தரிசனத்தின் சூக்குமப்பொழுதொன்றில்

கண்ணீர் ரேகைளை அழித்து

பிரியத்தின் கோடுகளை வரையத் தொடங்குகிறாய்.

 

பொன்னி,

ஆராதனைக்குரியவளே,

பிரபஞ்சப்  பெருங்கோடுகளடியில்

சிதறுண்டு கிடக்குமென்  கனவுகளை பார்.

துருவ நிரலை மீறி

நுழைந்த வலசைப்பறவையாய்

அத்துவானவெளியில்

ஒற்றறுத்துப் பாடுமென்  குரலைக்கேள்.

 

துளைகளைத்  தீண்டும் காற்றின்

துயரங்களை நானறிவேன்.

பிரியமே,

ஒரு பின்பனிக்கால குளிர் சுமந்துவரும்

உன் பிரியத்தை எப்படி இழப்பேன்.

 

"உயிரே

உயிரில் வலி

எப்போதும் முடியாதென்றுரைக்கும் நீ"

எந்தப் பருவத்தில் வந்தடையப்போகிறாய் ?

 

உன்னிருத்தல் அன்பாலானது

அன்பாலனதெல்லாம் பெருந்துயரானது.

அன்பின் துயரப்புள்ளிகளில்

மிதந்தலையும் சரீரம் நிர்மலமானது.

நான் மிதந்தலைகிறேன்.

 

வான முடிவிடத்தில் நீ எழுகிறாய்.

ஒளிபிளந்து வர்ணமாகி வானை நிறைக்கிறது

இனி மழை வரக்கூடும்

நனையப் போகிறேன்

அன்பிலும் மழையிலும்.

 

 

அன்பாலனதெல்லாம் பெருந்துயரானது.

அன்பின் துயரப்புள்ளிகளில்

மிதந்தலையும் சரீரம் நிர்மலமானது.... 

 

அற்புதம் தாசன் அண்ணா

முன்பு ஒரு கருத்துப் பகிர்ந்திருந்தேன்!

கள மாற்றத்தில் தொலைந்து விட்டது போலும்!

மேல்வரும் வரிகளைப்பார்க்க.. உமாபதி சிவாச்சாரியாரின் நினைவு தான் வருகின்றது!

நெற்கொழுதாசன்  கொஞ்சம் மெதுவாக... வாழ்க்கையில் பயணிக்கவும்!

கவிதை நன்று...!

 

உன்னிருத்தல் அன்பாலானது

அன்பாலனதெல்லாம் பெருந்துயரானது.

அன்பின் துயரப்புள்ளிகளில்

மிதந்தலையும் சரீரம் நிர்மலமானது.

நான் மிதந்தலைகிறேன்.

 

பிரபஞ்சப்  பெருங்கோடுகளடியில்

சிதறுண்டு கிடக்குமென்  கனவுகளை பார்.

துருவ நிரலை மீறி

நுழைந்த வலசைப்பறவையாய்

அத்துவானவெளியில்

ஒற்றறுத்துப் பாடுமென்  குரலைக்கேள்.

 

துளைகளைத்  தீண்டும் காற்றின்

துயரங்களை நானறிவேன்.

 

 

 

 

 

ஆ............

யாராவது இந்த துயர் மிகுந்த கவிஞனின் தேடலுக்குரிய ---------------------- சேர்ப்பித்துவிடுங்களேன் இவனின் துயரம்  எங்களையெல்லாம் சின்னாபின்னப்படுத்திவிடும்போல் உள்ளதே. காதலாலுருகி இவன்  எழுதுகோல் தூக்கமின்றி.....  துணைகளுக்குள்  ஊடுறுவிய காற்றுப்போல் இவன் மனவேகத்திற்கேற்ப சோகம் சோகமாய் இன்னும் அதீத சோகமாய்..... ஓய்!  நெற்கொழு  முடியலைப்பா....

அன்பாலனதெல்லாம் பெருந்துயரானது.

அன்பின் துயரப்புள்ளிகளில்

மிதந்தலையும் சரீரம் நிர்மலமானது.... 

 

அற்புதம் தாசன் அண்ணா

மிக்க அன்பும் நன்றியும் சகோதரனே 

 

நெற்கொழுதாசன்  கொஞ்சம் மெதுவாக... வாழ்க்கையில் பயணிக்கவும்!

கவிதை நன்று...!

அண்ணை காலம் கடந்தபின் .....

மிக்க அன்பு அண்ணா  

ஆ............

யாராவது இந்த துயர் மிகுந்த கவிஞனின் தேடலுக்குரிய ---------------------- சேர்ப்பித்துவிடுங்களேன் இவனின் துயரம்  எங்களையெல்லாம் சின்னாபின்னப்படுத்திவிடும்போல் உள்ளதே. காதலாலுருகி இவன்  எழுதுகோல் தூக்கமின்றி.....  துணைகளுக்குள்  ஊடுறுவிய காற்றுப்போல் இவன் மனவேகத்திற்கேற்ப சோகம் சோகமாய் இன்னும் அதீத சோகமாய்..... ஓய்!  நெற்கொழு  முடியலைப்பா....

அகா, ஒரு துயர் காவி என்ன செய்யும் .....

விடுங்கள் திரும்பிப் பாராதீர்கள். 

மிக்க அன்பும் நன்றியும் அக்கா