'படலைக்கு படலை' ன்னு காணொளி தொடர் நாடகம் வெளிவந்ததாமே..? யாருக்காவது அதனின் இணைப்பு தெரியுமா..? யூடுயூபில் இருக்கும் ஓரிரண்டு பதிப்புகள் தெளிவில்லாமல் உள்ளது.

ஒருவரின், உடல் அசைவுகளைக்கு... அப்பால், வர்ணிக்க முடியாத, பல உடல் மொழிகள்.... மனிதரிடம் உண்டு. அதனை... மிக மிக அழகாக செய்த, "டிஜிட்டல் சிவாஜி கணேசன்."

நானும் முதலில் இது சிவாஜிதான் என நினைத்தேன். க்ளோசப்பில் காட்டும்போது முகம் வேறு மாதிரி இருந்ததாலும், 'இப்படி மேடை நடிகராக சிவாஜி வர வாய்ப்பே இல்லை' என்பதாலும் இவர் நகல்தான் என்ற முடிவிற்கு வந்தேன். ஆனால் இவரின் உடல்மொழியும், அசைவும் அச்சொட்டாக சிவாஜியின் நடிப்பை ஒத்தேயிருக்கிறது.

நீங்க கலாய்காவிட்டா இது சிவாஜி தான் என்று பார்த்துட்டு போய்க் கொண்டே இருப்பம்.

ஆகா..... ஒரு பிசிறு இல்லாமல், மிக நன்றாக நடித்துள்ளார். அவரை... பார்க்க, சிவாஜி கணேசன் மாதிரியே உள்ளது. இணைப்பிற்கு... நன்றி வன்னியன்.

கனடாவில் இருந்து இயக்குனர்..! பெரும்பாலும் பாரிஸ் லாசப்பல் பகுதிகளில் படமாக்கப்பட்டு வெளிவரும் இந்த நகைச்சுவை தொடர்கள் சிலவற்றை நான் பார்த்துள்ளேன். (செல்ப்ஃபி அக்கம் பக்கம், சேம் டூ யூ போன்றவைகள்) சமீபத்தில் வெளிவந்துள்ள இந்த நகைச்சுவை காணொளி அருமை..! இதில் நடித்துள்ள கணபதி ரவீந்திரன், சிறீ அங்கிள் மற்றும் மன்மதன் பாஸ்கி ஆகியோரின் இயல்பான நகைச்சுவை கலந்த நடிப்பு நன்றாக உள்ளது. ஈழத்திலும் நல்ல கலைஞர் உள்ளனரே, ஏன் அவர்களின் திறமைகள் அதிகம் வெளியே தெரிவதில்லை? வியப்பாக உள்ளது..!

யாரு பார்த்த வேலையப்பு..? நகல் இருக்கலாம், ஆனால் நகலுக்கும் அசலுக்கும் வித்தியாசமே இல்லாமல் நடிப்பது சாதாரண காரியம் அல்ல.. நம்ப முடியவில்லை..!

நிறைய கருத்துக்களை சொல்கிறார்.பொறுத்திருந்து பார்ப்போம். இணைப்புக்கு நன்றி வன்னியன்.

இணைப்பிற்கு நன்றி ராஜவன்னியன்.

அவசியம் பார்க்க வேண்டிய காணொளி..!

மதுரை உணவகத்தின் மெனுவில் 'பழைய சோறு..!' மதுரை மாட்டுத்தாவணி பேருந்து நிலையத்தில் அமைந்துள்ள "நெல்லு பேட்டை" என்ற உணவகத்தில் பழைய சோற்று கஞ்சி விற்பனை செய்து வருகின்றனர். இது அப்பகுதி மக்களிடையே அதிக வரவேற்பை பெற்று வருகிறது.வீட்டில் மிஞ்சிய சோற்றை குப்பையில் கொட்டும் நகர்புற கலச்சாரத்துக்கு மத்தியில் உடலுக்கு குளிர்ச்சியை தரும் பழைய சோறு ஜி.எஸ்.டியுடன் மதுரையில் உள்ள ஓட்டல் ஒன்றில் விற்பனைக்கு வந்துள்ளது. தற்போது உணவு பழக்கங்கள் மாறிவரும் இந்த நிலையில் மீண்டும் ஆரோக்கியமான உணவை நோக்கி மக்கள் நகர தொடங்கி இருக்கின்றனர் என்பதற்கான அறிகுறிதான் மதுரை மாட்டுதாவணியில் பழைய சோறு விற்பனை செய்து வருகின்றனர்.பழைய சோற்றில் மோர் கலந்து பச்சைமிளகாயும், வெங்காயமும் சேர்த்து சாப்பிட்டால் அது உடலுக்கு குளிர்ச்சியையும் உள்ளத்துக்கு சுறு சுறுப்பையும் கொடுத்தது. கால ஓட்டத்துக்கு ஏற்ப உடல் உழைப்பு குறைந்த பணிகளில் ஈடுபடும் படித்தவர்கள் மற்றும் அவசர அவசரமாக அலுவலகத்திற்கு செல்லும் நகரவாசிகள் இட்லி, தோசை என்றும் வட நாட்டு உணவான புரோட்டா, சப்பாத்தி, பூரி, பானி பூரி என்றும் அன்னிய உணவுகளான பீட்சா, பர்கர், சாண்ட்விட்ஜ் என்றும் திசைமாறினர்.இதனால் பெரும்பாலான வீட்டில் மிச்சமாகும் சாப்பாடு பழைய சோறாகி குப்பைக்கும், ஆடு மாடுகளுக்கும் உணவாக வைக்கப்பட்டு வருகின்றது. கஞ்சிகளையத்தில் பழைய சோறு, தொட்டுக்கொள்ள பச்சை மிளகாய், வெங்காயம், சீனியரக்காய் வத்தல், ஊறுகாய் என உச்சி வெயிலில் வரும் வாடிக்கையாளரை குளிர வைக்கும் பழைய சோறு காம்போவை அறிமுகப்படுத்தியுள்ளனர். இதன் விலை ஜிஎஸ்டி உடன் சேர்த்து50 ரூபாய்க்கு விற்பனை செய்கின்றனர். அதனை நம்மவர்கள் ஸ்பூனில் அள்ளி சாப்பிடுவதை காணும் போது, காலச் சக்கரம் வேகமாக சுழல்வதை கண்கூடாக காணமுடிகின்றது. தங்கள் ஓட்டலில் பழைய சோறு விற்பனை செய்யபடுவதாக இணையத்தில் தகவல் பரவியவுடன் ஏராளமான படித்த இளைஞர்கள் பழைய சோற்றின் மகத்துவம் அறிந்து ஓட்டலுக்கு தேடி வந்து சாப்பிடுவதாகவும், இன்னும் பலர் ஸ்விக்கி, உபர் ஈட்ஸ், சுமோட்டோ போன்ற ஆன்லைன் உணவு பரிமாற்ற நிறுவனங்கள் மூலம் ஆன்லைனில் ஆர்டர் செய்து பார்சலாக வாங்கிச்சென்று சாப்பிடுவதாக ஓட்டலின் மேலாளர் பெருமை கொள்கிறார். தொடர்ந்து தன் உணவகத்தை பாரம்பரிய உணவாக மாற்றும் முயற்சியில் ஈடுபட்டுள்ளதாகவும் தெரிவித்துள்ளார். டைம்ஸ் தமிழ்

சிக்கும் பணம்: மக்கள் கோபம் சென்னை: தேர்தலுக்கு, 13 நாட்களே உள்ளன. கட்சிகள் தீவிர பிரசாரத்தில் இருக்கின்றன. தேர்தல் கமிஷனும், அதிகாரிகளை முடுக்கி விட்டுள்ளது.அனைத்தையும் தாண்டி, மக்கள் விவாதிக்கும் விஷயம்: பணம். "உங்க ஏரியாவில் குடுத்துட்டாங்களா...? எந்த கட்சில்லாம் குடுத்திருக்கு...? எவ்வளவு குடுத்தாங்க...? தவணையா, புல்லா...?" எந்த தொகுதியை சுற்றி வந்தாலும், காதில் விழும் விசாரணைகள் இப்படித்தான் இருக்கிறது.வேலுாரில், பல கோடி சிக்கிய செய்தி பரவியபின், மேற்படி கேள்விகள் வேகம் எடுத்திருக்கின்றன. 'ஓட்டுக்கு பணம் கொடுக்காதே' என்று கட்சிகளையும், 'ஓட்டை விலைக்கு விற்காதே' என்று மக்களையும் தேர்தல் கமிஷன் எச்சரிக்கிறது. சமூக ஆர்வலர்களும், தொண்டு நிறுவனங்களும் இந்த கோஷங்களை பிரசாரமாக நடத்துகின்றன. பிரபலங்களும், தம் பங்குக்கு மக்களுக்கு விழிப்புணர்வு ஏற்படுத்த பாடுபடுகின்றனர். ஆனால், பொதுமக்கள் இதையெல்லாம் ரசிக்கவில்லை என்பதுதான் கள எதார்த்தம். காரணம், ஓட்டுக்கு தரப்படும் பணம், 'தங்களுக்கு சொந்தமானது' என்ற எண்ணம், மக்கள் மனதில் இறுகிக் கிடக்கிறது. அரசியல்வாதி நம்மிடம் பல வழிகளில் கொள்ளை அடித்த பணத்தை, நமக்கு திருப்பிக் கொடுக்கும் நேரம் தான் தேர்தல். அதை தடுப்பது தான் தவறு என்கின்றனர். 'துரைமுருகன் வீட்டில் இத்தனை கோடி சிக்கியிருக்கிறது என்று செய்தி வாசிக்கின்றனர். அவர் என்ன, ஏர் பிடித்து வயலில் உழைத்து சம்பாதித்த பணமா அது? பொதுப்பணித்துறை அமைச்சராக பல ஆண்டுகள் உட்கார்ந்து சேர்த்த பணம் அது. அதில், ஒரு பகுதியை எடுத்து, தன் மகனின் வெற்றிக்காக மக்களுக்கு வினியோகிக்கிறார். அதை நாங்கள் பெற்றுக் கொள்வதில் என்ன தவறு,' என்று கேட்கின்றனர், வேலுார் தொகுதி வாக்காளர்கள். 'பணம் வாங்கிக் கொண்டு ஓட்டு போட்டால் ஜனநாயகம் செத்துப் போகுமே?' என்ற கேள்வி அவர்களுக்கு ஆவேசத்தை உண்டாக்குகிறது. 'ஆளும் கட்சியாக இருந்தால், தலைக்கு, ஆறாயிரம், இரண்டாயிரம் என்று, பேங்க் அக்கவுன்டில் போடுகின்றனர். அது லஞ்சம் இல்லையா? உண்மையிலேயே எங்கள் மீதான அக்கறை என்றால், ஆட்சிக்கு வந்த, நான்கு ஆண்டுகளில் இந்த யோசனை ஏன் உதிக்கவில்லை? தேர்தலை சந்திக்கும் நேரத்தில் பணம் கொடுக்க தோன்றுகிறது என்றால், அது லஞ்சம் அல்லாமல் வேறென்ன? ஆட்சியில் இருப்பவர்கள் பகிரங்கமாக எங்களுக்கு தருவதை, ஆட்சியில் இல்லாதவர்கள் ரகசியமாக தருகின்றனர். அரசாங்கம் கொடுப்பதை வாங்கினால் மட்டும் ஜனநாயகம் செத்துப் போகாதா?' என, கேட்கின்றனர். 'வருமான வரித்துறையின் ரெய்டு நடவடிக்கை, ஒருதலைப்பட்சமானது' என்று எதிர்க்கட்சிகள் குற்றம் சாட்டுவதை, அனேகமாக எல்லா தொகுதி வாக்காளர்களும் ஆமோதிக்கின்றனர். 'ஆளும் கட்சியும் பணம் கடத்துது. பெரிய மனுசங்க போற வேன்லயும், கார்லயும் பொட்டிகள் போகுது. எந்த பறக்கும் படையும் அதை மட்டும் தொடுறது இல்ல. எதிர்க்கட்சிகள்னா மட்டும், வீடு தேடி, ரோடு தேடி, 'ரெய்டு' நடத்தி பிடிக்குது. இது ஓரவஞ்சனை இல்லாம வேற என்னவாம்?' என, பெண்களே குரல் உயர்த்தி கேட்கின்றனர். ஆர்.கே., நகர் தேர்தலில் நடந்த கூத்துகளை, அமைச்சரே பட்டுவாடா ஆவணங்களை தூக்கி எறிந்ததை, தேர்தலை ஆணையம் ரத்து செய்ததை, பதிவு செய்த வழக்கில் முதல்வரின் பெயரும் இருந்ததை, இன்றுவரை அதற்கெல்லாம் தேர்தல் கமிஷனோ, கோர்ட்டோ, அரசோ முடிவு கட்ட முன்வராததை, தேதி வாரியாக எடுத்து வீசுகின்றனர், கேள்விகளாக. புதிய, ஊடகத்தின் வீச்சு சுரீர் என உறைக்கிறது. 'இந்த நாட்டில், தேர்தல் மூலமாக தேர்ந்து எடுக்கப்படும், ஒரு மக்கள் பிரதிநிதி, தேர்தல் ஆணையத்திடம் பொய்யான செலவுக்கணக்கு தாக்கல் செய்து, தனது அரசியல் பயணத்தை தொடங்குகிறான் என்று சொன்னவர் யார், தெரியுமா?' என்று ஒரு இளைஞன் கேட்டபோது, சில நொடிகள் திணறித்தான் போனோம். அந்த பொன்மொழியை சொன்னவர், மறைந்த தலைவர் அடல் பிகாரி வாஜ்பாய். எல்லா விஷயங்களிலும் எதிரும், புதிருமாக இருக்கும் கட்சிகள் கைகோர்க்கும் ஒரே விஷயம், தேர்தல் சீர்திருத்தங்களை எதிர்ப்பதில் தான். கட்சிகள் கணக்கு காட்ட வேண்டியது இல்லை; வரி செலுத்த வேண்டியது இல்லை; நன்கொடை கொடுத்தவர்களின் பெயரை வெளியிட வேண்டியது இல்லை; தகவல் அறியும் உரிமை சட்டத்தின் கீழ் எந்த பதிலும் சொல்ல வேண்டிய அவசியம் இல்லை... என்று அரசியல் கட்சிகளுக்கு ஒட்டுமொத்த பாதுகாப்பு அரண் அமைத்துக் கொடுத்துள்ளது அரசு. எந்தக் கட்சியின் அரசு என்ற கேள்வியே எழவில்லை. எந்தக் கட்சி ஆட்சிக்கு வந்தாலும், இது மாறாது. 'நோய் நாடி நோய் முதல் நாடி...ன்னு நம்ம வள்ளுவரே சொல்லிருக்கார். 'அஞ்சு வருசம் பதவில இருந்தா சம்பாதிச்சுரலாம்னு தெரிஞ்சுதான ஓட்டுக்கு, நாலாயிரம், அஞ்சாயிரம்னு குடுக்குறாங்க.. அப்படி சம்பாதிக்க முடியாம எல்லா வழியையும் அடச்சிட்டா இப்படி முதலீடு செய்ய மனசு வருமா? அத செய்யாம ஜனங்கள தடுக்கறதும் பயமுறுத்துறதும், வேஸ்ட்,' என, ஓய்வு பெற்ற ஆசிரியர் சுட்டிக்காட்டியதை மறுக்க இயலவில்லை. பொது புத்தியில் மக்கள், பணத்துக்காக ஒரு நியாயத்தைச் சொன்னால், அதை ஏற்க சட்டம் அனுமதிக்காது தான். ஆனால், சட்டத்தின் மீதும், சட்டத்தின் ஆட்சியை அமல்படுத்தும் அமைப்புகள் மீதுமே நம்பிக்கை குறைந்து வருகிற சூழலில், மக்கள் பேச்சில் உள்ள நியாயத்தை அடியோடு புறக்கணிக்கவும் முடியாது. சமூக பொருளாதார சீர்திருத்தங்களைக் காட்டிலும், அவசரமாக நமக்கு தேவைப்படுவது, தேர்தல் சீர்திருத்தம் என்பதை, அரசியல்வாதிகள் உணர எச்சரிக்கை மணி அடிக்கின்றனர் வாக்காளர்கள். தினமலர்

சென்னை மாணவ கண்மணிகள்.. Keep going..

பிரேசில் நாட்டில் ரியோ-டி-ஜெனிரோ நகரத்தின் “சன்டோஸ் டுமொன்ட்” விமான நிலையத்திற்கு வடிவமைக்கபட்ட விமான தரவிறக்க வழி முறையானது(Landing approach) மிகுந்த ஆபத்தானதும், விமானிகளுக்கு மிகுந்த சவால் நிறைந்ததுமாகும். அதே நேரத்தில் விமானம் மலைக்குன்றுகளருகே வட்டமடித்து கட்டிடங்கள் மற்றும் நீர்நிலைகள் மீது இறங்கி ஓடுபாதையை அணுகும் முறை கண்கொள்ளா காட்சியாகும். ரசிப்பீர்கள்தானே? சில காணொளிகள்..

இதே இசைக்குழுவினர் "வீரபாண்டிக் கோட்டையிலே.." பாடலை என்னமாய் இசைக்கருவிகளால் நர்த்தனமாடியிருக்கிறார்களென பாருங்கள்..!

பாடலுடன் கேட்பதை விட... தனி இசையுடன் கேட்பது, மிக நன்றாக உள்ளது.

அருமை அருமை கேட்க மிகவும் இனிமையாக இருக்கிறது.

ஓய்வு நேரங்களில் தொலைக்காட்சியின் யூடியூபில் பழைய தமிழ்ப் பாடல்களை பார்ப்பது வழக்கம். அப்படி உலாவரும் பொழுது, இந்த இசைக்குழுவின் வாத்திய இசை மிகவும் கவர்ந்தது. நீங்களும் கேட்டுப் பாருங்களேன், நிச்சயம் ரசிப்பீர்கள்..!

தெரியவில்லை. ஆனால், அப்படி எந்த விமான உற்பத்தி நிறுவனமாவது ஏ-380 வடிவமைப்பில் மாற்றம் செய்து, சிறிய வடிவிலாவது தொடர்ந்து உற்பத்தி செய்தால் நன்றாக இருக்கும். ஏனெனில் இம்மாதிரி விமானங்களில் வசதிகள் அப்படி..! ஏ-380 யில், விமான எந்திரங்களின் எரிபொருள் பாவனை சிக்கனத்தை மேம்படுத்தி, இரு இந்திரங்களை கொண்டு இயங்குமாறு மறுசீரமைத்து உற்பத்தி செய்தால், விமான விற்பனை களைகட்டுமென துறை விற்பன்னர்கள் சொல்கிறார்கள்.

மேல் மாடியிலிருந்து போவதானால் இரண்டு மடங்க பணம் செலவு.தம்பிக்கு விருப்பமோ? வன்னியன் ஜப்பான் ஏர்பஸ் 380 இல் கண் வைத்திருப்பதாக சொல்கிறார்கள்.உங்களுக்கேதாவது தெரியுமா?

'சிலோன்' என்றொரு நாடை யாரும் கண்டுகொள்வதில்லை போலும். ஒரேயொரு தடவை மட்டும் எமிரேட்ஸ் ஏர்பஸ் 380 விமானம் கொழும்பில் இறங்கியது.

இந்த... ஏர் பஸ், சிலோனுக்கு போகுதா வன்னியன். போனால்.... மேல் மாடியில் இருந்து... போகத்தான் இருக்கு.

வேறென்ன..? ஏர்பஸ் ஏ-350 வகை விமானங்கள் தான்..! இரண்டடுக்கு ஏர்பஸ் ஏ-380 விமானத்தில் நான்கு ரோல்ஸ்ராய்ஸ் எஞ்ஜின்கள் பொருத்தப்பட்டிருப்பதால் இதற்கு எரிபொருள் செலவும், பராமரிப்பு செலவு, பயணிகள் தேவைகளும் மிக அதிகம். ஏறக்குறைய 500க்கும் மேற்பட்டவர்களை ஏற்றிச் செல்ல அதிக இருக்கைகள் உண்டு. இதனால் போதிய பயணிகள் இல்லை என்றால் இயக்கும் செலவுகளில் நட்டம் ஏற்பட வாய்ப்புண்டு. இதே பராமரிப்பு, அதிக எரிபொருள் சிக்கனத்துடன் இரண்டு எஞ்ஜின்கள் கொண்ட ஏர்பஸ் ஏ-350 யில் இயக்குதல் செலவு, ஏர்பஸ் ஏ-380 யின் மொத்த இயக்குதல் செலவுகளில் 80 சதவீதம் மட்டுமே. இதில் இருக்கைகள் 390 வரை பயணிகளை ஏற்றிச் செல்ல இயலும். இதனால் எமிரேட்ஸ் நிறுவனம் விமான போக்குவரத்து சந்தை நிலவரங்களை ஆராய்ந்து மாற்று வழிகளை சிந்தித்து முடிவெடுத்துள்ளது.

வன்னியன் எமிரேட் தான் கூடுதலான ஓடர் கொடுத்திருந்தார்கள்.இப்போ எமிரேட் எந்த நாட்டு என்ன வகையான விமானம் வாங்குவதாக உத்தேசம்? வன்னியன் எனது கடைசி மகள் போயிங்கில் சொவ்வயர் பொறியியலாளராக வேலை செய்கிறார்.அவவுக்கு நல்ல சந்தோசமாக இருக்கும்.

Why A380 couldn’t take off..? A dramatic change in the manner of flying doomed the super jumbo which some believed was the future of air travel. But it’s not an end for this engineering marvel.. Make no mistakes about one fact: Airbus A380 is an engineering marvel, a plane unlike any other that mankind has ever produced. A fully-loaded Airbus A380 weighs 575 tonnes and the very fact that such heft can rise off the ground seems to defy the very law of physics. As someone who professes to be an aviation geek, every time this writer sees an Airbus A380, he feels rather awestruck. Flying on one of these aircraft is an amazing feeling. True, this writer admits, that the older Boeing 747 certainly looks more graceful with cleaner lines and in some paint jobs, is absolutely stunning. While the A380 is undoubtedly a remarkable feat of engineering, it is not what one would describe as a “looker.” But as the European aircraft manufacturer, Airbus, announced that it is about to pull the plug on producing A380 by 2021, one felt a bit sad. In fact, it was an irony that Airbus announced the impending closure of the A380 line just as when Boeing 747 celebrated the 50th anniversary of its first flight. Indeed, the old queen might even outlast the behemoth on the production line as demand for Boeing 747 freighters has kept up slow with steady production. But that does not answer the question as to why Airbus A380 failed in the pile of Airbus’ marketing hubris? Part of the answer is Airbus’ own manufacturing issues around the plane. Given the way Airbus is structured — it is a pan-European company with factories across France, Germany, Spain and the United Kingdom — different sub-assemblies of the aircraft were brought from different parts. This is standard practice for Airbus, which ferries fuselage sections between France and Germany and the wings are brought from Wales on a fleet of outsize and specialized airborne freighters. This works fine for the Airbus’ money-maker, the A320 family of narrow-body planes that power low-cost travel across the world, but A380 is a different scale. Even sub-assemblies are so huge that they have to be brought in on river barges and on oversize trucks through narrow passages. In order to keep various nations of the consortium happy, this was needed instead of the more logical solution of making everything at one place. Of course, this is a logistical issue and even Airbus’ American rival, Boeing, went down this route when it came to Boeing 787 Dreamliner, which sees its parts flown from all over the world and across oceans on modified Boeing 747s. Logistical issues can be dealt with but engineering problems are a lot tougher and Airbus’ engineers made a huge mistake when they used two different versions of the same 3D modelling and simulation software to design the plane. While one may think that two different versions of the same software might not be a critical issue, think of it more on the lines of operating systems like Windows and MacOS. Things were completely incompatible and when translated into the real world, it meant that wiring harnesses and floor panels did not quite align perfectly. For very good reasons, aviation is a safety oriented industry. Jugaad solutions elevated in India cannot work in a safety-oriented environment and fixes had to be made. Particularly, when you consider that Airbus A380 has over 530 km of wiring, this wasn’t easy at all. Although much of the wiring was not flight-related as Airbus managed to produce and fly prototypes by 2005, the wiring was essential for creature comforts of passengers for things like lighting, entertainment systems and for galleys where the food is prepared. While A380 was certified as a perfectly capable flying machine by the end of 2006, albeit with almost a year’s delay, deliveries were nowhere on the horizon. Slippages happen on many major engineering projects — whether they are in civil, software or an aircraft. Even Boeing suffered multi-year delays on the 787 Dreamliner because it did not anticipate the scale of problems that it would face while moving from aluminum to carbon fibre. But delays also give buyers a second thought. When Airbus launched the A3XX, as it was called in 2000, it was surrounded by too much hype — it was this big, new, shiny aircraft that airlines just had to have. Think of it like when a car company launches a new product, the marketing machine hypes it up and even manufactures a case for one to buy that car. This was the case with airlines and A380. But if there is any delay, and there are minimal or no penalties for cancelling the order, airlines began, like normal consumers would, to sit back and think about the order. Airbus’ logic was that A380 would be a perfect replacement for Boeing 747 and would continue with the airline’s policy of flying from one major city to another from where passengers could take connecting flights to their onward destinations. A few years, ago when one wanted to travel from New Delhi to Madrid, for example, he/she would have to fly to a major European hub, such as Frankfurt or London, transit through a massive airport while sleepy or dragging a child and then connect to a new plane. But that sort of travel vanished quickly, partially thanks to Boeing 787 Dreamliner; although the change had begun a few years before the Dreamliner entered production. Because twin-engined aircraft are so much more efficient and easier to maintain — their smaller size being perfect for what airlines call ‘thinner’ routes where demand is more limited — it can easily fit in a plane like Boeing 787 and this is what started happening. Today, for example, one can fly directly between New Delhi and Madrid on a Boeing 787. Then there was another problem: Boeing 777 and Airbus’ new A350 aircraft, whose larger versions can carry almost 80 per cent of the Airbus A380’s load in terms of passengers and cargo, could do so at half the cost. Airbus A380 is a big, large plane with four engines while others are smaller (only just) and have just two engines. This in itself makes it more efficient. So, for the same cost of operating one A380, airlines could operate two flights on a 777 or A350, carrying half as many additional passengers. Also, these new planes could fly very far. While a flight between Mumbai and New York would have meant a stop or two a decade ago, today, there are two non-stop flights between the two cities. The same reason is also applicable to Boeing 747, whose latest passenger version has also stalled on the sales front. But since Boeing 777 and 787 are doing so well and because the latest version of 747 was a cheaper (relatively speaking) re-engineering job than the estimated $25 billion that the A380 cost to develop, it survived. For sure, the end of production of Airbus A380 will not mean that the plane will stop flying. In some slot-restricted airports, such as Heathrow Airport in London, where one can see multiple A380s from different airlines, it will continue. Also Dubai’s Emirates airline, which is the largest operator of the plane with 110 flying and most of the remaining 20-odd deliveries going to that country, will continue to be a huge operator of this plane as that airline builds up its massive hub policy. It is very likely that some later-built A380 aircraft will easily fly on till 2030, so there is no rush to get on a A380 just yet. In fact, Emirates flies A380 into Mumbai and Lufthansa and Singapore Airlines fly the beast into New Delhi. All the three airlines are expected to fly these aircraft into India in the foreseeable future. That said, as someone who has flown on the big plane, on demonstration flights when Vijay Mallya had brought one to India for the longest-scheduled A380 service in the world between Dubai and Los Angeles, and experienced the wonderful bar at the end of the upper deck, flying on this plane is an experience that one must put on his/her bucket list. Daily Pioneer