வணக்கம் வாத்தியார்......!

சிறகு நீங்கினால் பறவை இல்லை 

திரியை நீங்கினால் தீபம் இல்லை 

உன்னை நீங்கினால் நான் இல்லை

உனக்கிது புரியவில்லை 

உடலை நீங்கினால் உயிருமில்லை 

ஒலியை நீங்கினால் மொழியுமில்லை

உன்னை நீங்கினால் நானுமில்லை 

உனக்கிது தெரியவில்லை 

பூமி சுற்றுவது நின்றுவிட்டால்

புவியில் என்றுமே மாற்றமில்லை  

புருஷன் சுற்றுவது நின்று விட்டால்

எந்நாளும் பெண்வாழ்வில் ஏற்றங்களில்லை 

பொத்தி வச்ச ஆசை வந்து 

நெற்றியில துடிக்குது 

ஒற்றையில பத்திக்கொள்ளும் 

தூரத்தில் ஒதுங்கி நில்லு ......!

---குச்சி குச்சி ராக்கம்மா----

 

தந்தை தன் மிகச்சிறிய பகுதியையே மைந்தர்களிடம் காட்டமுடியும். அந்தச் சிறிய பகுதியைக்கொண்டு அவர் உருவாக்கும் தன்னுரு மிகப்பொய்யானதே. மைந்தர்கள் அந்தப்பொய்யுருவை இளமையில் நம்புகிறார்கள். பின்னர் அதை உடைத்துப்பார்க்க ஒவ்வொரு தருணத்திலும் முயல்கிறார்கள். ஏனென்றால் அந்தப்படிமை மைந்தனுக்கு முன்னுதாரணமாகவும் வழிகாட்டியாகவும் இருக்கும் பொருட்டு உருவாக்கப்பட்டது. பிழைகளோ கீழ்மைகளோ அற்றது. தன் பிழைகளையும் கீழ்மைகளையும் அறியத் தொடங்கும் வயதில் தந்தையை உடைத்து அவரிலும் அவற்றைக் காணவே மைந்தர் விழைகிறார்கள்.

அந்தமோதலே மைந்தரின் வளரிளமைப் பருவத்தில் தந்தைக்கும் மைந்தர்களுக்கும் இடையே எங்கும் நிகழ்கிறது. ஆனால் முழுமையாக உடைபட்டதுமே தந்தை இரக்கத்துக்குரிய முதியவராக ஆகிவிடுகிறார். எப்போது தந்தையை எண்ணி மைந்தர் சிரிக்கத் தொடங்குகிறார்களோ அங்கு அவர்களுக்கிடையேயான உறவு மீண்டும் வலுப்படுகிறது. தந்தை மைந்தனாகிவிடுகிறார். தனயர்கள் பேணுநர்களாகி விடுகிறார்கள்.

- வெண்முரசு

வணக்கம் வாத்தியார்......!

மறுவார்த்தை பேசாதே மடிமீது நீ தூங்கிடு 

இமைபோல நான் காக்க கனவாய் நீ மாறிடு 

மயில்தோகை போலெ விரல் உன்னை வருடும் 

மனப்பாடமாய் உரையாடல் நிகழும் 

விழிநீரும் வீணாக இமைதாண்ட கூடாத 

துளியாக நான் சேர்த்தேன் கடலாக கண்ணானதே 

மறந்தாலும் நான் உன்னை நினைக்காத நாள் இல்லையே 

பிரிந்தாலும் என் அன்பு ஒருபோதும் பொய் இல்லையே 

விடியாத காலைகள் முடியாத மாலைகளில் 

வடியாத வேர்வை துளிகள் பிரியாத போர்வை நொடிகள் 

மணிகாட்டும் கடிகாரம் தரும் வாதை அறிந்தோம் 

உடைமாற்றும் இடைவேளை அதன்பின்பே உணர்ந்தோம் 

மறவாதே மனம் மடிந்தாலும் வரும் 

முதல் நீ , முடிவும் நீ, அலர் நீ, அகிலம் நீ 

--- மறுவார்த்தை பேசாதே---

 

 

வணக்கம் வாத்தியார்......!

 ஓ ....ஓ......ஓ.....,

கண்ணில் ஒரு வலி இருந்தால் 

கனவுகள் வருவதில்லை.......!

பூங்காற்றிலே உன் சுவாசத்தை தனியாக 

தேடிப்பார்த்தேன் 

கடல் மேலொரு துளி விழுந்ததை  அதை 

தேடித் தேடிப் பார்த்தேன் 

உயிரின் துளி காயுமென்னே 

என் விழி உனை  காணும் கண்ணே 

என் ஜீவன் ஓயுமுன்னே ஓடோடி வா .......!

---உயிரே----

 

வணக்கம் வாத்தியார்.....!

ஓடலாம் ஆடலாம் இருந்த மனமேரில 

காலுதான் போகுதே காதலின் ஊரில 

நாடலாம் நாடலாம் அசைஞ்ச மனம் ஆடல 

துலைஞ்சது தெரிந்துதான் இன்னுயிர் தேடல 

கண்ணெல்லாம் ஓர் காட்சிதான் காட்சிதான் 

காதெல்லாம் உன் பேச்சுதான் பேச்சுதான் 

காதல மீட்டுன கடவுள காட்டுன.....!

---அலுங்கிற குலுங்கிற---

 

வணக்கம் வாத்தியார்......!

பார்க்காத நேரத்தில் பார்க்கிறதும் 

குலுங்கி குலுங்கி சிரிக்கிறதும் 

கண்ணாடி முன்னாடி பேசுறதும் 

காதல் வசப்பட்ட அறிகுறியா 

ஏலேலலாலே ஏலேலலாலே 

யாயும் ஞாயும் யா ....ராகியரோ 

எந்தையும் நுந்தையும் எம்முறை கேளிர் 

செம்புல பெயல்நீர் போல் 

அன்புடை... நெஞ்சம்தாம் கலந்தனவே ....கலந்தனவே.....!

---யாயும் ஞாயும்---

வணக்கம் வாத்தியார்.....!

கடலினில் மீனாக இருந்தவள் நான் 

உனக்கென கரை தாண்டி வந்தவள்தான் 

துடித்திருந்தேன் தரையினிலே 

திரும்பி விட்டேன் என் கடலிடமே 

ஒருநாள் சிரித்தேன் மறுநாள் வெறுத்தேன் 

உனை நான் கொல்லாமல் கொன்று புதைத்தேனே  

மன்னிப்பாயா...மன்னிப்பாயா....மன்னிப்பாயா......!

---மன்னிப்பாயா---

வணக்கம் வாத்தியார்....!

ஓ...எப்ப பாரு உன்ன நினைச்சு 

பச்ச புள்ள போல இளைச்சு 

கண்ணுக்குள்ள வைச்சு பாக்கும் உறவா 

உள்ள வர உன்னை காப்பேன் தெளிவா 

செக்கச் சிவந்து நான் போகும் படியா 

தன்னை மறந்து ஏன் பாக்குற 

என்ன இழுக்குது என்கிட்டன்னு 

என்ன முழுங்க நீ பாக்குற 

இந்த ஒரு பார்வையாலேதானே நானும் பாழானேன்.....!

---பாக்காத பாக்காத---