இலங்கை ஜனாதிபதி தேர்தல்: தமிழ் மக்கள் யாருக்கு வாக்களிக்கக்கூடாது? - — வி.சிவலிங்கம் —

[கிருபன்]

இலங்கை ஜனாதிபதி தேர்தல்: தமிழ் மக்கள் யாருக்கு வாக்களிக்கக்கூடாது?(கேள்வி, பதில் வடிவில்)

August 28, 2024

 — வி.சிவலிங்கம் —

கேள்வி:

இலங்கையின் 9வது ஜனாதிபதியை தெரிவு செய்யும் இத் தேர்தல் எத்துணை முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது?

பதில்:

மிக முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது. இதனை வரலாற்றோடு அணுகுவது அவசியம். இலங்கையின் நிறைவேற்று அதிகாரம் கொண்ட ஜனாதிபதி ஆட்சிமுறை 1978 இல் அறிமுகப்படுத்தப்பட்ட இரண்டாவது குடியரசு யாப்பின் ஆரம்பமாகும். இதன் பிரகாரம் குடியரசின் முதலாவது ஜனாதிபதியாக ஐ தே கட்சியின் சார்பில் ஜே ஆர். ஜெயவர்த்தன பதவியைப் பெற்றார். அவரது பதவிக் காலம் என்பது இலங்கையின் அரசியலை முழுமையாக மாற்றிய காலமாகும். 1948ம் ஆண்டு கிடைத்த சுதந்திரத்தின் பின்னர் நாட்டில் சோல்பரி அரசியல்யாப்பின் பிரகாரம் பாராளுமன்ற அடிப்படையிலான ஆட்சி நடைபெற்றது. பாராளுமன்றம் சட்டவாக்கத்தையும், பிரதமர் தலைமையிலான அமைச்சரவை நிறைவேற்று அதிகாரத்தையும், நீதித்துறை நாட்டின் ஆட்சி முறை அரசியல் அமைப்பின் அடிப்படையில் சட்டம் ஒழுங்கைப் பேணுவதாகவும், மீறினால் தண்டனை வழங்கும் சுயாதீனக் கட்டுமானம் என மூன்று தனித்தனி சுயாதீன அமைப்புகளாகச் செயற்பட்டிருந்தன. ஆனால் 1978ம் ஆண்டின் அரசியல் அமைப்பு நாட்டில் ஏற்கெனவே செயற்பாட்டிலிருந்த சுயாதீன நிர்வாகங்களை அதிகாரம் குவிக்கப்பட்ட ஜனாதிபதி ஆட்சிமுறைக்குள் கொண்டு வந்ததால், பாராளுமன்றம், நீதித்துறை என்ற சுயாதீன அமைப்புகள் யாவும் ஜனாதிபதியின் நிறைவேற்று அதிகாரத்தின் கட்டுப்பாட்டிற்குள் வந்தன.

அரசியல் கட்டுமானம் மாற்றி அமைக்கப்பட்டது போலவே தேசத்தின் பொருளாதாரக் கட்டுமானமும் அந்நிய மூலதனக் குவிப்பிற்குள் தள்ளப்பட்டது. நாடு வெளிநாட்டுப் பொருட்களின் சந்தையாக மாற்றப்பட்டது. சுருக்கமாகக் கூறுவதாயின் நாடு நவ-தாராளவாத திறந்த பொருளாதாரமாக மாற்றப்பட்டது.

ஜே ஆரின் பின்னர் ஐ தே கட்சியின் சார்பில் பிரேமதாஸ இரண்டாவது ஜனாதிபதியானார். அவரது காலத்தில் சிங்கள, பௌத்த பெருந்தேசியவாதம் மிக அதிகளவில் ஐ தே கட்சிக்குள் ஊடுருவியது. இதுவரையும் மேற்குலக லிபரல் ஜனநாயகத்தின் நிழலாகவும், பின்னர் நவ-தாராளவாத ஜனநாயகத்தையும் பின்பற்றிய அக் கட்சி சிங்கள பௌத்த பெருந்தேசியவாதத்தின் இருப்பிடமாகியது. அதனால் அதன் மேற்குலக குணாம்சங்கள் படிப்படியாக அகலத் தொடங்கின.

பிரேமதாஸ அவர்களின் படுகொலைக்குப் பின்னர் துணை ஜனாதிபதி என்ற அடிப்படையில் செயற்பட்ட டி பி விஜேயதுங்க மூன்றாவது ஜனாதிபதியானார். இவரது பதவிக் காலம் சில மாதங்களே நீடித்தது. ஜே ஆர் காலத்தில் ஆரம்பித்து கூர்மை அடைந்து சென்ற இன முரண்பாடுகள் மேலும் வளர்ந்து சிவில் யுத்தமாக மாறிய நிலையில் சிவில் யுத்தம் என்பது பயங்கரவாதமாக மாற்றம் பெற்று ராணுவ ஆதிக்கம் அரச கட்டுமானத்திற்குள் படிப்படியாக நுழைந்;தது. தெற்கில் ஜே வி பி இனது போராட்டங்களும், தமிழ்ப் பகுதிகளில் விடுதலைப் போராட்டம் என்ற பெயரில் சிவில் யுத்தமும் வளர்ச்சியடைந்த நிலையில் அதனைக் கட்டுப்படுத்த அரச பயங்கரவாதம் சொந்த மக்களைக் கொன்று குவித்தது. இவை நாட்டின் பொருளாதாரத்தையும், அரச ஜனநாயககட்டுமானங்களையும் மிகவும் பின்தள்ளியது. இந் நிலையில் போரை முடிவுக்குக் கொண்டு வரும் நிகழ்ச்சி நிரலில் சந்திரிகா பண்டாரநாயக்கா 1994இல் நான்காவது ஜனாதிபதியானார்.

சந்திரிகாவின் ஆட்சிக் காலம் என்பது ஒரு புறத்தில் சமாதானத்தை கட்டி எழுப்பவும், மறுபுறத்தில் போரை முடிவுக்கு கொண்டு வரவும் முயற்சிகள் எடுக்கப்பட்டன. ஆனால் இரு புறங்களிலும் காணப்பட்ட தீவிரவாத சக்திகள் அவரது முயற்சிகளைத் தோற்கடிக்கும் செயற்பாட்டை மேற்கொண்டன. இதன் விளைவாக அவரது முயற்சிகள் அவரது கட்சிக்குள் பல முரண்பாடுகளை உருவாக்கிய நிலையில் 2005ம் ஆண்டு இடம்பெற்ற தேர்தலில் மகிந்த ராஜபக்ஸ ஐந்தாவது ஜனாதிபதியாக தெரிவு செய்யப்பட்டார்.

மகிந்த ராஜபக்ஸவின் ஆட்சிக் காலம் என்பது போரை உக்கிரப்படுத்தும் அதே வேளையில் சிங்கள பௌத்த இனவாத அரசாகவும், ஏனைய சிறுபான்மைத் தேசிய இனங்களின் அடிப்படை உரிமைகளை மறுதலிப்பதாகவும், இலங்கை என்பது சிங்கள பௌத்த தேசம் என்பதாகவும், ஏனைய சமூகங்கள் பெரும்பான்மை சமூகத்தின் தயவில் வாழ்வதாகவும் விளக்கங்களை வழங்கும் காலமாக அமைந்தது. இதனால் இலங்கையின் தேசிய சிறுபான்மை இனங்களின் அடிப்படை ஜனநாயக உரிமைகளை மிகவும் அப்பட்டமாக மறுதலிக்கவும், அதேவேளை ராஜபக்ஸ குடும்பத்தின் வரலாறு என்பது பண்டாரநாயக்கா குடும்பத்தின் வரலாற்றை விட மிக முக்கியத்துவமானது என்ற நிலைக்கு அதிகாரம் என்பது குடும்ப ஆதிக்கமாக மாறிய காலமாகும்.

சிறீலங்கா சுதந்திரக் கட்சி என்பது பண்டாரநாயக்கா குடும்பத்திலிருந்து ராஜபக்ஸ குடும்பத்தின் ஆதிக்கத்திற்குள் சென்ற நிலையில் நாட்டின் ஜனாதிபதி ஆட்சிமுறை ஏகபோக ராஜபக்ஸ குடும்ப ஆதிக்கமாக அரசியல் யாப்பு மாற்றங்கள் மூலம் மாறியதால் நாட்டிலும், சிறீலங்கா சுதந்திரக் கட்சிக்குள்ளும் எழுந்த முரண்பாடுகள் 2015ம் ஆண்டு இடம்பெற்ற ஜனாதிபதித் தேர்தலில் மைத்திரிபால சிறிசேன ஆறாவது ஜனாதிபதியாக தெரிவானார்.

இவர் ஓர் பொது வேட்பாளர் என்ற அடிப்படையில் தெரிவு செய்யப்பட்டமையாலும், பாராளுமன்றத்தில் சிறீலங்கா சுதந்திரக் கட்சியின் தலைவர் என்ற அடிப்படையில் அதன் கட்டுப்பாட்டைக் கொண்டிருந்த காரணத்தால் ஐ தே கட்சியின் பாராளுமன்ற ஆதரவோடு ஆட்சியை நடத்தினார். ஆனால் சிறீலங்கா சுதந்திரக் கட்சிக்குள் ஆதிக்கம் செலுத்திய ராஜபக்ஸ ஆதரவு சக்திகள் ஐ தே கட்சியின் கூட்டோடு உருவான நல்லாட்சி அரசை நன்கு செயற்பட முடியாதவாறு தொல்லைகளைக் கொடுத்தனர். அரசியல் மாற்றங்களைக் கொண்டு வந்து ஜனாதிபதியின் அதிகாரத்தைக் குறைக்கும் வகையில் 19வது திருத்தத்தை கொண்டு வந்த போதிலும் நாட்டில் முதன் முதலாக பிரதான கட்சிகள் இரண்டும் இணைந்து உருவாக்கிய நல்லாட்சி அரசு ஓர் தோல்வியடைந்த அரசாக மாறியது.

இத் தோல்வியின் விளைவாக 2015ம் ஆண்டு தேர்தலில் தோல்வியடைந்த ராஜபக்ஸாக்கள் மீண்டும் தமது குடும்ப ஆதிக்கத்தை தொடரும் வகையில் சிங்கள மக்களின் தனி ஆதரவுடன் ஜனாதிபதி பதவியை எட்ட முடியும் என்பதை மிகவும் அப்பட்டமான இனவாத அரசியலின் மூலம் செய்து முடித்தனர். 2019ம் ஆண்டு நடைபெற்ற தேர்தலில் ராஜபக்ஸ குடும்பத்தின் இன்னொரு உறுப்பினரான கோதபய ராஜபக்ஸ நாட்டின் ஏழாவது ஜனாதிபதியாக தெரிவானார்.

நாட்டில் இடம்பெற்ற 30 வருடகால உள்நாட்டுப் போரை முடிவுக்கு கொண்டு வந்தவராகவும், 2019ம் ஆண்டில் இடம்பெற்ற உயிர்த்த ஞாயிறு படுகொலைகள் காரணமாக உல்லாச பயணத்துறை மிகவும் பாதிக்கப்பட்ட நிலையில் நாட்டின் பாதுகாப்பை மீண்டும் கட்டியெழுப்ப இரும்புக் கரங்கள் தேவை என்பதால் அவரைத் தேர்வு செய்த போதிலும் அவருக்கும், அரசியலுக்கும் போதிய அனுபவம் இல்லாமை காரணமாக அவர் வேறு சிலரின் உபதேசங்களைச் செவிமடுக்கும் நிலைக்குத் தள்ளப்பட்டதால் நாட்டில் பெரும் பொருளாதார நெருக்கடி, டொலர் நெருக்கடி எனத் தோற்றம் பெற்று நாடு வங்குறோத்து நிலைக்குத் தள்ளப்பட்டது. இதனால் கோபமடைந்த மக்கள் ஜனாதிபதி மாளிகையை நோக்கி விரைந்தார்கள். முடிவில் அவர் நாட்டை விட்டு வெளியேறினார்

கோதபய அவர்கள் நாட்டை விட்டு வெளியேறியதால் ஜனாதிபதி பதவியில் ஏற்பட்ட வெற்றிடத்தை நிரப்பவே 2022ம் ஆண்டு ரணில் விக்கிரமசிங்க அரசியல் யாப்பு வழிகள் மூலமாக நாட்டின் எட்டாவது ஜனாதிபதியானார்.

இவ் வரலாற்று விபரங்கள் தெளிவாக புரியப்பட்டால் மாத்திரமே இத் தேர்தலின் முக்கியத்துவத்தைப் புரிந்து கொள்ள முடியும். ஜனாதிபதித் தேர்தலும் அதன் முடிவுகளும் நாட்டின் பொருளாதாரம், அரசியல் கட்டுமானம், மக்களின் நாளாந்த வாழ்வு, எதிர்காலம் என்பவற்றில் பாரிய தாக்கங்களை ஏற்படுத்தியுள்ளன. இதனை உணராத அல்லது உணர முடியாத சில சக்திகள் ஜனாதிபதித் தேர்தலை வெறும் தமிழர் உரிமைக்குள் முடக்கி தமிழ் மக்களை இருண்ட அரசியலை நோக்கித் தள்ளுவதன் ஆபத்துக்களை புரிதல் அவசியம். எனவேதான் இப் பதிலும் சற்று நீண்டு சென்றுள்ளது.

கேள்வி:

இத் தேர்தல் நான்கு முனைப் போட்டித் தளமாக வர்ணிக்கப்படுகிறது. அவ்வாறாயின் இந்த நான்கு முனைகளும் எவ்வாறு தனித்தனி அமைகின்றன?

பதில்:

சமீப காலமாக சிங்கள ஊடகங்களில் வெளிவரும் செய்திகளின் அடிப்படையில் நோக்கும்போது நான்கு பிரதான கட்சிகள் மக்களின் கவனத்தை ஈர்த்துள்ளன. அதில் முதலாவது இடத்தை சஜீத் பிரேமதாஸ தலைமையிலான ஐக்கிய மக்கள் சக்தி ( Samagi Jana Balavegaya- SJB ) எனவும், இரண்டாவது இடத்தில் அநுர குமார திஸாநாயக்க தலைமையிலான தேசிய மக்கள் சக்தி- ஜே வி பி எனவும், மூன்றாவது இடத்தில் சுயேட்சை வேட்பாளரான ரணில் விக்கரமசிங்க எனவும், நான்காவது இடத்தில் நமல் ராஜபக்ஸவை தேசிய அமைப்பாளராகக் கொண்ட பொது ஜன பெரமுன எனவும் தெரிவிக்கின்றன.

இந்த நான்கு வேட்பாளரும் தேசிய பிரச்சனைகளில் மிகவும் வித்தியாசமான கொள்கைகளைக் கொண்டுள்ளனர். இவ் விபரங்களைப் பின்னர் பார்க்கலாம்.

கேள்வி:

தமிழர் தரப்பில் பொது வேட்பாளர் என்ற பெயரில் ஒருவர் போட்டியிடுகிறார். இவரது போட்டி என்பது தேசிய அரசியலில் எவ்வளவு முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது?

பதில்:

ஜனாதிபதித் தேர்தல் என்பது எவ்வளவு முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது? என்பதனை எனது முதலாவது பதில் விபரமாகத் தந்துள்ளது. அப் பின்னணியிலிருந்தே இப் பொது வேட்பாளர் என்ற சங்கதியையும் நோக்க வேண்டும். இப் பொது வேட்பாளரைத் தேர்வு செய்த முறை மிகவும் கேலியானது. அரசியல் கட்சிகளையும், சிவில் அமைப்புகளையும் கொண்ட ஒரு பொதுக் கட்டமைப்பு இவ் வேட்பாளரைத் தெரிவு செய்ததாக அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது. அவ்வாறாயின் இவ் அரசியல் கட்சிகளும், சிவில் அமைப்புகளும் எத்துணை மக்களின் அபிப்பிராயங்களைக் கொண்டிருக்கின்றன? எவ்வாறு அவ்வாறான முடிவை நோக்கிச் சென்றார்கள்? தமிழரசுக் கட்சியின் மத்திய குழுவைச் சார்ந்த ஒருவர் அக் கட்சியின் முடிவுகளுக்கு எதிராக செயற்பட்டுள்ளார். கட்சியின் கட்டுப்பாட்டை மதிக்கத் தெரியாத ஒருவர் தமிழ் மக்களின் பொதுவேட்பாளராக நியமிக்கப்படுவாராயின் மக்களுக்கு எவ்வாறான செய்தியை கொடுக்கின்றனர்?  

இங்கு தமிழ் மக்கள் சார்பில் போட்டியிடுவதாக யாரும் போட்டியிடலாம். ஆனால் அதனால் ஏற்படக்கூடிய விளைவுகளுக்குப் பொறுப்புச் சொல்லும் யோக்கியதை போட்டியாளர்களுக்கு அவசியம். சிவில் அமைப்புகள் என அழைப்பவர்கள் எவரும் மக்களின் ஆதரவைக் கொண்டிருப்பவர்களாக தெரியவில்லை. அதே போலவே அரசியல் கட்சிகள் என்போர் தமது பாராளுமன்றப் பதவிகளைத் தமிழரசுக் கட்சி மூலமாகவே பெற்றனர். அவ்வாறாயின் இவர்களில் எவரும் ஜனநாயக அம்சங்களை மதிக்கவில்லை என்பது தெளிவு. இப் போட்டியாளர் சிங்கள அரசியல்வாதிகள் தமிழ் மக்களைத் தொடர்ந்தும் ஏமாற்றினார்கள். இனிமேல் நாம் ஏமாறத் தயாராக இல்லை. எமது பலத்தை எதிரிகளுக்கும், வெளிநாடுகளுக்கும் கூறுவோம் என்பதைத் தவிர வேறு எதுவும் அவரின் கொள்கைகளாக இல்லை.

நாட்டில் ஜனநாயக கட்டுமானங்கள் பலவீனப்படுத்தப்பட்டுள்ளன. அரச கட்டுமானம் ஊழலால் நிரம்பி வழிகிறது. நாட்டில் ஜனநாயகம் பலப்படுத்தாமல் எதுவும் சாத்தியமில்லை. ஆனால் இப் பொது வேட்பாளரின் வாயிலிருந்து இப் பிரச்சனைகள் பற்றிய எதுவும் வரவில்லை. ஏன்? இவருக்கு ஜனநாயகத்தில் நம்பிக்கையில்லை. அதனால்தான அவர் விடுதலைப் புலிகளின் தீவிர ஆதரவாளராக செயற்பட்டார். தனிமனித ஆதிக்கத்திற்கு ஆதரவாக செயற்பட்டார். இவர் எவ்வாறு ஜனநாயகத்தை மதிக்க முடியும்? கட்சியின் கட்டுப்பாட்டை மதிக்கத் தெரியாத ஒருவர் தமிழ் மக்களின் ஜனநாயக உரிமைக்காக குரல் கொடுப்பார் என எவ்வாறு நம்ப முடியும்? இவர்கள் தமிழ் மக்களின் ஜனநாயக அரசியல் கோரிக்கைகளை வேடிக்கைப் பொருளாக, தமது சுயநலன்களைப் பெறும் நோக்கிலான பேரம் பேசும் அரசியலை மேற்கொள்கின்றனர். மக்கள் மிகவும் எச்சரிக்கையோடு தமது வாக்குகளைப் பிரயோகிக்க வேண்டும்.

கேள்வி:

இத் தேர்தலில் பேரம் பேசுவதற்கான வாய்ப்புகள் உண்டா?

பதில்:

மிகவும் மட்டுப்படுத்தப்பட்ட வாய்ப்புகளே தென்படுகின்றன. உதாரணமாக நால்வர் பிரதான போட்டியாளராக இருக்கையில் நால்வரும் இவர்கள் கோரிக்கைக்கு சாதகமான பதிலளித்தால் தமிழர் தரப்பு யாரை ஆதரிப்பது? அவ்வாறான நிலையில் மேலும் பல சோதனைகளை நடத்த வேண்டும். அதாவது அக் கட்சிக்குள் நடைபெறும் இதர அரசியல் பிரச்சனைகளுக்கான தீர்வுகள் குறித்து ஆராய்வது அவசியமாகிறது. உதாரணமாக நாட்டின் ஜனநாயக அரசியல் கட்டுமானங்களை ஜனநாயக வழிக்கு மீட்டெடுப்பதாயின் ஊழல், சட்டம், ஒழுங்கு, கட்சியிலுள்ள மிக முக்கிய தலைவர்களின் கடந்தகால அரசியல், அக் கட்சியின் உட் கட்டுமானத்தின் செயற்பாடுகள் என பல அம்சங்களில்; கவனம் செலுத்த வேண்டும். நாம் பேரம் பேசச் செல்லும் வேளையில் அக் கட்சிகளும் எமது தலைவர்களின் வாக்குறுதிகளை நம்பும் நிலை ஏற்பட வேண்டும். பேரம் பேசச் செல்லும் தமிழர் தரப்பினர் அவர்கள் எதிர்பார்க்கும் வாக்குப் பலத்தினை வழங்கும் ஒரு தரப்பினராக அவர்கள் நம்ப வேண்டும்.

இவை யாவும் தேர்தலுக்கு முன்னரான தொடர்புகளிலிருந்தே ஆரம்பமாகும். ஏற்கெனவே நம்பிக்கையைக் கட்டி எழுப்பவதற்கான சில அத்திவாரங்கள் ஏற்கெனவே இருந்தால் மட்டுமே அது சாத்திமாகும். தற்போதுள்ள தேர்தல் சூழலில், சஜித், அநுர ஆகியோர் புதியவர்கள். ரணில், நாமல் ஆகியோர் ஏற்கெனவே ஒரு வரலாற்றுச் சுமையை வைத்திருப்பவர்கள். பிற்பட்ட இருவரும் தமிழ் மக்களின் நம்பிக்கையை ஏற்கெனவே இழந்த நிலையில் முற்பட்ட இருவர் தொடர்பாக மக்கள் ஆழமாக விவாதிக்க வேண்டும்.

கேள்வி:

தமிழர் தரப்பு வெறுமனே தமிழ் மக்கள் தொடர்ந்து ஏமாற்றப்பட்டார்கள். நாம் எமது ஒற்றுமையை வெளிக்காட்ட வேண்டும். சர்வதேசமும், சிங்கள அரசியல் சக்திகளும் அப்போதுதான் பேச வருவார்கள் எனக் கூறும் அரசியலில் ஏதாவது அர்த்தம் உள்ளதா?

பதில்:

இந்த பேரம் பேசும் அரசியல் புளித்துப்போன ஒன்றாகும். தமிழர் தரப்பில் பல்வேறு குழுக்களாக இந்த அரசியல் சக்திகள் செயற்படுகின்றன. தூரத்தில் நின்று ஒற்றுமை பற்றிப் பேசுகின்றனரே தவிர ஒற்றுமைக்கான முயற்சிகள் எதுவும் இல்லை. அடிப்படையில் கொள்கை, கோட்பாடுகளில் எவ்வித வேறுபாடுகளும் இல்லாத நிலையில் தனி நபர் அடையாளங்களே முன்னிலையில் உள்ளன. சிவில் மற்றும் அரசியல் தரப்பு என இரு வேறு பிரிவினரின் கூட்டு என்பதே பொதுக் கட்டமைப்பு என விளக்கம் தரப்படுகிறது. ஆனால் சிவில் அமைப்;பு, அரசியல் அமைப்பு என வேறுபடுத்தும் அளவிற்;கு பாரிய வேறுபாடுகள் எதுவும்  இல்லாவிடினும் சிவில் அமைப்பு என தம்மை அழைப்பவர்களில் பலர் பிரிவினை அரசியலை ஆதரிப்பவர்களாக அதிகம் உள்ளனர். தலைவர் என்பவர் கட்சி ஒன்றின் உரித்தாளராக இருத்தல் அவசியம் என்ற நிலையில் ஆளுக்கொரு கட்சி உண்டு. இவர்கள் மத்தியில் பேரம் பேசி ஒரு பொது உடன்பாட்டிற்கு செல்ல முடியாமல் உள்ள இவர்கள் அரசியல் எதிரிகளிடம் எந்த அடிப்படையில் பேரம் பேசுவது? தற்போது பணப் பட்டுவாடாவும் பிரதான பங்கை வகிக்கிறது. சிங்கள அரசியல்வாதிகளுக்கு யாரை விலைக்கு வாங்கலாம்? என்பதும், யாரைப் பயமுறுத்தலாம்? என்பதும் நன்கு தெரியும். பலரின் குற்றப் பத்திரிகைகள் இவர்களிடம் உண்டு. இந் நிலையில் பேரம் என்பது பணப் பட்டுவாடாவுடன் முடியும்.

கேள்வி:

அவ்வாறாயின் தேசிய இனப் பிரச்சனையின் எதிர் காலம் எவ்வாறு அமையும்?

பதில்:

முதலில் தமிழ் அரசியலின் அடுத்த கட்ட நகர்வு எவ்வாறு அமைதல் பொருத்தமானது என்பதிலிருந்தே நாம் ஆரம்பிக்கலாம். ஏனெனில் தமிழ் அரசியல் மிகவும் சிக்கலடைந்து சில சந்தர்ப்பவாத சக்திகளின் கரங்களில் தமிழ் அரசியல் சிக்கியிருக்கிறது. தமிழரசுக் கட்சிக்குள் இடம்பெற்று வரும் உள் முரண்பாடுகள் அதனையே அடையாளப்படுத்துகின்றன.

தமிழரசுக் கட்சி குறித்து பலருக்குப் பல்வேறு விமர்சனங்கள் இருந்த போதிலும் இக் கட்சி தோல்வி அடையுமெனில் தமிழ் மக்களின் அரசியல் அபிலாஷைகளும் தோல்வியை நோக்கிச் செல்லும் என்பதே எனது எண்ணமாகும். இதற்குப் பல காரணங்கள் உண்டு. அவற்றில் சிலவற்றைப் பாரக்கலாம்.

தமிழ் அரசியலில் அதாவது கடந்த 75 ஆண்டுகளுக்கு மேலாக தமிழ் அரசியல் அடிப்படை ஜனநாயக உரிமைகளுக்கான குரலாகவே ஒலிக்கிறது. இருப்பினும் கட்சியில் காணப்படும் சந்தர்ப்பவாத சக்திகளின் ஊடுருவல்கள், தலைமைத்துவ பண்பில் ஏற்பட்டுள்ள குறைபாடுகள், மிதவாத, தீவிரவாத சக்திகளின் உள் மோதல்கள் அதனால் ஏற்பட்ட தொலைநோக்கற்ற அரசியல் மாற்றங்கள் அக் கட்சிக்குள் பாரிய நெருக்கடிகளை உருவாக்கின. இருப்பினும் தமிழரசுக் கட்சிக்கு வெளியில் மக்களின் நம்பிக்கைக்குரிய இன்னொரு கட்சியை இதுவரை எவராலும் தோற்றுவிக்க முடியவில்லை. விடுதலைப் புலிகளின் செயற்பாடுகள் தற்காலிகமாக அக் கட்சியின் ஆதிக்கத்தைப் பறித்த போதிலும் போரின் பின்னரும் அதாவது போரின் அனுபவங்களின் பின்னரும் புதிய கட்சியை, புதிய பாதையை உருவாக்க முடியவில்லை. மீண்டும் தமிழரசுக் கட்சியே அத் தலைமையை மீட்டெடுத்தது.

எனவே தமிழரசுக் கட்சியின் அனுபவம் என்பது தமிழ் மக்களின் ஓர் அரசியல் வரலாறாகவே இன்னமும் உள்ளது. மாற்று அரசியல் சிந்தனை, மாற்று அரசியல் வடிவம் என்பது தமிழரசுக் கட்சிக்கு வெளியில் பலமாகத் தோற்றம் பெறாத இச் சூழலில் மாற்றுத் தேர்வு என்ன? என்ற கேள்வி எழுகிறது. கட்சிக்கு வெளியில் மாற்றத்திற்கான நிலமைகள் தோற்றம் பெறாவிடினும் அக் கட்சிக்குள் எழுந்துள்ள உள் முரண்பாடுகள் புதிய அரசியல் வடிவத்தை நோக்கிய விவாதங்களாக மாற்றம் பெறுவதை அவதானிக்கலாம். எனவே புறவயத்தில் வாய்ப்புகள் இல்லாவிடினும், அக் கட்சிக்குள் எழுந்துள்ள நெருக்கடிகள் பாரிய அரசியல் மாற்றத்தை நோக்கியதாகவே உள்ளன.

எனவேதான் தமிழரசுக் கட்சிக்கான மாற்று அரசியல் தலைமை என்பது அங்கிருந்தே தோற்றம் பெறும் வாய்ப்புகள் உள்ளதால் எமது கவனம் அங்கு குவிக்கப்படுதல் அவசியம் என்கிறேன். குறிப்பாக தமிழரசுக் கட்சியை அதாவது பலமான மாற்று அரசியல் கட்சி தமிழரசுக் கட்சிக்கு வெளியில் தோற்றம் பெறாத நிலையில் இக் கட்சியை அழிப்பது என்பது விடுதலைப் புலிகளின் ஆளுமை தமிழ் அரசியலில் இருந்த போது காணப்பட்ட பலம் அந்த அமைப்பின் அழிவுடன் பாரிய வெற்றிடமாக பல்வேறு விமர்சனங்கள் காணப்படினும் அதுதான் இன்னமும் நிலமையாக உள்ளது. அவர்களுக்குப் பதிலான மாற்றுத் தலைமை இல்லாத காரணத்தால் இன்று எதிர்ப்பு இயக்கம் என்பது இல்லாதொழிந்தது. மக்கள் இன்று வரை அதன் தாக்கத்தை உணர்கிறார்கள். எனவே தமிழரசுக் கட்சிக்குள்ளிருந்துதான் மாற்றங்கள் தோன்ற வேண்டும்.   சிங்கள, பௌத்த பெருந்தேசியவாதம் அந்த ஏக்களிப்பில் இன்றும் வாழ்கிறது. அவ்வாறான நிலை ஏற்படக் கூடாது என்பதன் காரணமாகவே தமிழரசுக் கட்சியின் தோல்வி தமிழ் அரசியலின் தோல்வியாக மாறலாம் என்ற அச்ச உணர்வே அல்லாமல் அக் கட்சியைக் காப்பாற்றும் நோக்கமல்ல.

கேள்வி:

தமிழரசுக் கட்சிக்குள் நிலவும் தற்போதைய முரண்பாடுகளின் எதிர் காலம் என்னவாக அமையலாம்?

பதில்:

தமிழரசுக் கட்சிக்குள் தற்போது அதன் எதிர்கால அரசியல் போக்கு குறித்த முரண்பாடுகளின் உருவமாகவே காண்கிறேன். வெளிப் பார்வையில் அவை சில தனி நபர்களின் முரண்பாடுகளாகக் காணப்படினும் அவை அடிப்படையில் அரசியல் அம்சங்களை வற்புறுத்துகிறது.

கடந்த 30 வருட கால சிவில் யுத்தம் மிகவும் காத்திரமான, ஆழமான அரசியல் வடுக்களை தமிழ் அரசியலில் விதைத்திருக்கிறது. போர் தோற்றிருக்கலாம். உலகில் விடுதலைப் போராட்டங்கள் வெற்றி அடைந்ததை விட தோல்வி அடைந்தவை ஏராளம். எனவே இத் தோல்வி என்பது தற்காலிகமானது. ஆனால் இப் போராட்டம் விட்டுச் சென்ற அரசியல் குறித்தே எமது கவனம் செல்ல வேண்டும்.

உதாரணமாக, இலங்கையில் பெரும்பான்மை சிங்கள, பௌத்த பெரும் தேசியவாதம் இதர தேசிய இனங்களின் ஜனநாயக உரிமைகளைத் தொடர்ந்து நிராகரித்துச் செல்லுமாயின் அங்கு போருக்கான சூழல் எப்போதுமே நீறு பூத்த நெருப்பாக இருக்கும். அதே போராட்ட அனுபவங்களும், சர்வதேச அரசியல் மாற்றங்களும் மாற்றுத் தேர்வுகளையும் வழங்கிச் செல்லும். தமிழ் அரசியல் பலமாக இல்லாத நிலையில் மக்களுக்கு மேலும் துன்பங்களை வழங்காத வகையில் அணுகுமுறைகளை வகுப்பது கட்டாயத் தேவையாக மாறுகிறது.

இவ்வாறான ஒரு அனுபவ வெளிப்பாடே தமிழரசுக் கட்சிக்குள் எழுந்துள்ள முரண்பாடுகளாகும். பிரிவினைக் கோரிக்கையை ஆழமாக நம்பிய காரணத்தினால்தான் மிகவும் கணிசமான தொகை இளைஞர்கள் தம்மை ஆகுதியாக்கினார்கள். அதில் பங்களித்த பலர் இன்னமும் அது சாத்தியம் என நம்புகின்றனர். இவர்கள் எதிரிகளல்ல. போராட்டத்தின் கூறுகள். இவர்களை எவ்வாறு இணைத்துச் செல்வது என்பதே புதிய தலைமையின் ராஜதந்திரமாகும். உலகம் தீர்வுகளைத் தரும் என நம்புவதை விட எமது ராஜதந்திர செயற்பாடுகளே நம்பிக்கை தர வேண்டும். இப் பிரச்சனையில் பாலஸ்தீன அனுவபங்கள் வேறு பதிலைத் தருகின்றன. போரும் அதன் பின்னரான அனுபவங்களும் தமிழ் அரசியலில் இரு வேறு அரசியல் முகாம்களை உருவாக்கியுள்ளது. ஒட்டுமொத்த இலங்கைத் தேசியத்திற்குள் சகல தேசிய சிறுபான்மை இனங்களும் சமாதானத்தோடும், அமைதியோடும் வாழ்வதற்கான பாதை உண்டு என நம்பும் அரசியல் போக்கு தற்போது வளர்ந்துள்ளது. இதற்குப் பிரதான காரணம் சிங்கள சமூகத்திற்குள் இனவாதமற்ற அரசியல் விழிப்புணர்ச்சி காத்திரமாக வளர்ந்து வருகிறது. இருப்பினும் அது ஒரு போதும் சாத்தியமில்லை என நம்புவோர் தொடர்ந்தும் பழைய அனுபவங்களை உதாரணம் காட்டி பிரிவினைக்கான நியாயங்களை வற்பறுத்துவோரும் உண்டு. இப் பிளவுகள் பலவீனமடைந்தால் மாத்திரமே தமிழ் அரசியல் தழைக்க வாய்ப்பு உண்டு.

கேள்வி:

இப் பதில் ஒரு நம்பிக்கை தருவதாக அமையவில்லையே? அவ்வாறெனில் அதற்கான வாய்ப்பே இல்லையா?

பதில்:

சமூகத்தில் ஏற்பட்டு வரும் நிகழ்வுகள் மாற்றங்களைத் தரும் அடிப்படைகளைக் கொண்டிருக்காத நிலையில் எப் பதிலும் போலியாக அமைந்து விடும். போர் முடிவடைந்து 15 ஆண்டுகளுக்கு மேலாகியும், தமிழ் அரசியலில் உள்ளார்ந்த அடிப்படையில் ஓர் நல்லிணக்கம் ஏற்படவில்லை. இயக்கப் பிளவுகள் இன்னமும் கனதியாக உள்ளன. போரில் மரணித்தவர்கள் தமக்காக, சுயநலத்திற்காக செல்லவில்லை. அப்போதிருந்த அரசியல் சூழல்களின் அடிப்படையில் கிடைத்த வாய்ப்புகளினடிப்படையிலேயே தமது இயக்கத்தைத் தேர்வு செய்தார்கள். அனைவரும் தமிழ் மக்களின் ஜனநாயக உரிமைக்காகவே தம்மைப் பலி கொடுத்தார்கள். இவர்கள் எல்லோரும் தமிழ்த் தாயின் புதல்வர்கள். எனவே இயக்க வேறுபாடுகளின்றி சகலருக்கும் ஒரே மரியாதை வழங்குவது சமூகத்தின் கடமை. ஆனால் பல்வேறு தேவைகளுக்காக சமூகம் இன்னமும் பிளவுகளைக் கொண்டாடுகிறது. இந்த நிலை மாறாத வரை அதாவது எமது சமூகத்திற்குள் உள்ளளார்ந்த அடிபபடையில் நல்லிணக்கம் ஏற்படாத வரை அரசியல் கட்சிகள் மத்தியில் அல்லது சமூகத்தின் மத்தியில் ஒற்றுமை, நல்லிணகக்கம் ஏற்பட வாய்ப்பு இல்லை. தேர்தலில் வாக்குக்காக ஒற்றுமை எனக் குரல் கொடுப்பது வெறும் ஏமாற்று.

தமிழரசுக் கட்சிக்குள் நிலவும் பிரிவினையா? அல்லது ஐக்கிய இலங்கைக்குள் அதிகாரப் பரவலாக்க அடிப்படையிலான தீர்வா? என்பது குறித்த தெளிவான விவாதம் தீர்மானகரமான விதத்தில் மேலெழாத வரை எந்த அரசியல் தீர்வும் சாத்தியமில்லை. இவற்றைத் தனிநபர் பிளவுகளாக சில ஊடகங்களும் விபரிக்கின்றன. இதனால்தான் ஒருவர் காலை மற்றவர் இழுத்து வீழ்த்துவது வரலாறாக தொடர்கிறது. அத்துடன் சிங்கள பௌத்த பெருந்தேசியவாதம் எம்மைப் பிரித்தாளுவதற்கான வாய்ப்பாகவே அது அமையும்.  

கேள்வி:

எதிர் வரும் ஜனாதிபதித் தேர்தலில் தமிழ் மக்கள் யாருக்கு வாக்களிப்பது உசிதமானது?

பதில்:

இந்த ஜனாதிபதித் தேர்தலில் தமிழ் மக்கள் யாருக்கு வாக்களிக்கக் கூடாது என்பதே எனது கரிசனையாகும். ஏனெனில் அடுத்த ஜனாதிபதியாக வருபவர் தமிழ் மக்களினதோ அல்லது நாட்டின் பொருளாதாரத்தில் அடிப்படை மாற்றங்களையோ ஏற்படுத்தி விட முடியாது. அந்த அளவிற்கு நாடு மிக மோசமான நிலையில் உள்ளது. எனவே நாடு ஒரு புதிய வழியில் செல்வதற்கான கொள்கை, கோட்பாடுகள், அரசியல் தலைமை அவசியமாகின்றன. இவை பற்றி பின்னர் பார்க்கலாம்.

இந்த அடிப்படையில் பார்க்கும்போது முதலில் ரணில் விக்ரமசிங்க தோற்கடிக்கப்படுவது அவசியம் என்பது எனது அபிப்பிராயம். அவற்றை சற்று ஆழமாகப் பார்க்கலாம். இலங்கையின் அரசியலில் மிக மோசமான தாக்கங்களைச் செலுத்திய அல்லது நாட்டை இவ்வளவு மோசமான நிலைக்கு எடுத்துச் சென்ற இரு கட்சிகளில் ஐ தே கட்சி மிக முக்கியமானது. நமது தேசத்தில் இனவாதத்திற்கான அடிப்படைகளாக கல்லோயா, மாவலி போன்ற அபிவிருத்தித் திட்டங்களை உருவாக்கி சிங்களக் குடியேற்றங்களை அமர்த்தி ஏனைய சிறுபான்மை இனங்களின் அடையாளங்களை அழிக்கக் காரணமாக இருந்தது அக் கட்சியாகும். தற்போதும் ரணில் தனது பிரச்சாரங்ககளில் டி எஸ்; செனநாயக்காவை நினைவூட்டுவது ஏன்?    

இக் கட்சியினால் அறிமுகப்படுத்தப்பட்ட இன்றைய இரண்டாவது குடியரசு யாப்பு நாட்டின் சிறுபான்மைத் தேசிய இனங்களுக்கிருந்த குறைந்தபட்ச பாதுகாப்புகள் அனைத்தையும் இல்லாதொழித்தது. நாட்டின் பொருளாதாரத்தை மேற்கு நாடுகளின் உற்பத்திகளின் சந்தையாக மாற்றி, நாட்டில் நிலவிய உள்நாட்டு பொருளாதாரத்தையும் சீரழித்தது. கடந்த 40 ஆண்டுகளுக்கு மேலாக நிலவும் தாராளவாத திறந்த பொருளாதாரமே இன்று எமது நாட்டை வங்குறோத்து நிலமைக்குத் தள்ளியது. நாட்டின் பிரதமராக 6 தடவைகள் பதவி வகித்த ரணில் இப் பாதக செயல்களுக்கு பொறுப்பில்லை என யாரும் கருத முடியுமா? தேசிய இனப் பிரச்சனைக்கான தீர்வாக புதிய அரசியல் யாப்பினை சந்திரிகா முன் மொழிந்த வேளையில் அதனை எரித்து நிராகரித்தது ரணிலாகும்.

நாட்டில் இனவாதத்தின் மூலம் தேசிய அரசியல் வாழ்வை சிங்கள பௌத்த பெருந்தேசியவாதத்தை நோக்கித் திருப்பிய கட்சிகளில் ஒன்றான சிறீலங்கா சுதந்திரக் கட்சி இன்று அடையாளம் இல்லாமல் போய்விட்டது. நாம் ரணிலைத் தோற்கடிப்போமாயின் அவருடன் ஐ தே கட்சியும் அடையாளம் அற்றுப் போய் விடும். எனவே தமிழ் மக்கள் எமது சமூதாயத்தின் எதிர்காலம் கருதி இனவாதக் கட்சிகளைத் தோற்கடிப்பது தற்போது அவசியமானதே. எனவே இத் தேர்தலில் தமிழ் மக்கள் சிந்தித்து தமது வாக்குகளைச் செலுத்த வேண்டும்.

கேள்வி:

ரணில் சிறைக் கைதிகளை விடுவித்தார் எனவும், பறித்த காணிகளை விடுவித்தார் எனவும், 13வது திருத்தத்தை அமுல்படுத்த முனைந்தார் எனவும், தற்போது வடக்கிலும், கிழக்கிலும் பொருளாதார வலையங்களைத் தருவதாகவும் வாக்குறுதி அளித்துள்ளாரே! மக்கள் அவரை வேறு விதமாகப் பார்க்கிறார்களே?

பதில்:

தமிழ் மக்களின் அரசியல் அனுபவங்களை அறியாதவர்கள், அரசாங்கத்தின் உதவிகளைப் பெற்று தமது சொந்த நலன்களை வளர்க்க எண்ணுபவர்கள் இவ்வாறான சில அற்ப சலுகைகளை பிரமாண்டமாக வர்ணிக்கலாம். ஆனால் அவர் மேற்கொள்ளும் இச் செயல்கள் தமிழ் மக்கள் உலக நாடுகளின் மேல் போட்ட அழுத்தங்களின் விளைவாக குறிப்பாக ஜெனிவா மனித உரிமை ஆணைக்குழுவின் மிக அதிகமான அழுத்தங்களே ரணிலின் சில நடவடிக்கைகளுக்குக் காரணமே தவிர இவை அவரது அரசியல் சிந்தனையின் விளைவானது அல்ல.

தமிழ் மக்கள் தமது சந்ததியின் எதிர்காலத்திற்கு தேவையான தீர்வுகளை மையமாக வைத்தே இத் தேர்தலை அணுக வேண்டும். தமிழ் அரசியல்வாதிகள் பலர் ஒரு புறத்தில் தமிழ் பொது வேட்பாளர் தேவை என ஒப்பமிட்ட பின்னர் சிங்கள அரசியல் தலைவர்களுடன் பேச்சுவார்த்தை நடத்தினார்கள். ஏன் நடத்தினார்கள்? அவர்கள் வாங்கிய பணப் பெட்டிகளுக்கு வகை சொல்ல அல்லது மதுபான சாலை உத்தரவுப் பத்திரங்களுககுப் பதில் சொல்லவே அங்கு சென்றார்கள். உதாரணமாக, ரணில் பாராளுமன்;றத்தால் ஜனாதிபதியாக 134 வாக்குகளால் தெரிவு செய்;யப்பட்;;டார். இவர்களில் தமிழர் தேசியக் கூட்;டடமைப்பின் சில உறுப்பினர்;களும் அடங்குவர். சம்பந்தன் அவர்கள்  டல்லஸ் அழகப்பெருமா அவர்களைத் தமது கட்சி ஆதரிக்கும் எனத் தெரிவித்;திருந்தார். ஆனால் பின்னனர் பணம் கைமாறியதாக டல்லஸ் கூறுகிறார். இவர்களில் தமிழ் உறுப்பினர்களும் அடங்குவர். இவ்வாறான சந்தரப்பவாத அரசியல்வாதிகள் எவ்வாறு எமது சந்ததியின் அரசியல் எதிர்காலத்தைத் தீர்மானிப்பார்கள்?

மக்கள் ரணிலின் அரசியற் கட்சியையும், அதன் அரசியலையும் ஆழமாக அவதானித்தே தமது வாக்கைச் செலுத்த வேண்டும். இத் தீர்மானகரமான வேளையில் அற்ப சலுகைகளைக் காரணம் காட்டி வாக்களித்தால் தமது தலையில் தாமே மண் அள்ளி வீசுவதற்குச் சமானமானது.

தொடரும் …….

 

https://arangamnews.com/?p=11161

 

[கிருபன்]

இலங்கை ஜனாதிபதி தேர்தல்- ‘பேரம் பேசும் அரசியலை விட மாற்று அணுகுமுறை இல்லையா?’ (பகுதி-2)

August 30, 2024

(கேள்வி, பதில் வடிவில்)

    — வி. சிவலிங்கம் —

கேள்வி:

தமிழ் அரசியலில் தமிழ் தேசியம் குறித்து அதிகம் வற்புறுத்துகிறதே! இதன் அடிப்படை என்ன?

பதில்:

இத் தேசியம் என்ற சொற் பிரயோகம் மட்டுமே இவர்களது அரசியலில் உள்ளது. தேசியம் என்பதன் உட் பொருள் எப்போதோ நீங்கிவிட்டது. உதாரணமாக, தமிழ் அரசியலில் தமிழ் பேசும் மக்கள் என்ற வார்த்தைப் பிரயோகம் தமிழ் மொழியை பேசு மொழியாகக் கொண்டிருக்கும் சகல மக்களையும் ஒரு கூட்டுக்குள் ஏற்றுக் கொள்கிறது. ஆனால் இவ் வார்த்தைப் பிரயோகம் தற்போது வழக்கொழிந்த வார்த்தையாக மாறிவிட்டது.

இதற்குப் பிரதான காரணம் தமிழரசுக் கட்சிக்குள் ஏற்பட்ட தீவிரவாத மற்றும் சாதி ஆதிக்க சக்திகளின் ஊடுருவல்களும், முஸ்லீம் எதிர்ப்பு நிலைகளின் விளைவுகளாலும் அக் கட்சி முஸ்லீம் மற்றும் மலையக மக்களின் ஆதரவையும் இழந்தது. அது மட்டுமல்ல, முஸ்லீம் மற்றும் மலையக மக்களின் நலன்கள் வடக்கு, கிழக்கில் தமிழ் தேசியம் பேசும் சக்திகளின் நலன்களோடு முரண்பட்டுச் சென்றமையால் அவர்களும் இக்குறும் தேசியவாத அரசியலோடு இணைந்து பயணிக்க முடியவில்லை.

இன்று அடிக்கடி உச்சரிக்கப்படும் தமிழ் தேசியம் என்பது அரசு சாரா தமிழ் கட்சிகளைத் தம்மிலிருந்து வேறுபடுத்தப் பயன்படுத்தப்படுகிறதே தவிர வேறு நோக்கங்கள் அதற்கில்லை. இத் தேசியவாதம் பிரிவினை, சாதீய வாதம் மற்றும் சைவமத அடையாளங்களைப் பேணுதல் என்பவற்றை மறைமுகமாக உள்ளடக்கியுள்ளது. அதன் காரணமாகவே தமிழ் சமூகத்திலுள்ள ஏனைய பிரிவுகளை இவர்களால் இணைத்துச் செல்ல முடியவில்லை. தமிழர் ஐக்கிய விடுதலை முன்னணியை வட்டுக்கோட்டை தீர்மானத்தின் பின்னர் உருவாக்கிய போதிலும் சௌமியமூர்த்தி தொண்டமான் அவர்களால் இணைந்து பயணிக்க முடியவில்லை. அதே போல அஷ்ரப் அவர்களாலும் தொடர முடியவில்லை.

எனவே இன்றைய தமிழ்த் தேசியவாதம் என்பது வெறும் அரசியல் கூச்சலே தவிர அர்த்தமுள்ளதாக இல்லை.

கேள்வி:

தமிழ் அரசியலின் ஆளுமைக்குள் தற்போது கிழக்கு மாகாணம். முஸ்லீம் மக்கள், மலையக மக்கள் இல்லாத நிலையில் தமிழ்தேசியம் என்பது வெறும் வரட்டு வாதமா?

பதில்:

நிச்சயமாக இது வெறும் வரட்டு வாதமே. உதாரணமாக சிங்கள அரசியலில் சிங்கள பௌத்த பெருந்தேசியவாதம் பலம் பொருந்திய நிலையிலுள்ளது. அது அரசியல் ஆதிக்கத்தையும் செலுத்துகிறது. இந் நிலையில் தமிழ் தேசியவாதம் தனக்குள் உள்ள சகல சமூகப் பிரிவினரையும் ஒன்றிணைக்கும் அரசியலை நோக்கி தனது கோட்பாடுகளை வகுக்க வேண்டும். அவ்வாறான போக்கு இன்று இல்லை. சிங்கள பௌத்த பேரினவாதம் ஆதிக்கம் செலுத்துகையில் தமிழ்த் தேசியவாதம் தவிர்க்க முடியாமல் வளர்வதற்கு நிலமைகள் உள்ளன. ஆனால் இத் தேசியவாதம் தனக்குள் முரண்பாடுகளைக் கூர்மைப்படுத்திச் செல்லுமாயின் அது தன்னைத் தானே அழிக்கும் நிலையை நோக்கிச் செல்கிறது. அதுவே இன்றைய தமிழ்க் குறும் தேசியவாதத்தின் போக்காக உள்ளது.

கேள்வி:

சிங்கள பௌத்த பெருந் தேசியவாதம் நாட்டின் இதர தேசிய இனங்களின் ஜனநாயக உரிமைகளை மறுதலித்துச் செல்லும்போது ஒவ்வொரு தேசிய சிறுபான்மை இனங்களும் தத்தமது பாதுகாப்பை நோக்கிச் செல்வது தவிர்க்க முடியாதது தானே?

பதில்:

ஒடுக்குமுறை அதிகரிக்கும் போது பாதுகாப்பைத் தேடுவது இயல்பு. ஆனால் அப் பாதுகாப்பு என்பது சகலருக்குமான பாதுகாப்பாக அமையாத பட்சத்தில் இனவாதம் பிரித்தாளும் தந்திரத்தைப் பயன்படுத்த ஆரம்பிக்கிறது. இதுவே இன்றைய அரசியல். தமிழ் அரசியல் சிங்கள பௌத்த பெருந் தேசியவாதத்திற்கு எதிரான கூட்டணியை உருவாக்கினால் மட்டுமே பாதுகாப்பு அர்த்தமுள்ள ஒன்றாக அமையும். தமிழ்க் குறும் தேசியவாதத்தினை உச்சரிப்போர் இந்த ஒற்றுமையை ஏற்படுத்த எவ்வித முயற்சியையும் மேற்கொள்ளத் தயாராக இல்லை. ஏனெனில் இவர்கள் அதை வைத்து பாராளுமன்றம் செல்ல முயற்சிக்கிறார்களே தவிர தீர்வை நோக்கிய பயணம் அல்ல. தமிழ் அரசியல் தலைமை முதலில் தமிழ் மக்களினதும், இதர தமிழ் பேசும் மக்களினதும் இயல்பான வாழ்வும், வளமும் ஒருமித்த ஐக்கிய இலங்கைக்குள் உள்ளதா? இல்லையா? என்ற அறுதியான முடிவுக்கு செல்ல வேண்டும். மலையக, முஸ்லிம் மற்றும் வடக்கு, கிழக்கு தமிழர்களில் பெரும்பாலோர் இன்று ஏனைய ஏழு மாகாணங்களிலும் பரந்து விரிந்து வாழும் நிலையில் அவர்களின் நலன்களையும் கருத்தில் கொண்டே புதிய வியூகம் அமைதல் வேண்டும்.

கேள்வி:

இப் பதில்கள் யாவும் நீண்டகால தீர்வைப் பற்றிக் கூறுகின்றன. ஆனால் தமிழர்களினதும், ஏனைய தேசிய சிறுபான்மை இனங்களினதும் இருப்பு. அடையாளம், அரசியல் உரிமைகள், மனித உரிமைகள், வாழ்வுரிமைகள் என பல அடிப்படை அம்சங்கள் தினமும் இல்லாமல் போகிறது. இதனைத் தடுக்காமல் எவ்வாறு நீண்ட கால தீர்வுகளை நோக்கிச் செல்வது?

பதில்:

எமது பலத்தையும், பலவீனத்தையும் சரியாக அடையாளம் கண்டு கொள்ளாமல் வெறும் உணர்ச்சிகளுக்கு அடிமையானால் இவற்றைத் தடுக்க முடியாது. இங்கு ராஜதந்திரம் அவசியமானது. உதாரணமாக தற்போது தேர்தல் நெருங்கியுள்ள சமயத்தில் சிலவற்றை விட்டுக் கொடுக்கவும், சிலவற்றைப் பெற்றுக் கொள்ளவும் எமது அரசியல் தயாராக இருத்தல் வேண்டும்.

நாம் இலங்கை அரசியலை தமிழ் அரசியலுக்கு வெளியில் நின்று அவதானித்தால் நிலமை தெளிவாகப் புரியும். சிங்கள அரசியலும் வெவ்வேறு நலன்களின் கூறுகளாக மாறியுள்ளன. நாடு மிகவும் வங்குறோத்து நிலைக்குச் சென்றுள்ள நிலையில் யாரும் பொறுப்பைச் சுமக்க முன்வர மாட்டார்கள். அவ்வாறு முன்வருபவர்கள் தேசபக்த சக்திகளாக இருந்தால் மட்டுமே சாத்தியமாகும். இல்லையேல் இந்த வாய்ப்பைப் பயன்படுத்தி சில தேசவிரோத சக்திகள் அரசைக் கைப்பற்ற முயற்சி செய்யும்.

தமிழ் அரசியல் தலைமைகள் முதலில் சரியான தேசபக்த சக்திகளை அடையாளம் காட்ட வேண்டும். அவர்களை ஆதரிக்க வேண்டும். இது விஷப்பரீட்சையாக அமையலாம். ஆனால் இதுதான் அரசியல் தலைமையின் கடமை. இக்கட்டான நேரத்தில் கட்சி மற்றும் சுயநலன்களுக்கு அப்பால் நாட்டின் பரந்த நலனுக்காக முடிவு செய்வதாகும்.

தமிழ் அரசியல் இன்று தமிழ் மக்களின் நலன்களுக்கு அப்பால் தேசத்தின் பரந்த நலன்களைக் கவனத்தில் கொண்டு யாரை ஆதரிப்பது? என்ற முடிவை நோக்கிச் செல்ல வேண்டும்.

கேள்வி:

அவ்வாறு ஒரு ஜனாதிபதி வேட்பாளரை அடையாளம் காட்டும் நிலமை தமிழ் அரசியலில் இன்று காணப்படுகிறதா?

பதில்:

ஆம். அது நிச்சயமாக காணப்படுகிறது. தேர்தல் மிக நெருங்கும் வேளையில் அவை மிகத் தெளிவாகப் புலப்படும். தற்போதுள்ள தமிழ் அரசியல் தலைமையில் இருப்பவர்களில் சிலர் அதற்கான அனுபவ அறிவைக் கொண்டிருப்பது தற்போது வெளிவரும் வாதப் பிரதிவாதங்களிலிருந்து தெரிகிறது. இங்கு இரண்டு அம்சங்கள் கவனத்திற்குரியவை. முதலாவது மூவர் முன்னணியிலிருப்பதால் கட்சித் தலைவர்களுக்கும் மிக நெருக்கடியான காலமாகும். அவர்களின் முடிவு பிசகினால் நிலமை விபரீதமாக மாறலாம். தமிழ் அரசியல் தலைவர்கள் ஆரம்பத்திலேயே தமது தெரிவை வெளிப்படுத்தினால் சிங்கள பௌத் பேரினவாத சக்திகள் மறைமுக ஒப்பந்தம் இருப்பதாக நிலமைகளை வேறு நிலைக்கு மாற்றலாம் எனவே இறுதி வரை மௌனமாக இருப்பது ஒரு வகை ராஜதந்திரமே. ஏற்கெனவே குறிப்பிட்டது போல தமிழ் அரசியலில் காணப்படும் பிரிவினைவாத அரசியல் என்பது நாட்டின் பொதுவான அரசியல் போக்கோடு இணைத்துப் பார்க்கப்பட வேண்டும். தமிழ் மக்களின் அரசியல் மட்டுமல்ல அம் மக்களின் பொருளாதாரத் தேவைகளும் புரிந்து கொள்ளப்பட வேண்டும். பிரதேச பொருளாதார வளர்ச்சி, மக்களின் கல்வி, சுகாதாரம், போக்கு வரத்து, சுற்றுச் சூழல் மற்றும் உணவுப் பாதுகாப்பு போன்ற பல இன்னோரன்ன பிரச்சனைகளையும் கவனத்தில் கொண்டே இந்த முடிவுக்குச் செல்ல வேண்டும்.

கேள்வி:

இன்றைய ஜனாதிபதித் தேர்தலில் 38 அபேட்சகர்கள் போட்டியிடுகின்றனர். இதில் நால்வர் முன்னணியில் உள்ளனர். கடந்த காலங்களில் இருவர் போட்டியிட்டதால் அவர்களின் கடந்த கால அரசியல் வரலாற்றினை மதிப்பீடு செய்து வாக்களித்தார்கள். இம் முறை மூவர் என்பதால் மேலும் குழப்பநிலை காணப்படுகிறது. இச் சிக்கலான நிலையில் ஒரு தமிழ் வாக்காளன் எந்த அடிப்படையில் தனது விருப்பிற்குரிய அபேட்சகரைத் தேர்வு செய்வது?

பதில்:

இந்த நிலை தமிழ் வாக்காளர்களுக்கு மட்டுமல்ல சிங்கள வாக்காளர்களுக்கும் ஏற்பட்டுள்ளது. மக்கள் வெளிப்படையாக தமது தெரிவுகளை வெளிப்படுத்தத் தயங்குகின்றனர். தமிழ் வாக்காளனுக்கு அதைவிட பல சிக்கல்கள் உள்ளன. அரசியல் என்பது வரலாறு ஆகும். வாக்கு என்பது ஒவ்வொரு குடிமகனினதும் இறைமை அதிகாரமாகும். இந்த வாய்ப்பு 5 வருடங்களுக்கு ஒரு முறை கிடைக்கிறது. இவ் இறைமை அதிகாரத்தினை ஒருவர் உணர்ச்சிகளுக்கு அடிமையாகி பயன்படுத்த முடியாது. இம் முடிவு பல சந்ததிகளைப் பாதிக்கிறது. எனவே தமிழ் வாக்காளன் இன்று முன்னணியிலுள்ள வேட்பாளர்களின் வரலாற்றினை நன்கு ஆராய்தல் அவசியமானது. உதாரணமாக தற்போது நான்கு வேட்பாளர்களில் சஜீத் பிரேமதாஸ முன்னணியில் இருப்பதாகக் கருதப்படுகிறது. எனவே முதலில் அவரது வரலாற்றினை ஆராயலாம்.

இவரின் அரசியல் ஆரம்பம் ஐ தே கட்சியிலிருந்து ஆரம்பிக்கிறது. இவரது தந்தை ரணசிங்க பிரேமதாஸ ஐ தே கட்சியின் மிக ஆரம்ப உறுப்பினர் நிலமையிலிருந்து மேலே வந்தவர். பொருளாதார அடிப்படையில் மிகப் பின்தங்கிய பிரிவைச் சார்ந்தவர். அவரது தளராத பொதுச் சேவை கட்சியின் உயர் பதவிகளை வழங்கியது. சஜீத் பிரேமதாஸ தனது தந்தையின் காலத்தில் அரசியலுக்கு வரவில்லை. தந்தையின் மறைவின் பின்னர் கட்சிக்குள் உயர் மட்டங்களை அடைவதற்கு மிகவும் போராட்டங்களை நடத்தினார். ரணிலுக்கும், இவருக்குமிடையே உள்முரண்பாடுகள் ஏற்பட்டதாக பத்திரிகைகள் தெரிவித்தன. அவர் பதவிக்கு ஆசைப்படுகிறார் எனவும், காலம் அவருக்கு இன்னமும் இருக்கிறது என்ற செய்திகளும் அவ்வப்போது வெளிவந்தன.

தற்போது வெளிவரும் செய்திகளின் அடிப்படையில் பார்க்கும் போது அவரும், அவரது சக நண்பர்களும் நாட்டில் நிலவிய திறந்த பொருளாதாரத்தின் மோசமான விளைவுகள் குறித்து அங்கு விவாதித்ததாகவும், இப் பொருளாதாரம் காரணமாக தேசிய செல்வம் சுரண்டப்படுவதாகவும், தேசிய பொருளாதார வளர்ச்சிக்கு பதிலாக நாடு நுகர்வுக் கலாச்சாரத்திற்குள் தள்ளப்பட்டுள்ளதாகவும் இவ்வாறான நிலமையில் தேசிய உற்பத்தி மற்றும் வேலைவாய்ப்பு என்பனவற்றிற்கு வாய்ப்பில்லாமல் போய்விடும் என்ற விவாதங்கள் நிகழ்ந்துள்ளன.

2019ம் பிற்பகுதியில் ஆரம்பித்த கொரொனா நோயின் தாக்கம் உலக நாடுகளின் உற்பத்தி, விநியோகம் போன்றவற்றைப் பாதித்த வேளையில் இறக்குமதிப் பொருளாதாரத்தில் தங்கியிருந்த இலங்கை மிக மோசமாகப் பாதிக்கப்பட்டது. வளர்ச்சியடைந்த நாடுகள் தத்தமது பொருளாதாரங்களை மூடிய நிலைக்கு எடுத்துச் சென்றன. இந் நிலையில் அதாவது பொருளாதார அடிப்படைகளில் நாடு மிக மோசமாகப் பாதிக்கப்பட்ட வேளையில் ரணில் பதவியை இழந்து வீட்டில் தூங்கிக் கொண்டிருந்தார். மக்கள் துன்பப்பட்ட வேளையில் நாட்டைக் காப்பாற்ற அவர் முன் வரவில்லை. ஜனாதிபதி அதிகார வாய்ப்புக் கிடைத்த வேளையில் நாட்டைக் காப்பாற்றுவதாக ஓடோடிச் சென்று பதவியைப் பெற்றார்.

நாட்டின் பொருளாதாரம், அரசியல் கட்டுமானம் குறிப்பாக நிறைவேற்று அதிகார முறை கொண்ட ஜனாதிபதி ஆட்சிமுறை நீக்கப்பட வேண்டும் என சஜீத் பிரேமதாஸ கட்சிக்குள் போராடினார். இனவாத அரசியலை கோதபய ராஜபக்ஸ 2019ம் ஆண்டு முன்னெடுத்த வேளையில் அதற்கு எதிராக சஜீத் போட்டியிட்டு தமிழ் மக்களின் பெரும்பான்மை வாக்குகளைப் பெற்றார். தற்போது 13வது திருத்தத்தை முழுமையாக அமுல்படுத்துவதாக வாக்குறுதி அளித்துள்ளார்.

நாம் தற்போது மக்களின் இரண்டாவது தெரிவாக கருதப்படும் தேசிய மக்கள் சக்தி – ஜே வி பி ஆகியவற்றின் தலைவரான அநுர குமார திஸாநாயக்கா என்பவரின் அரசியலைப் பார்க்கும் போது இக் கட்சி பல மாற்றங்களைக் கடந்து வந்துள்ளது. அக் கட்சியின் ஐந்தாவது தலைமுறை தலைவராக அவர் காணப்படுகிறார். நாட்டின் தேசிய இனப் பிரச்சனை தொடர்பாக மிக மோசமான கொள்கைகளைக் கடந்த காலங்களில் கொண்டிருந்த போதிலும் அக் கட்சி அடிப்படையில் பல மாற்றங்களோடு மக்களை அடைந்துள்ளது. உதாரணமாக 2017ம ஆண்டளவில் தேசிய மக்கள் சக்தி என்ற கல்வி அறிஞர்கள், சமூகவியலாளர்கள் மற்றும் செயற்பாட்டாளர்களின் அமைப்பு ஜே வி பி யுடன் கூட்டினை ஏற்படுத்தியது. இக் கூட்டின் பின்னர் அக் கட்சியின் அரசியல் அடிப்படைகள் மிக அதிகளவில் மாறின.

நாட்டின் அரசியலை வர்க்க அடிப்படையில் வர்ணித்த அவர்கள் தற்போது வர்க்க அடிப்படையிலான பார்வையை நீக்கி ஏற்கெனவே செயற்பாட்டிலுள்ள நவ தாரளவாத பொருளாதார செயற்பாட்டின் நல்ல அம்சங்களை ஏற்றுக் கொண்டு குறிப்பாக தேசிய பொருளாதார வளர்ச்சியில் அரசின் பங்களிப்பை உறுதி செய்யும் வகையில் கலப்பு பொருளாதாரத்தை குறிப்பாக பொருளாதார அடிப்படையில் நலிந்த பிரிவினரின் பாதுகாப்பு, சிறிய மற்றும் நடுத்தர வர்த்தக நிறுவனங்களின் பங்களிப்பு, தேசிய சிறுபான்மை இனங்களின் அடிப்படை உரிமைகள், தொழிற் சங்கங்களின் உரிமைகள் எனப் பல அம்சங்களல் பாரிய மாற்றங்கள் உள்ளன. உலகளவிலும், தேசிய அளவிலும் மாற்றங்கள் ஏற்பட்டுள்ள நிலையில் தமது அரசியல் பார்வையிலும் மாற்றங்களை ஏற்படுத்தி வருவதால் சிங்கள மக்களின் இளைஞர் ஆதரவு அதிகளவில் அவர்களுக்கு காணப்படுகிறது. தமிழ் வாக்காளர் ஒருவர் தேசிய அளவில் நல்லிணக்கத்திற்கும், இனவாத சக்திகளுக்கு எதிராகவும் செயற்படும் ஆற்றல் அவர்களுக்கு உண்டு எனக் கருதினால் அவர்களின் அரசியலை ஆழமாக ஆராய்ந்து வாக்களிக்க முடியும்.

இங்கு ரணில், நமல் ஆகியோரின் அரசியல் என்பது பலரும் அறிந்த நிலையில் கடந்த இரண்டு வருடங்களாக ரணிலின் அரசு யாரின் ஆதரவோடு பயணிக்கிறது என்பதனையும், தேசிய செல்வத்தை சுரண்டியவர்கள் எனவும், இனப் படுகொலையை மேற்கொண்டார்கள் என ஐ நா மனித உரிமைகள் அமைப்பு குற்றம் சாட்டிய நிலையில் ரணில் யாரைப் பாதுகாத்து வருகிறார் என்பதனையும் காணலாம்.

ரணில் தேசிய அரசாங்கம் ஒன்றை உருவாக்குவதாக பிரதமர் பதவியைப் பொறுப்பேற்ற போது கூறினார். ‘அறகலய’ போராட்டம் தொடர வேண்டும் என்றார் . ஆனால் ஜனாதிபதி பதவியை எட்டியதும் ராணுவ. பொலீஸ் உதவியுடன் பலரைச் சிறையிலடைத்தார். தேசிய அரசாங்கம் அமைப்பதாக் கூறிய அவர் பாராளுமன்றத்திலுள்ள 134 பொதுஜன பெரமுன ஆதரவாளர்களின் உதவியுடன் ஜனாதிபதியானார். இவரால் எப்படி தேசிய அரசாங்கம் ஒன்றை இனவாதிகளின் பின்னணியில் உருவக்கியிருக்க முடியும்?

இவை தனியாக விளக்கமாக பேச வேண்டிய விடயங்கள். சிலவற்றை அடையாளப்படுத்தியுள்ளேன்.

கேள்வி:

இன்றைய இலங்கை அரசியலின் நிலமைகளைக் கருத்தில் கொண்டு பார்க்கையில் தற்போதைய அரசியல் யாப்பு பல வகைகளில் மாற்றத்திற்கான இடையூறாக அமையலாம் என்பது தெரிகிறது. அவ்வாறாயின் புதிய அரசியல் யாப்பிற்கான அவசியம் தற்போது உண்டா?

பதில்:

இக் கேள்வி மிக விரிவான பதிலை வேண்டி நிற்கிறது. இலங்கைக்குப் புதிய மூன்றாவது குடியரசு யாப்பு அவசியம் என்பதே எனது கருத்தாகும். உதாரணமாக பிரான்ஸ் நாடு தற்போது ஐந்தாவது குடியரசு என அழைக்கப்படுகிறது. வரலாற்றினைப் பார்க்கும் போது 1792-1804 காலப் பகுதி முதலாவது குடியரசுக் காலமாகவும், இரண்டாவது குடியரசுக் காலம் என்பது 1848-1852 எனவும், 1870- 1940 மூன்றாவது குடியரசுக் காலம் எனவும், 1946-1958 வரையான காலம் நான்காவது குடியரசுக் காலம் எனவும், ஐந்தாவது குடியரசுக் காலம் என்பது 1958- இற்றை வரையான காலப் பகுதியாகும்.

இங்கு இரண்டாவது குடியரசு 1852 இல் வீழ்ச்சியடைந்த பின்னர் அங்கு மீண்டும் மன்னராட்சி லூயிஸ் பிலிப்பி ( Louis Philippe) உருவானது. அதனால் ஓர் இடைவெளி உண்டு. அதே போலவே 1940 இல் முடிவடைந்த மூன்றாவது குடியரசு ஆட்சி பின்னர் 1946 இல் நான்காவது குடியரசாக மீண்டும் உருவானது. இந்த இடைவெளிக்குக் காரணம் இரண்டாவது உலகப் போராகும்.

பிரான்ஸ் நாட்டில் ஐந்து குடியரசு யாப்புகள் உருவானதற்குக் காரணம் அங்கு எழுந்த அரசியல் நெருக்கடிகளும், மாற்றங்களுமாகும். உதாரணமாக, பிரான்ஸ் நாட்டில் நான்காவது குடியரசு உருவானதற்கான பின்னணியை நோக்கினால் இரண்டாவது உலகப் போரின் பின்னர் 3வது குடியரசு அரசியல் ஸ்திரமற்ற பிரச்சனையில் சிக்கியது. அடிக்கடி அரசுகள் மாறின. அந் நாட்டின் ஆட்சிக்குள்ளிருந்த குடியேற்ற நாடுகளில் பெரும் உள்நாட்டு எழுச்சிகள் தொடங்கின. உதாரணமாக பிரான்ஸின் கட்டுப்பாட்டிலிருந்த வியட்நாம், அல்ஜீரியா போன்ற நாடுகளில் சுதந்திர விடுதலைப் போராட்டங்கள் வெடித்தன.

இதன் காரணமாகவே நான்காவது குடியரசு தோற்றம் பெற்றது. இவ்வாறே ஜேர்மனியிலும் மூன்று குடியரசு யாப்புகள் உருவாகின. இப் பின்னணியில் இலங்கை நிலமைகளை அவதானிக்கும் போது புதிய குடியரசு யாப்பு ஒன்று உருவாகுமானால் தேசிய இனப் பிரச்சனைக்கான தீர்வுகள் ஒரளவு தீர்க்கப்படுவதற்கான வாய்ப்புகள் அதிகம் உண்டு.

தற்போது நடைமுறையிலுள்ள இரண்டாவது குடியரசு யாப்பு அறிமுகப்படுத்தப்பட்ட வேளையில்( 1978 )முன்வைக்கப்பட்ட நோக்கங்கள் சிலவற்றை அவதானித்தால் அவற்றைப் புரிந்து கொள்ள முடியும். உதாரணமாக, நிறைவேற்று அதிகாரம் கொண்ட ஆட்சி முறை என்பது அரசின் தலைவராகவும், அரசாங்கத்தின் தலைவராகவும் ஒருவராகவே இருந்தார். அவர் மிக அதிகளவு அதிகாரங்களைக் கொண்டிருந்தார். ஆனால் அவருக்கு எதிராக வழக்குத் தொடர முடியாதபடி யாப்பு மூலம் தடுக்கப்பட்டிருந்தது. இம் மாற்றத்திற்கான பிரதான காரணமாக நிலையான ஆட்சிக் கட்டுமானம், மாற்றங்களை தடையில்லாமல் மேற்கொள்ளும் அதிகாரம், புதிய பொருளாதாரக் கொள்கைகளை நிறைவேற்றும் நோக்கங்கள் காரணமாக அமைந்தன. குறிப்பாக, பொருளாதாரம் அந்நிய மூலதன ஊடுருவலுக்குத் திறந்து விடப்பட்டதோடு பொருளாதார செயற்பாட்டில் அரசின் தலையீடு தடுக்கப்பட்டது.

அரசியல் யாப்பு என்பது மிக உயர்ந்த நிலைக்குத் தள்ளப்பட்டது. அரசாங்கத்தின் சகல சட்டங்களும், செயற்பாடுகளும் அரசியல் யாப்பிற்கு அமைவாகவே செயற்பட வழிவகுத்தது. நீதித்துறை என்பது மிகவும் சுயாதீனமானது என வரையறுக்கப்பட்ட அரசின் செயற்பாடுகள் உச்ச நீதிமன்றத்தின் மூலமே மாற்றியமைக்க முடியும் என வரையறுக்கப்பட்டது.

தேர்தல் முறை விகிதாசார பிரதிநிதித்துவம் என்ற புதிய முறைக்குள் கொண்டு வரப்பட்டது. சிறுபான்மைச் சமூகங்களின் பிரதிநிதித்துவத்தை அதிகரிக்கும் நோக்கில் இம் முறை அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. ஆனாலும் இப் புதிய முறை பல சிறிய கட்சிகள் பாராளுமன்றத்தின் தீர்மானங்களை மாற்றி அமைக்கும் வலுவைப் பெறும் அளவிற்கு மாறின. இதனால் கூட்டு அரசாங்கமே சாத்தியமாகும் நிலை ஏற்பட்டது.

ஆனாலும் என்ன காரணங்களுக்காக புதிய அரசியல் யாப்பினை அறிமுகம் செய்தார்களோ அவை எதிர்பார்த்த பலனைத் தரவில்லை. அதிகாரக் குவிப்பு என்பது பலமான அரசுத் தலைவரை உருவாக்குவதற்குப் பதிலாக சர்வாதிகாரி ஒருவரை அதாவது ஏற்கெனவே காணப்பட்ட ஜனநாயக விழுமியங்கள் காணாமல் போகும் அளவிற்கு மாற்றங்கள் ஏற்பட்டன. அதிகாரக் குவிப்புக் காரணமாக பின்னாளில் பதவிக்கு வந்த ஜனாதிபதிகள் மேலும் மேலும் அதிகாரங்களைக் குவித்து நாட்டின் ஜனநாயக நிறுவனங்களின் செயற்பாட்டினை முடக்கினார்கள்.

தேசிய சிறுபான்மை இனங்களின் ஜனநாயக உரிமைகள் படிப்படியாக இல்லாதொழிந்தது. அதிகாரக் குவிப்பும், சிங்கள பௌத்த ஆதிக்கமும் தேசிய சிறுபான்மை இனங்களைப் பாதுகாப்பற்ற நிலைக்குத் தள்ளின. இதன் விளைவாகவே 1983 இல் இனக் கலவரமாகவும், 30 வருட கால சிவில் யுத்தமாகவும் நிலமைகள் மாறின.

எனவே முதலாம் இரண்டாம் குடியரசு யாப்புகள் எதிர்பார்த்த மாற்றத்தைத் தராத நிலையில் குறிப்பாக நாட்டின் பொருளாதாரம் வெளிநாடுகளிடம் கடன் பெற முடியாத நிலைக்கு சென்றுள்ளதாலும் தற்போதைய இரண்டாவது குடியரசு யாப்பு அறிமுகப்படுத்தப்பட்டடு 46 ஆண்டுகள் கடந்து விட்டன. இந்த 46 ஆண்டுகளில் இதுவரை 21 திருத்தங்கள் மேற்கொள்ளப்பட்டுள்ளன. அதாவது இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு ஒரு திருத்தம் என்ற அடிப்படையில் அடிக்கடி யாப்பில் மாற்றங்கள் மேற்கொள்ளப்பட்டுள்ளன.

இதன் பிரகாரம் பார்க்கையில் எமது தேசம் ஓர் அளவில்லாத அல்லது பொருத்தமில்லாத சட்டையை அணிந்து அடிக்கடி தைத்துக் கொண்டிருக்கிறது. எனவே இந்த 46 ஆண்டுகளின் அனுபவத்தின் அடிப்படையில் நாட்டின் சகல சமூகங்களும் மாறுதலைத் தேடுகின்றன. ஆகவே புதிய மூன்றாவது குடியரசு அரசியல் யாப்பு அவசியம் என்றே கருதுகிறேன்.

தொடரும்…..
 

 

https://arangamnews.com/?p=11176

[கிருபன்]

இலங்கை ஜனாதிபதி தேர்தல்: ஐக்கிய மக்கள் சக்தி வேட்பாளரான சஜீத்தை ஆதரிப்பதான தமிழரசுக் கட்சியின் முடிவின் சாதக, பாதகம் என்ன?’ கேள்வி, பதில் வடிவில்(பகுதி 3)

September 4, 2024

 — வி. சிவலிங்கம் —

 

கேள்வி:

நாட்டின் தற்போதைய அரசியல், பொருளாதார, சமூக நிலமைகளை அவதானிக்கும்போது இத் தேர்தல் என்பது பல சிக்கலான நிலமைகளைத் தோற்றுவிக்கும் அறிகுறிகள் தென்படுகின்றன. உங்கள் அவதானிப்பு என்ன?

பதில்:

மிகவும் அச்சமான சூழல் உண்டு என்பதை அவதானிக்க முடிகிறது. உதாரணமாக இலங்கை கடந்த 75 ஆண்டுகளுக்கு மேலாக இரண்டு கட்சி ஆட்சிமுறைக்குள் வளர்ந்திருக்கிறது. அது மட்டுமல்லாமல் மிகவும் பலம்வாய்ந்த சிங்கள பௌத்த பெருந்தேசியவாதம் தன்னை இராணுவத்துடன் இணைத்துள்ளது. அதாவது பலமான பரஸ்பர நலன்களைப் பாதுகாக்கும் ஒரு தரப்பு வளர்ந்துள்ளது. இத் தரப்பினர் நாட்டின் பொருளாதாரத்தின் கணிசமான பிரிவை தமது ஆதிக்கத்திற்குள் வைத்துள்ளனர். இவர்களே நாட்டின் அரசியல் அமைப்பினை அதிகாரக் குவிப்பை நோக்கி எடுத்துச் சென்றுள்ளதோடு, ஊழல், விரயம், குடும்ப ஆதிக்கம் என்ற ஜனநாயக விரோத நிலமைகளையும் ஏற்படுத்தியுள்ளனர். இதன் காரணமாகவே அவர்களால் குடும்ப ஆதிக்கத்தையும், தனிநபர் ஆதிக்கத்தையும் பலப்படுத்தும் விதத்தில் அரசியல் யாப்பு விதிகளை ஏற்ற விதத்தில் மாற்ற முடிந்துள்ளது. அத்துடன் ஒரே தரப்பினரே அதிகாரத்தைக் குவிக்கவும், சாத்தியப்படாத போது அதிகாரத்தைத் தளர்த்தவும் முடிந்துள்ளது.

தற்போதுள்ள நிலமைகள் இந்த அதிகார சக்திகளின் நீண்டகால நலன்களுக்கு அச்சுறுத்தலாகவே உள்ளது. தேர்தலை ஒத்திவைக்க இறுதி வரை முயற்சிக்கப்பட்டுள்ளது. தேர்தல் முடிந்த பின்னரும் அம் முடிவுகள் வாய்ப்பான நிலமைகளைத் தோற்றுவிக்காவிடில் தேர்தல் முடிவுகள் ஒத்திவைக்கப்படுவதற்கான பல அடையாளங்கள், சமிக்ஞைகள் தென்படுகின்றன. இதற்கு உதாரணமாக பாகிஸ்தானில் தேர்தலின் பின்னர் இடம்பெற்ற சம்பவங்கள் உதாரணமாக அமைகின்றன. குறிப்பாக முன்னாள் பிரதமர் இம்ரான்கான் தேர்தலுக்கு முன்னரே சிறையிலடைக்கப்படுவதும், தேர்தல் முடிவடைந்ததும் முடிவுகளில் ராணுவம் தலையிட்டு மாற்றங்களை ஏற்படுத்தியதும் எம் முன்னுள்ள வரலாறுகள்.

கேள்வி:

இப் பதில் மிகவும் பாரதூரமான எச்சரிக்கைகளைத் தருவதாக உள்ளது. மேலும் விளக்க முடியுமா?

பதில்:

தற்போதைய தேர்தல் என்பது இரண்டு பிரதான அம்சங்களைச் சுற்றியதாக உள்ளது. அதாவது நாட்டின் பொருளாதாரம் என்பது சந்தை சார்ந்ததாகவும், சந்தை நடவடிக்கைகளில் அரசின் தலையீடு இருக்க முடியாது எனவும் கூறுகிறது. அதாவது அரசு என்பது வர்த்தகத்தில் ஈடுபட முடியாது. அதன் தலையீடு சுமுகமான சந்தைச் செயற்பாடுகளைப் பாதிக்கும் என்ற வாதமாகும். மறு சாரார் சந்தைச் செயற்பாடுகள் இலாபம் நோக்கியதாக இருக்கையில் அது மக்களின் கல்வி, சுகாதாரம், போக்குவரத்து, குடும்ப மற்றும் உணவுப் பாதுகாப்பு, வேலைவாய்ப்பு என்பவற்றில் அக்கறை கொள்வதில்லை. ஆனால் ஆரோக்கியமான, கல்வித் தரமிக்க சமூகம் இல்லாவிடில் தனியார்துறை தமக்கான வேலையாட்களை எங்கிருந்து பெறுவது? தனது உற்பத்திகளை எங்கு சந்தைப்படுத்துவது? இச் சமூகம் பொருட்களை கொள்வனவு செய்யும் ஆற்றல் இல்லாதிருப்பின் சந்தைச் செயற்பாடு எவ்வாறு இலாபத்தில் இயங்கும்?

இவ்வாறான பல கேள்விகள் எழுகின்றன. கடந்த 75 ஆண்டுகளில் குறிப்பாக 1977ம் ஆண்டின் பின்னர் நாட்டின் அரசியல் சிங்கள பௌத்த ஆதிக்கத்தை நோக்கியும், பொருளாதாரம் என்பது பல விதங்களில் மிகவும் பாரதூரமான சமூக ஏற்றத்தாழ்வுகளையும் தந்துள்ளது. குறிப்பாக நாட்டின் செல்வத் திரட்சி சில குறிப்பிட்ட பிரிவினரின் ஆதிக்கத்திற்குள் சென்றுள்ளது. இதனால் நாட்டில் ஸ்திரமற்ற அரசுத் தோற்றம், சமூக முரண்பாடுகள் என பல பிரச்சனைகளுக்குக் களமாக அமைகின்றன.

கடந்த 40 வருடங்களுக்கு மேற்பட்ட திறந்த பொருளாதாரம் என்பது பொருளாதார ஆதிக்க நலன்களையுடைய பிரிவினரை அதிகாரத்திலும், முதலீட்டிலும் பலமாக வைத்துள்ளதால் தற்போது அவர்களுக்கு எதிரான சமூக இயக்கம் மறு பக்கத்தில் தோற்றம் பெற்றிருக்கிறது. ‘அறகலய’ என்ற பெயரில் மக்கள் இயக்கம் ஜனாதிபதியையே பதவியிலிருந்து துரத்தியிருக்கிறது. எனவே தற்போதைய தேர்தல் என்பது அதிகார வர்க்கத்திற்கும், சாமான்ய மக்களின் நலன்களுக்குமிடையேயான போட்டியாகவே உள்ளது.

இப் போட்டியில் அதிகார வர்க்கம் தோற்கடிக்கப்படுமானால் அவர்கள் இலகுவாக பதவிகளை கையளித்துச் செல்வார்கள் என்பதை நம்ப முடியவில்லை. எப்போதுமே எதிர்ப்புரட்சிக்கான நிலமைகள் தொடர்ந்து காணப்படுகின்றன. இந்த ஆபத்தை சில முக்கிய கட்சிகள் உணர்ந்த காரணத்தினால்தான் தமக்கு ஆதரவாக சில முன்னாள் ராணுவப் பிரிவுகளின் முக்கியஸ்தர்களையும் இணைத்தே செல்கின்றனர்.

எனவே தேர்தல் முடிவுகள் மிகவும் அச்சம் தரும் நிலமைகளைத் தோற்றுவிக்கும் ஆபத்துகளைக் கொண்டிருக்கின்றன.  

 

கேள்வி:

எமது நாட்டின் பொதுவான அரசியல் நிலமைகளைக் கருத்தில் கொண்டு பார்க்கையில் எதிர்வரும் தேர்தலில் ஒரு வேட்பாளர் 50 சதவீதத்தை எட்டவில்லையெனில் அவருக்கான இரண்டாம், மூன்றாம் தெரிவுகளையும் கணக்கிட வேண்டி ஏற்படும் என தேர்தல் விதி கூறுகிறது. இது எவ் விதத்தில் ஜனநாயகமானது?

 பதில்:

அவ்வாறான ஒரு நிலை ஏற்படின் இரண்டாம், மூன்றாம் தெரிவுகளையும் கணக்கிலெடுப்பது தெரிவு செய்யும் ஜனாதிபதியின் நியாயாதிக்கத்தைக் கேள்விக்குட்படுத்துகிறது. உதாரணமாக அவருக்கு எதிராக 50 சதவீதத்திற்கு அதிகமானோர் வாக்களித்திருப்பதாகவே கொள்ள வேண்டும். எனவே அவர் நாட்டின் பெரும்பான்மை மக்களின் முதன்மைத் தெரிவாக இருக்க முடியாது. எனவே அவர் தனது செயற்திட்டங்களை மேற்கொள்ளும்போது எதிர்க் கட்சிகளின் சம்மதத்தைக் கோரிச் செல்வதே ஜனநாயக அணுகுமுறையாக அமையும்.

கேள்வி:

தற்போது தமிழரசுக் கட்சி ஐக்கிய மக்கள் சக்தியின் தலைவரான சஜீத் பிரேமதாஸவை ஆதரிக்க முடிவு செய்திருக்கிறது. இதன் சாதக, பாதக அம்சங்கள் எவ்வாறு அமையலாம்?

பதில்:

இம் முடிவை நோக்கிச் சென்றிருப்பது ஏற்கெனவே எதிர்பார்க்கப்பட்ட ஒன்று. ஆனால் இம் முடிவை மிக விரைவாகவே வெளிப்படுத்தியதற்குப் பல காரணங்கள் தெரிகிறது.

முதலில் உட்கட்சிக்குள்ளிருந்த முரண்பாடுகளின் காரணமாகவே இம் முடிவு தவிர்க்க முடியாமல் விரைவாக எடுக்கப்பட்டிருக்கிறது. வவுனியாவில் இடம்பெற்ற கூட்டம் தொடர்பான அறிவித்தல்கள், நிகழ்ச்சி நிரல் எற்கெனவே மத்திய குழு உறுப்பினர்களுக்கு தெரிவிக்கப்பட்டிருக்க வாய்ப்பு உண்டு. இந் நிலையில்தான் மாவை தமக்கு சுகமில்லை. ஒன்றுமே தெரியாது எனக் கூறுவதும், சார்ள்ஸ் நிர்மலநாதன், சிறீதரன் ஆகியோர் லண்டன் சென்றிருப்பதும் தற்செயல் நிகழ்வுகளல்ல. கட்சிக்குள் மிகவும் காத்திரமான ஆதரவு சஜீத் இற்கு இருப்பது இவர்களுக்கு நன்கு தெரியும். ஒரு புறத்தில் தமிழ் பொது வேட்பாளர் என்ற கோரிக்கையை ஆதரித்து புலிகள் ஆதரவு சக்திகளைத் திருப்திப்படுத்துவதும், மறு பக்கத்தில் கட்சிக்குள் காணப்படும் முடிவுகளை ஆதரிப்பதும் பெரும் வில்லங்கமாகவே இவர்களுக்கு இருந்திருக்கும்.

சஜீத் பிரேமதாஸவை ஆதரிக்கும் முடிவு என்பது பல அம்சங்களில் தீர்க்கதரிசனமானது. உதாரணமாக, கடந்த ஜனாதிபதித் தேர்தலில் தமிழ் மக்கள் பெருமளவில் சஜீத்திற்கு வாக்களித்திருந்தார்கள். இம் முறையும் அதற்கான ஆதரவு தற்போதும் உள்ளுர இருப்பது கண்கூடு.

நாடு தழுவிய அடிப்படையிலும் அவருக்கு ஆதரவு இருப்பதாகவே கருத்துக் கணிப்புகள் தெரிவித்துள்ளன. அத்துடன் இந்த ஜனாதிபதித் தேர்தலின் பின்னர் இடம்பெறவுள்ள பொதுத் தேர்தலின் முடிவுகளைக் கணித்தே இம் முடிவு எடுக்கப்பட்டிருக்கிறது.

பொதுத் தேர்தல் நடத்தப்படுமாயின் எக் கட்சியும் அறுதிப் பெரும்பான்மையைப் பெற முடியாத நிலை ஏற்படும். இந் நிலையில் கூட்டு அரசாங்கம் ஒன்றினை அமைப்பதே மக்களின் தெரிவாக இருந்திருக்கிறது. அவ்வாறாயின் தற்போது ஊழல், விரயம், குடும்ப ஆதிக்கம் என்பவற்றிற்கு எதிரான சக்திகளாக ஐக்கிய மக்கள் சக்தி, தேசிய மக்கள் சக்தி என்பனவே உள்ளன. இவர்கள் மத்தியில் கூட்டு ஒன்று உருவாவதற்கான சாத்தியங்களே அதிகம் உண்டு.

கேள்வி:

தற்போது எதிரும், புதிருமாக விமர்ச்சிப்பவர்கள் எந்த அடிப்படையில் இணைவதற்கான வாய்ப்புகள் உண்டு?

பதில்:

இந்த இரு தரப்பினரும் தத்தமது கட்சியின் ஆதரவுத் தளத்தை விஸ்தரிப்பதற்கான ஒரு போட்டியாகவே ஜனாதிபதித் தேர்தலை அவதானிக்க வேண்டும். ஜனாதிபதித் தேர்தலில் வெற்றி பெறுபவரின் அரசியல் கட்சி பாராளுமன்றத் தேர்தலிலும் வெற்றி பெற வாய்ப்பு உண்டு. ஆனால் அறுதிப் பெரும்பான்மையை எட்டுவது மிகவும் கடினமானது. அது மட்டுமல்ல, யார் ஜனாதிபதியாக தெரிவானாலும், பொருளாதார நிலமைகள் இருப்பதை விட மிக மோசமான நிலமைகளை நோக்கிச் செல்வதற்கான வாய்ப்புகள் உண்டு. உதாரணமாக, 2027ம் ஆண்டு வரை கடன்களை மீளச் செலுத்துவது இடைநிறுத்தப்பட்டுள்ளது. அதன் காரணமாகவே ரணில் நாட்டில் பிரச்சனைகள் குறைந்திருப்பதாக கூறுகிறார். அடுத்த மூன்று வருட காலத்திற்குள் நாட்டின் பொருளாதார செயற்பாடுகளில் காத்திரமான மாற்றங்களை மேற்கொள்ள வேண்டும்.

ரணிலின் கொள்கைப்படி முக்கியமான பொருளாதாரத் துறைகளைத் தனியாரின் கட்டுப்பாட்டிற்குள் விடவும், அதனடிப்படையில் வெளிநாட்டு மூலதனத்திற்கு மீண்டும் வாய்ப்பு ஏற்படுத்த அவர் முனைகிறார். ஆனால் ஐக்கிய மக்கள் சக்தி, தேசிய மக்கள் சக்தி என்பன கட்டுப்பாடற்ற அந்நிய மூலதன ஊடுருவலே நாடு வங்குறோத்து நிலைக்குச் சென்றமைக்கான பிரதான காரணம் என்பதால் தேசிய மூலவளங்களைப் பாதுகாத்து திட்டமிட்ட அடிப்படையில் அரசு, தனியார் இணைந்து பொருளாதாரத்தை அபிவிருத்தி செய்தல் அவசியம் எனவும், இதில் அரசு மக்களின் கல்வி, சுகாதாரம், போக்குவரத்து மற்றும் பொதுச் சேவைகளைக் கண்காணித்தல் அவசியம் எனவும் இவர்கள் தெரிவிக்கின்றனர்.

இந்த அடிப்படையில் அவதானிக்கும்போது ஜனாதிபதித் தேர்தலின் பின்னர் தேசிய அரசாங்கம் ஒன்றினை உருவாக்குவதற்கான சாத்தியங்களே அதிகம் உண்டு. இவ்வாறான ஓர் அரசியல் பார்வையின் பின்னணியிலேயே தமிழரசுக் கட்சி இம் முடிவை மேற்கொண்டிருப்பதாக தெரிகிறது.

கேள்வி:

அவ்வாறாயின் தென்னிலங்கையில் தேசிய மக்கள் சக்திக்கு அதிக ஆதரவு இருப்பதாக கருத்துக் கணிப்புகள் தெரிவிக்கும் நிலையில் ஐக்கிய மக்கள் சக்தியை ஆதரிக்கும் முடிவு விவேகமானதா?

பதில்:

இம் முடிவு தமிழ் மக்களின் கடந்த கால அரசியல் முடிவுகள் அநுர தலைமையிலான தேசிய மக்கள் சக்தியை விட சஜீத் தலைமையிலான ஐக்கிய மக்கள் சக்தி மேல் தமது நம்பிக்கையை வெளிப்படுத்தியுள்ளதால் அந்த நம்பிக்கையை வலுப்படுத்துவது மேலும் நம்பிக்கையை அதிகரிப்பதற்கு வழிவகுக்கும் என்ற தீர்மானமே அம் முடிவை நோக்கித் தள்ளியிருக்கலாம்.

இம் முடிவு என்பது கடந்த காலங்களில் வெறுமனே அரசாங்கத்தை ஆதரிப்பது, மந்திரிப் பொறுப்புகளைத் தவிர்த்தல், எதிர்க் கட்சியிலிருந்து ஆதரித்தல் என்ற நிலமைகள் எதிர்காலத்தில் இல்லை. ஓர் குறிப்பிட்ட அரசியல் கட்சியை அல்லது கூட்டணியை ஆதரிப்பது, மந்திரிப் பதவிகளைப் பெற்று நாட்டின் அபிவிருத்திகளில் பங்களிப்பது முக்கிய மாற்றங்களாக அமையலாம்.

கேள்வி:

தமிழரசுக் கட்சியின் இம் முடிவுகளுடன் தமிழ் பொதுவேட்பாளர் என்ற பெயரில் போட்டியிடும் அரியநேந்திரன் தொடர்பாகவும் மிகவும் கடுமையான முடிவுகள் எடுக்கப்பட்டிருக்கிறதே! இம் முடிவு எவ்வாறான செய்தியைத் தருகிறது?

பதில்:

சமீப காலமாக கட்சி தாவுதல். கட்சியின் முடிவுகளுக்கு மாறாக கருத்துக்களைப் பரிமாறுதல் எனப் பல சம்பவங்கள் நிகழ்ந்துள்ளன. இவை ஜனநாயகம் என்று வேறு விளக்கங்களும் தரப்பட்டன. இவை கட்சித் தலைமையின் பலவீனத்தை அம்பலப்படுத்தியுள்ளதோடு, கட்சிகள் மேல் பலமான அவநம்பிக்கையை பொதுமக்கள் மத்தியில் உருவாக்கியுள்ளது.

குறிப்பாக, முஸ்லீம் காங்கிரஸ் உறுப்பினர்கள் பலர் கட்சி முடிவுகளுக்கு மாறாக செயற்பட்டனர். அதனால் அக் கட்சி பாரிய அளவில் பாதிக்கப்பட்டது. உதாரணமாக, முஸ்லீம்களின் ஜனாசாக்களை எரிக்கும்படி கோதபய அரசு உத்தரவிட்ட வேளையில் அக் கட்சியின் பலர் மௌனமாக இருந்து அம் முடிவுகளை ஆதரித்தனர். இது முஸ்லிம் மக்கள் மத்தியில் பெரும் அதிருப்தியை ஏற்படுத்தியது. இவ்வாறான ஒர் பின்னணியில் கட்சியின் முடிவுகளுக்கு மாறாக முன்னாள் பாராளுமன்ற உறுப்பினர் நசீர் செயற்பட்ட வேளையில் அவரைக் கட்சியிலிருந்து நீக்கினர். இம் முடிவை உயர் நீதிமன்றம் உறுதி செய்ததோடு அவர் பாராளுமன்ற உறுப்பினர் பதவியை இழந்தார். ஜனநாயக அரசியல் விழுமியங்களுக்குச் சவாலாக உள்ள இம் மாதிரிக் கட்சிக்குக் கட்டுப்படாத நிலை ஜனநாயக அரசியலுக்குப் பெரும் ஆபத்தாகவே அமைந்தது.

உயர் நீதிமன்றத்தின் இத் தீர்ப்பு ஏனைய அரசியல் கட்சிகளிலும் விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்தியது. ஐக்கிய மக்கள் சக்தியைச் சேர்ந்த ஹரின் பெர்னான்டோ, மனுஷ நாணயக்கார என்போர் கட்சி முடிவுகளை மறுதலித்து ரணிலை ஆதரித்து மந்திரிப் பதவிகளைப் பெற்றனர். இந்த முடிவுகளுக்கு எதிராக கட்சி நீதிமன்றம் சென்று இன்று அவர்கள் பதவிகளை இழந்து போக்கிடமில்லாமல் உள்ளனர்.

இதே நிலமைகளே தமிழரசுக் கட்சிக்குள்ளும் மிக அதிகளவில் காணப்பட்டது. கட்சிக் கட்டுப்பாடுகள் மீறப்பட்டதால் ok உட் கட்சித் தேர்தல் முறைகள் செயலிழந்தன. இப் பின்னணியில்தான் கட்சியின் முடிவுகளுக்கு எதிராக கட்சியின் மத்திய குழு உறுப்பினர் பொது வேட்பாளராக நிறுத்தப்பட்டுள்ளார். இதன் காரணமாகவே தமிழரசுக் கட்சி பொது வேட்பாளர் என்ற பெயரில் நிறுத்தப்பட்டுள்ள அரியநேந்திரனை ஆதரிப்பதில்லை எனவும், அவர் இத் தேர்தலிலிருந்து உடனடியாக விலக வேண்டும் எனவும் தீர்மானித்துள்ளது.

இத் தீர்மானம் பல வகைகளில் முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது. கட்சியின் முடிவுகளுக்கு எதிராக செயற்படுவோர் கட்சியிலிருந்து அகற்றப்படும் சூழல் மிக அதிகமாகவே உள்ளது. கட்சிக் கட்டுப்பாட்டை மீறினார்கள் என்ற அடிப்படையில் கட்சியிலிருந்த பல வேண்டப்படாத அல்லது கட்டுப்படாத பலர் அகற்றப்படலாம்.

இன்றைய அரசியற் சூழலில் கட்சி மட்டத்தில் ஜனநாயகம் தோற்கடிக்கப்பட்டால் அக் கட்சிகளால் நாட்டில் ஜனநாயகத்தைப் பேண முடியாது என்ற முடிவுக்கே நாம் செல்ல முடியும்.

கேள்வி:

தேசிய அரசாங்கம் என்ற இந்த அணுகுமுறை ரணில் மேற்கொண்ட அல்லது அடிக்கடி உச்சரிக்கின்ற தேசிய அரசாங்கத்தை விட எவ் வகையில் வேறுபட்டது?

பதில்:

இத் தேசிய அரசாங்கம் என்ற கோட்பாடு நாடு எதிர் நோக்கியுள்ள புதிய நிலமைகளிலிருந்தே எழுகிறது. நாட்டின் பொருளாதாரம் மிக மோசமான நிலையிலுள்ளது. தேசிய நல்லிணக்கம் சீர்குலைந்துள்ளது. 2027ம் ஆண்டின் பின்னர் கடன் கொடுப்பனவுகளும் அதிகரிக்கும்போது தேசிய அபிவிருத்திக்கான பணம் மிகவும் குறைவாகவே அமையும். அதன் காரணமாக மக்கள் மிக மோசமான நெருக்கடிக்குள் தள்ளப்படுவார்கள். உதாரணமாக. வறுமையில் சிக்கியுள்ள மக்களுக்கான கொடுப்பனவுகள், நாட்டின் கல்வி, சுகாதாரம், உணவுப் பாதுகாப்பு, தேசிய பாதுகாப்பு, ராணுவச் செலவினங்கள் எனப் பல செலவினங்கள் பாதிக்கப்படலாம்.

இவ்வாறான இக்கட்டான சூழலில் சந்தர்ப்பவாத நோக்கம் அல்லது குறுகிய நலன்களுடன் செயற்படும் கட்சிகள் குறுக்கு வழிகளில் இன, மத பேதங்களை முன்னிறுத்தி அல்லது இந்திய, சீன விரோதங்களை முன் வைத்து மக்களை ஏமாற்றி அதிகாரத்தைக் கைப்பற்ற முயற்சிக்கலாம். எனவே தேசிய பொருளாதார வளர்ச்சியை உறுதி செய்வதாயின் தேசிய அளவிலான நல்லிணக்கம் அவசியமாகிறது.

இவ்வாறான ஒரு சூழலில் மக்களால் பாராளுமன்றத்திற்குத் தெரிவு செய்யப்பட்ட சகல அல்லது பெரும்பான்மை கட்சிகள் ஒன்றிணைந்த தேசத்தின் நலன் கருதி ஒரு பொது வேலைத் திட்டத்தின் அடிப்படையில் புதிய தற்காலிக அரசியல் யாப்பினை ஒரு குறிப்பிட்ட காலத் தேவைக்கென வரைந்து அதனடிப்படையில் உருவாக்கும் அரசையே தேசிய அரசு என வர்ணிக்கிறோம்.

இவ்வாறான ஒரு அரசின் தோற்றத்திற்கான வாய்ப்புகள் பற்றிய கலந்துரையாடல்கள் ஏற்கெனவே ஐக்கிய மக்கள் சக்தி. தேசிய மக்கள் சக்தி என்பவற்றின் மத்தியில் இடம்பெற்று வருவதை அவதானிக்க முடிகிறது. இவ் உரையாடல்களில் சுமந்திரன் போன்றோரின் பங்களிப்பும் இருப்பதால்தான் மிக விரைவாகவே தமிழரசுக் கட்சி ஐக்கிய மக்கள் சக்தியை ஆதரிக்கும் முடிவை நோக்கிச் சென்றிருக்கலாம்.

கேள்வி:

ஒரு புறத்தில் தேசிய அரசாங்கம் என்கிறீர்கள். மறு பறத்தில் தேர்தல் முடிவுகள் வெளிவருவதில் சந்தேகங்களை எழுப்புகிறீர்கள். இவை முரண்பாடாக உள்ளனவே?

பதில்:

உள்ளுராட்சித் தேர்தல்களை அரசியல் யாப்பிற்கு விரோதமாக ஒத்தி வைத்தார்கள். பின்னர் அத் தேர்தல்களை நடத்தப் பணம் இல்லை என்றார்கள். மாகாணசபைத் தேர்தல்களை நடத்துவதாகக் கூறினார்கள். பின்னர் எல்லை நிர்ணயம் என்றார்கள். உள்ளுராட்சி சபைகளின் உறுப்பினர்களை அதிகரித்தார்கள். அது அதிகாரம் மக்களைச் சென்றடைவதற்கான ஜனநாயக வழிமுறை என்றார்கள். பின்னர் எண்ணிக்கை அதிகரிப்பு பெரும் பண விரயம் எனக் கூறி எண்ணிக்கையைக் குறைப்பது என்றார்கள். பெண்களுக்கு 25 சதவீதம் ஒதுக்கீடு என்றார்கள். இளைஞர், யுவதிகளுக்கு தேர்தலில் 40 சதவீத ஒதுக்கீடு என்றார்கள். பின்னர் பேச்சையே காணோம்.

இவற்றை ஒட்டு மொத்தமாக நோக்கும்போது நாட்டின் ஜனநாயக வாழ்வைத் தீர்மானிக்கும் தேர்தல் என்பது அதிகார வர்க்கத்தினரின் கைகளில் சிக்கிச் சீரழியும் நிலையில் ரணில் அரசு பல்வேறு சட்டங்களை நாட்டின் பாதுகாப்பு என்ற பெயரில் நிறைவேற்றுகிறது. பல சட்டமூலங்கள் அரசியல் யாப்பிற்கு முரணானது என அரசியல் யாப்பு உச்ச நீதிமன்றம் தீர்ப்பு வழங்கிய நிலையில் கமிட்டி நிலையில் சில மாற்றங்களை மேற்கொண்டு சட்டமாக்கியுள்ளனர்.

நீதிமன்றம் தற்போது ஜனாதிபதியின் பயமுறுத்தல்களுக்குள் சென்றுள்ளது. அரசியல் அமைப்பு சபையின் முடிவுகளுக்கு மாறாக பொலீஸ் மா அதிபரை ஜனாதிபதி நியமனம் செய்கிறார். அதனை உயர் நீதிமன்றம் சட்ட விரோதம் என நிராகரித்தபோது பதில் மா அதிபரை நியமிக்க ஜனாதிபதி மறுக்கிறார்.

இவை யாவும் நாட்டின் எதிர்காலம் எவ்வாறு அமையும்? என்பதற்கான சமிக்ஞைகளைத் தருவதால்தான் எனது பதில்களும் ஒரு நிச்சயமற்றதாகவே உள்ளன.

மேலும் தொடரும் …….      

 

https://arangamnews.com/?p=11195

 

[nunavilan]

On 31/8/2024 at 05:24, கிருபன் said:

தமிழரசுக் கட்சியின் மத்திய குழுவைச் சார்ந்த ஒருவர் அக் கட்சியின் முடிவுகளுக்கு எதிராக செயற்பட்டுள்ளார். கட்சியின் கட்டுப்பாட்டை மதிக்கத் தெரியாத ஒருவர் தமிழ் மக்களின் பொதுவேட்பாளராக நியமிக்கப்படுவாராயின் மக்களுக்கு எவ்வாறான செய்தியை கொடுக்கின்றனர்?  

சுமந்திரனாலும், சாணக்கியனாலும் எப்படி கட்சியை மீறி முடிவுகள் எடுக்க முடிந்தது???

[கிருபன்]

இலங்கை ஜனாதிபதி தேர்தல் நிலவரம்: கேள்வி- பதில் வடிவில்(பகுதி 4)

September 11, 2024

(பகுதி 4

கேள்வி, பதில் வடிவில்)

      — வி. சிவலிங்கம் —

 

கேள்வி:

நாட்டில் மிக முக்கியமான தேர்தல் நடைபெறவுள்ள இச் சமயத்தில் தமிழ் அரசியல் உள்நோக்கி நகர்ந்து உள் முரண்பாடுகளை அதிகரிக்கிறதே! இதனை எவ்வாறு புரிந்து கொள்வது?

பதில்:

தமிழ் அரசியலில் உள்ள சில நாசகார சக்திகள் வெளிநாட்டு, உள்நாட்டு சக்திகளின் சூழ்ச்சிகளுக்கள் சிக்கியிருப்பதே இதற்குக் காரணம். இலங்கையின் உளவுத்துறை சிறுபான்மைத் தேசிய இனங்களுக்குள் ஊடுருவியுள்ளது. உதாரணமாக, கிழக்கு மாகாண அரசியல் இன்று படிப்படியாக தனிமைப்பட்டுச் செல்வதற்குப் பிரதான காரணம் உளவுத்துறையின் திட்டமிட்ட செயற்பாடுகளே. அதாவது கருணா அம்மானின் பிளவு எப்படி ஏற்பட்டது? பின்னர் பிள்ளையான்- கருணா பிளவு எப்படி தோற்றம் பெற்றது? கருணா அம்மான் எவ்வாறு சிறீலங்கா சுதந்திரக் கட்சியின் துணைத் தலைவர்களில் ஒருவராக நியமிக்கப்பட்டார்? பிள்ளையான் எவ்வாறு வடமாகாண அரசியலுக்கு எதிரியாக நியமிக்கப்பட்டார்? கிழக்கு மாகாணத்தில் யாழ். விரோத அரசியலை முன்னெடுப்பவர்கள் யார்? இவர்களின் தேர்தல் செலவுகளை யார் வழங்குகிறார்கள்?

தற்போது வடமாகாண அரசியலில் சில சந்தர்ப்பவாத அரசியல் சக்திகள் தமிழ்த் தேசியம் என்ற என்ற பெயரில் ஊடுருவி தமிழரசுக் கட்சிக்குள்ளும் பிளவுகளைத் தோற்றுவித்துள்ளனர். இதனால் தமிழரசுக் கட்சியும் கூறுகளாகும் நிலை ஏற்பட்டுள்ளது. இன்று ஜனநாயக தமிழர் கூட்டமைப்பு என தமிழர் கூட்டமைப்பிற்கு எதிராக ஓர் அமைப்புத் தோற்றம் பெறுவதும், அது தற்போது தாமே பலமான கூட்டணி எனக் கூறி தமிழரசுக் கட்சியை தம்மோடு இணையும்படி கோருவதும், பொது வேட்பாளர் என்ற பெயரில் சில முடிவுகளை எடுத்து தமிழரசுக் கட்சிக்குள் திணித்து அதனைப் பிளவுபடுத்தி வருவதும் தற்செயல் நிகழ்வுகள் அல்ல. தமிழரசுக் கட்சி பலவீனப்படுமானால் தமிழ் மக்களின் ஜனநாயக உரிமைப் போராட்டம் மற்றும் ஐ நா மனித உரிமை ஆணைக்குழுவின் செயற்பாடுகளும் வலுவிழந்து போகும். இது யாருக்கு உபயோகமானது?

தமிழ் அரசியலில் தமிழரசுக் கட்சியைச் சிதைத்தால் வடக்கு அரசியலும் பணப்பெட்டி பின்னால் சென்றுவிடும். இதுவே சிங்கள பௌத்த பேரினவாத சக்திகளின் நிகழ்ச்சி நிரல். உதாரணமாக, தமிழர் சார்பில் பொதுவேட்பாளரை நிறுத்துவதாக தமிழரசுக் கட்சிக்கு வெளியில் தீர்மானித்த வேளையில் அதனை ஆதரித்த தமிழரசுக் கட்சியின் முக்கிய தலைவர்களான மாவை, சிறீதரன் என்போர் கட்சி முடிவுகளுக்கு எதிராக இன்னமும் செயற்படுகின்றனர். பொது வேட்பாளரை ஆதரிக்கும் மாவை எந்த அடிப்படையில் ரணிலைச் சந்தித்தார்? எவ்வாறான செய்தியை தமிழ் மக்களுக்கு வழங்குகிறார்? பொது வேட்பாளரை ஆதரித்துப் பிரச்சாரம் செய்ய வேண்டிய சிறீதரன் இலண்டனில் தேர்த் திருவிழாவுக்கு சென்றுள்ளார். இத் தேர்தலுக்கு அவர் வழங்கும் முக்கியத்துவம் என்ன? 

ஒரு புறத்தில் 13வது திருத்தத்தினை அமுலாக்கும்படி கோரும் இக் கட்சிகள் மறு புறத்தில் 13வது திருத்த அமுலாக்கத்தை எதிர்க்கும் அரியநேந்திரனை ஆதரிப்பதன் பின்னணி என்ன? சிங்கள பௌத்த பெருந்தேசியத்தின் நிகழ்ச்சி நிரலில் இவர்கள் இல்லையா?

இச் சம்பவங்கள் யாவற்றையும் சற்று ஆழமாக ஆராய்ந்தால் இவர்கள் யாரின் நலன்களுக்காக தொழிற்படுகிறார்கள் என்பது புரியும்.

 

கேள்வி:

தமிழ் அரசியல் எவ்வாறான மாற்று வழியில் தனது அரசியல், பொருளாதார பாதையை திருப்ப வேண்டும்?

பதில்: 

தமிழ் அரசியல் இன்றைய தமிழ் அரசியலின் எதிர்காலப் போக்குத் தொடர்பான தெளிவான விவாதத்திற்குள் செல்லுதல் அவசியம். ஏனைய சிறுபான்மைத் தேசிய இனங்கள் தற்போது தேர்ந்தெடுத்துள்ள பாதையின் நிலமைகளை ஆராய்தல் அவசியம். ஏனெனில் தமிழ் மக்களின் குடிப் பரம்பல், பொருளாதார பலவீனங்கள், சமூக உள் கட்டுமானங்களின் பலவீனங்கள், சிங்கள, பௌத்த பெருந்தேசியத்தின் உள் நோக்கங்கங்கள், தமிழ் அரசியலில் இணக்க அரசியல் என்ற போர்வையில் நடைபெறும் பணப்பெட்டி அரசியல், அதற்கு ஆதரவாகவும் மக்கள் வாக்களிக்கும் நிலை போன்ற பல அம்சங்கள் குறித்து ஆழமான பார்வை தேவைப்படுகிறது.

 

கேள்வி:

இவற்றை யார் செய்வது?

பதில்:

எமது சமூகத்திலுள்ள கல்விச் சமூகமும், சமூகத்தின் எதிர்காலம் குறித்து கவலையுறும் செயற்பாட்டாளர்களும், வெளிநாடுகளிலிருந்து உதவிகளை வழங்கும் தேசப் பற்றாளர்களும் இதனை மேற்கொள்ள வேண்டும்.

முதலில் தமிழ் அரசியலை அடுத்த கட்டத்திற்கு எவ்வாறு நகர்த்துவது? அடுத்த கட்டம் என்பது என்ன? என்பது குறித்து பலமான விவாதங்கள் இடம்பெற வேண்டும். இதற்கான அடித்தளங்கள் தொடர்பான வாதங்கள் தமிழரசுக் கட்சிக்குள் தற்போது எழுந்துள்ளன. மிகவும் பலவீன நிலையிலுள்ள சமூதாயம் தனது தற்போதைய நிலையிலிருந்து மேலும் வழுக்கிச் செல்வதைத் தடுக்கவும், அவ்வாறான நிலை எதிர்காலத்தில் ஏற்படாதிருப்பதைத் தடுக்கவுமான வேலைத் திட்டங்களை விவாதித்தல் அவசியம். இவை சாத்தியமான கட்சிகளுடன் பொது இணக்கத்திற்குச் செல்வது முதல் அரசில் இணைந்து சில தடுப்புகளை ஏற்படுத்தும் வகையான உறவுகளை ஏற்படுத்தல் என்பன சிலவாகும்.  

எமது சமூகத்தின் சில பிரிவினர் கடந்தகால கசப்பான நிலமைகளை அடிக்கடி கூறி நிலமைகளைச் சிக்கலாக்குவதை விடுத்து பாதுகாப்பிற்கான மாற்று ஏற்பாடுகளை நோக்கி பார்வையைச் செலுத்த வேண்டும். முதலில் பிரச்சனைகள் மேலும் கூர்மையடையாமல் தடுப்பதற்கான ராஜதந்திர நகர்வுகளை மேற்கொள்தல் அவசியம். இம் முடிவுகள் சில சமயம் தோல்வி அடையலாம். ஒரு முயற்சிகளையும் எடுக்காமல் வெறும் எதிர்ப்புகள் மட்டும் மாற்றத்தைத் தராது. அரசியல் எதிரிகள் மத்தியில் ஏற்பட்டு வரும் பிளவுகளில் அல்லது அரசியல் அணுகுமுறை மாற்றங்களில் நாமும் பங்கெடுத்து நம்பிக்கையை வளர்க்க வேண்டும்.

தற்போதைய சூழலில் மிகவும் தெளிவான கோட்பாட்டு அடிப்படையிலான அணுகுமுறை மிக அவசியம். உதாரணமாக, இலங்கையில் வாழும் தேசிய சிறுபான்மை இனங்களின் எதிர்காலம் குறித்த பரந்த உரையாடல் அவசியம். குறிப்பாக இனவாத அரசியலின் தாக்கங்களால் நாட்டின் பொருளாதாரமும், இன நல்லிணக்கமும் சீர்குலைந்து சாமான்ய மக்களின் வாழ்வு மேலும் பாதிப்படைந்து செல்வதை எந்த தேசபக்தனும் அனுமதிக்க மாட்டான். அதுவே இன்றைய அரசியலில் பிரதிபலிக்கிறது.

 

கேள்வி:

இலங்கை அரசியலில் பாசிசத்தின் கூறுகள் தென்படுகிறதா?

பதில்:

நிச்சயமாக உண்டு. உதாரணமாக, இலங்கை சிங்களவர்களின் நாடு எனக் கூறுவதும், அதனடிப்படையில் ஜனநாயக கட்டுமானங்களைச் சிதைப்பதும், அதனைப் பெரும்பான்மை இனவாதிகளின் கைகளில் ஒப்படைக்க உதவுவதும், தேசிய சிறுபான்மை இனங்களை எதிரியாக கட்டமைப்பதும், அவர்களின் ஜனநாயக உரிமைக் குரலை சிங்கள ராணுவத்தைக் கொண்டு நசிப்பதும் பாசிசத்தின் கூறுகளே.

அரசியல் யாப்பில் மாற்றங்களை ஏற்படுத்தி எதேச்சாதிகாதரத்தை நோக்கி நாட்டின் அரச கட்டுமானங்களை மாற்றவுது, குடும்ப அல்லது குழு ஆதிக்கத்திற்குள் அதிகாரங்களைக் குவிப்பது, நாட்டின் மூல வளங்களை தத்தமது நண்பர்கள், உறவினர் ஆதிக்கத்தில் எடுத்துச் செல்வது, அரச அதிகாரிகளை ஊழலுக்குள் தள்ளி அரச கட்டுமானத்தைச் சீரழிப்பது, இவை யாவற்றையும் சிங்கள, பௌத்த மேலாதிக்கம் என்ற போர்வையில் இதர தேசிய சிறுபான்மையினரை எதிரிகள் நிலைக்குத் தள்ளி ராணுவத்தின் உதவியுடன் நடத்துவது போன்றனவும் உள்ளடக்கம்.

முதலில் இலங்கை என்பது பல்லினங்கள், பன் மதங்கள் பின்பற்றப்படும் ஜனநாயக நாடு என்பதை ஏற்காத வரை பாசிசத்திற்கான அடிப்படைகள் தொடர்ந்தும் இருக்கும். முதலில் நாட்டில் பெரும்பான்மை வாதம், பௌத்தமத மேலாதிக்கம், இதர இனங்களை இரண்டாம் தர பிரஜைகளாக நடத்துதல், பெரும்பான்மைப் பலத்தின் சட்டங்களின் மூலம் அதனை உறுதிப்படுத்தல் என்பன அடிப்படை மனித உரிமைகளை மீறுதலாகும்.

 

கேள்வி:

சஜித் அல்லது அநுர ஜனாதிபதித் தேர்தலில் வெற்றி பெற்றால் அவர்கள் உடனடியாகப் பாராளுமன்றத்தைக் கலைத்துத் தேர்தலை நடத்த முடியாது எனக் கூறப்படுகிறதே! அவ்வாறான சிக்கல் ஒன்று உள்ளதா?

பதில்:

அவ்வாறான ஓர் அரசியல் நெருக்கடிக்கான வாய்ப்புகள் அதிகம் காணப்படுகிறது. உதாரணமாக, அநுர வெற்றி பெற்றால் அவர் பாராளுமன்றத்தைக் கலைப்பதானால் தேர்தலுக்கான பணம் அவசியம். தற்போது பொதுத் தேர்தலுக்கான பணம் வரவு செலவுத் திட்டத்தில் ஒதுக்காத நிலையில் அவர் அமைச்சரவையை உருவாக்கி, நிதி அமைச்சர் ஒருவரை நியமித்து அவர் மூலமாக இடைக்கால வரவு செலவுத் திட்டத்தில் தேர்தலுக்கான நிதியையும் ஒதுக்கிய பின்னரே தேர்தலை நடத்த முடியும்.

இங்கு பாராளுமன்றத்தைக் கலைப்பது அல்ல பிரச்சனை. தேர்தலை நடத்துவதற்கான பணத்தைப் பெறுவதற்கு அரசியல் யாப்பு விதிகளுக்கு ஊடாகவே செல்ல வேண்டும். எனவே தற்போதுள்ள பாராளுமன்றத்திலுள்ள கட்சிகளோடு தேசிய மக்கள் சக்தி ஓர் இணக்கத்திற்குச் செல்வது தவிர்க்க முடியாததாகும். இணக்கத்தைத் தவிர்த்து முரண்பாடுகளைக் கூர்மைப்படுத்தினால் குழப்பநிலை தொடரும். இது யாருக்கும் உகந்த அணுகுமுறை அல்ல.

 

கேள்வி:

ஜனாதிபதிக்குள்ள நிறைவேற்று அதிகாரங்களை அவர் பயன்படுத்த முடியாதா?

பதில்:

பாராளுமன்றத்தைக் கலைப்பதற்கு அவருக்கு அதிகாரம் உண்டு. ஆனால் நிதி என்பது அதற்கான சட்டமூலம் ஒன்றை பாராளுமன்றத்தில் கொண்டு வந்து நிறைவேற்ற வேண்டும். அப்போது நிதி அமைச்சர் இடைக்கால வரவு செலவுத் திட்டத்தைச் சமர்ப்பித்து பாராளுமன்றத்தின் ஆதரவைப் பெற வேண்டும். அது அங்கு தோற்கடிக்கப்பட்டால் புதிய அமைச்சரவையை நியமிக்க வேண்டும். இந்த இழுபறி நாட்டின் எதிர்காலத்திற்கு ஆபத்தான அணுகுமுறை.

பாராளுமன்றத்தின் அனுசரணையைப் பெறாமல் அரசாங்கத்தை நிறைவேற்று அதிகாரத்தைப் பயன்படுத்தி நடத்துவது என்பது பல விதங்களில் சிக்கலானது. ஏனெனில் அவர் பாராளுமன்றத்தின் உதவி இல்லாமல் சட்டங்களை நிறைவேற்ற முடியாது. எனவே தேர்தலின் பின்னர் தேசிய மக்கள் சக்தியின் அணுகுமுறை மிக வேறாக அமையலாம். அமைய வேண்டும். தேசத்தின் நலன் கருதி பலர் தேசிய மக்கள் சக்தியின் அரசை ஆதரிக்கலாம்.

தற்போதைய நிலமைகளை அவதானிக்கையில் ஜனாதிபதித் தேர்தலின் பின்னர் எந்த ஒரு கட்சியும் பொதுத் தேர்தலில் அறுதிப் பெரும்பான்மையை எட்டும் எனக் கருத முடியவில்லை. அவ்வாறாயின் இதர கட்சிகளின் ஆதரவும் அவசியம் என்பதைக் கருத்தில் கொண்டே புதிய ஜனாதிபதி செயற்பட வேண்டும். ஓர் தேசிய அரச உருவாக்கத்திற்கான வாய்ப்புகளே அதிகம் காணப்படுகிறது.  

இங்கு இன்னொரு பிரச்சனை உண்டு. தேர்தலை நடத்துவதற்கான பணம் அங்கு உள்ளதா? என்பதும், சர்வதேச நாணய நிதியத்தின் கடன்களைப் பயன்படுத்தி தேர்தல் நடத்துவதாயின் அவர்களின் சம்மதமும் பெறப்படுவது அவசியமாக அமையலாம். ஏனெனில் அவர்கள் சில இலக்குகளை அடைவதற்காகவே கடன் வழங்குகிறார்கள்.

 

கேள்வி:

உங்கள் பதிலை அவதானிக்கும் போது அடுத்து வரும் அரசாங்கம் பாரிய பிரச்சனைகளுக்கு முகம் கொடுக்கலாம் போல் தெரிகிறது. அவை எவ்வாறான பிரச்சனைகள்?

பதில்:

அநுர தலைமையிலான அரசாங்கம் தற்போது கூறுவது போல மிகவும் மென்மையான பயணமாக அவை இருக்கப்போவதில்லை. இலங்கை சர்வதேச நாணய நிதியத்திடமிருந்து ஏற்கெனவே 16 தடவைகள் கடன் பெற்றிருக்கிறது. ஒவ்வொரு தடவையும் குறிப்பிட்ட இலக்கை அடையவில்லை. இதன் காரணமாக சர்வதேச நாணய நிதியம் தனது கடனை பகுதி, பகுதியாகவே இம் முறை வழங்குகிறது. ஓவ்வொரு தடவையும் அடுத்த பகுதியை வழங்கும்போது ஏற்கெனவே ஏற்றுக்கொண்ட இலக்குகளை எட்டியுள்ளார்களா? என்பதை ஆராய்ந்தே வழங்குகின்றனர்.

இம்முறை சர்வதேச நாணய நிதியம் விதித்த சில இலக்குகளை நாம் பார்க்கலாம். உதாரணமாக, நீதித்துறையில் மக்களுக்குள்ள நம்பிக்கையை அதிகரிக்கும் விதத்தில் சட்டங்களை இயற்றுதல் அவசியம் எனத் தெரிவித்துள்ளது. ஜனாதிபதியின் அதிகாரங்களைக் குறைக்கும்படி கோரியுள்ளது. ஊழல், விரயத்தைத் தடுப்பதற்கான சட்டங்களை இயற்றும்படி கேட்டுள்ளது. நட்டத்தில் இயங்கும் அரச நிறுவனங்களை இலாபத்தில் இயங்கும் விதத்தில் அதன் செயற்பாடுகளை மாற்றி அமைக்கக் கோரியுள்ளது. அதாவது நட்டத்தில் இயங்கும் நிறுவனங்களுக்கு மேலும் அரச உதவியை வழங்குவது மக்களின் வரிப்பணத்தை வீணடிப்பதாகும்.

இவ்வாறாக சர்வதேச நாயண நிதியம் வழங்கிய ஆலோசனைகளை தற்போதைய ரணில் அரசு நிறைவேற்றுவதற்குப் பதிலாக மக்கள் மேல் வரிச் சுமைகளை அதிகரித்திருக்கிறது. சட்டங்களை இயற்றித் தனது அரசியல் எதிரிகளை ஒடுக்கப் பயன்படுத்துகிறது. நிதி வளங்களைச் சூறையாடிய பலர் அரச பதவிகளில் இன்னமும் உள்ளனர். ஊழல் இன்னமும் தொடர்கிறது.

 

கேள்வி:

மேற்குறித்த பதிலைப் பார்க்கும்போது எவர் பதவிக்கு வந்தாலும் நிலமை மிக மோசமாக செல்லலாம் போல் தெரிகிறது. வேறு எவ்வாறான பிரச்சனைகள் ஏற்படலாம்?

பதில்:

மகிந்த அரசும், ரணில் அரசும் பல்வேறு வங்கிகள், சீனா, யப்பான், இந்தியா போன்ற நாடுகள் வழங்கிய கடன்கள் அத்துடன் சர்வதேச இறைமை முறிகள் எனப் பலவுண்டு. இந்தக் கடன் முறிகள் ஒரு குறிப்பிட்ட காலத்திற்குள் செலுத்த வேண்டியவை. சமீபத்தில் இலங்கைக்கு இவ்வாறு கடன் முறிகளை வழங்கிய நிதி நிறுவனம் அமெரிக்காவிலுள்ள நியூயோர்க் நகரில் உள்ள நீதிமன்றத்தில் இவ் வருடம் செப்டெம்பர் மாதம் 15ம் திகதிக்கு முன்னர் உடனடியாக 250 மில்லியன் டாலர்களை திருப்பிச் செலுத்துமாறு கேட்டுள்ளது. தற்போது வழக்கு விசாரணை முடிந்து தீர்ப்பிற்காக காத்திருக்கிறார்கள். இத் தீர்ப்பை தாமதிக்கும்படி இலங்கையின் நட்பு நாடுகள் சில கேட்டுள்ளன.

எனவே அடுத்து அரசாங்கத்தைப் பொறுபேற்பவர்கள் மிகவும் சிக்கலான பயணத்தை அனுபவிப்பார்கள். எனவே முறுகல் நிலமைகளை ஏற்படுத்துவதற்குப் பதிலாக இணக்க அணுகுமுறையை மேற்கொள்ள நேரிடும்.

 

கேள்வி:

மகிந்த மற்றும் ரணில் அரசுகள் சர்வதேச நாணயத்திடம் சில நிபந்தனைகளுடன் கடன் பெற்றுள்ளார்கள். இந்த ஒப்பந்தத்தினை தம்மால் ஏற்க முடியாது எனவும், அந்த நிபந்தனைகள் தமக்குத் தெரியாது எனவும், தாம் நாணய நிதியத்துடன் மீள் பேச்சுவார்த்தையை நடத்தி சில நிபந்தனைகளை மாற்றி அமைக்கப் போவதாகவும் தேசிய மக்கள் சக்தி. ஐக்கிய மக்கள் சக்தி என்பன கூறுகின்றன. இது சாத்தியமா?

பதில்:

இப் பிரச்சனை தொடர்பாக இந்த இரு கட்சியினரும் வெவ்வேறு அர்த்தங்களில் தமது தேர்தல் விஞ்ஞாபனங்களில் பதிலளித்துள்ளனர். சர்வதேச நாணய நிதியம் சில அடிப்படைகளை விவாதித்து அதன் பெறுபேறாகவே கடன் வழங்க சம்மதித்துள்ளனர். இவை இலங்கைக்கு மட்டும் தனித்துவமானதல்ல. பல்வேறு நாடுகளுக்கும் இதே போன்ற சில அடிப்படைகளிலேயே கடன் வழங்குகின்றனர். எனவே அந்த அடிப்படைகளை மாற்றுவது மிகவும் கடினம் எனவும், காலம் எடுக்கும் எனவும் ஆய்வாளர்கள் தெரிவிக்கின்றனர். அநுர தலைமையிலான கட்சியினர் கடன் மீள்கட்டுமான ஆய்வுகளில் அடிப்படை மாற்றங்களைப் பேசி முடிவு செய்யப் போவதாகத் தெரிவிக்கின்றனர். இவ்வாறான பேச்சுவார்த்தைகள் காலத்தை எடுக்கும் வரை நாணய நிதியத்திடமிருந்து பணம் கிடைக்காது. அவ்வாறாயின் இந்த இடைக்காலத்தில் பணம் எங்கிருந்து கிடைக்கும்? தேசிய மக்கள் சக்தியினர் உலக வங்கி, சர்வதேச நாணய நிதியம் போன்றவற்றின் உதவிகளை மிகவும் சந்தேகத்துடன் அணுகுவதால் வேறு யாரிடமிருந்து கடன் பெறுவார்கள்? என்பதும் பெரும் கேள்வியாகவே உள்ளது.

சஜீத் தலைமையிலான ஐக்கிய மக்கள் சக்தியினர் சர்வதேச நாயண நிதியம் வழங்கிய இலக்குகளை அடைய தாம் திட்டம் வைத்திருப்பதாக கூறுகின்றனர். சர்வதேச நாணய நிதியத்தால் கூறப்பட்டுள்ள இலக்குகளை தாம் வேறு விதங்களில் எட்டப் போவதாகத் தெரிவிக்கின்றனர். இந்த ஏற்பாட்டினை ரணில் தவறான அணுகுமுறை எனவும், சாத்தியப்படாது என்றும் கூறுகிறார். இவற்றை நாணய நிதியம் ஏற்குமா? என்பதும் பெரும் கேள்வியாகவே உள்ளது.

இங்கு நாணய நிதியத்தை அணுகுவது குறித்துப் பலத்த வேறுபாடுகள் உள்ளன. நாடு தற்போது வங்குறோத்து நிலையில் இருக்கும்போது, யாரும் கடன் வழங்கத் தயாரில்லாத போது, சர்வதேச நிதி தொடர்பான நாடுகளின் தரங்களை நிர்ணயிக்கும் அமைப்புகள் இலங்கையின் நாணய தர நிரணயத்தை மிகவும் கீழே வைத்திருக்கும் நிலையில் நாட்டின் பொருளாதாரத்தை எவ்வாறு விருத்தி செய்ய எவ்வாறு கடன் பெறப் போகிறார்கள்?; என்பதே பெரும் கேள்வியாக உள்ளது.    
 

கேள்வி:

சர்வதேச நாணய நிதியத்தின் கட்டுப்பாடுகளை எதிர்க்கும் தேசிய மக்கள் சக்தியினர் எவ்வாறு நாட்டை அபிவிருத்தி செய்யப் பணம் பெறுவார்கள்?

பதில்:

அவர்கள் நாட்டின் செல்வத்தைக் கொள்ளையடித்து வெளிநாடுகளில் பதுக்கி வைத்திருப்பவர்களின் பணத்தை மீண்டும் பறிக்கும் வகையில் சட்ட ஏற்பாடுகள் செய்யப் போவதாகத் தெரிவிக்கின்றனர். இது வெறுமனே இலங்கையின் கையில் இல்லை. பல வெளிநாடுகள் இணங்க வேண்டும். உதாரணமாக, ஹட்டார், குவைத் போன்ற நாடுகளில் இச் சட்ட விரோத பணம் முடக்கி வைக்கப்பட்டுள்ளதாக கூறப்படுகிறது. இது சாத்திமா? என்பது சந்தேகமே.

அடுத்து, புலம்பெயர் தேசங்களில் வாழும் இலங்கையர்கள் இலங்கை அரசு வழங்கும் முறியைப் பணம் கொடுத்து வாங்க வேண்டும். ஒரு குறிப்பிட்ட காலத்திற்கு வைப்பிலிட்டதாகக் கருத வேண்டும். அவ்வாறாக வைப்பிலிடுபவர்களுக்கு அரசு சில சலுகைகளை அறிவிக்கலாம். இவ்வாறாக பணத்தைத் திரட்டலாம் எனத் தெரிவிக்கின்றனர். இதன் சாத்தியங்களையும் பொறுத்திருந்தே பார்க்க வேண்டியுள்ளது.

மேலும் தொடரும்……
 

https://arangamnews.com/?p=11226