காவிரியின் பாதையில், மலைசார்ந்த பசிய கிராமம். வயல்கள், கோப்பி, காடு, மூங்கில் என பசுமையின் அனைத்து வகையறாக்களாலும் நிறைந்த கூர்க் என்ற பெயருடைய, மைசூரை அண்மித்த தென்னிந்தியக் கிராமம். 19ம் நூற்றாண்டின் இறுதி, ஆங்கில காலனித்துவ காலம். உள்ளுர் வெளியூர் என வந்த பல படையெடுப்புக்களை வென்று கூர்க் கிராமம் இன்னமும் சுதந்திரமாய் இருந்த காலம். ஏழு மாதக் கர்ப்பிணித் தாயொருத்தி வயலில் நிற்கிறாள். நூற்றுக்கணக்கான வெள்ளைக் கொக்குகள் படையணியென எங்கிருந்தோ வியூகமமைத்து வந்து, அக்கர்ப்பிணியைச் சுற்றி வட்டமடித்துத் திடீரெனக் குத்தியெழும்புகின்றன. அவற்றின் செட்டைகளில் ஒட்டிச்சென்று விழுந்த வயல்நீர் திடீர் மழையாகிய அதே கணத்தில், அந்தத் தாய் தனது கால்களினிடையே வெப்பமான நீரினை உணர்கிறாள். கொக்குகள் கிளம்பிய அந்த நொடிப்பொழுதில், இருமாதம் முன்னதாய் அவள் பிறக்கிறாள். அவள் பெயர் தேவம்மா, அது தேவி என்று வழங்கப்படுகிறது. கொக்குகள் அவள் வருகையினை அறிவித்துச் சென்றதாய் தாயின் மனதுள் பிரமை படர்கிறது. 

 

இப்படி ஆரம்பிக்கிறது நாவல். 

 

சரிதா மந்தனா என்ற நாவலாசிரியரின் 'ரைகர் ஹில்ஸ்' என்ற முதல் நாவல். பங்களூர் ஐ.ஐ.எம் இலும் அமெரிக்காவின் வோர்ட்டன் பல்கலைக்கழகத்திலுமாக இரு எம்.பி.ஏ பட்டங்களுடன் முதலீட்டுத் துறையில் பணிபுரியும் நாவலாசிரியரின் முதல் நாவல். உண்மையினைச் சொல்வதானால் எவ்வித எதிர்பார்;ப்பும் இன்றித் தான் நூலினை வாங்கினேன். இடது மூளையின் ஆதிக்கத்தில் நாட்களை ஓட்டும் ஒருவரின் வலது மூளை சொன்ன கதையினை வாசிக்க வேண்டும் என்று தோன்றியது. 465 பக்கங்கள் பறந்தது தெரியாமல் போனது. சிந்து பைரவியில் அவுN;ராகணமின்றி ஒரு இசை முயற்சி நடந்ததாய்ப் பலரும் பேசுவர். இந்நாவலில் சோடை போன பக்கங்கள் என்றோ சோர்வூட்டிய பக்கங்கள் என்றோ ஒன்றையும் காணோம். காடு வாசித்தபோது பெற்ற அனுபவத்தின் கணிசமான பங்கினை இந்நாவலும் எனக்குத் தந்தது.

 

இந்நாவலின் திறமை அதன் பாத்திரங்களில் இருக்கிறது. கதை நிலத்தில் இருக்கிறது. மரஞ்செடியிலும் பூவிலும் கவிதையிலும் இருக்கிறது. பாசம், கோபம், காதல், காமம், வன்வம், பழி, வெறி, ஓர்மம் என மனித உணர்வுகள் அனைத்தினதும் பின்னிப் பிணைந்த சிம்பனியில் இருக்கிறது. ஏன் ஒரு பாத்திரம் ஒன்றைச் செய்கிறது என்று நாம் நினைப்பதற்கு புறம்பான காரணம் நாவலின் ஓட்டத்தில் தெரியும் போது இனிக்கிறது. நாவல் அருமையாக இருக்கிறது. இனிமையாக இருக்கிறது. வண்டின் இறக்கையில் செய்த தோடொன்று கதையில் வருகிறது. வாசித்து முடிக்கையில் அத்தனை மென்மையான பொருளாகக் கனமான நூல் கைகளில் தெரிகிறது.

 

நேரங்கிடைப்பின் வாசித்துப் பாருங்கள். அவசரத்தில் வாசிக்காதீர்கள். கைகளை விரித்து நீரிற்குள் குதிப்பது போல் நாவல் மனதைக் கட்டி இழுத்துச் செல்ல அனுமதித்து படியுங்கள். இலை குழை மரங்களின் மத்தியில், பூக்களின் மத்தியில், கவிதைகளின் மத்தியில், கன்னிகளின் (பெண்களாயின் காளையர்) மத்தியில் உலாவியர் எவராலும் நாவல் ஏற்படுத்தும் உள்ளார்ந்த அதிர்வினை உணராதிருக்க முடியாது என்பது எனது தாழ்மையான அபிப்பிராயம்.

WHY I WROTE TIGER HILLS:
It
was ancient custom in Coorg to bury the umbilical cord of a newborn.
Past the jungle undergrowth, tucked among root and shale, deep into the
earth. It served as a talisman, it was believed, a beacon showing the
way home. So that no matter how far one went, no matter the distance nor
the passage of time, ever this electric longitude, pointed towards
home.

Perhaps inevitably then, when I began to write Tiger Hills,
Coorg was the setting that naturally unfurled. My words, echoing my
grandfather's as he tells us stories around an oil lamp. The
great-grandmother, widowed young, who walked her fields alone, a dagger
tucked into her blouse. These stories and others, my roots, sunk for
generations into these hills.

While Coorg forms the highly
personalized canvas of Tiger Hills, I wanted to write a story almost
classical in structure - a large narrative, whose characters struggle
with universal themes. What do we do when thrust into circumstances not
of our choosing? Tiger Hills explores the nexus between fortitude and
acceptance, the choices we make in the aftermath of happenstance and the
far-reaching impact they can carry. Determined not to be victimized,
Devi fights for happiness the best she can. She isn't always easy to
like and makes some decisions that are far from right. And yet, who was
truly the victim and who the aggressor?

As she forges a life for
herself within the parameters decided for her, Devi hardens. To such an
extent however, that she becomes wedded to a version of happiness too
rooted in memory to ever become real. When is it best to let go, to seek
happiness along new roads, even those previously discounted?

Devi's
story lies at the core of Tiger Hills, but it is the other stories,
unvoiced, like a dried flower lying pressed within the pages of a book,
that form its undercurrent. A missionary, searching for something he
cannot express; an orphan, single minded in his devotion; a boy, marked
by both the mother who leaves him to the care of another as well as the
legend of a father barely remembered. Different interpretations of love -
obsessive, possessive, filial; the ways we wield them to undo one
another, the suffering we invite upon those we hold dearest.

Finally,
redemption. Tiger Hills is an exploration of our all too human need to
come full circle, for reconciliation; and the idea that often, it lies
well within our grasp.

Learn more about Tiger Hills at www.facebook.com/tigerhillssaritamandanna

Sarita
Mandanna belongs to the stunning landscapes of Coorg, the setting of
Tiger Hills. Her family history extends for centuries through these
hills, famous for their coffee plantations and often described as the
'Scotland of India'. She has a PGDM from the Indian Institute of
Management, an MBA from the Wharton Business School, and was most
recently a private equity investor in New York City. Tiger Hills is her
debut novel. It is being translated into 14 languages around the world,
including French, Italian, Spanish, Catalan, Hebrew, Hungarian, Dutch,
Russian, Slovenian and Greater Chinese. A TV Book Club pick for 2011,
Tiger Hills was also longlisted for the 2011 Man Asian Literary Prize.

http://www.amazon.co.uk/Sarita-Mandanna/e/B003VN15D4/ref=ntt_athr_dp_pel_pop_1

 

நன்றி பகிர்வுக்கு, இன்னும் வாசிக்கவில்லை, நீங்கள் எழுதிய விதம் ஆசையை தூண்டுகின்றது

பகிர்வுக்கு நன்றிகள் இன்னுமொருவன். நேரம் கிடைக்கும்போது வாசிக்கவேண்டிய விருப்புப் பட்டியலில் இட்டுள்ளேன்.

நன்றி நாரதர், உடையார் மற்றும் கிருபன் உங்கள் வருகைக்கும் கருத்திற்கும்.

kindle இல் தரவிறக்கம் செய்துள்ளேன். தற்போது Stieg Larsson trilogy இல் இரண்டாவது படிக்கின்றேன். அது முடிந்ததும் Tiger Hills ஐ படிக்கலாம் என்று தீர்மானித்துள்ளேன்.

லிஸ்பத் சலாண்டரின் துப்புத் துலக்கும் கிரைம் த்ரில்லர்களை ஆங்கிலேயே நண்பன் கட்டாயம் படிக்கவேண்டும் என்று தூண்டியதால் காசு கொடுத்து வாங்கியது! எனவே படித்துமுடிக்கவேண்டும்.

இந் நாவலை இன்று படித்து முடித்தேன். இன்னுமொருவன் குறிப்பிட்டது போன்று பல அதிர்வுகளை ஏற்படுத்தும் நாவல். குறிப்பாக தாயி என்று வரும் அம்மம்மாவின் பாத்திரம் பிடித்திருந்தது.

காலம் எதையும் மாற்றும் மருந்து என்பது எல்லாவிடயத்திற்கும் பொருந்தாது என்று கதையில் காட்டப்பட்டுள்ளது. அத்தோடு குடகு மலையின் அழகையும், காவிரி நதியினையும் நேரே சென்று பார்க்கவேண்டும் என்ற ஆசையும் உருவாகியுள்ளது.

ஏன் அவர்கள் மொழியில் புலியை நரி என்று அழைக்கின்றார்கள்? நரியை எவ்வாறு அழைப்பார்கள்?

உங்களிற்கும் பிடித்ததில் மகிழ்ச்சி கிருபன். இந்த நரி புலி குழப்பம் எனக்கும் வந்தது தான். விடை தெரியவில்லை.