சினிமாவுடன் வளர்ந்தோம். ஊர் தியேட்டர்களில் எந்தப் படம் வந்தாலும் பார்த்தோம். சில படங்களை, முக்கியமாக பல எம்ஜிஆர் படங்கள், பல தடவைகள் பார்த்தும் இருக்கின்றோம்.

 

இதில் சிலருக்கு தியேட்டர் மாடியில் உள்ள புரொஜெக்டர் அறைக்கு போகும் வாய்ப்பு கிடைத்தும் இருக்கும்.

 

*******

 

கார்பன் வெளிச்சம்

-------------------------------

வெளிப்பாட்டு முடிந்து

உள்பாட்டு ஓடி

இரண்டு மணிகள் அடித்த பின்

மின் வெளிச்சம் கலைந்து

கும்மிருட்டு சூழ

பளிச்சென்று வரும்

கண்ணைக் கூசும்

கார்பன் வெளிச்சம்

 

திரும்பி மாடியைப்  பார்த்தால்

தூசி எழும்பி மிதக்கும்

குவிந்திருந்து விரிந்து

வெள்ளித்திரையில் கொட்டி

கொட்டிக் கொண்டிருக்கும்

கார்பன் வெளிச்சம்

 

'அபூர்வராகங்கள்'

அந்த வயதிலும்

அன்றே புரிந்தது 

ஆனால் விடையில்லை இன்றும்

 

எல்லா காதலும் ஒன்றா

நல்ல காதல்

நல்லாவே இல்லை காதல்

இதை சொல்லுபவர் யார்

இரண்டு மனங்களையும் அறிந்த

இன்னொரு மனம் இங்கு உண்டா

 

இன்னொரு நாள்

'யாருக்காக அழுதான்'

நாகேஷ் யாருக்காகவோ அழ

பார்த்த நாங்கள் அவருக்காக அழுதோம்

  

அன்றிலிருந்து இன்றுவரை

உண்மை வேறொன்று

எப்போதும் அது ஒளித்தே இருக்குது என்ற

உண்மை விளங்க

திருடனையும் திருடரென்று

கள்வனையும் கள்வரென்று

வாய் சொல்லுகின்றது

 

இரண்டு புரொஜக்டர்கள்

ஒரு மணியில் எரிந்து முடியும்

கார்பன் குச்சி முடிய முன்

அடுத்த புரொஜக்டரை

அண்ணன் தயார் ஆக்கியிருப்பான்

என்னைத் தொட விடான்

எப்பவுமே சொல்வான்  

எனக்கு எதுவும் தெரியாது என்று

 

புரொஜக்டர் அறை

கொதிக்கும் நெருப்பாய்

அப்பப்ப ரீல்கள் அறும்

அவர்களும் கொதிப்பர்

அரை செக்கனில்

வெட்டி ஒட்டுவார்கள் பொசுங்கின ரீல்களை

 

விழுந்த ரீல் துண்டுகள்

என்னுடன் வீட்டிற்கு வரும்

பெட்டியில் ஒட்டி

வீட்டில் நான் படம் வெளியிட்டேன்

 

அங்கேயே வேலை

முன்னுக்கு போய்

பின்னுக்கு வந்தேன்

கார்பன் வெளிச்சம் ஒரு சதுர ஓட்டையால்

என்னுடைய கண் மறு சதுர ஓட்டையால்

திரையில் விழும்

 

குருவாக கமலும்

காளியாக ரஜனியும்

அரச கட்டளையும்

வசந்த மாளிகையும்

துணிவென்று ஜெய்சங்கர்

பணிவென்று சிவகுமார்

அழகாக ஶ்ரீதேவி

ஆர்ப்பாட்டமாக ஶ்ரீப்பிரியா

பாவப்பட்டது சுஜாதா என்று

என்னுடைய உலகத்தில்

உதித்தவர்கள் எல்லோரும்

கார்பன் வெளிச்சத்தில் உதித்தார்கள்

அன்று

 

திரை மாற்ற கணக்கெடுத்தனர் ஒரு நாள்

பைதகரஸ் தேற்றம்

அண்ணனும் அவர்களும் அறியாதது 

அறிந்து கணக்கை சொன்னேன்

இன்னொரு கணக்கு

சொன்னேன் அதையும்

இன்னும் ஒன்று

இன்னும் ஒன்று

எல்லாம் சரி

அதுவே எனக்கு

நானே வைச்ச வெடிகுண்டு

 

திரைமாற்ற வந்தவர்

அடிக்காத குறை

அண்ணனுக்கும் நண்பருக்கும்

நல்லா படிப்பானடா

படிக்க வையுங்கடா

நாசமாய்ப் போனவங்களே

திட்டித் தீர்த்தார் 

 

படித்தால் படி

விட்டால் விடு

ஆனால் தியேட்டர் பக்கம்

வந்தாய்..... செத்தாய் என்றான் அண்ணன் 

செய்யக்கூடியவன் அவன் 

 

வெளிச்சத்தின் வெம்மை

சுடவேயில்லை பின்னர்

 

பின்னர்

கார்பனும் நின்று போனது

விஞ்ஞானம் வளர்ந்ததால்

 

இந்நாளில் கூட

கீற்றாக சூரியன்

இலையால் விழ

கார்பன் வெளிச்சமே

கண்ணில் தெரிகின்றது.

Edited March 21, 20241 yr by ரசோதரன்

தியேட்டரின் இருட்டறைக்குள் வாழ்ந்திருக்கிறீர்கள் ........!  😂

1 hour ago, suvy said:

தியேட்டரின் இருட்டறைக்குள் வாழ்ந்திருக்கிறீர்கள் ........!  😂

🤣........

சில காலம் அது ஒரு பைத்தியமாக இருந்தது. சினிமா பைத்தியம்.....🤣.....நல்லவேளை, பின்னர் அது தெளிந்துவிட்டது.

எனது தந்தை சினிமா அரங்கு ஒன்றில் வேலை செய்தவர். சிறுவனாக இருந்தபோது நீங்கள் குறிப்பிடும் அத்தனையையும் அச்சொட்டாக நானும் அனுபவித்துள்ளேன்.

சிறப்பான கவிதை... மகிழ்ச்சியாக இருங்கள்