Kavi arunasalam

போகிற போக்கைப் பார்த்தால், அடுத்த தலைமுறையையும் நாசம் பண்ணாமல் விடமாட்டார்கள் போல்தான் தெரிகிறது.

பொது வேட்பாளரை கணக்கில் சேர்க்கவில்லை என்னு நினைக்கிறேன்

இன்று காலையில் சிறீதரனின் பேச்சை வாசிக்கும் போது உங்களது எண்ணம்தான் எனக்கும் வந்தது. எழுபதுகளில் எங்கள் நகரத்தில், காலையில ஏழுமணிக்கு ஒருவர் வந்து இப்படி ஏதாவது சொல்லிக் கொண்டேயிருப்பார். இடையிடையே சிரித்தும் கொள்வார். அப்படி ஒரு படத்தைப் போடலாம் என எண்ணியிருந்தேன். நேரம் கிடைக்கவில்லை. மதியம் படத்தைத் தயார் படுத்திவிட்டுப் பார்த்தால் உங்கள் கருத்து, “இந்தாள் என்ன லூசா” என்றிருக்கிறது.

சங்கே முழங்கு

தமிழ்சிறி, பேசு பொருளை விட்டு விலகிச் செல்லுகிறீர்கள்.

தவறான புரிதல் தமிழ்சிறி. எனது கருத்துக்கள் பொது வேட்பாளருக்கு எதிரானது என்பதுதான் சரி. சுஜித்தின் யாழ்ப்பாண பிரச்சாரக் கூட்டத்தில் சுமந்திரன் பேசியதை ஏராளன் யாழ் களத்தில் இணைத்திருக்கிறார். அதனை கேட்டீர்களானால் (நேமில்லாவிட்டால் அந்த வீடியோவின் இறுதிப் பகுதி) தெரியும்.

நல்ல வரிகள். இதை வாசித்ததன் பின்னர் பாவை விளக்கு திரைப்படத்தில் இடம்பெற்ற ‘காவியமா இல்லை ஓவியமா..’ பாடலை ஒருதரம் கேட்டுப் பார்த்தேன் என்னாளும் அழியாத நிலையிலே காதல் ஒன்றையே தான் நாடும் இந்த உலகிலே கண்முன்னே தோன்றும் அந்த கனவிலே உள்ளம் கலந்திடுதே ஆனந்த உணர்விலே கனியில் ஊறிடும் சுவையை மீறிடும் இனிமை தருவதுண்மை காதலே காலம் மாறினும் தேகம் அழியினும் கதையில் கவிதையில் கலந்தே வாழுவோம்

பனை ஏறும் தொழிலை இவ்வளவு விளக்கமாக வேறு யாரும் எழுதி நான் வாசித்ததில்லை. மிக அழகாக எழுதியிருக்கிறார் Dr.T. கோபிசங்கர். ஒரு தொழிலைப் பற்றி விளக்கமாகச் சொல்லும் அதே வேளையில் கதயையும் மனதில் உறைக்கும் வகையில் சொல்லி முடித்திருக்கிறார். 👏

இவரின் தந்தை குமார் பொன்னம்பலமாகட்டும் தாத்தா ஜி.ஜி. பொன்னம்பலமாகட்டும் மேடைக்கு மேடை உங்கள் ‘பொன்னான வாக்குகளை’ எங்களுக்கு அளியுங்கள் என்றுதான் கேட்டுக் கொண்டார்கள். வாக்குகளை பொன்னுக்கு நிகராக அன்று மதித்தார்கள். இன்று குப்பைகளாக்குகிறார்கள். மக்களின் வாக்குகள் குப்பைகளா? இல்லை அரசியல்வாதிகள் குப்பைகளா? என்பதை மக்கள்தான் தீர்மானிக்க வேண்டும்.

தமிழ் சிறி, உங்களுக்கு சுமந்திரன் மேல் உள்ள கோவம் தெரிகிறது. அது உங்களது தனிப்பட்ட விடயம். அதைப்பற்றி நான் சொல்வதற்கு ஒன்றுமில்லை. ஆனால் சுமந்திரனின் பத்திரிகை முதலில் யாழில் நடந்த கூட்டத்துக்கு வந்திருந்த பார்வையாளர்களுக்கும், மேடையில் உள்ளவர்களுக்கும் வழங்கப்பட்டு அதன்பின்னர்தான் சுஜித்துக்கு வழங்கப்பட்டது.

உண்மை

நுணாவின் துயரத்தில் பங்கு கொள்வதுடன், ஆழ்ந்த இரங்கல்களை அவருக்கும் அவரது குடும்பத்தாருக்கும் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.

ஆயுதம் ஏந்தி போராடி அழிவுகளைத்தான் கண்டோம். அரியத்தாருடைய சிந்தனை அன்று யாருக்கும் வராமல் போயிற்றே. அப்பொழுதே பொது வேட்பாளரை நிறுத்தி சிங்களத்தை அதிரவிட்டு சர்வதேசத்துக்கும் செய்தி சொல்லியிருக்கலாமே. காலம் கடந்து வந்து சங்கெடுத்து ஊதிக் கொண்டிருக்கிறோம்.

சுப்பர்

மனுசனை ஒரு வழி பண்ணாமல் விடமாட்டாங்கள் போலே

சரி. ஒட்டியிருக்கிறேன்