கி.மு. மூன்றாம் நூற்றாண்டிலேயே பாபிலோனில் சூனியத்திற்காக ஒரு தனிக்குறியீட்டைப் பயன்படுத்தி வந்திருக்கிறார்கள். ஆனால் அதன் மதிப்பைப்பொருத்து அதைப் பயன்படுத்தவில்லை; எண்களை எழுதுவதில் ஒரு இடத்தை நிரப்புவதற்காக மட்டும் அதைப் பயன்படுத்தி யிருக்கிறார்கள். மற்றும், மூன்றே குறியீடுகள் தான் அவர்களால் பயன்படுத்தப்பட்டது; இவை 1, 10, 100 ஆகிய மூன்று எண்களைக் குறித்தன. அதனால் 999 என்று குறிப்பிடவேண்டியிருந்தால் அவர்கள் 27 குறியீடுகளைகொண்டுதான் அதைக் குறிப்பிட முடிந்தது.

கி.பி. முதல் நூற்றாண்டில் (தென் அமெரிக்க)மாயா நாகரிகம் ஒரு 'சூனிய'த்தைப் பயன்படுத்தியிருக்கிறது; ஆனால் அதை ஒரு இடமதிப்புத் திட்டத்தின் அங்கமாக அவர்கள் கொள்ளவில்லை.

கிரேக்கர்கள் எண்களுக்குப்பதிலாக எழுத்துக்களைப் பயன்படுத்தித் தங்களையே கட்டிப்போட்டுக் கொண்டுவிட்டார்கள். அதனால் கணிப்பு என்ற செயல்பாடு மிகவும் தனிப்பட்டதாகவும், தொழில்நுட்பம் தேவைப்பட்டதாகவும் இருந்தது. எடுத்துக்காட்டாக, அவர்களுடைய உலகத்தில் 27, 207, 270, 2007 முதலிய எண்கள் எல்லாம் 2, 7 என்ற இரண்டே குறிகளைக்கொண்டு, இடையில் ஒரு இடைவெளி கொடுத்து எழுதப்பட்டன. அதனால் இந்த எண்களுக்குள் ஒரு வித்தியாசமில்லாமல் இருந்தது.

ரோமானிய உலகத்திலும் சூனியத்திற்கு ஒரு தனி குறியீடு இல்லாமல் இருந்தது. எடுத்துக்காட்டாக, 101,000 என்றுகுறிப்பிடவேண்டுமானால், 101முறை M என்ற எழுத்தை எழுதவேண்டும்.

எகிப்தின் முறைகளிலோ சூனியமும் கிடையாது; எல்லா எண்களையும் பத்து இலக்கங்களால் எழுதலாம் என்ற கருத்தைப்பற்றி அவர்கள் நினைக்கவுமில்லை.

இந்து நாகரிகம்

முதல் மூன்று நூற்றாண்டுகளிலேயே இந்து நாகரிகம் ஒரு தசம இடத்திட்டத்தைப் பயன்படுத்தி வந்தது. இத்திட்டத்தில் இலக்கங்கள் வெவ்வேறு இடத்தில் தோன்றும்போது வெவ்வேறு மதிப்புகளைக் குறித்தன. இவ்விலக்கங்களில் ஒன்று சூனியம் என்று கூறப்பட்ட இலக்கம். இச்சொல்லும் அதன் பொருளான 'வெற்று' என்ற கருத்தும் தத்துவ நூல்களிலிருந்து வந்திருக்க வேண்டும். இந்துப் பண்பாட்டில் சூனியம் என்ற கருத்து உருவாவதற்கும் , எல்லா கணிப்பிலும் அதற்கு சுழி அல்லது வெற்று என்ற மதிப்பு உருவாவதற்கும் நான்கு காரணங்கள் இருந்தன.

வேத காலத்திலிருந்தே 10 இன் அடுக்குகளுக்கு குறியீட்டுச்சொற்கள் இருந்து வந்தன என்பது யஜுர்வேதத்தில் நன்கு காணப்படுகிறது. 1, 10, 100, 1000, ... முதலிய 17 அடுக்குகளுக்கு வேதகாலத்திலிருந்து பயன் படுத்தப்பட்டு வந்த பெயர்கள் பின்வருமாறு:

ஏக, தச, சத, ஸஹஸ்ர, அயுத, லக்ஷ, ப்ரயுத, கோடி, அர்புத, அப்ஜ, கர்வ, நிகர்வ, மகாபத்ம, சங்க, ஜலதி, அந்த்ய, மகாசங்க, பரார்த. ஆக, தசமக்குறியீட்டு முறை இந்தியாவில் கி.மு முதல் ஆயிரமாண்டு காலத்திய பண்பாட்டிலேயே இருந்திருக்கவேண்டும்.

யஜுர் வேதத்திய சடங்குகளின் விபரங்களிலும், யாக வர்ணனைகளிலும், பிற்காலத்திய இராமாயண, மகாபாரதத்திய இலக்கியங்களிலும், அவைகளில் வரும் புள்ளி விபரங்களிலும், அளவுகளிலும், பெரிய எண்களைக்குறிக்கும் இச்சொற்கள் சரளமாக உபயோகப் படுத்தப்பட்டிருக்கின்றன.

மிகப்பழையகாலத்திலிருந்தே எண்ணும் பலகைகள் புழக்கத்திலிருந்து வந்தன. அவைகளில் நிரல் வரிசைகளில், ஒன்றுகளும், பத்துகளும், அதன் மடங்குகளும் எண்ணப்படக்கூடிய வசதிகள் இருந்தன. ஒரு நிரலில் ஒன்றுமே இல்லாவிட்டால் அது வெற்று எண்ணிக்கையாக எண்ணப்பட்டு வந்தது.

ஜோசியம், வானியல், கப்பல் பிரயாணம், வியாபாரம் இவை நான்கும் கி.பி. முதல் சில நூற்றாண்டுகளில் வளர வளர கடினமான கணக்கீடுகள் செய்யக்கூடிய ஓர் உயர்ந்த எண்கணிப்பு முறை தேவைப்பட்டுக்கொண்டே இருந்தது.

1 இலிருந்து 9 வரையில் குறியீடுகள் இருந்ததோடுமட்டுமல்லாமல் எல்லா மதச்சடங்குகளிலும், மற்றும் சமூகச்செயல்பாடுகளிலும் தசம முறை கையாளப்பட்டு வந்தது.

இந்நான்கு சூழ்நிலைகளில், முதலாவதும் நான்காவதும் இந்துப் பண்பாட்டினுடைய தனிப்பட்ட சிறப்புகளாக இருந்தன. தசம இடமதிப்புத் திட்டமும், வெற்று மதிப்புள்ள சூனியம் ஒரு எண்ணாகவும் பண்பாட்டில் ஊறித் திளைப்பதற்கு இவை கருவூலங்களாக அமைந்தன.

காலம்

குறிப்பாக எப்பொழுது இவை கண்டுபிடிக்கப்பட்டது என்று சொல்லமுடியவில்லை.ஸ்புஜித்வ ஜர் (3ம் நூற்றாண்டு) எழுதிய 'யவனஜாதகம்' என்ற நூலில் இவ்விடமதிப்புத் திட்டம் பயன்படுத்தப் பட்டிருப்பதைப் பார்க்கலாம். அந்நூலே, காணாமல் போய்விட்ட கிரேக்க ஜோஸிய முறையைப் பற்றி இரண்டாவது நூற்றாண்டில் இந்தியாவில் எழுதப்பட்ட ஒரு உரைநடை நூலின் செய்யுள் நடைமாற்றம்தான்.

கிறிஸ்து சகாப்தத்தின் முதல் சில நூற்றாண்டுகளில் எழுதப்பட்டதாகக் கருதப்படும் பாக்ஷாலி கையெழுத்துப்பிரதி (70 பக்கங்கள் கொண்டது) ஒன்று 1881 இல் தற்போது பாகிஸ்தானில் உள்ள பெஷாவருக்கருகே கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. அதனில் தசம இடமதிப்புத்திட்டமும், சுழிக்குப்பதில் ஒரு புள்ளியும், சரளமாகப் பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கிறது.

ஏறக்குறைய கி.பி.700இல் மூர்கள் ஸ்பெயின் நாட்டைப் படையெடுத்தபோது முதன்முதல் இது ஐரோப்பாவை அடைந்தது. பிற்காலத்தில் முதல் ஆயிரம் ஆண்டின் முடிவில், பாக்தாத்திலிருந்து பல நூல்கள் லத்தீன் மொழியில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டபோது 820இல் ஒரு எண்கணித நூலில் இதைக் காணமுடிந்தது. இந்நூலின் ஆசிரியர் முகம்மது இபின் மூஸா அல்கொரிஜ்மி.அந்நூலில் அவர் இத்திட்டத்தின் எல்லா விபரங்களையும் எழுதியுள்ளார். அச்சமயம் அராபியர்களிடம் எண் குறியீட்டு முறை கிடையாது. இந்துக் குறியீட்டு முறையைத்தான அவர் அப்படி விவரித்திருந்தார். அதனால்தான் இன்றும் இக்குறியீட்டுமுறை இந்து அராபியக் எண்கணிதக் குறியீட்டுமுறை என்று அழைக்கப்படுகிறது.

ஆனால் அப்படி அழைக்கப்படுவது தவறு என்ற கூற்றிற்கு வரலாற்றில் சான்றுகள் உள்ளன.ஏற்கனவே கி.மு.256 ஐச்சார்ந்த அசோகர் பாறைக் கல்வெட்டுகளில் அவைகளைக் காணலாம்.

அன்றாட வாழ்க்கைச்செயல்பாடுகளுக்கு முக்கியமான இம்முறையையும், அதனில் விலைமதிப்பற்ற 'மதிப்பில்லாத' சூனியம் என்ற முறை இருந்தபோதிலும், மேற்கத்திய உலகத்தில் அறிவாளிகளின் படைப்புகளில் இது வேரூன்றுவதற்கு நூற்றாண்டுகள் பல சென்றன. ஏனென்றால் 'சூனியம்' மேற்கத்திய வானில் உதித்தபோது, அங்கு இருள் நூற்றாண்டுகள் என்ரு சொல்லக்கூடிய காலம் உருவாகிவிட்டது. 10வது நூற்றாண்டில் ஸ்பெயின் நாட்டினருக்கு இது தெரிந்திருந்தது என்று கூறமுடிந்தாலும், இதனுடைய நிச்சயமான பாதிப்பு 1202இல் லியொனார்டோ டா வின்ஸி எழுதிய 'லிபேர் அபேசி' க்குப்பிறகுதான் ஏற்பட்டது. முதன்முதல் இதை பயன்படுத்திய ஐரோப்பியநூல் 1275 இல் பிரசுரிக்கப்பட்ட ஒரு பிரென்சு புத்தகம்.

சொல்

இந்துக்களின் 'சூனியம்' என்ற சொல் எப்படி தற்கால 'ஜீரோ' வாகியது என்பதே ஒரு சுவையான வரலாறு. வடமொழிச்சொல்லான 'சூன்யம்' அராபிய 'சிஃபிர்' (sifr) என்று மாறியது. 'சிஃபிர்' என்றால் 'வெற்றிடம்' என்று பொருள். நடுக்கால லத்தீன் மொழியில் இது 'சிஃப்ரா' (ciphra) வாகப் பரிமளித்தது. இதுவே நடுக்கால ஆங்கிலத்தில் 'siphre' என்றும், பிற்கால ஆங்கிலத்தில் 'cypher' என்றும், அமெரிக்கன் வழக்கத்தில் 'cipher' என்றும் திரிந்து வழங்கின. நடு நூற்றாண்டுகளில் 'ciphra' என்ற லத்தீன் சொல் இந்த அத்தனை திட்டத்தையும் பொதுவாகக் குறிப்பிட்டது. காலக்கிரமத்தில், லத்தீன் சொல்லான 'zephirum' சூனியத்தை மட்டும் குறிப்பதாக ஏற்பட்டது. இச்சொல்தான் ஆங்கிலத்தில் 'zero' வாக உருவெடுத்தது.

நடுக்கால ஐரோப்பாவில் இவ்விடமதிப்புத் திட்டத்திற்கும் சூனியத்திற்கும் தடை விதித்திருந்தனர்.ஏனென்றால் அவைகள் (கிரிஸ்தவமதத்தில்) 'நம்பிக்கையற்ற' அராபியர்களால் கொண்டுவரப்பட்டதாம்! அதனால் சிலகாலம் அவர்கள் 'சூனியத்தை' ஏதோ சாத்தானுடையதாகக் கருதினர்! இதன்காரணமாகவே 'ciphra' என்ற சொல்லுக்கு ரகசிய தூது என்ற பொருள் உண்டாகியது. இந்தமாதிரி வந்த பொருள்தான் 'decipher' என்றால் 'ரகசியத்தை உடைப்பது'.

http://ta.wikipedia.org/wiki/%E0%AE%9A%E0%...%AE%AE%E0%AF%8D

----------

இவ்வளவு தொன்மைகள் சிறப்புகள் மிகுந்த இந்துமத நாகரிகம் இன்று.. இங்கு சிலரால் மூடநம்பிக்கையின் கருவூலமாக சித்தரிக்கப்படுகிறது. நம்மாக்களிலேயே ஒரு கூட்டம் அதற்குள் இருக்கும் அறிவியல் சார்ந்த விடயத்தைத் தேடாமல் பில்லி சூனியத்தை செய்யுறம் என்றதும் சிலர் அதை ( பில்லி சூனியத்தை மூடநம்பிக்கை என்றது ஒரு பெரிய அறிவியல் கண்டுபிடிப்பு.. ) மூடநம்பிக்கை என்று இனங்காட்டிறதும் அப்படி இனங்காட்டிறதை பகுத்தறிவார்த்தம் என்பதும் நடந்ததே அன்றி அறிவியலைத் தேடல்ல.. இனங்காட்டல்ல..! இன்றும் இதுதான் தொடருது... இங்கும் சரி வெளியிலும் சரி. அதற்கு யாழ் களத்தில் நிர்வாக பீடத்தில் உள்ளவர்களும் "ஆழ்ந்த ஆய்வறிவோடு" உதவுவது அதிசயக்க வைக்கிறது..!

Edited December 20, 200718 yr by nedukkalapoovan

ஒன்றுமே இல்லாத இந்து மதத்தை இந்திய மக்களின் கண்டுபிடிப்பை வைத்து அறிவியல் மிக்க ஒரு மதமாக காட்ட முயல்கின்ற மோசடித்தனத்தை என்னவென்று சொல்வது?

யாருமே வானொலியை, மின்சாரத்தை, தொலைக்காட்சியை.... கண்டுபிடித்தது கிறிஸ்தவ நாகரீகம் என்று சொல்வதில்லை.

கண்டுபிடிப்புக்களும், உருவாக்கங்களும் மதங்களை குறிப்பிடுவதில்லை. வட இந்தியாவில் குடியேறிய ஆரிய மக்கள் செய்த கண்டுபிடிப்புக்களைக் கூட இந்து மதக் கண்டுபிடிப்புக்களாக சொல்வது தவறு

1...9 வரை உருவாக்கியது அரேபியர். இவைகளை எந்த மதக் கண்டுபிடிப்பு என்று சொல்வது?

மக்கள் கூட்டம் செய்கின்ற கண்டுபிடிப்புக்களுக்கு உரிமை கோர வேண்டிய வங்குரோத்து நிலையில் இந்து மதம் இருப்பதை வைத்தே, இந்து மதத்திலே ஒன்றும் இல்லை என்று சொல்லிவிடலாம்.

இந்து நதிப் பள்ளத்தாக்கில் உருவான நாகரீகத்தைக்குறிப்பதே இந்து நாகரீகம் எனப்படுகிறது.இந்து நாகரீகத்தையும் நேற்றுத் தோன்றிய இந்து மததையும் இணைத்து பொய்மையான வரலாற்றை உருவாக்குவது நகைப்புக்கிடமானது, வெட்க்கக் கேடானது.இந்து நதி நாகரீகம் இருந்த காலத்தில் இந்து மதம் இருக்கவில்லை.ஆரியர் உருவாக்கிய வேதங்கள் ஆகம் மதம் அல்லது சனாஅதன மதத்தைச் சார்ந்தவை.அபோது இன்றிருக்கும் இந்து மதம் இருக்கவில்லை.உலகில் பல்வேறு நாகரீகங்களால் பல்வேறு கண்டு பிடிப்புக்கள் ததுவங்கள் உருவாக்கப்பட்டன அவற்றை எவரும் இன்றிருக்கும் மதங்கலின் கண்டுபிடிப்புகளாக அடையாளம் காட்டுவதைல்லி.வானியல் ததுவம் மருதுவம் போன்ற துறைகள் பல மததை மறுதலித்த சித்தர்களால் தமிழர்களால் கண்டு பிடிக்கப்பட்டன.இவர்கள் முடிந்த முடிபுகளைச்சொல்லும் மத்தைப்புறக்கணித்து சுதந்திரமாகச் சிந்தித்தால் தான் இவற்றைக் கண்டு பிடிக்க் அமுடிந்தது.அவ்வாறான ஒரு அறிவியல் வளர்ச்சிக்கு ஆரியர் கொண்டு வந்த ஆகம மதம் அல்லது வேள்விகள் தடையாக இருந்தன.

நகைப்புக்கிடமான பொய்மைகளை உருவாக்கமால் வேறு உருப்படியான விடய்ங்களை எழுதுவது பயன் உள்ளதாக இருக்கும்.

Thus some scholars argue that the Hinduism is not a religion per se but rather a reification of a diverse set of traditions and practices by scholars who constituted a unified system and arbitrarily labeled it Hinduism.[4] The usage may also have been necessitated by the desire to distinguish between "Hindus" and followers of other religions during the periodic census undertaken by the colonial British government in India. Other scholars, while seeing Hinduism as a 19th century construct, view Hinduism as a response to British colonialism by Indian nationalists who forged a unified tradition centered on oral and written Sanskrit texts adopted as scriptures.[5]

Hindu is derived from the Persian pronunciation of the Sanskrit word Sindhu (Sanskrit: सिन्धु, the name for the Indus River), located in what is now Pakistan.[12] The Persians, using the word "Hindu" for "Sindhu", referred to the people who lived near or across the Sindhu River as "Hindu", and their religion later became known as "Hinduism." The religion had previously been known as Sanātana dharma (the eternal law), Vaidika dharma (law of the Vedas), Arya dharma (the noble religion), or Mānava dharma (the religion of mankind)[citation needed]. Eventually the word "Hindu" came into common use among Hindus themselves,[2] and was adopted into Greek as Indos and Indikos ("Indian"), into Latin as Indianus.[13] and into Sanskrit, as Hindu, appearing in some early medieval texts (e.g. Bhaviṣya Purāṇa, Kālikā Purāṇa, Rāmakośa, Hemantakavikośa and Adbhutarūpakośa)[14]

http://en.wikipedia.org/wiki/Hindu

Edited December 20, 200718 yr by narathar

இந்து நதிப் பள்ளத்தாக்கில் உருவான நாகரீகத்தைக்குறிப்பதே இந்து நாகரீகம் எனப்படுகிறது.இந்து நாகரீகத்தையும் நேற்றுத் தோன்றிய இந்து மததையும் இணைத்து பொய்மையான வரலாற்றை உருவாக்குவது நகைப்புக்கிடமானது, வெட்க்கக் கேடானது.

அடடா.. யாழ் கள ஆழ்ந்த ஆய்வறிவின் அடிப்படையில் உலகில் இந்து நதி என்ற ஒரு நதி ஓடி இருக்கிறது..!

மோகன் சார் ஓடிவந்து இந்தக் கருத்துக்கு விசேட தலைப்பிட்டு யாழ் முகப்பில போடுங்க. என்னே ஒரு ஆழ்ந்த ஆராய்ச்சியின் வெளிப்பாடு..! தமிழர்களை பெருமை கொள்ளச் செய்கிறது இது.

யாழின் சேவையே தனி..!

கணிதத்தின் வரலாற்றை கீழ்வரும் இணைப்பில் பார்க்கலாம் (ஆங்கிலத்தில் உள்ளது)

http://en.wikipedia.org/wiki/History_of_mathematics

இந்தியர்களினால் கணிதத்துறைக்கு செய்யப்பட்ட பங்களிப்புக்களை கீழ்வரும் இணைப்பு மிகத் தெளிவாகத் தருகின்றது.

http://en.wikipedia.org/wiki/Indian_mathematics

சூனியத்தை முதன்முதலில் கணிதத்தில் பாவனைக்கு உட்படுத்தியவர்கள் ஜைன மதத்தைப் பின்பற்றியவர்கள் என்பது தெளிவாகக் குறிக்கப்பட்டுள்ளது. எனவே இத் தலைப்பின் ஆரம்பத்திலுள்ள கட்டுரையின் அடியில் இந்துமதத்தைச் சேர்ந்தவர்களால் மட்டும்தான் இந்தியக் கணிதத்துறை வளர்சியடைந்தது என்பதுபோன்ற கருத்து முற்றிலுல் தவறானது.

Jaina mathematicians were apparently also the first to use the word shunya (literally void in Sanskrit) to refer to zero. More than a millennium later, their appellation became the English word "zero" after a tortuous journey of translations and transliterations from India to Europe .

அடடா.. யாழ் கள ஆழ்ந்த ஆய்வறிவின் அடிப்படையில் உலகில் இந்து நதி என்ற ஒரு நதி ஓடி இருக்கிறது..!

மோகன் சார் ஓடிவந்து இந்தக் கருத்துக்கு விசேட தலைப்பிட்டு யாழ் முகப்பில போடுங்க. என்னே ஒரு ஆழ்ந்த ஆராய்ச்சியின் வெளிப்பாடு..! தமிழர்களை பெருமை கொள்ளச் செய்கிறது இது.

யாழின் சேவையே தனி..!

Sindhu River as "Hindu",

இவ்வாறு எழுதுப் பிழைகளில் தாவி முழுப் பொய்களை மறைக்க முயல வேண்டாம், சிந்து என்பதை இந்து என்று எழுதியது தவறு தான் சுட்டிக் காடியதற்க்கு நன்றிகள்,வேலையில் இருந்து எழுத வேன்டிய துர்ப்பாக்கிய நிலை இருக்கிறது, என்னெனில் முழுப் ப்ய்களை எழுதுவதைப் பார்த்து சும்மைருக்க் அமுடியவில்லை.வெட்க்கக் கேடான கீழ்மையான கருதுக்களை எழுதுவதில் இருந்து எபோது வெளிவரப் போகிறீர்கள்? என்றாவது உண்மை எழுதப்பழகுவீர்களா அல்லது பிறவிக் குணங்களை மாற்றுவது கடினமானதா?

சூனியத்தை முதன்முதலில் கணிதத்தில் பாவனைக்கு உட்படுத்தியவர்கள் ஜைன மதத்தைப் பின்பற்றியவர்கள் என்பது தெளிவாகக் குறிக்கப்பட்டுள்ளது. எனவே இத் தலைப்பின் ஆரம்பத்திலுள்ள கட்டுரையின் அடியில் இந்துமதத்தைச் சேர்ந்தவர்களால் மட்டும்தான் இந்தியக் கணிதத்துறை வளர்சியடைந்தது என்பதுபோன்ற கருத்து முற்றிலுல் தவறானது.

Jaina mathematicians were apparently also the first to use the word shunya (literally void in Sanskrit) to refer to zero. More than a millennium later, their appellation became the English word "zero" after a tortuous journey of translations and transliterations from India to Europe .

தமிழ் விகிபிடியாவுக்கும், ஆங்கில விகிபிடியாவுக்கும் இடையில் சண்டை..!

சார்மாரே முதலாவது ஆங்கிலப்பதிவில் சில நீண்ட அனுஷ்டிப்பாளர்களின் (some scholars) தர்க்கத்தையும் விகிபீடியா தனது கருத்தில் சேர்த்துக் காட்டி இருப்பதை முதன்மை ஆதாரமாகக் காட்டி.. விகிபீடியாவின் நோக்கத்தையே சிதைச்சிட்டீர்கள்.

இரண்டாவதும் மேலுள்ளதுமான கருத்தில் ஜைன மதம் பாவித்ததாக தோற்றமளித்திருக்கிறது (apparently) என்ற பதப்பிரயோகத்தை வசதியாக ஜைன மதமே பாசிச்சது என்று கச்சிதமா ஆராய்ச்சி செய்து போட்டிருக்கிறீர்கள்..!

பாராட்ட வேண்டிய ஆராய்சிகள். யாழ் நிர்வாகம் நிச்சயம் இவற்றுக்கு மதிப்பளிக்க கடவது.

மேலும்.. ஆங்கில விகிபிடியா இப்படியும் சொல்கிறது படியுங்கள்...

The earliest evidence for elements of Hinduism date back to the late Neolithic to the early Harappan period (5500,2600BCE).[43][44][45][46] The beliefs and practices of the pre-classical era (1500,500BCE) are called the "historical Vedic religion". Modern Hinduism grew out of the Vedas, the oldest of which is the Rigveda, dated to 1700,1100BCE.[47] The Vedas center on worship of deities such as Indra, Varuna and Agni, and on the Soma ritual. They performed fire-sacrifices, called yajna and chanted Vedic mantras but did not build temples or icons.[citation needed] The oldest Vedic traditions exhibit strong similarities to Zoroastrianism and with other Indo-European religions.[48] During the Epic and Puranic periods, the earliest versions of the epic poems Ramayana and Mahabharata were written roughly from 500,100BCE,[49] although these were orally transmitted for centuries prior to this period.[50] The epics contain mythological stories about the rulers and wars of ancient India, and are interspersed with religious and philosophical treatises. The later Puranas recount tales about devas and devis, their interactions with humans and their battles against demons.

Three major movements underpinned the naisance of a new epoch of Hindu thought: the advents and spread of Upanishadic, Jaina, and Buddhist philosophico-religious thought throughout the broader Indian landmass. [51] The Upanishads, Mahavira(founder of Jainism) and Buddha(founder of Buddhism) taught that to achieve moksha or nirvana, one did not have to accept the authority of the Vedas or the caste system. Buddha went a step further and claimed that the existence of a Self/soul or God was unnecessary.[52] Buddhism and Jainism adapted elements of Hinduism into their beliefs. Buddhism (or at least Buddhistic Hinduism) peaked during the reign of Asoka the Great of the Mauryan Empire, who unified the Indian subcontinent in the 3rd century BCE. After 200CE, several schools of thought were formally codified in Indian philosophy, including Samkhya, Yoga, Nyaya, Vaisheshika, Purva-Mimamsa and Vedanta.[53] Charvaka, the founder of an atheistic materialist school, came to the fore in North India in the sixth century BCE.[54] Between 400BCE and 1000CE, Hinduism expanded at the expense of Buddhism.[55]

http://en.wikipedia.org/wiki/Hinduism

( விகிபிடியாக்கள் சுயமா ஆராய்ச்சி செய்து இறுதி முடிவெடுத்த தகவல்களை என்று தருவதில்லை. ஏலவே உள்ள ஆய்வறிக்கைகளின் அடிப்படையில் பெறப்பட்ட தொகுப்புகளையே வெளிவிடுகின்றன. அதுமட்டுமன்றி அவர்கள் நேர் மற்றும் எதிர் ஆய்வுகள் சொல்லும் கருத்துக்களையும் உள்ளடக்குகின்றனர்..! எனவே இரண்டு வகை கருத்துக்களும் அங்கு இடம்பெற்றிருக்கும். அதனடிப்படையிலேயே விகிபீடியாவை கையாள வேண்டும். அதைவிடுத்து விகிபிடியாவே இறுதி முடிவுக்கான ஒரே சான்று என்று காட்டுதல் சாலப்பொருத்தமான செயலன்று. அது மக்களை ஏமாற்றும் செயல். விகிபிடியா வைக்கும் ஆதாரங்களை கொண்டு தகவலின் உண்மைத் தன்மைகளை வாசகர்கள் நீங்களே தீர்மானிக்க வேண்டும்..! கள நிர்வாகமோ நாமோ அல்ல..!)

Edited December 20, 200718 yr by nedukkalapoovan

இந்து நாகரீகத்தையும் இந்து சமயத்தையும் ஒன்றென்று எங்குமே அவரும் சொன்னதில்லை, இது நெடுக்காலபோவான் என்பவரது புரட்டுக்களில் ஒன்று என்பதை யாழ்க் கள உறுப்பினர்கள் இப்போது நன்றாகவே புரிந்து கொண்டிருப்பார்கள்.

அட இதுவும் அரைகுறை அறிவாளி, எல்லாம் தெரிஞ்சவர் என்று காட்ட முனையும்... நெடுக்காலபோவனின் புரட்டு ஆகிட்டா. அப்ப மோகன் சார் வந்து தன்ர அறிவைப் பாவிச்சு ஒரு தெளிவாக விளக்கத்தைச் சொல்லி பூட்டுப் போட வேண்டியதுதான் பாக்கி போல..!

அவர்களே தந்த இணைப்புகளில் அவர்களுக்கே பதிலிருக்குது...

Hindu is derived from the Persian pronunciation of the Sanskrit word Sindhu (Sanskrit: सिन्धु, the name for the Indus River), located in what is now Pakistan.[12] The Persians, using the word "Hindu" for "Sindhu", referred to the people who lived near or across the Sindhu River as "Hindu", and their religion later became known as "Hinduism." The religion had previously been known as Santana dharma (the eternal law), Vaidika dharma (law of the Vedas), Arya dharma (the noble religion), or Mnava dharma (the religion of mankind)[citation needed]. Eventually the word "Hindu" came into common use among Hindus themselves,[2] and was adopted into Greek as Indos and Indikos ("Indian"), into Latin as Indianus.[13] and into Sanskrit, as Hindu, appearing in some early medieval texts [14]

The genesis of the word "Hindu", according to Dr. S. Radhakrishnan similarly observed,[15]

"The Hindu civilization is so called since its original founders or earliest followers occupied the territory drained by the Sindhu (the Indus) River system corresponding to the Northwest Frontier Province and the Punjab. This is recorded in the Rig Veda, the oldest of the Vedas, the Hindu scriptures, which give their name to this period of Indian history. The people on the Indian side of the Sindhu were called Hindus by the Persians and the later Western invaders. That is the genesis of the word Hindu"

என்ன அற்புதமான ஆழ்ந்த அறிவார்த்தமான கருத்தாடலை யாழ் கள அறிவாளர்கள் செய்கிறார்கள். மோகன் சார் யாழ் மூலம் கற்றுக்கொடுத்தவற்றுக்கான உண்மையான பிரதிபலனை இங்குதான் காணக் கிடைக்கிறது.

Edited December 20, 200718 yr by nedukkalapoovan

( விகிபிடியாக்கள் சுயமா ஆராய்ச்சி செய்து இறுதி முடிவெடுத்த தகவல்களை என்று தருவதில்லை. ஏலவே உள்ள ஆய்வறிக்கைகளின் அடிப்படையில் பெறப்பட்ட தொகுப்புகளையே வெளிவிடுகின்றன. அதுமட்டுமன்றி அவர்கள் நேர் மற்றும் எதிர் ஆய்வுகள் சொல்லும் கருத்துக்களையும் உள்ளடக்குகின்றனர்..! எனவே இரண்டு வகை கருத்துக்களும் அங்கு இடம்பெற்றிருக்கும். அதனடிப்படையிலேயே விகிபீடியாவை கையாள வேண்டும். அதைவிடுத்து விகிபிடியாவே இறுதி முடிவுக்கான ஒரே சான்று என்று காட்டுதல் சாலப்பொருத்தமான செயலன்று. அது மக்களை ஏமாற்றும் செயல். விகிபிடியா வைக்கும் ஆதாரங்களை கொண்டு தகவலின் உண்மைத் தன்மைகளை வாசகர்கள் நீங்களே தீர்மானிக்க வேண்டும்..! கள நிர்வாகமோ நாமோ அல்ல..!)

நல்லது. முதன்முதலில் கட்டுரையை இத் தலைப்பில் ஒட்டியபோதும் நீங்கள் இவ்வாறு சிந்தித்திருந்தால் நீல வர்ணத்தில் அடிக்குறிப்பு எழுதியிருக்கமாட்டீர்கள்.. உங்கள் குறிப்பின்படி விக்கிப்பீடியாவில் இருப்பதெல்லாம் உண்மையென்றும், உங்கள் கூற்றுக்கு விக்கிப்பீடியா சான்றாக அமைந்துள்ளது என்றும் மற்றவர்களை நம்பவைக்க முயற்சித்துள்ளீர்கள்.. அதைத்தான் மோகன் அண்ணாவும் சுட்டிக்காட்டியிருக்கிறார்.

நல்லது. முதன்முதலில் கட்டுரையை இத் தலைப்பில் ஒட்டியபோதும் நீங்கள் இவ்வாறு சிந்தித்திருந்தால் நீல வர்ணத்தில் அடிக்குறிப்பு எழுதியிருக்கமாட்டீர்கள்.. உங்கள் குறிப்பின்படி விக்கிப்பீடியாவில் இருப்பதெல்லாம் உண்மையென்றும், உங்கள் கூற்றுக்கு விக்கிப்பீடியா சான்றாக அமைந்துள்ளது என்றும் மற்றவர்களை நம்பவைக்க முயற்சித்துள்ளீர்கள்.. அதைத்தான் மோகன் அண்ணாவும் சுட்டிக்காட்டியிருக்கிறார்.

வாசகர்கள் முடிவெடுக்கத்தான் ஆக்கம் இடப்பட்டுள்ளது. இந்துமத நாகரிகம் தொன்மையும் சிறப்பும் மிக்கது என்பதைச் சொல்ல மேலுள்ள எனது ஆக்கம் போதுமானதாகவே இருந்தது. விகிபிடியா அடிப்படையில் இந்துமத நாகரிக்கத்தை ஒரு அறிவியல் கொள்கையாக நான் பிரகடனம் செய்யவில்லை. அதுவெளியிட்டிருக்கும் விடயத்தை கவனத்துக்கு கொண்டு வந்தேன். அதை ஆராயத்தான் கருத்தாடற் களத்தில் இட்டேன்..! நான் விகிபீடியாவின் கருத்தை நிராகரிக்கவில்லை என்பதை மட்டும் சொல்லலாம்..! மிகுதி வாசகர்கள் தீர்மானிக்க வேண்டியது..!

மோகன் சாருக்கு தன்ர அறிவால தெளிவாத் தெரிவதை மற்றவர்களுக்கு சும்மா தெளிவாத் தெரியுதுண்ணு வார்த்தையில் சொல்லி திணிக்க முடியாது. எனக்கு அவர் காணும் தெளிவுக்க கலங்கங்களைக் காண முடியுதென்றால்.. அதைச் சொல்ல இடமளிக்க மறுத்தல் பிறகென்ன கருத்தாடல் கருத்துக்களம். அவரின் கருத்தை வலுக்கட்டாயமாக திணித்தல்.. என்பதுதான் அதன் அர்த்தம்..!

அவருக்கு ஒருவரின் கருத்து தெளிவா இருக்கென்றால் எங்கெங்கு எவ்வகைத் தெளிவை அவர் பெற்றார் என்பதைக் குறிப்பிட வேண்டும். அப்போதுதான் நாமும் அவர் பெற்ற தெளிவை இனங்காணலாம் பாடம் படிக்கலாம்.. விளங்கிக் கொள்ளலாம். எங்கள் சந்தேகங்களை விளக்கங்களை முன் வைக்கலாம். அவர் தெளிவென்று சொல்லுறதுக்க நாம் கலங்களைக் காணும் போது அவர் மட்டும் தான் தெளிவைக் காணுறன் என்று சும்மா சொல்லிட்டே இருந்தா.. அது வேலைக்காகாது. இப்படித்தான் உலகத்தைப் பலர் ஏமாத்திட்டு இருக்கினம்..!

Edited December 20, 200718 yr by nedukkalapoovan

and their religion later became known as "Hinduism."

Hinduism is not a religion per se but rather a reification of a diverse set of traditions and practices by scholars who constituted a unified system and arbitrarily labeled it Hinduism

The usage may also have been necessitated by the desire to distinguish between "Hindus" and followers of other religions during the periodic census undertaken by the colonial British government in India. Other scholars, while seeing Hinduism as a 19th century construct, view Hinduism as a response to British colonialism by Indian nationalists who forged a unified tradition centered on oral and written Sanskrit texts adopted as scriptures

Edited December 20, 200718 yr by narathar

Hinduism is a religious tradition[1] that originated in the Indian subcontinent. Hinduism is often referred to as Santana Dharma (सनातन धर्म) by its practitioners, a Sanskrit phrase meaning "the eternal law".[2]

Hinduism is the world's oldest major religion that is still practiced.[3][4] Its earliest origins can be traced to the ancient Vedic civilization.[5] A conglomerate of diverse beliefs and traditions, Hinduism has no single founder.[6][7] It is the world's third largest religion following Christianity and Islam, with approximately a billion adherents, of whom about 905 million live in India and Nepal.[8] Other countries with large Hindu populations include Bangladesh, Sri Lanka, Pakistan, Indonesia, Malaysia, Singapore, Mauritius, Fiji, Suriname, Guyana and Trinidad and Tobago.

http://en.wikipedia.org/wiki/Hinduism

சிந்து நாகரிகத்துக்கும் இந்துமத சார்ந்த நாகரிகத்துக்கும் இடையில் உள்ள வேறுபாடு தெரியாம சிலர் சிந்து நாகரிகமே இந்துமத நாகரிகமென்று மேலுள்ள விகிபிடியா கருத்தை திரிக்க முயல்கின்றனர்.

மேலே தமிழ் விகிபிடியா தனது கருத்தில் இந்துநாகரிகம் என்ற அடிப்படையில் வேதங்கள் இந்துமத சார்ந்த இலக்கியங்களை மேற்கோள் காட்டி சூனியத்துக்கு விளக்கமளித்துள்ளது.

சிந்து நதிப் பள்ளத்தாக்கு நாகரிக மக்கள் இந்து மதத்தைப் பின்பற்றினர் என்பதும் அது எப்போது நிகழ்ந்தது என்பதும்.. அதுவா இந்து மதத்தின் ஆரம்பம் என்பதெல்லாம் தனியே ஆராய வேண்டி விடயங்கள்.

இத்தலைப்பு இந்து (சிந்து அல்ல) மத சார்ந்த நாகரிகம் குறித்து சூனியத்தை ஆராய்கிறது என்பதை வாசகர்கள் தெளிவுற புரிந்துகொள்ளும் படி கேட்டுக் கொள்கின்றோம்.

தலைப்பின் முக்கியத்துவத்தை சீர்குலைக்கும் நோக்கோடு இப்படி கலந்தடிப்புக்களை செய்வதும்.. பின்னர் அவர்கள் மோகன்சாரிடம் போய் மண்டி இடுவதும்.. அவர் தனது வழமையான தனது பிரமாஸ்திரத்தை ஒரு பக்கமா எய்வதும் பூட்டுப் போடுவதும் நடக்கும்..!

Edited December 20, 200718 yr by nedukkalapoovan

இந்து மத நாகரீகம் என்று ஒரு நாகரீகம் எங்கும் இருந்ததில்லை, தமிழ் விகிபீடியா கூறுவது சின்ந்துனாகரீகதைத் தான்.சிந்து என்னும் சொல்லே பின்னர் இந்து என மருவியது என்பது முன்னரும் சுட்டிக் காட்டப்படுள்ளது.பொய்களைச் சொல்லி விட்டு மீண்டும் மீண்டும் உண்மை என்று சொல்வது மிகவும் கீழ்த்தரமான செயல்.

தமிழ் விகிபிடியாவில் கூட இந்து மத நாகரிகம் என எங்கும் கூறப்படவில்லை.

மேலும் அந்தத் தமிழ்க் கட்டுரைக்கு எந்த மூலமும் இல்லை, யார் வேண்டுமென்றாலும் எதையும் எவ்வாறும் எழுதலாம்.வேண்டுமென்றால் நானும் அதை மார்ரி எழுதலாம்.அந்தக் கடுரைக்கு எந் அவித விவாதமும் அற்று எழுதப்படிருக்கிரது.விகிபிடி

Edited December 20, 200718 yr by narathar

சிந்துநாகரிகம்

முதல் மூன்று நூற்றாண்டுகளிலேயே சிந்து நாகரிகம் ஒரு தசம இடத்திட்டத்தைப் பயன்படுத்தி வந்தது. இத்திட்டத்தில் இலக்கங்கள் வெவ்வேறு இடத்தில் தோன்றும்போது வெவ்வேறு மதிப்புகளைக் குறித்தன. இவ்விலக்கங்களில் ஒன்று சூனியம் என்று கூறப்பட்ட இலக்கம். இச்சொல்லும் அதன் பொருளான 'வெற்று' என்ற கருத்தும் தத்துவ நூல்களிலிருந்து வந்திருக்க வேண்டும்.

http://ta.wikipedia.org/wiki/%E0%AE%9A%E0%...%AE%AE%E0%AF%8D

ஒன்றுமே இல்லாத இந்து மதத்தை இந்திய மக்களின் கண்டுபிடிப்பை வைத்து அறிவியல் மிக்க ஒரு மதமாக காட்ட முயல்கின்ற மோசடித்தனத்தை என்னவென்று சொல்வது?

யாருமே வானொலியை, மின்சாரத்தை, தொலைக்காட்சியை.... கண்டுபிடித்தது கிறிஸ்தவ நாகரீகம் என்று சொல்வதில்லை.

கண்டுபிடிப்புக்களும், உருவாக்கங்களும் மதங்களை குறிப்பிடுவதில்லை. வட இந்தியாவில் குடியேறிய ஆரிய மக்கள் செய்த கண்டுபிடிப்புக்களைக் கூட இந்து மதக் கண்டுபிடிப்புக்களாக சொல்வது தவறு

1...9 வரை உருவாக்கியது அரேபியர். இவைகளை எந்த மதக் கண்டுபிடிப்பு என்று சொல்வது?

மக்கள் கூட்டம் செய்கின்ற கண்டுபிடிப்புக்களுக்கு உரிமை கோர வேண்டிய வங்குரோத்து நிலையில் இந்து மதம் இருப்பதை வைத்தே, இந்து மதத்திலே ஒன்றும் இல்லை என்று சொல்லிவிடலாம்.

இந்து மதத்தின் வங்குரோத்தினைக் கண்டு பிடித்த சபேசனுக்கு வாழ்த்துக்கள். ஒரு கட்டுரையாளரின் கருத்தைத் தர்க்கித் தெரியாவிட்டால் இயலாமையை இப்படித் தான் காட்டுவார்கள்.

கிறிஸ்தவமதம் விஞ்ஞானத்தோடு, ஒரு காலத்தில் முரண்டுபட்டுக் கொண்டு இருந்த மதம். ஒரு காலத்தில் எண்ணைக் கொப்பறையில் போட்டுக் கொன்றது முதல், நஞ்சூட்டியும் விஞ்ஞானம், அறிவியல் சம்பந்தப்பட்டவரை அழித்தது. அப்படிப்பட்டவர்கள் எப்படி உரிமை கோர முடியும்.

1-9 வரை உருவாக்கியது அரேபியர்கள் என்று சொல்லப்படுவதற்குக் காரணம், அரேபியர்கள் இந்தியாவிற்கு வியாபார நோக்கத்திற்கு வந்தபோது, பெற்றுக் கொண்ட எண்களை மேற்குலகிற்கு அறிமுகப்படுத்தியவர்கள் என்பதால் தான். தவிர, வெறுமனே சைபரை மட்டும் வைத்துக் கொண்டு இந்தியர்கள் முட்டையில் முடியா புடுங்க முடியும்?

இந்துக்களின் மேல் தான் உங்களுக்குக் கோபம் என நினைத்தேன். ஆனால் இந்தியர்கள் மேலேயே இந்த வெறுப்பு உள்ளதைப் பார்க்க முடிகின்றது.

இந்து மதத்தில் என்ன இருக்கின்றது பற்றிப் பிறகு பார்ப்பபோம். பல நாட்களாக்க கேட்கின்ற திராவிடக் கொள்கைள் என்ன என்பதை உருப்படியாகத் தங்களால் சொல்pட முடியுமா? அது தமிழரின் வளர்;சசிக்கு என்ன சாதித்தது என்று ஒன்று சொன்னால் அது போதும்.

இந்து நாகரீகத்தையும் இந்து சமயத்தையும் ஒன்றென்று எங்குமே அவரும் சொன்னதில்லை, இது நெடுக்காலபோவான் என்பவரது புரட்டுக்களில் ஒன்று என்பதை யாழ்க் கள உறுப்பினர்கள் இப்போது நன்றாகவே புரிந்து கொண்டிருப்பார்கள்.

தலைப்புக்குப் பதில் சொல்ல வக்கிலாதவர்கள் தாம், மற்றவர்களைப் பற்றி இழிவாகக் கதைத்து விவாதம் எதைப்பதையிட்டு பெருமிதமடைவார்கள்.

சிந்துநாகரிகம்

முதல் மூன்று நூற்றாண்டுகளிலேயே சிந்து நாகரிகம் ஒரு தசம இடத்திட்டத்தைப் பயன்படுத்தி வந்தது. இத்திட்டத்தில் இலக்கங்கள் வெவ்வேறு இடத்தில் தோன்றும்போது வெவ்வேறு மதிப்புகளைக் குறித்தன. இவ்விலக்கங்களில் ஒன்று சூனியம் என்று கூறப்பட்ட இலக்கம். இச்சொல்லும் அதன் பொருளான 'வெற்று' என்ற கருத்தும் தத்துவ நூல்களிலிருந்து வந்திருக்க வேண்டும்.

இவை மோசமான திரிபுகள்..!

Indus culture ( சிந்து நதிப் பள்ளத்தாக்கு சார் நாகரிகம்)

http://www.anythinganywhere.com/commerce/r...indus-bead.html

Hindu culture ( இந்துமதம் சார் நாகரிகம்)

http://en.wikipedia.org/wiki/Hindu

தமிழ் விகிபிடியா ஆதாரங்களுக்காக இணைப்புக்களை வழங்கவில்லையே தவிர போதுமான உதாரணங்களைக் கையாண்டு கட்டுரையைத் தந்துள்ளது. அவ்வுதாரணங்களை அடிப்படையாகக் கொண்டு தேடல் செய்யும் போது அவற்றின் மூலங்களைக் கண்டறிவதற்கு சிரமமிருக்காது..!

இதுபோன்ற விசமத்தனமான திரிவுகளுக்கு ஒரு வகையில் மோகன் சாரின் ஒருதலைப்பட்சமான நிலைப்பாடுகளும் காரணம்..!

கலாச்சாராம் என்பது culture நாகரீகம் என்பது civilisation ,

இரண்டையும் ஒன்றாக எழுதியும் மேலும் மோசடிகள்.

இந்துமதக் கலாச்சாராமும் 'இந்து' நாகரீகமும் ஒன்றல்ல

தமிழ்விக்கிபீடியா சொன்னது சிந்து வெளி நாகரிகத்தைத் தான் ,இந்துமதக் கலாச்சாரத்தை அல்ல.இந்து மதம் என்பது 19 ஆம் நூற்றாண்டில் உற்பத்தி ஆக்கப்பட்டது.

குரங்கில் இருந்து மனிதன் தோன்றினான் என்றால் , குரங்க்கை மனிதன் என்று அழைக்கமுடியாது.

சிந்து வெளி நாகரிகத்தில் இந்து என்னும் சமயம் இருக்கவில்லை.சிந்து வெளி நாகரிகத்தீல் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட ஒரு விடயத்தை எந்தவகையிலும் 19 ஆம் நூற்றாண்டில் உருவாக்கப்பட்ட 'இந்து ' மதம் சொந்தம் கொண்டாட முடியாது.

Edited December 20, 200718 yr by narathar

கலாச்சாராம் என்பது culture நாகரீகம் என்பது civilisation ,

இரண்டையும் ஒன்றாக எழுதியும் மேலும் மோசடிகள்.

Hindu culture - என்பதை இந்து நாகரிகம் என்பதாகவும்தான் கருத்தில் எடுக்கிறார்கள்.

Civilisation - குடிமயமாக்கல் ( நாகரிகம் என்று கருதுவது குறைவு)

பல்கலைக்கழகம் வரை இதுதான் நிலை..!

நாங்கள் இங்கு Indus valley civilisation பற்றிப் பேசவில்லை அங்குதான் Indus culture இருந்திருகிறது. தமிழ் விகிபிடியாவின் தரவின் படி அது எடுத்தாண்ட வேதங்கள் இராமாயணம் உள்ளிட்ட இலக்கியங்கள் ஈறாக Hindu culture சார்ந்தே (அதாவது வழமையில் உள்ள இந்துநாகரிகம் ) என்பதனூடே இங்கு கருத்தாடிக் கொண்டிருக்கின்றோம்..!

Edited December 20, 200718 yr by nedukkalapoovan

கிறிஸ்தவ மதம் அறிவியல் மதம் என்று நான் சொல்லவில்லை. அறிவியலுக்கும் மதங்களுக்கும் வெகுதூரம்.

நான் சொல்ல வந்த விடயமும் அதுதான்.

சிந்து வெளியில் வாழ்ந்த மக்கள் உருவாக்கிய ஒன்றிற்கு இந்து மதத்தின் பெயரில் உரிமை கோருவது முட்டாள்தனம்.

அப்படி உரிமை கோரினால், இன்றைக்கு கிறிஸ்தவர்களாக இருப்பவர்களின் முன்னோர்கள் செய்த கண்டுபிடிப்பு கிறிஸ்தவக் கண்டுபிடிப்பாகிவிடும். இன்றைய இஸ்லாமியர்களின் முன்னோர்களுடைய கண்டுபடிப்பு இஸ்லாமிய நாகரீகம் ஆகிவிடும்.

ஆகவே இப்படி மதங்களின் பெயரில் கண்டுபிடிப்புக்களை சொல்வது பெருத்த மோசடி.

அனைத்து மதங்களுமே பூமியை சூரியன் சுற்றுவதாகத்தான் நம்பின. பூமியை தட்டை என்றன.

கடைசியில் அறிவியல் பூமி உருண்டை என்றும், பூமிதான் சூரியனைச் சுற்றுகிறது என்றும் நிரூபித்துவிட்டது. இந்த உண்மையை வத்திக்கான் 1960களில்தான் அங்கீகரித்தது. மதம் என்பது எவ்வளவு முட்டாள்தனமானது என்பதற்கு இது ஒரு சான்று.

ஆனால் இந்து மதத்தில் இப்பொழுதும் சூரிய பகவான் ஏழு குதிரைகளில் சுற்றிக் கொண்டுதான் இருக்கிறார். தட்டையான பூமியை பாயாகச் சுருட்டிய கதையோடு சம்பந்தப்பட்ட விழா இந்து மதத்தின் மிக முக்கிய விழாவாக இருக்கிறது.

கால மாற்றங்களை அங்கீகரிக்கத் தெரியாத மதமாக இந்து மதம் இருக்கிறது. இது எப்படி அறிவியல் மதமாக முடியும்?

சிந்து வெளியில் வாழ்ந்த மக்கள் உருவாக்கிய ஒன்றிற்கு இந்து மதத்தின் பெயரில் உரிமை கோருவது முட்டாள்தனம்.

இது அடுத்த மோசமான திரிபு.

நான் இணைத்த கட்டுரையில் எங்கும் சிந்துவெளியில் வாழ்ந்த மக்களால் சூனியம் என்பது பாவிக்க ஆரம்பிக்கப்பட்டதாக ஒரு கருத்தில்லை..!

இப்படியான திரிபுகளை வாசகர்கள் கவனிப்பார்கள். ஆனால் யாழில் உள்ள நிர்வாகம் கவனிப்பதில்லை. அவர்கள் குறிப்பாக இதைக் கவனிக்க வேண்டும். இத்தலைப்பின் நோக்கம் ஒன்றிரண்ட பல..!

Edited December 20, 200718 yr by nedukkalapoovan

ஒன்றுமே இல்லாத இந்து மதத்தை இந்திய மக்களின் கண்டுபிடிப்பை வைத்து அறிவியல் மிக்க ஒரு மதமாக காட்ட முயல்கின்ற மோசடித்தனத்தை என்னவென்று சொல்வது?!!!!!!!!!!!!!!!

மக்கள் கூட்டம் செய்கின்ற கண்டுபிடிப்புக்களுக்கு உரிமை கோர வேண்டிய வங்குரோத்து நிலையில் இந்து மதம் இருப்பதை வைத்தே, இந்து மதத்திலே ஒன்றும் இல்லை என்று சொல்லிவிடலாம். ?!!!!!!!!!!!!

ஐயோ பாவம்!

History of Mathematics in India

In all early civilizations, the first expression of mathematical understanding appears in the form of counting systems. Numbers in very early societies were typically represented by groups of lines, though later different numbers came to be assigned specific numeral names and symbols (as in India) or were designated by alphabetic letters (such as in Rome). Although today, we take our decimal system for granted, not all ancient civilizations based their numbers on a ten-base system. In ancient Babylon, a sexagesimal (base 60) system was in use.

The Decimal System in Harappa

In India a decimal system was already in place during the Harappan period, as indicated by an analysis of Harappan weights and measures. Weights corresponding to ratios of 0.05, 0.1, 0.2, 0.5, 1, 2, 5, 10, 20, 50, 100, 200, and 500 have been identified, as have scales with decimal divisions. A particularly notable characteristic of Harappan weights and measures is their remarkable accuracy. A bronze rod marked in units of 0.367 inches points to the degree of precision demanded in those times. Such scales were particularly important in ensuring proper implementation of town planning rules that required roads of fixed widths to run at right angles to each other, for drains to be constructed of precise measurements, and for homes to be constructed according to specified guidelines. The existence of a gradated system of accurately marked weights points to the development of trade and commerce in Harappan society.

Mathematical Activity in the Vedic Period

In the Vedic period, records of mathematical activity are mostly to be found in Vedic texts associated with ritual activities. However, as in many other early agricultural civilizations, the study of arithmetic and geometry was also impelled by secular considerations. Thus, to some extent early mathematical developments in India mirrored the developments in Egypt, Babylon and China . The system of land grants and agricultural tax assessments required accurate measurement of cultivated areas. As land was redistributed or consolidated, problems of mensuration came up that required solutions. In order to ensure that all cultivators had equivalent amounts of irrigated and non-irrigated lands and tracts of equivalent fertility - individual farmers in a village often had their holdings broken up in several parcels to ensure fairness. Since plots could not all be of the same shape - local administrators were required to convert rectangular plots or triangular plots to squares of equivalent sizes and so on. Tax assessments were based on fixed proportions of annual or seasonal crop incomes, but could be adjusted upwards or downwards based on a variety of factors. This meant that an understanding of geometry and arithmetic was virtually essential for revenue administrators. Mathematics was thus brought into the service of both the secular and the ritual domains.

Arithmetic operations (Ganit) such as addition, subtraction, multiplication, fractions, squares, cubes and roots are enumerated in the Narad Vishnu Purana attributed to Ved Vyas (pre-1000 BC). Examples of geometric knowledge (rekha-ganit) are to be found in the Sulva-Sutras of Baudhayana (800 BC) and Apasthmaba (600 BC) which describe techniques for the construction of ritual altars in use during the Vedic era. It is likely that these texts tapped geometric knowledge that may have been acquired much earlier, possibly in the Harappan period. Baudhayana's Sutra displays an understanding of basic geometric shapes and techniques of converting one geometric shape (such as a rectangle) to another of equivalent (or multiple, or fractional) area (such as a square). While some of the formulations are approximations, others are accurate and reveal a certain degree of practical ingenuity as well as some theoretical understanding of basic geometric principles. Modern methods of multiplication and addition probably emerged from the techniques described in the Sulva-Sutras.

Pythagoras - the Greek mathematician and philosopher who lived in the 6th C B.C was familiar with the Upanishads and learnt his basic geometry from the Sulva Sutras. An early statement of what is commonly known as the Pythagoras theorem is to be found in Baudhayana's Sutra:

The chord which is stretched across the diagonal of a square produces an area of double the size. A similar observation pertaining to oblongs is also noted. His Sutra also contains geometric solutions of a linear equation in a single unknown. Examples of quadratic equations also appear. Apasthamba's sutra (an expansion of Baudhayana's with several original contributions) provides a value for the square root of 2 that is accurate to the fifth decimal place. Apasthamba also looked at the problems of squaring a circle, dividing a segment into seven equal parts, and a solution to the general linear equation. Jain texts from the 6th C BC such as the Surya Pragyapti describe ellipses.

Modern-day commentators are divided on how some of the results were generated. Some believe that these results came about through hit and trial - as rules of thumb, or as generalizations of observed examples. Others believe that once the scientific method came to be formalized in the Nyaya-Sutras - proofs for such results must have been provided, but these have either been lost or destroyed, or else were transmitted orally through the Gurukul system, and only the final results were tabulated in the texts. In any case, the study of Ganit i.e mathematics was given considerable importance in the Vedic period. The Vedang Jyotish (1000 BC) includes the statement: "Just as the feathers of a peacock and the jewel-stone of a snake are placed at the highest point of the body (at the forehead), similarly, the position of Ganit is the highest amongst all branches of the Vedas and the Shastras."

http://india_resource.tripod.com/mathematics.htm

Edited December 20, 200718 yr by vettri-vel

1...9 வரை உருவாக்கியது அரேபியர். இவைகளை எந்த மதக் கண்டுபிடிப்பு என்று சொல்வது?

Arabic Numbers

The Arabic numerals, 0, 1 - 9, now in general use, are derived from Indian numerals. The name Arabic is used because Western Europeans learned about the system from Arabic writers.

History

The history of Indian-Arabic numerals is only vaguely known because few examples of their early use have survived. Early forms of the numerals were developed in India between the 2nd century BC and the 6th century AD. During that period Indian mathematicians realized that a place-value system of notation (see below), which included a symbol for zero, enabled calculations to be performed by simply writing down numbers instead of using an abacus. The numerals themselves were used in several sites around the Mediterranean but only as simple ways of writing down numbers. Methods of calculation that used the numbers were not understood outside India until the Arabic mathematician Al-Khwarizmi wrote a treatise on them in the early 9th century. Al-Khwarizmi's treatise was not translated into Latin until the early 12th century and the method of calculation by writing down numbers became known as "algorism" (a corruption of al-Khwarizmi). In the late 12th century, Leonardo Fibonacci started to publish books in Pisa that showed the full power of the Arabic number system and it was taken up by the book-keepers and commercial men of northern Italy. For several centuries there was great controversy over whether algorism or the abacus was the fastest method of calculating. With the invention of printing, numerous books describing algorism appeared and, from about 1500 onwards, the Arabic number system became standard in Western Europe. The cumbersome Roman numerals were inadequate for writing out the large and complicated numbers used in astronomy and, increasingly, in other branches of science, and the invention in the early 17th century of logarithms finally ended their use.

http://www.geocities.com/mathfair2002/scho...rit/arithm1.htm

Mr. Sabesan shallow knowledge is more dangerous than the ignorance

Edited December 20, 200718 yr by vettri-vel

Arabic numbers are Indian

Q: Why are our numbers called Arabic? Where did they really come from? (Mary, Downey, California and Kevin, Compton, California)

A: Your implied suspicions are well founded. Hindu mathematicians in India invented the so-called Arabic numbers at least 1,700 years ago. The Arabs played an essential part in passing the number system to us. Their own number system also stems from the Hindu figures.

By about 1500 years ago, the Arabs had a translation into Arabic of a Hindu text describing the nine-number system.

Arab mathematician Mohammed ibn-Musa al-Khowarizmi helped to get the book into European hands. Around 850, while teaching mathematics in Baghdad, he wrote an arithmetic book that explains the Hindu number system. By chance, merchants carried the manuscript to Europe where scholars translated it into Latin Algoritmi de numero Indorum, meaning, "On Hindu number calculations."

We've lost the original Arabic text and only have a Latin translation.

Reading the Latin version but noticing the book had been translated from Arabic, Europeans jumped to the conclusion that Arabs invented these numbers. But this, of course, wasn't the case.

By the way, a raised index finger that seems so naturally "one" to us has meant "one" for a long time. At least five thousand years ago, ancient Egyptians painted the symbol " | "on pottery and cut it in stone. People lifted two fingers " | | " to denote "two." If you lay the two marks on their side (like sticks laid down to count) you get two horizontal marks. Then, if you write the two horizontal marks fast, you get something like "Z" or, eventually, our "2".

http://www.usatoday.com/tech/columnist/apr...s-numbers_x.htm

Edited December 20, 200718 yr by vettri-vel

It is uncertain how much longer it took for zero to be invented but there is little doubt that such a symbol was in existence by 500 BC, if not in widespread use. Evidence can be found in the work of the famous Indian grammarian Panini (5th or 6th century BC) and later the work of Pingala a scholar who wrote a work, Chhandas-Sutra (c. 200 BC). The first documented evidence of the use of zero for mathematical purposes is not until around 2nd century AD (in the Bakhshali manuscript). The first recorded 'non-mathematical' use of zero dates even later, around 680 AD, the number 605 was found on a Khmer inscription in Cambodia. Despite this it seems certain that a symbol was in use prior to that time. B Datta and A Singh discuss the likelihood that the decimal place value system, including zero had been 'perfected' by 100 BC or earlier. Although there is no concrete evidence to support their claims, they are established on the very solid basis that new number systems take 800 to 1000 years to become 'commonly' used, which the Indian system had done by the 9th century AD.

The inventor of the zero symbol is unknown, but what is known is that it was firstly denoted by a dot, then possibly a circle with a dot in the centre, and later by the oval shape we now use. Prior to its invention, Indian mathematicians had already taken to leaving an empty column on their counting boards and clearly at some point this empty space was filled. The Indians referred to zero as 'sunya' meaning void. Again, although evidence points towards a Mesopotamian origin for a place holder, their 'zero' (two slanted bars) was not used in conjunction with a decimal base.

http://www-history.mcs.st-andrews.ac.uk/hi...apters/Ch7.html

NB:

Panini is known for his Sanskrit grammar, particularly for his work known as Ashtadhyayi (meaning "eight chapters"), The foundational text of the grammatical branch of the Vedanga,the auxiliary scholarly disciplines of Vedic religion.

Edited December 20, 200718 yr by vettri-vel