Jump to content

Recommended Posts

பதியப்பட்டது (edited)

ஆண்டு 1955. Zavalichi எனும் உக்ரைனில் இருக்கும் ஒரு சிறு கிராமம். இரவு 11 மணி. வெளியில் இலேசாக பனி பெய்து கொண்டு இருந்தது. குளிர்காலத்தின் ஆரம்பகாலம் இது. நீண்ட தூரத்தில் இருக்கும் மாதா கோயிலின் மணி அடித்து 11 என்பதை காட்டியது. இரவை இருள் மூடி இருந்தது. கிராமத்தில் உள்ள எல்லாரும் எப்பவோ உறங்க போயிருந்தனர். 

புலோவிச் தன் நரைச்ச தாடியினை மெதுவாக தடவி விட்டுக் கொண்டு தன் கபினில் மாட்டியிருந்த அட்டவணையை மீண்டும் ஒருமுறை பார்த்து இனி அடுத்த 6 மணித்தியாலங்களுக்கு எந்த ரயிலும் வரப்போவதில்லை என்பதை நிச்சயத்துக் கொண்டார்.  வீட்டுக்கு சென்று மனைவி சினிக்கா சமைத்து வைத்து இருக்கும் சூப்பை குடித்து விட்டு 5 மணித்தியாலங்கள் உறங்கலாம் என நினைத்து மதியம் பாதி குடித்து மிச்சம் வைத்து இருந்த சுருட்டின் முனையில் மீண்டும் நெருப்பை பற்ற வைத்தார்.

புலோவிச் இந்த கிராமத்தில் இருக்கும் சிறு ரயில் நிலையத்தின் சிக்னலுக்கு பொறுப்பானவர். இரண்டாம் உலக யுத்த காலத்தில் இராணுவத்தில் இருந்து பணியாற்றி விட்டு ஒய்வு பெற்று விட்டு இப்ப இதற்கு பொறுப்பாக இருக்கின்றார். அவரது 4 மகன்களும் இராணுவத்தில் பணியாற்றுகின்றனர். மிகவும் இயல்பான வாழ்க்கை. ஒவ்வொரு கணத்தையும் ரசித்து வாழும் மனிதர் அவர். வீட்டுக்கு செல்வதற்கு நடக்க தொடங்குகின்றார்.

ரயில் நிலையத்தில் இருந்து நான்கு அடி தூரம் மட்டுமே நடந்து இருப்பார். 

தூரத்தில் ஒரு ரயில் வரும் ஓசை கேட்கின்றது. 

இந்த நேரத்தில் எந்த ஒரு ரயிலும் வருவதற்கு வாய்ப்பே இல்லையே என்று தன் கண்களை சுருக்கிக் கொண்டு மீண்டும் பார்க்கின்றார்.

அந்த ரயில் மெதுவாக ஆனால் சீராக வந்து கொண்டு இருந்தது. அதன் சக்கரங்கள் ரயில் தண்டவாளத்தில் பட்டும் படமாலும் ஒரு தாள கதியில் தவழ்ந்து கொண்டு வருவது போல இருந்தது. 

தான் சிக்னல் கொடுக்கவில்லையே... எப்படி இந்த ரயில் சிக்னலையும் அலட்சியப்படுத்திக் கொண்டு இப்படி வருகின்றது என அங்கலாய்ப்புடன் அதனையே உற்றுப் பார்க்கின்றார்.

ரயில் பழமையான ரயில். நீராவி இயந்திரம் மூலம் இயக்கப்படும் ரயில். அதன் எஞ்சின் ஏதோ ஒரு விருந்தில் சிறப்பு நடனம் ஆட வந்திருக்கும் மங்கையின் புன் முறுவல போன்று இருந்தது. அதன் அருகே மெல்லிய புகை மூட்டம் பனியின் சாரல்களுக்கு மத்தியிலும் தெளிவாக தெரிந்தது.

புலோவிச் தன் 10 வருட சமிக்ஞை பொறுப்பாளர் காலத்தில் ஒரு போதுமே இந்த ரயிலை கண்டதில்லை. இப்படி பழைய ரயிலை ரஷ்சியஅரசு பயன்படுத்துவதும் இல்லை. அவர் தன் கண்களை மேலும் சுருக்கி ரயிலையே பார்த்துக் கொண்டு நிற்கின்றார்.


அது அவர் நிற்கும் இடத்தினை கடக்க தொடங்குகின்றது.

அப்பொழுதுதான் அதை கவனிக்கின்றார். அதன் எஞ்சினில் ரயிலை செலுத்துவதற்கு எவரும் இல்லை. எஞ்சின் கண்ணாடியில் எந்த முகத்தையும் காணவில்லை.

புலோவிச்சின் தோலில் இருந்து அவரது வெண்ணிற முடிகள் மெல்ல கிளர்ந்து எழுகின்றன. 

ரயிலின் பெட்டிகளிலும் எவரும் இல்லை போன்றே தோன்றுகின்றது. அதன் அனைத்து சிவப்பு நிற யன்னல்களும்  மூடப்பட்டு இருந்தன. ஒவ்வொரு பெட்டியின் நுழைவாயில்களும் கறுப்பு நிற கதவுகளால் சாத்தப்பட்டு இருந்தன. புகைபோக்கியுனூடாக திரவ நுரை வெளியாகிக் கொண்டு இருந்தது.

இறந்த காலம் ஒன்றை தனக்குள் புதைத்துக் கொண்டு அந்த ரயில் செல்வதாக புலோவிச்சுக்கு தோன்றியது

ரயில் கடக்கும் போது, மாதா கோயிலின் மெழகுவர்த்தி வாசனையை ஒத்த வாசனை காற்றில் பரப்பிக் கொண்டு கடந்து கொண்டிருந்தது.

வெண்ணிற அன்னம் ஒன்று தன் சிறகுகளை படபடவென அடிக்கும் ஓசையுடன் ரயில் அவரை விட்டு கடந்து செல்கின்றது.

அதன் கடைசிப் பெட்டியும் கடந்து சென்ற பின் தண்டவாளத்தில் இருந்து நெடிய தூரம் சென்று மறையும் வரைக்கும் அவர் பார்த்துக் கொண்டு நின்றார்.

அடுத்த நாள் காலையில் தொலைபேசி மூலம் ஏனைய ரயில் நிலையங்களில் விசாரிக்கும் போது, அப்படி ஒரு ரயில் தம் நிலையங்களை கடந்து செல்லவே இல்லை என அறிந்தவுடன் அவர் செய்த முதல் வேலை, வேலையை விட்டு விலகியதே.


(ரயில் இன்னும் பயணம் செய்யும்)

பின் குறிப்பு:

இக் கதை 'உண்மையாக நடந்தது' என்று சொல்லப்படுகின்ற ஒரு மர்மமான கதையை / செய்தியை ஒட்டி (unresolved mystery), அதைத் தழுவி புனையப்படுகின்றது....

இந்தக் கதையை கண்டிப்பாக உங்களில் சிலர் அறிந்து இருப்பீர்கள். அப்படி அறிந்து இருப்பின்  இப்போதைக்கு அதை சொல்ல வேண்டாம் என தாழ்மையுடன் கேட்டுக் கொள்கின்றேன்.

Edited by நிழலி
  • Like 6
  • Haha 1
  • கருத்துக்கள உறவுகள்
Posted

ஆரம்பமே… சுவராசியமாக உள்ளதால், தொடர்ந்து… வாசிக்கும் ஆவலை தூண்டியுள்ளது. 👍🏽

  • கருத்துக்கள உறவுகள்
Posted

சரி சரி சொல்லல்ல.

நீங்க தொடருங்கோ.

1 hour ago, நிழலி said:

அடுத்த நாள் காலையில் தொலைபேசி மூலம் ஏனைய ரயில் நிலையங்களில் விசாரிக்கும் போது, அப்படி ஒரு ரயில் தம் நிலையங்களை கடந்து செல்லவே இல்லை என அறிந்தவுடன் அவர் செய்த முதல் வேலை, வேலையை விட்டு விலகியதே.

 

சுமேயின் மூட்டைப்பூச்சி கதை மாதிரி இருக்கு.

  • Haha 1
  • கருத்துக்கள உறவுகள்
Posted
31 minutes ago, ஈழப்பிரியன் said:

சரி சரி சொல்லல்ல.

நீங்க தொடருங்கோ.

சுமேயின் மூட்டைப்பூச்சி கதை மாதிரி இருக்கு.

எழுதி முடிக்கிறதுக்குள்ள அடுத்த பகுயை அல்லது கேள்வி கேட்டு துளைச்சு எடுத்துடுவம் என்று ஒரு எண்ணம்.✍️.🤭

  • Haha 1
  • கருத்துக்கள உறவுகள்
Posted

முழுசா சந்திரமுகியாகுதா இல்லை காஞ்சனாவாகுதா பொறுத்திருந்து பார்க்கலாம்.......!  😂

  • கருத்துக்கள உறவுகள்
Posted
5 hours ago, ஈழப்பிரியன் said:

சரி சரி சொல்லல்ல.

என்ரை ரெலிபோன் நம்பர் உங்களிட்ட இருக்குத்தானே......🤣

  • Haha 1
  • கருத்துக்கள உறவுகள்
Posted
2 hours ago, குமாரசாமி said:

என்ரை ரெலிபோன் நம்பர் உங்களிட்ட இருக்குத்தானே......🤣

என்னையா அவ்வளவு நம்பிக்கையானவனா நான்?

7 hours ago, யாயினி said:

எழுதி முடிக்கிறதுக்குள்ள அடுத்த பகுயை அல்லது கேள்வி கேட்டு துளைச்சு எடுத்துடுவம் என்று ஒரு எண்ணம்.✍️.🤭

மனம் ஒரு குரங்கு.



  • Tell a friend

    Love கருத்துக்களம்? Tell a friend!
  • Topics

  • Posts

    • படைய மருத்துவர் எழுமதி எ சாந்தி (டொக்டர் அன்ரி)      இவர் தியாக தீபம் திலீபன் மருத்துவமனைகளின் நிறைவேற்றுப் பணிப்பாளராகவும் கடமையாற்றியவர்        
    • "யாழ்ப்பாணத்தை முற்று முழுதாகக் கைப்பற்றிவிட்டோம். யாழ் நகரில் இருந்த வடக்கு மாகணத்தின் மிகப் பெரிய வைத்தியசாலை தமிழர் நிழல் அரசு இழந்துவிட்டது." "எதிர் காலத்தில் தமிழர் சேனையில் பலர் இறந்துவிடுவர். களங்களில் காயமடையும் அவர்களுக்கு உரிய வைத்தியசாலைப் பராமரிப்பு கிடையாது" By  வயவையூர் அறத்தலைவன்  - 06/02/2019 1934 யாழ்ப்பாணத்தை முற்று முழுதாகக்கைப்பற்றிவிட்டோம். யாழ் நகரில் இருந்த வடக்கு மாகாணத்தின் மிகப் பெரிய வைத்தியசாலை தமிழர் நிழல் அரசு (De facto Government) இழந்துவிட்டது. எதிர் காலத்தில் தமிழர் சேனையில் பலர் இறந்துவிடுவர். களங்களில் காயமடையும் அவர்களுக்கு உரிய வைத்தியசாலைப் பராமரிப்பு கிடையாது என ஶ்ரீலங்கா அரசு 1996 ஆம் ஆண்டில் எண்ணி எண்ணிப் பகல் கனவு கண்டு கொண்டிருந்தது. ஆனால் இரவுகளைப் பகல்களாக்கி உழைப்பால் தமிழீழ மருத்துவத்துறை புத்தெழுச்சி பெற்றது. வன்னிப் பெருநிலப்பரப்பில் நாங்கள் நுளம்புகளுடனும், இலையான்களுடனும்போரிட்டுக் கொண்டிருந்தோம். ஆம், மலேரியா நோயினாலும் குண்டுவீச்சாலும் பலர் செத்து வீழ்ந்து கொண்டிருக்கும் போது இன்னுமோர் அடி “வாந்திபேதி” நோயின் வடிவில் வன்னி அன்னையின் தேகமதில் வீழ்ந்தது. கிளிநொச்சியில் நடைபெற்ற ஒரு சமரில் காயமடைந்த பொது மக்கள், போராளிகள் என வைத்தியசாலைகள் நிரம்பி வழிந்து கொண்டிருக்கையில் மேலிடத்திலிருந்து ஓர் அவசர கட்டளை வந்தது. 1998 ஆம் ஆண்டு கொலரா நோயின் பரவுகையைத் தடுக்கும் (Cholera Prevention) நடவடிக்கைக்காகத்தான் நாம் முள்ளிக்குளம் இரணையிலுப்பைக்குளம் பகுதிக்குச் சென்றோம். எதிர் பாராதவிதமாக இரணையிலுப்பைக்குளம் சந்தியிலிருந்த சிறிய மருத்துவமனையைப் பொறுப்பேற்க வேண்டிய கடினமான சூழ்நிலை ஏற்பட்டது. தமிழீழ மருத்துவக்கல்லூரியில் இரண்டாம் வருட மருத்துவக் கற்கையை (2nd MBBS) மட்டுமே கற்றிருந்த எங்களுக்கு மருத்துவமையைப் பார்த்துக்கொள்வது சிரமமாகவே இருந்தது. நாளுக்கு 300 இற்கு மேற்பட்ட நோயாளர் வருகைதரும் OPDயில் எல்லா நோயாளரையும் பார்வையிட்டோம். உலகிலிருந்து விரட்டப்பட்ட மலேரியாவும் ஓடிவந்து எங்கள் மண்ணில் தஞ்சம் கோரியிருந்த காலமது.(ஆபிரிக்க நாடுகளுக்கு அடுத்ததாக) ஆதலால் வெளிநோயாளர்திணைக்களத்தில் (OPD) நோயாளர்கள் எண்ணிக்கை அதிகரித்துக் கொண்டேயிருந்தது. ஒருவாறு பகற் கடமையை முடித்துக்கொண்டு சிறிது மூச்சுவிட்டுக்கொண்டிருந்தோம். இருள் கவிந்தது, இரவுக் கடமையினைப் பொறுப்பு ஏற்க அந்தத் தொலை தூரத்துக்கு வந்து எமக்கு யாருமே ஓய்வுக்கு அனுப்பப்போவதில்லை. இனி எல்லாக் கடமையும் நாமேதான் என்று புரிந்துகொண்டோம். இரவு ஒரு நோயாளரும் வந்துவிடக்கூடாது என்று எல்லாத் தெய்வத்திடம் வேண்டிக்கொண்டோம். மூன்று பக்கமும் காடு சூழ்ந்த இந்தக் கிராமம் தமிழர்தம் எழில்மிகு தொன்மைகிராமம்! இந்த அழகிய கிராமத்துடன் இரட்டைப்பிள்ளைகள் போன்று ஒட்டியதாக காக்கையன்குளம் கிராமம் இருந்தது. இஸ்லாம் மக்களும் வாழ்ந்த அந்தக் கிராமத்தில் அவர்கள் இருக்கவில்லை. காலத்தின் கோலத்தால் அவர்கள் புத்தளம் மண்ணில் வாழவேண்டி ஏற்பட்டுவிட்டதை நினைக்க கவலையாய் இருந்தது. செட்டிக்குளம், பூவரசங்குளம் பகுதிகளில் இருந்து இடம்பெயர்ந்து வந்த தமிழ் மக்களால் இவ்விருவூர்களிலும் மக்கள் நிரம்பி வழிந்தனர்.   காடு சூழ்ந்த குளங்களுடன் கூடிய கிராமம் ஆகையால், யானையடித்த காயமோ, பன்றி வெட்டிய காயமோ அல்லது பாம்புக்கடிதானே வரக்கூடும் என்று நினைத்துக்கொண்டோம். அங்கிருந்த வைத்தியசாலைப் பணியாளர்களுக்கும் எம் மீது நம்பிக்கை ஏற்படவில்லை. அந்த நேரத்தில்தான் அங்கிருந்த மூத்த பணியாளர்(Pharmacist) (தம்பா அம்மா) கேட்டார். “உச்சத்துப் பல்லி சொல்லியது போல” எங்களுக்கு இருந்தாலும் எமை நாமே மீள்பரிசோதனை செய்ய ஏதுவாகியது அந்த ஊழியரின் கேள்வி. இரவு நேரம் பிரசவ வலியுடன் வருபவர்களை எப்படி பார்ப்பீர்கள்? “அம்புலன்ஸ் வண்டியும் இங்கில்லை!” “உழவு இயந்திரத்தில்தான் மடுவுக்கு அனுப்பவேண்டும்!” என்பதுதான் தம்பா அம்மாவின் கேள்வியும் பதிலுமாக இருந்தது. அத்துடன் எனக்கு நடுக்கம் பிடித்துவிட்டது. என் அக்காவின் வயதுடைய Dr முரளி தெளிவாகவே இருந்தார். அடுத்தநாள் அவசர அவசரமாக பகற் கடமைகளை முடித்துக்கொண்டு அவ்வூரில் இருந்த வயதான மருத்துவத்தாதி /PHM (யாழ்ப்பாணத்தைச் சேர்ந்தவர்) ஒருவரின் வீடு சென்று நீண்ட நேரம் கதைத்தார். வெளியே வரும் போது கையில் ஒரு “Ten Teachers”(Gynecology and Obstetrics Book) புத்தகத்துடன் வந்தார். அன்றிரவு 2.00pm மணிவரை அதை மண் எண்ணெய் விளக்கில் படித்தார். அடியேனுக்கும் மகப்பேற்றியல்(Obstetrics) தொடர்பான ஆரம்ப பாடத்தைப் படிப்பித்தார். நம்பிக்கையும் தந்தார்! சமர்களமும் இராணுவ வைத்தியசாலையுமாக நீண்ட கடின பயணம் சென்ற தமிழீழ மருத்துவத்துறையின் அங்கமான தமிழீழ மருத்துவக் கல்லூரியின் மாணவர்கள் சமாதான காலமாகிய 2002இல் மீண்டும் தம் கற்கை நெறியை யாழில் ஆரம்பித்து நிறைவு செய்தனர். மருத்துவப் பொருட்களுடன் மருத்துவர்களுக்கும் தட்டுப்பாடு நிலவிய காலத்தின் உச்சகட்டமான முள்ளிவாய்க்கால் காலம் வரை தம் பணியைத் திறம்படச் செய்தவர்களில் Dr முரளியும் ஒருவர் ஆவார். சாவகச்சேரி இந்துக்கல்லூரியின் இணையில்லா மைந்தனான மருத்துவர் முரளி மகேஷ்வரன் களங்களில் மட்டுமல்ல தளங்களிலும் தன் பணிதனைச் சிறப்பாகச் செய்தவர். எல்லை கடந்த மருத்துவர் குழு(Doctors without Borders) MSF என அழைக்கப்பட்டவர்ளும் நோர்வே தலைமையில் சமாதான நாடகம் ஆடப்பட்ட காலத்திலேயே எங்கள் எல்லைகளைக்க டந்துவிட்டனர். யுத்தம் மெல்ல மெல்ல இறுக்க நிலையை அடைய, அரச வைத்தியர்களுக்கும் தட்டுப்பாடு வந்தது. “மனிதநேயம் மேலோங்கட்டும்/Let humanity Prevail” என்ற வாசகம் தாங்கி வந்த சர்வதேச செஞ்சிலுவைச் சங்கத்தினருன் இறுதிக் காலகட்டத்தில் கப்பலில் வந்து போகும் விருந்தாளிகள் ஆகிவிட்டனர். வைத்தியசாலை கிளிநொச்சி, முல்லைத்தீவு வைத்தியசாலைகளில் Dr த.சத்தியமூர்த்தி, Dr து. வரதராஜன், Dr பிரைற்றன், Dr. கதிர்ச்செல்வன், Dr பாஷ்கரன் போன்ற இன்னும் சில முக்கியமான வைத்தியக கலாநிதிகளுடன் கடமையில் இருந்தவர்.   https://vayavan.com/?p=10065
    • படைய  மருத்துவர் கிருபாகரன் (ஆயுதம் மௌனித்த பின்னர் வலிந்து காணாமலாக்கப்பட்டார்)       ' மருத்துவர் தணிகை மற்றும் மருத்துவர் கிருபாகரன்'
    • 'நான் அறிந்தது, நான் தெரிந்தது..................' என்று எதையாவது உங்கள் இஷ்டப்படி சொல்லலாமா........................ இவை என்ன வகையான ஆதாரங்கள்.............. அன்று எங்கள் சந்தியிலும் ஒரு கூட்டம் வைத்தார்கள். கிட்டண்ணா வந்திருந்தார். அவர் பிக்அப் ட்ரக்கின் மேலே ஏறி இருந்தார். ஊரில் இருந்த சில முன்னாள் டெலோ முக்கியஸ்தர்களை பிடித்திருந்தனர். அவர்களின் குடும்பங்கள் எதிர்ப்பு தெரிவித்துக் கொண்டிருந்தனர். முழு ஊருமே எதிர்ப்பு தெரிவித்துக் கொண்டிருந்தது. சில பெண்கள் மண் அள்ளி எறிந்தார்கள். கிட்டண்ணாவால் பேசவே முடியவில்லை. ஆனால் அந்தக் குடும்பங்களை அவர்கள் எதுவும் செய்யவில்லை, எவரையும் சிறையில் அடைக்கவும் இல்லை, நாடு கடத்தவும் இல்லை................. அதற்காக ஒன்றுமே நடக்கவில்லை என்று நான் சொல்ல வரவில்லை. ஆனால் இலட்சக்கணக்கான சொந்த மக்கள் மீதே இரசாயன ஆயுதங்களை பயன்படுத்திய, குண்டுகளை வீசிய, கொன்றொழித்த ஒரு குடும்பத்தின் நடவடிக்கைகளை நியாயப்படுத்த இவர்களையும், அவர்களையும் ஒப்பிடலாமா...........  
    • படைய மருத்துவர் அமரர் அருள் எ றொசான்          முள்ளிவாய்க்காலில் பண்டுவம் அளிக்கையில்  
  • Our picks

    • "முதுமையில் தனிமை [Senior Isolation]"/பகுதி: 01
      உலகத்தின் சனத்தொகை ஒவ்வொரு ஆண்டும் கூடிக் கொண்டு போகிறது. இத்தகைய சனத்தொகை அதிகரிப்பில் முதியோரின் அதிகரிப்பு வேகமானதாக உள்ளது என்பதை புள்ளி விபரங்கள் எடுத்தியம்புகின்றன. 2021 ம் ஆண்டளவில் உலக சனத் தொகையில் ஏறத்தாள கால் பங்கினர் (23%) 60 வயதிற்கு மேற்பட்டோராய் இருப்பர் என எதிர்வு கூறப்பட்டுள்ளது. ஆனால் முதியோர் என்றால் என்ன ? மக்களில் வயதில் மூத்த, நீண்ட நாள் வாழுபவரையும் [elderly people] மற்றும் நல்ல உலக அனுபவம், பலவகைக் கல்வி முதலான தகுதிகளைக் கொண்ட அறிவில் பெரியவர்களையும் [persons of ripe wisdom] முதியோர் என பொதுவாக குறிப்பிடுவர். இதில் நாம் முன்னையதைப் பற்றி மட்டும் இங்கு ஆராய உள்ளோம்.
      • 4 replies
    • "சோதிடமும் அசட்டுநம்பிக்கையும்"

      தமிழர்களுக்கு நான்கு என்ற எண்ணை நிறையவே பிடிக்கும். இதைப் பார்க்கையில் சங்க காலத்திலேயே எண் சோதிடம்- (Numerology) "பித்து" வந்துவிட்டதோ என்று தோன்றுகிறது. ஆனால் சங்க காலத்துக்குப் பின்னர் தான் நூல்களையும் பாக்களையும் தொகுக்கும் வேலைகள் துவங்கின. என்ன காரணமோ தெரியவில்லை நூல்களின் பெயர்களில் 4, 40, 400, 4000 என்று நுழைத்து விட்டார்கள். நான் மணிக் கடிகை முதல் நாலாயிர திவ்யப் பிரபந்தம் வரை சர்வமும் நாலு மயம்தான் !!

      “ஆலும் வேலும் பல்லுக்குறுதி, நாலும் இரண்டும் சொல்லுக் குறுதி” என்று சொல்லுவார்கள். ஆல, வேல மரங்களை விளக்கத் தேவை இல்லை. “நாலும் இரண்டும்” என்பது வெண்பாவையும் குறள் வகைப் பாக்களையும் குறிக்கும். நம்பிக்கை தவறில்லை அது மூடநம்பிக்கை யாகமல் இருக்கும் வரை. அளவுக்கு அதிகமாக இதுபோல சிந்திக்கும் போது நம்பிக்கையே மூடநம்பிக்கைக்கு வழிவகுப்பதாக அமைகிறது!.
      • 4 replies
    • இதை எழுத மிகவும் அயற்சியாய்த் தான் இருக்கிறது.

      ஜீவா போன்றவர்களுக்கு இந்து மதத்தை காப்பாற்ற வேண்டிய தேவை என்ன என்பதை நான் கேட்கவில்லை ஆனால் சமுத்ரா போன்றவர்களுடைய தேவையில் இருந்து மாறுபட்டதாக அது இருக்கும் என்று புரிந்துகொள்கிறேன். அது என்னுடைய புரிதல். எல்லோரும் எதோ ஒரு புரிதலின் அடிப்படையிலேயே அடுத்த அடியை எடுத்து வைக்கிறோம்.
      • 4 replies
    • மனவலி யாத்திரை.....!

      (19.03.03 இக்கதை எழுதப்பட்டது.2001 பொங்கலின் மறுநாள் நிகழ்ந்த ஒரு சம்பவத்தின் நினைவாக பதிவிடப்பட்டது இன்று 7வருடங்கள் கழித்து பதிவிடுகிறேன்)

      அந்த 2001 பொங்கலின் மறுநாள் அவனது குரல்வழி வந்த அந்தச் செய்தி. என் உயிர் நாடிகளை இப்போதும் வலிக்கச் செய்கிறது. அது அவனுக்கும் அவனது அவர்களுக்கும் புதிதில்லைத்தான். அது அவர்களின் இலட்சியத்துக்கு இன்னும் வலுச்சேர்க்கும். ஆனால் என்னால் அழாமல் , அதைப்பற்றி எண்ணாமல் , இனிவரும் வருடங்களில் எந்தப் பொங்கலையும் கொண்டாட முடியாதபடி எனக்குள் அவனது குரலும் அவன் தந்த செய்திகளும் ஒலித்துக் கொண்டேயிருக்கும்.
      • 1 reply
    • பாலியல் சுதந்திரமின்றி பெண்விடுதலை சாத்தியமில்லை - செல்வன்


      Friday, 16 February 2007

      காதலர் தினத்தை வழக்கமான தமது அரசியல் நிலைபாடுகளை பொறுத்து அணுகும் செயலை பல்வேறு தரப்பினரும் உற்சாகமாக செய்து வருகின்றனர்.கிரீட்டிங் கார்டுகளையும், சாக்லடுகளையும் விற்க அமெரிக்க கம்பனிகள் சதி செய்வதாக கூறி காம்ரேடுகள் இதை எதிர்த்து வருகின்றனர்.அமெரிக்க கலாச்சாரத்தை திணிக்க முயற்சி நடப்பதாக கூறி சிவசேனாவினரும் இதை முழுமூச்சில் எதிர்க்கின்றனர். தமிழ்நாட்டில் பாமக ராமதாஸ் இதை கண்டித்து அறிக்கை விட்டுள்ளார். பாகிஸ்தானிலும், அரபுநாடுகளிலும் இதை எதிர்த்து பத்வாக்கள் பிறப்பிக்கப்பட்டு அதை மீறி இளைஞர்கள் இதை கொண்டாடியதாக செய்திகள் வந்துள்ளன.
      • 20 replies
×
×
  • Create New...

Important Information

By using this site, you agree to our Terms of Use.