Jump to content

Recommended Posts

Posted

Kannadasan++3++.jpg

மதியை விதியினால் மாய்க்கின்றவன்!

முதுகிலே கண்வைக்க முயலாத இறைவனோ

முகத்திலே கண்ணை வைத்தான்

முகம்பார்க்க விரும்பாது பகையான மனிதனோ

முதுகையே பார்த்து நின்றான்

சதிகாரர் கையிலே பலியாக அஞ்சுவான்

தர்மத்தை வேண்டி நின்றான்

தர்மத்தின் தேவனோ தன்மையும் பிறரையும்

சதிகாரர் கையில் வைத்தான்;

மதியையே விதியினால் மாய்க்கின்ற சொக்கனை

மடியிலே வைத்த மயிலே!

மலர்கொண்ட கூந்தலைத் தென்றல்தா லாட்டிடும்

மதுரைமீ னாட்சி உமையே!

- கவியரசர் கண்ணதாசன்

  • Like 2
  • Replies 333
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Popular Posts

கிருபன்

சே' எனது டீஷர்ட்டில் சின்னப்பயல் வாய்க்காலில் கட்டுக்கடங்காத பிணங்கள், அலையடிக்கும் அலைக்கற்றையின் எண்ண முடியாத கணக்குகள், அடுத்த வேளை எச்சில் சோற்றுக்கென அடித்

கரும்பு

கடந்த ஆறு, ஏழு வருடங்களில் யாழில் இதுவரை காணாத ஆபாசமான கவிதையா/கருத்தா இது? உங்கள் நெஞ்சைத்தொட்டுச் சொல்லுங்கள்? புங்கையூரன் இணைத்த பாடலில் உள்ளதுபோன்ற தமிழில் அல்லாமல் பேச்சுத்தமிழில் கவிதை எழுதப்பட

narathar

துளசி, நீங்கள் லீனா மணிமேகலை , மற்றும் சில பெண் கவிஞர்கள் எழுதிய கவிதைகளை வாசிக்கவில்லைப் போலும். இதில் எது சரி எது பிழை என்பதை நாங்கள் தான் எமக்காகத் தீர்மானிக்க முடியும். நடைமுறை வாழ்வை இலக்க

  • கருத்துக்கள உறுப்பினர்கள்
Posted

[size=5]அத்தனையும் அருமையான கவிதைகள்.[/size]

  • கருத்துக்கள உறவுகள்
Posted (edited)

[size=5]வனப்பூ[/size]

[size=5]-நிலாரசிகன்.[/size]

[size=6]நீண்டிருக்கும் இரவில் உன்னோடிருப்பது

எதனுடனும் ஒப்பிட முடியாதது.

கூந்தலுக்குள் நுழைந்து வெளியேறும்

விரல்களின் சிலிர்ப்பில் மின்மினிகள்[/size]

[size=6]உடலெங்கும் மின்னி மறையும்.[/size]

[size=6]விடியலுக்காக காத்திருக்கும் பறவைகளின்

செளந்தர்ய மெளனமென[/size]

[size=6]மடியில் புரள்கின்றன உன் மோனங்கள்.

இதழ்களில் பதிந்து பிரியும்

இதழ்களில் நிரம்பித்தளும்புகிறது

காதலென்னும் பெருங்கடல்.

காட்டிடையே அமைந்திருக்கும்

சிறுகுடியில் நடுவே

உடலெங்கும் பூக்கள் மலர

சிவந்திருக்கிறாய்.

வனப்பூக்களின் வசீகர வாசம்

நம் அறையெங்கும் படர்ந்திருக்கிறது.

நீண்டிருக்கும் இரவில் உன்னோடிருப்பது

எதனுடனும் ஒப்பிட முடியாதது.

ஒரு

வனப்பூவின் உயிர் நிரப்பும்

அதீத மணத்தைப்போல..[/size]

Edited by சுபேஸ்
  • கருத்துக்கள உறவுகள்
Posted

[size=5]தலைகளைப் பறி கொடுத்தோர்!! [/size]

[size=4]மா.சித்திவினாயகம்[/size]

headless.jpg

[size=4]உண்மையிலேயே அந்தப் பலசரக்குக் கடை விளம்பரங்களைப்

படித்துப்பார்த்ததில்

மிக…மிக…சர்ச்சைக்குரியதாகவும்….சஞ்சலப்படுத்துவதாகவும்…

பயப்பட வைப்பதாகவும்…இருந்தது![/size]

[size=4]தலையுள்ள இறால்களை விட…………

தலையில்லா இறால்களுக்கும்

தலையுள்ள நெத்தலிகளை விட……………

தலையில்லா நெத்தலிகளுக்கும்

அதிக விலையும் அதிக மவுசும் என

அந்த விளம்பரங்கள் –என்னைக்குழப்பி விடுகின்றன ![/size]

[size=4]தலைகள் இருப்பதே கேவலமாகவும்

கௌரவக் கோளாறாகவும் உணருகிற நாட்கள் இது !

மண்ணுள் புதைந்த பாறாங் கல்லெனச்

சிந்திப்பதையே மறுதலித்தெறிந்து[/size]

[size=4]பழைய பித்தலாட்டக்காரர்கள்…

காலம் காலமாக விரித்துப் போட்டிருக்கிற

கட்டுக் கட்டான பொய்ப் பந்தல்களின் மேல்

தலையே இல்லாமல் – நீ தத்தி நடக்கலாம் !

படுத்து உறங்கலாம் ! குந்தியிருந்து பஞ்சாயத்து நடத்தலாம் ![/size]

[size=4]செத்தபிணங்கள் முரசமொலிக்க‌

எலும்புக்கூடுகள் ஊர்வலம் போகுமாம்.

சிந்திய குருதியுள் நாடுகள் அமிழ்ந்து

நமக்கென ஒருபெரு உலகம் விரியுமாம்.

கதையளந்து, வெறும் வாய்ப்பந்தல் போடலாம்!

உரலில் போட்ட தானியம் போல உன் இனத்தை – நீயேகுத்தி அரிக்கலாம் !

அழுது புரண்டெழும் வாழ்விற்கு

அர்த்தமிருப்பதாய் புரட்டுக் கூறித்

தீபாவளி ,பொங்கல், புதுவருசம் எனச் சலிப்புகளை

உற்சாகங்களாக்கி வியாபாரமாய் விற்றுத் தள்ளலாம் ![/size]

[size=4]பிரபஞ்சத்திற்கான புதிய சங்கீதங்களைச் சுடுகாடாக்கி விட்டு

அடுத்தவன் பிரக்ஞையை உன் பிரக்ஞை என்று வாதிடும்

உனக்கு – வட்டமாய் திரண்ட ஓர் தலையிருந்தென்ன ???

இல்லாமலிருந்தென்ன ??[/size]

  • Like 1
  • 2 weeks later...
  • கருத்துக்கள உறவுகள்
Posted

[size=5]
ஒரு ஆட்டுக்குட்டியின் பாடல்
[/size]

[size=5][size=4]
சமயவேல்
[/size][/size]

[size=4]
ஒரு ஆட்டுக்குட்டியின் பாடல்

கசாப்புக் கடையின் வெட்டுமரத்தோடு முடிந்துவிடும் என்று

நீங்கள் வருத்தப்படவோ பகடி செய்யவோ வேண்டாம்

ஓங்கிய அரிவாளின் கீழே

தலையில் தண்ணீர் ஊற்றப்படும் பொழுது கூட

மரணம் பற்றிய பிரக்ஞையற்று

குலுக்கி எறிவோம் ஓர் உடல்மழையை;

உள்ளக இடம்பெயர் மனித முகாம்கள்

பக்கத்து நாட்டின் அகதி முகாம்கள்

எல்லையோர தற்காலிகக் கொடுஞ் சிறைகள்

விசாரணைக் கொட்டடிகள் வீட்டுக் காவல்கள்

என்று வதைபடும் மனிதர்களை விட

எத்தகு மேன்மையான வாழ்வுடன்

நாங்கள் புல்வெளிகளில் அலைகிறோம்

என்பதை நினைத்துப் பாருங்கள்

எங்கள் மேய்ப்பர்கள் பெற்ற காசுக்காக நாங்கள்

கொல்லப் படுவதில் ஒரு அறம் இருக்கிறது

ஆனால் நீங்கள் எந்த அறமும் அற்று

ஒருவரை யொருவர் கொல்வது பற்றி

உங்களால் மே என்று கூட கத்த முடியாது

எங்கள் கொலைகளின் கதறல்களுக்கும்

உங்கள் கொலைகளின் கதறல்களுக்கும்

நடுவில் ஒரு சிறு கிறுக்கலைக் கூட

உங்களால் வரைய முடியாது.

2

இருமைகள் என்பது எதார்த்தம் எனில்

அதில் ஒரு கை அள்ளி

என் கண்களைக் கழுவுவேன்

இரவு பகலோ, இறப்போ பிறப்போ

இருமைகள் றெக்கைகளாக

ஒரு பறவைக் கூட்டமாய்

பழுப்பு வானில் பறந்து திரிவேன்

மூன்றாம் நான்காம் அடுக்குகள் தேடி

அதல பாதாளம் மூழ்கிப் பார்ப்பேன்

இதுவும் அதுவும் கவ்வி முயங்கும்

இடமோ பொழுதோ வெளியோ

சிந்தும் இன்மையின் இனிமையை

பருகி மகிழ்வேன்

ஒரு சிறு ஆட்டுக் குட்டியல்ல நான்

எல்லாப் புள்ளிகளிலும் இருக்க முடிகிற

ஒரு முடிவிலி எனக்குள் சுழல்கிறது

அதன் வெண்மணற் பரப்பில்

கோபுரங்களும் மலைகளும் கடல்களும்

நகரங்களும் ஆகாயமும் கூட

சிப்பிகள் போலவும் நுரைச்செடிகள் போலவும்

புதைந்து கிடக்கின்றன

என் புல் வெளியில் மரணம்

ஒரு சர்ப்பமென சரசரத்து வருகையில்

நான் ஒரு நாகலிங்க மரமாவேன்

என் கழுத்தைத் தழுவி ஆயிரம் நாகங்கள்

பூக்களாய் தொங்கும்

எங்கிலும் என்றென்றைக்கும் ஆனவன் நான்.
[/size]

http://samayavel.blo...01_archive.html

  • கருத்துக்கள உறவுகள்
Posted

[size=4]பிறரைக் காயப்படுத்தித்தான்[/size]

[size=4]நம்பிக்கைகள்[/size]

[size=4]வாழவேண்டுமென்பதில்லை[/size]

[size=4]மனிதர்கள் முக்கியம்[/size]

[size=4]எனக்கு.[/size]

:)

  • கருத்துக்கள உறவுகள்
Posted

மனசுகளை அணிந்து கொண்டிருக்கும் ஆகாயம்..

- லால் சலாம்.

என்னிடம்

எந்த வலையுமில்லை

வீசிப்பிடிக்க,

நீ வெறும் மீனுமல்ல

துள்ளிக்குதிக்க.

பாச

நீரூற்றுத்தான்

மனிதர்கள்.

நீ

உன்

அன்பை தெரியப்படுத்தினாய்

அங்கீகரித்தேன்

பிறகு

உன் அன்பை

எடுத்துக்கொண்டு போகிறேன்

என்கிறாய்

மெளனம் காத்தேன்.

என்

பிரியத்துக்குரிய பெண்ணே

அன்பை

கொடுக்கவும் முடியாது

எடுக்கவும் முடியாது

அது

மனசுகளை

அணிந்து கொண்டிருக்கும்

ஆகாசம்,

ஆழம் காணா கடல்,

அவ்வளவுதான்....

  • கருத்துக்கள உறவுகள்
Posted

[size=5]
கரையில் தேடும் சிறுமி
[/size]

- தாட்சாயணி (இலங்கை)

நுரை சுழித்த

கடலின் கரையில்,

நீண்ட நாட்களாக

ஒரு சிறுமி வந்து போகிறாள்…!

அவள் எதைத் தேடுகிறாள்…?

சிப்பிகளும்,சோகிகளும்…

தேடும் வயதுதான்…

என்றாலும்,

அது குறித்த ஆர்வம்

அவளுக்கிருப்பதாய்

இன்னும் அறியப்படவில்லை!

அவள்

அலைகளுக்கிடையில்

நுரை பிடிக்க

முயற்சித்தாளுமில்லை!

நெடுந்துயர் விரவிக்கிடக்கிறது

அவள் விழிகளில்…

அவளறியாத எதையோ…

அவளிடமிருந்து யாரோ…

பறித்துவிட்டார்கள்…

அவளறிய…

அது என்னவென்று

தெரியவில்லை அவளுக்கு…

உலகில்

சிப்பிகளுக்கும்,சோகிகளுக்கும்

மேலாக…

எதுவோ இருக்கிறதுதான்…!

அவளறிய…

அது என்னவென்று

தெரியவில்லை அவளுக்கு…

நுரை சுழித்த

கடலின் கரையில்

அவள் எதையோ…

தேடிக்கொண்டிருக்கிறாள் !

http://www.oodaru.com/?p=5589

Posted

அவள்

அலைகளுக்கிடையில்

நுரை பிடிக்க

முயற்சித்தாளுமில்லை!

நெடுந்துயர் விரவிக்கிடக்கிறது

அவள் விழிகளில்…

அவளறியாத எதையோ…

அவளிடமிருந்து யாரோ…

பறித்துவிட்டார்கள்…

அவளறிய…

அது என்னவென்று

தெரியவில்லை அவளுக்கு…

தொட்டுவிட்டது.............. இணைப்புக்கு நன்றி கிருபன் .

  • கருத்துக்கள உறவுகள்
Posted (edited)

இலை உதிர் காலம்...

வருடம் ஒன்றுக்குள்

பருவங்கள் ஆறாம்

செடிகள் உயிர் பெற்று நிற்க

இலைகள் கூதிர் காலத்திற்குள்,

பயணப்பட்டு கூம்பி உலர்ந்து

தரையில் போடும் பல வண்ண

கோலம்.

Edited by யாயினி
  • கருத்துக்கள உறவுகள்
Posted

பழஞ்சொல், அல்லது உதிரபலி, அல்லது பழங்குடி அல்லது பிணங்களின் வெள்ளை அறிக்கை, அல்லது உங்களது சாவுப் பத்திரம், இறுதியாக மிஞ்சப்போவது எதுவுமேயில்லை.....

கொற்றவை

கோமான்களே

கனவான்களே

கைவிடப்பட்ட

எம் மக்களின்

கனவுகளை தோட்டாக்களாக்கும் பேராற்றலில் திளைத்தவர்கள்

நினைவூட்டத் தவறுவதேயில்லை

எங்கள் மூத்திரம் மரங்களின் வேர்களில் கலந்திருந்தது

பூக்களில் நாற்றம் வீசியதில்லை

மணக்கும் அப்பூக்களை கொன்றறுத்துச் சூடியதில்லை

பசியென்ற சொல் சதையானபிறகே

தோளிலேறும் வில்

எளிய வேட்டை

இப்படியாகத்தான்..........

சில

காலம் முன்பு வரை

இப்போது

நாங்கள் புதிய வாடைகளை நுகர்கிறோம்

உடல்களில் சாம்பல் நிறம் தேமலெனப் பரவுகிறது

நாசி கந்தக வாசத்தில் கருகி எரிகிறது

தொப்புள் துவள்கிறது

எம் வியர்வையில் வாசம் இல்லை

அடர்த்தியான வனங்களின் ஊடே

நிர்வாணமாய் இருந்த பாறைகள்

பிணங்களை உடுத்தத் துவங்கி வெகு காலமாயிற்று

எங்கள் மண் நிறமிழந்து இருக்கிறது

சிதறி விழும் நிழல்கள் சிவப்பைக் கக்குகின்றது

பிள்ளைகள்

மணல்களை, பாறைகளை, மரங்களை

மற்றும்

இதுவரை கேள்விப்பட்டிராத

மரணத்தின் விழிகளை

வரைந்து பார்த்து மகிழ்கின்றனர்

அதில்

அழித்தொழிப்பின் இளிநகை செங்கோடுகளாக நெளிகிறது

சொல்லியிருக்கிறோம்

எங்கள் சிறார்களுக்கு

இயற்கையின் பிதாமகர்கள்...

(அப்படித்தான் எக்கணமும் உங்களை எங்கள் முன் உச்சரித்து, அனுபவித்து, எங்கள் உடல் பதறுமளவுக்குச் சொல்வீர்கள். முட்டாள்களே... இவ்வார்த்தைகளை நீங்கள் எமக்கெதிராக உச்சரிக்கையில் எமது பற்கள் இறுகி உதிர்வதை எப்போதும் கண்டதில்லை நீங்கள். )

மாசற்ற ரப்பர் பொம்மைகளை அனுப்பி வைப்பார்களென்று

உறுதி அளித்திருக்கிறோம்

எங்கள் உடல் சூட்டின் உரிமைகள்

புரிந்துணர்வு ஒப்பந்தத்துக்குள் சேர்க்கப்பட்டுவிட்டது

ஒளிக்கற்றைகள் பேராசைமிக்க விழிகளைக் கொண்டு

பதுங்கு குழிகளுக்குள் இருக்கும்

சிறார்களின்

புன்னகைகளைப் பிடுங்கிச் செல்கிறது

அவை

எம் குடியினருக்கான அருங்காட்சியகத்திற்காக சேர்க்கப்பட்டுவருவதாக

அரசின் சமாதானத் தூதுவர் புன்னகையுடன்

எம் சிறுமிகளின் இளமுலைகளை கண்டுணர்ந்து

சொல்லிச் செல்கிறார்

தானியங்கிகள் கூட

இரும்புக்குறிகளை ஈணித்தள்ளுகிறது

எம்

பெண் மக்களைக் காணும் பொழுது

ஆதிக்கம் தனது கொடிய சங்கை ஊதிப் பிளிறுகிறது

வனம் தனது தூக்கத்தை இழக்கிறது

போர் தொடங்குகிறது

சதை, நிணம், உங்களது அரிய பார்வையில்

ஊளையாகி சீழ் வீசும் எமது மண் மிதக்கும் கைப்பிடி இதயம்

வழியும் குருதி

கைதூக்கிய சொற்கள்

அனைத்தும் களைத்து விழுகிறது

உடல்களுக்கு தாக்குதல் ஓரிருமுறை

யோனிகளின் சிதைவு எண்ணிக்கைக்குள் அடங்குவதில்லை

(எப்பொழுதும் பேரழிவுக்கு முன்னும் பின்னும் யோனிகள் கருகி எரிவது ஏனென்று தெரியவில்லை. பாலியல் வல்லுறவுக்கு முன்னும் பின்னும் அன்னையின் முகமும் தெரிவதில்லை. பெண்களுக்கு முகமே யோனிகளாய் இருக்கிறது.... புணருங்கள் ஆண்களே)

உங்களது வரைபடத்தில் சுழல்கிறது புவி

உங்களின் கரங்களுக்கு

சிலுவைகளில் இடமில்லை

ஆதிக்கம் அவ்வாறே என்பதற்கு எங்களிடம்

பிணத்தை

பிணச்சூட்டை

கருகிய மரத்தை

கந்தக நிலத்தை

இப்படியாக....

கிழிக்கப்பட்ட

நைய்யப்பட்ட

குருதியோடிய

இன்னும்......

துப்பாக்கிகள் நுழைக்கப்பட்ட

பார்த்து மகிழ்ந்த

வெந்து தணிந்த

சிதைந்த

சிறிய

பெரிய

முதிர்ந்த

விழிகள்

கரங்கள்

சதைகள்

மற்றும் இறுதியின் இறுதியாக

எல்லாச் சிதைவுகளுக்கும் சாட்சியாக இருக்கும்

மரத்த யோனிகளைத் தவிர

யெது வுமில்லை

எங்களுக்கு

எதுவுமில்லை

எதுவுமே........................யில்லை.

கற்களையெரித்து சாம்பலாக்கும் ஆற்றலை

மின் தகனங்கள் கொண்டிருக்கவில்லை

துரதிருஷ்டம்

சாபத்திற்கு உண்டந்த பலம்

தங்களது மேன்மை பொருந்திய

இருதய அளவிலும் சிறிதாய்ப் போனது

எம்மக்கள் வயிறு

குடல்கள் தின்னத் துவங்கிய எங்கள் வயிற்றின் தசை நார்களில்

வெளிப்படுகிறது உறைந்துபோன

எங்கள் கனவுகள்

கண்ணீர்

இழந்த எமது

இளமை

வரலாற்றின் பக்கங்கள்

நிகழ்வுகளின் பாவக் கணக்குகளை சேமித்து வருகிறது

இயற்கை எல்லாவற்றையும்

எப்பொழுதும்

சகித்துக்கொள்வதில்லை

அது

கணிக்கும்

கண்காணிக்கும்

அழிவின் தும்மலை அறிவித்து

வாரிக்குடிக்கும்

எம்மக்களின் கையில் திணிக்கப்பட்ட

உங்களது

ரப்பர் பொம்மைகளும்

வாசலில் சிரிக்கும்

சுத்தமான நறுமணம் கமழும் உங்களின் பிணங்களின் இளித்த

புன்னகை கண்டு

நிறையட்டும்

உங்கள் வயிறு

இயற்கையைச் செரிக்க

இம்மண்ணில் பெருவயிறு

எவருக்கும்

இல்லை

இல்லை

இல்லை

இனி இடம்பெயர

யெதுவுமே

இப்படி எதுவுமே

இனி

எப்பொழுதுமே

எதுவுமே

இருக்கப்போவதில்லை.

(குறளி இதழில் வெளிவந்துள்ள கவிதை)

http://saavinudhadug...og-post_10.html

Posted

வரலாற்றின் பக்கங்கள்

நிகழ்வுகளின் பாவக் கணக்குகளை சேமித்து வருகிறது

இயற்கை எல்லாவற்றையும்

எப்பொழுதும்

சகித்துக்கொள்வதில்லை

அது

கணிக்கும்

கண்காணிக்கும்

அழிவின் தும்மலை அறிவித்து

வாரிக்குடிக்கும்

உண்மை........... கசப்பான உண்மை . பகிர்வுக்கு நன்றி கிருபன்.

  • கருத்துக்கள உறவுகள்
Posted

[size=6]பரிசு[/size]

[size=6][size=4]காலபைரவன்[/size][/size]

kiss.jpg

[size=5]
எல்லையற்ற

கருணை நிரம்பிய

இவ்வுலகில்தான்

ஒரு தற்கொலையை மேற்கொண்டு

சிறு முத்தத்தை

சமப்படுத்த வேண்டியிருக்கிறது
[/size]

http://kalabairavan....og-post_10.html

  • 4 weeks later...
  • கருத்துக்கள உறவுகள்
Posted

[size=6]
உடன் நடக்கும் நீ
[/size]

எம் கோபாலகிருஷ்ணன்

விநோதமான பாதை அது,

மூர்க்கம் உலராத வெயில் போர்த்தி

நீண்டும் நெளிந்தும் போகிறது,

தொலைவானில்

வட்டமிட்டுப் பறக்கிறது கழுகுக்கூட்டம்,

இதோ உடன் நடக்கும் உன் முகம்

நான் முன்பு அறியாதது,

இப்பாதையில் என்னுடன்

எது வரையிலும்

உடன்வருவாய் என்றும் தெரியாது,

பாதங்களைத் தடுமாற்றி

நடை சிதைக்கும் நன்னிலம்,

முகம் அறைந்து விரட்டும் ஈனக்காற்று,

நல் வருகையல்ல உமது

என

எச்சமிட்டுப் பறக்கிறது அண்டங்காக்கை,

இருவரும் நடக்கிறோம்,

இன்னுமொரு தப்படியில்

கண்ணிவெடிகள் நம்மை சிதறடிக்கலாம்

வெட்டவெளிகள் கைநீட்டி

மார்நோக்கி துப்பாக்கிகளை நீட்டலாம்

உள்ளதனைத்தும் களவாடப்படலாம்,

அல்லது

இதுவொன்றுமே நிகழாமல் போகலாம்

நீயும் நானும்

இப்பாதை கிளை பிரியும் தொலைவு வரை

இப்படியே நடக்கலாம்,

இப்போதைக்கு

உடன் நடந்து செல்கிறோம்,

நீயும் நானும்.

http://solvanam.com/?p=22516

  • கருத்துக்கள உறவுகள்
Posted

[size=5]
ஒரு பிரியமான எதிரியின் மரணம்
[/size]

கிரிஷாந்

po-krishanth.jpg

மரணம் ,இரவின் மௌனத்தை

நச்சரித்துக் கொண்டிருக்கிறது .

கோப்பையில் தேங்கிய தேநீரின்

அழுத்த நெடி

அறையெங்கும் கவிந்திருந்தது .

புத்தகமொன்றின் கீழே

கசக்கி வைக்கப்பட்டிருந்தது

என் நீண்ட நாள் எதிரியின் புகைப் படம் .

அவன் இறந்து போனான் .

நான் அவனை

அவனில்லாத ஆட்டங்களை

ரசிக்க முடியாதவனாக இருந்தேன் .

அவன் ,நான் நேசிக்கும்

வேற்று மொழிப் பாடலை ஒத்தவன்

புரிந்து கொள்ள என்னால்

அவன் இறக்கும் வரை காத்திருக்க வேண்டியிருந்தது .

என் நண்பர்கள் ,"அவன் உன்னைத்

தோற்கடிக்கப் பார்க்கிறான் "என்றார்கள்

என் அயலார் ,"அவன் உன்னை

சாகடிக்கப் போகிறான் "என்றார்கள் .

ஆனால்

நீ அவர்களை விடவும் மகத்தானவன் .

இருளும் ஒளியும் உறையும்

இந்தக் காலத்தை

நானும் ஒரு நாள் கடப்பேன்

அதுவரை,இந்த

அப்பழுக்கற்ற ஒரு வார்த்தையை

உன் மீது சார்த்துகிறேன்

"மன்னித்து விடு ".

http://www.uyirmmai....s.aspx?cid=6092

  • 3 weeks later...
  • கருத்துக்கள உறவுகள்
Posted

 

தேவை ஒரு நாயார்...

   

ஹேமா

 

po%20-%20hema.jpg

 

நிலவு பார்த்து நித்தம்

குரைத்துக்கொண்டிருக்கிறது

எப்போதும்

நான் பார்க்கும் அந்த நாய்.

கடிக்காவிட்டாலும்

குரைப்பதென்பதே

அடையாளமாய்

ஆக்கப்பட்டிருக்கிறது

அதற்கு.

கடிக்காவிட்டாலும்

குரைக்காத நாயை

நாயென்று சொல்வீர்களா

நீங்கள் ?

கடித்தும் குரைத்தும்

நாயின் சாகசங்களோடுதான்

மனிதன் இப்போ

என்றாலும்....

வாலில்லாமலோவெண்டு

நினைத்துச் சிரித்ததுண்டு

நிமிர்த்தமுடியாததாலோ !

கடித்தால் பாசிசமாம்

குரைத்தால் ஜனநாயகமாம்

இரண்டுமாய் 

இருப்பான் மனிதன்

அவன் அடையாளம் அது.

கடிக்காவிட்டாலும்

குரைக்கும் நாயொன்று

இருத்தல் நல்லது

என்னால்

குரைக்கவோ கடிக்கவோ

முடியவில்லை.

யார் வந்தாலும்

வாலாட்டிக்

கொண்டிருக்கிறேன்

என் இயல்போடு

இன்றளவும் நான்!!!

 

http://www.uyirmmai.com/ContentDetails.aspx?cid=6122

  • Like 1
  • கருத்துக்கள உறவுகள்
Posted
சுப்பர் கவிதை...கவிதை என்டால் இது தான் கவிதை...இதை விட‌ அழகாய் ஒருத்தராலும் சொல்ல முடியாது
 
  • 4 weeks later...
  • கருத்துக்கள உறவுகள்
Posted

திரும்பாத முத்தம்

மனுஷ்ய புத்திரன்

 

இடப் படாத முத்தமொன்று

இரவின் முடிவற்ற கரிய தோள்களில்

வந்தமர்ந்தபோது

பனிக் காலத்தின் ஆயிரம்

உறைந்த கண்கள்

அதை உற்றுப் பார்த்தன 

 

இடப்படாத அந்த முத்தம்

தன் கூச்சத்தின்

இறகுகளைப் படபடவென

அடித்துக்கொண்டது 

 

திசை தப்பி வந்த

வேறொரு உலகத்தின் பறவையென

அன்பின் துயர வெளியின் மேல் அது

பறந்து பறந்து களைத்துப்போயிருந்தது 

 

அதற்கு

தான்

அந்த கணம் வந்தமர்ந்த

இடம் குறித்து

எந்த யோசனையுமில்லை

ஒரு தந்திரமில்லை

ஒரு கனவு இல்லை 

 

நடுங்கும் கைகளால்

நான் அதைப் பற்றிக்கொள்ள

விரும்பினேன் 

 

இடப்படாத அந்த முத்தம்

சட்டென திடுக்கிட்டு

எந்தக் கணமும் பறந்துபோய்விடலாம் 

 

யாராலும் பெற்றுக்கொள்ள முடியாத

காதலின் ஒரு தானியத்தை

அதற்கு எப்படியாவது ஊட்டிவிட முயன்றேன்

 

இடப்படாத முத்தங்கள்

எதையுமே பெற்றுக்கொள்வதில்லை

எவ்வளவு தூரம் பறந்தாலும்

அவற்றிற்குப் பசி எடுப்பதில்லை 

 

அவை

பிசாசுகளைப் போல காற்றில் வாழ்கின்றன

பனியைப்போல தனிமையில் நிகழ்கின்றன 

 

ஒரு வேளை

நீ அந்த முத்தத்தை

இட்டிருந்தால்

அது முத்தமாகவே இல்லாமல்

போயிருக்கலாம்

 

http://nathiyalai.wordpress.com/2007/08/20/thirumbaatha-muththam/

  • 2 weeks later...
  • கருத்துக்கள உறவுகள்
Posted

அலறல்களின் பாடல்

கவின் மலர்

 

 
hasif.JPG

 

 

வன்புணர்

முலைகளை வெட்டியெறி

பிறப்புறுப்பில் கடப்பாரையைச் செலுத்து

தெறிக்கும் குருதிச் சிவப்பு

உன் தெய்வங்கள் வீற்றிருக்கும்

கோயிலின் சுற்றுச்சுவருக்கு வண்ணமாகிறது

 

வன்புணர்

முந்திரிக் காட்டில்

நிர்வாணமாக்கு

அவள் உடைகள்

உன் கடவுளை அலங்கரிக்கின்றன

 

வன்புணர்

பள்ளிச்சீருடையில் ரத்தம் படரச் செய்

பின் முள்காட்டில் தூக்கியெறியுமுன்

அக்குழந்தையின் பால் மணத்தை

உன் மேனியில் வழித்து எடு

அதுவே

கோயிலின் தெய்வீக மணமாகிறது

 

வன்புணர்

மொட்டைமாடியில் இருந்து வீசியெறி

அவளின் அலறல்

பக்திப் பாடலாகிறது

 

வன்புணர்

அவள் கதறலை அணுஅணுவாய் ரசி

அவள் கண்ணீர்

புனிதத் தீர்த்தமாகிறது

 

வன்புணர்

அடையாளம் தெரியாமல்

அவளைச் சிதைத்து

சிதையில் இடு

அச்சாம்பல்

பிரசாதத் திருநீறாகிறது

 

வன்புணர்

அவள் மூச்சை நிறுத்து

இத்தனை காலம்

அவள் உதிர்த்த

புன்னகைகள் கோக்கப்பட்டு

உன் கடவுளின் கழுத்தில்

மலர்மாலையாகின்றன

 

இனி

நீ வல்லாங்கு செய்ய

சேரிவாழ் பெண்கள் எவரும் இலர்

காமுற்ற நீ

கோயிலுக்குள் நுழைகிறாய்

 

உன் முந்தைய வன்புணர்ச்சிகளின்

சாட்சியங்களைச் சுமக்கும்

அக்கோயிலுக்குள்

நீ அடியெடுத்து வைக்க வைக்க

பெண் கடவுளர்களின் கற்சிலைகள்

நடுங்கத் தொடங்குகின்றன!

 
 

http://kavinmalar.blogspot.co.uk/2013/01/blog-post_25.html

  • 2 weeks later...
Posted

இறந்தவனின் ஆடைகள்

இறந்தவனின் ஆடைகளை

எப்படிப் பராமரிப்பதென்றே

தெரியவில்லை

இறந்தவனின் ஆடைகளை

அத்தனை சுலபமாய்

அணிந்துகொண்டுவிட முடியாது

அதற்காகவே

காத்திருந்தது போலாகிவிடும்

அவை

இறந்தவனின் இடத்தில்

இருந்துவிட்டுப் போகட்டும்

என்றிருக்க இயலாது

இறந்தவர்களோடு

அவ்வளவு இயல்பாய்

உறவுகள் சாத்தியமல்ல

தானமெனக் கொடுக்கலாமெனில்

இறந்தவனின் சாயல்கள்

எதிர்பாரா இடங்களில்

எதிர்பாரா உடல்களிலிருந்து

நம்மை நோக்கி வரும்

இறந்தவனின் ஆடைகளை

அழித்துவிடலாம்தான்

இறந்தவனைத்

திரும்பத் திரும்ப அழிக்க

கைகள் நடுங்குகின்றன

இறந்தவனின் ஆடைகள்

ஆடைகள் போலில்லை

இறந்தவனின் தோலாக இருக்கிறது

(அபு என்கிற பக்கீர் முஹம்மதிற்கு)

ஒரு பெரிய அவமானத்திற்குப் பிறகு

நன்றாகக் குளிக்க வேண்டும்

வெந்நீராக இருந்தால் மிகவும் நல்லது

இருப்பதிலேயே நல்ல அதிகம் பயன்படுத்தாத

தெம்பூட்டும் ஆடையை அணியலாம்

தெருவில் இறங்கி நடக்கும்போது

அடிக்கடித் திரும்பிப் பார்க்க வேண்டியதில்லை

அதிக இறுக்கம் அதிக இணக்கம்

இரண்டுமே நம்மைக் காட்டிக்கொடுத்துவிடும்

குழந்தைகளை இயல்பாகக் கொஞ்சவேண்டும்

மர்மமாகப் புன்னகைப்பவர்கள்

கேட்காமலேயே நம் கனிவை வழங்குபவர்கள்

செயற்கையாகப் பேச்சை மாற்றுபவர்கள்

எல்லோரையும் நாகரீகமாக வணங்கலாம்

சாதுரியமாச்சு விரைவாக

தப்பிச் சென்றுவிட வேண்டும்

நாம் மதிக்கப்படும் ஒவ்வொரு இடத்திலிருந்தும்

தனித்த அறை ஒன்றில்

மனங்கசந்து அழும்போது

கதவு தட்டும் ஓசைகேட்டு

கண்களைத் துடைத்துக்கொள்ள வேண்டும்

எல்லையற்றது

இந்த உலகின் தீமை

எல்லையற்றது

இந்த உலகின் கருணை

 

http://ariyavai.blogspot.ca/2012/08/blog-post_9596.html

 

  • கருத்துக்கள உறவுகள்
Posted

நீந்தக் காத்திருக்கும் விண்மீன்

கயல்

 

இணையும் புள்ளிகளைப் பொறுத்து

வட்டமென்றும்

சதுரமென்றும்

செவ்வகமென்றும்

அறுங்கோணமென்றும்

அறிதலின்படி பிரபஞ்சம் வடிவங்களாலானது

அதனதன்

சுற்றளவு

பரப்பளவுகளை

கணக்கிடுவதே வேலையாயிருந்தது

அளவீடுகள் தப்பிப் போய்ப்

பட்டாம்பூச்சியின் இறக்கையில் விழுந்தேன்

தேனுண்ட மயக்கத்தில்

திளைத்திருந்த அதன் மென்னுடம்பு

அதிர்வில் உயரப் பறக்கலாயிற்று

மந்திரப் பாயில் பயணிப்பது போல

சறுக்கியும்  தவழ்ந்தும்  விரிந்த

அதனுலகில் அலகுகளேதும்

நிர்ணயிக்கப்பட்டிருக்கவில்லை

இருளடையாத ஆன்ம வெளிச்சத்தில்

எந்த சுடருக்கும் நிழல்களேயில்லை

ஒளிபொருந்தியப் பயணமொன்றில்

விண்மீன்கள் நானென்ற  பிரம்மையிலாழ்ந்தேன்

பிரபஞ்சம் சுதந்திரமயமானது

எண்ணிலடங்காப் புள்ளிகளிருந்தும்

வடிவங்களற்ற அதனுலகம்

பிடித்துப் போய்  வாழ்க்கை முழுவதற்குமாய்

அதனோடே வாசம் செய்ய

நானுமொரு புள்ளியாய்

வாழ்ந்து மறைய

வலுவானதொரு

காரணம் தேடிக் கொண்டிருக்கிறேன்…

 

http://kayalsm.blogspot.co.uk/2012/12/blog-post_3.html

Posted

தொலையாத உரு

 

மாற்றத்திற்கில்லை ஓய்வு.
அவ்வப்போது அடுப்புத்தணலாக மூண்டெழுகிறது வயிறு.
ஓசைகள் தெறித்ததிரும் காதுச்சவ்வுகள்.
எவரெவவோ என் கனவுகளைப் பயங்கரங்களாக்கி மறைகின்றனர்.
நித்திரை தரும் இரவுப் பூதம்.
அதை நினைப்பதிலோ நடுக்கம் எழுகிறது.
தலையைப் பிடித்தாட்டும் கைகள் ஆயிரம் அருகில் வருகின்றன.
நாடுமில்லை
இருப்பதற்கொரு வீடுமில்லை
இது என் பெயருமில்லை
அடையாளங்களற்ற நான் அகதியுமில்லையாம்.
உயரக்கட்டடத்தின் உச்சியிலிருந்து படிகளின்றி இறங்க
யாருமற்ற காட்டுக்குள் என்புகளைப் பாம்புகள் நொருக்குகின்றன.
முன் குவிந்த ஆடைகளிலிருந்து எதுவொன்றும் அணிய முடியவில்லை.
கடிகார முட்களின் வேகம் குரூரத்தைக் குத்துகிறது.
அந்தரித்த நித்திரையில் அடிக்கடி ஒரு பொலிஸ் வருகிறான்.
அதுவல்லாப் போதில் அந்நியம் சுற்றிக் கிடக்கிறது.
‘எதுவும் எதுவும் எனதல்ல. அதுவும் இதுவும் எனதல்ல. இதுவும் அதுவும் எனதல்ல’
நீ அந்நியமானவள் என்கிறது இம்மொழி.
தோல்நிறம் நீ எவளோவெனச் சொல்கிறது .
இவை உனக்கல்ல என்பதாக அலுவலகங்கள்.
மிரண்ட கண்களின் குற்றத்தால் அடையாளஅட்டை கேட்கப்படுகிறது.
தொலையட்டுமே என்று எறிபட்ட ஏதோ ஒரு உயிரினமாக
வீதிகளின் இருள் மறைவில் இன்னும் துலையாது அலைகிறது இவளுரு.
 
தர்மினி
 
  • 4 weeks later...
  • கருத்துக்கள உறவுகள்
Posted

என் சாயல்

சித்ரா

கால் பரப்பி அவிந்து அவிந்து

வெளியே தின்னப்பட்டு கொண்டிருக்கிறது

காமம்.

கால் மேல் கால் போட்டு

காமத்தை மேசைக்கு வரவழைக்க

தெரிந்து வைத்திருக்கிறது

உன் காதல்.

மூச்சு முட்ட கழுத்தை நெரிக்கிறது

காதலோடு உபரியாக வந்த

உன்

நிபந்தனைகளற்ற அன்பு

படுக்கையறை சிணுங்கல்களை

பக்கத்து அறையில்

தன்முறைக்கு

காத்திருப்பவளுக்கு கேட்காமலிருக்க

பார்த்து கொள்கிறது

உன் கம்பீரம்

மெல்லியதிலும் மெல்லிய அரிய ஆடையென்று

நடுதெருவில் நிர்வாணமாகவே நடத்தபடுவது அறியாத

ராஜாவின் பூரிப்பில் தெரிகிறது

என் சாயல்.

 

 

http://www.vallinam.com.my/issue51/poem3.html

 

  • கருத்துக்கள உறவுகள்
Posted

கவிதையிலும் உங்கள் சாயல் தெரிகிறது என்று சொல்லலாமா! :D 




  • Tell a friend

    Love கருத்துக்களம்? Tell a friend!
  • Topics

  • Posts

    • கவனமா போய் வா மச்சான் !     புரியல்ல அண்ண வாறன் வெளில போய் கதைக்கிறன். தொலைபேசி அழைப்பில் இரைச்சல் வரவே நான் என் தங்ககத்தை விட்டு வெளி வருகிறேன். “சொல்லுங்க அண்ண இப்ப சரியாகீட்டுது. விளங்குது”… அவர் தொடர்கிறார். மட்டக்களப்புக்கு மருத்துவ அணி ஒன்றை அனுப்ப வேண்டிய சூழல். அங்கே போராளி மருத்துவர் அடம்ஸ் தலைமையிலான மருத்துவ அணி நிலை கொண்டு பணியில் இருந்தாலும், மேலதிக மருத்துவ அணியின் தேவை எழுந்தது. அதனால் அண்ண உடனடியாக படகில் மட்டக்களப்புக்கான மருத்துவ அணியை கொண்டு செல்ல வேண்டிய பொறுப்பை சூசை அண்ணையிடம் கொடுக்கிறார். அதற்கான நடவடிக்கை பொறுப்பாளனாக மணலாறு மாவட்ட படையணியில் ( மணலாறு கட்டளைப்பணியகம் ஆரம்ப காலங்களில் மாவட்டப்படையணியாகவே இருந்தது.) நின்ற போது என் நண்பனாகி, பின்நாட்களில் கடற்புலிகள் அணியில் தன்னை இணைத்துக் கொண்டு, கட்டளை அதிகாரி தரத்தில் இருந்த மருதுவை நியமிக்கிறார் கடற்புலிகளின் சிறப்புத்தளபதி. அதற்கான ஆயுத்தங்கள் நிறைவு பெற்றிருந்தன. படகு தயாராக செம்மலைக் கடற்கரையில் நிற்கிறது. படகுக்கட்டளை அதிகாரி மருது மற்றும் படகு இயந்திரவியலாளன், ஓட்டுனர் என பல நிலைகளைக் கொண்ட பாலையா ஆகியோர் அதன் அருகில் எம் அணிக்காக காத்து நிற்கிறார்கள். நாம் சென்ற போது மச்சான்… நீயும் வாறியா? என்கிறான் மருது. நீண்ட நாட்களின் பின்னான அவனுடனான சந்திப்பு மகிழ்ச்சியை தந்த போது புன்னகைத்துக் கொண்டு, இல்ல மருது வாமன் அண்ணை டீம் தான் வருகுது. நான் கூறிய உடனே வாகனத்தில் இருந்து இறங்கிய மருத்துவ அணியில் இருந்த போராளி மருத்துவர் வாமன் மற்றும் அவரது துணைவியாரான போராளி மருத்துவர் வான்மதி ஆகியோருடன் வேறு சில மருத்துவ போராளிகளை மருது பார்க்கிறான். வணக்கம் வாமன் அண்ண… மருது அவர்களை வரவேற்றுக் கொள்கிறான். டொக்டர் எல்லாம் ரெடியா? அவரோடு சில விடயங்களைக் கதைத்தான். அவன் செல்வதற்கான இறுதித் தயார்ப்படுத்தல்கள் செய்தான். அவனிடம் பல இரகசிய செய்திகளும் கொடுக்கப்பட்டிருந்தன. அவை எதிரியிடம் பிடிபடவோ அல்லது கொண்டு செல்லப்படும் மருத்துவ அணிக்கு இழப்புக்கள் ஏற்படவோ கூடாது என்பது இறுக்கமான கட்டளை. அத்தனையும் எதுவும் நடந்துவிடாது இலக்கில் சேர்ப்பிக்க வேண்டும் என்ற பெரும் பொறுப்பு இருந்தது. அவனின் படகிற்கு முன்னாலும் பின்னாலும் பாதுகாப்புக்காக இரு படகுகள் கனரக ஆயுதங்கள் கொண்ட போராளிகளுடன் செல்லத் தயாராக உள்ளது. அவர்களையும் இறுதியாக அழைத்து, அனைத்து ஒழுங்குகளும் சரியா என்ற நிலைப்பாட்டை உறுதிப்படுத்தி கொள்கிறான் மருது. சாக்குகள் தயாரா என்று கேட்டான். எல்லாம் சரி என்றவுடன் புறப்படத் தயாராகினான். கடற்பயணம் பல சிக்கல்களை உருவாக்கும். பழக்கமற்றவர்களுக்கு வாந்தி, தலைச்சுத்து, மயக்கம் போன்றவை வரும். போகும் பாதையில் சிங்கள கடற்படையின் தாக்குதலுக்கு இலக்காகலாம். அத்தனையையும் தாண்டி இலக்கிற்கு சென்றடைய வேண்டும். ( சென்ற மருத்துவ அணி பற்றி பின்பொரு பதிவில் சொல்கிறேன்) அவர்கள் செல்லும் பாதை குறிப்பிட்ட தூரம் கடந்தவுடன் பல சிக்கல்கள் நிறைந்தது. திருகோணமலைத் துறைமுகத்தை கூட அவர்கள் கடந்தே செல்ல வேண்டி இருந்தது. இயந்திரத்தின் சத்தம், படகின் வேகத்தால் எழும் இரைச்சல்கள் அவர்களை எதிரிக்கு இனங்காட்டக் கூடியவை. இதற்கெல்லாம் அவர்களிடம் துணிவு மட்டுமே பாதுகாப்பாக இருந்தது. இயந்திரத்தின் சத்தத்தை குறைப்பதற்காக ஈரச்சாக்குகளை அதற்கு மேல் போட்டு சத்தத்தை குறைக்கும் நடவடிக்கையை செய்தார்கள். இதையெல்லாம் பார்த்துக்கொண்டிருந்த எனக்கு யாழ்ப்பாணம் இராணுவத்தின் கையில் விடுபட்ட போது, யாழ் நகரில் இருந்து காயங்களை ( காயப்பட்ட போராளிகளை) அல்லைப்பிட்டி கடலால் வெளியேற்ற கடற்புலிகள் பயன்படுத்திய வழிமுறையும் இதுவே என்று நினைவு வந்தது( இது பற்றி ஏற்கனவே ஒரு பதிவில் தந்திருந்தேன் ” குருதிக்குள் ஒரு பயணம் 5 ) செல்ல வேண்டிய அணியை ஏற்றிவிட்டு என்னிடம் இருந்து விடைபெற தயாராகிறான் மருது. “மருது கவனம் கடல்ல அவன் கண்டபடி முட்டுப்படுவான் பார்த்து போ சரியா? ” மருத்துவரே கவலைப்படாத நாங்கள் பிரச்சனை ஒன்றும் இல்லாமல் போய் சேருவம். அப்பிடி எதாவது ஆச்சுதென்றாலும் பயப்பிடாத சாமான் இருக்கு. அவன் கை காட்டிய திசையில் பாக்கிறேன். படகின் அணியத்தை அவன் சுட்டிக் காட்டுகிறான். அதற்குள் முழுவதுமாக சக்கை அடைக்கப்பட்டிருந்தது. அவன் வேறு எதையும் கூற வில்லை. படகு புறப்பட்டு விட்டது. இவன் எதற்காக அணியத்தை காட்டுகிறான்? அதுவும் எப்போதும் வெடிக்க வைக்கப்படும் நிலையிலே அந்த அணியத்துக்குள் தூங்கும் சக்கை இருந்தது. நான் பாதுகாப்பாக மட்டக்களப்பிற்கு போய் சேர் என்று தானே கூறினேன். சென்ற படகையே வெறித்துப் பார்த்துக் கொண்டு நிற்கிறேன். படகு அந்த இருட்டுக்குள் மறைந்துவிட்டது. மருதுவிடம் நான் கவனமாக போ என்று சொன்னதன் அர்த்தத்தையும் அவனின் பதிலின் அர்த்தத்தையும் எடை போடுகிறேன். ஒவ்வொரு போராளியும் எப்பவும் சாவதற்கு தயாராகவே இருப்பார்கள் இதை அவர்கள் கழுத்தில் தூங்கும் நஞ்சுக்குப்பி சொல்லும். ஆனாலும் ஒரு பயணத்தின் போது “கவனமா போ ” என்று கூறப்படும் வார்த்தைகள் எம் உள்ளக்கிடக்கைகளில் அவர்கள் பாதுகாப்பாக உயிருடன் போக வேண்டும் என்ற எண்ணத்தின் வெளிப்பாடு. அதற்கு கூட அவன் “சரிடா “என்று ஒரு வார்த்தையை பதிலாக கூறி இருந்தால் மனம் நிம்மதியாக இருந்திருக்கும். ஆனால் அவன் தன் செய்கைக்குறியியீட்டால் எது நடந்தாலும் உயிருடன் பிடிபட மாட்டோம் அவ்வாறு எதாவது நடந்தால் எதிரியை அழித்து நாமும் அழிந்து விடுவோம் என குறிப்பிட்டு செல்வது என்பது அவனது தேசத்தின் மீதான பற்றுதலையும் தன் உயிரை விட தான் தாங்கி செல்லும் செய்திகளின் பெறுமதியையும் எனக்கு உணர்த்திச் சென்றது. தரைச்சண்டைகளுக்கும் கடற்சண்டைகளுக்கும் உள்ள வித்தியாசத்தை அனைவரும் அறிவர். அவ்வாறான நிலையில் படகின் வேகத்தையும் துப்பாக்கிகளின் சூட்டு வீச்சையும், கட்டளை அதிகாரிகள் அல்லது படகு ஓட்டுனர்களின் கடல் ஆளுமையையும் மட்டும் காப்பாக கொண்டு சண்டையிடும் கடலணிக்கு எப்பவும் எதுவும் நடக்கலாம் என்பது நான் சொல்ல வேண்டிய செய்தியல்ல. ஆனாலும் இந்த நடவடிக்கைப் பொறுப்பாளன் மருது அன்று செம்மலையில் இருந்து மட்டக்களப்புக்கு சென்ற அந்த நடவடிக்கையில் தான் ஒரு கரும்புலியாகவே சென்றிருந்தான் என்பதே நியம்… கரும்புலிகள் என்பவர்கள் போராளிகளில் இருந்து வேறுபட்டவர்கள் ஆனால் போராளிகளில் இருந்து தான் அவர்களும் உருவானவர்கள். மருதுவும் தன்னையும் தன் அணியையும் கரும்புலி அணியாகவே நினைத்துக் கொண்டான். சரி அண்ண வேறு ஒரு போராளி பற்றிய குறிப்போடு சந்திப்போம் அண்ண… நான் எமக்காக பல ஆண்டுகள் போராளி மருத்துவராக வாழ்ந்து தமிழீழ தேசம் எங்கும் தன் மருத்துவ அறிவைப் பதித்து மக்களையும் போராளிகளையும் உயிர்ப்பித்த போராளி மருத்துவர் அறத்தலைவனிடம் இருந்து விடைபெறுகிறேன். நன்றி அண்ண… கவிமகன்.இ 17.11.2017
    • ன்பானவர்களே! “பகிரப்படாதபக்கங்கள்” என்ற நூல் தமிழீழ மண்ணின் பல லட்சம் தியாகங்களின் உச்சங்களில் ஒரு சில உச்சங்களை தன் உள்ளத்தில் சுமந்து வெளி வருகிறது. இது மாவீரங்களின் அதி உச்ச தியாகம் என்பதில் எக்கருத்து வேறுபாடுகளும் இருக்க முடியாது. கண்ணீர்களை வர வைக்கும் வரலாற்று வலிகளை சுமந்து கார்த்திகை வேங்கைகளுக்காக அவர்களுக்குச் சொந்தமான கார்த்திகை மாதத்திலையே காந்தள் பூவாக பூக்க இருக்கிறது. வரும் கார்த்திகை மாதம் இப்புத்தக வெளியீட்டு நிகழ்வை நடாத்த மாவீரர் நினைவுகளைச் சுமந்து பயணிக்கும் ஏற்பாட்டாளர்கள் திட்டமிட்டுள்ளார்கள். விரைவில் இது தொடர்பான மேலதிக செய்திகளை உங்களுடன் பகிர்வேன். என்றும் எம் தியாகச் செம்மல்களின் பாதம் பணிந்து அவர்களின் நினைவுகளோடு நிமிர்ந்து நிற்கும் அனைவரும் எம்முடன் இணைந்து எம்முடைய இம் முயற்சிக்கு கரம் தருவீர்கள் என்று நம்புகிறேன். நட்புடன் இ.இ. கவிமகன் இயக்குனர் முருகு வெளியீட்டகம் முள்ளிவாய்க்கால் மண் முன்னால் வெளியிடப்பட்ட பகிரப்படாதபக்கங்கள். *********************************************** “பகிரப்படாதபக்கங்கள்” என்ற நீண்ட கனவு தனது அடைவை பெற்றுக் கொண்டது. எதிர்பார்த்தளவு வருகையாளர்களுடன் மண்டபம் நிறைந்து இருந்தது. காலை 9.30 க்கு தொடங்க வேண்டிய நிகழ்வு 30 நிமிடம் தாமதமாக ஆரம்பித்தது. போராளி மருத்துவர் திரு. தணிகை அவர்களின் தலமையில் நிகழ்வுகள் ஆரம்பித்த போது, ஆனந்தத்தில் விழிகள் கலங்கியதை தவிர்க்க முடியவில்லை. மாவீரங்களின் உன்னத தியாகங்களை, இது மாவீரர்களான போராளிகள் மட்டுமல்லாது, வாழ்ந்து கொண்டிருக்கக் கூடிய போராளிகள் மற்றும் மக்கள் நாட்டுப்பற்றாளர்கள் என பல நிலைகளை தன்னகத்தே கொண்டுள்ள இந்தப் “பகிரப்படாதபக்கங்கள்” மிக நீண்ட கால உழைப்பின் பெறுபேறாக வெளியில் வந்தது மனம் மகிழ்வுக்குரியது. திருமதி. தீபாவின் நிகழ்வு ஒருங்கிணைப்பில் நிகழ்வு ஆரம்பமாகிய போது ஜேர்மனியின் தமிழர் ஒருங்கிணைப்புக் குழுப் பொறுப்பாளர் திரு.,சிறீரவீந்திரநாதன் பொதுச்சுடரை ஏற்றி வைத்தார். தொடர்ந்து ஈகைச்சுடரை தமிழர் ஒருங்கிணைப்புக்குழுவின் மகளிர் பிரிவப் பொறுப்பாளர் திருமதி. வசந்தி ஏற்றி வைக்க இப் புத்தகத்தில் இடம்பெற்ற 16 மாவீரர்களின் திருவுருவப்படத்துக்கும் வருகையாளர்கள் ஈகைச்சுடரை ஏற்றி வைத்தார்கள். தொடர்ந்து மலர் வணக்கத்தை ஜேர்மனியின் தமிழ் கல்விக்கழகப் பொறுப்பாளர் திரு. லோகன் அவர்கள் ஆரம்பித்துவைக்க வருகையாளர்கள் மாவீரர்களுக்கான மலர்வணக்கத்தை செய்தார்கள். அதன் நிறைவு வந்த போது அகவணக்கம் செய்யப்பட்டு நிகழ்வின் தலமையுரை ஆரம்பித்தது. தலமையுரையினை நிகழ்வின் தலைவர், போராளி மருத்துவர் தணிகை நிகழ்த்தினார். தொடர்ந்து புத்தகத்துக்கான அறிமுகவுரையினை கடற்புலிப் போராளி மருது அவர்கள் நிகழ்த்தி முடித்த போது, மிக முக்கிய நிகழ்வான புத்தக வெளியீடு நடைபெற்றது. பகிரப்படாதபக்கங்கள் என்ற நூலினை வெளியிட்டு வைக்குமாறு நூலாசிரியர் கவிமகனின் தாயாரான, திருமதி. இந்திரப்பிரபா அவர்கள் அழைக்கப்பட்டார். அப்போது அவர் கூட போராளி மருத்துவர் தணிகை மற்றும் நூலாசிரியர் கவிமகன் ஆகியோர் கூட இருந்தனர். மாவீரன் லெப். கேணல் மேனனின் துணைவியாரான யசோ அவர்களிடம் முதல் பிரதியை கையளித்து. நூலினை வெளியிட்டு வைத்தார் கவிமகனின் தாயார். வெளியீட்டு நிகழ்வு நிறைவுபெற்றதும் சிறப்புப் பிரதிகள் வழங்கும் நிகழ்வு நடைபெற்ற போது சிறப்புப் பிரதியினை நூலாசிரியர் கவிமகன் வழங்க, சிறப்புப் பிரதியின் முதல் பிரதியை உறவுகளுக்குக் கரங்கொடுப்போம் அமைப்பை சேர்ந்த அமுதன் அவர்கள் பெற்றுக் கொண்டார். தொடர்ந்து ஏனையவர்களுக்கான சிறப்புப் பிரதிகள் கவிமகனால் வழங்கப்பட்டது. தொடர்ந்து அவையோருக்கான பிரதிகள் வழங்கப்பட்டு சிற்றுண்டி இடைவேளை விடப்பட்டது. தொடர்ந்து உறவுகளை ஒன்றிணைப்போம் அமைப்பை சேர்ந்த திரு. வேணுவின் தேசியத்தலைவர் பற்றிய கவிதை ஒன்று வாசிக்கப்பட்டு நிகழ்வுகள் தொடர்ந்தன. நிகழ்வின் முக்கிய பேச்சுக்களான நூல் பற்றிய ஆய்வுரை மற்றும் மதிப்பீட்டுரை ஆகியவை தொடர்ந்த போது, அவற்றை முறையே லண்டன் மாநகரில் இருந்து வந்திருந்த ஊடகவியலாளரும், அரசியல் ஆய்வாளருமான கோபிரட்னம் அவர்களும், பெண் எழுத்தாளர் மாலினி மாலாவும் வழங்கினர். பல விடயங்கள் அவர்களால் நிறை குறை என்ற இரு பெரும் வகைக்குள் சுட்டிக் காட்டி, இப் புத்தகம் பற்றிய அலசல் ஒன்றை செய்திருந்தார்கள். அதன் நிறைவில் யேர்மனி தமிழர் ஒருங்கிணைப்புக்குழுப் பொறுப்பாளர் சிறீரவீந்திரநாதன் அவர்களின் வாழ்த்துரை நடைபெற்றது. அதில் இன்னும் பல படைப்புக்கள் இவ்வாறு வெளிவருவதற்கு தாம் உதவி புரிவதாக உறுதி வழங்கினார். தொடர்ந்து நூலாசிரியர் கவிமகன் ஏற்புரை வழங்கினார். அதில் ஆய்வுரை மற்றும் மதிப்பீட்டுரையில் சந்தேகிக்கப்பட்ட அல்லது குறைகளை களைவதற்காக கூறப்பட்ட விடயங்களுக்கான விளக்கங்களையும், காரணங்களையும் விளக்கினார். பின் புத்தகத்தில் இருந்த சில விடயங்களைச் சுட்டிக் காட்டி அவற்றை எழுதத் தூண்டிய காரணிகளையும் விளக்கினார். தொடர்ந்து தான் இப் புத்தகத்தை எழுதத் தொடங்கிய காலத்தில் இருந்து இந்நிகழ்வு நடைபெறும் வரை தன் தோளோடு கூட நின்ற அனைவருக்கும் நன்றிகளை தெரிவித்துக் கொண்டு தன் ஏற்புரையினை நிறைவு செய்தார் கவிமகன். இந்த இடத்தில் மிக முக்கிய விடயம் ஒன்று நடைபெற்றதை சுட்டிக் காட்ட வேண்டும். தமிழீழ விடுதலைப் போராட்டத்தின் உச்ச தியாகங்களாக பதிவாகியிருக்கும் இத் தொகுப்பின் வெளியீடு, எமது விடுதலைப் போராட்டம் மௌனித்துப் போன முள்ளிவாய்க்கால் நிலத்தில் இருந்து எடுக்கப்பட்டுக் கொண்டுவரப்பட்ட மண் வைக்கப்பட்டு அதன் முன் நிலையிலே வெளியீடு செய்யப்பட்டது.     https://eelamaravar.wordpress.com/2019/06/14/ltte-history-book/
    • தமிழீழ மருத்துவக் கல்லூரியில் தனது மருத்துவமானி சத்திர சிகிச்சைமானி கற்கை நெறியினை நிறைவு செய்தவர்.

யாழ் பல்கலைக்கழகத்தின் துணைவேந்தராக பேராசான் துரைராஜா அவர்கள் பணியாற்றிய காலத்தில் தமிழீழத் தேசியத் தலைவர் அவர்களின் பணிப்புக்கு இணங்க யாழ் மருத்துவபீடத்தின் பேராசிரியர்கள், விரிவுரையாளர்களினால் தமிழீழ மருத்துவக் கல்லூரி நீர்வேலியில் ஆரம்பிக்கப்பட்டது. சத்திரசிகிச்சைமானி மருத்துவமானி (Bachelor of Medicine & Bachelor of Surgery) மற்றும் உதவி மருத்துவர்களிற்கான (Assistant Medical Practitioner)கற்கை நெறிகள் என இரண்டு கற்கை நெறிகள் இங்கே பலரும் அறியாத வகையில் ஆரம்பித்து வைக்கப்பட்டன.

இதில் கிருபா அவர்கள் சத்திரசிகிச்சைமானி மருத்துவமானி(MBBS) கற்கையைத் தொடர்ந்தார். மூன்று வருடங்கள் யாழில் கற்கைநெறிகள் வெற்றிகரமாக த்தொடர்ந்தாலும், யாழ் குடாநாடு படையினரின் கட்டுப்பாட்டில் கொண்டு வரப்பட்ட போது மருத்துவக்கல்வி தேக்க நிலையை அடைந்தது. வன்னிக்கு புலிகளின் தளம் நகர்த்தப்பட்ட காலத்தில் மருத்துவக் கல்லூரியின் மூன்றாம் ஆண்டு மாணவனாக(3rd MBBS) இருந்த கிருபாகரன் களங்களில் ஓர் முன்னணி களமருத்துவராக பணியாற்றிவர். 

களமருத்துவ செயற்பாட்டுக்கான பயிற்சிகளை சத்திரசிகிச்சை நிபுணர் சூரியகுமாரன் அவர்களிடம் பெற்றார். அதேபோல வைத்தியக் கலாநிதி எழுமதி கரிகாலன் மற்றும் தமிழீழ சுகாதார சேவைப்பணிப்பாளர் காசிலிங்கம் சுஜந்தன் அவர்களிடமும் மேலதிக பயிற்சிகளை பெற்றார். கடுமையான சண்டைகள் நடைபெறும் காலங்களில் களத்திலும் மற்றைய காலங்களில் வன்னிப்பெருநிலப்பரப்பில் காணப்பட்ட கிராமிய வைத்தியசாலைகளிலும்(Rural and Remote Hospitals)தனது மகத்தான மருத்துவ சேவையை மனநிறைவுடன் ஆற்றிவந்தார். சமாதான நாடகம் நோர்வே நாட்டின் தலைமையில் அரங்கேறிய காலத்தில் மீண்டும் யாழ் சென்று யாழ் மருத்துவபீடத்தில் தனது மருத்துவ சத்திரசிகிச்சைமானி பட்டப்படிப்பை வெற்றிகரமாகவும் திறமைச் சித்திகளுடனும் நிறைவு செய்தார். இயல்பாகவே அன்பும் பெரும் பண்பும் நிறைந்த இவர் பொதுமக்களையும் போராளிகளையும் ஆழமாக நேசித்தார். அவர்களின் தேவைகளை நிறைவு செய்ய தன்னை முற்று முழுதாக அர்ப்பணித்தார் என்று சொன்னால் அது மிகையாகாது.

சண்டை மிக உக்கிரமாக நடைபெற்ற காலங்களில் சத்திரசிகிச்சைக் கூடங்களில் மயக்க மருந்து கொடுக்கும் பொறுப்பு மிகுந்த கடினமான பணியைதானே தெரிவு செய்து மருத்துவ சேவையில் சிறந்து விளங்கினார். பூநகரி மண்ணை மீட்க நடைபெற்ற ஈரூடகத் தாக்குதலான தமிழர் சேனையின் தவைளைப் பாய்ச்சல் படைநடவடிக்கையில்(Operation Frog)பங்கேற்றவர். 

அந்த நடவடிக்கையில் படுகாயமடைந்தமையால் ஓர் கையையும் காலையும் மடிக்க முடியாத நிலையை அடைந்தார். பாதிப்படைந்த கையையும் காலையும் சத்திரசிகிச்சை ஒன்றின் மூலம் சீர்ப்படுத்த வெளிநாட்டில் இருந்து வருகை தந்த என்பியல் நிபுணர்கள் (Orthopedic Surgeons) பலர் முயன்றும் முடியாமல் போய்விட்டது. மனவலிமை மிக்க வைத்தியர் கிருபா அவர்கள் அவற்றை ஓர் குறையாக எண்ணாமல் தனது கடமைகளை ஓடியோடி செய்து முடிக்கும் போது பிரமிக்காதவர்கள் இல்லை எனலாம். தீவிரமான பொது வாழ்வில் கிருபா அல்லது கிருபாகரன் என்று அறியப்பட்ட இவரின் இயற்பெயர் கந்தசாமி தயாபரன் ஆகும். 

ஈர நெஞ்சம் கொண்ட இந்த வைத்தியர் “கோணாவில் கிருபா””வாசுகி கந்தசாமி” 
என்ற பெயர்களிலும் ஈழத்து இலக்கிய வானிலும் சிறகடித்தவர். மாங்கனித்தீவில் பத்திரிகைகளிலும் சஞ்சிகைகளையும் சிறுகதைகள்,கவிதைகள்,கட்டுரைகளையும் எழுதி வந்தார். முள்ளிவாய்க்காலின் இறுதி நாட்களில் அதாவது 17/05/2009 ஆம் தேதி இலங்கைப் படையினரின் கட்டுப்பட்டுப் பகுதிக்குள் மனைவியுடன் வந்தவரின் எந்தவிதமான தொடர்புகளும் இன்று வரை கிடைக்கவில்லை.

மனைவி,
சகோதரங்கள் மற்றும் பெற்றோரால் இன்று விண்ணிலும் மண்ணிலும் தேடப்படும் ஒருவராக வைத்தியர் கிருபாகரன் உள்ளார்.  
  • Our picks

    • "முதுமையில் தனிமை [Senior Isolation]"/பகுதி: 01
      உலகத்தின் சனத்தொகை ஒவ்வொரு ஆண்டும் கூடிக் கொண்டு போகிறது. இத்தகைய சனத்தொகை அதிகரிப்பில் முதியோரின் அதிகரிப்பு வேகமானதாக உள்ளது என்பதை புள்ளி விபரங்கள் எடுத்தியம்புகின்றன. 2021 ம் ஆண்டளவில் உலக சனத் தொகையில் ஏறத்தாள கால் பங்கினர் (23%) 60 வயதிற்கு மேற்பட்டோராய் இருப்பர் என எதிர்வு கூறப்பட்டுள்ளது. ஆனால் முதியோர் என்றால் என்ன ? மக்களில் வயதில் மூத்த, நீண்ட நாள் வாழுபவரையும் [elderly people] மற்றும் நல்ல உலக அனுபவம், பலவகைக் கல்வி முதலான தகுதிகளைக் கொண்ட அறிவில் பெரியவர்களையும் [persons of ripe wisdom] முதியோர் என பொதுவாக குறிப்பிடுவர். இதில் நாம் முன்னையதைப் பற்றி மட்டும் இங்கு ஆராய உள்ளோம்.
        • Like
      • 4 replies
    • "சோதிடமும் அசட்டுநம்பிக்கையும்"

      தமிழர்களுக்கு நான்கு என்ற எண்ணை நிறையவே பிடிக்கும். இதைப் பார்க்கையில் சங்க காலத்திலேயே எண் சோதிடம்- (Numerology) "பித்து" வந்துவிட்டதோ என்று தோன்றுகிறது. ஆனால் சங்க காலத்துக்குப் பின்னர் தான் நூல்களையும் பாக்களையும் தொகுக்கும் வேலைகள் துவங்கின. என்ன காரணமோ தெரியவில்லை நூல்களின் பெயர்களில் 4, 40, 400, 4000 என்று நுழைத்து விட்டார்கள். நான் மணிக் கடிகை முதல் நாலாயிர திவ்யப் பிரபந்தம் வரை சர்வமும் நாலு மயம்தான் !!

      “ஆலும் வேலும் பல்லுக்குறுதி, நாலும் இரண்டும் சொல்லுக் குறுதி” என்று சொல்லுவார்கள். ஆல, வேல மரங்களை விளக்கத் தேவை இல்லை. “நாலும் இரண்டும்” என்பது வெண்பாவையும் குறள் வகைப் பாக்களையும் குறிக்கும். நம்பிக்கை தவறில்லை அது மூடநம்பிக்கை யாகமல் இருக்கும் வரை. அளவுக்கு அதிகமாக இதுபோல சிந்திக்கும் போது நம்பிக்கையே மூடநம்பிக்கைக்கு வழிவகுப்பதாக அமைகிறது!.
        • Like
      • 4 replies
    • இதை எழுத மிகவும் அயற்சியாய்த் தான் இருக்கிறது.

      ஜீவா போன்றவர்களுக்கு இந்து மதத்தை காப்பாற்ற வேண்டிய தேவை என்ன என்பதை நான் கேட்கவில்லை ஆனால் சமுத்ரா போன்றவர்களுடைய தேவையில் இருந்து மாறுபட்டதாக அது இருக்கும் என்று புரிந்துகொள்கிறேன். அது என்னுடைய புரிதல். எல்லோரும் எதோ ஒரு புரிதலின் அடிப்படையிலேயே அடுத்த அடியை எடுத்து வைக்கிறோம்.
        • Like
      • 4 replies
    • மனவலி யாத்திரை.....!

      (19.03.03 இக்கதை எழுதப்பட்டது.2001 பொங்கலின் மறுநாள் நிகழ்ந்த ஒரு சம்பவத்தின் நினைவாக பதிவிடப்பட்டது இன்று 7வருடங்கள் கழித்து பதிவிடுகிறேன்)

      அந்த 2001 பொங்கலின் மறுநாள் அவனது குரல்வழி வந்த அந்தச் செய்தி. என் உயிர் நாடிகளை இப்போதும் வலிக்கச் செய்கிறது. அது அவனுக்கும் அவனது அவர்களுக்கும் புதிதில்லைத்தான். அது அவர்களின் இலட்சியத்துக்கு இன்னும் வலுச்சேர்க்கும். ஆனால் என்னால் அழாமல் , அதைப்பற்றி எண்ணாமல் , இனிவரும் வருடங்களில் எந்தப் பொங்கலையும் கொண்டாட முடியாதபடி எனக்குள் அவனது குரலும் அவன் தந்த செய்திகளும் ஒலித்துக் கொண்டேயிருக்கும்.
      • 1 reply
    • பாலியல் சுதந்திரமின்றி பெண்விடுதலை சாத்தியமில்லை - செல்வன்


      Friday, 16 February 2007

      காதலர் தினத்தை வழக்கமான தமது அரசியல் நிலைபாடுகளை பொறுத்து அணுகும் செயலை பல்வேறு தரப்பினரும் உற்சாகமாக செய்து வருகின்றனர்.கிரீட்டிங் கார்டுகளையும், சாக்லடுகளையும் விற்க அமெரிக்க கம்பனிகள் சதி செய்வதாக கூறி காம்ரேடுகள் இதை எதிர்த்து வருகின்றனர்.அமெரிக்க கலாச்சாரத்தை திணிக்க முயற்சி நடப்பதாக கூறி சிவசேனாவினரும் இதை முழுமூச்சில் எதிர்க்கின்றனர். தமிழ்நாட்டில் பாமக ராமதாஸ் இதை கண்டித்து அறிக்கை விட்டுள்ளார். பாகிஸ்தானிலும், அரபுநாடுகளிலும் இதை எதிர்த்து பத்வாக்கள் பிறப்பிக்கப்பட்டு அதை மீறி இளைஞர்கள் இதை கொண்டாடியதாக செய்திகள் வந்துள்ளன.
      • 20 replies
×
×
  • Create New...

Important Information

By using this site, you agree to our Terms of Use.