Jump to content

ஆரியம், திராவிடம் என்று பிரிப்பதே தவறு


Recommended Posts

சமகால இந்தியவியலாளர்களில் மிக முக்கியமானவர் 
மிஷல் தனினோ
 (Michel Danino). இவரது சமீபத்திய புத்தகம் (The Lost River: On The Trail Of The 
Sarasvati
 ) சரஸ்வதி: ஒரு நதியின் மறைவு என்னும் தலைப்பில் வெளியாகியுள்ளது. 
B.R. மகாதேவன்
, இணையம் வாயிலாக மிஷல் தனினோவுடன் மேற்கொண்ட நேர்காணல் இது.

உங்கள் பிறப்பு, கல்வி பற்றிக் கூறுங்கள்?

MD-at-Bithoor-on-the-Ganges-20111-300x221956-ல் ஃப்ரான்ஸில் பிறந்தேன். என் பெற்றோர் அப்போதுதான் மொராக்கோவில் இருந்து புலம்பெயர்ந்திருந்தார்கள். என் இளமைக் காலம் வெளித்தோற்றத்துக்கு மிகவும் சந்தோஷமானதாகவே இருந்தது. ஆனால், உள்ளுக்குள் வாழ்க்கை குறித்த ஆழமான புரிதல், அதன் அர்த்தம், நோக்கம் சார்ந்த தேடல் ஓடிக் கொண்டிருந்தது. இதன் காரணமாக நான் விஞ்ஞான படிப்புகள் நோக்கி நகர ஆரம்பித்தேன். ஆனால், என் மனம் கேட்கும் கேள்விகளுக்கான பதில்களை விஞ்ஞானத்தால் கொடுக்க முடியாது என்பது புரியவந்தது.

இந்தியா, இந்தியவியல் குறித்த ஆர்வம் எப்படி ஏற்பட்டது?

இள வயதில் நான் மேற்கொண்ட தேடல்களின் வாயிலாக இந்திய ஆன்மிகம் தொடர்பான புத்தகங்கள் சிலவற்றைப் படிக்க நேர்ந்தது. ஸ்ரீ ராமகிருஷ்ணர், சுவாமி விவேகானந்தர், ஸ்ரீ அரவிந்தர் ஆகியோருடைய நூல்களைப் படிக்க ஆரம்பித்தேன். மனிதனின் உண்மையான இயல்பு உட்பட நான் தேடிக் கோண்டிருந்த பல்வேறு கேள்விகளுக்கான விடைகள் கிடைத்தன. ஸ்ரீ அரவிந்தரின் சிந்தனையை ஏற்றுக்கொண்டு அவர் காட்டிய வழியில் நடக்க ஆரம்பித்தேன். அது வெறும் அறிவுசார்ந்த தேடலில் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட ஒன்று மட்டுமே அல்ல.

இந்தியாவில் 1977-ல் இருந்து வசித்து வருகிறீர்கள் அல்லவா? அரோவில் நினைவுகளைப் பகிர்ந்து கொள்ளுங்கள்.

அங்கு 1982 வரை ஐந்து வருடங்கள் வசித்தேன். அது மிகவும் கடினமான முன் அனுபவம் இல்லாத வாழ்க்கை. ஆனால், மிகவும் அருமையான சம்பவங்கள் நிறைந்ததும் கூட. ஆரோவில்லில் வசிப்பவர்கள் மிகவும் குறைவுதான். பல்வேறு பிரிவுகள் உண்டு என்றாலும் கூட்டு வாழ்க்கை என்பது உண்மையான அர்த்தத்தில் அங்கு அனுபவித்தேன். இன்று இருப்பதைவிட விஷயங்கள் மிகவும் லகுவானதாகவும் வெளிப்படையானதாகவும் அன்று இருந்தன. அரசு கையகப்படுத்திய பிறகு (ஒருவகையில் அது தவிர்க்க முடியாத ஒன்றாக ஆகியிருந்தது) ஆட்களின் என்ணிக்கை அதிகரித்தது. இப்போது பல்வேறு புதிய சவால்கள் முளைத்துவிட்டிருக்கின்றன.

நீலகிரி மலைத்தொடரில் இருக்கும் சோலைமலைகளின் பாதுகாப்பு தொடர்பான போராட்டத்தில் பங்கெடுத்தீர்கள். அது குறித்துச் சொல்லுங்கள்?

அந்த மலைகளைப் பாதுகாக்க வேண்டும் என்பதுதான் இலக்கு. வன இலாகாவின் தவறான கொள்கைகளால் அந்தப் பசுமை மாறாக் காடுகள் பெரும் அழிவைச் சந்தித்து வந்தன. கோத்தகிரியில் தனி ஒருவனாக பத்து ஆண்டுகளுக்கு மேல் போராடினேன். அங்கு ஒரு கண்காணிப்புக் குழுவை உருவாக்கினோம். அந்தக் குழு மிகச் சிறந்த முறையில் ஒழுங்கு நடவடிக்கைகளை எடுத்தது. பள்ளி மாணவர்கள், ஆசிரியர்கள் மத்தியில் விழிப்பு உணர்வு முகாம்கள் நடத்தினோம். வன இலாகா அதிகாரிகளுக்கும் கிராமத்தினருக்கும் இடையில் பேச்சுவார்த்தைகளுக்கு ஏற்பாடு செய்தோம். காடுகளைப் பாதுகாப்பதில் அங்கு வசிக்கும் மக்களின் பங்களிப்பு மிகவும் அவசியம் என்பது எங்கள் செயல்களின் மூலம் உறுதிப்படுத்தப்பட்டது. ஆனால், துரதிஷ்டவசமாக ஒரு சிலரே தீவிரமாகப் போராட முன்வருகிறார்கள்.

‘ஆரியர்கள் இந்தியாவின் மீது படையெடுக்கவும் இல்லை, புலம் பெயர்ந்து வரவும் இல்லை. இந்தியாவின் பூர்வ குடிகளே அவர்கள்.’ இதுதானே உங்கள் ஆய்வின் முடிவு?

ஆரியர்கள் என்று தனியாக ஓர் இனக்குழு இருப்பதாகக் கூறுவதையே முற்றாக மறுதலிக்கிறேன். உள் நாட்டு தஸ்யுகள் அதாவது திராவிடர்களை ஆரியர்கள் போரிட்டு வென்றதாக 19-ம் நூற்றாண்டு ஐரோப்பிய சமஸ்கிருத ஆய்வாளர்கள் ரிக்வேதத்தைப் படித்துவிட்டு சொன்னார்கள். அது வலிந்து உருவாக்கப்பட்ட, இன வாத அடிப்படையிலான கருத்து. ரிக்வேதத்தில் எந்த இடத்திலும் ஆரியர்கள் வெளியில் இருந்து இந்தியாவுக்கு வந்ததாகவோ அவர்களுடைய சொந்த பூமியாகவோ எதையும் குறிப்பிடவே இல்லை. தொல்லியல் சான்றுகளோ மானுடவியல் சான்றுகளோ எதுவும் இல்லாததால் அந்தக் கோட்பாடு இன்று முற்றிலும் வலுவிழந்துவிட்டது.

அப்படியானால், அந்தக் கோட்பாடு எதனால் முன்வைக்கப்பட்டது?

பல்வேறு நோக்கங்கள் இருக்கின்றன: முதலாவது சமஸ்கிருதத்துக்கும் ஐரோப்பிய மொழிகளுக்கும் இடையில் ஓர் உறவு இருக்கிறது என்பதை நிறுவ வேண்டிய அவசியம் இருந்தது. அது ஒருவகையில் உண்மையும் கூட. ஆசியாவில் ஏதோவொரு இடத்தில் இருந்து இந்தியா, இரான், ஐரோப்பா என்று ஆரியர்கள் இடம்பெயர்ந்தார்கள் என்று சொல்வது மிகவும் எளிய யூகமாக இருந்தது.

இந்தியாவின் வேத கலாசாரத்தை வெளியில் இருந்து பூர்வ குடிகள் மேல் திணிக்கப்பட்ட ஒன்றாகத் திரிக்க வேண்டும் என்பது இரண்டாவது நோக்கம். மேல், கீழ் சாதிகளுக்கும் வட-தென் இந்தியர்களுக்கும் இடையிலான இடைவெளியை அதிகரிப்பதற்காகவும் இந்தக் கோட்பாடு முன்வைக்கப்பட்டது. மேலும் பிரிட்டிஷாரின் ஆக்கிரமிப்பு இன்னொரு ஆரிய அலையாக அடையாளம் காணப்படவும் இந்த வாதம் பயன்பட்டது.

திராவிட இயக்கம் தமிழர்களை திராவிடர்கள் என்றும் பிராமணர்களையும் வட இந்தியர்களையும் ஆரியர்கள் என்றும் குறிப்பிடுகிறது. உங்கள் கருத்து?

இது முற்றிலும் ஆதாரமற்ற, அறிவியல் அடிப்படையற்ற கோட்பாடு. 19-ம் நூற்றாண்டு இனவாதக் கோட்பாடுகளை எந்த விமரிசனமும் இன்றி அப்படியே ஏற்றுக் கொண்டு சொல்கிறார்கள். திராவிட இனம், ஆரிய இனம் என்று எந்த இனங்களும் கிடையாது. உயிரியல் கோட்பாடுகள் இந்தக் கருத்தாக்கத்தை பல பத்தாண்டுகளுக்கு முன்பாகவே நிராகரித்துவிட்டிருக்கிறது. தமிழர்களின் பழம் பெரும் இலக்கியமான சங்க இலக்கியத்தில் ஆரிய திராவிட சண்டைகள் பற்றி எந்தக் குறிப்பும் இல்லை. பிராந்திய வேறுபாடுகள் இருந்தனவே தவிர வடக்கும் தெற்கும் ஒரே கலாசாரத்தைப் பின்பற்றின என்றே அது சொல்கிறது. அதாவது அவை ஒன்றுக்கொன்று மாறுபட்டு இருந்தனவே தவிர எதிரிகளாக இருந்திருக்கவில்லை. (மிரர் ஆஃப் தமிழ் அண்ட் சான்ஸ்க்ரிட் என்ற நூலில் டாக்டர் டி.ஆர்.நாக ஸ்வாமி இதற்கான ஏராளமான உதாரணங்களைத் தந்திருக்கிறார்).

ரிக்வேதம் தவறாகப் புரிந்துகொள்ளப்பட்டதாக எப்படிச் சொல்கிறீர்கள்?

நிறையச் சொல்லலாம். உதாரணத்துக்கு, க்ருஷ்ண த்வச்  (Krishnā tvach)-அதாவது கறுப்பு நிறத்தால் போர்த்தப்பட்ட தஸ்யுகள் என்று சொல்லப்படுகிறது. உலகில் எல்லாக் கலாசாரங்களிலும் தீய சக்திகள் கறுப்பு நிறத்தால்தான் குறிப்பிடப்பட்டிருக்கின்றன. கறுப்பு தோல் மனிதர்கள் என்று இதைப் புரிந்துகொண்டது தவறு.

இந்த தஸ்யுகள் ரிக் வேதத்தில் ஒரே ஒரு இடத்தில் அநாச (anāsa) என்று குறிப்பிடப்பட்டார்கள். இதை மாக்ஸ் முல்லர், மூக்கு இல்லாதவர்கள் என்று மொழிபெயர்த்தார். உடனே அனைவரும் சப்பையான மூக்கு கொண்ட திராவிடர்களைத்தான் அது குறிப்பதாக எடுத்துக்கொண்டுவிட்டார்கள். உண்மையில் திராவிடர்கள் சப்பை மூக்கு கொண்டவர்கள் அல்லர். மேலும் அநாச என்பது அ-நாச (a_nāsa) என்று பிரித்துப் பொருள் கொள்ளப்படவேண்டிய சொல். அதாவது வாய் அற்றவர்கள் என்று பொருள். புனித மந்திரங்களைச் சொல்லாதவர்கள் அல்லது புனிதச் சடங்குகளைப் பின் பற்றாதவர்கள் என்று பொருள். இனம் சார்ந்த பிழையான தீர்மானமே இங்கும் திணிக்கப்பட்டது.

தஸ்யுக்களின் கோட்டைகள் (புரம்) கடவுள்களால் அல்லது வேத கலாசாரத்தினரால் தகர்க்கப்பட்டன என்று சொல்கிறார்கள். இதை உறுதிப்படுத்தும் எந்தத் தொல்லியல் ஆதாரமும் கிடைத்திருக்கவில்லை. புரம் என்பது கோட்டை என மொழிபெயர்க்கப்பட்டிருக்கிறது. உண்மையில் அது ஒரு குறியீட்டுச் சொல். நிஜ கட்டுமானத்தைச் சொல்லவில்லை. புரங்கள் நகரும் தன்மை கொண்டவை, கடவுள்களே புரம்தான் என்று சொல்லப்பட்டிருப்பதில் இருந்து இது மேலும் தெளிவாகிறது அல்லவா? இதே குறியீட்டு மொழிதான் பின்னாளில் திரிபுரம் எரித்த சிவன் என்ற ஐதீகத்திலும் இடம்பெற்றிருக்கிறது.

சரஸ்வதி கலாசாரத்துக்கும் கங்கைச் சமவெளிக் கலாசாரத்தும் இடையிலான தொடர்பைப் பற்றி சொல்லுங்கள்.

விவசாயம், உலோகவியல், கட்டுமானம் எனப் பெரும்பாலான துறைகளில் இந்த ஒற்றுமை கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளது. ஸ்வஸ்திகா (ஹரப்பாவினருக்கு மிகவும் புனிதமானது), திரிசூலம், முடிவற்ற முடிச்சு என பல குறியீடுகள் இரண்டு கலாசாரத்திலும் காணப்படுகின்றன. யோக நிலைகள், மூன்று முகங்கள் கொண்ட தெய்வங்கள், தியானத்தில் ஆழ்ந்த உருவங்கள், தீ வழிபாடு, தாய்த்தெய்வம், லிங்க வடிவிலான சிலை, புனித மரங்கள், நீரால் செய்யப்படும் சடங்குகள் போன்றவை இரண்டு கலாசாரத்துக்கும் பொதுவாக இருக்கின்றன.

சரஸ்வதி நதி எப்படி வறண்டது?

இறுதி முடிவு இன்னும் எட்டப்படவில்லை. டெக்டானிக் தட்டுகள் நகர்ந்ததால் யமுனை, சட்லெஜ் நதிகளில் இருந்து சரஸ்வதி நதிக்குக் கிடைத்து வந்த நீர் திசை திருப்பப்பட்டுவிட்டது. பருவ கால மழையும் குறைந்திருக்கிறது. உண்மைக் காரணம் எதுவாக இருந்தாலும் பொது யுகத்துக்கு முன் – 1900 வாக்கில்தான் வற்றியிருக்கவேண்டும். அதனால்தான் ஹரப்பா நாகரிகத்தின் நகர்ப்புறக் காலகட்டம் முடிவுக்கு வந்திருக்கவேண்டும். ஆனால், ரிக்வேதத்தில் சரஸ்வதி நதி, மலையில் ஆரம்பித்து கடலைச் சென்றடையும் பிரமாண்ட நதியாகக் குறிக்கப்பட்டிருக்கிறது. இது நிச்சயம் பொ.யு.மு.2000க்கு வெகு முன்னர்தான் சாத்தியம். ஆனால், ஆரியப் படையெடுப்புக் கோட்பாட்டாளர்கள் பொ.யு.மு. 1200 வாக்கில்தான் ஆரியர்கள் வந்ததாகச் சொல்கிறார்கள். நதி வற்றியபின் வந்திருந்தால் பொங்கிப் பாய்ந்த நதி பற்றி எப்படிப் பாடியிருக்க முடியும்?

ஆன்மிகத் தளத்தில் மட்டுமே இந்தியா உயர்ந்த நிலையை எட்டியிருக்கிறது என்று சிலர் சொல் கிறார்கள். இது உண்மையா?

பொருளாதார, சமூக விஷயங்களில் பின்தங்கி இருக்கும் ஒரு பகுதியில் ஆன்மிக மலர்ச்சி சாத்தியமே இல்லை. ஆன்மிக சாதனைகள் நடத்தப்பட்ட அதே காலகட்டத்தில் சமூகத்தின் தொழில்நுட்ப, பொருளாதார லோகாதாய அம்சங்களிலும் சாதனைகள் நடந்திருக்கின்றன. உதாரணத்துக்கு குப்தர் காலகட்டத்தை எடுத்துக்கொண்டால், இலக்கியம், கட்டடக்கலையில் ஆரம்பித்து கணிதம், வான சாஸ்திரம் என ஒவ்வொரு துறையிலும் இந்தியா உச்சத்தை எட்டியிருக்கிறது.

‘கிறிஸ்தவர்கள் மதப் பிரசாரத்தில் தீவிரமாக ஈடுபடுவதற்குக் காரணம், அவர்களுடைய மதம் பிரசாரம் செய்யத் தகுந்த ஒன்று. இந்தியர்களிடம் போதிக்கத் தகுந்த வகையில் எதுவுமே இல்லை. எனவே, அவர்கள் பிரசாரங்களில் ஈடுபடவில்லை!’ என்று ஒரு கிறிஸ்தவ மதபோதகர் என்னிடம் சொன்னார். இது உண்மையா?

கிறிஸ்தவ மத போதகர்கள் உள்ளுக்குள் ஒருவிதப் பாதுகாப்பின்மையை உணர்கிறார்கள். இதுதான் உண்மை. இதனால்தான் பல்வேறு சலுகைகளைக் காட்டி தங்கள் மதத்தைத் தீவிரமாகப் பிரசாரம் செய்கிறார்கள். இந்துக்கள், சமணர்கள், பௌத்தர்கள் என எல்லாரும் மதப் பிரசாரம் செய்தவர்கள்தாம். ஆனால், மலின யுக்திகளையோ நெருக்கடிகளையோ அவர்கள் பயன்படுத்தவில்லை. வலிந்து திணிக்கவில்லை. அறிவார்ந்த உரையாட லின் அங்கமாக விருப்பப்பட்டதைத் தேர்ந்தெடுத்துக்கொள்ளும் சுதந்தரத்துடன் அந்த பிரசாரங்கள் நடந்திருக்கின்றன.

அசோகர் இதைத் தன் கல்வெட்டில் மிகத் தெளிவாகவே குறிப்பிட்டிருக்கிறார்: ‘எவரொருவர் தன் மதத்தை அளவுக்கு அதிகமாகப் புகழ்ந்துகொள்கிறாரோ, தம் மதத்தைப் பெருமைப்படுத்தும் நோக்கில் பிற மதங்களை இகழ்கிறாரோ அவர் உண்மையில் தன் மதத்துக்குக் கெடுதலே அதிகம் செய்கிறார். எனவே, மதங்களுக்கு இடையிலான தொடர்பும் பரிவர்த்தனையும் நல்லதுதான். ஒருவர் இன்னொருவர் சொல்வதைப் பொறுமையுடன் காதுகொடுத்துக் கேட்கவேண்டும். அதை மதிக்க வேண்டும்.’

கர்ம வினை, மறு பிறப்பு, யோகா, தியானம் போன்றவை மேற்குலகில் மிகவும் நிதானமாக மௌனமாகப் பரவியிருப்பதை ஒருவர் காணமுடியும். பிரசாரம் செய்யத் தகுதியில்லாததாக இருந்திருந்தால் எப்படி அவை பரவியிருக்க முடியும்?

சாதி முறைகள் பற்றிய உங்கள் கருத்து என்ன?

சாதி அதனளவில் மிகவும் இயல்பான ஒரு சமூகப் படிநிலைதான். மத்திய கால ஐரோப்பாவிலும் புரோகித வர்க்கம், மன்னர் வர்க்கம் அல்லது நிலப்பிரபுத்துவ வர்க்கம், வர்த்தகர்கள், பிற பணியாளர்கள் (இவர்கள் இந்தியாவில் இருந்த சூத்திரர்களைவிட மிகவும் மோசமான நிலையில் இருந்தனர்) என பிரிவுகள் இருக்கத்தான் செய்தன.

ஆரம்பகால இந்தியாவில் சாதிகள் அல்லது பல்வேறு சமூகங்கள் ஒட்டுமொத்த சமூகத்தின் பொருளாதார வளர்ச்சிக்கும் நிலைத்தன்மைக்கும் பெரும் பங்காற்றியிருக்கின்றன. அந்தச் சமூகம் கடமை களும் பணிகளும் கொண்ட சமூகம். ‘மனித உரிமைகள்’ பற்றிப் பேசிய சமூகம் அல்ல. ஆனால், உண்மையில் நாம் நினைத்ததை விட சாதிய அடுக்குகளில் மேல் கீழ் நகர்வுகள் இருந்திருக்கின்றன. எம்.என்.ஸ்ரீனிவாஸ் போன்றோருடைய படைப்புகளில் இருந்து அது நன்கு தெரியவந்திருக்கிறது. பிரிட்டிஷாரின் கணக்கெடுப்பு மூலமாக உருவான பிந்தைய சாதி அடையாளம்தான் இப்படியான நகர்வை முழுவதுமாகத் தடுத்து நிறுத்தியது. இட ஒதுக்கீட்டுக் கொள்கை அதை மேலும் இறுக வைத்திருக்கிறது.

சாதி அமைப்பு அதன் பயன் பாட்டுக் காலத்தைத் தாண்டியும் உயிர் வாழ்ந்துகொண்டிருக்கிறதா என்பதுதான் நாம் கேட்க வேண்டிய கேள்வி. சுதந்தர இந்தியாவில் இந்த சாதி இயல்பாகவே மாற்றமடைந்திருக்கும். ஆனால், இட ஒதுக்கீட்டுக் கொள்கைகள் அதை மேலும் இறுகச் செய்திருப்பதாகவே எனக்குத் தோன்றுகிறது.

ஓர் ஆய்வாளராக, இந்திய வரலாறு குறித்து உங்களுக்குக் கிடைக்கும் சித்திரம் என்ன?

காலனிய ஆதிக்கத்துக்கு உட்படுத்தப்பட்ட எல்லா நாடுகளின் வரலாறுகளைப் போலவே இந்திய வரலாறும் திரிக்கப்பட்டுத்தான் இருக்கிறது. அது ஆதிக்க சக்திகளால் எழுதப்பட்டது என்பதால், தன் வெற்றியை நியாயபடுத்துவதற்காக அடிமைப்படுத்தப்பட்ட நாடுகளை காட்டு மிராண்டித்தனமானவை என்றும் தேங்கிப் போன சமுதாயம் என்றும் அவர்கள் எழுதி வைத்தார்கள்.

(ஆர்.சி.மஜூம்தார் போன்றவர்கள் நீங்கலாக) மார்க்சிய வரலாற்றாய்வாளர்கள் இந்திய வரலாறு என்ற பெயரில் மார்க்சிய வரலாற்று சட்டகத்துக்குள் காலனியத் திரிபுகளை அரசியல் பக்கபலத்துடன் எழுதிவைத்திருக்கிறார்கள். பல்வேறு சுதந்தரமான வரலாற்று ஆய்வாளர்களின் பங்களிப்புகளின் மூலம் இந்தக் காலகட்டத்தில் இருந்து வெளியே வந்துகொண்டிருக்கிறோம். ஆனால், வரலாற்றுத் திரிபுகளை விட்டுவிலகி வருவது அத்தனை எளிதல்ல. குறிப்பாக பள்ளிக் கல்விப் புத்தகங்கள் எழுதிவரும் நபர்கள், இப்போது நடந்திருக்கும் மாற்றங்கள் எதையும் கணக்கில் கொள்ளாமல் பழைய தவறுகளையே தொடர்ந்து இடம்பெறச் செய்துவருகிறார்கள்.

இந்தியாவின் எதிர்காலம் பற்றி என்ன நினைக்கிறீர்கள்? முக்கியமாகச் செய்ய வேண்டியவை எவைஎன்று நினைக்கிறீர்கள்?

Michel-Danino-at-Dholavira-16-03-09-300xலஞ்ச ஊழலை ஒழிக்க வேண்டும்; நல்ல ஆட்சி நிர்வாகத்தை கொண்டுவரவேண்டும்; கல்வியின் தரமும் வீச்சும் அதிகரிக்க வேண்டும். இப்படிப் பல விஷயங் கள். ஆனால், இவற்றை எப்படிச் செய்வது? தங்கள் மீதும் இந்தியா வின்மீதும் நம்பிக்கை வைத்திருக்கும் கணிசமான நபர்கள் இதற்கான முயற்சியை எடுக்கவேண்டும்.

ஒருவர் தன் மீது நம்பிக்கைகொண்டு சொந்தக்காலில் நிற்க வேண்டுமானால் கலாசாரத்தின் மதிப்பீடுகளில் ஆழமாக வேரூன்றியிருக்க வேண்டும். இன்று பெரும்பாலானோருக்கு இந்திய கலாசாரம் என்பது  ஒரு பழம் பொக்கிஷம்போல் தள்ளி நின்று பார்க்க வேண்டிய ஒன்றாகவே இருக்கிறது. வாழ்க்கையை மாற்றி அமைக்கும் ஒன்றாக அதைப் பார்ப்பதில்லை.

* ஆழம்  இதழில் வெளியான நேர்காணலின் முழு வடிவம்.

 

Link to comment
Share on other sites

  • கருத்துக்கள உறவுகள்

இவரது கருத்துக்களில் பலவித முரண்பாடுகள் காணப்படுகின்றன! இராமாயாணத்தில் குறிப்பிடப்படும் சரயு நதியே சரஸ்வதி நதியாகும்! சீதையை இராவணன் தூக்கிக்கொண்டு சென்ற போது, 'சடாயு' சரயு நதிக்கரையிலேயே, இறகுகள் வெட்டப்பட்டுக் கிடந்ததை இராமன் காணுகிறான்! வசிட்டரும் தனது தவத்தை, சரஸ்வதி நதிக்கரையிலேயே செய்ததாக, இராமாயணத்தில் குறிப்புக் காணப்படுகின்றது! அத்துடன், ஹரப்பன்/ மொகஞ்சிதாரோ நாகரீகங்கள், இப்போதைய ஆப்கானிஸ்தான்/ பாகிஸ்தான் பகுதிகளிலேயே காணப்படுகின்றது! இந்தப்பகுதியால் தான் சரயு நதி ஓடியதாக, விண்வெளியில் இருந்து எடுத்த படங்கள் மூலம், நதியின் பாதை கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளது!

இவர் திராவிடர் எனக்குறிப்பிடுவது, பதின்மூன்றாம் நூற்றாண்டுகளில், தமிழ் நாட்டில் குடி புகுந்தவர்களையே!

அதாவது, 'தாசர்கள்' என்று வேதங்களில் குரிப்ப்டப்படுவதை, இவர் திராவிடர்கள் என்று குறிப்பிடவில்லை என்றே கருதவேண்டியுள்ளது!

தாசர்களிடமிருந்து கேள்வி ஞானத்தால் பெற்ற 'ருக்' வேதத்தை, சமஸ்கிரித மொழியில்  (தேவ மொழி) எழுதி, வேதத்தின் பொருளையே மாற்றித், தாசர்களை அழித்த வீர வரலாறாக எழுதிவிடுவதால், ஆரியர்கள் தாசர்களுக்குச் செய்த அநியாயங்களும், நில அபகரிப்புக்களும் மறைந்து விடாது! அதை விடவும் கெட்டித்தனம்,  தாசர்களின் அழிவுக்குக் காரணமான ஆரியர்களையே, தாசர்களின் தெய்வங்களாக்கி அவர்களையே வணங்க வைத்து,அவர்கள் தலையிலேயே மிளகாய் அரைப்பது தான்!

இங்கு தான், ஆரியம் மேலெழுந்து நிற்கின்றது! :wub:

 

மற்றும் படி, ருக் வேதமும், இன்னொரு 'மகாவம்சமே' ! :icon_idea:

Link to comment
Share on other sites

‘ஆரியர்கள் இந்தியாவின் மீது படையெடுக்கவும் இல்லை, புலம் பெயர்ந்து வரவும் இல்லை. இந்தியாவின் பூர்வ குடிகளே அவர்கள்.’ இதுதானே உங்கள் ஆய்வின் முடிவு?

ஆரியர்கள் என்று தனியாக ஓர் இனக்குழு இருப்பதாகக் கூறுவதையே முற்றாக மறுதலிக்கிறேன். உள் நாட்டு தஸ்யுகள் அதாவது திராவிடர்களை ஆரியர்கள் போரிட்டு வென்றதாக 19-ம் நூற்றாண்டு ஐரோப்பிய சமஸ்கிருத ஆய்வாளர்கள் ரிக்வேதத்தைப் படித்துவிட்டு சொன்னார்கள். அது வலிந்து உருவாக்கப்பட்ட, இன வாத அடிப்படையிலான கருத்து. ரிக்வேதத்தில் எந்த இடத்திலும் ஆரியர்கள் வெளியில் இருந்து இந்தியாவுக்கு வந்ததாகவோ அவர்களுடைய சொந்த பூமியாகவோ எதையும் குறிப்பிடவே இல்லை. தொல்லியல் சான்றுகளோ மானுடவியல் சான்றுகளோ எதுவும் இல்லாததால் அந்தக் கோட்பாடு இன்று முற்றிலும் வலுவிழந்துவிட்டது.

அப்படியானால், அந்தக் கோட்பாடு எதனால் முன்வைக்கப்பட்டது?

பல்வேறு நோக்கங்கள் இருக்கின்றன: முதலாவது சமஸ்கிருதத்துக்கும் ஐரோப்பிய மொழிகளுக்கும் இடையில் ஓர் உறவு இருக்கிறது என்பதை நிறுவ வேண்டிய அவசியம் இருந்தது. அது ஒருவகையில் உண்மையும் கூட. ஆசியாவில் ஏதோவொரு இடத்தில் இருந்து இந்தியா, இரான், ஐரோப்பா என்று ஆரியர்கள் இடம்பெயர்ந்தார்கள் என்று சொல்வது மிகவும் எளிய யூகமாக இருந்தது.

இந்தியாவின் வேத கலாசாரத்தை வெளியில் இருந்து பூர்வ குடிகள் மேல் திணிக்கப்பட்ட ஒன்றாகத் திரிக்க வேண்டும் என்பது இரண்டாவது நோக்கம். மேல், கீழ் சாதிகளுக்கும் வட-தென் இந்தியர்களுக்கும் இடையிலான இடைவெளியை அதிகரிப்பதற்காகவும் இந்தக் கோட்பாடு முன்வைக்கப்பட்டது. மேலும் பிரிட்டிஷாரின் ஆக்கிரமிப்பு இன்னொரு ஆரிய அலையாக அடையாளம் காணப்படவும் இந்த வாதம் பயன்பட்டது.

 

 

படையெடுப்பில்(Invasion) இரண்டு வகையான படையெடுப்புகள் உள்ளன

1. அரசியல் படையெடுப்பு(போர் மூலம்)

2. பண்பாட்டுப் படையெடுப்பு

பண்பாட்டுப் படையெடுப்பைப் பற்றி விளக்கவேண்டுமென்றால், அதற்குச் சிறந்த உதாரணம் ஆங்கிலேயர்கள் தான். அவர்கள் நுழையும் பொழுது எப்படி நுழைந்தார்கள். போர் மூலம் நுழையவில்லை. வணிகத்திற்காக நுழைந்தவர்கள் அவர்கள். நம் நாட்டை விட்டுச் செல்லும் பொழுது எப்படிச் சென்றார்கள்(ஆட்சியில் இருந்தார்கள்). ஆரியர்களுக்கும் ஆங்கிலேயர்களுக்கும் ஒரே வித்தியாசம் தான். ஆங்கிலேயர்கள் வணிகத்தை பயன்படுத்தி நாடுகளையும் நாடுகளின் மன்னர்களையும் பிடித்தனர். ஆரியர்கள் மதத்தைப் பயன்படுத்தி நாடுகளையும் நாடுகளின் மன்னர்களையும் பிடித்தனர்.

 

இந்தக் கோட்பாட்டை பிரித்தறியத் தெரியாதவர்கள் தான் ஆரிய படையெடுப்பை பொய்யென்பர்.

ஆரியப் படையெடுப்பை ஆயும் ஆய்வாளர்கள், 'ஆரியப் படையெடுப்பு' என்றால் அது அரசியல் படையெடுப்புத்தான் என வேண்டுமென்றே ஆரியர்கள் செய்த பண்பாட்டுப் படையெடுப்பை மறைக்கிறார்களா அல்லது தெரியாமல் செய்கிறார்களா எனத்தெரியவில்லை.

 

இந்தியத் துணைக்கண்டத்தில் ஆரியர்கள் முதலில் பண்பாட்டுப் படையெடுப்பைச் செய்து, பின்பு அதன் மூலம் பிடித்த அரசை வைத்து அரசியல் படையெடுப்புச் செய்தவர்கள். வரலாறு கூறும் இவ்வுண்மைக்குச் சான்றுகள் பல. ஆனால், ஆரிய உலகம் அவற்றை ஏற்க மறுக்கிறது.

 

 

திராவிட இயக்கம் தமிழர்களை திராவிடர்கள் என்றும் பிராமணர்களையும் வட இந்தியர்களையும் ஆரியர்கள் என்றும் குறிப்பிடுகிறது. உங்கள் கருத்து?

இது முற்றிலும் ஆதாரமற்ற, அறிவியல் அடிப்படையற்ற கோட்பாடு. 19-ம் நூற்றாண்டு இனவாதக் கோட்பாடுகளை எந்த விமரிசனமும் இன்றி அப்படியே ஏற்றுக் கொண்டு சொல்கிறார்கள். திராவிட இனம், ஆரிய இனம் என்று எந்த இனங்களும் கிடையாது. உயிரியல் கோட்பாடுகள் இந்தக் கருத்தாக்கத்தை பல பத்தாண்டுகளுக்கு முன்பாகவே நிராகரித்துவிட்டிருக்கிறது. தமிழர்களின் பழம் பெரும் இலக்கியமான சங்க இலக்கியத்தில் ஆரிய திராவிட சண்டைகள் பற்றி எந்தக் குறிப்பும் இல்லை. பிராந்திய வேறுபாடுகள் இருந்தனவே தவிர வடக்கும் தெற்கும் ஒரே கலாசாரத்தைப் பின்பற்றின என்றே அது சொல்கிறது. அதாவது அவை ஒன்றுக்கொன்று மாறுபட்டு இருந்தனவே தவிர எதிரிகளாக இருந்திருக்கவில்லை. (மிரர் ஆஃப் தமிழ் அண்ட் சான்ஸ்க்ரிட் என்ற நூலில் டாக்டர் டி.ஆர்.நாக ஸ்வாமி இதற்கான ஏராளமான உதாரணங்களைத் தந்திருக்கிறார்).

 

சங்க இலக்கியங்களில் ஆரியப்படை கடந்த நெடுஞ்செழியன் பற்றியும் அவன் செய்த ஆரியர்களுடனான போர் பற்றியும் இருப்பது அவருக்குத் தெரியவில்லை போலும்.

கி.பி. 1ஆம் நூற்றாண்டிலேயே சேர சோழ பாண்டிய வேந்தர்கள் வைதீக(ஆரிய) மதத்தை ஆதரித்ததாக சங்க இலக்கியங்கள் கூறுவது அவருக்குத் தெரியவில்லை.

 

தமிழ் இலக்கியங்களை, தமிழ் மொழியை முழுமையாகப் புரிந்துகொள்ளாதவர்கள் ஆய்ந்தால் இப்படித்தான்.

Link to comment
Share on other sites

  • கருத்துக்கள உறவுகள்

திராவிட இயக்கம் தமிழர்களை திராவிடர்கள் என்றும் பிராமணர்களையும் வட இந்தியர்களையும் ஆரியர்கள் என்றும் குறிப்பிடுகிறது. உங்கள் கருத்து?

 

இது முற்றிலும் ஆதாரமற்ற, அறிவியல் அடிப்படையற்ற கோட்பாடு. 19-ம் நூற்றாண்டு இனவாதக் கோட்பாடுகளை எந்த விமரிசனமும் இன்றி அப்படியே ஏற்றுக் கொண்டு சொல்கிறார்கள். திராவிட இனம், ஆரிய இனம் என்று எந்த இனங்களும் கிடையாது. உயிரியல் கோட்பாடுகள் இந்தக் கருத்தாக்கத்தை பல பத்தாண்டுகளுக்கு முன்பாகவே நிராகரித்துவிட்டிருக்கிறது. தமிழர்களின் பழம் பெரும் இலக்கியமான சங்க இலக்கியத்தில் ஆரிய திராவிட சண்டைகள் பற்றி எந்தக் குறிப்பும் இல்லை. பிராந்திய வேறுபாடுகள் இருந்தனவே தவிர வடக்கும் தெற்கும் ஒரே கலாசாரத்தைப் பின்பற்றின என்றே அது சொல்கிறது. அதாவது அவை ஒன்றுக்கொன்று மாறுபட்டு இருந்தனவே தவிர எதிரிகளாக இருந்திருக்கவில்லை. (மிரர் ஆஃப் தமிழ் அண்ட் சான்ஸ்க்ரிட் என்ற நூலில் டாக்டர் டி.ஆர்.நாக ஸ்வாமி இதற்கான ஏராளமான உதாரணங்களைத் தந்திருக்கிறார்).

 

 

இதை யாழில எத்தனை வகையில எடுத்துச் சொன்னம். ம்ம்.. அதை அன்று நிராகரித்தவர்கள் இன்றும் திராவிடம் என்ற மாயையின் தீது கண்டு தாங்களாகவே ஒதுங்கிவிட்டனர். அண்ணன் சபேசனைத் தவிர..! :lol::D

Link to comment
Share on other sites

Archived

This topic is now archived and is closed to further replies.



  • Tell a friend

    Love கருத்துக்களம்? Tell a friend!
  • Topics

  • Posts

    • 2015 ல வாக்கு போட்ட தமிழருக்கு ஒழுங்காகக் தீர்வை கொடுத்து இருந்தால் இந்த முறை பதவிக்கு வந்திருக்கலாம் ....நரி வேலை பார்த்தால் இப்படி தான் பின் வந்தவர்களை பார்த்து  சும்மா பொய் சொல்லிக்கொண்டு இருக்கணும் ......
    • கலாநிதி ஜெகான் பெரேரா நாட்டை அடிமைப்படுத்தி வைத்திருக்கும் ஊழலுக்கு முடிவுகட்ட வேண்டும் என்பதே ஜனாதிபதி தேர்தலில் தேசிய மக்கள் சக்தியின் முக்கியமான வாக்குறுதிகளில் ஒன்றாக இருந்தது. அந்த கட்சி மீது மக்களுக்கு பெரும் கவர்ச்சி ஏற்படுவதற்கும் அதுவே பிரதான காரணமாகவும் இருந்தது. உயர் மட்டத்தில் இருந்து அடிமட்டம் வரை தலைவிரித்தாடும் ஊழல் 1970 களின் பிற்பகுதியில்  திறந்த பொருளாதாரம் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டதை தொடர்ந்து அரசாங்கத்துறையையும் தனியார்துறையையும் தழுவியதாக வழமைானதாக்கப்பட்டுவிட்டது. பாரிய அபிவிருத்தி திட்டங்களும் வெளிநாட்டு உதவிகளும் அதிகாரப் பதவிநிலைகளில் இருந்தவர்கள் ஊழலில் ஈடுபடுவதற்கான வாய்ப்பை வழங்கின. 2022 பொருளாதார வீழ்ச்சியும் அதன் விளைவாக மக்கள் அனுபவிக்கவேண்டி வந்த இடர்பாடுகளும் ஊழலை ஒழிக்கவேண்டும் என்றும் அதில் சம்பந்தப்பட்டவர்களை அகற்றவேண்டும் என்றும் உறுதிப்பாட்டை இறுக்கமாக்கியது. அரசியல் அதிகாரத்தை ஒருபோதும் கொண்டிராத கட்சி என்ற வகையில் தேசிய மக்கள் சக்தியே (முன்னணி கட்சிகள் மத்தியில்) ஊழல் குற்றச்சாட்டில் இருந்து விடுபட்டதாக இருந்தது. ஊழலினாலும் முறைகேடுகளினால் சீரழிந்துகிடக்கும் நாட்டை துப்புரவு செய்ய வேண்டும் என்ற வேட்கை  ஆட்சிமுறை தொடர்பில் மக்களுக்கு இருந்த அக்கறையின் மைய  விவகாரமாக இருந்தது. வேறு எந்த பிரச்சினையினாலும் அதை மறைப்புச் செய்ய முடியவில்லை. இனத்துவ தேசியவாதத்தை கிளறிவிடுவதற்கு சில எதிர்க்கட்சிகள் மேற்கொண்ட பிரயத்தனம் மக்கள் மத்தியில் எடுபடவில்லை. தேசிய மக்கள் சக்தியை தவிர, தங்கள் மத்தியில் ஊழல் குற்றச்சாட்டுக்கு ஆளானவர்களைக்  கொண்ட எந்தவொரு பிரதான அரசியல் கட்சியினாலும் ஊழல் பிரச்சினையை கையாள்வதற்கான அரசியல் துணிவாற்றல் தங்களுக்கு இருப்பதாக வாக்காளர்களை நம்பச்செய்ய முடியவில்லை. அதனால், அரசாங்க ஊழியர்களுக்கு சம்பளத்தை அதிகரிப்பது, வாழ்க்கைச் செலவைக் குறைப்பது போன்ற வாக்குறுதிகளை நிறைவேற்றுவதற்கு அரசாங்கம் தவறியிருப்பதாக எதாச்க்கட்சிகளினால் முன்வைக்கப்படும் குற்றச்சாட்டுக்களோ அல்லது அவற்றின் வாதங்களோ வாக்காள்கள் மத்தியில் ஒரு தாக்கத்தை ஏற்படுத்தவில்லை.  ஊழலை ஒழிக்க  வேண்டும் என்பதும் ஊழலுக்கு உடந்தையாக இருந்தவர்களை அகற்ற வேண்டும் என்பதுமே வாக்களர்களின் பிரதான அபிலாசையாக இருக்கிறது. முன்னைய அரசாங்கத்தின் இரு முக்கிய உறுப்பினர்கள் கைதுசெய்யப்பட்டு விளக்கமறியலில் வைக்கப்பட்டிருப்பதை அடுத்து ஊழலையும் அதனுடன் இணைந்த தண்டனையின்மையையும் கையாளுவதில் அரசாங்கம் அக்கறையுடன் இருக்கிறது என்ற திருப்தி தற்போதைக்கு வாக்காளர்களுக்கு ஏற்பட்டிருக்கிறது.  பதிவு செய்யப்படாத ஆடம்பர வாகனம் ஒன்று தொடர்பான குற்றச்சாட்டின் பேரில் கைதுசெய்யப்பட்டவர்களில் ஒருவர் வன்முறை நடத்தை வரலாற்றைக் கொண்டவர்.  ஆனால், அவர் முன்னர் ஒருபோதும்  கைது செய்யப்பட்டதில்லை. அவரின் குடும்பம் காலத்துவத்துக்கு  முன்னரான  உயர்குடி தொடர்புகளை கொண்டவர் என்பதும் சமூகத்தின் ஒரு பிரிவினரின் வாக்குகளை பெற்றுத்தரக்கூடிய ஆற்றல் கொண்டவர் என்று கருதப்பட்டதாலும்  அவர் கைதுசெய்யப்படால் இருந்திருக்கலாம். ஆனால்,  தற்போதைய அரசாங்கம் அவரையும் பாராளுமன்றத்தில் வன்முறையில் ஈடுபட்ட  முன்னைய அரசாங்கத்தின் இன்னொரு உறுப்பினரையும் பதிவு செய்யப்படாத வாகனங்களை வைத்திருந்த ஒப்பீட்டளவில் சிறிய குற்றச்சாட்டு தொடர்பில்  இப்போது கைது செய்திருக்கிறது. இதை இவர்களின் பல சகாகக்கள் மோசடி செய்ததாக கூறப்படும் கோடிக்கணக்கான பணத்துடன்  ஒப்பிடமுடியாது. ஆனால், இது ஒரு தொடக்கம். பிரதான பிரச்சினை அதனால், பிரதான பிரச்சினையான ஊழலை தாமதமின்றி கையாளத் தொடங்கி முன்னைய அரசாங்கத்தின் முக்கிய புள்ளிகளில் சிலருக்கு எதிராக நடவடிக்கையை அரசாங்கம் எடுத்திருப்பதால் அது வாக்குறுதிகளை நிறைவேற்றுவதில் உண்மையில் அக்கறையுடன் இருப்பதாக மக்கள் கருதுகிறார்கள். முன்னைய அரசாங்கத்தின் இரு உறுப்பினர்களுக்குைஎதிரான குற்றச்சாட்டுக்களை மறுதலிப்பது கஷ்டம். ஏனைன்றால் சான்றுகள் ( பதிவுசெய்யப்படாத இரு  மோட்டார் வாகனங்கள் ) கைவசம் இருக்கின்றன. கோடிக்கணக்கான பணமோசடி சம்பந்தப்பட்ட சிக்கலான வழக்குகளில் சான்றுகளைப் பெறுவது கஷ்டம். முன்னைய அரசாங்கங்களினால் கடந்த காலத்தில் நீதிமன்றங்களுக்கு கொண்டுவரப்பட்ட ஊழல் வழக்குகளில் பல தடவைகள் இடம்பெற்றதைப் போன்று அந்த சிக்கலான வழக்குகள் நீண்ட சட்ட நடைமுறைகளுக்கு உள்ளாகி இறுதியில் குற்றஞ்சாட்டப்படுபவர்கள் விடுதலையாகி விடவும் கூடும். ஆனால், தற்போதைய வழக்குகள் நேரடியானவை சிக்கலற்றவை என்பதால் அவற்றில் சம்பந்தப்பட்டவர்கள் குற்றவாளிகளாகக் காணப்படக்கூடிய சாத்தியம் இருக்கிறது. அதன் விளைவாக, இன்றைய தருணத்தில் அரசாங்கத்தின் மீதான எதிர்க்கட்சிகளின் விமர்சனங்கள் மக்கள் மத்தியில் எடுபடப் போவதில்லை. குறிப்பாக, முன்னைய அரசாங்கத்தினால் சர்வதேச நாணய நிதியத்துடன் செய்துகொள்ளப்பட்ட உடன்படிக்கையை  இன்னறய அரசாங்கம் கையாளுகின்ற முறை தொடடர்பான விமர்சனங்களைப் பொறுத்தவரையில் நிலைமை இதுவே. அரசாங்க ஊழியர்களுக்கு சம்பளத்தை அதிகரிப்பதாகவும் வாழ்க்கைச் செலவைக் குறைப்பதாகவும் ஜனாதிபதி தேர்தலின்போது மக்களுக்கு வழங்கிய வாக்குறுதிகளை அரசாங்கம் நிறைவேற்றவில்லை என்பது இன்னொரு விமர்சனம். ஆனால் , தங்களது பொருளாதார இடர்பாடுகள்  சாத்தியமானளவு விரைவாக தணிக்கப்பட வேண்டும் என்று மக்கள் விரும்புவார்கள் என்கிற அதேவேளை,  புதிய அரசாங்கம் ஒரு மாத காலத்துக்கு முன்னர்தான் பதவிக்கு வந்தது என்பதையும் குறைந்த முன்னுரிமை கொண்ட துறைகளில் இருந்து உயர்ந்த முன்னுரிமை கொண்ட துறைகளுக்கு வளங்களை  மாற்றிப்பகிர்வதற்கு புதிய வரவு  --  செலவு திட்டம் ஒன்றை  நிறைவேற்ற வேண்டியிருக்கிறது என்பதையும் அவர்கள் விளங்கிக்கொள்ள வேண்டும். வரிக் கட்டமைப்புகளில் மாற்றங்களைச் செய்வதற்கு சட்டங்களில் மாற்றம் செய்யவேண்டும். பாராளுமன்றம் கலைக்கப்பட்டிருக்கும் நிலையில் அது இந்த நேரத்தில் சாத்தியமில்லை. அத்துடன்,  ஜனாதிபதி தேர்தலில் தேசிய மக்கள் சக்தியினால் வழங்கப்பட்ட வாக்குறுதிகளை அதன் போட்டிக் கட்சிகள் வழங்கிய வாக்குறுதிகளின் பினபுலத்தில் நோக்கவேண்டியதும் அவசியமாகும்.  நம்பமுடியாத நிவாரணப் பொதிகள் அவற்றில் அடங்கும். சமூகத்தின் மிகவும் நலிவுற்ற குழுக்களுக்கு மாதாந்தம் நலன்புரி கொடுப்பனவு வழங்குவதாகவும் கடன்நிவாரணத் திட்டங்கள் அறிமுகம், மாற்றுத் திறனாளிகளுக்கும் மிகவும் வறுமைப்பட்டவர்களுக்கு கொடுப்பனவுகள் அதிகரிப்பு, விவசாயிகளுக்கு கடன் ரத்து, வரிக்குறைப்பு,  இலட்சக்ணக்கில் தொழில் வாய்ப்புகளை உருவாக்குதல், சகல தரப்பினருக்கும் சம்பள அதிகரிப்பு, பெருமளவு வெளிநாட்டு முலீடுகளைப் பெறுதல் அல்லது குறுகிய கால வரையறைக்குள் கடன் நிவாரணங்களைப் பெறுதல் என்று பெருவாரியான வாக்குறுதிகளை அந்த கட்சிகள் வழங்கின. கடனை திருப்பிச் செலுத்துவதில் இலங்கையின் ஆற்றல் குறித்த தற்போதைய மதிப்பீடு மற்றும் சர்வதேச உறவுகளை அடிப்படையாகக் கொண்டு நோக்கும்போது இந்த வாக்குறுதிகளை எல்லாம் நிறைவேற்றுவது சாத்தியமில்லை. அதனால் அரசாங்கம் வாக்குறுதிகளை உடனடியாக நிறைவேற்றவில்லை என்று எதிர்க்கட்சிகள் குற்றஞ்சாட்டுவது பாசாங்கத்தனமானதாகும். சாத்தியமான பங்காளிகள் அறகலய போராட்ட இயக்கத்தினால் " முறைமை மாற்றம் " என்று சுருங்கச் சொல்லப்பட்ட ஊழல் நிறைந்த ஆட்சி முறையை முற்று முழுவதுமாக மாற்றவேண்டும் என்ற மக்களின் வேட்கை பாராளுமன்ற தேர்தலிலும் மக்களின் கவனத்தை பெரிதும் ஈர்க்கக்கூடிய பிரசாரத் தொனிப்பொருளாக தொடர்ந்து விளங்கப்போகிறது. ஜனாதிபதி தேர்தலில் தேசிய மக்கள் சக்திக்கு வாக்காளிக்காதவர்களும் கூட ஊழலற்ற ஆட்சிமுறையை விரும்புவதால் இந்த தடவை அந்த கட்சிக்கு வாக்களிக்கக்கூடிய சாத்தியம் இருக்கிறது. மறுபுறத்தில், கடந்த மாதம் எல்பிட்டிய பிரதேச சபை தேர்தலில் கண்டதைப் போன்று மக்கள் தங்களுக்கு தனிப்பட்ட முறையில் தெரிந்தவர்களுக்கு அல்லது தங்களுக்கு உதவியவர்களுக்கு உணர்ச்சிபூர்வமாக வாக்களிக்கவும் நாட்டம் காட்டலாம்.  அது உள்ளூர் மட்டத்தில் சலுகைகளைச் செய்திருக்கக்கூடிய முன்னைய அரசாங்க உறுப்பினர்களுக்கு அனுகூலமாக அமையும். எல்பிட்டிய பிரதேச சபையில்  47 சதவீதமான வாக்குகளைக்  கைப்பற்றிய தேசிய மக்கள் சக்தி அரைவாசி ஆசனங்களைப் பெற்றது. ஆனால், கூடுதல் சதவீதமான வாக்குகளை ஏனைய கட்சிகளே பெற்றன. நாட்டில் இன, மத சிறுபான்மைச் சமூகங்கள் பெரும்பான்மையினராக வாழும் பகுதிகளில் காணப்படும் நிலைவரங்களும்  தேசிய மக்கள் சக்தி பெரும்பான்மை ஆசனங்களை பெறுவதை சிக்கலாக்கும். தேசிய மக்கள் சக்தி முன்னர் பெரும்பான்மையினச் சமூகத்தின் மீதே பிரதானமாகக் கவனத்தைக் குவித்தது.  அதன் உயர்மட்டத் தலைவர்களும் அந்த இன, மதப் பின்னணியில் இருந்து வந்தவர்களே. அதனால் இன, மத சிறுபான்மைச் சமூகங்ளைப் பொறுத்தரை, தங்கள் மத்தியில் வேலை செய்யாத ஒரு தேசியக் கட்சியை விடவும் தங்களது பிரிவுசார்ந்த நலன்களுக்காக குரல் கொடுக்கின்ற கட்சிகளுக்கே வாக்களிப்பதில் இயல்பாகவே நாட்டம் காட்டுவார்கள். ஆனால், சிறுபான்மைச் சமூகங்கள் தங்களது சொந்த அரசியல் தலைவர்கள் மீதும் விரக்தியடைந்திருக்கின்ன. குறிப்பாக அந்த சமூகங்களின் இளம்  தலைமுறையினர் பிரிந்து வாழ்வதை விடவும் பிரதான சமூகத்துடனும் தேசிய பொருளாதாரத்துடனும் இணைந்து வாழ்வதில் முன்னரை விடவும் இப்போது கூடுதல் அக்கறை காட்டுகிறார்கள். அரசாங்கம் தானாகவே அரசியலமைப்புக்கு திருத்தங்களைச் செய்யும் செயன்முறைகளில் ஈடுபடுவதற்கு வசதியாக மூன்றில் இரண்டு பெரும்பான்மை ஆசனங்களை பாராளுமன்றத்தில் கைப்பற்றுவது சாத்தியமில்லை என்பதே  இந்த ஆய்வில் இருந்து பெறக்கூடிய முடிவாகும். அதற்கு சாதாரண பெரும்பான்மை ஒன்று கிடைக்கலாம். ஆனால் அதுவும் நிச்சயமானதல்ல. அதனால் பாராளுமன்றத்துக்கு தெரிவாகக்கூடிய கூட்டாகச் செயற்பட்டு சட்டங்களையும் அரசியலமைப்புத் திருத்தங்களையும் நிறைவேற்ற வேண்டிய தேவை அரசாங்கத்துக்கு ஏற்படுமானால் அதுவே நாட்டுக்கு  நல்ல வாய்ப்பாக அமையும். அதற்கு முன்னாள் ஜனாதிபதி ரணசிக்க பிரேமதாச கூறியதைப் போன்று எதிர்க்கட்சிகளுடன்  கலந்தாலோசனை, விட்டுக்கொடுப்பு, கருத்தொருமிப்பு அவசியமாகும். ஊழலும் தண்டனையின்மையும் கோலோச்சிய கடந்த காலத்தைப் போலன்றி ஊழலை முடிவு கட்டுவதற்கு தேவையான சடடங்களைக் கொண்டு வருவதற்கு அரசாங்கத்துடன் ஒத்துழைத்துச் செயற்படுவது எதிர்க்கட்சிகளைப் பொறுத்தவரை ஒரு அமிலப் பரீட்சையாகும். தேசிய மக்கள் சக்தி அதன் பங்காளிகளாக வரக்கூடியவர்களை  இன, மத சிறுபான்மை கட்சிகளில் தேடிக் கொள்ளக்கூடியது சாத்தியம்.   https://www.virakesari.lk/article/198148
    • தேசப்பற்று, தீவிரவாதி: ‘அமரன்’ பேசும் அரசியல்! SelvamNov 08, 2024 09:27AM அ. குமரேசன் சமூகம், வரலாறு, அரசியல் சார்ந்த நாவல்கள், ஆய்வுத் தொகுப்புகள் உள்ளிட்ட எழுத்தாக்கங்களில், விவரிக்கப்பட்டிருக்கும் நிலைமைகள் பற்றி விமர்சிக்கப்படுவது போலவே, அவற்றில் சொல்லாமல் விடப்பட்டிருக்கும் நிலவரங்கள் குறித்த விமர்சனங்களும் எழுகின்றன.  படைப்புரிமைக்குச் சமமானதுதான் விமர்சன உரிமை. ஆகவே அத்தகைய விமர்சனங்கள் வருவதைத் தடுத்துவிட முடியாது. சொல்லப்படுவது என்ன  என்பதில் வெளிப்படையாக உள்ள அரசியல் போலவே, சொல்லாமல் விடப்படுவது எது என்பதிலும் நுட்பமான அரசியல் இருக்கிறது. ஆயினும், என்ன சொல்லப்பட்டிருக்கிறதோ அது சரியாகச் சொல்லப்பட்டிருக்கிறதா, உண்மையைத் திரித்துச் சொல்லப்பட்டிருக்கிறதா என்ற கோணத்தில் விமர்சிப்பதே  எனது அணுகுமுறை. அமர அரசியல் தற்போது திரையரங்குகளுக்கு வந்து பெரிய அளவுக்குக் கவனம் பெற்றுள்ள ‘அமரன்’ திரைப்படம் பற்றிய விமர்சனங்களைப் பார்க்கிறபோது, தமிழ் சினிமா சித்தரித்து வந்திருக்கிற, தேச பக்தர்கள், தீவிரவாதிகள் பற்றிய அரசியல் பற்றிய சிந்தனை விரிகிறது. உண்மையாக வாழ்ந்த, தமிழ்நாட்டைச் சேர்ந்த ஒரு ராணுவ வீரரின் கதையை வைத்து எடுக்கப்பட்டுள்ள ‘அமரன்’ படத்தைப் பற்றி வந்த எதிர் விமர்சனங்களில், அவரது சாதி அடையாளத்தை மறைத்தது ஏன் என்ற கேள்வியைச் சிலர் எழுப்பினார்கள். தமிழ் சினிமா எப்போதுமே அந்தச் சாதியினரைக் கதாநாயகர்களாகச் சித்தரிப்பதைப் புறக்கணித்து வந்திருப்பதாகக் குற்றம் சாட்டப்பட்டது. ஒரு நாளேட்டில் அது ஒரு கட்டுரையாகவே வந்தது. கட்டுரையாளரின் கருத்துச் சுதந்திரம் மதிக்கப்பட்டிருப்பதாக எடுத்துக்கொள்ளலாம்தான். இப்படி எல்லாப் பிரச்சினைகளிலும் எல்லாத் தரப்பினரின் கருத்துச் சுதந்திரமும் மதிக்கப்படுமானால் ஆரோக்கியமாக இருக்கும். படத்தின்  வெற்றிக் கூட்டத்தில் திரைக்கதை அமைத்து இயக்கியுள்ள ராஜ்குமார் பெரியசாமி இந்தக் கேள்விக்குப் பதிலளித்திருக்கிறார். ராணுவ வீரர் முகுந்த் வரதராஜனின் பெற்றோரே அதை விரும்பவில்லை, தமிழர் என்றும் இந்தியர் என்றும் அடையாளப்படுத்துவதைத்தான் முகுந்த்தே விரும்பினார் என்று பெற்றோர் தெரிவித்தார்கள் என்று இயக்குநர் கூறியிருக்கிறார். இதற்கு முன் ‘சூரரைப் போற்று’ படம் வந்த நேரத்திலும், எளிய மக்களுக்குக் குறைந்த கட்டணத்தில் விமானப் பயண அனுபவம் கிடைக்கச் செய்தவரது வாழ்க்கையின் தாக்கத்தில் எடுக்கப்பட்ட படத்தில் அவரது சாதி அடையாளம் மறைக்கப்பட்டது என்று விமர்சிக்கப்பட்டது. இந்த இரண்டு படங்களிலுமே, நாயகர்கள் வேறு ஏதாவது ஒரு சாதியைச் சேர்ந்தவர்களாகவும் காட்டப்படவில்லை என்பதை இந்த விமர்சகர்கள் மறைத்துவிட்டார்கள். நாட்டிற்குப் பங்களிக்கிற நாயகர்களை எந்தவொரு சாதி வில்லையையும் மாட்டாமல் சித்தரிப்பதையே தமிழ் மக்கள் ஆதரித்து வந்திருக்கிறார்கள். அந்த நல்லிணக்க மாண்பிற்கு ‘அமரன்’ படம் உண்மையாக இருக்கிறது என்றால் அது பாராட்டத்தக்கதுதான். அந்தச் சாதியைச் சேர்ந்தவர்களை நாயகப் பாத்திரங்களாக வைத்த படங்கள் வந்திருக்கின்றன. எனது நினைவு சரியாக இருக்குமானால், ‘வியட்நாம் வீடு’, ‘கௌரவம்’, ‘அலைகள் ஓய்வதில்லை’, ‘ரோஜா’, ‘அந்நியன்’ உள்ளிட்ட அத்தகைய பல படங்கள் வந்து வெற்றியும் பெற்றுள்ளன. குறிப்பிட்ட சாதியினர் அல்லாத பிற சாதிகளைச் சேர்ந்த மக்களும் ஆதரித்ததால்தான் அந்தப் படங்கள் வெற்றி பெற்றன என்று சொல்லத் தேவையில்லை.  வீரமும் தியாகமும் மேஜர் முகுந்த்தின் குடும்பத்தினருடைய விருப்பத்திற்கும், தமிழக மக்களுடைய நல்லிணக்க வரலாற்றுக்கும் உண்மையாக இருந்தது போல், காஷ்மீர் மக்களுக்கும் ‘அமரன்’ உண்மையாக இருக்க வேண்டாமா? இப்படியொரு கேள்வியைக் கேட்டிருக்கிறார் வழக்குரைஞரும் எழுத்தாளருமான மு. ஆனந்தன். “அமரன் திரைப்படம் பார்த்துவிட்டு தியேட்டரிலேயே அப்படி அழுதேன் இப்படி அழுதேன் என்று பலர் சொல்கிறார்கள். அது சரிதான். அழ வைப்பதற்கென்றே தயாரித்த படமாக இருக்கிறது. மேஜர் முகுந்த் வரதராஜனின் மரணம் துயரமானது. அவரது தியாகம் போற்றுதலுக்குரியது. அவரது மரணம் மட்டுமல்ல ஒவ்வொரு ராணுவ வீரரின் தியாகமும் போற்றுதலுக்குரியது” என்று அந்த விமர்சனம் முகுந்த் வரதாராஜன்களின் தியாகங்களுக்கு மரியாதை செலுத்துவதிலிருந்தே தொடங்குகிறது. “ஆனால், ராணுவ வீரர்களின் மரணத்தை வைத்து தேச வெறியைக் கிளப்பி  இழிவான அரசியல் செய்யப்படுவது போன்றுதான் இந்தப் படமும் செய்திருக்கிறது. பார்வையாளர்களின் உணர்வுகளை உச்சத்திற்குக் கொண்டு செல்வது போலவும் அழச் செய்வது போலவும் முகுந்த்தின் மரணத்திற்குப் பிறகான காட்சிகளைத் திட்டமிட்டு அமைத்துள்ளார்கள். அந்த மரணத்தை வைத்து சினிமாவை மார்க்கெட்டிங் செய்வதுதான் நோக்கமாக இருக்கிறது,” என்கிறார் ஆனந்தன். இத்தகைய விமர்சனங்கள் சரிதானா என்று உரசிப் பார்ப்பதற்காகவேனும் படத்தைப் பார்த்தாக வேண்டும். திரைக்கதையைப் பாதுகாப்புத் துறை, முகுந்த்தின் பெற்றோர், அவரது ராணுவ நண்பர்கள் ஆகிய மூன்று தரப்பிலும் காட்டி ஒப்புதல் பெற்ற பிறகுதான் படம் தயாரிக்கப்பட்டது என்று படத்தின் தயாரிப்பாளர்களில் ஒருவரான மூத்த நடிகர், மக்கள் நீதி மய்யம் கட்சித் தலைவர் கமல்ஹாசன் கூறியிருக்கிறார். ஆனால், ராணுவத்தால் குற்றவாளி என அறிவிக்கப்பட்டுக் கொல்லப்பட்ட அல்டாஃப்வாணி தரப்பிலோ, காஷ்மீர் மக்கள் தரப்பிலோ கருத்துக் கேட்கப்படவில்லை. குற்றவாளியைப் பிடிக்கச் சென்றபோது மக்கள் ராணுவத்தினர் மீது கல்லெறிந்து எதிர்ப்பதாகக் காட்டப்படுகிறது. அப்படிக் கல் வீசப்பட்டது உண்மைதான் என்றாலும், குற்றவாளிக்காகக் கல் வீசியவர்கள் குறைவு. பொதுவாகக் கடந்த காலத்தில் ராணுவத்தினரால் நடத்தப்பட்ட கொடுமைகளுக்கு எதிர்ப்புத் தெரிவிக்கும் வகையிலேயே அந்த மக்கள் கல் வீசுவதை 2008ல் ஒரு போராட்ட வடிவமாகக் கையில் எடுத்தார்கள் என்று விமர்சகர் குறிப்பிடுகிறார். ஒரு முகுந்த் மக்களுக்கு உதவிய நல்லவராக இருந்திருக்கலாம், ஆனால், நடவடிக்கைக்காக அங்கே சென்றவர்கள் எல்லோருமே அப்படிப்பட்டவர்கள் கிடையாது. விசாரணைக்காகச் சிறுவர்களையும் தூக்கிச் சென்றது, பாலியல் வன்முறைகள், துப்பாக்கிச் சூடுகள் போன்ற வன்முறைகளுக்கு எதிராகவும், தொடர்ந்து அரசியலாகத் தாங்கள் வஞ்சிக்கப்பட்டதன் வலியைத் தாங்க இயலாதவர்களாகவும்  தங்களின் கோபத்தை வெளிப்படுத்தும் வகையிலேயே அந்த மக்கள் கற்களைக் கையில் எடுத்தார்கள் என்றும் விமர்சகர் சில நிகழ்வுகளை நினைவுகூர்ந்திருக்கிறார்.  புதிய தணிக்கை இப்படிப்பட்ட ராணுவ வன்கொடுமைகள் தொடர்பாக உலக பொதுமன்னிப்பு நிறுவனத்தின் அறிக்கை உட்பட பல ஆவணங்கள் இணையத்தில் கிடைக்கின்றன. ஆயினும் அம்மாதிரியான தகவல்களை வைத்துக்கொண்டு எளிதாகப் படம் எடுத்துவிட முடியாது. இதைப் பற்றிக் கூறுகிற ஆனந்தன், ஒன்றிய ஆட்சிக்கு மோடி தலைமையில் பாஜக வந்த பிறகு, ராணுவம் தொடர்பான படங்களுக்குத் தணிக்கை வாரியத்தின் அனுமதி மட்டும் போதாது, ஒன்றிய பாதுகாப்பு அமைச்சகத்தின் அனுமதியும் வேண்டும் என்று ஆணையிடப்பட்டிருப்பதைச் சுட்டிக்காட்டியிருக்கிறார். நாடாளுமன்ற மாநிலங்களவையில் 2022 பிப்ரவரி 11 அன்று, பெரொஸ் வருண் காந்தி கேட்டிருந்த ஒரு கேள்விக்கு பாதுகாப்புத் துறை இணையமைச்சர் அஜய் பட் அளித்த பதிலில், “பாதுகாப்பு தொடர்பான உள்ளடக்கங்களுடன் தயாரிக்கப்படும் திரைப்படங்களுக்குத் தடையில்லாச் சான்றிதழ் (என்ஓசி) வழங்குவதில் உள்ள அடிப்படைக் கோட்பாடு என்னவெனில், ஆயுதப் படையினருக்கோ அரசாங்கத்திற்கோ நாட்டிற்கோ மரியாதைக் குறைவு ஏற்படுத்தப்படாமல் இருப்பதையும், தகவல்கள் உண்மையாக இருப்பதையும், நாட்டின் பாதுகாப்புக்கு பாதிப்பை ஏற்படுத்தக்கூடிய  வகையில் ரகசியத் தகவல்கள் பொதுவெளிக்குக் கொண்டுவரப்படாமல் இருப்பதையும் உறுதிப்படுத்துவதுதான்,” என்று கூறப்பட்டிருக்கிறது. அமைச்சகத்தின் வலைத்தளத்தில் இந்தப் பதில் பதிவேற்றப்பட்டிருக்கிறது. மேலோட்டமாகப் பார்த்தால் இந்தக் கட்டுப்பாடுகள் சரி  என்றுதான் தோன்றுகிறது. ஆனால், விமர்சனப்பூர்வமாகவும் அத்துமீறல்கள் தொடர்பாகவும் மக்களின் துயரங்கள் பற்றியும் படமெடுக்க முனைவோருக்கு இந்த ஆணை தகர்க்க முடியாத முட்டுச் சுவராக இருக்கிறது. இப்படி ஒவ்வொரு மாநிலத்திலும் காவல்துறை தொடர்பான திரைப்படங்களுக்கும் என்ஓசி கெடுபிடி கொண்டுவரப்பட்டால் என்ன ஆகும்? காவல்துறையின் அப்பட்டமான மனித உரிமை மீறல்களைக் காட்டிய ‘விசாரணை’, ‘ஜெய்பீம்’, ‘வேட்டையன்’ போன்ற படங்கள் திரைக்கு வந்திருக்க முடியுமா? மக்களுக்கும் படைப்புக்கும் உண்மையாக இருக்க விரும்பும் படைப்பாளிகள் இப்படிப்பட்ட ஆணைகளுக்கு உடன்பட்டுப் போவதை விட, திரையரங்கில் பாப்கார்ன் விற்றாவது பிழைத்துக்கொள்ளலாம் என்று போய்விடுவார்கள். தேசப்பற்று ராணுவ வீரர், காவல் அதிகாரி போன்ற தனி மனிதர்களின் வீரம், தியாகம் ஆகியவற்றின் மீது மரியாதையை ஏற்படுத்துகிற கலையாக்கங்கள் வரவேற்கத்தக்கவை.  ஆனால், அவர்களது வீரத்தையும் தியாகத்தையும் சந்தை விற்பனைச் சரக்காக்குவது தடையின்றி நடந்து வந்திருக்கிறது. அத்துடன், முன்னுக்கு வருகிற சமூகப் பிரச்சினைகளையும் கூட விற்பனைப் பொருளாக்குகிற வேலையையும் சினிமாவினர் எப்போதுமே செய்துவந்திருக்கிறார்கள். மாற்றத்திற்கான உண்மை அக்கறையுடன் அந்தப் பிரச்சினைகளைக் கையாளும் படமாக்கங்கள் அரிதாகவே வருகின்றன. அதிலும், (உண்மைக் கதையோ கற்பனைக் கதையோ  எதுவானாலும்) படத்தின் நாயகப் பாத்திரம் ராணுவ வீரன் அல்லது காவல்துறை அதிகாரி, எதிர்நிலைப் பாத்திரம் தீவிரவாதி என்றால் முழுக்க முழுக்க அவனை ஈவிரக்கமற்ற ஒரு சதிகாரன் போலவே காட்டுவதை முந்தைய முன்னணி  நட்சத்திரங்கள் நடித்த படங்களும் செய்து வந்திருக்கின்றன. அவன் தரப்பு நியாயம் எதுவும் பெயரளவும் பேசப்படுவதில்லை. எந்தப் பின்னணியில் அவன் தீவிரவாதிகளின் பக்கம் இணைந்தான் என்பதும் விளக்கப்படுவதில்லை. ஒருவேளை நாயகப் பாத்திரமே தீவிரவாதி என்றால் இவை சொல்லப்படலாம். ஆனால், அப்படியொரு நாயகப் பாத்திரத்துடன் படம் பண்ணுவதற்கு யார் துணிவார்? எந்தவொரு குற்றச் செயல் தொடர்பாகவும் கைது செய்யப்படுகிறவர்களை, அவர்கள் குற்றவாளிகள்  என்று அரசாங்கம்  சொல்லிவிட்டது என்பதற்காக நீதிமன்றம் ஏற்பதில்லை. விசாரணையில் குற்றம் சாட்டப்பட்டவர் தரப்பையும் கேட்டுவிட்டுத்தான் தீர்ப்புக்குப் போகிறது, போக வேண்டும். (நீதிக் கோட்பாட்டின்படி சொல்கிறேன். பணபலமோ அதிகாரத் தொடர்போ ஆள்வலிமையோ இல்லாத அப்பாவிகள் பலர் தங்கள் தரப்பை வலுவாக முன்வைக்க முடியாமல் குற்றவாளிகளாகச் சிறைக்கு அனுப்பப்படுவார்கள். அது தனிக்கதை.) ஆனால், நம்மூர் சினிமாக்கள், எதிர்க் கதாபாத்திரங்களுக்குத்  தீவிரவாதி அங்கியை மாட்டிவிட்டால் அவர்கள் தரப்பிலோ, போராடும் மக்கள் தரப்பிலோ நியாயம் இருப்பதாக ஒப்புக்குக்கூட காட்டுவதில்லை. அவர்கள் தேசத்தின் எதிரிகளாகவே, அடக்குமுறைக்கு உரியவர்களாகவே சித்தரிக்கப்படுவார்கள். நியாயங்கள் இருந்தாலும், தேர்ந்தெடுத்த பாதை தவறானது என்றாவது சொல்ல வேண்டும், அந்தக் குறைந்தபட்ச நடுநிலை கூட கடைப்பிடிக்கப்படுவதில்லை. குழந்தைகளின் ஓவியத்தில் இந்தப் பாரம்பரியம் விசுவாசமாகப் பின்பற்றப்படுவதன் விளைவு என்ன? உண்மை நிகழ்வு ஒன்றை சாட்சிக்கு அழைக்கலாம். சில ஆண்டுகளுக்கு முன், சென்னை லயோலா கல்லூரியின் ஊடகக் கலைத்துறை மாணவர்களுக்கு இதழியல் தொடர்பாகப் பயிற்சியளிக்கிற வாய்ப்புக் கிடைத்தது. ஒருநாள் மாணவர்கள்  ஒரு பெரிய பையில் வைத்திருந்த ஓவியத் தாள்களை எடுத்து மேசையில் வைத்தார்கள். சென்னையின் சில அரசுப் பள்ளிகளையும் தனியார் பள்ளிகளையும் சேர்ந்த 100 குழந்தைகள் வரைந்த ஓவியங்கள் அவை. அந்த ஓவியங்கள் அனைத்திலும், கிட்டத்தட்ட ஒரே மாதிரியாக, தாடி வைத்திருந்த, மீசை இல்லாத, குல்லா அணிந்த, நீண்ட கறுப்பு அங்கியுடன் கையில் துப்பாக்கி பிடித்திருந்த உருவம் வரையப்பட்டிருந்தது. “தீவிரவாதியின் படம் வரைக” என்று கேட்கப்பட்டபோது அத்தனை பேரும் இவ்வாறு வரைந்திருக்கிறார்கள் என்று மாணவர்கள் தெரிவித்தார்கள். அந்த உருவம் யாரைப் பிரதிபலிக்கிறது என்று எவரும் புரிந்துகொள்ளலாம். அந்த 100 குழந்தைகளில் ஒரு சிறுபான்மை சமயம் சார்ந்த குடும்பங்களின் பிள்ளைகளும் இருந்தார்கள். இப்படியொரு பிம்பத்தை அவர்களின் மனங்களில் பதிய வைத்ததில் சினிமாவுக்கு மிகப்பெரிய பங்கிருப்பதை மறுக்க முடியுமா? தேசப்பற்று என்றால் அது ராணுவ வீரர் அல்லது காவல்துறை அதிகாரியின் கதையாகத்தான் இருக்க வேண்டும் என்ற விதியை யார் செய்தது? பருவநிலை சவால்களை எதிர்கொண்டு வயலில் இறங்கும் வேளாண் பணியில், போராடுகிற வேறு தொழிலாளர்களுக்காகத் தமது ஒரு நாள் ஊதியத்தை இழந்து ஆர்ப்பாட்டத்தில் பங்கேற்கும் தோழமைப் பணியில், மயக்கும் மதவெறிப் பிரச்சாரங்களைப் புறக்கணித்து ஒற்றுமையைப் பேணும் நல்லிணக்கப் பணியில், சாதி ஆணவத்துக்கு எதிராகத் தோள் சேரும் சமூகநீதிப் பணியில், மாணவர்களுக்காகப் பொழுதை அர்ப்பணிக்கும் ஆசிரியப் பணியில், தொற்று வாய்ப்பைப் பொருட்படுத்தாமல் நோயாளிகளைத் தொட்டுத் துடைத்துத் தூய்மைப்படுத்தும் செவிலியப் பணியில், தாக்குதல்களுக்கு அஞ்சாமல் உண்மைகளை வெளிப்படுத்தும் ஊடகப் பணியில், கடும் மழையிலும் மின்சாரம் கிடைக்கச் செய்யும் மின் பணியில், வெள்ளச் சாலையிலும் பேருந்தை இயக்கும் போக்குவரத்துப் பணியில், பேச்சும் இணையமும் துண்டிக்கப்படாமல் இருப்பதை உறுதிப்படுத்தும் தொலைத்தொடர்புப் பணியில், பில் போட வேண்டாமென்றால் வரி தள்ளுபடி என்று சொல்வதைத் தள்ளிவிட்டு பில் போட்டே பொருள்கள் வாங்கும் வாடிக்கையாளர் பணியில்…. இன்னும் நாட்டின் ரத்த ஓட்டமாக இருக்கும் அத்தனை பணிகளிலும் துடிப்பது தேசப்பற்றுதான். ராணுவ வீரர்களோடும் காவல்துறையினரோடும் நில்லாமல் இப்படிப்பட்ட பணிகளையும் பாருங்கள் சினிமாவினரே, வெற்றிப் படங்களுக்கான அருமையான கதைகள் கிடைக்கும். இல்லையேல், மனித உரிமை முழக்கங்கள் படப்பிடிப்புக் கூடங்களிலும் உரக்க ஒலிப்பதை நாடு கேட்கிற நாள் வரத்தான் செய்யும்.     https://minnambalam.com/featured-article/amaran-movie-politics-patriotism-speacial-article-on-kumaresan/
    • சீமான் அவசரப் படுகிறார். விஜய் சரியாக சிந்திக்கிறார். பிறந்தநாள் வாழ்த்துக்கள் சீமான் சகோ. 
  • Our picks

    • "சோதிடமும் அசட்டுநம்பிக்கையும்"

      தமிழர்களுக்கு நான்கு என்ற எண்ணை நிறையவே பிடிக்கும். இதைப் பார்க்கையில் சங்க காலத்திலேயே எண் சோதிடம்- (Numerology) "பித்து" வந்துவிட்டதோ என்று தோன்றுகிறது. ஆனால் சங்க காலத்துக்குப் பின்னர் தான் நூல்களையும் பாக்களையும் தொகுக்கும் வேலைகள் துவங்கின. என்ன காரணமோ தெரியவில்லை நூல்களின் பெயர்களில் 4, 40, 400, 4000 என்று நுழைத்து விட்டார்கள். நான் மணிக் கடிகை முதல் நாலாயிர திவ்யப் பிரபந்தம் வரை சர்வமும் நாலு மயம்தான் !!

      “ஆலும் வேலும் பல்லுக்குறுதி, நாலும் இரண்டும் சொல்லுக் குறுதி” என்று சொல்லுவார்கள். ஆல, வேல மரங்களை விளக்கத் தேவை இல்லை. “நாலும் இரண்டும்” என்பது வெண்பாவையும் குறள் வகைப் பாக்களையும் குறிக்கும். நம்பிக்கை தவறில்லை அது மூடநம்பிக்கை யாகமல் இருக்கும் வரை. அளவுக்கு அதிகமாக இதுபோல சிந்திக்கும் போது நம்பிக்கையே மூடநம்பிக்கைக்கு வழிவகுப்பதாக அமைகிறது!.
        • Like
      • 4 replies
    • இதை எழுத மிகவும் அயற்சியாய்த் தான் இருக்கிறது.

      ஜீவா போன்றவர்களுக்கு இந்து மதத்தை காப்பாற்ற வேண்டிய தேவை என்ன என்பதை நான் கேட்கவில்லை ஆனால் சமுத்ரா போன்றவர்களுடைய தேவையில் இருந்து மாறுபட்டதாக அது இருக்கும் என்று புரிந்துகொள்கிறேன். அது என்னுடைய புரிதல். எல்லோரும் எதோ ஒரு புரிதலின் அடிப்படையிலேயே அடுத்த அடியை எடுத்து வைக்கிறோம்.
        • Like
      • 4 replies
    • மனவலி யாத்திரை.....!

      (19.03.03 இக்கதை எழுதப்பட்டது.2001 பொங்கலின் மறுநாள் நிகழ்ந்த ஒரு சம்பவத்தின் நினைவாக பதிவிடப்பட்டது இன்று 7வருடங்கள் கழித்து பதிவிடுகிறேன்)

      அந்த 2001 பொங்கலின் மறுநாள் அவனது குரல்வழி வந்த அந்தச் செய்தி. என் உயிர் நாடிகளை இப்போதும் வலிக்கச் செய்கிறது. அது அவனுக்கும் அவனது அவர்களுக்கும் புதிதில்லைத்தான். அது அவர்களின் இலட்சியத்துக்கு இன்னும் வலுச்சேர்க்கும். ஆனால் என்னால் அழாமல் , அதைப்பற்றி எண்ணாமல் , இனிவரும் வருடங்களில் எந்தப் பொங்கலையும் கொண்டாட முடியாதபடி எனக்குள் அவனது குரலும் அவன் தந்த செய்திகளும் ஒலித்துக் கொண்டேயிருக்கும்.
      • 1 reply
    • பாலியல் சுதந்திரமின்றி பெண்விடுதலை சாத்தியமில்லை - செல்வன்


      Friday, 16 February 2007

      காதலர் தினத்தை வழக்கமான தமது அரசியல் நிலைபாடுகளை பொறுத்து அணுகும் செயலை பல்வேறு தரப்பினரும் உற்சாகமாக செய்து வருகின்றனர்.கிரீட்டிங் கார்டுகளையும், சாக்லடுகளையும் விற்க அமெரிக்க கம்பனிகள் சதி செய்வதாக கூறி காம்ரேடுகள் இதை எதிர்த்து வருகின்றனர்.அமெரிக்க கலாச்சாரத்தை திணிக்க முயற்சி நடப்பதாக கூறி சிவசேனாவினரும் இதை முழுமூச்சில் எதிர்க்கின்றனர். தமிழ்நாட்டில் பாமக ராமதாஸ் இதை கண்டித்து அறிக்கை விட்டுள்ளார். பாகிஸ்தானிலும், அரபுநாடுகளிலும் இதை எதிர்த்து பத்வாக்கள் பிறப்பிக்கப்பட்டு அதை மீறி இளைஞர்கள் இதை கொண்டாடியதாக செய்திகள் வந்துள்ளன.
      • 20 replies
    • எனக்குப் பிடித்த ஒரு சித்தர் பாடல் (எந்தச் சித்தர் என்று மறந்து விட்டேன். கட்டாயம் தேவை என்றால் சொல்லுங்கள் எனது ஓலைச் சுவடிகளை புரட்டிப்பார்த்து பின்னர் அறியத் தருகிறேன்)

      நட்ட கல்லைத் தெய்வம் என்று நாலுபுட்பம் சாத்தியே
      சுற்றி வந்து முணுமுணென்று கூறுமந்த்ரம் ஏனடா
      நட்ட கல்லும் பேசுமோ நாதன் உள்ளிருக்கையில்
      சுட்ட சட்டி தட்டுவம் கறிச்சுவை அறியுமோ?


      பொருள்:
      சூளையில் வைத்துச் சுட்டுச் செய்த மண் பாத்திரத்தில் வைக்கும் கறியின் சுவை எப்படியானது என்று அந்தப் பாத்திரத்துக்கு விளங்குமா? அது போல, எம்முள்ளே எருக்கும் இறைவனை நீ அறியாமல் ஒரு கல்லினுள் கடவுள் இருப்பதாக நம்பி வெறும் கல்லை அராதித்து வழிபடுகிறாய்.
      • 7 replies
×
×
  • Create New...

Important Information

By using this site, you agree to our Terms of Use.