாயகன்’: கமல் எனும் மேதை – ஆர். அபிலாஷ் May 16, 2020 - ஆர்.அபிலாஷ் · சினிமா தமிழில் “காட்ஃபாதரின்” தாக்கத்தில் ஏகப்பட்ட படங்கள் எடுக்கப்பட்டுள்ளன. இவற்றில் “தேவர் மகன்” மற்றும் “நாயகன்” நேரடியாகவே “காட்ஃபாதரை” நினைவுபடுத்துபவை; தமிழ் சினிமா வரலாற்றில் மைல்கல்களாக பாராட்டத்தக்கவை. இந்த இரு படங்களில் “தேவர் மகன்” மேலான கச்சிதமான திரைக்கதையை கொண்டது. ஒருவிதத்தில் “காட்ஃபாதரை” விட சிறந்தது “தேவர் மகன்” திரைக்கதை; ஒரு திரைக்கதையாளராக கமல் ஒரு மேதை. இதைப் பற்றி பேசுவதே இந்த கட்டுரையின் நோக்கம். “காட்ஃபாதருக்கும்” “தேவர் மகனுக்கும்” நாடகீய முரணும் (அமைதியான ஒருவன் தனக்குள் இருக்கும் வன்முறையாளனை எதிர்கொள்வது) முதற்கோளும் (அப்படி உணரும் ஒருவன் நல்லவனா கெட்டவனா?) கிட்டத்தட்ட ஒன்று தான். இப்படங்கள் கையாளும் விழுமியத்திலும் அதிக வித்தியாசம் இல்லை. நாம் முதலில் இந்த விழுமியத்தைப் பற்றிப் பேசுவோம். சினிமாவில் விழுமியம் என்றால் என்ன? ஒரு பிரதான பாத்திரம் கதையின் வளர்ச்சியுனூடே பெறும் படிப்பினை தான் அத்திரைக்கதை முன்வைக்கும் விழுமியம். “தேவர் மகனில்” முன்வைக்கப்படும் விழுமியம் என்ன? ‘வன்முறை தேவையில்லை, அது நம்மை அழித்து விடும்’ என கிடைக்கும் சந்தர்பத்தில் எல்லாம் தன் சாதிசனத்திடம் அமைதிக்காக கொடி பிடிக்கும் சக்தி (கமல்) எப்படி தன்னை அறியாமல் மெல்ல மெல்ல அவர்களைப் போல வன்முறையாளனாகிறான்; வன்முறையை மறுப்பதற்காகவே அவன் கத்தியை கையில் தூக்கி ரத்தம் சிந்துகிறான் எனும் முரணை இப்படம் சித்தரிக்கிறது. படத்தின் கதையமைப்பில் மட்டும் “காட்பாதரில்” இருந்து “தேவர் மகன்” சிறியதாக ஆனால் முக்கியமான வகையில் வித்தியாசப்படுகிறது: “காட்ஃபாதர்” (பாகம் 1) ஒரு விமரிசையான திருமணக் காட்சியுடன் துவங்குகிறது. அங்கு குடும்ப உறுப்பினர்கள், கோர்லியோனோ குடும்பத்துக்கு விசுவாசனாமனவர்கள், அப்பா கோர்லியோனாவால் அடுத்தவர்களுக்கு கிடைக்கும் நற்பயன்கள் ஆகியவை காட்சிப்படுத்தப்படுகின்றன. படத்தின் நாயகனாக மேலெழப் போகிற மைக்கேல் இக்காட்சியில் அமைதியாக ஒரு “ஓரமாக” இருக்கிறான். அவனுக்குள் இருக்கும் மிருகம் வெளிப்படப் போவது, இடைவேளைக்கு முன், போலீஸ் அதிகாரி ஒருவரால் அவன் தாக்கப்பட பிறகு தான். அதற்கு முன் ரொம்ப முக்கியமான மாற்றங்கள் பல நிகழ்ந்து விடுகின்றன; ஆனால் அக்காட்சிகளின் தூண்டுதல்களில் இருந்து மைக்கேல் விலகி விலகி சென்ற படி இருக்கிறான். முகவாய் உடையும்படிக்கு கிடைக்கும் ஒரு குத்து அவனது தலைவிதியை மாற்றி விடுகிறது. அதிலிருந்து அவன் உணர்ச்சியற்ற கொலைக்கருவியாக உருமாறுகிறான். “தேவர் மகனில்” நாயகனின் இந்த உருமாற்றத்துக்கான விதையை முதல் காட்சியிலே கமல் வைத்து விடுகிறார் – நகரத்தில் படிப்பை முடித்து தன் காதலியை அழைத்துக் கொண்டு நவீன இளைஞனாக சக்தி (கமல்) ஊருக்கு வருகிறான். அப்போது தனக்கு கிடைக்கப் போகும் விமரிசையான வரவேற்பைப் பற்றி ஏற்கனவே காதலியிடம் சொல்லி வைத்திருக்கிறான். காட்சி துவங்கும் போது ரயில் வந்து நிற்கிறது. எங்கே வரவேற்பை எல்லாம் காணவில்லையே என காதலி அவனுக்கு நினைவுபடுத்துகிறாள். “வெயிட் பண்ணு” என அவன் சொல்கிறான். சற்று நேரத்தில் எதிர்பாராத இடத்தில் இருந்து ஒரு கூட்டம் ஆட்கள் தப்பாட்டம், ஒயிலாட்டம் என முழக்கியபடி அவனை வரவேற்கத் தோன்றுகிறார்கள். மெல்ல மெல்ல அவனும் அவர்களுடன் இணைந்து ஆடியபடி தன் காதலியையும் ஆடத் தூண்டுகிறான். இந்த ஜாலியான சற்று வினோதமான காட்சியை இப்படத்தின் முக்கிய காட்சி என்பேன். ரயில் இங்கே (“பதேர் பாஞ்சாலி”, “மூன்றாம் பிறை” படங்களில் போல) வளர்ச்சியற்ற பிரதேசம் ஒன்றில் நவீனத்துவம் நிகழ்த்தும் ஊடுருவலின் உருவகம். இந்த காட்சியின் சிறப்பு என்னவென்றால் திரைக்கதையாளராக கமல் ஒரு எதிர்-ஊடுருவலையும் மேளதாளக்காரர்களின் ரயில் நிலைய வருகையினால் காட்சிப்படுத்துகிறார் – நவீனத்துவமும் பழமையும் எதிரெதிர் சந்திக்கிறது; ஒன்றைப் பார்த்து மற்றது வியக்கிறது, நகைக்கிறது, கைகுலுக்குகிறது, பிறகு இசையின் கொண்டாட்டத்தினால் எல்லாம் மறந்து இரண்டும் ஒன்று கலக்கின்றன, இறுதியாக பிரக்ஞையுடன் இரண்டுமே தாம் யாரென உணர்ந்து தனித்தனியாகின்றன. “தேவர் மகனில்”கல்வி என்பது நவீனத்துவத்தை குறிக்கிறது; நவீனக் கல்வி பெற்ற சக்தி அதை தன் கிராமத்துக்குக் கொண்டு வருகிறான். அதைக்கொண்டு ‘காட்டுமிராண்டி’ சனங்களை திருத்த முயல்கிறான். அதில் ஓரளவு வெல்கிறான், ஓரளவு தோற்கிறான், தன்னுடைய வருகையால், தன்வழி கல்வியின், சட்டதிட்டங்கள், முறைமைகளின் வருகையால், அந்த கிராமத்தில் அதிக சேதாரங்கள் இரு பக்கங்களிலும் நேர்வதைக் காண்கிறான்; மாற்றங்களும் மலர்ச்சியும் தோன்றுவதையும் பார்க்கிறான். இன்னொரு பக்கம் சாதி சார்ந்த பண்பாட்டு வடிவங்கள், பழக்கங்கள், நம்பிக்கைகள், கோயில், கோயிலை மையமிட்ட அதிகாரம், அதிகார அமைவுகளுக்குள் ஊறிப்போன காழ்ப்பு, கோபம், வன்முறை, விட்டுக்கொடுக்காத பிடிவாதம் ஆகியவை இப்படத்தில் பழமையைக் குறிக்கின்றன. அதாவது பழமை என்பதே கெட்டது, மாற வேண்டியது, சிகிச்சை தேவைப்படுகிறது எனும் பார்வையுடனே படம் ஆரம்பிக்கிறது. ஆனால் இவ்வளவு எதிர்மறையாக இருந்தாலும் கிராம மக்களின் (ஒரு சாதிக்குள் தான்) தியாக மனப்பான்மை, பாசம், அன்பு ஆகியவற்றையும் திரைக்கதை சித்தரிக்கிறது. இந்த சித்தரிப்புடன் சக்தியின் வாழ்க்கைப்பார்வை மெல்ல மெல்ல மாறுவதையும் படம் காட்டுகிறது. நவீனம் – பழமை என இரண்டிரண்டாக பிரிந்திருந்து ஒன்றுடன் ஒன்று உரசிச் செல்கிற நிலையில் இரண்டும் ஒன்று கலந்திட வேண்டிய தேவையை அப்பா பெரியத்தேவரின் மரணமும், கிராம வாழ்க்கையின் நேர்மறையான அம்சங்களை சக்தி புரிந்து கொள்வதும் ஏற்படுத்துகிறது. இதுவே தான் இந்த இரண்டும், ஒத்துப் போக முடியாத இந்த எதிரெதிர் வாழ்வுநிலைகள், தம்மை ஏற்படி மாற்றி தகவமைக்கப் போகின்றன (கிராமத்தை சக்தி மாற்றுவானா அல்லது கிராமத்துக்காக சக்தியே மாறுவானா?) எனும் சுவாரஸ்யத்தை கிளப்புகிறது. இந்த வாழ்க்கைப்பார்வைகளுக்கு இடையிலன மோதல் நடக்கப் போகிறது என்பதை மட்டுமல்ல, அது விநோதமாக சுவாரஸ்யமாக பதற்றமாக எதிர்பாராததாக இருக்கப் போகிறது என்பதை இந்த துவக்க ரயில் காட்சி உணர்த்தி விடுகிறது. “சக்திக்குள் இப்படி ஒரு கிராமத்தான் இருக்கிறானா?” என அவன் காதலி பின்னாளில் கேட்கப்போகும் கேள்விக்கான முகாந்திரத்தையும் ஸ்டைலான கால்சராய் சட்டையும், பங்க் தலைமுடி, தாடியுடன் சக்தி குத்தாட்டம் போட்டு ஊருக்குள் வரும் இதே காட்சி ஏற்படுத்துகிறது. “சாந்து பொட்டு சந்தனப் பொட்டு” எனப் பாடி சிலம்பமாடி எதிராளிகளை பின்னர் வெளுத்து வாங்கப்போகும் சக்தியை எதிர்கொள்வதற்கும் நம்மை தயாரிக்கிறது இக்காட்சி. அப்படியே போகப் போக மிருகமாகவே மாறி மாயத்தேவரின் தலையை வெட்டக் கூடும் என்பதை சொல்லாவிட்டாலும் அப்படி இவன் செய்தாலும் வியக்க வேண்டியதில்லை எனச் சொல்லுகிறது. அந்தளவுக்கு சவாலுக்கு பின்வாங்காதவனாக சக்தி முதல் காட்சியிலிருந்தே நமக்கு காட்டப்படுகிறான். சக்தி ஒரு கிராமத்தானாக, “காட்டுமிராண்டியாக”, தன் சாதிசனத்திடம் இருந்து பிரிக்க முடியாத மற்றொரு மண்ணின் மகனாக மாறுவான் என்பதற்கான குறியீடாக இசையும் அதற்கேற்ற ஆட்டமும் படமுழுக்க இருக்கிறது. இந்த துவக்கக் காட்சியிலும் சக்தி தான் வெறுக்கிற, தப்பித்து செல்ல விரும்புகிற அந்த ஒன்று (மண்ணுக்காகவும் வன்மத்துக்காக ரத்தம் சிந்தத் தவிக்கிற வெறும் தேவன் மட்டுமே அவன் எனும் கருத்து), அந்த இயல்பு அவனுடைய ஆளுமையின் தவிர்க்கமுடியாத ஒரு பகுதிதான் என இந்த தகரதப்பட்டையும் அது அவனுக்குள் கிளர்த்துகிற ஆவேசமும் நமக்கு சுட்டுகிறது. அவனை அவர்களிடமிருந்து பிரிப்பது ஒரு சிறிய கோடு மட்டுமே, அவன் அந்தப் பக்கம் சற்றே சாய்ந்தால் என்னவாகும்? அவன் உண்மையில் “அவன்” இல்லை, அவனுடைய நவீனத் தோற்றம் வெறும் வேடம் மட்டுமே என அவனுக்குப் புரிய வந்தால் என்னவாகும்? இந்த கேள்விகள் நமக்கு சக்தி குத்தாட்டம் போடும் இந்த சித்திரம் மூலம் மிக நுணுக்கமாக உணர்த்தப்பட்டு விடுகின்றன. இதற்கும் இறுதியில் இதே ரயில் நிலையத்தில் கொலைகாரனாக சக்தி சிறைக்கு செல்ல ரயிலேறும் காட்சிக்கும் கவனிக்கத்தக்க தொடர்பு ஒன்று உள்ளது. அந்த கடைசிக் காட்சியுடன் இந்த இரட்டை நிலைக்கு ஒரு முழுமை ஏற்படுகிறது. ரயிலில் வந்தவன் ரயிலில் திரும்புகிறான் என்று மட்டுமல்ல, நவீனத்தின் நம்பிக்கைகளுடன் வந்தவன் அவன் ஏற்படுத்திய சலனங்களுடன், அவன் செய்த தியாகங்களுடன் திரும்பி செல்கிறான், ஒரே சமயம் நவீனமும் பழமையும் காயப்படுகிறது, அவனது கத்தியில் இருந்து சொட்டும் ரத்தம் இரண்டின் ரத்தமும் தான் என்பதையும் இறுதிக் காட்சி நமக்கு உணர்த்துகிறது. சக்தி தனக்குள் பதுங்கியிருக்கும் இந்த ‘மிருகத்தை’ உள்ளூர விரும்புவதை, அதில் அவன் லயிப்பதை, அந்த சமுதாயத்தில் தனக்குள்ள இடத்தை அவன் விரும்புவதை அதை ஒருபுறம் சிலாகித்தபடியே அவன் வெறுப்பதை அடுத்தடுத்த காட்சிகள் நமக்கு காட்டுகின்றன. அவனை சண்டைக்கு இழுப்பது, சீண்டுவது, கோபப்பட வைப்பது எல்லாம் அவனது விரோதிகளுக்கு சுலபமாக இருக்கிறது. பழிவாங்கும் நோக்கில் மனித உயிர்கள் பலிவாங்கப்படுவதும் அதே நேரம் அவனை மிகவும் தொந்தரவு செய்யத்தான் செய்கிறது. அப்போது அவன் தன் கூட்டத்தாரையும் பங்காளிகளையும் கண்டு அருவருப்பு கொள்கிறான். அவர்களைத் திருத்தி நல்வழிப்படுத்துவதே படித்த இளைஞனாக அவனது பொறுப்பு என பெரியத்தேவர் (சிவாஜி) சக்திக்கு (கமலுக்கு) அறிவுரைக்கும் பிரசித்தமான காட்சியுடன் ஒரு திருப்புமுனை வருகிறது. அவன் அதற்காக நிறைய முயல்கிறான். ஆனால் அந்த முயற்சிகள் தன் ஜனங்களுக்கும் பங்காளிகளுக்கும் புரிவதில்லை என்பதையும், அவர்கள் அதனால் கூடுதலாக மூர்க்கம் கொள்வதையும் அறிகிறான். அது மட்டுமல்ல இந்த முயற்சிகள் வியர்த்தமானவை என்பதை அவனது உபமனம் உணர்ந்து கொள்கிறது. அது ரத்தக்களறியில் கூத்தாட விரும்பும் மிருகத்தின் குரல். அவன் அதற்கும் உள்ளுக்குள் செவிசாய்த்தபடியே தான் வருகிறான். அதுவே கடைசியில் அவனை கொலை செய்து சிறைக்கு செல்லச் செய்கிறது. ஒப்பிடுகையில் “காட்ஃபாதரை” விட கச்சிதமான திரைக்கதை அமைப்பை “தேவர் மகன்” கொண்டுள்ளதை இவ்வாறு நாம் காணலாம் – அதற்கு கமல் இங்குள்ள சாதியச் சூழலை சாமர்த்தியமாக பயன்படுத்தி இருப்பது ஒரு காரணம் எனலாம். மைக்கேல் கார்லியோனோ தனக்குள் இருக்கிற மிருகத்தை அடையாளம் காண்பது ஒரு தனிமனிதனாக மட்டுமே. ஆனால் சக்தியோ அதைக் காண்பது தன் சாதிச் சூழலில் இருந்து, தன் சமூகத்துள்ளிருந்து, தன் பண்பாட்டு நிலையில் இருந்து, மற்றும் தன் ரத்தத்தில் இருந்தே அல்லவா! கார்லியோனோவைப் போல, உள்ளுக்குள் தூங்கும் மிருகம் விழித்துக் கொள்ள, அவனுக்கு சந்தர்பங்களின் தூண்டுதல் தேவைப்படுவதில்லை. கமல் இந்த மையக் கருத்தோட்டத்தை முதல் காட்சியில் இருந்து நூல் பிடித்தாற் போல திரைக்கதையில் வளர்த்து கிளைமேக்ஸில் நிறைவை அடைய வைப்பது இப்படத்துக்கு ஒரு தனிச்சிறப்பை அளிக்கிறது. அதனாலே இப்படம் ஒருநிலை வரை வன்முறையை ஆதரிப்பதாகவோ அல்லது இறுதியில் காந்தியத்தை உபதேசிப்பதாகவோ நமக்குத் தோன்றுவதில்லை. அதாவது இப்படத்தில் எதுவும் சாதிசனத்தின் வாழ்வுச்சூழல், பண்பாட்டு அடையாளத்துக்கு வெளியே தனித்து நிகழ்வதில்லை. ஆனால் இதே “காட்ஃபாதர்” கதையை மணிரத்னம் “நாயகனாக” எடுக்கும் போது “நீங்க நல்லவரா கெட்டவரா?” காட்சியில் அது பட்டவர்த்தமான உபதேசமாகத் தெரிகிறது. ஒரு மனிதன் தன் தற்பாதுகாப்புக்காகவும் நீதிக்காகவும் ஒரு “மிருகமாகலாம்” என்பது “நாயகன்” படத்தின் விழுமியம். இப்படி அவன் மிருகமாகும் போது நீதிக்காக அவன் செய்ய நேர்கிற அநீதிகளை எப்படி எதிர்கொள்வது எனும் கேள்வியையும் கூடுதலாக இது எழுப்புகிறது. இந்த கேள்வியை மணிரத்னத்தால் படத்தின் காட்சிமொழியுடன் பின்னி விட முடிவதில்லை. ஒரு கதைக்குள் வருகிற மோதல்களைப் பற்றிக் கூறும் ராபர்ட் மெக்கீ அவற்றை பாத்திரத்தின் மனத்துக்குள் நடக்கும் உள்-மோதல் (inner conflict), பாத்திரங்களுக்கு நடுவிலான மோதல் (personal conflict) மற்றும் பாத்திரங்களுக்கும் சமூகத்துக்கும் இடையிலான மோதல் (extra-personal conflict) என மூன்றாக வகுக்கிறார். ஒரு படத்தில் மையக் கருத்தோட்டத்தை இந்த மோதல்களால் தான் காட்சிப்படுத்தியாக வேண்டும். செறிவான திரைக்கதைகளில் ஒரு உள்மோதல் பாத்திரங்களுக்கு இடையிலான மோதலாகவும் சமூக மோதலாகவும் பல நிலைகளில் விரிவு பெறும். “தேவர் மகனில்” சக்தியின் உள்மோதல் (நவீன வாழ்க்கை vs மரபார்ந்த காட்டுமிராண்டி வாழ்க்கை) அவனுக்கும் அவனது அப்பா மற்றும் காதலியுடனான மோதலாக அடுத்த தளத்துக்கு செல்கிறது. அங்கிருந்து அது சாதிக்குள் நடக்கும் பங்காளி சண்டை என்படும் தனிமனிதனுக்கும் சமூகத்துக்குமான மோதலாகவும் உருமாறுகிறது. ஒன்றில்லாமல் மற்றொன்று இல்லை என்னும் அளவுக்கு இந்த மோதல்கள் ஒன்றோடொன்று பின்னிப்பிணைந்திருக்கின்றன – சக்தி தனக்குள் இருக்கும் மிருகத்தை நோக்கி ஈர்க்கப்படாமல் இருந்திருந்தால் அவன் தன் காதலியை கைவிட்டிருக்க மாட்டான், அவள் மீதான காதலே முக்கியம் என நினைத்திருந்தால் அவன் ஊரை விட்டுப் போயிருப்பான் (அப்படி என்றால் படத்துக்கு கதையே இருக்காது). ஆனால் “நாயகனில்” இந்த மோதல் வெளிமுகமாக (தந்தைக்கும் மகளுக்கும் / தந்தைக்கும் ‘வளர்ப்பு மகனுக்கும்’) இடையிலான personal conflictஆக மட்டுமே இருக்கிறது என்பது ஒரு முக்கியமான குறை. “தேவர் மகனில்” போல தனிமனித-சாதிசன / சமூதாய் உறவு மோதலாவது இப்படத்தில் வருவதில்லை. “நாயகன்” தனிமனிதர்களுக்கு இடையிலான சிக்கல்களைப் பேசும் ஒரு தனிமனிதக் கதையாகவே இருக்கிறது. இதனாலே ஒரு மனிதன் மிருகமாக மட்டுமே இருந்து விடலாகாது எனும் விழுமியம் தொடர்ந்து வெளிப்பாத்திரங்களால் மட்டுமே வேலு நாயகனுக்கு / நாயக்கருக்கு (“முதலியாருக்கு”) அறிவுறுத்தப்படுகிறது (personal conflict). படத்தின் முடிவில் தன் பேரன் “நீங்க நல்லவரா?” எனக் கேட்கும் போது அவர் கலங்குவது கூட செயற்கையாகப் படுவது இதனால் தான் – இந்த விழுமியத்தை மணிரத்னத்தால் படத்தின் முதல் காட்சியில் இருந்து காட்சிமொழி வழியாக (“தேவர் மகனில்” சாத்தியப்படுவதைப் போல) முன்னெடுக்க முடியவில்லை. அதற்குக் காரணம் மேலே சொன்னதைப் போல உள்-மோதல் வலுவாக பாத்திர அமைப்புக்குள் (தனிமனித-உறவுகள்-சமூகம் என படிப்படியாக) சித்தரிக்கப்படாதது. இதனாலே “நாயகனின்” ‘நீங்க நல்லவரா கெட்டவரா?’ காட்சி, அதன் போதனை தொனி காரணாக, ரெண்டாயிரத்துக்குப் பிறகு பல நகைச்சுவை காட்சிகளில் பகடி செய்யப்பட்டது. கிளைமேக்ஸில் வரும் ராஜாவின் அந்த உருக்கமான பின்னணி இசையே இன்று நகைப்புக்குரியதாக மாறியதற்கு திரைக்கதையில் உள்ள பிழையே அடிப்படையான காரணம், ராஜாவின் இசையல்ல. சில படங்களின் பிரச்சனை அவற்றின் மைய விழுமியம் படத்தின் அமைப்புடன் தோன்றாமல் முடிவு அல்லது கிளைமேக்ஸில் மட்டும் வெளிப்பட்டு தனியாக, அறிவுரையாக (“நல்லவர் ஏன் சில சமயம் கெட்டவராக ஆகிறார்?”) நிற்கிறது என்பது. “நாயகனை” “தேவர் மகனுடன்” ஒப்பிட்டாலே ஒரு சரியான விசயம் தவறாக கையாளப்படுவதனால் எற்படும் பிரச்சனை தெள்ளத்தெளிவாக நமக்குப் புலப்படுகிறது. இதற்கு நமது வேலு நாயக்கரின் ‘பதில்’ இதுவாகத் தான் இருக்க வேண்டும் – “நான் நல்லவன் தான் தம்பி, ஆனால் பாருப்பா திரைக்கதையில் என்னை வச்சு சொதப்பிட்டாங்க!” சற்று செருமிவிட்டு “இதை எப்படி சரியா பண்றதுன்னு ஐந்து வருடங்களுக்குப் பிறகு ‘தேவர் மகன்னு’ ஒரு படம் எடுத்துக் காண்பிக்கிறேன்பா. அப்போ நீ வந்து பாரு!” https://uyirmmai.com/news/சினிமா/analysis-on-nayagan-and-devar-magan/

நான் புனைவுகளை அதிகம் வாசிப்பேன். டி.பி.எஸ். புனைவுக் கதைகளை போராட்டம் நடந்தபோது வாசித்து கிளுகிளுப்பு அடைந்ததும் உண்மைதான். ஆனால் பல ஆண்டுகளாக இவரின் கட்டுரைகளைத் தேடி வாசிப்பதில்லை

இருண்ட யுகம் மீளத் திரும்புகிறதா? கே. சஞ்சயன் / 2020 மே 23 கொரோனா வைரஸ் தொற்றுச் சூழலையும் அதைத் தடுப்பதற்காகக் கையாளப்படும் தனிமைப்படுத்தல் சட்டத்தையும், இராணுவ, பொலிஸ் அதிகாரங்களைவலுப்படுத்திக் கொள்வதற்காக, அரசாங்கம் பயன்படுத்துவதாகப் பரவலான குற்றச்சாட்டுகள் எழுந்திருக்கின்றன. முள்ளிவாய்க்கால் நினைவேந்தல் நிகழ்வுகளைத் தடுப்பதில், படைத்தரப்பும் பொலிஸாரும் காட்டிய ஆர்வம், வடக்கில் கொந்தளிப்பை ஏற்பத்தியது. கூடவே, அவர்கள் சட்டரீதியாகச் செயற்படுகிறார்களா என்ற விவாதத்தையும் கிளப்பி விட்டிருக்கிறது. தனிமைப்படுத்தல் சட்டத்தை நடைமுறைப்படுத்தும் அதிகாரம், யாருடைய கையில் இருக்கிறது; அதை மீறுவோருக்கு எதிராக நடவடிக்கை எடுக்கும் அதிகாரம், யாருக்கு இருக்கிறது, போன்ற கேள்விகள் நீதிமன்றம் வரைக்கும் சென்று விட்டன. வடக்கின் பல்வேறு இடங்களிலும், முள்ளிவாய்க்கால் நினைவேந்தல் வாரத்தை முன்னிட்டு, தமிழ்த் தேசிய மக்கள் முன்னணி, நினைவுச் சுடர்களை ஏற்றிஅஞ்சலி செலுத்தியது. கட்சியின் தலைவர் கஜேந்திரகுமார் பொன்னம்பலம் உள்ளிட்ட அவரது கட்சியின் பிரமுகர்கள், இந்நிகழ்வுகளில் பங்கேற்றனர். ஒவ்வோர் இடத்திலும் இவர்கள்,பொலிஸார், இராணுவத்தினரின் கெடுபிடிகளை எதிர்கொள்ள நேரிட்டது. இந்தநிலையில், கஜேந்திரகுமார் உள்ளிட்ட 11 பேர், தனிமைப்படுத்தல் சட்டத்தை மீறி, நினைவேந்தல் நிகழ்வுகளை நடத்தியதால், அவர்களைத் தனிமைப்படுத்தவேண்டும் என்று, மே 17ஆம் திகதி, யாழ்ப்பாணம் நீதிவான் நீதிமன்றத்தில், பொலிஸ் தரப்பால் அறிக்கை ஒன்று சமர்ப்பிக்கப்பட்டது. அதை ஆராய்ந்த நீதிவான் பீற்றல் போல், கஜேந்திரகுமார் உள்ளிட்ட 11 பேரையும் 14 நாள்கள், அவர்களின் வீடுகளிலேயே தனிமைப்படுத்தி வைக்குமாறு, சுகாதார வைத்திய அதிகாரிக்கு உத்தரவிட்டார். பொலிஸாரின் இந்த நடவடிக்கை, மறுநாள், மே 18ஆம் திகதி, முள்ளிவாய்க்கால் நினைவேந்தல் நிகழ்வுகளில், கஜேந்திரகுமார் உள்ளிட்டவர்கள் பங்கேற்பதைத்தடுப்பதற்கான ஒரு நடவடிக்கையே என்பது, வெளிப்படையாகத் தெரிந்தது. இந்தநிலையில், மே 18ஆம் திகதி, யாழ். நீதிமன்றத்தில் நகர்த்தல் பத்திரம் தாக்கல் செய்த தமிழ்த் தேசிய மக்கள் முன்னணியின் சட்டத்தரணிகள், அந்தஉத்தரவுக்கு எதிராக வாதிட்டனர். தனிமைப்படுத்தல் சட்டத்தின் கீழ், சுகாதார அதிகாரிகளே நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும் என்றும், அதை மீறியவர்கள் மீது நடவடிக்கை எடுக்க, பொலிஸாருக்குஅதிகாரம் அளிக்கப்படவில்லை என்றும் மூத்த சட்டத்தரணிகளில் ஒருவரான அன்ரன் புனிதநாயகம் சுட்டிக்காட்டியிருந்தார். அதன் அடிப்படையில், முதல் நாள் (17) பிறப்பித்த தனிமைப்படுத்தல் உத்தரவை, யாழ். நீதிவான் நீதிமன்ற நீதிவான் விலக்கிக் கொண்டார். ஏற்கெனவே, ஊரடங்குச் சட்டத்தை, ஜனாதிபதி செயலகத்தின் ஊடகப் பிரிவு, அறிக்கையின் மூலம் நடைமுறைப்படுத்துவது சட்டரீதியானது அல்ல என்றபிரச்சினையை, ஜனாதிபதி சட்டத்தரணி எம்.ஏ. சுமந்திரன், கொழும்பு நீதிவான் நீதிமன்றத்தில் எழுப்பியிருந்தார்.இப்போது, தனிமைப்படுத்தல் சட்டம் தொடர்பாக வெளியிடப்பட்டுள்ள வர்த்தமானியில், பொலிஸாருக்கு அதிகாரம் அளிக்கப்பட்டுள்ளதாகக்கூறப்படவேயில்லை என்று, சட்டத்தரணி அன்ரன் புனிதநாயகம் நீதிமன்றத்தில் சுட்டிக்காட்டியிருக்கிறார்.அவர், இந்த வாதத்தை முன்வைத்த அன்று பிற்பகல், பாதுகாப்பு அமைச்சில் இருந்து ஓர் அறிக்கை வெளியிடப்பட்டிருந்தது. அந்த அறிக்கையில், 'மாகாணசுகாதார அதிகாரிகளின் ஆலோசனைகளைப் புறக்கணித்து, முள்ளிவாய்க்கால் நினைவு நாளை நினைவு கூரும் வகையில், பல குழுக்கள் ஆள்களை ஒன்றுதிரட்டத் திட்டமிட்டுள்ளதாகப் பாதுகாப்பு அமைச்சுக்குத் தகவல் கிடைத்துள்ளது. இதனால், விசேட வர்த்தமானி இலக்கம், 2167/18 இன் மூலம் திருத்தப்பட்ட, 1897ஆம் ஆண்டின் 3ஆம் இலக்க, தனிமைப்படுத்தல் மற்றும், நோய்களைத் தடுக்கும் கட்டளைச் சட்டத்தை, கண்டிப்பாகப் பின்பற்றுமாறு, வடக்கில் உள்ளபாதுகாப்புப் படைத் தளபதிகளுக்கு, உத்தரவு பிறப்பிக்கப்பட்டுள்ளது' என, அந்த அறிக்கையில் குறிப்பிடப்பட்டிருந்தது. தனிமைப்படுத்தல் மற்றும், நோய்களைத் தடுக்கும் கட்டளைச் சட்டத்தைப் பயன்படுத்தி, வடக்கில் முள்ளிவாய்க்கால் நினைவேந்தல் நிகழ்வுகளைத்தடுக்குமாறு, படையினர், பொலிஸாருக்கு, பாதுகாப்பு அமைச்சு உத்தரவிட்டிருந்தாலும், அந்தச் சட்டத்தின் கீழ் நடவடிக்கைளை எடுப்பதற்குப்படையினருக்கோ, பொலிஸாருக்கோ அதிகாரம் அளிக்கப்பட்டிருக்கவில்லை. யாழ்ப்பாணம் நீதிமன்றத்தில், இந்த வாதம் முன்வைக்கப்பட்டிருக்கிறது. தனிமைப்படுத்தல் சட்டத்தை நடைமுறைப்படுத்தும் அதிகாரம், அரச படையினருக்கு அளிக்கப்படாவிட்டாலும், பாதுகாப்பு கட்டளைச் சட்டத்தின் கீழ்தான்,அவர்கள், தற்போது வீதிகளில் இறக்கி விடப்பட்டிருக்கிறார்கள். சோதனைகள், ஏனைய தேடுதல் நடவடிக்கைகளில் ஈடுபடுத்தப்பட்டிருக்கிறார்கள் என்பதேஉண்மை. முள்ளிவாய்க்கால் நினைவேந்தல் நிகழ்வைத் தடுப்பதற்காக, பல இடங்களில் வழக்கத்துக்கு மாறாக, படையினரும் பொலிஸாரும் பொல்லுகள், போன்றஆயுதங்களுடன் பணியில் ஈடுபடுத்தப்பட்டிருந்தனர். நினைவேந்தலுக்குச் செல்பவர்களைத் தடுப்பதற்காக, மக்களைப் பயமுறுத்தும் வகையில், இராணுவத்தினர் அவ்வாறு நடந்து கொண்டிருந்தனர். ஆனாலும், அவர்கள் பாதுகாப்பு கட்டளைச் சட்டத்துக்கு அமைவாகவே, தாங்கள் செயற்படுவதாகக் காட்டிக் கொள்ளவில்லை. வடக்கு மாகாண சபையின் முன்னாள் முதலமைச்சர் சி.வி விக்னேஸ்வரன், சிவாஜிலிங்கம் உள்ளிட்டவர்கள், யாழ்ப்பாணத்தில் இருந்துமுள்ளிவாய்க்காலுக்குச் செல்ல முயன்ற போது, கேரதீவில் உள்ள இராணுவ சோதனைச் சாவடியில் தடுக்கப்பட்டனர்; அதற்கு, ''அப்பால் செல்வதற்குஅனுமதிக்க முடியாது'' என்று கூறினர். இதனால், ஒரு மணித்தியாலத்துக்கு மேல் காத்திருந்து விட்டு, முன்னாள் முதலமைச்சர், யாழ்ப்பாணத்துக்கே திரும்ப வேண்டியிருந்தது. ''சங்குபிட்டிப் பாலத்தைக் கடந்து செல்வதற்கு, அத்தியாவசிய சேவைகளுக்கு மட்டுமே அனுமதி அளிக்கப்பட்டுள்ளதால், விக்னேஸ்வரன் உள்ளிட்டவர்களிடம்அதற்கான அனுமதி இருக்கவில்லை; அவர்கள், அத்தியாவசிய சேவைகளில் ஈடுபட வேண்டிய தேவை, இல்லை'' என்று, யாழ். படைகளின் கட்டளைத் தளபதிமேஜர் ஜெனரல் ருவன் வணிகசூரிய, பின்னர் ஒரு விளக்கத்தைக் கூறியிருந்தார். கொரோனா வைரஸ் தொற்றைக் கட்டுப்படுத்துவதற்காக,நடைமுறைப்படுத்தப்பட்டுள்ள கட்டுப்பாடுகள் குறித்து விளக்களித்து, அவர்கள் திருப்பி அனுப்பப்பட்டனர் என்றும், அவர் கூறியிருக்கிறார். அப்போது, வடக்கு மாகாணத்துக்குள் பயணம் செய்வதற்கு, எந்த அனுமதியும் தேவைப்பட்டிருக்கவில்லை; அதற்கான அனுமதி வழங்கும் முறையும், அமலில்இருக்கவில்லை என்பது, முக்கியமாகக் குறிப்பிட வேண்டிய விடயம் ஆகும். முள்ளிவாய்க்காலுக்குச் செல்வதைத் தடுப்பதே, படையினரின் தேவையாக, இலக்காக இருந்தது. அதற்குத் தனிமைப்படுத்தல் சட்டத்தை, அவர்கள் கையில்எடுத்திருந்தார்கள். ஊரடங்கு அமலில் இல்லாத, இயல்பு வாழ்க்கையை மீளக் கட்டியெழுப்புவதற்காக அளிக்கப்பட்ட காலஇடைவெளியில் தான், இந்தச் சம்பவம் நடந்திருக்கிறது. இதன் மூலம், கொரோனா வைரஸ் தொற்றையும் அதைக் கட்டுப்படுத்துவதற்கான தனிமைப்படுத்தல் சட்டத்தையும், படைத்தரப்பு எந்தளவுக்குத் தவறாகப்பயன்படுத்த முனைகிறது என்பது வெளிச்சமாகியுள்ளது. அதனால்த்தான்,''எமது கட்சியினருக்கு எதிராகப் பொலிஸாரும் இராணுவத்தினரும் மேற்கொண்ட நடவடிக்கைகளுக்கு எதிராக, நீதிமன்றத்தைநாடப்போகிறேன்'' என, தமிழ்த் தேசிய மக்கள் முன்னணியின் தலைவர் கஜேந்திரகுமார் பொன்னம்பலம் கூறியிருக்கிறார். இவ்வாறான மனுக்கள், நீதிமன்றில் தாக்கல் செய்யப்பட்டால்தான், பொலிஸ், இராணுவம் என்பன, தன்னிச்சையாகக் கையாளும் அதிகாரங்கள்மட்டுப்படுத்தப்படும்; கட்டுக்குள் கொண்டு வரப்படும். கொவிட்-19க்குப் பின்னர், இராணுவ அதிகாரம், வடக்கில் மேலோங்கி விட்டது என்ற குற்றச்சாட்டு, தீவிரமடைந்து வருகிறது. வடக்கில் தனிமைப்படுத்தப்பட்டிருந்த கடற்படையினரின் குடும்பத்தினரை ஏற்றிச் செல்வதற்கு, பருத்தித்துறை டிப்போவில் இருந்து, பஸ்களை அனுப்புமாறுகடந்தவாரம் இராணுவத்தினரால் கேட்கப்பட்டது. ஆனால், சாரதிகள் எவரும் பஸ்களை ஓட்டுவதற்கு முன்வராததால், பருத்தித்துறை டிப்போவில் உள்ளபஸ்களை இயக்கத் தடைவிதிக்கப்பட்டது. இதனால், கடந்த 16ஆம் திகதி, பருத்தித்துறையில் இருந்து எந்த பஸ்களும் இயக்கப்படவில்லை என்ற தகவலும்உள்ளது. இதுபோன்ற நிகழ்வுகள்,2015இற்கு முற்பட்ட காலங்களில் இடம்பெறுவது சாதாரணம். அதுபோன்ற நிலைக்கே, கொரோனா வைரஸ் பரவலும் அதைத் தடுப்பதற்காகப் பயன்படுத்தப்படும் தனிமைப்படுத்தல் சட்டமும், மீண்டும் வடக்கை கொண்டுவந்து நிறுத்தி இருக்கின்றன. http://www.tamilmirror.lk/சிறப்பு-கட்டுரைகள்/இருண்ட-யுகம்-மீளத்-திரும்புகிறதா/91-250718

2001ஆம் ஆண்டில் தமிழ்த் தேசிய கூட்டமைப்பை புலிகள் உருவாக்கினரா? - -டி.பி.எஸ். ஜெயராஜ் சுமந்திரனுக்கெதிரான அரசியல் தாக்குதல்கள் புதியவையல்ல. தமிழீழ விடுதலைப் புலிகளின் மறைமுக ஆதரவுடன் சுயாதீனமாக த.தே.கூ உருவாக்கப்பட்டது கட்சி யாப்பு அல்லது கட்டமைப்பில்லாமல் பலவீனமாகவே த.தே.கூ உருவானது அரசியல் சூறாவளி ஒன்றின் கண்ணாக யாழ்ப்பாண மாவட்ட முன்னாள் நாடாளுமன்ற உறுப்பினரும், தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பு, இலங்கை தமிழரசுக் கட்சியின் பேச்சாளருமான மதியாபரணன் ஏப்ரஹாம் சுமந்திரன் தற்போதுள்ளார். -டி.பீ.எஸ். ஜெயராஜ் (சிரேஷ்ட பத்தியெழுத்தாளர் டி.பீ.எஸ்.ஜெயராஜ், டெய்லிமிரர் பத்திரிகையில் கடந்தவாரம் எழுதிய பத்தியின் தமிழாக்கம் இது. தமிழாக்கம்: சண்முகன் முருகவேல்) சிரேஷ்ட ஊடகவியலாளர் சமுதித சமரவிக்ரமவால் நடாத்தப்படும் சமுதிதவுடன் உண்மை நிகழ்ச்சிக்கு ஜனாதிபதி சட்டத்தரணியும் அரசியல்வாதியுமான சுமந்திரன் வழங்கிய யூடியூப் நேர்காணலே சர்சைக்குரிய காரணமாகக் காணப்படுகிறது. சிங்களத்திலுள்ள சில கேள்விகளும், பதில்களும் தமிழ் ஊடகத்தின் பகுதியொன்றால் எடுக்கப்பட்டு வேண்டுமென்றே சுமந்திரனின் கருத்துகளைப் போலியான திருப்பங்கள், குறும்புக்கார தகவல்களுடன் பிழையாக மொழிபெயர்த்ததாகத் தெரிகிறது. இது இலங்கைக்குள்ளும் வெளியேயும் பிரதான தமிழ் ஊடகங்கள், சமூக வலைத்ததளங்களில் சுமந்திரனுக்கெதிராக அவர் குறிப்பிட்டது போன்றதற்கு கோபாவேசக் குரல்களுக்கு வழிவகுத்தது. கோபாவேசமாக சுமந்திரன் தாக்கப்பட்டிருந்தார். சுமந்திரனுக்கெதிரான அரசியல் தாக்குதல்கள் புதியவையல்ல. தாராள, ஏறத்தாழ மிதவாதக் கொள்கைகளுடைய சுமந்திரன், இனப் பிரிப்பின் இரண்டு பக்கத்திலும் விருப்பத்துக்குரிய இலக்காகக் காணப்படுகின்றார். தமிழர்களைப் பொறுத்தவரையயில் தமிழ்த் தேசிய கூட்டமைப்பு/ தமிழரசுக் கட்சிக்குள்ளேயும், வெளியேயுமுள்ள பல அரசியல்வாதிகளின் இதயங்களில், பொறாமைக் கண் கொண்டு பார்க்கப்படுபவராக சுமந்திரன் காணப்படுகின்றார். தமிழ், தேசிய அரசியலில் குறுகிய காலத்தில் சுமந்திரனின் குறிப்பிடத்தக்களவு வளர்ச்சியே இதற்கான காரணமாகும். எனவே குறித்த நேர்காணலானது தங்களது தாக்குதல்களை இணைந்து சுமந்திரன் மீது மேற்கொள்ள வாய்ப்பை வழங்கியிருந்தது. விடயங்கள் குறித்து தெளிவுபடுத்தாமல் தமிழரசுக் கட்சியின் தலைவர் மாவை சேனாதிராஜா உள்ளிட்ட சுமந்திரனின் முன்னாள் சக நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்கள் சுமந்திரனைச் சாடும் அறிக்கைகளை வெளியிட்டிருந்தனர். இதைத் தொடர்ந்து சுமந்திரனைக் கட்சியின் பேச்சாளர் மற்றும் தமிழரசுக் கட்சியிலிருந்து அகற்றுவது குறித்து த.தே.கூவின் முன்னாள் நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களிடையே மாவையால் தொடர் கலந்துரையாடல்கள் ஒழுங்கமைக்கப்பட்டனவென தமிழ் ஊடகங்கள் செய்தி வெளியிட்டிருந்தன. தவிர, பிரதமர் மஹிந்த ராஜபக்‌ஷ, சுமந்திரனுக்கிடையிலான திட்டமிடப்பட்ட சந்திப்பொன்றை நிறுத்துவதற்கான தோல்வியில் முடிவடைந்த முயற்சியொன்று மேற்கொள்ளப்பட்டிருந்தது. இறுதியாக யூடியுப் காணொளியொன்றை வெளியிட்டிருந்த சுமந்திரன், தனது நேர்காணலானது தன்னைத் தாக்குவதற்காக எவ்வாறு மாற்றப்பட்டது என விளக்கமொன்றை வழங்கியிருந்தார். தவிர, மாவை உள்ளிட்ட தனது சகபாடிகள் தன்னிடம் விளக்கத்தைக் கோராமல் தன்னைச் சாடி அறிக்கைகளை வெளியிட்டது குறித்து மனம் வருந்தியிருந்தார். புலிகளின் உருவாக்கம் சுமந்திரனுக்கெதிரான நாடகத்தில் சுட்டிக்காட்டப்பட்ட முக்கியமான விடயமொன்று த.தே.கூவின் தோற்றமாகும். புலிகள் மூலமாக த.தே.கூ தோற்றுவிக்கப்பட்டதாக சமுதித சமரவிக்கிரம தனது ஆக்ரோஷமான கேள்விகள் மூலம் நிரூபிக்க முயன்றார். த.தே.கூவின் ஆரம்பக் கூட்டத்துக்கு தலைவர் பிரபாகரன் தலைமை தாங்கியதாகக் கூறியிருந்தார். குற்றச்சாட்டுகளைச் சுமந்திரன் நிராகரித்ததுடன், கூட்டமைப்பானது புலிகளால் 2001ஆம் ஆண்டு உருவாக்கப்படவில்லை என வலியுறுத்தியிருந்தார். இது சுமந்திரனுக்கெதிரான முகாமுக்கு மேலும் தாக்குதல் நடத்த சந்தர்ப்பத்தை வழங்கியிருந்தது. கூட்டமைப்பானது பிரபாகரனால் உருவாக்கப்பட்டதாக அவர்கள் கூறியிருந்தனர். புலிகளால் கூட்டமைப்பு உருவாக்கப்படவில்லை என அதன் தலைவர் சம்பந்தன் தொடர்ச்சியாகக் கூறிவருகின்றபோதும், புலிகளின் உருவாக்கமே கூட்டமைப்பு என கூட்டமைப்பின் விமர்சகர்கள் தெரிவிக்கின்றனர். இந்நிலையில், கூட்டமைப்பானது புலிகளாலேயே உருவாக்கப்பட்டதாக அதன் சில உறுப்பினர்கள் தெரிவிப்பது நிலைமையை சிக்கலாக்கிறது. இந்நிலையில், கூட்டமைப்பு 2001ஆம் ஆண்டு உருவாக்கும்போது புலிகளின் பிரிவு கூட்டமைப்பு எனத் தெரிவிக்கும் பல கூட்டமைப்பு உறுப்பினர்கள் இருந்திருக்கவில்லை. அப்பிடியெனில் எது உண்மை? பொதுவான நம்பிக்கைக்கு மாறாக கூட்டமைப்பு புலிகளின் உருவாக்கமல்ல. புலிகளின் மறைமுக ஆதரவில் சுயாதீனமாகக் கூட்டமைப்பு உருவாக்கப்பட்டிருந்தது. பின்னர் புலிகள் பொறுப்பெடுத்துக் கட்டுப்படுத்தியிருந்தனர். தேவை கருதி 2001ஆம் ஆண்டு கூட்டமைப்பு உருவாக்கப்பட்டது. இலங்கையரசு, அதன் ஆயுதப்படைகளுக்கெதிராக தமது இராணுவ நடவடிக்கையை புலிகள் தொடர்ந்திருந்தனர். சில தமிழ் அரசியல் இயக்கங்கள் ஆளும் அரசாங்கங்களுடன் தம்மை இணைத்துக் கொண்டிருந்தன. சில ஏனைய புலிகளல்லாத அரசியல் கட்சிகள், இருந்த கட்டுப்படுத்தப்பட்ட அரசியல் இடைவெளியில் ஜனநாயக அரசியலில் ஈடுபட்டன. எனினும் அவை புலிகள், அரசாங்கத்தால் ஆதரவளிக்கப்படும் துணை இராணுவக் குழுக்களால் ஆபத்தை எதிர்நோக்கியிருந்தன. தவிர தமிழ்த் தேசியத்துக்கான இக்கட்சிகளின் ஆதரவு பிளவுபட்டிருந்தது. இதனால் வாக்குகள் பிரிவடைந்து, நாடாளுமன்றப் பிரதிநிதித்துவம் உடைந்தது. ஐக்கிய தேசிய கட்சி, ஶ்ரீ லங்கா சுதந்திரக் கட்சி ஆகிய பெரிய கட்சிகள், தமது தமிழ் சகபாடிகளுடன் இணைந்து ஆதிக்கம் செலுத்த ஆரம்பித்தனர். மேலதிக வாக்குகள், தமிழ்த் தேசிய சக்திகளுக்குப் போதுமான பிரதிநிதித்துவத்துக்கு அரசியல் ஒற்றுமை தேவை என பல தமிழர்கள் உணர்ந்தனர். ஒக்டோபர் 10, 2000 தேர்தல் 2000ஆம் ஆண்டு ஒக்டோபர் 10ஆம் திகதி நாடாளுமன்றத் தேர்தலில் எச்சரிக்கை மணிகள் உரத்து ஒலித்தன. வட-கிழக்கில் முடிவுகள் தமிழர்களுக்குப் பொதுவாகவும், சில தமிழ்க் கட்சிகளுக்கு குறிப்பாகவும் அதிர்ச்சியையளித்திருந்தன. அரசியல் ரீதியாக முக்கியத்துவமிக்க திருகோணமலை மாவட்டத்தில் சம்பந்தன் உட்பட எந்தத் தமிழரும் தேர்ந்தெடுக்கப்படவில்லை. மட்டக்களப்பில், தமிழர் விடுதலைக் கூட்டணியிலிருந்து இரண்டு தமிழர்கள் மாத்திரமே தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டனர். அந்நேரம் கூட்டணியானது தமிழரசுக் கட்சியையும், தமிழ் காங்கிரஸின் முன்னாள் உறுப்பினர்கள் சிலரையும் உள்ளடக்கியிருந்தது. தற்போது தமிழரசுக் கட்சியை தனது முன்னைய கட்சியாக கூட்டணி நோக்குகிறது. ஆளும் மக்களின் கூட்டணியிலிருந்து 2000ஆம் ஆண்டுத் தேர்தலில் மட்டக்களப்பில் இன்னொரு தமிழர் வென்றிருந்தார். அம்பாறையில் ஈழ மக்கள் ஜனநாயக் கட்சியால் ஆதரவளிக்கப்பட்ட தமிழரொருவர் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டிருந்தார். வன்னி மாவட்டத்திலுள்ள ஆறு ஆசனங்களில் மக்கள் கூட்டணி, ஐ.தே.கவிலிருந்து இரண்டு சிங்களவர்களும், ஒரு முஸ்லிம் நாடாளுமன்ற உறுப்பினரும் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டனர். தமிழீழ விடுதலைக் கழகத்திலிருந்து மூன்று தமிழ் நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்கள் தேர்ந்தெடுக்கபட்டனர். யாழ்ப்பாணத்தில் ஒன்பது ஆசனங்களில், போனஸ் ஆசனத்துடன் நான்கை ஈ.பி.டி.பி பெற்றது. கூட்டணி மூன்றைப் பெற்றது. தமிழ் காங்கிரஸ் ஒன்றைப் பெற்றது. ஐக்கிய தேசிய கட்சி ஒன்றைப் பெற்றது. 48 ஆண்டுகளின் பின்னர் யாழ்ப்பாணத்தில் ஐ.தே.க வென்றது. 1952ஆம் ஆண்டு சேர் பொன் இராமநாதனின் மருமகன் சுப்பையாப்பிள்ளை நடேசன் வென்றிருந்தார். 2000ஆம் ஆண்டு தியாகராஜா மகேஸ்வரன் வென்றிருந்தார். தேசியப்பட்டியல் ஆசனமொன்றைப் பெறுவதற்கு போதுமான வாக்குகளை எந்த தமிழ்க் கட்சியும் பெறவில்லை. 2000ஆம் ஆண்டு வட-கிழக்கில் தமிழர்கள் குறைவாக பிரதிநிதித்துவப்படுத்தியிருந்ததுடன், சிங்களம் ஆதிக்கம் செலுத்தும் தேசிய கட்சிகளும், அரசாங்கத்துடன் இணைந்த ஈ.பி.டி.பி போன்ற தமிழ்க் கட்சிகளும் சிறப்பாகச் செயற்பட்டன. கிழக்கு பல்கலைக்கழக செயலமர்வு நிலைமையின் மோசமானது ஏறத்தாழ ஒரே குழுமத்தைக் கொண்ட வடக்கை விட இனப்பல்வகைமை கொண்ட கிழக்கிலேயே உணரப்பட்டது. நிலைமையை ஆராயும் செயலமர்வொன்று கிழக்குப் பல்கலைக்கழகத்தில் நடைபெற்றது. இதற்கு சிரேஷ்ட ஊடகவியலாளர் சிவராம் தலைமை தாங்கியிருந்தார். சில விரிவுரையாளர்கள், ஊடகவியலாளர்கள், ஆசிரியர்கள், தொழில்துறையினர், சமூகப் பணியாளர்கள், பட்டதாரிகள் மற்றும் அரசியல் பிரதிதிகள் கலந்துகொண்டிருந்தனர். அந்தவகையில், வாக்குகள் பிரிவதைத் தடுப்பதற்காக ஒரு குடை நிறுவனத்தின் கீழ் எதிரணியிலுள்ள வெவ்வேறான அரசியல் கட்சிகள் திரள வேண்டும் என குறித்த மாநாட்டில் தீர்மானிக்கப்பட்டது. புலிகளுக்கு ஆதரவாக அவ்வாறானதொரு நிறுவனம் இருக்க வேண்டும் என உணரப்பட்டது. இந்நகர்வுக்கு புலிகளின் அனுமதியைப் பெற வேண்டும் எனவும் தீர்மானிக்கப்பட்டது. இவ்விடயத்தை நிறைவேற்றுவதை ஒருங்கிணைக்க மூன்று இணைத்தலைவர்களைக் கொண்ட வழிநடத்தல் குழு உருவாக்கப்பட்டது. நடவடிக்கை மூன்று விடயங்களைக் கொண்டிருந்தது. முதலாவது புலிகளின் அனுமதி, ஆதரவைப் பெற்றுக் கொள்வது. அதில், எதிரணியிலுள்ள தமிழ் அரசியல்வாதிகளை புலிகள் கொல்ல மாட்டோம் என அவர்களிடம் பாதுகாப்பு உறுதிமொழியைப் பெற வேண்டும். பதிலாக, குறித்த தமிழ்க் கட்சிகள், எந்தவொரு பேரம்பேசலிலும் புலிகளைத் தமிழர்களின் தனிப் பிரதிநிதியாக அங்கிகரிப்பதோடு, அவர்களின் முன்னிலையை ஏற்க வேண்டும். இரண்டாவதாக, ஆயுதக்குழு வரலாற்றொன்றுடனுள்ள ஈழமக்கள் புரட்சிகர விடுதலை முன்னணி, புளொட், டெலோ போன்ற அரசியல் கட்சிகள், தாங்கள் ஆயுதங்களைக் கீழே போடுவதாகவும், புலிகளை அழிப்பதில் அரசுடன் இணையக்கூடாது எனவும் பிரகடனப்படுத்த வேண்டும். கிழக்கிலுள்ள ஈ.பி.ஆர்.எல்.எஃப் ராசிக் குழு, புளொட் மோகன் குழு, டெலோ ரஞ்சன் குழு போன்ற துணை இராணுவக் குழுக்களுடன் மேற்குறித்த அரசியல் கட்சிகள் தொடர்புகளைத் துண்டிக்க வேண்டும். மூன்றாவதாக, கூட்டணி, தமிழ் காங்கிரஸ் போன்ற ஆயுதக்குழுக்களற்ற அரசியல் கட்சிகள் பொது நோக்கத்துடன் முன்னாள் ஆயுதக்குழுக்களுடன் பணியாற்ற வேண்டும். முன்னாள் ஆயுதக்குழுக்களின் கைகளில் இரத்தம் படிந்துள்ளன என கூட்டணியும், தமிழ் காங்கிரஸும் தயங்கின. தவிர கூட்டணி, தமிழ் காங்கிரஸுக்கிடையே நீண்ட காலப் பகை காணப்பட்டது. உத்தியோகபற்றற்ற முறையில் கரிகாலன் பங்கெடுப்பு பேரம்பேசல் நடைமுறையில் வன்னியிலுள்ள உயர் மட்டம் நேரடியாகப் பங்கேற்கவில்லை. எனினும், மட்டக்களப்பு-அம்பாறைக்கான புலிகளின் முன்னாள் அரசியல் பொறுப்பாளர் கரிகாலன் ஆதரவாக இருந்ததுடன், உத்தியோகபூர்வமற்ற முறையில் பங்கெடுத்திருந்தார். பேச்சுகள் நடைபெற்றபோது ஆரியம்பதி பிரேதேச சபையின் டெலோ தலைவர் றொபேர்ட்டை புலிகள் கொலை செய்திருந்தனர். இதன் காரணமாக பேச்சுகளிலிருந்து வெளியேற விரும்பியது. எனினும் தமது நடவடிக்கைகளை தொடர்ந்ததுடன், கிழக்கிலிருந்த புலிகளின் இராணுவத் தலைமைக்குக் கோரிக்கை விடுத்திருந்தது. கிழக்கு பிராந்திய தளபதி அப்போது கேணல் கருணா ஆவார். புலனாய்வுப் பிரிவுக்கும், அரசியல் பிரிவுக்குமிடையிலான தொடர்பாடல் இடைவெளி காரணமொன்று காரணமான தவறொன்றால் கொலை இடம்பெற்றதாகப் புலிகள் விளக்கமளித்திருந்தது. தொடர்ந்து டெலோ, ஈ.பி.ஆர்.எல்.எஃப்பின் முன்னிலை உறுப்பினர்கள் இரகசியமாக கரிகாலனைச் சந்தித்து விடயங்களைக் கலந்துரையாடியிருந்தனர். உறுதிமொழிகள் பெறப்பட்டிருந்தன. இதேபோல கூட்டணி உறுப்பினர்களும் புலிகளின் தலைவர்களைச் சந்தித்துக் கலந்துரையாடியிருந்தனர். ஆரம்பத்தில் இரண்டு தடைகள் காணப்பட்டன. சித்தார்த்தனால் தலைமை தாங்கப்பட்ட புளொட்டானது ஒன்றிணைப்புக்குத் தயாராகவிருந்தபோதும், வவுனியாவிலிருந்த புளொட் போராளிகள், வவுனியாவில் பலமாகவிருந்த டெலோவுடன் இணைய சம்மதிக்கவில்லை. இதேபோல, வன்னியில் ஆதரவு அழிவடைந்துவிடும் என்ற அச்சத்தில் புளொட்டுடன் இணைய டெலோ உயர்மட்டம் தயங்கியது. இறுதியில் புளொட்டோ அல்லது அதன் அரசியல் கட்சி ஜனநாயக மக்களின் விடுதலை முன்னணி பங்கேற்கவில்லை. இரண்டாவது, தமிழரசுக் கட்சியும், அதன் பின்னையநாள் கூட்டணி மீதான தமிழ் காங்கிரஸின் நீண்ட கால பகையாகும். கூட்டணியின் உதயசூரியன் சின்னத்தை விட கூட்டணியின் சைக்கிள் சின்னத்தின் கீழ் அனைத்துக் கட்சிகளும் ஒன்றிணைய தமிழ் காங்கிரஸ் விரும்பியது. காங்கிரஸில் ஆதிக்கம் செலுத்துபவராக இருந்த குமார் பொன்னம்பலத்தின் மனைவியான யோகலக்ஷ்மி பொன்னம்பலத்தின் இல்லத்தில் நடைபெற்ற கலந்துரையாடல்களின் பின்னர் ஒன்றிணைய, உதயசூரியன் சின்னத்தின் கீழ் போட்டியிட அனுமதி வழங்கியிருந்தார். இதேபோல கூட்டணியின் பழைய உறுப்பினர்கள், காங்கிரஸ், ஏனைய ஆயுதக் குழுக்களுடன் இணையத் தயங்கிய நிலையில் பின்னர் அவர்கள் சம்மத்தினர் அல்லது அமைதியாக்கப்பட்டனர். இரண்டு சமாந்தர நடைமுறைகள் மேற்குறித்த கலந்துரையாடல்கள் தொடர்ந்து கொண்டிருந்தபோதே இரண்டு சமாந்தர நடவடிக்கைகள் நடைபெற்றன. ஒன்று, அறியப்படாத சங்கிலியன் படை, குளக்கோட்டன் படை, வன்னியன் படை பெயரில் ஊடகங்களுக்கு தமிழ் ஒற்றுமையை வலியுறுத்தியும், இணங்காதவர்களுக்கு நடவடிக்கை என எச்சரித்தும் அறிக்கைகள் வெளியாகியிருந்தன. இவைகளுக்கு தமிழ் பத்திரிகைகளில் பரவலாக முக்கியத்துவம் வழங்கப்பட்டது. அடுத்த சமாந்தர நடைமுறையாக ஒட்டுமொத்த தமிழ் ஒன்றிணைப்பு தொடர்பாக கொழும்பைத் தளமாகக் கொண்ட பிரபலமான தமிழர்களால் நடவடிக்கைள் மேற்கொள்ளப்பட்டன. அதில், வர்த்தகர்கள், தொழில்முனைவோர், சமூகப் பணியாளர்கள் அடங்கியிருந்தனர். இதில் சில ஒன்றிணைவுக்காக மட்டக்களப்பிலுள்ள தமது சகபாடிகளுடன் கலந்துரையாடலில் ஈடுபட்டிருந்தனர். கொழும்பைத் தளமாகக் கொண்ட குறித்த தமிழர்களின் நடவடிக்கைகளானவை ஒன்றிணைந்த பேச்சுகளில் பிரதான வகிபாகமொன்றை வகித்திருந்தன. இறுதிக்கு முந்தைய கட்டங்களில் வன்னியிலுள்ள புலிகள் நேரடியாகப் பங்கேற்றிருந்தனர். கூட்டணி, காங்கிரஸ், டெலோ, ஈ.பி.ஆர்.எல்.எஃப்பின் சில தலைவர்கள் அலைபேசியில் தொடர்பு கொள்ளப்பட்டு, ஒன்றிணையுமாறும், உதயசூரியன் சின்னத்தின் கீழ் போட்டியிடுமாறும் வலியுறுத்தப்பட்டிருந்தனர். புலிகள் காரணமாக பேரம்பேசும் கட்சிகளின் பேச்சுகள் வெற்றிகரமாக முடிவடைந்தன. தமிழ்த் தேசிய கூட்டமைப்பு கூட்டணி, காங்கிரஸ், ஈ.பி.ஆர்.எல்.எஃப்க்குமிடையே தமிழ்த் தேசிய கூட்டமைப்பு என்ற அறியப்பட்ட கூட்டணியை உருவாக்க இணக்கம் ஏற்பட்டது. கூட்டணியின் சின்னத்தின் கீழ் கூட்டமைப்பு போட்டியிடும். வெவ்வேறு தேர்தல் மாவட்டங்களில் ஒவ்வொரு கட்சியிலிருந்தும் எத்தனை பேர் போட்டியிடுவதும் இணங்கப்பட்டது. வர்த்தகர் வீ.ஆர். வடிவேற்கரசனின் கொழும்பு வதிவிடத்தில் ஆரம்பக் கூட்டம் நடைபெற்றது. தமிழ்த் தேசிய கூட்டமைப்பின் உருவாக்கமானது ஊடக வெளியீட்டொன்றின் மூலம் 2001ஆம் ஆண்டு ஒக்டோபர் 22ஆம் திகதி அறிவிக்கப்பட்டது. குறித்த ஊடக வெளியீடானது தமிழ்த் தேசிய கூட்டமைப்பின் உருவாக்கமானது கூட்டணி, காங்கிரஸ், டெலோ, ஈ.பி.ஆர்.எல்.எஃப்பை பிரதிநிதித்துவப்படுத்தியோரால் கைச்சாத்திடப்பட்டது. சம்பந்தன், குமரகுருபரன், ஶ்ரீகாந்தா, சுரேஷ் பிரேமச்சந்திரன் ஆகியோரே குறித்த கட்சிகளைப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தியவர்கள் ஆவர். கூட்டமைப்பின் இணக்கத்தின் சரத்துகளாக நான்கு விடயங்கள் குறிப்பிடப்பட்டிருந்தன. முதலாவது, எவ்வாறு நான்கு கட்சிகளுக்கும் நாடாளுமன்றத் தேர்தலில் வேட்பாளர் பட்டியல் ஒதுக்கப்படுகின்றது என்பதை வெளிப்படுத்தியிருந்தது. அதன்படி, யாழ்ப்பாணம்: கூட்டணி - 7; காங்கிரஸ் - 3, டெலோ - 1, ஈ.பி.ஆர்.எல்.எஃப் – 1 வன்னி: கூட்டணி – 3; காங்கிரஸ் - 1; டெலோ – 4; ஈ.பி.ஆர்.எல்.எஃப் – 1 மட்டக்களப்பு: கூட்டணி – 5; காங்கிரஸ் – 1; டெலோ – 2; ஈ.பி.ஆர்.எல்.எஃப் – 1 திருகோணமலை: கூட்டணி 3; காங்கிரஸ் – 1; டெலோ 2; ஈ.பி.ஆர்.எல்.எஃப் – 0 அம்பாறை: கூட்டணி 5; காங்கிரஸ் – 1; டெலோ – 1; ஈ.பி.ஆர்.எல்.எஃப் – 0 இரண்டாவது விடயமானது தேசியப் பட்டியல் நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களின் தெரிவு தொடர்பானது. முன்னுரிமையானது கூட்டணி, காங்கிரஸ், டெலோ, ஈ.பி.ஆர்.எல்.எஃப் என்ற முன்னுரிமையில் வழங்கப்படும். மூன்றாவது விடயமானது பங்காளிக் கட்சிகள் ஒன்றையொன்று பொதுவெளியில் தாக்கவோ அல்லது விமர்சிக்கவோ கூடாது. குறிப்பாக தேர்தல் பிரசாரத்தில் சக பங்காளிக்கட்டிக்கெதிராக விமர்சனம், எதிர்விமர்சனம் செய்வது தொடர்பில் சிறப்புக் கவனம் எடுக்கப்படும். நான்காவது விடயமானது கூட்டமைப்புக்குள் ஏற்படும் பிரச்சினைகள். பிரச்சினைகள் ஏற்படுமிடத்து பங்களாளிக் கட்சிகள் தமக்கிடையே அமைதியான முறையில் கலந்துரையாடி பெரும்பான்மை வாக்கின் மூலம் பொருத்தமான தீர்வுக்கு வர வேண்டும். அது சாத்தியமில்லாத பட்சத்தில் வெளி அனுசரணையாளர் குழுவொன்று பிரச்சினையைத் தீர்க்க உதவ வேண்டும். ஆறு நபர் அனுசரணையாளர் குழு 1. வீ. கைலாசப்பிள்ளை 2. கந்தையா நீலகண்டன் 3. வீ.ஆர். வடிவேற்கரசன் 4. நிமலன் கார்த்திகேயன் 5. எஸ். தியாகராஜா 6. கே. ஜெயபாலசிங்கம் கொழும்பைப் பிரதானமாக தளமாகக் கொண்ட தமிழ் சமூகத்தின் மதிக்கப்படும் அங்கத்தவர்களே அனுசரணையாளர்கள் ஆவர். இவர்கள் பிரதானமாக தொழில் நிபுணர்கள் அல்லது வெற்றிகரமான வர்த்தகர்கள். தியாகாராஜா மாத்திரம் கூட்டணியின் பொருளாளர். ஏனையவர்கள் எந்த அரசியல் கட்சியையும் சேர்ந்தவர்கள் அல்லர். குறித்த நிலைமைகளின் கீழ் கட்சி யாப்பு அல்லது கட்டமைப்பில்லாம பலவீனமாகவே கூட்டமைப்பு பிறந்தது. 2001ஆம் ஆண்டு டிசெம்பர் ஐந்தாம் திகதி நாடாளுமன்றத் தேர்தல் நடைபெற்றபோது தேர்தல் பிரசாரம் இடம்பெற்றபோது கூட்டமைப்புக்கு புலிகள் வெளிப்படையாக ஆதரவளிக்கவில்லை. பிரசாரமானது புலிகளின் பங்களிப்பில்லாமல் நடைபெற்றது. புலிகளின் வன்முறை அச்சமில்லாமல் கூட்டமைப்பின் வேட்பாளர்கள் பிரசாரம் மேற்கொண்டது அவர்களுக்கு பெரும் சாதகமானதாகக் காணப்பட்டது. தேர்தல் முடிவுகள் அறிவிக்கப்படும்போது, உதயசூரியன் சின்னத்தில் போட்டியிட்ட கூட்டமைப்பு சிறந்த முடிவுகளைப் பெற்றிருந்தது. யாழ்ப்பாணத்தில் ஒன்பது ஆசனங்களில் ஆறு ஆசனங்களை கூட்டமைப்பு பெற்றிருந்தது. வன்னியில் ஆறு ஆசனங்களில் மூன்று ஆசனங்களைப் பெற்றிருந்தது. கிழக்கில் திருகோணமலையில் ஒன்றையும், அம்பாறையில் ஒன்றையும், மட்டக்களப்பில் மூன்றையும் கூட்டமைப்பு பெற்றிருந்தது. பெற்ற வாக்குகளின் பலத்தில் கூட்டமைப்புக்கு தேசியபட்டியலில் ஓர் ஆசனம் கிடைத்தது. 14 தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களையும், ஒரு நியமிக்கப்பட்ட நாடாளுமன்ற உறுப்பினரையும் 2001ஆம் ஆண்டில் கூட்டமைப்பு பெற்றிருந்தது. 15-இல், கூட்டணி ஏழு, டெலோ நான்கு, காங்கிரஸ் மூன்று, ஈ.பி.ஆர்.எல்.எஃப் ஒரு ஆசனங்களைக் கொண்டிருந்தது. கூட்டமைப்பின் புலிமயமாக்கம் இதுதான் அப்போது கூட்டமைப்பு 2001ஆம் ஆண்டு எவ்வாறு உருவாக்கப்பட்டது அப்போதைய கதை. புலிகள் ஆதரவளித்திருந்ததுடன், மறைமுகமாக உத்தரவிட்டிருந்தபோதும் கூட்டமைப்பின் உருவாக்கத்தில் அவர்கள் நேரடியான எவ்வகிபாகத்தையும் கொண்டிருக்கவில்லை. 2001ஆம் ஆண்டு தேர்தலில் வெற்றிக்கனியைக் கூட்டமைப்பு சுவைத்த பின்னரே கூட்டமைப்பைப் புலிமயமாக்கல் புலிகளால் ஆரம்பிக்கப்பட்டிருந்தது. படிப்படியாக கூட்டமைப்பைத் தமது கட்டுப்பாட்டின் கீழ் புலிகள் கொண்டு வந்திருந்தனர். http://www.tamilmirror.lk/சிறப்பு-கட்டுரைகள்/2001ஆம்-ஆண்டில்-தமிழ்த்-தேசிய-கூட்டமைப்பை-புலிகள்-உருவாக்கினரா/91-250702

ஈகச் சுடரும் வெற்றி முழக்கமும் இலங்கையில் பன்நெடுங்கால வரலாற்றை கொண்ட சித்திரை வருடப்பிறப்பு நாளன்று, தமிழர் சக்கரைப்பொங்கல் பொங்கிக் கொண்டாடுவர்; சிங்களவர் பால்சோறு சமைத்துக் கொண்டாடுவர். இது தமிழர்களுக்கும் சிங்களவர்களுக்கும் பொதுவான பண்டிகை நாளாகக் கருதப்படினும், சைவர்களும் பௌத்தர்களும் தவிர்ந்த வேறு மதத்தவர் கொண்டாடுவது அரிது. எனினும் அவர்கள் கொண்டாட்டத்தில் மகிழ்வுடன் பங்குகொள்வதுண்டு. இன ரீதியான, மதரீதியான வேற்றுமைகளைக் களைந்து இலங்கையராக ஒன்றுசேரும் மகிழ்வான தருணம் இது. சித்திரை புதுவருடம் முடிந்து ஒரு மாதம் ஐந்து நாள்களுக்குள் மீண்டும் பால்சோறு பொங்கிக் கொண்டாடும் நிகழ்வொன்று சிலவருடங்களுக்கு முன்னர் சிங்களவர்கள் மத்தியில் உருவாகியது. இதன் பின்னணியில் 2009 மே18ஆம் நாளன்று முடிவுக்குக் கொண்டுவரப்பட்ட, முப்பதாண்டுகால தமிழின விடுதலைப் போராட்டமும் அதில் தோற்கடிக்கப்பட்ட தமிழர்களின் செந்நீரும் கண்ணீரும் தாராளமாகவே நிறைந்திருக்கின்றன. இறுதியுத்த காலப்பகுதியில் பலிகொடுக்கப்பட்ட தமது பிள்ளைகளையும் உறவுகளையும் நினைவுகூரும் முகமாக, ஈகச்சுடரேற்றி மௌன அஞ்சலி செய்வதற்கு இன்றுவரை தமிழர்கள் மீது பல்வேறு கெடுபிடிகள் உள்ளன. குறிப்பாக இம்முறை கொரோனா வைரஸ் பீதியை முன்னிலைப்படுத்தி இந் நிகழ்வுக்கு நீதிமன்ற தடையுத்தரவைப் பெற்றுக் கொள்வதற்கு, யாழ்ப்பாண பொலிஸார் முயன்றிருக்கிறார்கள். தகுந்த சுகாதார வழிமுறைகளைப் பின்பற்றுமாறு அறிவுறுத்தப்பட்டு நீதிமன்றத்தால் அனுமதி வழங்கப்பட்ட பின்னரும் கூட யாழ்ப்பாண பல்கலைக்கழகம் உட்படச் சில இடங்களில் அனுஷ்டிக்கப்பட்ட ‘முள்ளிவாய்க்கால் நினைவேந்தல்’ நிகழ்வுகளில் இராணுவத்தினரும் பொலிஸாரும் அராஜகமாக நடந்துகொண்டதுடன் ஈகச்சுடரைத் தட்டிவிழுத்திய சம்பவமும் இடம்பெற்றிருக்கிறது. தவிர, முள்ளிவாய்க்காலில் வருடந்தோறும் இடம்பெறும் ஈகச்சுடரேற்றும் நிகழ்வில் கலந்துகொள்ளச் சென்ற ‘வடபுல’ அரசியல் பிரமுகர்கள் பலர் பொலிஸாரால் தடுக்கப்பட்டு, திருப்பியனுப்பப் பட்டிருக்கின்றனர். மீறிக் கலந்துகொண்டவர்கள் சிலருக்கு பதின்நான்கு நாள்கள் ‘கட்டாய சுயதனிமைப்படுத்தல்’ கட்டளை வழங்கப்பட்டு, நகர்த்தல் மனுமூலம் மீளப் பெறப்பட்டிருக்கிறது. இது இவ்வாறிருக்க, மறு நாளாகிய மே19 அன்று ‘பயங்கரவாதிகள் மீதான வெற்றி’யைக் கொண்டாடும் விதமாக ஆரம்பிக்கப்பட்டு, கடந்த பதினொரு வருடங்களாகக் கொண்டாடப்பட்டுவரும் ‘தேசிய போர்வீரர்கள் தின’மானது, கொரோனா தொற்று அதிகமாகவுள்ள ‘சிவப்பு வலயமாகப்’ பிரகடனப்படுத்தப்பட்டிருக்கும் கொழும்பு மாநகரிலுள்ள பத்தரமுல்லை பிரதேசத்தில் எவ்வித இடைஞ்சல்களுமின்றி நடைபெற்றுள்ளது. முதல்நாள் அணிவகுப்பு ஒத்திகையின்போது பங்குபற்றிய இரண்டு கடற்படை வீரர்களுக்குக் கொரோனா தொற்று உறுதிப்படுத்தப்பட்ட பின்னரும் கூட, ‘தென்புல’ அரசியல்வாதிகள் பங்குபற்றிய அந்த நிகழ்வு, திட்டமிட்டவாறே நடந்தேறியது. பிரித்தானியாவிலுள்ள இலங்கை உயர்ஸ்தானிகராலயத்துக்கு முன்னால் போராட்டம் நடத்திய புலம்பெயர் தமிழர்களைப் பார்த்து ‘கழுத்தை அறுப்பதாக’ சமிக்ஞை காட்டிய பிரிகேடியர் பிரியங்கர பெர்ணான்டோ உள்ளிட்ட 14,617 வீரர்களுக்கு இந் நிகழ்வில் பதவியுயர்வு வழங்கப்பட்டிருப்பதும் குறிப்பிடத்தக்கது. அமெரிக்காவில் தேசிய போர்வீரர்கள் தினமானது, முதலாம் உலக மகாயுத்தத்தில் வெற்றி பெற்றதாக அறிவிக்கப்பட்ட நவம்பர் 11ஆம் திகதி கொண்டாடப்படுகிறது. அது நாடுகளுக்கிடையேயான போர். பாரிய தேசங்கள் எண்ணிலடங்கா படைவீரர்கள் பங்குபற்றிய கொடும் போர். இதுவே தமது மண்ணில் தமது மக்களுடன் நடந்த ஓர் ஆயுதப் போராட்டத்தை அடக்கிவிட்டு, சொந்த மக்களின் மீதான மிலேச்சத்தனமான அழிப்பைக் கொண்டாடி மகிழ்வது எத்தகைய மனோநிலை? ‘ஒரே நாடு ஒரே தேசம்’ என்று சதா கூவிக்கொண்டு, மறுபுறத்தில் இரு தேசங்களுக்கிடையேயான மரபுரீதியானபோர் என்பதாக அரசாங்கம் காட்ட விளைகின்றதா? என்ற கேள்வியும் எழுகின்றது. போரினால் ஏற்பட்ட உளவியல் தாக்கங்களிலிருந்து படைவீரர்களை மீட்டுகொண்டுவரும் ஒரு முயற்சியாக வெற்றிக் கொண்டாட்டங்களைக் கருத இடமுண்டாகிலும், அரசின் நோக்கமானது ‘உலகின் மிகம்பெரும் சக்திவாய்ந்த பயங்கரவாதத்தை வெற்றிகரமாக முறியடித்திருக்கிறோம் என்பதைப் பறை சாற்றுவது’ மட்டுமேயாகும். இதன் காரணமாகவே ஈகச்சுரடேற்றும் நினைவேந்தல் நிகழ்வுகள் தடுக்கப்பட்டு ‘நாம் கொன்றது பயங்கரவாதிகளை மட்டும்தான்’ என்பதை மீண்டும் மீண்டும் வலியுறுத்த முனைகிறது. ‘சமாதான பேச்சுவார்த்தை மூலமான தீர்வை விடவும் இராணுவ வெற்றியின் மூலமே நீடித்த அமைதியை உருவாக்க முடியும்’ என்ற நோக்கோடு இலங்கை அரசாங்கம், போராளிகளையும் அவர்கள் கூடவே இறுதிவரை பயணித்த மக்களையும் தீவின் விளிம்புவரை தள்ளிச்சென்று, மிகவும் குறுகிய நிலப்பரப்புக்குள் அடைபட்ட பல்லாயிரக்கணக்கான மக்கள் மீது கொத்துக் குண்டுகளைவீசி, மிலேச்சத்தனமான தாக்குதல்களை மேற்கொண்டதாகக் குற்றஞ்சாட்டப்பட்டிருக்கிறது. தார்மீகமற்ற போரியல் தெரிவுகள் மூலமாகப் பெறப்படும் வெற்றியானது, இனப்படுகொலைக்கு வழிவகுக்கிறது. உதாரணமாக, 1975இல் அமெரிக்க ஆதரவுடன் இருந்த ஆட்சியை அகற்றிய பின்னர், கம்போடியாவில் ஆட்சிக்கு வந்தவர்களால் தமது அதிகாரத்தைப் பலப்படுத்துவதற்காக இரண்டு மில்லியனுக்கும் அதிகமான மக்கள் அழிக்கப்பட்டனர். இதேபோலவே முதல் வளைகுடா போர், அல்ஜீரியா, மொசாம்பிக் என்று அதன் தொடர்ச்சியாக இலங்கையில் நடந்த இறுதியுத்தத்தின்போது பல்லாயிரக்கணக்கான மக்கள் மனிதாபிமானமற்ற முறையில் கொல்லப்பட்டனர். இதன்போது சர்வதேச ரீதியில் தடைசெய்யப்பட்ட இரசாயன வெடிமருந்துகளின் பாவனை காணப்பட்டதாகவும் தெரிவிக்கப்படுகிறது. யுத்த முடிவில் இராணுவத்தினரிடம் கையளிக்கப்பட்ட பலரின் நிலை என்னவென்று இதுவரை தெரியவில்லை. அவர்கள் மிகமோசமான முறையில் சித்திரவதைக்குட்படுத்தப்பட்டுப் படுகொலை செய்யப்பட்டமைக்கான காணொளி ஆதாரங்கள் பல கிடைக்கப்பெற்றிருப்பினும் தன் மீதான குற்றச்சாட்டுகளை அரசாங்கம் இதுவரை ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை. இந் நிலையில் வெற்றிக் கொண்டாட்டங்களின் மூலமாக, அதிலும் குறிப்பாக ஈகச்சுடர் ஏற்றுவதைத் தடை செய்து நிகழ்த்தப்படும் வெற்றிக் கொண்டாட்டங்களினூடாக அரசாங்கம் எதனை நிரூபிக்க முனைகிறது? போர் முடிந்து ஒரு சகாப்தம் கடந்துவிட்ட பின்னரும் கூட, பாதிக்கப்பட்டவர்களைக் கண்டறிந்து அவர்களது குறைகளை நிவர்த்தி செய்யக்கூடிய ஒரு முறையான கட்டமைப்பு அரசாங்கத்திடம் இல்லை. மக்களாகச் சென்று தமது பிரதிநிதிகளுக்கு அழுத்தம் கொடுத்து அரசாங்கத்தைக் கேள்விகேட்க முயன்றாலுமே எதற்கெடுத்தாலும் ‘பட்டியலைக் கொண்டுவாருங்கள் பார்க்கலாம்’ என்ற எகத்தாளமான பதிலே கிடைக்கப்பெறுகின்றது. பாதிக்கப்பட்டவர்களைச் சரிவர அடையாளப்படுத்தி, சுயமாகப் பட்டியலிட முடியாத அரசாங்கம் தான், போர்க் குற்றங்களுடன் தொடர்புடையவர்களாகக் குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்களைச் சிறப்புறப் பட்டியலிட்டு சர்வதேச தடைகளையும் மீறி, வெளிநாடுகளில் இருக்கும் இலங்கைத் தூதரகங்களில் உயர் பதவிகளை வழங்கிக்கொண்டிருக்கிறது. இருப்பினும் இவையெந்தப் பட்டியல்களிலாவது சம்பந்தப்பட்ட நபர்களின் உளவியல் தாக்கங்கள் பற்றிக் கவனம் செலுத்தப்பட்டிருக்கிறதா? போரில் வென்றவர்களாயினும் சரி, தோற்றவர்களாயினும் சரி ஈடுபட்ட வீரர்கள் பலர் ‘பிந்தைய மனஉளைச்சல் சீர்கேட்டால்’ (PTSD) அதிகம் பாதிக்கப்படுகின்றனர். இவர்களிடையே போர் அனுபவங்களுடன் தொடர்புடைய உளவியல் அதிர்ச்சியின் தொடர்ச்சியாகக் குற்றவுணர்வு, அவமானம், கோபம் மற்றும் தனிமைப்படுதல் ஆகிய உணர்ச்சிககளின் வெளிப்பாட்டை மிகுதியாக அனுபவிக்கின்றனர். ‘வெகுசிலர் பாதிப்புகளை வெளிக்காட்டாதவிடத்தும், சில நேரங்களில் அவை பல தசாப்தங்களாக நீடிக்கக்கூடிய சாத்தியங்கள் இருப்பதாக’ ஈராக் மற்றும் ஆப்கானிஸ்தான் போர்களில் ஈடுபட்ட வீரர்களுக்கு சிகிச்சையளிக்கும் சான் பிரான்சிஸ்கோ படைவீரர் சுகாதார பராமரிப்பு அமைப்புடன் இணைந்து செயல்படும் மனநல மருத்துவ பராமரிப்பின், இணை இயக்குநரும், மனநல சுகாதார இயக்குநருமான ஷிரா மாகுவென் கூறுகிறார். இறுதிப் போரினால் ஏற்பட்ட உளவியல் பாதிப்புகள் தமிழர் தாயகப் பகுதிகளில் மட்டுமன்றி, தென்னிலங்கை வரை நீண்டிருப்பதைக் கடந்த காலங்களில் பதிவாகிய இராணுவத்தினரின் தற்கொலைகளும் குடும்ப வன்முறைகளும் காட்டுகின்றன. மேலும் போரில் காயமடைந்த வீரர்களுக்கு அரசாங்கம் நிதியுதவிகளை வழங்கியளவுக்கு, நிகரான உளவியல் ஆற்றுப்படுத்தல்கள் வழங்கப்படவில்லை. பிற நாடுகளில், இத்தகைய போரின் பின்னரான ‘பிந்தைய மனஉளைச்சல் சீர்கேடு’ (PTSD) காரணமாக பாதிப்புள்ளானவர்கள் மற்றும் அவர்கள் சார்ந்த குடும்பத்தினருக்கு உதவும் பொருட்டு ‘அறிவாற்றல் நடத்தை ஒருங்கிணைப்பு சிகிச்சை’ (Cognitive Behavioral Conjoint Therapy) எனப்படும் நடத்தை முறை மூலம் சிக்கலான சிந்தனைமுறைகளில் தலையீடு செய்யக்கூடிய உளவியல் சிகிச்சை வழங்கப்படுகிறது. போர், சித்திரவதை மற்றும் அடக்குமுறை ஆகியவற்றின் விளைவுகள், பல சந்தர்ப்பங்களில் இவற்றுக்கு நேரடியாக முகம் கொடுக்காதவர்களுக்கும் கடத்தப்படுகின்றது. நெருங்கிய உறவினர்கள் அல்லது பராமரிப்பாளர்கள் அங்கவீனமடைதல், மரணமுறல் அல்லது காணாமல் போதல் போன்றவைகள் கூட ஒருவருக்கு ‘பிந்தைய மனஉளைச்சல் சீர்கேடு’ உருவாகுவதற்கு வழிவகுக்கும். தவிர, பொருளாதார கஷ்டங்கள் போன்ற மறைமுக அழுத்தங்கள், புவியியல் இடப்பெயர்வு மற்றும் அன்றாட வாழ்வின் தொடர்ச்சியான இடையூறுகள் போன்றவையும் உளவியல் தாக்கங்களை ஏற்படுத்தவல்லன. எனவேதான் போரில் நேரடியாகப் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு மட்டுமல்லாமல் இத்தகை மறைமுக பாதிப்புக்குள்ளானவர்களுக்கும் ஆற்றுப்படுத்தல் வழங்கவேண்டிது அவசியமாகிறது. சிபீடி (CBT) எனப்படும் ‘அறிவாற்றல் நடத்தை சிகிச்சை’யானது (Cognitive Behavioral Therapy), முதலில் மனச்சோர்வுக்கான சிகிச்சை முறையாக வடிவமைக்கப்பட்டிருந்தாலுமே ‘பிந்தைய மனஉளைச்சல் சீர்கேடு’ போன்ற மனநிலை சிக்கல்களுக்கு இது பயனுள்ள சிகிச்சை அணுகுமுறையாக நிரூபணமாமாகியுள்ளது. இதன் மூலம் புதிய நேர்விதமான சிந்தனைகள், திறன்கள், பழக்கங்களைக் கற்றுக்கொடுப்பதனால், பழைய தவறான நம்பிக்கைகள், சிந்தனை சிதைவுகள் மற்றும் தவறான நடத்தைகள் காரணமாக உருவாகிய உளவியல் சீர்கேடுகள் குறைக்கப்படுகின்றன. ஒருவருடைய உணர்வுகள், எதிர்வினை நடவடிக்கைகள் ஆகியவற்றை அவர்களுடைய எண்ணங்கள், நம்பிக்கைகள் என்பன வலுவாகப் பாதிக்கின்றன. ஒருவர் என்ன சிந்திக்கிறார் என்பதுதான் அவர் எப்படி உணர்கிறார் என்பதைத் தீர்மானித்து, அதன்மூலம் அவர் எப்படி நடந்துகொள்கிறார் என்பதையும் தீர்மானிக்கிறது. கறுப்புக் கண்ணாடியணிந்துகொண்டு உலகைப் பார்த்து எல்லாமே கருமையாகிவிட்டது என்பதுபோல, ஒருவரின் எதிர்மறையான எண்ணங்களால் தினசரி வாழ்க்கையில் அவர் காணும் நிகழ்வுகளைப்பற்றிய புரிந்துகொள்ளல் மாறுபடுகின்றது. இது அவரது நடவடிக்கைகள் மற்றும் எதிர்வினைகளில் தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகிறது. அதன் விளைவாக ஒருவரது தனிப்பட்ட வாழ்க்கையை பாதிக்கிறது. ‘அறிவாற்றல் நடத்தை சிகிச்சை’ மூலம் இத்தகைய தவறான நம்பிக்கைகளைத் திருத்தி ஒருவருடைய உணர்வு நிலையை முன்னேற்றும்போது, அவர் உலகைப் புரிந்து வைத்திருக்கும் விதமும் மாறுகிறது. இதன் மூலமாக ஒருவரின் உளவியல் சிக்கல்கள் தீர்க்கப்படுவதன் பயனாகக் குடும்பக்களுக்கிடையே மட்டுமன்றி குழுக்களுக்கிடையேயான இணக்கப்பாட்டைக் கூடக் கொண்டுவர முடியும். பல்வேறு சமூகங்களுக்கு இடையேயான பரஸ்பர, ஆத்மார்ந்த, வெளிப்படைத்தன்மை மிக்க கலந்துரையாடல்கள், கதை சொல்லல்கள் மூலமாக அவர்களது அடிப்படைப் பிரச்சினைகளை இலகுவில் அடையாளம் காணமுடியும். அவற்றுக்கான தீர்வுகள், மாற்றுத்தீர்வுகளை முன்வைத்து, விவாதங்களை நடாத்துவதன் மூலமாக நன்மை, தீமைகளைத் தாமாகவே எடைபோட உதவும். இவ்வாறு தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட ஒரு தீர்வைப் பாதிக்கப்பட்ட இருவேறு சமூகத்தவர் ஒருவர் நிலையிலிருந்து மற்றவர், ஒத்திகைபோல முயன்று பார்க்கலாம். தவிர இனங்களுக்கிடையே பொதுவான இலக்குகளை வரையறை செய்வதன் மூலமாக, அவற்றை அறிவார்ந்த சிந்தனை மூலம் படிப்படியாக அடைவதற்கான செயன்முறைகளை உருவாக்கலாம். இதன் மூலமாக இனங்களுக்கிடையே காணப்படும் தேவையற்ற பயம் மற்றும் அழுத்தங்கள் குறைக்கப்பட்டு, நேரான எண்ணங்களை மேம்படுத்த முடியும். எனவே, வெற்றி முழக்கங்கள் கொண்டும் ஈகச் சுடரைத் தட்டியணைப்பதன் மூலமும் படையினரதும் மக்களதும் உளவியல் தாக்கங்களை மூடிமறைப்பதை விடுத்து, கொடிய யுத்தத்தால் அனைத்து சமூகங்களும் இழந்தவற்றைப் பரஸ்பரம் புரிந்து கொள்ளலும் அவற்றை ஒருவர்க்கொருவர் திறந்த மனதுடன் ஏற்றுக்கொண்டு முன் நகர்தலுக்குரிய வழிமுறைகளைக் கண்டடைதலுமே தற்போதைய சூழ்நிலையில் தேவையானதும் மிக அவசியமானதும் கூட. -கௌரி நித்தியானந்தம், உளவியல் ஆலோசகர் http://www.tamilmirror.lk/சிறப்பு-கட்டுரைகள்/ஈகச்-சுடரும்-வெற்றி-முழக்கமும்/91-250703

கொரோனா வைரஸ் ஊரடங்கால் மீண்டும் உயிர் பெற்ற தமிழர்களின் பாரம்பரிய விளையாட்டுகள் பா.காயத்திரி அகல்யா பிபிசி தமிழ் Getty Images இந்தியா முழுவதும் ஊரடங்கு அமலில் உள்ள சூழலில் மக்கள் வீட்டிலேயே முடங்கி இருந்தாலும் நோய் தொற்று பரவாமல் இருக்க மக்கள் ஆரோக்கியமான சில வழி முறைகளை கடைப்பிடித்து வருகின்றனர். அதே போல குழந்தைகளை நாள் முழுவதும் வெளியில் அனுப்பாமல் வீட்டிலேயே இருக்க வைப்பதும் பலருக்கு பெரிய சவாலாக உள்ளது. எனவே அவர்களை நீண்ட நேரம் ஒரு விளையாட்டில் ஈடுபடுத்த முடிவு செய்து குடும்பத்துடன் ஒன்று கூடி தாயம் விளையாட துவங்கி விடுகிறார்கள். தாயம் விளையாட துவங்கினால் பல மணி நேரம் அந்த விளையாட்டில் குழந்தைகளை ஈடுப்பாடுடன் வைத்திருக்க முடியும், மேலும் குடும்பத்தில் உள்ளவர்கள் அணிகளாக பிரிந்து விளையாடுவதால் அணியை வெற்றி பெற வைப்பதில் ஆர்வம் அதிகரிக்கும். தாயக் கட்டை விளையாட்டில் யார் முதலில் தாயம் போட்டு விளையாட்டை துவக்குகிறார்கள் என்பதே சுவாரஸ்யம்தான். பல நேரங்களில் ஒரு மணி நேரம் போராடியும் தாயம் விழாமல், இடத்தை மாற்றி ஆளை மாற்றியெல்லாம் தாயம் விழவைக்க முயற்சி செய்வார்கள். கொரோனா ஊரடங்கின்போது பலர் இதை விட சுவாரசியமாக பல மணி நேரம் தாயக்கட்டை விளையாட்டில் பொழுதை போக்குகின்றனர். பொதுவாகவே தாயக்கட்டை, பல்லாங்குழி, கள்ளக்காய் போன்ற விளையாட்டுகள் விளையாடும்போது பலருக்கு தங்கள் நேரம் வரும் வரை காத்திருக்க வேண்டும் என்ற நிலைப்பாடு புரியும். பல விதமான கட்டங்கள் வரைந்து, புளியங்கொட்டைகள் பயன்படுத்தி விளையாடும் தாயமாக இருந்தாலும் சரி, பரம பதம் போன்ற விளையாட்டாக இருந்தாலும் சரி, எப்போது சறுக்கி விழுவோம், எப்போது தோல்வி நம்மை நோக்கி வரும் என்பதை கணிக்கவே முடியாது. ஆனாலும் தோல்வியை ஏற்றுக்கொண்டு மீண்டும் முதலில் இருந்து விளையாட துவங்குவோம். அதையே வாழ்க்கையிலும் பின்பற்றபட வேண்டும் என்பதே இவ்வகையான பாரம்பரிய விளையாட்டுகளில் இருந்து நாம் புரிந்துகொள்ள வேண்டிய சில நன்மைகள். ஒரு சில பாரம்பரிய விளையாட்டுகள் 90ஸ் கிட்ஸுக்கு தெரிந்திருந்தாலும், இன்று பலருடன் இணைந்து ஆன்லைனில் லுடோ விளையாடி மகிழ்வது 90ஸ் கிட்ஸ், 2கே கிட்ஸ் என அனைவரும்தான். பலர் கூட்டு குடும்பமாக இல்லாமல், தனித்தனியாக வசித்து வந்தாலும் இணையத்தில் உள்ள லுடோ விளையாட்டில் உறவினர்கள் மற்றும் அனைத்து வயதினரும் ஒன்றாக விளையாடி மகிழ்கின்றனர். தாயக்கட்டை விளையாட்டு அனைவருக்கும் தெரிந்த பிரபலமான விளையாட்டு என்பது தான் இதற்கு காரணமா? அல்லது இது பாரம்பரிய விளையாட்டு என்பதால் இவ்வளவு சுவாரஸ்யமா என்பதை கணிக்க முடியவில்லை. உண்மையில் நமக்கு அனைத்து பாரம்பரிய விளையாட்டுகளும் தெரியுமா? அல்லது சில விளையாட்டுகளை மறந்துவிட்டோமா? இன்னும் இருக்கும் சில ஊரடங்கு நாட்களில் நாம் என்னென்ன விளையாட்டுகளை விளையாட முயற்சி செய்யலாம் என்பதை பாரம்பரிய விளையாட்டுகளை ஊக்குவிக்கும் கிரீடா நிறுவனத்திடம் பிபிசி கேட்டறிந்து. ஆடு புலி ஆட்டம் இந்த விளையாட்டு தமிழ்நாட்டில் மட்டுமல்லாமல் இந்தியாவின் பல மாநிலங்களில் விளையாடப்படுகிறது. ஏனென்றால் பல இந்திய மொழிகளில் ஆடு, புலியின் பெயரை மொழி பெயர்த்தே இந்த விளையாட்டிற்கு பெயர் சூட்டப்பட்டுள்ளது. இந்த விளையாட்டை பொறுத்தவரை 15 ஆடுகளுக்கு ஒரு வித காயும் 3 புலிகளுக்கு ஒருவித காயும் பயன்படுத்தப்படுகிறது. அதாவது 3 புலிகள் இருந்தாலும் 15 ஆடுகள் ஒரு குழுவாக ஒன்று கூடினால் புலி போன்ற வலிமை மிக்க விலங்குகளிடம் இருந்தும் தப்ப முடியும் என்பதே இந்த விளையாட்டின் மூலம் நாம் புரிந்துகொள்ள வேண்டும். சமூக ஒற்றுமையின் மாதிரி வடிவத்தை அடிப்படையாக கொண்டு இந்த பாரம்பரிய விளையாட்டு உருவாக்கப்பட்டுள்ளது. கொட்டாங்குச்சியின்(தேங்காய் ஓடு) மேல் கால் வைத்து சமநிலையில் நடப்பது. இந்த விளையாட்டு இந்தியா உட்பட பல தென் கிழக்கு ஆசிய நாடுகளில் மிகவும் பிரபலம். இந்தியாவின் மகாராஷ்டிர மாநிலத்திலும் இது முக்கியமான பாரம்பரிய விளையாட்டாக கருதப்படுகிறது. கொட்டாங்குச்சியின் அடி பகுதியில் ஒரு கயிறு நுழையும் அளவு துளையிட்டு, அதில் நம் இடுப்பு அளவு கயிறை நீட்டமாக கட்ட வேண்டும். கொட்டாங்குச்சியின் துளைக்குள் கயிறை நுழைத்தவுடன் அதன் ஒரு புறத்தில் பெரிய முடிச்சி இடவேண்டும். அதாவது கயிறின் ஒரு புறத்தில் கொட்டாங்குச்சி தொங்க வேண்டும், முடிச்சி அவிழாத வகையில் இறுக்கமாக இருக்க வேண்டும். மற்றொரு புறத்தை உங்கள் கைகளில் பிடித்துக்கொள்ளும் அளவு நீட்டமான கயிறு தேவை. இதே போல் இரண்டு கொட்டாங்குச்சிகளில் கயிறு கட்டிக்கொள்ள வேண்டும். பிறகு கொட்டாங்குச்சியின் மீது கால்கள் இரண்டும் வைத்து கயிறுக்கு ஒரு புறம் கட்டை விரலும் அதற்கு அடுத்த உள்ள விரலை கயிறுக்கு மற்றொரு புறமும் பொருத்திக்கொள்ள வேண்டும். கயிறின் மற்றொரு புறத்தை உங்கள் கைகளில் பிடித்துக்கொள்ள வேண்டும். தற்போது குதிகால் தரையில் படாத அளவுக்கு கொட்டாங்குச்சியின் மேல் உள்ள கயிறால் கால்களை இறுக்கி பிடித்துக்கொண்டு கயிரையும் விடாமல் மெல்ல விட்டுக்கொடுத்து நடக்க வேண்டும். இதன்மூலம் சமநிலை என்றால் என்ன அதில் எப்படி கவனம் செலுத்துவது என்பதை புரிந்துகொள்ள முடியும். பல்லாங்குழி பல்லாங்குழி தமிழ்நாட்டின் மிக பழமையான பாரம்பரிய விளையாட்டுகளில் ஒன்று. ஆப்ரிக்காவிலும் ''மென்கலா'' என்ற பெயரில் பல்லாங்குழி விளையாடப்பட்டு வருகிறது. இரண்டு பேர் விளையாடும் இந்த ஆட்டத்தில் ஒருவருக்கு ஏழு குழுக்கள் வீதம், மொத்தம் 14 குழிகளை கொண்டு இந்த பல்லாங்குழி ஆட்டம் விளையாடப்படும். குழிகளுக்குள் புளியங்கொட்டைகளை குவித்துவிட்டு, ஒவ்வொரு முறையும் ஒரு குழிக்குள் இருக்கும் விதைகளை அடுத்தடுத்த குழிகளில் பகிர்ந்து ஒவ்வொன்றாக வைக்க வேண்டும். நிறைய புளியங்கொட்டைகள் இருக்கும் குழிகளை புதையல் என்று அழைப்பார்கள். எனவே புதையலை சென்றடைய எந்த குழியை கலைக்க வேண்டும் என்பதை முன்கூட்டியே கணித்து விளையாட வேண்டிய விளையாட்டு இது. அவ்வப்போது புதையலை பெற திட்டமிட்டு கொண்டே இருக்கவேண்டும். விதைகள் இல்லாத குழிகளில் விதையிட ஏற்கனவே நிறைய விதைகள் உள்ள குழியை கலைக்க வேண்டும். ''அதாவது இருக்கும் இடத்தில் இருந்து இல்லாத இடத்தில் செல்வத்தை சரியாக பகிர்ந்து அளிக்க வேண்டும் என்பதை இந்த விளையாட்டு உணர்த்தும்''. மேலும் குழிக்குள் விதை இடுவது, நிலத்தில் விதை யிடுவதை உணர்த்துவதாகவும் கருதப்படுகிறது. கல்லாங்காய் விளையாட்டு ஐந்து அல்லது ஏழு கற்களை வைத்து விளையாடலாம். பெரும்பாலும் ஜல்லி கற்கள் அல்லது கூழாங்கற்கள் பயன்படுத்தி விளையாடுவார்கள். இந்த விளையாட்டு ஆசியா மற்றும் ஐரோப்பிய நாடுகளில் கூட பிரபலம். கீழே 5 அல்லது 7 கற்களை வைத்துக்கொண்டு, ஒரே கையில் ஒவ்வொன்றாக தூக்கிபோட்டு பிடிப்பார்கள். கற்களை மேலே தூக்கிபோட்டு கையை திருப்பி பிடிப்பதற்குள் கீழே உள்ள கற்களை கையில் எடுக்க வேண்டும். இதனால் கண் மற்றும் கை இரண்டையும் ஒரே நேரத்தில் எப்படி இயக்குவது என்பது நமக்கு புரியவரும். கண் நரம்புகளையும் புத்துணர்ச்சியுடன் வைத்துக்கொள்ள முடியும். வட்டமிட்டு புளியங்கொட்டை விளையாட்டு தோசைக்கல் அளவு ஒரு வட்டமிட்டு, அந்த வட்டத்திற்குள் புளியங்கொட்டைகளை குவித்து வைக்க வேண்டும். அந்த வட்டத்திற்கு வெளியில் சிறிது தூரத்தில் இருந்து குவித்து வைக்கப்பட்டுள்ள புளியங்கொட்டைகளை ஊதி கலைக்க வேண்டும். பிறகு கலைந்துள்ள புளியங்கொட்டைகளை ஒவ்வொன்றாக ஒரே ஒரு விரல் மட்டுமே பயன்படுத்தி வட்டத்தை விட்டு வெளியே கொண்டு வர வேண்டும். ஒரு புளியங்கொட்டையை வெளியே நகர்த்தி வரும்போது மறறொரு கொட்டை மீது படாமல் நகர்த்த வேண்டும். அவ்வாறு யார் நிறைய புளியங்கொட்டைகளை நகர்த்துகிறார்களோ அவர்கள் தான் போட்டியின் வெற்றியாளர். எந்த வகையான பாரம்பரிய விளையாட்டாக இருந்தாலும் வீட்டில் இருக்கும் பொருட்களை பயன்படுத்தியே விளையாடலாம், பென்சில் மற்றும் பேப்பரை பயன்படுத்தியே தாயக்கட்டை விளையாட்டுக்கு கட்டங்கள் வறையலாம். புளியங்கொட்டைகள் இல்லை என்றால் வீட்டில் இருக்கும் மற்ற பயிறு வகைகளை பயன்படுத்தலாம். இதுவே பாரம்பரிய விளையாட்டுகளின் சிறப்பு. நோய் தொற்று பரவாமல் இருக்க வீட்டில் செய்வதறியாது முடங்கி இருப்பவர்கள், வீட்டில் இருக்கும் சில பொருட்களை பயன்படுத்தி குடும்ப உறுப்பினர்களுடன் விளையாடினால், உறவுகளுக்கு இடையில் நல்ல புரிதல் ஏற்ப்படும். இதுவே மனதை ஆரோக்கியமாக வைக்கும் என பாரம்பரிய விளையாட்டுகள் அமைப்பான கிரீடா நிறுவனம் தெரிவிக்கிறது https://www.bbc.com/tamil/india-52775341

கொரோனாவுக்கு டிரம்ப் பரிந்துரைக்கும் மருந்தால் 'மரணிக்க வாய்ப்பு அதிகம்' Getty Images மலேரியாவிற்கு வழங்கப்படும் மருந்தான ஹைட்ராக்ஸிகுளோராகுயின் மருந்தை கொரோனா நோய் தொற்று நேயாளிகளுக்கு அளிப்பதால் எந்த பயனும் இல்லை என்றும், மாறாக அதனால், நோயாளிகள் இறக்கும் அபாயம் அதிகம் இருப்பதாக சமீபத்திய ஆய்வு ஒன்று தெரிவிக்கிறது. லேன்செட் அறிவியல் சஞ்சிகையில் இந்த ஆய்வு பதிப்பிக்கப்பட்டுள்ளது. ஹைட்ராக்ஸிகுளோராகுயின் மருந்தை தாம் எடுத்துக் கொள்வதாக அமெரிக்க அதிபர் டிரம்ப் கூறியிருந்தார். ஹைட்ராக்ஸிகுளோராகுயின் மருந்தை உட்கொண்டால் இருதயப் பிரச்சனைகள் வரும் என்று பொது சுகாதாரத்துறை அதிகாரிகள் எச்சரித்தாலும், தாம் எடுத்துக் கொண்டதாக அவர் குறிப்பிட்டிருந்தார். மருத்துவ ஆலோசனையை புறக்கணித்து மக்கள் இதனை எடுத்துக் கொள்ளுமாறு டிரம்ப் தொடர்ந்து அறிவுறுத்தி வந்தார். கொரோனா வைரஸ் அறிகுறிகள் என்ன? பாதுகாத்து கொள்வது எப்படி? கொரோனா வைரஸ்: உடலில் பரவுவது எப்படி? - விரிவான அறிவியல் விளக்கம் கொரோனா வைரஸ்: எந்தெந்த பரப்புகளில் எவ்வளவு நேரம் உயிர் வாழும்? கொரோனா பரவல் தீவிரமானால் இந்தியாவால் சமாளிக்க முடியுமா? கொரோனா வைரஸ் தொற்றை கட்டுப்படுத்தும் 5 எளிய வழிகள் கொரோனா வைரஸ் அச்சங்களுக்கு நடுவில் உங்கள் மனநலத்தை பாதுகாப்பது எப்படி? கொரோனா வைரஸ் தடுப்பூசி எப்போது பயன்பாட்டுக்கு வரும்? ஹைட்ராக்ஸிகுளோராகுயின் மருந்து மலேரியாவின் சிகிச்சைக்காக பயன்படுத்துவது பாதுகாப்பானது. ஆர்திரிடிஸ் போன்ற பிரச்சனைகளுக்கும் பயன்படுத்தலாம். ஆனால், கொரோனா தொற்றாளர்கள் இந்த மருந்தை எடுத்துக்கொள்ள இதுவரை நடத்தப்பட்ட மருத்துவ பரிசோதனைகள் ஏதும் பரிந்துரைக்கவில்லை. 96,000 கொரோனா நோயாளிகளை வைத்து இந்த ஆய்வு நடத்தப்பட்டது. இதில் சுமார் 15,000 பேருக்கு ஹைட்ராக்சிகுளோரோகுயின் மருந்தோ அல்லது இதை ஒத்த மருந்தோ அளிக்கப்பட்டது. இந்த மருந்து அளிக்கப்பட்டவர்கள் மற்ற கொரோனா நோயாளிகளை விட மருத்துவமனைகளில் அதிகம் இறக்க வாய்ப்புள்ளது தெரிய வந்துள்ளது. இவர்களுக்கு இருதய பிரச்சனைகள் ஏற்படவும் அதிக வாய்ப்பிருந்தது ஆய்வில் கண்டறியப்பட்டது. ஹைட்ராக்ஸிகுளோரோகுயின் மருந்தை எடுத்துக் கொண்டவர்களின் இறப்பு விகிதம் 18 சதவீதமாக இருந்தது. இதை ஒத்த குளோரோகுயினை உட்கொண்டவர்களின் இறப்பு விகிதம் 16.4 சதவீதமாக இருந்தது. Reuters இந்த மருந்துகளை ஆன்டிபயோடிக் அதாவது நுண்ணுயிர் கொல்லி மருந்துகளுடன் சேர்ந்து உட்கொண்டவர்களில் இறப்பு விகிதம் மேலும் அதிகமாக இருந்ததும் தெரிய வந்துள்ளது. மருத்துவப் பரிசோதகளுக்கான பயன்பாட்டை தவிற, வேறு யாரும் இந்த மருந்தை எடுத்துக் கொள்ளக்கூட என்று ஆய்வாளர்கள் ஏற்கனவே எச்சரித்திருந்தனர். எனினும் இதனால் நல்ல பலன்கள் கிடைக்கும் என்று நம்புவதால், தாம் எடுத்தக் கொண்டதாக டிரம்ப் தெரிவித்திருந்தார். ஹைட்ராக்ஸிகுளோராகுயின் கோவிட்-19 சிகிச்சைக்கு பயன்படுமா என்பது குறித்து ஆய்வு செய்யப்பட்டு வருகிறது. https://www.bbc.com/tamil/science-52780690

புதிய மேஜர் ஜெனரல் நியமனம் ஐ.நா.வின் தீர்மானத்திற்கு எதிரானது… May 23, 2020 சர்ச்சைக்குரிய வரலாற்றுடன் தொடர்புடைய இராணுவ அதிகாரிகளுக்கு உயர் பதவிகளை வழங்குவதன் மூலம் இலங்கை அரசாங்கம் சர்வதேச சமூகத்தின் சவாலை எதிர்கொள்கிறது. குறைந்தபட்சம் 70,000 நிராயுதபாணிகளான பொதுமக்களைக் கொன்ற யுத்தம் முடிவடைந்த 11 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு ஐந்து முக்கிய இராணுவ தளபதிகளுக்கு ஜனாதிபதி உயர் பதவி வழங்கியுள்ளமையானது, நீதி அதற்காக திட்டம் தயாரித்தவர் என்ற அடிப்படையில் இந்த முடிவுக்கான பதிலை தெரிவிக்க வேண்டும் என (ITJP) கூறுகிறது அடுத்த தரத்திற்கு உயர்த்தப்பட்ட 177 ராணுவ வீரர்களில் 5 பேரின் கடந்தகால நடவடிக்கைகள் குறித்த சுருக்கமான தகவலையும் ஐ.டி.ஜே.பி வெளியிட்டுள்ளது. இது மிக சமீபத்தில் இலங்கை இராணுவத்தின் “ஒரு நாளில் வழங்கப்பட்ட மிகப்பெரிய பதவி உயர்வுகளில் ஒன்று, ”என இராணுவச் செயலகம் ஒரு அறிக்கையில் தெரிவித்துள்ளது. இலங்கை வாக்குறுதியளித்தபடி, ஐ.நா.பாதுகாப்புக் குழுவின் தீர்மானம் 30/1 இன் கீழ் ஜெனரல்கள் அரச உயர் பதவிகளுக்கு இலங்கை அரசாங்கம் நியமித்துள்ளது என்று ஐ.டி.ஜே.பி கூறுகிறது. இது ஐ.நா.வின் தீர்மானத்திற்கு எதிரானது. பாதிக்கப்பட்டவர்களை அவமதிப்பது இது மிகவும் தீவிரமானது, அரசியல்மயமாக்கப்பட்ட இவர்களைத் தேர்ந்தெடுப்பது, இலங்கையர்களுக்கும் சர்வதேச சமூகத்திற்கும் மீண்டும் ஒரு செய்தியை அனுப்புகிறது, வாய்வழி நல்லிணக்கம் கூட நிகழ்ச்சி நிரலில் இல்லை. பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு அவமதிப்பின் மற்றொரு செயல் தண்டனையின் துர்நாற்றம் என ஐ.டி.ஜே.பி நிர்வாக இயக்குநர் யஸ்மின் சூகா கூறியுள்ளார். இலங்கை காலாட்படை படைப்பிரிவின் மேஜர் ஜெனரல் சந்தனமாரசிங்க, இலங்கை காலாட்படை படைப்பிரிவின் மேஜர் ஜெனரல் டி.ஜகத் கொடிதுவக்கு சிறப்புப் படைகளின் மேஜர் ஜெனரல் ஹரேந்திர பராக்ரம ரணசிங்க, ஜெமுனு வாட்சின் மேஜர் ஜெனரல் ஆர்டிகே பிரியங்க இந்தூனில் பெர்னாண்டோ மற்றும் இலங்கை காலாட்படை படைப்பிரிவின் மேஜர் ஜெனரல் சன்னாடி வீரசூரிய ஆகியோர் சமீபத்திய ஐ.டி.ஜே.பி அறிக்கையில் பெயரிடப்பட்டவர்கள். அவர்களுள் பெரும்பாலானோருக்கு நிலுவையில் உள்ள நியமனம் வழங்கியது இதற்கு ஒரே காரணம், இலங்கை தூதுவராக இருந்தபோது பொது ஒழுங்கை மீறியதற்காக பிரிட்டிஷ் நீதிமன்றத்தால் தண்டிக்கப்பட்ட பிரியங்க இந்துனில் பெர்னாண்டோவின் பதவி உயர்வு. 2018 ஆம் ஆண்டில், இலங்கை உயர் ஸ்தானிகராலய கட்டிடத்திற்கு வெளியே தமிழ் எதிர்ப்பாளர்களை தூக்கு சிக்னலுடன் அச்சுறுத்திய குற்றவாளி. இலங்கைக்கு திரும்பியதிலிருந்து பல முறை பதவி உயர்வு பெற்ற நிலையில், அவருக்கு செய்த குற்றச் செயல்கள் இருந்தபோதிலும் அவர் ஒரு ஹீரோவாக அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ளார் என்பதை ஐ.டி.ஜே.பி சர்வதேசத்திற்கு நினைவூட்டுகிறது. “ராணுவ வீர தூதுவர்களுக்கான செய்தி என்னவென்றால், அவர்கள் உலகம் முழுவதும் சென்று புலம்பெயர்ந்த தமிழர்களை அச்சுறுத்தினால், சலுகைகள் வழங்கப்படும், ”என்றார் யஸ்மின் சூகா. “இது பெரிய பிரித்தானியாவின் நீதி அமைப்புக்கு முற்றிலும் அவமானம்.” இசைப்ரியாவின் படுகொலை சிறப்புப் படைத் தளபதி ஹரேந்திர பராக்ரம ரணசிங்க பதவி உயர்வு ஐ.டி.ஜே.பி பொறுப்புக்கூறலை நோக்கமாகக் கொண்டு அறிமுகப்படுத்தியுள்ளது இது மற்றொரு ஆபத்தான அடி. இசைப்பிரியா என்று அழைக்கப்படும் தமிழ் டிவி தொகுப்பாளரை ஒரு சிப்பாய் எடுத்துக் கொள்ளும் ஒரு வீடியோவில் அவர் முன்னர் அடையாளம் காணப்பட்டார். ஐ.நா. விசாரணையில் பின்னர் அவர் இராணுவக் காவலில் கொல்லப்பட்டார் என்பது தெறியவந்தது. வெற்றியின் அடையாளங்களாக புகைப்படங்கள் பின்னர் இசைப்பிரியாவுடன் எடுக்கப்பட்டன, அவரின் சடலத்தைக் காணலாம். இன்று என்ன நடந்தது என்பது குறித்து மேஜர் ஜெனரல் ரணசிங்கவிடம் கேள்வி கேட்கப்படவில்லை என்று ஐ.டி.ஜே.பி. கூறுகிறது. “அவரது மகள் படுகொலைக்கு ஒரு சாட்சி, மேஜர் ஜெனரல், பதவி நாடுகடத்தப்பட வேண்டிய கட்டாயத்தில் இருக்கும் ஒருவர் பதவி உயர்த்தப்பட்டது ” இசைப்பிரியாவின் குடும்பம் எவ்வாறு பாதிக்கப்படும் என்பதை நாங்கள் கேட்க வேண்டும்” என்று யஸ்மின் சூக்கா கூறியுள்ளார். இதை ஊக்குவிக்கவும் ஜனாதிபதிக்கு நெருக்கமான ஓய்வுபெற்ற மற்றும் கடமைக்கு புறம்பான அதிகாரிகளுக்கு சிவில் சமூகத்திற்கான வேலைகள் வழங்கப்படுவதால், இராணுவமயமாக்கல் அதிகரித்து வருவதாக ஐ.டி.ஜே.பி சுட்டிக்காட்டுகிறது. இராணுவ தாக்கம் “நாங்கள் அன்றாட வாழ்க்கையிள் இராணுவ நெருக்கு வாரங்களை அனுபவித்து வருகிறோம்.பாதிப்பை அது இயல்பாக்குகிறது, ”என்று சூகா கூறினார். “ஜனாதிபதி கோத்தாவின் ஆட்சியின் கீழ் ஒழுங்குமுறை பிரச்சினை எதிர்ப்பு சக்தியை ஆழப்படுத்தியதன் விளைவாகும்.” எவ்வாறாயினும், இராணுவத்திற்கு குற்றம் சாட்டப்பட்ட குற்றங்களுக்கு பொறுப்புக்கூற வேண்டும் என்ற அழைப்பை ஜனாதிபதி பலமுறை நிராகரித்ததோடு, அத்தகைய செல்வாக்குமிக்க சர்வதேச அமைப்புகளிலிருந்து விலகுவதாக அச்சுறுத்தியுள்ளார். “நமது நாட்டுக்கு நியாயமற்ற முறையில் செயற்படும் எந்தவொரு சர்வதேச அமைப்பு அல்லது அமைப்பின் இணைப்பிலிருந்து இலங்கையை விலக்க நான் தயங்க மாட்டேன்” என்று 11 வது போர் வெற்றி நினைவு உரையின் போது ஜனாதிபதி கோத்தாபய ராஜபக்ஸ கூறினார். 5 மேஜர் ஜெனரல்களைத் தவிர, இலங்கை ராணுவ தன்னார்வப் படையின் நான்கு உறுப்பினர்கள் பிரிகேடியர் பதவிக்கும், 9 பேர் லெப்டினன்ட் கேணல் தரத்திற்கும், 69 பேர் கேப்டன் பதவிக்கும், 60 பேர் 2 வது லெப்டினன்ட் தரத்திற்கும் உயர்த்தப்பட்டுள்ளனர். இதற்கு மேலதிகமாக 14,617 ராணுவ அதிகாரிகள் பதவி உயர்வு பெறுவார்கள் என இராணுவம் அறிவிக்கிறது. #நியமனம் #ஐ.நா #நிராயுதபாணி #யுத்தம் http://globaltamilnews.net/2020/143484/

கதிர்காமம் நோக்கிய யாத்திரைக்கு அனுமதி கிடைத்துள்ளது May 23, 2020 யாழிலில் இருந்து கதிர்காமத்தை நோக்கிய யாத்திரையை ஆரம்பிக்கவுள்ளதாக யாத்திரைக்கு தலமை தாங்கி செல்லவுள்ள சி. ஜெயசங்கரன் தெரிவித்துள்ளார். யாழ்.ஊடக அமையத்தில் இன்று மாலை நடைபெற்ற ஊடக சந்திப்பின் போதே அவ்வாறு தெரிவித்தார். மேலும் தெரிவிக்கையில் , கொரோனோ வைரஸ் தாக்கத்தினால் , இம்முறை கதிர்காமம் நோக்கிய பாதயாத்திரை தடைப்படும் என எண்ணியிருந்தோம். ஆனால் முருகனின் அருளால் இம்முறை யாத்திரைக்கு அருள் கிடைத்துள்ளது. எமக்கு பாத யாத்திரை செல்வதற்கான அனுமதி தற்போது கிடைத்துள்ளது. எதிர்வரும் 30ஆம் திகதி தொண்டமனாறு செல்வச்சந்நிதியில் இருந்து , மோகனதாஸிடம் வேல் பெற்று , கதிர்காமத்தை நோக்கி யாத்திரையை தொடங்கவுள்ளோம். தொடர்ந்து 46 நாட்கள் கால் நடையாக கதிர்காமத்தை நோக்கி சென்று கதிர்காம கந்தனின் கொடியேற்ற தினத்தன்று அங்கு சென்றடைவோம். கடந்த காலங்களில் போன்று இம்முறையும் யாத்திரையை தொடங்கவுள்ளோம். கொரோனோ தொற்று அபாயம் காரணமாக உரிய சுகாதார முறைகளை போணி நடக்கவுள்ளோம். அத்துடன் யாத்திரை செல்லும் அனைவரும் இரண்டு மீற்றர் சுற்றளவு இடைவெளியை தொடர்ந்து பேணி நடக்கவுள்ளோம் என தெரிவித்தார். #யாத்திரை #அனுமதி #கதிர்காமம் #கொரோனோ http://globaltamilnews.net/2020/143486/

போரும் காமமும்: அனோஜன் பாலகிருஷ்ணன் கதைகள் – எம். கோபாலகிருஷ்ணன் மண்ணுக்கும் பெண்ணுக்குமான இச்சையே மனித வாழ்வைச் செலுத்தும் இரு புள்ளிகள். பிற உயிர்களைப் போல இயற்கையின் ஒரு பகுதியாக இருந்த மனிதன் தன்னைக் கட்டுப்படுத்திய எல்லைகளை அறிவின் திறத்தால் கடந்து வெகுதூரம் வந்துவிட்ட போதிலும் ஆதாரமான அந்த இரண்டு விசைகளில் எந்த மாற்றமும் ஏற்பட்டுவிடவில்லை. உண்மையில் அவ்விரு விசைகளே இத்தனை தொலைவு அவனைச் செலுத்திக்கொண்டு வந்துள்ளன. இன்றைய மனித வாழ்வின் அனைத்து சாதனைகளையும் முன்னேற்றங்களையும் நவீன அடையாளங்களையும் பகுத்துக்கொண்டே சென்றால் அவற்றின் ஆழத்தில் எஞ்சி நிற்பது இந்த இரண்டு ஆதார இச்சைகளே. உலக இலக்கியத்தில் போர் இலக்கியங்களுக்கான இடம் மிக முக்கியமானது. போருக்கான காரணங்களில் பெரும்பகுதி மண்ணுக்கும் பெண்ணுக்குமான போட்டியாக இருந்தபோதிலும் சற்று விரிவான தளத்தில் இயற்கையாக அமைந்த எல்லைகளை தொடர்ந்து மீறும் மனிதனின் முயற்சிகளையுமே போர் என்று வகுத்திட முடியும். போர் இலக்கியங்களுக்கான இடம் எல்லா மொழிகளிலுமே முக்கியமானதாக இருந்திருக்கிறது. மனித வரலாற்றின் முக்கியப் பகுதியாக விளங்கும் போருக்கு இணையாக இலக்கியத்தின் மையத்தில் இடம் பிடித்திருக்கும் இன்னொரு அம்சம் காமம். ஆண் பெண் உறவு சார்ந்த விளங்கவியலா புதிர்களின் ஆழத்தை நோக்கி இலக்கியம் தொடர்ந்து பயணிக்கிறது. திசையறியா இருட்டில் சிறு வெளிச்சத்தைக் காட்ட முயல்கிறது. வெளிச்சம் கூடுந்தோறும் இருட்டும் அடர்த்தியாகிறது. அனோஜன் பாலகிருஷ்ணன் சமகால போர் இலக்கியங்களில் முதன்மையான இடத்தை வகிப்பவை ஈழத் தமிழ் எழுத்துகள். வாழ்நிலத்துக்கான போராட்டத்தையும் அதற்காகத் தரநேர்ந்த உயிர்ப்பலிகளையும் உலகத்துக்குச் சொல்லும் ஆவணங்கள். போரின் போது எழுதப்பட்டவை அதிகமும் கவிதைகளே. பெ.கருணாகரமூர்த்தி, ஷோபா சக்தி போன்றோரது புனைவுகள் அந்தக் காலக்கட்டத்தில் வெளியாகின. ஆனால், போருக்குப் பிறகு எழுதப்பட்டுள்ள புனைவுகள் அதுவரையிலும் அறியாத வாழ்வின் பல்வேறு வெற்றிடங்களையும் நிரப்புவதாக அமைந்திருந்தன. ஈழத் தமிழ் வாழ்வு, தமிழர்களுக்குள் இருந்த முரண்கள், இயக்கங்கள், அவற்றுக்குள்ளான மோதல்கள், அரசியல் ஆட்டங்கள், பலிகள், ரத்தம், கண்ணீர், சாபங்கள், காணாமல்போன உறவுகள், இழந்த மண், உதிர்ந்த கனவுகள் என ஒரு பெரும் துயரச் சித்திரத்தின் பல்வேறு துண்டுகளையும் அவை எழுதிக்காட்டின. சயந்தன், குணா கவியழகன், தமிழ்நதி, அகரமுதல்வன், தீபச்செல்வன், தமிழ்கவி ஆகியோரின் புனைவுகள் சமகாலத்தில் உலகளவில் நிகழ்ந்த பெரும் அழிவின் சாட்சிகளாக உள்ளன. அனோஜன் ஈழத் தமிழ் இலக்கியத்தின் இன்றைய தலைமுறையைச் சேர்ந்தவர். போருக்குப் பின்னான காலத்தவர். அவருடைய முதல் சிறுகதைத் தொகுப்பான ‘சதைகள்’ 2016ம் ஆண்டு வெளியானது. அதன் பின்னட்டையில் ‘ஈழ விடுதலைப்போர் முழுமையாக ஆயுதப் போராட்டமாக உருவெடுத்திருந்த காலப்பகுதியில் பிறந்த இந்தத் தலைமுறையினர் ஈழவிடுதலைப் போரின் மூன்றாம் தலைமுறையைச் சார்ந்தவர்கள். அதன் முன்னைய இரண்டு தலைமுறையினருக்கும் இருந்த இடைவெளிகளைப் போலவே இவர்கள் தமது வாழ்வனுபவங்களாலும் சமகால நிகழ்வுகளாலும் முன்னைய தலைமுறையினரை விட வேறுபட்ட இன்னொரு தலைமுறையைப் பிரதிபலித்து நிற்பவர்கள்’ என்று குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. அனோஜனின் ஆரம்பகாலக் கதைகளைப் பார்க்கும்போது ‘வேறுபட்ட இன்னொரு தலைமுறையைப் பிரதிபலித்து நிற்பவர்’ என்பது உறுதிப்படுகிறது. அனோஜனின் ஆரம்பகாலக் கதைகளில் வருகிற முதிரா இளைஞனின் இளமைப் பருவம் விநோதமானது, துரதிர்ஷ்டவசமானது. ஆர்வத்துடனும் அச்சத்துடனும் கட்டுக்கடங்கா தேடலுடனும் உள்ளுக்குள் கொப்புளிக்கும் காமம் அகத்திலும் அதற்கு நேர்மாறாக கந்தகமும் ரத்தமும் மணக்கும் போர்ச்சூழல் புறத்திலுமாய் அமையப்பெற்ற பருவம். போர்ச் சூழலின் உக்கிரத்தைத் தாண்டி காமம் சிந்தனையை ஆட்கொண்டிருக்கும் பருவத்தின் வெளிப்பாடுகளாகவே தொடக்ககாலக் கதைகள் அமைந்துள்ளன. ஆரம்பகாலக் கதைகளைப் பார்க்கும்போது அவற்றின் நிகழிடம் ஈழம் இல்லையோ என்று சந்தேகிக்கும் அளவுக்கு இயல்பானவையாக ஈழ இலக்கிய அடையாளங்கள் சிறிதும் இன்றி அமைந்துள்ளன. ( ‘அண்ணா’ கதை விதிவிலக்கு ) மாறாக, தொடர்ந்து அவரது கதைகளில் உக்கிரத்துடன் மையம்கொள்கிற ‘காமம்’ வெவ்வேறு நிலைகளில் வெளிப்பட்டுள்ளது. பக்கத்து வீட்டுப் பெண்ணுடன் மலரும் காதலாக, குழந்தையுடன் உள்ள கணவன் உடனில்லாத பெண்ணுடனான குற்றவுணர்ச்சி தரும் உறவாக, பருத்த மார்புகளின் மீதான ஈர்ப்பாக, மனைவியைப் புரிந்து கொள்ளச் செய்யும் அன்பாக வெவ்வேறு நிலைகளை அடைகிறது. ஈழப்போர் குறித்த எந்தச் சலனமுமில்லாமல் இப்படிப்பட்ட கதைகளை எப்படி எழுத முடிந்தது என்ற கேள்வி இயல்பாகவே எழுகிறது. “போருக்குள் பால்யத்தில் இருந்திருந்தாலும் எங்களுக்குள் குதூகலமான வாழ்க்கையும் ஒருபக்கம் இருந்தது. இறப்புகள் மத்தியிலும் கிரிக்கெட்டும், கால்பந்தும் எல்லோரையும் போல நண்பர்களுடன் இணைந்து விளையாடி இருக்கிறோம். வெற்றுச் சன்னங்களை விதம்விதமாக போட்டி போட்டு சேர்த்திருக்கிறோம். காதல், காமம், பிரிவு, உறவுச் சிக்கல் எல்லாம் சராசரி வாழ்க்கையில் இருக்கும் இயல்புடன் நம்மிடமும் இருந்தன. போர் மேலதிகமான ஒன்றுதான்” என்று அனோஜன் ஒரு நேர்காணலில் (பதாகை) குறிப்பிடுவது இதற்கான பதிலாக அமைகிறது. இரண்டாவது தொகுப்பிலுள்ள கதைகள் இதே கேள்வியை எழுப்பினாலும் அதற்கு பதிலளிக்கும் விதமாக சில கதைகளும் இடம்பெற்றுள்ளன. முறையற்ற காமத்தின் அலைக்கழிப்புகள் பேரலையாக எழும் கதைகளாக ‘பச்சை நரம்பு’, ‘கிடாய்’, ‘இச்சை’ போன்றவை அமைந்துள்ள போதிலும், போர்ச்சூழல் ஏற்படுத்துகிற நெருக்கடிகளையும் வாதைகளையும் கவனித்திருப்பதற்கான அடையாளங்கள் கதைகளில் இடம்பெற்றுள்ளன. துவக்குகள் ஏந்திய ‘ஆர்மி’க்காரர்கள் வாழ்வின் ஒரு பகுதியாக மாறிவிட அதனால் ஏற்படும் மாற்றங்களையும் சிதைவுகளையும் சொல்கின்றன. இராணுவத்தால் சுடப்பட்ட நண்பனின் மரணம் பெரும் கிலியை, மரண பயத்தை ஏற்படுத்துகிற நெருக்கடியைச் சொல்லும் ‘மனநிழலு’ம், பள்ளிப்பருவத்தில் ஆர்மிக்காரனின் பாலியல் அத்துமீறல்களால் தன் ஆண்மையை மீட்க முடியாமல் தத்தளிக்கும் இளைஞனின் உளச்சிக்கல்களை தீவிரமாகச் சொல்லும் ‘உறுப்பு’ம், ‘மண்மீட்பு இயக்கத்’தைச் சேர்ந்த இளைஞன், முதல் தாக்குதலின் போது தவறுதலாக பலியாகும் பள்ளிச் சிறுவனது மரணம் ஏற்படுத்தும் உளநெருக்கடியைச் சொல்லும் ‘பலி’யும் இந்த வகையில் முக்கியமானவை. இவை அனோஜனின் கதையுலகை ‘காம’த்திலிருந்து முற்றிலுமாக அல்லாவிட்டாலும் போர்ச் சூழலையும் அதனால் நிகழும் சிதைவுகளையும் நோக்கி கவனம் திருப்பியுள்ளன. இரண்டு தொகுப்புகளுக்குப் பிறகு எழுதப்பட்ட ஆறு கதைகளில், ஐந்து கதைகளின் மையம் முற்றிலுமாக திசைமாறியுள்ளது. ‘காம’த்திலிருந்து விலகி போரிலும் போருக்குப் பிறகான விளைவுகளிலும் தீவிரத்துடன் கால்கொண்டுள்ளன. முழுக்க முழுக்கப் போர் பின்னணியைக் கொண்ட ‘போர்வை’, ‘யானை’, ‘கர்ப்பப்பை’ கதைகளும், போருக்குப் பிறகான நெருக்கடிகளைச் சொல்லும் ‘பேரீச்சை’, ‘கதிர்ச்சிதைவு’ ஆகிய கதைகளும் அனோஜனின் கதையுலகை முன்பைவிட பொருண்மைப்படுத்தியுள்ளன. அந்நிய மண்ணில் தனிமையில் வசிக்கும்போது வெறுமை இறுக்கமாய் சூழ்கிறது. வெறுமையை விரட்ட போதையையும் காமத்தையும் சரணடைய நேர்கிறது. ஆனாலும், இளமைக் காலத்தில் சொந்த மண்ணில் போர்ச்சூழலில் சந்திக்க நேர்ந்த இழப்புகளும் வலிகளும் துயரங்களும் உக்கிரத்துடன் அவன் மீது கவிகின்றன. பெரும் மன அழுத்தத்தைத் தருகின்றன. பெண்ணும் போதையும் அவனை ஆசுவாசப்படுத்த முடியாமல் போகும்போது வன்முறையைக் கையிலெடுக்கிறான். வாய்க்கும் ஒருசில உறவுகளையும் சிதைத்து, தன்னைத்தானே வதைத்துக்கொள்கிறான். மனம் புரண்டு எதிலும் நிலைகொள்ளாது தவிக்கும் ஈழத்து இளைஞன் தன் மீட்பைத் தேடி அலையும் துயரார்ந்த சந்தர்ப்பங்களே அனோஜனின் இன்றைய கதைகள். அண்மையில் எழுதியிருக்கும் ‘சாய்வு’, ‘உதிரம்’ ஆகிய கதைகள் முற்றிலுமாய் ஈழத்து அடையாளங்களின்றி ஆண் பெண் உறவு சார்ந்த சிக்கல்களையும் மோதல்களையும் அடிப்படையாகக் கொண்டுள்ளன என்பதை கவனத்தில் கொள்ள வேண்டியுள்ளது. சமூக ஒழுக்கவிதிகளுக்கு மாறான உறவுகளும் அவை ஏற்படுத்தும் மனநெருக்கடிகளும் அவற்றை மீற எத்தனிக்கும்போது வன்முறையாகவும் தீரா வாதைகளைத் தரும் துயரமாகவும் உருக்கொள்ளும் சித்திரங்கள் அனோஜனின் கதைகளின் ஒருபக்கமாக அமைந்துள்ளது. அதன் மறுபக்கமாக விடுதலைக்கான போர் ஏற்படுத்தும் இழப்புகளும் ராணுவத்தின் அத்துமீறல்களும் போருக்குப் பிறகான நெருக்கடிகளும் ஒன்றுசேர்ந்து ஏற்படுத்தும் உளவியல் சிக்கல்களும் அமைந்துள்ளன. ஆரம்பகாலக் கதைகளிலிருந்தே காமத்தை அவர் அணுகும்விதம் நுட்பமானதாக அமைந்துள்ளது. காமத்தின் உளவியல் கொந்தளிப்புகளை அது கிளர்த்தும் குற்றவுணர்ச்சியை சரி – தவறுகளுக்கிடையே உழலும் மனத்தின் அவசங்களை மிகக் கச்சிதமாக தடம்பிடித்து மிகுந்த முதிர்ச்சியுடன் வெளிப்படுத்த முடிந்திருக்கிறது. “ஏன் காமத்தை எழுதவேண்டும் என்று கேட்டால், நமது வாழ்க்கையை எழுத காமத்தை எழுதவேண்டும் என்றுதான் சொல்வேன். நீங்கள் குறிப்பிடும் கருத்துகளுடன் நூறுவீதம் உடன்படுவேன். காமத்தை எழுதுதல் என்பது காமத்துக்கு பின்பே இருக்கும் வாழ்க்கையை எழுதுதல் என்பதுதான். சித்தரிப்புகளில் வெறுமே அதிர்ச்சியூட்டும் விவரணைகளுடன் நின்று விடுதல் ஒருபோதும் காமத்தை எழுதுதல் என்பதாகாது. அதன் தருணங்களுக்கு பின்பேயுள்ள உணர்வுகளைத் தொட்டு எடுக்க வேண்டும்” (பதாகை நேர்காணல்) என்ற காமத்தைப் பற்றிய அவரது புரிதலே புனைவில் அவருக்குத் துணைநிற்கிறது. அனோஜன் ஒரு தேர்ந்த கதைசொல்லி. ஒழுங்கும் வசீகரமும்கொண்ட திருத்தமான சொல்முறை. நேர்த்தியான சித்தரிப்பு. கதைகள் கச்சிதமாகத் தொடங்கி சீராக வளர்ந்து சென்று துல்லியமாக முடிகின்றன. உணர்ச்சி மோதல்களையும் கொந்தளிப்புகளையும் சொல்ல சிரமப்படுவதில்லை. புறக்காட்சிகளை ஓரிரு வரிகளில் வரைந்துகாட்ட முடிகிறது. உரையாடல்களை அளவுடன் நிறுத்தத் தெரிகிறது. நவீன சிறுகதையாளர்களில் பலரிடமும் காணமுடியாத இத்தகைய குணங்கள் அனோஜனைத் தனித்துவப்படுத்துகின்றன. ‘போர் சட்டென்று அமைதியைக் கிழித்துக்கொண்டு ஆரம்பமாக, யாழ்ப்பாணம் அட்டையைப் போலச் சுருண்டது’ ( மனநிழல் ), ‘இருண்ட நீரருவிபோல் அவை (கூந்தல்) காற்றுக்கு அசைந்தவாறிருந்தன’ (இச்சை), ‘சாய்வு நாற்காலியில் அமர்ந்திருந்தேன். இருள் கவியத் தொடங்கியிருந்தது. நுளம்பு திறந்திருந்த சன்னலுக்கால் உள்நுழைந்தவாறிருந்தது. அதன் ரீங்காரங்கள் சினமூட்டின. அம்மா படியேறி உள்ளே வந்தார். உறைந்திருந்த என் வழுவழுப்பான கண்களைப் பார்த்தார். என் இமைகளை இமைத்து அவரின் ஊடுருவலைத் தடுத்தேன். என் பலவீனங்களை உடனே மறைக்கக் கவசங்கள் தேடினேன்.’(மனநிழல்) என்று பல உதாரணங்களைச் சுட்டலாம். நுளம்பு (கொசு), இலையான் (ஈ), வெதுப்பகம் (பேக்கரி), தேய்வடி (தேநீர் வடிகட்டி), பெறுபேறு (மதிப்பெண்), துவிச்சக்கரவண்டி (சைக்கிள்), அடிமட்டம்(ஸ்கேல்), புகையிரதம் (ரயில்), கொப்பி (நோட்புக்), கால் சங்கிலி (கொலுசு), தேசிகாய் (எலுமிச்சை) போன்ற ஈழத் தமிழுக்கேயுரிய சொற்கள் வெகு இயல்பாக ஈழத்தைக் களமாகக் கொண்ட கதைகளில் இடம்பெற்றுள்ளன. பூவரசு கதியால்கள் நட்டு தென்னை கிடுகுகள் அடைத்த வேலிகளையும் பலா, மா, கொய்யா மரங்களில் தாவும் அணில்களையும் பார்க்க முடிகிறது. ஆனால், கதைகளின் களம் அந்நிய நிலத்துக்கு மாறும்போது நுட்பமான இந்த அவதானிப்புகள் இடம்பெறுவதில்லை. புறக்காட்சிகளுக்கான முக்கியத்துவம் மங்கலாகி அகம் மட்டுமே மேலெழுவதை உணரமுடிகிறது. மனிதனின் அகத்தைச் சிதைக்கும் காமத்தை ஒருபக்கமும் புறவாழ்வை சீர்குலைக்கும் போரினை இன்னொரு பக்கமும் கொண்ட நாணயமாக அமைந்துள்ளன அனோஜனின் இதுவரையிலான கதைகள். போர் முடிந்து ஆண்டுகள் பல கடந்துவிட்டன. இழப்புகளையும் வலிகளையும் கடந்து வாழ்க்கை வெகுதூரம் நகர்ந்துவிட்டது. ‘2009-க்குப்பின் ஏற்பட்ட மாற்றமும் அது தந்த சூழலில் எழுந்த மற்றுமொரு வாழ்க்கையையும் யாரும் எழுதியதாக எனக்குத் தோன்றவில்லை. தமிழர்களின் வாழ்க்கை தனியே வடக்கிலும் கிழக்கிலுமோ, மலையகத்திலுமோ இல்லை. சிதறுண்டு வாழும் தமிழர்களின் வாழ்க்கை இலங்கையின் பல பாகங்கள் வரை பரவியிருக்கிறது. அவர்களுடன் பேசிப் பார்க்க அவர்களின் தேடலும் மனநிலையும் முற்றிலும் வேறோர் தளத்தில் இருப்பதைப் புரிந்துகொள்ள இயலுகிறது. இங்கேயிருக்கும் அரசியல் கொந்தளிப்புகள் அற்ற, நாம் அறியாத மற்றோர் உலகத்தில் அவர்கள் இருக்கிறார்கள். அவையெல்லாம் படைப்புகளில் இன்னும் சரியாக வரவில்லை என்று நினைக்கிறேன். அவர்களை அணுகிச் செல்லும் எழுத்தாளர்கள் இல்லை என்பது சவாலானதும் துரதிர்ஷ்டவசமானதுமாகும்’ என்று அவர் தனது நேர்காணலில் குறிப்பிடுகிறார். இனிவரும் காலத்தில் ஈழ இலக்கியத்தின் போக்கு எவ்விதமாக திசைமாறும் என்பது தெரியாது. அந்தச் சவால் அனோஜனுக்கும் உள்ளது. ஆனால், அண்மையில் அவர் எழுதியுள்ள ‘சாய்வு’, ‘உதிரம்’ போன்ற கதைகள் அவர் இந்தச் சவாலை எதிர்கொள்வதற்கான தடயங்களாக அமைந்துள்ளன என்பது கவனிக்கத்தக்கது. http://tamizhini.co.in/2020/05/16/போரும்-காமமும்-அனோஜன்-பா/

அழகான சுவிஸ் நாட்டுக்கு அடிக்கடி வந்தாலும் குறுகிய பயணங்களால் Interlaken பகுதிக்கு இரண்டு தடவைகள்தான் போயிருந்தேன். 2014 இல் Meiringen எனும் இடத்தில் சில நாட்கள் தங்கியிருந்தோம். மலைப்பகுதியில் உள்ள மரங்கள் உள்ள பகுதியில் பறவைகளின் கூச்சல் இல்லாமல் அமைதியாக இருந்தது. அங்கு ஏன் பறவைகள் வருவதில்லை என்ற கேள்வி பல காலமாக இருக்கின்றது.

ஆட்களை நேரில் கண்டால் வெருண்டடித்துக்கொண்டு ஓடுகிறார்கள். இனி ஒன்லைனில்தான் வாழ்க்கையின் பெரும்பகுதி போகும்! கடவுளரும் நைவேத்தியங்களை ஒன்லைனில் உண்பதில் பிரச்சினை இல்லையே!

துயிலாத ஊழ்: சமகால ஈழச் சிறுகதைகள் தீட்டும் கோட்டுச் சித்திரம் – கார்த்திக் பாலசுப்ரமணியன் இன்றைய தமிழ் இலக்கியப் பரப்பில் தமிழகத்திலிருந்து வெளிவரும் படைப்புகளுக்கு நிகராக தமிழகத்துக்கு வெளியேயிருந்தும் படைப்புகள் தொடர்ந்து வெளிவந்து கொண்டிருக்கின்றன. இதுவரை இல்லாத அளவுக்கு அப்படைப்புகளின் மீது வாசக கவனமும் குவிய ஆரம்பித்துள்ளது. இதற்கு அச்சு நூல்களின் நவீனமயமாக்கம், இணையப் பரவலாக்கம், சமூக ஊடகங்கள் மற்றும் அமேசான் கிண்டில் வழி மின்நூல்களின் வருகை எனப் பல்வேறு காரணங்களைக் கூறவியலும். இவ்வாறு தமிழகத்துக்கு வெளியேயிருந்து வரும் படைப்புகளில் மற்ற நாடுகளிலிருந்து வெளிவரும் படைப்புகளை ஒப்பிட ஈழப் படைப்புகள் ஒரு தனித்த கவனத்தை இங்கே பெற்றுள்ளன. பிரமிள், மு.தளையசிங்கம், தெளிவத்தை ஜோசப், எஸ்.பொ என்று வலுவான முன்னோடி வரிசையும் அவர்களைத் தொடர்ந்து அ.முத்துலிங்கம், ஷோபா சக்தி, குணா கவியழகன் என்று தனித்துவம் மிளிரும் படைப்பாளிகளும் இக்கவனக் குவிப்புக்கு அடிகோலியவர்கள் எனலாம். மேலும், போர்ச்சூழலும் அது கொண்டுவந்து சேர்த்திருக்கும் தீயூழும் தமிழகத்துக்குப் புதியவை. ஈழத்தின் அரசியல் மற்றும் சமூக மாற்றங்கள் இன்றும்கூட தமிழகத்தில் நேரடியாகவோ மறைமுகமாகவோ தாக்கங்களை ஏற்படுத்திக்கொண்டு தான் இருக்கின்றன. இப்படியான இன்றைய சூழலில் இந்தத் தொகுப்பின் அவசியம் என்ன? யூ.கே.ஜி படிக்கும் என் மகனிடம் ஓவியப் பயிற்சிப் புத்தகம் ஒன்று உண்டு. அதில் ஆங்காங்கே புள்ளிகள் வைத்து அவற்றை இணைக்கும் எண்களும் வழிமுறையும் கூறப்பட்டிருக்கும். அவ்வழிமுறையின் துணைகொண்டு அப்புள்ளிகளை ஒன்றிணைக்கும் போது அதுவரைப் புலனாகாத சித்திரம் ஒன்று துலங்கி வெளிவரும். அதுவரை புள்ளிகளின் குவியலாக இருந்தவை சட்டென்று மானாகவோ, மயிலாகவோ உருப்பெற்று உலவுவதைக் காண முடியும். ‘துயிலாத ஊழ்’ என்னும் இத்தொகுப்பும் கிட்டத்தட்ட அதைத்தான் செய்கிறது. இதில் பலதரப்பட்ட அரசியல் மற்றும் இலக்கிய நிலைப்பாடுகளைக் கொண்ட பத்து சமகால ஈழப் படைப்பாளிகளின் சிறுகதைகள் தொகுக்கப்பட்டுள்ளன. பொதுவாக, ஒரு படைப்பாளியின் சிறுகதை தொகுப்பொன்றை வாசிக்கும்போது அவரின் படைப்புலகத்தின் வழியே அவர் நம்பும் அரசியல், சமூக விழுமியங்கள், கலை இலக்கிய நம்பிக்கைகள் போன்றவற்றை அறிந்துகொள்ளவியலும். ஆனால், இவ்வாறாக பலதரப்பட்ட கலை – இலக்கிய – அரசியல் நம்பிக்கைகள் கொண்ட படைப்புகளைத் தொகுக்கும்போது அதன் வழியே ஒரு சமூகத்தின் ஒட்டுமொத்தமான கலை இலக்கியப் போக்கு மற்றும் அரசியல் நிலைப்பாடுகள் என்று ஒரு கோட்டுச் சித்திரத்தை வாசகன் வரைந்துகொள்ள ஏதுவாகிறது. அதை முழுமையானதொரு சித்திரம் என்று கூறவியலாதபோதும், சமகால ஈழ இலக்கியப் போக்கினை அறிந்துகொள்ள நிச்சயம் உதவும் ஒரு பயிற்சி ஓவியம் எனத் தாராளமாகக் கூறலாம். அதை இத்தொகுப்பு நூல் சிறப்பாகவே செய்திருக்கிறது. அவ்வகையில் இம்முயற்சி முக்கியமானதும் பாராட்டப்பட வேண்டியதுமாகும். இந்தத் தொகுப்பில் இருக்கும் கதைகளில் புழங்கும் காலத்தின் வரிசையில் அடுக்கினால், மாபெரும் இறுதிப் போர்க்காலம், அப்போருக்கு முந்தைய பதற்றச்சூழல் கவிந்த காலம், போருக்குப் பிந்தைய இப்பதின்ம வருடங்கள் என்று மூன்று வகையாக பிரிக்கலாம். இதிலிருக்கும் கதைகள் இந்தியா, கனடா, ஐரோப்பா என்று உலகெல்லாம் பயணப்பட்டாலும் அவை வேர்பிடித்து நிலைகொள்ளூம் இடமாக ஈழமே இருக்கிறது. இயக்கப் போராளிகள், போராளிகளுக்குப் பக்கமிருந்தவர்கள், சாதாரணர்கள் என்று இதன் கதை மாந்தர்களும் இயக்க ஆதரவு எதிர்ப்பு புறக்கணிப்பு என்று பலதரப்பட்ட அரசியல் நிலைப்பாடுகள் கொண்டவர்களாக இருக்கிறார்கள். இப்படி காலம், இடம், மனிதர்கள் என்று வேறுபட்ட கதைகளின் தொகுப்பென்றாலும் இவ்வத்தனை கதைகளையும் இணைக்கும் கண்ணியாக இத்தொகுப்பின் தலைப்பு இருக்கிறது – துயிலாத ஊழ். ஆம், அத்தனை வேறுபாடுகளையும் தாண்டி எல்லோரிடமும் சொந்த நிலம் பறிபோய் நிற்கும் துயரமும் அவமானமும் வலியும் மாறாமல் படிந்திருக்கிறது. இந்தப் பொதுத்தன்மையின் பொருட்டுத்தான், இக்கதைகளில் ஒன்றன் தலைப்பை தொகுப்பு நூலுக்கு வைக்கும் பொது வழக்குக்கு மாறாக அகரன் எந்தக் கதையின் தலைப்புமாக இல்லாத இத்தலைப்பைத் தெரிவு செய்திருக்கிறார் என்று நம்புகிறேன். இத்தொகுப்பில் சயந்தனின் பூரணம், யதார்த்தனின் குசலாம்பாள் என்னும் செயின் புலாக் தமிழ் நதியின் அப்பாவின் புகைப்படம், அனோஜனின் பேரிட்சை ஆகியன என் மனது நெருக்கமாக உணர்ந்த கதைகள். இத்தொகுப்பிலுள்ள கதைகளை சிறுகதைகளுக்குண்டான கறாரான இலக்கிய அழகியல் மதிப்பீடுகளைக் கொண்டு விமர்சித்தால் சில கதைகள் அவற்றை பூர்த்தி செய்யாமல் போகக்கூடும். ஆனால், அவற்றை மீறி வாசிப்பவனோடு ஆத்மார்த்தமாக உரையாடும் உண்மையும் நேர்மையும் கொண்ட கதைகளாக இருக்கின்றன. சில உண்மைகளைப் பேசுவதற்கு கலைத்தன்மை கூடிவருவதற்காக காத்திருக்க முடியாதுதான். இவையே இத்தொகுப்பிலுள்ள எந்தக் கதையையும் புறக்கணித்துச் செல்லவியலாத நிலையைக் கொண்டு வந்து சேர்க்கின்றன. இத்தொகுப்பிலுள்ள கலையரசி என்னும் கதையில் ஓரிடத்தில் போர் வாழ்வின் நினைவுகளைப் பேசிப்போகும் காட்சியில், “பேசித் தீராத வாழ்கை அது. பிறகு பேசும்” என்று ஒரு கதாப்பாத்திரம் சொல்லும். அக்கதாப்பாத்திரத்தின் பெயரும் கார்த்திக். இங்கு நானும் அதையே சொல்ல விரும்புறேன் – எழுதியோ வாசித்தோ தீராத கதைகள் இவை. http://tamizhini.co.in/2020/05/16/துயிலாத-ஊழ்-சமகால-ஈழச்-சி/

யாழில் கொள்ளை சம்பவத்தில் ஈடுபட்ட குழு சிக்கியது எம்.றொசாந்த் யாழ். வல்வெட்டித்துறை பகுதியில் பல கொள்ளை சம்பவங்களுடன் தொடர்புடையவர்கள் என சந்தேகிக்கப்படும் 3 பேரை வல்வெட்டித்துறை பொலிஸார் கைது செய்துள்ளனர். அத்துடன், அவர்களிடமிருந்த 10 இலட்சம் ரூபாய்க்கும் அதிக பெறுமதியான நகைகளை மீட்டிருக்கின்றனர். கைது செய்யப்பட்டவர்கள் 23, 24 மற்றும் 26 வயதுடைய சந்தேக நபர்கள் எனவும் அவர்கள் போதைப்பொருளுக்கு அடிமையாகிய நிலையில் கொள்ளை மற்றும் திருட்டுச் சம்பவங்களில் ஈடுபட்டு வந்தனர் என்று பொலிஸார் தெரிவித்தனர். சந்தேக நபர்களிடமிருந்து கொள்ளையிடப்பட்ட நகைகளை வாங்கிய குற்றச்சாட்டில் 45 வயதுடைய ஒருவரும் கைது செய்யப்பட்டுள்ளார். குறித்த சம்பவம் குறித்து மேலும் தெரியவருவதாவது, வல்வெட்டித்துறை பொலிஸ் பிரிவில் தொடர்ச்சியாக கொள்ளை மற்றும் திருட்டுச் சம்பவங்கள் இடம்பெற்று வந்தன. அவை தொடர்பில் வல்வெட்டித்துறை பொலிஸ் நிலையத்தில் முறைப்பாடுகளும் செய்யப்பட்டிருந்தன. முறைப்பாடுகளின் பிரகாரம் பொலிஸார் விசாரணைகளை முனெடுத்து வந்த நிலையில், ஹெரோயின் போதைப்பொருளுடன் கடந்த சில நாள்களுக்கு முன்பாக இளைஞர் ஒருவர் கைது செய்யப்பட்டார். அவரிடம் முன்னெடுக்கப்பட்ட விசாரணைகளில் மேலும் இருவர் கைது செய்யப்பட்டனர். அவர்களிடமும் மேற்கொள்ளப்பட்ட விசாரணைகளின் ஊடாக 7 கொள்ளைச் சம்பவங்களுடன் மூவருக்கும் தொடர்புள்ளமை, சந்தேக நபர்களிடம் மீட்கப்பட்ட சான்றுப்பொருள்களின் மூலம் கண்டறியப்பட்டது. அதனை அடுத்து சந்தேக நபர்களிடமிருந்து கொள்ளையிடப்படும் நகைகளை வாங்கிய குற்றச்சாட்டில் ஒருவர் கைது செய்யப்பட்டார். 4 சந்தேக நபர்களிடமிருந்தும் 10 இலட்சம் ரூபாய்க்கு மேற்பட்ட நகைகள் தொலைக்காட்சிப் பெட்டி, மோட்டார் சைக்கிள் ஒன்று, 6 அலைபேசிகள், அப்பிள் ஐபாட் உள்ளிட்டவை கைப்பற்றப்பட்டுள்ளன. http://www.tamilmirror.lk/செய்திகள்/யாழில்-கொள்ளை-சம்பவத்தில்-ஈடுபட்ட-குழு-சிக்கியது/175-250649

தூத்துக்குடி: மே 22... கடக்கும் நினைவேந்தலில் காத்துக் கிடக்கும் நீதி! மின்னம்பலம் ச.மோகன் அந்தக் கறுப்பு நாள் மே 22இன் நினைவுகள் சிவக்கின்றன. தூத்துக்குடி, அதைச் சுற்றியுள்ள கிராமங்களின் நிலம், நீர், காற்று ஆகியன ஸ்டெர்லைட் ஆலையின் நச்சுக்கழிவுகளால் மாசுபடுவதைத் தடுக்க அமைதியான முறையில், அறவழியில் போராடிய மக்கள் மீது காவல் துறையினர் நடத்திய துப்பாக்கிச்சூட்டில் 12 பேர் கொல்லப்பட்டனர். நான்கு பேர் காவல் துறையின் கொடூரத் தாக்குதலுக்கும், ஒரு பெண்மணி பேருந்தில் பற்றிய தீயிலும் பலியானார்கள். பலர் உடல் உறுப்புகளை இழந்தனர். நூற்றுக்கணக்கானோர் காயமுற்றனர். இக்கொடிய நிகழ்ச்சி நடந்து இரண்டு ஆண்டுகள் கடந்து விட்டன. ஆனால், எந்தத் தீர்வும் எட்டப்படவில்லை. நீதி எட்டாக்கனியாகவே உள்ளது. அவர்கள் குடும்பமாகச் சென்றனர். அவர்கள் கைகளில் தண்ணீர் பாட்டில், பிஸ்கட் இருந்தன. பெண்கள், குழந்தைகள், முதியோர், ஆண்கள் என நிராயுதபாணிகளாகப் போராடிய அந்த அப்பாவி மக்கள் மீது அநியாயமாகத் துப்பாக்கிச்சூடு நடத்திய காவல் துறையினரும், துப்பாக்கிச்சூட்டுக்கு அனுமதி அளித்த வருவாய்த் துறையினரும், இதற்குப் பொறுப்பேற்க வேண்டிய அரசு உயரதிகாரிகளும், இரண்டு ஆண்டுகளாகத் தண்டனையில் இருந்து விலக்கு பெற்றிருப்பது நீதி, கால தாமதமாகிக் கொண்டிருக்கிறது என்பதற்குச் சாட்சியம் அளிக்கிறது. இது தொடர்பாக விசாரணை மேற்கொண்ட மத்திய புலனாய்வுத் துறை, நீதிபதி அருணா ஜெகதீசன் ஒரு நபர் ஆணையம், தேசிய மனித உரிமைகள் ஆணையம் ஆகியவை இதுவரை பெயரளவில் விசாரணை மேற்கொண்டு வருகின்றன. ஆனால், ஆக்கபூர்வமாக எந்த முடிவும் எடுக்காமல் கள்ள மௌனம் காத்துக் கொண்டிருக்கின்றன. மத்திய புலனாய்வுத் துறையின் (சிபிஐ) மந்த நிலை தூத்துக்குடி துப்பாக்கிச்சூடு சம்பவத்தை மத்திய புலனாய்வுத் துறை விசாரிக்க வேண்டும் என்று சென்னை உயர் நீதிமன்ற மதுரைக் கிளை 2018 ஆகஸ்ட் 14 அன்று உத்தரவிட்டது. இந்த விசாரணையை நான்கு மாதத்துக்குள் முடித்துவிட வேண்டும் என்று அறிவுறுத்தியிருந்தது. இதன் பின்னரே அதுவரை விசாரணை என்ற பெயரில் தூத்துக்குடி நகரக் காவல் துறையினர் மக்களை அடித்து சித்ரவதை செய்த நிலை முடிவுக்கு வந்தது. மத்திய புலனாய்வுத் துறை அதிகாரிகள் தூத்துக்குடியில் முகாமிட்டு விசாரணை மேற்கொண்டனர். துப்பாக்கிச்சூடு, கலவரம் நடந்த பகுதிகளை நேரில் ஆய்வு செய்தனர். துப்பாக்கிச்சூடு நடத்திய காவல் துறை அதிகாரிகள், துப்பாக்கிச்சூட்டுக்கு உத்தரவிட்ட வருவாய்த் துறை அதிகாரிகள், பிற அரசு அதிகாரிகள், துப்பாக்கிச்சூட்டில் கொல்லப்பட்டோரின் குடும்பத்தினர், கொடுங்காயமடைந்தோர் ஆகியோரிடம் மட்டுமே விசாரணை மேற்கொண்டுள்ளது. பொத்தாம் பொதுவாக ஒரு முதல் தகவல் அறிக்கையை மட்டுமே மத்திய புலனாய்வுத் துறை பதிவு செய்துள்ளது. துப்பாக்கிச்சூட்டில் ஈடுபட்ட காவல் துறையினர் மீது கொலை வழக்கு பதிவு செய்ய வேண்டும் என்று சென்னை உயர் நீதிமன்ற மதுரைக் கிளை ஆணை பிறப்பித்தும்கூட பதிவு செய்யப்பட்ட முதல் தகவல் அறிக்கையில், காவல் துறை அதிகாரிகளின் பெயர் இடம் பெறவில்லை. இச்செயல் மத்திய புலனாய்வுத் துறையின் மீது மக்களுக்கு இருந்த நம்பிக்கையை இழக்கச் செய்கிறது. 2018 டிசம்பர் மாதத்திற்குள் மத்திய புலனாய்வுத் துறை அறிக்கை வெளியிட்டிருக்க வேண்டும். இரண்டு ஆண்டுகள் கடந்து விட்டது. மத்திய புலனாய்வுத் துறையின் மெளனம் எப்போது கலையும் என்பது குடிமைச் சமூகத்தின் எதிர்பார்ப்பாக உள்ளது. நீதிபதி அருணா ஜெகதீசன் ஆணையம் 2018 மே 22ஆம் நாள் தூத்துக்குடியில் நடந்த துப்பாக்கிச் சூட்டை விசாரணை செய்ய மறுநாள் மே 23 அன்று சென்னை உயர் நீதிமன்ற ஓய்வுபெற்ற நீதிபதி அருணா ஜெகதீசன் தலைமையில் ‘ஒரு நபர் விசாரணை ஆணையம்’ அமைத்து தமிழக அரசு உத்தரவிட்டது. மேலும் விசாரணையை மூன்று மாதங்களுக்குள் முடித்துவிட வேண்டும் என்று அரசிதழில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. ஆனால், இரண்டு ஆண்டுகள் கடந்துவிட்ட நிலையில் விசாரணை இன்னும் தொடர்கிறது . வழக்கமாக ஒரு நபர் ஆணையம் என்றாலே ஓராண்டிற்குள் விசாரணை முடிந்து அரசிடம் அறிக்கை சமர்ப்பிக்கப்படும் என்பதே வெகு மக்களின் எதிர்பார்ப்பு ஆகும். ஆனால் மூன்றாம் ஆண்டு நினைவேந்தலுக்குள் அறிக்கை சமர்ப்பிக்கப்படுமா என்ற சந்தேகம் வெகுமக்களிடம் விமர்சனமாக எழுகிறது. நிலைமையைப் பார்க்கும்போது இதுபோன்ற ஆணையங்கள் மக்களின் உணர்வுகளை மழுங்கடிக்கும் கண்துடைப்பாக அரசுகளால் பயன்படுத்தப்படுகின்றனவோ என்ற கேள்வி மக்களிடையே இயல்பாக எழுகிறது. தேசிய மனித உரிமைகள் ஆணையத்தின் அலட்சியம் தூத்துக்குடி துப்பாக்கிச் சூடு பற்றி நாளிதழ்களில் வந்த செய்திகளின் அடிப்படையில் தேசிய மனித உரிமைகளின் ஆணையம் தாமாக முன்வந்து தன் வழக்காகப் பதிவு செய்தது. அதே வேகத்தில் இந்த வழக்கை முடித்து வைத்தது. அதற்கு தேசிய மனித உரிமைகள் ஆணையம் கூறிய காரணம் யாதெனில், “பாதிப்புற்றோருக்கு போதுமான இழப்பீடு வழங்கப்பட்டுள்ளது. ஒரு நபர் விசாரணைக் கமிஷன் அமைக்கப்பட்டுள்ளது. தூத்துக்குடியில் சட்டம் ஒழுங்கு நிலையைச் சீர் செய்ய தமிழக அரசு தேவையான நடவடிக்கைகளை எடுத்துள்ளது" என்பவையே ஆகும். மனித உரிமைகள் பாதுகாப்புச் சட்டம் 1993 பிரிவு 12 (b)இன் படி மனித உரிமை மீறல் தொடர்பான வழக்கு நீதிமன்றத்தில் விசாரிக்கப்படும்போது தேசிய மனித உரிமைகள் ஆணையம் அவ்வழக்கில் வாதாட முடியும். ஆனால், 16 பேர் உயிரிழந்த இத்துயர நிகழ்ச்சியில்கூட தேசிய மனித உரிமை ஆணையம் இச்சட்டத்தைப் பயன்படுத்தத் தவறிவிட்டது என்பதே காலம் பதிவு செய்துள்ள உண்மை. பிற ஆணையங்களின் செயற்படா நிலை கடந்த 2008 மே 22, 23 ஆகிய தேதிகளில் சுமார் 30 சிறுவர்கள் வல்லநாடு துப்பாக்கிச் சுடுதளத்தில் சட்ட விரோதக் காவலில் வைக்கப்பட்டிருந்தனர். நேரில் ஆய்வு செய்து விசாரணை செய்த நீதிபதி இதை உறுதி செய்தார். இதில் தேசிய குழந்தைகள் உரிமைப் பாதுகாப்பு ஆணையம் தலையீடு ஏதும் செய்யவில்லை. மாநில குழந்தைகள் உரிமைகள் பாதுகாப்பு ஆணையம் இது குறித்து தமிழக அரசுக்கு அறிக்கை அனுப்பியதாகக் கூறிய நிலையில் இதுவரை எந்த நடவடிக்கையும் மேற்கொள்ளப் பெறவில்லை. இதே போன்று கடந்த 2018 ஜூன் மாதம் தேசிய பட்டியல்படுத்தப்பட்டச் சாதிகள் ஆணையத்தின் துணைத்தலைவர் முருகன் துப்பாக்கிச்சூட்டில் பாதிப்புற்றக் குடும்பங்களை நேரில் சந்தித்து அதன் அறிக்கை விரைவில் வெளியிடப்படும் என்று தெரிவித்தார். இதுவரை எந்த ஒரு நடவடிக்கையும் எடுக்கப் பெறவில்லை. அரசின் கவனத்துக்கு... காவல் துறையின் தாக்குதலில் தலையில் காயம் ஏற்பட்ட ஜஸ்டின் செல்வமித்திஸ் என்பவர் கடந்த 2018 அக்டோபர் மாதம் உயிரிழந்தார். இதற்கான இழப்பீடும், வேலைவாய்ப்பும் இதுவரை இவருடைய குடும்பத்தாருக்கு வழங்க பெறவில்லை. துப்பாக்கிச்சூட்டில் உடலுறுப்புகளை இழந்து மாற்றுத்திறனாளராக ஆக்கப்பட்டவர்களின் தற்போதைய நிலையைக் கண்டறிந்து, மாற்றுத்திறனாளர் அடையாள அட்டை வழங்கி, தகுதிக்கேற்ப வேலைவாய்ப்பு வழங்கப்பெற வேண்டும். செயற்கைக் கால் பொருத்தப்பட்டவர்கள், கொடுங்காயத்தால் பாதிப்புற்றோர் ஆகியோரின் வாழ்நாள் மருத்துவப் பராமரிப்புச் செலவினங்களை அரசே ஏற்க வேண்டும். அரசின் சார்பு நிலை ஸ்டெர்லைட் ஆலைக்கு எதிராகச் சென்னை உயர் நீதிமன்றத்தில் தமிழக அரசு தொடர்ந்துள்ள வழக்கு தீர்ப்பை எதிர்நோக்கி இறுதி நிலையில் உள்ளது. ஆனால், அரசு அதிகாரிகள் அன்று முதல் இன்று வரை ஸ்டெர்லைட் ஆலைக்கு ஆதரவாகவே தீவிரமாகச் செயல்படுகின்றனர். இது அரசின் இரட்டை வேடத்தைத் தோலுரித்துக் காட்டுகிறது. சமீபத்தில் ஸ்டெர்லைட் ஆதரவாளர்கள் சார்பாக வழங்கப்பட்ட கொரோனா நிவாரணத்தை பண்டாரம்பட்டி கிராம மக்கள் எதிர்த்தனர். இவர்கள் மீது சிப்காட் காவல் நிலையத்தில் குற்ற வழக்கு பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது என்று அக்கிராமத்தைச் சேர்ந்த சகாயம் கூறுகிறார். துப்பாக்கிச்சூட்டில் கொல்லப்பட்டோருக்கு இரண்டாம் ஆண்டு நினைவேந்தல் செலுத்த பிளக்ஸ் டிஜிட்டல் பேனர் அடித்தவர்களுக்குக் காவல் துறை 21.5.2020 அன்று சம்மன் அனுப்பியுள்ளது. வணிகர் சங்கத்தினர் கட்டடத்தினுள் வைத்து நினைவேந்தல் செலுத்தக் கூடாது என்று காவல் துறை மிரட்டுவதாக வணிகர் சங்க மாநில இளைஞரணிச் செயலாளர் தெர்மல் ராஜா தெரிவிக்கிறார். இரண்டு ஆண்டுகளில் மக்கள் எதையும் மறக்கவில்லை. ஸ்டெர்லைட் எதிர்ப்புப் போராட்டத்தில் மக்களின் உயிரீகத்துக்கும், உடலுறுப்பு ஈகத்துக்கும், கொடுங்காயத்துக்கும் வழங்கப்பட்ட இழப்பீடும், வேலைவாய்ப்பும் நிவாரணமே தவிர இழைத்த கொலைக் குற்றத்துக்குத் தீர்வாகாது. நிகழ்த்தப்பட்டப் படுகொலைக்கு நியாயம் கேட்டு இரண்டாம் ஆண்டு நினைவேந்தல் நாளில் மக்களோடு, களப்போராளிகளின் உறவுகளோடு நீதியும் காத்துக் கிடக்கிறது. கட்டுரையாளர் குறிப்பு: மனித உரிமை ஆர்வலரான ச.மோகன், தற்சமயம் மக்கள் கண்காணிப்பகத்தில் இணை இயக்குநராக இருக்கிறார். மும்பையிலிருந்து வெளியாகும் ‘போல்டு இந்தியா’ தமிழ் நாளிதழின் ஞாயிறு மலர் பொறுப்பாசிரியராகவும் பணியாற்றியவர். https://minnambalam.com/politics/2020/05/22/15/tuticorin-shooting-on-people-sterltite-protests

“ரங்கண்ணையைப் போல கரும்புலியாகத்தான் போவன் கரும்புலி மேஜர் குமலவன் .! கரும்புலி மேஜர் குமலவன் வீரவணக்க நாள் இன்றாகும். ‘ஓயாத அலை 03’ நடவடிக்கையின் போது 22.05.2000 அன்று யாழ். மாவட்டம் புத்தூர் பகுதியில் நடைபெற்ற கரும்புலித் தாக்குதலில் வீரச்சாவைத் தழுவிக்கொண்ட கரும்புலி மேஜர் குமலவன் / லவன் ஆகிய கரும்புலி மாவீரரின் 20ம் ஆண்டு வீரவணக்க நாள் இன்றாகும். ”அம்மா இனி இருக்கேலாது, நான் இயக்கத்திற்குப் போகப்போறன்” என்று மகன் சொன்னபோது அம்மா அதிர்ச்சியடையவில்லை. அவன் இப்படித்தான் அடிக்கடி விளையாட்டாகச் சொல்லுவான். பின் அம்மாவையே கட்டிப்பிடித்துக் கொண்டு சிரிப்பான். அம்மாவிற்கு பிள்ளை தன்னைவிட்டுப் போய்விடான் என்ற நம்பிக்கை. சிரித்தாள். பாவம் – அன்று அவன் முகத்தில் சிரிப்பில்லாது இறுக்கம் இருந்தது. உண்மையாகவே பேசினான். “இயக்கத்திற்குப் போனால் திரும்பி வரமாட்டன்” “ரங்கண்ணையைப் போல கரும்புலியாகத்தான் போவன்” இதைக்கேட்டதும் பெற்றவள் உள்ளம் பதறிப்போனாள். என்னென்றுதான் தாங்குவாள் தன் ஆசைமகனின் பிரிவை. நெஞ்சிற்குள் வெடித்த கலவரம் கண்களையும் கலங்கச்செய்ய அவள் எதையும் புரியாதவளைப்போல பாவனை செய்து பேசாதிருந்துவிட்டாள். அவனுக்கும் அம்மாவை விட்டுப் பிரிய விருப்பமில்லைத்தான். ஆனாலும் ஊரில் தினமும் நடக்கின்ற அவலங்கள் ஒவ்வொன்றும்தான் அவனின் நெஞ்சை மெல்ல மெல்லக் கலக்கின. பள்ளிக்கூடம் செல்கின்ற வேளைகளிலோ வயலிற்குள் வேலையில் ஈடுபட்டிருக்கும் பொழுதுகளிலோ ஊரில் விளையாடிக்கொண்டிருக்கும் நேரங்களிலோ கேட்கின்ற அவலமான வெடியோசை அடுத்தகணம் நடுங்கிக்கொண்டு ஓடும் ஊர். உயிர்காக்க ஓடுபவர்களையே வழிமறித்து வெறித்தனம் புரியும் இராணுவங்கள், எல்லாம் சின்ன வயதினிலே இருந்து அவனின் மனதில் பதிந்த விடயங்கள். கிராமம் அமைதியாகத்தான் இருந்தும் அடிக்கடி சோகங்களும் அவலங்களும் ஆங்காங்கே தலையெடுக்கும். ஊருக்குள் நுழைகின்ற வாசலில் இருக்கும் பாலத்தடியில் வைத்து கிளைமோர் தாக்குதல்கள் ஏதாவது இயக்கம் செய்துவிட்டுச் சென்றால். அந்த இழப்பின் ஆத்திரத்தில் கிராமங்கள் மீது சிப்பாய்கள் குதிப்பார்கள். யாரும் எதுவும் பேசமுடியாது. கைகட்டி நடுங்கியபடி நிற்பார்கள். ஆத்திர வெறியோடு ஊருக்குள் நுழைகின்ற இராணுவம் சில உயிர்களை சுலபமாய் பறித்துச் செல்லும். ஊரே ஒப்பாரி வைக்கும், சோகத்தில் மூழ்கும். பின் வழமைக்குவர மறுபடி அவலம் வரும். அன்று பகல் பொழுது மயங்கிவிடும் ஒரு வேளை ஊரெங்கும் பரபரப்பு, பதட்டம். எல்லோரையும் கைதுசெய்து பாலத்தடிக்கு இழுத்து வந்தார்கள். திருதிருவென விழித்து விழிகளில் மருட்சியுடன் வந்தவர்களிற்கு அதிர்ச்சி மேல் அதிர்ச்சி. ஏற்கனவே பிடிக்கப்பட்டு கைகள் கட்டப்பட்ட இருவர் ஊர் மக்கள் முன்னிலையில் உயிரோடு ரயர் போட்டு எரிக்கப்பட்டார்கள். அந்த ஜீவன்களின் உயிர் வாழ்வதற்கான துடிப்பும்… அதில் இருந்து தப்புவதற்கு தவித்த தவிப்பும்… மெல்ல மெல்ல உடல் கருக உயிர் பிரிந்ததும் எல்லாரையும் கோபப்பட வைத்தது. ஆனால் எதுவும் செய்ய இயலாதவர்களாய் நின்றார்கள். அப்ப இவன் சின்னப் பொடியன். சிப்பாய் ஒருவன் வெறி நிறைந்த பார்வையோடு, “இப்படித்தான் ஒங்களிற்கும்” என்றுவிட்டு சிரித்தான். அட்டகாசமாகச் சிரித்தான். இந்த வரிகள்தான் அவன் இதயத்திலும் வானத்திலும் பட்டு மீண்டும் மீண்டும் எதிரொலித்தன. எங்களை நாங்களே பாதுகாக்க வேண்டும் என்ற முடிவுக்கு அந்தப் பிஞ்சுமனம் வருகின்றது. அதனால்தான் அவன் தன் பாசங்களை பிரிந்து மனதைக் கல்லாக்கி கசிகின்ற நினைவுகளோடு புலிகளின் பாசறைக்குள் புகுந்தான். குமழவன்… 1980.09.12இல் சிவப்பிரகாசம் கமலா தம்பதிகளின் இரண்டாவது புதல்வனாக பழுகாமத்தில் பிறந்தவன். ஒரு அண்ணணும் ஒரு தம்பியும் இரண்டு தங்கைகளும் அவனது உடன் பிறந்த உறவுகள். அழகான குடும்பம், வறுமையென்று சொல்வதற்கில்லை. நாட்டின் சூழ்நிலை அவனை போராடத் தூண்டியது. மட்டக்களப்பு காட்டு பயிற்சிப் பாசறை ஒன்றில் தன் பயிற்சிகளை முடித்த அவன், அடுத்தடுத்து மட்டக்களப்பில் நிகழ்ந்த மூன்று முகாம் தாக்கியழிப்புக்களில் கலந்துகொண்டான். வன்னி நோக்கி தாக்குதல் அணிகள் புறப்பட்டபோது இவனும் அணிகளோடு சேர்ந்து வன்னி வந்தான். களங்களில் ஓயாமல் உழைத்துக்கொண்டிருந்த அவனது கால்கள் வலித்தாலும் அதைவிட சின்ன வயதிலே அவனது மனதில் பதிந்துபோன ஆக்கிரமிப்பாளர்கள் ஏற்படுத்திய காயங்கள் அதிகமாக வலித்தன. வயல் வேலை செய்து குடும்பம் நடத்திக்கொண்டிருந்த சித்தப்பா வயலுக்குள்ளேயே செல்லடிக்கு இறந்து போனமை, வீட்டில் விசேட கொண்டாட்டம் என்றால் ஊரிற்கு வெளியே இராணுவமுகாம் தாண்டிச் சென்று சந்தையில் பொருட்கள் வேண்டி வரவேண்டும். அண்ணன்தான் உடுப்புகளும் பொருட்களும் வேண்டுவதற்குப் போவான். இந்த நேரங்கள் எல்லாம் பிடித்து விசாரிப்பதும் அடிப்பதுமாக இராணுவம் தந்த வேதனைகள். எந்த நேரமும் நிம்மதி இழந்த பதட்டமும் இருக்கின்ற ஊர், இந்த நினைவுகளே அவனுக்கு பாரமாய் கனத்தன. அதுவே ரணமாய் வலித்தது, அவன் நெஞ்சில் அணையாது தீயாய் எரிந்தது. வன்னிக்கு வந்ததும் அவன் எண்ணத்தில் இருந்தவற்றை தலைவருக்கு எழுதினான். பதிலுக்காகக் காத்திருக்கும் நாட்களில ஜெயசிக்குறு நடவடிக்கைக்குப் பதிலடி கொடுக்கும் அணிகளோடு சேர்ந்து சமரிட்டான். எல்.எம்.ஜீ கனரக ஆயுதம்தான் இவனது ஆயுதம். அந்த ஆயுதத்தோடுதான் ஜெயசிக்குறு எதிர்ச்சமர் நடவடிக்கைகளில் அதிகமாய் ஈடுபட்டிருக்கிறான். ஜெயசிக்குறு எதிர்ச்சமர் களத்தில் ஒருநாள் எதரியின் பெரிய முன்னேற்ற நடவடிக்கை ஒன்றை முறியடிப்பதற்காய் ஒவ்வொரு போராளிகளும் கடுமையாக சண்டையிட்டுக்கொண்டிருந்தார்கள். சண்டையின் ஒரு கட்டத்தில் குமழவன் நிலை எடுத்திருந்த புற்றிற்கு அருகாக எறிகணைகள் அடுத்தடுத்து வீழ்ந்தன. பெரிய மரக்கொப்புகளும் மண்ணும் அவனை முழுமையாக மூடியிருந்தாலும் சில கணநேரம் இயங்க முடியாதுபோன அவனும் அவனது ஆயுதமும் மறுபடியும் இயங்கத் தொங்கின. அந்த இறுக்கம் நிறைந்த களச்சூழலில் அவனின் தளராது உழைப்பும் அன்றைய வெற்றிக்கு வழியமைப்பதாகவே இருந்தது. ஜெயசிக்குறு களமுனையிலேயே கள அறிக்கையாளனாக அவனது பணி மாற்றப்பட்டது. அந்தப் பணியில் ஈடுபட்டுக்கொண்டிருந்த வேளையில்தான் அவன் இத்தனை நாள் காத்திருந்த கரும்புலி அணிகளுடன் இணைவதற்கான அனுமதி கிடைத்தது. சின்ன வயதில் இருந்தே நெஞ்சிற்குள் ஆழப்பதிந்துபோன சோகங்களிற்கும் அவலங்களிற்கும் முடிவு காணுவதற்காய் அயராது உழைத்தவன் 20.05.2000 அன்று ஓயாத அலைகள் – 03 நடவடிக்கையின் தொடர் வெற்றிக்காய் கோப்பாய் மண்ணிலே வீரகாவியமானான். ”இயக்கத்திற்குப போனா திரும்பி வரமாட்டன். ரங்கண்ணா மாதிரி கரும்புலியாத்தான் வெடிப்பன்”. சிறுவயதில் அவன் உரைத்த வரிகள் இப்போதும் எதிரொலித்துக்கொண்டே இருக்கிறது. வெளியீடு :விடுதலைப்புலிகள் இதழ் (மார்கழி 2004 – தை 2005) https://www.thaarakam.com/news/132496

திமுக கட்சிப் பதவியிலிருந்து நீக்கப்பட்ட வி.பி. துரைசாமி பாஜகவில் இணைந்தார் பாஜக மாநிலத் தலைவர் எல். முருகனுடன் வி.பி. துரைசாமி (இடது) தி.மு.க. துணைப் பொதுச் செயலாளர் பதவியிலிருந்து வி.பி. துரைசாமி நீக்கப்பட்டு, அவருக்குப் பதிலாக அந்தியூர் செல்வராஜ் நியமிக்கப்பட்டிருக்கிறார். வி.பி. துரைசாமி அந்தப் பதவியிலிருந்து நீக்கப்பட்டதற்கான காரணங்கள் குறித்து பல்வேறு யூகங்கள் நிலவுகின்றன. தி.மு.க. துணைப் பொதுச் செயலாளர் பதவியிலிருந்து நேற்று, வியாழக்கிழமை, நீக்கப்பட்ட வி.பி. துரைசாமி இன்று, வெள்ளிக்கிழமை, பாரதிய ஜனதா கட்சியில் இணைந்தார். தி.மு.கவின் துணைப் பொதுச் செயலாளராக இருந்துவந்த வி.பி. துரைசாமி, 1989லிருந்து 1991வரையிலும் 2006லிருந்து 2011வரையிலும் தி.மு.க. சார்பில் தமிழக சட்டப்பேரவை துணைத் தலைவராகவும் பொறுப்புகளை வகித்தவர். இந்த நிலையில், திங்கட்கிழமையன்று பா.ஜ.கவின் தலைமை அலுவலகமான கமலாலயத்திற்கு தன் மகனுடன் சென்ற துரைசாமி, அக்கட்சியின் மாநிலத் தலைவர் எல். முருகனை சந்தித்துப் பேசினார். இந்த சந்திப்பு அரசியல் வட்டாரங்களில் ஆச்சரியத்துடன் பார்க்கப்பட்டது. இந்த நிலையில் செவ்வாய்க்கிழமையன்று ஊடகங்களிடம் பேசிய துரைசாமி, முருகன் தன் ஊரைச் சேர்ந்தவர், சமூகத்தைச் சேர்ந்தவர் என்பதால் சென்று சந்தித்து, வாழ்த்துத் தெரிவித்ததாகவும் கூறினார். மேலும், தி.மு.கவின் செயல்பாடுகள் குறித்து சில கருத்துகளை முன்வைத்த துரைசாமி, மாநிலங்களவைத் தேர்தலில் தனக்கு வாய்ப்பளிக்க வேண்டுமென உதயநிதி ஸ்டாலினிடம் கேட்டதாகவும் வாய்ப்பு கிடைக்கவில்லையென்றும் கூறியிருந்தார். "எம்.பி. பதவிக்காக வயது வித்தியாசம் பார்க்காமல் உதயநிதியை நேரில் சந்தித்துக் கெஞ்சினேன். அது தப்பு இல்லை. ஏனென்றால், கட்சி அவர்களுடையது," என்றும் கூறியிருந்தார். இந்த நிலையில், துரைசாமி அவர் வகித்துவந்த துணைப் பொதுச் செயலாளர் பொறுப்பிலிருந்து விடுவிக்கப்படுவதாக தி.மு.க. தலைமை அறிவித்தது. அவருக்குப் பதிலாக அந்தியூர் செல்வராஜ் நியமிக்கப்படுவதாகவும் அறிவிக்கப்பட்டது. நடந்து முடிந்த மாநிலங்களவைத் தேர்தலில் தனக்கு வாய்ப்பளிக்கப்படும் என துரைசாமி எதிர்பார்த்த நிலையில், அந்தியூர் செல்வராஜிற்கு அந்த வாய்ப்பு வழங்கப்பட்டது. அதிலிருந்தே துரைசாமி அதிருப்தியிலிருந்துவந்தார். இந்த நிலையில், முரசொலி நாளிதழின் இடம் தொடர்பாக சர்ச்சைகளை ஏற்படுத்திவந்த எல். முருகனை துரைசாமி சென்று சந்தித்ததும், அந்த சந்திப்பு குறித்த செய்திகள் பா.ஜ.க. சார்பில் ஊடகங்களுக்கு அனுப்பட்டதும் கட்சித் தலைமைக்கு ஏற்புடையதாக இல்லையென்று கூறப்படுகிறது. https://www.bbc.com/tamil/india-52765232

ஜெயலலிதாவின் போயஸ் கார்டன் இல்லத்தை நினைவிடமாக மாற்ற தமிழக அரசு அவசரச் சட்டம் Getty Images மறைந்த தமிழக முதல்வர் ஜெயலலிதாவின் வேதா நிலையம் வீட்டை நினைவில்லமாக மாற்றுவதற்கு அந்த நிலத்தை கையகப்படுத்தும் பணிகள் நடைபெற்று வருகிறது என்றும் நினைவு இல்லம் அமைக்க அவசரச் சட்டம் பிறப்பிக்கப்பட்டுள்ளது என்றும் தமிழக அரசின் செய்திக்குறிப்பில் தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது. நினைவு இல்லம் அமைப்பதற்காக அந்த அமைப்பின் தலைவராக முதல்வர் எடப்பாடி பழனிசாமி மற்றும் துணை முதல்வர் பன்னீர்செல்வம், செய்தி மக்கள் தொடர்பு துறை அமைச்சர் கடம்பூர் ராஜு, அரசு அதிகாரிகள் உறுப்பினர்களாக செயல்படுவார்கள் என தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது. வேதா நிலையத்தையும், அங்குள்ள பொருட்கள், நகைகள், புத்தகங்கள் உள்ளிட்டவற்றை பராமரிக்க இந்த அமைப்பு நடவடிக்கை எடுக்கும் என்று தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது. இதன்மூலம் ஜெயலலிதாவின் போயஸ் கார்டன் வேதா நிலையம் மற்றும் அங்குள்ள பொருட்களை அரசுடைமையாக்க வழிவகை செய்யும் வகையில் சட்டம் பிறப்பிக்கப்பட்டுள்ளது. தற்காலிகமாக அந்த பொருட்கள் அரசின் வசம் இருக்கும் என்றும் நிலம் கையகப்படுத்தும் பணிகள் முடிந்தபின்னர், நினைவு இல்லத்தில் அவை வைக்கப்படும் என்றும் தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது. வேதா நிலையம் இல்லம் நினைவிடமாக ஆக்கப்படும் என தமிழக அரசு அறிவித்திருந்தது. அந்த அறிவிப்பு வெளியாகி மூன்று ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு தற்போது அதற்கான அவசரச்சட்டம் பிறப்பிக்கப்பட்டுள்ளது என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. https://www.bbc.com/tamil/india-52766096

இந்தியாவின் பொருளாதாரம் கொரோனாவால் பாதிப்பு: 'உள்நாட்டு உற்பத்தி இந்தாண்டு சரியும்' - ரிசர்வ் வங்கி Getty Images இந்திய ரிசர்வ் வங்கி ரெப்போ விகிதத்தை 40 அடிப்படைப் புள்ளிகள் அளவுக்கு குறைத்துள்ளது. ரிசர்வ் வங்கியின் ஆளுநர் சக்திகாந்த தாஸ் இன்று காலை நடந்த செய்தியாளர் சந்திப்பில் இந்தத் தகவலை வெளியிட்டார். இதன் மூலம் ரெப்போ வட்டி விகிதம் 4.4%-இல் இருந்து 4% ஆகக் குறைந்துள்ளது. ரிவர்ஸ் ரெப்போ விகிதமும் 3.75%-இல் இருந்து 3.35% ஆகக் குறைந்துள்ளது. ரெப்போ (repo rate) விகிதம் என்பது ஒரு நாட்டின் மத்திய வங்கி, அந்நாட்டிலுள்ள வங்கிகளுக்கு வழங்கும் கடனுக்கான வட்டி விகிதமாகும். வங்கிகளிடம் இருந்து ஒரு நாட்டின் மத்திய வங்கி வாங்கும் கடனுக்கான வட்டி விகிதம் ரிவர்ஸ் ரெப்போ (reverse repo rate) எனப்படும். வங்கிகள் உள்ளிட்ட நிதி நிறுவனங்கள் அளித்த கடன்களுக்கான தவணைகளை செலுத்த அளிக்கபட்ட மூன்று மாத ஒத்திவைப்பு மே மாத இறுதியில் முடிவடையவுள்ள நிலையில், மேலும் மூன்று மாதங்களுக்கு அது நீட்டிக்கப்படுகிறது என்றும் அவர் அறிவித்துள்ளார். அதாவது ஆகஸ்ட் மாதம் வரை இந்த அவகாசம் நீட்டிக்கப்பட்டுள்ளது. இறக்குமதி மற்றும் ஏற்றுமதிக்கான கடன்களுக்கும் தவணைக்காலம் 15 மாதங்கள் நீட்டிக்கப்பட்டுள்ளது. செய்தியாளர் சந்திப்பில் அவர் கூறிய பிற முக்கியத் தகவல்களின் தொகுப்பு. கொரோனா வைரஸ் பரவல் காரணமாக சர்வதேச வர்த்தகம் இந்த ஆண்டு 13% முதல் 32% வரை சரியும். 2020 மார்ச் முதல் இந்தியாவின் கிராமப்புறம் மற்றும் நகர்ப்புறம் ஆகிய இரு பகுதிகளிலும் ஏற்பட்டுள்ள பொருட்களுக்கான தேவை (demand) குறைந்துள்ளது, வருவாயில் பாதிப்பை உண்டாகியுள்ளது. கோவிட்-19 காரணமாக தனிநபர் நுகர்வு 33% குறைந்துள்ளது. ஜனவரி முதல் மார்ச் மாதம் வரை குறைந்துவந்த உணவுப்பொருட்களுக்கான பணவீக்கம் ஏப்ரல் மாதத்தில் 8.6% ஆக உயர்ந்துள்ளது. 2020-21ஆம் நிதியாண்டில் ஒட்டுமொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தி குறையும். இந்த நிதியாண்டின் இரண்டாம் பாதியில் பொருளாதார நடவடிக்கைகள் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக இயல்பு நிலைக்குத் திரும்பத் தொடங்கும். இந்தியாவின் அந்நியச் செலாவணி கையிருப்பு 9200 கோடி ரூபாய் அளவுக்கு உயர்ந்து 487 பில்லியன் டாலராக உள்ளது. https://www.bbc.com/tamil/india-52766186

நீங்கள் பயிற்சி பெற்றதை ஏற்றுக் கொள்ளுங்கள் – முஸ்லிம் பிள்ளைகளுக்கு அச்சுறுத்தல் May 21, 2020 மூன்று முஸ்லிம் பிள்ளைகளிடமிருந்து கட்டாயப்படுத்தி ஆதாரங்களை பெற்றதாக காவல்துறை அதிகாரிகளுக்கு எதிராக நாட்டின் உச்ச நீதிமன்றத்தில் வழக்கு தொடுக்கப்பட்டுள்ளது . அம்பாறை மாவட்டத்திலுள்ள காரைதீவில் அல் சுஹ்ரியா அரபுக் கல்லூரியைச் சேர்ந்த மூன்று மாணவர்கள் தங்களது முஸ்லிம் அடிப்படை உரிமை மீறப்பட்டுள்ளதாக உச்சநீதிமன்றத்தில் மனுத்தாக்கல் செய்துள்ளனர். தங்களை காவல்துறை அதிகாரிகள் என அழைத்துக்கொண்டு ஒரு குழு பெற்றோரிடமிருந்து பிள்ளைகளை தனியாகப் பிரித்து தவறான தகவல்களைக் கொண்ட ஆவணங்களில் கையெழுத்திடுமாறு அச்சுறுத்தியுள்ளனர். எங்களிடம் ஒரு நகல் பிரதி கிடைத்துள்ளது. அது 13 வயது சிறுவன் மனுவில் கூறியது, ஏப்ரல் 26 மற்றும் ஏப்ரல் 28 ஆகிய திகதிகளில் என்னை தெரியாத இடத்திற்கு அழைத்துச் சென்று விசாரித்தனர். சிறுவனின் பாதுகாப்பு கருதி அவரது பெயர் குறிப்பிடப்படவில்லை. மனுவில், குடும்பத்தின் பொருளாதார கஸ்டம் காரணமாக பாடசாலை கல்வியை நிறுத்த வேண்டிய கட்டாயத்தில் இருந்த சிறுவர்களின் வறுமை நிலையை பயன்படுத்தி அப்பகுதியில் உள்ள சிலர் தவறான விடயங்களுக்கு சிறுவர்களை ஈடுபடுத்த முயன்றுள்ளனர். இத்தகைய சூழ்நிலையில், புணர்வாழ்வு தேவைப்படும் சிறுவர்களுக்கு கல்வி உதவித்தொகை வழங்க ஒரு கல்வி நிறுவனம் முன்வந்துள்ளதாக அப்பகுதியில் உள்ள ஒரு பள்ளி உறுப்பினர் பிள்ளை யின் தந்தைக்கு தெரிவித்துள்ளார். அதன்படி, அல்-ஜுஹ்ரியா அரபு பாடசாலையில் அனுமதிக்கப்பட்ட பிள்ளைகள் இஸ்லாம், கணிதம், ஆங்கிலம் மற்றும் கணனி ஆகியவற்றைப் படித்து,பாடசாலை விடுமுறை நாட்களில் வீடு திரும்பியுள்ளனர். அவர் வீட்டில் இருந்தபோது, சி.ஐ.டி எனப்படும் ஒரு குழு வீட்டிற்கு வந்து தன்னை விசாரித்ததாக சிறுவன் தனது மனுவில் கூறியுள்ளார். ஆயுத பயிற்சி குற்றப் புலனாய்வுத் துறை (சிஐடி) என அடையாளம் காட்டிக் கொண்டு அந்த பிள்ளைகளிடம், பாடசாலையில் ஆயுத பயிற்சி வழங்கப்பட்டதா என்று கேட்டுள்ளனர் அதற்கு சிறுவர்கள் இல்லை என்று பதிலளித்துள்ளனர். அவர்கள் தெரியாத ஒருவரின் புகைப்படத்தை காட்டி அவர் பாடசாலையில் கல்வி கற்பாரா அல்லது அங்கு கற்பிப்பாரா என்று கேள்வி எழுப்பியுள்ளனர். தனது பாடசாலை நாட்களில் தனக்கு கல்வி கற்பித்த ஆசிரியர்களைத் தவிர வேறு யாரையும் தனக்குத் தெரியாது என்று பிள்ளை ஒப்புக்கொண்ட போதிலும் கிரிமினல் துப்பறியும் நபர்கள் என்று அழைக்கப்படும் குழு அறிக்கைகளை ஏற்கும்படி பிள்ளை கட்டாயப்படுத்தப்பட்டுள்ளதாக மனுவில் மேலும் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. மனுதாரரை அடையாளம் காண முடியவில்லை உண்மையாகவே மனுதாரரை அறியாத மக்கள், தீவிரவாத மற்றும் வன்முறைக் கருத்துக்களைப் பிரச்சாரம் செய்யவும் கற்பிக்கவும் தான் பள்ளிக்கு வருவதாக மனுதாரர் ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும் என அழுத்தம் விடுக்கப்பட்டுள்ளது. இதனையடுத்து, குற்ற விசாரணைத்துறை என அழைக்கப்படும் ஒரு குழு, பிள்ளையை விசாரணைக்கு அழைத்துச் செல்வதாக பெற்றோருக்கு அறிவித்திருந்தது. கைது செய்து பிள்ளையை எங்கு அழைத்துச் செல்கிறார்கள் என்பது குறித்து அவர்களுக்கு அறிவிக்கப்படவில்லை இதனால் பெற்றோர்கள் தங்கள் 13 வயதுபிள்ளையை அவர்களுடன் செல்ல அனுமதிக்கவில்லை. “பின்னர் மனுதாரர்கள் அதே நபர்களால் ஒரு வாகனத்தில் அழைத்துச் செல்லப்பட்டனர்.மனுதாரர் அவர் இருக்கும் இடம் பற்றி அறிந்திருக்கவில்லை.மனுதாரருக்கு அவர்களின் உத்தரவுகளுக்கு இணங்குவதை தவிர வேறு வழியில்லை, ”என்று மனுவில் கூறப்பட்டுள்ளது. அறையில் வைத்து வீடியோ எடுக்கப்பட்டது பிள்ளையை சம்பவ இடத்திலுள்ள ஒரு அறைக்கு அழைத்துச் சென்று மீண்டும் படங்களைக் காட்டியுள்ளனர், அவர் வீட்டில் சொன்னதை போலவே அங்கும் , வீடியோவில் கூறியுள்ளார். பிள்ளைக்கு பள்ளியில் ஆயுதப் பயிற்சி வழங்கப்பட்டதா என்று கேட்டதற்கு, முன்பு போலவே பிள்ளை அவ்வாறு இல்லையென்று மறுத்துவிட்டதாகவும், ஒரு கட்டத்தில் வீடியோ கமராவைப் பதிவு செய்வதை நிறுத்திவிட்டு பிள்ளையிடம் மீண்டும் மீண்டும் கேள்வி எழுப்பப்பட்டது. அந்தக் குழு பிள்ளையை ஆயுதப் பயிற்சி பெற்றதாக ஒப்புக் கொள்ளுமாறு அச்சுறுத்தியது. “புகைப்படங்களில் காட்டப்பட்டுள்ள நபர் பிரச்சாரம் செய்ததாகவும் ஆயுதப் பயிற்சி பெற்றோம் என்பதை அவரது சகாக்கள் ஒப்புக் கொண்டதாகவும் மனுதாரருக்கு அறிவிக்கப்பட்டது.உண்மையில் கற்பிக்கப்படாத அத்தகைய நபரைப் பற்றி தனக்கு எதுவும் தெரியாது என்று மனுதாரர் மறுத்துள்ளார். சட்டத்தரணி பிரபுதிகா திஸேரா தாக்கல் செய்த மனுவில், சுமார் 10 மணி நேரம் விசாரித்த பின்னர் பிள்ளைக்கு தனது கையொப்பத்தை ஒரு ஆவணத்தில் வைக்க உத்தரவிடப்பட்டுள்ளது. “பின்னர் மனுதாரருக்கு ஒரு காகிதத்தில் கையெழுத்திட உத்தரவிடப்பட்டது, மேலும் கடிதத்தின் உள்ளடக்கங்கள் அல்லது அவரது கையொப்பத்திற்கான காரணம் குறித்து மனுதாரருக்கு அறிவிக்கப்படவில்லை அல்லது தெளிவுபடுத்தப்படவில்லை.”பின்னர் பிள்ளை மீண்டும் வீட்டிற்கு அழைத்துச் செல்லப்பட்டது. உத்தியோகபூர்வ ஆவணங்கள் எங்கே? இந்த மனுவில், அரசியலமைப்பின் 11 வது பிரிவு உத்தரவாதம் அளித்தபடி சித்திரவதை அல்லது மனிதாபிமானமற்றமுறையில் நடத்தப்படக்கூடாது என்ற அடிப்படை உரிமையை மனுதாரர் தெறிவிக்கிறார்.சட்டத்தை அமுல்படுத்துவதற்கான அடிப்படை உரிமை மற்றும் சட்டத்தை சமமாக வைத்திருப்பது பற்றி பிரிவு 12 (1) ஆல் உத்தரவாதம் அளிக்கப்படுகிறது.பிரிவு 13 (1) ஆல் உத்தரவாதம் அளிக்கப்பட்ட சட்டப்படி நடைமுறைக்கு வெளியே கைது செய்யப்படாமல் இருப்பதற்கும், கைது செய்வதற்கான காரணத்தைத் தெரிவிப்பதும் அடிப்படை உரிமை.பிரிவு 13 (2) ஆல் சான்றளிக்கப்பட்டுள்ளவாறு,கைது செய்யப்பட்ட நபர் நீதிமன்றத்தில் ஆஜர்படுத்தப்பட்டு நீதிபதியின் உத்தரவு இல்லாமல் தடுத்து வைக்க முடியாது.பிரிவு 14 (1) (இ) வில் கூறப்பட்டுள்ளவாறு இது அடிப்படை மத உரிமை மீறலாகும். பயிற்சி மற்றும் கற்பித்தல் காரணமாக பதிலளித்தவரின் உரிமைகள் மீறப்படுகின்றன. அதன்படி, இந்த மனுவில், பிள்ளை நீதிமன்றத்திடம் கேட்பது ,கைது செய்தது தடுப்புக்காவலில் வைத்த ஆவணம்,பலவந்தமாக அவர்கள் கையெழுத்து வாங்கிய கடிதத்தையும் மற்றும் வீடியோ பலவந்தமாக எடுத்த காட்சிகளையும் சமர்ப்பிக்குமாறு காவல்துறைக்கு நீதிமன்றம் உத்தரவிட வேண்டும். வழக்கறிஞர் பிரபுதிகா திசேரா தாக்கல் செய்த மனுக்கள் பதில் பொலிஸ் மா அதிபர் சந்தன விக்ரமரத்ன, குற்றப் புலனாய்வுத் துறை பணிப்பாளர் எஸ்.எஸ்.பி டபில்யு. திலகரத்ன மற்றும் சட்டமா அதிபர் ஆகியோர் பதிலளிக்க வேண்டியவர்களாக பெயரிடப்பட்டுள்ளனர். கடுமையான மனரீதியான உளைச்சலுக்கு ஆளான பிள்ளைக்கு நீதிமன்றத்தில் அவர் கோரும் இடைக்கால நிவாரணம் கிடைக்காவிட்டால், அவருக்கும் அவரது குடும்பத்தினருக்கும் பாதிப்பு ஏற்படும் என்று பயப்படுவதாகவும் அந்த மனுவில் மேலும் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. பிள்ளையின் பெற்றோரும் மனித உரிமைகள் ஆணைகுழுவில் புகார் அளித்துள்ளனர். #பயிற்சி #முஸ்லிம் #அச்சுறுத்தல் #மனிதஉரிமைகள்ஆணைகுழு #அடிப்படைஉரிமை http://globaltamilnews.net/2020/143414/

ஆமால்ல! கீழே இருப்பது டான் அசோக் எழுதிய – ‘கலைஞர் வாழ்த்து’ என்ற கவிதை…!!! “கலைஞர் வாழ்த்து” -டான் அசோக் தலைவன் நீ தமிழின் தலைவாய்! உன் வாயை தன் வாயாய்க் கொண்டு தன்னைத் தானே பேசி மகிழ்கிறாள் தமிழ்த்தாய்! தமிழுக்கே வாயாய் வாய்த்த வாய் உன் திருவாய்! வையம் இருக்கும் வரை உன் தீந்தமிழ் அருள்வாய்! தன் புகழுக்குத் தன்பெயர் போதாதென்று தமிழ் தனக்குத்தானே சேர்த்துக்கொண்ட பெயரடை நீ! திராவிட எழுதுகோலால் அடித்து ஆரிய மந்திரக்கோல்களை உடைத்தவன் நீ! மனிதர்க்கு தோன்றின் புகழோடு தோன்றுவதே பெரும் பாடு; உனக்கோ தோன்றியதிலெல்லாம் புகழோடு தோன்றுவதும் தண்ணீர் பட்ட பாடு! தொண்ணூறு தொட்டாலும் நிலவை தூங்க வைக்கிறாய் சூரியனை எழுப்பி விடுகிறாய் இரண்டிற்கும் இடைப்பட்ட நேரத்தில் கொஞ்சமாய் தூங்கிக் கொள்கிறாய்; இதை பேராசை என்பார் சோம்பலுக்குச் சொந்தக்காரச் சிறியார்! அவர் உழைப்பின் வயது 90 என அறியார்! பதிமூன்று வயதில் உன் நண்பர்குழாம் பம்பரம் சுற்றியது; நீயோ கையெழுத்துப் பிரதிகளுடன் பம்பரமாய்ச் சுற்றினாய்; ஒரு சுற்றுக்கு ஓரடி வளர்ந்தாய்; எழுபத்தேழு ஆண்டுகளாய் சுற்றிக் கொண்டிருக்கிறாய்; பத்தாண்டுக்கு ஒருமுறை ஒருவயதேறும் பாலகன் நீ! அரசியலில் அம்பெறிவோர்க்கும் அன்பெறியும் பால் அகன் நீ! சால்வைக்குப் பிடித்தவன் நீ! அட சாவுக்கும் பிடித்தவன் நீ! அதனால்தான் உன் சாவைப் பிடித்தவர்கள் எல்லாம் சாவுக்குப் பிடித்தவர்கள் ஆகிறார்கள்! நீ கட்டவேண்டிய மணிமண்டபங்கள் இன்னும் சில மீதமுண்டு! வாழ்வோருக்கு ஒன்பதே போதும்; வாழவைப்போர்க்கு தொண்ணூறும் போதாது; உன்னைவிட்டால் தமிழகம் பாழ்; இன்னும் தொள்ளாயிரம் வாழ்! -டான் அசோக் (பெயரடை – உரிச்சொல்- adjective)

கேணல் “ரமணனை மத்திய புலனாய்வுத் துறையில் இணைக்க விரும்பினேன்.! Last updated May 20, 2020 மட்டக்களப்பு மாவட்டம் வவுணதீவு போராளிகளின் எல்லைக் காவலரண்களை பார்வையிட்டுக் கொண்டிருந்தவேளை சிறிலங்கா இராணுவத்தினர் சமாதான உடன்படிக்கையை மீறி 21.05.2006 அன்று மேற்கொண்ட குறிசூட்டுத் தாக்குதலில் வீரச்சாவைத் தழுவிக்கொண்ட மட்டக்களப்பு மாவட்ட துணைத் தளபதி கேணல் ரணமன் ஆகிய மாவீரரின் 14ம் ஆண்டு வீரவணக்க நாள் இன்றாகும். பாடசாலைக் கட்டிடத்திற்குள் இருந்த புழுக்கத்தை ஆற்றங்கரைக் காற்று கழுவிக்கொண்டிருந்தது. அது வகுப்புக்களுக்கான நேரம் அல்ல. வகுப்பறைகள் வெறிச்சோடிப்போய்க் கிடந்தன. காவலாளியும் காணப்படவில்லை. முற்றிலும் ஆளரவமற்றிருந்தது அந்தப் பள்ளி, மதிலோரமும் தொருவோரக் கட்டிடத்திற்குள்ளும் பதுங்கியிருந்த சிலரைத் தவிர. பச்சைக்கரைப் பாவாடையைப் போல வயலும் நீலத் தாவணிபோல வாவியும் கதிரவன் எழும்போதும் விழும்போதும் சிவக்கும் வானமுமாக கண்களுக்கு எப்போதுமே விருந்துவைக்கும் பழுகாமம், நாட்டுக் கலைகளுக்கும் நாவன்மை மிக்க பேச்சாற்றலுக்கும் நாவூறவைக்கும் மீன்கறி வகைகளுக்கும் பேர்போனது. அந்த ஊரின் வரலாற்றுத் தொன்மை பற்றி “மட்டக்களப்பு பூர்வ சரித்திரம்”புகழுடன் பேசுகிறது. எமது தாயகத்தின் பண்பாட்டுத் தொட்டில்களில் ஒன்றான பழுகாமத்தின் இப்போதைய சிறப்பிற்கு கண்டுமணி மகாவித்தியாலயமும் காரணம். படுவான்கரையை முன்னேற்றுவதற்கு ஓயாது உழைத்து அந்தப் பாடசாலை உருவாவதற்கு அடித்தளமிட்ட கண்டுமணி ஐயாவின் பெயரே அந்தப் பாடசாலைக்கும் இடப்பட்டதில் ஊரில் உள்ள அனைவருக்கும் மகிழ்ச்சியே. இப்போது அது கிழக்குப் புறமாக தாராளமான அளவில் ஒரு விளையாட்டுத்திடலும் இரண்டு மாடிக் கட்டிடங்களும் ஆய்வு கூடமும் அந்தப் பகுதியின் கொத்தணிப் பாடசாலை என்ற களையோடு இருந்தது. பழுகாமத்தில் இன்றிருக்கும் பெரியவர்களில் பலர் கற்றுத் தேர்ந்ததும் சமூக முன்னேற்றத்திற்கும் விடுதலைக்கும் உழைத்த பலருக்கு எழுத்தறிவித்ததும் அதன் மேல் எழுதப்படாத பெருமைகள். அவற்றோடு சேர்த்து தாயக மீட்புப் போரிலும் பங்கேற்கப்போகும் பெருமிதத்துடன் தலை நிமிர்ந்து நின்று கொண்டிருந்த அந்தப் பள்ளியை ஒரு உழுவூர்தி நெருங்கிக் கொண்டிருப்பதற்கான இரைச்சல் இப்போது கேட்கிறது. மதிலின் பின்னால் பதுங்கியிருக்கும் உருவங்கள் அசையாவிட்டாலும் ஒரு பரபரப்பிற்கு உள்ளாகின்றன. ஒரேயொரு உருவம் மட்டும் மெதுவாக தலையை நீட்டி நெருங்கும் உழுவூர்தியை உற்றுப் பார்க்கிறது. அதன் முகத்தில் நிறைவு தெரிய தலையை உள்ளே இழுத்த பின் பின்புறத்தில் பதுங்கிக்கொண்டிருந்த உருவங்களுக்கான சைகைகள் கிடைக்கின்றன. இப்போது மறைந்திருந்த உருவங்களின் கைகளில் ஆயுதங்கள் தெரிகின்றன. பெரும்பாலானவை கைக் குண்டுகள். தாக்குதல் ரைபிள்கள் இரண்டு. உழுவூர்தியின் பெரிய சில்லுக்களின் மீதான சுரிக்காப்புத் தகடுகளிலும் பெட்டியிலுமாக வந்துகொண்டிருந்த ஆட்களில் சிலர் சீருடை அணிந்திருந்தார்கள். சிலர் இயல்பான பொது உடையில் இருந்தார்கள். எல்லோருடைய கைகளிலும் ஆயுதங்கள். அருகிலிருந்த முகாமிலிருந்து மனித வேட்டைக்காகக் கிளம்பி வந்துகொண்டிருந்த அவர்கள் முதல் நாளும் அதேபோல வந்து மனித வேட்டையை நடத்தியிருந்தார்கள். அவர்களின் வேட்டையில் குருத்துக்கள் முறிக்கப்பட்டன. எல்லா வயதுப் பெண்களும் சூறையாடப்பட்டார்கள். வயல் வாடிகளுக்குள்ளே உயிருடன் குடும்பங்கள் எரிக்கப்பட்டன. ஒவ்வொரு இரவும் உயிர் பிழைப்பதற்கான ஓய்வில்லாத ஒட்டமாக இருந்தது. பிய்த்தெறியப்பட்ட குடும்பங்கள் காடுகளிலும் வெளியூர்களிலுமாக கொடிய குற்றவாளிகளைப் போல ஒளித்தோடிக கொண்டிருந்தார்கள். மனித வேட்யைக்காரர்கள் தகப்பனுக்காக மகனையும் தமையனுக்காக தங்கையையும் குதறிக் கொண்டிருந்தார்கள். அவ்வகையான வெறியாட்டத்திற்காக வந்துகொண்டிருந்த அந்தக் கும்பல் பழுகாமம் கண்டுமணி மகாவித்தியாலயத்தை நெருங்கியபோது திடீரெனத் தோன்றிய ஒரு உருவம் கையிலிருந்த ரைபிளால் சரமாரியாகச் சுடத் தொடங்கியது. அதைத் தொடர்ந்து உழுவூர்தியைச் சுற்றிலும் தோன்றிய உருவங்கள் கைக்குண்டுகளாலும் ரைபிளாலும் தாக்கத் தொடங்க திருப்பிச் சுடும் திராணியற்றுச் செத்து விழுந்தது மனிதவேட்டைக் கும்பல. தலை தெறிக்கத் தப்பி ஓடியோர்போக விழுந்துகிடந்தவர்களிடமிருந்த ஆயுதங்கள் களையப்பட்டன. தாக்கிய உருவங்கள் ஒவ்வொன்றாகப் பின்வாங்கிய பின் வெடிப்புகையும் இரத்தமுமாகக் கிடந்த சாலையில் விழுந்துகிடந்த இந்திய ஆக்கிரமிப்புப் படையினரையும் துரோகிகளையும் ஒருமுறை உற்றுப் பார்த்துவிட்டு விடுபட்டுக் கிடந்த மேலுமொரு ஆயுதத்தையும் எடுத்துக்கொண்டு அந்த இடத்தைவிட்டு வெளியேறிய கடைசி உருவம், ரமணன். அந்தச் சண்டையின் வேவு நடவடிக்கையைத் திட்டமிட்டதிலிருந்து கடைசியாக நின்று போராளிகளைப் பாதுகாப்பாக மறைவிடத்திற்குக் கொண்டுவந்து சேர்த்தது வரை தலைமை தாங்கி நடத்திய ரமணனின் அகவை அப்போது 21. பயிற்சி பெற்று ஒரு ஆண்டு தான் ஆகியிருந்தது. கந்தையா உலகநாதன் என்ற இயற்பெயருடன் பழுகாமத்தில் பிறந்து கண்டுமணி மகாவித்தியாலயத்தில் கல்விகற்று 86ம் ஆண்டின் முற்பகுதியில் போராட்டத்தில் இணைந்து மட்டக்களப்பு 3ம் பாசறையில் பயிற்சி முடித்த ரமணனின் குடும்பம் விடுதலைக்காகச் செலுத்திய விலை சாதாரணமானதல்ல. ரமணன் இயக்கத்தில் இணைந்த சில நாட்களிலேயே அவரின் அண்ணனும் இணைந்து விடுகிறார். இன்னுமோர் அண்ணன் (கந்தையா மோகனதாஸ்) ஆரம்பத்தில் பிறிதொரு அமைப்பில் தனது விடுதலைப் பணியை ஆரம்பித்திருந்தாலும், தேசியத் தலைவரின் மகத்துவத்தின்பால் ஈர்க்கப்பட்டு விடுதலைப் புலிகளுக்கு ஆதரவாகச் செயற்பட்டுக்கொண்டிருந்த போது இந்தியப் படையாலும் துரோகிகளாலும் கொடூரமான முறையில் கொல்லப்பட்டவர். அடுத்த தங்கையும் போராளியாக பல ஆண்டுகளை நிறைவு செய்தவர். இன்னுமொரு சகோதரர் போராளியாகவிருந்து தமிழீழக் காவற்றுறையில் பணியாற்றுபவர். போராட்டத்தை அன்றிலிருந்து இன்றுவரை வருடிக்கொடுக்கும் அவரின் தாயார் எதிர்கொண்ட துயரங்களும் கொஞ்சமல்ல. அடிக்கடி தேடிவரும் படைகளுக்கும் தொடரும் துரோகிகளுக்கும் ஈடுகொடுப்பதிலேயே அந்தத் தாயின் வாழ்கை கழிந்துகொண்டிருந்தது. அவ்வாறான ஒரு சம்பவத்தில் ஆத்திரமுற்ற எதிரிகள் அவரின் வீட்டைக் குண்டு வைத்துத் தரைமட்டமாகத் தகர்த்து விடுகிறார்கள். அவரின் தங்கை வீட்டில் தஞ்சமடைய, அந்த வீடும் தாக்குதலுக்கு உள்ளாகிறது. இவ்வாறான சோதனைகள் சூழ்ந்த வாழ்க்கையினுள்ளும் எதிரி மீதான தனது தாக்குதல்களில் சற்றும் தளர்வைக் காட்டி யவரல்ல ரமணன். தனது வீட்டை எதிரிகள் நெருங்குவதை அறிந்து அங்கே வைக்கப் பட்டிருந்த மரங்களுக்குக் கீழே பொறி குண்டை அமைத்துவிட்டு விலகிச் செல்ல அங்கேவந்து அடாவடி செய்த படையினர் இருவர் கொல்லப்படுகிறார்கள். பலர் காயமடைகிறார்கள். தேசியத் தலைவரின் கெரில்லாத் தந்திரோபாயங்களுக்கு மிகச் சிறந்த முறையில் களநிலை வடிவம் தந்தவர்களில் ரமணனும் ஒருவர். எந்தப் பொருள் எப்போது வெடிக்கும் எங்கிருந்து சன்னங்கள் கிளம்பும் என்று இரவும் பகலும் எதிரியை ஏங்கவைத்த பெருமை ரமணனுக்கே உண்டு. நியுட்டன் அவர்கள் மட்டக்களப்பில் இருந்தபோது தனது புலனாய்வு வாழ்வின் முதல் அத்தியாயத்தைத் துவக்கிய ரமணன், துரோகி ஒழிப்பிலும் ஊடுருவல் களை முறியடிப்பதிலும் தனது தனித்துவ முத்திரையை பதித்திருக்கிறார். ரமணனைக் கொல்வதற்கான பல சதிகளை சிறிலங்கா புலனாய்வுப் பிரிவினர் மேற்கொண்டிருந்த போதும் அத்திட்டங்கள் அனைத்துமே ரமணனின் நுட்பமான தகவற் கட்டமைப் பால் முறியடிக்கப்பட்டன. அவரின் தந்தி ரோபயச் செயற்பாடுகள் தாயகத்திற்கு வெளியிலும் நீண்டிருந்தன. ரமணனின் புலனாய்வுப் பேறுகளைப் பட்டியலிடுவது சிரமம். “ரமணனை மத்திய புலனாய்வுத் துறையில் இணைக்க விரும்பினேன். தேவை கருதி அவர் மாவட்ட மட்டத்தில் பணியாற்ற வேண்டியதாயிற்று,” என்கிறார் தமிழீழ புலனாய்வுத்துறைப் பொறுப்பாளர் ச.பொட்டு. இந்தியப் படைகளின் ஆக்கிரமிப் புக் காலத்தில் தனித்துவமான திட்டங்களைத் தீட்டி தாக்குதல்களைத் தலைமை தாங்கி நடத்திய ரமணன் தம்பிலுவில் துரோகிகளின் முகாம் தகர்ப் பில் ஒரு பகுதித் தலைமையை ஏற்றுச் சமர் செய்தவர். அந்தச் சமரில் விழுப்புண்ணடைந்தவர். அதன் பின், பூநகரித் தவளைச் சமரிலும், ஆனையிறவுப் பீரங்கித் தளத்தின் மீதான தாக்குதலிலும் அணித் தலைமைப் பங்கேற்றுப் படை நடத்தியவர். ஜயசிக்குரு விஞ்ஞானகுளச் சமரின்போது விழுப்புண்ணடைந்தார். கேணல் ரமணனின் போராட்ட வாழ்வின் தொடக்க நாட்களில் இருந்தே அவரோடு நெருக்கமாகப் பழகியவரும் பல சமர்க்களங்களை அவரோடு பகிர்ந்துகொண்டவருமான கேணல் ரமேஸ் தனது நினைவுகளைப் பகிர்ந்துகொள்ளும்போது, “ஒரு சமரிலே ரமணனின் சம்பந்தம் இருப்பதைப் போராளிகள் அறியும்போது அவர்களுக்கு நம்பிக்கையும் சிறிலங்கா படையினர் அறியும் போது அவர்களுக்குப் பயமும் ஏற்படு வதுண்டு. அந்தளவிற்கு ரமணனின் திட்ட மிடல்கள் புகழ்பெற்றவையாக இருந்தன.” என்றார். படைத்துறைச் செயற்பாடுகளைப் புலனாய்வுத் தன்மையோடு நகர்த்துவது ரமணனின் தனித்துவம். 2004ம் ஆண்டு ஏப்ரல் மாதம். துரோகி கருணா எமது மாவீரர்களை அவமதிக்கும் வகையில் தாயகக் கோட்பாட்டிற்கு எதிரான நீசத்தனத்தில் இறங்கியபோது கொதித்தெழுந்த உள்ளங்களில் ரமணன் முக்கியமானவர். அவமானத்தில் இருந்தும் அழிவிலிருந்தும் எமது மக்களையும் போராளிகளையும் காப்பாற்றும் பணியில் மிகப் பழுவான பணியொன்றை விரும்பி ஏற்கிறார் ரமணன். மிகச் சில போராளிகளுடன் மட்டக்களப்புப் பகுதியைப் பின்புறமாக அண்மித்து உள் நுளைகிறார். ரமணன் வந்துவிட்ட செய்தி விடுதலையை விரும்பிய மக்களுக்குத் தேனாக, துரோகி கருணாவிற்கோ இடியாகக் கேட்கிறது. ஏற்கனவே வாகரையை இழந்துவிட்ட கருணா இப்போது மாவடி முன்மாரியையும் இழந்து கொண்டிருப்பதைக் காண்கிறான். இந்த நேரத்தில் ரமணன் தொடுத்த தந்திரோபாயத் தாக்குதலால் நிலை குலைந்துபோய் தனது கையாட்களைக் கட்டுப்படுத்த முடியாத நிலையில் கருணா தப்பியோட முயற்சிக்கிறான். முதல் அணியாக குடும்பிமலைப் பிரதேசத்திற்குள் நுழைந்து கருணாவினால் கடைசி நேரத்தில் படுகொலை செய்யப்பட்ட நீலனின் வித்துடலை மீட்ட அணி ரமணனுடையது. பழுகாமமும் அதற்குத் தலைப்பாகை கட்டி நிற்கும் ஒட்டிச் சதுப்பு நிலமும் ரமணனுடைய நினைவுகளைத் தன் ஆழங்களில் தாங்கி நிற்கின்றன. கண்ணாக் காடுகளின் சலசலப்பிலும் கொக்குப் பீச்சல் திடலில் ஓய்வு கொள்ளும் பறவையினங்களின் பாட்டிலும் ரமணனின் பெயர் நிச்சயம் சொல்லப்படும். தாயகப் பயணப் பாதையில் விழுமுன்னமே முளை விட்ட விருட்சமாகத் தனது தனித்துவமான போர் உத்திகளைத் தந்து சென்ற ரமணன் என்றும் அந்த உத்திகளின் வடிவத்திலும் நினைவுகளின் ஆழத்திலும் வாழ்ந்து கொண்டிருப்பார். வெளியீடு :விடுதலைப்புலிகள் இதழ் 2006 https://www.thaarakam.com/news/132188