Leaderboard

தலைமுறைகள் விடைகாண்பர்! ---------------------------------------------------------------------- விடுதலைக்கு உரமான வீரத் தளபதிகாள் கலையாது நினைவுகளில் வாழும் வீரர்களே விழிநீரால் நினைந்துருகும் நிலையாகப் போனவரே கலையாத கனவொருநாள் மெய்ப்படும் வேளைவரும் உறங்காத உணர்வுடனே உயிர்பெறும் பொழுதினிலே விடிவுபெறும் தேசத்தில் விழிதிறப்பீர் வீரர்களே! விழிதிறக்கும் வழிகாணும் தலைமுறைகள் எழும்போது விலங்குடைத்து நிமிர்கின்ற வழிதேடி விடைகாண்பர் புலமெங்கும் வளம்பெற்று நிமிர்கின்ற இளையோரும் தாய் நிலமெங்கும் தமிழோடு வாழ்கின்ற இளையோரும் அறிவோடு இணைந்தே அறப்போரைத் தொடுத்தாலே நிலத்துயரை நீக்கிவிடும் நிலைகாண வழிபிறக்கும்! சாவுகளை எதிர்கொண்டு சரித்திரமாய் வாழ்பவரே உயி ரீகங்கள் ஒருநாளும் இலக்கின்றி தூங்காது காலங்கள் கடந்தாலும் கண்மலர்கள் விழித்தெழுந்தே யாகத்தின் பயனடையும் வேதத்தைப் படைத்திடுவார் யாதும் ஊரேயென யாக்கைபோகும் வழி போகாது ஆற்றல் அறிவுகொண்டே தாயகத்தை மீட்டெழுவர்! ஆனந்தபுர நாயகரே வீரவணக்கம்!

கிருமியும்,கிராமத்தின் கவலையும்..! வண்டில் மாடும்,ஏரால் தீட்டும் வர்ணமும் பனையும்,தென்னையும் வாய்க்கால்,வரம்பும் கோயில்,குளமும் ஆடும்,மாடும் மூலிகைச்செடிகளும் தோட்டமும்,துரவும். முன்னோர் வாழ்வின் முதுசங்கள் இவைகள் என்மேல் அவர்களின் இருப்பும்,பாசமும் உங்களுக்கேனோ இல்லாமல் போனது. பட்டணம்,நகரமென படையெடுத்து போயிருந்து பழயவள் எனச்சொல்லி பழித்தீர்கள் என்னையும். கிராமத்தான் என்று கேலிபண்ணுவார்களென நகரத்து பெயர்களையே “நா” கூசாமல் சொன்னீர்கள் பக்கத்து வீட்டானின் பகட்டு வாழ்வைநம்பி காரும்,வீடும் கடன் பட்டே வாங்கினீர்கள். கோவணம் கட்ட துணியில்லையென்றாலும் கோடீஸ்வரனாக காட்ட முனைந்தீர்கள். விஞ்ஞானம் உயர்ந்து விண்ணை முட்டி விட்டதென்று.. பழய சோறும் பழம்கஞ்சியும் பனாட்டும்,ஒடியலும் கூழும்,குரக்கனும் ஏழை உணவென.. உண்ணப்பிடிக்காமல் உலகத்தான் உணவுகளை தின்னப் பழகி.. திடம் கெட்டுப் போனீர்கள். செத்து மணத்தாலும் செய்தி.. சொன்னால்த்தான் பக்கத்து வீட்டானும் பார்க்க வரும் நகரத்துள் சொர்கத்தில் வாழ்வதாக.. சொல்லித்திரிந்தீர்கள். எனை விட்டுப் பிரிந்தாலும் உலகில்.. எங்கெங்கு வாழ்ந்தாலும் மகிழ்விருந்தால் உன்வாழ்வில்.. மகிழ்ச்சியே எந்தனுக்கும். “விதை போட்டான்” செய்ததுவோ விஞ்ஞானம் செய்ததுவோ உயிருக்குள் நுண் கிருமி “கொரோனா” உள் நுளைந்து அறுக்கிறதே! தொற்றுகின்ற“வைரஸ்சோ” தோல் நிறம் பார்க்கவில்லை இனம் மதம் கேட்கவில்லை எவன் ஜாதி தெரியவில்லை. படுத்தெழும்ப நேரமில்லா பரபரப்பு நகரமெல்லாம் ஆடைத்துணியின்றி-இப்போ அம்மணமாய்க் கிடக்கிறதே! என்னைவிட்டு வந்த பலன் இப்போது தெரிகிறதா? அருமருந்து உணவில்லை அனைவருக்கும் நீர் இல்லை அசுத்தமில்லாக் காற்றில்லை அகம் நிறைந்த அன்பில்லை மனிதம் உங்களிடம் மரணித்துப் போகாமல் மனதால் ஒன்றுபட்டு மரணத்தை வெல்லுங்கள் என்னை மறக்காமல். எனைத்தேடி வாருங்கள் நோய்நொடி இல்லாமல் முன்னோர்போல்…. நூறாண்டு வாழ்வீர்கள். அன்புடன்-பசுவூர்க்கோபி- ஐயாக்குட்டி கோவிந்தநாதன்.

அதிக அன்புள்ள ஒரு முட்டாள்.......யாரு.....யானை .....!

மக்கள் சொல்வழி கேட்கின்றார்கள். ஊடகங்கள் மக்களை பயமுறுத்துவதற்கு பதிலாக பாதுகாப்பாக இருப்பது பற்றி அறிவுறுத்துகின்றார்கள். எல்லோரும் வைத்தியராக மாறி ஆலோசனைகள் சொல்லவில்லை. ஒரேயொரு மருத்தவ ஆய்வகம் மட்டும் தினசரி கோரோனா பற்றிய நாட்டு நிலவரங்களை அறிக்கையாக சொல்கின்றது. எனது குடும்ப வைத்தியரிடம் கொரோனா பற்றி விசாரித்தேன்.சிரித்து விட்டு இது பற்றி ஒன்றுக்கும் பயப்பிட வேண்டாம் எனவும் இருமினாலும் பயப்பிட வேண்டாம் எனவும் சொல்லி தனது கைத்தொலைபேசி இலக்கத்தை தந்துள்ளார். நானறிந்த வரையில் யாரும் கொரோனாவிற்கு பயப்பிட்டதாக தெரியவில்லை. நானும் தினசரி 4மணித்தியாலங்கள் வேலைக்கு சென்றுதான் வருகின்றேன். இன்னுமொன்றை குறிப்பிட்டு சொல்ல வேண்டுமென்றால் எனது வீட்டுக்கு அருகில் இருக்கும் 300 படுக்கைகள் கொண்ட வைத்தியசாலையை சென்ற கிழமை மூடிவிட்டார்கள்.நோயாளர் மற்றும் பணியாளர் பற்றாக்குறையாம்.இது உண்மை.

மோடியாவ‌து ம‌யிர் ஆவ‌து , அவ‌ன் லூச‌ன் கிட‌ந்தான் , வாடி செல்ல‌ம் நாங்க‌ குழ‌ந்தைக‌ளோடு ஒரு பிடி பிடிப்போம் / த‌மிழீழ‌ தேசி த‌லைவ‌ரின் ப‌ட‌ம் வீட்டில் வைத்து 9ம‌ணிக்கு பிள்ளைக‌ளுட‌ன் சாப்பிட்டு ப‌ட‌ம் பிடிச்சு போட்டார் பாருங்கோ / நீ துணிஞ்ச‌வ‌ன் தாண்டா மாப்பிளை

தமிழ் திரையுலகில் முன்னணி நகைச்சுவை நடிகராக இருக்கும் சூரி, தனது ஓட்டலில் வேலை பார்க்கும் தொழிலாளர்களுக்கு சம்பளத்துடன் விடுப்பு வழங்கியுள்ளார். .. கொரோனா வைரஸ்’ ஒட்டுமொத்த உலகையும் மிரட்டிக் கொண்டிருக்கும் இந்த வேளையில், அரசு பிறப்பித்துள்ள ஊரடங்கால் பல்வேறு துறையினரும் வீட்டில் முடங்கி உள்ளனர். அந்த வகையில் பசி, தூக்கம் மறந்து வேலை செய்து வந்த பிரபல நடிகர்-நடிகைகளுக்கும் கட்டாய ஓய்வு கிடைத்துள்ளது. இந்த ஒய்வு நேரத்தை அவர்கள் தங்கள் குடும்பத்தினருடன் செலவழித்து வருகின்றனர். இதுகுறித்து நகைச்சுவை நடிகர் சூரி கூறியதாவது: “மனைவி குழந்தைகளுடன் பேசக்கூட நேரம் இல்லாமல், ஓடி ஓடி உழைத்துக் கொண்டிருந்த எனக்கு பயம் கலந்த ஓய்வு கிடைத்து இருக்கிறது. இந்த ஓய்வில், வீட்டு வேலைகளில் மனைவிக்கு எப்படியெல்லாம் உதவ முடியுமோ, அப்படியெல்லாம் உதவுகிறேன். குழந்தைகளை குளிப்பாட்டி விடுகிறேன். சாப்பிட வைக்கிறேன். ஊரில் இருக்கும் உறவினர்களிடம் போன் மூலம் பேசி, நலம் விசாரிக்கிறேன். பாதுகாப்பாக இருக்கும்படி கேட்டுக்கொள்கிறேன். வீட்டை விட்டு வெளியே போகாதீர்கள்... அன்னியர்களை வீட்டுக்குள் விடாதீர்கள் என்று கேட்டுக்கொள்கிறேன். நான் நடத்தி வரும் ஓட்டல்களில், மொத்தம் 350 தொழிலாளர்கள் வேலை செய்து வருகிறார்கள். அவர்கள் அனைவருக்கும் விடுமுறை கொடுத்து விட்டேன். அவர்களின் சம்பளத்தில் எந்த பிடித்தமும் செய்யாமல், முழு சம்பளத்தையும் கொடுத்து விட்டேன். இதேபோல் வறுமையில் வாடும் நாடக நடிகர்-நடிகைகளுக்கு நடிகர் சங்கம் மூலம் ரூ.1 லட்சம் கொடுத்து இருக்கிறேன். மூன்றாம் உலகப்போர் வந்தது போல் ஒரு அச்சத்தை கொரோனா ஏற்படுத்தி இருக்கிறது. அதனால் எல்லோரும் பாதுகாப்பாக இருக்கும்படி கேட்டுக்கொள்கிறேன்.” இவ்வாறு அவர் கூறினார். https://cinema.maalaimalar.com/cinema/cinemanews/2020/04/05123415/1394225/Actor-soori-says-about-his-quarantine-days.vpf

நல்லார் ஒருவர் உளரேல் அவர்பொருட்டு எல்லோர்க்கும் பெய்யும் மழை.

தம்பி முதல் சொன்னது தப்புடா செல்லம்.. கடைசியா சொன்னது சரி. சீமான் முன்வைக்கும் தத்துவங்கள் கொள்கைகள் நாட்டுக்கு மிக நல்லவை.. பகுத்தறிவோடு கூடியவை.. ஆனால் அவற்றை ஆழ்ந்து சிந்தித்து உள்வாங்காமல் அவசரக்குடுக்கையாக கோபத்தில் நம் தம்பிகள் தூசணத்தில் எழுதுவது கொம்மாள கோத்த எண்டு திட்டுவது பெண்கள் மற்றும் பெரியவர்களை எம்மிடம் இருந்து தூர விலகப்பண்னிவிடும். நாம் தமிழர் கூட்டங்களில் பெண்கள் கலந்து கொள்ளும் வீதம் குறைவு. அது ஏன் என்பதை நாம் சிந்திக்கணும்.. இந்த நாட்டில் ஒரு தூய அரசியல் தேவை,காசு கொடுத்தால்தான் வாக்களிப்பீர்கள் என்றால் எங்களுக்கு அந்த வாக்கே வேண்டாம் என்று சொல்லவே ஒரு தனி தைரியம் வேண்டும்.. இத்தனை நற்பண்புகள் கொண்ட நாம் தமிழர் கட்சியில் இன்னமும் நம்ம பசங்கள் பலருக்கு மற்றவர்களிடம் பேசுவது பற்றி சொல்லித்தர வேண்டி இருக்கிறது.. புரிந்து , உணர்ந்து நாமே மாறவேண்டும் . . இல்லையென்றால் மக்கள் அங்கீகரிக்க மாட்டார்கள் . கட்சியின் வளர்ச்சியும் வீழ்ச்சியும் நம் கையில் தான் உள்ளது . நாம் பயன்படுத்தும் ஒவ்வொரு வார்த்தைகளும் கருத்துக்களும் எழுத்துக்களும் மிக கூர்மையானது அதை சரியாக பயன்படுத்தாவிட்டால் அது நம் மீதே பாதிப்பை ஏற்படுத்தும்.. பி:கு - நான் ஒரு தீவிர நாம் தமிழர் கட்சி ஆதரவாளன்.

திரு. முடுலிங்க April 30, 2006 ஷோபாசக்தி சென்ற புதன் கிழமை Le Monde பத்திரிகை இணைப்பாக ஆப்பிரிக்க இலக்கியச்சிறப்பிதழ் ஒன்றை வெளியிட்டிருந்தது. அந்த இலக்கியச்சிறப்பிதழின் நடுப்பக்கத்தில் வெளியாகியிருந்த ‘Monsier Mudulinka’ என்ற சிறுகதையை நைஜீரிய எழுத்தாளர் மம்முடு ஸாதி எழுதியிருந்தார் ஹெளஸ மொழியில் எழுதப்பட்ட இந்தக் கதையை ஹீரன் வில்பன் பிரஞ்சில் மொழி பெயர்த்திருக்கிறார். இந்தக் கதையின் தலைப்புப்பாத்திரமாக வருபவர் ஒரு இலங்கையர் என்பதைக் கதையின் போக்கில் நான் அறிந்து கொண்டதும் மிதமிஞ்சிய ஆர்வத்துடன் கதை யைப் படித்து முடித்தேன். படித்து முடித்தவுடனேயே அந்தக் கதையைத் தமிழில் மொழிபெயர்க்கத் தொடங்கினேன். கதை எளிய பிரஞ்சு மொழியில் இருந்ததால் தமிழில் மொழிபெயர்ப்பதில் பெரிய சிக்கல்கள் எதுவும் ஏற்படவில்லை. ஆனால் ஒரேயரு பிரச்சனை இருக்கிறது. கதையின் ஒரு இடத்தில் Cocoville என்றொரு ஊர் குறிப்பிடப்படுகிறது. (கொக்கோ வில்லி என்று வாசிக்கக் கூடாது. பிரஞ்சு மொழி இலக்கணப்படி இதைக் கொக்கோ வில் என்றுதான் படிக்க வேண்டும்.) கதையின் போக்கில் அந்தஊர் இலங்கையில் உள்ளதாக ஊகிக்க முடிகிறது. ஆனால் நான் ஒருநாள் முழுவதும் இலங்கை வரை படத்தை விரித்து வைத்துத் தேடிப் பார்த்தும் கொக்கோ வில் என்ற ஊரை என்னால் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை. எனவே தமிழ் மொழிபெயர்ப்பிலும் அந்த ஊரை நான் கொக்கோ வில் என்றே எழுத வேண்டியதாகிவிட்டது. எனினும் இந்தச் சிக்கல் கதையின் மொழிபெயர்ப்பை எதுவிதத்திலும் பாதிக்கப் போவதில்லை. நாற்பத்தொரு வயதாகும் மம்முடு ஸாதி இது வரை மூன்று சிறுகதைத் தொகுப்புக்களை வெளியிட்டிருக்கிறார். மம்முடு ஸாதி லாகோஸில் உள்ள அய்க்கிய நாடுகள் சபையின் கிராமப்புற வளர்ச்சித் திட்ட அலுவலகத்தில் ஒரு சிற்றூழி யராகப் பணி செய்து வருகிறார். இனி மம்முடு ஸாதியின் கதை: கொடிக் கம்பம் என் நெற்றியின் முன்னாக நிற்க லாகோஸின் அனல் காற்றில் யு.என். ஓவின் கொடி என் தலை மீது சரிந்தாடியது. இந்தக்காலை நேரத்திலேயே மனுக்களுடனும் கோரிக்கைகளுடனும் நிறைய மக்கள் கூடியிருந்தார்கள். அவர்கள் நாட்டின் பல பாகங்களிலிருந்தும் அங்கே வந்திருந்தார்கள். தொலைதூர வட மாவட்டமான சொக்கட்டோவில் இருந்து ஒரு விவசாயிகள் குழு வந்திருந்தது. அவர்கள் மதிற்சுவரின் ஓரத்திலே களைப்புடன் குந்தியிருந்தார்கள். நான் அவர்களிடம் சென்று அவர்கள் கொண்டு வந்த மனுக்களைச் சேகரித்துக் கொண்டிருந்தேன். அப்போது பிரதான வாசலால் கறுப்பு நிற மெர்ஸிடஸ் பென்ஸ் கார் உள்ளே நுழைந்தது. ஊருக்குள் பிரஸிடண்ட் அன்ஸாரி பின் இருக்கையில் அமர்ந்திருந்து என்னைப் பார்த்துத் தலையசைத்தார். நான் எனது வலது கையைத்தூக்கி பிரஸிடண்டுக்கு ஒன்றுக்கு இரண்டு தடவைகள் சலாம் செய்தேன். கடவுளுக்கு ஒரு விளக்கு ஏற்றினால் சாத்தானுக்கு இரண்டு விளக்குகள் ஏற்றி வைக்க வேண்டும் என்பார்கள். நான் இந்த அலுவலகத்தில் வேலைக்குச் சேர்ந்து மூன்று வருடங்கள் முடியப்போகின்றன. இந்த மூன்று வருடங்களில் ஒரு நாளாவது பிரஸிடண்ட் அன்ஸாரி என்னை மம்முடு என்று பெயர் சொல்லி அழைத்தது கிடையாது. அறிவிலி, கழுதை, முட்டாள் என்ற பெயர்களில் தான் என்னை அவர் கூப்பிடுவார். அதியசமாக அவர் மகிழ்ச்சியாக இருக்கும் தருணங்களில் ‘ஏய் சின்னவனே’ என்று அவர் என்னைக் கூப்பிடுவார். என் வேலைக்கு ‘அலுவலக உதவியாளன்’ என்று தான் பெயர். ஆனால் பரிசாரகன், தேனீர் தயாரிப்பவன், வாகனச்சாரதி என்று எல்லாவித வேலைகளையும் நான் செய்ய வேண்டியிருந்தது. இந்த அலுவலகத்தில் திட்டமிடல் அதிகாரிகளாக இருக்கும் இரண்டு வெள்ளையர்கள் மட்டும் தான் தங்கள் தனிப்பட்ட வேலைகளை என் தலையில் சுமத்துவது கிடையாது. இதன் மறுபுறத்தில் ஒரு நன்மையும் இருந்தது. அந்த இரண்டு வெள்ளையர்களின் அறையைத்தவிர அலுவலகத்தின் மற்றைய அலுவலர்களுடன் எனக்கு விரைவிலேயே நெருங்கிய பழக்கம் ஏற்பட்டது. இந்த அலுவலகத்து மேசைகளின் ஒவ்வொரு இழுப்பறைகளும் லஞ்சப் பணத்தால் நிரம்பிக் கிடந்தன விரைவிலேயே என சட்டைப்பையிலும் அய்ம்பது, நூறு நைறாக்கள் சாதாரணமாகப் புழங்கத் தொடங்கின. ஆகாயத்திலிருந்து ஈச்சம்பழம் விழுந்தால் நீயும் வாயைத் திற என்பது எங்கள் பக்கத்துப்பழமொழி. இந்த அலுவலகத்தின் தலைமை அலுவலகம் தலை நகர் அபுஜாவில் இருக்கிறது. எனக்கு உத்தியோக உயர்வு தந்து என்னை அங்கு அனுப்பி வைப்பதாகப் பிரஸிடண்ட் அன்ஸாரி எனக்கு வாக்குக் கொடுத்திருக்கிறார். அந்த வாக்குறுதியை அவர் நிறைவேற்றுவதில் என் தரப்பிலிருந்து ஒரு சிக்கல் இருந்தது. அபுஜா தலைமை அலுவலகத்தில் பணிபுரிபவர்களில் முக்கால்வாசிப் பேர் வெள்ளையர்கள் தான். அங்கே நான் வேலை செய்வதற்கு எனது ஆங்கில அறிவு போதாமல் இருக்கிறது. என்று பிரஸிடண்ட் அன்ஸாரி அபிப்பிராயப்பட்டார். இவ்வளவுக்கும் எனது கிராமத்திலேயே அதிக ஆங்கில அறிவு உடையவன் நான் தான். அங்கே எனக்கு ‘இங்கிலிஷ் மம்முடு’ என்று ஒரு பட்டப்பெயரே வழக்கிலிருக்கிறது. ஆனால் இந்த அலுவலகத்திலிருக்கும் வெள்ளையர்கள் இருவரும் பேசும் ஆங்கிலம் தான் எனக்குப் பிடிபடாமலேயே இருக்கிறது. அவர்களில் ஒருவர் ஐரிஸ்காரர், மற்றவர் அவுஸ் ரேலியர். அவர்கள் இருவரும் பேசும் ஆங்கிலம் அவர்கள் நாவிலிருந்து புறப்படும் அதே வினாடியிலேயே மறுபடியும் ஓக்ரா குழம்பில் நனைத்து எடுத்த வ்வூவ்வூ களி மாதி அவர்களின் தொண்டைக்குள் வந்த வேகத்திலேயே வழுக்கிப் போனது. நான் பேசும் ஆங்கிலத்தை புரிந்து கொள்ளாதது போல அந்த வெள்ளையர்கள் இருவரும் எப்போதும் தமது உதடுகளை மடித்துத்தோள்களைக் குலுக்கினர்கள். நான் ஒரு வெறியோடு ஆங்கிலத்தைப் படிக்கத்தொடங்கினேன். காலை வேளைகளில் ஆங்கிலச் செய்தித் தாள்களை ஆர்வத்தோடு படித்தேன். மாலை வேலைகளில் என் பூட்டிய அறைக்குள் உள்ளிருந்து விடாமல் ஆங்கில இலக்கணப் பயிற்சி நூல்களைக் கற்று வரலானேன். சோம்பலால் வளர்வது பேனும் நகமும் தவிர வேறில்லை. மதிலோரத்தில் குந்தியிருந்த சொக்கட்டோ விவசாயிகள் குழு என்னிடம் தங்களது மனுவைத் தருவதற்கு முதலில் மறுத்தார்கள். அவர்கள் அந்த மனுவை உள்ளேயிருக்கும் வெள்ளையர்களிடம் தான் கொடுப்பார்களாம். ‘அந்த வெள்ளையர்கள் வெளியே வரவும் மாட்டார்கள். முன் அனுமதி பெற்றிராமல் நீங்கள் அலுவலகத்துக்கு உள்ளே போகவும் முடியாது’ என்று நான் விவசாயிகளுக்கு விளக்கமாகச் சொன்னேன். அவர்கள் என்னை நம்ப மறுத்தார்கள். அந்த விவசாயிகள் அலுவலகத்தின் முன்னே தொடங்கிக் கிடக்கும் யு.என்.ஓ. கொடியைக் கூட இன்னமும் பிரிட்டிஷ் சாம்ராச்சியத்தின் கொடியென்றே நம்பிக் கொண்டிருப்பவர்கள் ‘அந்த வெள்ளையர்களை விட உங்கள் மனு மீது முடிவு எடுக்கும் அதிகாரம் படைத்தவர் பிரஸிடண்ட் அன்ஸாரி, நீங்கள் என்னிடம் மனுவைக் கொடுத்தால் அதை நான் அவரின் பார்வைக்கு எடுத்துச் செல்வேன்’ என்று நான் விவசாயிகளிடம் சொன்னேன். நானும் அவர்களைப்போல (f)புலானி இனக் குழுவைச் சேர்ந்தவன் என்று அறிந்த பின்பு தான் அந்த விவசாயிகள் என்னை நம்பினார்கள். அவர்களின் விவசாய நிலங்களுக்கு நீர்ப்பாசன வசதி கோரி அவர்கள் அந்த மனுவைத் தயாரித்திருக்கிறார்களாம். அந்த விவசாயிகள் குழுவின் தலைவர் என் கையில் மனுவைக் கொடுத்து விட்டு என் சட்டைப்பைக்குள் நூறு நைறா தாளன்றைத் திணித்து விட்டார். சென்ற மாதம் வரை எவரும் அலுவலகத்துள் வரலாம் போகலாம் என்று விதிகள் இருந்தன. ஆனால் இப்போது ஊழியர்களைத் தவிர வேறு யாருக்கும் அலுவலகக் கட்டடத்தின் உள்ளே நுழைய அனுமதி கிடையாது. மனு கோரிக்கை எதுவானாலும் முற்றத்தில் வைத்தே முடித்து அனுப்பிவிடச் சொல்லி பிரஸிடண்ட் அன்ஸாரிக்கு காவல் துறை ஆணையாளர் அறிவுறுத்தியுள்ளார். சென்ற மாதம் இந்த முற்றத்தில் இதே கொடிமரத்தின் கீழே இரண்டு இளைஞர்களைப் பொலிஸார் சுட்டு வீழ்த்தியிருந்தனர். சென்ற மாதத்தின் கடைசி நாளில் இளைஞர்களும் பெண்களுமாய் ஒரு கூட்டம் அதிரடியாய் எங்கள் அலுவலகத்தின் முற்றத்தில் நுழைந்தது. அவர்கள் கைகளில் கொடிகளும் அட்டைகளும் வைத்திருந்தார்கள் அவர்கள் உரத்த குரலில் கோஷங்களை எழுப்பினார்கள். அதற்கு முன் தினம் தான் ஒல்லாந்து, பிரஞ்சு எண்ணை நிறுவனங்களுக்கு எதிராகப் போராடிய ஒன்பது நைஜீரியர்களுக்கு நைஜீரிய அரசு தூக்குத் தண்டனை வழங்கி தீர்ப்பளித்திருந்தது. ஆர்ப்பாட்டக்காரர்கள் கொடிக்கம் பத்தில் ஏறி யு.என்.ஓ. கொடியை அறுத்து தீ வைத்துக்கொளுத்தினார்கள். அவர்கள் கற்களால் அலுவலகத்தின் கண்ணாடி ஜன்னல்களைச் சிதறடித்தார்கள். நாங்கள் அலுவலகத் தின் கதவுகளை மூடிவிட்டு உள்ளேயே இருந் தோம். பிரஸிடன்ட் அன்ஸாரி தன் கொழுத்த உடம்பைத் தூக்கிக் கொண்டு அங்குமிங்கும் பதற்றத்தோடு ஓடித்திரிந்தார். உதவித்தலைவர் வில்லியம்பிரான்ஸிஸ் இபோ இனக்குழுவைச் சேர்ந்தவர். அவர் இபோ வழக்கப்படி எந்த விசயத்தைப் பேசினாலும் இழுத்து இழுத்து ரப்பராய் விரித்து உவமான உவமேயங்கள் முது மொழிகள் பொன்மொழிகள் எல்லாம் பொதித்துத்தான் எந்தவொரு வாக்கியத்தையும் முடிப்பார். இப்போது அவர் அலுவலக ஊழியர்களிடம் ‘பொலிஸார் வந்து ஆர்ப்பாட்டக் காரர்களைச்சுடப் போகிறார்கள்’ என்பதை வளைத்து வளைத்துச் சொல்லிக் கொண்டிருக்கும் போது வெளியே துப்பாக்கிகள் வெடிக்கும்சத்தங்கள் கேட்டன. வில்லியம் பிரான்ஸிஸ் ‘புதிதாய்ப்பிறந்த கன்றுகள் புலிகளுக்கு அஞ்ச மாட்டா’ என்று கூறிக் கண்களை மூடிக் கொண்டார். எங்கள் அலுவலகத்துக்குப் புதிய திட்டமிடல் அதிகாரி ஒருவர் வெளிநாட்டில் இருந்து வரப்போவதாகச் செய்திகள் அடிப்பட்டன. ஏற்கனவே அலுவலகத்தில் இருக்கும் இரண்டு வெள்ளையர்களும் அவர்களது மாயஜால ஆங்கிலத்தால் என்னைத் தொல்லைப்படுத்திக் கொண்டிருந்தார்கள். வரப் போகும் புதிய திட்டமிடல் அதிகாரி பேசப் போகும் ஆங்கிலமாவது எனக்குப்புரிய வேண்டும் என்று நான் இறைவனை இடைவிடாமல் தொழுதேன். இறைவன் ஒவ்வொரு நோய்க்கும் ஒரு பச்சிலையை அளித்திருக்கிறான். புதிதாக வந்திருந்த திட்டமிடல் அதிகாரி ஆங்கிலத்தைப் பத்து விதமாகப் பேசினார். அவர் பிரஸிடண்ட் அன்ஸாரியோடு ஒருவித ஆங்கிலம் பேசினார். ஐரிஸ்காரரோடு இன்னொரு விதமான ஆங்கிலத்தில் பேசினார். அவுஸ்ரேலியாக்காரரோடு மற்றொரு விதமான ஆங்கிலம் பேசினார். எங்கள் அலுவலகத்தில் தோடம்பழங்கள் விற்க வரும் கூடைக்காரி மைமூனுடன் வினைச் சொற்களே இல்லாமல் வெறும் பெயர்ச் சொற்களை உபயோகித்தே நூதனமான ஒரு ஆங்கிலத்தில் உரையாடினார். என்னோடு பேசுவதற்கு அவர் விசேடமான ஒரு ஆங்கிலத்தை வைத்திருந்தார். தனது வாயை அகலத்திறந்து சுட்ட சூயா இறைச்சித் துண்டங்களை கடித்துத் தின்பது போல அவர் தன் பற்களுக்கிடையே ஆங்கிலத்தைக் கடித்துச் சிறு சிறு துண்டுகளாக என்னிடம் அனுப்பினர். என் வாழ்க்கையில் முதற் தடவையாக நான் நைஜீரியர் அல்லாத ஒருவர் பேசும் ஆங்கிலத்தை முழுவதுமாக விளங்கிக்கொண்டேன். அல்லா கொடுக்கும் போது நீ யார் பிள்ளையென்று கேட்பதில்லை. ‘ஒரு தங்கத் திறவுகோல் எல்லாப்பூட்டுகளையும் திறக்கும் என்பார்கள். புதிய திட்டமிடல் அதிகாரி சொக்கத்தங்கமாய் இருந்தார் அவரின் பெயர் திரு. முடுலிங்க. அவரை நான் முதலில் ஒரு படேல் என்றுதான் நினைத்திருந்தேன். ஆனால் திரு. முடுலிங்க சிலோன் நாட்டுக்காரர். திரு. முடுலிங்க எல்லாவற்றிலும் மிகத் துல்லியமாக இருந்தார். குறித்த நேரத்துக்கு அலுவலகத்துக்கு வந்து குறித்த நேரத்தில் அலுவலகத்தை விட்டுப்புறப்படுவார். அவர் எப்போதும் மிகத்தூய்மையான அழகிய உடைகளையே அணிவார். அவரின் சுத்தமாகச் சவரம் செய்யப்பட்ட முகத்தில் எப்போதும் ஒரு புன்னகை தொற்றியிருக்கும் அவருக்கு அறுபது வயது இருக்கலாம். ஆண்டுகள் அழகுக்கு மரியாதை செலுத்துவதில்லை என்ற (f)புலானிப் பழமொழி திரு. முடுலிங்கவை பொறுத்தவரையில் செல்லுபடியாகாது. அவர் எப்போதுமே தன் கையோடு எடுத்து வரும் சிறிய கணிப்பொறியைப் போல தனது தலையுள் ஆயிரம் கணிப்பொறிகளை வைத்திருந்தார். பிரஸிடண்ட் அன்ஸாரிக்கு கொடுக்கும் அதேயளவு மரியாதையைத் தான் திரு. முடுலிங்க எனக்கும் கொடுத்தார். அதேயளவு மரியாதையைத்தான் அவர் தோடம்பழக் கூடைக்காரி மைமூனிடமும் காட்டினார். அவரின் கண்களில் அறிவும் கனிவும் சுடராய் எழுந்தன. நான் அவரின் அதீத கவனத்தைப் பெறுவதற்கு பெரு முயற்சிகள் எதுவும் செய்யவேண்டியிருக்கவில்லை. நைஜீரிய நாட்டு அரசியல் நிலைமைகள் விரைவிலேயே என்னை திரு. முடுலிங்கவின் அன்புக்கும் நம்பிக்கைக்கும் உரிய ஊழியக்காரனாக மாற்றி விட்டிருந்தன. அந்த ஒன்பது தூக்குத்தண்டனைகளுக்கும் எதிராக நைஜீரியா முழுவதும் கலவரங்கள் நடைபெற்றன. பயாஃப்ரா பிரிவினைப் போராட்டத்தக்குப் பிறகு நைஜீரியா கண்டிருக்கும் மிகப் பெரிய கலவரம் இதுதான் என்று ‘Nigeria Times’ எழுதியது. நைஜீரியாவின் தெற்குப்பகுதிகளில் எண்ணை வயல்களை அண்டிய பிரதேசங்களில் தொடங்கிய இந்தக் கலவரம் பின் நகரங்களுக்குப் பரவி இப்போது நைஜீரியாவின் கிராமங்களுக்கும் பரவத்தொடங்கியது. ‘எட்டு மனிதர்கள் உள்ள கிராமத்திலும் ஒரு தேசபக்தன் இருப்பான்’ என்பதே கலவரக் காரர்களின் பிரதான கோஷமாக இருந்தது. கலவரக்காரர்கள் வெளிநாட்டு நிறுவனங்களையும் அலுவலகங்களையும் குறிவைத்துத்தாக்கினார்கள். எங்கள் அலுவலகத்தில் இருக்கும் வெளிநாட்டவர்களையும் கலவரக்காரர்கள் தாக்கக்கூடும் எனப் பிரஸிடண்ட் அன்ஸாரி அபிப்பிராயப்பட்டார். இரண்டு வெள்ளையர்களின் வீடுகளுக்கும் பொலிஸ் பாதுகாப்பு வழங்கப்பட்டது. திரு. முடுலிங்க தங்கியிருந்த வீடு எங்கள் அலுவலகத்திலிருந்து பத்துக் கிலோமீற்றர்கள் தொலைவிலிருந்தது. லாகோஸின் புறநகர்ப் பகுதியில் ஓபஸான்ஸோ வீதியில் அவரின் வீடு இருந்தது. அந்த வீதியில் இருந்த பதினோராவது குறுக்குத் தெருவில் தான் நான் தங்கியிருந்த அறையும் இருந்தது. திரு. முடுலிங்க அலுவலகத்துக்கு வரும் போதும் போகும் போதும் அவருக்குத் துணையாக அவரோடு வந்து போகுமாறு பிரஸிடண்ட் அன்ஸாரி எனக்குக் கட்டளையிட்டார். என் பணி வரலாற்றிலேயே பிரஸிடண்ட் அன்ஸாரி போட்ட ஒரு உத்தரவை முதற்தடவையாக நான் முழு மகிழ்ச்சி யோடு ஏற்றுக் கொண்டேன். இந்தப்புதிய ஏற்பாட்டால் எனக்கு உடனடியாக இரண்டு நன்மைகள் கிட்டின. முதலாவதாக நான் திரு. முடுலிங்கவின் பரிவை விரைவிலேயே பெற்றுக் கொண்டேன். இரண்டாவதாக நான் அலுவலக நேரம் முடிந்த பின்பும் வேலை செய்ய வேண்டிய கட்டாயம் இருக்கவில்லை. சரியாக மணி அய்ந்தானதும் திரு முடுலிங்க அலுவலகத் திலிருந்து புறப்படுவார். நானும் அவருடனேயே புறப்பட்டு விடுவேன். திரு. முடுலிங்க தனது ஜீப் வண்டியைத் தானே ஓட்டினார். நைஜீரியச் சாரதிகளின் மிதமிஞ்சிய வேகமும் அவர்களது வீதிச் சாகஸங்களும் தனக்கு ஒத்துவரவில்லை என்று அவர் சொல்லுவார். ஜீப் ஓடத் தொடங்கியதும் திரு. முடுலிங்க ஜீப்பினுள் ஒரு சோம்பலான சங்கீதத்தை ஒலிக்க விடுவார். அந்தச்சங்கீதம் இந்திய இசை வகையைச் சேர்ந்ததாம். அந்தச் சங்கீதம் ‘நன்நன்நன்நா’ என்று மிக மெதுவாகவே செல்லும். திரு. முடுலிங்க ஸ்ரேறிங்கில் தாளம் போட்டவாறு அந்தச் சங்கீதத்தைக் காட்டிலும் மெதுவாகவே ஜீப் வண்டியைச் செலுத்துவார். திரு. முடுலிங்கவின் வீட்டில் சமையல்காரனாக தோட்டக்காரனாக காவலாளியாக மூன்று நைஜீரியர்கள் வேலை செய்து வந்தார்கள். அந்த மாளிகை போன்ற வீட்டிலே திரு. முடுலிங்க தனியாகவே தங்கியிருந்தார். திரு. முடுலிங்கவின் வீட்டுக்குப் போனால் அங்கிருந்து நான் உடனே கிளம்பிவிடுவதில்லை எவ்வளவு நேரத்தை அங்கு கழிக்கலாமோ அவ்வளவு நேரத்தை நான் அங்கு கழித்தேன். திரு. முடுலிங்கவோடு பேசக்கிடைக்கும் சின்னதொரு தருணத்தைக் கூட நான் நழுவ விட்டேனில்லை. அவருடன் பேசிப்பேசியே என் ஆங்கிலப் பேச்சுத் திறனை வளர்த்துவிடுவது என்ற முடிவோடு நான் செயற்பட்டேன். திரு. முடுலிங்க எனது ஆங்கில உச்சரிப்பில் சலிக்காமல் புன்னகையோடும் அக்கறையோடும் திருத்தங்களைச் சொல்வார். எனக்கு ஆங்கிலத்தைக் கற்றுக் கொள்வதில் இருந்த வெறியையும் வேகத்தையும் பார்த்து உண்மையிலேயே திரு. முடுலிங்க மிரண்டு போனார். அவர் புன்னகையுடன் ‘அதிக அவசரம் கிழங்குக்குக் கேடு’ என்றார். இந்தக்கிழங்குப் பழமொழி கென்யா நாட்டில் மிகப்பிரபலமான பழமொழி. திரு. முடுலிங்க கென்யா, சூடான், ஸியாரோலியோன், சோமாலியா, எத்தியோப்பியா, தான்சானியா, ஸாயிர் என்று ஆபிரிக்காவை ஒரு சுற்றுச் சுற்றி விட்டுத்தான் நைஜீரியாவுக்கு வந்திருந்தார். அவருக்கு ஆபிரிக்காவின் ஒவ்வொரு கலாசாரத்தைப் பற்றியும் தெரிந்திருந்தது. அவருக்கு ஆபிரிக்காவின் ஒவ்வொரு குடிவகை, உணவு வகை பற்றியும் தெரிந்திருந்தது. அவருக்கு ஆபிரிக்காவின் ஒவ்வொரு இனக்குழுவைப் பற்றியும் தெரிந்திருந்தது. அவருக்கு ஒவ்வொரு ஆபிரிக்க பழங்குடிகளினதும் பாடல்களைப் பற்றித் தெரிந்தது. முக்கியமாக அவருக்கு ஒவ்வொரு ஆபிரிக்கர்களுடனும் விதம்விதமாகமான உச்சரிப்புக்களில் எப்படி ஆங்கிலம் பேசுவது என்பதைப் பற்றித் தெரிந்திருந்தது. எந்த ஊசியும் இருபுறமும் கூராயிராது என்பார்கள். ஆனால் திரு. முடுலிங்க எட்டுப் பக்கமும் கூர்மையாய் இருந்தார். அவர் நைஜீரியாவுக்கு வந்த சில நாட்களிலேயே நைஜீரியாவின் பல பழக்க வழக்கங்களைத்தெரிந்து கொண்டிருக்கிறார். ஒருநாள் அவர் தன் கையாலேயே நைஜீரியர்களின் சிற்றுண்டி வகையான ஹோஸையைத் தயாரித்தார். நான் என் பாட்டியின் கைகளில் கூட அவ்வளவு சுவையான ஒரு ஹோஸையைச் சாப்பிட்டிருக்கவில்லை. அவர் எங்கேயும் எப்போதும் தன் கண்களையும் காதுகளையும் திறந்து வைத்திருந்தார். திரு. முடுலிங்கவுடனான எனது தீவிரவாத ஆங்கிலப்பயிற்சியில் ஒரு இடைவெளி விழுந்தது. நான் எனது நிக்ஹாஹ்வுக்காக நைஜீரியாவின் வடக்கு எல்லையில் இருக்கும் எனது ஊருக்கு ஒரு மாத விடுமுறையில் சென்றேன். பெண் எடுத்தல் பக்கத்திலும் களவாடுதல் தூரத்திலும் இருக்க வேண்டும் என்பார்கள். ஆனால் என் தாயர் என் மனைவி ஆமினாவை தூரத்தில் இருந்துதான் தேர்ந்தெடுத்தார். ஆமீனா கடுனா மாவட்டத்தைச் சேர்ந்தவள். அந்தப் பகுதியில் மந்தை வளர்ப்புத்தான் பிரதான தொழில் ஆனாலும் ஆமினா எழுத வாசிக்கக்கற்றிருந்தாள். ஆமினாவுக்கு பதினேழு வயது. அவள் உயரமாக ஆனால் மிகவும் மெலிந்து நோஞ்சானாக இருந்தாள். அவள் எவ்வளவு தான் ஓடி ஓடி வீட்டு வேலைகளைச் செய்தாலும் எனது பாட்டி ஆமினாவைக் குற்றம் சொல்லிக்கொண்டேயிருந்தார். நான் பாட்டியை திட்டி அடக்க முயன்ற போதெல்லாம் அவர் ‘குருட்டுப்பூனை செத்த எலியைத் தான் பிடிக்கும்’ என்று என்னைக் கிண்டல் செய்தார். ஆமினாவிடம் ஒரு விரும்பத்தகாத பழக்கமும் இருந்தது. அவள் எதற்கெடுத்தாலும் அளவுக்கு அதிகமாக வெட்கப்பட்டாள். சின்ன சின்ன விசயங்களுக்கு எல்லாம் ஆமினா பயந்தாள். நான் அவளைத்தொடும் போது கூட அவளின் கண்கள் வெளிறிப்போய்க் கெஞ்சின. நான் அவளை அணைத்த போதெல்லாம் அவளின் தேகம் அச்சத்தால் நடுங்கியது. நான் அவளைப் பார்க்கும்போதெல்லாம் ஆமினா தன் முக் காட்டை நூறு தடவைகள் சரி செய்தாள். என்னோடு பேசக்கூட அவள் தயங்கினாள். அவளின் நாவு வார்த்தைகளைக் குழறியது. ஆனால் எனக்கு நம்பிக்கையிருந்தது. நான் ஆமினாவை லாகோஸீக்கு அழைத்துச் சென்றவுடனேயே அவளை நான் மெல்ல மெல்ல மாற்றுவேன். இந்தச் சின்ன மலைப் பூவின் இதழ்கள் காயப்படாமலேயே நான் அதை மலரவைப்பேன். நான் ஆமினாவுடன் லாகோஸீக்குத் திரும்பி வந்தபோது நகரம் இயல்பு நிலைக்குத் திரும்பியிருந்தது. கலவரக்காரர்களைப் பொலிஸாரும் இராணுவத்தினருமாக அடக்கியிருந்தனர். நான் லாகோஸீக்கு வந்து சேர்ந்த அடுத்த சனிக்கிழமையே திரு முடுலிங்க புதுமணத் தம்பதிகளான எங்களுக்குத் தன்வீட்டில் இரவு விருந்தொன்றை ஏற்பாடு செய்தார். அந்த விருந்துக்கு எங்கள் அலுவலகத்தில் பணிபுரிந்த அந்த இரண்டு வெள்ளையர்களும் கூட அழைக்கப்பட்டிருந்தனர். மூன்று வெளிநாட்டவர்களைக் கண்டது தான் தாமதம் ஆமினாவின் உடல் வெட வெடவென நடுங்கத் தொடங்கி விட்டது. எங்கள் எல்லோருடனும் மேசையில் அமர்ந்து உணவருந்தும் போது அவள் அளவுக்கு அதிகமான வெட்கத்தால் அலைக்கழிக்கப் படுவதை நான் கவனித்தேன். திரு. முடுலிங்க மிகுந்த கனிவோடு ஆமினாவை உபசரித்தார். அவர் ஆமினாவை இயல்பாக இருக்கச் செய்வதற்கு தனக்குத் தெரிந்த வித்தைகள் அனைத்தையும் கையாண்டு பார்த்தார். ஆமினாவின் இயல்பே வெட்கப்படுவதும் பயப்படுவதும் தான் என்பதை திரு. முடுலிங்க அறிய மாட்டார். (f)புலானி இனப்பெண்கள் மற்றைய நைஜீரியப் பெண்களைப் போல கறுப்பிகள் இல்லை. ஆமீனா ஓரளவு நிறமானவள். உரித்த யாம் கிழங்கு போல இருப்பாள். அவள் அணிந்திருந்த விருந்துக்கான ஆடையும் (f)புலானி இனப்பெண்களுக்கே உரித்தானவை. அவளின் இரு கன்னங்களிலும் இனக்குழு அடையாளங்கள் கீறப்பட்டிருந்தன. இவை குறித்தெல்லாம் திரு. முடுலிங்கவுக்கு ஆயிரம் கேள்விகளும் விசாரணைகளும் இருந்தன. அவர் இவை குறித்து ஆமினாவிடம் கேட்ட கேள்விகளை ஆமினா மிகுந்த அச்சத்துடன் எதிர்கொண்டாள். அவள் ஒரு கடுமையான பள்ளி ஆசிரியருக்கு முன் நிற்கும் படுமொக்கான பள்ளிச் சிறுமி போல திணறித் திணறி திரு. முடுலிங்கவுக்கு பதில் சொன்னாள். ஆமினா சொன்ன எல்லாப் பதில்களுமே திரு. முடுலிங்கவுக்குப் பெருத்த ஆச்சரியங்களை ஏற்படுத்தின. மலையடிவாரத்தில் சிறு வயதில் தான் ஆடுகளை மேய்த்துக் கொண்டிருக்கும் போது ஏற்பட்ட சம்பவங்களை ஆமினா சொன்ன போது திரு. முடுலிங்க பரவச நிலையின் உச்சியில் இருந்தார். சின்னச் சின்ன விசயங்களுக்கெல்லாம் பயப்படுவது ஆமினாவின் சிறப்பென்றால் சின்னச் சின்ன விசயங்களுக் கெல்லாம் பரவசப்படுவது திரு. முடுலிங்கவின் சிறப்பாய் இருந்தது. ஆமினா ஹெளஸ மொழியில் பேசியதை நான் ஆங்கிலத்தில் மொழி பெயர்த்து திரு. முடுலிங்கவுக்கும் அந்த வெள்ளையர்க்கும் கூறினேன். இப்போது கூட இந்த வெள்ளையர்களுக்கு என் ஆங்கிலம் புரியவில்லை. எனவே நான் ஆங்கிலத்தில் திரு. முடுலிங்கவுக்கு கூறியதை அவர் மறுபடியும் இன்னொரு ஆங்கிலத்துக்கு மொழிபெயர்த்து அந்த வெள்ளையர்களுக்குக் கூறினார். விருந்து முடிந்து புறப்படும்போது ஆமினா மட்டுமல்லாமல் நானும் ‘திடுக்கிடும்’ படியான காரியம் ஒன்றை அந்த ஐரிஸ் வெள்ளைக்காரர் செய்ய முனைந்தார். விடைபெறும் போது கை குலுக்குவதற்காக அந்த வெள்ளைக்காரர் ஆமினாவை நோக்கித் தனது கையை நீட்டினார். அப்போது ஆமினா ஒரு மான் போல இரண்டடிகள் பின்னே துள்ளிப் பாய்ந்தாள். நத்தை தன் தலையை ஓட்டுக்குள் இழுத்துக் கொள்வதைப் போல அவள் தனது தலை, கைகள், கால்கள் முதலிய உறுப்புக்களை தன் உடலுக்குள் அனிச்சையாக இழுத்துக் கொண்டாள். ஐரிஸ்காரரும் உடனடியாகவே சமாளித்துக் கொண்டு ஒரு தந்திரம் செய்தார். தன் நீட்டிய கையின் விரல்களை படபட வென அடித்து விடைபெறுவது போல சைகை செய்தார். அவர் தனது கையை நீட்டிய போது தான் ஓரிரு துளி சிறுநீரை ஆடையிலேயே கழித்து விட்டதாக ஆமினா பின்பு என்னிடம் தயங்கித் தயங்கிச்சொன்னாள். திரு. முடுலிங்க எங்களை தனது ஜீப் வண்டியிலேயே எங்களது வீட்டு வாசல் வரை கொண்டு வந்து விட்டார். அவருக்கு நானும் ஆமினாவும் பல தடவைகள் நன்றி தெரிவித்தோம். அப்போது திரு. முடுலிங்க எங்களுக்கு திருமணப் பரிசொன்றை அளித்தார். அந்தப் பரிசு அடுத்த நாள் மாலை நேரக் காட்சிக்கான இரண்டு பல்கனி நுழைவுச் சீட்டுக்களாக இருந்தது. பின்பு திரு. முடுலிங்க அந்த நுழைவுச் சீட்டுக்களைக் குறித்து எனக்கு ஒரு சிறியதொரு விளக்கம் அளித்தார். அப்போது லாகோஸில் ஓடிக்கொண்டிருந்த ஒரு அமெரிக்கத் திரைப்படத்துக்கான நுழைவுச் சீட்டுக்கள் அவை. அந்தத்திரைப்படத்தின் கதை போத்துக்கேயர்கள் ஆபிரிக்காவுக்குள் நுழைந்து ஆபிரிக்கர்களை அடிமைகளாகப் பிடித்துச் சென்றதைக் குறித்துப் பேசுகிறதாம். எனக்குத் திரைப்படம் பார்ப்பதில் எப்போதுமே ஆர்வம் இருந்ததில்லை. மாணவனாய் இருந்த காலத்தில் ஒன்றிரண்டு ஹிந்தி சினிமாக்கள் பார்த்ததோடு சரி. அதன் பின்பு நான் சினிமாவே பார்த்ததில்லை. திரு. முடுலிங்கவின் கூர்மையான கண்கள் என் முகத்தின் உற்சாகமற்ற தன்மையை உடனடியாகவே கண்டுபிடித்து விட்டன. திரு. முடுலிங்க புன்னகையுடன் இப்படிச் சொன்னார். “மம்முடு நீ அடிக்கடி ஆங்கிலப் படங்களைப் பார்ப்பது உன் ஆங்கில உச்சரிப்பை நேர் செய்து கொள்ள உதவும்.” அப்போது என் மூளைக்குள் பளீரென்று ஒரு வெளிச்சம் அடித்தது. திரு. முடுலிங்க சொல்வது முற்றிலும் உண்மை. ஹிந்திப்படம் பார்த்துப் பார்த்தே ஹிந்தி மொழியைச் சரளமாகப் பேசும் பல நைஜீரியர்களை நானறிவேன். அவர்கள் படேல்களின் கடைகளில் ஹிந்தியிலேயே பேரம் பேசிப்பொருட்களை வாங்குவதையும் நான் கண்டிருக்கிறேன். நான் ஊருக்குப் போய் வந்த இந்த ஒரு மாத காலத்துள் நானே எனது ஆங்கில மொழி விருத்தியைப்பற்றிக் கொஞ்சம் அசட்டையாக இருந்த போதும் திரு. முடுலிங்க அதை ஒருபோதும் மறந்தாரில்லை. திரு. முடுலிங்க புறப்படும் போது என்னைப் பார்த்துக் கண் சிமிட்டி “மம்முடு திருமணமான புதுச் சோடிகள் படம் பார்க்கப் போவது சிலோன் நாட்டுச் சம்பிரதாயம் என்று உன் மனைவியிடம் கூறு” என்றார். ஞாயிற்றுக்கிழமை மாலையில் நானும் ஆமினாவும் திரைப்படத்துக்குக் கிளம்பினோம். நாங்கள் திரைப்படத்துக்கு போகப்போகிறோம் என்ற செய்தியை அறிந்தவுடன் ஆமினா அதற்கும் பயப்பட்டாள். அவள் இதுவரை திரையரங்கில் படம் பார்த்ததே இல்லையாம். அவள் லாகோஸின் பெரும் சன நெருக்கடி மிகுந்த வீதிகளை ஓரக் கண்களால் மிரளமிரளப் பார்த்தவாறு குனிந்த தலை நிமிராமல் என் பின்னே நடந்து வந்தாள். அய்ந்து நிமிடங்கள் நடப்பதற்கு இடையில் அவள் அய்ம்பது தடவைகள் தன் முக்காட்டைச் சரி செய்தாள். ‘ரெக்ஸ்’ திரையரங்கம் நகரத்தின் மிக முக்கிய பகுதியான விக்ரோறியாச் சதுக்கத்தில் இருந்தது. இந்தப் பகுதியை ‘வைற் லாகோஸ்’ என்று சொல்வார்கள். வெள்ளையர்களின் குடியிருப் புப்பகுதிகள் இங்கேயே அமைந்திருந்தன. அங்கிருந்த சிறப்பு அங்காடிகளும் கடைகளும் வெள்ளையர்களுக்கு என்றே சிறப்பாக அமைக்கப்பட்டவை. நைஜீரியா சுதந்திரமடைந்த பின்பு இங்கிலாந்துக்குப் போகாமல் இங்கேயே தங்கிவிட்ட வெள்ளையர்களின் மையமாக விக்ரோறியாச் சதுக்கம் இருந்தது. நான் ஆமினாவிடம் ‘லண்டன் மாநகரம் கிட்டத்தட்ட இப்படித்தான் இருக்கும்’ என்றேன். ஆமினா குனிந்த தலையை நிமிர்ந்தாமலேயே ‘ம்’ கொட்டினாள். திரையரங்கம் முற்று முழுதாக ஆங்கிலேயேப் பாணியிலேயே அமைந்திருந்தது. திரையரங்கத்தில் அனைத்து அறிவித்தல்களும் ஆங்கிலத்திலேயே எழுதப்பட்டிருந்தன. காட்சி அரங்கத்துக்குள் நுழையும் கதவுக்கு அருகாக சுத்தமான வெள்ளை ஆடையும் தலையில் வெள்ளைத்தொப்பியும் அணிந்திருந்த ஒரு இளம் சீனாக்காரி ஒரு பெரிய இயந்திரத்தில் சோள மணிகளைப் பொரித்துக் கொண்டிருந்தாள். நாங்கள் கிராமங்களில் சோளப்பொத்தியை நெருப்பில் சுட்டுத் தான் சாப்பிடுவோம். சைனாக்காரியின் பொரிக்கும் இயந்திரத்தின் அடிப்பகுதியில் வெள்ளை முத்துக்கள் போல சோளப் பொரிகள் சொரிந்து கொண்டிருந்ததை ஆமினா ஆர்வத்தோடு பார்த்தாள். நான் சைனாக்காரியிடம் ஒரு சரை சோளப்பொரியும் ஒரு கொக்கோ கோலா போத்தலும் தருமாறு ஆங்கிலத்தில் கேட்டு பத்து நைறா தாளென்றை நீட்டினேன். நான் பேசிய அந்த ஒற்றை வரி ஆங்கிலத்தைக்கூட அந்தச் சீனாக்காரி சிரமப்பட்டே புரிந்து கொண்டாள். அவள் பதிலுக்குப் பேசிய ஆங்கிலம் எனக்கு சரிவரப்புரியவில்லை. சீனாக்காரி சிரித்த படியே என்னிடம் ‘நீ என்ன மொழி பேசுவாய் ஹெளஸவா? இபோவா? யரூபாவா?’ என்று கேட்டாள். அந்தச்சிறிய சீனப் பெண் நான்கைந்து மொழிகள் பேசக் கூடியவளாய் இருப்பாளாக்கும். முதல் பட்டத்திற்கு படிப்பது தான் கடினம் அடுத்த பட்டம் தானாகவே வரும் என்பார்கள். சோளப்பொரியையும் கொக்கோ கோலாப்போத்தலையும் சீனாக்காரியிடம்’ இருந்து வாங்கி நான் ஆமினாவிடம் கொடுக்கும் போது காட்சி அரங்கினுள்ளேயிருந்து சத்தம் வருவதைக் கேட்டு பதற்ற முற்றேன். எனது பதற்றத்தைக் கவனித்த சீனாக்காரி உள்ளே விளம்பரப்படங்கள் தான் காண்பிக்கப்படுகின்றன என்றும் பிரதான படம் தொடங்க இன்னும் பத்து நிமிடங்கள் இருக்கின்றன என்றும் ஹெளஸ மொழியில் சொன்னாள். நானும் ஆமினாவும் காட்சியரங்கினுள் நுழைந்த போது உள்ளே விளக்குகள் முற்றாக அணைக்கப்படிருக்கவில்லை. அரங்கு அரையிருளில் இருந்தது. நானும் ஆமினாவும் பல்கனி வகுப்பில் நடுக்கொள்ள அமர்ந்தோம். திரையில் விளம்பரப் படங்கள் ஓடிக் கொண்டிருந்தாலும் அவற்றை யாரும் கவனிப் பதாய்த் தெரியவில்லை. அது ஒரு மிகச்சிறிய அரங்கு. அரங்கின் பல்கனியில் ஏற்கனவே முப்பது பேர்கள் வரை ஆண்களும் பெண்களுமாகப் பார்வையாளர்கள் இருந்தார்கள். பார்வையாளர்களில் பாதிப்பேர்கள் வெள்ளைக்காரர்கள். அவர்கள் சோடி சோடியாக அமர்ந்திருந்தார்கள். நான்கைந்து இந்தியர்கள், மிகுதி பேர் கறுப்பர்கள் அந்தக் கறுப்பர்களின் உடையலங்காரங்களே அவர்களை மேசைக்கார கறுப்பர்கள் என்று காட்டின. சிலர் தங்களுக்குள் கிசு கிசுப்பான குரல்களில் பேசிக்கொண்டிருந்தார்கள். சிலர் அந்த அரை வெளிச்சத்தில் பத்திரிகை படித்துக் கொண்டிருந்தார்கள். நான் விளம்பரப் படங்களைக் கவனிக்கலானேன் எல்லா விளம்பரங்களும் ஆங்கில மொழியிலேயே தயாரிக்கப்பட்டிருந்தன. ஒன்று: திரையில் ஒரு வெள்ளைக்காரி நிர்வாணமாக அருவியில் குளிக்கிறாள். அப்போது ஒருவன் அங்கே வருகிறான். இருவரும் முத்தமிடுகிறார்கள். நான் இது சவர்க்காரத்துக்கான விளம்பரம் என்றுதான் நினைத்திருந்தேன். அவர்கள் இருவரும் ஒரு காரில் ஏறிப் போகும் போது தான் அது ‘ரெனோல்ட்’காருக்கான விளம்பரம் என்று தெரிந்து கொண்டேன். நான் ஆமினாவை ஓரக்கண்ணால் கவனித்தேன். சோளப் பொரியும் கொக்கோகோலப் போத்தலும் அவள் மடியில் கிடந்தன. அவள் மார்புக்கு குறுக்காகத் தனது கைகளைக் கட்டியவாறே குறுகிப்போய் உட்கார்ந்திருந்தாள். இரண்டு: திரையில் இப்போது ஒரு கறுப்பு இளம்பெண் நிர்வாணமாக கண்களை மூடிக் கிடக்கிறாள். ஒரு வெள்ளையன் அவளின் கரிய தேகத்தில் கால்களில் இருந்து முத்தமிட ஆரம்பிக்கிறான். அவன் படிப்படியா அவளின் முகம் வரை முத்தமிட்டுக்கொண்டே முன்னேறுவதை அங்கங்கே வெட்டி வெட்டிக் காட்டினார்கள். நான் இது நிச்சயமாகவே வாசச் சவர்க்காரத்துக் கான விளம்பரமாகத் தான் இருக்கும் என்று நினைத்துக் கொண்டேன். விளம்பரத்தின் முடிவில்தான் அது கறுப்புக் கோப்பிக்கான விளம்பரம் என்று எழுத்துக்கள் மூலம் தெரியவந்தது. இவ்வளவுக்கும் விளம்பரத்தில் ஒரு துளி கோப்பித்தூளைக்கூடக் கண்ணிற் காட்டினார்களில்லை. மூன்று: இப்போது திரையில் நீண்ட தலைமுடி வைத்திருந்த ஒரு வெள்ளைக்காரன் குதிரையில் வந்து குதித்தான். வழியால் வந்த ஒரு இளம்பெண் ஓடிப்போய் அவனின் மார்பிலும் கழுத்திலும் முத்தமிட்டாள். பின் அவனின் கன்னத்தில் முத்தமிடும் போது அங்கே ஒரு சிறுவன் வருகிறான். உடனே இளம்பெண் ஓடிப்போய் அந்தச் சிறுவனை முத்தமிடுகிறாள். குதிரையில் வந்தவன் குதிரையின் அடிவயிற்றைத் தடவடிக் கொண்டே அந்தச்சிறுவனை முறைக்கிறான். நான் இது குதிரைக் கான விளம்பரமா? அல்லது அந்தச் சிறுவனுக்கான விளம்பரமா? என்று என் மூளையைக் கசக்கிக் கொண்டிருந்த போது “தவறாமல் எப்போதும் கிலெட்டின் பிளேடுகளையே உபயோகியுங்கள்” என்று திரையில் எழுத்துக்கள் மின்னின. எழுத்துக்களின் பின்னணியில் அந்தப் பெண்ணின் இராட்சத உதடுகள் அசைந்தன. அப்போது திரையில் ‘முத்தங்களை இழந்து விடாதீர்கள்’ என்று எழுத்துக்கள் வந்தன. நான்கு: திரையில் கடும் மழையின் நடுவே ஒருவன் சட்டையில்லாமல் வெற்றுடம்புடன் நிற்கிறான். அவன் உடல் குளிரில் வெடவெடக்கிறது. ஒரு இளம் பெண் அவனை நெருங்கி முத்தமிடத் தொடங்குகிறாள். அவள் முத்தமிட முத்தமிட அவன் மெல்ல மெல்ல ஒரு நெருப்புச்சிலையாக மாறிக்கொண்டிருக்கிறான். அவள் விடாமல் நெருப்புச் சொரூபத்தையும் முத்தமிட நெருப்புச்சொரூபம் கடும் மழையோடு கலந்து உருகித் தீக்குழம்பாய் ஓட ஆரம்பிக்கிறது. அது ‘ஜக் டானியல்’ விஸ்க்கிக்கான விளம்பரம். நான் ஆமினாவைக் கவனித்தேன். அவள் தலையைக் குனிந்து கொண்டிருந்தாள். நான் அவளின் விரல்களைப் பற்றினேன். அவளின் விரல்கள் தீக்கங்குகளாய் சுட்டுக் கொண்டிருந்தன. அய்ந்து: ஒருத்தி தன் உதடுகளின் கீழே கையை விரித்து ஊதிப் பறக்கும் முத்தம் கொடுக்க அவளின் உதடுகள் அவளின் முகத்திலிருந்து கழன்று தோடம்பழச் சுளைகளாக மாறிக் காற்றில் பறந்து நைஜீரியாவில் இருந்து கண்டம் விட்டுக் கண்டம் பாய்ந்து இரட்டைக் கோபுரங்களின் அருகே இறங்கி அங்கே கோட் சூட் போட்டு அலுவலகத்தில் இருக்கும் ஒரு ஆடவனின் உதடுகளில் போய் ஒட்டிக்கொள்கின்றன. உடனே அவனது உதடுகள் இரத்தச் சிவப்பு நிறமாகின்றன. நான் அது லிப்ஸ்டிக்குக்கான விளம்பரம் என்று நினைத்திருந்தேன். ஆனால் அது நோக்கியா கைத் தொலைபேசிக்கான விளம்பரம். விளம்பரம் முடியும் போது அந்த ஆடவன் செல்லமாகத் தன் நாவால் திரை முழுவதையும் வருடினான். நான் அப்போது ஆமினாவை முத்தமிடத்தொடங்கினேன். ஆமீனா பதறிப்போனாள். நான் விடாமல் ஆமினாவின் முகத்தைக்கைகளால் ஆடாமல் அசையாமல் பிடித்து வைத்து அவளது கண்கள் மூக்கு நெற்றி கன்னங்கள் உதடுகள் என்று என் உதடுகளால் உறிஞ்சினேன். திரையங்குக்குள் இருந்தவர்கள் ஒருவர் இருவராகச் சாடை மாடையாக ஓரக்கண்களால் எங்களை கவனிக்கத் தொடங்கினார்கள். நான் நிறுத்தாமல் ஆவேசத்தோடு ஆமினாவைப் பெரும் சத்தத்துடன் முத்தமிட்டேன். என் ஒவ்வொரு முத்தமும் ஒரு ஊசிப்பட்டாசு போல பெரும் சத்தத்துடன் வெடித்தது. இப்போது பல்கனி வகுப்பில் இருந்த எல்லோருமே எங்களைக் கவனிக்கத் தொடங்கினார்கள். நான் உன்மத்தம் தலைக்கேறியவன் போல ஆமினாவை முத்தமிட்டுக்கொண்டேயிருந்தேன். ஆமினா சேவலிடம் அகப்பட்ட பெட்டைக்கோழி மாதிரித்தனது கைகளைப்படபடவென அடித்துக் கொண்டாள். நான் ஆமினாவை விடாமல் முத்தமிட்டுக் கொண்டே திரையரங்கைக் கவனித்தேன். அங்கிருந்த முப்பது சோடிக்கண்களும் அரையிருட்டில் எங்களையே கவனித்துக் கொண்டிருந்தன. அப்போது எனது இடதுகையால் ஆமினாவை அணைத்து முத்தமிட்டவாறே வலது கையால் ஆமினாவின் மடியிலிருந்த கொக்கோ கோலாப் போத்தலை எடுத்து எனதும் ஆமினாவினதும் தலைகளுக்கு மேலாக கொக்கோ கோலாவை உயர்த்திப் பிடித்தவாறே நான் அடித்தொண்டையால் “Enjoy Coca Cola” என்று கூவினேன். மறுநாள் காலையில் அலுவலகத்தில் என்னைப் பார்த்தபோது திரு. முடுலிங்க முதற்கேள்வியாக ‘நேற்று மாலை திரைப்படம் எப்படியிருந்தது?’ என்று கேட்டார் நான் திரைப்படத்தைப் பற்றிப் பேசாமல் திரைப்படம் ஆரம்பிப்பதற்கு முதல் நடந்த விளம்பரக்கூத்துக்களைப் பற்றியும் நான் ஆமினாவை முத்தமிட்டதையும் கொக்கோ கோலாப் போத்தலைத் தூக்கிக்காட்டியதையும் ஒன்று விடாமல் திரு. முடுலிங்கவுக்குச் சொன்னேன். அந்தக் கதையைக் கேட்டதும் திரு. முடுங்லிங்க விழுந்து விழுந்து சிரிக்கத் தொடங்கி விட்டார். விடாமல் வெடித்துச் சிரித்ததில் அவர் கண்களில் கண்ணீரே வந்து விட்டது. பிற்பகல் இரண்டு மணியளவில் திரு. முடுலிங்க என்னைத் தனது அறைக்கு அழைத்தார். என்னை நாற்காலியில் உட்காரச் சொன்னார். பின் திரு. முடுலிங்க நானும் ஆமினாவும் திரைப்படம் பார்க்கப் போனதைப் பற்றித் தான் ஒரு சிறுகதை எழுதியிருப்பதாக என்னிடம் சொன்னார். நான் மிகுந்த ஆச்சரியத்துடன் ‘மாஸ்ர நீங்கள் கதைகளும் எழுதுவீர்களா?’ என்று திரு. முடுலிங்கவிடம் கேட்டேன். அவர் தனது கணிப்பொறியில் தாளம் போட்டவாறே புன்னகைத்தார். அவர் இதுவரை அறுபத்தொரு சிறுகதைகளை எழுதியிருக்கிறாராம். பிரஸிடண்ட் அன்ஸாரியைப் பற்றி அவர் கதை எழுதியிருக்கிறாராம். அந்த ஐரிஸ் வெள்ளையரைப் பற்றியும் ஒரு கதை எழுதியிருக்கிறாராம். அவர் வீட்டுத் தோட்டக்காரன் கமறா குறித்து ஒரு கதை எழுதியிருக்கிறாராம். எங்கள் அலுவலகத்துக்கு அவ்வப்போது தோடம் பழம் விற்க வந்து போகும் கூடைக்காரி மைமூன் பற்றிக் கூட திரு. முடுலிங்க ஒரு கதை எழுதியிருக்கிறாராம். இப்போது என்னைப் பற்றியும் அவர் ஒரு கதை எழுதியிருக்கிறார். அவர் அந்தக் கதையை சிலோன் மொழியில் எழுதியிருந்தார். என்னை அவர் தன் எதிரே உட்கார வைத்து என்னைப் பற்றி எழுதிய கதையை எனக்கு வரிக்கு வரி ஆங்கிலத்தில் மொழிபெயர்த்துச் சொல்லி முடித்தார். நானும் ஆமினாவும் அவர் வீட்டுக்கு விருந்துக்குப் போனது, அவர் எங்களுக்கு சினிமா நுழைவுச் சீட்டுக்களைப் பரிசளித்தது, ஆமினா லாகோஸ் வீதிகளில் மிரண்டது, சோளப்பொரி விற்ற சீனாக்காரியின் ஆங்கிலம் புரியாமல் நான் முழித்தது, திரையில் காண்பிக்கப்பட்ட விளம்பரப் படங்கள், ரெனோல்ட் கார், கறுப்புக் கோப்பித் தூள், கிலெட்டின் ப்ளேட், ஜக் டானியல் விஸ்கி, நோக்கியா கைத் தொலைபேசி என நான் சொன்னதைச் சொன்னபடியே எழுதியிருந்த திரு. முடுலிங்க கதையின் முடிவில் மாத்திரம்ஒரு நுட்பமான மாற்றத்தைச் செய்திருந்தார். திரு. முடுலிங்கவின் கதைப்படி நான் ஆமினாவை முத்தமிடவில்லை. ஆனால் திரு. முடுலிங்க கதைக்கு ‘முத்தம்’ என்று தலைப்பிட்டிருந்தார். அங்கேதான் அவரின் படைப்புச் சூட்சுமம் ஒளிந்திருக்கிறது. திரு. முடுலிங்க என்னையும் ஆமினாவையும் குறித்து எழுதிய கதையின் முடிவு பின்வருமாறு: “மம்முடு திரையில் ஓடும் விளம்பரங்களையே பார்த்தவாறு இருந்தான். அந்த விளம்பரப் படங்களில் வசனங்களே இல்லாமல் இருந்தது அவனுக்குச் சற்று ஏமாற்றமாய் இருந்தது. அவன் சற்று சலிப்போடு ஆமினாவைப் பார்த்த போது அவளின் கண்கள் திரையைப் பார்ப்பதும் தரையைப் பார்ப்பதுமாய் சாகசங்கள் செய்தன. மம்முடு ஆமினாவின் கையைத் தொட்டபோது அவளின் கை விரல்கள் தீக் கங்குகளாய்த் தகித்தன. விளம்பரப் படங்கள் முடிந்த போது அரங்கு முழுவதும் இருளானது. அந்த இருளுக்குள் ஆமினா ஒரு காரியம் செய்தாள். அவளது சவூதிப் பூசணிக்காய் போன்ற பிருஷ்டங்களைச் சற்றேஅசைத்து வைத்துத் தலையை சரியாகத் தொண்ணூறு பாகையில் சடாரென வெட்டித் திருப்பி கனிந்த நாகதாளிப் பழங்களைச் சரிபாதியாகப் பிளந்து வைத்திருந்தது போல இருந்த தனது அதரங்களால் காய்ந்த கடலட்டை போலக் கிடந்த மம்முடுவின் தடித்த கீழ் உதட்டை மெதுவாகக் கௌவினாள். அந்த முத்தம் கல்யாணம் ஆன இந்த ஒரு மாதமாய் மம்முடு ஏங்கிக் கிடந்த முத்தம். அவளாக வலிய வந்து கொடுக்கும் முதல் முத்தம். ஆனால் மம்முடு இப்போது அவளோடு சரசமாடும் நிலையில் இல்லை. அவன் திரையில் ஓடத் தொடங்கியிருந்த படத்தையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். அவனின் காதுகள் வேட்டை நாயின் காதுகளைப் போல கவனமாக விறைத்து நின்றன. திரையில் வெள்ளையர்களின் கப்பல் ஆபிரிக்க கரையை நோக்கி வருகிறது. வெள்ளையர்கள் தங்களுக்குள் உரையாடுகிறார்கள். அவர்களின் உரையாடலில் ஒரு சொல் கூட மம்முடுவுக்குப் புரியவில்லை. இப்போது ஆமினா தனது ஈரமான உதடுகளால் மம்முடுவின் கன்னத்தை வருடிக் கொண்டிருந்தாள். மம்முடுவோ திரையில் பேசப்படும் வசனங்களையே உற்றுக் கேட்டுக்கொண்டிருந்தான். மார்க்கோனி முதன் முதலாகக் கண்டுபிடித்த வானொலி போல மம்முடுவால் ஒரு நேரத்தில் ஒரு அலைவரிசையில் மட்டும் தான் இயக்க முடியும். இப்போது ஆமினா மம்முடுவின் கை விரல்களை நோகாமல் முத்தமிட்டிக்கொண்டிருந்தாள். படம் தொடங்கி அப்போது நான்கு நிமிடங்கள் ஆகிவிட்டன. ஆகக் குறைந்தது நூறு சொற்களாவது திரையில் பேசப்பட்டிருக்கும். மம்முடுவால் ஒரு சொல்லையாவது புரிந்துகொள்ள முடியவில்லை. மம்முடு சோர்வடைந்து விட்டான். தன்னைப் போன்று ஆப்பிரிக்க கிராமப்புறத்திலிருந்து வந்தவனுக்கு வெள்ளையர்கள் பேசும் ஆங்கிலம் ஒரு போதும் விளங்கப் போவதில்லை என்று அவன் தன்னைத் தானே சபித்துக்கொண்டான். பின் மெதுவாக ‘ஆதாமின் காலத்திலிருந்தே கழுதை சாம்பல் நிறமாய்த் தான் இருக்கிறது. எனத் தன் வாய்க்குள் முணுமுணுத்துக் கொண்டான். சரியாகப் படம் தொடங்கிய அய்ந்தாவது நிமிடத்தில் மம்முடு தன் இருக்கையில் இருந்து எழுந்து திரையரங்கை விட்டு வெளியே வந்தான். அந்த நிமிடத்தில் தான் மம்முடு ஒரு மகா தவறைச் செய்தான். அந்த அமெரிக்கத் திரைப்படத்தில் முதல் அய்ந்து நிமிடங்கள் வரை கதாபாத்திரங்கள் போர்த்துகேயே மொழியில் மட்டும் தான் உரையாடுவார்கள். ”என் கதைக்கு திரு. முடுலிங்க எழுதிய முடிவுதான் சரியாக இருக்கும் என்று எனக்குப்பட்டது. ஏனெனில் திரு. முடுலிங்க எனது கதையை இப்படி ஆரம்பித்திருந்தார். “மம்முடு பேசும் ஆங்கிலம் கொக்கோ வில் கல்லொழுங்கையால் மாட்டுவண்டி ஓடுவது போலிருக்கும்.” ஷோபா சக்தி நன்றி அநிச்ச http://www.shobasakthi.com/shobasakthi/2006/04/30/திரு-முடுலிங்க-ஷோபா-சக்த/

சுவிஸ் போதகரால் எழுந்துள்ள நிலைமை : யாழில் தீவிரமடைந்தால் பெரும் சிக்கல் இலங்கையிலும் கொரோனா தொற்று இனம் காணப்பட்டதும் யாழ்ப்பாணம் மாவட்டத்தில் வெளிநாடுகளிலிருந்து வருகை தந்தவர்கள் மற்றும் அவர்களுடன் தொடர்புடையவர்கள் என சுமார் 1300 பேரை சுய தனிமைப்படுத்தலுக்கு உள்படுத்தி வைத்திருந்தோம் எனவும் அந்த நேரத்திலே தான் சுவிஸிலிருந்து வருகை தந்த மதபோதகரால் பிரச்சினை ஆரம்பித்தது என்று யாழ்ப்பாணம் பிராந்திய சுகாதார சேவைகள் பணிப்பாளர் மருத்துவர் ஏகாம்பரநாதன் தேவநேசன் தெரிவித்தார். யாழ்ப்பாணம் பிராந்திய சுகாதார சேவைகள் பணிப்பாளர் அலுவலகத்தில் இன்று இடம்பெற்ற செய்தியாளர் சந்திப்பிலேயே அவர் இவ்வாறு தெரிவித்தார். இவர் தொடர்ந்தும் அங்கு கருத்துத் தெரிவிக்கையில், யாழ்ப்பாணத்தின் தற்போதைய நிலமையை வைத்துக் கொண்டு தொற்று இல்லை எனக் கூற முடியாது. அரியாலை ஜெபக் கூட்டத்தில் கலந்து கொண்டவர்கள் சிலரை சந்தேகத்தின் அடிப்படையில் பலாலி தனிமைப்படுத்தல் நிலையத்தில் தங்கவைக்கப்பட்டிருந்தனர். அவர்கள் அனைவரும் நல்ல உடல்நிலையோடு விடுவிப்பதற்கு தயாரான நிலையில் இருந்தவர்கள். எனினும் பரிசோதனையின் பின்னர் அவர்கள் ஆறு பேருக்கு கொரோனா தொற்று உள்ளமை கண்டறியப்பட்டுள்ளது எனவும் தெரிவித்தார். ஆகவே யாழ்ப்பாணத்தில் கொரோனா வைரஸ் தொற்று இனித் தீவிரமடைந்தால் தொற்றுக்குள்ளானவர்களுடன் தொடர்புடையவர்களைத் தனிமைப்படுத்தும் விடயம் பெரும் சிக்கலாக அமையும் என்றும் அவர் குறிப்பிட்டார். எனினும் தற்போது யாழ்ப்பாணத்தில் ஆரம்பத்தில் இருந்ததைவிட மக்கள் கொரோனா வைரஸ் பற்றி விழிபுணர்வடைந்துள்ளனர் எனவும் தெரிவித்துள்ளார். https://www.ibctamil.com/srilanka/80/140670?ref=imp-news

பட்டினிச் சாவு ஏற்படும் அபாயம் ஏற்படுகின்றது : அனந்தி எச்சரிக்கை..! இலங்கையில் தற்போதைய நிலைமை தொடருமானால் கொரோனா உயிரிழப்பை விட பல மடங்கு பட்டினிச் சாவுகளை தவிர்க்க முடியாமல் போகலாம் என்று ஈழத்தமிழர் சுயாட்சிக்கழகத்தின் செயலாளர் நாயகம் அனந்தி சசிதரன் தெரிவித்துள்ளார். அவர் விடுத்துள்ள ஊடக அறிக்கையில் மேலும் தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளதாவது, உலகை மிகவும் அச்சுறுத்திக் கொண்டிருக்கும் கொடிய கொரோனா வைரஸ் கிட்டத்தட்ட ஒரு மில்லியன் மக்களை நோயாளர்களாகவும் 60ஆயிரத்திற்கு மேற்பட்ட உயிர்களையும் காவு வாங்கியுள்ளது. இலங்கையிலும் கிட்டத்தட்ட 176 ற்கும் மேற்பட்ட மக்கள் இந்நோய்த்தாக்கத்திற்கு உள்ளாகியிருக்கும் அதேவேளை 5 உயிர்களையும் காவுவாங்கியுள்ளது. நோயாளர்கள் நாளுக்குநாள் புதிது புதிதாக இனங்காணப்பட்டுக் கொண்டிருக்கிறார்கள். தடுப்புமருந்துகள் எதுவும் இதுவரை கண்டுபிடிக்காத இச்சூழலில் இவ்வதிகரிப்பென்பது மக்களை மேலும் அச்சுறுத்தலுக்கு உள்ளாக்கும் என்பது இயல்பானதே. மக்கள் வீடுகளுக்குள் முடங்கியுள்ள நிலையில் அவர்களின் அன்றாட வாழ்க்கைமிகவும் சிக்கலுக்கு உள்ளாகியுள்ளது. தொடர்ச்சியாக நீண்டு செல்லும் ஊரடங்குச் சட்டம் மூலமாக மக்களின் நடமாட்டம் கட்டுப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. இலங்கை அதிகம் சுற்றுலாப் பயணிகளைக் கவரும் நாடாக இருப்பதும் இந்நோய்த் தாக்கத்திற்கு ஓர் காரணமாக இருக்கலாம். இவ்வாறான நெருக்கடி நிலமைகளில் மக்களின் உணவுத் தேவைகளை அரசின் திட்டமிட்ட பொறிமுறைகள் மூலமாகவே பூர்த்திசெய்ய முடியும். இச்சந்தர்ப்பத்தில் பல தன்னார்வலர்களும், பொதுஅமைப்புகளும், அரசியல் தலைவர்களும் தன்னார்வமாக மக்கள் பணிபுரிவதைக் காணமுடிகிறது. மேலும் பொதுவெளியில் மக்களை சந்தித்து உதவுவது மேலும் நோய் பரவக் காரணமாக அமைந்துவிடும். ஊரடங்கு வேளையில் தன்னார்வலர்களும் உதவுவது சவாலானவிடயமே. பொலிஸ் ஊரடங்கை இராணுவத்தினை வைத்து நடைமுறைப்படுத்தும் அரசும் அதன் திணைக்களங்களும் மாவட்ட உணவு சேமிப்பு தளத்திலிருந்தோ அல்லது வேறெங்கிருந்தோ உணவு முதலான அத்தியாவசியப் பொருட்களை அனைத்து மக்களும் பயன்பெறும் வகையில் வீடுகளுக்கு சென்று வழங்க வேண்டும். அரசின் பேரிடர் அமைச்சு, பொது நிர்வாக அமைச்சு, உணவுவழங்கல் அமைச்சு, என்பன துரிதமாக பணியில் இறங்கியிருக்க வேண்டும் ஆனால் இன்று வரை இவர்கள் தமிழர் பிரதேசங்களில் மனித நேயப் பணிகள் எதிலும் ஈடுபடவில்லை. சமுர்த்தி பயனாளிகளுக்கு அரசால் அறிவிக்கப்பட்ட தொகையான ரூபா 10000 கூட சரிவர வழங்கப்படவில்லை. இதில் 5000 ரூபாவிற்கு உணவுப் பொருட்களும் 5000 ரூபா பணமாகவும் வழங்கப்படுமென அறிவிக்கப்பட்டிருந்தது. இருந்தும் சமுர்த்திகடன் ஏற்கனவே பெற்றவர்களுக்கு இந்தகடன் இல்லை ன்பதுடன் ஏற்கனவே ரூபா 10000 சமுர்த்தி சேமிப்பில் இருக்க வேண்டும் என்பதும் நிபந்தனையாக பேசப்படுகிறது. பல சமுர்த்தி அலுவலர்கள் பொறுப்புடன் செயற்படுவதாக தெரியவில்லை. ஒருபிரதேசத்தில் 1500 ரூபா பொருட்கள் வழங்கப்படுகிறது. வேறோர் பிரதேசத்தில் 452 ரூபாபெறுமதியான 2.5கிலோ அரிசி 1.5கிலோ மா, 600 கிராம் சீனி என்பவையே வழங்கப்பட்டுள்ளது. அதுவும் கட்டுப்பாட்டுவிலையை விட அதிகவிலைக்கே பெறுமதியிடப்பட்டுள்ளது. அதுவும் பொது இடங்களில் கூட்டமாக மக்களை வரவைத்தே வழங்கப்படுகிறது. மாவட்டச் செயலகமோ பிரதேச செயலகமோ இதனைக் கண்டுகொள்வதாக தெரியவில்லை. மேற்குநாடுகள் வீட்டிற்கு சென்று உணவுப்பொதிகளை வழங்குகிறது அத்துடன் மாதாந்த வருமானத்தில் குறிப்பிட்ட வீததொகையை வழங்குகிறது. ஆனால் இலங்கையில் இதேநிலைமை தொடருமானால் கொரோனா உயிரிழப்பை விட பல மடங்குபட்டினிச் சாவுகளை தவிர்க்க முடியாமல் போகலாம். யாழ்ப்பாண மாவட்டத்தைப் பொறுத்தவரை அரிசி உற்பத்தி கூட போதியளவு இல்லை. வன்னிக்கான பாதைகள் பூட்டப்பட்டு ஊரடங்கு நடைமுறையில் உள்ள இச்சூழலில் உணவுப் பஞ்சத்தால் மக்கள் பெரிதும் பாதிக்கப்பட்டுள்ளனர். யாழ்ப்பாணம் தீவகப் பிரதேசங்கள் பாரிய உணவு நெருக்கடியை எதிர்நோக்கியுள்ளது. இப்பிரதேசங்களை விசேட கவனம் செலுத்தி அரசு நடவடிக்கை எடுக்கவேண்டும். கொரோனா அச்சுறுத்தல் சீனாவில் ஆரம்பித்தபின் விமல் வீரவன்சவின் மகளை சீனாவிலிருந்து இலங்கைக்கு அழைத்து வருவதில் முனைப்புக்காட்டிய அரசு சீனர்களை இலங்கைக்கு சுதந்திரமாக வந்து செல்ல அனுமதித்தது. உலகளவில் வேகமாக இந்நோய் பரவியபோதும்கூட விமானப் போக்குவரத்தை உடனடியாக தடை செய்யத் தவறியது. உலக சூழல் இவ்வாறு இருக்கும்போது ஜனாதிபதி அதிகாரத்தைப் பயன்படுத்தி பாராளுமன்றம் கலைக்கப்பட்டு பாராளுமன்றத் தேர்தலுக்கு திகதி குறித்து வேட்புமனுத் தாக்கலும் நடைபெற்றது. அவசர அவசரமாக பாராளுமன்றம் கலைக்கப்பட்டு ஓர் சிவில் நிர்வாகம் ஊடாக இராணுவ கட்டமைப்பைக் கொண்டு ஆட்சியை நடாத்துகிறது அரசு. அத்துடன் வேட்பு மனுதாக்கல் செய்யப்பட்டபின் வேட்ப்பாளர்கள் மக்களின் அத்தியாவசிய பணிகளில் ஈடுபடமுடியாதென இறுக்கமான நடைமுறையைப் பின்பற்றுகிறது. இது யாழ் மாவட்டத்தில் மக்கள் மிகமோசமான பட்டினிச்சாவை எதிர்கொள்ளும் நிலைக்கு இட்டுச் செல்கிறது. அமைச்சரவை இருந்தும் இது வரை கடும் ஊரடங்கில் சிக்குண்டு வீடுகளில் முடக்கப்பட்ட மக்களுக்கு எவ்வித அரச உதவிகளும் சரிவர சென்றடையவில்லை. சிங்கள கட்சிவேட்பாளர்கள் தங்கள் கட்சி விளம்பரம் பொறிக்கப்பட்ட வாகனங்கள் பதாகைகளுடன் மக்களின் அத்தியாவசியப் பணி என்ற பெயரில் வாக்குவங்கி அரசியல் என்னும் ஈனச்செயலில் ஈடுபடுகின்றார்கள். தமிழ் அரசியல் கட்சிகளும் தலைவர்களும் மக்களுக்கான மனிதாபிமானப் பணிகளில் கூட ஈடுபடமுடியாமல் முடக்கப்படுகிறார்கள். மலையக மக்களைப் பொறுத்தவரை ஊரடங்கு வேளைகளிலும் வேலை செய்யுமாறு தோட்ட முதலாளிகளால் வற்புறுத்தப்படுகின்றார்கள். அரசின் எவ்வித உதவிகளும் அவர்களை சென்றடையவில்லை. முழு நாட்டிற்கும் ஜனாதிபதியாக உள்ளஒருவர் இவ்வாறான நெருக்கடியான சூழ்நிலையைப் பயன்படுத்தி கொலைக் குற்றம் புரிந்து மரணதண்டனை விதிக்கப்பட்ட இராணுவத்தை விடுதலை செய்வதையும் சிங்கள தமிழ் வேறுபாட்டு மனநிலையில் உதவிகள் வழங்குவதையும் நிறுத்தி ஒட்டுமொத்த மக்களையும் கொரோனா வைரசிலிருந்தும் பட்டிணிச் சாவிலிருந்தும் மீட்டெடுக்க நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும். மக்களாகிய நாமும் அனாவசியமாக வீட்டைவிட்டு வெளியே செல்வதைத் தவிர்த்து பாதுகாப்புடன் விழிப்போடிருந்து கொரோனாவை விரட்டுவோம் என்றுள்ளது. https://www.virakesari.lk/article/79375

ஏன் இந்தியாவின் மதவாதத்தையும் மூடப்பழக்கவழக்கங்களையும் நமதுநாட்டு மக்களைப்பற்றி கதைக்கும்போதெல்லாம் எடுத்துவருகிறீர்கள் என்று எனக்கு புரியவில்லை. பழுதடைந்த இசைத்தட்டுபோல. அவர் மதவாதத்தையும் மூடநம்பிக்கைகளையும்தான் நம்பவேண்டாம் என்கிறாரேயொழிய கடவுள் நம்பிக்கையை இல்லை. அவற்றை அவர்கள் கண்டுபிடித்திராவிட்டால் இன்று வேறொருவன் கண்டுபிடித்திருப்பான். அறிவியல் என்பது வெள்ளை நிறத்தோலுக்கு மட்டும் உரித்தானதல்ல.

சமயத்தின் பெயரில் மூடத்தனங்களை நம்பும் முட்டாள்கள் அதிகரித்து விட்டது எம்மினத்தில். வற்றாப்பளை ஜயருக்கு அம்மன் கனவில் சொன்னது என்று யாரோ அடித்து விட அரிசிமாவில் மஞ்சல் சேர்த்து குளைத்து சட்டிசெய்து அதில் விளக்கெரித்து அதை எடுத்து பூசுதுவள் இருவத்தொரு நாள்..பேஸ்புக்கில் லைக் செயர் அள்ளுது இதுக்கு. எனக்கு தெரிந்து நான் இருக்கும் நாட்டில் ஒரு பத்து பதினைந்து குடும்பங்கள் இதை செய்யுதுகள் ஊரில் இருந்து வேறு டெலிபோன். எடுத்து சொல்லுதுகள் என்னையும் செய்யட்டாம். நேத்து ஒரு வைபர் குறுப்பிலும் பேஸ்புக்கில் ஆயிரக்கனக்கில் செயரும் லைக்கும் தாண்டி போகுது ஊரில இருக்கிற ரெண்டு கோயில் சிலையில கண்ணுல ரத்தம் வருது எண்டு அஞ்சாறு வருசத்துக்கு முன்னம் ரீவியில வந்த நியூசை ஆரோ இப்ப கொரோணாவால வருதெண்டு போட.. மஞ்சல் தண்ணில ஆம்பிளையள் முழுகுங்கோ கொரோனோவுக்கு எண்டு ஆரோ அடிச்சு விட விடிய எழும்பி முழுகின நியூஸ் யாழில வந்திச்சு இப்ப கொஞ்ச நாளைக்கு முன்னுக்கு.. சிவன்கோவில் சிலைகள் உடைந்து விட்டன என்று யாரோ பேஸ்புக்கில் அடித்துவிட அதுவும் பெரிதாக பரவி மறுப்பறிக்கை வேறு வந்ததாக நினைவு.. கொரோனோக்கு கைதட்டுறம் எண்டு தகரங்களை சட்டி பானயளை உடைச்சும் விளக்கு கொழுத்துறம் எண்டு பட்டாசு கொழுத்தி வீட்டையும் கொழுத்துதுகள் இந்தியாவில.. ஒரு ஆஞ்சநேயர் படத்த போட்டு இதை செயார் பண்ணு விடிய நல்ல சேதி வரும் எண்டால் லைக்கும் செயாரும் அள்ளுது பேஸ்புக்கில்.. தேரை பொக்லைன் மிசினால இழுக்குறாங்கள்.. தீர்த்தக்குளத்துக்கு முள்ளுக்கம்பி வேலி அடிக்குறாங்கள். வேற ஆக்கள் வருகினம் எண்டு கோயிலப்பூட்டி வச்சுருக்கிறாங்கள். யேசுவிடம் வா கொரோணா ஓடிவிடும் என்று ஒருபக்கத்தால் மூடர்கூட்டம் ஊர் ஊராக கொரோணா பரப்புது.. இவர்களை கொஞ்சப்பேர் என்று நாம் அவ்வளவு இலகுவில் சொல்லிவிட்டு கடந்து செல்ல முடியாது.. கொஞ்சம் இல்ல தமிழரில் பெரும்பான்மை ஆகிவிட்டார்கள் இவர்கள்தான்.. அறிவு உள்ள இனம் என்று நம்பிய இலங்கைத்தமிழர்களும் இப்போது இப்படி முழு சங்கியாக மாறிவிட்டார்கள்.. இவர்கள்தான் இன்று நாட்டு தலைவர்களையும் எம்பிக்களையும் ஊரிலும் இந்தியாவிலும் தெரிவு செய்யும் சக்தியாக இருக்கிறார்கள்.. அதுதான் அவர்களின் தலைவர்கள் நாட்டை ஆளமுடியுது.. இந்த நிலைமையில் ஊரில் இருக்கும் அடுத்த தலைமுறையும் இவர்களைதான் பின்பற்றபோகுது.. இந்த மூடத்தனங்கள்தான் சாதி மத வெறியை உருவாக்கும் தலைமுறைகளிடம். வெளிநாட்டில் உள்ள தமிழர்களின் தலைமுறை இதிலிருந்து மீண்டு விடும். ஆனால் ஈழத்தை நினைத்தால்..!? பேஸ்புக்கை திறந்தால் மதமூடத்தனங்களால் பைத்தியம் புடிக்குது.. நம் பிள்ளைகள் தப்பிவிட்டார்கள் என்று சுயநலமாக இருந்துவிட்டால் இவை மனதை சங்கடப்படுத்தாது என்று நினைக்கிறேன்.. நீங்கள் என்ன சொல்கிறீர்கள்..?

எல்லாம் கொஞ்சநாள் போக தெரியும் இங்கு உள்ள உணவு பழக்க வழக்கம் இங்கு இறைச்சி வகைகள் பாதி வெந்ததுக்கு க்குத்தான் மரியாதை விரும்பி சாப்பிடுவார்கள் கார்வெஸ்ட்டர் போன்ற பப்புகள் பிரேக் பாஸ்ட்டே அப்படித்தான் ரெத்தம் தெரியணும் இறைச்சியில் எங்களுக்கோ அருவருக்கும் .எதையெண்டாலும் போட்டு அரைமணிநேரம் அடுப்பில் விடுவது போதாக்குறைக்கு மிளகாய்த்தூள் அப்படி இப்படி உள்ளே போன வைரஸ் எல்லாமே மார்கயா பண்ணித்தான் உணவே ரெடியாகும் . பார்க்கலாம் முழு உலகும் தராவியை பார்த்துக்கொண்டு இருக்கு சில நாளில் தெரிந்துவிடும் .

முருங்கைக்காய் மசாலா குழம்பு. வித்தியாசமான சுவையில்......!

நிச்சயமாக நாம் தான் எமது தவறுகளை திருத்திக் கொள்ள வேண்டும் சசிவர்னம். எம்மிடையே மட்டுமல்ல உலகம் முழுவதும் மூட நம்பிக்கைகள் இருந்தன. சுவிற்சரலாந்தில் அவர்களது முன்னோர்களால் கடைப்பிடிக்கப்பட்ட பல மூட நம்பிக்கைகள் பற்றி சுவிஸ் மக்கள் சொல்லித்தான் எனக்கு தெரியும். தமது முன்னோரின் மூடப்பழங்கங்களைப் பற்றி எனக்கு சொல்வதில் அவர்கள் ஈகோ பார்ககவில்லை. இங்கு பாடசாலைகளிலேயே அவற்றை பிள்ளைகளுக்கு தெளிவாக எவை எல்லாம் புனையப்பட்ட புராணங்கள் எவையெல்லாம் வரலாறுகள் என்று படிப்பிற்கிறார்கள். தமது முன்னோர்களால் கடைப்பிடிக்கப்பட்டவை என்பதற்காக அவற்றிற்கு வக்காலத்து வாங்க சகட்டு மேனிக்கு அறிவியல் விளக்கம் கொடுக்க அவர்கள் முனையவில்லை. அவை அக்காலத்து நம்பிக்கைகள் மட்டுமே என்பதில் தெளிவாக உள்ளனர். அதற்காக அவர்கள் முன்னோர்களை அவமதிப்பதக அர்ததம் இல்லை. இங்கு மட்டுமல்ல அனேகமாக வளர்ச்சி அடைந்த எல்லா நாடுகளிலும் இதே நிலை தான் உள்ளது. தற்போது பிரித்தானியாவில் மேற்கொள்ளப்பட்ட 5 ஜி தொடர்பிலும் பெரும்பான்மை பிரித்தானியர்கள் அதை ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை என்பதையே பார்கக முடிகிறது. அப்படி இதற்கு வக்காலத்து வாங்கினால் அவன் கிறுக்கனாக இருப்பான். ஒரு தமிழனாக பிரித்தானியரின் வலைத்தளங்களுக்கு சென்று இவற்றை கண்டிக்க உங்களால் முடியும். பிரித்தானிய மக்கள் உங்களை நீ யார் எமது பழக்கங்களை கண்டிக்க என்று கேட்கப்பவதில்லை. ஆகவே எம்மிடையே எமது முன்னோர களால் கைக்கொள்ளப்பட்ட முட நம்பிக்கைகளை நாம் தான் களைய வேண்டும். எமது காலத்தில் அப்படி நம்பிவிட்டோம். இப்போதைய காலத்திற்கு அவை பொருத்தமானவை அல்ல . அதை விட்டு விடுங்கள் என்று முன்னோர் இனி வந்து எமக்குச் சொல்ல முடியாது. எமது அறிவை உபயோகித்து நாம் தான் அதைச் செய்ய வேண்டும். எனவே அவ்வாறு நீங்கள் கூறிய எமது ஊறிய பழைய மட்டைகளைப்பற்றி நாம் தான் பேச வேண்டும். ஒவ்வொருவர் வீடும் அவரவருனாலேயே சுத்தம் செய்யப்படல் வேண்டும். அதுவே எமக்கு பெருமை.

இனி வடகிழக்கில் அல்லுலோயா போன்றவர்கள் வீதிக்கு வீதி நின்று தேவன் வருகிறான் என்றால் அவ்வளவுதான் கதை அங்குள்ள பொது மக்களே கலைத்து கலைத்து அடி போடுங்கள் .

ஊரடங்கு குறித்த அச்சமும் கவலையும் எல்லோரையும் தொற்றிக்கொண்டிருக்கின்றன. பல லட்சம் மக்கள் தங்கள் வேலையையும் வாழ்வாதாரத்தையும் இழந்திருக்கின்றனர். எல்லோராலும் இந்த நாட்களை இயல்பாகக் கடத்த முடிகிறதா? அவசியமான பொருட்களெல்லாம் தங்குதடையின்றிக் கிடைக்கின்றனவா? வேலை இல்லாத இந்தச் சூழலில் அதை வாங்குவதற்குக் குறைந்தபட்சக் கையிருப்பு இருக்கிறதா? இப்படியே தொடருமானால் எப்படி எதிர்கொள்ளப்போகிறோம்? இப்படி ஓராயிரம் கேள்விகள் இருக்கின்றன. இப்படியான நெருக்கடியான சூழலுக்கு மத்தியில்தான் ஆச்சரிய மனிதராகத் தெரிகிறார் வேணுகுமார். அவரிடமிருந்து கற்றுக்கொள்ள நமக்கு ஒரு முக்கியமான செய்தி இருக்கிறது. கன்னியாகுமரி மாவட்டம் வெள்ளிச்சந்தையைச் சேர்ந்தவர் வேணுகுமார். நாகர்கோவிலில் உள்ள தெ.தி.இந்துக் கல்லூரியில் தமிழ்ப் பேராசிரியராகப் பணியாற்றுகிறார். ‘ஒயிட் காலர்’ பணியில் இருக்கும் பலரும் விவசாயத்தைத் தள்ளிநின்றே பார்க்கும் சூழலில் கல்லூரியில் பேராசிரியராகவும், வீட்டில் தற்சார்பு மனிதராகவும் அசத்துகிறார் வேணுகுமார். அதிலும் இந்த ஊரடங்கு காலத்தில் தன் குடும்பத்துக்குத் தேவையான அனைத்துப் பொருட்களையும் வீட்டிலேயே தன் அன்றாட வாழ்க்கையின் ஊடே பூர்த்திசெய்திருக்கிறார். மலைக்க வைக்கும் வீட்டுத் தோட்டம் வீட்டுப் புழக்கடையில் நிற்கும் பசுவிடம் பால் குடித்துக்கொண்டிருந்த கன்றுக்குட்டியை அருகில் இருக்கும் தென்னையில் கட்டிவிட்டு, “இதுக்குப் போகத்தான் எங்களுக்கு” என்று சொல்லியதில் பாசாங்கு இல்லை. பால் கறந்துகொண்டே என்னுடனான உரையாடலும் தொடங்கியது. அவருடைய அப்பா வீரியப்பெருமாள். அவரும் விவசாயி. அவருக்கு ஆறு பிள்ளைகள். வேணுகுமார்தான் கடைக்குட்டி. விவசாயக் குடும்பத்தில் பிறந்து பேராசிரியர் ஆகிவிட்டாலும் விவசாயம் மீதான ஆர்வம் விட்டுப்போகவில்லை. அன்றாடம் கல்லூரி செல்வதற்கு இரண்டு மணி நேரத்துக்கு முன்பு வீட்டுத் தோட்டத்தில் வேலை செய்துவிட்டுத்தான் கிளம்புவாராம். “சொந்தமா விவசாய நிலம் இருக்கு. என்னோட வயல்ல பொன்மணி ரக நெல் வெதச்சிருக்கேன். போன தடவை அறுவடை செஞ்ச நெல்லு வீட்டுல இருப்பு இருக்கு. இது அடுத்த அறுவடை வரை போகும். அதனால, அரிசி பத்துன கவலை இல்லை. வீட்டுல மாடு இருக்குறதால பாலுக்கும் பிரச்சினை இல்லை. அதேபோல, கீரை வகைகள், வெண்டைக்காய், கொத்தவரங்காய், வெள்ளரிக்காய், கத்திரி, தக்காளி, பீன்ஸ்ன்னு காய்கறிகளும், நிறைய பயிறு வகைகளும் போட்டுருக்கேன். ஆக, காய்கறி வாங்கவும் வெளியே போக வேண்டிய தேவை ஏற்படலை” என்று மலைக்க வைக்கிறார். அதோடு நிறுத்தவில்லை. வீட்டுப் புழக்கடையில் தென்னந்தோப்பும் அவருக்கு இருக்கிறது. அதுவும் முழுக்க இயற்கை விவசாயம்தான். மாடுகளின் சாணத்தை உரமாக்கிவிடுகிறார். “பல வகைக் கீரைகளும் இருக்குறதால தினமும் ஒருவகை கீரையைக் கட்டாயமா சாப்பாட்டுல சேத்துக்குறோம். இதனால, நோய் எதிர்ப்பு சக்தியும் அதிகரிக்குது. இந்த வாழ்க்கைப் பழக்கத்தால எங்களுக்கு மருத்துவச் செலவும் இல்ல” என்று சொல்லும்போது அவரிடம் வெளிப்பட்ட பூரிப்பு இருக்கிறதே! மண்ணும் மனிதரும் கரோனாவுக்கு முன்பாக அவருடைய மாவட்டத்தில் ஒக்கிப் புயல் வந்தபோதும் அவர்களுடைய இயல்பு வாழ்க்கை ஸ்தம்பித்துப்போனது. அந்நேரத்தில் ஒரு வாரத்துக்குக் கடைகள் ஏதும் திறக்கவில்லை. அதுகுறித்து கேட்டேன். “அந்த நேரத்துல அக்கம்பக்கத்து வீடுகளுக்கும் நாங்க காய்கறி கொடுத்தோம்” என்றார். இப்போது கரோனா காலத்திலும் இவர் வீட்டிலிருந்து அக்கம்பக்கத்தவர்களுக்குக் கீரை போகிறது. “நம்ம பாரம்பர்யமான காய்கறிகள், அரிசிக்கு நோய்களை விரட்டுற சக்தி இருக்கு. இன்னிக்கு அதைத் தொலைச்சுட்டு ஒட்டுரகங்களோட பக்கம் வந்துட்டோம். சந்தையில கிடைக்குற காய்கறிகள்ல இஷ்டத்துக்கு ரசாயன உரமும் பூச்சிக்கொல்லி மருந்தும் அடிக்குறாங்க. அதனால்தான், உணவே மருந்துன்னு இருந்த காலம் மாறிடுச்சு. அதேநேரம், வீட்டிலேயே இப்படி தற்சார்பா நாமே உற்பத்தி பண்ணிக்குறதால குறைந்தபட்சம் நம்ம வீடு, நம்ம பக்கத்து வீடுகளோட ஆரோக்கியத்தையாவது உறுதிசெஞ்சுக்கலாம்” என்றார். வேணுகுமார்கள் தெருவுக்குத் தெரு இருந்தால் எப்படி இருக்கும் என்று யோசித்துப் பார்த்தேன். வேணுகுமார் சொல்வதுபோல எல்லா மண்ணிலும் இயற்கையான வளம் இருக்கிறது. நாம் அதைக் கெடாமல் பார்த்துக்கொண்டால் போதும். அந்த மண் நம்முடைய உடம்பைக் கெடாமல் பார்த்துக்கொள்ளும். “இஷ்டத்துக்குப் பூச்சிக்கொல்லி அடிச்சு மண்புழுக்களைக் கொன்னுட்டு இப்போ மண்புழு உரம் வாங்கிப்போட்ற சூழலுக்கு வந்துட்டோம். எங்க குடும்பத்தோட ஆரோக்கியத்தை மனசுல வைச்சுத்தான் வீட்டுத் தோட்டத்திலருந்து பசு மாடு வளர்ப்பு வரை செஞ்சேன். ஆனா, ஆரோக்கியத்தைத் தாண்டுன அவசியமா அதை இந்த ஊரடங்கு காட்டிக் கொடுத்துருக்கு”என்று சொன்னவர், “அஞ்சு நிமிசம்” என்றவாறு வீட்டுத் தோட்டத்தில் தளதளவென்று விளைந்து நிற்கும் கீரைகளைப் பறித்து மனைவியிடம் கொடுத்துவிட்டு மீண்டும் பேசத் தொடங்கினார். கற்றுக்கொள்ள வேண்டிய பாடம் அவருடைய விவசாயப் பணிகளுக்கு அவருடைய மனைவி லதா, மகன்கள் அஜயன், விஜய் கிருஷ்ணா என்று மொத்தக் குடும்பமுமே ஊக்குவிப்பாக இருக்கிறார்கள். எல்லோருக்கும் அதில் பெருமைதான். அவர்கள் வீட்டில் அவர்களே பார்த்துப் பார்த்து விளைய வைத்த காய்கறிகளைச் சாப்பிடுவதே பெரும் பேறு என்பதாகத்தான் அவருடைய குடும்பம் பார்க்கிறது. “வள்ளுவர் காமத்துப்பால்ல 1,107-வது குறள்ல இன்பத்தையே இதோட ஒப்பிட்டுச் சொல்லுறாரு. அதாவது, தன்னோட சொந்த வீட்டிலருந்து தன் உழைப்பால் வந்ததைத் தனக்குரியவர்களோடு பகிர்ந்து உண்பது சுகம்ன்னு சொல்லுறாரு. வள்ளுவர் தொடங்கி ஊரடங்கு வரை நமக்குக் கற்றுத்தர்ற பாடமும் இதுதான?” என்று விவசாயத்தில் தொடங்கிய பேச்சைத் தமிழாசிரியராக நிறைவுசெய்தார் பேராசிரியர் வேணுகுமார். அப்போது அவரது மனைவி லதா சற்று முன் பறித்த வல்லாரைக் கீரையில் சூப் செய்து கொண்டுவந்து கொடுத்தார். அதைக் குடித்துக்கொண்டே மதியத்துக்கு என்ன என்று கேட்டேன். “வல்லாரைத் தீயல், வல்லாரைத் துவையல், அப்புறம் தோட்டத்துல பறிச்ச காய்கறி வச்சு அவியல்” என்று அடுக்கினார். எல்லோருக்கும் இது சாத்தியம் இன்றி இருக்கலாம். ஆனால், வீடுள்ளோர், சிறு நிலம் உள்ளோருக்கும் முதலில் இந்தத் தற்சார்பு எண்ணம் வேண்டும்! - என்.சுவாமிநாதன், தொடர்புக்கு: swaminathan.n@hindutamil.co.in https://www.hindutamil.in/news/opinion/columns/548088-tamil-farmer-2.html

இலங்கைக்கும் சேர்த்து... விளக்கு கொளுத்தி உள்ளார்கள்.

மண்டை பிழைச்சுதுகள் எல்லா நாட்டிலும் இருக்குதுகள்தானே! 5G கொரோனா வைரஸை பரப்புகின்றது என்று சிலர் Twitter போன்ற சமூகவலைத் தளங்களில் கீச்சிட அதை நம்பி சில மண்டை பிழைச்சுதுகள் mobile mast களை உடைச்சது உண்மைதான். மேற்கு நாடுகளில் conspiracy theory, pseudoscience என்று இணையத்தில் கொடிகட்டிப் பறக்கின்றது. அதையே இந்தியாவில் சமயத்தில் முன்னமே சொல்லியிருக்கு. இவர்கள் இப்ப கண்டுபிடிக்கிறைதை எல்லாம் நாங்கள் அப்பவே கண்டுபிடித்தோம் என்று கொடிநாட்டுவார்கள்.

புனைவுகள் வைரஸைவிட வேகமாகப் பரவும் காலத்தில் ஓணாண்டியார் இதில் சொன்னவையும் புனைவுகள் என்பதை முதலில் தெளிவுபடுத்துங்கோ! கொரோனாவுக்கு மருந்தில்லை! இதை முதலில் எல்லோரும் தெளிவாகப் தெரிந்துகொள்ளவேண்டும். உடலில் எதிர்ப்புசக்தி உருவாகி கொரோனாவை ஒழித்தால் மட்டும்தான் ஒருவர் பாதிப்பிலிருந்து தப்பலாம். அப்ப ஏன் ஹொஸ்பிரலுக்குப் போறாங்கள் எண்டு மோட்டுக்கேள்வி கேட்கக்கூடாது. ஹொஸ்பிடலில் ஒருவரின் உயிரை தாக்குப்பிடிக்கும் வேலைதான் நடக்கின்றது. சுவாசப்பை போன்ற முக்கியமான உடலுறுப்புக்களை எதிர்ப்புசக்தி உருவாகும் வரை தொடர்ந்தும் வேலைசெய்யப்பண்ணுவதுதான் டொக்கர்மாரின் வேலையாக இருக்கு. கொரோனா வைரஸுக்கு எதிரான பிறபொருளெதிரி கூடுதலாகக் தாக்கும்போது சில முக்கிய உடலுறுப்புக்களையும் தாக்கி அவற்றை வேலைசெய்யாமல் பண்ணுவதால்தான் மரணம் சம்பவிக்கின்றது. இதுகளை விளங்காமல் அங்க மருந்திருக்காம், ரசம் குடிச்சால் தப்பலாமாம், மஞ்சள் தெளிச்சால் வைரஸ் வராதாம் என்பதெல்லாம் எல்லோரையும் குழப்பும் வேலை. இதைத் தடுக்க உலக சுகாதார சபை சொல்லுவதையும், ஒவ்வொரு நாடுகள் சொல்லிவதையும் நம்பினால் போதும். ஆனால் ஆனானப்பட்ட பிரித்தானியாவிலேயே 5G கொரோனா வைரஸை பரப்புது என்று மண்டை கழண்டதுகள் Twitter இல் கீச்சிட்டு mobile mast ஐ உடைச்சிருக்கிறாங்கள். இதுக்குமேல சொல்ல ஒண்டுமில்லை. அடுப்பில கொத்தமல்லி அவியுது! அதைப் பார்க்கவேணும்

இதையே எங்கட தமிழர் செய்தால்

கொரோனா போறதுக்கு... வழியை விடுங்க(டா)

இது சிவசக்திஆனந்தனா....? அடேய் வெங்காய பயலுகளா......

தாங்கள் கோமணத்துடன் நிற்பதால் எதையும் ஏற்பார்பார்கள் அமெரிக்கர்கள்....

நான் படித்து முடித்து வேலையில் சேர்ந்தபொழுது, தமிழகத்தில் உணர்வுபூர்வமாக ஈழத் தமிழர்களின் வரலாற்றையும், அவர்களின் துயரத்தையும் அறியத் தூண்டி, அதிக ஈர்ப்பை ஏற்படுத்திய பாடல். விருப்பமான பாடல்களில், இதுவும் ஒன்று..!

நாட்டில் போர்ச்சூழல், இடப்பெயர்வு. ஒரு பெண் கிணற்றில் தவறி விழுந்து விட்டார். அவரை வெளியே கொண்டு வருவதற்கு முயற்சிக்காமல், கிணற்றை சுற்றி நின்று பெருங்குரலில் செபித்துக்கொண்டு இருந்தார்கள். தெருவில் போன ஒருவர், நிலைமையை உணர்ந்து கூடிநின்றவர்களை தள்ளிவிட்டு, தானே கிணற்றில் குதித்து அப்பெண்ணை காப்பாற்றினார். அல்லேலூயா!

எழுதவேண்டும் என்று எண்ணும் பொழுதுகளில் எல்லாம் என் முன் வந்தமர்ந்துவிடுகிறது ஆண் என்ற முகமும் அதன் அகங்காரமும் எத்தனையோ வார்த்தைகளை மனதின் எழுத்தாணி எழுதித்தான் விடுகின்றது ஆயினும் அத்தனையிலும் எத்தனை எழுத்தை சுதந்திரமாய் நான் எழுத உன்னால் அனுமதிக்க முடியும் என்பது எனக்கு மட்டுமே தெரிந்த இரகசியம் என்ன எண்ணுவார்களோ? எப்படி அர்த்தம் கொள்வார்களோ? என்னுடையதாக எண்ணுவார்க்களோ? இப்படி எண்ணி எண்ணியே ஒவ்வொன்றாய் நீக்கி நீக்கி எதுவுமற்று எஞ்சியிருக்கும் சிலதும் ஏதும் அர்த்தமற்றதாய்ப் போக எல்லைகளின்றி நீண்டுகொண்டிருக்கின்றது எழுத முடியாத வார்த்தைகள்

கொரோனா தொற்றாளர்களுடன் பழகியவர்களை மீண்டும் மீண்டும் பரிசோதனைக்கு உட்படுத்த தீர்மானம்! கொவிட் 19 என்னும் கொரோனா வைரஸ் நாட்டினுள் பரவுவதை கட்டுப்படுத்துவதற்காக அரசாங்கம் நடைமுறைப்படுத்தியுள்ள நிகழ்ச்சித்திட்டங்களின் முன்னேற்றத்தை மீளாய்வு செய்து அடுத்த கட்ட நடவடிக்கைகள் குறித்து தீர்மானிப்பதற்கான கலந்துரையாடல் ஒன்று ஜனாதிபதி கோட்டாபய ராஜபக்ஷ தலைமையில் இன்று(சனிக்கிழமை) ஜனாதிபதி அலுவலகத்தில் இடம்பெற்றது. அரசாங்க வைத்திய அதிகாரிகள் சங்கத்தின் தலைவர் வைத்தியர் அநுருத்த பாதெனிய வைரஸின் உலகளாவிய பரவல் மற்றும் அதனை கட்டுப்படுத்துவதற்காக அரசாங்கம் மேற்கொண்ட செயற்பாடுகளின் முன்னேற்றம் குறித்து விளக்கினார். நாட்டினுள் வைரஸ் தொற்று கண்டறியப்பட்ட முதல் சந்தர்ப்பத்திலேயே ஜனாதிபதி தலைமையில் அரசாங்கம் மேற்கொண்ட உடனடி நடவடிக்கைகளின் காரணமாக இந்த சுகாதார பிரச்சினை கட்டுப்பாட்டை மீறிச் செல்ல இடமளிக்காது முகாமைத்துவம் செய்ய முடியுமாக இருந்ததாக இங்கு கருத்துத் தெரிவிக்கப்பட்டது. ஜனாதிபதி தலைமையில் அரசாங்கம் இதுவரையில் செயற்பட்டதைப் போன்று வைரஸை ஒழிக்க தொடர்ந்தும் சுகாதார, மருத்துவ, பாதுகாப்பு மற்றும் சட்டம் உள்ளிட்ட குறித்த துறைகளின் நிபுணர்களின் ஆலோசனைகள் மற்றும் பரிந்துரைகளின் அடிப்படையில் தீர்மானங்கள் மேற்கொள்ளப்படும். நோயின் உலகளாவிய பரவலை கண்காணித்து உலக சுகாதார தாபனம் அவ்வப்போது செய்யும் பரிந்துரைகளை ஆராய்ந்து பொருத்தமான வகையில் பின்பற்றுவதற்கான தீர்மானம் மேற்கொள்ளப்படும். தற்போது ஆரம்பிக்கப்பட்டுள்ள கொரோனா ஒழிப்பு நிகழ்ச்சித்திட்டத்தை மேலும் முறையாக தொடர்ந்தும் முன்னெடுக்க கலந்துரையாடலில் இணக்கம் தெரிவிக்கப்பட்டது. தொற்றுக்குள்ளானவர்கள், தொற்றுக்குள்ளானவர்கள் என சந்தேகிக்கப்படுபவர்கள் மற்றும் அவர்களுடன் பழகியவர்களை மீண்டும் மீண்டும் கடுமையான பரிசோதனைக்கு உட்படுத்த வேண்டும் என தீர்மானிக்கப்பட்டது. தொற்றை கட்டுப்படுத்துவதில் வெற்றிகண்ட ஏனைய நாடுகளும் இத்தகைய நடைமுறைகளையே பின்பற்றியுள்ளன. தொற்றுக்குள்ளானவர்கள் மற்றும் அவர்களுடன் பழகியவர்களை சரியாக இனம்காண முடிந்திருப்பதாக பாதுகாப்பு அதிகாரிகள் தெரிவித்தனர். ஜனாதிபதியின் ஆலோசகர் லலித் வீரதுங்க, முன்னாள் ஆளுநர் வைத்தியர் சீதா அரம்பேபொல, பாதுகாப்பு செயலாளர் ஓய்வுபெற்ற மேஜர் ஜெனரல் கமல் குணரத்ன, இராணுவத் தளபதி லெப்டினன் ஜெனரல் சவேந்திர சில்வா, பதில் பொலிஸ் மா அதிபர் சீ.டீ. விக்ரமரத்ன, அரச வைத்திய அதிகாரிகளின் சங்கத்தின் அதிகாரிகள், தகவல் தொடர்பாடல் தொழிநுட்ப நிறுவனத்தின் தலைவர் ஜயன்த டி சில்வா ஆகியோரும் இந்நிகழ்வில் கலந்துகொண்டார். http://athavannews.com/கொரோனா-தொற்றாளர்களுடன்-ப/

யாழில் பாதிக்கப்பட்ட மக்களுக்கு கலட்டி அம்மன் இளைஞர் கழகம் உதவி! கொரோனா வைரஸ் பரவலை அடுத்து யாழில் தொடர்ந்து அமுல்படுத்தப்பட்டுள்ள ஊரடங்கு உத்தரவால் பாதிக்கப்பட்டுள்ள 135 குடும்பங்களுக்கான உலர் உணவுப் பொருட்கள் கலட்டி அம்மன் இளைஞர் கழக இளைஞர்களால் வழங்கிவைக்கப்பட்டுள்ளது. கலட்டி அம்மன் ஆலய மணிமண்டபத்தில் வைத்து இன்று (சனிக்கிழமை) குறித்த உதவிப் பொருட்கள் வழங்கிவைக்கப்பட்டன. ஜே/100 கிராம சேவகரினால் குறித்த இளைஞர் கழகத்திடம் விடுக்கப்பட்ட வேண்டுகோளை அடுத்து நல்லூர் பிரதேச செயலரினால் பரிந்துரைக்கப்பட்ட குடும்பங்களுக்கே இவ்வாறு உதவிப் பொருட்கள் வழங்கப்பட்டுள்ளன. https://www.ibctamil.com/srilanka/80/140546?ref=ibctamil-recommendation

சிங்கள-பௌத்த கொலைகாரக் கும்பல்களுடன் சேர்ந்து கொலைவெறிக் கூத்தாடிய முஸ்லிம் சந்தர்பவாதக் கும்பல் இப்போது ஒப்பாரி வைப்பது வேடிக்கையாக உள்ளது. இதற்கே இப்படி என்றால்? இன்னமும் நிறைய அனுபவிக்க இருக்கிறது.

தொற்றை உறுதிப்படுத்தும் முறையான பரிசோதனை முறைகள் போதியளவு இல்லாத நிலையில் தனிமைப்படுத்தப்பட்டவர்களை வகைப்படுத்தும் பெரும்பாலான பரிசோதனைகள் குத்துமதிப்பாகவே நடைபெறுவதாக தெரிகிறது.

நான் பிரித்தானியாவுக்கு வந்த சில நாட்களில் ஒரு பேக்கரியில் வேலை செய்ய ஆரம்பித்தேன். French sticks உம் baguettes தயாரிக்கும் பகுதியில்தான் வேலை. இது மெயின் பேக்க்கரி இருந்த கட்டடத்தில் இருந்து தள்ளி வீதிக்கப்பால் இருந்தது. Production பகுதியில் நான் மட்டும்தான் தமிழன். ஒரு நைஜீரிய இளைஞனைத் தவிர மற்றவர்கள் எல்லாம் ஐரிஷ்காரர்கள். ஒன்று இரண்டு ஐரிஷ்காரர்களுக் சாதுவாக நட்டு லூஸாகவும் இருந்தது. நான் ஊரில் படித்த ஆங்கிலம், spoken English என்று private ஆக ஐயரிடம் படிக்கப்போயிருந்தாலும் அது என்னவே grammar உம் vocabulary உம் மட்டும்தான்! என்னுடைய முதலாவது translation சேவை இந்திய இராணுவத்திற்கும், அவர்களால் பனையோலை வெட்டுவதற்காகப் பிடித்து வைக்கப்பட்டு தன்னைச் சுடப்போறாங்களாக்கும் என்று பயந்து உதறிக்கொண்டிருந்த மரமேறி ஒருவருக்கும் இடையில் நடந்தது. அவருடைய பயத்தைத் தெளிவித்து campஐச் சுத்தி வேலி அடைக்க பனையோலை வெட்டிக்கொடுக்கவேண்டும் என்று இந்திய இராணுவம் சொன்னதை தமிழில் சொல்லி விளங்கப்படுத்தினேன். நாலா பக்கமும் துவக்குகளுக்கு மத்தியில் செய்த அந்த translation இல் வந்த துணிவுதான் உலகமெல்லாம் செல்லும்போது பயப்படாமல் ஆங்கிலத்தில் கதைக்க எப்போதும் உதவுகின்றது! பேக்கரியில் வாரத்தில் ஆறு நாட்களில் , சனிக்கிழமை தவிர, பன்னிரண்டு மணிநேர ஷிப்ட் வேலை காலை ஏழு மணி தொடங்கி மாலை ஏழு மணிக்கு முடியும்! நான் ஐரிஷ்காரர்களுடனும், நைஜீரியனுடனும்தான் அதிக நேரத்தைப் பகல்பொழுதுககளில் செலவழித்தேன். ஐரிஷ்காரர்கள் ஒவ்வொரு வார்த்தைக்கும் அடுத்த சொல்லாக F word ஐப் பாவிப்பார்கள். நல்லதுக்கும் கூடாததுக்கும், கோபத்திற்கும் அன்புக்கும் எப்படி ஒரு சொல்லையே பாவிக்கின்றார்கள் என்று வியந்ததுண்டு. ஐரிஷ் மனேஜர், மற்றைய ஐரிஷ்காரர்கள் சொல்லுவது எனக்குப் புரியாதபோதெல்லாம் மனேஜர் நைஜீரியனை கூப்பிட்டு ஐரிஷ் ஆங்கிலத்தை நைஜீரியன் ஆங்கிலத்தில் மொழிபெயர்க்கச் சொல்லுவான். நைஜீரியன் சொல்லுவதை விளங்குவதில் எனக்குப் பிரச்சினை இருக்காது. இப்படியாக அந்த நைஜீரியன், ஐரிஷ் ஆங்கிலத்தையும், தமிழ் ஆங்கிலத்தையும் தனது நைஜீரியன் ஆங்கிலத்தில் மொழிபெயர்த்து கதைப்பதற்கு ஒரு பாலமாக இருந்தான். இவர்களுடன் பேசித்தான் ஆங்கிலத்தில் பேசக் கற்றுக்கொண்டேன். கற்றல் இன்னமும் முடியவில்லை!

நிலமை ஆக மோசமாய் போகுது.

ஒருவர் யாழில் இணைந்து தனது முதல் பதிவை எழுதுகிறார். தன்னுடைய எழுத்தில் குறிப்பிட்ட ஒரு மதம் சார்ந்த அறிவுரை , படிப்பினையை மேட்கொள் காட்டி எழுதி இருக்கிறார். அதுவும் குறிப்பாக இஸ்லாத்தின் அல்லது நபிகளின் அறிவுரை. அது இங்கே பலரின் கண்ணுக்கும் குத்துகிறது போல் தெரிகிறது. அவசர அவசரமாக எதிர் கேள்விகளும் கோணங்கி பதில்களும். இப்படித்தான் எனக்கு தெரிகிறது பராபரமே. யாதும் ஊரே யாவரும் கேளீர் ... அன்பே எங்கள் யாழின் தத்துவம்.

“மூத்தோர் சொல்லும், முழு நெல்லிக்காயும் முன்னே கசக்கும் பின்னே இனிக்கும்” பழையதை மறந்ததால் வந்த வினையிது.. fb

வணக்கம் கோபி. அருமையான கவிதையுடன் களமிறங்கி உள்ளீர்கள். வாழ்த்துக்கள்.

நல் வரவு....பசுவூர்க் கோபி....! எதிர் பார்ப்புகளும் ....நம்பிக்கைகளும் தானே....நாளைய வாழ்வின் திசை காட்டிகள்! நீங்கள் நெடுந்தீவைச் சேர்ந்தவர் போல உள்ளது..! தொடர்ந்தும் கவியுங்கள்...!

வணக்கம் பசுவூர்க்கோபி. மனிதம் மாற வேண்டும். வருட மாற்றங்களால் பயனேதும் இல்லை.

புதிய உன் வரவால் பூமித்தாய் மலரட்டும் புதுமைகள் பிறக்கட்டும்இயற்கை செழிக்கட்டும் இன்னல்கள் அழியட்டும் ....! நல்ல நம்பிக்கையான வரிகள் நண்பரே......! வணக்கம் ! வாங்கோ!! வாழ்த்துக்கள்!!!