தமிழர்களுக்கும் சிங்களவர்களுக்கும் உள்ள ஒரே பிரச்சினை யாரை நம்புவது என்பதே?

[ஏராளன்]

-விஸ்வாமித்ரா-

“அறியாததை பற்றி ஒருவர்  ஒருபோதும் பயப்படுவதில்லை; அறிந்ததொன்று   முடிவுக்கு வருகின்றது என்றே  என்று ஒருவர் அஞ்சுகிறார் . ~ ஜித்து  கிருஷ்ணமூர்த்தி

ஒவ்வொரு தேர்தலும் அதன் சொந்த வேகத்தை உருவாக்குகிறது. அதன் வாழ்க்கை இயக்கவியல்  அதன் வளர்ச்சியில் சேதனமானது  மற்றும் எப்போதும் தரையில் வேரூன்றியுள்ளது.

 

வேட்பாளர்களும் அவர்களது பதிலீடுகளும்செயற்கையான துணிச்சலில் ஈடுபடலாம்; வாக்காளரிடம் உண்மையைச் சொல்வதை விட, பிரசாரத்தின் முடிவில் அவர் வெற்றி பெற்றால், வேட்பாளரை ஈர்க்கவும், அதன் மூலம் அவரிடமிருந்து ஆதரவைப் பெறவும் அவர்களின் அடிப்படை விருப்பம் அதிகமாக இருக்கலாம். ஆனால் தேர்தல்கள் அடிப்படையில் அவர்களின் சந்தேகத்தின் நிழல்களை மாற்றவில்லை. ஒன்றன் பின் ஒன்றாக, தேர்தல்கள் என்று நாம் அழைக்கும் இந்த நிகழ்வுகள் உள் யதார்த்தத்தின் சில காட்டுமிராண்டித்தனமான அம்சங்களைக் கொண்டுள்ளன.

 

பொதுவாக அரசியல்வாதிகளும், குறிப்பாக வேட்பாளர்களும் அரசியலின் ஏற்றத் தாழ்வு, தோல்வி, வெற்றி ஆகியவற்றை நன்கு அறிவார்கள். அரசியலின் புயல் சூழலை சகித்துக்கொண்டு, தாங்குபவர்கள் இறுதியில் பிழைப்பார்கள், வெல்வார்கள் அல்லது தோல்வியடைவார்கள்.

 

தெற்கில் சிங்களவராக இருந்தாலும் சரி அல்லது வடக்கில் உள்ள தமிழர்களாக இருந்தாலும் சரிவாக்காளர் யாராக இருந்தாலும், வேட்பாளரின் கதை நம்பக்கூடியதாகவும், அழகாகவும், நியாயமான நம்பகத்தன்மையுடனும் இருந்தால், வேட்பாளர் பற்றிய அவரது முதல் பார்வை சந்தேகம் மற்றும் அதன் பிறகு நம்பிக்கையாக இருக்கும். எதிரணியின் அடிப்படைச் செய்தியை அதன் வரலாற்று சகிப்புத்தன்மையின் பின்னணியில் சவால் செய்வது ஒவ்வொரு வேட்பாளரின் மீதும் பிரத்தியேகமாக உள்ளது. பெரும்பாலும், வாக்காளர் தனது தவறான நம்பிக்கையை உணர்ந்து கொள்வார், அப்படியானால், தேர்தல் முடிவுகள் அறிவிக்கப்பட்டு அரசாங்கம் அமைக்கப்பட்ட பின்னர்.

 

வடக்கு வாக்காளர், செல்வநாயகத்தின் தமிழரசுகட்சியின்     காலம் முதல் தற்போதைய தமிழ் தேசியக் கூட்டமைப்புவரைகுறிப்பாக அவரது இன, கலாசார மற்றும் மதம்  முறைமை மற்றும் வேறுபாடுகளைக் கொண்டு, எமது கடந்தகால  ஆட்சியாளர்கள் அனைவராலும் ஏமாற்றப்பட்டுள்ளார். , பதினாறாம் நூற்றாண்டில் ஐரோப்பாவில் யூதர்களை விட தமிழர்கள் அநீதி இழைக்கப்பட்டுள்ளனர். ஷேக்ஸ்பியரின் தி மெர்ச்சன்ட் ஒவ்  வெனிஸில் வரும் ஷைலக்கைப் போலவே, தமிழர்களும் ‘பாவம் செய்வதை விட அதிகமாகப் பாவம் செய்திருக்கிறார்கள்’.

 

பெரும்பான்மையான தென்னிலங்கைச் சிங்களவர்கள் அதை ஒப்புக்கொள்ள மாட்டார்கள் ஆனால் அது ஒரு உண்மை.

 

எஸ்.டபிள்யூ.ஆர்.டி.பண்டாரநாயக்க அவர்களை ஒருமுறை கைவிட்டார் . இருபதாம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியில் தமிழர் பிரச்சினைக்கு சமஷ்டி முறையே சரியான தீர்வாக இருக்கும் என்று கூறிய தாராளவாதி ஒருவர், மகா சங்கத்தினர் மற்றும் உறுதியான குழுவின் அழுத்தத்தின் கீழ் தனது சொந்த பண்டாரநாயக்க-செல்வநாயகம் ஒப்பந்தத்தை (பணடா -செல்வா . உடன்படிக்கை) ரத்து செய்ய வேண்டியிருந்ததுவளமான மண்ணாக இருந்து நவீன சிங்கள பௌத்த அடிப்படைவாதம் எந்த இடையூறும் இல்லாமல் வளர்ந்தது.

 

எந்த ஒரு சிங்கள பௌத்த அரசியல்வாதியும் சிங்கள பௌத்த அடிப்படைவாதத்தை எதிர்க்கவோ அல்லது சவால் செய்யவோ மாட்டார். அப்படிச் செய்தால் அது அவருடைய அரசியல் எதிர்காலத்துக்கு ஆபத்தாகிவிடும்.

 

பண்டா செல்வா  உடன்படிக்கை கைவிடப்பட்டதன் பின்னர், 1965 பொதுத் தேர்தலின் பின்னர், டட்லி சேனநாயக்க மற்றும் செல்வநாயகம் ஆகியோரால் சேனநாயக்க-செல்வநாயகம்   உடன்பாடு ஆரம்பிக்கப்பட்டது. அது வடக்கு மற்றும் கிழக்கிற்கு மேலும் அதிகாரப் பகிர்வை வழங்குவதாக உறுதியளித்தது. அந்த ஒப்பந்தமும் பண்டா -செல்வா   உடன்படிக்கையை புதைத்த அதே விதியை சந்தித்தது.

 

வடக்குத் தமிழர்களை எரிச்சலூட்டுவது மட்டுமன்றி, ஒட்டுமொத்தமாகக் குறைத்து மதிப்பிடும் ஒரு தேசியப் பிரச்சினையை இறுதிவரை பின்பற்றுவதற்கான உள் பலமோ, அரசியல் விருப்பமோ, பாராளுமன்றத்தில் பெரும்பான்மையோ அதிகாரத்தில் இருந்த காலத்தில் எஸ்   மற்றும் டட்லி இருவருக்கும் இல்லை. கிட்டத்தட்ட ஒரு நூற்றாண்டுக்கு.

 

எஸ்.டபிள்யூ.ஆர்.டி.பண்டாரநாயக்க அவர்களை ஒருமுறை கைவிட்டார் . இருபதாம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியில் தமிழர் பிரச்சினைக்கு சமஷ்டி முறையே சரியான தீர்வாக இருக்கும் என்று கூறிய தாராளவாதி ஒருவர், மகா சங்கத்தினர் மற்றும் உறுதியான குழுவின் அழுத்தத்தின் கீழ் தனது சொந்த பண்டாரநாயக்க-செல்வநாயகம் ஒப்பந்தத்தை (பணடா -செல்வா . உடன்படிக்கை) ரத்து செய்ய வேண்டியிருந்ததுவளமான மண்ணாக இருந்து நவீன சிங்கள பௌத்த அடிப்படைவாதம் எந்த இடையூறும் இல்லாமல் வளர்ந்தது. எந்த ஒரு சிங்கள பௌத்த அரசியல்வாதியும் சிங்கள பௌத்த அடிப்படைவாதத்தை எதிர்க்கவோ அல்லது சவால் செய்யவோ மாட்டார். அப்படிச் செய்தால் அது அவருடைய அரசியல் எதிர்காலத்துக்கு ஆபத்தாகிவிடும்.

 

பண்டா செல்வா  உடன்படிக்கை கைவிடப்பட்டதன் பின்னர், 1965 பொதுத் தேர்தலின் பின்னர், டட்லி சேனநாயக்க மற்றும் செல்வநாயகம் ஆகியோரால் சேனநாயக்க-செல்வநாயகம்   உடன்பாடு ஆரம்பிக்கப்பட்டது. அது வடக்கு மற்றும் கிழக்கிற்கு மேலும் அதிகாரப் பகிர்வை வழங்குவதாக உறுதியளித்தது. அந்த ஒப்பந்தமும் பண்டா -செல்வா   உடன்படிக்கையை புதைத்த அதே விதியை சந்தித்தது. வடக்குத் தமிழர்களை எரிச்சலூட்டுவது மட்டுமன்றி, ஒட்டுமொத்தமாகக் குறைத்து மதிப்பிடும் ஒரு தேசியப் பிரச்சினையைமுடிவுக்கு கொண்டு வரு வதற்கானஆத்ம பலமோ, அரசியல் விருப்பமோ, பாராளுமன்றத்தில் பெரும்பான்மையோ அதிகாரத்தில் இருந்த காலத்தில் எஸ்.டபிள்யூ .ஆர் . டி     மற்றும் டட்லி ஆகிய இருவருக்கும் இல்லை

 

பெரும்பான்மையான சிங்கள பௌத்தர்களுக்கும் இந்துத் தமிழர்களுக்கும் இடையிலான இந்த முரண்பாடுகள், நிறைவேற்றப்படாத வாக்குறுதிகள் மற்றும் தொடர் பகைமைகள் அனைத்தும் வவுனியாவிற்கு  தெற்கில் உள்ள சிங்கள அரசியல்வாதிகளின் பிரத்தியேக வசதிக்காகவும் பாவனைக்காகவும் உருவாக்கப்பட்டு இருபத்தேழு வருட யுத்தத்தில் முடிவடைந்தது.

 

போர் முடிந்துவிட்டது. தமிழ்ப் போராளிகளும் அவர்களது படைகளும் முற்றாகத் தோற்கடிக்கப்பட்டு நசுக்கப்பட்டுள்ளன. வடக்கில் ஒரு  அமைதி நிலவுகிறது. எந்த வகையிலும் இது தமிழர் பிரச்சினைக்கான தீர்வு அல்ல. யுத்தத்தின் போது இலங்கை இராணுவத்தினரால் பிடிக்கப்பட்ட   தமது மகன்கள் மற்றும் மகள்கள் வீடு  திரும்பக் காத்திருக்கும் விதவைத் தாய்மார்கள் வடக்கில் ஆர்ப்பாட்டத்தில் ஈடுபட்டுள்ளனர். எந்த முடிவும் எட்டப்படவில்லை. ஒரு தீர்மானத்தை விடுங்கள், காணாமல் போன இந்த சிறுவர் சிறுமிகள் எங்கு இருக்கிறார்கள் என்பது பற்றி ஒரு வார்த்தை கூட அரசாங்கத்தின் மூடிய உதடுகளிலிருந்து வெளிவரவில்லை. தென்னிலங்கை அரசியல் மிகவும் சீர்கெட்டு, சீரழிந்துவிட்டது, அதாவது ஒரு அரசியல்வாதி கூட காணாமல் போன ஆண்களின் மற்றும் பெண்களின் கதியைப் பற்றி வாய் திறக்க முடியாது. இதன் விளைவாக, சிக்கலை முடிக்கவோ அல்லது இறுதி செய்யவோ முடியவில்லை.

 

யுத்தத்தின் போது இராணுவத்தினரால் கையகப்படுத்தப்பட்ட காணிகள் தொடர்பான பிரச்சினைகள் இன்னும் தீர்க்கப்படவில்லை. சிங்கள அரசியல்வாதிகள் வடக்கில் சொல்வதை சிங்களப் பிரதேசத்தில் மீண்டும் கூற முடியாது. இப்பிரச்சினை இவ்வளவு அருவருப்பான சுவையை பெற்று முழு சிங்கள பௌத்த உளவியலையும் விழுங்குகிறது.

இந்த சூழலில்தான் தற்போதைய ஜனாதிபதி தேர்தல் நடத்தப்படுகிறது. ரணில் விக்கிரமசிங்க மற்றும் சஜித் பிரேமதாச ஆகிய இருவருமே கடந்த கால தமிழ்த் தலைவர்களையும் மக்களையும் மீண்டும் மீண்டும் ஏமாற்றிய அந்த  நம்பிக்கையற்ற அரசியல்வாதிகளின் கூட்டத்தைச் சேர்ந்தவர்கள்.

 

அவர்களின் அரசியல் வம்சாவளி என்பது அவர்கள் எந்த அளவு பெருமையுடனும் அணியக்கூடிய சின்னம்  அல்ல. இரண்டுக்கும் இடையில், ரணில் மிகவும் தாராளவாதமாகத் தெரிகிறார், மேலும் தமிழர்களுக்கு மேலும் அரவணைப்புக் கரத்தை நீட்டத் தயாராக இருக்கிறார், ஆனால் அவரைச் சூழ்ந்துகொண்டு ஆட்சிக்கு வருவதற்கு ஆதரவளிப்பவர்களை ஒரு சுருட்டு முனையில் நம்ப முடியாது! இதனை தமிழ் தலைமைகள் நிபந்தனையின்றி அறிந்து கொள்ள வேண்டும்.

 

யுத்தத்தின் போது இராணுவத்தினரால் கையகப்படுத்தப்பட்ட காணிகள் தொடர்பான பிரச்சினைகள் இன்னும் தீர்க்கப்படவில்லை. சிங்கள அரசியல்வாதிகள் வடக்கில் சொல்வதை சிங்களப் பிரதேசத்தில் மீண்டும் கூற முடியாது. இப்பிரச்சினை இவ்வளவு அருவருப்பான சுவையை பெற்று முழு சிங்கள பௌத்த உளவியலையும் விழுங்குகிறது.

இந்த சூழலில்தான் தற்போதைய ஜனாதிபதி தேர்தல் நடத்தப்படுகிறது.

 

ரணில் விக்கிரமசிங்க மற்றும் சஜித் பிரேமதாச ஆகிய இருவருமே கடந்த கால தமிழ்த் தலைவர்களையும் மக்களையும் மீண்டும் மீண்டும் ஏமாற்றிய அந்த  நம்பிக்கையற்ற அரசியல்வாதிகளின் கூட்டத்தைச் சேர்ந்தவர்கள். அவர்களின் அரசியல் வம்சாவளி என்பது அவர்கள் எந்த அளவு பெருமையுடனும் அணியக்கூடிய சின்னம்  அல்ல. இரண்டுக்கும் இடையில், ரணில் மிகவும் தாராளவாதமாகத் தெரிகிறார், மேலும் தமிழர்களுக்கு மேலும் அரவணைப்புக் கரத்தை நீட்டத் தயாராக இருக்கிறார், ஆனால் அவரைச் சூழ்ந்துகொண்டு ஆட்சிக்கு வருவதற்கு ஆதரவளிப்பவர்களை ஒருஇறுதிக்கட்டத்தில்  நம்ப முடியாது! இதனை தமிழ் தலைமைகள் நிலைமையை அறிந்து கொள்ள வேண்டும்.

 

சஜித் தனது தீவிர சிங்கள பௌத்த தேசியவாதத்திற்காக நன்கு அறியப்பட்ட ஒரு தந்தையிடமிருந்து  வந்தவர். 13வது திருத்தச் சட்டம் மற்றும் மாகாண ஆட்சி முறைக்கு அவர் எதிர்ப்பு தெரிவித்தது வரலாறு. அவரது தேசியவாதம் வெளிப்படையான இனவாதம்  மற்றும் பாராளுமன்றத்தில் அவரது நடத்தை மற்றும் ஜனாதிபதியாக எப்போதும் தீவிரமான ஒன்றாக இருந்தது மற்றும் அவரது அகங்கார மனநிலையிலிருந்து பிறந்தது. துரதிஷ்டவசமாக ஜனாதிபதி பிரேமதாசவின் மகனான சஜித்துக்கும் அதே மனப்பான்மை மரபுரிமையாகவே காணப்படுகின்றது.

 

தன்னைப் பற்றி மிகையாக மதிப்பிடுவதும், அதை உலகம் முழுவதும் கேட்கும்படி உரக்கக் கூறுவதும் அவருடைய செயல்பாடாக இருந்து வருகிறது. 13வது திருத்தத்தை முழுமையாக அமுல்படுத்துவதாக வாக்குறுதியளிப்பதும், அதற்கு அப்பால் சென்று 13ஏ உறுதிமொழியை வழங்குவதும் சஜித் பிரேமதாசவுக்கு விசித்திரமான பொது அரசியல் நடத்தை அல்ல.

 

ஆனால் வடக்கில் உள்ள தமிழ்த் தலைவர்கள் சஜித் தமக்கு என்ன சொன்னாலும் ஒரு சிட்டிகையால் அல்ல, ஒரு ப ரல் உப்பைப் பொறுக்க வேண்டும். ஏற்கனவே மக்களின்நம்பிக்கையை இழந்துவிட்ட சில திறமையற்ற சந்தர்ப்பவாத அரசியல்வாதிகளால் சஜித்துக்கும் ஆதரவாகவும், துணையாகவும் இருந்து வருகிறது. ரணில் மற்றும் சஜித் இருவரும் அந்த நாற்றமும் அழுகியமான கடந்த காலத்தின் ஆபாசமானபொருட்களை  சுமந்து செல்கிறார்கள். அவர்கள் ஒரே கட்சியில் பணியாற்றினார்கள்- ஐக்கிய தேசியக் கட்சி  மற்றும் அவர்கள் வெளிப்படுத்தும் அரசியல் பாசாங்குத்தனம் என்பதை  சாதாரண விட யமாக அலட்சியப்படுத்தப்படக் கூடாது.

 

இன்னும் அரகலய -22 சிங்கள மக்களின் பொது ஆன்மாவை ஒரு சிறிய அளவிலாவது மாற்றியிருக்கலாம். தற்போதைய சூழ்நிலையின் சிறிய முன்னேற்றத்திற்கு அந்த சிறிய அளவிலான மாற்றம் அவசியமாக இருக்கலாம். வடக்குத் தலைமைத்துவத்தால் ரணிலையோ அல்லது சஜித்தையோ நம்ப முடியாவிட்டால் அதற்கு ஒரே மாற்று அனுரகுமார திஸாநாயக்க மட்டுமே. ஜே.வி.பி இந்தியாவிற்கு எதிரான மற்றும் தமிழர்களுக்கு எதிரான அரசியல் நிலைப்பாட்டை பிரகடனப்படுத்தும் நாட்கள் முடிந்துவிட்டன. அனுரகுமார இப்போது தேசிய மக்கள் சக்தியின் தலைவராக உள்ளார்.

 

ஆனால் அவர்  இப்போது சுமக்கும் சுமை மிகப்பெரியது. ஜே.வி.பி.யின் கடந்த காலம் அவரை எடைபோடுவதற்கான சாத்தியக்கூறுகள் இருந்தபோதிலும், தற்போதைய நிலைப்பாட்டிலிருந்து  எந்தவொரு தலைவரின் மீதும் முக்கியமாக  தேசிய விட யங்களில் நம்பிக்கை வைக்க முடிந்தால், அது சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி அனு ரகுமாரவாகும் .

தமிழ்த் தலைமைகள் மனதில் கொள்ள வேண்டியது அனுரவின்  தனிப்பட்ட கடந்த காலத்தையும் அவரது மிகவும் தாழ்மையான தொடக்கத்தையும் தான்.

 

அந்தத் தொடக்கங்கள், வடக்கின்  சராசரி பிரஜையுடன்  எளிதில் தொடர்புபடுத்தக்கூடியவை, அவர் தனது முழு நேரத்தையும் வறண்ட நிலங்களில் செலவிடுகிறார், நாளுக்கு நாள் வியர்த்து தனது சந்ததியினரின் வாழ்க்கையை எளிதாக்க முயற்சிக்கிறார். அவரது முயற்சிகள் மற்றும் ஒரு தெற்கு விவசாயியின் வேலைகள் அடிப்படையில் ஒரே மாதிரியானவை அல்லது சில சமயங்களில் கடினமாக இருக்கும். ஆனால்ஒப்பீ ட்டுத் தன்மை மற்றும் பரஸ்பர பச்சாதாபம் ஆகியவை எந்த அரசியல்வாதிக்கும் தேவையற்றவை என்று நிராகரிக்க முடியாத இரண்டு அடிப்படைகள்.

 

வடக்கில் உள்ள தமிழர்கள் ரணில் மற்றும் சஜித் இருவரையும் நிராகரிக்கலாம், ஏனென்றால் அவர்கள் வடக்கால் சவால் செய்யப்பட்ட மற்றும் நிராகரிக்கப்பட்ட ஒரு கடந்த காலத்தை பிரதிநிதித்துவப்படுத்துகிறார்கள்.அனுரவுக்கு வாக்களிக்க வேண்டாம் என்று அவர்கள் இன்னும் முடிவு செய்யலாம். ஆனால் ரணில் அல்லது சஜித்துக்கு வாக்களிப்பது வேறு வழியில்லை.

 

கொழும்பு டெலிகிராப் 

https://thinakkural.lk/article/309033

[குமாரசாமி]

சிங்களவர்களுக்கு மிக மிக பாதுகாப்பானவர்கள் தமிழர்கள் மட்டுமே.
தமிழர்கள் என்றுமே சிங்கள மக்களை அழிக்க நினைத்ததும் இல்லை.அது அவர்கள் கொள்கையும் இல்லை. தமிழர்கள் விரும்புவது  ஏனைய இனத்தவர்களை போல் சரி சமமாக வாழ வேண்டும் என்பதே. ஆக்கிரமிப்பு என்பது தமிழர் இரத்தத்தில் கூட இல்லை.
இலங்கையில் தாங்களும் தமிழர்கள் என சொல்லிக்கொண்டு இன்னொரு இனம் உலாவுகின்றது .கவனம் தோழர்களே! 🤣
திண்ணையில் உறங்க விட்டதால் உலகமே இன்று திண்டாடுகின்றது.😎